Εγγραφο 40		Paper 40
ΟΙ ΑΝΕΡΧΟΜΕΝΟΙ ΥΙΟΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ		The Ascending Sons of God
40:0.1 (443.1) Όπως σε πολλές από τις μείζονες ομάδες των συμπαντικών υπάρξεων, έτσι και εδώ επτά επικρατούσες τάξεις Ανερχομένων Υιών του Θεού έχουν αποκαλυφθεί:		40:0.1 (443.1) AS IN many of the major groups of universe beings, seven general classes of the Ascending Sons of God have been revealed:
40:0.2 (443.2) 1. Οι με τον Πατέρα συγχωνευόμενοι Θνητοί.		40:0.2 (443.2) 1. Father-fused Mortals.
40:0.3 (443.3) 2. Οι με τον Υιό συγχωνευόμενοι Θνητοί.		40:0.3 (443.3) 2. Son-fused Mortals.
40:0.4 (443.4) 3. Οι με το Πνεύμα συγχωνευόμενοι Θνητοί.		40:0.4 (443.4) 3. Spirit-fused Mortals.
40:0.5 (443.5) 4. Τα Εξελικτικά Σεραφείμ.		40:0.5 (443.5) 4. Evolutionary Seraphim.
40:0.6 (443.6) 5. Οι Ανερχόμενοι Υλικοί Υιοί.		40:0.6 (443.6) 5. Ascending Material Sons.
40:0.7 (443.7) 6. Οι Μετασχηματισθέντες Μεσοδιάστατοι.		40:0.7 (443.7) 6. Translated Midwayers.
40:0.8 (443.8) 7. Οι Εξατομικευμένοι Προσαρμοστές.		40:0.8 (443.8) 7. Personalized Adjusters.
40:0.9 (443.9) Η ιστορία των υπάρξεων αυτών, από τους κατώτερους, ζωικής προέλευσης θνητούς των εξελικτικών κόσμων, μέχρι τους Εξατομικευμένους Προσαρμοστές του Πατέρα του Σύμπαντος, συνιστά μία έξοχη παρουσίαση της απεριόριστης πλήρωσης της θείας αγάπης και της ελεήμονος συγκατάβασης κατά τη διάρκεια όλων των εποχών και σε όλα τα σύμπαντα της απέραντης δημιουργίας των Θεοτήτων του Παραδείσου.		40:0.9 (443.9) The story of these beings, from the lowly animal-origin mortals of the evolutionary worlds to the Personalized Adjusters of the Universal Father, presents a glorious recital of the unstinted bestowal of divine love and gracious condescension throughout all time and in all universes of the far-flung creation of the Paradise Deities.
40:0.10 (443.10) Οι παρουσιάσεις αυτές άρχισαν με μία περιγραφή των Θεοτήτων και, από ομάδα σε ομάδα, η αφήγηση κατήλθε τη συμπαντική κλίμακα των ζωντανών υπάρξεων, μέχρις ότου έφθασε στην κατώτερη τάξη της ζωής, η οποία πληρώθηκε με την δυνατότητα της αθανασίας. Και τώρα, με απέστειλαν από τον Σάλβινγκτον – άλλου καιρού θνητός, προερχόμενος από έναν εξελικτικό κόσμο του διαστήματος – για να επεξεργασθώ και να συνεχίσω την παρουσίαση του αιώνιου στόχου των Θεών, που αφορά στις ανερχόμενες τάξεις των υιών, ιδιαίτερα δε στα θνητά πλάσματα του χρόνου και του διαστήματος.		40:0.10 (443.10) These presentations began with a description of the Deities, and group by group, the narrative has descended the universal scale of living beings until it has reached the lowest order of life endowed with the potential of immortality; and now am I dispatched from Salvington—onetime a mortal of origin on an evolutionary world of space—to elaborate and continue the recital of the eternal purpose of the Gods respecting the ascending orders of sonship, more particularly with regard to the mortal creatures of time and space.
40:0.11 (443.11) Εφ’ όσον το μεγαλύτερο μέρος της αφήγησης αυτής θα αφιερωθεί στην ανάλυση των τριών βασικών τάξεων των ανερχομένων θνητών, προτεραιότητα θα δοθεί στη μελέτη των μη-θνητών ανερχόμενων τάξεων των υιών - την σεραφική, την Αδαμική, την τάξη των μεσοδιάστατων και τους Προσαρμοστές.		40:0.11 (443.11) Since the greater part of this narrative will be devoted to a discussion of the three basic orders of ascending mortals, consideration will first be given to the nonmortal ascending orders of sonship—seraphic, Adamic, midwayer, and Adjuster.
1. ΤΑ ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΑ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ^top		1. Evolutionary Seraphim ^top
40:1.1 (443.12) Τα ζωικής προέλευσης θνητά πλάσματα δεν είναι οι μοναδικές υπάρξεις που έχουν το προνόμιο να απολαμβάνουν την εξέλιξή τους σε υιούς. Οι στρατιές των αγγέλων μοιράζονται επίσης την ουράνια ευκαιρία να κατακτήσουν τον Παράδεισο. Τα σεραφείμ-Φρουροί, δια της εμπειρίας και της υπηρεσίας τους επί των ανερχομένων θνητών του χρόνου, φθάνουν επίσης στο στάδιο των ανερχομένων υιών. Τέτοιοι άγγελοι κατακτούν τον Παράδεισο μέσω του Σεράφινγκτον και πολλοί εντάσσονται ακόμα και στο Σώμα της Τελικότητας των Θνητών.		40:1.1 (443.12) Mortal creatures of animal origin are not the only beings privileged to enjoy sonship; the angelic hosts also share the supernal opportunity to attain Paradise. Guardian seraphim, through experience and service with the ascending mortals of time, also achieve the status of ascendant sonship. Such angels attain Paradise through Seraphington, and many are even mustered into the Corps of Mortal Finality.
40:1.2 (443.13) Το να αναρριχηθεί στα ουράνια ύψη των τελικιστών υιών κοντά στον Θεό, αποτελεί δεινό επίτευγμα για έναν άγγελο, ένα κατόρθωμα που υπερβαίνει κατά πολύ τη δική σας κατάκτηση της αιώνιας σωτηρίας μέσω του σχεδίου του Αιώνιου Υιού και την αεί παρούσα αρωγή του ενοικούντος Προσαρμοστή. Τα σεραφείμ-φρουροί, όμως, καθώς και άλλοι, ενίοτε, πραγματοποιούν ουσιαστικά τέτοιες ανόδους.		40:1.2 (443.13) To climb to the supernal heights of finaliter sonship with God is a masterly achievement for an angel, an accomplishment far transcending your attainment of eternal survival through the plan of the Eternal Son and the ever-present help of the indwelling Adjuster; but the guardian seraphim, and occasionally others, do actually effect such ascensions.
2. ΟΙ ΑΝΕΡΧΟΜΕΝΟΙ ΥΛΙΚΟΙ ΥΙΟΙ ^top		2. Ascending Material Sons ^top
40:2.1 (444.1) Οι Υλικοί Υιοί του Θεού δημιουργήθηκαν στο τοπικό σύμπαν μαζί με τους Μελχισεδέκ και τους συνεργάτες τους, οι οποίοι έχουν όλοι ταξινομηθεί ως κατερχόμενοι Υιοί. Και πράγματι, οι Πλανητικοί Αδάμ – οι Υλικοί Υιοί και Θυγατέρες των εξελικτικών κόσμων – είναι κατερχόμενοι Υιοί, που κατεβαίνουν στους κατοικημένους κόσμους από τις σφαίρες προέλευσής τους, τις πρωτεύουσες των τοπικών συστημάτων.		40:2.1 (444.1) The Material Sons of God are created in the local universe along with the Melchizedeks and their associates, who are all classified as descending Sons. And indeed, the Planetary Adams—the Material Sons and Daughters of the evolutionary worlds—are descending Sons, coming down to the inhabited worlds from their spheres of origin, the capitals of the local systems.
40:2.2 (444.2) Όταν ένας τέτοιος Αδάμ και μία Εύα επιτύχουν απόλυτα στην από κοινού πλανητική αποστολή τους ως βιολογικοί εξυψωτές, μοιράζονται το πεπρωμένο των κατοίκων του κόσμου τους. Όταν αυτός ο κόσμος παγιωθεί στο προηγμένο καθεστώς του φωτός και της ζωής, επιτρέπεται στον πιστό αυτό Υλικό Υιό και στη Θυγατέρα να παραιτηθούν από όλα τα διοικητικά τους καθήκοντα επί του πλανήτη και αφού απαλλαγούν με τον τρόπο αυτό από την προς τα κάτω πορεία τους, τους επιτρέπεται να καταχωρηθούν ως τελειοποιηθέντες Υλικοί Υιοί στα αρχεία του τοπικού σύμπαντος. Με τον ίδιο τρόπο, όταν η πλανητική αποστολή καθυστερεί για καιρό, είναι δυνατόν οι Υλικοί Υιοί ενός σταθερού επιπέδου – οι πολίτες των τοπικών συστημάτων – να αποσυρθούν από τις δραστηριότητες των κόσμων όπου ανήκουν και με τρόπο παρόμοιο να καταχωρηθούν ως τελειοποιηθέντες Υλικοί Υιοί. Μετά τις τυπικές αυτές διαδικασίες, οι Αδάμ και οι Εύες που απηλλάγησαν, αναγνωρίζονται ως ανερχόμενοι Υιοί του Θεού και μπορούν αμέσως να αρχίσουν το μακρύ ταξίδι προς τη Χαβόνα και τον Παράδεισο, ξεκινώντας από το ακριβές σημείο της κατάστασης στην οποία θα βρίσκονται εκείνη τη στιγμή, καθώς και (σύμφωνα) με τα πνευματικά τους επιτεύγματα. Και κάνουν το ταξίδι αυτό συντροφευόμενοι από τους θνητούς και τους άλλους ανερχόμενους Υιούς, συνεχίζοντας μέχρις ότου συναντήσουν το Θεό και κατακτήσουν το Σώμα της Τελικότητας των Θνητών στην αιώνια υπηρεσία των Θεών του Παραδείσου.		40:2.2 (444.2) When such an Adam and Eve are wholly successful in their joint planetary mission as biologic uplifters, they share the destiny of the inhabitants of their world. When such a world is settled in the advanced stages of light and life, this faithful Material Son and Daughter are permitted to resign all planetary administrative duties, and after being thus liberated from the descending adventure, they are permitted to register themselves as perfected Material Sons on the records of the local universe. Likewise, when planetary assignment is long delayed, may the Material Sons of stationary status—the citizens of the local systems—withdraw from the activities of their status spheres and similarly register as perfected Material Sons. After these formalities such liberated Adams and Eves are accredited as ascending Sons of God and may immediately begin the long journey to Havona and Paradise, starting at the exact point of their then present status and spiritual attainment. And they make this journey in company with the mortal and other ascending Sons, continuing until they have found God and have achieved the Corps of Mortal Finality in the eternal service of the Paradise Deities.
3. ΟΙ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΘΕΝΤΕΣ ΜΕΣΟΔΙΑΣΤΑΤΟΙ ^top		3. Translated Midwayers ^top
40:3.1 (444.3) Αν και στερούνται των άμεσων ευεργετημάτων των επί των πλανητών επιφοιτήσεων των κατερχομένων Υιών του Θεού, αν και η προς τον Παράδεισο ανέλιξη έχει από μακρού καθυστερήσει, παρ’ όλα ταύτα, μόλις ένας εξελικτικός πλανήτης φθάσει στην ενδιάμεση εποχή του φωτός και της ζωής (αν όχι νωρίτερα), και οι δύο ομάδες των μεσοδιάστατων πλασμάτων απαλλάσσονται από τα πλανητικά τους καθήκοντα. Ορισμένες φορές η πλειονότητά τους μετασχηματίζεται, μαζί με τους εξαδέλφους τους ανθρώπους, την ημέρα της καθόδου του ναού του φωτός και της ανέλιξης του Πλανητικού Πρίγκιπα στο αξίωμα του Πλανητικού Κυρίαρχου. Μόλις απαλλαγούν από την πλανητική τους υπηρεσία, και οι δύο τάξεις καταχωρούνται στο τοπικό σύμπαν ως ανερχόμενοι Υιοί του Θεού και αρχίζουν αμέσως την μακρά προς τον Παράδεισο ανέλιξη μέσα από τον ίδιο ακριβώς δρόμο που ορίσθηκε για την πρόοδο των θνητών φυλών των υλικών κόσμων. Η βασική ομάδα προορίζεται για τα διάφορα σώματα τελικότητας, η δευτερεύουσα όμως, ή οι Αδαμικοί Μεσοδιάστατοι είναι όλοι προορισμένοι να ενταχθούν στο Σώμα της Τελικότητας των Θνητών.		40:3.1 (444.3) Although deprived of the immediate benefits of the planetary bestowals of the descending Sons of God, though the Paradise ascent is long deferred, nevertheless, soon after an evolutionary planet has attained the intermediate epochs of light and life (if not before), both groups of midway creatures are released from planetary duty. Sometimes the majority of them are translated, along with their human cousins, on the day of the descent of the temple of light and the elevation of the Planetary Prince to the dignity of Planetary Sovereign. Upon being relieved of planetary service, both orders are registered in the local universe as ascending Sons of God and immediately begin the long Paradise ascent by the very routes ordained for the progression of the mortal races of the material worlds. The primary group are destined to various finaliter corps, but the secondary or Adamic midwayers are all routed for enrollment in the Mortal Corps of Finality.
