Εγγραφο 34		Paper 34
ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ-ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΤΟΠΙΚΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ		The Local Universe Mother Spirit
34:0.1 (374.1) Όταν ο Δημιουργός Υιός προσωποποιείται από τον Πατέρα του Σύμπαντος και τον Αιώνιο Υιό, τότε το Άπειρο Πνεύμα εξατομικεύει μία νέα και μοναδική εκπροσώπηση του εαυτού του για να συνοδεύσει το Δημιουργό αυτό Υιό στους κόσμους του διαστήματος, να γίνει σύντροφός του, αρχικά, στη φυσική οργάνωση και αργότερα στη δημιουργία και λειτουργία των πλασμάτων του καινοφανούς σύμπαντος.		34:0.1 (374.1) WHEN a Creator Son is personalized by the Universal Father and the Eternal Son, then does the Infinite Spirit individualize a new and unique representation of himself to accompany this Creator Son to the realms of space, there to be his companion, first, in physical organization and, later, in creation and ministry to the creatures of the newly projected universe.
34:0.2 (374.2) Ένα Δημιουργικό Πνεύμα αντιδρά στη φυσική αλλά και στην πνευματική πραγματικότητα. Το ίδιο συμβαίνει και με τον Δημιουργό Υιό. Και έτσι συντονίζονται και συνεργάζονται στη διακυβέρνηση του τοπικού σύμπαντος του χρόνου και του διαστήματος.		34:0.2 (374.2) A Creative Spirit reacts to both physical and spiritual realities; so does a Creator Son; and thus are they co-ordinate and associate in the administration of a local universe of time and space.
34:0.3 (374.3) Τα Πνεύματα αυτά Θυγατέρες είναι της ίδιας ουσίας με το Άπειρο Πνεύμα, αλλά δεν μπορούν να λειτουργήσουν στη διαδικασία της φυσικής δημιουργίας και της πνευματικής λειτουργίας ταυτόχρονα. Στη φυσική δημιουργία ο Συμπαντικός Υιός παρέχει το πρότυπο ενώ το Συμπαντικό Πνεύμα αρχίζει την υλοποίηση των φυσικών οντοτήτων. Ο Υιός λειτουργεί στο δυναμικό σχεδιασμό, ενώ το Πνεύμα μετασχηματίζει τις ενεργειακές αυτές δημιουργίες σε φυσικές υποστάσεις. Αν και είναι κάπως δύσκολο να απεικονίσουμε την πρώιμη αυτή συμπαντική παρουσία του Απείρου Πνεύματος ως πρόσωπο, όπως και να είναι, το Πνεύμα βοηθός είναι για τον Δημιουργό Υιό προσωπικό και λειτουργεί πάντα ως ξεχωριστό άτομο.		34:0.3 (374.3) These Daughter Spirits are of the essence of the Infinite Spirit, but they cannot function in the work of physical creation and spiritual ministry simultaneously. In physical creation the Universe Son provides the pattern while the Universe Spirit initiates the materialization of physical realities. The Son operates in the power designs, but the Spirit transforms these energy creations into physical substances. Although it is somewhat difficult to portray this early universe presence of the Infinite Spirit as a person, nevertheless, to the Creator Son the Spirit associate is personal and has always functioned as a distinct individual.
1. Η ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ^top		1. Personalization of the Creative Spirit ^top
34:1.1 (374.4) Μετά την ολοκλήρωση της φυσικής οργάνωσης ενός αστρικού και πλανητικού συμπλέγματος και την παγίωση των ενεργειακών κυκλωμάτων από τα υπερσυμπαντικό κέντρα δύναμης, συνακόλουθη με το προκαταρκτικό αυτό έργο της δημιουργίας από τις δυνάμεις του Απείρου Πνεύματος, οι οποίες λειτουργούν μέσω, και υπό την καθοδήγηση της δημιουργικής εστίασης του τοπικού του σύμπαντος, γίνεται η αναγγελία του Υιού Μιχαήλ ότι πρόκειται να δημιουργηθεί ζωή στο πρόσφατα οργανωθέν σύμπαν. Μόλις αναγνωρισθεί από τον Παράδεισο η δήλωση αυτή της πρόθεσης, δημιουργείται μία θετική αντίδραση αποδοχής από την εν Παραδείσω Τριάδα, η οποία ακολουθείται από την εξαφάνιση στην πνευματική λάμψη των Θεοτήτων του Κυρίαρχου Πνεύματος στο σύμπαν του οποίου οργανώνεται η καινούργια αυτή δημιουργία. Εν τω μεταξύ, τα άλλα Κυρίαρχα Πνεύματα έλκονται προς το κεντρικό κατάλυμα των Παραδείσιων Θεοτήτων και στη συνέχεια, όταν το περιβεβλημένο το Θείο Κυρίαρχο Πνεύμα αναδύεται για να αναγνωρίσει τους συντρόφους του, συμβαίνει αυτό που είναι γνωστό ως «πρωταρχική έκρηξη.» Πρόκειται για μια τρομακτική πνευματική αστραπή, ένα φαινόμενο που φαίνεται ολοκάθαρα μέχρι τα αρχηγεία του συγκεκριμένου υπερσύμπαντος. Και, ταυτόχρονα με την ελάχιστα κατανοητή αυτή εκδήλωση της Τριάδας, λαμβάνει χώρα μία καταπληκτική αλλαγή στη φύση της παρουσίας του δημιουργικού πνεύματος αλλά και τη δύναμη του Απείρου Πνεύματος, η οποία ενοικεί στο συγκεκριμένο τοπικό σύμπαν. Ανταποκρινόμενη στα παραδείσια αυτά φαινόμενα, προσωποποιείται άμεσα, στην ίδια την παρουσία του Δημιουργού Υιού, μία καινούργια ατομική αντιπροσώπευση του Απείρου Πνεύματος. Τούτος είναι ο Θείος Λειτουργός. Το προσωποποιημένο Δημιουργικό Πνεύμα-βοηθός του Δημιουργού Υιού έχει γίνει ο προσωπικός δημιουργικός συνεργάτης του, το Πνεύμα-Μητέρα του τοπικού σύμπαντος.		34:1.1 (374.4) After the completion of the physical organization of a starry and planetary cluster and the establishment of the energy circuits by the superuniverse power centers, subsequent to this preliminary work of creation by the agencies of the Infinite Spirit, operating through, and under the direction of, his local universe creative focalization, there goes forth the proclamation of the Michael Son that life is next to be projected in the newly organized universe. Upon the Paradise recognition of this declaration of intention, there occurs a reaction of approval in the Paradise Trinity, followed by the disappearance in the spiritual shining of the Deities of the Master Spirit in whose superuniverse this new creation is organizing. Meanwhile the other Master Spirits draw near this central lodgment of the Paradise Deities, and subsequently, when the Deity-embraced Master Spirit emerges to the recognition of his fellows, there occurs what is known as a “primary eruption.” This is a tremendous spiritual flash, a phenomenon clearly discernible as far away as the headquarters of the superuniverse concerned; and simultaneously with this little-understood Trinity manifestation there occurs a marked change in the nature of the creative spirit presence and power of the Infinite Spirit resident in the local universe concerned. In response to these Paradise phenomena there immediately personalizes, in the very presence of the Creator Son, a new personal representation of the Infinite Spirit. This is the Divine Minister. The individualized Creative Spirit helper of the Creator Son has become his personal creative associate, the local universe Mother Spirit.
34:1.2 (375.1) Από, και μέσω του καινούργιου αυτού προσωπικού διαχωρισμού του Συνδεδεμένου Δρώντος προχωρούν τα παγιωμένα ρεύματα και τα θεσπισμένα κυκλώματα της δύναμης του πνεύματος και της πνευματικής επίδρασης, της οποίας προορισμός είναι να διαπεράσει όλους τους κόσμους και τις υπάρξεις αυτού του τοπικού σύμπαντος. Στην πραγματικότητα, αυτή η καινούργια και προσωπική παρουσία δεν είναι παρά ένας μετασχηματισμός του προϋπάρχοντος και λιγότερο προσωπικού συνεργάτη του Υιού στο πρώιμο έργο του της φυσικής οργάνωσης του σύμπαντος.		34:1.2 (375.1) From and through this new personal segregation of the Conjoint Creator there proceed the established currents and the ordained circuits of spirit power and spiritual influence destined to pervade all the worlds and beings of that local universe. In reality, this new and personal presence is but a transformation of the pre-existent and less personal associate of the Son in his earlier work of physical universe organization.
34:1.3 (375.2) Τούτη είναι η αφήγηση, με λίγα λόγια, ενός τρομακτικού δράματος η οποία όμως αντιπροσωπεύει όλα όσα μπορούν να ειπωθούν σχετικά μ’ αυτές τις κοσμοϊστορικές διεργασίες. Είναι ακαριαίες, ανεξιχνίαστες και ακατανόητες. Το μυστικό της τεχνικής και της διαδικασίας που ακολουθείται βρίσκεται μέσα στην Αγία τριάδα του Παραδείσου. Για ένα μόνο πράγμα είμαστε βέβαιοι: Η παρουσία του Πνεύματος στο τοπικό σύμπαν την εποχή της αμιγώς φυσικής δημιουργίας, ή της οργάνωσης ήταν ατελώς διαφοροποιημένη από το πνεύμα του εν Παραδείσω Απείρου Πνεύματος. Διότι, μετά την επανεμφάνιση του εποπτεύοντος Κυρίαρχου Πνεύματος από τη μυστική αγκάλη των Θεών αλλά και μετά την αστραπή της πνευματικής ενέργειας, η εκδήλωση του Απείρου Πνεύματος στο τοπικό σύμπαν αλλάζει αιφνίδια και απόλυτα και παίρνει τα ατομικά χαρακτηριστικά του Κυρίαρχου Πνεύματος εκείνου, το οποίο είχε τη μετασχηματίζουσα σχέση με το Άπειρο Πνεύμα. Το Πνεύμα-Μητέρα του τοπικού σύμπαντος αποκτά, με τον τρόπο αυτό, προσωπική φύση, με μία ελαφρά χροιά της φύσης του Κυρίαρχου Πνεύματος του υπερσύμπαντος με αστρονομική δικαιοδοσία.		34:1.3 (375.2) This is the relation of a stupendous drama in few words, but it represents about all that can be told regarding these momentous transactions. They are instantaneous, inscrutable, and incomprehensible; the secret of the technique and procedure resides in the bosom of the Paradise Trinity. Of only one thing are we certain: The Spirit presence in the local universe during the time of purely physical creation or organization was incompletely differentiated from the spirit of the Paradise Infinite Spirit; whereas, after the reappearance of the supervising Master Spirit from the secret embrace of the Gods and following the flash of spiritual energy, the local universe manifestation of the Infinite Spirit suddenly and completely changes to the personal likeness of that Master Spirit who was in transmuting liaison with the Infinite Spirit. The local universe Mother Spirit thus acquires a personal nature tinged by that of the Master Spirit of the superuniverse of astronomic jurisdiction.
