Εγγραφο 58		Paper 58
Η ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΤΗΝ ΟΥΡΑΝΤΙΑ		Life Establishment on Urantia
58:0.1 (664.1) Σ’ ολόκληρη τη Σατάνια υπάρχουν εξήντα ένας, μόνο, κόσμοι παρόμοιοι με την Ουράντια, πλανήτες που τροποποιούνται για να εγκατασταθεί η ζωή.(*) Η πλειονότητα των κατοικημένων κόσμων οικούνται σύμφωνα με παγιωμένες τεχνικές. Σε τέτοιες σφαίρες ελάχιστη παρέκκλιση επιτρέπεται στους Φορείς της Ζωής, πάνω στα πρότυπά τους για την εμφύτευση της ζωής. Ωστόσο, ένας περίπου κόσμος στους δέκα, ορίζεται ως δεκαδικός πλανήτης και ανατίθεται στην ειδική καταγραφή των Φορέων της Ζωής. Και σε τέτοιους πλανήτες, μας επιτρέπεται να αναλαμβάνουμε ορισμένα πειράματα ζωής, σε μία προσπάθεια να τροποποιήσουμε, ή να βελτιώσουμε, κατά το δυνατόν, τους συνήθεις τύπους των ζωντανών υπάρξεων.		58:0.1 (664.1) IN ALL Satania there are only sixty-one worlds similar to Urantia, life-modification planets. The majority of inhabited worlds are peopled in accordance with established techniques; on such spheres the Life Carriers are afforded little leeway in their plans for life implantation. But about one world in ten is designated as a decimal planet and assigned to the special registry of the Life Carriers; and on such planets we are permitted to undertake certain life experiments in an effort to modify or possibly improve the standard universe types of living beings.
1. ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΖΩΗΣ ^top		1. Physical-Life Prerequisites ^top
58:1.1 (664.2) 600,000,000 χρόνια πριν η επιτροπή των Φορέων της Ζωής που εστάλη από την τζερουζέμ, έφθασε στην Ουράντια και άρχισε τη μελέτη των φυσικών συνθηκών πριν το ξεκίνημα της ζωής στον κόσμο υπ’ αριθμόν 606 του συστήματος της Σατάνια. Αυτή επρόκειτο να γίνει η εξακοσιοστή έκτη εμπειρία μας με την έναρξη των προτύπων ζωής του Νέβαδον στη Σατάνια και η εξηκοστή ευκαιρία μας να πραγματοποιήσουμε αλλαγές και να καθιερώσουμε τροποποιήσεις στα βασικά και συνηθισμένα πρότυπα ζωής του τοπικού σύμπαντος.		58:1.1 (664.2) 600,000,000 years ago the commission of Life Carriers sent out from Jerusem arrived on Urantia and began the study of physical conditions preparatory to launching life on world number 606 of the Satania system. This was to be our six hundred and sixth experience with the initiation of the Nebadon life patterns in Satania and our sixtieth opportunity to make changes and institute modifications in the basic and standard life designs of the local universe.
58:1.2 (664.3) Πρέπει να καταστεί σαφές ότι οι Φορείς της Ζωής δεν μπορούν να εγκαινιάσουν τη ζωή, μέχρις ότου μία σφαίρα είναι ώριμη για την έναρξη του κύκλου εξέλιξης. Ούτε μπορούμε να παράσχουμε μια ταχύτερη εξέλιξη της ζωής από όση μπορεί να υποστηριχθεί και να φιλοξενηθεί βάσει της φυσικής προόδου του πλανήτη.		58:1.2 (664.3) It should be made clear that Life Carriers cannot initiate life until a sphere is ripe for the inauguration of the evolutionary cycle. Neither can we provide for a more rapid life development than can be supported and accommodated by the physical progress of the planet.
58:1.3 (664.4) Οι Φορείς της Ζωής στη Σατάνια είχαν ετοιμάσει ένα πρότυπο ζωής βασισμένο στο χλωριούχο νάτριο. Γι’ αυτό δεν μπορούσαν να γίνουν βήματα προς την κατεύθυνση της εμφύτευσής του, μέχρις ότου τα νερά των ωκεανών έγιναν αρκετά αρμυρά. Ο τύπος του πρωτοπλάσματος της Ουράντια μπορεί να λειτουργήσει μόνο σε ένα κατάλληλο διάλυμα αλάτων. Το σύνολο της προηγούμενης ζωής – φυτικής και ζωικής – εξελίχθηκε σε περιβάλλον διαλυμάτων άλατος. Ακόμη και τα πλέον οργανωμένα ζώα της ξηράς δεν θα μπορούσαν να εξακολουθήσουν να ζουν εάν το ίδιο αυτό βασικό διάλυμα αλάτων δεν κυκλοφορούσε στα σώματά τους, μέσα στο αίμα τους, που ελεύθερα λούζει, που κυριολεκτικά πλημμυρίζει κάθε μικροσκοπικό ζωντανό κύτταρο α’ αυτή την «αλμυρή θάλασσα.»		58:1.3 (664.4) The Satania Life Carriers had projected a sodium chloride pattern of life; therefore no steps could be taken toward planting it until the ocean waters had become sufficiently briny. The Urantia type of protoplasm can function only in a suitable salt solution. All ancestral life—vegetable and animal—evolved in a salt-solution habitat. And even the more highly organized land animals could not continue to live did not this same essential salt solution circulate throughout their bodies in the blood stream which freely bathes, literally submerses, every tiny living cell in this “briny deep.”
58:1.4 (664.5) Οι πρωτόγονοι προπάτορές σας κυκλοφορούσαν ελεύθερα στον αλμυρό ωκεανό. Σήμερα, το ίδιο, σαν του ωκεανού, διάλυμα κυκλοφορεί ελεύθερα μέσα στα σώματά σας, λούζοντας κάθε κύτταρο ξεχωριστά μ’ ένα χημικό υγρό, καθ’ όλα τα βασικά συγκρίσιμο με το αλμυρό νερό, το οποίο διήγειρε τις αρχικές πρωτοπλασματικές αντιδράσεις των πρώτων ζώντων κυττάρων ώστε να λειτουργήσουν στον πλανήτη.		58:1.4 (664.5) Your primitive ancestors freely circulated about in the salty ocean; today, this same oceanlike salty solution freely circulates about in your bodies, bathing each individual cell with a chemical liquid in all essentials comparable to the salt water which stimulated the first protoplasmic reactions of the first living cells to function on the planet.
58:1.5 (664.6) Καθώς αρχίζει, όμως, αυτή η εποχή, η Ουράντια με κάθε τρόπο εξελίσσεται προς μία κατάσταση ευμενή για τη συντήρηση των αρχικών μορφών της θαλάσσιας ζωής. Αργά αλλά σταθερά, οι φυσικές εξελίξεις στην γη, καθώς και σε όμορες περιοχές του διαστήματος προετοιμάζουν το έδαφος για τα ης μετέπειτα προσπάθειες να εγκατασταθούν τέτοιες μορφές ζωής, όπως αυτές για τις οποίες είχαμε αποφασίσει ότι θα προσαρμόζονταν καλύτερα στο εξελισσόμενο φυσικό περιβάλλον – τόσο το γήινο, όσο και το διαστημικό.		58:1.5 (664.6) But as this era opens, Urantia is in every way evolving toward a state favorable for the support of the initial forms of marine life. Slowly but surely physical developments on earth and in adjacent space regions are preparing the stage for the later attempts to establish such life forms as we had decided would be best adapted to the unfolding physical environment—both terrestrial and spatial.
58:1.6 (665.1) Εν συνεχεία, η επιτροπή των Φορέων της Ζωής της Σατάνια επέστρεψε στην Τζερουζέμ, προτιμώντας να περιμένει την περαιτέρω διάσπαση της μάζας της ηπειρωτικής ξηράς, η οποία θα παρείχε ακόμη περισσότερες εσωτερικές θάλασσες και προφυλαγμένους κόλπους, πριν αρχίσει, ουσιαστικά, η εμφύτευση της ζωής.		58:1.6 (665.1) Subsequently the Satania commission of Life Carriers returned to Jerusem, preferring to await the further breakup of the continental land mass, which would afford still more inland seas and sheltered bays, before actually beginning life implantation.
58:1.7 (665.2) Σ’ έναν πλανήτη όπου η ζωή έχει θαλάσσια προέλευση, οι ιδανικές συνθήκες για την εμφύτευση της ζωής διασφαλίζονται από ένα μεγάλο αριθμό εσωτερικών θαλασσών, από μία εκτεταμένη σειρά ακτών με αβαθή νερά και προφυλαγμένους κόλπους. Και μία τέτοια, ακριβώς, κατανομή των νερών της γης εξελίχθηκε ραγδαία. Οι αρχαίες αυτές εσωτερικές θάλασσες σπάνια είχαν βάθος μεγαλύτερο από δέκα έξι, ή είκοσι μέτρα και το ηλιακό φως μπορεί να διαπεράσει το νερό της θάλασσας σε μεγαλύτερο των είκοσι μέτρων βάθος.		58:1.7 (665.2) On a planet where life has a marine origin the ideal conditions for life implantation are provided by a large number of inland seas, by an extensive shore line of shallow waters and sheltered bays; and just such a distribution of the earth’s waters was rapidly developing. These ancient inland seas were seldom over five or six hundred feet deep, and sunlight can penetrate ocean water for more than six hundred feet.
