Εγγραφο 27		Paper 27
Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΩΝ ΥΠΕΡΝΑΦΕΙΜ		Ministry of the Primary Supernaphim
27:0.1 (298.1) Τα κύρια σουπερναφείμ είναι οι ουράνιοι υπηρέτες των Θεοτήτων στην αιώνιο Νήσο του Παραδείσου. Ουδέποτε ακούστηκε ότι ξέφυγαν από τα μονοπάτια του φωτός και του ορθού. Το προσκλητήριο ολοκληρώθηκε. Κανείς από τη μεγαλειώδη αυτή στρατιά δεν χάθηκε, σ’ ολόκληρη την αιωνιότητα. Τα ανώτερα αυτά υπερναφείμ είναι υπάρξεις τέλειες, με υπέρτατη τελειότητα αλλά δεν θεωρούνται ενδιάμεσες, ούτε απόλυτες. Διαθέτοντας την ουσία της τελειότητας, τα παιδιά αυτά του Απείρου Πνεύματος εργάζονται εναλλακτικά και εκούσια σε όλες τις φάσεις του πολύμορφου έργου τους. Δεν δραστηριοποιούνται σε μεγάλο βαθμό εκτός Παραδείσου, αν και συμμετέχουν στις διάφορες ανά χιλιετηρίδα συγκεντρώσεις και ομαδικές συναντήσεις του κεντρικού σύμπαντος. Πηγαίνουν, επίσης, ως ειδικοί αγγελιαφόροι των Θεών και πολλοί εξ αυτών αναρριχώνται και γίνονται Τεχνικοί Σύμβουλοι.		27:0.1 (298.1) PRIMARY supernaphim are the supernal servants of the Deities on the eternal Isle of Paradise. Never have they been known to depart from the paths of light and righteousness. The roll calls are complete; from eternity not one of this magnificent host has been lost. These high supernaphim are perfect beings, supreme in perfection, but they are not absonite, neither are they absolute. Being of the essence of perfection, these children of the Infinite Spirit work interchangeably and at will in all phases of their manifold duties. They do not function extensively outside Paradise, though they do participate in the various millennial gatherings and group reunions of the central universe. They also go forth as special messengers of the Deities, and in large numbers they ascend to become Technical Advisers.
27:0.2 (298.2) Τα κύρια υπερναφείμ τίθενται επίσης επικεφαλής της σεραφικής στρατιάς η οποία λειτουργεί επί των απομονωμένων, εξ αιτίας κάποιας στάσης, κόσμων. Όταν ένας Υιός του Παραδείσου επιφοιτά σ’ έναν τέτοιο κόσμο, ολοκληρώνει την αποστολή του, ανεβαίνει στον Συμπαντικό Πατέρα, γίνεται αποδεκτός και επιστρέφει ως ο διαπιστευμένος ελευθερωτής του απομονωμένου αυτού κόσμου, ανατίθεται πάντα, από τους προϊστάμενους αποστολής, σ’ ένα κύριο υπερναφείμ να αναλάβει την ηγεσία των λειτουργικών πνευμάτων που θα τεθούν στην υπηρεσία του πρόσφατα αναμορφωμένου κόσμου. Στην ειδική αυτή υπηρεσία τα υπερναφείμ εναλλάσσονται περιοδικά. Στην Ουράντια, ο παρών «αρχηγός των υπερναφείμ» είναι ο δεύτερος εν υπηρεσία της τάξης του από την εποχή της επιφοίτησης του Χριστού Μιχαήλ.		27:0.2 (298.2) Primary supernaphim are also placed in command of the seraphic hosts ministering on worlds isolated because of rebellion. When a Paradise Son is bestowed upon such a world, completes his mission, ascends to the Universal Father, is accepted, and returns as the accredited deliverer of this isolated world, a primary supernaphim is always designated by the chiefs of assignment to assume command of the ministering spirits on duty in the newly reclaimed sphere. Supernaphim in this special service are periodically rotated. On Urantia the present “chief of seraphim” is the second of this order to be on duty since the times of the bestowal of Christ Michael.
27:0.3 (298.3) Από την αιωνιότητα τα κύρια υπερναφείμ υπηρετούν στη Νήσο του Φωτός και έχουν λάβει μέρος σε αρχηγικές αποστολές στους πλανήτες του διαστήματος, αλλά με την παρούσα κατάταξή τους, λειτουργούν μόνον από την εποχή που έφθασαν στον Παράδεισο της Χαβόνα οι οδοιπόροι του χρόνου. Οι ανώτεροι αυτοί άγγελοι λειτουργούν κυρίως στις ακόλουθες επτά κατηγορίες, αναλόγως της υπηρεσίας των:		27:0.3 (298.3) From eternity the primary supernaphim have served on the Isle of Light and have gone forth on missions of leadership to the worlds of space, but they have functioned as now classified only since the arrival on Paradise of the Havona pilgrims of time. These high angels now minister chiefly in the following seven orders of service:
27:0.4 (298.4) 1. Κατευθυντές της Λατρείας		27:0.4 (298.4) 1. Conductors of Worship.
27:0.5 (298.5) 2. Κυρίαρχοι της Φιλοσοφίας		27:0.5 (298.5) 2. Masters of Philosophy.
27:0.6 (298.6) 3. Επιτηρητές της Γνώσης		27:0.6 (298.6) 3. Custodians of Knowledge.
27:0.7 (298.7) 4. Διευθυντές της Μετάδοσης		27:0.7 (298.7) 4. Directors of Conduct.
27:0.8 (298.8) 5. Ερμηνευτές της Ηθικής		27:0.8 (298.8) 5. Interpreters of Ethics.
27:0.9 (298.9) 6. Προϊστάμενοι Αποστολών		27:0.9 (298.9) 6. Chiefs of Assignment.
27:0.10 (298.10) 7. Διεγέρτες της Γαλήνης		27:0.10 (298.10) 7. Instigators of Rest.
27:0.11 (298.11) Οι ανερχόμενοι οδοιπόροι δεν τίθενται υπό την άμεση επιρροή αυτών των υπερναφείμ ει μη μόνον όταν φθάσουν στην εν Παραδείσω κατοικία τους, ενώ στη συνέχεια εξασκούνται υπό τη διεύθυνση των αγγέλων αυτών σε σειρά αντίθετη από την κατάταξή τους. Αρχίζετε, δηλαδή, την πορεία σας στον Παράδεισο υπό την εποπτεία των διεγερτών της γαλήνης και, μετά από διαδοχικές περιόδους με τις ενδιάμεσες κατηγορίες, ολοκληρώνετε την εκπαιδευτική αυτή διαδικασία με τους κατευθυντές της σοφίας. Από το σημείο αυτό είστε έτοιμοι να αρχίσετε την ατέλειωτη πορεία σας ως τελικιστές.		27:0.11 (298.11) Not until the ascending pilgrims actually attain Paradise residence do they come under the direct influence of these supernaphim, and then they pass through a training experience under the direction of these angels in the reverse order of their naming. That is, you enter upon your Paradise career under the tutelage of the instigators of rest and, after successive seasons with the intervening orders, finish this training period with the conductors of worship. Thereupon are you ready to begin the endless career of a finaliter.
