Εγγραφο 74		Paper 74
Ο ΑΔΑΜ ΚΑΙ Η ΕΥΑ		Adam and Eve
74:0.1 (828.1) Ο Αδάμ και η Εύα έφθασαν στην Ουράντια 37,848 χρόνια πριν το έτος 1934 μ.Χ. Ήταν στο μέσον της εποχής όπου ο Κήπος βρισκόταν στη μεγαλύτερή του άνθιση όταν έφθασαν. Το καταμεσήμερο και χωρίς αναγγελία, οι δύο σεραφικοί μεταφορείς, συνοδευόμενοι από το διαπιστευμένο με τη μεταφορά των βιολογικών εξευγενιστών στην Ουράντια επιτελείο της Τζερουζέμ, προσγειώθηκαν απαλά στην επιφάνεια του περιστρεφόμενου πλανήτη, κοντά στο ναό του Πατέρα του Σύμπαντος. Ολόκληρο το έργο της επανυλοποίησης των σωμάτων του Αδάμ και της Εύας πραγματοποιήθηκε μέσα στα όρια αυτού του καινουργιοφτιαγμένου βωμού. Και από τη στιγμή της άφιξής τους, πέρασαν δέκα μέρες πριν επαναδημιουργηθούν σε διττή ανθρώπινη μορφή, για να παρουσιασθούν ως οι νέοι κυβερνήτες του κόσμου. Επανέκτησαν τις αισθήσεις τους ταυτόχρονα. Οι Υλικοί Υιοί και οι Θυγατέρες πάντα υπηρετούν μαζί. Αποτελεί την ουσία της υπηρεσίας τους κάθε εποχή και σε κάθε τόπο να μην χωρίζουν ποτέ. Τους ανατίθεται να εργάζονται σε ζευγάρια. Σπάνια λειτουργούν μεμονωμένα.		74:0.1 (828.1) ADAM AND EVE arrived on Urantia, from the year a.d. 1934, 37,848 years ago. It was in midseason when the Garden was in the height of bloom that they arrived. At high noon and unannounced, the two seraphic transports, accompanied by the Jerusem personnel intrusted with the transportation of the biologic uplifters to Urantia, settled slowly to the surface of the revolving planet in the vicinity of the temple of the Universal Father. All the work of rematerializing the bodies of Adam and Eve was carried on within the precincts of this newly created shrine. And from the time of their arrival ten days passed before they were re-created in dual human form for presentation as the world’s new rulers. They regained consciousness simultaneously. The Material Sons and Daughters always serve together. It is the essence of their service at all times and in all places never to be separated. They are designed to work in pairs; seldom do they function alone.
1. Ο ΑΔΑΜ ΚΑΙ Η ΕΥΑ ΣΤΗΝ ΤΖΕΡΟΥΖΕΜ ^top		1. Adam and Eve on Jerusem ^top
74:1.1 (828.2) Ο Πλανητικός Αδάμ και η Εύα της Ουράντια ήταν μέλη του αρχαιότερου σώματος των Υλικών Υιών στην Τζερουζέμ, έχοντας από κοινού τον αριθμό 14,311. Ανήκαν στην τρίτη φυσική σειρά και είχαν ύψος λίγο περισσότερο από δυόμισι μέτρα.		74:1.1 (828.2) The Planetary Adam and Eve of Urantia were members of the senior corps of Material Sons on Jerusem, being jointly number 14,311. They belonged to the third physical series and were a little more than eight feet in height.
74:1.2 (828.3) Όταν ο Αδάμ επελέγη για να έλθει στην Ουράντια, πέρασε,(*) μαζί με τη σύντροφό του, από τα υλικά εργαστήρια δοκιμασίας και ελέγχου της Τζερουζέμ. Για περισσότερες από δέκα πέντε χιλιάδες χρόνια ήσαν διευθυντές στο τμήμα πειραματικής ενέργειας, όπως αυτή εφαρμόζεται για την τροποποίηση των ζωντανών μορφών. Πολύ πριν από αυτό, ήσαν δάσκαλοι στα σχολεία των πολιτών για τους νεοαφικνούμενους στη Τζερουζέμ. Και όλα αυτά πρέπει να τα έχετε υπ’ όψιν σας σε σχέση με την διήγηση της μετέπειτα συμπεριφοράς τους στην Ουράντια.		74:1.2 (828.3) At the time Adam was chosen to come to Urantia, he was employed, with his mate, in the trial-and-testing physical laboratories of Jerusem. For more than fifteen thousand years they had been directors of the division of experimental energy as applied to the modification of living forms. Long before this they had been teachers in the citizenship schools for new arrivals on Jerusem. And all this should be borne in mind in connection with the narration of their subsequent conduct on Urantia.
74:1.3 (828.4) Όταν δημοσιεύθηκε η αναγγελία που καλούσε εθελοντές για την αποστολή του Αδαμικού εγχειρήματος στην Ουράντια, ολόκληρο το αρχαιότερο σώμα των Υλικών Υιών και Θυγατέρων προσφέρθηκε εθελοντικά. Οι εξεταστές Μελχισεδέκ, με την έγκριση του Λέιναφορτζ και των Μέγιστων της Εντέντια, επέλεξαν, τελικά, τον Αδάμ και την Εύα, οι οποίοι εν συνεχεία ήλθαν για να λειτουργήσουν ως βιολογικοί εξευγενιστές στην Ουράντια.		74:1.3 (828.4) When the proclamation was issued calling for volunteers for the mission of Adamic adventure on Urantia, the entire senior corps of Material Sons and Daughters volunteered. The Melchizedek examiners, with the approval of Lanaforge and the Most Highs of Edentia, finally selected the Adam and Eve who subsequently came to function as the biologic uplifters of Urantia.
74:1.4 (828.5) Ο Αδάμ και η Εύα είχαν παραμείνει πιστοί στον Μιχαήλ κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του Εωσφόρου. Παρά ταύτα, το ζευγάρι εκλήθη να παρουσιασθεί στον Κυρίαρχο του Συστήματος και ολόκληρο το υπουργικό του συμβούλιο για να εξετασθούν και να λάβουν οδηγίες. Οι λεπτομέρειες των θεμάτων της Ουράντια παρουσιάσθηκαν λεπτομερώς. Τους δόθηκαν εξαντλητικές οδηγίες πάνω στα σχέδια που επρόκειτο να εφαρμόσουν, αποδεχόμενοι τις ευθύνες της ηγεσίας σ’ έναν τέτοιο σπαρασσόμενο από τις συγκρούσεις κόσμο. Τους έβαλαν να δώσουν από κοινού όρκους υποταγής στους Μέγιστους της Εντέντια και στον Μιχαήλ του Σάλβινγκτον. Και τους συμβούλευσαν δεόντως να θεωρούν εαυτούς ως υποκείμενους στο σώμα των αποδεκτών Μελχισεδέκ της Ουράντια, έως ότου το κυβερνών αυτό σώμα θεωρήσει σωστό να τους εκχωρήσει την κυριαρχία στον κόσμο που τους ανετέθη.		74:1.4 (828.5) Adam and Eve had remained loyal to Michael during the Lucifer rebellion; nevertheless, the pair were called before the System Sovereign and his entire cabinet for examination and instruction. The details of Urantia affairs were fully presented; they were exhaustively instructed as to the plans to be pursued in accepting the responsibilities of rulership on such a strife-torn world. They were put under joint oaths of allegiance to the Most Highs of Edentia and to Michael of Salvington. And they were duly advised to regard themselves as subject to the Urantia corps of Melchizedek receivers until that governing body should see fit to relinquish rule on the world of their assignment.
74:1.5 (829.1) Το ζευγάρι αυτό της Τζερουζέμ άφησε πίσω του στην πρωτεύουσα της Σατάνια, αλλά και αλλού, εκατό απογόνους – πενήντα γιους και πενήντα θυγατέρες - θαυμάσια πλάσματα που είχαν διαφύγει τις παγίδες της προόδου και που όλοι υπηρετούσαν ως πιστοί επόπτες των προσδοκιών του σύμπαντος, κατά την εποχή της αναχώρησης των γονέων τους για την Ουράντια. Και ήσαν όλοι παρόντες στον όμορφο ναό των Υλικών Υιών, παρακολουθώντας τις αποχαιρετιστήριες τελετές που σχετίζονταν με τις τελευταίες τελετουργίες της αποδοχής της επιφοίτησης. Τα παιδιά αυτά συνόδευσαν τους γονείς τους στο αρχηγείο αποϋλοποίησης της τάξης τους και ήταν οι τελευταίοι που τους αποχαιρέτησαν και τους ευχήθηκαν θεία ταχύτητα, καθώς εκείνοι κοιμούνταν στην προσωπική απώλεια της συνείδησης η οποία προηγείται της προετοιμασίας για τη σεραφική μεταφορά. Τα παιδιά πέρασαν λίγη ώρα μαζί, στον τόπο συνάντησης της οικογένειας, χαρούμενα που οι γονείς τους επρόκειτο σύντομα να γίνουν οι ορατοί ηγέτες, στην πραγματικότητα οι μοναδικοί κυβερνήτες, του πλανήτη 606 στο σύστημα της Σατάνια.		74:1.5 (829.1) This Jerusem pair left behind them on the capital of Satania and elsewhere, one hundred offspring—fifty sons and fifty daughters—magnificent creatures who had escaped the pitfalls of progression, and who were all in commission as faithful stewards of universe trust at the time of their parents’ departure for Urantia. And they were all present in the beautiful temple of the Material Sons attendant upon the farewell exercises associated with the last ceremonies of the bestowal acceptance. These children accompanied their parents to the dematerialization headquarters of their order and were the last to bid them farewell and divine speed as they fell asleep in the personality lapse of consciousness which precedes the preparation for seraphic transport. The children spent some time together at the family rendezvous rejoicing that their parents were soon to become the visible heads, in reality the sole rulers, of planet 606 in the system of Satania.
74:1.6 (829.2) Και έτσι άφησαν τη Τζερουζέμ ο Αδάμ και η Εύα, εν μέσω επαίνων και ευχών από τους πολίτες της. Έφυγαν για τις καινούργιες τους ευθύνες, κατάλληλα εφοδιασμένοι και έχοντας πλήρεις οδηγίες πάνω σε κάθε καθήκον και κίνδυνο που θα συναντούσαν στην Ουράντια.		74:1.6 (829.2) And thus did Adam and Eve leave Jerusem amidst the acclaim and well-wishing of its citizens. They went forth to their new responsibilities adequately equipped and fully instructed concerning every duty and danger to be encountered on Urantia.
2. Η ΑΦΙΞΗ ΤΟΥ ΑΔΑΜ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΑΣ ^top		2. Arrival of Adam and Eve ^top
74:2.1 (829.3) Ο Αδάμ και η Εύα κοιμήθηκαν στην Τζερουζέμ και όταν ξύπνησαν στο ναό του Πατέρα στην Ουράντια, παρουσία μεγάλου πλήθους που είχε συγκεντρωθεί για να τους καλωσορίσει, βρέθηκαν πρόσωπο με πρόσωπο με δύο πλάσματα για τα οποία είχαν ακούσει πολλά, τον Βαν και τον πιστό του συνεργάτη τον Άμαντον. Αυτοί οι δύο ήρωες της αποστασίας του Καλιγκάστια ήσαν οι πρώτοι που τους καλωσόρισαν στο καινούργιο τους σπίτι, τον κήπο.		74:2.1 (829.3) Adam and Eve fell asleep on Jerusem, and when they awakened in the Father’s temple on Urantia in the presence of the mighty throng assembled to welcome them, they were face to face with two beings of whom they had heard much, Van and his faithful associate Amadon. These two heroes of the Caligastia secession were the first to welcome them in their new garden home.
