Εγγραφο 20		Paper 20
ΟΙ ΠΑΡΑΔΕΙΣΙΟΙ ΥΙΟΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ		The Paradise Sons of God
20:0.1 (223.1) ΚΑΘΩΣ δρουν στο υπερσύμπαν του Όρβοντον, οι Υιοί του Θεού κατατάσσονται σε τρεις γενικές κατηγορίες:		20:0.1 (223.1) AS THEY function in the superuniverse of Orvonton, the Sons of God are classified under three general heads:
20:0.2 (223.2) 1. Οι Κατερχόμενοι Υιοί του Θεού		20:0.2 (223.2) 1. The Descending Sons of God.
20:0.3 (223.3) 2. Οι Ανερχόμενοι Υιοί του Θεού		20:0.3 (223.3) 2. The Ascending Sons of God.
20:0.4 (223.4) 3. Οι Τριαδικοί Υιοί του Θεού		20:0.4 (223.4) 3. The Trinitized Sons of God.
20:0.5 (223.5) Οι τάξεις των κατερχομένων Υιών περιλαμβάνουν προσωπικότητες μέσης και θείας δημιουργίας. Οι Ανερχόμενοι Υιοί, όπως είναι τα θνητά πλάσματα, φθάνουν στο επίπεδο αυτό δια της εμπειρικής συμμετοχής στην δημιουργική τεχνική η οποία είναι γνωστή ως εξέλιξη. Οι Τριαδικοί Υιοί αποτελούν μία ομάδα σύνθετης προέλευσης η οποία περιλαμβάνει όλες τις από την Τριάδα του Παραδείσου περικλειόμενες υπάρξεις, έστω και αν αυτές δεν έχουν άμεση Τριαδική προέλευση.		20:0.5 (223.5) Descending orders of sonship include personalities who are of direct and divine creation. Ascending sons, such as mortal creatures, achieve this status by experiential participation in the creative technique known as evolution. Trinitized Sons are a group of composite origin which includes all beings embraced by the Paradise Trinity even though not of direct Trinity origin.
1. ΟΙ ΚΑΤΕΡΧΟΜΕΝΟΙ ΥΙΟΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ^top		1. The Descending Sons of God ^top
20:1.1 (223.6) Όλοι οι κατερχόμενοι Υιοί του Θεού έχουν υψηλή και θεία προέλευση. Είναι αφιερωμένοι στην δια της καθόδου τους προσφορά υπηρεσίας προς τους κόσμους και τα συστήματα του χρόνου και του διαστήματος, ώστε να διευκολύνουν την προς τον Παράδεισο αναρρίχηση των κατώτερων, εξελικτικής προέλευσης, πλασμάτων – τους ανερχόμενους υιούς του Θεού. Μεταξύ των πολυάριθμων τάξεων των κατερχομένων Υιών, επτά είναι εκείνες για τις οποίες θα μιλήσουμε στην παρουσίαση αυτή. Οι Υιοί οι οποίοι προέρχονται από τις Θεότητες της Κεντρικής Νήσου του Φωτός και της Ζωής ονομάζονται Παραδείσιοι Υιού του Θεού και περιλαμβάνουν τις ακόλουθες τρεις κατηγορίες:		20:1.1 (223.6) All descending Sons of God have high and divine origins. They are dedicated to the descending ministry of service on the worlds and systems of time and space, there to facilitate the progress in the Paradise climb of the lowly creatures of evolutionary origin—the ascending sons of God. Of the numerous orders of descending Sons, seven will be depicted in these narratives. Those Sons who come forth from the Deities on the central Isle of Light and Life are called the Paradise Sons of God and embrace the following three orders:
20:1.2 (223.7) 1. Οι Δημιουργοί Υιοί – οι Μιχαήλ.		20:1.2 (223.7) 1. Creator Sons—the Michaels.
20:1.3 (223.8) 2. Οι Εξουσιαστές Υιοί (Μάγιστροι) – οι Άβοναλ.		20:1.3 (223.8) 2. Magisterial Sons—the Avonals.
20:1.4 (223.9) 3. Τριαδικοί Διδάσκαλοι Υιοί – οι Ντέιναλ.		20:1.4 (223.9) 3. Trinity Teacher Sons—the Daynals.
20:1.5 (223.10) Οι υπόλοιπες τέσσερις τάξεις των κατερχομένων υιών είναι γνωστοί ως Υιοί του Θεού του Τοπικού Σύμπαντος :		20:1.5 (223.10) The remaining four orders of descending sonship are known as the Local Universe Sons of God:
20:1.6 (223.11) 4. Οι Υιοί Μελχισεδέκ.		20:1.6 (223.11) 4. Melchizedek Sons.
20:1.7 (223.12) 5. Οι Υιοί Βοροντάντεκ.		20:1.7 (223.12) 5. Vorondadek Sons.
20:1.8 (223.13) 6. Οι Υιοί Λανονάντεκ.		20:1.8 (223.13) 6. Lanonandek Sons.
20:1.9 (223.14) 7. Οι Κομιστές της Ζωής.		20:1.9 (223.14) 7. The Life Carriers.
20:1.10 (223.15) Οι Μελχισεδέκ είναι οι από κοινού απόγονοι ενός, τοπικού σύμπαντος, Δημιουργού Υιού, ενός Δημιουργικού Πνεύματος και ενός Πατέρα Μελχισεδέκ. Οι Βοροντάντεκ και οι Λανονάντεκ ήλθαν στη ζωή από έναν Δημιουργό Υιό και το συνεργαζόμενο μαζί του Δημιουργικό Πνεύμα. Οι Βοροντάντεκ είναι περισσότερο γνωστοί ως οι Ανώτατοι, οι Πατέρες των Αστερισμών. Οι Λανονάντεκ ως οι Κυρίαρχοι των Συστημάτων και ως Πλανητικοί Πρίγκιπες. Η τριπλή σειρά των Κομιστών της Ζωής ήλθαν στη ζωή από ένα Δημιουργό Υιό και ένα Δημιουργικό Πνεύμα συνεργαζόμενο με τους τρεις Αρχαίους των Ημερών στη δικαιοδοσία των οποίων ανήκει το συγκεκριμένο υπερσύμπαν. Η φύση, ωστόσο και οι δραστηριότητες αυτών των, Τοπικών Συμπάντων, Υιών του Θεού απεικονίζεται καλύτερα στα φύλλα όπου αναφέρονται οι υποθέσεις των τοπικών συστημάτων.		20:1.10 (223.15) Melchizedeks are the joint offspring of a local universe Creator Son, Creative Spirit, and Father Melchizedek. Both Vorondadeks and Lanonandeks are brought into being by a Creator Son and his Creative Spirit associate. Vorondadeks are best known as the Most Highs, the Constellation Fathers; Lanonandeks as System Sovereigns and as Planetary Princes. The threefold order of Life Carriers is brought into being by a Creator Son and Creative Spirit associated with one of the three Ancients of Days of the superuniverse of jurisdiction. But the natures and activities of these Local Universe Sons of God are more properly portrayed in those papers dealing with the affairs of the local creations.
20:1.11 (224.1) Οι Παραδείσιοι Υιοί του Θεού έχουν τριπλή προέλευση: Οι αρχικοί, ή Δημιουργοί Υιοί ήλθαν στη ζωή από τον Πατέρα του Σύμπαντος και τον Αιώνιο Υιό. Οι δευτερεύοντες, ή Μάγιστροι Υιοί είναι παιδιά του Αιώνιου Υιού και του Απείρου Πνεύματος. Οι Τριαδικοί Διδάσκαλοι Υιοί είναι απόγονοι του Πατέρα, του Υιού και του Πνεύματος. Από την πλευρά της προσφοράς υπηρεσίας, της λατρείας και της παράκλησης, οι Παραδείσιοι Υιοί είναι σαν ένας. Το πνεύμα τους είναι ένα και το έργο τους είναι ταυτόσημο σε ποιότητα και ολοκλήρωση.		20:1.11 (224.1) The Paradise Sons of God are of threefold origin: The primary or Creator Sons are brought into being by the Universal Father and the Eternal Son; the secondary or Magisterial Sons are children of the Eternal Son and the Infinite Spirit; the Trinity Teacher Sons are the offspring of the Father, Son, and Spirit. From the standpoint of service, worship, and supplication the Paradise Sons are as one; their spirit is one, and their work is identical in quality and completeness.
20:1.12 (224.2) Όπως οι Παραδείσιες τάξεις των Ημερών απεδείχθησαν θείοι διοικητές, έτσι και οι τάξεις των Παραδείσιων Υιών απεκαλύφθησαν ως θείοι λειτουργοί – δημιουργοί, διάκονοι, χορηγούντες, δικαστές, διδάσκαλοι και αποκαλυπτές της αλήθειας. Απλώνονται στο σύμπαν των συμπάντων, από τις ακτές της αιώνιας Νήσου μέχρι τους κατοικημένους κόσμους του χρόνου και του διαστήματος, προσφέροντας ποικίλες υπηρεσίες στο κεντρικό σύμπαν και στα υπερσύμπαντα, οι οποίες υπηρεσίες δεν αποκαλύπτονται στις αφηγήσεις αυτές. Είναι οργανωμένοι με διάφορους τρόπους, ανάλογα με τη φύση και τον τόπο υπηρεσίας τους, σ’ ένα τοπικό σύμπαν, ωστόσο, τόσο οι Μάγιστροι, όσο και οι Διδάσκαλοι Υιοί υπηρετούν υπό τη διεύθυνση του Δημιουργού Υιού ο οποίος προίσταται στο συγκεκριμένο αυτό χώρο.		20:1.12 (224.2) As the Paradise orders of Days proved to be divine administrators, so have the orders of Paradise Sons revealed themselves as divine ministers—creators, servers, bestowers, judges, teachers, and truth revealers. They range the universe of universes from the shores of the eternal Isle to the inhabited worlds of time and space, performing manifold services in the central and superuniverses not disclosed in these narratives. They are variously organized, dependent on the nature and whereabouts of their service, but in a local universe both Magisterial and Teacher Sons serve under the direction of the Creator Son who presides over that domain.
20:1.13 (224.3) Οι Δημιουργοί Υιοί φαίνεται ότι διαθέτουν ένα πνευματικό χάρισμα εστιαζόμενο σ’ αυτούς, το οποίο ελέγχουν και το οποίο μπορούν να χορηγήσουν σε ένα άλλο πλάσμα, όπως ακριβώς ο δικός σας Δημιουργός Υιός, του οποίου το πνεύμα παρεσχέθη σε όλους τους θνητούς της Ουράντια. Κάθε δημιουργός Υιός διαθέτει την ελκτική αυτή δύναμη στο χώρο κυριαρχίας του. Έχει προσωπική συνείδηση κάθε πράξης και κάθε συναισθήματος για κάθε έναν από τους κατερχόμενους Υιούς του Θεού οι οποίοι υπηρετούν στο χώρο κυριαρχίας του. Εδώ υπάρχει μία θεία αντανάκλαση, μία αναπαραγωγή σε επίπεδο τοπικού σύμπαντος της απόλυτης εκείνης πνευματικής ελκτικής δύναμης του Αιώνιου Υιού, η οποία τον καθιστά ικανό να επιτυγχάνει και να διατηρεί επαφή με όλους τους Παραδείσιους Υιούς του, ανεξάρτητα από το πού μπορεί να βρίσκονται μέσα στο σύμπαν των συμπάντων.		20:1.13 (224.3) The Creator Sons seem to possess a spiritual endowment centering in their persons, which they control and which they can bestow, as did your own Creator Son when he poured out his spirit upon all mortal flesh on Urantia. Each Creator Son is endowed with this spiritual drawing power in his own realm; he is personally conscious of every act and emotion of every descending Son of God serving in his domain. Here is a divine reflection, a local universe duplication, of that absolute spiritual drawing power of the Eternal Son which enables him to reach out to make and maintain contact with all his Paradise Sons, no matter where they may be in all the universe of universes.