4. ΟΙ ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΜΕΝΟΙ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΕΣ ^top		4. Personalized Adjusters ^top
40:4.1 (444.4) Αν οι θνητοί του χρόνου αποτύχουν να κατακτήσουν την αιώνια σωτηρία της ψυχής τους στην πλανητική τους ένωση με τα πνευματικά δώρα του Πατέρα του Σύμπαντος, μια τέτοια αποτυχία δεν οφείλεται ποτέ, και κατ’ ουδένα τρόπο, σε αμέλεια του καθήκοντος, της λειτουργίας, της υπηρεσίας, ή της αφοσίωσης εκ μέρους του Προσαρμοστή. Κατά το φυσικό θάνατο, αυτοί οι εγκαταλειμμένοι Ελεγκτές επιστρέφουν στον Ντιβίνινγκτον και εν συνεχεία, μετά την δικαστική απόφαση για τον μη διασωθέντα, μπορεί να αναλάβουν εκ νέου καθήκοντα στους κόσμους του χρόνου και του διαστήματος. Ορισμένες φορές, μετά από επανειλημμένη υπηρεσία του είδους αυτού, ή έπειτα από μία ασυνήθιστη εμπειρία, όπως η λειτουργία ως ενοικούντες Προσαρμοστές ενός ενσαρκωμένου επιφοιτούντος Υιού, οι ικανοί αυτοί Προσαρμοστές εξατομικεύονται από τον Πατέρα του Σύμπαντος.		40:4.1 (444.4) When the mortals of time fail to achieve the eternal survival of their souls in planetary association with the spirit gifts of the Universal Father, such failure is never in any way due to neglect of duty, ministry, service, or devotion on the part of the Adjuster. At mortal death, such deserted Monitors return to Divinington, and subsequently, following the adjudication of the nonsurvivor, they may be reassigned to the worlds of time and space. Sometimes, after repeated services of this sort or following some unusual experience, such as functioning as the indwelling Adjuster of an incarnated bestowal Son, these efficient Adjusters are personalized by the Universal Father.
40:4.2 (445.1) Οι εξατομικευμένοι Προσαρμοστές είναι υπάρξεις μιας μοναδικής και ανεξιχνίαστης τάξης. Όντας αρχικά σε ένα υπαρξιακό, μη-προσωπικό επίπεδο, απέκτησαν εμπειρίες δια της συμμετοχής των στη ζωή και την πορεία των κατώτερων θνητών των υλικών κόσμων. Και αφού η προσωπικότητα που εναποτέθηκε στους έμπειρους αυτούς Προσαρμοστές της Σκέψης γεννηθεί και αποκτήσει την αστείρευτη πηγή της στην προσωπική και συνεχή λειτουργία του Πατέρα του Σύμπαντος επί των πλασμάτων που δημιούργησε, δια της επιφοίτησης της εμπειρικής προσωπικότητας, οι Εξατομικευμένοι αυτοί Προσαρμοστές ταξινομούνται ως ανερχόμενοι Υιοί του Θεού, ως η ανώτερη όλων αυτών των τάξεων των υιών.		40:4.2 (445.1) Personalized Adjusters are beings of a unique and unfathomable order. Originally of existential prepersonal status, they have experientialized by participation in the lives and careers of the lowly mortals of the material worlds. And since the personality bestowed upon these experienced Thought Adjusters takes origin, and has its wellspring, in the Universal Father’s personal and continuing ministry of the bestowals of experiential personality upon his creature creation, these Personalized Adjusters are classified as ascending Sons of God, the highest of all such orders of sonship.
5. ΟΙ ΘΝΗΤΟΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ ^top		5. Mortals of Time and Space ^top
40:5.1 (445.2) Οι θνητοί αντιπροσωπεύουν τον τελευταίο κρίκο στην αλυσίδα των υπάρξεων εκείνων οι οποίες αποκαλούνται υιοί του Θεού. Η προσωπική επαφή του Αρχικού και Αιώνιου Υιού υποβιβάζεται μέσω μίας σειράς εξατομικεύσεων ελαττούμενης θείας υπόστασης και αυξανόμενης ανθρώπινης υπόστασης μέχρις ότου γίνει μία ύπαρξη σχεδόν σαν κι’ εσάς, μία ύπαρξη που μπορείτε να δείτε, να ακούσετε και να αγγίξετε. Και τότε γίνεστε πνευματικά ενήμεροι πάνω στη μεγάλη αλήθεια την οποία η πίστη σας μπορεί να συλλάβει – την υική σας σχέση με τον Αιώνιο Θεό!		40:5.1 (445.2) Mortals represent the last link in the chain of those beings who are called sons of God. The personal touch of the Original and Eternal Son passes on down through a series of decreasingly divine and increasingly human personalizations until there arrives a being much like yourselves, one you can see, hear, and touch. And then you are made spiritually aware of the great truth which your faith may grasp—sonship with the eternal God!
40:5.2 (445.3) Κατά τον ίδιο τρόπο το Αρχικό και Άπειρο Πνεύμα, μέσω μίας μακράς σειράς τάξεων ελαττούμενης θείας υπόστασης και αυξανόμενης θνητής υπόστασης, έλκεται όλο και πιο κοντά στα αγωνιζόμενα πλάσματα των κόσμων, φθάνοντας το όριο της έκφρασης με τη μορφή των αγγέλων – από τους οποίους είστε ελάχιστα κατώτεροι – οι οποίοι προσωπικά σας φυλάσσουν και σας οδηγούν στο ταξίδι της ζωής της θνητής πορείας μέσα στο χρόνο.		40:5.2 (445.3) Likewise does the Original and Infinite Spirit, by a long series of decreasingly divine and increasingly human orders, draw nearer and nearer to the struggling creatures of the realms, reaching the limit of expression in the angels—than whom you were created but a little lower—who personally guard and guide you in the life journey of the mortal career of time.
40:5.3 (445.4) Ο Θεός ο Πατέρας δεν υποβιβάζεται, δεν μπορεί να υποβιβαστεί, με τον ίδιο τρόπο ώστε να πραγματοποιήσει μια τέτοια στενή προσωπική επαφή με τον σχεδόν ατέλειωτο αριθμό των ανερχομένων πλασμάτων, σ’ όλη την έκταση του σύμπαντος των συμπάντων. Ο Πατέρας, ωστόσο, δεν στερείται προσωπικής επαφής με τα κατώτερα πλάσματά του. Δεν είσαστε χωρίς τη θεία παρουσία. Αν και ο Θεός ο Πατέρας δεν μπορεί να βρίσκεται μαζί σας μέσω μιας άμεσης εκδήλωσης της προσωπικότητάς του, βρίσκεται εντός σας και αποτελεί μέρος σας με την ταυτότητα των ενοικούντων Προσαρμοστών της Σκέψης, των θείων Ελεγκτών. Με τον τρόπο αυτό ο Πατέρας, ο οποίος είναι ο πλέον μακράν ευρισκόμενος σε σχέση μ’ εσάς, όσον αφορά στην προσωπικότητα και το πνεύμα, έλκεται κοντά σας μέσα στο κύκλωμα της προσωπικότητας και την πνευματική επαφή της εσώτερης επικοινωνίας με αυτές καθ’ εαυτές τις ψυχές των θνητών υιών και θυγατέρων του.		40:5.3 (445.4) God the Father does not, cannot, thus downstep himself to make such near personal contact with the almost limitless number of ascending creatures throughout the universe of universes. But the Father is not deprived of personal contact with his lowly creatures; you are not without the divine presence. Although God the Father cannot be with you by direct personality manifestation, he is in you and of you in the identity of the indwelling Thought Adjusters, the divine Monitors. Thus does the Father, who is the farthest from you in personality and in spirit, draw the nearest to you in the personality circuit and in the spirit touch of inner communion with the very souls of his mortal sons and daughters.
40:5.4 (445.5) Η πνευματική αναγνώριση συνιστά το μυστικό της ατομικής σωτηρίας και καθορίζει τον προορισμό της πνευματικής ανέλιξης. Και εφ’ όσον οι Προσαρμοστές της Σκέψης είναι τα μόνα πνεύματα με δυνατότητα συγχώνευσης, τα οποία μπορούν να συνταυτισθούν με τον άνθρωπο κατά τη διάρκεια της θνητής του ζωής, οι θνητοί του χρόνου και του διαστήματος ταξινομούνται κατ’ αρχήν σύμφωνα με τη σχέση τους προς τα θεία αυτά δώρα, τους ενοικούντες Ελεγκτές των Μυστηρίων. Η ταξινόμηση αυτή έχει ως εξής:		40:5.4 (445.5) Spirit identification constitutes the secret of personal survival and determines the destiny of spiritual ascension. And since the Thought Adjusters are the only spirits of fusion potential to be identified with man during the life in the flesh, the mortals of time and space are primarily classified in accordance with their relation to these divine gifts, the indwelling Mystery Monitors. This classification is as follows:
40:5.5 (445.6) 1. Θνητοί μεταβατικής, ή εμπειρικής παραμονής του Προσαρμοστή.		40:5.5 (445.6) 1. Mortals of the transient or experiential Adjuster sojourn.
40:5.6 (445.7) 2. Θνητοί μη συγχωνευόμενων με τον Προσαρμοστή τύπων.		40:5.6 (445.7) 2. Mortals of the non-Adjuster-fusion types.
40:5.7 (445.8) 3. Θνητοί με δυνατότητα συγχώνευσης με τον Προσαρμοστή.		40:5.7 (445.8) 3. Mortals of Adjuster-fusion potential.
40:5.8 (445.9) Σειρά πρώτη – θνητοί μεταβατικής, ή εμπειρικής παραμονής του Προσαρμοστή. Ο καθορισμός της σειράς αυτής είναι προσωρινός σε οποιονδήποτε εξελισσόμενο πλανήτη, εφ’ όσον χρησιμοποιείται κατά τα πρώιμα στάδια όλων των κατοικημένων κόσμων, εκτός εκείνων της δεύτερης σειράς.		40:5.8 (445.9) Series one—mortals of the transient or experiential Adjuster sojourn. This series designation is temporary for any evolving planet, being used during the early stages of all inhabited worlds except those of the second series.
40:5.9 (445.10) Οι θνητοί της πρώτης σειράς κατοικούν στους κόσμους του διαστήματος κατά τις πρώιμες εποχές της εξέλιξης του ανθρώπινου είδους και περιλαμβάνουν τους πλέον πρωτόγονους τύπους της ανθρώπινης διάνοιας. Σε πολλούς κόσμους, όπως η προ-Αδαμική Ουράντια, μεγάλοι αριθμοί ανώτερων και περισσότερο προηγμένων τύπων πρωτόγονων ανθρώπων αποκτούν την ικανότητα της σωτηρίας, αλλά αποτυγχάνουν να φθάσουν στη συγχώνευση με τον Προσαρμοστή. Για αιώνες επί αιώνων, προ της ανέλιξης του ανθρώπου στο επίπεδο της ανώτερης πνευματικής επιλογής, οι Προσαρμοστές κατοικούν στο νου των αγωνιζόμενων αυτών πλασμάτων κατά τη διάρκεια της σύντομης ζωής τους στη σάρκα και τη στιγμή κατά την οποία τα αυτόβουλα αυτά πλάσματα ενοικούνται από τον Προσαρμοστή, αρχίζει τη λειτουργία της η ομάδα των αγγέλων. Ενώ οι θνητοί αυτοί της πρώτης σειράς δεν έχουν προσωπικούς φρουρούς, έχουν ομαδικούς επιτηρητές.		40:5.9 (445.10) Mortals of series one inhabit the worlds of space during the earlier epochs of the evolution of mankind and embrace the most primitive types of human minds. On many worlds like pre-Adamic Urantia great numbers of the higher and more advanced types of primitive men acquire survival capacity but fail to attain Adjuster fusion. For ages upon ages, before man’s ascent to the level of higher spiritual volition, the Adjusters occupy the minds of these struggling creatures during their short lives in the flesh, and the moment such will creatures are indwelt by Adjusters, the group guardian angels begin to function. While these mortals of the first series do not have personal guardians, they do have group custodians.