74:2.2 (829.4) Η γλώσσα της Εδέμ ήταν μια Αντονική διάλεκτος, όπως τη μιλούσε ο Άμαντον. Ο Βαν και ο Άμαντον είχαν βελτιώσει σημαντικά τη γλώσσα αυτή, φτιάχνοντας ένα καινούργιο αλφάβητο με είκοσι τέσσερα γράμματα και έλπιζαν να τη δουν να γίνεται η γλώσσα της Ουράντια, καθώς ο πολιτισμός της Εδέμ θα εξαπλώνονταν σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Ο Αδάμ και η Εύα κατείχαν πλήρως την ανθρώπινη αυτή διάλεκτο πριν φύγουν από τη Τζερουζέμ, έτσι ώστε ο γιος αυτός του Άντον άκουσε τον ανώτερο κυβερνήτη του κόσμου του να του απευθύνεται στην ίδια του τη γλώσσα.		74:2.2 (829.4) The tongue of Eden was an Andonic dialect as spoken by Amadon. Van and Amadon had markedly improved this language by creating a new alphabet of twenty-four letters, and they had hoped to see it become the tongue of Urantia as the Edenic culture would spread throughout the world. Adam and Eve had fully mastered this human dialect before they departed from Jerusem so that this son of Andon heard the exalted ruler of his world address him in his own tongue.
74:2.3 (829.5) Και την ημέρα εκείνη υπήρχε μεγάλη υπερένταση και χαρά, σ’ ολόκληρη την Εδέμ καθώς οι αγγελιαφόροι πήγαιναν πολύ βιαστικά στον όπου βρίσκονταν τα περιστέρια-μεταφορείς, που είχαν συγκεντρωθεί από κοντά και μακριά, φωνάζοντας: «Αφήστε ελεύθερα τα πουλιά. Αφήστε τα να διαδώσουν το λόγο, ότι ο επαγγελθείς Υιός ήλθε.» Εκατοντάδες αποικίες οπαδών είχαν πιστά, χρόνο με το χρόνο, διατηρήσει τον αριθμό αυτών των οικόσιτων περιστεριών για μια τέτοια ακριβώς περίσταση.		74:2.3 (829.5) And on that day there was great excitement and joy throughout Eden as the runners went in great haste to the rendezvous of the carrier pigeons assembled from near and far, shouting: “Let loose the birds; let them carry the word that the promised Son has come.” Hundreds of believer settlements had faithfully, year after year, kept up the supply of these home-reared pigeons for just such an occasion.
74:2.4 (829.6) Καθώς το νέο για την άφιξη του Αδάμ διαδόθηκε παντού, χιλιάδες μέλη των γειτονικών φυλών αποδέχθηκαν τη διδασκαλία του Βαν και του Άμαντον, ενώ για μήνες και μήνες, προσκυνητές συνέχιζαν να ξεχύνονται στην Εδέμ για να καλωσορίσουν τον Αδάμ και την Εύα και να δηλώσουν την υποταγή τους στον αόρατο Πατέρα τους.		74:2.4 (829.6) As the news of Adam’s arrival spread abroad, thousands of the near-by tribesmen accepted the teachings of Van and Amadon, while for months and months pilgrims continued to pour into Eden to welcome Adam and Eve and to do homage to their unseen Father.
74:2.5 (829.7) Αμέσως μόλις ξύπνησαν ο Αδάμ και η Εύα πήγαν με συνοδεία για την τυπική υποδοχή στο μεγάλο ύψωμα, βόρεια του ναού. Ο φυσικός αυτός λόφος είχε διευρυνθεί και είχε ετοιμαστεί για την εγκατάσταση των καινούργιων κυβερνητών του κόσμου. Εδώ, το μεσημέρι, η επιτροπή υποδοχής της Ουράντια καλωσόρισε αυτό τον Υιό και τη Θυγατέρα του συστήματος της Σατάνια. Ο Άμαντον ήταν ο πρόεδρος της επιτροπής αυτής, που αποτελείτο από δώδεκα μέλη, στα οποία περιλαμβάνετο ένας εκπρόσωπος από κάθε μία από τις έξι φυλές του Σαντζίκ. Ο αναπληρωματικός προϊστάμενος των μεσοδιάστατων. Η Αννάν, μία κόρη πιστή, εκπρόσωπος των Νοδιτών. Ο Νώε, ο γιος του αρχιτέκτονα και κατασκευαστή του Κήπου και εκτελεστής των σχεδίων του νεκρού πατέρα του. Και οι δύο Φορείς της Ζωής που κατοικούσαν στην Ουράντια.		74:2.5 (829.7) Soon after their awakening, Adam and Eve were escorted to the formal reception on the great mound to the north of the temple. This natural hill had been enlarged and made ready for the installation of the world’s new rulers. Here, at noon, the Urantia reception committee welcomed this Son and Daughter of the system of Satania. Amadon was chairman of this committee, which consisted of twelve members embracing a representative of each of the six Sangik races; the acting chief of the midwayers; Annan, a loyal daughter and spokesman for the Nodites; Noah, the son of the architect and builder of the Garden and executive of his deceased father’s plans; and the two resident Life Carriers.
74:2.6 (830.1) Η επόμενη πράξη ήταν η παράδοση της διεύθυνσης της εποπτείας του πλανήτη στον Αδάμ και την Εύα από τον αρχαιότερο Μελχισεδέκ, τον προϊστάμενο του συμβουλίου των υποδοχέων στην Ουράντια. Ο Υλικός Υιός και η Θυγατέρα έδωσαν όρκο υποταγής στους Μέγιστους του Νορλάτιαντεκ και στον Μιχαήλ του Νέβαδον και ανακηρύχθηκαν κυβερνήτες της Ουράντια από τον Βαν, ο οποίος έτσι εκχώρησε την ονομαστική εξουσία, την οποία είχε για περισσότερο από εκατόν πενήντα χιλιάδες χρόνια διατηρήσει συνεπεία της δράσης των υποδοχέων Μελχισεδέκ.		74:2.6 (830.1) The next act was the delivery of the charge of planetary custody to Adam and Eve by the senior Melchizedek, chief of the council of receivership on Urantia. The Material Son and Daughter took the oath of allegiance to the Most Highs of Norlatiadek and to Michael of Nebadon and were proclaimed rulers of Urantia by Van, who thereby relinquished the titular authority which for over one hundred and fifty thousand years he had held by virtue of the action of the Melchizedek receivers.
74:2.7 (830.2) Έτσι ο Αδάμ και η Εύα φόρεσαν βασιλικούς μανδύες για την περίσταση αυτή, τη στιγμή που ανέλαβαν επίσημα την κυριαρχία του κόσμου. Δεν είχαν χαθεί όλες οι τέχνες της Νταλαμέιτια από τον κόσμο. Η υφαντουργία εξακολουθούσε να εξασκείται την εποχή της Εδέμ.		74:2.7 (830.2) And Adam and Eve were invested with kingly robes on this occasion, the time of their formal induction into world rulership. Not all of the arts of Dalamatia had been lost to the world; weaving was still practiced in the days of Eden.
74:2.8 (830.3) Τότε ακούσθηκε η αναγγελία των αρχαγγέλων και η εκπεμπόμενη φωνή του Γαβριήλ όρισε το δεύτερο προσκλητήριο κρίσης της Ουράντια και την ανάσταση των κοιμώμενων διασωθέντων της δεύτερης απονομής χάριτος και ελέους στον πλανήτη 606 της Σατάνια. Η απονομή του Πρίγκιπα είχε τελειώσει, η εποχή του Αδάμ, η τρίτη πλανητική εποχή, ανοίγει εν μέσω σκηνών άπειρου μεγαλείου. Και οι νέοι κυβερνήτες της Ουράντια αρχίζουν την κυριαρχία τους κάτω από φαινομενικά ευνοϊκές συνθήκες, παρά την παγκόσμια σύγχυση που προκλήθηκε εξ αιτίας της έλλειψης συνεργασίας των προκατόχων τους στην εξουσία επί του πλανήτη.		74:2.8 (830.3) Then was heard the archangels’ proclamation, and the broadcast voice of Gabriel decreed the second judgment roll call of Urantia and the resurrection of the sleeping survivors of the second dispensation of grace and mercy on 606 of Satania. The dispensation of the Prince has passed; the age of Adam, the third planetary epoch, opens amidst scenes of simple grandeur; and the new rulers of Urantia start their reign under seemingly favorable conditions, notwithstanding the world-wide confusion occasioned by lack of the co-operation of their predecessor in authority on the planet.
3. Ο ΑΔΑΜ ΚΑΙ Η ΕΥΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ. ^top		3. Adam and Eve Learn About the Planet ^top
74:3.1 (830.4) Και τώρα, μετά την τυπική τους εγκατάσταση, ο Αδάμ και η Εύα έμαθαν με τρόπο οδυνηρό για την πλανητική τους απομόνωση. Σίγησαν οι γνώριμες εκπομπές και έγιναν ανύπαρκτα τα κυκλώματα εξωπλανητικής επικοινωνίας. Οι σύντροφοί τους στην Τζερουζέμ είχαν πάει σε κόσμους που λειτουργούσαν ομαλά, με έναν σωστά εγκατεστημένο Πλανητικό Πρίγκιπα και ένα έμπειρο επιτελείο έτοιμο να τους υποδεχθεί και ικανό να συνεργασθεί μαζί τους κατά την αρχική τους εμπειρία σε τέτοιους κόσμους. Στην Ουράντια, όμως, η εξέγερση είχε αλλάξει τα πάντα. Εδώ ο Πλανητικός Πρίγκιπας ήταν περισσότερο από παρών και, παρά το ότι είχε αποκοπεί από το μεγαλύτερο μέρος της δύναμής του να κάνει το κακό, ήταν ακόμη σε θέση να κάνει το έργο του Αδάμ και της Εύας δύσκολο και, ως ένα σημείο, επικίνδυνο. Ήταν ένας σοβαρός Υλικός Υιός και μια σοβαρή θυγατέρα της Τζερουζέμ, που είχαν χάσει τις ψευδαισθήσεις τους αυτοί που περπατούσαν εκείνη τη νύκτα μέσα στον Κήπο, κάτω από τη λάμψη του γεμάτου φεγγαριού, συζητώντας τα σχέδιά τους για την επόμενη μέρα.		74:3.1 (830.4) And now, after their formal installation, Adam and Eve became painfully aware of their planetary isolation. Silent were the familiar broadcasts, and absent were all the circuits of extraplanetary communication. Their Jerusem fellows had gone to worlds running along smoothly with a well-established Planetary Prince and an experienced staff ready to receive them and competent to co-operate with them during their early experience on such worlds. But on Urantia rebellion had changed everything. Here the Planetary Prince was very much present, and though shorn of most of his power to work evil, he was still able to make the task of Adam and Eve difficult and to some extent hazardous. It was a serious and disillusioned Son and Daughter of Jerusem who walked that night through the Garden under the shining of the full moon, discussing plans for the next day.
74:3.2 (830.5) Έτσι τέλειωσε η πρώτη μέρα του Αδάμ και της Εύας στην απομονωμένη Ουράντια, τον ευρισκόμενο σε σύγχυση πλανήτη της προδοσίας του Καλιγκάστια. Και περπατούσαν και μιλούσαν πολύ μέσα στη νύχτα, την πρώτη τους νύχτα στη γη – και ήταν τόσο μοναχική.		74:3.2 (830.5) Thus ended the first day of Adam and Eve on isolated Urantia, the confused planet of the Caligastia betrayal; and they walked and talked far into the night, their first night on earth—and it was so lonely.
