Εγγραφο 6		Paper 6
Ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΥΙΟΣ		The Eternal Son
6:0.1 (73.1) Ο Αιώνιος Υιός αποτελεί την τέλεια και οριστική έκφραση της «αρχικής» προσωπικής και απόλυσης θεώρησης του Πατέρα του Σύμπαντος. Συνεπώς, οποτεδήποτε και με οποιονδήποτε τρόπο ο Πατέρας προσωπικά και απόλυτα εκφράζει τον εαυτό του, τον εκφράζει μέσω του Αιώνιου Υιού του, που ήταν, είναι και θα είναι ο ζων και θείος Λόγος. Και ο Αιώνιος αυτός Υιός βρίσκεται στο κέντρο των πάντων, συνδέεται και άμεσα περιβάλλει την προσωπική παρουσία του Αιώνιου Πατέρα του Σύμπαντος.		6:0.1 (73.1) THE Eternal Son is the perfect and final expression of the “first” personal and absolute concept of the Universal Father. Accordingly, whenever and however the Father personally and absolutely expresses himself, he does so through his Eternal Son, who ever has been, now is, and ever will be, the living and divine Word. And this Eternal Son is residential at the center of all things, in association with, and immediately enshrouding the personal presence of, the Eternal and Universal Father.
6:0.2 (73.2) Μιλάμε για την «αρχική» έννοια του Θεού και υπαινισσόμαστε μια απίστευτη χρονική απαρχή για τον Αιώνιο Υιό, με σκοπό να βρούμε πρόσβαση στους δίαυλους σκέψης της ανθρώπινης διάνοιας. Παρόμοιες διαστρεβλώσεις της γλώσσας αντιπροσωπεύουν τις καλύτερές μας προσπάθειες προκειμένου να έλθουμε σε συμβιβαστική επαφή με τον περιορισμένο από το χρόνο νου των θνητών πλασμάτων. Με την έννοια της διαδοχής, ο πατέρας του Σύμπαντος δεν θα μπορούσε ποτέ να έχει μία αρχική σημασία, ούτε ο Αιώνιος Υιός θα μπορούσε να έχει αρχή. Οι οδηγίες που έχω, όμως, είναι να απεικονίσω την πραγματικότητα της αιωνιότητας στον από το χρόνο περιορισμένο νου των θνητών με τέτοια σύμβολα εννοιών και να προσδιορίσω τη σχέση της αιωνιότητας με τη χρονική θεώρηση της διαδοχής.		6:0.2 (73.2) We speak of God’s “first” thought and allude to an impossible time origin of the Eternal Son for the purpose of gaining access to the thought channels of the human intellect. Such distortions of language represent our best efforts at contact-compromise with the time-bound minds of mortal creatures. In the sequential sense the Universal Father never could have had a first thought, nor could the Eternal Son ever have had a beginning. But I was instructed to portray the realities of eternity to the time-limited minds of mortals by such symbols of thought and to designate the relationships of eternity by such time concepts of sequentiality.
6:0.3 (73.3) Ο Αιώνιος Υιός είναι η πνευματική προσωποποίηση της συμπαντικής και άπειρης ιδέας της θείας πραγματικότητας, του ανεπιφύλακτου πνεύματος και της απόλυτης προσωπικότητας του Πατέρα του Παραδείσου. Ως εκ τούτου, ο Υιός αποτελεί την θεία αποκάλυψη της δημιουργικής ταυτότητας του πατέρα του Σύμπαντος. Η τέλεια προσωπικότητα του Υιού αποκαλύπτει ότι ο Πατέρας είναι ουσιαστικά η αιώνια και παγκόσμια απαρχή όλων των εννοιών και των αξιών του πνεύματος, της βούλησης, του σκοπού και του ατόμου.		6:0.3 (73.3) The Eternal Son is the spiritual personalization of the Paradise Father’s universal and infinite concept of divine reality, unqualified spirit, and absolute personality. And thereby does the Son constitute the divine revelation of the creator identity of the Universal Father. The perfect personality of the Son discloses that the Father is actually the eternal and universal source of all the meanings and values of the spiritual, the volitional, the purposeful, and the personal.
6:0.4 (73.4) Σε μια προσπάθεια να μπορέσει ο πεπερασμένος νους του χρόνου να σχηματίσει κάποια συνακόλουθη θεώρηση των σχέσεων ανάμεσα στις αιώνιες και άπειρες υπάρξεις της Αγίας Τριάδας του παραδείσου, χρησιμοποιούμε όρους όπως «η αρχική προσωπική, συμπαντική και άπειρη θεώρηση του Πατέρα.» Μου είναι αδύνατο να μεταδώσω στον ανθρώπινο νου οποιαδήποτε επαρκή άποψη για τις αιώνιες σχέσεις των Θείων Οντοτήτων. Για το λόγο αυτό χρησιμοποιώ τους όρους αυτούς, που θα βοηθήσουν τον πεπερασμένο νου να αποκτήσει μία ιδέα για τη σχέση αυτών των αιώνιων υπάρξεων στις διαδοχικές χρονικές περιόδους. Πιστεύουμε ότι ο Υιός εκπορεύθηκε από τον Πατέρα. Διδασκόμαστε ότι και οι δύο είναι ανεπιφύλακτα αιώνιοι. Είναι, λοιπόν, προφανές ότι κανένα πλάσμα στο χρόνο δεν θα μπορέσει να κατανοήσει πλήρως το μυστήριο αυτό, ενός Υιού που προέρχεται από τον Πατέρα και που ταυτόχρονα είναι ισοδύναμα αιώνιος όπως ο ίδιος ο Πατέρας.		6:0.4 (73.4) In an effort to enable the finite mind of time to form some sequential concept of the relationships of the eternal and infinite beings of the Paradise Trinity, we utilize such license of conception as to refer to the “Father’s first personal, universal, and infinite concept.” It is impossible for me to convey to the human mind any adequate idea of the eternal relations of the Deities; therefore do I employ such terms as will afford the finite mind something of an idea of the relationship of these eternal beings in the subsequent eras of time. We believe the Son sprang from the Father; we are taught that both are unqualifiedly eternal. It is apparent, therefore, that no time creature can ever fully comprehend this mystery of a Son who is derived from the Father, and yet who is co-ordinately eternal with the Father himself.
1. Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΙΩΝΙΟΥ ΥΙΟΥ ^top		1. Identity of the Eternal Son ^top
6:1.1 (73.5) ο Αιώνιος Υιός είναι ο Πρωταρχικός και μοναδικός Υιός του Θεού. Είναι ο Θεός ο Υιός, το Δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδας και ο συνεργός δημιουργός των πάντων. Όπως ο πατέρας είναι η Πρώτη γενεσιουργός Αιτία και το Κέντρο, έτσι και ο Αιώνιος Υιός είναι η Δεύτερη Γενεσιουργός Αιτία και το Κέντρο.		6:1.1 (73.5) The Eternal Son is the original and only-begotten Son of God. He is God the Son, the Second Person of Deity and the associate creator of all things. As the Father is the First Great Source and Center, so the Eternal Son is the Second Great Source and Center.
6:1.2 (74.1) Ο Αιώνιος Υιός είναι το πνευματικό κέντρο και ο θείος διαχειριστής της πνευματικής κυριαρχίας του σύμπαντος των συμπάντων. Ο Πατέρας του Σύμπαντος είναι αρχικά δημιουργός και έπειτα ελεγκτής. Ο Αιώνιος Υιός είναι αρχικά συνδημιουργός και έπειτα ένας πνευματικός διαχειριστής. «Ο Θεός είναι πνεύμα,» και ο Υιός είναι μια προσωπική αποκάλυψη του πνεύματος αυτού. Η Πρώτη Γενεσιουργός Αιτία και Κέντρο είναι το Εκούσιο Απόλυτο. Η Δεύτερη Γενεσιουργός Αιτία και Κέντρο είναι το Απόλυτο της Προσωπικότητας.		6:1.2 (74.1) The Eternal Son is the spiritual center and the divine administrator of the spiritual government of the universe of universes. The Universal Father is first a creator and then a controller; the Eternal Son is first a cocreator and then a spiritual administrator. “God is spirit,” and the Son is a personal revelation of that spirit. The First Source and Center is the Volitional Absolute; the Second Source and Center is the Personality Absolute.