58:1.8 (665.3) Και ήταν από τέτοιες ακτές, με κλίμα εύκρατο και σταθερό μιας μεταγενέστερης εποχής, που η πρωτόγονη φυτική ζωή βρήκε το δρόμο της στην ξηρά. Εκεί, οι μεγάλες ποσότητες του άνθρακα στην ατμόσφαιρα έδωσαν στις καινούργιες ποικιλίες της ξηράς την δυνατότητα να ζήσουν, να παρουσιάσουν μια γοργή και πλούσια ανάπτυξη. Αν και η ατμόσφαιρα αυτή ήταν τότε ιδανική για την ανάπτυξη των φυτών, περιείχε τόσο μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα, που κανένα ζώο, πολύ λιγότερο ο άνθρωπος, δεν θα μπορούσε να ζήσει στην επιφάνεια της γης.		58:1.8 (665.3) And it was from such seashores of the mild and equable climes of a later age that primitive plant life found its way onto the land. There the high degree of carbon in the atmosphere afforded the new land varieties of life opportunity for speedy and luxuriant growth. Though this atmosphere was then ideal for plant growth, it contained such a high degree of carbon dioxide that no animal, much less man, could have lived on the face of the earth.
2. Η ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΤΗΣ ΟΥΡΑΝΤΙΑ ^top		2. The Urantia Atmosphere ^top
58:2.1 (665.4) Η πλανητική ατμόσφαιρα φιλτράρει ως τη γη περίπου το ένα δις-δισεκατομμυριοστό της συνολικής εκπομπής του ηλιακού φωτός. Αν το φως που πέφτει στη Βόρεια Αμερική αποτιμάτο προς δύο σεντς ανά κιλοβατώρα, ο ετήσιος λογαριασμός για το φως θα ανερχόταν σε 800 τετράκις εκατομμύρια δολάρια την ημέρα. Και πρέπει να θυμάστε ότι δέχεστε από τον ήλιο όλες τις άλλες μορφές ενέργειας – το φως δεν είναι η μοναδική ηλιακή συμμετοχή που φθάνει την ατμόσφαιρά σας. Άπειρη ηλιακή ενέργεια εισρέει στην Ουράντια, περιλαμβάνοντας κύματα με μήκος που εκτείνεται πάνω, αλλά και κάτω από το φάσμα αναγνώρισης της ανθρώπινης όρασης.		58:2.1 (665.4) The planetary atmosphere filters through to the earth about one two-billionth of the sun’s total light emanation. If the light falling upon North America were paid for at the rate of two cents per kilowatt-hour, the annual light bill would be upward of 800 quadrillion dollars. Chicago’s bill for sunshine would amount to considerably over 100 million dollars a day. And it should be remembered that you receive from the sun other forms of energy—light is not the only solar contribution reaching your atmosphere. Vast solar energies pour in upon Urantia embracing wave lengths ranging both above and below the recognition range of human vision.
58:2.2 (665.5) Η ατμόσφαιρα της γης κάθε άλλο παρά αδιαφανής είναι, για το μεγαλύτερο μέρος της ηλιακής ακτινοβολίας, στο ακραίο υπεριώδες μέρος του φάσματος. Τα περισσότερα από αυτά τα μικρού μήκους κύματα απορροφώνται από ένα στρώμα όζοντος, το οποίο καλύπτει(*) ένα επίπεδο περίπου δέκα έξι χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια της γης και το οποίο εκτείνεται προς το διάστημα για άλλα δέκα έξι χιλιόμετρα. Το όζον που διαπερνά την περιοχή αυτή, ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν στην επιφάνεια της γης, σχηματίζει ένα στρώμα πάχους είκοσι πέντε μόνο χιλιοστών. Παρ’ όλ’ αυτά, αυτή η σχετικά μικρή και φαινομενικά ασήμαντη ποσότητα του όζοντος, προστατεύει τους κατοίκους της Ουράντια από το πλεόνασμα αυτών των επικίνδυνων και καταστροφικών υπεριωδών ακτινοβολιών, οι οποίες υπάρχουν στο φως του ήλιου. Αν, όμως, το στρώμα αυτό του όζοντος ήταν ελάχιστα παχύτερο, θα εστερείστο τις εξαιρετικά σημαντικές και απαραίτητες για την υγεία υπεριώδεις ακτίνες, οι οποίες τώρα φθάνουν στην επιφάνεια της γης και από τις οποίες προέρχεται μία από τις πλέον βασικές βιταμίνες σας.		58:2.2 (665.5) The earth’s atmosphere is all but opaque to much of the solar radiation at the extreme ultraviolet end of the spectrum. Most of these short wave lengths are absorbed by a layer of ozone which exists throughout a level about ten miles above the surface of the earth, and which extends spaceward for another ten miles. The ozone permeating this region, at conditions prevailing on the earth’s surface, would make a layer only one tenth of an inch thick; nevertheless, this relatively small and apparently insignificant amount of ozone protects Urantia inhabitants from the excess of these dangerous and destructive ultraviolet radiations present in sunlight. But were this ozone layer just a trifle thicker, you would be deprived of the highly important and health-giving ultraviolet rays which now reach the earth’s surface, and which are ancestral to one of the most essential of your vitamins.
58:2.3 (665.6) Και, παρ’ όλ’ αυτά, κάποιοι από τους λιγότερο ευφάνταστους θνητούς οπαδούς του μηχανικισμού επιμένουν να θεωρούν την υλική δημιουργία και την ανθρώπινη εξέλιξη ως τυχαίο γεγονός. Οι μεσοδιάστατοι της Ουράντια έχουν συγκεντρώσει περισσότερα από πενήντα χιλιάδες περιστατικά σχετικά με τη φυσική και τη χημεία, τα οποία θεωρούν ότι είναι ασύμβατα με τους νόμους των συμπτώσεων και πάνω σ’ αυτό αγωνίζονται καταφανώς να αποδείξουν την παρουσία ευφυούς σκοπού στην υλική δημιουργία. Και όλ’ αυτά, χωρίς να λαμβάνεται υπ΄ όψιν ο κατάλογός τους με περισσότερες από εκατό χιλιάδες διαπιστώσεις, πέραν του χώρου της φυσικής και της χημείας, οι οποίες, υποστηρίζουν, αποδεικνύουν την παρουσία της ευφυΐας στο σχεδιασμό, τη δημιουργία και τη συντήρηση του υλικού κόσμου.		58:2.3 (665.6) And yet some of the less imaginative of your mortal mechanists insist on viewing material creation and human evolution as an accident. The Urantia midwayers have assembled over fifty thousand facts of physics and chemistry which they deem to be incompatible with the laws of accidental chance, and which they contend unmistakably demonstrate the presence of intelligent purpose in the material creation. And all of this takes no account of their catalogue of more than one hundred thousand findings outside the domain of physics and chemistry which they maintain prove the presence of mind in the planning, creation, and maintenance of the material cosmos.
58:2.4 (666.1) Ο ήλιος σας ξεχύνει μια πραγματική πλημμύρα φονικών ακτίνων και η ευχάριστη ζωή σας οφείλεται στη «γενναία» επίδραση περισσότερων από δύο, φαινομενικά τυχαίων, προστατευτικών λειτουργιών, παρόμοιων με τη δράση του μοναδικού αυτού στρώματος του όζοντος.		58:2.4 (666.1) Your sun pours forth a veritable flood of death-dealing rays, and your pleasant life on Urantia is due to the “fortuitous” influence of more than two-score apparently accidental protective operations similar to the action of this unique ozone layer.
58:2.5 (666.2) Αν δεν υπήρχε η τα κατώτερα «καλυπτική» επίδραση της ατμόσφαιρας τη νύχτα, η θερμότητα θα χανόταν εξ αιτίας της ακτινοβολίας τόσο ραγδαία, ώστε η ζωή θα ήταν αδύνατο να διατηρηθεί, εκτός εάν παρείχετο τεχνητά.		58:2.5 (666.2) Were it not for the “blanketing” effect of the atmosphere at night, heat would be lost by radiation so rapidly that life would be impossible of maintenance except by artificial provision.