34:1.4 (375.3) Η εξατομικευμένη αυτή παρουσία του Απείρου Πνεύματος, το Δημιουργικό Πνεύμα-Μητέρα του τοπικού σύμπαντος είναι στη Σατάνια γνωστή ως Θείος Λειτουργός. Με κάθε πρακτική πρόθεση και πνευματικό σκοπό η εκδήλωση αυτή του Θείου αποτελεί ένα θείο άτομο, ένα πνευματικό πρόσωπο. Ένα πρόσωπο που αναγνωρίζεται και τιμάται από τον Δημιουργό Υιό. Είναι μέσω αυτού του εντοπισμού και της εξατομίκευσης της Τρίτης Γενεσιουργού Αιτίας και Κέντρου στο τοπικό μας σύμπαν, που το Πνεύμα μπόρεσε στη συνέχεια τόσο απόλυτα να υποταχθεί στο Δημιουργό Υιό, και έχει ειπωθεί, πράγματι, για τον Υιό αυτό, «Όλη η δύναμη η εν ουρανώ και επί της γης έχει εναποτεθεί σ’ αυτόν.»		34:1.4 (375.3) This personalized presence of the Infinite Spirit, the Creative Mother Spirit of the local universe, is known in Satania as the Divine Minister. To all practical intents and spiritual purposes this manifestation of Deity is a divine individual, a spirit person. And she is so recognized and regarded by the Creator Son. It is through this localization and personalization of the Third Source and Center in our local universe that the Spirit could subsequently become so fully subject to the Creator Son that of this Son it was truly said, “All power in heaven and on earth has been intrusted to him.”
2. Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ. ^top		2. Nature of the Divine Minister ^top
34:2.1 (375.4) Έχοντας υποστεί αξιοσημείωτη ατομική μεταμόρφωση την εποχή της δημιουργίας της ζωής, ο Θείος Λειτουργός λειτουργεί εφεξής ως άτομο και συνεργάζεται με πολύ προσωπικό τρόπο με το Δημιουργό Υιό στον σχεδιασμό και τη διεύθυνση των εκτεταμένων θεμάτων του τοπικού τους σύμπαντος. Σε πολλούς συμπαντικούς τύπους υπάρξεων ακόμη και αυτή η εκπροσώπηση του Απείρου Πνεύματος μπορεί να μην φαίνεται απόλυτα προσωπική κατά την εποχή που προηγείται της τελικής επιφοίτησης του Μιχαήλ. Έπειτα, όμως, από την ανέλιξη του Δημιουργού Υιού στο ανώτατο κύρος ενός Κυρίαρχου Υιού, τα προσωπικά χαρακτηριστικά του Δημιουργικού Πνεύματος-Μητέρα διογκώνονται τόσο πολύ, ώστε να αναγνωρίζεται πλέον προσωπικά από όλους όσους έρχονται σε επαφή μαζί του.		34:2.1 (375.4) Having undergone marked personality metamorphosis at the time of life creation, the Divine Minister thereafter functions as a person and co-operates in a very personal manner with the Creator Son in the planning and management of the extensive affairs of their local creation. To many universe types of being, even this representation of the Infinite Spirit may not appear to be wholly personal during the ages preceding the final Michael bestowal; but subsequent to the elevation of the Creator Son to the sovereign authority of a Master Son, the Creative Mother Spirit becomes so augmented in personal qualities as to be personally recognized by all contacting individuals.
34:2.2 (375.5) Από την πρώτη του συνεργασία με τον Δημιουργό Υιό, το Συμπαντικό Πνεύμα διαθέτει όλες τις ικανότητες φυσικού ελέγχου του Απείρου Πνεύματος, περιλαμβανομένου του πλήρους δώρου της αντιβαρύτητας. Με την κατάκτηση της προσωπικής του υπόστασης, το Συμπαντικό Πνεύμα ασκεί τόσο πλήρη και ολοκληρωμένο έλεγχο της πνευματικής βαρύτητας στο τοπικό σύμπαν, όσο θα ασκούσε το Άπειρο Πνεύμα αν ήταν παρόν.		34:2.2 (375.5) From the earliest association with the Creator Son the Universe Spirit possesses all the physical-control attributes of the Infinite Spirit, including the full endowment of antigravity. Upon the attainment of personal status the Universe Spirit exerts just as full and complete control of mind gravity, in the local universe, as would the Infinite Spirit if personally present.
34:2.3 (375.6) Σε κάθε τοπικό σύμπαν ο Θείος Λειτουργός ενεργεί ανάλογα με τη φύση και τα εγγενή χαρακτηριστικά του Απείρου Πνεύματος, όπως αυτά ενσωματώνονται σε ένα από τα Επτά Κυρίαρχα Πνεύματα του Παραδείσου. Ενώ υπάρχει μία βασική ομοιομορφία στο χαρακτήρα όλων των Συμπαντικών Πνευμάτων, υπάρχει επίσης ποικιλία στη λειτουργία τους, η οποία καθορίζεται από την προέλευσή τους μέσω ενός εκ των Επτά Κυρίαρχων Πνευμάτων. Η διαφορά αυτή στην καταγωγή εξηγεί τις διαφορετικές τεχνικές στη λειτουργία των Πνευμάτων-Μητέρων των τοπικών συμπάντων, στα διάφορα υπερσύμπαντα. Σε όλες όμως τις βασικές πνευματικές τους ιδιότητες, τα Πνεύματα αυτά είναι ταυτόσημα, ισότιμα πνευματικά και απόλυτα θεία, ανεξάρτητα από τις υπερσυμπαντικές διαφοροποιήσεις.		34:2.3 (375.6) In each local universe the Divine Minister functions in accordance with the nature and inherent characteristics of the Infinite Spirit as embodied in one of the Seven Master Spirits of Paradise. While there is a basic uniformity of character in all Universe Spirits, there is also a diversity of function, determined by their origin through one of the Seven Master Spirits. This differential of origin accounts for the diverse techniques in the function of the local universe Mother Spirits in different superuniverses. But in all essential spiritual attributes these Spirits are identical, equally spiritual and wholly divine, irrespective of superuniverse differentiation.
34:2.4 (376.1) Το Δημιουργικό Πνεύμα είναι συνυπεύθυνο με τον Δημιουργό Υιό για τη δημιουργία των πλασμάτων των κόσμων και ο Υιός δεν αποτυγχάνει ποτέ στις προσπάθειες που καταβάλλει για να στηρίξει και να συντηρήσει τις δημιουργίες αυτές. Η ζωή συνεχίζεται και συντηρείται δια της ενέργειας του Δημιουργικού Πνεύματος. «Βλασταίνει το Πνεύμα σου και δημιουργούνται. Ανανεώνεις το πρόσωπο της γης.»		34:2.4 (376.1) The Creative Spirit is coresponsible with the Creator Son in producing the creatures of the worlds and never fails the Son in all efforts to uphold and conserve these creations. Life is ministered and maintained through the agency of the Creative Spirit. “You send forth your Spirit, and they are created. You renew the face of the earth.”
34:2.5 (376.2) Στη δημιουργία ενός σύμπαντος έλλογων πλασμάτων το Δημιουργικό Πνεύμα-Μητέρα ενεργεί αρχικά στη σφαίρα της συμπαντικής τελειότητας, συνεργαζόμενο με τον Υιό στην παραγωγή του Λαμπερού και Πρωινού Αστέρα. Στη συνέχεια, ο απόγονος του Πνεύματος ολοένα και περισσότερο προσεγγίζει την τάξη των δημιουργημένων πλασμάτων σους πλανήτες, ακόμα και όταν οι Υιοί σταδιακά κατέρχονται από την τάξη των Μελχισεδέκ στην τάξη των Υλικών Υιών, οι οποίοι έρχονται σε πραγματική επαφή με τους θνητούς των κόσμων. Στη μετέπειτα εξέλιξη των θνητών πλασμάτων, οι Υιοί Φορείς της Ζωής παρέχουν το φυσικό σώμα, που φτιάχτηκε από τα υπάρχουσες οργανωμένες ύλες του πλανήτη, ενώ το Συμπαντικό Πνεύμα συνεισφέρει με την «ανάσα της ζωής.»		34:2.5 (376.2) In the creation of a universe of intelligent creatures the Creative Mother Spirit functions first in the sphere of universe perfection, collaborating with the Son in the production of the Bright and Morning Star. Subsequently the offspring of the Spirit increasingly approach the order of created beings on the planets, even as the Sons grade downward from the Melchizedeks to the Material Sons, who actually contact with the mortals of the realms. In the later evolution of mortal creatures the Life Carrier Sons provide the physical body, fabricated out of the existing organized material of the realm, while the Universe Spirit contributes the “breath of life.”