6:1.3 (74.2) Ο Πατέρας του Σύμπαντος δεν λειτουργεί ποτέ προσωπικά ως δημιουργός, ει μη μόνο σε σχέση με τον Υιό, ή με την συνδυασμένη δράση του Υιού. Αναφερόμενος στον Αιώνιο Υιό, ο συγγραφέας της Καινής Διαθήκης είπε την αλήθεια, όταν έγραφε: «Εν αρχή ην ο Λόγος και ο Λόγος ήτο μετά του θεού και ο Λόγος ήτο ο Θεός. Τα πάντα έγιναν από αυτόν και χωρίς αυτόν τίποτε από όσα έγιναν δεν θα γινόταν.»		6:1.3 (74.2) The Universal Father never personally functions as a creator except in conjunction with the Son or with the co-ordinate action of the Son. Had the New Testament writer referred to the Eternal Son, he would have uttered the truth when he wrote: “In the beginning was the Word, and the Word was with God, and the Word was God. All things were made by him, and without him was not anything made that was made.”
6:1.4 (74.3) Όταν ένας Υιός του Αιώνιου Υιού παρουσιάστηκε στην Ουράντια, εκείνοι που αδελφώθηκαν με τη θεία αυτή ύπαρξη στην ανθρώπινη μορφή της τον θεώρησαν ως «εκείνον που υπήρχε εξ αρχής, για τον οποίο ακούσαμε, τον οποίο είδαμε με τα μάτια μας, εκείνον στον οποίο προσβλέψαμε και αγγίξαμε με τα χέρια μας, το Λόγο της ζωής.» Και αυτός ο Υιός της πλήρωσης ήλθε από τον Πατέρα, το ίδιο αληθινά με τον Αρχικό Υιό, όπως αναφέρεται σε μία από τις προσευχές του στη γη: «Και τώρα, ω, Πατέρα μου, μεγαλύνει με, με την ουσία σου, όπως και εγώ, πριν γίνει αυτός ο κόσμος.»		6:1.4 (74.3) When a Son of the Eternal Son appeared on Urantia, those who fraternized with this divine being in human form alluded to him as “He who was from the beginning, whom we have heard, whom we have seen with our eyes, whom we have looked upon, and our hands have handled, even the Word of life.” And this bestowal Son came forth from the Father just as truly as did the Original Son, as is suggested in one of his earthly prayers: “And now, O my Father, glorify me with your own self, with the glory which I had with you before this world was.”
6:1.5 (74.4) Ο Αιώνιος Υιός είναι γνωστός με διαφορετικά ονόματα στα διάφορα σύμπαντα. Στο κεντρικό σύμπαν είναι γνωστός ως Συνεργική γενεσιουργός Αιτία, Συνδημιουργός και Συνδυασμένο Απόλυτο. Στην Ουβέρσα, το αρχηγείο του υπερσύμπαντος, προσδιορίζουμε τον Υιό ως το Κέντρο του Συνδυασμένου Πνεύματος και ως Διαχειριστή του Αιώνιου Πνεύματος. Στο Σάλβινγκτον, το αρχηγείο του δικού σας τοπικού σύμπαντος ο Υιός αυτός καταγράφεται ως η Δεύτερη Γενεσιουργός Αιτία και Κέντρο. Οι Μελχισεδέκ μιλούν γι’ αυτόν ως τον Υιό των Υιών. Στον κόσμο σας, αλλά όχι στο σύστημα των πλανητών που κατοικούνται, ο Αρχικός αυτός Υιός έχει συγχυστεί με έναν συνεργό Υιό του Δημιουργού, τον Μιχαήλ του Νέβαδον ο οποίος επιφοίτησε στις θνητές φυλές της Ουράντια.		6:1.5 (74.4) The Eternal Son is known by different names in various universes. In the central universe he is known as the Co-ordinate Source, the Cocreator, and the Associate Absolute. On Uversa, the headquarters of the superuniverse, we designate the Son as the Co-ordinate Spirit Center and as the Eternal Spirit Administrator. On Salvington, the headquarters of your local universe, this Son is of record as the Second Eternal Source and Center. The Melchizedeks speak of him as the Son of Sons. On your world, but not in your system of inhabited spheres, this Original Son has been confused with a co-ordinate Creator Son, Michael of Nebadon, who bestowed himself upon the mortal races of Urantia.
6:1.6 (74.5) Αν και οποιοσδήποτε από τους Υιούς του Παραδείσου μπορεί να αποκληθεί Υιός του Θεού, συνηθίζουμε να κρατάμε τον προσδιορισμό «ο Αιώνιος Υιός» γι’ αυτόν τον Αρχικό Υιό, τη Δεύτερη Γενεσιουργό Αιτία και Κέντρο, συνδημιουργό με τον Πατέρα του Σύμπαντος του κεντρικού σύμπαντος της ισχύος και της τελειότητας, αλλά και συνδημιουργό όλων των άλλων θείων Υιών που εκπορεύονται από τις άπειρες θεότητες.		6:1.6 (74.5) Although any of the Paradise Sons may fittingly be called Sons of God, we are in the habit of reserving the designation “the Eternal Son” for this Original Son, the Second Source and Center, cocreator with the Universal Father of the central universe of power and perfection and cocreator of all other divine Sons who spring from the infinite Deities.
2. Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΑΙΩΝΙΟΥ ΥΙΟΥ ^top		2. Nature of the Eternal Son ^top
6:2.1 (74.6) Ο Αιώνιος Υιός είναι τόσο αναλλοίωτος και άπειρα αξιόπιστος, όσο και ο Πατέρας του Σύμπαντος. Είναι επίσης το ίδιο πνευματικός με τον Πατέρα, το ίδιο αληθινός, όπως το άπειρο πνεύμα. Σ’ εσάς, με την ταπεινή καταγωγή, ο Υιός θα μπορούσε να φανεί πιο προσωπικός, εφ’ όσον είναι ένα βήμα πιο κοντά σας για να τον προσεγγίσετε από όσο είναι ο Πατέρας του Σύμπαντος.		6:2.1 (74.6) The Eternal Son is just as changeless and infinitely dependable as the Universal Father. He is also just as spiritual as the Father, just as truly an unlimited spirit. To you of lowly origin the Son would appear to be more personal since he is one step nearer you in approachability than is the Universal Father.
6:2.2 (74.7) Ο Αιώνιος Υιός είναι ο αιώνιος Λόγος του Θεού. Είναι καθ’ ολοκληρίαν ίδιος με τον Πατέρα. Στην πραγματικότητα, ο Αιώνιος Υιός είναι Θεός, η προσωπική εκδήλωση του Πατέρα στο σύμπαν των συμπάντων. Και έτσι ήταν, είναι και για πάντα θα είναι αλήθεια για τον Αιώνιο Υιό και για όλους τους ομοβάθμιους Υιούς του Δημιουργού: «Εκείνος που είδε τον Υιό, είδε και τον Πατέρα.»		6:2.2 (74.7) The Eternal Son is the eternal Word of God. He is wholly like the Father; in fact, the Eternal Son is God the Father personally manifest to the universe of universes. And thus it was and is and forever will be true of the Eternal Son and of all the co-ordinate Creator Sons: “He who has seen the Son has seen the Father.”
6:2.3 (74.8) Στη φύση ο Υιός είναι απόλυτα ίδιος με τον Πατέρα του πνεύματος. Όταν λατρεύουμε τον Πατέρα του Σύμπαντος, ουσιαστικά λατρεύουμε, ταυτόχρονα, τον Θεό τον Υιό και τον Θεό το Πνεύμα. Ο Θεός ο Υιός είναι θεϊκά αληθινός και αιώνιος στη φύση του όπως είναι ο Θεός ο Πατέρας.		6:2.3 (74.8) In nature the Son is wholly like the spirit Father. When we worship the Universal Father, actually we at the same time worship God the Son and God the Spirit. God the Son is just as divinely real and eternal in nature as God the Father.
6:2.4 (75.1) Ο Υιός, όχι μόνο κατέχει όλη την άπειρη και υπερβατική δικαιοσύνη του Πατέρα, αλλά αντανακλά όλη την ιερότητα του χαρακτήρα του Πατέρα. Ο Υιός μοιράζεται την τελειότητα του Πατέρα και μαζί μ’ αυτόν, την ευθύνη του να παραστέκεται σε όλα τα ατελή πλάσματα στην πνευματική τους προσπάθεια να κατακτήσουν τη θεία τελειότητα.		6:2.4 (75.1) The Son not only possesses all the Father’s infinite and transcendent righteousness, but the Son is also reflective of all the Father’s holiness of character. The Son shares the Father’s perfection and jointly shares the responsibility of aiding all creatures of imperfection in their spiritual efforts to attain divine perfection.
