| Εγγραφο 84 | Paper 84 | |
| ΓΑΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ | Marriage and Family Life | |
| 84:0.1 (931.1) Η υλική αναγκαιότητα θεμελίωσε το γάμο, η σεξουαλική πείνα τον ομόρφυνε, η θρησκεία του προσέδωσε ιερότητα και τον εξύψωσε, η πολιτεία τον απαίτησε και τον ρύθμισε, ενώ σε μεταγενέστερους χρόνους η αγάπη που αναπτύσσεται αρχίζει να δικαιώνει και να μεγαλύνει το γάμο, ως πρόγονο και δημιουργό του πλέον χρήσιμου και ευγενικού θεσμού του πολιτισμού, της οικογένειας. Και η δημιουργία της οικογένειας πρέπει να είναι το κέντρο και η ουσία κάθε εκπαιδευτικής προσπάθειας. | 84:0.1 (931.1) MATERIAL necessity founded marriage, sex hunger embellished it, religion sanctioned and exalted it, the state demanded and regulated it, while in later times evolving love is beginning to justify and glorify marriage as the ancestor and creator of civilization’s most useful and sublime institution, the home. And home building should be the center and essence of all educational effort. | |
| 84:0.2 (931.2) Η συνεύρεση είναι καθαρά πράξη αυτοδιαιώνισης, συνδεδεμένης με ποικίλους βαθμούς αυτοπραγμάτωσης. Ο γάμος, η δημιουργία της οικογένειας, είναι εν πολλοίς θέμα αυτοσυντήρησης και συνεπάγεται την εξέλιξη της κοινωνίας. Η κοινωνία αυτή καθ’ εαυτή αποτελεί την αθροιστική δομή των οικογενειακών μονάδων. Τα άτομα είναι εντελώς προσωρινά, ως πλανητικοί παράγοντες – μόνον οι οικογένειες αποτελούν διαρκείς συνιστώσες στην κοινωνική εξέλιξη. Η οικογένεια είναι ο δίαυλος δια του οποίου το ποτάμι της κουλτούρας και της γνώσης κυλά από τη μία γενιά στην άλλη. | 84:0.2 (931.2) Mating is purely an act of self-perpetuation associated with varying degrees of self-gratification; marriage, home building, is largely a matter of self-maintenance, and it implies the evolution of society. Society itself is the aggregated structure of family units. Individuals are very temporary as planetary factors—only families are continuing agencies in social evolution. The family is the channel through which the river of culture and knowledge flows from one generation to another. | |
| 84:0.3 (931.3) Η οικογένεια αποτελεί, βασικά, κοινωνιολογικό θεσμό. Ο γάμος εξελίχθηκε δια της συνεργασίας για την αυτοσυντήρηση και του συνεταιρισμού για την αυτοδιαιώνιση, με το στοιχείο της αυτοπραγμάτωσης να είναι εν πολλοίς συμπτωματικό. Παρά ταύτα, η οικογένεια πραγματικά περικλείει και τις τρεις βασικές λειτουργίες της ανθρώπινης υπόστασης, ενώ η εξάπλωση της ζωής την καθιστά βασικό ανθρώπινο θεσμό και ο έρωτας την ξεχωρίζει από όλες τις άλλες κοινωνικές δραστηριότητες. | 84:0.3 (931.3) The home is basically a sociologic institution. Marriage grew out of co-operation in self-maintenance and partnership in self-perpetuation, the element of self-gratification being largely incidental. Nevertheless, the home does embrace all three of the essential functions of human existence, while life propagation makes it the fundamental human institution, and sex sets it off from all other social activities. | |
| 1. ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΓΟΝΩΝ ΖΕΥΓΑΡΙΩΝ ^top | 1. Primitive Pair Associations ^top | |
| 84:1.1 (931.4) Ο γάμος δεν βασίσθηκε στις σεξουαλικές σχέσεις. Αυτές ήσαν δευτερεύουσες. Ο γάμος δεν χρειαζόταν στον πρωτόγονο άνθρωπο, που ικανοποιούσε τις σεξουαλικές του επιθυμίες ελεύθερα, χωρίς να φορτώνεται με τις ευθύνες της συζύγου, των παιδιών και του σπιτιού. | 84:1.1 (931.4) Marriage was not founded on sex relations; they were incidental thereto. Marriage was not needed by primitive man, who indulged his sex appetite freely without encumbering himself with the responsibilities of wife, children, and home. | |
| 84:1.2 (931.5) Η γυναίκα, εξ αιτίας της φυσικής και συναισθηματικής προσκόλλησής της στα παιδιά της, εξαρτάται από τη συνεργασία με τον άνδρα και τούτο την ωθεί στο προστατευμένο καταφύγιο του γάμου. Ωστόσο, καμία βιολογική παρόρμηση δεν οδηγούσε τον άνδρα στο γάμο – πολύ λιγότερο να τον κρατήσει παντρεμένο. Δεν ήταν η αγάπη που έκανε ελκυστικό το γάμο για τον άνδρα, αλλά η πείνα για τροφή, η οποία αρχικά είλκυσε τον άγριο στη γυναίκα και το πρωτόγονο καταφύγιο, που μοιράζετο με τα παιδιά της. | 84:1.2 (931.5) Woman, because of physical and emotional attachment to her offspring, is dependent on co-operation with the male, and this urges her into the sheltering protection of marriage. But no direct biologic urge led man into marriage—much less held him in. It was not love that made marriage attractive to man, but food hunger which first attracted savage man to woman and the primitive shelter shared by her children. | |
| 84:1.3 (931.6) Ο γάμος δεν προεκλήθη καν από τη συνειδητοποίηση των υποχρεώσεων της ερωτικής σχέσης. Ο πρωτόγονος άνθρωπος δεν έβλεπε καμία σχέση μεταξύ της ερωτικής ικανοποίησης και της επακόλουθης γέννησης των παιδιών. Κάποτε όλος ο κόσμος πίστευε ότι μια παρθένα μπορούσε να μείνει έγκυος. Ο άγριος άνθρωπος, από νωρίς, είχε την άποψη ότι τα παιδιά δημιουργούνταν στη χώρα των πνευμάτων. Πίστευαν ότι η εγκυμοσύνη ήταν το αποτέλεσμα της κατάληψης της γυναίκας από κάποιο πνεύμα, από ένα εξελισσόμενο στοιχειό. Πίστευαν, επίσης, ότι η διατροφή και το κακό μάτι ήταν σε θέση να προκαλέσουν εγκυμοσύνη σε μία παρθένα, ή ανύπαντρη γυναίκα, ενώ οι μεταγενέστερες πεποιθήσεις συνέδεαν την απαρχή της ζωής με την αναπνοή και το φως του ήλιου. | 84:1.3 (931.6) Marriage was not even brought about by the conscious realization of the obligations of sex relations. Primitive man comprehended no connection between sex indulgence and the subsequent birth of a child. It was once universally believed that a virgin could become pregnant. The savage early conceived the idea that babies were made in spiritland; pregnancy was believed to be the result of a woman’s being entered by a spirit, an evolving ghost. Both diet and the evil eye were also believed to be capable of causing pregnancy in a virgin or unmarried woman, while later beliefs connected the beginnings of life with the breath and with sunlight. | |
| 84:1.4 (932.1) Πολλοί πρώιμοι λαοί συνέδεαν τα πνεύματα με τη θάλασσα. Για το λόγο αυτό, οι παρθένες ήσαν πολύ περιορισμένες όσον αφορούσε στην επαφή τους με τη θάλασσα. Οι νεαρές γυναίκες φοβούνταν πολύ περισσότερο να πλυθούν στη θάλασσα με τη φουσκονεριά, από όσο να κάνουν έρωτα. Τα παραμορφωμένα, ή πρόωρα μωρά θεωρούνταν μικρά ζώων, που μπήκαν στο σώμα της γυναίκας ως αποτέλεσμα απροσεξίας στο μπάνιο, ή κακής επίδρασης(*) των πνευμάτων. Οι άγριοι, φυσικά, δεν δίσταζαν καθόλου να πνίγουν τα μωρά αυτά μόλις γεννιούνταν. | 84:1.4 (932.1) Many early peoples associated ghosts with the sea; hence virgins were greatly restricted in their bathing practices; young women were far more afraid of bathing in the sea at high tide than of having sex relations. Deformed or premature babies were regarded as the young of animals which had found their way into a woman’s body as a result of careless bathing or through malevolent spirit activity. Savages, of course, thought nothing of strangling such offspring at birth. | |
| 84:1.5 (932.2) Το πρώτο βήμα προς τη διαφώτιση έγινε με την πεποίθηση ότι οι σεξουαλικές σχέσεις άνοιξαν το δρόμο στο πνεύμα της εγκυμοσύνης να μπει στο σώμα της γυναίκας. Ο άνθρωπος είχε από τότε ανακαλύψει ότι ο πατέρας και η μητέρα συμμετείχαν εξ ίσου ως παράγοντες ζώσας κληρονομιάς, που δημιουργούσαν τη ζωή. | 84:1.5 (932.2) The first step in enlightenment came with the belief that sex relations opened up the way for the impregnating ghost to enter the female. Man has since discovered that father and mother are equal contributors of the living inheritance factors which initiate offspring. But even in the twentieth century many parents still endeavor to keep their children in more or less ignorance as to the origin of human life. | |
| 84:1.6 (932.3) Μια πολύ απλής μορφής οικογένεια διασφαλιζόταν από το γεγονός ότι η αναπαραγωγική λειτουργία συνεπάγεται τη σχέση μητέρας-παιδιού. Η μητρική αγάπη είναι ενστικτώδης, δεν ξεκίνησε ως έθιμο, όπως ο γάμος. Σε όλα τα θηλαστικά η μητρική αγάπη είναι το σύμφυτο δώρο των συνοδών διανοητικών πνευμάτων του τοπικού σύμπαντος, ενώ σε δύναμη και αφοσίωση είναι πάντα ευθέως ανάλογη με τη διάρκεια της αδύναμης, νηπιακής ηλικίας του είδους. | 84:1.6 (932.3) A family of some simple sort was insured by the fact that the reproductive function entails the mother-child relationship. Mother love is instinctive; it did not originate in the mores as did marriage. All mammalian mother love is the inherent endowment of the adjutant mind-spirits of the local universe and is in strength and devotion always directly proportional to the length of the helpless infancy of the species. | |