20:1.14 (224.4) Οι Δημιουργοί Υιοί του Παραδείσου δεν υπηρετούν μόνο ως Υιοί κατά την άσκηση των καθηκόντων και της επιφοίτησής τους, ως κατερχόμενοι, αλλά αφού ολοκληρώσουν την αποστολή τους ως χορηγούντες, ο κάθε ένας τους δρα ως συμπαντικός Πατέρας στη δική του δημιουργία, ενώ οι άλλοι Υιοί του Θεού εξακολουθούν την υπηρεσία της επιφοίτησης και της πνευματικής ανέλιξης που σχεδιάστηκε για να κατακτήσει τους πλανήτες έναν προς έναν, μέχρι να φθάσουν στην εκούσια αναγνώριση της στοργικής κυριαρχίας του Πατέρα του Σύμπαντος, με αποκορύφωμα την καθοσίωση των πλασμάτων στην βούληση του Πατέρα του Παραδείσου και την πλανητική νομιμοφροσύνη προς τη συμπαντική κυριαρχία του Δημιουργού Υιού του.		20:1.14 (224.4) The Paradise Creator Sons serve not only as Sons in their descending ministrations of service and bestowal, but when they have completed their bestowal careers, each functions as a universe Father in his own creation, while the other Sons of God continue the service of bestowal and spiritual uplifting designed to win the planets, one by one, to the willing recognition of the loving rule of the Universal Father, culminating in creature consecration to the will of the Paradise Father and in planetary loyalty to the universe sovereignty of his Creator Son.
20:1.15 (224.5) Σ’ έναν επτάπτυχο Δημιουργό Υιό, Δημιουργός και δημιούργημα είναι για πάντα ενωμένοι με σχέσεις κατανόησης, φιλίας και ελέους. Ολόκληρη η τάξη των Μιχαήλ, των Δημιουργών Υιών, είναι τόσο μοναδική ώστε η ανάλυση της φύσης και των δραστηριοτήτων τους θα παρουσιασθεί στο επόμενο φύλλο της σειράς αυτής, ενώ τούτη η αφήγηση θα ασχοληθεί κυρίως με τις δύο απομένουσες τάξεις των υιών του Παραδείσου: Τους Μάγιστρους Υιούς και τους Διδασκάλους Υιούς της Τριάδας.		20:1.15 (224.5) In a sevenfold Creator Son, Creator and creature are forever blended in understanding, sympathetic, and merciful association. The entire order of Michael, the Creator Sons, is so unique that the consideration of their natures and activities will be reserved to the next paper in this series, while this narrative will be chiefly concerned with the two remaining orders of Paradise sonship: the Magisterial Sons and the Trinity Teacher Sons.
2. ΟΙ ΜΑΓΙΣΤΡΟΙ ΥΙΟΙ ^top		2. The Magisterial Sons ^top
20:2.1 (224.6) Κάθε φορά που μία αυθεντική και απόλυτη άποψη για την ύπαρξη διατυπώνεται από έναν Αιώνιο Υιό και ενοποιείται με το καινούργιο και θείο ιδανικό της γεμάτης αγάπης υπηρεσίας το οποίο συνέλαβε το Άπειρο Πνεύμα, ένας καινούργιος και αυθεντικός Υιός του Θεού, ένας Μάγιστρος Υιός δημιουργείται. Οι Υιοί αυτοί αποτελούν την τάξη των Άβοναλ, σε αντιδιαστολή με την τάξη των Μιχαήλ, των Δημιουργών Υιών. Αν και δεν είναι δημιουργοί με την προσωπική έννοια, είναι στενά συνδεδεμένοι με τους Μιχαήλ σε όλο το έργο τους. Οι Άβοναλ είναι πλανητικοί λειτουργοί και δικαστές, οι μάγιστροι των βασιλείων του χρόνου και του διαστήματος – όλων των φυλών, όλων των κόσμων μέσα σ’ όλα τα σύμπαντα.		20:2.1 (224.6) Every time an original and absolute concept of being formulated by the Eternal Son unites with a new and divine ideal of loving service conceived by the Infinite Spirit, a new and original Son of God, a Paradise Magisterial Son, is produced. These Sons constitute the order of Avonals in contradistinction to the order of Michael, the Creator Sons. Though not creators in the personal sense, they are closely associated with the Michaels in all their work. The Avonals are planetary ministers and judges, the magistrates of the time-space realms—of all races, to all worlds, and in all universes.
20:2.2 (225.1) Έχουμε λόγους να πιστεύουμε ότι ο συνολικός αριθμός των Μαγίστρων Υιών στο μέγα σύμπαν είναι περίπου ένα δισεκατομμύριο. Αποτελούν μία αυτοκυβερνώμενη τάξη, η οποία διευθύνεται από το ανώτατο συμβούλιό τους στον Παράδεισο, το οποίο με τη σειρά του απαρτίζεται από πεπειραμένους Άβοναλ οι οποίοι μετακλήθηκαν από τις υπηρεσίες όλων των συμπάντων. Όταν όμως τους ανατεθεί ένα τοπικό σύμπαν και δραστηριοποιηθούν σ’ αυτό, τότε υπηρετούν υπό τη διεύθυνση του Δημιουργού Υιού του συγκεκριμένου σύμπαντος.		20:2.2 (225.1) We have reasons for believing that the total number of Magisterial Sons in the grand universe is about one billion. They are a self-governing order, being directed by their supreme council on Paradise, which is made up of experienced Avonals drawn from the services of all universes. But when assigned to, and commissioned in, a local universe, they serve under the direction of the Creator Son of that domain.
20:2.3 (225.2) Οι Άβοναλ είναι οι Παραδείσιοι Υιοί της υπηρεσίας και της επιφοίτησης πάνω σε κάθε πλανήτη των τοπικών συμπάντων. Και εφ’ όσον κάθε Υιός Άβοναλ διαθέτει μία μοναδική προσωπικότητα, εφ’ όσον ούτε δύο δεν μοιάζουν μεταξύ τους, το έργο τους είναι μοναδικό στους χώρους κυριαρχίας όπου ταξιδεύουν και όπου συχνά ενσαρκώνονται ως κοινοί θνητοί, ενώ ορισμένες φορές γεννώνται από θνητές μητέρες στους εξελικτικούς κόσμους.		20:2.3 (225.2) Avonals are the Paradise Sons of service and bestowal to the individual planets of the local universes. And since each Avonal Son has an exclusive personality, since no two are alike, their work is individually unique in the realms of their sojourn, where they are often incarnated in the likeness of mortal flesh and sometimes are born of earthly mothers on the evolutionary worlds.
20:2.4 (225.3) Πέραν των υπηρεσιών τους στα ανώτατα διοικητικά επίπεδα, οι Άβοναλ επιτελούν ένα τρισυπόστατο έργο πάνω στους κατοικημένους κόσμους:		20:2.4 (225.3) In addition to their services on the higher administrative levels, the Avonals have a threefold function on the inhabited worlds:
20:2.5 (225.4) 1. Λειτουργία της Θείας Κρίσης. Λειτουργούν στο τέλος της πλανητικής εφαρμογής της θείας βούλησης. Συν τω χρόνω, εκατοντάδες παρόμοιων αποστολών εκτελούνται πάνω σε κάθε πλανήτη, έτσι εκείνοι μπορούν να πάνε πάλι στον ίδιο, ή σε άλλο πλανήτη αμέτρητες φορές ως απονεμητικοί εξολοθρευτές, ως ελευθερωτές των κοιμώμενων επιζώντων.		20:2.5 (225.4) 1. Judicial Actions. They act at the close of the planetary dispensations. In time, scores—hundreds—of such missions may be executed on each individual world, and they may go to the same or to other worlds times without number as dispensation terminators, liberators of the sleeping survivors.
20:2.6 (225.5) 2. Δικαστικές Αποστολές. Πλανητικές επισκέψεις του τύπου αυτού λαμβάνουν χώρα συνήθως πριν από την άφιξη ενός χορηγούμενου Υιού. Με μία τέτοια αποστολή, ο Υιός Άβοναλ εμφανίζεται ως ενήλικο πλάσμα του πλανήτη αυτού βάσει ενός τρόπου ενσάρκωσης για την οποία δεν απαιτείται γέννηση όπως των θνητών. Μετά από την πρώτη και συνηθισμένη αυτή επίσκεψη, οι Άβοναλ μπορεί να υπηρετήσουν επανειλημμένα υπό την ιδιότητά τους ως Μάγιστροι στον ίδιο, ή σε άλλο πλανήτη, πριν και μετά την εμφάνιση του χορηγούμενου Υιού. Στις επιπλέον αυτές αποστολές του ως Μάγιστρος, ένας Άβοναλ μπορεί, ή όχι, να εμφανισθεί σε υλική και ορατή μορφή, κανείς τους όμως δεν ήλθε ποτέ στον κόσμο σαν αδύναμο μωρό.		20:2.6 (225.5) 2. Magisterial Missions. A planetary visitation of this type usually occurs prior to the arrival of a bestowal Son. On such a mission an Avonal appears as an adult of the realm by a technique of incarnation not involving mortal birth. Subsequent to this first and usual magisterial visit, Avonals may repeatedly serve in a magisterial capacity on the same planet both before and after the appearance of the bestowal Son. On these additional magisterial missions an Avonal may or may not appear in material and visible form, but on none of them will he be born into the world as a helpless babe.
20:2.7 (225.6) 3. Αποστολές Χορηγίας. Όλοι οι Υιοί Άβοναλ, τουλάχιστον για μία φορά, πληρούν δια του εαυτού τους κάποια θνητή φυλή σε κάποιο εξελικτικό κόσμο. Οι επισκέψεις τους ως Κριτές είναι πολλές, οι αποστολές τους ως Μάγιστροι μπορεί να είναι πολλαπλές, σε κάθε πλανήτη, ωστόσο, δεν υπάρχει παρά ένας μόνον χορηγούμενος Υιός. Οι χορηγούμενοι Άβοναλ γεννώνται από μία γυναίκα, όπως ο Μιχαήλ του Νέβαδον ενσαρκώθηκε στην Ουράντια.		20:2.7 (225.6) 3. Bestowal Missions. The Avonal Sons do all, at least once, bestow themselves upon some mortal race on some evolutionary world. Judicial visits are numerous, magisterial missions may be plural, but on each planet there appears but one bestowal Son. Bestowal Avonals are born of woman as Michael of Nebadon was incarnated on Urantia.
20:2.8 (225.7) Δεν υπάρχει περιορισμός σχετικά με το πόσες φορές μπορούν οι Υιοί Άβοναλ να επιτελέσουν εκτελεστική, ή κριτική υπηρεσία, συνήθως, όμως, όταν επιτελέσουν την υπηρεσία τους επτά φορές, τίθενται σε διαθεσιμότητα για χάρη εκείνων οι οποίοι υπηρέτησαν λιγότερο. Τότε, οι Υιοί αυτοί, οι οποίοι έχουν αποκτήσει την εμπειρία των πολλαπλών επιφοιτήσεων, τοποθετούνται στο ανώτατο προσωπικό συμβούλιο ενός Δημιουργού Υιού και με τον τρόπο αυτό λαμβάνουν μέρος στην διαχείριση των υποθέσεων του σύμπαντος.		20:2.8 (225.7) There is no limit to the number of times the Avonal Sons may serve on magisterial and on bestowal missions, but usually, when the experience has been seven times traversed, there is suspension in favor of those who have had less of such service. These Sons of multiple bestowal experience are then assigned to the high personal council of a Creator Son, thus becoming participants in the administration of universe affairs.