6:2.5 (75.2) Ο Αιώνιος Υιός διαθέτει εξ ολοκλήρου τον χαρακτήρα θεότητας του Πατέρα και τα χαρακτηριστικά της πνευματικότητάς του. Ο Υιός είναι η πληρότητα του απόλυτου του Θεού στην προσωπικότητα και το πνεύμα και τις ιδιότητες αυτές ο Υιός τις αποκαλύπτει στην προσωπική του διαχείριση της πνευματικής κυριαρχίας του σύμπαντος των συμπάντων.		6:2.5 (75.2) The Eternal Son possesses all the Father’s character of divinity and attributes of spirituality. The Son is the fullness of God’s absoluteness in personality and spirit, and these qualities the Son reveals in his personal management of the spiritual government of the universe of universes.
6:2.6 (75.3) Ο Θεός είναι, πραγματικά, ένα συμπαντικό πνεύμα. Ο Θεός είναι πνεύμα. Και η πνευματική αυτή φύση του Πατέρα εστιάζεται και προσωποποιείται στην Θεία υπόσταση του Αιώνιου Υιού. Στον Υιό, όλα τα πνευματικά χαρακτηριστικά είναι φανερά αυξημένα εξ αιτίας της διαφοροποίησης από τη συμπαντικότητα της Πρώτης γενεσιουργού Αιτίας και Κέντρου. Και καθώς ο Πατέρας μοιράζεται την πνευματική του φύση με τον Υιό, έτσι και οι δύο μαζί, με πληρότητα και χωρίς επιφύλαξη, μοιράζονται το θείο πνεύμα με τον Συνδυασμένο Δρώντα, το Άπειρο Πνεύμα.		6:2.6 (75.3) God is, indeed, a universal spirit; God is spirit; and this spirit nature of the Father is focalized and personalized in the Deity of the Eternal Son. In the Son all spiritual characteristics are apparently greatly enhanced by differentiation from the universality of the First Source and Center. And as the Father shares his spirit nature with the Son, so do they together just as fully and unreservedly share the divine spirit with the Conjoint Actor, the Infinite Spirit.
6:2.7 (75.4) Ο Πατέρας και ο Υιός είναι ίσοι στην αγάπη της αλήθειας και την δημιουργία του κάλλους, εκτός από το ότι ο Υιός φαίνεται να αφιερώνεται περισσότερο στην κατανόηση του αποκλειστικού πνευματικού κάλλους των συμπαντικών αξιών.		6:2.7 (75.4) In the love of truth and in the creation of beauty the Father and the Son are equal except that the Son appears to devote himself more to the realization of the exclusively spiritual beauty of universal values.
6:2.8 (75.5) Στη θεία καλοσύνη δεν διακρίνω διαφορές μεταξύ του Πατέρα και του Υιού. Ο Πατέρας αγαπά τα παιδιά του στο σύμπαν σαν πατέρας. Ο Αιώνιος Υιός φροντίζει όλα τα πλάσματα σαν πατέρας και σαν αδελφός.		6:2.8 (75.5) In divine goodness I discern no difference between the Father and the Son. The Father loves his universe children as a father; the Eternal Son looks upon all creatures both as father and as brother.
3. Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ^top		3. Ministry of the Father’s Love ^top
6:3.1 (75.6) Ο Υιός μοιράζεται τη δικαιοσύνη και την ορθότητα της Αγίας Τριάδας, αλλά επισκιάζει αυτές τις θείες ιδιότητες με την άπειρη προσωποποίηση της αγάπης και του ελέους του Πατέρα. Ο Υιός είναι η αποκάλυψη της θείας αγάπης στα σύμπαντα. Όπως ο θεός είναι αγάπη, ο Υιός είναι έλεος. Ο Υιός δεν μπορεί να αγαπά περισσότερο από τον Πατέρα, αλλά μπορεί να δείχνει έλεος στα πλάσματά του με ένα παραπάνω τρόπο, επειδή δεν είναι μόνο ένας βασικός δημιουργός σαν τον Πατέρα, αλλά είναι επίσης ο Αιώνιος Υιός του ίδιου Πατέρα, και ως εκ τούτου μοιράζεται εξ αιτίας αυτής της υικής του σχέσης την εμπειρία όλων των άλλων γιων του Πατέρα του Σύμπαντος.		6:3.1 (75.6) The Son shares the justice and righteousness of the Trinity but overshadows these divinity traits by the infinite personalization of the Father’s love and mercy; the Son is the revelation of divine love to the universes. As God is love, so the Son is mercy. The Son cannot love more than the Father, but he can show mercy to creatures in one additional way, for he not only is a primal creator like the Father, but he is also the Eternal Son of that same Father, thereby sharing in the sonship experience of all other sons of the Universal Father.
6:3.2 (75.7) Ο Αιώνιος Υιός είναι εκείνος που αποδίδει το μέγα έλεος σε ολόκληρη τη δημιουργία. Το έλεος είναι η ουσία του πνευματικού χαρακτήρα του Υιού. Οι επιταγές του Αιώνιου Υιού, όπως διασπείρονται μέσω των πνευματικών κυκλωμάτων της Δεύτερης Γενεσιουργού Αιτίας και Κέντρου, μιλούν για έλεος.		6:3.2 (75.7) The Eternal Son is the great mercy minister to all creation. Mercy is the essence of the Son’s spiritual character. The mandates of the Eternal Son, as they go forth over the spirit circuits of the Second Source and Center, are keyed in tones of mercy.
6:3.3 (75.8) Για να κατανοήσετε την αγάπη του Αιώνιου Υιού πρέπει πρώτα να αντιληφθείτε την θεία προέλευσή του, τον Πατέρα, ο οποίος είναι αγάπη και έπειτα να παρατηρήσετε το ξετύλιγμα της άπειρης στοργής του στην απέραντη λειτουργία του Απείρου Πνεύματος και τις σχεδόν χωρίς όρια στρατιές των υπηρετούντων προσωπικοτήτων.		6:3.3 (75.8) To comprehend the love of the Eternal Son, you must first perceive its divine source, the Father, who is love, and then behold the unfolding of this infinite affection in the far-flung ministry of the Infinite Spirit and his almost limitless host of ministering personalities.
6:3.4 (75.9) Η δράση του Αιώνιου Υιού είναι αφιερωμένη στην αποκάλυψη του Θεού της αγάπης στο σύμπαν των συμπάντων. Αυτός ο θείος Υιός δεν αναλίσκεται στο ταπεινό έργο του να προσπαθήσει να πείσει τον φιλεύσπλαχνο Πατέρα του να αγαπήσει τα ταπεινά του πλάσματα και να δείξει έλεος στους αμαρτωλούς μέσα στο χρόνο. Πόσο λανθασμένα φανταζόμαστε τον Αιώνιο Υιό, να παρακαλά τον Πατέρα του Σύμπαντος να δείξει έλεος στα ταπεινά του πλάσματα, στους υλικούς κόσμους του διαστήματος! Μια τέτοια αντίληψη για το Θεό είναι πρωτόγονη και ανάρμοστη. Είναι προτιμότερο να καταλάβετε ότι όλες οι ελεήμονες υπηρεσίες των Υιών του Θεού αποτελούν άμεση αποκάλυψη της καρδιάς του Πατέρα, γεμάτης από συμπαντική αγάπη και άπειρη ευσπλαχνία. Η αγάπη του Πατέρα είναι η πραγματική και αιώνια προέλευση του ελέους του Υιού.		6:3.4 (75.9) The ministry of the Eternal Son is devoted to the revelation of the God of love to the universe of universes. This divine Son is not engaged in the ignoble task of trying to persuade his gracious Father to love his lowly creatures and to show mercy to the wrongdoers of time. How wrong to envisage the Eternal Son as appealing to the Universal Father to show mercy to his lowly creatures on the material worlds of space! Such concepts of God are crude and grotesque. Rather should you realize that all the merciful ministrations of the Sons of God are a direct revelation of the Father’s heart of universal love and infinite compassion. The Father’s love is the real and eternal source of the Son’s mercy.
6:3.5 (75.10) Ο Θεός είναι αγάπη, ο Υιός είναι έλεος. Το έλεος είναι η εφαρμοσμένη αγάπη, η αγάπη του Πατέρα που δρα στο πρόσωπο του Αιώνιου Υιού του. Η αγάπη αυτού του Υιού του Σύμπαντος απλώνεται κι’ αυτή στο σύμπαν. Όπως μπορεί η αγάπη να γίνει αντιληπτή σε πλανήτες που κατοικούνται από πλάσματα με διαφορετικά φύλα, η αγάπη του θεού μπορεί περισσότερο να συγκριθεί με την αγάπη ενός πατέρα, ενώ η αγάπη του Αιώνιου Υιού μοιάζει περισσότερο με τη στοργή μιας μητέρας. Πρωτόγονες εξηγήσεις, πράγματι, αλλά τις χρησιμοποιώ με την ελπίδα να μεταδώσω στον ανθρώπινο νου ότι υπάρχει διαφορά όχι στο θείο περιεχόμενο, αλλά στην ποιότητα και τον τρόπο έκφρασης της αγάπης του Πατέρα και της αγάπης του Υιού.		6:3.5 (75.10) God is love, the Son is mercy. Mercy is applied love, the Father’s love in action in the person of his Eternal Son. The love of this universal Son is likewise universal. As love is comprehended on a sex planet, the love of God is more comparable to the love of a father, while the love of the Eternal Son is more like the affection of a mother. Crude, indeed, are such illustrations, but I employ them in the hope of conveying to the human mind the thought that there is a difference, not in divine content but in quality and technique of expression, between the love of the Father and the love of the Son.