58:2.6 (666.3) Τα κατώτερα οκτώ, ή δέκα χιλιόμετρα της γήινης ατμόσφαιρας αποτελούν την τροπόσφαιρα. Αυτή είναι η περιοχή των ανέμων και των αέριων ρευμάτων, τα οποία προκαλούν τα καιρικά φαινόμενα. Πάνω από την περιοχή αυτή βρίσκεται η εσωτερική ιονόσφαιρα και αμέσως από πάνω βρίσκεται η στρατόσφαιρα. Ανερχόμενη από την επιφάνεια της γης, η θερμοκρασία πέφτει σταθερά για δέκα, ή δέκα τρία χιλιόμετρα, ύψος στο οποίο φθάνει περίπου τους 40 βαθμούς υπό το μηδέν. Η θερμοκρασία εκεί κυμαίνεται από 35 έως 40 βαθμούς υπό το μηδέν. Παραμένει αμετάβλητη για άλλα εξήντα πέντε χιλιομέτρων. Αυτή η περιοχή της σταθερής θερμοκρασίας είναι η στρατόσφαιρα. Σ’ ένα ύψος εβδομήντα, ή ογδόντα χιλιομέτρων η θερμοκρασία αρχίζει να ανεβαίνει και η αύξηση αυτή συνεχίζεται μέχρις ότου, στο ύψος όπου εμφανίζεται το σέλας, επιτυγχάνεται μία θερμοκρασία 650 βαθμών και είναι αυτή ακριβώς η έντονη θερμότητα εκείνη που ιονίζει το οξυγόνο. Η θερμοκρασία, όμως, σε μία τόσο αραιή ατμόσφαιρα δεν συγκρίνεται με την θερμότητα όπως υπολογίζεται στην επιφάνεια της γης. Έχετε κατά νου ότι το ήμισυ του συνόλου της ατμόσφαιράς σας βρίσκεται στα πέντε πρώτα χιλιόμετρα. Το ύψος της γήινης ατμόσφαιρας υποδηλώνεται από τις ανώτερες εκλάμψεις του σέλαος – περίπου εξακόσια σαράντα χιλιόμετρα.		58:2.6 (666.3) The lower five or six miles of the earth’s atmosphere is the troposphere; this is the region of winds and air currents which provide weather phenomena. Above this region is the inner ionosphere and next above is the stratosphere. Ascending from the surface of the earth, the temperature steadily falls for six or eight miles, at which height it registers around 70 degrees below zero F. This temperature range of from 65 to 70 degrees below zero F. is unchanged in the further ascent for forty miles; this realm of constant temperature is the stratosphere. At a height of forty-five or fifty miles, the temperature begins to rise, and this increase continues until, at the level of the auroral displays, a temperature of 1200° F. is attained, and it is this intense heat that ionizes the oxygen. But temperature in such a rarefied atmosphere is hardly comparable with heat reckoning at the surface of the earth. Bear in mind that one half of all your atmosphere is to be found in the first three miles. The height of the earth’s atmosphere is indicated by the highest auroral streamers—about four hundred miles.
58:2.7 (666.4) Τα φαινόμενα του σέλαος έχουν άμεση σχέση με τις ηλιακές κηλίδες, τους ηλιακούς εκείνους κυκλώνες που περιστρέφονται προς αντίθετες κατευθύνσεις πάνω και κάτω από τον ισημερινό του ήλιου, ακριβώς όπως γίνεται με τους γήινους τροπικούς τυφώνες. Τέτοιες ατμοσφαιρικές διαταραχές περιστρέφονται προς αντίθετες κατευθύνσεις, όταν γίνονται πάνω, ή κάτω από τον ισημερινό.		58:2.7 (666.4) Auroral phenomena are directly related to sunspots, those solar cyclones which whirl in opposite directions above and below the solar equator, even as do the terrestrial tropical hurricanes. Such atmospheric disturbances whirl in opposite directions when occurring above or below the equator.
58:2.8 (666.5) Η δύναμη των ηλιακών κηλίδων να μεταβάλλουν τις συχνότητες του φωτός αποδεικνύει ότι τα κέντρα των ηλιακών αυτών καταιγίδων λειτουργούν ως πελώριοι μαγνήτες. Τέτοια μαγνητικά πεδία μπορούν να εκσφενδονίσουν φορτισμένα σωματίδια από τους κρατήρες των ηλιακών κηλίδων μέσω του διαστήματος προς την εξωτερική ατμόσφαιρα της γης, όπου η ιονίζουσα επίδρασή τους δημιουργεί τις φαντασμαγορικές αυτές εκδηλώσεις του σέλαος. Για το λόγο αυτό, έχετε τα μεγαλύτερα φαινόμενα σέλαος όταν οι ηλιακές κηλίδες είναι στο αποκορύφωμά τους – ή αμέσως μετά – στιγμή κατά την οποία οι κηλίδες βρίσκονται, γενικότερα, τοποθετημένες στον ισημερινό.		58:2.8 (666.5) The power of sunspots to alter light frequencies shows that these solar storm centers function as enormous magnets. Such magnetic fields are able to hurl charged particles from the sunspot craters out through space to the earth’s outer atmosphere, where their ionizing influence produces such spectacular auroral displays. Therefore do you have the greatest auroral phenomena when sunspots are at their height—or soon thereafter—at which time the spots are more generally equatorially situated.
58:2.9 (666.6) Ακόμη και η βελόνα της πυξίδας αντιδρά στην ηλιακή επίδραση, αφού στρέφεται ελαφρά προς την ανατολή, καθώς ο ήλιος ανατέλλει και ελαφρά προς τη δύση, όταν ο ήλιος κοντεύει να βασιλέψει. Αυτό συμβαίνει κάθε μέρα, κατά τη διάρκεια του αποκορυφώματος, όμως, των κύκλων των ηλιακών κηλίδων, η μεταβολή αυτή της πυξίδας είναι δυο φορές μεγαλύτερη. Αυτές οι ημερήσιες αποκλίσεις της πυξίδας είναι η αντίδραση στον αυξημένο ιονισμό της ανώτερης ατμόσφαιρας, ο οποίος δημιουργείται από τον ήλιο.		58:2.9 (666.6) Even the compass needle is responsive to this solar influence since it turns slightly to the east as the sun rises and slightly to the west as the sun nears setting. This happens every day, but during the height of sunspot cycles this variation of the compass is twice as great. These diurnal wanderings of the compass are in response to the increased ionization of the upper atmosphere, which is produced by the sunlight.
58:2.10 (666.7) Είναι η παρουσία δύο διαφορετικών επιπέδων ηλεκτρισμένων περιοχών μεταφοράς στην υπερ-στρατόσφαιρα που λαμβάνεται υπ΄ όψιν για την μετάδοση, σε μεγάλες αποστάσεις, των ραδιοφωνικών σας εκπομπών σε μακρά και βραχέα κύματα. Οι εκπομπές σας διαταράσσονται ορισμένες φορές από τρομακτικές καταιγίδες που κατά καιρούς λυσσομανούν στο χώρο αυτής της εξωτερικής ιονόσφαιρας.		58:2.10 (666.7) It is the presence of two different levels of electrified conducting regions in the superstratosphere that accounts for the long-distance transmission of your long- and short-wave radiobroadcasts. Your broadcasting is sometimes disturbed by the terrific storms which occasionally rage in the realms of these outer ionospheres.
3. ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ^top		3. Spatial Environment ^top
58:3.1 (666.8) Κατά τους αρχικούς χρόνους της υλοποίησης του σύμπαντος, οι χώροι του διαστήματος ήταν διάσπαρτοι με πελώρια νέφη υδρογόνου, τέτοιες ακριβώς δέσμες αστρονομικής σκόνης, όπως αυτές που χαρακτηρίζουν τώρα πολλές περιοχές σ’ ολόκληρο το απομακρυσμένο διάστημα. Μεγάλο μέρος της οργανωμένης ύλης, το οποίο οι φλεγόμενοι ήλιοι διέλυσαν και διασκόρπισαν ως ακτινοβολούσα ενέργεια, δημιουργήθηκε αρχικά σ’ αυτά τα πρώιμα εμφανιζόμενα νέφη του υδρογόνου στο διάστημα. Υπό ορισμένες, ασυνήθιστες συνθήκες λαμβάνει χώρα, επίσης, ατομική διάσπαση στον πυρήνα των μεγαλύτερων μαζών του υδρογόνου. Και όλα αυτά τα φαινόμενα της συγκρότησης και της διάλυσης του ατόμου, όπως στα υπερθερμασμένα νεφελώματα, ακολουθούνται από την εμφάνιση παλιρροϊκών πλημμυρίδων βραχέων διαστημικών ακτίνων εκπεμπόμενης ενέργειας. Συνοδεύοντας τις διαφορετικές αυτές ακτινοβολίες, υπάρχει ένας σχηματισμός διαστημικής ενέργειας άγνωστης στην Ουράντια.		58:3.1 (666.8) During the earlier times of universe materialization the space regions are interspersed with vast hydrogen clouds, just such astronomic dust clusters as now characterize many regions throughout remote space. Much of the organized matter which the blazing suns break down and disperse as radiant energy was originally built up in these early appearing hydrogen clouds of space. Under certain unusual conditions atom disruption also occurs at the nucleus of the larger hydrogen masses. And all of these phenomena of atom building and atom dissolution, as in the highly heated nebulae, are attended by the emergence of flood tides of short space rays of radiant energy. Accompanying these diverse radiations is a form of space-energy unknown on Urantia.