1. ΔΙΕΓΕΡΤΕΣ ΤΗΣ ΓΑΛΗΝΗΣ ^top		1. Instigators of Rest ^top
27:1.1 (299.1) Οι διεγέρτες της γαλήνης είναι εκείνοι οι επιθεωρητές του Παραδείσου οι οποίοι πηγαίνουν από την κεντρική Νήσο στο εσώτερο κύκλωμα της Χαβόνα για να συνεργασθούν με τους συντρόφους τους, τους ολοκληρωτές της γαλήνης της δευτερεύουσας τάξης των υπερναφείμ. Το μόνο που ουσιαστικά απαιτείται για να απολαύσει κάποιος τον Παράδεισο είναι η γαλήνη, η θεία γαλήνη. Και οι διεγέρτες αυτοί της γαλήνης είναι οι τελικοί καθοδηγητές, που προετοιμάζουν τους οδοιπόρους του χρόνου για να μπουν στην αιωνιότητα. Το έργο τους αρχίσει στον τελικό κύκλο κατάκτησης του κεντρικού σύμπαντος και συνεχίζεται όταν ο οδοιπόρος ξυπνήσει από τον τελικό ύπνο διέλευσης, τον ύπνο δια του οποίου το πλάσμα του διαστήματος αναβαθμίζεται στο βασίλειο της αιωνιότητας.		27:1.1 (299.1) The instigators of rest are the inspectors of Paradise who go forth from the central Isle to the inner circuit of Havona, there to collaborate with their colleagues, the complements of rest of the secondary order of supernaphim. The one essential to the enjoyment of Paradise is rest, divine rest; and these instigators of rest are the final instructors who make ready the pilgrims of time for their introduction to eternity. They begin their work on the final attainment circle of the central universe and continue it when the pilgrim awakes from the last transition sleep, the slumber which graduates a creature of space into the realm of the eternal.
27:1.2 (299.2) Η γαλήνη έχει φύση επταπλή: Υπάρχει η γαλήνη του ύπνου και η γαλήνη του παιγνιδιού στις κατώτερες υπάρξεις, η γαλήνη της ανακάλυψης στις ανώτερες υπάρξεις και η γαλήνη της λατρείας στους ανώτατους τύπους πνευματικής προσωπικότητας. Υπάρχει επίσης η φυσιολογική γαλήνη της πρόσληψης ενέργειας, η επαναφόρτιση των υπάρξεων με φυσική, ή πνευματική ενέργεια. Κι’ ακόμα, υπάρχει ο ύπνος της διέλευσης, ο ασύνειδος ύπνος όταν γίνεται κάποιος σεραφείμ, όταν περνά από τη μία σφαίρα στην άλλη. Εντελώς διαφορετικός από όλους αυτούς είναι ο βαθύς ύπνος της μεταμόρφωσης, της γαλήνης της διέλευσης από το ένα στάδιο της ύπαρξης στο άλλο, από τη μία ζωή στην άλλη, από τη μία κατάσταση ύπαρξης στην επόμενη, ο ύπνος που συνοδεύει πάντα τη διέλευση από την ουσιαστική κατάσταση μέσα στο σύμπαν, σε αντίθεση με την εξέλιξη μέσα από τα διάφορα στάδια μιας οποιασδήποτε κατάστασης.		27:1.2 (299.2) Rest is of a sevenfold nature: There is the rest of sleep and of play in the lower life orders, discovery in the higher beings, and worship in the highest type of spirit personality. There is also the normal rest of energy intake, the recharging of beings with physical or with spiritual energy. And then there is the transit sleep, the unconscious slumber when enseraphimed, when in passage from one sphere to another. Entirely different from all of these is the deep sleep of metamorphosis, the transition rest from one stage of being to another, from one life to another, from one state of existence to another, the sleep which ever attends transition from actual universe status in contrast to evolution through various stages of any one status.
27:1.3 (299.3) Ο τελευταίος ύπνος, όμως, της μεταμόρφωσης είναι κάτι περισσότερο από τους προηγούμενους ύπνους διέλευσης που σηματοδότησαν τις διαδοχικά στάδια της πορείας του ανελισσομένου. Με τον ύπνο αυτό τα πλάσματα του χρόνου και του διαστήματος διασχίζουν τα εσώτατα όρια του εγκόσμιου και πεπερασμένου για να φθάσουν στην κατάσταση αυτή που τους επιτρέπει να κατοικήσουν στα αιώνια και άπειρα δώματα του Παραδείσου. Οι διεγέρτες και οι ολοκληρωτές της ανάπαυσης είναι τόσον απαραίτητοι για την υπερβατική αυτή μεταμόρφωση, όσο είναι τα σεραφείμ και οι συνεργαζόμενες υπάρξεις για την επιβίωση των θνητών πλασμάτων μέσα από το θάνατο.		27:1.3 (299.3) But the last metamorphic sleep is something more than those previous transition slumbers which have marked the successive status attainments of the ascendant career; thereby do the creatures of time and space traverse the innermost margins of the temporal and the spatial to attain residential status in the timeless and spaceless abodes of Paradise. The instigators and the complements of rest are just as essential to this transcending metamorphosis as are the seraphim and associated beings to the mortal creature’s survival of death.
27:1.4 (299.4) Εισέρχεστε στη γαλήνη του τελικού κυκλώματος της Χαβόνα και ανασταίνεστε αιώνια στον Παράδεισο. Και καθώς εκεί επαναπροσδιορίζεστε ως προσωπικότητες, αναγνωρίζετε αμέσως τον διεγέρτη της γαλήνης που σας καλωσορίζει στις αιώνιες ακτές, ως το πρώτο κύριο υπερναφείμ που επέφερε τον τελικό ύπνο στο εσώτατο κύκλωμα της Χαβόνα. Και θα θυμηθείτε την τελευταία, έξοχη επέκταση της πίστης καθώς, άλλη μία φορά, είστε έτοιμοι να εμπιστευθείτε την διατήρηση της ταυτότητάς σας στα χέρια του Πατέρα του Σύμπαντος.		27:1.4 (299.4) You enter the rest on the final Havona circuit and are eternally resurrected on Paradise. And as you there spiritually repersonalize, you will immediately recognize the instigator of rest who welcomes you to the eternal shores as the very primary supernaphim who produced the final sleep on the innermost circuit of Havona; and you will recall the last grand stretch of faith as you once again made ready to commend the keeping of your identity into the hands of the Universal Father.
27:1.5 (299.5) Η τελευταία ανάπαυση μέσα στο χρόνο είναι γεγονός. Ο τελευταίος ύπνος της διέλευσης έχει βιωθεί. Ξυπνάτε, τώρα, στην αιώνια ζωή, στις ακτές της αιώνιας κατοικίας. «Και δεν θα κοιμηθείτε ποτέ πια. Η παρουσία του Θεού και του Υιού αυτού βρίσκονται εμπρός σας και είστε αιώνια υπηρέτες του. Έχετε δει το πρόσωπό του και το όνομά του είναι το πνεύμα σας. Άλλη νύκτα δεν θα υπάρξει. Δεν χρειάζονται το φως του ήλιου, αφού η Μεγάλη Γενεσιουργός Αιτία και Κέντρο παρέχει το φως. Θα ζήσουν στους αιώνες των αιώνων. Και ο Θεός θα στεγνώσει όλα τα δάκρυα από τα μάτια τους. Δεν θα υπάρξει πια θάνατος, ούτε λύπη, ούτε δάκρυ, ούτε άλλος πόνος, διότι όλα τα προηγούμενα έφυγαν μακριά.»		27:1.5 (299.5) The last rest of time has been enjoyed; the last transition sleep has been experienced; now you awake to life everlasting on the shores of the eternal abode. “And there shall be no more sleep. The presence of God and his Son are before you, and you are eternally his servants; you have seen his face, and his name is your spirit. There shall be no night there; and they need no light of the sun, for the Great Source and Center gives them light; they shall live forever and ever. And God shall wipe away all tears from their eyes; there shall be no more death, neither sorrow nor crying, neither shall there be any more pain, for the former things have passed away.”
2. ΟΙ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΙ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ^top		2. Chiefs of Assignment ^top
27:2.1 (300.1) Πρόκειται για την ομάδα που διορίζεται κατά διαστήματα από τον προϊστάμενο των υπερναφείμ, «τους αγγέλους του αρχικού προτύπου,» για να διευθύνει την οργάνωση όλων, και των τριών, τάξεων των αγγέλων – βασική, δευτερεύουσα και τριτεύουσα. Τα υπερναφείμ, ως σώμα, είναι απόλυτα αυτοκυβερνώμενα και αυτορυθμιζόμενα εκτός των λειτουργιών του κοινού αρχηγού τους, του πρώτου αγγέλου του Παραδείσου, ο οποίος πάντα προΐσταται όλων αυτών των πνευματικών προσωπικοτήτων.		27:2.1 (300.1) This is the group designated from time to time by the chief supernaphim, “the original pattern angel,” to preside over the organization of all three orders of these angels—primary, secondary, and tertiary. The supernaphim, as a body, are wholly self-governing and self-regulatory except for the functions of their mutual chief, the first angel of Paradise, who ever presides over all these spirit personalities.