4. ΟΙ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΑΙΩΝΙΟΥ ΥΙΟΥ ^top		4. Attributes of the Eternal Son ^top
6:4.1 (76.1) Ο Αιώνιος Υιός κινητοποιεί το πνευματικό επίπεδο της κοσμικής πραγματικότητας. Η πνευματική δύναμη του Υιού είναι απόλυτη σε σχέση με όλες τις συμπαντικές πραγματικότητες. Ασκεί τέλειο έλεγχο πάνω στη διασύνδεση όλης της αδιαφοροποίητης πνευματικής ενέργειας και πάνω σε όλη την υφιστάμενη πνευματική πραγματικότητα μέσω της απόλυτης κατοχής της πνευματικής βαρύτητας. Το αγνό, αδιάσπαστο πνεύμα αλλά και όλες οι πνευματικές υπάρξεις ανταποκρίνονται στην άπειρα ελκτική δύναμη του Πρωταρχικού Υιού του Παραδείσου. Και αν το αιώνιο μέλλον γίνει μάρτυρας της εμφάνισης ενός απεριόριστου σύμπαντος, η πνευματική βαρύτητα και η πνευματική δύναμη του Πρωταρχικού Υιού θα αποδειχθεί απολύτως επαρκής για τον πνευματικό έλεγχο και την αποτελεσματική διαχείριση μιας τέτοιας, απεριόριστης δημιουργίας.		6:4.1 (76.1) The Eternal Son motivates the spirit level of cosmic reality; the spiritual power of the Son is absolute in relation to all universe actualities. He exercises perfect control over the interassociation of all undifferentiated spirit energy and over all actualized spirit reality through his absolute grasp of spirit gravity. All pure unfragmented spirit and all spiritual beings and values are responsive to the infinite drawing power of the primal Son of Paradise. And if the eternal future should witness the appearance of an unlimited universe, the spirit gravity and the spirit power of the Original Son will be found wholly adequate for the spiritual control and effective administration of such a boundless creation.
6:4.2 (76.2) Ο Υιός είναι παντοδύναμος μόνο στο χώρο του πνεύματος. Στην αιώνια οικονομία της διαχείρισης του σύμπαντος, δεν απαντάται ποτέ μία σπάταλη και άχρηστη λειτουργία. Οι Θεοί δεν δίδονται σε άχρηστα αντίγραφα της υπηρεσίας του σύμπαντος.		6:4.2 (76.2) The Son is omnipotent only in the spiritual realm. In the eternal economy of universe administration, wasteful and needless repetition of function is never encountered; the Deities are not given to useless duplication of universe ministry.
6:4.3 (76.3) Η απανταχού παρουσία του Πρωταρχικού Υιού συνιστά την πνευματική ενοποίηση του σύμπαντος των συμπάντων. Η πνευματική συνάφεια ολόκληρης της δημιουργίας στηρίζεται στην απανταχού ενεργητική παρουσία του Αιώνιου Υιού. Όταν συλλάβουμε την πνευματική παρουσία του Πατέρα, βλέπουμε ότι είναι δύσκολο να την ξεχωρίσουμε στη σκέψη μας από την παρουσία του Αιώνιου Υιού. Το πνεύμα του Πατέρα κατοικεί αιώνια στο πνεύμα του Υιού.		6:4.3 (76.3) The omnipresence of the Original Son constitutes the spiritual unity of the universe of universes. The spiritual cohesion of all creation rests upon the everywhere active presence of the divine spirit of the Eternal Son. When we conceive of the Father’s spiritual presence, we find it difficult to differentiate it in our thinking from the spiritual presence of the Eternal Son. The spirit of the Father is eternally resident in the spirit of the Son.
6:4.4 (76.4) Ο Πατέρας πρέπει να είναι πνευματικά πανταχού παρών, μία τέτοια, όμως απανταχού παρουσία φαίνεται ότι είναι αδιαχώριστη από τις απανταχού πνευματικές δραστηριότητες του Αιώνιου Υιού. Ωστόσο, πιστεύουμε, ότι σε όλες τις περιπτώσεις παρουσίας Πατέρα – Υιού διττής πνευματικής φύσης, το πνεύμα του Υιού συντονίζεται με το πνεύμα του Πατέρα.		6:4.4 (76.4) The Father must be spiritually omnipresent, but such omnipresence appears to be inseparable from the everywhere spirit activities of the Eternal Son. We do, however, believe that in all situations of Father-Son presence of a dual spiritual nature the spirit of the Son is co-ordinate with the spirit of the Father.
6:4.5 (76.5) Στην επαφή του με την προσωπικότητα, ο Πατέρας επενεργεί στο κύκλωμα της προσωπικότητας. Στην προσωπική και ανιχνεύσιμη επαφή με την πνευματική δημιουργία, παρουσιάζεται σε τμήματα του όλου της Θείας του φύσης, και αυτά τα τμήματα του Πατέρα, έχουν μία μοναχική, μοναδική και αποκλειστική λειτουργία, οπουδήποτε και οποτεδήποτε εμφανίζονται στα σύμπαντα. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, το πνεύμα του Υιού συντονίζεται με την πνευματική λειτουργία της τμηματικής παρουσίας του Πατέρα του Σύμπαντος.		6:4.5 (76.5) In his contact with personality, the Father acts in the personality circuit. In his personal and detectable contact with spiritual creation, he appears in the fragments of the totality of his Deity, and these Father fragments have a solitary, unique, and exclusive function wherever and whenever they appear in the universes. In all such situations the spirit of the Son is co-ordinate with the spiritual function of the fragmented presence of the Universal Father.
6:4.6 (76.6) Πνευματικά ο Αιώνιος Υιός είναι πανταχού παρών. Το πνεύμα του Αιώνιου Υιού είναι σίγουρα μαζί σας και γύρω σας, αλλά όχι εντός σας και μέρος σας, όπως ο Ελεγκτής των Μυστηρίων. Το ενοικούν τμήμα του Πατέρα ρυθμίζει τον ανθρώπινο νου, προοδευτικά, προς το θείο, οπότε ένας τέτοιος, ανελισσόμενος νους ανταποκρίνεται ολοένα και περισσότερο στην πνευματική ελκτική δύναμη του πανίσχυρου κυκλώματος της πνευματικής βαρύτητας της Δεύτερης Γενεσιουργού Αιτίας και Κέντρου.		6:4.6 (76.6) Spiritually the Eternal Son is omnipresent. The spirit of the Eternal Son is most certainly with you and around you, but not within you and a part of you like the Mystery Monitor. The indwelling Father fragment adjusts the human mind to progressively divine attitudes, whereupon such an ascending mind becomes increasingly responsive to the spiritual drawing power of the all-powerful spirit-gravity circuit of the Second Source and Center.
6:4.7 (76.7) Ο Πρωταρχικός Υιός έχει συμπαντική και πνευματική αυτοσυνείδηση. Στη σοφία ο Υιός είναι απόλυτα ίσος με τον Πατέρα. Στο χώρο της γνώσης, της πανεπιστήμης, δεν μπορούμε να διαχωρίσουμε την Πρώτη από τη Δεύτερη Γενεσιουργό Αιτία. Όπως ο Πατέρας και ο Υιός γνωρίζει τα πάντα. Ποτέ δεν εκπλήσσεται από κάποιο γεγονός στο σύμπαν. Κατανοεί το τέλος από την αρχή.		6:4.7 (76.7) The Original Son is universally and spiritually self-conscious. In wisdom the Son is the full equal of the Father. In the realms of knowledge, omniscience, we cannot distinguish between the First and Second Sources; like the Father, the Son knows all; he is never surprised by any universe event; he comprehends the end from the beginning.