74:3.3 (830.6) Η δεύτερη μέρα του Αδάμ στη γη πέρασε σε συνεδρίαση με τους πλανητικούς υποδοχείς και το συμβούλιο εισηγητών. Από τους Μελχισεδέκ και τους συνεργάτες τους, ο Αδάμ και η Εύα έμαθαν περισσότερα για τις λεπτομέρειες της εξέγερσης του Καλιγκάστια και το αποτέλεσμα της αναστάτωσης αυτής πάνω στην πρόοδο του κόσμου. Και ήταν, συνολικά, μια αποκαρδιωτική ιστορία, η μεγάλη αυτή αφήγηση της κακοδιαχείρισης των υποθέσεων του κόσμου. Έμαθαν όλα τα γεγονότα πάνω στην απόλυτη κατάρρευση του σχεδίου του Καλιγκάστια για την επιτάχυνση της διαδικασίας της κοινωνικής εξέλιξης. Έφθασαν, επίσης, στο να κατανοήσουν πλήρως την αφροσύνη του να επιχειρηθεί η επίτευξη πλανητικής εξέλιξης, ανεξάρτητα από το θείο σχέδιο προόδου. Και έτσι τέλειωσε μια θλιβερή αλλά διαφωτιστική μέρα – η δεύτερη μέρα τους στην Ουράντια.		74:3.3 (830.6) Adam’s second day on earth was spent in session with the planetary receivers and the advisory council. From the Melchizedeks, and their associates, Adam and Eve learned more about the details of the Caligastia rebellion and the result of that upheaval upon the world’s progress. And it was, on the whole, a disheartening story, this long recital of the mismanagement of world affairs. They learned all the facts regarding the utter collapse of the Caligastia scheme for accelerating the process of social evolution. They also arrived at a full realization of the folly of attempting to achieve planetary advancement independently of the divine plan of progression. And thus ended a sad but enlightening day—their second on Urantia.
74:3.4 (831.1) Η τρίτη μέρα αφιερώθηκε στην επιθεώρηση του Κήπου. Από τα μεγάλα πουλιά που μετέφεραν επιβάτες – τα φάντορς – ο Αδάμ και η Εύα κοιτούσαν κάτω, τις απέραντες εκτάσεις του Κήπου, ενώ μεταφέρονταν στον αέρα πάνω από αυτό, το ωραιότερο σημείο στη γη. Η μέρα αυτή της επιθεώρησης τελείωσε με ένα πολύ μεγάλο επίσημο γεύμα προς τιμήν όλων εκείνων οι οποίοι είχαν μοχθήσει για να δημιουργήσουν τον κήπο αυτό με την ομορφιά και το μεγαλείο της Εντέντια.(*) Και πάλι, αργά τη νύκτα της τρίτης τους μέρας, ο Υιός και η σύντροφός του περπάτησαν μέσα στον Κήπο και μίλησαν για το άπειρο μέγεθος των προβλημάτων τους.		74:3.4 (831.1) The third day was devoted to an inspection of the Garden. From the large passenger birds—the fandors—Adam and Eve looked down upon the vast stretches of the Garden while being carried through the air over this, the most beautiful spot on earth. This day of inspection ended with an enormous banquet in honor of all who had labored to create this garden of Edenic beauty and grandeur. And again, late into the night of their third day, the Son and his mate walked in the Garden and talked about the immensity of their problems.
74:3.5 (831.2) Την τέταρτη μέρα ο Αδάμ και η Εύα απευθύνθηκαν στη συνέλευση του Κήπου. Από το λόφο απ’ όπου ξεκίνησαν μίλησαν στον κόσμο σχετικά με τα σχέδιά τους για την αποκατάσταση του κόσμου και περιέγραψαν τις μεθόδους δια των οποίων θα προσπαθούσαν να ανασχηματίσουν την κοινωνική κουλτούρα της Ουράντια από τα χαμηλά επίπεδα στα οποία είχε πέσει, εξ αιτίας της αμαρτίας και της εξέγερσης. Τούτη ήταν μια σπουδαία μέρα και έκλεισε με μια γιορτή για το συμβούλιο των ανδρών και των γυναικών οι οποίοι είχαν επιλεγεί για να αναλάβουν υπεύθυνες θέσεις στην καινούργια διοίκηση των υποθέσεων του κόσμου. Σημειώστε! Οι γυναίκες, όπως και οι άνδρες συμμετείχαν σ’ αυτή την ομάδα και ήταν η πρώτη φορά που συνέβαινε κάτι τέτοιο στη γη, από την εποχή της Νταλαμέιτια. Ήταν ένας εκπληκτικός νεωτερισμός να βλέπει κανείς την Εύα, μια γυναίκα, να μοιράζεται τις τιμές και τις ευθύνες των υποθέσεων του κόσμου με έναν άνδρα. Κι’ έτσι τέλειωσε η τέταρτη μέρα στη γη.		74:3.5 (831.2) On the fourth day Adam and Eve addressed the Garden assembly. From the inaugural mount they spoke to the people concerning their plans for the rehabilitation of the world and outlined the methods whereby they would seek to redeem the social culture of Urantia from the low levels to which it had fallen as a result of sin and rebellion. This was a great day, and it closed with a feast for the council of men and women who had been selected to assume responsibilities in the new administration of world affairs. Take note! women as well as men were in this group, and that was the first time such a thing had occurred on earth since the days of Dalamatia. It was an astounding innovation to behold Eve, a woman, sharing the honors and responsibilities of world affairs with a man. And thus ended the fourth day on earth.
74:3.6 (831.3) Η πέμπτη μέρα γέμισε με την συγκρότηση της προσωρινής κυβέρνησης, τη διοίκηση η οποία επρόκειτο να λειτουργήσει έως ότου οι υποδοχείς Μελχισεδέκ θα εγκατέλειπαν την Ουράντια.		74:3.6 (831.3) The fifth day was occupied with the organization of the temporary government, the administration which was to function until the Melchizedek receivers should leave Urantia.
74:3.7 (831.4) Η έκτη ημέρα αφιερώθηκε στην επιθεώρηση των πολυάριθμων τύπων ανθρώπων και ζώων. Κατά μήκος του τείχους, προς τα ανατολικά της Εδέμ, ο Αδάμ και η Εύα συνοδεύονταν όλη την ημέρα, παρατηρώντας τα ζώα του πλανήτη και αποκτώντας καλύτερη αντίληψη ως προς το τι πρέπει να γίνει ώστε να επέλθει η τάξη μέσα από τη σύγχυση, σ’ ένα κόσμο κατοικούμενο από τόσο μεγάλη ποικιλία ζώντων πλασμάτων.		74:3.7 (831.4) The sixth day was devoted to an inspection of the numerous types of men and animals. Along the walls eastward in Eden, Adam and Eve were escorted all day, viewing the animal life of the planet and arriving at a better understanding as to what must be done to bring order out of the confusion of a world inhabited by such a variety of living creatures.
74:3.8 (831.5) Εξέπληξε σε μεγάλο βαθμό εκείνους που συνόδευαν τον Αδάμ και την Εύα σ’ αυτό το ταξίδι το να παρατηρούν πόσο απόλυτα κατανοούσε τη φύση και τη λειτουργία των χιλιάδων επί χιλιάδων ζώων που του έδειχναν. Τη στιγμή που κοιτούσε ένα ζώο, μπορούσε να υποδείξει τη φύση και τη συμπεριφορά του. Ο Αδάμ μπορούσε να δώσει ονόματα που να περιγράφουν την προέλευση, τη φύση και τη λειτουργία όλων των υλικών πλασμάτων που έβλεπε. Εκείνοι που τον οδηγούσαν σ’ αυτή την περιήγηση επιθεώρησης δεν γνώριζαν ότι ο καινούργιος κυβερνήτης του κόσμου ήταν ένας από τους πλέον έμπειρους ανατόμους ολόκληρης της Σατάνια. Και η Εύα ήταν εξ ίσου ειδήμων. Ο Αδάμ εξέπληξε τους συντρόφους του περιγράφοντας πλήθος ζώντων πλασμάτων, πάρα πολύ μικρά για να μπορεί να τα δει μάτι ανθρώπου.		74:3.8 (831.5) It greatly surprised those who accompanied Adam on this trip to observe how fully he understood the nature and function of the thousands upon thousands of animals shown him. The instant he glanced at an animal, he would indicate its nature and behavior. Adam could give names descriptive of the origin, nature, and function of all material creatures on sight. Those who conducted him on this tour of inspection did not know that the world’s new ruler was one of the most expert anatomists of all Satania; and Eve was equally proficient. Adam amazed his associates by describing hosts of living things too small to be seen by human eyes.
74:3.9 (831.6) Όταν η έκτη μέρα της προσωρινής τους παραμονής στη γη τελείωσε, ο Αδάμ και η Εύα αναπαύθηκαν για πρώτη φορά στο καινούργιο τους σπίτι, «ανατολικά της Εδέμ.» Οι πρώτες έξι μέρες της περιπέτειας στην Ουράντια ήταν πολυάσχολες και πρόσμεναν με μεγάλη ευχαρίστηση μια ολόκληρη μέρα απαλλαγής απ’ όλες τις δραστηριότητες.		74:3.9 (831.6) When the sixth day of their sojourn on earth was over, Adam and Eve rested for the first time in their new home in “the east of Eden.” The first six days of the Urantia adventure had been very busy, and they looked forward with great pleasure to an entire day of freedom from all activities.
74:3.10 (831.7) Οι περιστάσεις, όμως, άλλα υπαγόρευαν. Η εμπειρία της ημέρας που μόλις είχε περάσει, κατά την οποία ο Αδάμ είχε με τόση ευφυία και τόσες λεπτομέρειες συζητήσει για τα ζώα της Ουράντια, μαζί με τον αριστοτεχνικό εναρκτήριο λόγο του και τους γοητευτικούς του τρόπους, είχαν σε τέτοιο βαθμό κερδίσει τις καρδιές και είχαν τόσο πολύ κατακτήσει το νου των κατοίκων του Κήπου, ώστε δεν ήσαν μόνο διατεθειμένοι να αποδεχθούν ολόψυχα τον νεοφερμένο Υιό και τη Θυγατέρα της Τζερουζέμ ως κυβερνήτες, αλλά οι περισσότεροι από αυτούς ήταν έτοιμοι να γονατίσουν και να τους λατρέψουν σαν θεούς.		74:3.10 (831.7) But circumstances dictated otherwise. The experience of the day just past in which Adam had so intelligently and so exhaustively discussed the animal life of Urantia, together with his masterly inaugural address and his charming manner, had so won the hearts and overcome the intellects of the Garden dwellers that they were not only wholeheartedly disposed to accept the newly arrived Son and Daughter of Jerusem as rulers, but the majority were about ready to fall down and worship them as gods.
4. Η ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΤΑΡΑΧΗ ^top		4. The First Upheaval ^top
74:4.1 (832.1) Τη νύκτα εκείνη, τη νύκτα που ακολούθησε την έκτη ημέρα, ενώ ο Αδάμ και η Εύα κοιμούνταν, πράγματα παράξενα συνέβαιναν κοντά στο ναό του Πατέρα, στον κεντρικό τομέα της Εδέμ. Εκεί, κάτω από τις ακτίνες ενός ώριμου φεγγαριού, εκατοντάδες ενθουσιασμένων και συνεπαρμένων ανδρών και γυναικών άκουγαν επί ώρες τις παθιασμένες εκκλήσεις των αρχηγών τους. Είχαν καλές προθέσεις, αλλά, απλώς, δεν μπορούσαν να καταλάβουν την απλότητα του αδελφικού και δημοκρατικού τρόπου των καινούργιων κυβερνητών τους. Και πολύ πριν το ξημέρωμα, οι νέοι και προσωρινοί διαχειριστές των θεμάτων του κόσμου έφθασαν σ’ ένα σχεδόν ομόφωνο συμπέρασμα, ότι ο Αδάμ και η σύντροφός του ήταν εντελώς μετριόφρονες και ανεπιτήδευτοι. Αποφάσισαν ότι η Θεότητα είχε κατέβει στη γη, με τη μορφή του σώματος, ότι ο Αδάμ και η Εύα ήταν στην πραγματικότητα θεοί, ή κάτι άλλο τόσο σχετικό με τέτοια ιδιότητα, ώστε να αξίζει την ταπεινή τους λατρεία.		74:4.1 (832.1) That night, the night following the sixth day, while Adam and Eve slumbered, strange things were transpiring in the vicinity of the Father’s temple in the central sector of Eden. There, under the rays of the mellow moon, hundreds of enthusiastic and excited men and women listened for hours to the impassioned pleas of their leaders. They meant well, but they simply could not understand the simplicity of the fraternal and democratic manner of their new rulers. And long before daybreak the new and temporary administrators of world affairs reached a virtually unanimous conclusion that Adam and his mate were altogether too modest and unassuming. They decided that Divinity had descended to earth in bodily form, that Adam and Eve were in reality gods or else so near such an estate as to be worthy of reverent worship.