27:2.2 (300.2) Οι άγγελοι αποστολής έχουν ιδιαίτερη σχέση με τους ανελιχθέντες θνητούς κατοίκους του Παραδείσου πριν αυτοί γίνουν δεκτοί στο Σώμα της Τελικότητας. Η μελέτη και η καθοδήγηση δεν αποτελούν την κύρια απασχόληση των αφικνούμενων στον Παράδεισο. Η προσφορά υπηρεσίας παίζει επίσης σημαντικό ρόλο στην προ της τελικότητας εκπαιδευτική πορεία στον Παράδεισο . Και έχω παρατηρήσει ότι, όταν οι ανερχόμενοι θνητοί περνούν περιόδους ανάπαυσης, δείχνουν μία προτίμηση στο να συναδελφώνονται με το εφεδρικό σώμα των υπεραφικών προϊσταμένων αποστολής .		27:2.2 (300.2) The angels of assignment have much to do with glorified mortal residents of Paradise before they are admitted to the Corps of the Finality. Study and instruction are not the exclusive occupations of Paradise arrivals; service also plays its essential part in the prefinaliter educational experiences of Paradise. And I have observed that, when the ascendant mortals have periods of leisure, they evince a predilection to fraternize with the reserve corps of the superaphic chiefs of assignment.
27:2.3 (300.3) Όταν, εσείς οι θνητοί ανερχόμενοι, φθάσετε στον Παράδεισο, οι κοινωνικές σας σχέσεις περιλαμβάνουν πολλά περισσότερα πράγματα από την επαφή με μία στρατιά ανελιχθέντων και θείων υπάρξεων αλλά και το οικείο πλήθος των μεγαλυμένων θνητών συντρόφων σας. Οφείλετε να συναδελφωθείτε, επίσης, με τρεις χιλιάδες διαφορετικές κατηγορίες Πολιτών του Παραδείσου, με τις διάφορες ομάδες των σε Υπερβατική Κατάσταση Ευρισκομένων, καθώς και με πολυάριθμες άλλες κατηγορίες Παραδείσιων κατοίκων, μόνιμων και παροδικών, οι οποίοι δεν έχουν αποκαλυφθεί στην Ουράντια. Αφού διατηρήσετε την επαφή με τις κραταιές αυτές διάνοιες του Παραδείσου, είναι πολύ ανακουφιστικό το να μείνετε με τους αγγελικούς τύπους του νου. Θυμίζουν στους θνητούς του χρόνου τα σεραφείμ με τα οποία είχαν τόσο πολύχρονη επαφή και τόσο αναζωογονητική σχέση.		27:2.3 (300.3) When you mortal ascenders attain Paradise, your societal relationships involve a great deal more than contact with a host of exalted and divine beings and with a familiar multitude of glorified fellow mortals. You must also fraternize with upwards of three thousand different orders of Paradise Citizens, with the various groups of the Transcendentalers, and with numerous other types of Paradise inhabitants, permanent and transient, who have not been revealed on Urantia. After sustained contact with these mighty intellects of Paradise, it is very restful to visit with the angelic types of mind; they remind the mortals of time of the seraphim with whom they have had such long contact and such refreshing association.
3. ΕΡΜΗΝΕΥΤΕΣ ΤΗΣ ΗΘΙΚΗΣ ^top		3. Interpreters of Ethics ^top
27:3.1 (300.4) Όσο ψηλότερα ανεβαίνετε στην κλίμακα της ζωής, τόσο μεγαλύτερη προσοχή πρέπει να δίνετε στην ηθική του σύμπαντος. Η ηθική συνείδηση είναι απλά η αναγνώριση από κάθε άτομο των εγγενών στην ύπαρξη όλων των άλλων ατόμων δικαιωμάτων. Η πνευματική ηθική ωστόσο υπερβαίνει κατά πολύ τη θνητή, ακόμη και τη μοροντιανή αντίληψη των προσωπικών και ομαδικών σχέσεων.		27:3.1 (300.4) The higher you ascend in the scale of life, the more attention must be paid to universe ethics. Ethical awareness is simply the recognition by any individual of the rights inherent in the existence of any and all other individuals. But spiritual ethics far transcends the mortal and even the morontia concept of personal and group relations.
27:3.2 (300.5) Η ηθική μπορεί να διδαχθεί σωστά και να γίνει επαρκώς κατανοητή από τους οδοιπόρους του χρόνου κατά τη μακρά τους ανάβαση στη δόξα του Παραδείσου. Καθώς η προς το εσωτερικό αυτή ανελικτική πορεία αρχίζει από τον κόσμο του σύμπαντος όπου γεννήθηκε ο οδοιπόρος, οι ανερχόμενοι συνέχισαν να προσθέτουν τη μία ομάδα μετά την άλλη στον αεί διευρυνόμενο κύκλο των συντρόφων τους στο σύμπαν. Κάθε ομάδα συντρόφων που συναντούν προσθέτει άλλο ένα επίπεδο ηθικής που πρέπει να αναγνωρισθεί και να εφαρμοσθεί μέχρις ότου, όταν οι ανερχόμενοι θνητοί φθάσουν στον Παράδεισο, χρειασθούν κάποιον να τους παράσχει χρήσιμη και φιλική συμβουλή σχετικά με την ηθική ερμηνεία. Δεν χρειάζεται να διδαχθούν την ηθική, χρειάζονται όμως αυτό που με τόσο κόπο έμαθαν, να το ερμηνεύσουν σωστά, καθώς θα αντιμετωπίσουν το ασυνήθιστο έργο να διεκπεραιώσουν τόσα καινούργια πράγματα.		27:3.2 (300.5) Ethics has been duly taught and adequately learned by the pilgrims of time in their long ascent to the glories of Paradise. As this inward-ascending career has unfolded from the nativity worlds of space, the ascenders have continued to add group after group to their ever-widening circle of universe associates. Every new group of colleagues met with adds one more level of ethics to be recognized and complied with until, by the time the mortals of ascent reach Paradise, they really need someone to provide helpful and friendly counsel regarding ethical interpretations. They do not need to be taught ethics, but they do need to have what they have so laboriously learned properly interpreted to them as they are brought face to face with the extraordinary task of contacting with so much that is new.
27:3.3 (300.6) Οι ερμηνευτές της ηθικής παρέχουν ανυπολόγιστη βοήθεια σε όσους φθάνουν στον Παράδεισο, βοηθώντας τους να προσαρμοσθούν μέσα στις πολυάριθμες κατηγορίες εξαίσιων υπάρξεων κατά την πλούσια σε εμπειρίες περίοδο που εκτείνεται από την κατάκτηση της κατοικίας μέχρι την επίσημη είσοδο στο Σώμα των Θνητών Tελικιστών. Πολλούς από τους αμέτρητους τύπους των Πολιτών του Παραδείσου, οι ανερχόμενοι οδοιπόροι τους έχουν συναντήσει στα επτά κυκλώματα της Χαβόνα. Οι θεοποιημένοι θνητοί έχουν επίσης απολαύσει την στενή επικοινωνία με τους εκ των θνητών τριαδοποιημένους υιούς του συνενωμένου σώματος στο εσώτατο κύκλωμα της Χαβόνα, όπου οι υπάρξεις αυτές δέχονται ένα πολύ μεγάλο μέρος της εκπαίδευσής των. Και στα άλλα κυκλώματα οι ανερχόμενοι οδοιπόροι έχουν συναντήσει πολυάριθμους, αφανέρωτους κατοίκους του συστήματος Παραδείσου-Χαβόνα οι οποίοι ακολουθούν την ομαδική εξάσκηση στην προετοιμασία των άγνωστων αποστολών του μέλλοντος.		27:3.3 (300.6) The interpreters of ethics are of inestimable assistance to the Paradise arrivals in helping them to adjust to numerous groups of majestic beings during that eventful period extending from the attainment of residential status to formal induction into the Corps of Mortal Finaliters. Many of the numerous types of Paradise Citizens the ascendant pilgrims have already met on the seven circuits of Havona. The glorified mortals have also enjoyed intimate contact with the creature-trinitized sons of the conjoint corps on the inner Havona circuit, where these beings are receiving much of their education. And on the other circuits the ascending pilgrims have met numerous unrevealed residents of the Paradise-Havona system who are there pursuing group training in preparation for the unrevealed assignments of the future.