20:2.9 (225.8) Καθ’ όλη τη διάρκεια της αποστολής τους ως Μάγιστροι πάνω στους κατοικημένους κόσμους, οι Εξουσιαστές Υιοί έχουν τη βοήθεια δύο τάξεων πλασμάτων του συγκεκριμένου τοπικού σύμπαντος, τους Μελχισεδέκ και τους αρχαγγέλους, ενώ κατά τις αποστολές τους της επιφοίτησης συνοδεύονται επίσης από τους Λαμπρούς Εσπερινούς Αστέρες, των οποίων η προέλευση είναι παρόμοια στην τοπική δημιουργία. Σε κάθε πλανητική αποστολή, οι δευτερεύοντες Παραδείσιοι Υιοί, οι Άβοναλ υποστηρίζονται από την πλήρη ισχύ και εξουσία ενός αρχικού Υιού του Παραδείσου, του Δημιουργού Υιού του τοπικού σύμπαντος στο οποίο υπηρετούν. Το έργο τους πάνω στους κατοικημένους κόσμους είναι, από κάθε άποψη, το ίδιο αποτελεσματικό και αποδεκτό όπως θα ήταν η υπηρεσία ενός Δημιουργού Υιού πάνω σ’ έναν τέτοιο κόσμο κατοικημένο από θνητούς.		20:2.9 (225.8) In all their work for and on the inhabited worlds, the Magisterial Sons are assisted by two orders of local universe creatures, the Melchizedeks and the archangels, while on bestowal missions they are also accompanied by the Brilliant Evening Stars, likewise of origin in the local creations. In every planetary effort the secondary Paradise Sons, the Avonals, are supported by the full power and authority of a primary Paradise Son, the Creator Son of their local universe of service. To all intents and purposes their work on the inhabited spheres is just as effective and acceptable as would have been the service of a Creator Son upon such worlds of mortal habitation.
3. Πράξεις Κρίσης ^top		3. Judicial Actions ^top
20:3.1 (226.1) Οι Άβοναλ είναι γνωστοί ως Υιοί Μάγιστροι επειδή είναι οι ανώτατοι δικαστές των βασιλείων, οι απονεμητές των διαδοχικών εφαρμογών της θείας βούλησης πάνω στους κόσμους του χρόνου. Εποπτεύουν την αφύπνιση των κοιμώμενων ζώντων, κρίνουν το χώρο κυριαρχίας τους, περατώνουν την διαδικασία εφαρμογής της θείας βούλησης όταν εκκρεμεί, εκτελούν τις επιταγές μιας περιόδου δοκιμαστικού ελέους, αναθέτουν εκ νέου στα πλάσματα του διαστήματος την πλανητική λειτουργία του έργου της καινούργιας εφαρμογής της θείας βούλησης και μόλις τελειώσουν την αποστολή τους, επιστρέφουν στο αρχηγείο του τοπικού τους υπερσύμπαντος.		20:3.1 (226.1) The Avonals are known as Magisterial Sons because they are the high magistrates of the realms, the adjudicators of the successive dispensations of the worlds of time. They preside over the awakening of the sleeping survivors, sit in judgment on the realm, bring to an end a dispensation of suspended justice, execute the mandates of an age of probationary mercy, reassign the space creatures of planetary ministry to the tasks of the new dispensation, and return to the headquarters of their local universe upon the completion of their mission.
20:3.2 (226.2) Όταν πρόκειται να κρίνουν τα πεπρωμένα κάποιας περιόδου, οι Άβοναλ θεσπίζουν τη μοίρα των εξελικτικών φυλών, έστω όμως και εάν οι αποφάσεις τους εξαφανίζουν την ταυτότητα των ατόμων, εκείνοι δεν εκτελούν παρόμοιες ποινές. Ετυμηγορίες παρόμοιας φύσης δεν εκτελούνται ει μη μόνο από την ανώτατη εξουσία ενός υπερσύμπαντος.		20:3.2 (226.2) When they sit in judgment on the destinies of an age, the Avonals decree the fate of the evolutionary races, but though they may render judgments extinguishing the identity of personal creatures, they do not execute such sentences. Verdicts of this nature are executed by none but the authorities of a superuniverse.
20:3.3 (226.3) Η άφιξη ενός Παραδείσιου Άβοναλ σε έναν εξελικτικό κόσμο με το σκοπό της περάτωσης της θείας βούλησης και της έναρξης μιας καινούργιας περιόδου πλανητικής προόδου δεν αποτελεί κατ’ ανάγκην ούτε δικαστική αποστολή, ούτε αποστολή επιφοίτησης. Ορισμένες δικαστικές αποστολές και όλες οι αποστολές επιφοίτησης επιτελούνται δια της μεθόδου της ενσάρκωσης. Τούτο σημαίνει ότι σε παρόμοιες αποστολές οι Άβοναλ υπηρετούν σ’ έναν πλανήτη με υλική μορφή – κυριολεκτικά. Οι άλλες τους επισκέψεις είναι «τεχνικές» και με την ιδιότητά του αυτή ένας Άβοναλ δεν ενσαρκώνεται για πλανητική υπηρεσία. Αν ένας Μάγιστρος Υιός έλθει αποκλειστικά ως εκτελεστής της θείας βούλησης, φθάνει στον συγκεκριμένο πλανήτη ως πνευματική ύπαρξη, αόρατος στα υλικά πλάσματα του πλανήτη. Τέτοιες τεχνικές επισκέψεις γίνονται κατ’ επανάληψη στη μακρόχρονη ιστορία ενός κατοικημένου κόσμου.		20:3.3 (226.3) The arrival of a Paradise Avonal on an evolutionary world for the purpose of terminating a dispensation and of inaugurating a new era of planetary progression is not necessarily either a magisterial mission or a bestowal mission. Magisterial missions sometimes, and bestowal missions always, are incarnations; that is, on such assignments the Avonals serve on a planet in material form—literally. Their other visits are “technical,” and in this capacity an Avonal is not incarnated for planetary service. If a Magisterial Son comes solely as a dispensational adjudicator, he arrives on a planet as a spiritual being, invisible to the material creatures of the realm. Such technical visits occur repeatedly in the long history of an inhabited world.
20:3.4 (226.4) Οι Υιοί Άβοναλ μπορούν να λειτουργήσουν ως πλανητικοί δικαστές πριν από την εμπειρία τους ως Μάγιστροι, ή ως χορηγούμενοι. Σε οποιαδήποτε από τις αποστολές αυτές, ωστόσο, ο ενσαρκωθείς Υιός θα κρίνει την παρούσα χρονική περίοδο του πλανήτη. Το ίδιο ακριβώς πράττει και ένας Δημιουργός Υιός όταν ενσαρκώνεται σε μία αποστολή επιφοίτησης παίρνοντας τη μορφή της θνητής σάρκας. Όταν ένας Υιός του Παραδείσου επισκέπτεται έναν εξελικτικό κόσμο και γίνεται ως ένας από τους κατοίκους του, η παρουσία του τερματίζει μία απαλλαγή (περίοδο χάριτος) και συνιστά την κρίση του πλανήτη.		20:3.4 (226.4) Avonal Sons may act as planetary judges prior to both the magisterial and bestowal experiences. On either of these missions, however, the incarnated Son will judge the passing planetary age; likewise does a Creator Son when incarnated on a mission of bestowal in the likeness of mortal flesh. When a Paradise Son visits an evolutionary world and becomes like one of its people, his presence terminates a dispensation and constitutes a judgment of the realm.
4. ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΣΤΟΛΕΣ ^top		4. Magisterial Missions ^top
20:4.1 (226.5) Πριν την πλανητική εμφάνιση ενός χορηγούμενου Υιού, τον κατοικημένο κόσμο τον επισκέπτεται συνήθως ένας Παραδείσιος Άβοναλ η αποστολή του οποίου είναι δικαστική. Αν πρόκειται για αρχική δικαστική επίσκεψη, ο Άβοναλ πάντα ενσαρκώνεται ως υλική ύπαρξη. Εμφανίζεται στον πλανήτη όπου του ανετέθη η αποστολή του ως πλήρως ανεπτυγμένος θνητός άνδρας, απόλυτα ορατός από τους θνητούς του καιρού και της γενιάς του και σε φυσική επαφή μαζί τους. Κατά τη διάρκεια ολόκληρης της ενσάρκωσής του ως Μάγιστρος, ο σύνδεσμος του Υιού Άβοναλ με τις τοπικές και τις συμπαντικές πνευματικές δυνάμεις είναι ολοκληρωμένος και αδιάλειπτος.		20:4.1 (226.5) Prior to the planetary appearance of a bestowal Son, an inhabited world is usually visited by a Paradise Avonal on a magisterial mission. If it is an initial magisterial visitation, the Avonal is always incarnated as a material being. He appears on the planet of assignment as a full-fledged male of the mortal races, a being fully visible to, and in physical contact with, the mortal creatures of his day and generation. Throughout a magisterial incarnation the connection of the Avonal Son with the local and the universal spiritual forces is complete and unbroken.
20:4.2 (226.6) Ένας πλανήτης μπορεί να βιώσει πολλές δικαστικές επισκέψεις τόσο πριν όσο και μετά την εμφάνιση ενός χορηγούμενου Υιού. Μπορεί να τον επισκεφθούν πολλές φορές οι ίδιοι, ή άλλοι Άβοναλ, δρώντας ως απονεμητικοί κριτές, αυτές όμως οι τεχνικές αποστολές κρίσεις δεν είναι ούτε επιφοιτήσεις, ούτε επισκέψεις Μαγίστρων και οι Άβοναλ δεν ενσαρκώνονται ποτέ τις φορές αυτές. Ακόμα και όταν ένας πλανήτης ευλογηθεί πολλές φορές με τις επανειλημμένες δικαστικές αποστολές, οι Άβοναλ δεν προσφέρονται στη θνητή ενσάρκωση. Και όταν υπηρετούν με τη μορφή της θνητής σάρκας, πάντα εμφανίζονται ως ενήλικες στον πλανήτη. Δεν γεννώνται από γυναίκα.		20:4.2 (226.6) A planet may experience many magisterial visitations both before and after the appearance of a bestowal Son. It may be visited many times by the same or other Avonals, acting as dispensational adjudicators, but such technical missions of judgment are neither bestowal nor magisterial, and the Avonals are never incarnated at such times. Even when a planet is blessed with repeated magisterial missions, the Avonals do not always submit to mortal incarnation; and when they do serve in the likeness of mortal flesh, they always appear as adult beings of the realm; they are not born of woman.