34:2.6 (376.3) Ενώ ο έβδομος τομέας του μεγάλου σύμπαντος μπορεί, από πολλές απόψεις, να εξελίσσεται αργά, οι προσεκτικοί σπουδαστές των θεμάτων μας περιμένουν ανυπόμονα την εξέλιξη μιας εξαιρετικής, καλά σταθεροποιημένης δημιουργίας τους καιρούς που θα έλθουν. Προβλέπουμε ότι θα υπάρξει αυτή η υψηλού βαθμού συμμετρία στον Όρβοντον, επειδή το προϊστάμενο στο υπερσύμπαν αυτό Πνεύμα είναι ο αρχηγός των Κυρίαρχων Πνευμάτων εν ουρανώ, ο οποίος είναι πνευματική διάνοια που ενσωματώνει την ισορροπημένη συνένωση και τον τέλειο συντονισμό των καταβολών και του χαρακτήρα και των τριών προσώπων του αιώνιου Θείου. Σε σύγκριση με άλλους τομείς είμαστε αργοί και οπισθοδρομικοί, αλλά μας περιμένει, αναμφίβολα, μία υπερβατική ανάπτυξη και μία χωρίς προηγούμενο επίτευξη, κάποτε, στους αιώνιους καιρούς του μέλλοντος.		34:2.6 (376.3) While the seventh segment of the grand universe may, in many respects, be tardy in development, thoughtful students of our problems look forward to the evolution of an extraordinarily well-balanced creation in the ages to come. We predict this high degree of symmetry in Orvonton because the presiding Spirit of this superuniverse is the chief of the Master Spirits on high, being a spirit intelligence embodying the balanced union and perfect co-ordination of the traits and character of all three of the eternal Deities. We are tardy and backward in comparison with other sectors, but there undoubtedly awaits us a transcendent development and an unprecedented achievement sometime in the eternal ages of the future.
3. Ο ΥΙΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΧΩΡΟ. ^top		3. The Son and Spirit in Time and Space ^top
34:3.1 (376.4) Ούτε ο Αιώνιος Υιός, ούτε το Άπειρο Πνεύμα περιορίζονται από το χρόνο, ή το χώρο, ούτε προσαρμόζονται σ’ αυτόν, οι περισσότεροι ωστόσο από τους απογόνους τους περιορίζονται.		34:3.1 (376.4) Neither the Eternal Son nor the Infinite Spirit is limited or conditioned by either time or space, but most of their offspring are.
34:3.2 (376.5) Το Άπειρο Πνεύμα διαπερνά το σύνολο του διαστήματος και ενοικεί τους κύκλους της αιωνιότητας. Επιπλέον, στις προσωπικές επαφές τους με τα παιδιά του χρόνου, οι προσωπικότητες του Απείρου Πνεύματος πρέπει συχνά να λαμβάνουν υπ’ όψη τους στοιχεία τα οποία αφορούν στο χρόνο, αν και όχι τόσο στο διάστημα (χώρο). Πολλές διανοητικές διεργασίες αγνοούν το διάστημα αλλά επηρεάζονται από το χρόνο κατά το συντονισμό των διαφορετικών επιπέδων της συμπαντικής πραγματικότητας. Ένας Μοναχικός Αγγελιαφόρος παραμένει σχεδόν ανεπηρέαστος από το διάστημα, ενώ απαιτείται πραγματικός χρόνος για να ταξιδέψει από το ένα μέρος στο άλλο. Και υπάρχουν και άλλες παρόμοιες οντότητες άγνωστες σ’ εσάς.		34:3.2 (376.5) The Infinite Spirit pervades all space and indwells the circle of eternity. Still, in their personal contact with the children of time, the personalities of the Infinite Spirit must often reckon with temporal elements, though not so much with space. Many mind ministries ignore space but suffer a time lag in effecting co-ordination of diverse levels of universe reality. A Solitary Messenger is virtually independent of space except that time is actually required in traveling from one location to another; and there are similar entities unknown to you.
34:3.3 (376.6) Όσον αφορά στα ατομικά του πλεονεκτήματα, ένα Δημιουργικό Πνεύμα είναι ολοκληρωτικά και απόλυτα ανεξάρτητο από το χώρο, αλλά όχι από το χρόνο. Δεν υπάρχει εξειδικευμένη ατομική παρουσία ενός τέτοιου Συμπαντικού Πνεύματος στα αρχηγεία των αστερισμών, ή των συστημάτων. Είναι ισότιμο και, με τον ίδιο βαθμό διάχυσης, παρόν σ’ ολόκληρη την έκταση του τοπικού του σύμπαντος και είναι, για το λόγο αυτό, στον ίδιο βαθμό κυριολεκτικά παρόν σε κάθε κόσμο.		34:3.3 (376.6) In personal prerogatives a Creative Spirit is wholly and entirely independent of space, but not of time. There is no specialized personal presence of such a Universe Spirit on either the constellation or system headquarters. She is equally and diffusely present throughout her entire local universe and is, therefore, just as literally and personally present on one world as on any other.
34:3.4 (376.7) Μόνο σε σχέση με το στοιχείο του χρόνου μπορεί ένα Δημιουργικό Πνεύμα να περιορισθεί στις λειτουργίες μέσα στο σύμπαν του. Ένας Δημιουργός Υιός δρα ακαριαία σ’ όλη την έκταση του σύμπαντός του, ενώ ένα Δημιουργικό Πνεύμα πρέπει να υπολογίζει το χρόνο στη διεξαγωγή των συμπαντικών διανοητικών διεργασιών, εκτός του γεγονότος ότι συνειδητά και προγραμματισμένα επωφελείται από τα ατομικά προνόμια του Συμπαντικού Υιού. Κατά την αμιγώς πνευματική λειτουργία, αλλά και κατά τη συνεργασία του με τη μυστηριώδη λειτουργία της συμπαντικής ανακλαστικότητας, το Δημιουργικό Πνεύμα λειτουργεί επίσης ανεξάρτητα από το χρόνο.		34:3.4 (376.7) Only as regards the element of time is a Creative Spirit ever limited in her universe ministrations. A Creator Son acts instantaneously throughout his universe; but the Creative Spirit must reckon with time in the ministration of the universal mind except as she consciously and designedly avails herself of the personal prerogatives of the Universe Son. In pure-spirit function the Creative Spirit also acts independently of time as well as in her collaboration with the mysterious function of universe reflectivity.
34:3.5 (377.1) Αν και το κύκλωμα πνευματικής βαρύτητας του Αιώνιου Υιού λειτουργεί ανεξάρτητα από το χρόνο αλλά και το διάστημα, όλες οι λειτουργίες των Δημιουργών Υιών δεν εξαιρούνται από τους περιορισμούς του διαστήματος. Αν οι διεργασίες των εξελικτικών κόσμων εξαιρεθούν, αυτοί οι Υιοί Μιχαήλ φαίνονται ότι μπορούν να λειτουργούν σχετικά ανεξάρτητα από το χρόνο. Ένας Δημιουργός Υιός δεν παρεμποδίζεται από το χρόνο, αλλά διέπεται από τους περιορισμούς του χώρου. Δεν μπορεί να βρίσκεται ο ίδιος ταυτόχρονα σε δύο μέρη. Ο Μιχαήλ του Νέβαδον λειτουργεί ανεπηρέαστος από το χρόνο στα όρια του σύμπαντός του και δι’ ανακλάσεως στο υπερσύμπαν. Επικοινωνεί με τον Αιώνιο Υιό κατ’ ευθείαν, ανεξάρτητα από το χρόνο.		34:3.5 (377.1) Though the spirit-gravity circuit of the Eternal Son operates independently of both time and space, all functions of the Creator Sons are not exempt from space limitations. If the transactions of the evolutionary worlds are excepted, these Michael Sons seem to be able to operate relatively independent of time. A Creator Son is not handicapped by time, but he is conditioned by space; he cannot personally be in two places at the same time. Michael of Nebadon acts timelessly within his own universe and by reflectivity practically so in the superuniverse. He communicates timelessly with the Eternal Son directly.
34:3.6 (377.2) Ο Θείος Λειτουργός είναι ο γεμάτος κατανόηση βοηθός του Δημιουργού Υιού, ο οποίος τον καθιστά ικανό να αντιπαρέρχεται και να αποκαθιστά τους εγγενείς περιορισμούς του σχετικά με το χώρο, αφού, όταν αυτοί οι δύο λειτουργούν διαχειριστικά από κοινού είναι, πρακτικά, ανεξάρτητοι από το χρόνο και το χώρο, μέσα στα όρια της τοπικής δημιουργίας. Για το λόγο αυτό, όπως παρατηρείται στην πράξη, σ’ ένα τοπικό σύμπαν, ο Δημιουργός υιός και το Δημιουργικό Πνεύμα λειτουργούν συνήθως ανεξάρτητα από χρόνο και χώρο, αφού ο ένας δεν επηρεάζεται από το χρόνο και ο άλλος είναι ελεύθερος από τα δεσμά του χώρου.		34:3.6 (377.2) The Divine Minister is the understanding helper of the Creator Son, enabling him to overcome and atone for his inherent limitations regarding space, for when these two function in administrative union, they are practically independent of time and space within the confines of their local creation. Therefore, as practically observed throughout a local universe, the Creator Son and the Creative Spirit usually function independently of both time and space since there is always available to each the time and the space liberation of the other.
34:3.7 (377.3) Μόνο οι απόλυτες υπάρξεις είναι ανεξάρτητες από το χώρο και το χρόνο υπό την απόλυτη έννοια. Η πλειονότητα των κατώτερων προσωπικοτήτων τόσο του Αιώνιου Υιού όσο και του Απείρου Πνεύματος υπόκεινται στους περιορισμούς του χώρου και του χρόνου.		34:3.7 (377.3) Only absolute beings are independent of time and space in the absolute sense. The majority of the subordinate persons of both the Eternal Son and the Infinite Spirit are subject to both time and space.
34:3.8 (377.4) Όταν ένα Δημιουργικό Πνεύμα αποκτήσει «συνείδηση του χώρου», ετοιμάζεται να αναγνωρίσει ένα περιγεγραμμένο «χώρο κυριαρχίας» ως δικό του, ως το χώρο που θα λειτουργεί ανεξάρτητα από το διάστημα, σε αντιδιαστολή με κάθε άλλο χώρο (διάστημα), από το οποίο θα περιοριζόταν. Ένα Πνεύμα είναι ελεύθερο να επιλέξει και να ενεργήσει μόνο στο χώρο της συνείδησής του.		34:3.8 (377.4) When a Creative Spirit becomes “space conscious,” she is preparing to recognize a circumscribed “space domain” as hers, a realm in which to be space free in contradistinction to all other space by which she would be conditioned. One is free to choose and act only within the realm of one’s consciousness.
4. ΤΑ ΚΥΚΛΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΤΟΠΙΚΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ^top		4. The Local Universe Circuits ^top
34:4.1 (377.5) Υπάρχουν τρία ευδιάκριτα πνευματικά κυκλώματα στο τοπικό σύμπαν του Νέβαδον:		34:4.1 (377.5) There are three distinct spirit circuits in the local universe of Nebadon:
34:4.2 (377.6) 1. Το πνεύμα επιφοίτησης του Δημιουργού Υιού, ο Παρηγορητής, το Πνεύμα της Αλήθειας		34:4.2 (377.6) 1. The bestowal spirit of the Creator Son, the Comforter, the Spirit of Truth.