58:3.2 (667.1) Αυτή η μικρού μήκους ενεργειακή φόρτιση του διαστήματος στο σύμπαν είναι τετρακόσιες φορές μεγαλύτερη από όλες τις άλλες μορφές ακτινοβολούσας ενέργειας, η οποία υπάρχει τους χώρους του οργανωμένου διαστήματος. Η έκλυση των μικρού μήκους διαστημικών ακτίνων, είτε προέρχεται από φλεγόμενα νεφελώματα, είτε από έντονα ηλεκτρικά πεδία, είτε από το εξώτερο διάστημα, είτε από τα πελώρια νέφη σκόνης υδρογόνου, τροποποιείται ως προς την ποιότητα και την ποσότητα από διακυμάνσεις και αιφνίδιες μεταβολές της έντασης της θερμοκρασίας, της βαρύτητας και των ηλεκτρονικών πιέσεων.		58:3.2 (667.1) This short-ray energy charge of universe space is four hundred times greater than all other forms of radiant energy existing in the organized space domains. The output of short space rays, whether coming from the blazing nebulae, tense electric fields, outer space, or the vast hydrogen dust clouds, is modified qualitatively and quantitatively by fluctuations of, and sudden tension changes in, temperature, gravity, and electronic pressures.
58:3.3 (667.2) Τα επακόλουθα αυτά στη γένεση των διαστημικών ακτίνων καθορίζονται από πολλά κοσμικά περιστατικά, καθώς επίσης και από τις τροχιές της κυκλοφορούσας ύλης, οι οποίες ποικίλουν από τροποποιημένους κύκλους έως εκτεταμένες ελλείψεις. Οι φυσικές συνθήκες μπορεί επίσης να μεταβληθούν σε μεγάλο βαθμό, επειδή η περιστροφή των ηλεκτρονίων βρίσκεται, ορισμένες φορές, προς την αντίθετη κατεύθυνση εκείνης την οποία ακολουθεί η περισσότερο ογκώδης ύλη, έστω και αν βρίσκεται στην ίδια φυσική ζώνη.		58:3.3 (667.2) These eventualities in the origin of the space rays are determined by many cosmic occurrences as well as by the orbits of circulating matter, which vary from modified circles to extreme ellipses. Physical conditions may also be greatly altered because the electron spin is sometimes in the opposite direction from that of the grosser matter behavior, even in the same physical zone.
58:3.4 (667.3) Τα πελώρια νέφη υδρογόνου είναι πραγματικά κοσμικά χημικά εργαστήρια, που περικλείουν όλες τις φάσεις της εξελισσόμενης ενέργειας και της μεταμορφούμενης της ύλης. Μεγάλες ενεργειακές δραστηριοποιήσεις λαμβάνουν, επίσης, χώρα στα οριακά αέρια των μεγάλων δυαδικών αστέρων τα οποία τόσο συχνά επικαλύπτονται και εξ αυτού αναμειγνύονται σε μεγάλο βαθμό. Καμία, όμως, από τις τρομακτικέ αυτές και εκτεταμένες ενεργειακές δραστηριότητες του διαστήματος δεν ασκεί την παραμικρή επίδραση επί των φαινομένων της οργανωμένης ζωής – του πρωτοπλασματικού σπέρματος όλων των ζώντων πλασμάτων και υπάρξεων. Οι ενεργειακέ αυτές συνθήκες του διαστήματος είναι κατάλληλες για το βασικό περιβάλλον της εγκατάστασης της ζωής, αλλά δεν επιδρούν στην μετέπειτα τροποποίηση των κληρονομούμενων παραγόντων του πρωτοπλασματικού σπέρματος, όπως ορισμένες μεγαλύτερου κύματος ακτίνες εκπεμπόμενης ενέργειας. Η εμφυτευμένη ζωή των Φορέων της Ζωής είναι απολύτως ανθεκτική έναντι όλης αυτής της εκπληκτικής πλημμυρίδας των βραχέων διαστημικών ακτίνων της συμπαντικής ενέργειας.		58:3.4 (667.3) The vast hydrogen clouds are veritable cosmic chemical laboratories, harboring all phases of evolving energy and metamorphosing matter. Great energy actions also occur in the marginal gases of the great binary stars which so frequently overlap and hence extensively commingle. But none of these tremendous and far-flung energy activities of space exerts the least influence upon the phenomena of organized life—the germ plasm of living things and beings. These energy conditions of space are germane to the essential environment of life establishment, but they are not effective in the subsequent modification of the inheritance factors of the germ plasm as are some of the longer rays of radiant energy. The implanted life of the Life Carriers is fully resistant to all of this amazing flood of the short space rays of universe energy.
58:3.5 (667.4) Όλες αυτές οι βασικές κοσμικές συνθήκες έπρεπε να εξελιχθούν ευνοϊκά πριν οι Φορείς της Ζωής αρχίσουν ουσιαστικά την εγκατάσταση της ζωής στην Ουράντια.		58:3.5 (667.4) All of these essential cosmic conditions had to evolve to a favorable status before the Life Carriers could actually begin the establishment of life on Urantia.
4. Η ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΑΠΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ^top		4. The Life-Dawn Era ^top
58:4.1 (667.5) Το ότι αποκαλούμεθα Φορείς της Ζωής δεν πρέπει να σας συγχύζει. Μπορούμε και πράγματι μεταφέρουμε τη ζωή στους πλανήτες, αλλά δεν φέραμε εμείς τη ζωή στην Ουράντια. Η ζωή της Ουράντια είναι μοναδική, αυθεντική, μαζί με τον πλανήτη. Η σφαίρα αυτή είναι ένας κόσμος τροποποιημένος για τη ζωή. Το σύνολο της ζωής που εμφανίσθηκε σ’ αυτόν πήρε μορφή από εμάς, εδώ, πάνω στον πλανήτη. Και δεν υπάρχει άλλος κόσμος, σ’ ολόκληρη τη Σατάνια, Ούτε καν σ’ ολόκληρο τον Νέβαδον όπου να υπάρχει ζωή, ακριβώς όπως αυτή της Ουράντια.		58:4.1 (667.5) That we are called Life Carriers should not confuse you. We can and do carry life to the planets, but we brought no life to Urantia. Urantia life is unique, original with the planet. This sphere is a life-modification world; all life appearing hereon was formulated by us right here on the planet; and there is no other world in all Satania, even in all Nebadon, that has a life existence just like that of Urantia.
58:4.2 (667.6) 550,000,000 χρόνια πριν το σώμα των Φορέων της Ζωής επέστρεψε στην Ουράντια. Σε συνεργασία με πνευματικές επιρροές και υπεράνω του φυσικού δυνάμεις οργανώσαμε και εγκαινιάσαμε τα αρχικά ζωικά πρότυπα του κόσμου τούτου και τα εμφυτεύσαμε στα φιλόξενα νερά του κόσμου. Το σύνολο της ζωής του πλανήτη (πέραν των εξωπλανητικών προσωπικοτήτων), από την εποχή ακόμη του Καλιγκάστια, του Πλανητικού Πρίγκιπα, προήλθε από τις τρεις αυθεντικές, ταυτόσημες και ταυτόχρονες εμφυτεύσεις μας, της θαλάσσιας ζωής. Αυτές οι τρεις εμφυτεύσεις της ζωής καθορίσθηκαν ως: η κεντρική, ή Ευρασιατική-Αφρικανική, η ανατολική, ή Αυστραλασιατική και η δυτική, η οποία περιλαμβάνει τη Γροιλανδία και τη Βόρεια και Νότια Αμερική.		58:4.2 (667.6) 550,000,000 years ago the Life Carrier corps returned to Urantia. In co-operation with spiritual powers and superphysical forces we organized and initiated the original life patterns of this world and planted them in the hospitable waters of the realm. All planetary life (aside from extraplanetary personalities) down to the days of Caligastia, the Planetary Prince, had its origin in our three original, identical, and simultaneous marine-life implantations. These three life implantations have been designated as: the central or Eurasian-African, the eastern or Australasian, and the western, embracing Greenland and the Americas.