6:4.8 (77.1) Ο Πατέρας και ο Υιός γνωρίζουν τον αριθμό και το πού βρίσκονται όλα τα πνεύματα και οι εξαγνισμένες υπάρξεις στο σύμπαν των συμπάντων. Ο Υιός, όχι μόνο γνωρίζει τα πάντα χάρη στο πανταχού παρόν πνεύμα του, αλλά ο Υιός, όπως ακριβώς ο Πατέρας και ο Συνδεδεμένος Δρων, έχει πλήρη γνώση ολόκληρης της απέραντης ανακλαστικότητας της διάνοιας της Υπέρτατης Ύπαρξης, η οποία διάνοια γνωρίζει ανά πάσα στιγμή τα πάντα όσα συμβαίνουν σε όλους τους κόσμους των επτά υπερσυμπάντων. Και υπάρχουν και άλλοι τρόποι με τους οποίους ο Υιός του Παραδείσου είναι πανεπιστήμων.		6:4.8 (77.1) The Father and the Son really know the number and whereabouts of all the spirits and spiritualized beings in the universe of universes. Not only does the Son know all things by virtue of his own omnipresent spirit, but the Son, equally with the Father and the Conjoint Actor, is fully cognizant of the vast reflectivity intelligence of the Supreme Being, which intelligence is at all times aware of all things that transpire on all the worlds of the seven superuniverses. And there are other ways in which the Paradise Son is omniscient.
6:4.9 (77.2) Ο Αιώνιος Υιός, ως στοργική, ελεήμων και χορηγούσα πνευματική προσωπικότητα είναι απόλυτα και άπειρα ίσος με τον Πατέρα του Σύμπαντος, ενώ σε όλες τις ελεήμονες και γεμάτες στοργή προσωπικές επαφές του με τα ανελισσόμενα πλάσματα των ταπεινότερων επιπέδων, ο Αιώνιος Υιός είναι το ίσιο ακριβώς αγαθός και συνετός, το ίδιο υπομονετικός και ανεκτικός με τους Παραδείσιους Υιούς του στα τοπικά σύμπαντα, οι οποίοι πολύ συχνά επιφοιτούν στους εξελικτικούς κόσμους του χρόνου.		6:4.9 (77.2) The Eternal Son, as a loving, merciful, and ministering spiritual personality, is wholly and infinitely equal with the Universal Father, while in all those merciful and affectionate personal contacts with the ascendant beings of the lower realms the Eternal Son is just as kind and considerate, just as patient and long-suffering, as are his Paradise Sons in the local universes who so frequently bestow themselves upon the evolutionary worlds of time.
6:4.10 (77.3) Δεν είναι απαραίτητο να μακρηγορήσουμε περισσότερο πάνω στις ιδιότητες του Αιώνιου Υιού. Με τις εξαιρέσεις που σημειώσαμε, το μόνο που χρειάζεται είναι να μελετήσουμε τις πνευματικές ιδιότητες του Πατέρα Θεού για να κατανοήσουμε και να αξιολογήσουμε σωστά τις ιδιότητες του Υιού Θεού.		6:4.10 (77.3) It is needless further to expatiate on the attributes of the Eternal Son. With the exceptions noted, it is only necessary to study the spiritual attributes of God the Father to understand and correctly evaluate the attributes of God the Son.
5. ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΑΙΩΝΙΟΥ ΥΙΟΥ ^top		5. Limitations of the Eternal Son ^top
6:5.1 (77.4) Ο Αιώνιος Υιός δεν λειτουργεί προσωπικά στους φυσικούς κόσμους, ούτε παρεμβαίνει – εκτός αν αυτό γίνει μέσω του Συνδεδεμένου Δρώντος – στους βαθμούς διανοητικής λειτουργίας των πλασμάτων. Οι ιδιότητες αυτές, όμως, κατ’ ουδένα τρόπο περιορίζουν τον Αιώνιο Υιό από την πλήρη και ελεύθερη άσκηση όλων των θείων ιδιοτήτων της πνευματικής παντογνωσίας, απανταχού παρουσίας και παντοδυναμίας.		6:5.1 (77.4) The Eternal Son does not personally function in the physical domains, nor does he function, except through the Conjoint Actor, in the levels of mind ministry to creature beings. But these qualifications do not in any manner otherwise limit the Eternal Son in the full and free exercise of all the divine attributes of spiritual omniscience, omnipresence, and omnipotence.
6:5.2 (77.5) Ο Αιώνιος Υιός δεν διαπερνά προσωπικά τις δυναμικές του πνεύματος οι οποίες συμφυώς υπάρχουν στο άπειρο του Θείου Απόλυτου, αλλά, καθώς αυτές οι δυναμικές καθίστανται ουσιαστικές, έρχονται μέσω του παντοδύναμου κυκλώματος της πνευματικής βαρύτητας του Υιού.		6:5.2 (77.5) The Eternal Son does not personally pervade the potentials of spirit inherent in the infinity of the Deity Absolute, but as these potentials become actual, they come within the all-powerful grasp of the spirit-gravity circuit of the Son.
6:5.3 (77.6) Η προσωπικότητα είναι ένα αποκλειστικό δώρο του Πατέρα του Σύμπαντος. Ο Αιώνιος Υιός αντλεί την προσωπικότητά του από τον Πατέρα, αλλά χωρίς τον Πατέρα δεν πληροί με την προσωπικότητά του. Ο Υιός είναι η προέλευση μιας απροσμέτρητης πνευματικής στρατιάς, τα πλάσματα όμως της στρατιάς αυτής δεν είναι προσωπικότητες. Όταν ο Υιός δημιουργεί μία προσωπικότητα, τη δημιουργεί σε συνδυασμό με τον Πατέρα ή με τον Συνδεδεμένο Δρώντα, ο οποίος μπορεί εκ μέρους του Πατέρα να λειτουργήσει σε παρόμοιες σχέσεις. Έτσι, ο Αιώνιος Υιός είναι ένας συνδημιουργός προσωπικοτήτων, δεν πληροί όμως με την προσωπικότητά του τα πλάσματα και δεν δημιουργεί υπαρκτές προσωπικότητες μόνος του. Ο περιορισμός, όμως, αυτός στη δράση δεν αποστερεί τον Υιό από την ικανότητα να δημιουργεί όλους τους τύπους της πέρα-από-το-ατομικό προσωπικότητας.		6:5.3 (77.6) Personality is the exclusive gift of the Universal Father. The Eternal Son derives personality from the Father, but he does not, without the Father, bestow personality. The Son gives origin to a vast spirit host, but such derivations are not personalities. When the Son creates personality, he does so in conjunction with the Father or with the Conjoint Creator, who may act for the Father in such relationships. The Eternal Son is thus a cocreator of personalities, but he bestows personality upon no being and of himself, alone, never creates personal beings. This limitation of action does not, however, deprive the Son of the ability to create any or all types of other-than-personal reality.
6:5.4 (77.7) Ο Αιώνιος Υιός περιορίζεται στη μετάδοση των προνομίων του δημιουργού. Ο Πατέρας, καθιστώντας αιώνιο τον Πρωταρχικό Υιό, του έδωσε τη δύναμη και το προνόμιο της μετέπειτα συνένωσής του με τον Πατέρα στο θείο έργο της δημιουργίας και άλλων Υιών με δημιουργικές ιδιότητες και αυτό έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν. Από τη στιγμή όμως που αυτοί οι ισοδύναμοι Υιοί δημιουργήθηκαν, το προνόμιο της δημιουργικότητας, προφανώς, δεν μπορούσε να μεταβιβαστεί περαιτέρω. Ο Αιώνιος Υιός μεταβιβάζει τις δημιουργικές δυνάμεις μόνο στην πρώτη, ή άμεση εξατομίκευση. Για το λόγο αυτό, όταν ο Πατέρας και ο Υιός ενώνονται για να προσωποποιήσουν έναν Υιό Δημιουργό, επιτυγχάνουν το σκοπό τους. Ο Δημιουργός Υιός, όμως, που με τον τρόπο αυτό απέκτησε ύπαρξη, δεν μπορεί ποτέ να μεταβιβάσει, ή να εξουσιοδοτήσει με το προνόμιο της δημιουργικότητας τις διάφορες τάξεις των Υιών που με τη σειρά του μπορεί να έχει δημιουργήσει, παρά το γεγονός ότι στους Υιούς που βρίσκονται στο ύπατο τοπικό σύμπαν φαίνεται να υπάρχει μία πολύ περιορισμένη αντανάκλαση των δημιουργικών ιδιοτήτων ενός Υιού Δημιουργού.		6:5.4 (77.7) The Eternal Son is limited in transmittal of creator prerogatives. The Father, in eternalizing the Original Son, bestowed upon him the power and privilege of subsequently joining with the Father in the divine act of producing additional Sons possessing creative attributes, and this they have done and now do. But when these co-ordinate Sons have been produced, the prerogatives of creatorship are apparently not further transmissible. The Eternal Son transmits creatorship powers only to the first or direct personalization. Therefore, when the Father and the Son unite to personalize a Creator Son, they achieve their purpose; but the Creator Son thus brought into existence is never able to transmit or delegate the prerogatives of creatorship to the various orders of Sons which he may subsequently create, notwithstanding that, in the highest local universe Sons, there does appear a very limited reflection of the creative attributes of a Creator Son.