20:4.3 (227.1) Οι Παραδείσιοι Υιοί, όταν ενσαρκωθούν είτε σε αποστολή επιφοίτησης, είτε σε δικαστική αποστολή, διαθέτουν έμπειρους Ρυθμιστές και οι Ρυθμιστές αυτοί είναι διαφορετικοί σε κάθε ενσάρκωση. Οι Ρυθμιστές οι οποίοι καταλαμβάνουν το νου των ενσαρκωθέντων Υιών του Θεού δεν μπορούν ποτέ να ελπίσουν στην απόκτηση προσωπικότητας δια της σύντηξης με τις ανθρώπινες-θείες υπάρξεις στις οποίες ενοικούν, εξατομικεύονται, ωστόσο, συχνά κατόπιν εντολής του Πατέρα του Σύμπαντος. Οι Ρυθμιστές αυτοί αποτελούν το ανώτατο κατευθυντήριο συμβούλιο του Ντιβίνινγκτον για τη διαχείριση, πιστοποίηση και αποστολή των Ελεγκτών των Μυστηρίων στους κατοικημένους κόσμους. Αυτοί επίσης υποδέχονται και εγκρίνουν τους Ρυθμιστές όταν επιστρέψουν «στην αγκάλη του Πατέρα», μόλις διαλυθεί το γήινο σκήνωμά τους. Με τον τρόπο αυτό, οι πιστοί Ρυθμιστές των δικαστών του κόσμου γίνονται οι ανώτατοι προϊστάμενοι του είδους των.		20:4.3 (227.1) When incarnated on either bestowal or magisterial missions, the Paradise Sons have experienced Adjusters, and these Adjusters are different for each incarnation. The Adjusters that occupy the minds of the incarnated Sons of God can never hope for personality through fusion with the human-divine beings of their indwelling, but they are often personalized by fiat of the Universal Father. Such Adjusters form the supreme Divinington council of direction for the administration, identification, and dispatch of Mystery Monitors to the inhabited realms. They also receive and accredit Adjusters on their return to the “bosom of the Father” upon the mortal dissolution of their earthly tabernacles. In this way the faithful Adjusters of the world judges become the exalted chiefs of their kind.
20:4.4 (227.2) Η Ουράντια δεν έχει ποτέ φιλοξενήσει έναν Υιό Άβοναλ σε δικαστική αποστολή. Αν η Ουράντια είχε ακολουθήσει το γενικό σχέδιο των κατοικημένων κόσμων, θα είχε ευλογηθεί με μία δικαστική αποστολή κάποια στιγμή μεταξύ της εποχής του Αδάμ και της επιφοίτησης του Χριστού Μιχαήλ. Η κανονική ακολουθία, όμως, των Παραδείσιων Υιών στον πλανήτη σας διαταράχθηκε απόλυτα με την εμφάνιση του δικού σας Δημιουργού Υιού στην τελική του επιφοίτηση, περίπου χίλια εννιακόσια χρόνια πριν.		20:4.4 (227.2) Urantia has never been host to an Avonal Son on a magisterial mission. Had Urantia followed the general plan of inhabited worlds, it would have been blessed with a magisterial mission sometime between the days of Adam and the bestowal of Christ Michael. But the regular sequence of Paradise Sons on your planet was wholly deranged by the appearance of your Creator Son on his terminal bestowal nineteen hundred years ago.
20:4.5 (227.3) Η Ουράντια μπορεί να δεχθεί την επίσκεψη ενός Άβοναλ εντεταλμένου να ενσαρκωθεί σε μία δικαστική αποστολή, όσον όμως αφορά στη μελλοντική εμφάνιση των Παραδείσιων Υιών, ούτε «οι άγγελοι στον ουρανό δεν γνωρίζουν το χρόνο, ή τον τρόπο μιας τέτοιας επίσκεψης,» αφού ο κόσμος στον οποίο επιφοιτά ένας Μιχαήλ γίνεται η ατομική και προσωπική περιφέρεια ενός Κυρίαρχου Υιού και ως τέτοιος, είναι απόλυτα υποκείμενος στα σχέδια και τους κανονισμούς του. Και όσον αφορά στον κόσμο σας τούτο περιπλέκεται περαιτέρω από την υπόσχεση του Μιχαήλ ότι θα επιστρέψει. Ανεξάρτητα από τις παρανοήσεις που γίνονται σχετικά με την προσωρινή διαμονή στην Ουράντια του Μιχαήλ του Νέβαδον, ένα πράγμα είναι σίγουρα αυθεντικό – η υπόσχεσή του να επιστρέψει στον κόσμο σας. Εν όψει της αυτής της πιθανότητας, μόνον ο χρόνος μπορεί να αποκαλύψει τη μελλοντική σειρά των επισκέψεων των παραδείσιων Υιών του Θεού στην Ουράντια.		20:4.5 (227.3) Urantia may yet be visited by an Avonal commissioned to incarnate on a magisterial mission, but regarding the future appearance of Paradise Sons, not even “the angels in heaven know the time or manner of such visitations,” for a Michael-bestowal world becomes the individual and personal ward of a Master Son and, as such, is wholly subject to his own plans and rulings. And with your world, this is further complicated by Michael’s promise to return. Regardless of the misunderstandings about the Urantian sojourn of Michael of Nebadon, one thing is certainly authentic—his promise to come back to your world. In view of this prospect, only time can reveal the future order of the visitations of the Paradise Sons of God on Urantia.
5. Η ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΙΩΝ ΥΙΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ^top		5. Bestowal of the Paradise Sons of God ^top
20:5.1 (227.4) Ο Αιώνιος Υιός είναι ο αιώνιος Λόγος του Θεού. Ο Αιώνιος Υιός είναι η τέλεια έκφραση της «πρώτης» απόλυτης και άπειρης σκέψης του αιώνιου Πατέρα του. Όταν ένα ατομικό αντίγραφο, ή μία θεία προέκταση αυτού του Πρωταρχικού Υιού αρχίζει μία αποστολή χορήγησης θνητής ενσάρκωσης, γίνεται ουσιαστικά αληθές το ότι ο θείος «Λόγος έγινε σάρκα» και ότι με τον τρόπο αυτό ο Λόγος ενοικεί μεταξύ των κατώτερων πλασμάτων ζωικής προέλευσης.		20:5.1 (227.4) The Eternal Son is the eternal Word of God. The Eternal Son is the perfect expression of the “first” absolute and infinite thought of his eternal Father. When a personal duplication or divine extension of this Original Son starts on a bestowal mission of mortal incarnation, it becomes literally true that the divine “Word is made flesh,” and that the Word thus dwells among the lowly beings of animal origin.
20:5.2 (227.5) Υπάρχει μία ευρύτατα διαδεδομένη πεποίθηση στην Ουράντια, ότι ο σκοπός της χορήγησης ενός Υιού είναι, κατά κάποιο τρόπο, να επηρεάσει τις προθέσεις του Πατέρα του Σύμπαντος. Ο διαφωτισμός σας όμως πρέπει να σας υποδείξει ότι τούτο δεν είναι αληθές. Οι χορηγήσεις των Υιών Άβοναλ και Μιχαήλ αποτελούν απαραίτητο μέρος της εμπειρικής διαδικασίας η οποία σχεδιάστηκε για να καταστήσει τους Υιούς αυτούς ασφαλείς και συμπαθητικούς δικαστές και κυβερνήτες των λαών και των πλανητών του χρόνου και του διαστήματος. Η επίτευξη της επταπλής χορήγησης είναι ο υπέρτατος στόχος όλων των Δημιουργών Υιών του Παραδείσου. Και όλοι οι Υιοί Μάγιστροι έχουν ως κίνητρο το ίδιο αυτό πνεύμα προσφοράς υπηρεσίας που τόσο πλούσια χαρακτηρίζει τους αρχικούς Δημιουργούς Υιούς καθώς και τον Αιώνιο Υιό του Παραδείσου.		20:5.2 (227.5) On Urantia there is a widespread belief that the purpose of a Son’s bestowal is, in some manner, to influence the attitude of the Universal Father. But your enlightenment should indicate that this is not true. The bestowals of the Avonal and the Michael Sons are a necessary part of the experiential process designed to make these Sons safe and sympathetic magistrates and rulers of the peoples and planets of time and space. The career of sevenfold bestowal is the supreme goal of all Paradise Creator Sons. And all Magisterial Sons are motivated by this same spirit of service which so abundantly characterizes the primary Creator Sons and the Eternal Son of Paradise.
20:5.3 (227.6) Μία τάξη Υιών του Παραδείσου πρέπει να χορηγηθεί πάνω σε κάθε πλανήτη που κατοικείται από θνητούς προκειμένου να δίνει εφικτό για τον Ρυθμιστή της Σκέψης να ενοικήσει στο νου όλων των φυσιολογικών ανθρώπινων υπάρξεων του συγκεκριμένου κόσμου, εφ’ όσον οι Ρυθμιστές δεν ενοικούν σε όλες τις καλή τη πίστει ανθρώπινες υπάρξεις, μέχρις ότου το Πνεύμα της Αλήθειας έχει εκχυθεί σε όλους τους θνητούς· και η αποστολή του Πνεύματος της Αληθείας εξαρτάται από την επιστροφή στο αρχηγείο του σύμπαντος του Υιού εκείνου του Παραδείσου, ο οποίος επιτυχώς εκτέλεσε την αποστολή του της χορηγίας στους θνητούς ενός εξελισσόμενου κόσμου.		20:5.3 (227.6) Some order of Paradise Son must be bestowed upon each mortal-inhabited world in order to make it possible for Thought Adjusters to indwell the minds of all normal human beings on that sphere, for the Adjusters do not come to all bona fide human beings until the Spirit of Truth has been poured out upon all flesh; and the sending of the Spirit of Truth is dependent upon the return to universe headquarters of a Paradise Son who has successfully executed a mission of mortal bestowal upon an evolving world.
20:5.4 (228.1) Κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης ιστορίας ενός κατοικημένου κόσμου πολλές απονεμητικές κρίσεις θα λάβουν χώρα και περισσότερες από μία δικαστικές αποστολές μπορεί να προκύψουν, συνήθως όμως ένας χορηγούμενος Υιός μόνο μία φορά θα υπηρετήσει στον κόσμο αυτό. Το μόνο που απαιτείται για κάθε κατοικημένο κόσμο είναι να έλθει σ’ αυτόν ένας χορηγούμενος Υιός, ο οποίος θα ζήσει πλήρως τη ζωή των θνητών, από τη γέννηση μέχρι το θάνατο. Αργά, ή γρήγορα, ανεξάρτητα από την πνευματική του κατάσταση, κάθε κατοικημένος από θνητούς κόσμος προορίζεται για να φιλοξενήσει έναν Υιό Μάγιστρο σε μία αποστολή επιφοίτησης, εκτός από ένα πλανήτη σε κάθε τοπικό σύμπαν, στον οποίο ένας Δημιουργός Υιός επιλέγει να κάνει την χορηγία του ως θνητός.		20:5.4 (228.1) During the course of the long history of an inhabited planet, many dispensational adjudications will take place, and more than one magisterial mission may occur, but ordinarily only once will a bestowal Son serve on the sphere. It is only required that each inhabited world have one bestowal Son come to live the full mortal life from birth to death. Sooner or later, regardless of spiritual status, every mortal-inhabited world is destined to become host to a Magisterial Son on a bestowal mission except the one planet in each local universe whereon a Creator Son elects to make his mortal bestowal.
20:5.5 (228.2) Κατανοώντας περισσότερα για τους χορηγούμενους Υιούς, μπορείτε να διακρίνετε το λόγο για τον οποίο υπάρχει τόσο μεγάλο ενδιαφέρον για την Ουράντια στην ιστορία του Νέβαδον. Ο μικρός και ασήμαντος πλανήτης σας αποκτά συμπαντικό ενδιαφέρον απλά επειδή είναι ο θνητός πατρικός κόσμος του Ιησού της Ναζαρέτ. Έγινε η σκηνή της τελικής και θριαμβευτικής επιφοίτησης του Δημιουργού Υιού σας, η αρένα στην οποία ο Μιχαήλ κέρδισε την υπέρτατη προσωπική κυριαρχία επί του σύμπαντος του Νέβαδον.		20:5.5 (228.2) Understanding more about the bestowal Sons, you discern why so much interest attaches to Urantia in the history of Nebadon. Your small and insignificant planet is of local universe concern simply because it is the mortal home world of Jesus of Nazareth. It was the scene of the final and triumphant bestowal of your Creator Son, the arena in which Michael won the supreme personal sovereignty of the universe of Nebadon.