58:4.3 (668.1) 500,000,000 χρόνια πριν η πρωτόγονη θαλάσσια φυτική ζωή είχε ήδη εγκατασταθεί στην Ουράντια. Η Γροιλανδία και η μάζα της αρκτικής ξηράς, μαζί με την Βόρεια και τη Νότια Αμερική, άρχιζαν τη μακρόχρονη και αργή κίνησή τους προς δυσμάς. Η Αφρική μετακινήθηκε ελαφρά προς το νότο, δημιουργώντας μία τάφρο με κατεύθυνση από τα ανατολικά προς τα δυτικά, τη λεκάνη της Μεσογείου, μεταξύ της ίδιας και της μητρικής ξηράς. Η Ανταρκτική, η Αυστραλία καθώς και η ξηρά που ορίζεται από τα νησιά του Ειρηνικού αποκόπησαν στα νότια και ανατολικά και μεταφέρθηκαν πολύ μακριά από τότε.		58:4.3 (668.1) 500,000,000 years ago primitive marine vegetable life was well established on Urantia. Greenland and the arctic land mass, together with North and South America, were beginning their long and slow westward drift. Africa moved slightly south, creating an east and west trough, the Mediterranean basin, between itself and the mother body. Antarctica, Australia, and the land indicated by the islands of the Pacific broke away on the south and east and have drifted far away since that day.
58:4.4 (668.2) Εμφυτεύσαμε την πρωτόγονη μορφή της θαλάσσιας ζωής στους προφυλαγμένους τροπικούς κόλπους των κεντρικών θαλασσών του, από ανατολάς προς δυσμάς, χωρίσματος της διασπούμενης μάζας της ηπειρωτικής ξηράς. Ο λόγος που κάναμε τρεις εμφυτεύσεις θαλάσσιας ζωής ήταν να διασφαλίσουμε ότι κάθε μεγάλη μάζα ξηράς θα μπορούσε να φέρει τη ζωή αυτή μαζί της, στα θερμά νερά των θαλασσών της, καθώς η ξηρά εν συνεχεία διαχωριζόταν. Διαβλέψαμε ότι στην μετέπειτα εποχή της δημιουργίας της επίγειας ζωής, μεγάλοι ωκεανοί θα διαχώριζαν αυτές τις κινούμενες μάζες της ηπειρωτικής ξηράς.		58:4.4 (668.2) We had planted the primitive form of marine life in the sheltered tropic bays of the central seas of the east-west cleavage of the breaking-up continental land mass. Our purpose in making three marine-life implantations was to insure that each great land mass would carry this life with it, in its warm-water seas, as the land subsequently separated. We foresaw that in the later era of the emergence of land life large oceans of water would separate these drifting continental land masses.
5. Η ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΝ ΗΠΕΙΡΩΝ ^top		5. The Continental Drift ^top
58:5.1 (668.3) Η κίνηση της ηπειρωτικής ξηράς συνεχίσθηκε. Ο πυρήνας της γης είχε γίνει συμπαγής και άκαμπτος σαν ατσάλι, δεχόμενος μία πίεση σχεδόν 10,000 τόνων(*) ανά τετραγωνικό εκατοστό, ενώ εξ αιτίας της υπερβολικής πίεσης της βαρύτητας, ήταν και είναι ακόμη πολύ θερμός στα βάθη του. Η θερμοκρασία αυξάνει από την επιφάνεια προς τα κάτω μέχρις ότου στο κέντρο γίνεται κατά τι μικρότερη από τη θερμοκρασία της επιφάνειας του ήλιου.		58:5.1 (668.3) The continental land drift continued. The earth’s core had become as dense and rigid as steel, being subjected to a pressure of almost 25,000 tons to the square inch, and owing to the enormous gravity pressure, it was and still is very hot in the deep interior. The temperature increases from the surface downward until at the center it is slightly above the surface temperature of the sun.
58:5.2 (668.4) Τα εξωτερικά χίλια εξακόσια χιλιόμετρα της γήινης μάζας συνίστανται κυρίως σε διαφορετικά είδη βράχων. Από κάτω βρίσκονται τα πυκνότερα και βαρύτερα μεταλλικά στοιχεία. Σ’ ολόκληρη τη διάρκεια των αρχικών και προ της εμφάνισης της ατμόσφαιρας εποχών, ο κόσμος ήταν σε τέτοια, σχεδόν υγρή, κατάσταση, στην λειωμένη και υπερθερμασμένη μορφή του, ώστε τα βαρύτερα μέταλλα κατακάθισαν βαθιά στο εσωτερικό. Εκείνα που βρέθηκαν κοντά στην επιφάνεια, σήμερα αντιπροσωπεύουν την έκχυση των αρχαίων ηφαιστείων, των μετέπειτα, εκτεταμένων ροών της λάβας, καθώς και τις πλέον πρόσφατες εναποθέσεις των μετεωριτών.		58:5.2 (668.4) The outer one thousand miles of the earth’s mass consists principally of different kinds of rock. Underneath are the denser and heavier metallic elements. Throughout the early and preatmospheric ages the world was so nearly fluid in its molten and highly heated state that the heavier metals sank deep into the interior. Those found near the surface today represent the exudate of ancient volcanoes, later and extensive lava flows, and the more recent meteoric deposits.
58:5.3 (668.5) Ο εξωτερικός φλοιός είχε πάχος περίπου εξήντα τέσσερα χιλιόμετρα. Το εξωτερικό αυτό κέλυφος υποστηριζόταν και ακουμπούσε πάνω ακριβώς σε μία λειωμένη θάλασσα από βασάλτη μεταβλητής πυκνότητας, ένα κινητό στρώμα λειωμένης λάβας που συγκρατείτο υπό υψηλή πίεση, αλλά που πάντα είχε την τάση να κυλήσει προς πάσα κατεύθυνση, εξισώνοντας την πίεση της κίνησης του πλανήτη, βοηθώντας, με τον τρόπο αυτό, στη σταθεροποίηση του γήινου φλοιού.		58:5.3 (668.5) The outer crust was about forty miles thick. This outer shell was supported by, and rested directly upon, a molten sea of basalt of varying thickness, a mobile layer of molten lava held under high pressure but always tending to flow hither and yon in equalization of shifting planetary pressures, thereby tending to stabilize the earth’s crust.
58:5.4 (668.6) Ακόμη και σήμερα οι ήπειροι εξακολουθούν να επιπλέουν πάνω σ’ αυτή την μη κρυσταλλοποιημένη, μαλακή θάλασσα από λειωμένο βασάλτη. Αν δεν βρισκόταν η προστατευτική αυτή προϋπόθεση, οι πλέον ισχυροί σεισμοί για κομμάτιαζαν, κυριολεκτικά, τον κόσμο. Οι σεισμοί προκαλούνται από την ολίσθηση και την κίνηση του στερεού, εξωτερικού φλοιού και όχι από τα ηφαίστεια.		58:5.4 (668.6) Even today the continents continue to float upon this noncrystallized cushiony sea of molten basalt. Were it not for this protective condition, the more severe earthquakes would literally shake the world to pieces. Earthquakes are caused by sliding and shifting of the solid outer crust and not by volcanoes.
58:5.5 (668.7) Τα στρώματα της λάβας στον γήινο φλοιό, όταν κρυώσουν σχηματίζουν γρανίτη. Η μέση πυκνότητα της Ουράντια είναι λίγο μεγαλύτερη από πεντέμισι φορές εκείνης του νερού. Η πυκνότητα του γρανίτη είναι μικρότερη από το τριπλάσιο της πυκνότητας του νερού. Ο πυρήνας της γής είναι δώδεκα φορές πυκνότερος από το νερό.		58:5.5 (668.7) The lava layers of the earth’s crust, when cooled, form granite. The average density of Urantia is a little more than five and one-half times that of water; the density of granite is less than three times that of water. The earth’s core is twelve times as dense as water.
58:5.6 (668.8) Ο βυθός των θαλασσών είναι πυκνότερος από τις μάζες της ξηράς και αυτό είναι που κρατά τις ηπείρους πάνω από το νερό. Όταν ο θαλάσσιος βυθός εξέχει πάνω από το επίπεδο της θάλασσας, βρέθηκε ότι αποτελείται από βασάλτη, μία μορφή λάβας πολύ βαρύτερη από τον γρανίτη των μαζών της ξηράς. Και πάλι, αν οι ήπειροι δεν ήταν ελαφρύτερες από τους βυθούς των ωκεανών, η βαρύτητα θα είλκυε τις παρυφές του ωκεανού μέσα στην ξηρά, τέτοια, όμως, φαινόμενα δεν παρατηρούνται.		58:5.6 (668.8) The sea bottoms are more dense than the land masses, and this is what keeps the continents above water. When the sea bottoms are extruded above the sea level, they are found to consist largely of basalt, a form of lava considerably heavier than the granite of the land masses. Again, if the continents were not lighter than the ocean beds, gravity would draw the edges of the oceans up onto the land, but such phenomena are not observable.