34:4.3 (377.7) 2. Το πνευματικό κύκλωμα του Θείου Λειτουργού, το Άγιο Πνεύμα		34:4.3 (377.7) 2. The spirit circuit of the Divine Minister, the Holy Spirit.
34:4.4 (377.8) 3. Το κύκλωμα διανοητικής λειτουργίας στο οποίο περιλαμβάνονται οι κατά το μάλλον, ή ήττον ενοποιημένες δραστηριότητες, αλλά διαφορετικές λειτουργίες των επτά υπασπιστών διανοιών-πνευμάτων.		34:4.4 (377.8) 3. The intelligence-ministry circuit, including the more or less unified activities but diverse functioning of the seven adjutant mind-spirits.
34:4.5 (377.9) Οι Δημιουργοί Υιοί διαθέτουν ένα πνεύμα συμπαντικής παρουσίας κατά πολλούς τρόπους ανάλογο με εκείνο των Επτά Κυρίαρχων Πνευμάτων του Παραδείσου. Τούτο είναι το Πνεύμα της Αλήθειας το οποίο εκχύνεται σ’ ένα κόσμο από ένα επιφοιτούντα Υιό, αφού αυτός λάβει το πνευματικό δικαίωμα (να το πράξει) στο συγκεκριμένο κόσμο. Αυτός ο επιφοιτών Παρηγορητής είναι η πνευματική δύναμη η οποία έλκει πάντα όλους όσους αναζητούν την αλήθεια προς Αυτόν, που είναι η προσωποποίηση της αλήθειας στο τοπικό σύμπαν. Το πνεύμα αυτό είναι ένα χάρισμα που ενυπάρχει στον Δημιουργό Υιό, που εκπορεύεται από τη θεία του φύση, όπως ακριβώς τα σημαντικότερα κυκλώματα του κυρίαρχου σύμπαντος εκπορεύονται από την παρουσία των προσωπικοτήτων των Θεών του Παραδείσου.		34:4.5 (377.9) The Creator Sons are endowed with a spirit of universe presence in many ways analogous to that of the Seven Master Spirits of Paradise. This is the Spirit of Truth which is poured out upon a world by a bestowal Son after he receives spiritual title to such a sphere. This bestowed Comforter is the spiritual force which ever draws all truth seekers towards Him who is the personification of truth in the local universe. This spirit is an inherent endowment of the Creator Son, emerging from his divine nature just as the master circuits of the grand universe are derived from the personality presences of the Paradise Deities.
34:4.6 (377.10) Ο Δημιουργός Υιός μπορεί να έρχεται και να φεύγει. Η προσωπική του παρουσία μπορεί να υπάρχει στο τοπικό σύμπαν, ή οπουδήποτε αλλού. Παρ’ όλ’ αυτά, το Πνεύμα της Αλήθειας λειτουργεί ανενόχλητο, αφού η θεία αυτή παρουσία, ενώ εκπορεύεται από την προσωπικότητα του Δημιουργού Υιού, είναι λειτουργικά επικεντρωμένη στο πρόσωπο του Θείου Λειτουργού.		34:4.6 (377.10) The Creator Son may come and go; his personal presence may be in the local universe or elsewhere; yet the Spirit of Truth functions undisturbed, for this divine presence, while derived from the personality of the Creator Son, is functionally centered in the person of the Divine Minister.
34:4.7 (378.1) Το Συμπαντικό Πνεύμα-Μητέρα, πάντως, δεν εγκαταλείπει ποτέ τον αρχηγικό κόσμο του τοπικού σύμπαντος. Το πνεύμα του Δημιουργού Υιού μπορεί και πραγματικά λειτουργεί ανεξαρτήτως της προσωπικής παρουσίας του Υιού, αλλά όχι ανεξαρτήτως του πνεύματός του. Το Άγιο Πνεύμα του Θείου Λειτουργού δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει αν η φυσική του παρουσία απομακρυνόταν από τον Σάλβινγκτον. Η πνευματική του παρουσία φαίνεται να σταθεροποιείται στον αρχηγικό κόσμο του σύμπαντος και τούτο ακριβώς είναι το γεγονός που καθιστά το πνεύμα του Δημιουργού ικανό να λειτουργεί ανεξαρτήτως της φυσικής παρουσίας του Υιού. Το Συμπαντικό Πνεύμα-Μητέρα ενεργεί ως συμπαντική εστία και κέντρο του Πνεύματος της Αλήθειας καθώς επίσης και της προσωπικής του επίδρασης, του Αγίου Πνεύματος.		34:4.7 (378.1) The Universe Mother Spirit, however, never leaves the local universe headquarters world. The spirit of the Creator Son may and does function independently of the personal presence of the Son, but not so with her personal spirit. The Holy Spirit of the Divine Minister would become nonfunctional if her personal presence should be removed from Salvington. Her spirit presence seems to be fixed on the universe headquarters world, and it is this very fact that enables the spirit of the Creator Son to function independently of the whereabouts of the Son. The Universe Mother Spirit acts as the universe focus and center of the Spirit of Truth as well as of her own personal influence, the Holy Spirit.
34:4.8 (378.2) Ο Δημιουργός Πατέρας-Υιός και το Δημιουργικό Πνεύμα-Μητέρα συνεισφέρουν με διάφορους τρόπους στα διανοητικά χαρίσματα των παιδιών του τοπικού τους σύμπαντος. Το Δημιουργικό Πνεύμα, πάντως δεν πληροί τη διάνοια μέχρις ότου του δοθούν ατομικά προνόμια.		34:4.8 (378.2) The Creator Father-Son and the Creative Mother Spirit both contribute variously to the mind endowment of their local universe children. But the Creative Spirit does not bestow mind until she is endowed with personal prerogatives.
34:4.9 (378.3) Οι υπερεξελικτικές τάξεις προσωπικοτήτων σ’ ένα τοπικό σύμπαν διαθέτουν το υπερσυμπαντικά πρότυπο διάνοιας τοπικού συμπαντικού τύπου. Οι ανθρώπινες και υπανθρώπινες τάξεις εξελικτικής ζωής διαθέτουν υπασπιστικού τύπου πνεύμα διανοητικής λειτουργίας.		34:4.9 (378.3) The superevolutionary orders of personality in a local universe are endowed with the local universe type of the superuniverse pattern of mind. The human and the subhuman orders of evolutionary life are endowed with the adjutant spirit types of mind ministration.
34:4.10 (378.4) Οι επτά υπασπιστές διάνοιες-πνεύματα αποτελούν δημιουργία του Θείου Λειτουργού ενός τοπικού σύμπαντος. Αυτές οι διάνοιες-πνεύματα μοιάζουν στο χαρακτήρα αλλά διαφέρουν στη δύναμη ενώ όλες μετέχουν με τον ίδιο τρόπο στη φύση του Συμπαντικού Πνεύματος, αν και μετά βίας μπορούν να θεωρηθούν προσωπικότητες μακριά από τη Μητέρα-Δημιουργό τους. Στους επτά υπασπιστές έχουν δοθεί τα ακόλουθα ονόματα: το πνεύμα της σοφίας, το πνεύμα της λατρείας, το πνεύμα της συμβουλής, το πνεύμα της γνώσης, το πνεύμα του θάρρους, το πνεύμα της κατανόησης, το πνεύμα της διαισθητικότητας - της γρήγορης αντίληψης.		34:4.10 (378.4) The seven adjutant mind-spirits are the creation of the Divine Minister of a local universe. These mind-spirits are similar in character but diverse in power, and all partake alike of the nature of the Universe Spirit, although they are hardly regarded as personalities apart from their Mother Creator. The seven adjutants have been given the following names: the spirit of wisdom, the spirit of worship, the spirit of counsel, the spirit of knowledge, the spirit of courage, the spirit of understanding, the spirit of intuition—of quick perception.
34:4.11 (378.5) Υπάρχουν τα «επτά πνεύματα του Θεού,» «σαν λάμπες που καίνε μπροστά στο θρόνο,» που ο προφήτης οραματίσθηκε. Δεν είδε, όμως, τις θέσεις των είκοσι τεσσάρων φρουρών γύρω από τους επτά αυτούς υπασπιστές διάνοιες-πνεύματα. Η καταγραφή αυτή αντιπροσωπεύει τη σύγχυση μεταξύ δύο παρουσιάσεων, μιας αναφερόμενης στο αρχηγείο του σύμπαντος και μιας αναφερόμενης στην πρωτεύουσα του συστήματος. Οι θέσεις των είκοσι τεσσάρων αρχαιότερων βρίσκονται στην Τζερουζέμ, το αρχηγείο του τοπικού σας σύμπαντος των κατοικημένων κόσμων.		34:4.11 (378.5) These are the “seven spirits of God,” “like lamps burning before the throne,” which the prophet saw in the symbols of vision. But he did not see the seats of the four and twenty sentinels about these seven adjutant mind-spirits. This record represents the confusion of two presentations, one pertaining to the universe headquarters and the other to the system capital. The seats of the four and twenty elders are on Jerusem, the headquarters of your local system of inhabited worlds.
34:4.12 (378.6) Ήταν όμως για τον Σάλβινγκτον που έγραψε ο Ιωάννης: «Κι’ από το θρόνο βγαίναν αστραπές και κεραυνοί και φωνές» - οι εκπομπές του σύμπαντος προς τα τοπικά συστήματα. Ο προφήτης οραματίσθηκε επίσης τα πλάσματα κατευθυντήριου ελέγχου του τοπικού σύμπαντος, τις ζώσες πυξίδες του αρχηγικού κόσμου. Ο κατευθυντήριος αυτός έλεγχος διατηρείται στον Νέβαδον από τα τέσσερα πλάσματα ελέγχου του Σάλβινγκτον, που λειτουργούν επί των συμπαντικών ρευμάτων και έξυπνα βοηθούνται από την αρχικά λειτουργούσα διάνοια-πνεύμα, τον υπασπιστή διαισθητικότητας, το πνεύμα της «γρήγορης αντίληψης». Η περιγραφή όμως των τεσσάρων αυτών πλασμάτων – των αποκαλουμένων κτηνών – έχει θλιβερά κηλιδωθεί. Είναι απαράμιλλης ομορφιάς και εξαίσιας μορφής.		34:4.12 (378.6) But it was of Salvington that John wrote: “And out of the throne proceeded lightnings and thunderings and voices”—the universe broadcasts to the local systems. He also envisaged the directional control creatures of the local universe, the living compasses of the headquarters world. This directional control in Nebadon is maintained by the four control creatures of Salvington, who operate over the universe currents and are ably assisted by the first functioning mind-spirit, the adjutant of intuition, the spirit of “quick understanding.” But the description of these four creatures—called beasts—has been sadly marred; they are of unparalleled beauty and exquisite form.