| 84:1.7 (932.4) Η σχέση μητέρας και παιδιού είναι φυσική, δυνατή και ενστικτώδης, μια σχέση που για τους λόγους αυτούς ανάγκαζε τις πρωτόγονες γυναίκες να υποτάσσονται σε πολλές περίεργες συνθήκες και να ανέχονται ανείπωτες δυσκολίες. Αυτή η επιτακτική μητρική αγάπη είναι το αποδυναμωτικό συναίσθημα που ανέκαθεν έβαζε τη γυναίκα σε μια τόσο τρομερά μειονεκτική θέση, σε όλους τους αγώνες της με τον άνδρα. Παρά ταύτα, το μητρικό ένστικτο στο ανθρώπινο είδος δεν είναι αξεπέραστο. Μπορεί να υπερκερασθεί από τη φιλοδοξία, τον εγωισμό και τις θρησκευτικές πεποιθήσεις. | 84:1.7 (932.4) The mother and child relation is natural, strong, and instinctive, and one which, therefore, constrained primitive women to submit to many strange conditions and to endure untold hardships. This compelling mother love is the handicapping emotion which has always placed woman at such a tremendous disadvantage in all her struggles with man. Even at that, maternal instinct in the human species is not overpowering; it may be thwarted by ambition, selfishness, and religious conviction. | |
| 84:1.8 (932.5) Ενώ η σχέση μητέρας-παιδιού δεν σημαίνει ούτε γάμο ούτε οικογένεια, υπήρξε ο πυρήνας από τον οποίο δημιουργήθηκαν και ο γάμος και η οικογένεια. Η μεγάλη πρόοδος στην εξέλιξη της συμβίωσης επήλθε όταν αυτές οι προσωρινές σχέσεις άρχισαν να διαρκούν αρκετά, ώστε να ανατραφούν τα παιδιά που γεννήθηκαν και αυτή ήταν η δημιουργία της οικογένειας. | 84:1.8 (932.5) While the mother-child association is neither marriage nor home, it was the nucleus from which both sprang. The great advance in the evolution of mating came when these temporary partnerships lasted long enough to rear the resultant offspring, for that was homemaking. | |
| 84:1.9 (932.6) Ανεξαρτήτως του ανταγωνισμού των πρωτόγονων αυτών ζευγαριών και παρά τη χαλαρότητα της σχέσης τους, οι ευκαιρίες για επιβίωση βελτιώθηκαν πάρα πολύ από τις σχέσεις αυτές μεταξύ άνδρα και γυναίκας. Ένας άνδρας και μία γυναίκα που συνεργάζονται, ακόμη και αν δεν έχουν οικογένεια και παιδιά, είναι άπειρα ανώτεροι από κάθε, σχεδόν, άποψη, από όσο είναι δύο άνδρες μαζί, ή δύο γυναίκες. Το ζευγάρωμα, αυτό, των φύλων αύξησε την επιβίωση και απετέλεσε αυτή καθ’ εαυτή την απαρχή της ανθρώπινης κοινωνίας. Επιπλέον, ο καταμερισμός της εργασίας αναλόγως του φύλου συνέβαλε στην άνεση και αύξησε την απόλαυση. | 84:1.9 (932.6) Regardless of the antagonisms of these early pairs, notwithstanding the looseness of the association, the chances for survival were greatly improved by these male-female partnerships. A man and a woman, co-operating, even aside from family and offspring, are vastly superior in most ways to either two men or two women. This pairing of the sexes enhanced survival and was the very beginning of human society. The sex division of labor also made for comfort and increased happiness. | |
| 2. Η ΠΡΩΙΜΗ ΜΗΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ^top | 2. The Early Mother-Family ^top | |
| 84:2.1 (932.7) Η περιοδική αιμορραγία της γυναίκας, καθώς επίσης και η περαιτέρω απώλεια αίματος κατά τον τοκετό, κατεδείκνυε το αίμα ως τον δημιουργό του παιδιού (περαιτέρω, δε, και ως έδρα της ψυχής), ενώ δημιούργησε την έννοια των δεσμών αίματος στις ανθρώπινες σχέσεις. Κατά τους πρώιμους χρόνους, όλοι οι απόγονοι εθεωρείτο ότι κατάγονταν από τη μητέρα και τούτο ήταν το μόνο μέρος της κληρονομικότητας που ήταν απόλυτα βέβαιο. | 84:2.1 (932.7) The woman’s periodic hemorrhage and her further loss of blood at childbirth early suggested blood as the creator of the child (even as the seat of the soul) and gave origin to the blood-bond concept of human relationships. In early times all descent was reckoned in the female line, that being the only part of inheritance which was at all certain. | |
| 84:2.2 (932.8) Η πρωτόγονη οικογένεια, αναπτυσσόμενη εκ του ενστικτώδους βιολογικού δεσμού αίματος μητέρας και παιδιού, υπήρξε, αναπόφευκτα, μητριαρχική. Και πάρα πολλές φυλές διατήρησαν τη σύνθεση αυτή. Η μητριαρχική οικογένεια υπήρξε η μοναδική δυνατή μετάβαση από τον ομαδικό γάμο στην ορδή, στην μεταγενέστερη και βελτιωμένη οικογενειακή ζωή της πολυγαμικής και μονογαμικής πατριαρχικής οικογένειας. Η μητριαρχική οικογένεια ήταν φυσική και βιολογική. Η πατριαρχική οικογένεια είναι κοινωνική, οικονομική και πολιτική. Η διατήρηση της μητριαρχίας μεταξύ των Βορειοαμερικανών Ερυθρόδερμων είναι ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους οι, κατά τα λοιπά προοδευτικοί, Ιροκή δεν έγιναν ποτέ πραγματικό κράτος. | 84:2.2 (932.8) The primitive family, growing out of the instinctive biologic blood bond of mother and child, was inevitably a mother-family; and many tribes long held to this arrangement. The mother-family was the only possible transition from the stage of group marriage in the horde to the later and improved home life of the polygamous and monogamous father-families. The mother-family was natural and biologic; the father-family is social, economic, and political. The persistence of the mother-family among the North American red men is one of the chief reasons why the otherwise progressive Iroquois never became a real state. | |
| 84:2.3 (933.1) Σύμφωνα με τα μητριαρχικά έθιμα, η μητέρα της συζύγου απολάμβανε κυριολεκτικά υπέρτατη εξουσία στην οικογένεια. Ακόμη και τα αδέλφια της συζύγου και τα παιδιά τους είχαν περισσότερο έλεγχο στην οικογένεια από όσο ο σύζυγος. Οι πατέρες έπαιρναν συχνά το όνομα των παιδιών τους. | 84:2.3 (933.1) Under the mother-family mores the wife’s mother enjoyed virtually supreme authority in the home; even the wife’s brothers and their sons were more active in family supervision than was the husband. Fathers were often renamed after their own children. | |
| 84:2.4 (933.2) Οι πρωιμότερες φυλές ελάχιστα υπολόγιζαν τον πατέρα, θεωρώντας το παιδί ως αποκλειστικά προερχόμενο από την μητέρα. Πίστευαν ότι τα παιδιά έμοιαζαν στον πατέρα εξ αιτίας της σχέσης με τον πατέρα, ή ότι «σημαδεύονταν» με τον τρόπο αυτό, επειδή η μητέρα τους ήθελε να μοιάζουν με τον πατέρα. Αργότερα, όταν η μητριαρχία έδωσε τη θέση της στην πατριαρχία, το παιδί απεδίδετο καθ’ ολοκληρίαν στον πατέρα, ενώ πολλά από τα ταμπού που ίσχυαν για τις εγκύους επεκτάθηκαν στη συνέχεια και περιέλαβαν και τον σύζυγο. Ο μέλλων πατέρας σταματούσε να εργάζεται όσο πλησίαζε η ώρα του τοκετού και την ώρα της γέννας έπεφτε στο κρεβάτι δίπλα στη γυναίκα του και έμενε εκεί από τρεις έως οκτώ ημέρες. Η σύζυγος μπορούσε να σηκωθεί την επόμενη μέρα και να ασχοληθεί με χειρωνακτική εργασία, αλλά ο σύζυγος παρέμενε στο κρεβάτι για να δεχθεί συγχαρητήρια. Όλα αυτά αποτελούσαν μέρος των πρώιμων εθίμων που αποσκοπούσαν στο να επικυρώσουν τα πατρικά δικαιώματα πάνω στο παιδί. | 84:2.4 (933.2) The earliest races gave little credit to the father, looking upon the child as coming altogether from the mother. They believed that children resembled the father as a result of association, or that they were “marked” in this manner because the mother desired them to look like the father. Later on, when the switch came from the mother-family to the father-family, the father took all credit for the child, and many of the taboos on a pregnant woman were subsequently extended to include her husband. The prospective father ceased work as the time of delivery approached, and at childbirth he went to bed, along with the wife, remaining at rest from three to eight days. The wife might arise the next day and engage in hard labor, but the husband remained in bed to receive congratulations; this was all a part of the early mores designed to establish the father’s right to the child. | |
| 84:2.5 (933.3) Αρχικά, συνηθιζόταν να πηγαίνει ο άνδρας στην οικογένεια της γυναίκας, σε μεταγενέστερους, ωστόσο, χρόνους, αφού ο άνδρας είχε πληρώσει, ή είχε καταλήξει στην τιμή της νύφης, μπορούσε να πάρει τη γυναίκα και τα παιδιά του στη φυλή του. Η μετάβαση από την μητριαρχική στην πατριαρχική οικογένεια εξηγεί τις κατά τα λοιπά χωρίς νόημα απαγορεύσεις ορισμένων τύπων γάμου μεταξύ εξαδέλφων, ενώ άλλοι τύποι γάμου μεταξύ συγγενών με τον ίδιο βαθμό συγγένειας επιτρέπονταν. | 84:2.5 (933.3) At first, it was the custom for the man to go to his wife’s people, but in later times, after a man had paid or worked out the bride price, he could take his wife and children back to his own people. The transition from the mother-family to the father-family explains the otherwise meaningless prohibitions of some types of cousin marriages while others of equal kinship are approved. | |