6:5.5 (78.1) Ο Αιώνιος Υιός, ως άπειρη και αποκλειστικά εξατομικευμένη ύπαρξη, δεν μπορεί να κλασματοποιήσει τη φύση του, δεν μπορεί να διανείμει και να αποθέσει ξεχωριστά τμήματα του εαυτού του σε άλλες οντότητες, ή πρόσωπα, όπως κάνουν ο Πατέρας του Σύμπαντος και το Άπειρο Πνεύμα. Ο Υιός, όμως, μπορεί και επιφοιτά ως απεριόριστο πνεύμα για να εμβαπτίσει ολόκληρη τη δημιουργία και αδιάλειπτα έλκει όλες τις προσωπικότητες του πνεύματος και τις πνευματικές υπάρξεις προς τον εαυτό του.		6:5.5 (78.1) The Eternal Son, as an infinite and exclusively personal being, cannot fragmentize his nature, cannot distribute and bestow individualized portions of his selfhood upon other entities or persons as do the Universal Father and the Infinite Spirit. But the Son can and does bestow himself as an unlimited spirit to bathe all creation and unceasingly draw all spirit personalities and spiritual realities to himself.
6:5.6 (78.2) Να θυμάστε, επίσης, ότι ο Αιώνιος Υιός είναι η προσωπική απεικόνιση του Πατέρα του πνεύματος σε ολόκληρη τη δημιουργία. Ο Υιός είναι προσωποπαγής και μόνο, υπό την έννοια του Θείου. Μία τόσο θεία και απόλυτη προσωπικότητα δεν μπορεί να διασκορπισθεί, ή να κλασματοποιηθεί. Ο Θεός ο Πατέρας και ο Θεός το Πνεύμα είναι αληθώς προσωποπαγείς, αλλά, επιπλέον του να είναι αυτές οι θείες προσωπικότητες, είναι και όλα τα άλλα μαζί.		6:5.6 (78.2) Ever remember, the Eternal Son is the personal portrayal of the spirit Father to all creation. The Son is personal and nothing but personal in the Deity sense; such a divine and absolute personality cannot be disintegrated or fragmentized. God the Father and God the Spirit are truly personal, but they are also everything else in addition to being such Deity personalities.
6:5.7 (78.3) Αν και ο Αιώνιος Υιός Δεν μπορεί προσωπικά να συμμετάσχει στην επιφοίτηση όπως οι Ρυθμιστές της σκέψης, παρευρίσκεται στο συμβούλιο μαζί με τον πατέρα του Σύμπαντος στο αιώνιο παρελθόν, εγκρίνει το σχέδιο και δεσμεύεται με αιώνια συνεργασία, όταν ο Πατέρας, σχεδιάζοντας την επιφοίτηση των Ρυθμιστών της Σκέψης, πρότεινε στον Υιό, «Ας φτιάξουμε το θνητό άνθρωπο καθ’ ομοίωσή μας.» Και όπως το πνευματικό τμήμα του Πατέρα κατοικεί εντός σας, έτσι και η πνευματική παρουσία του Υιού σας περιβάλλει, ενώ και οι δύο τους εργάζονται για πάντα σαν ένας για την πνευματική σας εξέλιξη.		6:5.7 (78.3) Though the Eternal Son cannot personally participate in the bestowal of the Thought Adjusters, he did sit in council with the Universal Father in the eternal past, approving the plan and pledging endless co-operation, when the Father, in projecting the bestowal of the Thought Adjusters, proposed to the Son, “Let us make mortal man in our own image.” And as the spirit fragment of the Father dwells within you, so does the spirit presence of the Son envelop you, while these two forever work as one for your spiritual advancement.
6. Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΝΟΥΣ ^top		6. The Spirit Mind ^top
6:6.1 (78.4) Ο Αιώνιος Υιός είναι πνεύμα και έχει νου, αλλά όχι το νου, ή το πνεύμα που οι θνητοί μπορούν να κατανοήσουν. Ο θνητός άνθρωπος αντιλαμβάνεται το νου σε πεπερασμένο, κοσμικό, υλικό και προσωπικό επίπεδο. Ο άνθρωπος, επίσης, παρατηρεί τα φαινόμενα του νου στους ζωντανούς οργανισμούς που λειτουργούν στο υπο-ατομικό (ζωικό) επίπεδο, του είναι όμως δύσκολο να κατανοήσει τη φύση του νου όταν αυτός συνδέεται με υπεράνω της ύλης πλάσματα αλλά και ως μέρος αποκλειστικά πνευματικών προσωπικοτήτων. Για το λόγο αυτό ο όρος «νους» πρέπει να προσδιορίζεται διαφορετικά όταν αναφέρεται στο πνευματικό επίπεδο της ύπαρξης και όταν χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει πνευματικές λειτουργίες της διάνοιας. Αυτό το είδος του νου το οποίο είναι άμεσα συνδεδεμένο με το πνεύμα, δεν μπορεί να συγκριθεί ούτε με τον νου αυτόν, ο οποίος συντονίζει ύλη και πνεύμα, ούτε με εκείνον που συνδέεται μόνο με την ύλη.		6:6.1 (78.4) The Eternal Son is spirit and has mind, but not a mind or a spirit which mortal mind can comprehend. Mortal man perceives mind on the finite, cosmic, material, and personal levels. Man also observes mind phenomena in living organisms functioning on the subpersonal (animal) level, but it is difficult for him to grasp the nature of mind when associated with supermaterial beings and as a part of exclusive spirit personalities. Mind must, however, be differently defined when it refers to the spirit level of existence, and when it is used to denote spirit functions of intelligence. That kind of mind which is directly allied with spirit is comparable neither to that mind which co-ordinates spirit and matter nor to that mind which is allied only with matter.
6:6.2 (78.5) Το πνεύμα έχει πάντα συνείδηση, διάνοια και υπάρχει σε όλες τις φάσεις της ταυτότητας. Χωρίς το νου παρόντα σε κάποια φάση, δεν μπορεί να υπάρξει πνευματική συνειδητοποίηση στην αδελφότητα των πνευματικών υπάρξεων. Το ισοδύναμο του νου, η ικανότητα του γιγνώσκειν και του γιγνώσκεσθαι ενυπάρχει στο Θείο. Η Θεία Φύση μπορεί να είναι προσωπική, προ-ατομική, υπερ-ατομική, ή απρόσωπη, το Θείο, όμως, ποτέ δεν στερείται διανοίας, με άλλα λόγια δεν στερείται ποτέ της ικανότητας τουλάχιστον να επικοινωνεί με παρόμοιες οντότητες, πλάσματα, ή προσωπικότητες.		6:6.2 (78.5) Spirit is ever conscious, minded, and possessed of varied phases of identity. Without mind in some phase there would be no spiritual consciousness in the fraternity of spirit beings. The equivalent of mind, the ability to know and be known, is indigenous to Deity. Deity may be personal, prepersonal, superpersonal, or impersonal, but Deity is never mindless, that is, never without the ability at least to communicate with similar entities, beings, or personalities.
6:6.3 (78.6) Ο Νους του Αιώνιου Υιού μοιάζει με αυτόν του Πατέρα, αλλά δεν μοιάζει με κανένα άλλο νου στο σύμπαν και μαζί με το νου του Πατέρα είναι ο πρόγονος των ποικίλων και άπειρων διανοιών του Συνδεδεμένου Δρώντος. Ο νους του Πατέρα και του Υιού, η διάνοια αυτή η προγονική του απόλυτου νου της τρίτης Γενεσιουργού Αιτίας και Κέντρου αποδίδεται ίσως καλύτερα στον προ-νου ενός Ρυθμιστού της σκέψης, εφ’ όσον αν και τα τμήματα αυτά του Πατέρα βρίσκονται εντελώς πέρα από τα διανοητικά κυκλώματα του Συνδεδεμένου Δρώντος, έχουν μια μορφή προ-νου. Γνωρίζουν και γνωρίζονται. Απολαμβάνουν το ισόβαθμο της ανθρώπινης σκέψης.		6:6.3 (78.6) The mind of the Eternal Son is like that of the Father but unlike any other mind in the universe, and with the mind of the Father it is ancestor to the diverse and far-flung minds of the Conjoint Creator. The mind of the Father and the Son, that intellect which is ancestral to the absolute mind of the Third Source and Center, is perhaps best illustrated in the premind of a Thought Adjuster, for, though these Father fragments are entirely outside of the mind circuits of the Conjoint Actor, they have some form of premind; they know as they are known; they enjoy the equivalent of human thinking.