27:3.4 (301.1) Όλες αυτές οι ουράνιες σχέσεις έχουν μία σταθερή αμοιβαιότητα. Ως ανερχόμενοι θνητοί, δεν επωφελείσθε μόνο από τις διαδοχικές αυτές συμπαντικές σχέσεις και τις αμέτρητες κατηγορίες των αυξανόμενης θείας ουσίας συντρόφων, αλλά μεταδίδετε επίσης σε κάθε μία από τις αδελφές αυτές υπάρξεις κάτι από τη δική σας προσωπικότητα και εμπειρία κάτι που για πάντα θα κάνει τον καθένα τους διαφορετικό και καλύτερο, επειδή θα έχει συνδεθεί με ένα ανερχόμενο θνητό από τους εξελικτικούς κόσμους του χρόνου και του διαστήματος.		27:3.4 (301.1) All these celestial companionships are invariably mutual. As ascending mortals you not only derive benefit from these successive universe companions and such numerous orders of increasingly divine associates, but you also impart to each of these fraternal beings something from your own personality and experience which forever makes every one of them different and better for having been associated with an ascending mortal from the evolutionary worlds of time and space.
4. ΟΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΜΕΤΑΔΟΣΗΣ. ^top		4. Directors of Conduct ^top
27:4.1 (301.2) Έχοντας ήδη απόλυτα εκπαιδευθεί πάνω στην ηθική των σχέσεων στον Παράδεισο – δεν πρόκειται για ανούσιες τυπικότητες, ούτε για επιταγές ψευδών τάξεων, αλλά μάλλον για την εγγενή, αληθή φύση – οι ανερχόμενοι θνητοί βρίσκουν χρήσιμη τη συμβουλή των υπερναφείμ διευθυντών μετάδοσης οι οποίοι διδάσκουν στα καινούργια μέλη της κοινωνίας του Παραδείσου τη χρήση της τέλειας μετάδοσης των ανώτερων υπάρξεων οι οποίες για λίγο μένουν στην κεντρική Νήσο του Φωτός και της Ζωής.		27:4.1 (301.2) Having already been fully instructed in the ethics of Paradise relationships—neither meaningless formalities nor the dictations of artificial castes but rather the inherent proprieties—the ascendant mortals find it helpful to receive the counsel of the superaphic directors of conduct, who instruct the new members of Paradise society in the usages of the perfect conduct of the high beings who sojourn on the central Isle of Light and Life.
27:4.2 (301.3) Η λέξη-κλειδί του κεντρικού σύμπαντος είναι η αρμονία και η απτή τάξη βασιλεύει στον Παράδεισο. Η κατάλληλη μετάδοση είναι βασική για την δια της γνώσης πρόοδο, μέσω της φιλοσοφίας, προς τα πνευματικά ύψη της αυθόρμητης λατρείας. Υπάρχει μία θεία τεχνική στην προσέγγιση του Θεού. Και η απόκτηση της τεχνικής αυτής πρέπει να περιμένει μέχρις ότου φθάσουν οι οδοιπόροι στον Παράδεισο. Το πνεύμα της έχει μεταδοθεί στα κυκλώματα της Χαβόνα, η τελική όμως εκπαιδευτική πινελιά των οδοιπόρων του χρόνου μπορεί να μπει μόνο μετά την ουσιαστική τους άφιξη στο Νησί του Φωτός.		27:4.2 (301.3) Harmony is the keynote of the central universe, and detectable order prevails on Paradise. Proper conduct is essential to progress by way of knowledge, through philosophy, to the spiritual heights of spontaneous worship. There is a divine technique in the approach to Divinity; and the acquirement of this technique must await the pilgrims’ arrival on Paradise. The spirit of it has been imparted on the circles of Havona, but the final touches of the training of the pilgrims of time can be applied only after they actually attain the Isle of Light.
27:4.3 (301.4) Κάθε Παραδείσια μετάδοση είναι απολύτως αυθόρμητη, φυσική υπό κάθε έννοια και ελεύθερη. Ωστόσο υπάρχει ένας τρόπος σωστός και κατάλληλος για να γίνονται τα διάφορα πράγματα στο αιώνιο Νησί και οι διευθυντές της μετάδοσης είναι πάντα στο πλευρό των «ξένων μέσα στις πύλες» για να τους διδάξουν και με τον τρόπο αυτό να οδηγήσουν τα βήματά τους ώστε να διευκολύνουν και ταυτόχρονα να κάνουν τους οδοιπόρους ικανούς να αποφύγουν τη σύγχυση και την αβεβαιότητα που δεν θα μπορούσαν με άλλο τρόπο να αποφύγουν. Μόνο με μία τέτοια διευθέτηση μπορεί να αποφευχθεί η ατέλειωτη σύγχυση. Και σύγχυση δεν παρουσιάζεται ποτέ στον Παράδεισο.		27:4.3 (301.4) All Paradise conduct is wholly spontaneous, in every sense natural and free. But there still is a proper and perfect way of doing things on the eternal Isle, and the directors of conduct are ever by the side of the “strangers within the gates” to instruct them and so guide their steps as to put them at perfect ease and at the same time to enable the pilgrims to avoid that confusion and uncertainty which would otherwise be inevitable. Only by such an arrangement could endless confusion be avoided; and confusion never appears on Paradise.
27:4.4 (301.5) Οι διευθυντές αυτοί της μετάδοσης υπηρετούν πραγματικά ως έξοχοι δάσκαλοι και οδηγοί. Ασχολούνται κυρίως με την καθοδήγηση των νέων θνητών κατοίκων πάνω στη σχεδόν ατέλειωτη σειρά των νέων καταστάσεων και άγνωστων χρήσεων. Παρά τη μακρόχρονη προετοιμασία μέχρις εκεί και το μεγάλο ταξίδι που ακολουθεί, ο παράδεισος παραμένει ανείπωτα παράξενος και απρόσμενα καινούργιος σε όσους τελικά αποκτούν μια κατοικία σ’ αυτόν.		27:4.4 (301.5) These directors of conduct really serve as glorified teachers and guides. They are chiefly concerned with instructing the new mortal residents regarding the almost endless array of new situations and unfamiliar usages. Notwithstanding all the long preparation therefor and the long journey thereto, Paradise is still inexpressibly strange and unexpectedly new to those who finally attain residential status.