| 84:2.6 (933.4) Όταν πέρασε η εποχή του κυνηγίου, όταν η βοσκή των ζώων έδωσε στον άνθρωπο τον έλεγχο της κύριας προμήθειας τροφής, η μητριαρχία γρήγορα έφθασε στο τέλος της. Απέτυχε επειδή, απλά, δεν μπορούσε να συναγωνισθεί με επιτυχία τη νεώτερη πατριαρχική οικογένεια. Η δύναμη την οποία κατείχαν οι άρρενες συγγενείς της μητέρας δεν μπορούσε να συναγωνισθεί τη δύναμη που συγκέντρωνε ο σύζυγος-πατέρας. Η μητέρα δεν μπορούσε, ισότιμα, να ασχοληθεί με το συνδυασμένο έργο της ανατροφής των παιδιών, της άσκησης συνεχούς εξουσίας και της αυξημένης δύναμης μέσα στο σπίτι. Η επερχόμενη κλοπή των συζύγων και η μεταγενέστερη αγορά τους επετάχυνε τη λήξη της μητριαρχίας. | 84:2.6 (933.4) With the passing of the hunter mores, when herding gave man control of the chief food supply, the mother-family came to a speedy end. It failed simply because it could not successfully compete with the newer father-family. Power lodged with the male relatives of the mother could not compete with power concentrated in the husband-father. Woman was not equal to the combined tasks of childbearing and of exercising continuous authority and increasing domestic power. The oncoming of wife stealing and later wife purchase hastened the passing of the mother-family. | |
| 84:2.7 (933.5) Η τρομερή αλλαγή από τη μητριαρχία στην πατριαρχία είναι μια από τις πλέον ριζοσπαστικές και απόλυτα εμφανείς αλλαγές που πραγματοποίησε ποτέ η ανθρώπινη φυλή. Η αλλαγή αυτή οδήγησε άμεσα σε μεγαλύτερη κοινωνική έκφραση και αυξημένη οικογενειακή λειτουργικότητα. | 84:2.7 (933.5) The stupendous change from the mother-family to the father-family is one of the most radical and complete right-about-face adjustments ever executed by the human race. This change led at once to greater social expression and increased family adventure. | |
| 3. Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΥΠΟ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ^top | 3. The Family Under Father Dominance ^top | |
| 84:3.1 (933.6) Μπορεί το ένστικτο της μητρότητας να οδήγησε τη γυναίκα στο γάμο, αλλά ήταν η ανώτερη δύναμη του άνδρα, μαζί με την επίδραση των ηθών που, κυριολεκτικά, την υποχρέωνε να παραμένει στα δεσμά του. Η βουκολική ζωή έτεινε να δημιουργήσει ένα νέο σύστημα ηθών, τον πατριαρχικό τύπο οικογένειας. Και η βάση της οικογενειακής ενότητας υπό τον ποιμένα, μαζί με τα ήθη της αγροτικής κοινωνίας συνέστησαν την αδιαμφισβήτητη και αυθαίρετη εξουσία του πατέρα. Κάθε κοινωνία, εθνική, ή οικογενειακή, πέρασε από το στάδιο της δεσποτικής κυριαρχίας της πατριαρχίας. | 84:3.1 (933.6) It may be that the instinct of motherhood led woman into marriage, but it was man’s superior strength, together with the influence of the mores, that virtually compelled her to remain in wedlock. Pastoral living tended to create a new system of mores, the patriarchal type of family life; and the basis of family unity under the herder and early agricultural mores was the unquestioned and arbitrary authority of the father. All society, whether national or familial, passed through the stage of the autocratic authority of a patriarchal order. | |
| 84:3.2 (934.1) Η ελάχιστη επιείκεια που επεδείκνυε το ανθρώπινο είδος την εποχή της Παλαιάς Διαθήκης αντικατοπτρίζει με ακρίβεια τα ήθη των βοσκών. Οι Εβραίοι πατριάρχες ήσαν όλοι βοσκοί, όπως βεβαιώνεται από τη ρήση «Ο Κύριος είναι ο Ποιμένας μου.» | 84:3.2 (934.1) The scant courtesy paid womankind during the Old Testament era is a true reflection of the mores of the herdsmen. The Hebrew patriarchs were all herdsmen, as is witnessed by the saying, “The Lord is my Shepherd.” | |
| 84:3.3 (934.2) Ο άνδρας, ωστόσο, δεν πρέπει πλέον να κατηγορείται για την μικρή του εκτίμηση προς τη γυναίκα, τις παλιές εκείνες εποχές, από όσο η ίδια η γυναίκα. Η γυναίκα απέτυχε να κερδίσει κοινωνική αναγνώριση κατά τους πρωτόγονους καιρούς, επειδή δεν εδραστηριοποιείτο σε περιπτώσεις επείγουσας ανάγκης. Δεν υπήρξε εντυπωσιακή ηρωίδα, ή ηρωίδα σε στιγμές κρίσης. Η μητρότητα αποτελούσε μια σαφή αδυναμία στον αγώνα για επιβίωση. Η μητρική αγάπη δυσκόλευε τη γυναίκα στην άμυνα της φυλής. | 84:3.3 (934.2) But man was no more to blame for his low opinion of woman during past ages than was woman herself. She failed to get social recognition during primitive times because she did not function in an emergency; she was not a spectacular or crisis hero. Maternity was a distinct disability in the existence struggle; mother love handicapped women in the tribal defense. | |
| 84:3.4 (934.3) Επιπλέον οι γυναίκες ακούσια δημιούργησαν την εξάρτησή τους από τον άνδρα, με το θαυμασμό και την επευφημία τους για την επιθετικότητα και την ανδρεία του. Η εξύμνηση αυτή του πολεμιστή εξήρε το ανδρικό εγώ, ενώ κατέστειλε εκείνο της γυναίκας και την έκανε περισσότερο εξαρτημένη. Μια στρατιωτική στολή ακόμη διεγείρει σε μεγάλο βαθμό τα γυναικεία συναισθήματα. | 84:3.4 (934.3) Primitive women also unintentionally created their dependence on the male by their admiration and applause for his pugnacity and virility. This exaltation of the warrior elevated the male ego while it equally depressed that of the female and made her more dependent; a military uniform still mightily stirs the feminine emotions. | |
| 84:3.5 (934.4) Στις περισσότερο προηγμένες φυλές, οι γυναίκες δεν είναι τόσο μεγαλόσωμες, ή δυνατές όσο οι άνδρες. Η γυναίκα, ως αδύνατο φύλο, έγινε η πιο διακριτική. Έμαθε από νωρίς να εκμεταλλεύεται τη σεξουαλική της γοητεία. Διέθετε μεγαλύτερη ετοιμότητα και ήταν πιο συντηρητική από τον άνδρα, αν και λιγότερο διορατική. Ο άνδρας ήταν ανώτερος της γυναίκας στο πεδίο της μάχης και στο κυνήγι. Στο σπίτι, όμως, η γυναίκα ξεπερνούσε, συνήθως, σε στρατηγική ακόμη και τον πλέον πρωτόγονο άνδρα. | 84:3.5 (934.4) Among the more advanced races, women are not so large or so strong as men. Woman, being the weaker, therefore became the more tactful; she early learned to trade upon her sex charms. She became more alert and conservative than man, though slightly less profound. Man was woman’s superior on the battlefield and in the hunt; but at home woman has usually outgeneraled even the most primitive of men. | |
| 84:3.6 (934.5) Ο βοσκός προσέβλεπε στα κοπάδια του για να συντηρηθεί, αλλά καθ’ όλη τη διάρκεια των βουκολικών εκείνων εποχών, η γυναίκα πρέπει να προμηθεύσει τις φυτικές τροφές. Ο πρωτόγονος άνδρας απέφευγε την ενασχόληση με τη γη. Παραήταν ειρηνική και χωρίς ενδιαφέρον. Υπήρχε, επίσης, μια παλιά πρόληψη, ότι οι γυναίκες μπορούσαν να αναστήσουν καλύτερα τα φυτά. Ήσαν μητέρες. Σε πολλές υποανάπτυκτες φυλές σήμερα, οι άνδρες μαγειρεύουν το κρέας, οι γυναίκες τα λαχανικά και όταν οι πρωτόγονες φυλές της Αυστραλίας μετακινούνται, οι γυναίκες ποτέ δεν κυνηγούν ενώ οι άνδρες ποτέ δεν σκύβουν για να σκαλίσουν μια ρίζα. | 84:3.6 (934.5) The herdsman looked to his flocks for sustenance, but throughout these pastoral ages woman must still provide the vegetable food. Primitive man shunned the soil; it was altogether too peaceful, too unadventuresome. There was also an old superstition that women could raise better plants; they were mothers. In many backward tribes today, the men cook the meat, the women the vegetables, and when the primitive tribes of Australia are on the march, the women never attack game, while a man would not stoop to dig a root. | |
| 84:3.7 (934.6) Η γυναίκα έπρεπε πάντα να δουλεύει. Τουλάχιστον ως τη σύγχρονη εποχή, η γυναίκα υπήρξε ανέκαθεν πραγματικός παραγωγός. Ο άνδρας συνήθως επέλεγε τον εύκολο δρόμο και η ανισότητα αυτή υπήρχε πάντα, σ’ ολόκληρη την ιστορία της ανθρώπινης φυλής. Η γυναίκα ήταν εκείνη που ανέκαθεν σήκωνε τα βάρη, που κρατούσε την οικογενειακή περιουσία και ανέτρεφε τα παιδιά, αφήνοντας, έτσι τα χέρια του άνδρα ελεύθερα για να πολεμήσουν, ή να κυνηγήσουν. | 84:3.7 (934.6) Woman has always had to work; at least right up to modern times the female has been a real producer. Man has usually chosen the easier path, and this inequality has existed throughout the entire history of the human race. Woman has always been the burden bearer, carrying the family property and tending the children, thus leaving the man’s hands free for fighting or hunting. | |