6:6.4 (78.7) Ο Αιώνιος Υιός είναι απόλυτα πνευματικός. Ο άνθρωπος είναι σχεδόν μόνο υλικός. Για το λόγο αυτό ο Υιός, σε σχέση με την πνευματική του προσωπικότητα, τους επτά πνευματικούς του κόσμους που περιβάλλουν τον Παράδεισο και τη φύση των απρόσωπων πλασμάτων του Υιού του Παραδείσου, πρέπει να περιμένει να φθάσετε στην πνευματική κατάσταση εκείνη που θα ακολουθήσει την συμπλήρωση της ανέλιξής σας στο τοπικό σύμπαν του Νέβαδον. Και τότε, καθώς θα προχωρείτε στο υπερσύμπαν και στη Χαβόνα, πολλά από αυτά τα πνευματικά σφραγισμένα μυστήρια θα αποσαφηνισθούν καθώς θα αρχίσει να σας δίδεται «ο νους του πνεύματος» - η πνευματική ενόραση.		6:6.4 (78.7) The Eternal Son is wholly spiritual; man is very nearly entirely material; therefore much pertaining to the spirit personality of the Eternal Son, to his seven spiritual spheres encircling Paradise and to the nature of the impersonal creations of the Paradise Son, will have to await your attainment of spirit status following your completion of the morontia ascension of the local universe of Nebadon. And then, as you pass through the superuniverse and on to Havona, many of these spirit-concealed mysteries will clarify as you begin to be endowed with the “mind of the spirit”—spiritual insight.
7. Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΙΩΝΙΟΥ ΥΙΟΥ ^top		7. Personality of the Eternal Son ^top
6:7.1 (79.1) Ο Αιώνιος Υιός είναι η άπειρη αυτή προσωπικότητα από τα ανεπιφύλακτα δεσμά της οποίας ο Πατέρας του Σύμπαντος δραπέτευσε με την τεχνική της τριαδικότητας και χάρη στην οποία έκτοτε συνεχίζει να πληροί με τον εαυτό του σε ατέρμονη αφθονία το αεί εκτεινόμενο σύμπαν των Δημιουργών και των δημιουργημάτων. Ο Υιός είναι η απόλυτη προσωπικότητα. Ο Θεός είναι η προσωπικότητα – πατέρας , η απαρχή της προσωπικότητας, εκείνος που πληροί με τον εαυτό του την προσωπικότητα, η αιτία της προσωπικότητας. Κάθε άτομο αντλεί την προσωπικότητά του από τον Πατέρα του Σύμπαντος, ακριβώς όπως ο Πρωταρχικός Υιός αντλεί αιώνια την προσωπικότητά του από τον Πατέρα του Παραδείσου.		6:7.1 (79.1) The Eternal Son is that infinite personality from whose unqualified personality fetters the Universal Father escaped by the technique of trinitization, and by virtue of which he has ever since continued to bestow himself in endless profusion upon his ever-expanding universe of Creators and creatures. The Son is absolute personality; God is father personality—the source of personality, the bestower of personality, the cause of personality. Every personal being derives personality from the Universal Father just as the Original Son eternally derives his personality from the Paradise Father.
6:7.2 (79.2) Η προσωπικότητα του Υιού του Παραδείσου είναι απόλυτη και καθαρά πνευματική και η απόλυτη αυτή προσωπικότητα είναι επίσης το θείο και αιώνιο πρότυπο αρχικά της επιφοίτησης του Πατέρα επί του Συνδεδεμένου Δρώντος και κατόπιν της επιφοίτησης της προσωπικότητάς του επί των μυριάδων των πλασμάτων σ’ ολόκληρο το αχανές σύμπαν.		6:7.2 (79.2) The personality of the Paradise Son is absolute and purely spiritual, and this absolute personality is also the divine and eternal pattern, first, of the Father’s bestowal of personality upon the Conjoint Actor and, subsequently, of his bestowal of personality upon the myriads of his creatures throughout a far-flung universe.
6:7.3 (79.3) Ο Αιώνιος Υιός είναι πραγματικά ένας ελεήμων λειτουργός, ένα θείο πνεύμα, μία πνευματική δύναμη και μία αληθινή προσωπικότητα. Ο Υιός είναι η πνευματική και ατομική φύση της εκδήλωσης του Θεού στα σύμπαντα – το σύνολο και η ουσία της Πρώτης γενεσιουργού Αιτίας και Κέντρου, απαλλαγμένη από ό,τι δεν είναι προσωπικό, μακράν του θείου, μη-πνευματικό και αμιγώς δυναμικό. Είναι όμως αδύνατο να μεταβιβάσω στον ανθρώπινο νου μία λεκτική εικόνα του κάλλους και του μεγαλείου της αιώνιας προσωπικότητας του Αιώνιου Υιού. Οτιδήποτε τείνει να αμαυρώσει τον Πατέρα του Σύμπαντος εμποδίζει με τον ίδιο σχεδόν τρόπο τη θεμελιώδη αναγνώριση του Αιώνιου Υιού. Πρέπει να περιμένετε μέχρις ότου κατακτήσετε τον Παράδεισο και τότε θα καταλάβετε το γιατί δεν μπόρεσα να απεικονίσω το χαρακτήρα αυτής της απόλυτης προσωπικότητας ώστε να γίνει κατανοητή από τον πεπερασμένο νου.		6:7.3 (79.3) The Eternal Son is truly a merciful minister, a divine spirit, a spiritual power, and a real personality. The Son is the spiritual and personal nature of God made manifest to the universes—the sum and substance of the First Source and Center, divested of all that which is nonpersonal, extradivine, nonspiritual, and pure potential. But it is impossible to convey to the human mind a word picture of the beauty and grandeur of the supernal personality of the Eternal Son. Everything that tends to obscure the Universal Father operates with almost equal influence to prevent the conceptual recognition of the Eternal Son. You must await your attainment of Paradise, and then you will understand why I was unable to portray the character of this absolute personality to the understanding of the finite mind.
8. Η ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΟΥ ΑΙΩΝΙΟΥ ΥΙΟΥ ^top		8. Realization of the Eternal Son ^top
6:8.1 (79.4) Όσον αφορά στην ταυτότητα, τη φύση και τις άλλες ιδιότητες της προσωπικότητας, ο Αιώνιος Υιός είναι το πλήρες ισοδύναμο, το τέλειο συμπλήρωμα και το αιώνιο ήμισυ του Πατέρα του Παραδείσου. Υπό την ίδια έννοια κατά την οποία ο Θεός είναι ο Πατέρας του Σύμπαντος, ο Υιός είναι η Μητέρα του Σύμπαντος. Και όλοι μας, ανώτεροι και ταπεινότεροι, αποτελούμε τη συμπαντική τους οικογένεια.		6:8.1 (79.4) Concerning identity, nature, and other attributes of personality, the Eternal Son is the full equal, the perfect complement, and the eternal counterpart of the Universal Father. In the same sense that God is the Universal Father, the Son is the Universal Mother. And all of us, high and low, constitute their universal family.
6:8.2 (79.5) Για να εκτιμήσετε το χαρακτήρα του Υιού, πρέπει να μελετήσετε την αποκάλυψη του θείου χαρακτήρα του Πατέρα. Είναι για πάντα και αδιαχώριστα ένας. Ως θείες προσωπικότητες, ουσιαστικά δεν διακρίνονται από τις κατώτερου βαθμού διάνοιες. Δεν είναι ωστόσο δύσκολο να αναγνωρισθούν ξεχωριστά από εκείνους των οποίων η προέλευση βρίσκεται στο δημιουργικό έργο του ίδιου του Θείου. Τα πλάσματα που γεννήθηκαν στο κεντρικό σύμπαν και στον παράδεισο διακρίνουν τον πατέρα από τον υιό όχι μόνο ως μία προσωπική ενότητα συμπαντικού ελέγχου, αλλά επίσης ως δύο ξεχωριστές προσωπικότητες που λειτουργούν σε καθορισμένους χώρους της συμπαντικής διοίκησης.		6:8.2 (79.5) To appreciate the character of the Son, you should study the revelation of the divine character of the Father; they are forever and inseparably one. As divine personalities they are virtually indistinguishable by the lower orders of intelligence. They are not so difficult of separate recognition by those whose origin is in the creative acts of the Deities themselves. Beings of nativity in the central universe and on Paradise discern the Father and the Son not only as one personal unity of universal control but also as two separate personalities functioning in definite domains of universe administration.