74:4.2 (832.2) Τα εκπληκτικά γεγονότα των πρώτων έξι ημερών του Αδάμ και της Εύας στη γη, ήταν στο σύνολό τους πάρα πολύ για τον απροετοίμαστο νου ακόμη και των καλύτερων ανθρώπων του κόσμου. Το κεφάλι τους στριφογύριζε. Είχαν παρασυρθεί από την πρόταση να φέρουν το επιβλητικό ζευγάρι στον ναό του Πατέρα το καταμεσήμερο, ώστε ο καθένας να μπορέσει να υποκλιθεί σε μία γεμάτη σεβασμό λατρεία και να πέσουν στη γη, δηλώνοντας ταπεινή υποταγή. Και οι κάτοικοι του Κήπου ήσαν πράγματι ειλικρινείς σε όλ’ αυτά.		74:4.2 (832.2) The amazing events of the first six days of Adam and Eve on earth were entirely too much for the unprepared minds of even the world’s best men; their heads were in a whirl; they were swept along with the proposal to bring the noble pair up to the Father’s temple at high noon in order that everyone might bow down in respectful worship and prostrate themselves in humble submission. And the Garden dwellers were really sincere in all of this.
74:4.3 (832.3) Ο Βαν διαμαρτυρήθηκε. Ο Άμαντον έλειπε, όντας υπεύθυνος της τιμητικής φρουράς που είχε μείνει πίσω με τον Αδάμ και την Εύα κατά τη διάρκεια της νύκτας. Η διαμαρτυρία, όμως, του Βαν δεν ελήφθη υπ’ όψιν. Του είπαν ότι ήταν κι’ αυτός το ίδιο μετριοπαθής, το ίδιο ανεπιτήδευτος. Ότι δεν απείχε πολύ από το να είναι και ο ίδιος θεός, διαφορετικά πώς είχε ζήσει τόσο πολύ στη γη και πώς είχε προκαλέσει ένα τόσο σπουδαίο γεγονός, όπως ήταν ο ερχομός του Αδάμ; Και καθώς οι ξαναμμένοι Εδεμίτες ήταν έτοιμοι να τον πιάσουν και να τον πάνε στο ύψωμα για να τον λατρέψουν, ο Βαν άνοιξε το δρόμο του ανάμεσα στο πλήθος και, όντας σε θέση να επικοινωνεί με τους μεσοδιάστατους, έστειλε τον αρχηγό τους πολύ βιαστικά στον Αδάμ.		74:4.3 (832.3) Van protested. Amadon was absent, being in charge of the guard of honor which had remained behind with Adam and Eve overnight. But Van’s protest was swept aside. He was told that he was likewise too modest, too unassuming; that he was not far from a god himself, else how had he lived so long on earth, and how had he brought about such a great event as the advent of Adam? And as the excited Edenites were about to seize him and carry him up to the mount for adoration, Van made his way out through the throng and, being able to communicate with the midwayers, sent their leader in great haste to Adam.
74:4.4 (832.4) Ήταν κοντά στην αυγή της έβδομης ημέρας στη γη, όταν ο Αδάμ και η Εύα άκουσαν το απρόσμενο νέο της πρότασης αυτών των καλοπροαίρετων, αλλά παραπλανημένων θνητών. Και τότε, ενώ ακόμη τα μεταφορικά πουλιά πετούσαν γρήγορα για να τους μεταφέρουν στο ναό, οι μεσοδιάστατοι, όντας ικανοί να κάνουν παρόμοια πράγματα, μετέφεραν τον Αδάμ και την Εύα στο ναό του Πατέρα. Ήταν νωρίς το πρωί της έβδομης αυτής ημέρας και από το ύψωμα της τόσο πρόσφατης υποδοχής τους, απ’ όπου ο Αδάμ μίλησε για ώρα πολλή, εξηγώντας τις εντολές των θείων υιών και κατέστησε σαφές στις γήινες αυτές διάνοιες ότι μόνον ο Πατέρας και εκείνοι τους οποίους αυτός ορίζει μπορούν να λατρεύονται. Ο Αδάμ είπε με απλά λόγια ότι μπορούσε να δεχθεί κάθε τιμή και να έχει κάθε σεβασμό, αλλά λατρεία, ποτέ!		74:4.4 (832.4) It was near the dawn of their seventh day on earth that Adam and Eve heard the startling news of the proposal of these well-meaning but misguided mortals; and then, even while the passenger birds were swiftly winging to bring them to the temple, the midwayers, being able to do such things, transported Adam and Eve to the Father’s temple. It was early on the morning of this seventh day and from the mount of their so recent reception that Adam held forth in explanation of the orders of divine sonship and made clear to these earth minds that only the Father and those whom he designates may be worshiped. Adam made it plain that he would accept any honor and receive all respect, but worship never!
74:4.5 (832.5) Ήταν μια κοσμοϊστορική μέρα και μόλις πριν το μεσημέρι, την ώρα περίπου της άφιξης του σεραφικού αγγελιαφόρου που μετέφερε την αναγνώριση της Τζερουζέμ για την εγκατάσταση των κυβερνητών του κόσμου, ο Αδάμ και η Εύα, ξεφεύγοντας από το πλήθος, έδειξαν προς το ναό του Πατέρα και είπαν: «Πηγαίνετε τώρα στο υλικό έμβλημα της αόρατης παρουσίας του Πατέρα και υποκλιθείτε για να δείξετε τη λατρεία σας γι’ αυτόν που μας δημιούργησε όλους και που μας κρατά στη ζωή. Και ας γίνει η πράξη αυτή η ειλικρινής υπόσχεση ότι ποτέ ξανά δεν θα υποκύψετε στον πειρασμό να λατρέψετε οποιονδήποτε εκτός του Θεού.» Όλοι έκαναν αυτό που τους διέταξε ο Αδάμ. Ο Υλικός Υιός και η Θυγατέρα έμειναν μόνοι στο ύψωμα, με το κεφάλι σκυμμένο, ενώ ο λαός έπεφτε καταγής γύρω από το ναό.		74:4.5 (832.5) It was a momentous day, and just before noon, about the time of the arrival of the seraphic messenger bearing the Jerusem acknowledgment of the installation of the world’s rulers, Adam and Eve, moving apart from the throng, pointed to the Father’s temple and said: “Go you now to the material emblem of the Father’s invisible presence and bow down in worship of him who made us all and who keeps us living. And let this act be the sincere pledge that you never will again be tempted to worship anyone but God.” They all did as Adam directed. The Material Son and Daughter stood alone on the mount with bowed heads while the people prostrated themselves about the temple.
74:4.6 (832.6) Και αυτή ήταν η απαρχή της παράδοσης της ημέρας του Σαββάτου. Πάντα στην Εδέμ η έβδομη ημέρα ήταν αφιερωμένη στη μεσημβρινή συγκέντρωση στο ναό. Για πάρα πολύ καιρό ήταν έθιμο να αφιερώνεται αυτή η ημέρα στην αυτοβελτίωση. Το πρωί ήταν αφιερωμένο στη φυσική βελτίωση, το μεσημέρι στην πνευματική λατρεία, το απόγευμα στη διανοητική καλλιέργεια ενώ το βράδυ περνούσε σε κοινωνικές συναναστροφές. Αυτό δεν έγινε ποτέ νόμος στην Εδέμ, αλλά ήταν έθιμο, για όσο καιρό η διακυβέρνηση του Αδάμ κυριαρχούσε στη γη.		74:4.6 (832.6) And this was the origin of the Sabbath-day tradition. Always in Eden the seventh day was devoted to the noontide assembly at the temple; long it was the custom to devote this day to self-culture. The forenoon was devoted to physical improvement, the noontime to spiritual worship, the afternoon to mind culture, while the evening was spent in social rejoicing. This was never the law in Eden, but it was the custom as long as the Adamic administration held sway on earth.
5. Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΑΔΑΜ ^top		5. Adam’s Administration ^top
74:5.1 (833.1) Για επτά, σχεδόν, χρόνια μετά την άφιξη του Αδάμ, παρέμειναν υπεύθυνοι οι υποδοχείς Μελχισεδέκ, αλλά ήλθε τελικά η ώρα που παρέδωσαν τη διαχείριση των υποθέσεων του κόσμου στον Αδάμ και επέστρεψαν στην Τζερουζέμ.		74:5.1 (833.1) For almost seven years after Adam’s arrival the Melchizedek receivers remained on duty, but the time finally came when they turned the administration of world affairs over to Adam and returned to Jerusem.
74:5.2 (833.2) Ο αποχαιρετισμός των υποδοχέων κράτησε ολόκληρη μέρα και προς το βράδυ κάθε ένας από τους Μελχισεδέκ έδινε στον Αδάμ και την Εύα καθώς έφευγε τις συμβουλές του και τις καλύτερες ευχές του. Ο Αδάμ είχε αρκετές φορές ζητήσει από τους συμβούλους του να μείνουν στη γη μαζί του, αλλά πάντα οι εκκλήσεις του αποκρούονταν. Είχε έλθει η στιγμή κατά την οποία οι Υλικοί Υιοί έπρεπε να αναλάβουν πλήρη δέσμευση για τη διαχείριση των θεμάτων του κόσμου. Και έτσι, τα μεσάνυχτα, οι σεραφικοί μεταφορείς της Σατάνια άφησαν τον πλανήτη με δεκατέσσερις υπάρξεις για την Τζερουζέμ, με την μεταφορά του Βαν και του Άμαντον να επισυμβαίνει ταυτόχρονα με την αναχώρηση των δώδεκα Μελχισεδέκ.		74:5.2 (833.2) The farewell of the receivers occupied the whole of a day, and during the evening the individual Melchizedeks gave Adam and Eve their parting advice and best wishes. Adam had several times requested his advisers to remain on earth with him, but always were these petitions denied. The time had come when the Material Sons must assume full responsibility for the conduct of world affairs. And so, at midnight, the seraphic transports of Satania left the planet with fourteen beings for Jerusem, the translation of Van and Amadon occurring simultaneously with the departure of the twelve Melchizedeks.
74:5.3 (833.3) Όλα πήγαιναν αρκετά καλά για λίγο καιρό στην Ουράντια και φαινόταν ότι ο Αδάμ θα μπορούσε τελικά να αναπτύξει κάποιο σχέδιο για να προωθήσει τη σταδιακή επέκταση του Εδεμικού πολιτισμού. Ακολουθώντας τις συμβουλές των Μελχισεδέκ άρχισε να υποστηρίζει την τέχνη των κατασκευών με την ιδέα να αναπτύξει εμπορικές σχέσεις με τον εξωτερικό κόσμο. Όταν η Εδέμ διαλύθηκε, υπήρχαν περισσότερες από εκατό πρωτόγονες κατασκευαστικές εγκαταστάσεις σε λειτουργία, ενώ είχαν δημιουργηθεί εκτεταμένες εμπορικές σχέσεις με τις γειτονικές φυλές.		74:5.3 (833.3) All went fairly well for a time on Urantia, and it appeared that Adam would, eventually, be able to develop some plan for promoting the gradual extension of the Edenic civilization. Pursuant to the advice of the Melchizedeks, he began to foster the arts of manufacture with the idea of developing trade relations with the outside world. When Eden was disrupted, there were over one hundred primitive manufacturing plants in operation, and extensive trade relations with the near-by tribes had been established.