40:5.10 (446.1) Ένας εμπειρικός Προσαρμοστής παραμένει κοντά σε μία πρωτόγονη ανθρώπινη ύπαρξη σ’ ολόκληρη τη διάρκεια της ζωής της στη σάρκα. Οι Προσαρμοστές συνεισφέρουν σε μεγάλο βαθμό στην πρόοδο των πρωτόγονων ανθρώπων, αλλά είναι ανίκανοι να σχηματίσουν αιώνια ένωση με τους θνητούς αυτούς. Η παροδική αυτή λειτουργία των Προσαρμοστών επιτυγχάνει δύο πράγματα: Κατ’ αρχήν αποκτούν πολύτιμη και ουσιαστική εμπειρία πάνω στη φύση και τη λειτουργία της εξελικτικής διάνοιας, μία εμπειρία που θα αποδειχθεί ανεκτίμητη σε σχέση με τις μετέπειτα επαφές σε άλλους κόσμους, με υπάρξεις μεγαλύτερης εξέλιξης. Δεύτερον, η προσωρινή διαμονή των Προσαρμοστών συνεισφέρει στην προετοιμασία των θνητών υποκειμένων τους για την πιθανή, συνακόλουθη συγχώνευση με το Πνεύμα. Όλες οι ψυχές του τύπου αυτού που αναζητούν τον Θεό επιτυγχάνουν την αιώνια ζωή δια του πνευματικού εναγκαλισμού του Πνεύματος-Μητέρα του τοπικού σύμπαντος και γίνονται, με τον τρόπο αυτό, ανερχόμενοι θνητοί του καθεστώτος του τοπικού σύμπαντος. Πολλά άτομα της προ-Αδαμικής Ουράντια προωθήθηκαν έτσι στους κόσμους-δώματα της Σατάνια.		40:5.10 (446.1) An experiential Adjuster remains with a primitive human being throughout his entire lifetime in the flesh. The Adjusters contribute much to the advancement of primitive men but are unable to form eternal unions with such mortals. This transient ministry of the Adjusters accomplishes two things: First, they gain valuable and actual experience in the nature and working of the evolutionary intellect, an experience which will be invaluable in connection with later contacts on other worlds with beings of higher development. Second, the transient sojourn of the Adjusters contributes much towards preparing their mortal subjects for possible subsequent Spirit fusion. All God-seeking souls of this type achieve eternal life through the spiritual embrace of the Mother Spirit of the local universe, thus becoming ascending mortals of the local universe regime. Many persons from pre-Adamic Urantia were thus advanced to the mansion worlds of Satania.
40:5.11 (446.2) Οι Θεοί που θέσπισαν ότι ο θνητός άνθρωπος πρέπει να ανέλθει στα ανώτερα επίπεδα της πνευματικής διάνοιας μέσα από ατέλειωτους καιρούς εξελικτικών δοκιμών και δεινών, λαμβάνουν υπ’ όψιν την κατάσταση και τις ανάγκες του σε κάθε στάδιο της ανέλιξής του. Και είναι πάντα με τρόπο θείο σωστοί και δίκαιοι, ακόμα και σαγηνευτικά ελεήμονες, στην τελική κρίση των αγωνιζόμενων αυτών θνητών των πρώτων ημερών των εξελισσόμενων φυλών.		40:5.11 (446.2) The Gods who ordained that mortal man should climb to higher levels of spiritual intelligence through long ages of evolutionary trials and tribulations, take note of his status and needs at every stage of the ascent; and always are they divinely fair and just, even charmingly merciful, in the final judgments of these struggling mortals of the early days of the evolving races.
40:5.12 (446.3) Σειρά δεύτερη – θνητοί μη συγχωνευόμενων με τον Προσαρμοστή τύπων. Πρόκειται για ιδιαίτερους τύπους ανθρώπινων υπάρξεων οι οποίες δεν είναι ικανές να επιτύχουν αιώνια ένωση με τους ενοικούντες Προσαρμοστές τους. Η κατά τύπο ταξινόμηση μεταξύ των φυλών των οποίων η διάνοια ανήκει στην πρώτη, δεύτερη, ή τρίτη σειρά δεν αποτελεί όρο για τη συγχώνευση με τον Προσαρμοστή. Όλοι αυτοί οι θνητοί είναι συγγενείς, οι συγκεκριμένοι όμως τύποι, οι μη συγχωνευόμενοι με τον Προσαρμοστή αποτελούν μία εντελώς διαφορετική και ευδιάκριτα τροποποιημένη τάξη αυτόβουλων πλασμάτων. Πολλοί από τους μη-αναπνέοντες ανήκουν στη σειρά αυτή, ενώ υπάρχουν πολυάριθμες επίσης ομάδες οι οποίες συνήθως δεν συγχωνεύονται με τον Προσαρμοστή.		40:5.12 (446.3) Series two—mortals of the non-Adjuster-fusion types. These are specialized types of human beings who are not able to effect eternal union with their indwelling Adjusters. Type classification among the one-, two-, and three-brained races is not a factor in Adjuster fusion; all such mortals are akin, but these non-Adjuster-fusion types are a wholly different and markedly modified order of will creatures. Many of the nonbreathers belong to this series, and there are numerous other groups who do not ordinarily fuse with Adjusters.
40:5.13 (446.4) Όπως και η σειρά υπ’ αριθμόν ένα, κάθε μέλος της ομάδας αυτής απολαμβάνει τη λειτουργία ενός και μοναδικού Προσαρμοστή κατά τη διάρκεια της ζωής του στη σάρκα. Κατά την εγκόσμια ζωή, οι Προσαρμοστές αυτοί κάνουν για τους υποκείμενους στην προσωρινή ενοίκησή τους, οτιδήποτε γίνεται σε άλλους κόσμους, όπου οι θνητοί έχουν τη δυνατότητα συγχώνευσης. Οι θνητοί της δεύτερης αυτής σειράς ενοικούνται συχνά από παρθένους(*) Προσαρμοστές, οι ανώτεροι τύποι των ανθρώπων, όμως, συνδέονται συχνά με κυρίαρχους και έμπειρους Ελεγκτές.		40:5.13 (446.4) Like series number one, each member of this group enjoys the ministry of a single Adjuster during lifetime in the flesh. During temporal life these Adjusters do everything for their subjects of temporary indwelling that is done on other worlds where the mortals are of fusion potential. The mortals of this second series are often indwelt by virgin Adjusters, but the higher human types are often in liaison with masterful and experienced Monitors.
40:5.14 (446.5) Στο ανελικτικό σχέδιο αναβάθμισης των ζωικής προέλευσης πλασμάτων, οι υπάρξεις αυτές απολαμβάνουν την ίδια αφοσιωμένη υπηρεσία των Υιών του Θεού, όπως αυτή επεκτείνεται ως τον τύπο των θνητών της Ουράντια. Η σεραφική συνεργασία με τους Προσαρμοστές στους μη συγχωνευόμενους πλανήτες παρέχεται το ίδιο ολοκληρωμένα όπως στους κόσμους με δυνατότητα συγχώνευσης. Οι φρουροί του πεπρωμένου λειτουργούν επί των κόσμων αυτών ακριβώς όπως λειτουργούν στην Ουράντια ενώ με παρόμοιο τρόπο λειτουργούν και κατά τη στιγμή της σωτηρίας των θνητών, οπότε η διασωζόμενη ψυχή συγχωνεύεται με το Πνεύμα.		40:5.14 (446.5) In the ascendant plan for upstepping the animal-origin creatures, these beings enjoy the same devoted service of the Sons of God as is extended to the Urantia type of mortals. Seraphic co-operation with Adjusters on the nonfusion planets is just as fully provided as on the worlds of fusion potential; the guardians of destiny minister on such spheres just as on Urantia and similarly function at the time of mortal survival, at which time the surviving soul becomes Spirit fused.
40:5.15 (446.6) Όταν συναντήσετε τους τροποποιημένους αυτούς τύπους θνητών στους κόσμους-δώματα, δεν θα συναντήσετε δυσκολίες στο να επικοινωνήσετε μαζί τους. Εκεί μιλούν την ίδια γλώσσα του συστήματος, αλλά μέσα από μια τροποποιημένη τεχνική. Οι υπάρξεις αυτές είναι ταυτόσημες με τη δική σας τάξη πλασμάτων όσον αφορά στις εκδηλώσεις του πνεύματος και της προσωπικότητας, διαφέροντας μόνο σε ορισμένα φυσικά χαρακτηριστικά και στο γεγονός ότι εκείνοι δεν συγχωνεύονται με τους Προσαρμοστές της Σκέψης.		40:5.15 (446.6) When you encounter these modified mortal types on the mansion worlds, you will find no difficulty in communicating with them. There they speak the same system language but by a modified technique. These beings are identical with your order of creature life in spirit and personality manifestations, differing only in certain physical features and in the fact that they are nonfusible with Thought Adjusters.
40:5.16 (447.1) Όσον αφορά στο γιατί αυτός ο τύπος πλασμάτων δεν μπορεί ποτέ να συγχωνευθεί με τους Προσαρμοστές του Πατέρα του Σύμπαντος, δεν είμαι σε θέση να σας το πω. Ορισμένοι από εμάς τείνουμε να πιστέψουμε ότι οι Φορείς της Ζωής, στην προσπάθειά τους να μορφοποιήσουν υπάρξεις ικανές να διατηρούν την υπόστασή τους σε όχι συνηθισμένο πλανητικό περιβάλλον, βρίσκονται αντιμέτωποι με την ανάγκη να κάνουν τέτοιες ριζικές τροποποιήσεις στο συμπαντικό σχέδιο των έλλογων, αυτόβουλων πλασμάτων, ώστε καθίσταται εγγενώς αδύνατον γι’ αυτά να δημιουργήσουν μόνιμη ένωση με τους Προσαρμοστές. Συχνά έχουμε ρωτήσει: Πρόκειται για ένα εκούσιο, ή ακούσιο μέρος του σχεδίου ανέλιξης; Αλλά ποτέ δεν βρήκαμε την απάντηση.		40:5.16 (447.1) As to just why this type of creature is never able to fuse with the Adjusters of the Universal Father, I am unable to say. Some of us incline to the belief that the Life Carriers, in their efforts to formulate beings capable of maintaining existence in an unusual planetary environment, are confronted with the necessity of making such radical modifications in the universe plan of intelligent will creatures that it becomes inherently impossible to bring about permanent union with the Adjusters. Often have we asked: Is this an intended or an unintended part of the ascension plan? but we have not found the answer.
40:5.17 (447.2) Σειρά τρίτη – θνητοί με δυνατότητα συγχώνευσης με τον Προσαρμοστή. Όλοι οι με τον Πατέρα συγχωνευόμενοι θνητοί έχουν ζωική προέλευση, ακριβώς όπως οι Ουραντιανές φυλές. Περιλαμβάνουν θνητούς του πρώτου, δεύτερου και τρίτου τύπου διάνοιας οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να συγχωνευθούν με τον Προσαρμοστή. Οι Ουραντιανοί ανήκουν στον ενδιάμεσο, ή υπ’ αριθμόν δύο τύπο διάνοιας, όντας με πολλούς τρόπους ανώτεροι, ως άνθρωποι, από τις ομάδες του υπ’ αριθμόν ένα τύπου διάνοιας, αλλά σαφώς περιορισμένοι σε σύγκριση με τις τάξεις του υπ’ αριθμόν τρία τύπου διάνοιας. Οι τρεις αυτοί τύποι των φυσικών-διανοητικών ικανοτήτων δεν αποτελούν όρο για την επιφοίτηση του Προσαρμοστή, τη σεραφική υπηρεσία, ή οποιαδήποτε άλλη φάση πνευματικής λειτουργίας. Η διανοητική και πνευματική διαφορά μεταξύ των τριών διανοητικών τύπων χαρακτηρίζει άτομα τα οποία είναι, κατά τα λοιπά, απόλυτα ίδια, όσον αφορά στις διανοητικές ικανότητες και τις πνευματικές δυνατότητες, διαφορά μέγιστη στην εγκόσμια ζωή και με τάση να ελαττωθεί καθώς οι κόσμοι-δώματα διασχίζονται ένας προς έναν. Από τα αρχηγεία των συστημάτων και πέρα, η πρόοδος των τριών αυτών τύπων είναι η ίδια και το τελικό προς τον Παράδεισο πεπρωμένο τους ταυτόσημο.		40:5.17 (447.2) Series three—mortals of Adjuster-fusion potential. All Father-fused mortals are of animal origin, just like the Urantia races. They embrace mortals of the one-brained, two-brained, and three-brained types of Adjuster-fusion potential. Urantians are of the intermediate or two-brained type, being in many ways humanly superior to the one-brained groups but definitely limited in comparison with the three-brained orders. These three types of physical-brain endowment are not factors in Adjuster bestowal, in seraphic service, or in any other phase of spirit ministry. The intellectual and spiritual differential between the three brain types characterizes individuals who are otherwise quite alike in mind endowment and spiritual potential, being greatest in the temporal life and tending to diminish as the mansion worlds are traversed one by one. From the system headquarters on, the progression of these three types is the same, and their eventual Paradise destiny is identical.