6:8.3 (79.6) Ως άτομα μπορεί να αντιλαμβάνεσθε τον Πατέρα του Σύμπαντος και τον Αιώνιο Υιό σαν ξεχωριστά άτομα, αφού στην πραγματικότητα είναι. Στη διοίκηση, όμως, των συμπάντων, είναι τόσο διαπλεγμένοι και έχουν τόσο στενό συσχετισμό που δεν είναι πάντα εφικτός ο διαχωρισμός τους. Όταν, για τις υποθέσεις των συμπάντων, ο Πατέρας και ο Υιός συναντώνται σε διαπλοκές που συγχύζουν, δεν είναι πάντα επωφελές να προσπαθήσει κανείς να διαχωρίσει τις λειτουργίες τους. Πρέπει απλώς να θυμάται ότι ο Θεός είναι η πρωταρχική έννοια και ο Υιός ο εκπεφρασμένος λόγος. Σε κάθε τοπικό σύμπαν, αυτός ο μη-διαχωρισμός εξατομικεύεται στη θεία φύση του Δημιουργού Υιού, ο οποίος αντιπροσωπεύει τον πατέρα και τον υιό απέναντι στα πλάσματα των δέκα εκατομμυρίων κατοικημένων κόσμων.		6:8.3 (79.6) As persons you may conceive of the Universal Father and the Eternal Son as separate individuals, for they indeed are; but in the administration of the universes they are so intertwined and interrelated that it is not always possible to distinguish between them. When, in the affairs of the universes, the Father and the Son are encountered in confusing interassociations, it is not always profitable to attempt to segregate their operations; merely recall that God is the initiating thought and the Son is the expressionful word. In each local universe this inseparability is personalized in the divinity of the Creator Son, who stands for both Father and Son to the creatures of ten million inhabited worlds.
6:8.4 (80.1) Ο Αιώνιος Υιός είναι άπειρος, αλλά μπορεί να προσεγγισθεί μέσω των προσώπων των παραδείσιων Υιών του και μέσω της υπομονετικής λειτουργίας του Άπειρου Πνεύματος. Χωρίς την επιφοιτιστική λειτουργία των υιών του Παραδείσου και την γεμάτη αγάπη δράση των πλασμάτων του Απείρου Πνεύματος, τα υλικής προέλευσης πλάσματα δύσκολα θα μπορούσαν να ελπίσουν ότι θα φθάσουν στον Αιώνιο Υιό. Και είναι ακριβώς το ίδιο αληθές: Με τη βοήθεια και την καθοδήγηση αυτών των ουράνιων επιδράσεων, ο έχων συνείδηση του θεού θνητός θα φθάσει σίγουρα στον παράδεισο και κάποτε να βρεθεί στην προσωπική παρουσία του μεγαλειώδους αυτού Υιού των Υιών.		6:8.4 (80.1) The Eternal Son is infinite, but he is approachable through the persons of his Paradise Sons and through the patient ministry of the Infinite Spirit. Without the bestowal service of the Paradise Sons and the loving ministry of the creatures of the Infinite Spirit, beings of material origin could hardly hope to attain the Eternal Son. And it is equally true: With the help and guidance of these celestial agencies the God-conscious mortal will certainly attain Paradise and sometime stand in the personal presence of this majestic Son of Sons.
6:8.5 (80.2) Έστω και αν ο Αιώνιος Υιός αποτελεί το πρότυπο του επιτεύγματος της θνητής προσωπικότητας, κατανοείτε ευκολότερα την πραγματικότητα του Πατέρα και του Πνεύματος, επειδή ο Πατέρας είναι εκείνος ο οποίος ουσιαστικά πληροί δια της ουσίας του την ανθρώπινη προσωπικότητά σας και το Άπειρο Πνεύμα είναι η απόλυτη απαρχή του θνητού σας νου. Καθώς όμως ανελίσσεσθε στο Παραδείσιο μονοπάτι της πνευματικής προόδου, η προσωπικότητα του Αιώνιου Υιού θα γίνεται όλο και περισσότερο αληθινή και η αλήθεια της άπειρης πνευματικής του διάνοιας θα γίνει περισσότερο ευδιάκριτη στον προοδευτικά εξαγνιζόμενο νου σας.		6:8.5 (80.2) Even though the Eternal Son is the pattern of mortal personality attainment, you find it easier to grasp the reality of both the Father and the Spirit because the Father is the actual bestower of your human personality and the Infinite Spirit is the absolute source of your mortal mind. But as you ascend in the Paradise path of spiritual progression, the personality of the Eternal Son will become increasingly real to you, and the reality of his infinitely spiritual mind will become more discernible to your progressively spiritualizing mind.
6:8.6 (80.3) Η αντίληψη του Αιώνιου Υιού δεν μπορεί ποτέ να λάμψει στον υλικό και κατά συνέπεια ανόητο νου σας. Όταν εξαγνισθείτε και αρχίσετε την πνευματική σας ανέλιξη, η κατανόηση της προσωπικότητας του Αιώνιου Υιού θα αρχίσει να ισοβαθμίζεται σε λαμπρότητα με την αντίληψή σας για την προσωπικότητα του Παραδείσιας προέλευσης Δημιουργού Υιού, ο οποίος προσωπικά και ως άτομο κάποτε ενσαρκώθηκε και έζησε στην Ουράντια ως άνθρωπος μεταξύ ανθρώπων.		6:8.6 (80.3) Never can the concept of the Eternal Son shine brightly in your material or subsequent morontial mind; not until you spiritize and commence your spirit ascension will the comprehension of the personality of the Eternal Son begin to equal the vividness of your concept of the personality of the Creator Son of Paradise origin who, in person and as a person, onetime incarnated and lived on Urantia as a man among men.
6:8.7 (80.4) Η εμπειρία της ύπαρξης του Δημιουργού Υιού μέσα στο τοπικό σας σύμπαν πρέπει να αντισταθμίσει την ανικανότητά σας να κατανοήσετε την πλήρη σημασία του αποκλειστικά πνευματικού, αλλά ουδέ κατ’ ελάχιστον λιγότερο προσωπικού, Αιώνιου Υιού του Παραδείσου. Καθώς προχωρείτε μέσω του Όρβοτον και της Χαβόνα, καθώς αφήνετε πίσω τη λαμπρή εικόνα και τις βαθειές αναμνήσεις του Δημιουργού Υιού του τοπικού σας σύμπαντος, το πέρασμα αυτής της υλικής και ανόητης εμπειρίας θα αντισταθμιστεί από την αεί μεγεθυνόμενη αντίληψη και την εντεινόμενη κατανόηση του Αιώνιου Υιού του Παραδείσου, η αλήθεια και προσέγγιση του οποίου συνεχώς θα αυξάνονται καθώς οδεύετε προς τον παράδεισο.		6:8.7 (80.4) Throughout your local universe experience the Creator Son, whose personality is comprehensible by man, must compensate for your inability to grasp the full significance of the more exclusively spiritual, but none the less personal, Eternal Son of Paradise. As you progress through Orvonton and Havona, as you leave behind you the vivid picture and deep memories of the Creator Son of your local universe, the passing of this material and morontia experience will be compensated by ever-enlarging concepts and intensifying comprehension of the Eternal Son of Paradise, whose reality and nearness will ever augment as you progress Paradiseward.
6:8.8 (80.5) Ο Αιώνιος Υιός είναι μία μεγάλη και θαυμάσια προσωπικότητα. Αν και είναι πέρα από τη δύναμη του θνητού και υλικού νου να κατανοήσει την πραγματικότητα της προσωπικότητας μια τέτοιας άπειρης ύπαρξης, εκείνος, αναμφίβολα, είναι άτομο. Γνωρίζω αυτό για το οποίο μιλώ. Αναρίθμητες σχεδόν φορές βρέθηκα στη θεία παρουσία αυτού του Αιώνιου Υιού και από εκεί ταξίδεψα στο σύμπαν για να εκτελέσω τις μεγαλειώδεις οδηγίες του.		6:8.8 (80.5) The Eternal Son is a grand and glorious personality. Although it is beyond the powers of the mortal and material mind to grasp the actuality of the personality of such an infinite being, doubt not, he is a person. I know whereof I speak. Times almost without number I have stood in the divine presence of this Eternal Son and then journeyed forth in the universe to execute his gracious bidding.
6:8.9 (80.6) (Καταγράφηκε από ένα Θείο Σύμβουλο επιφορτισμένο να διατυπώσει την έκθεση αυτή που απεικονίζει τον Αιώνιο Υιό του Παραδείσου.)		6:8.9 (80.6) [Indited by a Divine Counselor assigned to formulate this statement depicting the Eternal Son of Paradise.]