5. ΟΙ ΕΠΙΤΗΡΗΤΕΣ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ^top		5. The Custodians of Knowledge ^top
27:5.1 (301.6) Οι σουπεραφικοί επιτηρητές της γνώσης είναι οι ανώτερες «ζώσες επιστολές» που υπάρχουν και διαβάζονται από όλους όσους κατοικούν στον Παράδεισο. Είναι τα ζώντα αρχεία της αλήθειας, τα ζώντα βιβλία της αληθούς γνώσεως. Έχετε ακούσει για τα αρχεία στο «βιβλίο της ζωής.» Οι επιτηρητές της γνώσης είναι αυτά ακριβώς τα ζωντανά βιβλία, τα αρχεία της τελειότητας που χαράχθηκαν στις αιώνιες πινακίδες της θείας ζωής και της υπέρτατης βεβαιότητας. Είναι πράγματι ζωντανές, αυτόματες βιβλιοθήκες. Τα συμβαίνοντα στα σύμπαντα υπάρχουν εγγενώς στα κύρια αυτά σουπερναφείμ, είναι πράγματι καταγεγραμμένα στους αγγέλους αυτούς, ενώ επίσης είναι εκ φύσεως αδύνατο οποιοδήποτε ψέμα να καταγραφεί στο νου των τέλειων αυτών και πλούσιων αποθεμάτων της αιώνιας αλήθειας και της διάνοιας του χρόνου.		27:5.1 (301.6) The superaphic custodians of knowledge are the higher “living epistles” known and read by all who dwell on Paradise. They are the divine records of truth, the living books of real knowledge. You have heard about records in the “book of life.” The custodians of knowledge are just such living books, records of perfection imprinted upon the eternal tablets of divine life and supreme surety. They are in reality living, automatic libraries. The facts of the universes are inherent in these primary supernaphim, actually recorded in these angels; and it is also inherently impossible for an untruth to gain lodgment in the minds of these perfect and replete repositories of the truth of eternity and the intelligence of time.
27:5.2 (302.1) Οι επιτηρητές αυτοί διευθύνουν τις ανεπίσημες πηγές προέλευσης των οδηγιών για τους κατοίκους της αιώνιας Νήσου, η κύρια, ωστόσο λειτουργία τους, συνίσταται στην πληροφόρηση και την επαλήθευση. Οποιοσδήποτε διαμείνει στον Παράδεισο, εκούσια μπορεί να έχει στο πλευρό του τη ζώσα δεξαμενή του συγκεκριμένου γεγονότος, ή αλήθειας που θέλει να γνωρίσει. Στο βόρειο άκρο της Νήσου υπάρχουν διαθέσιμοι οι ζωντανοί ανιχνευτές της γνώσης, εκείνοι οι οποίοι ορίζουν τον διευθυντή της ομάδας που κατέχει τη ζητούμενη πληροφορία και από εδώ θα παρουσιασθούν οι λαμπρές υπάρξεις οι οποίες είναι η ίδια η γνώση που θέλετε να αποκτήσετε. Δεν χρειάζεστε πλέον ογκώδη βιβλία για να διαφωτιστείτε. Τώρα πια, επικοινωνείτε άμεσα με τη ζώσα διάνοια. Βρίσκετε με τον τρόπο αυτό την υπέρτατη γνώση, από τις ζώσες υπάρξεις που αποτελούν τους τελικούς επιτηρητές της.		27:5.2 (302.1) These custodians conduct informal courses of instruction for the residents of the eternal Isle, but their chief function is that of reference and verification. Any sojourner on Paradise may at will have by his side the living repository of the particular fact or truth he may wish to know. At the northern extremity of the Isle there are available the living finders of knowledge, who will designate the director of the group holding the information sought, and forthwith will appear the brilliant beings who are the very thing you wish to know. No longer must you seek enlightenment from engrossed pages; you now commune with living intelligence face to face. Supreme knowledge you thus obtain from the living beings who are its final custodians.
27:5.3 (302.2) Όταν εντοπίσετε το σουπερναφείμ εκείνο το οποίο είναι ακριβώς αυτό που θέλετε να επαληθεύσετε, θα τεθούν στη διάθεσή σας όλα τα γνωστά γεγονότα όλων των συμπάντων, αφού οι επιτηρητές αυτοί της γνώσης είναι τελικές και ζώσες περιλήψεις του αχανούς δικτύου των αρχειοθετούντων αγγέλων, από τα σεραφείμ και τα σεκοναφείμ του τοπικού σύμπαντος και των υπερσυμπάντων, μέχρι τους προϊστάμενους καταγραφείς των τριτευόντων υπερναφείμ στη Χαβόνα. Και η ζώσα αυτή συγκέντρωση της γνώσης διακρίνεται από τα επίσημα αρχεία του Παραδείσου, τη συγκεντρωτική περίληψη της ιστορίας του σύμπαντος.		27:5.3 (302.2) When you locate that supernaphim who is exactly what you desire to verify, you will find available all the known facts of all universes, for these custodians of knowledge are the final and living summaries of the vast network of the recording angels, ranging from the seraphim and seconaphim of the local and superuniverses to the chief recorders of the tertiary supernaphim in Havona. And this living accumulation of knowledge is distinct from the formal records of Paradise, the cumulative summary of universal history.
27:5.4 (302.3) Η σοφία της αλήθειας προέρχεται από τη θεία φύση του κεντρικού σύμπαντος, η γνώση όμως, η δια της εμπειρίας γνώση, προέρχεται κατά το πλείστον από τους κόσμους του χρόνου και του διαστήματος – εξ ου και η αναγκαιότητα της διατήρησης της εκτεταμένης υπερσυμπαντικής οργάνωσης των αρχειοθετούντων σεραφείμ και υπερναφείμ, των υποστηριζομένων από τους Ουράνιους Καταγραφείς.		27:5.4 (302.3) The wisdom of truth takes origin in the divinity of the central universe, but knowledge, experiential knowledge, largely has its beginnings in the domains of time and space—therefore the necessity for the maintenance of the far-flung superuniverse organizations of the recording seraphim and supernaphim sponsored by the Celestial Recorders.
27:5.5 (302.4) Τα κύρια αυτά υπερναφείμ που εγγενώς κατέχουν τη συμπαντική γνώση, είναι επίσης υπεύθυνα για την οργάνωση και την ταξινόμησή της. Αποτελώντας αυτά καθ’ εαυτά τη ζώσα βιβλιοθήκη πληροφοριών του σύμπαντος των συμπάντων, έχουν ταξινομήσει τη γνώση σε επτά κύριες κατηγορίες, κάθε μία από τις οποίες διαιρείται σε ένα εκατομμύριο υποκατηγορίες. Η ευκολία με την οποία οι κάτοικοι του Παραδείσου μπορούν να συμβουλεύονται το αχανές αυτό απόθεμα γνώσεων οφείλεται αποκλειστικά στις εκούσιες και συνετές προσπάθειες των επιτηρητών της γνώσης. Οι επιτηρητές είναι επίσης ανώτεροι διδάσκαλοι του κεντρικού σύμπαντος, προσφέροντας απεριόριστα τους ζωντανούς θησαυρούς των σε όλες τις υπάρξεις, οποιουδήποτε κυκλώματος της Χαβόνα και, ενώ επίσης χρησιμοποιούνται σε μεγάλο βαθμό, έμμεσα έστω, από τα δικαστήρια των Αρχαίων των Ημερών. Η ζώσα, όμως, αυτή βιβλιοθήκη η διαθέσιμη στο κεντρικό σύμπαν και τα υπερσύμπαντα, δεν είναι προσβάσιμη από τις τοπικές δημιουργίες. Μόνον έμμεσα και ανακλαστικά διασφαλίζονται τα οφέλη της γνώσης του Παραδείσου στα τοπικά σύμπαντα.		27:5.5 (302.4) These primary supernaphim who are inherently in possession of universe knowledge are also responsible for its organization and classification. In constituting themselves the living reference library of the universe of universes, they have classified knowledge into seven grand orders, each having about one million subdivisions. The facility with which the residents of Paradise can consult this vast store of knowledge is solely due to the voluntary and wise efforts of the custodians of knowledge. The custodians are also the exalted teachers of the central universe, freely giving out their living treasures to all beings on any of the Havona circuits, and they are extensively, though indirectly, utilized by the courts of the Ancients of Days. But this living library, which is available to the central and superuniverses, is not accessible to the local creations. Only by indirection and reflectively are the benefits of Paradise knowledge secured in the local universes.