74:5.4 (833.4) Για αιώνες ο Αδάμ και η Εύα είχαν διδαχθεί την τεχνική της βελτίωσης ενός κόσμου, ώστε να είναι έτοιμος για την εξειδικευμένη τους συνεισφορά στην πρόοδο του εξελικτικού πολιτισμού. Τώρα, όμως, βρίσκονταν πρόσωπο με πρόσωπο με προβλήματα πιεστικά, όπως η εγκαθίδρυση του νόμου και της τάξης σ’ έναν κόσμο αγρίων, βαρβάρων και ημιπολιτισμένων ανθρώπινων υπάρξεων. Εκτός από τους καλύτερους του πληθυσμού της γης, που είχαν συγκεντρωθεί στον Κήπο, λίγες μόνο ομάδες, εδώ κι’ εκεί, ήσαν έτοιμες για να δεχθούν τον Αδαμικό πολιτισμό.		74:5.4 (833.4) For ages Adam and Eve had been instructed in the technique of improving a world in readiness for their specialized contributions to the advancement of evolutionary civilization; but now they were face to face with pressing problems, such as the establishment of law and order in a world of savages, barbarians, and semicivilized human beings. Aside from the cream of the earth’s population, assembled in the Garden, only a few groups, here and there, were at all ready for the reception of the Adamic culture.
74:5.5 (833.5) Ο Αδάμ έκανε μια ηρωική και αποφασιστική προσπάθεια να ιδρύσει μια παγκόσμια κυβέρνηση, αλλά συναντούσε παντού πεισματική αντίδραση. Ο Αδάμ είχε ήδη θέσει σε λειτουργία ένα σύστημα ομαδικού ελέγχου σ’ ολόκληρη την Εδέμ και είχε συνδέσει ομοσπονδιακά όλες αυτές τις ομάδες στη λεγεώνα της Εδέμ. Ωστόσο προβλήματα, σοβαρά προβλήματα προέκυψαν όταν βγήκε έξω από τον Κήπο και επεχείρησε να εφαρμόσει τις ιδέες αυτές στις εξωτερικές φυλές. Τη στιγμή που οι συνεργάτες του Αδάμ άρχισαν να εργάζονται έξω από τον Κήπο, συνάντησαν την άμεση και καλοσχεδιασμένη αντίσταση του Καλιγκάστια και του Νταλιγκάστια. Ο εκπεσών Πρίγκιπας είχε εκθρονισθεί από παγκόσμιος κυβερνήτης, αλλά δεν είχε διωχθεί από τον πλανήτη. Βρισκόταν ακόμα στη γη και μπορούσε, τουλάχιστον μέχρις ενός σημείου, να αντισταθεί σε όλα τα σχέδια του Αδάμ για την αναμόρφωση της κοινωνίας των ανθρώπων. Ο Αδάμ προσπάθησε να προειδοποιήσει τις φυλές κατά του Καλιγκάστια, αλλά το έργο του αυτό έγινε πολύ δύσκολο, επειδή ο αρχιεχθρός του ήταν αόρατος στα μάτια των ανθρώπων.		74:5.5 (833.5) Adam made a heroic and determined effort to establish a world government, but he met with stubborn resistance at every turn. Adam had already put in operation a system of group control throughout Eden and had federated all of these companies into the Edenic league. But trouble, serious trouble, ensued when he went outside the Garden and sought to apply these ideas to the outlying tribes. The moment Adam’s associates began to work outside the Garden, they met the direct and well-planned resistance of Caligastia and Daligastia. The fallen Prince had been deposed as world ruler, but he had not been removed from the planet. He was still present on earth and able, at least to some extent, to resist all of Adam’s plans for the rehabilitation of human society. Adam tried to warn the races against Caligastia, but the task was made very difficult because his archenemy was invisible to the eyes of mortals.
74:5.6 (833.6) Ακόμη και μεταξύ των Εδεμιτών υπήρχαν εκείνα τα μπερδεμένα μυαλά που έκλιναν προς τις διδαχές του Καλιγκάστια περί ανεξέλεγκτης ατομικής ελευθερίας. Και προκάλεσαν ατέλειωτα προβλήματα στον Αδάμ. Πάντα ανέτρεπαν τα τέλεια φτιαγμένα για κανονική πρόοδο και ουσιαστική εξέλιξη σχέδια. Υποχρεώθηκε, τελικά, να ανακαλέσει το πρόγραμμά του για άμεση κοινωνικοποίηση. Επέστρεψε στη μέθοδο οργάνωσης του Βαν, χωρίζοντας τους Εδεμίτες σε ομάδες των εκατό, με έναν αρχηγό η κάθε μία και με υπαρχηγούς υπεύθυνους για μικρότερες ομάδες των δέκα.		74:5.6 (833.6) Even among the Edenites there were those confused minds that leaned toward the Caligastia teaching of unbridled personal liberty; and they caused Adam no end of trouble; always were they upsetting the best-laid plans for orderly progression and substantial development. He was finally compelled to withdraw his program for immediate socialization; he fell back on Van’s method of organization, dividing the Edenites into companies of one hundred with captains over each and with lieutenants in charge of groups of ten.
74:5.7 (834.1) Ο Αδάμ και η Εύα είχαν έλθει για να ιδρύσουν κυβέρνηση αντιπροσώπων στη θέση της μοναρχίας, αλλά δεν βρήκαν κάποια κυβέρνηση που να αξίζει να λέγεται κυβέρνηση σ’ ολόκληρη την επιφάνεια της γης. Επί του παρόντος ο Αδάμ εγκατέλειψε κάθε προσπάθεια να ιδρύσει κυβέρνηση αντιπροσώπων και πριν από την κατάρρευση του καθεστώτος της Εδέμ, επέτυχε να δημιουργήσει εκατό, σχεδόν, εξωτερικά εμπορικά και κοινωνικά κέντρα, όπου ισχυρά άτομα κυβερνούσαν επ’ ονόματί του. Τα περισσότερα από τα κέντρα αυτά είχαν συγκροτηθεί άλλοτε από τον Βαν και τον Άμαντον.		74:5.7 (834.1) Adam and Eve had come to institute representative government in the place of monarchial, but they found no government worthy of the name on the face of the whole earth. For the time being Adam abandoned all effort to establish representative government, and before the collapse of the Edenic regime he succeeded in establishing almost one hundred outlying trade and social centers where strong individuals ruled in his name. Most of these centers had been organized aforetime by Van and Amadon.
74:5.8 (834.2) Η αποστολή αντιπροσώπων από τη μία φυλή στην άλλη χρονολογείται από την εποχή του Αδάμ. Τούτο ήταν ένα σπουδαίο βήμα προς τα εμπρός στην εξέλιξη της κυβέρνησης.		74:5.8 (834.2) The sending of ambassadors from one tribe to another dates from the times of Adam. This was a great forward step in the evolution of government.
6. Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΔΑΜ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΑΣ ^top		6. Home Life of Adam and Eve ^top
74:6.1 (834.3) Ο χώρος της οικογένειας του Αδάμ περιελάμβανε λίγο περισσότερο από οκτώ τετραγωνικά χιλιόμετρα. Ακριβώς γύρω από τον τόπο αυτό της κατοικίας τους, είχε ληφθεί μέριμνα για τη φροντίδα περισσότερων των τριακοσίων χιλιάδων αμιγών απογόνων τους. Όμως, μόνο η πρώτη μονάδα των προγραμματισμένων κτιρίων κατασκευάσθηκε ποτέ. Προτού το μέγεθος της οικογένειας του Αδάμ ξεπεράσει τις προβλέψεις αυτές, ολόκληρο το Αδαμικό σχέδιο διαλύθηκε και ο Κήπος εκκενώθηκε.		74:6.1 (834.3) The Adamic family grounds embraced a little over five square miles. Immediately surrounding this homesite, provision had been made for the care of more than three hundred thousand of the pure-line offspring. But only the first unit of the projected buildings was ever constructed. Before the size of the Adamic family outgrew these early provisions, the whole Edenic plan had been disrupted and the Garden vacated.
74:6.2 (834.4) Ο Άνταμσαν υπήρξε ο πρωτότοκος της ιώδους φυλής της Ουράντια, ακολουθούμενος από την αδελφή του και τον Ήβσαν το δευτερότοκο γιο του Αδάμ και της Εύας. Η Εύα ήταν μητέρα πέντε παιδιών πριν φύγουν οι Μελχισεδέκ – τριών γιων και δύο θυγατέρων. Τα επόμενα δύο ήσαν δίδυμα. Γέννησε εξήντα τρία παιδιά, τριανταδύο κόρες και τριανταένα γιους, πριν το παραστράτημα. Όταν ο Αδάμ και η Εύα εγκατέλειψαν τον Κήπο, η οικογένειά τους αποτελείτο από τέσσερις γενιές που αριθμούσαν 1,647 καθαρούς απογόνους. Απέκτησαν σαράντα δύο παιδιά αφού έφυγαν από τον κήπο, εκτός των δύο απογόνων που απέκτησαν από κοινού με τα θνητά γένη της γης. Και σ’ αυτό δεν περιλαμβάνεται η γονική συμμετοχή του Αδάμ στους Νοδίτες και τις εξελικτικές φυλές.		74:6.2 (834.4) Adamson was the first-born of the violet race of Urantia, being followed by his sister and Eveson, the second son of Adam and Eve. Eve was the mother of five children before the Melchizedeks left—three sons and two daughters. The next two were twins. She bore sixty-three children, thirty-two daughters and thirty-one sons, before the default. When Adam and Eve left the Garden, their family consisted of four generations numbering 1,647 pure-line descendants. They had forty-two children after leaving the Garden besides the two offspring of joint parentage with the mortal stock of earth. And this does not include the Adamic parentage to the Nodite and evolutionary races.
74:6.3 (834.5) Τα παιδιά του Αδάμ δεν έπιναν γάλα ζώων, όταν σταματούσαν να θηλάζουν τη μητέρα τους, σε ηλικία ενός χρόνου. Η Εύα είχε πρόσβαση στο γάλα μεγάλης ποικιλίας καρπών και στους χυμούς πολλών φρούτων και, γνωρίζοντας πάρα πολύ καλά τις χημικές ιδιότητες και την ενέργεια των τροφών αυτών, τις συνδύαζε κατάλληλα για τη διατροφή των παιδιών της, μέχρι να βγάλουν δόντια.		74:6.3 (834.5) The Adamic children did not take milk from animals when they ceased to nurse the mother’s breast at one year of age. Eve had access to the milk of a great variety of nuts and to the juices of many fruits, and knowing full well the chemistry and energy of these foods, she suitably combined them for the nourishment of her children until the appearance of teeth.
74:6.4 (834.6) Ενώ οι άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο μαγείρευαν, εκτός του άμεσου Αδαμικού τομέα της Εδέμ, τίποτε δεν μαγειρευόταν στο σπίτι του Αδάμ. Έβρισκαν την τροφή τους – φρούτα, καρπούς και δημητριακά – έτοιμα καθώς ωρίμαζαν. Έτρωγαν μία φορά την ημέρα, λίγο μετά το μεσημέρι. Ο Αδάμ και η Εύα απορροφούσαν «φως και ενέργεια» κατ’ ευθείαν από ορισμένες διαστημικές εκπομπές σε συνδυασμό με τη λειτουργία του δένδρου της ζωής.		74:6.4 (834.6) While cooking was universally employed outside of the immediate Adamic sector of Eden, there was no cooking in Adam’s household. They found their foods—fruits, nuts, and cereals—ready prepared as they ripened. They ate once a day, shortly after noontime. Adam and Eve also imbibed “light and energy” direct from certain space emanations in conjunction with the ministry of the tree of life.