40:5.18 (447.3) Οι μη αριθμημένες σειρές. Η αφήγηση αυτή δεν είναι δυνατόν να περιλάβει όλες τις συναρπαστικές παραλλαγές των εξελικτικών κόσμων. Γνωρίζετε ότι ένας στους δέκα κόσμους αποτελεί ένα δεκαδικό, ή εμπειρικό πλανήτη, δεν γνωρίζετε όμως τίποτα για τις υπόλοιπες μεταβλητές που σημειοδοτούν την διαδοχή των εξελικτικών κόσμων. Υπάρχουν διαφορές αμέτρητες ώστε να μπορέσουμε τις αφηγηθούμε, ακόμη και μεταξύ των άγνωστων τάξεων των ζώντων πλασμάτων, όπως υπάρχουν και μεταξύ των πλανητών της ίδιας ομάδας, η παρουσίαση όμως αυτή καθιστά σαφείς τις βασικές διαφορές εν σχέσει προς την ανελικτική πορεία. Και η ανελικτική πορεία είναι ο σημαντικότερος παράγων για οποιαδήποτε θεώρηση των θνητών του χρόνου και του διαστήματος.		40:5.18 (447.3) The unnumbered series. These narratives cannot possibly embrace all of the fascinating variations in the evolutionary worlds. You know that every tenth world is a decimal or experimental planet, but you know nothing of the other variables that punctuate the processional of the evolutionary spheres. There are differences too numerous to narrate even between the revealed orders of living creatures as between planets of the same group, but this presentation makes clear the essential differences in relation to the ascension career. And the ascension career is the most important factor in any consideration of the mortals of time and space.
40:5.19 (447.4) Όσον αφορά στις ευκαιρίες για τη σωτηρία των θνητών, ας γίνει μια για πάντα σαφές: Όλες οι ψυχές, σε οποιαδήποτε δυνατή φάση θνητής ύπαρξης θα σωθούν με την προϋπόθεση ότι θα επιδείξουν τη θέληση να συνεργασθούν με τους ενοικούντες Προσαρμοστές τους και θα εκδηλώσουν την επιθυμία να συναντήσουν το Θεό και να κατακτήσουν τη θεία τελειότητα, έστω κι’ αν αυτή η επιθυμία δεν είναι παρά η αρχική, αμυδρή αναλαμπή της πρωτόγονης αντίληψης εκείνου του «αληθούς φωτός το οποίο φωτίζει κάθε άνθρωπο που έρχεται στον κόσμο.»		40:5.19 (447.4) As to the chances of mortal survival, let it be made forever clear: All souls of every possible phase of mortal existence will survive provided they manifest willingness to co-operate with their indwelling Adjusters and exhibit a desire to find God and to attain divine perfection, even though these desires be but the first faint flickers of the primitive comprehension of that “true light which lights every man who comes into the world.”
6. ΟΙ ΥΙΟΙ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ^top		6. The Faith Sons of God ^top
40:6.1 (447.5) Οι θνητές φυλές αποτελούν τους αντιπροσώπους της κατώτερης τάξης της έλλογης και προσωπικής δημιουργίας. Εσείς οι θνητοί είστε οι πολυαγαπημένοι των θεών και καθένας σας μπορεί να αποφασίσει να αποδεχθεί το συγκεκριμένο πεπρωμένο μιας λαμπρής εμπειρίας, δεν ανήκετε όμως εκ φύσεως στη θεία τάξη. Είστε εξ ολοκλήρου θνητοί. Θα αναγνωρισθείτε ως ανερχόμενοι υιοί τη στιγμή κατά την οποία θα λάβει χώρα η συγχώνευση, αλλά το επίπεδο των θνητών του χρόνου και του διαστήματος είναι εκείνο των υιών της πίστης προ του γεγονότος της τελικής συγχώνευσης της διασωζόμενης θνητής ψυχής με κάποιο τύπο αιώνιου και αθάνατου πνεύματος.		40:6.1 (447.5) The mortal races stand as the representatives of the lowest order of intelligent and personal creation. You mortals are divinely beloved, and every one of you may choose to accept the certain destiny of a glorious experience, but you are not yet by nature of the divine order; you are wholly mortal. You will be reckoned as ascending sons the instant fusion takes place, but the status of the mortals of time and space is that of faith sons prior to the event of the final amalgamation of the surviving mortal soul with some type of eternal and immortal spirit.
40:6.2 (448.1) Είναι σοβαρό και ουράνιο το γεγονός ότι τέτοια ταπεινά και υλικά πλάσματα όπως οι θνητές υπάρξεις της Ουράντια είναι υιοί του Θεού, παιδιά της πίστης του Ανώτατου. «Ιδού, ποιο είδος αγάπης μας έχει εναποθέσει ο Πατέρας, ώστε να αποκαλούμεθα υιοί του Θεού.» «Σε όσους τον αποδέχθηκαν, έδωσε τη δύναμη να αντιλαμβάνονται ότι είναι οι υιοί του θεού.» Ενώ «αυτό που θα γίνετε δεν φαίνεται ακόμη,» ενώ ακόμα και τώρα «είσαστε παιδιά της πίστης του Θεού.» «διότι δεν δεχθήκατε το πνεύμα που θα σας προσδέσει πάλι στο φόβο, αλλά δεχθήκατε το πνεύμα των υιών, δια του οποίου εκράξατε ‘Πατέρα μας’». Ο αρχαίος προφήτης μίλησε στο όνομα του αιώνιου Θεού: «Θα τους δώσω ακόμη ένα χώρο στον οίκο μου και ένα όνομα καλύτερο από αυτό των υιών. Θα τους δώσω ένα όνομα αιώνιο ένα που δεν θα αποχωριστούν. «Και επειδή είσαστε υιοί του, ο Θεός απέστειλε το πνεύμα του Υιού του στην καρδιά σας.»		40:6.2 (448.1) It is a solemn and supernal fact that such lowly and material creatures as Urantia human beings are the sons of God, faith children of the Highest. “Behold, what manner of love the Father has bestowed upon us that we should be called the sons of God.” “As many as received him, to them gave he the power to recognize that they are the sons of God.” While “it does not yet appear what you shall be,” even now “you are the faith sons of God”; “for you have not received the spirit of bondage again to fear, but you have received the spirit of sonship, whereby you cry, ‘our Father.’” Spoke the prophet of old in the name of the eternal God: “Even to them will I give in my house a place and a name better than sons; I will give them an everlasting name, one that shall not be cut off.” “And because you are sons, God has sent forth the spirit of his Son into your hearts.”
40:6.3 (448.2) Όλοι οι εξελικτικοί κόσμοι οι οποίοι κατοικούνται από θνητούς αποτελούν κατοικία αυτών των υιών της πίστης του Θεού, των υιών της Χάρης και του ελέους, των θνητών υπάρξεων που ανήκουν στη θεία οικογένεια και γι’ αυτό αποκαλούνται υιοί του Θεού. Οι θνητοί της Ουράντια δικαιούνται να θεωρούν εαυτούς ως υιούς του Θεού διότι:		40:6.3 (448.2) All evolutionary worlds of mortal habitation harbor these faith sons of God, sons of grace and mercy, mortal beings belonging to the divine family and accordingly called the sons of God. Urantia mortals are entitled to regard themselves as being the sons of God because:
40:6.4 (448.3) 1. Είστε οι υιοί της πνευματικής επαγγελίας, υιοί της πίστης. Αποδεχθήκατε το καθεστώς της υικής σχέσης. Πιστεύετε στην αλήθεια της υικής σας σχέσης και με τον τρόπο αυτό η υική σας σχέση με το Θεό γίνεται για πάντα αληθής.		40:6.4 (448.3) 1. You are sons of spiritual promise, faith sons; you have accepted the status of sonship. You believe in the reality of your sonship, and thus does your sonship with God become eternally real.
40:6.5 (448.4) 2. Ένας Δημιουργός Υιός του Θεού έγινε ένας εξ υμών. Είναι στην πραγματικότητα ο μεγαλύτερος αδελφός σας. Και αν γίνετε εν πνεύματι αληθείς αδελφοί του Χριστού, του τροπαιοφόρου Μιχαήλ, τότε εν πνεύματι πρέπει επίσης να γίνετε υιοί του κοινού σας Πατέρα – του ίδιου του Συμπαντικού Πατέρα των πάντων.		40:6.5 (448.4) 2. A Creator Son of God became one of you; he is your elder brother in fact; and if in spirit you become truly related brothers of Christ, the victorious Michael, then in spirit must you also be sons of that Father which you have in common—even the Universal Father of all.
40:6.6 (448.5) 3. Είστε υιοί επειδή το πνεύμα ενός Υιού σας κατέκλυσε, επειδή απεριόριστα και βέβαια εναποτέθηκε σ’ όλες τις φυλές της Ουράντια. Το πνεύμα αυτό σας έλκει πάντα προς τον θείο Υιό ο οποίος είναι η γενεσιουργός αιτία και προς τον Πατέρα του Παραδείσου, ο οποίος είναι η γενεσιουργός αιτία του θείου αυτού Υιού.		40:6.6 (448.5) 3. You are sons because the spirit of a Son has been poured out upon you, has been freely and certainly bestowed upon all Urantia races. This spirit ever draws you toward the divine Son, who is its source, and toward the Paradise Father, who is the source of that divine Son.
40:6.7 (448.6) 4. Από τη θεία, ελεύθερη βούλησή του, ο Πατέρας του Σύμπαντος σας έχει δώσει την προσωπικότητά σας ως πλάσματα. Είσαστε προικισμένοι με μία ποσότητα της θείας αυτής αμεσότητας της δράσης της ελεύθερης βούλησης, την οποία ο Θεός μοιράζεται με όλους όσους γίνονται υιοί του.		40:6.7 (448.6) 4. Of his divine free-willness, the Universal Father has given you your creature personalities. You have been endowed with a measure of that divine spontaneity of freewill action which God shares with all who may become his sons.
40:6.8 (448.7) 5. Εντός σας κατοικεί ένα κλάσμα του Πατέρα του Σύμπαντος και έτσι σχετίζεστε άμεσα με τον θείο πατέρα όλων των Υιών του Θεού.		40:6.8 (448.7) 5. There dwells within you a fragment of the Universal Father, and you are thus directly related to the divine Father of all the Sons of God.
7. ΟΙ ΣΥΓΧΩΝΕΥΟΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΘΝΗΤΟΙ ^top		7. Father-Fused Mortals ^top
40:7.1 (448.8) Η αποστολή των Προσαρμοστών, η ενοίκησή τους, αποτελεί πράγματι ένα από τα ακατανόητα μυστήρια του Θεού του Πατέρα. Τα κλάσματα αυτά της θείας φύσης του Πατέρα του Σύμπαντος φέρουν μαζί τους τη δυναμική της αθανασίας των πλασμάτων. Οι Προσαρμοστές είναι αθάνατα πνεύματα και η ένωση μαζί τους χαρίζει αιώνια ζωή στην ψυχή του συγχωνευόμενου θνητού.		40:7.1 (448.8) The sending of Adjusters, their indwelling, is indeed one of the unfathomable mysteries of God the Father. These fragments of the divine nature of the Universal Father carry with them the potential of creature immortality. Adjusters are immortal spirits, and union with them confers eternal life upon the soul of the fused mortal.
40:7.2 (448.9) Οι φυλές σας, των διασωζόμενων θνητών, ανήκουν σ’ αυτή την ομάδα των ανερχομένων Υιών του Θεού. Είστε τώρα πλανητικοί υιοί, εξελικτικά πλάσματα που προήλθαν από τις εμφυτεύσεις του Φορέα της Ζωής και τροποποιήθηκαν από την συγχώνευση με την Αδαμική ζωή, ωστόσο, μετά βίας μπορείτε να θεωρηθείτε ανερχόμενοι υιοί. Είστε όμως πράγματι υιοί με δυναμική ανέλιξης – ακόμη και στα μεγαλύτερα ύψη της δόξας και του θείου επιτεύγματος – και αυτή την πνευματική κατάσταση των ανερχομένων υιών μπορείτε να την κατακτήσετε δια της πίστης και της εκούσιας συνεργασίας με τις εξαγνισμένες δραστηριότητες των ενοικούντων Προσαρμοστών. Όταν εσείς και ο Προσαρμοστής σας συγχωνευθείτε οριστικά και για πάντα, όταν εσείς οι δύο γίνετε ένα, όπως ακριβώς εντός του Χριστού Μιχαήλ ο Υιός του Θεού και ο Υιός του Ανθρώπου είναι ένα, τότε πράγματι θα έχετε γίνει ανερχόμενοι υιοί του Θεού.		40:7.2 (448.9) Your own races of surviving mortals belong to this group of the ascending Sons of God. You are now planetary sons, evolutionary creatures derived from the Life Carrier implantations and modified by the Adamic-life infusion, hardly yet ascending sons; but you are indeed sons of ascension potential—even to the highest heights of glory and divinity attainment—and this spiritual status of ascending sonship you may attain by faith and by freewill co-operation with the spiritualizing activities of the indwelling Adjuster. When you and your Adjusters are finally and forever fused, when you two are made one, even as in Christ Michael the Son of God and the Son of Man are one, then in fact have you become the ascending sons of God.