58:5.7 (668.9) Το βάρος των ωκεανών είναι επίσης ένας παράγων που αυξάνει την πίεση στους θαλάσσιους βυθούς. Ο χαμηλότερος, αλλά συγκριτικά βαρύτερος βυθός των ωκεανών, μαζί με το βάρος του υπερκείμενου νερού, προσεγγίζουν το βάρος των υψηλότερα ευρισκόμενων αλλά κατά πολύ ελαφρύτερων μαζών της ξηράς. Όλες, ωστόσο, οι ήπειροι έχουν την τάση να μπαίνουν στον ωκεανό. Η πίεση των ηπείρων στα στρώματα των ωκεάνιων βυθών είναι περίπου 3,500 κιλά ανά τετραγωνικό εκατοστό. Δηλαδή, αυτή θα ήταν η πίεση μιας ηπειρωτικής μάζας που θα βρισκόταν πεντακόσια μέτρα πάνω από τον ωκεάνιο βυθό. Η πίεση του νερού πάνω στο βυθό του ωκεανού είναι μόνο 925, περίπου, ανά τετραγωνικό εκατοστό. Οι διαφορετικές αυτές πιέσεις τείνουν να κάνουν τις ηπείρους να γλιστρούν προς τους βυθούς των ωκεανών.		58:5.7 (668.9) The weight of the oceans is also a factor in the increase of pressure on the sea beds. The lower but comparatively heavier ocean beds, plus the weight of the overlying water, approximate the weight of the higher but much lighter continents. But all continents tend to creep into the oceans. The continental pressure at ocean-bottom levels is about 20,000 pounds to the square inch. That is, this would be the pressure of a continental mass standing 15,000 feet above the ocean floor. The ocean-floor water pressure is only about 5,000 pounds to the square inch. These differential pressures tend to cause the continents to slide toward the ocean beds.
58:5.8 (669.1) Η πίεση του ωκεάνιου βυθού κατά τις, προ της εμφάνισης της ζωής εποχές, ανύψωσε μια μοναχική ηπειρωτική μάζα ξηράς σε τέτοιο ύψος, ώστε η πλευρική της πίεση έτεινε να κάνει τις ανατολικές, δυτικές και νότιες οριακές περιοχές να γλιστρήσουν προς τα κάτω, πάνω στα υποκείμενα ημικολλώδη στρώματα της λάβας, μέσα στα νερά του περιβάλλοντα Ειρηνικού Ωκεανού. Αυτό αντιστάθμισε τόσο απόλυτα την πίεση της ηπείρου, ώστε δεν δημιουργήθηκε κάποιο ευρύ ρήγμα στην ανατολική ακτή αυτής της αρχαίας Ασιατικής ηπείρου, αλλά από τότε η ανατολική ακτογραμμή αιωρείται πάνω από το βάραθρο των γειτονικών ωκεάνιων εγκάτων, απειλώντας να γλιστρήσει σ’ ένα υδάτινο μνήμα.		58:5.8 (669.1) Depression of the ocean bottom during the prelife ages had upthrust a solitary continental land mass to such a height that its lateral pressure tended to cause the eastern, western, and southern fringes to slide downhill, over the underlying semiviscous lava beds, into the waters of the surrounding Pacific Ocean. This so fully compensated the continental pressure that a wide break did not occur on the eastern shore of this ancient Asiatic continent, but ever since has that eastern coast line hovered over the precipice of its adjoining oceanic depths, threatening to slide into a watery grave.
6. Η ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ^top		6. The Transition Period ^top
58:6.1 (669.2) 450,000,000 χρόνια πριν έγινε η η μετάβαση από την φυτική στη ζωική μορφή ζωής. Η μεταμόρφωση αυτή έλαβε χώρα στα αβαθή νερά των προφυλαγμένων τροπικών κόλπων και λιμνών των εκτεταμένων ακτογραμμών των διαχωρισμένων ηπείρων. Και η εξέλιξη αυτή, το σύνολο της οποίας ήταν εγγενές στα αρχικά ζωικά πρότυπα, διαδραματίσθηκε σταδιακά. Υπήρξαν πολλά μεταβατικά στάδια μεταξύ των αρχικών, πρωτόγονων μορφών ζωής και των μετέπειτα σαφώς προσδιορισμένων ζωικών οργανισμών. Ακόμη και σήμερα οι μεταβατικοί ζωομύκητες εξακολουθούν να υπάρχουν και δεν μπορούν να ταξινομηθούν ούτε ως φυτά, ούτε ως ζώα.		58:6.1 (669.2) 450,000,000 years ago the transition from vegetable to animal life occurred. This metamorphosis took place in the shallow waters of the sheltered tropic bays and lagoons of the extensive shore lines of the separating continents. And this development, all of which was inherent in the original life patterns, came about gradually. There were many transitional stages between the early primitive vegetable forms of life and the later well-defined animal organisms. Even today the transition slime molds persist, and they can hardly be classified either as plants or as animals.
58:6.2 (669.3) Αν και η εξέλιξη της φυτικής ζωής μπορεί να ανιχνευθεί στα ζώα και, παρά το ότι έχουν βρεθεί διαβαθμισμένες σειρές φυτών και ζώων τα οποία προοδευτικά προχωρούν από τους απλούστερους προς τους πολυπλοκότερους και πλέον προηγμένους οργανισμούς, δεν θα μπορέσετε να βρείτε τέτοιους συνδετικούς κρίκους μεταξύ των μεγάλων υποδιαιρέσεων του ζωικού βασιλείου, ούτε μεταξύ των ανώτερων, προ της εμφάνισης του ανθρώπου, τύπων ζώων, ή των πρώτων εκπροσώπων των ανθρώπινων φυλών. Αυτοί οι λεγόμενοι «χαμένοι κρίκοι» θα μείνουν για πάντα χαμένοι, για τον απλό λόγο ότι ουδέποτε υπήρξαν.		58:6.2 (669.3) Although the evolution of vegetable life can be traced into animal life, and though there have been found graduated series of plants and animals which progressively lead up from the most simple to the most complex and advanced organisms, you will not be able to find such connecting links between the great divisions of the animal kingdom nor between the highest of the prehuman animal types and the dawn men of the human races. These so-called “missing links” will forever remain missing, for the simple reason that they never existed.
58:6.3 (669.4) Από την μία εποχή στην άλλη καινούργια είδη ζώων, με θεμελιώδεις διαφορές, δημιουργήθηκαν. Δεν εξελίχθηκαν ως αποτέλεσμα της σταδιακής συγκέντρωσης μικρών παραλλαγών. Εμφανίσθηκαν ως πλήρως ανεπτυγμένες και νέες κατηγορίες ζωής και εμφανίσθηκαν αιφνίδια.		58:6.3 (669.4) From era to era radically new species of animal life arise. They do not evolve as the result of the gradual accumulation of small variations; they appear as full-fledged and new orders of life, and they appear suddenly.
58:6.4 (669.5) Η αιφνίδια εμφάνιση των νέων ειδών και των διαφοροποιημένων κατηγοριών των ζώντων οργανισμών είναι εντελώς βιολογική, αυστηρά φυσική. Δεν υπάρχει τίποτε το υπερφυσικό που να συνδέεται με τις γενετικές αυτές μεταλλάξεις.		58:6.4 (669.5) The sudden appearance of new species and diversified orders of living organisms is wholly biologic, strictly natural. There is nothing supernatural connected with these genetic mutations.
58:6.5 (669.6) Η εμφάνιση των ζώων εξελίχθηκε όταν να νερά των ωκεανών έφθασαν στον κατάλληλο βαθμό αλμυρότητας και ήταν σχετικά απλό το να μπορέσει το αλμυρό νερό να κυκλοφορήσει στα σώματα των οργανισμών της θαλάσσιας ζωής. Όταν όμως οι ωκεανοί περιορίσθηκαν και το ποσοστό του άλατος μειώθηκε πολύ, τα ίδια αυτά ζώα ανέπτυξαν την ικανότητα να μειώνουν την αλμυρότητα των σωματικών υγρών τους, όπως ακριβώς οι οργανισμοί εκείνοι οι οποίοι έμαθαν να ζουν σε γλυκό νερό, αποκτώντας την ικανότητα να διατηρούν τη σωστή ποσότητα χλωριούχου νατρίου στα σωματικά τους υγρά, με έξυπνες τεχνικές διατήρησης του άλατος.		58:6.5 (669.6) At the proper degree of saltiness in the oceans animal life evolved, and it was comparatively simple to allow the briny waters to circulate through the animal bodies of marine life. But when the oceans were contracted and the percentage of salt was greatly increased, these same animals evolved the ability to reduce the saltiness of their body fluids just as those organisms which learned to live in fresh water acquired the ability to maintain the proper degree of sodium chloride in their body fluids by ingenious techniques of salt conservation.
58:6.6 (669.7) Η μελέτη των περικλειόμενων σε βράχους απολιθωμάτων της θαλάσσιας ζωής αποκαλύπτει τις αρχικές προσπάθειες προσαρμογής των πρωτόγονων αυτών οργανισμών. Τα φυτά και τα ζώα δεν παύουν ποτέ να κάνουν αυτά τα πειράματα προσαρμογής. Ακόμη και το περιβάλλον αλλάζει και πάντα οι ζώντες οργανισμοί προσπαθούν να προσαρμοσθούν στις ατέλειωτες αυτές διακυμάνσεις.		58:6.6 (669.7) Study of the rock-embraced fossils of marine life reveals the early adjustment struggles of these primitive organisms. Plants and animals never cease to make these adjustment experiments. Ever the environment is changing, and always are living organisms striving to accommodate themselves to these never-ending fluctuations.