74:6.5 (834.7) Τα σώματα του Αδάμ και της Εύας φεγγοβολούσαν, αλλά πάντα φορούσαν ρούχα συμμορφούμενοι με το έθιμο των συντρόφων τους. Αν και ελάχιστα ρούχα φορούσαν κατά τη διάρκεια της ημέρας, το βράδυ τυλίγονταν με νυκτερινά ρούχα. Η προέλευση του παραδοσιακού φωτοστέφανου που περιβάλλει το κεφάλι των υποτιθέμενων ευσεβών και αγίων ανθρώπων χρονολογείται από τις μέρες του Αδάμ και της Εύας. Εφ’ όσον οι εκπομπές φωτός των σωμάτων τους κρύβονταν σε μεγάλο βαθμό από τα ρούχα τους, μόνο η ακτινοβολούσα λάμψη από το κεφάλι τους διακρίνετο. Οι απόγονοι του Άνταμσαν πάντα παρουσίαζαν με τον τρόπο αυτό την άποψή τους για τα άτομα που πιστεύετο ότι διέθεταν ασυνήθιστη πνευματική ανάπτυξη.		74:6.5 (834.7) The bodies of Adam and Eve gave forth a shimmer of light, but they always wore clothing in conformity with the custom of their associates. Though wearing very little during the day, at eventide they donned night wraps. The origin of the traditional halo encircling the heads of supposed pious and holy men dates back to the days of Adam and Eve. Since the light emanations of their bodies were so largely obscured by clothing, only the radiating glow from their heads was discernible. The descendants of Adamson always thus portrayed their concept of individuals believed to be extraordinary in spiritual development.
74:6.6 (834.8) Ο Αδάμ και η Εύα μπορούσαν να επικοινωνούν μεταξύ τους αλλά και με τα άμεσα(*) παιδιά τους από μία απόσταση περίπου ογδόντα χιλιομέτρων. Αυτή η ανταλλαγή σκέψεων επιτυγχάνετο μέσω των μικροσκοπικών αεροθαλάμων που βρίσκονταν πολύ κοντά στον εγκέφαλό τους. Με τον μηχανισμό αυτό, μπορούσαν να αποστέλλουν και να λαμβάνουν κύματα σκέψεων. Η δύναμη, όμως, αυτή ανεστάλη ακαριαία, μόλις ο νους τους παραδόθηκε στην αταξία και την διάλυση του κακού.		74:6.6 (834.8) Adam and Eve could communicate with each other and with their immediate children over a distance of about fifty miles. This thought exchange was effected by means of the delicate gas chambers located in close proximity to their brain structures. By this mechanism they could send and receive thought oscillations. But this power was instantly suspended upon the mind’s surrender to the discord and disruption of evil.
74:6.7 (835.1) Τα παιδιά του Αδάμ φοιτούσαν στα δικά τους σχολεία έως ότου γίνονταν δέκα έξι, με το μικρότερο να διδάσκεται από το μεγαλύτερο. Τα μικρά άλλαζαν ασχολία κάθε τριάντα λεπτά, τα μεγαλύτερα κάθε ώρα. Και ήταν σίγουρα ένα καινούργιο θέαμα στην Ουράντια να βλέπει κανείς αυτά τα παιδιά του Αδάμ και της Εύας στο παιγνίδι, σε χαρούμενες και διασκεδαστικές δραστηριότητες, για την καθαρή χαρά του παιγνιδιού και μόνο. Η διασκέδαση και το χιούμορ των σημερινών φυλών προέρχονται σε μεγάλο βαθμό από το γένος του Αδάμ. Οι Αδαμίτες έτρεφαν όλοι μεγάλη εκτίμηση για τη μουσική, ενώ διέθεταν επίσης έντονη αίσθηση του χιούμορ.		74:6.7 (835.1) The Adamic children attended their own schools until they were sixteen, the younger being taught by the elder. The little folks changed activities every thirty minutes, the older every hour. And it was certainly a new sight on Urantia to observe these children of Adam and Eve at play, joyous and exhilarating activity just for the sheer fun of it. The play and humor of the present-day races are largely derived from the Adamic stock. The Adamites all had a great appreciation of music as well as a keen sense of humor.
74:6.8 (835.2) Η μέση ηλικία κατά την οποία μνηστεύονταν ήταν τα δέκα οκτώ και αυτοί οι νέοι εντάσσονταν στη συνέχεια σε διετή μαθητεία, προετοιμαζόμενοι για την ανάληψη των καθηκόντων του γάμου. Στα είκοσι είχαν το δικαίωμα να παντρευτούν. Και μετά το γάμο άρχιζαν την κύρια εργασία τους, ή ακολουθούσαν ειδική προετοιμασία γι’ αυτήν.		74:6.8 (835.2) The average age of betrothal was eighteen, and these youths then entered upon a two years’ course of instruction in preparation for the assumption of marital responsibilities. At twenty they were eligible for marriage; and after marriage they began their lifework or entered upon special preparation therefor.
74:6.9 (835.3) Η πρακτική ορισμένων μεταγενέστερων εθνών να επιτρέπουν στις βασιλικές οικογένειες που υποτίθεται ότι κατάγονται από τους θεούς να παντρεύονται αδέλφια μεταξύ τους, χρονολογείται από τις παραδόσεις των Αδαμικών απογόνων – που ζευγάρωναν, όταν ήταν αναγκαίο, μεταξύ τους. Οι τελετές του γάμου της πρώτης και της δεύτερης γενιάς του Κήπου γίνονταν πάντα από τον Αδάμ και την Εύα.		74:6.9 (835.3) The practice of some subsequent nations of permitting the royal families, supposedly descended from the gods, to marry brother to sister, dates from the traditions of the Adamic offspring—mating, as they must needs, with one another. The marriage ceremonies of the first and second generations of the Garden were always performed by Adam and Eve.
7. Η ΖΩΗ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ. ^top		7. Life in the Garden ^top
74:7.1 (835.4) Τα παιδιά του Αδάμ, εκτός από φοίτηση τεσσάρων χρόνων στα σχολεία που βρίσκονταν δυτικά, ζούσαν και εργάζονταν «ανατολικά της Εδέμ.» Εκπαιδεύονταν διανοητικά μέχρις ότου γίνονταν δέκα έξι, σύμφωνα με τις μεθόδους των σχολείων της Τζερουζέμ. Από τα δέκα έξι ως τα είκοσι διδάσκονταν στα σχολεία της Ουράντια στην άλλη άκρη του Κήπου, υπηρετώντας επίσης ως δάσκαλοι στις μικρότερες τάξεις.		74:7.1 (835.4) The children of Adam, except for four years’ attendance at the western schools, lived and worked in the “east of Eden.” They were trained intellectually until they were sixteen in accordance with the methods of the Jerusem schools. From sixteen to twenty they were taught in the Urantia schools at the other end of the Garden, serving there also as teachers in the lower grades.
74:7.2 (835.5) Ολόκληρη η επιδίωξη του συστήματος των δυτικών σχολείων του Κήπου ήταν η κοινωνικοποίηση. Οι πρωινές περίοδοι ανάπαυσης ήταν αφιερωμένες στην πρακτική κηπουρική και γεωργία, οι απογευματινές περίοδοι στα παιγνίδια συναγωνισμού. Τα βράδια περνούσαν με κοινωνικές συναναστροφές και την καλλιέργεια ατομικών φιλικών σχέσεων. Η θρησκευτική και η σεξουαλική εκπαίδευση θεωρούνταν δικαιοδοσία της οικογένειας, καθήκον των γονέων.		74:7.2 (835.5) The entire purpose of the western school system of the Garden was socialization. The forenoon periods of recess were devoted to practical horticulture and agriculture, the afternoon periods to competitive play. The evenings were employed in social intercourse and the cultivation of personal friendships. Religious and sexual training were regarded as the province of the home, the duty of parents.
74:7.3 (835.6) Η διδασκαλία στα σχολεία αυτά περιελάμβανε οδηγίες που αφορούσαν:		74:7.3 (835.6) The teaching in these schools included instruction regarding:
74:7.4 (835.7) 1. Στην υγεία και τη φροντίδα του σώματος.		74:7.4 (835.7) 1. Health and the care of the body.
74:7.5 (835.8) 2. Στον χρυσό κανόνα, το πρότυπο της κοινωνικής επαφής.		74:7.5 (835.8) 2. The golden rule, the standard of social intercourse.
74:7.6 (835.9) 3. Στη σχέση των ατομικών δικαιωμάτων προς τα ομαδικά δικαιώματα και τις υποχρεώσεις προς την κοινότητα.		74:7.6 (835.9) 3. The relation of individual rights to group rights and community obligations.
74:7.7 (835.10) 4. Στην ιστορία και τον πολιτισμό των διαφόρων φυλών της γης.		74:7.7 (835.10) 4. History and culture of the various earth races.
74:7.8 (835.11) 5. Στις μεθόδους προόδου και βελτίωσης του παγκόσμιου εμπορίου.		74:7.8 (835.11) 5. Methods of advancing and improving world trade.
74:7.9 (835.12) 6. Στο συντονισμό αντικρουόμενων καθηκόντων και συναισθημάτων.		74:7.9 (835.12) 6. Co-ordination of conflicting duties and emotions.
74:7.10 (835.13) 7. Στην καλλιέργεια του παιγνιδιού, του χιούμορ και των ανταγωνιστικών υποκατάστατων της φυσικής πάλης.		74:7.10 (835.13) 7. The cultivation of play, humor, and competitive substitutes for physical fighting.
74:7.11 (835.14) Τα σχολεία, στην πραγματικότητα κάθε δραστηριότητα του Κήπου, ήταν πάντα ανοικτά στους επισκέπτες. Άοπλοι παρατηρητές γίνονταν ελεύθερα δεκτοί στην Εδέμ για σύντομες επισκέψεις. Για να μείνει προσωρινά στον Κήπο, ένας Ουραντιανός έπρεπε να «υιοθετηθεί.» Λάμβανε οδηγίες πάνω στο σχέδιο και το σκοπό της επιφοίτησης του Αδάμ, δήλωνε την πρόθεσή του να προσχωρήσει στην αποστολή αυτή και έπειτα έκανε δήλωση νομιμοφροσύνης προς τους κοινωνικούς κανονισμούς του Αδάμ και της πνευματικής κυριαρχίας του Πατέρα του Σύμπαντος.		74:7.11 (835.14) The schools, in fact every activity of the Garden, were always open to visitors. Unarmed observers were freely admitted to Eden for short visits. To sojourn in the Garden a Urantian had to be “adopted.” He received instructions in the plan and purpose of the Adamic bestowal, signified his intention to adhere to this mission, and then made declaration of loyalty to the social rule of Adam and the spiritual sovereignty of the Universal Father.
74:7.12 (836.1) Οι νόμοι του Κήπου βασίζονταν στους παλαιούς κώδικες της Νταλαμέιτια και είχαν τεθεί σε ισχύ κάτω από πέντε ενότητες:		74:7.12 (836.1) The laws of the Garden were based on the older codes of Dalamatia and were promulgated under seven heads:
74:7.13 (836.2) 1. Τους νόμους για την υγεία και την υγιεινή.		74:7.13 (836.2) 1. The laws of health and sanitation.
74:7.14 (836.3) 2. Τους κοινωνικούς κανονισμούς του Κήπου.		74:7.14 (836.3) 2. The social regulations of the Garden.
74:7.15 (836.4) 3. Τον κώδικα των συναλλαγών και του εμπορίου.		74:7.15 (836.4) 3. The code of trade and commerce.
74:7.16 (836.5) 4. Τους νόμους για δίκαιη μεταχείριση και ανταγωνισμό.		74:7.16 (836.5) 4. The laws of fair play and competition.
74:7.17 (836.6) 5. Τους νόμους της οικογενειακής ζωής.		74:7.17 (836.6) 5. The laws of home life.
74:7.18 (836.7) 6. Τους αστικούς κώδικες του χρυσού κανόνα.		74:7.18 (836.7) 6. The civil codes of the golden rule.
74:7.19 (836.8) 7. Τις επτά εντολές του ανώτατου ηθικού κανόνα.		74:7.19 (836.8) 7. The seven commands of supreme moral rule.