40:7.3 (449.1) Οι λεπτομέρειες της πορείας του Προσαρμοστή ο οποίος λειτουργεί ενοικών σ’ ένα πλάσμα, σ’ έναν δόκιμο και εξελικτικό πλανήτη δεν αποτελεί μέρος της αποστολής μου. Η επεξεργασία της μεγάλης αυτής αλήθειας αγκαλιάζει ολόκληρη την διαδρομή σας. Κάνω μνεία ορισμένων λειτουργιών των Προσαρμοστών για να συντάξω μία πλήρη έκθεση πάνω στους με τον Προσαρμοστή συγχωνευόμενους θνητούς. Τα ενοικούντα αυτά κλάσματα του Θεού βρίσκονται κοντά στην κατηγορία της ύπαρξής σας από τις πρώτες μέρες της φυσικής σας υπόστασης σ’ ολόκληρο το μήκος της ανελικτικής πορείας στον Νέβαδον και τον Όρβοντον κι’ ακόμα προς τη Χαβόνα και τον ίδιο τον Παράδεισο. Μετά ταύτα, στην αιώνια διαδρομή, ο ίδιος αυτός Προσαρμοστής γίνεται ένα μαζί σας και κομμάτι από σας.		40:7.3 (449.1) The details of the Adjuster career of indwelling ministry on a probationary and evolutionary planet are not a part of my assignment; the elaboration of this great truth embraces your whole career. I include the mention of certain Adjuster functions in order to make a replete statement regarding Adjuster-fused mortals. These indwelling fragments of God are with your order of being from the early days of physical existence through all of the ascending career in Nebadon and Orvonton and on through Havona to Paradise itself. Thereafter, in the eternal adventure, this same Adjuster is one with you and of you.
40:7.4 (449.2) Αυτοί είναι οι θνητοί οι οποίοι πήραν την εντολή από τον Πατέρα του Σύμπαντος, «Εστέ τέλειοι, ως εγώ ειμί τέλειος.» Ο Πατέρας έχει εναποθέσει τον εαυτό του πάνω σας, έθεσε το πνεύμα του εντός σας. Γι’ αυτό απαιτεί από σας την ύπατη τελειότητα. Η αφήγηση της ανόδου του ανθρώπου από τις θνητές σφαίρες του κόσμου στα θεία βασίλεια της αιωνιότητας συνιστά μια παράξενη εξιστόρηση η οποία δεν περιλαμβάνεται στα καθήκοντά μου, η ουράνια όμως αυτή περιπέτεια γίνεται η υπέρτατη σπουδή του θνητού ανθρώπου.		40:7.4 (449.2) These are the mortals who have been commanded by the Universal Father, “Be you perfect, even as I am perfect.” The Father has bestowed himself upon you, placed his own spirit within you; therefore does he demand ultimate perfection of you. The narrative of human ascent from the mortal spheres of time to the divine realms of eternity constitutes an intriguing recital not included in my assignment, but this supernal adventure should be the supreme study of mortal man.
40:7.5 (449.3) Η συγχώνευση με ένα κλάσμα του Πατέρα του Σύμπαντος είναι ισοδύναμη με τη θεία επισημοποίηση της τελικής κατάκτησης του Παράδεισου, και τέτοιοι συγχωνευόμενοι με τον Προσαρμοστή θνητοί αποτελούν τη μοναδική τάξη ανθρωπίνων υπάρξεων που διασχίζουν όλοι τα κυκλώματα της Χαβόνα και βρίσκουν τον Θεό στον Παράδεισο. Για τον συγχωνευόμενο με τον Προσαρμοστή θνητό, η πορεία της συμπαντικής υπηρεσίας είναι ολάνοιχτη. Πόσο αξιοσέβαστο πεπρωμένο και πόσο μεγαλειώδες επίτευγμα περιμένει τον καθένα από εσάς! Μπορείτε να εκτιμήσετε απόλυτα αυτά που έγιναν για σας; Αντιλαμβάνεστε το μεγαλείο της αποκορύφωσης του αιώνιου επιτεύγματος που απλώνεται εμπρός σας; - ακόμα και σ’ εσάς που προχωρείτε με κόπο στο ταπεινό μονοπάτι της ζωής, μέσα από την αποκαλούμενη «κοιλάδα των δακρύων;»		40:7.5 (449.3) Fusion with a fragment of the Universal Father is equivalent to a divine validation of eventual Paradise attainment, and such Adjuster-fused mortals are the only class of human beings who all traverse the Havona circuits and find God on Paradise. To the Adjuster-fused mortal the career of universal service is wide open. What dignity of destiny and glory of attainment await every one of you! Do you fully appreciate what has been done for you? Do you comprehend the grandeur of the heights of eternal achievement which are spread out before you?—even you who now trudge on in the lowly path of life through your so-called “vale of tears”?
8. ΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΥΙΟ ΣΥΓΧΩΝΕΥΟΜΕΝΟΙ ΘΝΗΤΟΙ ^top		8. Son-Fused Mortals ^top
40:8.1 (449.4) Ενώ πρακτικά όλοι οι διασωζόμενοι θνητοί συγχωνεύονται με τον Προσαρμοστή τους σε κάποιον από τους κόσμους-δώματα, ή αμέσως μετά την άφιξή τους στους ανώτερους μοροντιανούς κόσμους, υπάρχουν ορισμένες περιπτώσεις καθυστερημένης συγχώνευσης, ορισμένοι (θνητοί) που δεν βιώνουν την τελική αυτή βεβαιότητα της σωτηρίας παρά μόνο όταν φθάσουν στους τελευταίους εκπαιδευτικούς κόσμους των αρχηγείων του σύμπαντος. Και λίγοι από τους θνητούς αυτούς υποψήφιους για την αιώνια ζωή αποτυγχάνουν εντελώς να ταυτοποιηθούν δια της συγχώνευσης με τον πιστό Προσαρμοστή τους.		40:8.1 (449.4) While practically all surviving mortals are fused with their Adjusters on one of the mansion worlds or immediately upon their arrival on the higher morontia spheres, there are certain cases of delayed fusion, some not experiencing this final surety of survival until they reach the last educational worlds of the universe headquarters; and a few of these mortal candidates for never-ending life utterly fail to attain identity fusion with their faithful Adjusters.
40:8.2 (449.5) Οι θνητοί αυτοί θεωρήθηκαν άξιοι για σωτηρία από τις δικαστικές αρχές ενώ και οι ίδιοι οι Προσαρμοστές τους, επιστρέφοντας από τον Ντιβίνινγκτον, ενέκριναν την ανέλιξή τους στους κόσμους-δώματα. Οι υπάρξεις αυτές ανήλθαν μέσω ενός συστήματος, ενός αστερισμού, καθώς επίσης και μέσω των εκπαιδευτικών κόσμων του κυκλώματος του Σάλβινγκτον. Απόλαυσαν τις «εβδομήντα φορές επτά» ευκαιρίες για συγχώνευση και παρ’ όλ’ αυτά στάθηκαν ανίκανοι να επιτύχουν την ενοποίηση με τους Προσαρμοστές τους.		40:8.2 (449.5) Such mortals have been deemed worthy of survival by the adjudicational authorities, and even their Adjusters, by returning from Divinington, have concurred in their ascension to the mansion worlds. Such beings have ascended through a system, a constellation, and through the educational worlds of the Salvington circuit; they have enjoyed the “seventy times seven” opportunities for fusion and still have been unable to attain oneness with their Adjusters.
40:8.3 (449.6) Όταν γίνει πλέον φανερό ότι κάποια δυσκολία στο συγχρονισμό παρακωλύει τη συγχώνευση με τον Πατέρα, συνέρχονται οι κριτές της σωτηρίας του Δημιουργού Υιού. Και όταν το δικαστήριο αυτό της αξιολόγησης της συμπεριφοράς, επικυρωμένο από έναν προσωπικό αντιπρόσωπο των Αρχαίων των Ημερών, αποφασίσει τελικά ότι ο ανερχόμενος θνητός δεν είναι ένοχος για μία συγκεκριμένη αιτία που τον εμπόδισε να επιτύχει τη συγχώνευση, καταχωρούν την απόφασή τους στα αρχεία του τοπικού σύμπαντος και δεόντως μεταβιβάζουν τις διαπιστώσεις τους αυτές στους Αρχαίους των Ημερών. Κατόπιν, ο ενοικών Προσαρμοστής επιστρέφει αμέσως στον Ντιβίνινγκτον για να πάρει την επιβεβαίωση από τους Εξατομικευμένους Ελεγκτές και με την αναχώρηση αυτή, ο μοροντιανός θνητός συγχωνεύεται αμέσως μ’ ένα εξατομικευμένο δώρο του πνεύματος του Δημιουργού Υιού.		40:8.3 (449.6) When it becomes apparent that some synchronizing difficulty is inhibiting Father fusion, the survival referees of the Creator Son are convened. And when this court of inquiry, sanctioned by a personal representative of the Ancients of Days, finally determines that the ascending mortal is not guilty of any discoverable cause for failure to attain fusion, they so certify on the records of the local universe and duly transmit this finding to the Ancients of Days. Thereupon does the indwelling Adjuster return forthwith to Divinington for confirmation by the Personalized Monitors, and upon this leave-taking the morontia mortal is immediately fused with an individualized gift of the spirit of the Creator Son.
40:8.4 (450.1) Όπως περίπου οι μοροντιανές σφαίρες του Νέβαδον μοιράζονται με τους θνητούς που συγχωνεύονται με το Πνεύμα, έτσι και αυτά τα με τον Υιό συγχωνευθέντα πλάσματα μοιράζονται τις υπηρεσίες του Όρβοντον με τους αδελφούς τους, τους συγχωνευθέντες με τον Προσαρμοστή, που ταξιδεύουν προς το μακρινό Νησί του Παραδείσου. Είναι πραγματικοί αδελφοί σας και θ’ απολαύσετε σε μεγάλο βαθμό τη σχέση τους μαζί σας, καθώς θα περνάτε από τους εκπαιδευτικούς κόσμους του υπερσύμπαντος.		40:8.4 (450.1) Much as the morontia spheres of Nebadon are shared with the Spirit-fused mortals, so do these Son-fused creatures share the services of Orvonton with their Adjuster-fused brethren who are journeying inward towards the far-distant Isle of Paradise. They are truly your brethren, and you will greatly enjoy their association as you pass through the training worlds of the superuniverse.
40:8.5 (450.2) Οι με τον Υιό συγχωνευθέντες θνητοί δεν αποτελούν πολυάριθμη ομάδα, όντας λιγότεροι από ένα εκατομμύριο στο υπερσύμπαν του Όρβοντον. Εκτός του προορισμού τους να κατοικήσουν στον Παράδεισο, είναι κατά τα πάντα ισότιμοι με τους συγχωνευθέντες με τον Προσαρμοστή συντρόφους τους. Συχνά ταξιδεύουν στον Παράδεισο, σε υπερσυμπαντικές αποστολές, αλλά σπάνια διαμένουν μόνιμα εκεί, αφού ως τάξη περιορίζονται στο υπερσύμπαν όπου γεννήθηκαν.		40:8.5 (450.2) Son-fused mortals are not a numerous group, there being less than one million of them in the superuniverse of Orvonton. Aside from residential destiny on Paradise they are in every way the equals of their Adjuster-fused associates. They frequently journey to Paradise on superuniverse assignment but seldom permanently reside there, being, as a class, confined to the superuniverse of their nativity.
9. ΟΙ ΜΕ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΣΥΓΧΩΝΕΥΟΜΕΝΟΙ ΘΝΗΤΟΙ ^top		9. Spirit-Fused Mortals ^top
40:9.1 (450.3) Οι ανερχόμενοι, με το Πνεύμα συγχωνευόμενοι θνητοί δεν αποτελούν προσωπικότητες της Τρίτης Γενεσιουργού Αιτίας. Περιλαμβάνονται στο κύκλωμα προσωπικοτήτων του Πατέρα, αλλά έχουν συγχωνευθεί με εξατομικεύσεις του προ-διανοητικού πνεύματος της Τρίτης Γενεσιουργού Αιτίας και Κέντρου. Μία τέτοια συγχώνευση με το Πνεύμα ουδέποτε συμβαίνει κατά τη διάρκεια της φυσικής ζωής. Λαμβάνει χώρα μόνο κατά τη στιγμή της επαναφύπνισης των θνητών στη μοροντιανή υπόσταση στους κόσμους-δώματα. Κατά την διαδικασία της συγχώνευσης δεν υπάρχει επικάλυψη. Το αυτόβουλο πλάσμα συγχωνεύεται είτε με το Πνεύμα, είτε με τον Υιό, είτε με τον Πατέρα. Εκείνοι οι οποίοι συγχωνεύονται με τον Προσαρμοστή, ή τον Πατέρα, ουδέποτε συγχωνεύονται με το Πνεύμα, ή τον Υιό.		40:9.1 (450.3) Ascending Spirit-fused mortals are not Third Source personalities; they are included in the Father’s personality circuit, but they have fused with individualizations of the premind spirit of the Third Source and Center. Such Spirit fusion never occurs during the span of natural life; it takes place only at the time of mortal reawakening in the morontia existence on the mansion worlds. In the fusion experience there is no overlapping; the will creature is either Spirit fused, Son fused, or Father fused. Those who are Adjuster or Father fused are never Spirit or Son fused.