20:5.6 (228.3) Στο αρχηγείο του τοπικού του σύμπαντος, ένας Δημιουργός Υιός, ιδιαίτερα μετά την ολοκλήρωση της θνητής του επιφοίτησης, περνά πολύ από το χρόνο του συμβουλεύοντας και καθοδηγώντας το κολλέγιο των συνεργαζομένων Υιών, των Υιών Μαγίστρων καθώς και άλλων. Με αγάπη και αφοσίωση, με τρυφερότητα και στοργική θεώρηση αυτοί οι Υιοί Μάγιστροι πληρούν δια του εαυτού των τους κόσμους του διαστήματος. Και οι πλανητικές αυτές υπηρεσίες κατ’ ουδένα τρόπο είναι κατώτερες των θνητών χορηγήσεων των Μιχαήλ. Είναι αληθές ότι ο Δημιουργός Υιός σας επέλεξε ως χώρο της τελικής του πορείας προς την εμπειρία των θνητών έναν κόσμο που είχε ασυνήθιστες ατυχίες. Ωστόσο, δεν μπορεί ποτέ ένας πλανήτης να βρεθεί σε τέτοια κατάσταση ώστε να απαιτείται η επιφοίτηση ενός Δημιουργού Υιού για να επιτευχθεί η πνευματική του αποκατάσταση. Οποιοσδήποτε Υιός της ομάδας των χορηγούμενων θα αρκούσε εξ ίσου, εφ’ όσον σε όλο τους το έργο στους πλανήτες ενός τοπικού σύμπαντος, οι Υιοί Μάγιστροι είναι τόσο αποτελεσματικοί και πάνσοφοι όσο θα ήταν ο αδελφός τους τον Παράδεισο, ο Δημιουργός Υιός.		20:5.6 (228.3) At the headquarters of his local universe a Creator Son, especially after the completion of his own mortal bestowal, spends much of his time in counseling and instructing the college of associate Sons, the Magisterial Sons and others. In love and devotion, with tender mercy and affectionate consideration, these Magisterial Sons bestow themselves upon the worlds of space. And in no way are these planetary services inferior to the mortal bestowals of the Michaels. It is true that your Creator Son selected for the realm of his final adventure in creature experience one which had had unusual misfortunes. But no planet could ever be in such a condition that it would require the bestowal of a Creator Son to effect its spiritual rehabilitation. Any Son of the bestowal group would have equally sufficed, for in all their work on the worlds of a local universe the Magisterial Sons are just as divinely effective and all wise as would have been their Paradise brother, the Creator Son.
20:5.7 (228.4) Αν και η πιθανότητα καταστροφής συνοδεύει πάντα τους Παραδείσιους αυτούς Υιούς κατά τη διάρκεια των δι’ ενσαρκώσεως χορηγήσεών τους, δεν γνωρίζω να υπάρχει καταγραφή αποτυχίας, ή παράβασης είτε ενός Υιού Μάγιστρου, είτε ενός Δημιουργού Υιού σε κάποια αποστολή επιφοίτησης. Και των δύο η προέλευση βρίσκεται πολύ κοντά στην απόλυτη τελειότητα για να αποτύχουν. Πραγματικά αναλαμβάνουν τον κίνδυνο, γίνονται αληθινά σαν τα θνητά πλάσματα από σάρκα και οστά και έτσι αποκτούν τη μοναδική εμπειρία των πλασμάτων, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μου, ωστόσο, πάντα επιτυγχάνουν. Ουδέποτε αποτυγχάνουν στην επίτευξη του στόχου τους – της αποστολής επιφοίτησης. Η ιστορία των επιφοιτήσεών τους και της πλανητικής τους υπηρεσίας σε ολόκληρη την έκταση του Νέβαδον συνιστά το πλέον μεγαλειώδες και συναρπαστικό κεφάλαιο στην ιστορία του τοπικού σας σύμπαντος.		20:5.7 (228.4) Though the possibility of disaster always attends these Paradise Sons during their bestowal incarnations, I have yet to see the record of the failure or default of either a Magisterial or a Creator Son on a mission of bestowal. Both are of origin too close to absolute perfection to fail. They indeed assume the risk, really become like the mortal creatures of flesh and blood and thereby gain the unique creature experience, but within the range of my observation they always succeed. They never fail to achieve the goal of the bestowal mission. The story of their bestowal and planetary service throughout Nebadon constitutes the most noble and fascinating chapter in the history of your local universe.
6. Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΘΝΗΤΗΣ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ ^top		6. The Mortal-Bestowal Careers ^top
20:6.1 (228.5) Η μέθοδος δια της οποίας ένας Υιός του Παραδείσου προετοιμάζεται για την θνητή του ενσάρκωση ως χορηγούμενος Υιός και αποκτά μητέρα στον πλανήτη επιφοίτησής του, αποτελεί συμπαντικό μυστήριο. Και οποιαδήποτε προσπάθεια να αντιληφθεί κανείς τη λειτουργία της τεχνικής αυτής του Σονάρινγκτον είναι καταδικασμένη σε αποτυχία. Αφήστε την εξαίσια κατανόηση της θνητής ζωής του Ιησού της Ναζαρέτ να μπει στην ψυχή σας, μην αναλώσετε όμως τη σκέψη σας σε άχρηστους συλλογισμούς πάνω στο πώς επετεύχθη η μυστηριώδης αυτή ενσάρκωση του Μιχαήλ του Νέβαδον. Ας χαρούμε όλοι αυτή τη γνώση και την βεβαιότητα ότι παρόμοια επιτεύγματα είναι δυνατά στη θεία φύση και ας μη χάσουμε χρόνο σε μάταια συμπεράσματα πάνω στην τεχνική που εφαρμόσθηκε από τη θεία σοφία ώστε να επιτευχθεί το φαινόμενο αυτό.		20:6.1 (228.5) The method whereby a Paradise Son becomes ready for mortal incarnation as a bestowal Son, becomes enmothered on the bestowal planet, is a universal mystery; and any effort to detect the working of this Sonarington technique is doomed to meet with certain failure. Let the sublime knowledge of the mortal life of Jesus of Nazareth sink into your souls, but waste no thought in useless speculation as to how this mysterious incarnation of Michael of Nebadon was effected. Let us all rejoice in the knowledge and assurance that such achievements are possible to the divine nature and waste no time on futile conjectures about the technique employed by divine wisdom to effect such phenomena.
20:6.2 (229.1) Στην αποστολή χορήγησής του ως θνητός, ένας Υιός του Παραδείσου γεννιέται πάντα από μία γυναίκα και μεγαλώνει σαν αγόρι του κόσμου του, όπως μεγάλωσε ο Ιησούς στην Ουράντια. Οι Υιοί αυτοί της υπέρτατης υπηρεσίας περνούν όλοι από την παιδική ηλικία στην εφηβεία και κατόπιν στην ωριμότητα όπως ακριβώς ένα ανθρώπινο πλάσμα. Γίνονται από κάθε άποψη ίδιοι με τους θνητούς της φυλής στην οποία γεννιούνται. Ικετεύουν τον Πατέρα όπως ακριβώς τα παιδιά των κόσμων στους οποίους υπηρετούν. Από υλικής πλευράς, η ζωή των ανθώπινων-θείων αυτών Υιών είναι συνηθισμένη, με μία μόνο εξαίρεση: Δεν δημιουργούν απογόνους στους κόσμους όπου προσωρινά μένουν. Πρόκειται για ένα συμπαντικό περιορισμό ο οποίος επιβάλλεται σε όλες τις τάξεις των χορηγούμενων Υιών του Παραδείσου.		20:6.2 (229.1) On a mortal-bestowal mission a Paradise Son is always born of woman and grows up as a male child of the realm, as Jesus did on Urantia. These Sons of supreme service all pass from infancy through youth to manhood just as does a human being. In every respect they become like the mortals of the race into which they are born. They make petitions to the Father as do the children of the realms in which they serve. From a material viewpoint, these human-divine Sons live ordinary lives with just one exception: They do not beget offspring on the worlds of their sojourn; that is a universal restriction imposed on all orders of the Paradise bestowal Sons.
20:6.3 (229.2) Όπως ακριβώς ο Ιησούς εργάσθηκε στον κόσμο σας ως ο υιός του ξυλουργού, έτσι και οι άλλοι Υιοί του Παραδείσου εργάζονται πάνω σε διάφορες ειδικότητες στους πλανήτες όπου επιφοιτούν. Δύσκολα θα βρείτε μία τέχνη που να μην έχει εφαρμοσθεί από κάποιον Υιό του Παραδείσου κατά την πορεία της χορήγησής του πάνω σε κάποιον από τους εξελικτικούς πλανήτες του χρόνου.		20:6.3 (229.2) As Jesus worked on your world as the carpenter’s son, so do other Paradise Sons labor in various capacities on their bestowal planets. You could hardly think of a vocation that has not been followed by some Paradise Son in the course of his bestowal on some one of the evolutionary planets of time.
20:6.4 (229.3) Όταν ένας χορηγούμενος Υιός έχει αποκτήσει την εμπειρία του να ζει ως θνητός, όταν έχει επιτύχει την τελειότητα του συγχρονισμού με τον ενοικούντα σ’ αυτόν Ρυθμιστή της Σκέψης, τότε αρχίζει το μέρος εκείνο της πλανητικής του αποστολής το οποίο σχεδιάστηκε για να διαφωτίσει το νου και να εμπνεύσει τις ψυχές των κατά σάρκαν αδελφών του. Ως διδάσκαλοι, οι Υιοί αυτοί είναι αποκλειστικά αφιερωμένοι στην πνευματική διαφώτιση των θνητών φυλών των κόσμων όπου προσωρινά διαμένουν.		20:6.4 (229.3) When a bestowal Son has mastered the experience of living the mortal life, when he has achieved perfection of attunement with his indwelling Adjuster, thereupon he begins that part of his planetary mission designed to illuminate the minds and to inspire the souls of his brethren in the flesh. As teachers, these Sons are exclusively devoted to the spiritual enlightenment of the mortal races on the worlds of their sojourn.
20:6.5 (229.4) Οι πορείες των Μιχαήλ και των Άβοναλ ως χορηγούμενων θνητών, ενώ μπορούν από πολλές απόψεις να συγκριθούν, δεν είναι καθόλου ταυτόσημες. Ουδέποτε μπορεί ένας Μάγιστρος Υιός να δηλώσει ότι, «Όποιος είδε τον Υιό, είδε και τον Πατέρα,» όπως δήλωσε ο Δημιουργός Υιός σας όταν ήλθε και ενσαρκώθηκε στην Ουράντια. Ωστόσο ένας χορηγούμενος Άβοναλ μπορεί να δηλώσει, ότι «Όποιος με είδε, είδε τον Αιώνιο Υιό του Θεού.» Οι Μάγιστροι Υιοί δεν προέρχονται άμεσα από τον Πατέρα του Σύμπαντος, ούτε ενσαρκώνονται σύμφωνα με τη θέληση του Πατέρα. Επιφοιτούν ως Υιοί του Παραδείσου, υποκείμενοι στη θέληση του Αιώνιου Υιού του Παραδείσου.		20:6.5 (229.4) The mortal-bestowal careers of the Michaels and the Avonals, while comparable in most respects, are not identical in all: Never does a Magisterial Son proclaim, “Whosoever has seen the Son has seen the Father,” as did your Creator Son when on Urantia and in the flesh. But a bestowed Avonal does declare, “Whosoever has seen me has seen the Eternal Son of God.” The Magisterial Sons are not of immediate descent from the Universal Father, nor do they incarnate subject to the Father’s will; always do they bestow themselves as Paradise Sons subject to the will of the Eternal Son of Paradise.