| 84:3.8 (934.7) Η πρώτη απελευθέρωση της γυναίκας επήλθε όταν ο άνδρας συναίνεσε να καλλιεργήσει τη γη, όταν συναίνεσε να κάνει αυτό που ως τότε εθεωρείτο γυναικεία δουλειά. Έγινε ένα μεγάλο βήμα προς τα εμπρός, όταν οι άνδρες αιχμάλωτοι δεν δολοφονούνταν, πλέον, αλλά κρατούνταν ως σκλάβοι για να καλλιεργήσουν τη γη. Αυτό απελευθέρωσε τη γυναίκα, ως προς το ότι μπορούσε να αφιερώσει περισσότερο χρόνο στα θέματα του οίκου και την εκπαίδευση των παιδιών. | 84:3.8 (934.7) Woman’s first liberation came when man consented to till the soil, consented to do what had theretofore been regarded as woman’s work. It was a great step forward when male captives were no longer killed but were enslaved as agriculturists. This brought about the liberation of woman so that she could devote more time to homemaking and child culture. | |
| 84:3.9 (934.8) Η παροχή γάλακτος στους νέους οδήγησε στην πρόωρη εξάντληση των βρεφών και αυτό στο να εγκυμονούν οι μητέρες περισσότερα παιδιά, απαλλασσόμενες από την προσωρινή, μερικές φορές, στειρότητά τους, ενώ η χρήση γάλακτος αγελάδας, ή κατσίκας, μείωσε κατά πολύ την βρεφική θνησιμότητα. Πριν από τη βουκολική περίοδο της κοινωνίας, οι μητέρες συνήθιζαν να θηλάζουν τα μωρά τους ως τα τέσσερα, ή πέντε χρόνια τους. | 84:3.9 (934.8) The provision of milk for the young led to earlier weaning of babies, hence to the bearing of more children by the mothers thus relieved of their sometimes temporary barrenness, while the use of cow’s milk and goat’s milk greatly reduced infant mortality. Before the herding stage of society, mothers used to nurse their babies until they were four and five years old. | |
| 84:3.10 (934.9) Οι ελαττούμενοι πρωτόγονοι πόλεμοι μείωσαν κατά πολύ την ανομοιογένεια στον καταμερισμό της εργασίας βάσει του φύλου. Οι γυναίκες, όμως, έπρεπε ακόμη να κάνουν τις βαριές δουλειές, ενώ οι άνδρες εκτελούσαν χρέη φρουρών. Ουδείς καταυλισμός, ή χωριό μπορούσε να μείνει αφρούρητο μέρα, ή νύκτα, αλλά ακόμη και αυτό το έργο ελαφρύνθηκε με την εξημέρωση του σκύλου. Γενικά, η επέλευση της γεωργίας ενδυνάμωσε το γόητρο και το κοινωνικό κύρος της γυναίκας - αυτό ίσχυε, τουλάχιστον, ως την εποχή που ο ίδιος ο άνδρας έγινε καλλιεργητής. Και μόλις ο άνδρας αφοσιώθηκε στην καλλιέργεια της γης, αμέσως ακολούθησε μεγάλη βελτίωση στις μεθόδους της καλλιέργειας, η οποία συνεχίσθηκε στις επόμενες γενεές. Στο κυνήγι και τον πόλεμο ο άνδρας είχε μάθει την αξία της οργάνωσης και εισήγαγε αυτές τις τεχνικές στις κατασκευές και, αργότερα, όταν ανέλαβε μεγάλο μέρος του έργου των γυναικών, βελτίωσε κατά πολύ τις χαλαρές γυναικείες μεθόδους εργασίας. | 84:3.10 (934.9) Decreasing primitive warfare greatly lessened the disparity between the division of labor based on sex. But women still had to do the real work while men did picket duty. No camp or village could be left unguarded day or night, but even this task was alleviated by the domestication of the dog. In general, the coming of agriculture has enhanced woman’s prestige and social standing; at least this was true up to the time man himself turned agriculturist. And as soon as man addressed himself to the tilling of the soil, there immediately ensued great improvement in methods of agriculture, extending on down through successive generations. In hunting and war man had learned the value of organization, and he introduced these techniques into industry and later, when taking over much of woman’s work, greatly improved on her loose methods of labor. | |
| 4. Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΩΙΜΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ^top | 4. Woman’s Status in Early Society ^top | |
| 84:4.1 (935.1) Γενικά μιλώντας, σε οποιαδήποτε ηλικία, η θέση της γυναίκας αποτελεί επαρκές κριτήριο της εξελικτικής προόδου του γάμου, ως κοινωνικού θεσμού, ενώ η πρόοδος του ίδιου του γάμου είναι ένα σχετικά ακριβές μέτρο που αποκαλύπτει την πρόοδο του ανθρώπινου πολιτισμού. | 84:4.1 (935.1) Generally speaking, during any age woman’s status is a fair criterion of the evolutionary progress of marriage as a social institution, while the progress of marriage itself is a reasonably accurate gauge registering the advances of human civilization. | |
| 84:4.2 (935.2) Η θέση της γυναίκας ήταν ανέκαθεν ένα κοινωνικό παράδοξο. Ήταν πάντα εκείνη που με πανουργία κατηύθυνε τον άνδρα. Ήταν εκείνη που πάντα εκμεταλλευόταν την μεγαλύτερη σεξουαλική παρόρμηση του άνδρα για τα συμφέροντά της και την πρόοδό της. Χρησιμοποιώντας έξυπνα τη σεξουαλική της γοητεία μπορούσε συχνά να ασκεί κυριαρχική δύναμη πάνω στον άνδρα, ακόμα και όταν ήταν ταπεινή του σκλάβα. | 84:4.2 (935.2) Woman’s status has always been a social paradox; she has always been a shrewd manager of men; she has always capitalized man’s stronger sex urge for her own interests and to her own advancement. By trading subtly upon her sex charms, she has often been able to exercise dominant power over man, even when held by him in abject slavery. | |
| 84:4.3 (935.3) Οι πρωτόγονη γυναίκα δεν ήταν για τον άνδρα φίλη, αγαπημένη, ερωμένη και σύντροφος, αλλά μάλλον ένα κομμάτι της περιουσίας του, υπηρέτρια, ή σκλάβα και, αργότερα, συνεταίρος, παιγνίδι και εκείνη που εγκυμονούσε τα παιδιά. Παρά ταύτα, οι καλές και ικανοποιητικές σεξουαλικές σχέσεις ενείχαν πάντα το στοιχείο της επιλογής και της συνεργασίας από την πλευρά της γυναίκας και τούτο ανέκαθεν έδινε στις έξυπνες γυναίκες μεγάλη επιρροή, ως προς την άμεση, ατομική τους υπόσταση, ανεξάρτητα από την κοινωνική τους θέση, ως φύλο. Ωστόσο, η ανδρική δυσπιστία και καχυποψία δεν βοηθούνταν από το γεγονός ότι οι γυναίκες ανέκαθεν υποχρεώνονταν να καταφεύγουν στην πανουργία στην προσπάθειά τους να ελαφρύνουν τα δεσμά τους. | 84:4.3 (935.3) Early woman was not to man a friend, sweetheart, lover, and partner but rather a piece of property, a servant or slave and, later on, an economic partner, plaything, and childbearer. Nonetheless, proper and satisfactory sex relations have always involved the element of choice and co-operation by woman, and this has always given intelligent women considerable influence over their immediate and personal standing, regardless of their social position as a sex. But man’s distrust and suspicion were not helped by the fact that women were all along compelled to resort to shrewdness in the effort to alleviate their bondage. | |
| 84:4.4 (935.4) Τα φύλα αντιμετώπιζαν μεγάλη δυσκολία στο να καταλάβουν το ένα το άλλο. Ο άνδρας έβρισκε δύσκολο το να καταλάβει τη γυναίκα, αντιμετωπίζοντάς την μ’ ένα παράξενο μείγμα δύσπιστης άγνοιας και έντρομης σαγήνης, αν όχι με καχυποψία και περιφρόνηση. Πολλές φατριακές και φυλετικές παραδόσεις αποδίδουν τα προβλήματα στην Εύα, στην Πανδώρα, ή κάποια άλλη εκπρόσωπο των γυναικών. Οι αφηγήσεις αυτές πάντοτε διαστρέφονταν έτσι, ώστε να παρουσιάζουν ότι η γυναίκα προκάλεσε το κακό στον άνδρα και όλα τούτα καταδεικνύουν την, κάποτε παγκόσμια, δυσπιστία προς τη γυναίκα. Μεταξύ των λόγων που αναφέρονται για να υποστηριχθεί η αγαμία του κλήρου, ο κυριότερος ήταν η ευτέλεια των γυναικών. Το γεγονός ότι οι περισσότερες από τις υποτιθέμενες μάγισσες ήταν γυναίκες δεν βελτίωσε την παλαιότερη φήμη του φύλου. | 84:4.4 (935.4) The sexes have had great difficulty in understanding each other. Man found it hard to understand woman, regarding her with a strange mixture of ignorant mistrust and fearful fascination, if not with suspicion and contempt. Many tribal and racial traditions relegate trouble to Eve, Pandora, or some other representative of womankind. These narratives were always distorted so as to make it appear that the woman brought evil upon man; and all this indicates the onetime universal distrust of woman. Among the reasons cited in support of a celibate priesthood, the chief was the baseness of woman. The fact that most supposed witches were women did not improve the olden reputation of the sex. | |
| 84:4.5 (935.5) Οι άνδρες από παλιά θεωρούσαν τις γυναίκες παράξενες, ακόμη και αφύσικες. Επιπλέον πίστευαν ότι οι γυναίκες δεν έχουν ψυχή. Γι’ αυτό αρνούνταν να τους δώσουν όνομα. Κατά τους πρώιμους καιρούς φοβούνταν πάρα πολύ την πρώτη σεξουαλική επαφή με τη γυναίκα. Εξ αυτού δημιουργήθηκε το έθιμο να έχει ο ιερέας την πρώτη σεξουαλική επαφή με μία παρθένα. Ακόμη και η σκιά της γυναίκας εθεωρείτο επικίνδυνη. | 84:4.5 (935.5) Men have long regarded women as peculiar, even abnormal. They have even believed that women did not have souls; therefore were they denied names. During early times there existed great fear of the first sex relation with a woman; hence it became the custom for a priest to have initial intercourse with a virgin. Even a woman’s shadow was thought to be dangerous. | |