6. ΟΙ ΚΥΡΙΑΡΧΟΙ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ^top		6. Masters of Philosophy ^top
27:6.1 (302.5) Πλάι στην υπέρτατη ικανοποίηση της λατρείας βρίσκεται η χαρά της φιλοσοφίας. Ποτέ δεν μπορείτε να ανέβετε τόσο ψηλά, ή να προχωρήσετε τόσο μακριά ώστε να μην εξακολουθούν να μένουν χίλια μυστήρια που απαιτούν τη βοήθεια της φιλοσοφίας για οποιαδήποτε απόπειρα διαλεύκανσής τους.		27:6.1 (302.5) Next to the supreme satisfaction of worship is the exhilaration of philosophy. Never do you climb so high or advance so far that there do not remain a thousand mysteries which demand the employment of philosophy in an attempted solution.
27:6.2 (302.6) Οι κυρίαρχοι της φιλοσοφίας στον Παράδεισο απολαμβάνουν το να οδηγούν το νου των κατοίκων του, γηγενών και ανελιχθέντων, στην ευφρόσυνη επιδίωξη μιας απόπειρας επίλυσης των προβλημάτων του σύμπαντος. Οι υπεραφικοί αυτοί κυρίαρχοι της φιλοσοφίας είναι οι «συνετοί άνδρες του ουρανού», οι σοφές υπάρξεις οι οποίες χρησιμοποιούν την αλήθεια της γνώσης και τα δεδομένα της εμπειρίας στις προσπάθειές τους να κατανοήσουν το άγνωστο. Μαζί τους η γνώση κατακτά την αλήθεια και η εμπειρία αναβιβάζεται σε σοφία. Στον Παράδεισο, οι ανερχόμενες υπάρξεις του διαστήματος βιώνουν τα ύψη της ύπαρξης: Αποκτούν γνώση. Γνωρίζουν την αλήθεια. Μπορούν να φιλοσοφήσουν – να σκεφθούν πάνω στην αλήθεια. Μπορούν ακόμη να προσπαθήσουν να περιγράψουν την ιδέα του Απώτατου και να επιχειρήσουν να αδράξουν την τεχνική των Απολύτων.		27:6.2 (302.6) The master philosophers of Paradise delight to lead the minds of its inhabitants, both native and ascendant, in the exhilarating pursuit of attempting to solve universe problems. These superaphic masters of philosophy are the “wise men of heaven,” the beings of wisdom who make use of the truth of knowledge and the facts of experience in their efforts to master the unknown. With them knowledge attains to truth and experience ascends to wisdom. On Paradise the ascendant personalities of space experience the heights of being: They have knowledge; they know the truth; they may philosophize—think the truth; they may even seek to encompass the concepts of the Ultimate and attempt to grasp the techniques of the Absolutes.
27:6.3 (303.1) Στο νοτιότερο άκρο του αχανούς βασιλείου του Παραδείσου οι κυρίαρχοι της φιλοσοφίας διευθύνουν περίπλοκες διαδικασίες στους εβδομήντα λειτουργικούς υποτομείς της σοφίας. Εδώ συζητούν για τα σχέδια και τους στόχους του Απείρου και αναζητούν το συντονισμό των εμπειριών και τη σύνθεση της γνώσης, όλων όσων έχουν πρόσβαση στη σοφία τους. Έχουν αναπτύξει μία πάρα πολύ εξειδικευμένη άποψη έναντι των ποικίλων προβλημάτων του σύμπαντος, τα τελικά τους όμως συμπεράσματα είναι πάντα ομόφωνα.		27:6.3 (303.1) At the southern extremity of the vast Paradise domain the masters of philosophy conduct elaborate courses in the seventy functional divisions of wisdom. Here they discourse upon the plans and purposes of Infinity and seek to co-ordinate the experiences, and to compose the knowledge, of all who have access to their wisdom. They have developed a highly specialized attitude toward various universe problems, but their final conclusions are always in uniform agreement.
27:6.4 (303.2) Οι Παραδείσιοι αυτοί φιλόσοφοι διδάσκουν με κάθε δυνατό κατευθυντήριο τρόπο, περιλαμβανομένης της ανώτατης γραφιστικής τεχνικής της Χαβόνα καθώς και ορισμένων Παραδείσιων μεθόδων διάδοσης της πληροφορίας. Όλες αυτές οι ανώτερες τεχνικές διάδοσης της γνώσης και μετάδοσης των ιδεών βρίσκονται μακράν της ικανότητας αντίληψης ακόμη και της ανώτατα ανεπτυγμένης ανθρώπινης διάνοιας. Μία ώρα διδασκαλίας στον Παράδεισο μπορεί να θεωρηθεί αντίστοιχη δέκα χιλιάδων χρόνων των μεθόδων απομνημόνευσης στην Ουράντια. Δεν μπορείτε να κατανοήσετε τέτοιες επικοινωνιακές μεθόδους και δεν υπάρχει απλά τίποτα στην εμπειρία των θνητών με το οποίο μπορούν να συγκριθούν, τίποτα με το οποίο να παραβληθούν.		27:6.4 (303.2) These Paradise philosophers teach by every possible method of instruction, including the higher graph technique of Havona and certain Paradise methods of communicating information. All of these higher techniques of imparting knowledge and conveying ideas are utterly beyond the comprehension capacity of even the most highly developed human mind. One hour’s instruction on Paradise would be the equivalent of ten thousand years of the word-memory methods of Urantia. You cannot grasp such communication techniques, and there is simply nothing in mortal experience with which they may be compared, nothing to which they can be likened.
27:6.5 (303.3) Οι κυρίαρχοι της φιλοσοφίας αντλούν υπέρτατη απόλαυση από τη μετάδοση της άποψής τους για το σύμπαν των συμπάντων στα πλάσματα εκείνα τα οποία ανήλθαν από τους κόσμους του διαστήματος. Και ενώ η φιλοσοφία δεν μπορεί ποτέ να θεωρηθεί τόσο σταθερή στα συμπεράσματά της όσο αυτό καθ’ εαυτό το γεγονός της γνώσης και η δια της εμπειρίας αλήθεια, εν τούτοις, όταν ακούσετε τα κύρια αυτά υπερναφείμ να συζητούν πάνω στα άλυτα προβλήματα της αιωνιότητας και τις αντιδράσεις των Απολύτων, θα νοιώσετε μεγάλη και διαρκή ικανοποίηση για την αντιμετώπιση αυτών των άλυτων προβλημάτων.		27:6.5 (303.3) The masters of philosophy take supreme pleasure in imparting their interpretation of the universe of universes to those beings who have ascended from the worlds of space. And while philosophy can never be as settled in its conclusions as the facts of knowledge and the truths of experience, yet, when you have listened to these primary supernaphim discourse upon the unsolved problems of eternity and the performances of the Absolutes, you will feel a certain and lasting satisfaction concerning these unmastered questions.
27:6.6 (303.4) Οι διανοητικές αυτές Παραδείσιες προσπάθειες δεν εκπέμπονται. Η φιλοσοφία της τελειότητας είναι διαθέσιμη μόνο στους προσωπικά παρόντες. Οι περιβάλλουσες δημιουργίες γνωρίζουν τις διδασκαλίες αυτές μόνον από εκείνους οι οποίοι βίωσαν την εμπειρία αυτή και που εν συνεχεία εφάρμοσαν τη σοφία αυτή στα σύμπαντα των συμπάντων.		27:6.6 (303.4) These intellectual pursuits of Paradise are not broadcast; the philosophy of perfection is available only to those who are personally present. The encircling creations know of these teachings only from those who have passed through this experience, and who have subsequently carried this wisdom out to the universes of space.