20:6.6 (229.5) Όταν οι χορηγούμενοι Υιοί, Δημιουργοί, ή Μάγιστροι μπαίνουν στην πύλη του θανάτου, επανεμφανίζονται την Τρίτη ημέρα. Δεν πρέπει όμως να μείνετε στην άποψη ότι έχουν πάντα το τραγικό τέλος που είχε ο Δημιουργός Υιός ο οποίος επισκέφθηκε τον κόσμο σας χίλια εννιακόσια χρόνια πριν. Η εξαιρετική και ασυνήθιστα σκληρή εμπειρία την οποία βίωσε ο Ιησούς της Ναζαρέτ έκανε την Ουράντια να γίνει σε τοπικό επίπεδο γνωστή ως ο «πλανήτης του σταυρού.» Δεν είναι απαραίτητο να επιδεικνύεται τόσο απάνθρωπη συμπεριφορά σ’ έναν Υιό του Θεού και η πλειονότητα των πλανητών επεφύλαξαν στους Υιούς του Θεού συνετότερη υποδοχή, επιτρέποντάς τους να ολοκληρώσουν την ανθρώπινη πορεία τους, να περατώσουν την χρονική περίοδο, να εκδώσουν την απόφαση επί των κοιμώμενων ζώντων και να εγκαινιάσουν μία νέα περίοδο απαλλαγής στο όνομα του Θεού, χωρίς την επιβολή βίαιου θανάτου. Ο χορηγούμενος Υιός πρέπει να πεθάνει, πρέπει να περάσει μέσα από την ουσιαστική εμπειρία των θνητών των κόσμων, αλλά δεν αποτελεί επιταγή του θείου σχεδίου να βρουν βίαιο, ή ασυνήθιστο θάνατο.		20:6.6 (229.5) When the bestowal Sons, Creator or Magisterial, enter the portals of death, they reappear on the third day. But you should not entertain the idea that they always meet with the tragic end encountered by the Creator Son who sojourned on your world nineteen hundred years ago. The extraordinary and unusually cruel experience through which Jesus of Nazareth passed has caused Urantia to become locally known as “the world of the cross.” It is not necessary that such inhuman treatment be accorded a Son of God, and the vast majority of planets have afforded them a more considerate reception, allowing them to finish their mortal careers, terminate the age, adjudicate the sleeping survivors, and inaugurate a new dispensation, without imposing a violent death. A bestowal Son must encounter death, must pass through the whole of the actual experience of mortals of the realms, but it is not a requirement of the divine plan that this death be either violent or unusual.
20:6.7 (229.6) Όταν οι χορηγούμενοι Υιοί πεθαίνουν βίαια, εκούσια παραιτούνται από τη ζωή και περνούν δια μέσου των πυλών του θανάτου, όχι για να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις της «άτεγκτης δικαιοσύνης,» ή της «θείας οργής,» αλλά μάλλον για να ολοκληρώσουν την χορήγηση, «να πιουν το ποτήρι» της πορείας της ενσάρκωσης και της προσωπικής εμπειρίας καθ’ όλα όσα συνιστούν τη ζωή των θνητών, όπως αυτή βιώνεται στους πλανήτες της θνητής ύπαρξης. Η χορήγηση αποτελεί πλανητική και συμπαντική αναγκαιότητα και ο φυσικός θάνατος δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα απαραίτητο μέρος μιας αποστολής επιφοίτησης.		20:6.7 (229.6) When bestowal Sons are not put to death by violence, they voluntarily relinquish their lives and pass through the portals of death, not to satisfy the demands of “stern justice” or “divine wrath,” but rather to complete the bestowal, “to drink the cup” of the career of incarnation and personal experience in all that constitutes a creature’s life as it is lived on the planets of mortal existence. Bestowal is a planetary and a universe necessity, and physical death is nothing more than a necessary part of a bestowal mission.
20:6.8 (230.1) Όταν η θνητή ενσάρκωση ολοκληρωθεί, ο Άβοναλ που τελεί εν υπηρεσία προχωρεί προς τον Παράδεισο, γίνεται δεκτός από τον Συμπαντικό Πατέρα, επιστρέφει στο τοπικό σύμπαν που του έχει ανατεθεί και αναγνωρίζεται από τον Δημιουργό Υιό. Κατόπιν, ο χορηγούμενος Άβοναλ και ο Δημιουργός Υιός αποστέλλουν το συνδεδεμένο Πνεύμα της Αλήθειας να δράσει στην καρδιά των θνητών φυλών που κατοικούν στον κόσμο της επιφοίτησης. Κατά τις προ-κυριαρχικές εποχές ενός τοπικού σύμπαντος τούτο είναι το κοινό πνεύμα των δύο Υιών εντεταλμένο από το Δημιουργικό Πνεύμα. Διαφέρει κάπως από το Πνεύμα της Αλήθειας το οποίο χαρακτηρίζει τις εποχές του τοπικού σύμπαντος μετά την έβδομη επιφοίτηση ενός Μιχαήλ.		20:6.8 (230.1) When the mortal incarnation is finished, the Avonal of service proceeds to Paradise, is accepted by the Universal Father, returns to the local universe of assignment, and is acknowledged by the Creator Son. Thereupon the bestowal Avonal and the Creator Son send their conjoint Spirit of Truth to function in the hearts of the mortal races dwelling on the bestowal world. In the presovereignty ages of a local universe, this is the joint spirit of both Sons, implemented by the Creative Spirit. It differs somewhat from the Spirit of Truth which characterizes the local universe ages following a Michael’s seventh bestowal.
20:6.9 (230.2) Με την ολοκλήρωση της τελικής επιφοίτησης ενός Δημιουργού Υιού, το Πνεύμα της Αλήθειας το οποίο είχε προηγούμενα σταλεί σε όλους τους κόσμους όπου επιφοίτησαν οι Άβοναλ του συγκεκριμένου τοπικού σύμπαντος, αλλάζει κατά τη φύση του και γίνεται κυριολεκτικά το πνεύμα του κυρίαρχου Μιχαήλ. Το φαινόμενο αυτό λαμβάνει χώρα ταυτόχρονα με την απελευθέρωση του Πνεύματος της Αλήθειας που θα υπηρετήσει στον πλανήτη όπου ο Μιχαήλ ενσαρκώθηκε ως θνητός. Κατόπιν αυτού, κάθε κόσμος που τιμήθηκε με την επιφοίτηση ενός Μάγιστρου Υιού, θα υποδεχθεί τον ίδιο πνευματικό Παρηγορητή από τον επτάπτυχο Δημιουργό Υιό, συνεργαζόμενο με τον Μάγιστρο εκείνο Υιό, τον οποίον θα είχε υποδεχθεί, αν είχε προσωπικά κυριαρχήσει στο τοπικό σύμπαν, ενσαρκωμένος ως ο χορηγούμενος Υιός.		20:6.9 (230.2) Upon the completion of a Creator Son’s final bestowal the Spirit of Truth previously sent into all Avonal-bestowal worlds of that local universe changes in nature, becoming more literally the spirit of the sovereign Michael. This phenomenon takes place concurrently with the liberation of the Spirit of Truth for service on the Michael-mortal-bestowal planet. Thereafter, each world honored by a Magisterial bestowal will receive the same spirit Comforter from the sevenfold Creator Son, in association with that Magisterial Son, which it would have received had the local universe Sovereign personally incarnated as its bestowal Son.
7. ΟΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΙ ΥΙΟΙ ΤΗΣ ΤΡΙΑΔΑΣ ^top		7. The Trinity Teacher Sons ^top
20:7.1 (230.3) Οι προσωπικά και πνευματικά ανώτεροι αυτοί Υιοί του Παραδείσου δημιουργούνται από την Τριάδα του Παραδείσου. Είναι γνωστοί στη Χαβόνα ως η τάξη των Ντέηναλ. Στον Όρβοντον αναφέρονται ως Διδάσκαλοι Υιοί της Αγίας Τριάδας, ονομαζόμενοι έτσι εξ αιτίας της καταγωγής των. Στον Σάλβινγκτον πολλές φορές ονομάζονται οι Πνευματικοί Υιοί του Παραδείσου.		20:7.1 (230.3) These highly personal and highly spiritual Paradise Sons are brought into being by the Paradise Trinity. They are known in Havona as the order of Daynals. In Orvonton they are of record as Trinity Teacher Sons, so named because of their parentage. On Salvington they are sometimes denominated the Paradise Spiritual Sons.
20:7.2 (230.4) Ο αριθμός των Διδασκάλων Υιών αυξάνεται διαρκώς. Η τελευταία συμπαντική απογραφή που κοινοποιήθηκε ανέφερε έναν αριθμό των τριαδικών αυτών Υιών οι οποίοι δρουν στο κεντρικό σύμπαν και στα υπερσύμπαντα ελαφρά μεγαλύτερο των είκοσι ενός δισεκατομμυρίων και ο αριθμός αυτός αφορά αποκλειστικά στις εφεδρείες του Παραδείσου όπου περιλαμβάνεται περισσότερο από το ένα τρίτο όλων των Διδασκάλων Υιών της Τριάδας που υπάρχουν μέχρι τη στιγμή αυτή.		20:7.2 (230.4) In numbers the Teacher Sons are constantly increasing. The last universal census broadcast gave the number of these Trinity Sons functioning in the central and superuniverses as a little more than twenty-one billion, and this is exclusive of the Paradise reserves, which include more than one third of all Trinity Teacher Sons in existence.
20:7.3 (230.5) Η τάξη υιότητας των Ντέηναλ δεν αποτελεί οργανικό μέρος της διοίκησης του τοπικού σύμπαντος, ή του υπερσύμπαντος. Τα μέλη της δεν είναι δημιουργεί, ούτε ανακτητές, δεν είναι δικαστές, ούτε κυβερνήτες. Δεν απασχολούνται τόσο με τη διακυβέρνηση του σύμπαντος, όσο με τον ηθικό διαφωτισμό και την πνευματική ανάπτυξη. Είναι οι συμπαντικοί δάσκαλοι, αφιερωμένοι στην πνευματική αφύπνιση και την ηθική καθοδήγηση όλων των κόσμων. Η δράση τους συσχετίζεται μ’ εκείνη των προσωπικοτήτων του Απείρου Πνεύματος και συνδέεται στενά με την προς τον Παράδεισο ανέλιξη των πλασμάτων.		20:7.3 (230.5) The Daynal order of sonship is not an organic part of the local or superuniverse administrations. Its members are neither creators nor retrievers, neither judges nor rulers. They are not so much concerned with universe administration as with moral enlightenment and spiritual development. They are the universal educators, being dedicated to the spiritual awakening and moral guidance of all realms. Their ministry is intimately interrelated with that of the personalities of the Infinite Spirit and is closely associated with the Paradise ascension of creature beings.