| 84:4.6 (935.6) Η εγκυμοσύνη γενικά εθεωρείτο, κάποτε, ότι έκανε τη γυναίκα επικίνδυνη και ακάθαρτη. Και τα έθιμα πολλών φατριών όριζαν στη μητέρα να υποβληθεί σε διεξοδικές καθαρτήριες τελετουργίες μετά τη γέννηση του παιδιού. Εκτός των ομάδων εκείνων στις οποίες ο πατέρας συμμετείχε στον τοκετό μένοντας στο κρεβάτι, όλοι απέφευγαν τη μέλλουσα μητέρα, την εγκατέλειπαν. Οι αρχαίοι απέφευγαν ακόμη και το να αφήσουν να γεννηθεί ένα παιδί στο σπίτι. Τελικά, επετράπη στις μεγαλύτερες σε ηλικία γυναίκες να φροντίζουν τη μητέρα κατά τον τοκετό και η πρακτική αυτή δημιούργησε το επάγγελμα της μαίας. Κατά τη διάρκεια του τοκετού, ένα σωρό ανόητα πράγματα λέγονταν και γίνονταν, στην προσπάθεια να διευκολυνθεί η γέννα. Ήταν συνήθεια να ραντίζουν το νεογέννητο με αγιασμένο νερό για να εμποδίζουν την παρέμβαση των πνευμάτων. | 84:4.6 (935.6) Childbearing was once generally looked upon as rendering a woman dangerous and unclean. And many tribal mores decreed that a mother must undergo extensive purification ceremonies subsequent to the birth of a child. Except among those groups where the husband participated in the lying-in, the expectant mother was shunned, left alone. The ancients even avoided having a child born in the house. Finally, the old women were permitted to attend the mother during labor, and this practice gave origin to the profession of midwifery. During labor, scores of foolish things were said and done in an effort to facilitate delivery. It was the custom to sprinkle the newborn with holy water to prevent ghost interference. | |
| 84:4.7 (935.7) Στις μη επιμεμειγμένες φυλές, η γέννηση ενός παιδιού ήταν σχετικά εύκολη, διαρκώντας μόνο δύο, ή τρεις ώρες. Σπάνια είναι τόσο εύκολη στις μικτές φυλές. Αν μια γυναίκα πέθαινε κατά τον τοκετό, ειδικότερα στον τοκετό διδύμων, επιστεύετο ότι είχε διαπράξει μοιχεία με κάποιο πνεύμα. Αργότερα, οι ανώτερες φυλές θεωρούσαν το θάνατο κατά τον τοκετό ως θέλημα Θεού. Οι μητέρες αυτές εθεωρούντο ότι χάθηκαν για ένα υψηλό σκοπό. | 84:4.7 (935.7) Among the unmixed tribes, childbirth was comparatively easy, occupying only two or three hours; it is seldom so easy among the mixed races. If a woman died in childbirth, especially during the delivery of twins, she was believed to have been guilty of spirit adultery. Later on, the higher tribes looked upon death in childbirth as the will of heaven; such mothers were regarded as having perished in a noble cause. | |
| 84:4.8 (936.1) Η αποκαλούμενη σεμνότητα των γυναικών ως προς την περιβολή τους και την έκθεση του προσώπου αναπτύχθηκε από το θανάσιμο φόβο του να την δουν να έχει περίοδο. Το να καταλάβουν ότι είχε περίοδο ήταν σοβαρό αμάρτημα, παραβίαση των ταμπού. Κατά τα ήθη των παλιότερων καιρών, κάθε γυναίκα, από την εφηβεία ως το τέλος της γόνιμης ζωής της, υπέκειτο σε απόλυτη οικογενειακή και κοινωνική απομόνωση μια εβδομάδα κάθε μήνα. Οτιδήποτε άγγιζε, οπουδήποτε καθόταν, ή ξάπλωνε ήταν «βεβηλωμένο.» Για πάρα πολλά χρόνια ήταν έθιμο να κτυπούν σκληρά το κορίτσι μετά την περίοδό του, προσπαθώντας να διώξουν το κακό πνεύμα από το σώμα της. Όταν όμως μια γυναίκα περνούσε τη γόνιμη ηλικία, αντιμετωπίζετο με περισσότερη φροντίδα, της έδιναν περισσότερα δικαιώματα και προνόμια. Κατόπιν όλων αυτών, δεν είναι περίεργο που οι γυναίκες περιφρονούνταν. Ακόμη και οι Έλληνες θεωρούσαν τις γυναίκες που είχαν περίοδο ως μία από τις τρεις μεγαλύτερες αιτίες μόλυνσης, οι άλλες δύο ήταν ο χοίρος και το σκόρδο. | 84:4.8 (936.1) The so-called modesty of women respecting their clothing and the exposure of the person grew out of the deadly fear of being observed at the time of a menstrual period. To be thus detected was a grievous sin, the violation of a taboo. Under the mores of olden times, every woman, from adolescence to the end of the childbearing period, was subjected to complete family and social quarantine one full week each month. Everything she might touch, sit upon, or lie upon was “defiled.” It was for long the custom to brutally beat a girl after each monthly period in an effort to drive the evil spirit out of her body. But when a woman passed beyond the childbearing age, she was usually treated more considerately, being accorded more rights and privileges. In view of all this it was not strange that women were looked down upon. Even the Greeks held the menstruating woman as one of the three great causes of defilement, the other two being pork and garlic. | |
| 84:4.9 (936.2) Όσο ανόητες κι’ αν ήταν αυτές οι δοξασίες, επέφεραν κάτι καλό, αφού έδιναν στις γυναίκες που εργάζονταν υπερβολικά, τουλάχιστον στις νέες, μία εβδομάδα κάθε μήνα για ευπρόσδεκτη ανάπαυση και ευεργετική περισυλλογή. Έτσι οι γυναίκες μπορούσαν να ακονίσουν την ευστροφία τους για να συνδιαλλαγούν με τους άνδρες συντρόφους τους τον υπόλοιπο καιρό. Η απομόνωση αυτή των γυναικών προστάτευε και τους άνδρες επίσης από την υπερβολική ενασχόληση με το σεξ, συμβάλλοντας με τον τρόπο αυτό έμμεσα στον περιορισμό του πληθυσμού και την βελτίωση του αυτοελέγχου. | 84:4.9 (936.2) However foolish these olden notions were, they did some good since they gave overworked females, at least when young, one week each month for welcome rest and profitable meditation. Thus could they sharpen their wits for dealing with their male associates the rest of the time. This quarantine of women also protected men from over-sex indulgence, thereby indirectly contributing to the restriction of population and to the enhancement of self-control. | |
| 84:4.10 (936.3) Μεγάλη πρόοδος πραγματοποιήθηκε όταν ο άνδρας δεν είχε πλέον το δικαίωμα να σκοτώνει τη γυναίκα του κατά βούληση. Έγινε, επίσης, ένα προς τα εμπρός βήμα, όταν η γυναίκα μπορούσε να ορίζει τα δώρα του γάμου. Αργότερα, κέρδισε το νόμιμο δικαίωμα της κατοχής, του ελέγχου, ακόμη και της διάθεσης της περιουσίας. Στερήθηκε, ωστόσο, για αιώνες το δικαίωμα να αποκτά αξιώματα είτε στην εκκλησία, είτε στην πολιτεία. Τη γυναίκα τη μεταχειρίζονταν ανέκαθεν, λίγο-πολύ σαν περιουσία, μέχρι, και κατά τον εικοστό μετά Χριστόν αιώνα. Δεν έχει ακόμη κερδίσει σε παγκόσμιο επίπεδο την ελευθερία της από την απομόνωση του ανδρικού ελέγχου. Ακόμη και μεταξύ προηγμένων λαών, η προσπάθεια του άνδρα να προστατεύσει τη γυναίκα, υπήρξε πάντα μια σιωπηρή επιβεβαίωση ανωτερότητας. | 84:4.10 (936.3) A great advance was made when a man was denied the right to kill his wife at will. Likewise, it was a forward step when a woman could own the wedding gifts. Later, she gained the legal right to own, control, and even dispose of property, but she was long deprived of the right to hold office in either church or state. Woman has always been treated more or less as property, right up to and in the twentieth century after Christ. She has not yet gained world-wide freedom from seclusion under man’s control. Even among advanced peoples, man’s attempt to protect woman has always been a tacit assertion of superiority. | |
| 84:4.11 (936.4) Οι πρωτόγονες γυναίκες, ωστόσο, δεν αυτο-οικτίρονταν, όπως οι πιο πρόσφατα απελευθερωμένες αδελφές τους συνηθίζουν να κάνουν. Στο κάτω-κάτω ήταν χαρούμενες και ευχαριστημένες. Δεν τολμούσαν να ονειρευτούν ένα καλύτερο, ή διαφορετικό τρόπο ύπαρξης. | 84:4.11 (936.4) But primitive women did not pity themselves as their more recently liberated sisters are wont to do. They were, after all, fairly happy and contented; they did not dare to envision a better or different mode of existence. | |
| 5. Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΥΠΟ ΤΑ ΕΞΕΛΙΣΣΟΜΕΝΑ ΗΘΗ ^top | 5. Woman Under the Developing Mores ^top | |
| 84:5.1 (936.5) Στην αυτοδιαιώνιση η γυναίκα είναι ίση με τον άνδρα, αλλά στη συνεργασία για την αυτοσυντήρηση η γυναίκα επιβαρύνεται με ένα σαφές μειονέκτημα και το μειονέκτημα αυτό, της επιβεβλημένης μητρότητας, μπορεί να αντισταθμισθεί μόνο με τα διαφωτισμένα ήθη του προαγόμενου πολιτισμού, καθώς και με την αυξανόμενη αίσθηση του άνδρα περί κεκτημένων δικαιωμάτων. | 84:5.1 (936.5) In self-perpetuation woman is man’s equal, but in the partnership of self-maintenance she labors at a decided disadvantage, and this handicap of enforced maternity can only be compensated by the enlightened mores of advancing civilization and by man’s increasing sense of acquired fairness. | |