74:7.20 (836.9) Ο ηθικός νόμος της Εδέμ ήταν λίγο διαφορετικός από τις επτά εντολές της Νταλαμέιτια. Οι Αδαμίτες, όμως, δίδασκαν πολλούς επιπλέον λόγους για τις εντολές αυτές. Για παράδειγμα, σχετικά με τις δικαστικές αποφάσεις εναντίον του φόνου, η ενοίκηση των Προσαρμοστών της Σκέψης παρουσιάζετο ως ένας επιπλέον λόγος για να μην καταστρέφεται η ανθρώπινη ζωή. Δίδασκαν ότι «Όποιος χύσει αίμα ανθρώπου, θα δει και το δικό του να χύνεται, γιατί ο άνθρωπος πλάσθηκε κατ’ εικόνα του Θεού.»		74:7.20 (836.9) The moral law of Eden was little different from the seven commandments of Dalamatia. But the Adamites taught many additional reasons for these commands; for instance, regarding the injunction against murder, the indwelling of the Thought Adjuster was presented as an additional reason for not destroying human life. They taught that “whoso sheds man’s blood by man shall his blood be shed, for in the image of God made he man.”
74:7.21 (836.10) Η κοινή ώρα λατρείας ήταν το μεσημέρι. Το απόγευμα ήταν η ώρα της οικογενειακής λατρείας. Ο Αδάμ έκανε ό,τι μπορούσε για να αποθαρρύνει τη χρήση τυποποιημένων προσευχών, διδάσκοντας ότι η ουσιαστική προσευχή πρέπει να είναι εντελώς προσωπική, ότι πρέπει να αποτελεί «επιθυμία της ψυχής.» Οι Εδεμίτες, όμως, εξακολούθησαν να χρησιμοποιούν προσευχές και τύπους που είχαν σχηματοποιηθεί από την εποχή της Νταλαμέιτια. Ο Αδάμ προσπάθησε, επίσης, να αντικαταστήσει με προσφορά των καρπών της γης τις θυσίες αίματος στις θρησκευτικές τελετές, αλλά ελάχιστη πρόοδο επέτυχε πριν από τη διάλυση του Κήπου.		74:7.21 (836.10) The public worship hour of Eden was noon; sunset was the hour of family worship. Adam did his best to discourage the use of set prayers, teaching that effective prayer must be wholly individual, that it must be the “desire of the soul”; but the Edenites continued to use the prayers and forms handed down from the times of Dalamatia. Adam also endeavored to substitute the offerings of the fruit of the land for the blood sacrifices in the religious ceremonies but had made little progress before the disruption of the Garden.
74:7.22 (836.11) Ο Αδάμ προσπάθησε να διδάξει στις φυλές την ισότητα των φύλων. Ο τρόπος με τον οποίον η Εύα εργαζόταν στο πλευρό του συζύγου της έκανε βαθιά εντύπωση σε όλους τους κατοίκους του Κήπου. Ο Αδάμ τους δίδαξε με σαφήνεια ότι η γυναίκα, εξ ίσου με τον άνδρα, συνεισφέρει τους ζωτικούς αυτούς παράγοντες που ενώνονται για να δημιουργήσουν μία νέα ύπαρξη. Ως τότε, η ανθρωπότητα πίστευε ότι ολόκληρη η διαδικασία της αναπαραγωγής βρισκόταν στις «λαγόνες του πατέρα.» Αντιμετώπιζαν τη μητέρα σαν να ήταν απλά εκείνη που μεριμνούσε για την κυοφορία των αγέννητων και την φροντίδα των νεογέννητων.		74:7.22 (836.11) Adam endeavored to teach the races sex equality. The way Eve worked by the side of her husband made a profound impression upon all dwellers in the Garden. Adam definitely taught them that the woman, equally with the man, contributes those life factors which unite to form a new being. Theretofore, mankind had presumed that all procreation resided in the “loins of the father.” They had looked upon the mother as being merely a provision for nurturing the unborn and nursing the newborn.
74:7.23 (836.12) Ο Αδάμ δίδαξε τους συγχρόνους του όλα όσα θα μπορούσαν να κατανοήσουν, αλλ’ αυτά δεν ήταν και πάρα πολλά, συγκριτικά μιλώντας. Παρά ταύτα, οι πιο έξυπνες φυλές της γης δεν έβλεπαν την ώρα που θα τους επετρέπετο να τελέσουν γάμο με τα ανώτερα παιδιά της ιώδους φυλής. Και πόσο διαφορετικός κόσμος θα είχε γίνει η Ουράντια, αν το σχέδιο αυτό του εξευγενισμού των φυλών είχε ολοκληρωθεί! Αλλά, ακόμη κι’ έτσι, τρομακτικά κέρδη προέκυψαν από τη μικρή ποσότητα αίματος της εισαγόμενης αυτής φυλής, την οποία οι εξελικτικοί λαοί εξασφάλισαν συμπτωματικά.		74:7.23 (836.12) Adam taught his contemporaries all they could comprehend, but that was not very much, comparatively speaking. Nevertheless, the more intelligent of the races of earth looked forward eagerly to the time when they would be permitted to intermarry with the superior children of the violet race. And what a different world Urantia would have become if this great plan of uplifting the races had been carried out! Even as it was, tremendous gains resulted from the small amount of the blood of this imported race which the evolutionary peoples incidentally secured.
74:7.24 (836.13) Και έτσι εργάσθηκε ο Αδάμ για την ευημερία και τον εξευγενισμό του κόσμου της προσωρινής του διαμονής. Υπήρξε, όμως, έργο δύσκολο να οδηγήσει αυτές τις ανάμικτες και μπασταρδεμένες φυλές σ’ έναν καλύτερο δρόμο.		74:7.24 (836.13) And thus did Adam work for the welfare and uplift of the world of his sojourn. But it was a difficult task to lead these mixed and mongrel peoples in the better way.
8. Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ^top		8. The Legend of Creation ^top
74:8.1 (836.14) Η ιστορία της δημιουργίας της Ουράντια σε έξι μέρες βασίστηκε στην παράδοση ότι ο Αδάμ και η Εύα χρειάσθηκαν ακριβώς έξι μέρες για την αρχική τους επιθεώρηση στον Κήπο. Το γεγονός αυτό χάρισε σχεδόν ιερή σημασία(*) στη χρονική περίοδο της εβδομάδας, η οποία είχε αρχικά εισαχθεί από τους Νταλαμεϊτιανούς. Το ότι ο Αδάμ χρειάσθηκε έξι μέρες για να επιθεωρήσει τον Κήπο και να διατυπώσει τα προκαταρκτικά του σχέδια για ανασυγκρότηση δεν ήταν προαποφασισμένο. Εξελίσσετο από μέρα σε μέρα. Η επιλογή της έβδομης ημέρας για τη λατρεία ήταν εντελώς συμπτωματική προς τα γεγονότα που παρουσιάσθηκαν εδώ.		74:8.1 (836.14) The story of the creation of Urantia in six days was based on the tradition that Adam and Eve had spent just six days in their initial survey of the Garden. This circumstance lent almost sacred sanction to the time period of the week, which had been originally introduced by the Dalamatians. Adam’s spending six days inspecting the Garden and formulating preliminary plans for organization was not prearranged; it was worked out from day to day. The choosing of the seventh day for worship was wholly incidental to the facts herewith narrated.
74:8.2 (837.1) Ο μύθος της δημιουργίας του κόσμου σε έξι ημέρες ήταν μεταγενέστερος, στην πραγματικότητα δημιουργήθηκε περισσότερο από τριάντα χιλιάδες χρόνια αργότερα. Ένα χαρακτηριστικό του μύθου, η αιφνίδια εμφάνιση του ήλιου και της σελήνης, ίσως προήλθε από τις παραδόσεις σχετικά με την κατά το παρελθόν αιφνίδια ανάδυση του κόσμου μέσα από ένα πυκνό διαστημικό νέφος μορίων ύλης, που για πολύ καιρό είχε σκοτεινιάσει τον ήλιο και τη σελήνη.		74:8.2 (837.1) The legend of the making of the world in six days was an afterthought, in fact, more than thirty thousand years afterwards. One feature of the narrative, the sudden appearance of the sun and moon, may have taken origin in the traditions of the onetime sudden emergence of the world from a dense space cloud of minute matter which had long obscured both sun and moon.
74:8.3 (837.2) Η ιστορία της δημιουργίας της Εύας από το πλευρό του Αδάμ είναι μια μπερδεμένη συμπύκνωση της Αδαμικής άφιξης και της ουράνιας επέμβασης για την ανταλλαγή ζωτικών ουσιών οι οποίες είχαν σχέση με την έλευση του υλικού επιτελείου του Πλανητικού Πρίγκιπα, περισσότερο από τετρακόσιες πενήντα χιλιάδες χρόνια πριν.		74:8.3 (837.2) The story of creating Eve out of Adam’s rib is a confused condensation of the Adamic arrival and the celestial surgery connected with the interchange of living substances associated with the coming of the corporeal staff of the Planetary Prince more than four hundred and fifty thousand years previously.
74:8.4 (837.3) Οι περισσότεροι από τους λαούς του κόσμου είχαν επηρεασθεί από την παράδοση ότι ο Αδάμ και η Εύα είχαν σώματα που φτιάχτηκαν γι’ αυτούς μόλις έφθασαν στην Ουράντια. Η πεποίθηση ότι ο άνθρωπος είχε φτιαχτεί από πηλό ήταν σχεδόν καθολική στο Ανατολικό Ημισφαίριο. Η παράδοση αυτή μπορεί να βρεθεί από τα νησιά των Φιλιππίνων, και γύρω στον κόσμο, ως την Αφρική. Και πολλοί λαοί αποδέχθηκαν την ιστορία αυτή ης προέλευσης του ανθρώπου από τον πηλό με κάποια μορφή ειδικής δημιουργίας, στη θέση των προγενέστερων πεποιθήσεων περί προοδευτικής δημιουργίας-εξέλιξης.		74:8.4 (837.3) The majority of the world’s peoples have been influenced by the tradition that Adam and Eve had physical forms created for them upon their arrival on Urantia. The belief in man’s having been created from clay was well-nigh universal in the Eastern Hemisphere; this tradition can be traced from the Philippine Islands around the world to Africa. And many groups accepted this story of man’s clay origin by some form of special creation in the place of the earlier beliefs in progressive creation—evolution.
74:8.5 (837.4) Μακριά από τις επιδράσεις της Νταλαμέιτια και της Εδέμ, η ανθρωπότητα έτεινε προς την πεποίθηση της σταδιακής ανέλιξης της ανθρώπινης φυλής. Το γεγονός της εξέλιξης δεν αποτελεί σύγχρονη ανακάλυψη. Οι αρχαίοι καταλάβαιναν τον αργό και εξελικτικό χαρακτήρα της ανθρώπινης προόδου. Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν σαφείς απόψεις γι’ αυτό, παρά τη γειτνίασή τους με τη Μεσοποταμία. Αν και διάφορες φυλές της γης μπερδεύτηκαν θλιβερά, όσον αφορά στις αντιλήψεις τους για την εξέλιξη, παρά ταύτα πολλές από τις πρωτόγονες φυλές πίστευαν και δίδασκαν ότι ήσαν απόγονοι διάφορων ζώων. Οι πρωτόγονοι λαοί συνήθιζαν να διαλέγουν για τα «τοτέμ» τους τα ζώα που υποτίθεται ότι ήσαν πρόγονοί τους. Ορισμένες Βορειοαμερικανικές Ινδιάνικες φυλές πίστευαν ότι προέρχονταν από τους κάστορες και τα κογιότ. Μερικές Αφρικανικές φυλές διδάσκουν ότι είναι απόγονοι της ύαινας, μια φυλή της Μαλαισίας από τους κερκοπιθήκους, μια φυλή της Νέας Γουινέας από τον παπαγάλο.		74:8.5 (837.4) Away from the influences of Dalamatia and Eden, mankind tended toward the belief in the gradual ascent of the human race. The fact of evolution is not a modern discovery; the ancients understood the slow and evolutionary character of human progress. The early Greeks had clear ideas of this despite their proximity to Mesopotamia. Although the various races of earth became sadly mixed up in their notions of evolution, nevertheless, many of the primitive tribes believed and taught that they were the descendants of various animals. Primitive peoples made a practice of selecting for their “totems” the animals of their supposed ancestry. Certain North American Indian tribes believed they originated from beavers and coyotes. Certain African tribes teach that they are descended from the hyena, a Malay tribe from the lemur, a New Guinea group from the parrot.