40:9.2 (450.4) Το γεγονός ότι οι τύποι αυτοί των θνητών πλασμάτων δεν είναι υποψήφιοι για συγχώνευση με τον Προσαρμοστή, δεν εμποδίζει τους Προσαρμοστές να κατοικούν εντός τους κατά τη ζωή τους στη σάρκα. Οι Προσαρμοστές λειτουργούν στο νου των υπάρξεων αυτών κατά το διάστημα της υλικής ζωής, αλλά ουδέποτε ενοποιούνται αιώνια με τις ψυχές των μαθητών τους. Όσο διαρκεί η προσωρινή αυτή παραμονή, οι Προσαρμοστές με τρόπο δραστικό αναπτύσσουν σταδιακά το ίδιο πνευματικό ισοδύναμο της θνητής φύσης – την ψυχή – το οποίο αναπτύσσουν στους υποψήφιους για τη συγχώνευση μαζί τους. Μέχρι τη στιγμή του φυσικού θανάτου,(*) το έργο των Προσαρμοστών είναι συγγενές προς τη λειτουργία τους επί των φυλών σας, μόλις όμως ο θνητός επιστρέψει στα εξ ων συνετέθη, οι Προσαρμοστές αποχωρίζονται για πάντα τους υποψήφιους αυτούς για συγχώνευση με το Πνεύμα και, προχωρώντας κατ’ ευθείαν προς τον Ντιβίνινγκτον, το αρχηγείο όλων των Θείων Ελεγκτών, περιμένουν τις καινούργιες αποστολές της τάξης τους.		40:9.2 (450.4) The fact that these types of mortal creatures are not Adjuster-fusion candidates does not prevent the Adjusters from indwelling them during the life in the flesh. Adjusters do work in the minds of such beings during the span of material life but never become everlastingly one with their pupil souls. During this temporary sojourn the Adjusters effectively build up the same spirit counterpart of mortal nature—the soul—that they do in the candidates for Adjuster fusion. Up to the time of mortal death the work of the Adjusters is wholly akin to their function in your own races, but upon mortal dissolution the Adjusters take eternal leave of these Spirit-fusion candidates and, proceeding directly to Divinington, the headquarters of all divine Monitors, there await the new assignments of their order.
40:9.3 (450.5) Όταν αυτοί οι κοιμώμενοι διασωθέντες επαναπροσωποποιηθούν στους κόσμους-δώματα, η θέση των Προσαρμοστών που απεχώρησαν πληρούται από μία εξατομίκευση του πνεύματος του Θείου Λειτουργού, του αντιπροσώπου του Απείρου Πνεύματος στο συγκεκριμένο τοπικό σύμπαν. Η πνευματική αυτή ενστάλαξη σχηματίζει τα διασωζόμενα αυτά πλάσματα, τους θνητούς που συγχωνεύθηκαν με το Πνεύμα. Οι υπάρξεις αυτές είναι από κάθε άποψη ισότιμες μ’ εσάς, εν διανοία και πνεύματι. Και είναι πράγματι σύγχρονοί σας, που μοιράζονται τους κόσμους-δώματα και τις μοροντιανές σφαίρες από κοινού με την τάξη σας των υποψηφίων για συγχώνευση, καθώς και με εκείνους που θα συγχωνευθούν με τον Υιό.		40:9.3 (450.5) When such sleeping survivors are repersonalized on the mansion worlds, the place of the departed Adjuster is filled by an individualization of the spirit of the Divine Minister, the representative of the Infinite Spirit in the local universe concerned. This spirit infusion constitutes these surviving creatures Spirit-fused mortals. Such beings are in every way your equals in mind and spirit; and they are indeed your contemporaries, sharing the mansion and morontia spheres in common with your order of fusion candidates and with those who are to be Son fused.
40:9.4 (450.6) Υπάρχει, ωστόσο, κάτι συγκεκριμένο κατά το οποίο οι με το Πνεύμα συγχωνευόμενοι θνητοί διαφέρουν από τους ανερχόμενους αδελφούς τους: Η θνητή μνήμη της ανθρώπινης εμπειρίας στους υλικούς κόσμους προέλευσης επιζεί του θανάτου της σάρκας, επειδή ο ενοικών Προσαρμοστής απέκτησε ένα ισοδύναμο, ή αντίγραφο των γεγονότων εκείνων της ανθρώπινης ζωής, τα οποία είχαν πνευματική σημασία. Με τους θνητούς όμως που συγχωνεύονται με το Πνεύμα δεν υπάρχει παρόμοιος μηχανισμός δια του οποίου να μπορεί η ανθρώπινη μνήμη να διαρκέσει. Τα αντίγραφα της μνήμης του Προσαρμοστή είναι πλήρη και άθικτα, αλλά τα αποκτήματα ήλθαν στην κατοχή των αναχωρούντων Προσαρμοστών δια της εμπειρίας και δεν είναι διαθέσιμα στα πλάσματα εντός των οποίων κατοίκησαν προηγούμενα, που για το λόγο αυτό ξύπνησαν στις αίθουσες της ανάστασης στις μοροντιανές σφαίρες του Νέβαδον, σαν να ήταν νεοδημιουργημένες υπάρξεις, πλάσματα χωρίς συνείδηση προηγούμενης υπόστασης.		40:9.4 (450.6) There is, however, one particular in which Spirit-fused mortals differ from their ascendant brethren: Mortal memory of human experience on the material worlds of origin survives death in the flesh because the indwelling Adjuster has acquired a spirit counterpart, or transcript, of those events of human life which were of spiritual significance. But with Spirit-fused mortals there exists no such mechanism whereby human memory may persist. The Adjuster transcripts of memory are full and intact, but these acquisitions are experiential possessions of the departed Adjusters and are not available to the creatures of their former indwelling, who therefore awaken in the resurrection halls of the morontia spheres of Nebadon as if they were newly created beings, creatures without consciousness of former existence.
40:9.5 (451.1) Τα παιδιά αυτά του τοπικού σύμπαντος είναι σε θέση να επανακτήσουν οι ίδιοι μεγάλο μέρος της προηγούμενης, ανθρώπινης μνήμης των εμπειριών τους, την οποία τους επαναλαμβάνουν τα συντροφικά τους σεραφείμ και χερουβείμ, αλλά και συμβουλευόμενα τις καταγραφές της θνητής πορείας τις οποίες αρχειοθετούν οι καταγράφοντες άγγελοι. Τούτο μπορούν να το πράξουν με αναμφίβολη επιτυχία επειδή η εμπειρικής προέλευσης, στην υλική και θνητή ζωή, διασωζόμενη ψυχή διαθέτει ένα κατάλοιπο εμπειρικής-αναγνωριστικής αντίδρασης σ’ αυτά τα ξεχασμένα γεγονότα της παρελθούσης εμπειρίας.		40:9.5 (451.1) Such children of the local universe are enabled to repossess themselves of much of their former human memory experience through having it retold by the associated seraphim and cherubim and by consulting the records of the mortal career filed by the recording angels. This they can do with undoubted assurance because the surviving soul, of experiential origin in the material and mortal life, while having no memory of mortal events, does have a residual experiential-recognition-response to these unremembered events of past experience.
40:9.6 (451.2) Όταν ένας με το Πνεύμα συγχωνευόμενος θνητός πληροφορηθεί τα γεγονότα της ξεχασμένης παρελθούσας εμπειρίας του, δημιουργείται μία άμεση αντίδραση εμπειρικής αναγνώρισης στην ψυχή (ταυτότητα) του διασωθέντος αυτού, η οποία ακαριαία περιβάλλει το αφηγηθέν γεγονός με τη συναισθηματική χροιά της πραγματικότητας και τις διανοητικές ιδιότητες του γεγονότος. Και η διπλή αυτή αντίδραση συνιστά την ανακατασκευή, την αναγνώριση και την επικύρωση μιας ξεχασμένης πλευράς της θνητής εμπειρίας.		40:9.6 (451.2) When a Spirit-fused mortal is told about the events of the unremembered past experience, there is an immediate response of experiential recognition within the soul (identity) of such a survivor which instantly invests the narrated event with the emotional tinge of reality and with the intellectual quality of fact; and this dual response constitutes the reconstruction, recognition, and validation of an unremembered facet of mortal experience.
40:9.7 (451.3) Ακόμη και στην περίπτωση των υποψήφιων για συγχώνευση με τον Προσαρμοστή, μόνον οι ανθρώπινες εκείνες εμπειρίες που είχαν πνευματική αξία αποτελούν κοινή κτήση των διασωζόμενων θνητών και του επιστρέφοντος Προσαρμοστή και εξ αυτού έρχονται αμέσως στην μνήμη, μετά τη σωτηρία του θνητού. Όσον αφορά στα συμβάντα που δεν ήταν σημαντικά από πνευματικής πλευράς, ακόμη και εκείνοι οι οποίοι συγχωνεύονται με τον Προσαρμοστή είναι υποχρεωμένοι να εξαρτώνται από το γεγονός(*) της αναγνώρισης-αντίδρασης στη διασωζόμενη ψυχή. Και, αφού οποιοδήποτε συμβάν μπορεί να έχει πνευματική σημασία για έναν θνητό, αλλά όχι για έναν άλλο, καθίσταται δυνατόν σε μία ομάδα ταυτόχρονα ανερχομένων θνητών από τον ίδιο πλανήτη να συνδυάζει το απόθεμα των δια του Προσαρμοστή ανακαλούμενων γεγονότων και με τον τρόπο αυτό να ανακατασκευάζει οποιαδήποτε εμπειρία την οποία τα μέλη της είχαν από κοινού, η οποία είχε πνευματική αξία στη ζωή οποιουδήποτε μέλους της.		40:9.7 (451.3) Even with Adjuster-fusion candidates, only those human experiences which were of spiritual value are common possessions of the surviving mortal and the returning Adjuster and hence are immediately remembered subsequent to mortal survival. Concerning those happenings which were not of spiritual significance, even these Adjuster-fusers must depend upon the attribute of recognition-response in the surviving soul. And since any one event may have a spiritual connotation to one mortal but not to another, it becomes possible for a group of contemporary ascenders from the same planet to pool their store of Adjuster-remembered events and thus to reconstruct any experience which they had in common, and which was of spiritual value in the life of any one of them.
40:9.8 (451.4) Ενώ κατανοούμε τις τεχνικές αυτές της ανακατασκευής της μνήμης αρκετά καλά, δεν αντιλαμβανόμαστε την τεχνική της αναγνώρισης της προσωπικότητας. Οι προσωπικότητες που κάποτε είχαν σχέσεις μεταξύ τους, ανταποκρίνονται η μία στην άλλη εντελώς ανεξάρτητα από τη λειτουργία της μνήμης, αν και, η μνήμη καθ’ εαυτή και οι τεχνικές ανακατασκευής της, είναι απαραίτητες για να εγκατασταθεί παρόμοια αμοιβαία ανταπόκριση των προσωπικοτήτων με την πληρότητα της αναγνώρισης.		40:9.8 (451.4) While we understand such techniques of memory reconstruction fairly well, we do not grasp the technique of personality recognition. Personalities of onetime association mutually respond quite independently of the operation of memory, albeit, memory itself and the techniques of its reconstruction are necessary to invest such mutual personality response with the fullness of recognition.
40:9.9 (451.5) Ένας δια του Πνεύματος συγχωνευμένος διασωθείς είναι επιπλέον σε θέση να μάθει πολλά για τη ζωή που έζησε στη σάρκα επισκεπτόμενος τον γενέθλιο κόσμο του, αφού κριθεί στον πλανήτη όπου έζησε. Τα παιδιά αυτά της δια του Πνεύματος συγχώνευσης είναι σε θέση να απολαμβάνουν τις ευκαιρίες αυτές για διερεύνηση της ανθρώπινης διαδρομής τους, αφού, γενικά, περιορίζονται στην υπηρεσία του τοπικού σύμπαντος. Δεν μοιράζονται μ’ εσάς το ευγενικό και ανώτερο πεπρωμένο σας στο εν Παραδείσω Σώμα της Τελικότητας. Μόνον οι δια του Προσαρμοστή συγχωνευμένοι θνητοί, ή άλλες, με ειδικό τρόπο, αντιμετωπιζόμενες υπάρξεις εντάσσονται στις τάξεις εκείνων οι οποίοι τελούν εν αναμονή της αιώνιας πορείας προς το Θείο. Οι δια του Πνεύματος συγχωνευμένοι θνητοί είναι οι μόνιμοι πολίτες των τοπικών συμπάντων. Μπορεί διακαώς να επιθυμούν τον εν Παραδείσω προορισμό τους, αλλά δεν μπορούν να είναι βέβαιοι γι’ αυτόν. Στον Νέβαδον ο συμπαντικός τους οίκος είναι η όγδοη ομάδα των κόσμων που περιβάλλουν τον Σάλβινγκτον, ένας προορισμός-παράδεισος η φύση και ο χώρος του οποίου μοιάζουν πολύ με εκείνον που οραματίσθηκαν οι πλανητικές παραδόσεις της Ουράντια.		40:9.9 (451.5) A Spirit-fused survivor is also able to learn much about the life he lived in the flesh by revisiting his nativity world subsequent to the planetary dispensation in which he lived. Such children of Spirit fusion are enabled to enjoy these opportunities for investigating their human careers since they are in general confined to the service of the local universe. They do not share your high and exalted destiny in the Paradise Corps of the Finality; only Adjuster-fused mortals or other especially embraced ascendant beings are mustered into the ranks of those who await the eternal Deity adventure. Spirit-fused mortals are the permanent citizens of the local universes; they may aspire to Paradise destiny, but they cannot be sure of it. In Nebadon their universe home is the eighth group of worlds encircling Salvington, a destiny-heaven of nature and location much like the one envisioned by the planetary traditions of Urantia.
10. ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ΤΩΝ ΑΝΕΡΧΟΜΕΝΩΝ ^top		10. Ascendant Destinies ^top
40:10.1 (452.1) Οι με το Πνεύμα συγχωνευόμενοι θνητοί είναι, γενικά μιλώντας, εγκλεισμένοι σ’ ένα τοπικό σύμπαν. Οι με τον Υιό συγχωνευόμενοι θνητοί περιορίζονται σ’ ένα υπερσύμπαν. Οι με τον Προσαρμοστή συγχωνευόμενοι θνητοί προορίζονται να διεισδύσουν στο σύμπαν των συμπάντων. Τα πνεύματα συγχώνευσης των θνητών πάντα ανέρχονται στο επίπεδο προέλευσής τους. Παρόμοιες πνευματικές οντότητες πάντα επιστρέφουν στη σφαίρα απ’ όπου αρχικά ξεκίνησαν.		40:10.1 (452.1) Spirit-fused mortals are, generally speaking, confined to a local universe; Son-fused survivors are restricted to a superuniverse; Adjuster-fused mortals are destined to penetrate the universe of universes. The spirits of mortal fusion always ascend to the level of origin; such spirit entities unfailingly return to the sphere of primal source.
40:10.2 (452.2) Οι με το Πνεύμα συγχωνευόμενοι θνητοί ανήκουν στο τοπικό σύμπαν. Κανονικά δεν ανέρχονται πέραν των ορίων του γενέθλιου κόσμου τους, πέραν των ορίων του διαστημικού βεληνεκούς του πνεύματος το οποίο τα διαπερνά. Με τον ίδιο τρόπο, οι με τον Υιό συγχωνευόμενοι ανερχόμενοι αναρριχώνται ως την πηγή της πνευματικής δωρεάς, εφ’ όσον, όπως περίπου το Πνεύμα της Αλήθειας ενός Δημιουργού Υιού εστιάζεται στον συνεργαζόμενο Θείο Λειτουργό, έτσι και το «συγχωνευόμενο πνεύμα» του λειτουργεί στα Ανακλαστικά Πνεύματα των ανώτερων συμπάντων. Τέτοια πνευματική σχέση μεταξύ του τοπικού σύμπαντος επιπέδου και του υπερσυμπαντικού επιπέδου του Θεού του Επτάπτυχου ίσως είναι δύσκολο να αποσαφηνισθεί, αλλά όχι και να γίνει αντιληπτή, αφού αλάθητα αποκαλύπτεται στα παιδιά εκείνα των Ανακλαστικών Πνευμάτων – τις Φωνές των σεκοναφείμ των Δημιουργών Υιών. Ο Προσαρμοστής της Σκέψης, προερχόμενος από τον εν Παραδείσω Πατέρα, ποτέ δεν σταματά, μέχρις ότου ο θνητός βρεθεί πρόσωπο με πρόσωπο με τον αιώνιο Θεό.		40:10.2 (452.2) Spirit-fused mortals are of the local universe; they do not, ordinarily, ascend beyond the confines of their native realm, beyond the boundaries of the space range of the spirit that pervades them. Son-fused ascenders likewise rise to the source of spirit endowment, for much as the Truth Spirit of a Creator Son focalizes in the associated Divine Minister, so is his “fusion spirit” implemented in the Reflective Spirits of the higher universes. Such spirit relationship between the local and the superuniverse levels of God the Sevenfold may be difficult of explanation but not of discernment, being unmistakably revealed in those children of the Reflective Spirits—the secoraphic Voices of the Creator Sons. The Thought Adjuster, hailing from the Father on Paradise, never stops until the mortal son stands face to face with the eternal God.
40:10.3 (452.3) Η μυστηριώδης μεταβλητή στη σχετική τεχνική δια της οποίας μία θνητή ύπαρξη δεν συγχωνεύεται αιώνια, ή δεν μπορεί να συγχωνευθεί, με τον ενοικούντα Προσαρμοστή της Σκέψης, μπορεί να προδίδει κάποιο σφάλμα στο σχέδιο ανέλιξης. Η συγχώνευση με τον Υιό και η συγχώνευση με το Πνεύμα μοιάζουν, επιφανειακά, όσον αφορά στην επανόρθωση ανεξήγητων αποτυχιών σε κάποιες λεπτομέρειες του σχεδίου κατάκτησης του Παραδείσου. Όλα αυτά τα συμπεράσματα όμως είναι λανθασμένα. Διδαχθήκαμε ότι όλα αυτά τα περιστατικά εκτυλίσσονται υπακούοντας στους παγιωμένους νόμους των Ανώτατων Συμπαντικών Κυβερνητών.		40:10.3 (452.3) The mysterious variable in associative technique whereby a mortal being does not or cannot become eternally fused with the indwelling Thought Adjuster may seem to disclose a flaw in the ascension scheme; Son and Spirit fusion do, superficially, resemble compensations of unexplained failures in some detail of the Paradise-attainment plan; but all such conclusions stand in error; we are taught that all these happenings unfold in obedience to the established laws of the Supreme Universe Rulers.
40:10.4 (452.4) Έχουμε αναλύσει το πρόβλημα αυτό και έχουμε φθάσει στο αναμφίβολο συμπέρασμα ότι η αποστολή όλων των θνητών σ’ ένα τελικό, εν Παραδείσω προορισμό θα ήταν αθέμιτη στα σύμπαντα του χρόνου και του διαστήματος, στο βαθμό κατά τον οποίο τα δικαστήρια των Δημιουργών Υιών και των Αρχαίων των Ημερών θα εξηρτώντο, στην περίπτωση αυτή, από τις υπηρεσίες εκείνων οι οποίοι θα μετέβαιναν στους ανώτερους κόσμους. Και φαίνεται απόλυτα σωστό το ότι στις κυβερνήσεις των τοπικών συμπάντων και των υπερσυμπάντων παρέχεται μία μόνιμη ομάδα ανερχομένων πολιτών. Ότι οι λειτουργίες των διοικήσεων αυτών εμπλουτίζονται με τις προσπάθειες ορισμένων ομάδων μεγαλυνθέντων θνητών μόνιμης σειράς, εξελικτικών συμπληρωμάτων των αποχωρούντων και των σουσέιτια. Τώρα πλέον είναι απολύτως προφανές ότι το παρόν σχέδιο ανέλιξης παρέχει στις διοικήσεις του χρόνου και του διαστήματος τις συγκεκριμένες ομάδες ανερχομένων πλασμάτων. Κι’ έχουμε όλοι πολλές φορές αναρωτηθεί: Αντιπροσωπεύουν, άραγε, όλα αυτά σκόπιμο μέρος των πάνσοφων σχεδίων των Αρχιτεκτόνων του Κυρίαρχου Σύμπαντος, τα οποία δημιουργήθηκαν για να παράσχουν στους Δημιουργούς Υιούς και στους Αρχαίους των Ημερών ένα μόνιμο πληθυσμό ανερχομένων; Με εξελιγμένες τάξεις πολιτών, οι οποίοι θα γίνονται ολοένα περισσότερο ικανοί να διαχειρίζονται τα θέματα των κόσμων αυτών στους συμπαντικούς καιρούς που θα έλθουν;		40:10.4 (452.4) We have analyzed this problem and have reached the undoubted conclusion that the consignment of all mortals to an ultimate Paradise destiny would be unfair to the time-space universes inasmuch as the courts of the Creator Sons and of the Ancients of Days would then be wholly dependent on the services of those who were in transit to higher realms. And it does seem to be no more than fitting that the local and the superuniverse governments should each be provided with a permanent group of ascendant citizenship; that the functions of these administrations should be enriched by the efforts of certain groups of glorified mortals who are of permanent status, evolutionary complements of the abandonters and of the susatia. Now it is quite obvious that the present ascension scheme effectively provides the time-space administrations with just such groups of ascendant creatures; and we have many times wondered: Does all this represent an intended part of the all-wise plans of the Architects of the Master Universe designed to provide the Creator Sons and the Ancients of Days with a permanent ascendant population? with evolved orders of citizenship that will become increasingly competent to carry forward the affairs of these realms in the universe ages to come?
40:10.5 (452.5) Το γεγονός ότι τα πεπρωμένα των θνητών ποικίλουν, κατ’ ουδεμία λογική αποδεικνύει ότι το ένα είναι ανώτερο, ή κατώτερο ενός άλλου, αποδεικνύει απλά ότι διαφέρουν. Οι με τον Προσαρμοστή συγχωνευόμενοι θνητοί έχουν πράγματι μια θαυμάσια και μεγαλειώδη πορεία, ως τελικιστές, που απλώνεται μπροστά τους στο αιώνιο μέλλον, αλλά τούτο δεν σημαίνει ότι προκρίνονται περισσότερο από τους ανερχόμενους αδελφούς τους. Δεν υπάρχει φαβοριτισμός, ούτε αυθαιρεσία στην επιλεκτική λειτουργία του θείου σχεδίου της σωτηρίας των θνητών.		40:10.5 (452.5) That mortal destinies do thus vary in no wise proves that one is necessarily greater or lesser than another, merely that they differ. Adjuster-fused ascenders do indeed have a grand and glorious career as finaliters spread out before them in the eternal future, but this does not mean that they are preferred above their ascendant brethren. There is no favoritism, nothing arbitrary, in the selective operation of the divine plan of mortal survival.
40:10.6 (453.1) Ενώ οι με τον Προσαρμοστή συγχωνευόμενοι τελικιστές απολαμβάνουν φαινομενικά τις μεγαλύτερες ευκαιρίες υπηρεσίας από όλους, η κατάκτηση του στόχου αυτού αυτόματα τους αποκλείει από την ευκαιρία να συμμετάσχουν στον αιώνιο αγώνα κάποιου σύμπαντος, ή υπερσύμπαντος, από τις προγενέστερες και λιγότερο κατασταλαγμένες εποχές, μέχρι τις μεταγενέστερες, παγιωμένες περιόδους της επίτευξης της σχετικής τελειότητας. Οι τελικιστές αποκτούν μια θαυμαστή και εκτεταμένη εμπειρία μεταβατικής υπηρεσίας και τους επτά τομείς του μεγάλου σύμπαντος, αλλά συνήθως δεν αποκτούν την ιδιαίτερη εκείνη γνώση οποιουδήποτε σύμπαντος η οποία χαρακτηρίζει τους με το Πνεύμα συγχωνευόμενους βετεράνους του Σώματος της Ολοκλήρωσης του Νέβαδον. Τα άτομα αυτά απολαμβάνουν την ευκαιρία να γίνουν μάρτυρες της ανελισσόμενης διαδοχής των πλανητικών εποχών καθώς αυτές ξεδιπλώνονται μία προς μία, σε δέκα εκατομμύρια κατοικημένους κόσμους. Και στην πιστή υπηρεσία των πολιτών αυτών των τοπικών συμπάντων η μία εμπειρία προτίθεται στην άλλη, μέχρις ότου το πλήρωμα του χρόνου ωριμάσει την ανώτερη εκείνη ποιότητα της σοφίας, η οποία δημιουργείται από την επικεντρωμένη εμπειρία – της αυθεντικής σοφίας – και τούτο αποτελεί αφ’ εαυτού ζωτικό παράγοντα για την παγίωση οποιουδήποτε τοπικού σύμπαντος.		40:10.6 (453.1) While the Adjuster-fused finaliters obviously enjoy the widest service opportunity of all, the attainment of this goal automatically shuts them off from the chance to participate in the agelong struggle of some one universe or superuniverse, from the earlier and less settled epochs to the later and established eras of relative perfection attainment. Finaliters acquire a marvelous and far-flung experience of transient service in all seven segments of the grand universe, but they do not ordinarily acquire that intimate knowledge of any one universe which even now characterizes the Spirit-fused veterans of the Nebadon Corps of Completion. These individuals enjoy an opportunity to witness the ascending processional of the planetary ages as they unfold one by one on ten million inhabited worlds. And in the faithful service of such local universe citizens, experience superimposes upon experience until the fullness of time ripens that high quality of wisdom which is engendered by focalized experience—authoritative wisdom—and this in itself is a vital factor in the settling of any local universe.