20:7.4 (230.6) Οι Υιοί αυτοί της Τριάδας αποτελούν μέρος της συνδυασμένης φύσης των τριών Θεοτήτων του Παραδείσου, στη Χαβόνα ωστόσο φαίνεται ότι αντανακλούν περισσότερο τη φύση του Συμπαντικού Πατέρα. Στα υπερσύμπαντα μοιάζουν να απεικονίζουν τη φύση του Αιώνιου Υιού, ενώ στις τοπικές δημιουργίες φαίνονται να επιδεικνύουν το χαρακτήρα του Απείρου Πνεύματος. Σε όλα τα σύμπαντα είναι η προσωποποίηση της προσφοράς υπηρεσίας και της σύνεσης της σοφίας.		20:7.4 (230.6) These Sons of the Trinity partake of the combined natures of the three Paradise Deities, but in Havona they seem more to reflect the nature of the Universal Father. In the superuniverses they seem to portray the nature of the Eternal Son, while in the local creations they appear to show forth the character of the Infinite Spirit. In all universes they are the embodiment of service and the discretion of wisdom.
20:7.5 (230.7) Αντίθετα με τους εν Παραδείσω αδελφούς τους, τους Μιχαήλ και τους Άβοναλ, οι Διδάσκαλοι Υιοί της Τριάδας δεν προεκπαιδεύονται στο κεντρικό σύμπαν. Αποστέλλονται κατ’ ευθείαν στο αρχηγείο των υπερσυμπάντων και από εκεί αναλαμβάνουν υπηρεσία σ’ ένα τοπικό σύμπαν. Κατά την άσκηση της υπηρεσίας τους στους εξελικτικούς αυτούς κόσμους χρησιμοποιούν τη συνδυασμένη πνευματική επιρροή ενός Δημιουργού Υιού και των συνεργατών του, Υιών Μαγίστρων εφ’ όσον οι Ντέηναλ δεν διαθέτουν πνευματική ελκτική δύναμη αφ’ εαυτών.		20:7.5 (230.7) Unlike their Paradise brethren, Michaels and Avonals, Trinity Teacher Sons receive no preliminary training in the central universe. They are dispatched directly to the headquarters of the superuniverses and from there are commissioned for service in some local universe. In their ministry to these evolutionary realms they utilize the combined spiritual influence of a Creator Son and the associated Magisterial Sons, for the Daynals do not possess a spiritual drawing power in and of themselves.
8. Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΝΤΕΗΝΑΛ ΣΤΟ ΤΟΠΙΚΟ ΣΥΜΠΑΝ ^top		8. Local Universe Ministry of the Daynals ^top
20:8.1 (231.1) Οι Παραδείσιοι Πνευματικοί Υιοί είναι υπάρξεις μοναδικές, Τριαδικής προέλευσης αλλά και οι μοναδικές εκ της Τριάδας προερχόμενες υπάρξεις τόσο στενά συνδεδεμένες με την διεύθυνση των διττής προέλευσης συμπάντων. Είναι στοργικά αφοσιωμένοι στην εκπαίδευση των θνητών πλασμάτων και των κατώτερων τάξεων πνευματικών πλασμάτων. Ξεκινούν το έργο τους στα τοπικά συστήματα και, ανάλογα με την εμπειρία και το αποτέλεσμα, προωθούνται δια της υπηρεσίας τους στους αστερισμούς, στο ανώτερο έργο σε της τοπικής δημιουργίας. Μόλις πάρουν τη σχετική πιστοποίηση, γίνονται πνευματικοί πρεσβευτές, εκπροσωπούντες τα τοπικά σύμπαντα στα οποία υπηρετούν.		20:8.1 (231.1) The Paradise Spiritual Sons are unique Trinity-origin beings and the only Trinity creatures to be so completely associated with the conduct of the dual-origin universes. They are affectionately devoted to the educational ministry to mortal creatures and the lower orders of spiritual beings. They begin their labors in the local systems and, in accordance with experience and achievement, are advanced inward through the constellation service to the highest work of the local creation. Upon certification they may become spiritual ambassadors representing the local universes of their service.
20:8.2 (231.2) Τον ακριβή αριθμό των Διδασκάλων Υιών στον Νέβαδον δεν τον γνωρίζω. Υπάρχουν αρκετές χιλιάδες. Πολλοί από τους επικεφαλής τμημάτων στιες σχολές των Μελχισεδέκ ανήκουν στην τάξη αυτή, ενώ το μικτό προσωπικό του ανελλιπώς λειτουργούντος Πανεπιστημίου του Σάλβινγκτον περιλαμβάνει περισσότερους από εκατό χιλιάδες τέτοιους Υιούς. Μεγάλοι αριθμοί τους βρίσκονται στους διάφορους μοροντιανούς κόσμους, αλλά αυτοί δεν απασχολούνται αποκλειστικά με την πνευματική και διανοητική ανάπτυξη των θνητών πλασμάτων. Απασχολούνται εξ ίσου με την καθοδήγηση των σεραφικών υπάρξεων και των άλλων αυτοχθόνων των τοπικών δημιουργιών. Πολλοί από τους βοηθούς τους αποσπώνται από τις τάξεις των θνητών τριαδοποιημένων πλασμάτων.		20:8.2 (231.2) The exact number of Teacher Sons in Nebadon I do not know; there are many thousands of them. Many of the heads of departments in the Melchizedek schools belong to this order, while the combined staff of the regularly constituted University of Salvington embraces over one hundred thousand including these Sons. Large numbers are stationed on the various morontia-training worlds, but they are not wholly occupied with the spiritual and intellectual advancement of mortal creatures; they are equally concerned with the instruction of seraphic beings and other natives of the local creations. Many of their assistants are drawn from the ranks of the creature-trinitized beings.
20:8.3 (231.3) Οι Διδάσκαλοι Υιοί είναι οι εκπαιδευτές οι οποίοι διεξάγουν όλες τις εξετάσεις και διευθύνουν όλες τις δοκιμασίες που απαιτούνται για την κατάταξη και την πιστοποίηση όλων των υποδεέστερων φάσεων στη συμπαντική λειτουργία, από τα καθήκοντα των πλέον απομακρυσμένων φρουρών, μέχρι τους μαθητές των άστρων. Διευθύνουν μία προαιώνια διαδικασία εκπαίδευσης, η οποία αρχίζει από τα πλανητικά μαθήματα και φθάνει μέχρι το ανώτατο Κολέγιο της Σοφίας που βρίσκεται στον Σάλβινγκτον. Αναγνωρίζονται δε οι προσπάθειες και τα επιτεύγματα όλων, ανελισσόμενων θνητών και φιλόδοξων χερουβείμ, οι οποίοι ολοκληρώνουν την πορεία τους προς τη σοφία και την αλήθεια.		20:8.3 (231.3) The Teacher Sons compose the faculties who administer all examinations and conduct all tests for the qualification and certification of all subordinate phases of universe service, from the duties of outpost sentinels to those of star students. They conduct an agelong course of training, ranging from the planetary courses up to the high College of Wisdom located on Salvington. Recognition indicative of effort and attainment is granted to all, ascending mortal or ambitious cherubim, who complete these adventures in wisdom and truth.
20:8.4 (231.4) Σε όλα τα σύμπαντα, όλοι οι Υιοί του Θεού είναι υποχρεωμένοι σ’ αυτούς τους αεί-πιστούς και σε συμπαντικό επίπεδο ικανούς Διδασκάλους Υιούς της Τριάδας. Είναι οι ανώτατοι δάσκαλοι όλων των πνευματικών προσωπικοτήτων, ακόμα και εκείνων των ίδιων, ήδη δοκιμασμένων και αληθών, Υιών του Θεού. Δύσκολα όμως θα μπορούσα να σας περιγράψω τις ατέλειωτες λεπτομέρειες των καθηκόντων και των λειτουργιών αυτών των Διδασκάλων Υιών. Ο αχανής χώρος όπου δραστηριοποιούνται οι υιοί Ντέηναλ θα γίνει καλύτερα κατανοητός στην Ουράντια, όταν θα έχετε επιτύχει μεγαλύτερη διανοητική εξέλιξη και αφού θα έχει τερματισθεί η πνευματική απομόνωση του πλανήτη σας.		20:8.4 (231.4) In all universes all the Sons of God are beholden to these ever-faithful and universally efficient Trinity Teacher Sons. They are the exalted teachers of all spirit personalities, even the tried and true teachers of the Sons of God themselves. But of the endless details of the duties and functions of the Teacher Sons I can hardly instruct you. The vast domain of Daynal-sonship activities will be better understood on Urantia when you are more advanced in intelligence, and after the spiritual isolation of your planet has been terminated.
9. Η ΠΛΑΝΗΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΝΤΕΗΝΑΛ ^top		9. Planetary Service of the Daynals ^top
20:9.1 (231.5) Όταν η εξέλιξη των γεγονότων σ’ έναν εξελικτικό κόσμο δείξει ότι έχει έλθει το πλήρωμα του χρόνου ώστε να εγκαινιασθεί μία πνευματική εποχή, οι Διδάσκαλοι Υιοί της Τριάδας εθελοντικά αναλαμβάνουν αυτή την υπηρεσία. Δεν είστε εξοικειωμένοι με την τάξη αυτή των υιών, διότι η Ουράντια δεν έχει ποτέ βιώσει μία πνευματική εποχή, μία χιλιετηρίδα κοσμικού διαφωτισμού. Ωστόσο, οι Διδάσκαλοι Υιοί ακόμη και τώρα επισκέπτονται τον κόσμο σας με το σκοπό να μορφοποιήσουν τα σχέδια εκείνα που αφορούν στη μελλοντική παραμονή τους στον κόσμο σας. Θα εμφανισθούν στην Ουράντια όταν οι κάτοικοί της θα έχουν συγκριτικά απελευθερωθεί από τις αλυσίδες της κτηνωδίας και τα δεσμά του υλισμού.		20:9.1 (231.5) When the progress of events on an evolutionary world indicates that the time is ripe to initiate a spiritual age, the Trinity Teacher Sons always volunteer for this service. You are not familiar with this order of sonship because Urantia has never experienced a spiritual age, a millennium of cosmic enlightenment. But the Teacher Sons even now visit your world for the purpose of formulating plans concerning their projected sojourn on your sphere. They will be due to appear on Urantia after its inhabitants have gained comparative deliverance from the shackles of animalism and from the fetters of materialism.
20:9.2 (231.6) Οι Διδάσκαλοι Υιοί της Τριάδας ουδεμία σχέση έχουν με την πλανητική κατάληξη. Δεν κρίνουν τους νεκρούς, ούτε μετασχηματίζουν τους ζωντανούς, αλλά σε κάθε πλανητική αποστολή συνοδεύονται από έναν Υιό Μάγιστρο, ο οποίος διεκπεραιώνει τις διαδικασίες αυτές. Οι Διδάσκαλοι Υιοί ασχολούνται αποκλειστικά με την εγκαινίαση μιας πνευματικής εποχής, με το ξεκίνημα της εποχής της πνευματικής πραγματικότητας σ’ έναν εξελικτικό πλανήτη. Δίνουν υπόσταση στα πνευματικά ισοδύναμα της υλικής γνώσης και της εγκόσμιας σοφίας.		20:9.2 (231.6) Trinity Teacher Sons have nothing to do with terminating planetary dispensations. They neither judge the dead nor translate the living, but on each planetary mission they are accompanied by a Magisterial Son who performs these services. Teacher Sons are wholly concerned with the initiation of a spiritual age, with the dawn of the era of spiritual realities on an evolutionary planet. They make real the spiritual counterparts of material knowledge and temporal wisdom.