34:4.13 (378.7) Οι τέσσερις ακμές της πυξίδας είναι συμπαντικές και εγγενείς στη ζωή του Νέβαδον. Όλα τα ζώντα πλάσματα διαθέτουν σώματα ευαίσθητα που αντιδρούν στα κατευθυντήρια αυτά ρεύματα. Τα πλάσματα αυτά της δημιουργίας(*) αναπαράγονται σε αντίγραφα προς τα κάτω στο σύμπαν, προς τους μεμονωμένους πλανήτες και, ενωμένα με τις μαγνητικές δυνάμεις των κόσμων, ενεργοποιούν τα πλήθη των μικροσκοπικών σωμάτων στον ζωικό οργανισμό, με τρόπο που τα κατευθυντήρια αυτά κύτταρα δείχνουν πάντα βορρά και νότο. Έτσι σταθεροποιείται για πάντα η έννοια του προσανατολισμού στις ζώσες υπάρξεις. Η έννοια αυτή δεν είναι απαραίτητα συνειδητό απόκτημα της ανθρωπότητας. Τα συγκεκριμένα σωματίδια παρατηρήθηκαν για πρώτη φορά στην Ουράντια την εποχή αυτής της αφήγησης.		34:4.13 (378.7) The four points of the compass are universal and inherent in the life of Nebadon. All living creatures possess bodily units which are sensitive and responsive to these directional currents. These creature creations are duplicated on down through the universe to the individual planets and, in conjunction with the magnetic forces of the worlds, so activate the hosts of microscopic bodies in the animal organism that these direction cells ever point north and south. Thus is the sense of orientation forever fixed in the living beings of the universe. This sense is not wholly wanting as a conscious possession by mankind. These bodies were first observed on Urantia about the time of this narration.
5. Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΊΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ^top		5. The Ministry of the Spirit ^top
34:5.1 (379.1) Ο Θείος Λειτουγός συνεργάζεται με τον Δημιουργό Υιό στη δόμηση της ζωής και τη δημιουργία καινούργιων τάξεων υπάρξεων μέχρι τη στιγμή της έβδομης επιφοίτησής του ενώ κατόπιν, μετά την ανέλιξή του στην απόλυτη κυριαρχία του σύμπαντος, εξακολουθεί να συνεργάζεται με τον Υιό και το επιφοιτήσαν πνεύμα του Υιού στο περαιτέρω έργο της λειτουργίας επί του κόσμου και της πλανητικής προόδου.		34:5.1 (379.1) The Divine Minister co-operates with the Creator Son in the formulation of life and the creation of new orders of beings up to the time of his seventh bestowal and, subsequently, after his elevation to the full sovereignty of the universe, continues to collaborate with the Son and the Son’s bestowed spirit in the further work of world ministry and planetary progression.
34:5.2 (379.2) Στους κατοικημένους κόσμους το Πνεύμα αρχίζει το έργο της εξελικτικής προόδου από τη χωρίς ζωή ύλη του πλανήτη, δωρίζοντας πρώτα τα φυτά, κατόπιν τους ζωικούς οργανισμούς, έπειτα τις πρώτες τάξεις των ανθρώπων. Και κάθε διαδοχική μετάδοση συνεισφέρει στην περαιτέρω ανάπτυξη της εξελικτικής δυναμικής της πλανητικής ζωής από τα αρχικά και πρωτόγονα στάδια μέχρι την εμφάνιση των αυτόβουλων πλασμάτων. Το έργο αυτό του Πνεύματος επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από τους επτά υπασπιστές, τα πνεύματα της επαγγελίας, τα ενοποιούντα και συντονίζοντα πνεύματα-διάνοιες των εξελισσόμενων πλανητών, που πάντα και ενωμένα οδηγούν τις φυλές των ανθρώπων σε ανώτερες ιδέες και πνευματικά ιδανικά.		34:5.2 (379.2) On the inhabited worlds the Spirit begins the work of evolutionary progression, starting with the lifeless material of the realm, first endowing vegetable life, then the animal organisms, then the first orders of human existence; and each succeeding impartation contributes to the further unfolding of the evolutionary potential of planetary life from the initial and primitive stages to the appearance of will creatures. This labor of the Spirit is largely effected through the seven adjutants, the spirits of promise, the unifying and co-ordinating spirit-mind of the evolving planets, ever and unitedly leading the races of men towards higher ideas and spiritual ideals.
34:5.3 (379.3) Ο θνητός άνθρωπος βιώνει αρχικά τη λειτουργία του Πνεύματος μαζί και της διάνοιας όταν ο αμιγώς ζωικός νους των εξελικτικών πλασμάτων αναπτύξει τη δυνατότητα να αντιλαμβάνεται τους υπασπιστές της λατρείας και της σοφίας. Η λειτουργία αυτή του έκτου και έβδομου υπασπιστή καταδεικνύει τη διανοητική εξέλιξη, που περνά το κατώφλι της πνευματικής λειτουργίας. Και αμέσως οι διάνοιες αυτές που λειτουργούν πλέον δια της λατρείας και της σοφίας περιλαμβάνονται στα πνευματικά κυκλώματα του Θείου Λειτουργού.		34:5.3 (379.3) Mortal man first experiences the ministry of the Spirit in conjunction with mind when the purely animal mind of evolutionary creatures develops reception capacity for the adjutants of worship and of wisdom. This ministry of the sixth and seventh adjutants indicates mind evolution crossing the threshold of spiritual ministry. And immediately are such minds of worship- and wisdom-function included in the spiritual circuits of the Divine Minister.
34:5.4 (379.4) Όταν, λοιπόν, η διάνοια δοθεί, με τη λειτουργία του Αγίου Πνεύματος, διαθέτει, πλέον, την ικανότητα να επιλέγει (συνειδητά, ή ασυνείδητα) την πνευματική παρουσία του Πατέρα του Σύμπαντος – του Προσαρμοστή της Σκέψης. Αλλά κάθε φυσιολογική διάνοια δεν προετοιμάζεται αυτόματα για να δεχθεί τους Προσαρμοστές της Σκέψης, ει μη μόνον αφού ο επιφοιτών Υιός ελευθερώσει το Πνεύμα της Αλήθειας για πλανητική λειτουργία πάνω σε όλους τους θνητούς. Το Πνεύμα της Αλήθειας λειτουργεί ως ένα με την παρουσία του πνεύματος του Θείου Λειτουργού. Ο διπλός αυτός πνευματικός σύνδεσμος αιωρείται πάνω από τους κόσμους ζητώντας να διδάξει την αλήθεια και να διαφωτίσει πνευματικά το νου του ανθρώπου, να εμπνεύσει την ψυχή των πλασμάτων των ανερχομένων φυλών και να οδηγήσει τους λαούς που κατοικούν στους εξελικτικούς πλανήτες για πάντα προς τον Παραδείσιο στόχο τους του θείου πεπρωμένου.		34:5.4 (379.4) When mind is thus endowed with the ministry of the Holy Spirit, it possesses the capacity for (consciously or unconsciously) choosing the spiritual presence of the Universal Father—the Thought Adjuster. But it is not until a bestowal Son has liberated the Spirit of Truth for planetary ministry to all mortals that all normal minds are automatically prepared for the reception of the Thought Adjusters. The Spirit of Truth works as one with the presence of the spirit of the Divine Minister. This dual spirit liaison hovers over the worlds, seeking to teach truth and to spiritually enlighten the minds of men, to inspire the souls of the creatures of the ascending races, and to lead the peoples dwelling on the evolutionary planets ever towards their Paradise goal of divine destiny.
34:5.5 (379.5) Αν και το Πνεύμα της Αλήθειας εκχύνεται πάνω σε όλα τα υλικά πλάσματα, η λειτουργία και η δύναμη του πνεύματος αυτού του Υιού περιορίζονται σχεδόν απόλυτα από το πώς ο κάθε άνθρωπος δέχεται αυτό που αποτελεί το σύνολο και την ουσία της αποστολής του επιφοιτούντος Υιού. Το Άγιο Πνεύμα είναι εν μέρει ανεξάρτητο από τις ανθρώπινες προθέσεις και εν μέρει εξαρτημένο από τις αποφάσεις και τη συνεργασία της ανθρώπινης βούλησης. Οπωσδήποτε όμως, η λειτουργία του Αγίου Πνεύματος γίνεται ολοένα και πιο αποτελεσματική με τον καθαγιασμό και τον εξαγνισμό της εσωτερικής ζωής των θνητών εκείνων οι οποίοι περισσότερο ολοκληρωτικά υπακούουν στις θείες επιταγές.		34:5.5 (379.5) Though the Spirit of Truth is poured out upon all flesh, this spirit of the Son is almost wholly limited in function and power by man’s personal reception of that which constitutes the sum and substance of the mission of the bestowal Son. The Holy Spirit is partly independent of human attitude and partially conditioned by the decisions and co-operation of the will of man. Nevertheless, the ministry of the Holy Spirit becomes increasingly effective in the sanctification and spiritualization of the inner life of those mortals who the more fully obey the divine leadings.