40:10.7 (453.2) Ό,τι συμβαίνει με εκείνους που συγχωνεύονται με το Πνεύμα, συμβαίνει και με τους θνητούς εκείνους που συγχωνεύονται με τον Υιό, οι οποίοι κατέκτησαν το δικαίωμα να κατοικήσουν στην Ουβέρσα. Ορισμένες από τις υπάρξεις αυτές προέρχονται από τις προγενέστερες εποχές του Όρβοντον και αντιπροσωπεύουν ένα αργά αυξανόμενο σώμα ενορατικής-εμβαθύνουσας σοφίας η οποία συνεισφέρει με αυξανόμενες πάντα υπηρεσίες στην ευημερία και την τελική παγίωση του έβδομου υπερσύμπαντος.		40:10.7 (453.2) As it is with the Spirit fusers, so is it with those Son-fused mortals who have achieved residential status on Uversa. Some of these beings hail from the earliest epochs of Orvonton, and they represent a slowly accumulating body of insight-deepening wisdom which is making ever-augmenting service contributions to the welfare and eventual settlement of the seventh superuniverse.
40:10.8 (453.3) Ποιος θα είναι ο τελικός προορισμός των σταθερών αυτών τάξεων των πολιτών του τοπικού σύμπαντος και του υπερσύμπαντος δεν το γνωρίζουμε, αλλά είναι πολύ πιθανόν, όταν οι εν Παραδείσω τελικιστές ανοίξουν το δρόμο προς τα επεκτεινόμενα όρια της αιωνιότητας στα πλανητικά συστήματα του πρώτου εξωτερικού διαστημικού επιπέδου, οι δια του Υιού και δια του Πνεύματος συγχωνευόμενοι αδελφοί τους, που λαμβάνουν μέρος στην εξελικτική προσπάθεια των ανερχομένων, θα μπορέσουν να συνεισφέρουν στην διατήρηση της εμπειρικής ισορροπίας των τελειοποιημένων υπερσυμπάντων, ενώ θα είναι έτοιμοι να καλωσορίσουν το ρεύμα των οδοιπόρων του Παραδείσου που έρχεται, το οποίο, τη μακρινή εκείνη μέρα, θα εκχυθεί σ’ ολόκληρο τον Όρβοντον και τις αδελφές δημιουργίες του, σαν χείμαρρος που αναζητά το πνεύμα από τους μέχρι τώρα αχαρτογράφητους και ακατοίκητους γαλαξίες του εξώτερου διαστήματος.		40:10.8 (453.3) What the ultimate destiny of these stationary orders of local and of superuniverse citizenship will be we do not know, but it is quite possible that, when the Paradise finaliters are pioneering the expanding frontiers of divinity in the planetary systems of the first outer space level, their Son- and Spirit-fused brethren of the ascendant evolutionary struggle will be acceptably contributing to the maintenance of the experiential equilibrium of the perfected superuniverses while they stand ready to welcome the incoming stream of Paradise pilgrims who may, at that distant day, pour in through Orvonton and its sister creations as a vast spirit-questing torrent from these now uncharted and uninhabited galaxies of outer space.
40:10.9 (453.4) Ενώ το μεγαλύτερο μέρος των με το Πνεύμα συγχωνευόμενων υπηρετεί μόνιμα ως πολίτες των τοπικών συμπάντων, δεν υπηρετούν όλοι. Αν κάποια φάση της συμπαντικής τους λειτουργίας απαιτήσει την ατομική τους παρουσία στο υπερσύμπαν, τότε οι πολίτες αυτοί θα μετασχηματισθούν ως υπάρξεις με τέτοιο τρόπο ώστε να καταστούν ικανοί να ανέλθουν στο ανώτερο σύμπαν. Και με την άφιξη των Ουράνιων Φρουρών οι οποίοι θα έχουν εντολή να παρουσιάσουν τους με το Πνεύμα συγχωνευθέντες αυτούς θνητούς στα δικαστήρια των Αρχαίων των Ημερών, εκείνοι θα ανέλθουν για να μην επιστρέψουν ποτέ. Γίνονται φύλακες του υπερσύμπαντος, υπηρετώντας ως βοηθοί των Ουράνιων Φρουρών μόνιμα, εκτός των ολίγων εκείνων οι οποίοι στη συνέχεια καλούνται να υπηρετήσουν στον παράδεισο και τη Χαβόνα.		40:10.9 (453.4) While the majority of Spirit fusers serve permanently as citizens of the local universes, all do not. If some phase of their universe ministry should require their personal presence in the superuniverse, then would such transformations of being be wrought in these citizens as would enable them to ascend to the higher universe; and upon the arrival of the Celestial Guardians with orders to present such Spirit-fused mortals at the courts of the Ancients of Days, they would so ascend, never to return. They become wards of the superuniverse, serving as assistants to the Celestial Guardians and permanently, save for those few who are in turn summoned to the service of Paradise and Havona.
40:10.10 (453.5) Όπως οι με το Πνεύμα συγχωνευόμενοι αδελφοί τους, έτσι και οι με τον Υιό συγχωνευόμενοι ούτε διασχίζουν τη Χαβόνα, ούτε κατακτούν τον Παράδεισο αν δεν υποβληθούν σε ορισμένους τροποποιητικούς μετασχηματισμούς. Για πολλούς και σωστούς λόγους οι αλλαγές αυτές έχουν γίνει σε ορισμένους με τον Υιό συγχωνευμένους διασωθέντες και οι υπάρξεις αυτές συναπαντώνται παντού στα επτά κυκλώματα του κεντρικού σύμπαντος. Και είναι με τον τρόπο αυτό που ορισμένοι αριθμοί αμφότερων των με τον Υιό και με το Πνεύμα συγχωνευόμενων θνητών πράγματι ανέρχονται στον Παράδεισο, και επιτυγχάνουν ένα στόχο εν πολλοίς ισότιμο εκείνου ο οποίος περιμένει τους με τον Πατέρα συγχωνευόμενους θνητούς.		40:10.10 (453.5) Like their Spirit-fused brethren, the Son fusers neither traverse Havona nor attain Paradise unless they have undergone certain modifying transformations. For good and sufficient reasons, such changes have been wrought in certain Son-fused survivors, and these beings are to be encountered ever and anon on the seven circuits of the central universe. Thus it is that certain numbers of both the Son- and the Spirit-fused mortals do actually ascend to Paradise, do attain a goal in many ways equal to that which awaits the Father-fused mortals.
40:10.11 (453.6) Οι με τον Πατέρα συγχωνευόμενοι θνητοί είναι εν δυνάμει τελικιστές. Ο προορισμός τους είναι ο Πατέρας του Σύμπαντος και αυτόν κατακτούν, ωστόσο στο πλαίσιο της παρούσας συμπαντικής εποχής, οι τελικιστές, σαν τέτοιοι, δεν ολοκληρώνουν το πεπρωμένο τους. Παραμένουν ανολοκλήρωτα πλάσματα – πνεύματα έκτης κατηγορίας – και εξ αυτού ανενεργοί στους εξελικτικούς χώρους της προ του φωτός και της ζωής κατάστασης.		40:10.11 (453.6) Father-fused mortals are potential finaliters; their destination is the Universal Father, and him they do attain, but within the purview of the present universe age, finaliters, as such, are not destiny attainers. They remain unfinished creatures—sixth-stage spirits—and hence nonactive in the evolutionary domains of prelight-and-life status.
40:10.12 (454.1) Όταν ένας θνητός τελικιστής περιβληθεί την Τριάδα – γίνει τριαδοποιημένος Υιός, όπως ένας Κραταιός Αγγελιαφόρος – τότε ο τελικιστής αυτός έχει φθάσει στον προορισμό του, τουλάχιστον για την παρούσα συμπαντική εποχή. Οι Κραταιοί Αγγελιαφόροι και οι σύντροφοί τους ίσως δεν είναι στην κυριολεξία έβδομης κατηγορίας πνεύματα, αλλά πέραν των άλλων η περίπτυξη της Τριάδας τους προικίζει με κάθε τι, το οποίο θα επιτύχει κάποτε ένας τελικιστής, ως πνεύμα έβδομης κατηγορίας. Όταν οι με το Πνεύμα, ή οι με τον Υιό συγχωνευόμενοι θνητοί τριαδοποιηθούν, βιώνουν την εν Παραδείσω εμπειρία μαζί με τους ανερχόμενους τους συγχωνευόμενους με τον Προσαρμοστή, με τους οποίους είναι ταυτόσημοι σε οτιδήποτε αφορά στην διακυβέρνηση του υπερσύμπαντος. Οι Τριαδοποιημένοι αυτοί Υιοί της Επιλογής, ή της Επίτευξης είναι, τουλάχιστον στην παρούσα φάση ολοκληρωμένα πλάσματα, εν αντιθέσει προς τους τελικιστές οι οποίοι είναι επί του παρόντος μη ολοκληρωμένα πλάσματα.		40:10.12 (454.1) When a mortal finaliter is Trinity embraced—becomes a Trinitized Son, such as a Mighty Messenger—then has that finaliter attained destiny, at least for the present universe age. Mighty Messengers and their fellows may not in the exact sense be seventh-stage spirits, but in addition to other things the Trinity embrace endows them with everything which a finaliter will sometime achieve as a seventh-stage spirit. After Spirit-fused or Son-fused mortals are trinitized, they pass through the Paradise experience with the Adjuster-fused ascenders, with whom they are then identical in all matters pertaining to superuniverse administration. These Trinitized Sons of Selection or of Attainment at least for now are finished creatures, in contrast to the finaliters, who are at present unfinished creatures.
40:10.13 (454.2) Με τον τρόπο αυτό, σε τελική ανάλυση, δεν θα ήταν σωστό να χρησιμοποιήσουμε τις λέξεις «ανώτερος», ή «κατώτερος» προκειμένου να αντιδιαστείλουμε το πεπρωμένο των ανερχόμενων τάξεων των υιών. Κάθε τέτοιος υιός του Θεού μοιράζεται την πατρική ιδιότητα του Θεού και ο Θεός αγαπά το ίδιο κάθε ένα από τα παιδιά που δημιούργησε. Δεν λαμβάνει υπ’ όψιν του το πεπρωμένο των ανελθόντων περισσότερο από όσο των πλασμάτων τα οποία μπορούν να φθάσουν σ’ ένα τέτοιο πεπρωμένο. Ο Πατέρας αγαπά κάθε έναν από τους υιούς του και η αγάπη αυτή δεν είναι λιγότερο από αληθινή, ιερή, θεία, απεριόριστη, αιώνια και μοναδική – μια αγάπη που εναποτίθεται σ’ αυτόν τον υιό και σ’ εκείνον τον υιό, ξεχωριστά, ατομικά και αποκλειστικά. Και μία τέτοια αγάπη επισκιάζει εντελώς όλα τα άλλα δεδομένα. Η υική σχέση είναι η υπέρτατη σχέση των πλασμάτων προς τον Δημιουργό.		40:10.13 (454.2) Thus, in the final analysis, it would be hardly proper to use the words “greater” or “lesser” in contrasting the destinies of the ascending orders of sonship. Every such son of God shares the fatherhood of God, and God loves each of his creature sons alike; he is no more a respecter of ascendant destinies than is he of the creatures who may attain such destinies. The Father loves each of his sons, and that affection is not less than true, holy, divine, unlimited, eternal, and unique—a love bestowed upon this son and upon that son, individually, personally, and exclusively. And such a love utterly eclipses all other facts. Sonship is the supreme relationship of the creature to the Creator.
40:10.14 (454.3) Ως θνητοί μπορείτε τώρα να αναγνωρίσετε τη θέση σας στην οικογένεια των θείων υιών και να αρχίσετε να αισθάνεστε την υποχρέωση να επωφεληθείτε από τα πλεονεκτήματα που τόσο ελεύθερα παρέχονται από το Παραδείσιο σχέδιο της σωτηρίας των θνητών, σχέδιο το οποίο τόσο πολύ εμπλουτίσθηκε και καταυγάσθηκε από την εμπειρία της Ζωής ενός επιφοιτούντος Υιού. Κάθε διευκόλυνση και όλη η δύναμη έχουν προβλεφθεί ώστε να σας διασφαλίσουν το ύπατο επίτευγμα του Παραδείσιου στόχου της θείας τελειότητας.		40:10.14 (454.3) As mortals you can now recognize your place in the family of divine sonship and begin to sense the obligation to avail yourselves of the advantages so freely provided in and by the Paradise plan for mortal survival, which plan has been so enhanced and illuminated by the life experience of a bestowal Son. Every facility and all power have been provided for insuring your ultimate attainment of the Paradise goal of divine perfection.
40:10.15 (454.4) [Παρουσιάσθηκε από έναν Κραταιό Αγγελιαφόρο προσωρινά προσαρτημένο στο επιτελείο του Γαβριήλ του Σάλβινγκτον.]		40:10.15 (454.4) [Presented by a Mighty Messenger temporarily attached to the staff of Gabriel of Salvington.]