7. ΟΙ ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΕΣ ΤΗΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ ^top		7. Conductors of Worship ^top
27:7.1 (303.5) Η λατρεία αποτελεί το ύψιστο προνόμιο και το πρώτιστο καθήκον όλων των δημιουργημένων διανοιών. Η λατρεία είναι η συνειδητή και απολαυστική πράξη της αναγνώρισης και αποδοχής της αλήθειας και της ύπαρξης των στενών και προσωπικών σχέσεων των Δημιουργών με τα δημιουργήματά τους. Η ποιότητα της λατρείας καθορίζεται από το βάθος της αντίληψης του δημιουργήματος και καθώς η γνώση πάνω στον άπειρο χαρακτήρα των θεών βελτιώνεται, η πράξη της λατρείας συνεχώς διευρύνεται μέχρις ότου τελικά κατακτά τη δόξα της ύψιστης δια της εμπειρίας ηδονής και την πλέον έξοχης απόλαυσης που γνώρισαν ποτέ τα θνητά πλάσματα.		27:7.1 (303.5) Worship is the highest privilege and the first duty of all created intelligences. Worship is the conscious and joyous act of recognizing and acknowledging the truth and fact of the intimate and personal relationships of the Creators with their creatures. The quality of worship is determined by the depth of creature perception; and as the knowledge of the infinite character of the Gods progresses, the act of worship becomes increasingly all-encompassing until it eventually attains the glory of the highest experiential delight and the most exquisite pleasure known to created beings.
27:7.2 (303.6) Ενώ στη Νήσο του Παραδείσου υπάρχουν ορισμένοι τόποι λατρείας, μοιάζει περισσότερο με ένα απέραντο ναό θείας λειτουργίας. Η λατρεία είναι η πρώτη και κύρια επιθυμία όλων εκείνων οι οποίοι αναρριχώνται στις μακάριες ακτές του – η πηγαία υπερβολή των υπάρξεων που έχουν μάθει αρκετά για το Θεό ώστε να αισθάνονται την παρουσία του. Από το ένα κύκλωμα στο άλλο, κατά το προς το εσωτερικό ταξίδι στη Χαβόνα, η λατρεία είναι πάθος που μεγαλώνει μέχρις ότου φθάσει στον Παράδεισο, όπου είναι πλέον απαραίτητο να κατευθυνθεί, ή κατά κάποιο τρόπο να ελεγχθεί η εκδήλωσή του.		27:7.2 (303.6) While the Isle of Paradise contains certain places of worship, it is more nearly one vast sanctuary of divine service. Worship is the first and dominant passion of all who climb to its blissful shores—the spontaneous ebullition of the beings who have learned enough of God to attain his presence. Circle by circle, during the inward journey through Havona, worship is a growing passion until on Paradise it becomes necessary to direct and otherwise control its expression.
27:7.3 (304.1) Οι περιοδικές, αυτόματες, ομαδικές και λοιπές ειδικές εκρήξεις υπέρτατης λατρείας και πνευματικής εξύμνησης που βιώνονται στον Παράδεισο διοχετεύονται υπό την επίβλεψη ενός ειδικού σώματος κύριων υπερναφείμ. Υπό την διεύθυνση αυτών των κατευθυντών της λατρείας, ο φόρος αυτός τιμής που αποδίδεται κάνει το δημιούργημα να επιτυγχάνει το στόχο του της υπέρτατης απόλαυσης και να κατακτά τα ύψη της τελειότητας της απόλυτης αυτοέκφρασης και ατομικής ευχαρίστησης. Όλα τα κύρια υπερναφείμ διακαώς επιθυμούν να γίνουν κατευθυντές σοφίας. Και όλες οι ανερχόμενες υπάρξεις θα μπορούσαν με χαρά να εκδηλώνουν για πάντα τη λατρεία τους, αν οι προϊστάμενοι των αποστολών δεν διασκόρπιζαν κατά διαστήματα τις συγκεντρώσεις αυτές. Από καμία, ωστόσο, ανερχόμενη ύπαρξη δεν ζητήθηκε ποτέ να αναλάβει αιώνια λειτουργία πριν αποκομίσει πλήρη ικανοποίηση στη λατρεία.		27:7.3 (304.1) The periodic, spontaneous, group, and other special outbursts of supreme adoration and spiritual praise enjoyed on Paradise are conducted under the leadership of a special corps of primary supernaphim. Under the direction of these conductors of worship, such homage achieves the creature goal of supreme pleasure and attains the heights of the perfection of sublime self-expression and personal enjoyment. All primary supernaphim crave to be conductors of worship; and all ascendant beings would enjoy forever remaining in the attitude of worship did not the chiefs of assignment periodically disperse these assemblages. But no ascendant being is ever required to enter upon the assignments of eternal service until he has attained full satisfaction in worship.
27:7.4 (304.2) Είναι, λοιπόν, το έργο των κατευθυντών της σοφίας που διδάσκει τα ανερχόμενα πλάσματα πώς να λατρεύουν, ώστε να είναι σε θέση να κερδίσουν την ικανοποίηση αυτή της αυτοέκφρασης και ταυτόχρονα να μπορέσουν να κατανοήσουν τις βασικές δραστηριότητες του καθεστώτος στον Παράδεισο. Χωρίς τη βελτίωση της τεχνικής της λατρείας θα απαιτούνταν εκατοντάδες χρόνια για το μέσο θνητό που φθάνει στον Παράδεισο μέχρις ότου μπορέσει να δώσει πλήρη και ικανοποιητική έκφραση στα συναισθήματα διανοητικής εκτίμησης και ανώτερης ευγνωμοσύνης. Οι κατευθυντές της λατρείας ανοίξουν καινούργιες και μέχρι τώρα άγνωστες λεωφόρους έκφρασης, έτσι ώστε τα θαυμάσια αυτά παιδιά της μήτρας του διαστήματος και των ωδινών του χρόνου μπορέσουν να απολαύσουν την πλήρη ικανοποίηση του να λατρεύουν σε πολύ λιγότερο χρόνο.		27:7.4 (304.2) It is the task of the conductors of worship so to teach the ascendant creatures how to worship that they may be enabled to gain this satisfaction of self-expression and at the same time be able to give attention to the essential activities of the Paradise regime. Without improvement in the technique of worship it would require hundreds of years for the average mortal who reaches Paradise to give full and satisfactory expression to his emotions of intelligent appreciation and ascendant gratitude. The conductors of worship open up new and hitherto unknown avenues of expression so that these wonderful children of the womb of space and the travail of time are enabled to gain the full satisfactions of worship in much less time.
27:7.5 (304.3) Όλες οι πράξεις, όλων των πλασμάτων ολόκληρου του σύμπαντος που μπορούν να εντείνουν και να εξυψώσουν την ικανότητα αυτοέκφρασης και να μεταδώσουν την εκτίμηση χρησιμοποιούνται στο έπακρο για τη λατρεία των Θεοτήτων του Παραδείσου. Η λατρεία είναι η ύψιστη απόλαυση της εν Παραδείσω ύπαρξης. Είναι η αναζωογονητική τέρψη του Παράδεισου. Αυτό που κάνει το παιχνίδι για τον κουρασμένο νου σας στη γη, θα το κάνει η λατρεία για την τελειοποιημένη σας ψυχή στον Παράδεισο. Ο τρόπος λατρείας στον Παράδεισο βρίσκεται μακράν της θνητής αντίληψης το πνεύμα της λατρείας όμως μπορείτε να αρχίσετε να το εκτιμάτε ακόμη κι’ εδώ κάτω, στην Ουράντια, αφού το πνεύμα του Θεού ακόμα και τώρα κατοικεί εντός σας, πλανάται υπεράνω σας και σας εμπνέει την πραγματική λατρεία.		27:7.5 (304.3) All the arts of all the beings of the entire universe which are capable of intensifying and exalting the abilities of self-expression and the conveyance of appreciation, are employed to their highest capacity in the worship of the Paradise Deities. Worship is the highest joy of Paradise existence; it is the refreshing play of Paradise. What play does for your jaded minds on earth, worship will do for your perfected souls on Paradise. The mode of worship on Paradise is utterly beyond mortal comprehension, but the spirit of it you can begin to appreciate even down here on Urantia, for the spirits of the Gods even now indwell you, hover over you, and inspire you to true worship.