34:5.6 (379.6) Ως μεμονωμένα άτομα δεν κατέχετε προσωπικά κάποιο ξεχωριστό κομμάτι, ή οντότητα του πνεύματος του Δημιουργού Πατέρα-Υιού, ή του Δημιουργικού Πνεύματος-Μητέρα. Οι λειτουργίες αυτές δεν επικοινωνούν, ούτε κατοικούν στα σκεπτόμενα κέντρα της ατομικής διάνοιας, όπως οι Ελεγκτές των Μυστηρίων. Οι Προσαρμοστές της Σκέψεις σαφώς αποτελούν προσωποποιήσεις της προ-ατομικής πραγματικότητας, ενοικώντας πραγματικά το νου του θνητού ανθρώπου, μέρος κι΄ αυτοί του ίδιου του νου και εργάζονται πάντα σε τέλεια αρμονία με τα συνδυασμένα πνεύματα του Δημιουργού Υιού και του Δημιουργικού Πνεύματος.		34:5.6 (379.6) As individuals you do not personally possess a segregated portion or entity of the spirit of the Creator Father-Son or the Creative Mother Spirit; these ministries do not contact with, nor indwell, the thinking centers of the individual’s mind as do the Mystery Monitors. Thought Adjusters are definite individualizations of the prepersonal reality of the Universal Father, actually indwelling the mortal mind as a very part of that mind, and they ever work in perfect harmony with the combined spirits of the Creator Son and Creative Spirit.
34:5.7 (380.1) Η παρουσία του Αγίου Πνεύματος της Συμπαντικής Θυγατέρας του Απείρου Πνεύματος, του Πνεύματος της Αλήθειας του Συμπαντικού Υιού του Αιώνιου Υιού και εκείνη του πνεύματος-Ρυθμιστή του Πατέρα του Σύμπαντος μέσα σε, ή μαζί με κάθε εξελικτικό θνητό, δηλώνει συμμετρία πνευματικών χαρισμάτων και λειτουργίας, ενώ καθιστά έναν τέτοιο θνητό ικανό συνειδητά να αντιληφθεί το γεγονός ότι είναι και αυτός υιός του Θεού.		34:5.7 (380.1) The presence of the Holy Spirit of the Universe Daughter of the Infinite Spirit, of the Spirit of Truth of the Universe Son of the Eternal Son, and of the Adjuster-spirit of the Paradise Father in or with an evolutionary mortal, denotes symmetry of spiritual endowment and ministry and qualifies such a mortal consciously to realize the faith-fact of sonship with God.
6. ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ^top		6. The Spirit in Man ^top
34:6.1 (380.2) Με την προοδευτική εξέλιξη ενός κατοικημένου πλανήτη και την περαιτέρω πνευματοποίηση των κατοίκων του, επιπλέον πνευματικές επιρροές μπορεί να ληφθούν από τις ώριμες αυτές προσωπικότητες. Καθώς οι θνητοί βελτιώνουν τον έλεγχο του νου και την αντίληψη του πνεύματος, οι πολλαπλές αυτές πνευματικές λειτουργίες γίνονται ολοένα και περισσότερο συντονισμένες. Σε αυξανόμενο βαθμό ενώνονται με την υπερ-λειτουργία της Αγίας τριάδας του Παραδείσου.		34:6.1 (380.2) With the advancing evolution of an inhabited planet and the further spiritualization of its inhabitants, additional spiritual influences may be received by such mature personalities. As mortals progress in mind control and spirit perception, these multiple spirit ministries become more and more co-ordinate in function; they become increasingly blended with the overministry of the Paradise Trinity.
34:6.2 (380.3) Αν και το Θείο μπορεί να έχει πολλαπλές εκδηλώσεις, η θεότητα είναι μοναδική στην ανθρώπινη εμπειρία, πάντα μία. Ούτε η πνευματική λειτουργία είναι πολλαπλή στην ανθρώπινη εμπειρία. Ανεξαρτήτως της πολλαπλότητας της προέλευσης, όλες οι πνευματικές επιδράσεις είναι μία στη λειτουργία τους. Πράγματι είναι μία, όντας η πνευματική λειτουργία του Θεού του Επτάπτυχου εντός, και προς τα πλάσματα του μεγάλου σύμπαντος. Και καθώς η εκτίμηση αλλά και η δεκτικότητα των πλασμάτων για την ενοποιούσα αυτή λειτουργία του πνεύματος μεγαλώνει, γίνεται, στην εμπειρία τους, η λειτουργία του Θεού του Υπέρτατου.		34:6.2 (380.3) Although Divinity may be plural in manifestation, in human experience Deity is singular, always one. Neither is spiritual ministry plural in human experience. Regardless of plurality of origin, all spirit influences are one in function. Indeed they are one, being the spirit ministry of God the Sevenfold in and to the creatures of the grand universe; and as creatures grow in appreciation of, and receptivity for, this unifying ministry of the spirit, it becomes in their experience the ministry of God the Supreme.
34:6.3 (380.4) Από τα ύψη της αιώνιας δόξας κατέρχεται το θείο Πνεύμα, μέσα από μακρές κλιμακώσεις, για να σας συναντήσει όπως είστε, εκεί που βρίσκεστε, τη συγκεκριμένη στιγμή, στη συντροφικότητα της πίστης, με αγάπη να αγκαλιάσει την ψυχή της θνητής προέλευσης και να αρχίσει τη βέβαιη και αδιαφιλονίκητη προσεκτική ανίχνευση των βημάτων εκείνων της συγκατάβασης, χωρίς ποτέ να σταματά, μέχρις ότου η εξελικτική ψυχή ανέλθει με ασφάλεια σ’ αυτά καθ’ εαυτά τα ύψη της ευδαιμονίας απ΄ όπου το θείο Πνεύμα αρχικά ξεκίνησε την αποστολή αυτή του ελέους και της προσφορά.		34:6.3 (380.4) From the heights of eternal glory the divine Spirit descends, by a long series of steps, to meet you as you are and where you are and then, in the partnership of faith, lovingly to embrace the soul of mortal origin and to embark on the sure and certain retracement of those steps of condescension, never stopping until the evolutionary soul is safely exalted to the very heights of bliss from which the divine Spirit originally sallied forth on this mission of mercy and ministry.
34:6.4 (380.5) Οι πνευματικές δυνάμεις αλάνθαστα αναζητούν και κατακτούν τα αρχέτυπα επίπεδά τους. Έχοντας απομακρυνθεί από το Αιώνιο, είναι βέβαιες ότι θα επιστρέψουν σ’ αυτό, φέροντας μαζί τους όλα εκείνα τα παιδιά του χρόνου και του διαστήματος που αποδέχθηκαν την καθοδήγηση και τη διδασκαλία του ενοικούντος Προσαρμοστή, εκείνα που αληθινά «γεννήθηκαν από το Πνεύμα,» τα παιδιά της πίστης του Θεού.		34:6.4 (380.5) Spiritual forces unerringly seek and attain their own original levels. Having gone out from the Eternal, they are certain to return thereto, bringing with them all those children of time and space who have espoused the leading and teaching of the indwelling Adjuster, those who have been truly “born of the Spirit,” the faith sons of God.
34:6.5 (380.6) Το θείο πνεύμα είναι η πηγή της συνεχούς λειτουργίας και ενθάρρυνσης προς τα παιδιά του ανθρώπου. Η δύναμη και τα επιτεύγματά σας γίνονται «σύμφωνα με το έλεός του, δια της ενδυνάμωσης του Πνεύματος.» Η πνευματική ζωή, όπως και η φυσική ενέργεια, είναι αναλώσιμη. Οι πνευματικές προσπάθειες έχουν ως αποτέλεσμα τη σχετική πνευματική εξάντληση. Ολόκληρη η διαδικασία ανέλιξης είναι πραγματική, όσο και πνευματική. Γι’ αυτό, ορθά γράφηκε «Είναι το Πνεύμα που ανανεώνει.» «Το Πνεύμα δίνει ζωή.»		34:6.5 (380.6) The divine Spirit is the source of continual ministry and encouragement to the children of men. Your power and achievement is “according to his mercy, through the renewing of the Spirit.” Spiritual life, like physical energy, is consumed. Spiritual effort results in relative spiritual exhaustion. The whole ascendant experience is real as well as spiritual; therefore, it is truly written, “It is the Spirit that quickens.” “The Spirit gives life.”
34:6.6 (380.7) Οι νεκρές θεωρίες ακόμη και των ύψιστων θρησκευτικών δογμάτων δεν έχουν τη δύναμη να μετασχηματίσουν τον ανθρώπινο χαρακτήρα, ή να ελέγξουν την συμπεριφορά των θνητών. Αυτό που χρειάζεται ο κόσμος σήμερα είναι η αλήθεια την οποία οι αρχαίοι σας διδάσκαλοι διεκήρυξαν: «Όχι μόνο με το λόγο, αλλά επίσης με τη δύναμη και το Άγιο Πνεύμα.» Ο σπόρος της θεωρητικής αλήθειας είναι νεκρός, οι ύψιστες ηθικές θεωρήσεις αναποτελεσματικές, εκτός και μέχρις ότου το θείο Πνεύμα εμφυσήσει τα πρότυπα της αλήθειας και αναζωογονήσει τους τύπους του ορθού.		34:6.6 (380.7) The dead theory of even the highest religious doctrines is powerless to transform human character or to control mortal behavior. What the world of today needs is the truth which your teacher of old declared: “Not in word only but also in power and in the Holy Spirit.” The seed of theoretical truth is dead, the highest moral concepts without effect, unless and until the divine Spirit breathes upon the forms of truth and quickens the formulas of righteousness.
34:6.7 (381.1) Εκείνοι που δέχθηκαν και αναγνώρισαν το Θεό που κατοικεί εντός τους γεννήθηκαν από το Πνεύμα. «Είστε ο ναός του Θεού και το πνεύμα του Θεού κατοικεί εντός σας.» Δεν είναι αρκετό να εκχυθεί το πνεύμα εφ’ υμών. Το θείο πνεύμα πρέπει να κυριαρχήσει και να ελέγξει κάθε φάση της ανθρώπινης εμπειρίας.		34:6.7 (381.1) Those who have received and recognized the indwelling of God have been born of the Spirit. “You are the temple of God, and the spirit of God dwells in you.” It is not enough that this spirit be poured out upon you; the divine Spirit must dominate and control every phase of human experience.