20:9.3 (232.1) Οι Διδάσκαλοι Υιοί παραμένουν συνήθως στους πλανήτες που επισκέπτονται για χίλια έτη πλανητικού χρόνου. Ένας Διδάσκαλος Υιός προΐσταται μιας πλανητικής χιλιετίας με τη βοήθεια εβδομήντα συνεργατών της τάξης του. Οι Ντέηναλ δεν ενσαρκώνονται, ούτε κατ’ άλλο τρόπο υλοποιούνται ώστε να είναι ορατοί για τους θνητούς. Για το λόγο αυτό, η επαφή με τον κόσμο που επισκέπτονται διατηρείται μέσω των δραστηριοτήτων των Λαμπρών Εσπερινών Αστέρων, προσωπικοτήτων του τοπικού σύμπαντος, οι οποίες συνεργάζονται με τους Διδασκάλους Υιούς της Τριάδας.		20:9.3 (232.1) The Teacher Sons usually remain on their visitation planets for one thousand years of planetary time. One Teacher Son presides over the planetary millennial reign and is assisted by seventy associates of his order. The Daynals do not incarnate or otherwise so materialize themselves as to be visible to mortal beings; therefore is contact with the world of visitation maintained through the activities of the Brilliant Evening Stars, local universe personalities who are associated with the Trinity Teacher Sons.
20:9.4 (232.2) Οι Ντέηναλ μπορεί να επιστρέψουν πολλές φορές σ’ έναν κατοικημένο κόσμο και μετά την τελική τους αποστολή, ο πλανήτης θα γίνει δεκτός στην μόνιμη κατάσταση κύρους ενός κόσμου φωτός και ζωής, κατάσταση η οποία αποτελεί τον εξελικτικό στόχο όλων των από θνητούς κατοικημένων κόσμων της παρούσης συμπαντικής εποχής. Το Θνητό Σώμα της Τελικότητας σχετίζεται στενά με τους κόσμους του φωτός και της ζωής και οι πλανητικές του δραστηριότητες άπτονται εκείνων των Διδασκάλων Υιών. Πράγματι, ολόκληρη η τάξη των υιών Ντέηναλ συνδέεται στενά με όλες τις φάσεις των δραστηριοτήτων των τελικιστών στις εξελικτικές δημιουργίες του χρόνου και του διαστήματος.		20:9.4 (232.2) The Daynals may return many times to an inhabited world, and following their final mission the planet will be ushered into the settled status of a sphere of light and life, the evolutionary goal of all the mortal-inhabited worlds of the present universe age. The Mortal Corps of the Finality has much to do with the spheres settled in light and life, and their planetary activities touch upon those of the Teacher Sons. Indeed, the whole order of Daynal sonship is intimately connected with all phases of finaliter activities in the evolutionary creations of time and space.
20:9.5 (232.3) Οι Διδάσκαλοι Υιοί της Τριάδας φαίνονται τόσο απόλυτα ταυτισμένοι με τη διαδικασία προόδου των θνητών στα πρώιμα στάδια της εξελικτικής ανέλιξης, ώστε συχνά οδηγούμαστε σε υποθέσεις πάνω στην πιθανή σχέση τους με τους τελικιστές, στην μη αποκαλυπτόμενη πορεία των μελλοντικών συμπάντων. Παρατηρούμε ότι οι διαχειριστές των υπερσυμπάντων είναι προσωπικότητες των οποίων η προέλευση είναι εν μέρει Τριαδική και εν μέρει απόρροια της εξέλιξης ανερχομένων πλασμάτων τα οποία απέκτησαν Τριαδική υπόσταση. Σταθερά πιστεύουμε ότι οι Διδάσκαλοι Υιοί της Τριάδας και οι Τελικιστές ασχολούνται τη στιγμή αυτή με το να αποκτήσουν την εμπειρία του χρονικού συσχετισμού, ο οποίος μπορεί να θεωρηθεί ως προκαταρκτική εκπαίδευση για την προετοιμασία τους ώστε να συνεργασθούν στενά σε κάποιο, μη αποκαλυφθέν, μελλοντικό πεπρωμένο. Στην Ουβέρσα πιστεύουμε ότι, όταν τα υπερσύμπαντα εγκατασταθούν, τελικά, στο φως και στη ζωή, οι Παραδείσιοι αυτοί Διδάσκαλοι Υιοί, που τόσο καλά γνώρισαν τα προβλήματα των εξελικτικών κόσμων και που για τόσο πολύ καιρό συνεργάσθηκαν με τους θνητούς στη διαδικασία ανέλιξης των τελευταίων, θα μεταχθούν, πιθανόν, σε αιώνια συνεργασία με το Παραδείσιο Σώμα της Τελικότητας.		20:9.5 (232.3) The Trinity Teacher Sons seem to be so completely identified with the regime of mortal progression through the earlier stages of evolutionary ascension that we are often led to speculate regarding their possible association with the finaliters in the undisclosed career of the future universes. We observe that the administrators of the superuniverses are part Trinity-origin personalities and part Trinity-embraced ascendant evolutionary creatures. We firmly believe that the Teacher Sons and the finaliters are now engaged in acquiring the experience of time-association which may be the preliminary training to prepare them for close association in some unrevealed future destiny. On Uversa it is our belief that, when the superuniverses are finally settled in light and life, these Paradise Teacher Sons, who have become so thoroughly familiar with the problems of evolutionary worlds and have been so long associated with the career of evolutionary mortals, will probably be transferred to eternal association with the Paradise Corps of the Finality.
10. ΚΟΙΝΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΙΩΝ ΥΙΩΝ ^top		10. United Ministry of the Paradise Sons ^top
20:10.1 (232.4) Όλοι οι Παραδείσιοι Υιοί του Θεού είναι θείοι κατά προέλευση και φύση. Το έργο κάθε Υιού του Παραδείσου στον κάθε κόσμο είναι τέτοιο, σαν ο Υιός αυτός ο οποίος λειτουργεί στον κόσμο αυτό να ήταν ο πρώτος και μοναδικός Υιός του Θεού.		20:10.1 (232.4) All the Paradise Sons of God are divine in origin and in nature. The work of each Paradise Son in behalf of each world is just as if the Son of service were the first and only Son of God.
20:10.2 (232.5) Οι Υιοί του Παραδείσου αποτελούν τη θεία παρουσίαση της δρώσης φύσης των τριών προσώπων του Θείου, μέσα στους χώρους κυριαρχίας του χρόνου και του διαστήματος. Οι Δημιουργοί, οι Κριτές (Μάγιστροι) και οι Διδάσκαλοι Υιοί είναι τα δώρα των αιώνιων Θεών στα τέκνα του ανθρώπου και σε όλα τα εν δυνάμει εξελισσόμενα πλάσματα του σύμπαντος. Οι Υιοί αυτοί του Θεού είναι οι θείοι λειτουργοί, οι ακατάπαυστα αφιερωμένοι στο να βοηθήσουν τα πλάσματα του χρόνου να επιτύχουν τον υψηλό πνευματικό τους στόχο στην αιωνιότητα.		20:10.2 (232.5) The Paradise Sons are the divine presentation of the acting natures of the three persons of Deity to the domains of time and space. The Creator, Magisterial, and Teacher Sons are the gifts of the eternal Deities to the children of men and to all other universe creatures of ascension potential. These Sons of God are the divine ministers who are unceasingly devoted to the work of helping the creatures of time attain the high spiritual goal of eternity.
20:10.3 (232.6) Στους Δημιουργούς Υιούς η αγάπη του Συμπαντικού Πατέρα είναι ανάμικτη με το έλεος του Αιώνιου Υιού και αποκαλύπτεται στα τοπικά σύμπαντα δια της δημιουργικής δύναμης, της στοργικής λειτουργίας και της γεμάτης κατανόηση κυριαρχίας των Μιχαήλ. Στους Υιούς Μάγιστρους το έλεος του Αιώνιου Υιού μαζί με τη λειτουργία του Απείρου Πνεύματος αποκαλύπτεται στους εξελικτικούς κόσμους δια της πορείας αυτών των Άβοναλ της κρίσης, της προσφοράς και της επιφοίτησης. Στους Τριαδικούς Διδασκάλους Υιούς, η αγάπη, το έλεος και η λειτουργία των τριών Θεοτήτων του Παραδείσου συντονίζεται στα ανώτατα επίπεδα του χωροχρόνου και παρουσιάζεται στα σύμπαντα ως η ζώσα αλήθεια, η θεία καλοσύνη και το αληθές πνευματικό κάλλος.		20:10.3 (232.6) In the Creator Sons the love of the Universal Father is blended with the mercy of the Eternal Son and is disclosed to the local universes in the creative power, loving ministry, and understanding sovereignty of the Michaels. In the Magisterial Sons the mercy of the Eternal Son, united with the ministry of the Infinite Spirit, is revealed to the evolutionary domains in the careers of these Avonals of judgment, service, and bestowal. In the Trinity Teacher Sons the love, mercy, and ministry of the three Paradise Deities are co-ordinated on the highest time-space value-levels and are presented to the universes as living truth, divine goodness, and true spiritual beauty.
20:10.4 (233.1) Στα τοπικά σύμπαντα, οι τάξεις αυτές των υιών συνεργάζονται για να επιτύχουν την αποκάλυψη των θεών του Παραδείσου στα πλάσματα του διαστήματος: Ως Πατέρας ενός τοπικού σύμπαντος, ένας Δημιουργός Υιός απεικονίζει τον άπειρο χαρακτήρα του Πατέρα του Σύμπαντος. Ως χορηγούμενοι Υιοί του ελέους, οι Άβοναλ αποκαλύπτουν την μοναδική φύση του Αιώνιου, αεί συμπάσχοντος Υιού. Ως πραγματικοί διδάσκαλοι των ανερχομένων προσωπικοτήτων, οι Υιοί Ντέηναλ της Τριάδας αποκαλύπτουν την διδασκαλική προσωπικότητα του Απείρου Πνεύματος. Στην θεϊκά τέλεια συνεργασία τους, οι Μιχαήλ, οι Άβοναλ και οι Ντέηναλ συμμετέχουν στην πραγματοποίηση και αποκάλυψη της προσωπικότητας και της κυριαρχίας του Θεού του Υπέρτατου στα και προς τα σύμπαντα του χρόνου και του διαστήματος. Σύμφωνα με τις τρισυπόστατες δραστηριότητές τους, οι Παραδείσιοι αυτοί Υιοί του Θεού βρίσκονται πάντα στην εμπροσθοφυλακή των προσωπικοτήτων του Θείου, καθώς ακολουθούν την μηδέποτε λήγουσα επέκταση της θείας φύσης της Πρώτης Γενεσιουργού Αιτίας και Κέντρου, από το αιώνιο Νησί του Παραδείσου μέχρι τα άγνωστα βάθη του διαστήματος.		20:10.4 (233.1) In the local universes these orders of sonship collaborate to effect the revelation of the Deities of Paradise to the creatures of space: As the Father of a local universe, a Creator Son portrays the infinite character of the Universal Father. As the bestowal Sons of mercy, the Avonals reveal the matchless nature of the Eternal Son of infinite compassion. As the true teachers of ascending personalities, the Trinity Daynal Sons disclose the teacher personality of the Infinite Spirit. In their divinely perfect co-operation, Michaels, Avonals, and Daynals are contributing to the actualization and revelation of the personality and sovereignty of God the Supreme in and to the time-space universes. In the harmony of their triune activities these Paradise Sons of God ever function in the vanguard of the personalities of Deity as they follow the never-ending expansion of the divinity of the First Great Source and Center from the everlasting Isle of Paradise into the unknown depths of space.
20:10.5 (233.2) [Παρουσιάσθηκε από έναν Τελειοποιητή της Σοφίας από την Ουβέρσα.]		20:10.5 (233.2) [Presented by a Perfector of Wisdom from Uversa.]