58:6.7 (670.1) Ο φυσιολογικός εξοπλισμός και η ανατομική δομή όλων των νέων τάξεων της ζωής αποτελούν αντίδραση στη δράση των φυσικών νόμων, το συνακόλουθο, όμως, χάρισμα της διάνοιας αποτελεί την πλήρωση των συνοδών διανοητικών πνευμάτων σύμφωνα με την έμφυτη εγκεφαλική ικανότητα. Η διάνοια, ενώ δεν είναι μία φυσική εξέλιξη, εξαρτάται απόλυτα από τις ικανότητες του εγκεφάλου, η οποία παρέχεται από την καθαρά φυσική και εξελικτική ανάπτυξη.		58:6.7 (670.1) The physiologic equipment and the anatomic structure of all new orders of life are in response to the action of physical law, but the subsequent endowment of mind is a bestowal of the adjutant mind-spirits in accordance with innate brain capacity. Mind, while not a physical evolution, is wholly dependent on the brain capacity afforded by purely physical and evolutionary developments.
58:6.8 (670.2) Μέσω ατέλειωτων, σχεδόν, κύκλων κατακτήσεων και απωλειών, προσαρμογών και αναπροσαρμογών, όλοι οι ζώντες οργανισμοί αιωρούνται μπρος-πίσω από εποχή σε εποχή. Εκείνοι οι οποίοι κατακτούν την κοσμική ενότητα παραμένουν, ενώ εκείνοι οι οποίοι δεν επιτυγχάνουν το στόχο αυτό, παύουν να υπάρχουν.		58:6.8 (670.2) Through almost endless cycles of gains and losses, adjustments and readjustments, all living organisms swing back and forth from age to age. Those that attain cosmic unity persist, while those that fall short of this goal cease to exist.
7. ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΓΕΩΛΟΓΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ^top		7. The Geologic History Book ^top
58:7.1 (670.3) Η πελώρια ομάδα των βραχωδών συστημάτων τα οποία συνιστούσαν τον εξωτερικό φλοιό του κόσμου κατά την εποχή της απαρχής της ζωής, ή Προτεροζωική περίοδο δεν φαίνεται πλέον σε πολλά σημεία της γήινης επιφάνειας. Και όταν παρουσιασθεί, κάτω από όλες τις συσσωρεύσεις των μετέπειτα εποχών, θα βρεθούν μόνο τα απολιθώματα των φυτών και των αρχικών, πρωτόγονων ζώων. Ορισμένοι από τους παλαιότερους αυτούς, κατακαθισμένους στο νερό, βράχους, είναι αναμεμειγμένοι με μεταγενέστερα στρώματα και ορισμένες φορές περιέχουν τα απολιθώματα μερικών αρχικών μορφών φυτικής ζωής, ενώ στα ανώτερα στρώματα είναι δυνατόν, ενίοτε, να βρεθούν μερικές από τις πλέον πρωτόγονες μορφές των πρώτων θαλάσσιων-ζωικών οργανισμών. Σε πολλές περιοχές, τα στρωματοποιημένα αυτά επίπεδα των βράχων, όπου υπάρχουν τα απολιθώματα της πρώιμης θαλάσσιας ζωής, φυτικής αλλά και ζωικής, μπορεί να βρεθούν ακριβώς πάνω από τα παλαιότερα, αδιαφοροποίητα πετρώματα.		58:7.1 (670.3) The vast group of rock systems which constituted the outer crust of the world during the life-dawn or Proterozoic era does not now appear at many points on the earth’s surface. And when it does emerge from below all the accumulations of subsequent ages, there will be found only the fossil remains of vegetable and early primitive animal life. Some of these older water-deposited rocks are commingled with subsequent layers, and sometimes they yield fossil remains of some of the earlier forms of vegetable life, while on the topmost layers occasionally may be found some of the more primitive forms of the early marine-animal organisms. In many places these oldest stratified rock layers, bearing the fossils of the early marine life, both animal and vegetable, may be found directly on top of the older undifferentiated stone.
58:7.2 (670.4) Τα απολιθώματα της περιόδου αυτής είναι άλγες, φυτά που μοιάζουν με κοράλλια, πρωτόγονα Πρωτόζωα καθώς επίσης και σπογγοειδείς μεταβατικοί οργανισμοί. Η απουσία, ωστόσο, τέτοιων απολιθωμάτων στα παλαιότερα στρώματα των βράχων, δεν αποδεικνύει κατ’ ανάγκην ότι δεν υπήρχαν κάπου αλλού ζώντα πλάσματα, την εποχή της ιζηματοποίησής τους. Η ζωή ήταν σποραδική καθ’ όλη τη διάρκεια των αρχικών αυτών εποχών και μόνο με πολύ αργό ρυθμό βρήκε το δρόμο της πάνω στην επιφάνεια της γης.		58:7.2 (670.4) Fossils of this era yield algae, corallike plants, primitive Protozoa, and spongelike transition organisms. But the absence of such fossils in the early rock layers does not necessarily prove that living things were not elsewhere in existence at the time of their deposition. Life was sparse throughout these early times and only slowly made its way over the face of the earth.
58:7.3 (670.5) Οι βράχοι της παλαιότερης εκείνης εποχής βρίσκονται πλέον στην επιφάνεια της γης, ή πολύ κοντά στην επιφάνεια, σε μεγαλύτερο μέρος από το ένα όγδοο, περίπου, της έκτασης που καταλαμβάνει τώρα η ξηρά. Το μέσο πάχος των ενδιάμεσων αυτών πετρωμάτων, των παλαιότερων στρωματοποιημένων επιπέδων των βράχων, είναι περίπου 1.6 και 2.4 χιλιόμετρα. Σε ορισμένα σημεία, τα αρχαία αυτά συστήματα βράχων έχουν πάχος έως και εξήμισι χιλιόμετρα, πολλά όμως από τα επίπεδα που αποδίδονται σ’ εκείνη την εποχή ανήκουν σε μεταγενέστερες περιόδους.		58:7.3 (670.5) The rocks of this olden age are now at the earth’s surface, or very near the surface, over about one eighth of the present land area. The average thickness of this transition stone, the oldest stratified rock layers, is about one and one-half miles. At some points these ancient rock systems are as much as four miles thick, but many of the layers which have been ascribed to this era belong to later periods.
58:7.4 (670.6) Στην Βόρεια Αμερική, το αρχαίο αυτό, γεμάτο πρωτόγονα απολιθώματα στρώμα πετρωμάτων φθάνει ως την επιφάνεια στις ανατολικές, κεντρικές και βόρειες περιοχές του Καναδά. Επιπλέον υπάρχει μία διακοπτόμενη, με κατεύθυνση ανατολική-δυτική, κορυφογραμμή των βράχων αυτών, η οποία εκτείνεται από την Πενσυλβάνια και τα αρχαία Όρη Αντιρόντακ στα δυτικά και διασχίζει το Μίτσιγκαν, το Γουισκόνσιν και τη Μινεσότα. Άλλες κορυφογραμμές εκτείνονται από το Νιουφάουντλαντ ως την Αλαμπάμα και από την Αλάσκα ως το Μέξικο.		58:7.4 (670.6) In North America this ancient and primitive fossil-bearing stone layer comes to the surface over the eastern, central, and northern regions of Canada. There is also an intermittent east-west ridge of this rock which extends from Pennsylvania and the ancient Adirondack Mountains on west through Michigan, Wisconsin, and Minnesota. Other ridges run from Newfoundland to Alabama and from Alaska to Mexico.
58:7.5 (670.7) Οι βράχοι της εποχής αυτής βρίσκονται εκτεθειμένοι εδώ κι’ εκεί, σ’ ολόκληρο τον κόσμο, αλλά για κανένα τους δεν είναι τόσο εύκολο να δοθεί ερμηνεία, όσο για εκείνους κοντά στη Λίμνη Σουπήριορ, καθώς και το Γκράντ Κάνυον του Ποταμού Κολοράντο, όπου οι γεμάτοι με πρωτόγονα απολιθώματα βράχοι, που υπάρχουν σε διάφορα στρώματα, πιστοποιούν τις αναστατώσεις και τις διακυμάνσεις των μακρινών εκείνων καιρών.		58:7.5 (670.7) The rocks of this era are exposed here and there all over the world, but none are so easy of interpretation as those about Lake Superior and in the Grand Canyon of the Colorado River, where these primitive fossil-bearing rocks, existing in several layers, testify to the upheavals and surface fluctuations of those faraway times.