34:6.8 (381.2) Είναι η παρουσία του θείου πνεύματος, του νερού της ζωής εκείνη που εμποδίζει την εξαντλητική δίψα της δυσαρέσκειας των θνητών και την απερίγραπτη πείνα της μη εξαγνισθείσας ανθρώπινης διάνοιας. Οι από το Πνεύμα ορμώμενες υπάρξεις «ποτέ δεν διψούν, γιατί το πνευματικό νερό θα γίνει εντός τους πηγή ικανοποίησης που θα αναβλύζει αιώνια ζωντανή.» Τέτοιες θεϊκά ποτισμένες ψυχές δεν εξαρτώνται από το υλικό τους περιβάλλον για να βρουν τη χαρά της ζωής και την ικανοποίηση της επί της γης ύπαρξης. Φωτίζονται και αναζωογονούνται πνευματικά, ενδυναμώνονται και αποκτούν χαρίσματα ηθικά.		34:6.8 (381.2) It is the presence of the divine Spirit, the water of life, that prevents the consuming thirst of mortal discontent and that indescribable hunger of the unspiritualized human mind. Spirit-motivated beings “never thirst, for this spiritual water shall be in them a well of satisfaction springing up into life everlasting.” Such divinely watered souls are all but independent of material environment as regards the joys of living and the satisfactions of earthly existence. They are spiritually illuminated and refreshed, morally strengthened and endowed.
34:6.9 (381.3) Σε κάθε θνητό υπάρχει μία διπλή φύση: η κληρονομιά των ζωικών τάσεων και η ανώτερη παρόρμηση του πνευματικού δώρου. Κατά τη σύντομη ζωή σας στην Ουράντια, οι δύο αυτές διαφορετικές και μεταξύ τους αντίθετες παρορμήσεις σπάνια μπορούν απόλυτα να συνυπάρξουν. Δύσκολα μπορούν να εναρμονισθούν και να ενοποιηθούν. Σ’ ολόκληρη τη ζωή σας, όμως, το συνδυασμένο Πνεύμα πάντα λειτουργεί για να σας βοηθήσει ώστε να καθυποτάξετε τη σάρκα στο Πνεύμα. Έστω κι’ αν πρέπει να ζήσετε μια ολόκληρη ζωή ως πλάσματα υλικά, έστω κι’ αν δεν μπορείτε να δραπετεύσετε από το σώμα και τις ανάγκες του, παρ’ όλ’ αυτά, όσον αφορά στους στόχους και τα ιδανικά σας, έχετε την αυξανόμενη δύναμη να θέσετε τη ζωική σας φύση υπό την κυριαρχία του Πνεύματος. Μια συνωμοσία των πνευματικών δυνάμεων υπάρχει, πραγματικά, εντός σας, μια συμμαχία θείων δυνάμεων, ο αποκλειστικός σκοπός των οποίων είναι να επιτύχουν την τελική σας απελευθέρωση από τα υλικά δεσμά και τα εμπόδια του πεπερασμένου.		34:6.9 (381.3) In every mortal there exists a dual nature: the inheritance of animal tendencies and the high urge of spirit endowment. During the short life you live on Urantia, these two diverse and opposing urges can seldom be fully reconciled; they can hardly be harmonized and unified; but throughout your lifetime the combined Spirit ever ministers to assist you in subjecting the flesh more and more to the leading of the Spirit. Even though you must live your material life through, even though you cannot escape the body and its necessities, nonetheless, in purpose and ideals you are empowered increasingly to subject the animal nature to the mastery of the Spirit. There truly exists within you a conspiracy of spiritual forces, a confederation of divine powers, whose exclusive purpose is to effect your final deliverance from material bondage and finite handicaps.
34:6.10 (381.4) Ο σκοπός όλης αυτής της λειτουργίας είναι, «να γίνετε δυνατώτεροι με το πνεύμα Του εντός σας.» Και όλο τούτο δεν αντιπροσωπεύει ει μη μόνο τα αρχικά βήματα προς το τελικό επίτευγμα της τέλειας σοφίας και υπηρεσίας, προς την εμπειρία εκείνη δια της οποίας θα «πληρωθείτε με όλη την ουσία του Θεού,» «αφού όλοι όσοι καθοδηγούνται από το πνεύμα του Θεού είναι Υιοί του Θεού.»		34:6.10 (381.4) The purpose of all this ministration is, “That you may be strengthened with power through His spirit in the inner man.” And all this represents but the preliminary steps to the final attainment of the perfection of faith and service, that experience wherein you shall be “filled with all the fullness of God,” “for all those who are led by the spirit of God are the sons of God.”
34:6.11 (381.5) Το Πνεύμα ποτέ δεν οδηγεί, μόνο ηγείται. Αν θέλετε ειλικρινά να διδαχθείτε, αν επιθυμείτε να κατακτήσετε επίπεδα πνευματικά και να φθάσετε στα θεία ύψη, αν ειλικρινά επιθυμείτε να επιτύχετε τον αιώνιο στόχο, τότε το θείο Πνεύμα τρυφερά και στοργικά θα σας οδηγήσει στο μονοπάτι της υϊκής με το Θεό σχέσης και της πνευματικής προόδου. Κάθε σας βήμα πρέπει να είναι βήμα θέλησης, λογικής και χαρούμενης συνεργασίας. Η κυριαρχία του Πνεύματος δεν διαφθείρεται ποτέ από την ανάγκη, ούτε συμβιβάζεται με την παρόρμηση.		34:6.11 (381.5) The Spirit never drives, only leads. If you are a willing learner, if you want to attain spirit levels and reach divine heights, if you sincerely desire to reach the eternal goal, then the divine Spirit will gently and lovingly lead you along the pathway of sonship and spiritual progress. Every step you take must be one of willingness, intelligent and cheerful co-operation. The domination of the Spirit is never tainted with coercion nor compromised by compulsion.
34:6.12 (381.6) Και όταν μία τέτοια ζωή πνευματικής καθοδήγησης γίνεται ελεύθερα και λογικά αποδεκτή, τότε αναπτύσσεται σταδιακά στον ανθρώπινο νου η αναντίρρητη συνειδητοποίηση της θείας επαφής και η διαβεβαίωση της πνευματικής επικοινωνίας. Αργά, ή γρήγορα, «το Πνεύμα συνομολογεί με το πνεύμα σας (τον Προσαρμοστή) ότι είσαστε παιδί του Θεού.» Ήδη σας έχει πει ο Προσαρμοστής της Σκέψης εντός σας, για τη συγγένειά σας με τον Θεό, έτσι που τα αρχεία να πιστοποιούν ότι το Πνεύμα «συνομολογεί με το πνεύμα σας» και όχι προς το πνεύμα σας.		34:6.12 (381.6) And when such a life of spirit guidance is freely and intelligently accepted, there gradually develops within the human mind a positive consciousness of divine contact and assurance of spirit communion; sooner or later “the Spirit bears witness with your spirit (the Adjuster) that you are a child of God.” Already has your own Thought Adjuster told you of your kinship to God so that the record testifies that the Spirit bears witness “with your spirit,” not to your spirit.
34:6.13 (381.7) Η συνειδητοποίηση της πνευματικής κυριαρχίας στην ανθρώπινη ζωή συνοδεύεται τώρα από μία αυξανόμενη προβολή των χαρακτηριστικών του Πνεύματος στις εκφάνσεις της ζωής ενός τέτοιου, υπό του Πνεύματος οδηγούμενου θνητού, «διότι οι καρποί του πνεύματος είναι η αγάπη, η χαρά, η ειρήνη, ο μακρόχρονος πόνος, η καλοσύνη, η αγαθότητα, η πίστη, η πραότητα και η αυτοκυριαρχία.» Τέτοιοι πνευματικά οδηγούμενοι και με τρόπο θεϊκό φωτισμένοι θνητοί, ενώ ακόμη βαδίζουν το ταπεινό μονοπάτι του μόχθου και με την ανθρώπινη πίστη τους εκτελούν τα καθήκοντα της γήινης ύπαρξής τους, έχουν ήδη αρχίσει να διακρίνουν το φως της αιώνιας ζωής, που αχνοφέγγει στις μακρινές ακτές ενός άλλου κόσμου. Έχουν ήδη αρχίσει να αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα της εμπνέουσας και παρηγορούσας αυτής αλήθειας, ότι «Το Βασίλειο του Θεού δεν είναι φαγητό και ποτό, αλλά δικαιοσύνη, γαλήνη και χαρά, μέσα από το Άγιο Πνεύμα.» Και σε κάθε δοκιμασία, σε κάθε δυσκολία, οι αναγεννημένες από το πνεύμα ψυχές στηρίζονται με την ελπίδα εκείνη που υπερβαίνει κάθε φόβο, αφού η αγάπη του Θεού διαχέεται παντού, σε όλες τις καρδιές, με την παρουσία του θείου Πνεύματος.		34:6.13 (381.7) The consciousness of the spirit domination of a human life is presently attended by an increasing exhibition of the characteristics of the Spirit in the life reactions of such a spirit-led mortal, “for the fruits of the spirit are love, joy, peace, long-suffering, gentleness, goodness, faith, meekness, and temperance.” Such spirit-guided and divinely illuminated mortals, while they yet tread the lowly paths of toil and in human faithfulness perform the duties of their earthly assignments, have already begun to discern the lights of eternal life as they glimmer on the faraway shores of another world; already have they begun to comprehend the reality of that inspiring and comforting truth, “The kingdom of God is not meat and drink but righteousness, peace, and joy in the Holy Spirit.” And throughout every trial and in the presence of every hardship, spirit-born souls are sustained by that hope which transcends all fear because the love of God is shed abroad in all hearts by the presence of the divine Spirit.
7. ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ Η ΣΑΡΚΑ ^top		7. The Spirit and the Flesh ^top
34:7.1 (382.1) Η σάρκα, η εγγενής φύση η προερχόμενη από της ζωικής προέλευσης φυλές, δεν φέρει αφ’ εαυτής τους καρπούς του θείου Πνεύματος. Όταν η θνητή φύση αναβαθμίζεται με την προσθήκη της φύσης των Υλικών Υιών του Θεού, όπως οι φυλές της Ουράντια προόδευσαν ως ένα σημείο με την επιφοίτηση του Αδάμ, προετοιμάζεται καλύτερα ο δρόμος για το Πνεύμα της Αλήθειας να συνεργασθεί με τον ενοικούντα Προσαρμοστή για να παρουσιάσει την όμορφη σοδειά των καρπών της φύσης του πνεύματος. Αν δεν αποποιηθείτε τούτο το πνεύμα, ακόμα κι’ η αιωνιότητα θα συνηγορήσει για να εκπληρωθεί η ρήση, «εκείνος θα σας οδηγήσει στην απόλυτη αλήθεια.»		34:7.1 (382.1) The flesh, the inherent nature derived from the animal-origin races, does not naturally bear the fruits of the divine Spirit. When the mortal nature has been upstepped by the addition of the nature of the Material Sons of God, as the Urantia races were in a measure advanced by the bestowal of Adam, then is the way better prepared for the Spirit of Truth to co-operate with the indwelling Adjuster to bring forth the beautiful harvest of the character fruits of the spirit. If you do not reject this spirit, even though eternity may be required to fulfill the commission, “he will guide you into all truth.”