| 84:5.2 (936.6) Καθώς η κοινωνία εξελίσσετο, τα σεξουαλικά πρότυπα έγιναν υψηλότερα μεταξύ των γυναικών, επειδή εκείνες υπέφεραν περισσότερο από τις συνέπειες της παραβίασης των σεξουαλικών ηθών. Τα ανδρικά σεξουαλικά πρότυπα βελτιώνονται πάρα πολύ αργά, ως αποτέλεσμα της διαστρεβλωμένης αίσθησης της δικαιοσύνης εκείνης, την οποία απαιτεί ο πολιτισμός. Η φύση δεν γνωρίζει τίποτα περί δικαιοσύνης – κάνει τη γυναίκα να υποφέρει μόνη τις ωδίνες του τοκετού. | 84:5.2 (936.6) As society evolved, the sex standards rose higher among women because they suffered more from the consequences of the transgression of the sex mores. Man’s sex standards are only tardily improving as a result of the sheer sense of that fairness which civilization demands. Nature knows nothing of fairness—makes woman alone suffer the pangs of childbirth. | |
| 84:5.3 (936.7) Η σύγχρονη άποψη περί της σεξουαλικής ισότητας είναι όμορφη και άξια ενός διευρυνόμενου πολιτισμού αλλά δεν υπάρχει στη φύση. Όταν η ισχύς είναι το δίκαιο, ο άνδρας συμπεριφέρεται σαν αφέντης προς τη γυναίκα. Όταν περισσότερη δικαιοσύνη, ειρήνη και καλοσύνη επικρατούν, η γυναίκα σταδιακά αναδύεται από τη δουλεία και την αφάνεια. Η θέση της γυναίκας έχει γενικά διαφοροποιηθεί αντίστροφα από το βαθμό του μιλιταρισμού, σε κάθε έθνος και κάθε εποχή. | 84:5.3 (936.7) The modern idea of sex equality is beautiful and worthy of an expanding civilization, but it is not found in nature. When might is right, man lords it over woman; when more justice, peace, and fairness prevail, she gradually emerges from slavery and obscurity. Woman’s social position has generally varied inversely with the degree of militarism in any nation or age. | |
| 84:5.4 (937.1) Ωστόσο ο άνδρας δεν οικειοποιήθηκε, ενσυνείδητα, ή εκούσια τα δικαιώματα ης γυναίκας για να της τα αποδώσει, στη συνέχεια, σταδιακά και απρόθυμα. Όλα τούτα υπήρξαν ένα ασυνείδητο και απρογραμμάτιστο επεισόδιο της κοινωνικής εξέλιξης. Όταν ήλθε, πράγματι, για τη γυναίκα η ώρα να απολαύσει πρόσθετα δικαιώματα, τα πήρε και τούτο έγινε εντελώς ανεξάρτητα από τις συνειδητές προθέσεις του άνδρα. Αργά αλλά σίγουρα τα ήθη αλλάζουν έτσι ώστε να διασφαλίζουν τις κοινωνικές εκείνες ρυθμίσεις, οι οποίες αποτελούν μέρος της διαρκούς εξέλιξης του πολιτισμού. Τα ήθη που προοδεύουν με αργό ρυθμό εξασφάλισαν ολοένα καλύτερη μεταχείριση στις γυναίκες. Οι φυλές εκείνες οι οποίες επέμειναν να τις μεταχειρίζονται σκληρά δεν επέζησαν. | 84:5.4 (937.1) But man did not consciously nor intentionally seize woman’s rights and then gradually and grudgingly give them back to her; all this was an unconscious and unplanned episode of social evolution. When the time really came for woman to enjoy added rights, she got them, and all quite regardless of man’s conscious attitude. Slowly but surely the mores change so as to provide for those social adjustments which are a part of the persistent evolution of civilization. The advancing mores slowly provided increasingly better treatment for females; those tribes which persisted in cruelty to them did not survive. | |
| 84:5.5 (937.2) Οι Αδαμίτες και οι Νοδίτες παρείχαν μεγάλη αναγνώριση στις γυναίκες και οι ομάδες εκείνες οι οποίες επηρεάσθηκαν από τους μεταναστεύοντες Ανδίτες είχαν την τάση να επηρεάζονται από τις Εδεμικές διδαχές πάνω στη θέση της γυναίκας στην κοινωνία. | 84:5.5 (937.2) The Adamites and Nodites accorded women increased recognition, and those groups which were influenced by the migrating Andites have tended to be influenced by the Edenic teachings regarding women’s place in society. | |
| 84:5.6 (937.3) Οι παλιοί Κινέζοι και οι Έλληνες συμπεριφέρονταν στις γυναίκες καλύτερα από όσο οι περισσότεροι από τους γειτονικούς λαούς. Ωστόσο οι Εβραίοι ήσαν εξαιρετικά δύσπιστοι προς τις γυναίκες. Στη Δύση η γυναίκα είχε μια δύσκολη ανοδική πορεία υπό το κράτος του δόγματος του Αποστόλου Παύλου, το οποίο προσαρτήθηκε στο Χριστιανισμό, αν και ο Χριστιανισμός πράγματι προήγαγε τα ήθη, επιβάλλοντας αυστηρότερους σεξουαλικούς περιορισμούς στον άνδρα. Η θέση της γυναίκας είναι χειρότερη από απελπιστική υπό τη χαρακτηριστική υποβάθμιση που της γίνεται στον Μωαμεθανισμό, ενώ αντιμετωπίζεται ακόμα χειρότερα υπό τις διδαχές αρκετών άλλων Ανατολικών θρησκειών. | 84:5.6 (937.3) The early Chinese and the Greeks treated women better than did most surrounding peoples. But the Hebrews were exceedingly distrustful of them. In the Occident woman has had a difficult climb under the Pauline doctrines which became attached to Christianity, although Christianity did advance the mores by imposing more stringent sex obligations upon man. Woman’s estate is little short of hopeless under the peculiar degradation which attaches to her in Mohammedanism, and she fares even worse under the teachings of several other Oriental religions. | |
| 84:5.7 (937.4) Η επιστήμη, όχι η θρησκεία, χειραφέτησε, στην πραγματικότητα, τη γυναίκα. Ήταν η σύγχρονη βιομηχανική εποχή που την απελευθέρωσε, κατά μέγα μέρος, από τα όρια του σπιτιού. Οι φυσικές ικανότητες του άνδρα δεν ήσαν, πλέον, ζωτικής σημασίας στον καινούργιο μηχανισμό συντήρησης. Η επιστήμη άλλαξε τόσο πολύ τις συνθήκες διαβίωσης, ώστε η ανδρική δύναμη δεν ήταν πια ανώτερη της δύναμης της γυναίκας. | 84:5.7 (937.4) Science, not religion, really emancipated woman; it was the modern factory which largely set her free from the confines of the home. Man’s physical abilities became no longer a vital essential in the new maintenance mechanism; science so changed the conditions of living that man power was no longer so superior to woman power. | |
| 84:5.8 (937.5) Οι αλλαγές αυτές έτειναν προς την απελευθέρωση της γυναίκας από τη σκλαβιά του σπιτιού και επέφεραν τόσο μεγάλη τροποποίηση στη θέση της, ώστε τώρα να απολαμβάνει ένα βαθμό ατομικής ελευθερίας και αποφασιστικότητας πάνω στο σεξ, που πρακτικά ισούται με την ελευθερία του άνδρα. Κάποτε η αξία της γυναίκας συνίστατο στην ικανότητά της να προμηθεύει την τροφή, οι εφευρέσεις, όμως, και η ευημερία την έφεραν σε θέση να δημιουργήσει ένα καινούργιο κόσμο στον οποίο να λειτουργεί – σφαίρες χάρης και γοητείας. Έτσι η εκβιομηχάνιση κέρδισε την ασυνείδητη και ακούσια μάχη της για την κοινωνική και οικονομική χειραφέτηση της γυναίκας. Και πάλι η εξέλιξη επέτυχε να κάνει αυτό που ακόμα και η αποκάλυψη απέτυχε να πραγματοποιήσει. | 84:5.8 (937.5) These changes have tended toward woman’s liberation from domestic slavery and have brought about such a modification of her status that she now enjoys a degree of personal liberty and sex determination that practically equals man’s. Once a woman’s value consisted in her food-producing ability, but invention and wealth have enabled her to create a new world in which to function—spheres of grace and charm. Thus has industry won its unconscious and unintended fight for woman’s social and economic emancipation. And again has evolution succeeded in doing what even revelation failed to accomplish. | |
| 84:5.9 (937.6) Η αντίδραση των φωτισμένων λαών πάνω στα άδικα ήθη που εξουσιάζουν τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία υπήρξε πράγματι ακραία, σαν την κίνηση του εκκρεμούς. Στις εκβιομηχανισμένες φυλές η γυναίκα έχει πάρει όλα, σχεδόν, τα δικαιώματα και απολαμβάνει την εξαίρεσή της από πολλές υποχρεώσεις, όπως η στρατιωτική θητεία. Κάθε διευκόλυνση του αγώνα επιβίωσης καταλήγει στην απελευθέρωση της γυναίκας, η οποία έχει άμεσα ωφεληθεί από κάθε πρόοδο προς την κατεύθυνση της μονογαμίας. Ο πιο αδύναμος πάντα αποκομίζει δυσανάλογα οφέλη σε κάθε προσαρμογή των ηθών στην προοδευτική εξέλιξη της κοινωνίας. | 84:5.9 (937.6) The reaction of enlightened peoples from the inequitable mores governing woman’s place in society has indeed been pendulumlike in its extremeness. Among industrialized races she has received almost all rights and enjoys exemption from many obligations, such as military service. Every easement of the struggle for existence has redounded to the liberation of woman, and she has directly benefited from every advance toward monogamy. The weaker always makes disproportionate gains in every adjustment of the mores in the progressive evolution of society. | |
| 84:5.10 (937.7) Μέσα στα ιδανικά του γάμου άνδρα-γυναίκας, η γυναίκα κέρδισε, τελικά, αναγνώριση, αξιοπρέπεια, ανεξαρτησία, ισότητα και παιδεία. Θα φανεί, όμως, αντάξια όλων αυτών των καινούργιων και χωρίς προηγούμενο επιτεύξεων; Σήμερα, στον εικοστό αιώνα η γυναίκα υποβάλλεται στην κρίσιμη δοκιμασία της μακραίωνης υπόστασής της στον κόσμο! | 84:5.10 (937.7) In the ideals of pair marriage, woman has finally won recognition, dignity, independence, equality, and education; but will she prove worthy of all this new and unprecedented accomplishment? Will modern woman respond to this great achievement of social liberation with idleness, indifference, barrenness, and infidelity? Today, in the twentieth century, woman is undergoing the crucial test of her long world existence! | |