27:7.6 (304.4) Υπάρχουν καθορισμένοι χρόνοι και τόποι λατρείας στον Παράδεισο, δεν αρκούν ωστόσο για να ικανοποιηθεί η διαρκώς αυξανόμενη πλημμύρα των πνευματικών συγκινήσεων της αναπτυσσόμενης διάνοιας και της εκτεινόμενης θείας αναγνώρισης των λαμπρών υπάρξεων της δια της εμπειρίας ανέλιξης στην αιώνια Νήσο. Ποτέ, από την εποχή του Γκραντφάντα δεν μπόρεσαν τα υπερναφείμ να παράσχουν πλήρες κατάλυμα στο πνεύμα της λατρείας στον Παράδεισο. Πάντα υπάρχει περίσσεια λατρευτικής διάθεσης, όπως εκτιμάται από την προετοιμασία της. Και τούτο συμβαίνει επειδή οι προσωπικότητες με εγγενή τελειότητα δεν μπορούν να εκτιμήσουν απόλυτα τις τρομακτικές αντιδράσεις των πνευματικών συγκινήσεων των πλασμάτων που αργά και επίπονα βρήκαν το δρόμο τους προς τη δόξα του Παραδείσου από τα βάθη του πνευματικού σκότους των κατώτερων κόσμων του χρόνου και του διαστήματος. Όταν τέτοιοι άγγελοι και θνητοί του χρόνου κατακτούν την παρουσία των Δυνάμεων του Παραδείσου, εκεί εκφράζονται τα συσσωρευμένα συναισθήματα αιώνων, ένα θέαμα εκπληκτικό για τους αγγέλους του Παραδείσου, που προκαλεί υπέρτατη απόλαυση θείας ικανοποίησης στους Παραδείσιους Θεούς.		27:7.6 (304.4) There are appointed times and places for worship on Paradise, but these are not adequate to accommodate the ever-increasing overflow of the spiritual emotions of the growing intelligence and expanding divinity recognition of the brilliant beings of experiential ascension to the eternal Isle. Never since the times of Grandfanda have the supernaphim been able fully to accommodate the spirit of worship on Paradise. Always is there an excess of worshipfulness as gauged by the preparation therefor. And this is because personalities of inherent perfection never can fully appreciate the tremendous reactions of the spiritual emotions of beings who have slowly and laboriously made their way upward to Paradise glory from the depths of the spiritual darkness of the lower worlds of time and space. When such angels and mortals of time attain the presence of the Powers of Paradise, there occurs the expression of the accumulated emotions of the ages, a spectacle astounding to the angels of Paradise and productive of the supreme joy of divine satisfaction in the Paradise Deities.
27:7.7 (304.5) Κάποιες φορές, ολόκληρος ο Παράδεισος περιβάλλεται από μία κυρίαρχη παλίρροια πνευματικής και λατρευτικής έκφρασης. Συχνά οι κατευθυντές λατρείας δεν μπορούν να ελέγξουν τέτοια φαινόμενα μέχρις ότου εμφανισθεί η τριπλή ταλάντευση του φωτός της κατοικίας της Θεότητας, η οποία σηματοδοτεί το ότι η θεία καρδιά των Θεών έχει απόλυτα και τέλεια ικανοποιηθεί από την ειλικρινή λατρεία των κατοίκων του Παραδείσου, των τέλειων πολιτών της δόξας και των ανερχομένων πλασμάτων του χρόνου. Τι θρίαμβος τεχνικής! Πόσο μεγάλη καρποφορία του αιώνιου σχεδίου και στόχου των Θεών, όταν η διανοητική αγάπη του δημιουργηθέντος τέκνου δίνει τόσο μεγάλη ικανοποίηση στην άπειρη αγάπη του Δημιουργού Πατέρα!		27:7.7 (304.5) Sometimes all Paradise becomes engulfed in a dominating tide of spiritual and worshipful expression. Often the conductors of worship cannot control such phenomena until the appearance of the threefold fluctuation of the light of the Deity abode, signifying that the divine heart of the Gods has been fully and completely satisfied by the sincere worship of the residents of Paradise, the perfect citizens of glory and the ascendant creatures of time. What a triumph of technique! What a fruition of the eternal plan and purpose of the Gods that the intelligent love of the creature child should give full satisfaction to the infinite love of the Creator Father!
27:7.8 (305.1) Μετά την κατάκτηση της υπέρτατης ικανοποίησης της πληρότητας της λατρείας, θεωρείστε πλέον άξιοι να γίνετε δεκτοί στο Σώμα της Τελικότητας. Η ανελικτική πορεία έχει πλέον ολοκληρωθεί και το έβδομο ιωβηλαίο ετοιμάζεται για τον εορτασμό. Το πρώτο ιωβηλαίο σηματοδότησε την συμφωνία του θνητού με τον Ρυθμιστή της Σκέψης, όταν ο στόχος επιβίωσης αποτελούσε μυστικό. Το δεύτερο ήταν η αφύπνιση στην μοροντιανή κατάσταση ζωής. Το τρίτο ήταν η ένωση με τον Ρυθμιστή της Σκέψης. Το τέταρτο ήταν η αφύπνιση στη Χαβόνα. Το πέμπτο γιόρτασε την εύρεση του Πατέρα του Σύμπαντος και το έκτο ιωβηλαίο έγινε με την εν Παραδείσω αφύπνιση από τον τελικό ύπνο διέλευσης του χρόνου. Το έβδομο ιωβηλαίο σηματοδοτεί την είσοδο στο σώμα των θνητών τελικιστών και την αρχή της αιώνιας λειτουργίας. Η κατάκτηση του έβδομου πνευματικού σταδίου συνειδητοποίησης από έναν τελικιστή θα σημάνει πιθανόν την απαρχή του εορτασμού του πρώτου των ιωβηλαίων της αιωνιότητας.		27:7.8 (305.1) After the attainment of the supreme satisfaction of the fullness of worship, you are qualified for admission to the Corps of the Finality. The ascendant career is well-nigh finished, and the seventh jubilee prepares for celebration. The first jubilee marked the mortal agreement with the Thought Adjuster when the purpose to survive was sealed; the second was the awakening in the morontia life; the third was the fusion with the Thought Adjuster; the fourth was the awakening in Havona; the fifth celebrated the finding of the Universal Father; and the sixth jubilee was the occasion of the Paradise awakening from the final transit slumber of time. The seventh jubilee marks entrance into the mortal finaliter corps and the beginning of the eternity service. The attainment of the seventh stage of spirit realization by a finaliter will probably signalize the celebration of the first of the jubilees of eternity.
27:7.9 (305.2) Και έτσι τελειώνει η ιστορία των υπερναφείμ του Παραδείσου, της ανώτατης κατηγορίας όλων των λειτουργικών πνευμάτων, των υπάρξεων εκείνων οι οποίες, ως πανεπιστημιακή τάξη, βρίσκονται δίπλα σας από τον κόσμο προέλευσής σας μέχρις ότου, τελικά, σας αποχαιρετήσουν οι κατευθυντές της λατρείας, καθώς θα δίνετε τον Τριαδικό όρκο της αιωνιότητας και θα γίνεστε δεκτοί στο Θνητό Σώμα της Τελικότητας.		27:7.9 (305.2) And thus ends the story of the Paradise supernaphim, the highest order of all the ministering spirits, those beings who, as a universal class, ever attend you from the world of your origin until you are finally bidden farewell by the conductors of worship as you take the Trinity oath of eternity and are mustered into the Mortal Corps of the Finality.
27:7.10 (305.3) Η ατέλειωτη υπηρεσία της Τριάδας του Παραδείσου αρχίζει. Και τώρα, ο τελικιστής βρίσκεται πρόσωπο με πρόσωπο, με την διεκδίκηση του Θεού του Απώτατου.		27:7.10 (305.3) The endless service of the Paradise Trinity is about to begin; and now the finaliter is face to face with the challenge of God the Ultimate.
27:7.11 (305.4) [Παρουσιάσθηκε από έναν Τελειοποιητή της Σοφίας από την Ουβέρσα.]		27:7.11 (305.4) [Presented by a Perfector of Wisdom from Uversa.]