34:7.2 (382.2) Οι εξελικτικοί θνητοί οι κατοικούντες τους φυσικούς κόσμους της πνευματικής ανέλιξης δεν βιώνουν τις έντονες συγκρούσεις μεταξύ του πνεύματος και της σάρκας, οι οποίες χαρακτηρίζουν τις παρούσες φυλές της Ουράντια. Ωστόσο, ακόμα και στους πλέον ιδανικούς πλανήτες, ο προ-Αδαμικός άνθρωπος πρέπει να καταβάλει μεγάλες προσπάθειες για να ανελιχθεί από το αμιγώς ζωικό επίπεδο της ύπαρξης, μέσω διαδοχικών σταδίων διανοητικών εννοιών και ανώτερων πνευματικών αξιών που συνεχώς αυξάνουν.		34:7.2 (382.2) Evolutionary mortals inhabiting normal worlds of spiritual progress do not experience the acute conflicts between the spirit and the flesh which characterize the present-day Urantia races. But even on the most ideal planets, pre-Adamic man must put forth positive efforts to ascend from the purely animalistic plane of existence up through successive levels of increasingly intellectual meanings and higher spiritual values.
34:7.3 (382.3) Η υλική και η πνευματική φύση των θνητών των φυσιολογικών(*) κόσμων δεν βρίσκονται σε διαρκή πόλεμο μεταξύ τους. Έρχονται αντιμέτωπες με την αναγκαιότητα της αναρρίχησης από το ζωικό επίπεδο της ύπαρξης στα ανώτερα επίπεδα της πνευματικής ζωής, αλλά η ανέλιξη αυτή μοιάζει περισσότερο με εκπαιδευτική άσκηση, συγκρινόμενη με τις έντονες αντιπαραθέσεις των θνητών της Ουράντια στο χώρο αυτό της υλικής και πνευματικής φύσης οι οποίες είναι εντελώς διαφορετικές η μία από την άλλη.		34:7.3 (382.3) The mortals of a normal world do not experience constant warfare between their physical and spiritual natures. They are confronted with the necessity of climbing up from the animal levels of existence to the higher planes of spiritual living, but this ascent is more like undergoing an educational training when compared with the intense conflicts of Urantia mortals in this realm of the divergent material and spiritual natures.
34:7.4 (382.4) Οι λαοί της Ουράντια υφίστανται τις συνέπειες της διπλής αποστέρησης της βοήθειας στη διαδικασία της προοδευτικής πλανητικής πνευματικής κατάκτησης. Η μεγάλη αναστάτωση της Καλιγκάστια δημιούργησε παγκόσμια σύγχυση και αποστέρησε όλες τις επόμενες γενεές από την ηθική βοήθεια, την οποία μία καλώς δομημένη κοινωνία θα παρείχε. Περισσότερο όμως καταστροφικό ήταν το σφάλμα του Αδάμ, αφού αποστέρησε τους ανθρώπους από τον ανώτερο αυτό τύπο υλικής φύσης ο οποίος θα μπορούσε να είναι περισσότερο σύμφωνος με τις πνευματικές φιλοδοξίες.		34:7.4 (382.4) The Urantia peoples are suffering the consequences of a double deprivation of help in this task of progressive planetary spiritual attainment. The Caligastia upheaval precipitated world-wide confusion and robbed all subsequent generations of the moral assistance which a well-ordered society would have provided. But even more disastrous was the Adamic default in that it deprived the races of that superior type of physical nature which would have been more consonant with spiritual aspirations.
34:7.5 (382.5) Οι θνητοί της Ουράντια είναι υποχρεωμένοι να υφίστανται τον πολύ σκληρό αυτό αγώνα μεταξύ σάρκας και πνεύματος επειδή οι μακρινοί τους πρόγονοι δεν μετέσχαν πλήρως στη φύση του Αδάμ, μία διαδικασία που έλαβε χώρα με την επιφοίτηση της Εδέμ. Το θείο σχέδιο προέβλεπε για τις θνητές φυλές της Ουράντια να έχουν υλική φύση καλύτερα αποκρινόμενη, αφ’ εαυτής, προς το πνεύμα.		34:7.5 (382.5) Urantia mortals are compelled to undergo such marked struggling between the spirit and the flesh because their remote ancestors were not more fully Adamized by the Edenic bestowal. It was the divine plan that the mortal races of Urantia should have had physical natures more naturally spirit responsive.
34:7.6 (382.6) Παρά τη διπλή αυτή καταστροφή στη φύση του ανθρώπου αλλά και στο περιβάλλον του, οι σημερινοί θνητοί θα βιώσουν σε μικρότερο βαθμό τον προφανή αυτό πόλεμο μεταξύ της σάρκας και του πνεύματος αν εισέλθουν στη βασιλεία του πνεύματος, όπου οι πιστοί υιοί του Θεού απολαμβάνουν σχετική απελευθέρωση από τα δεσμά της σάρκας δια της φωτισμένης και απελευθερωτικής υπηρεσίας τους να πράττουν με ολόψυχη αφοσίωση το θέλημα του Πατέρα εν ουρανοίς. Ο Ιησούς έδειξε στην ανθρωπότητα ένα καινούργιο τρόπο ζωής, σύμφωνα με τον οποίο οι άνθρωποι μπορούν να ξεφύγουν από τις φρικτές συνέπειες της Καλιγκαστικής εξέγερσης και περισσότερο αποτελεσματικά να αποζημιωθούν για την αποστέρηση που τους προκαλεί το σφάλμα του Αδάμ. «Το πνεύμα της ζωής του Ιησού Χριστού μας ελευθέρωσε από τους νόμους των ζώων και τους πειρασμούς του πονηρού και της αμαρτίας.» «Τούτη είναι η νίκη που υπερβαίνει τη σάρκα, ακόμη και την πίστη σας.»		34:7.6 (382.6) Notwithstanding this double disaster to man’s nature and his environment, present-day mortals would experience less of this apparent warfare between the flesh and the spirit if they would enter the spirit kingdom, wherein the faith sons of God enjoy comparative deliverance from the slave-bondage of the flesh in the enlightened and liberating service of wholehearted devotion to doing the will of the Father in heaven. Jesus showed mankind the new way of mortal living whereby human beings may very largely escape the dire consequences of the Caligastic rebellion and most effectively compensate for the deprivations resulting from the Adamic default. “The spirit of the life of Christ Jesus has made us free from the law of animal living and the temptations of evil and sin.” “This is the victory that overcomes the flesh, even your faith.”
34:7.7 (383.1) Οι άνδρες και οι γυναίκες που γνωρίζουν το Θεό, που αναγεννήθηκαν δια του πνεύματος δεν αντιμάχονται πλέον τη θνητή τους φύση περισσότερο απ’ όσο οι κάτοικοι των πιο κανονικών (καλύτερων) κόσμων, των πλανητών που η αμαρτία δεν τους διέφθειρε και η εξέγερση δεν τους άγγιξε. Οι υιοί της πίστης λειτουργούν σε διανοητικά επίπεδα και ζουν σε πνευματικέ σφαίρες πολύ ψηλότερα από τις αντιπαραθέσεις που δημιουργούνται από ανεξέλεγκτες, ή αφύσικες υλικές επιθυμίες. Οι φυσιολογικές παρορμήσεις των ζωικής προέλευσης υπάρξεων και οι υλικές ορέξεις και ορμέμφυτα της υλικής φύσης δεν συγκρούονται με τα πνευματικά επιτεύγματα, ακόμη και τα ανώτερα, ει μη μόνο στο νου των αδαών, των παραπλανημένων, ή των, ανεπιτυχώς, υπερευσυνείδητων ατόμων.		34:7.7 (383.1) Those God-knowing men and women who have been born of the Spirit experience no more conflict with their mortal natures than do the inhabitants of the most normal of worlds, planets which have never been tainted with sin nor touched by rebellion. Faith sons work on intellectual levels and live on spiritual planes far above the conflicts produced by unrestrained or unnatural physical desires. The normal urges of animal beings and the natural appetites and impulses of the physical nature are not in conflict with even the highest spiritual attainment except in the minds of ignorant, mistaught, or unfortunately overconscientious persons.
34:7.8 (383.2) Έχοντας ξεκινήσει το δρόμο για την αιώνια ζωή, έχοντας αποδεχθεί την αποστολή σας και έχοντας λάβει τις οδηγίες για την ανέλιξή σας, μην φοβηθείτε τους κινδύνους της ανθρώπινης λησμονιάς και της θνητής αστάθειας, μην ενοχληθείτε από τις αμφιβολίες της αποτυχίας, ή την αβεβαιότητα της σύγχυσης, μην διστάσετε και μην αμφισβητήσετε τη θέση και την υπόληψή σας, γιατί σε κάθε δύσκολη ώρα, σε κάθε σταυροδρόμι στον αγώνα εμπρός σας, το Πνεύμα της Αλήθειας πάντα θα σας μιλά και θα σας λέει, «Αυτός είναι ο δρόμος.»		34:7.8 (383.2) Having started out on the way of life everlasting, having accepted the assignment and received your orders to advance, do not fear the dangers of human forgetfulness and mortal inconstancy, do not be troubled with doubts of failure or by perplexing confusion, do not falter and question your status and standing, for in every dark hour, at every crossroad in the forward struggle, the Spirit of Truth will always speak, saying, “This is the way.”
34:7.9 (383.3) [Παρουσιάσθηκε από ένα Κραταιό Αγγελιαφόρο προσωρινά επιφορτισμένο να υπηρετήσει στην Ουράντια.]		34:7.9 (383.3) [Presented by a Mighty Messenger temporarily assigned to service on Urantia.]