| 84:5.11 (938.1) Η γυναίκα είναι ο ισότιμος σύντροφος του άνδρα στην αναπαραγωγή της φυλής και εξ αυτού εξ ίσου σημαντική στην ανάπτυξη της εξέλιξης της φυλής. Γι’ αυτό και η εξέλιξη, ολοένα περισσότερο, προχωρούσε προς την πραγμάτωση των γυναικείων δικαιωμάτων. Τα γυναικεία δικαιώματα, ωστόσο, κατ’ ουδένα τρόπο αποτελούν ανδρικά δικαιώματα. Η γυναίκα δεν μπορεί να αναπτυχθεί πάνω στα ανδρικά δικαιώματα περισσότερο από όσο ο άνδρας μπορεί να ευημερήσει πάνω στα δικαιώματα της γυναίκας. | 84:5.11 (938.1) Woman is man’s equal partner in race reproduction, hence just as important in the unfolding of racial evolution; therefore has evolution increasingly worked toward the realization of women’s rights. But women’s rights are by no means men’s rights. Woman cannot thrive on man’s rights any more than man can prosper on woman’s rights. | |
| 84:5.12 (938.2) Κάθε φύλο διαθέτει την ξεχωριστή του σφαίρα ύπαρξης, μαζί με τα δικαιώματά του, μέσα στη σφαίρα αυτή. Αν η γυναίκα επιδιώξει κυριολεκτικά να απολαύσει όλα τα δικαιώματα του άνδρα, τότε, αργά, ή γρήγορα, ο ανελέητος και χωρίς αισθήματα ανταγωνισμός είναι βέβαιο ότι θα αντικαταστήσει τον ιπποτισμό και την ιδιαίτερη φροντίδα που πολλές γυναίκες τώρα απολαμβάνουν, πράγματα τα οποία πολύ πρόσφατα κέρδισαν από τους άνδρες. | 84:5.12 (938.2) Each sex has its own distinctive sphere of existence, together with its own rights within that sphere. If woman aspires literally to enjoy all of man’s rights, then, sooner or later, pitiless and emotionless competition will certainly replace that chivalry and special consideration which many women now enjoy, and which they have so recently won from men. | |
| 84:5.13 (938.3) Ο πολιτισμός ποτέ δεν μπορεί να εξαλείψει το χάσμα στην συμπεριφορά μεταξύ των φύλων. Από αιώνα σε αιώνα τα ήθη αλλάζουν, το ένστικτο, όμως, ποτέ. Η έμφυτη μητρική αγάπη δεν θα επιτρέψει ποτέ στη χειραφετημένη γυναίκα να γίνει σοβαρός αντίπαλος του άνδρα στην παραγωγή. Το κάθε φύλο θα παραμείνει για πάντα ανώτερο στον τομέα του, στο χώρο που καθορίζεται από τη βιολογική διαφοροποίηση και την διανοητική ανομοιότητα. | 84:5.13 (938.3) Civilization never can obliterate the behavior gulf between the sexes. From age to age the mores change, but instinct never. Innate maternal affection will never permit emancipated woman to become man’s serious rival in industry. Forever each sex will remain supreme in its own domain, domains determined by biologic differentiation and by mental dissimilarity. | |
| 84:5.14 (938.4) Κάθε φύλο θα διαθέτει πάντα τη δική του, ιδιαίτερη σφαίρα, παρά το ότι αυτές διαρκώς θα επικαλύπτονται. Μόνο κοινωνικά μπορούν ο άνδρας και η γυναίκα να συναγωνισθούν επί ίσοις όροις. | 84:5.14 (938.4) Each sex will always have its own special sphere, albeit they will ever and anon overlap. Only socially will men and women compete on equal terms. | |
| 6. Η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ^top | 6. The Partnership of Man and Woman ^top | |
| 84:6.1 (938.5) Το αναπαραγωγικό ένστικτο φέρνει αδιάκοπα κοντά τον άνδρα και τη γυναίκα για την αυτοδιαιώνιση, από μόνο του, όμως, δεν εξασφαλίζει το ότι θα μείνουν μαζί σε μια αμοιβαία συνεργασία – τη δημιουργία το κτίσιμο μιας οικογένειας. | 84:6.1 (938.5) The reproductive urge unfailingly brings men and women together for self-perpetuation but, alone, does not insure their remaining together in mutual co-operation—the founding of a home. | |
| 84:6.2 (938.6) Κάθε επιτυχημένος ανθρώπινος θεσμός περικλείει ανταγωνισμό ατομικών συμφερόντων, που πρέπει να διευθετηθούν σε μια πρακτική, λειτουργική αρμονία και η δημιουργία της οικογένειας δεν αποτελεί εξαίρεση. Ο γάμος, η βάση του οικοδομήματος της οικογένειας είναι η ανώτερη εκδήλωση της ανταγωνιστικής εκείνης συνεργασίας που τόσο συχνά χαρακτηρίζει τις φυσικές και κοινωνικές επαφές. Η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη. Το ζευγάρωμα είναι συμφυές. Είναι φυσικό. Ο γάμος, όμως, δεν είναι βιολογικός. Είναι κοινωνιολογικός. Το πάθος διασφαλίζει το ότι ο άνδρας και η γυναίκα θα έλθουν κοντά, το ασθενέστερο, ωστόσο, γονικό ένστικτο και τα κοινωνικά ήθη τους κρατούν μαζί. | 84:6.2 (938.6) Every successful human institution embraces antagonisms of personal interest which have been adjusted to practical working harmony, and homemaking is no exception. Marriage, the basis of home building, is the highest manifestation of that antagonistic co-operation which so often characterizes the contacts of nature and society. The conflict is inevitable. Mating is inherent; it is natural. But marriage is not biologic; it is sociologic. Passion insures that man and woman will come together, but the weaker parental instinct and the social mores hold them together. | |
| 84:6.3 (938.7) Ο άνδρας και η γυναίκα είναι, θεωρούνται πρακτικά, δυο ξεχωριστές παραλλαγές του ίδιου είδους, που ζουν σε στενή και προσωπική σχέση. Οι απόψεις τους και οι αντιδράσεις ολόκληρης της ζωής τους είναι κατά βάσιν διαφορετικές. Είναι απολύτως ανίκανοι να καταλάβουν σε βάθος και ουσιαστικά ο ένας τον άλλο. Η πλήρης κατανόηση μεταξύ των φύλων είναι ανέφικτη. | 84:6.3 (938.7) Male and female are, practically regarded, two distinct varieties of the same species living in close and intimate association. Their viewpoints and entire life reactions are essentially different; they are wholly incapable of full and real comprehension of each other. Complete understanding between the sexes is not attainable. | |
| 84:6.4 (938.8) Οι γυναίκες φαίνεται ότι διαθέτουν μεγαλύτερη διαίσθηση από τους άνδρες, αλλά φαίνεται, επίσης, ότι είναι, ως ένα σημείο, λιγότερο λογικές. Πάντως η γυναίκα υπήρξε πάντα εκείνη που έφερε τα ηθικά πρότυπα και που ηγείτο πνευματικά της ανθρωπότητας. Το χέρι που κινεί το λίκνο συνεχίζει να έχει αδελφό το πεπρωμένο. | 84:6.4 (938.8) Women seem to have more intuition than men, but they also appear to be somewhat less logical. Woman, however, has always been the moral standard-bearer and the spiritual leader of mankind. The hand that rocks the cradle still fraternizes with destiny. | |
| 84:6.5 (938.9) Οι διαφορές στη φύση, τις αντιδράσεις, τις απόψεις και τον τρόπο σκέψης μεταξύ ανδρών και γυναικών, πέραν του ότι προκαλούν το ενδιαφέρον, πρέπει να θεωρηθούν ως άκρως ευεργετικές για την ανθρωπότητα, τόσο σε ατομικό επίπεδο όσο και συλλογικά. Πολλές κατηγορίες συμπαντικών πλασμάτων δημιουργούνται σε δισυπόστατες φάσεις εκδήλωσης της προσωπικότητας. Μεταξύ των θνητών, των Υλικών Υιών και των μεσοδιάστατων, η διαφορά αυτή περιγράφεται ως αρσενικό και θηλυκό. Μεταξύ των σεραφείμ, των χερουβείμ και των Μοροντιανών Συντρόφων έχει ονομασθεί θετική, ή επιθετική και αρνητική, ή υποχωρούσα. Τέτοιες δισυπόστατες σχέσεις αυξάνουν σε μεγάλο βαθμό την προσαρμοστικότητα και αντιπαρέρχονται τους εγγενείς περιορισμούς, όπως ακριβώς γίνεται με ορισμένες τρισυπόστατους συσχετισμούς στο σύστημα Παραδείσου-Χαβόνα. | 84:6.5 (938.9) The differences of nature, reaction, viewpoint, and thinking between men and women, far from occasioning concern, should be regarded as highly beneficial to mankind, both individually and collectively. Many orders of universe creatures are created in dual phases of personality manifestation. Among mortals, Material Sons, and midsoniters, this difference is described as male and female; among seraphim, cherubim, and Morontia Companions, it has been denominated positive or aggressive and negative or retiring. Such dual associations greatly multiply versatility and overcome inherent limitations, even as do certain triune associations in the Paradise-Havona system. | |