58:7.6 (670.8) Το στρώμα αυτό των πετρωμάτων, η παλαιότερη φέρουσα απολιθώματα διαστρωμάτωση στο φλοιό της γης, έχει πιεσθεί, έχει καταρρεύσει, και έχει με τρόπο αλλόκοτο συστραφεί, ως αποτέλεσμα των αναστατώσεων των σεισμών και των πρώτων ηφαιστείων. Οι ποταμοί της λάβας κατά την εποχή αυτή έφεραν μεγάλες ποσότητες σιδήρου, χαλκού και μολύβδου κοντά στην επιφάνεια του πλανήτη.		58:7.6 (670.8) This stone layer, the oldest fossil-bearing stratum in the crust of the earth, has been crumpled, folded, and grotesquely twisted as a result of the upheavals of earthquakes and the early volcanoes. The lava flows of this age brought much iron, copper, and lead up near the planetary surface.
58:7.7 (670.9) Λίγα μέρη υπάρχουν στη γη όπου τέτοιες δραστηριότητες παρουσιάζονται πιο γραφικά, απ’ όσο στην κοιλάδα του Σαιντ Κρουά, του Γουισκόνσιν. Στην περιοχή αυτή κύλησαν εκατόν είκοσι επτά διαδοχικά ποτάμια λάβας στην ξηρά με επακόλουθη πλημμύρα και συνακόλουθη εναπόθεση λίθων. Αν και μεγάλο μέρος της ιζηματοποίησης των επιφανειακών λίθων και της διακοπτόμενης ροής της λάβας δεν υπάρχουν σήμερα και, παρά το ότι το πυθμένας του συστήματος είναι θαμμένος βαθιά στη γη, παρά ταύτα, περίπου εξήντα πέντε, ή εβδομήντα από τους στρωματοποιημένους αυτούς βράχους των περασμένων εποχών βρίσκονται τώρα σε κοινή θέα.		58:7.7 (670.9) There are few places on the earth where such activities are more graphically shown than in the St. Croix valley of Wisconsin. In this region there occurred one hundred and twenty-seven successive lava flows on land with succeeding water submergence and consequent rock deposition. Although much of the upper rock sedimentation and intermittent lava flow is absent today, and though the bottom of this system is buried deep in the earth, nevertheless, about sixty-five or seventy of these stratified records of past ages are now exposed to view.
58:7.8 (671.1) Κατά τη διάρκεια αυτών των πρώιμων εποχών, όταν μεγάλο μέρος της ξηράς βρισκόταν κοντά στο επίπεδο της θάλασσας, έλαβαν χώρα πολλές διαδοχικές πλημμύρες και αναδύσεις. Ο φλοιός της γης άρχιζε, τότε, την μετέπειτα περίοδο της σχετικής σταθεροποίησης. Οι πτυχώσεις, ανυψώσεις και καταβυθίσεις, της πρώιμης κίνησης των ηπείρων συνεισέφεραν στη συχνότητα των περιοδικών πλημμυρών των μεγάλων μαζών ξηράς.		58:7.8 (671.1) In these early ages when much land was near sea level, there occurred many successive submergences and emergences. The earth’s crust was just entering upon its later period of comparative stabilization. The undulations, rises and dips, of the earlier continental drift contributed to the frequency of the periodic submergence of the great land masses.
58:7.9 (671.2) Κατά τις εποχές αυτές της πρωτόγονης θαλάσσιας ζωής, εκτεταμένες περιοχές ηπειρωτικών ακτών βυθίστηκαν στη θάλασσα, από λίγα μέτρα, έως και οκτακόσια μέτρα. Μεγάλο μέρος των παλαιότερων αμμόλιθων και των κροκαλοπαγών αντιπροσωπεύει τις ιζηματογενείς συσσωρεύσεις αυτών των αρχαίων ακτών. Οι ιζηματογενείς βράχοι που ανήκουν στην πρώιμη αυτή διαστρωμάτωση βρίσκονται πάνω ακριβώς στα επίπεδα αυτά, τα οποία χρονολογούνται πολύ πριν από την απαρχή της ζωής, πίσω, στην αρχική εμφάνιση του παγκόσμιου ωκεανού.		58:7.9 (671.2) During these times of primitive marine life, extensive areas of the continental shores sank beneath the seas from a few feet to half a mile. Much of the older sandstone and conglomerates represents the sedimentary accumulations of these ancient shores. The sedimentary rocks belonging to this early stratification rest directly upon those layers which date back far beyond the origin of life, back to the early appearance of the world-wide ocean.
58:7.10 (671.3) Ορισμένα από τα ανώτερα στρώματα των ενδιάμεσων αυτών βραχωδών εναποθέσεων περιέχουν μικρές ποσότητες σχιστόλιθου, ή σκουρόχρωμες πλάκες, πράγμα που υποδηλώνει την παρουσία οργανικού άνθρακα και πιστοποιεί την ύπαρξη των προγόνων των μορφών αυτών της φυτικής ζωής, οι οποίες είχαν καταλάβει τη γη κατά τη μεταγενέστερη Ανθρακούχο εποχή, ή εποχή του άνθρακα. Μεγάλο μέρος του χαλκού σ’ αυτά τα στρώματα των βράχων προέρχεται από εναποθέσεις νερού. Ένα μέρος βρίσκεται στα σημεία ρήξης των παλαιότερων βράχων και αποτελεί τη συγκέντρωση των δυσκίνητων, τελματωμένων νερών κάποιας αρχαίας, προφυλαγμένης ακτογραμμής. Τα ορυχεία σιδήρου της Βόρειας Αμερικής και της Ευρώπης βρίσκονται σε αποθέσεις και προεκβολές, κείμενες εν μέρει στους παλαιότερους, μη στρωματοποιημένους, βράχους και εν μέρει στους μετέπειτα αυτούς στρωματοποιημένους βράχους των μεταβατικών περιόδων του σχηματισμού της ζωής.		58:7.10 (671.3) Some of the upper layers of these transition rock deposits contain small amounts of shale or slate of dark colors, indicating the presence of organic carbon and testifying to the existence of the ancestors of those forms of plant life which overran the earth during the succeeding Carboniferous or coal age. Much of the copper in these rock layers results from water deposition. Some is found in the cracks of the older rocks and is the concentrate of the sluggish swamp water of some ancient sheltered shore line. The iron mines of North America and Europe are located in deposits and extrusions lying partly in the older unstratified rocks and partly in these later stratified rocks of the transition periods of life formation.
58:7.11 (671.4) Η εποχή αυτή έγινε μάρτυρας της εξάπλωσης της ζωής σ’ ολόκληρη την έκταση των ωκεανών του κόσμου. Η θαλάσσια ζωή έχει εγκατασταθεί, πλέον, στην Ουράντια. Οι πυθμένες των αβαθών και εκτεταμένων εσωτερικών θαλασσών καταλαμβάνονται σταδιακά από μία πλούσια και περίτεχνη ανάπτυξη της βλάστησης, ενώ τα νερά των ακτογραμμών κατακλύζονται από τις απλές μορφές των ζώων.		58:7.11 (671.4) This era witnesses the spread of life throughout the waters of the world; marine life has become well established on Urantia. The bottoms of the shallow and extensive inland seas are being gradually overrun by a profuse and luxuriant growth of vegetation, while the shore-line waters are swarming with the simple forms of animal life.
58:7.12 (671.5) Ολόκληρη η ιστορία τούτη δίνεται γραφικά μέσα στις σελίδες των απολιθωμάτων του πελώριου «πέτρινου βιβλίου» των αρχείων του κόσμου. Και οι σελίδες του γιγάντιου αυτού βιο-γεωλογικού αρχείου αλάνθαστα λένε την αλήθεια, απαιτείται όμως τέχνη για την ερμηνεία τους. Πολλοί από τους θαλάσσιους αυτούς πυθμένες έχουν τώρα ανυψωθεί πάνω στην ξηρά και οι εναποθέσεις ατέλειωτων αιώνων λένε την ιστορία των προσπαθειών της ζωής εκείνες τις πρώτες μέρες. Είναι κυριολεκτικά αλήθεια, όπως είπε και ο ποιητής σας. «Η σκόνη που πάνω της περπατάμε, κάποτε ήταν ζωντανή.»		58:7.12 (671.5) All of this story is graphically told within the fossil pages of the vast “stone book” of world record. And the pages of this gigantic biogeologic record unfailingly tell the truth if you but acquire skill in their interpretation. Many of these ancient sea beds are now elevated high upon land, and their deposits of age upon age tell the story of the life struggles of those early days. It is literally true, as your poet has said, “The dust we tread upon was once alive.”
58:7.13 (671.6) [Παρουσιάσθηκε από ένα μέλος του Σώματος των Φορέων της Ζωής της Ουράντια, κατοίκου, τώρα, του πλανήτη.]		58:7.13 (671.6) [Presented by a member of the Urantia Life Carrier Corps now resident on the planet.]