74:8.6 (837.5) Οι Βαβυλώνιοι, εξ αιτίας της άμεσης επαφής τους με τα κατάλοιπα του πολιτισμού των Αδαμιτών, μεγάλωσαν και ομόρφυναν την ιστορία της δημιουργίας του ανθρώπου. Δίδασκαν ότι ο άνθρωπος είχε προέλθει κατ’ ευθείαν από τους θεούς. Επέμεναν σε μία αριστοκρατική καταγωγή για τη φυλή τους, που ήταν ανακόλουθη ακόμα και προς το δόγμα της δημιουργίας από πηλό.		74:8.6 (837.5) The Babylonians, because of immediate contact with the remnants of the civilization of the Adamites, enlarged and embellished the story of man’s creation; they taught that he had descended directly from the gods. They held to an aristocratic origin for the race which was incompatible with even the doctrine of creation out of clay.
74:8.7 (837.6) Η εκτίμηση της Παλαιάς Διαθήκης για τη δημιουργία χρονολογείται πολύ αργότερα από την εποχή του Μωυσή. Εκείνος ποτέ δεν δίδαξε τους Εβραίους μια τέτοια διαστρεβλωμένη ιστορία. Παρουσίασε, ωστόσο, μια απλή και συνοπτική αφήγηση της δημιουργίας στους Ισραηλίτες, ελπίζοντας μ’ αυτό να μεγιστοποιήσει την έκκλησή τους προς αυτούς να λατρεύουν τον Δημιουργό, τον Πατέρα του Σύμπαντος, τον οποίον αποκαλούσε ο Κύριος και Θεός του Ισραήλ.		74:8.7 (837.6) The Old Testament account of creation dates from long after the time of Moses; he never taught the Hebrews such a distorted story. But he did present a simple and condensed narrative of creation to the Israelites, hoping thereby to augment his appeal to worship the Creator, the Universal Father, whom he called the Lord God of Israel.
74:8.8 (837.7) Στις πρώτες του διδασκαλίες, ο Μωυσής, με μεγάλη σύνεση, δεν επεχείρησε να γυρίσει πίσω, στην εποχή του Αδάμ και εφ’ όσον ο Μωυσής υπήρξε ο ανώτατος διδάσκαλος των Εβραίων, οι ιστορίες του Αδάμ συνδέθηκαν στενά με εκείνες της δημιουργίας. Το ότι οι παλαιότερες παραδόσεις αναγνώριζαν τον προ του Αδάμ πολιτισμό, φαίνεται καθαρά από το γεγονός ότι οι μεταγενέστεροι συντάκτες, με την πρόθεση να απαλείψουν όλες τις αναφορές στα προ της εποχής του Αδάμ ανθρώπινα θέματα, παρέλειψαν να αφαιρέσουν την διαδεδομένη αναφορά στη μετανάστευση του Κάιν στη γη του Νοντ, όπου βρήκε σύζυγο.		74:8.8 (837.7) In his early teachings, Moses very wisely did not attempt to go back of Adam’s time, and since Moses was the supreme teacher of the Hebrews, the stories of Adam became intimately associated with those of creation. That the earlier traditions recognized pre-Adamic civilization is clearly shown by the fact that later editors, intending to eradicate all reference to human affairs before Adam’s time, neglected to remove the telltale reference to Cain’s emigration to the “land of Nod,” where he took himself a wife.
74:8.9 (838.1) Οι Εβραίοι δεν είχαν γραπτή γλώσσα σε γενική χρήση για πάρα πολλούς αιώνες, αφού έφθασαν στην Παλαιστίνη. Έμαθαν τη χρήση ενός αλφαβήτου από τους γειτονικούς Φιλισταίους, οι οποίοι ήσαν πολιτικοί φυγάδες από τον ανώτερο πολιτισμό της Κρήτης. Οι Εβραίοι άφησαν ελάχιστα γραπτά μνημεία μέχρι περίπου το 900 π.Χ. και μη έχοντας γραπτή γλώσσα ως μία τόσο μεταγενέστερη εποχή, είχαν αρκετές διαφορετικές ιστορίες για τη δημιουργία σε χρήση, αλλά μετά την αιχμαλωσία στη Βαβυλώνα έκλιναν περισσότερο προς το να αποδεχθούν μια τροποποιημένη Μεσοποταμιακή εκδοχή.		74:8.9 (838.1) The Hebrews had no written language in general usage for a long time after they reached Palestine. They learned the use of an alphabet from the neighboring Philistines, who were political refugees from the higher civilization of Crete. The Hebrews did little writing until about 900 b.c., and having no written language until such a late date, they had several different stories of creation in circulation, but after the Babylonian captivity they inclined more toward accepting a modified Mesopotamian version.
74:8.10 (838.2) Η Εβραϊκή παράδοση αποκρυσταλλώθηκε την εποχή του Μωυσή και, επειδή εκείνος προσπάθησε να βρει τη γενεαλογία του Αβραάμ ως την εποχή του Αδάμ, οι Εβραίοι υπέθεσαν ότι ο Αδάμ ήταν ο πρώτος από ολόκληρη την ανθρωπότητα. Ο Γιαχβέ ήταν ο δημιουργός και αφού ο Αδάμ υποτίθεται ότι ήταν ο πρώτος άνθρωπος, τότε ο Γιαχβέ πρέπει να είχε φτιάξει τον κόσμο ακριβώς πριν δημιουργήσει τον Αδάμ. Και τότε, η παράδοση των έξι ημερών του Αδάμ πλέχτηκε στην ιστορία, με αποτέλεσμα, χίλια σχεδόν χρόνια μετά την παραμονή του Μωυσή στη γη, να καταγραφεί η παράδοση της δημιουργίας σε έξι μέρες και στη συνέχεια να αποδοθεί σ’ αυτόν.		74:8.10 (838.2) Jewish tradition became crystallized about Moses, and because he endeavored to trace the lineage of Abraham back to Adam, the Jews assumed that Adam was the first of all mankind. Yahweh was the creator, and since Adam was supposed to be the first man, he must have made the world just prior to making Adam. And then the tradition of Adam’s six days got woven into the story, with the result that almost a thousand years after Moses’ sojourn on earth the tradition of creation in six days was written out and subsequently credited to him.
74:8.11 (838.3) Όταν οι Εβραίοι ιερείς επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ, είχαν ήδη ολοκληρώσει τη συγγραφή των κειμένων τους πάνω στην αρχή των πραγμάτων. Σύντομα ισχυρίσθηκαν ότι οι διηγήσεις αυτές ήταν μια πρόσφατα ανακαλυφθείσα εξιστόρηση της δημιουργίας γραμμένη από τον Μωυσή. Οι σύγχρονοί τους όμως Εβραίοι, του 500, περίπου π.Χ., δεν θεώρησαν τα κείμενα αυτά θείες αποκαλύψεις. Τα αντιμετώπισαν όπως περίπου οι μεταγενέστεροι λαοί αντιμετώπισαν τις μυθολογικές αφηγήσεις.		74:8.11 (838.3) When the Jewish priests returned to Jerusalem, they had already completed the writing of their narrative of the beginning of things. Soon they made claims that this recital was a recently discovered story of creation written by Moses. But the contemporary Hebrews of around 500 b.c. did not consider these writings to be divine revelations; they looked upon them much as later peoples regard mythological narratives.
74:8.12 (838.4) Αυτό το πλαστό έγγραφο, που πιστεύετο ότι ήταν οι διδασκαλίες του Μωυσή, ετέθη υπ’ όψιν του Πτολεμαίου, του Έλληνα βασιλέα της Αιγύπτου, ο οποίος έβαλε να το μεταφράσει στα Ελληνικά μία επιτροπή εβδομήντα φιλολόγων, για την καινούργια του βιβλιοθήκη στην Αλεξάνδρεια. Και έτσι, το κείμενο αυτό βρήκε τη θέση του μεταξύ των συγγραμμάτων εκείνων που αργότερα έγιναν μέρος της μετέπειτα συλλογής των «ιερών γραφών» της Εβραϊκής και της Χριστιανικής θρησκείας. Και δια της ταυτοποίησης με τα θεολογικά αυτά συστήματα, παρόμοιες απόψεις για αιώνες επηρέασαν βαθιά τη φιλοσοφία πολλών Δυτικών λαών.		74:8.12 (838.4) This spurious document, reputed to be the teachings of Moses, was brought to the attention of Ptolemy, the Greek king of Egypt, who had it translated into Greek by a commission of seventy scholars for his new library at Alexandria. And so this account found its place among those writings which subsequently became a part of the later collections of the “sacred scriptures” of the Hebrew and Christian religions. And through identification with these theological systems, such concepts for a long time profoundly influenced the philosophy of many Occidental peoples.
74:8.13 (838.5) Οι Χριστιανοί διδάσκαλοι διαιώνισαν την πίστη στην κατ’ εντολήν δημιουργία της ανθρώπινης φυλής και όλα αυτά οδήγησαν κατ’ ευθείαν στη διατύπωση της υπόθεσης ενός προγενέστερου χρυσού αιώνα ουτοπικής ευδαιμονίας και στη θεωρία της πτώσης του ανθρώπου, ή του υπερανθρώπου, η οποία εξηγούσε τη μη ουτοπική κατάσταση της κοινωνίας. Οι απόψεις αυτές για τη ζωή και τη θέση του ανθρώπου στο σύμπαν ήταν στην καλύτερη περίπτωση αποθαρρυντικές, αφού στηρίζονταν στην πεποίθηση της οπισθοχώρησης, παρά της προόδου, ενώ επίσης υπαινίσσονταν μία εκδικητική Θεότητα που είχε ρίξει την οργή της επί της ανθρώπινης φυλής ως τιμωρία για τα σφάλματα κάποιων, προηγούμενων, πλανητικών διοικητών.		74:8.13 (838.5) The Christian teachers perpetuated the belief in the fiat creation of the human race, and all this led directly to the formation of the hypothesis of a onetime golden age of utopian bliss and the theory of the fall of man or superman which accounted for the nonutopian condition of society. These outlooks on life and man’s place in the universe were at best discouraging since they were predicated upon a belief in retrogression rather than progression, as well as implying a vengeful Deity, who had vented wrath upon the human race in retribution for the errors of certain onetime planetary administrators.
74:8.14 (838.6) Ο «χρυσός αιώνας» είναι μύθος, αλλά η Εδέμ είναι γεγονός και ο πολιτισμός του Κήπου ανετράπη, πραγματικά. Ο Αδάμ και η Εύα διηύθυναν τον Κήπο για εκατόν δεκαεπτά χρόνια όταν, εξ αιτίας της ανυπομονησίας της Εύας και των σφαλμάτων κρίσης του Αδάμ, τόλμησαν να βγουν από τον δρόμο που τους είχε ορισθεί, καταστρέφοντας πολύ γρήγορα τον εαυτό τους και προκαλώντας ολέθρια καθυστέρηση στην εξελικτική πρόοδο ολόκληρης της Ουράντια.		74:8.14 (838.6) The “golden age” is a myth, but Eden was a fact, and the Garden civilization was actually overthrown. Adam and Eve carried on in the Garden for one hundred and seventeen years when, through the impatience of Eve and the errors of judgment of Adam, they presumed to turn aside from the ordained way, speedily bringing disaster upon themselves and ruinous retardation upon the developmental progression of all Urantia.
74:8.15 (838.7) [Παρουσιάσθηκε από τον Σολόνια, τη σεραφική «Φωνή στον Κήπο.»]		74:8.15 (838.7) [Narrated by Solonia, the seraphic “voice in the Garden.”]