| 84:6.6 (939.1) Οι άνδρες και οι γυναίκες έχουν ανάγκη ο ένας τον άλλο στη μοροντιανή, την πνευματική, αλλά και την θνητή τους πορεία. Οι διαφορές στις απόψεις μεταξύ ανδρών και γυναικών διατηρούνται ακόμη και μετά την πρώτη ζωή, αλλά και καθ’ όλη τη διάρκεια της ανέλιξης στο τοπικό σύμπαν και το υπερσύμπαν. Ακόμη και στη Χαβόνα, οι οδοιπόροι που κάποτε υπήρξαν άνδρες και γυναίκες θα συνεχίσουν να βοηθούν ο ένας τον άλλο στην προς τον Παράδεισο ανέλιξη. Ποτέ, ακόμη και στα Σώματα της Τελικότητας, δεν θα μεταμορφωθεί ένα πλάσμα τόσο πολύ, ώστε να εξαλειφθούν οι τάσεις της προσωπικότητας που οι άνθρωποι αποκαλούν αρσενικό και θηλυκό. Πάντα οι δυο αυτές βασικές παραλλαγές του ανθρώπινου είδους θα εξακολουθήσουν να προκαλούν το ενδιαφέρον, να διεγείρουν, να ενθαρρύνουν και να βοηθούν η μία την άλλη. Πάντα θα εξαρτώνται και οι δύο από τη συνεργασία για την επίλυση των σύνθετων συμπαντικών προβλημάτων και για την αντιμετώπιση των πολυποίκιλων κοσμικών δυσκολιών. | 84:6.6 (939.1) Men and women need each other in their morontial and spiritual as well as in their mortal careers. The differences in viewpoint between male and female persist even beyond the first life and throughout the local and superuniverse ascensions. And even in Havona, the pilgrims who were once men and women will still be aiding each other in the Paradise ascent. Never, even in the Corps of the Finality, will the creature metamorphose so far as to obliterate the personality trends that humans call male and female; always will these two basic variations of humankind continue to intrigue, stimulate, encourage, and assist each other; always will they be mutually dependent on co-operation in the solution of perplexing universe problems and in the overcoming of manifold cosmic difficulties. | |
| 84:6.7 (939.2) Ενώ τα φύλα δεν μπορούν ποτέ να ελπίσουν ότι θα κατανοήσουν πλήρως το ένα το άλλο, είναι δραστικά συμπληρωματικά και παρά το ότι η συνεργασία τους συχνά είναι, λίγο-πολύ, ανταγωνιστική, είναι σε θέση να διατηρούν και να αναπαράγουν την κοινωνία. Ο γάμος είναι ένας θεσμός σχεδιασμένος να ενώνει τις διαφορές των φύλων, ενώ στο μεταξύ επιτελεί τη συνέχιση του πολιτισμού και εξασφαλίζει την αναπαραγωγή της φυλής. | 84:6.7 (939.2) While the sexes never can hope fully to understand each other, they are effectively complementary, and though co-operation is often more or less personally antagonistic, it is capable of maintaining and reproducing society. Marriage is an institution designed to compose sex differences, meanwhile effecting the continuation of civilization and insuring the reproduction of the race. | |
| 84:6.8 (939.3) Ο γάμος είναι η μητέρα όλων των ανθρώπινων θεσμών, διότι οδηγεί άμεσα στη δημιουργία και τη διατήρηση της οικογένειας, η οποία αποτελεί τη δομική βάση της κοινωνίας. Η οικογένεια είναι ζωτικά συνδεδεμένη με το μηχανισμό της αυτοσυντήρησης. Είναι η μοναδική ελπίδα της διαιώνισης της φυλής, μέσα στα ήθη του πολιτισμού, ενώ την ίδια στιγμή αποτελεσματικότατα διασφαλίζει ορισμένες εξαιρετικά ικανοποιητικές μορφές αυτοπραγμάτωσης. Η οικογένεια αποτελεί το μέγιστο, αμιγώς ανθρώπινο, επίτευγμα, συνδυάζοντας την εξέλιξη των βιολογικών σχέσεων του αρσενικού με το θηλυκό και των κοινωνικών σχέσεων του συζύγου με τη σύζυγο. | 84:6.8 (939.3) Marriage is the mother of all human institutions, for it leads directly to home founding and home maintenance, which is the structural basis of society. The family is vitally linked to the mechanism of self-maintenance; it is the sole hope of race perpetuation under the mores of civilization, while at the same time it most effectively provides certain highly satisfactory forms of self-gratification. The family is man’s greatest purely human achievement, combining as it does the evolution of the biologic relations of male and female with the social relations of husband and wife. | |
| 7. ΤΑ ΙΔΕΩΔΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΖΩΗΣ ^top | 7. The Ideals of Family Life ^top | |
| 84:7.1 (939.4) Η σεξουαλική συνεύρεση είναι ενστικτώδης, τα παιδιά είναι το φυσικό αποτέλεσμα και έτσι δημιουργείται αυτόματα η οικογένεια. Όπως είναι οι οικογένειες μιας φυλής, ή ενός έθνους, έτσι είναι και η κοινωνία τους. Αν οι οικογένεια είναι σωστή, η κοινωνία είναι το ίδιο σωστή. Η μεγάλη πολιτισμική σταθερότητα των λαών των Εβραίων και των Κινέζων έγκειται στη δύναμη των οικογενειών τους. | 84:7.1 (939.4) Sex mating is instinctive, children are the natural result, and the family thus automatically comes into existence. As are the families of the race or nation, so is its society. If the families are good, the society is likewise good. The great cultural stability of the Jewish and of the Chinese peoples lies in the strength of their family groups. | |
| 84:7.2 (939.5) Το ένστικτο της γυναίκας να αγαπά και να φροντίζει τα παιδιά συνωμοτεί για να την κάνει να είναι εκείνη που ενδιαφέρεται για την προώθηση του γάμου και της πρωτόγονης οικογένειας. Ο άνδρας αναγκάσθηκε να δημιουργήσει οικογένεια από την πίεση των μεταγενέστερων ηθών και των κοινωνικών συμβάσεων. Άργησε να ενδιαφερθεί για την παγίωση του γάμου και της οικογένειας, επειδή η σεξουαλική πράξη δεν επιβάλλει σ’ αυτόν βιολογικές συνέπειες. | 84:7.2 (939.5) Woman’s instinct to love and care for children conspired to make her the interested party in promoting marriage and primitive family life. Man was only forced into home building by the pressure of the later mores and social conventions; he was slow to take an interest in the establishment of marriage and home because the sex act imposes no biologic consequences upon him. | |
| 84:7.3 (939.6) Η σεξουαλική σχέση είναι φυσική, ο γάμος, όμως, είναι κοινωνικός και ανέκαθεν ρυθμίζετο από τα ήθη. Τα ήθη (θρησκευτικά, ηθικά και δεοντολογικά), μαζί με την ιδιοκτησία, την υπερηφάνεια και τον ιπποτισμό, σταθεροποιούν τους θεσμούς του γάμου και της οικογένειας. Όποτε τα ήθη ταλαντεύονται, υπάρχει επίσης διακύμανση στη σταθερότητα του θεσμού γάμου-οικογένειας. Ο γάμος, πλέον, ξεπερνά το στάδιο της ιδιοκτησίας και μπαίνει στην προσωπική εποχή. Παλαιότερα ο άνδρας προστάτευε τη γυναίκα επειδή αυτή αποτελούσε περιουσιακό του στοιχείο και εκείνη υπάκουε για τον ίδιο λόγο. Ανεξάρτητα από την αξία του, το έθιμο αυτό διασφάλιζε σταθερότητα. Η γυναίκα, πλέον δεν θεωρείται περιουσία και νέα ήθη αναδύονται, φτιαγμένα να σταθεροποιήσουν το θεσμό του γάμου-οικογένειας: | 84:7.3 (939.6) Sex association is natural, but marriage is social and has always been regulated by the mores. The mores (religious, moral, and ethical), together with property, pride, and chivalry, stabilize the institutions of marriage and family. Whenever the mores fluctuate, there is fluctuation in the stability of the home-marriage institution. Marriage is now passing out of the property stage into the personal era. Formerly man protected woman because she was his chattel, and she obeyed for the same reason. Regardless of its merits this system did provide stability. Now, woman is no longer regarded as property, and new mores are emerging designed to stabilize the marriage-home institution: | |
| 84:7.4 (939.7) 1. Ο καινούργιος ρόλος της θρησκείας –το δόγμα ότι η γονική εμπειρία είναι θεμελιακή, η ιδέα της αναπαραγωγής κοσμικών πολιτών, η διευρυμένη κατανόηση του προνομίου της αναπαραγωγής – δίνει γιους στον Πατέρα. | 84:7.4 (939.7) 1. The new role of religion—the teaching that parental experience is essential, the idea of procreating cosmic citizens, the enlarged understanding of the privilege of procreation—giving sons to the Father. | |
| 84:7.5 (940.1) 2. Ο καινούργιος ρόλος της επιστήμης – η αναπαραγωγή γίνεται όλο και περισσότερο εκούσια, υποκείμενη στον έλεγχο του ανθρώπου. Κατά τους αρχαίους χρόνους, η έλλειψη κατανόησης εξασφάλιζε την ύπαρξη των παιδιών χωρίς να τα επιθυμούν διόλου. | 84:7.5 (940.1) 2. The new role of science—procreation is becoming more and more voluntary, subject to man’s control. In ancient times lack of understanding insured the appearance of children in the absence of all desire therefor. | |
| 84:7.6 (940.2) 3. Οι καινούργιες λειτουργίες των θελγήτρων της ηδονής – τούτο εισάγει ένα νέο παράγοντα στην επιβίωση της φυλής. Ο αρχαίος άνθρωπος άφηνε έκθετα τα ανεπιθύμητα παιδιά να πεθάνουν. Οι σύγχρονοι αρνούνται να τα φέρουν στον κόσμο.(*) | 84:7.6 (940.2) 3. The new function of pleasure lures—this introduces a new factor into racial survival; ancient man exposed undesired children to die; moderns refuse to bear them. | |
| 84:7.7 (940.3) 4. Ο τονισμός του γονικού ενστίκτου. Κάθε γενιά τείνει, πλέον, να εξαλείψει από το αναπαραγωγικό ρεύμα της φυλής τα άτομα εκείνα στα οποία το γονικό ένστικτο είναι ανεπαρκές, ώστε να εξασφαλίσει την αναπαραγωγή των παιδιών, των μελλοντικών γονιών της επόμενης γενεάς. | 84:7.7 (940.3) 4. The enhancement of parental instinct—each generation now tends to eliminate from the reproductive stream of the race those individuals in whom parental instinct is insufficiently strong to insure the procreation of children, the prospective parents of the next generation. | |
| 84:7.8 (940.4) Η οικογένεια, όμως, ως θεσμός, ως συνεταιρισμός ενός άνδρα και μιας γυναίκας, χρονολογείται, πιο συγκεκριμένα, από την εποχή της Νταλαμέιτια, μισό περίπου εκατομμύριο χρόνια πριν, με τις μονογαμικές πρακτικές του Άντον και των άμεσων απογόνων του να έχουν εγκαταλειφθεί από καιρό. Η οικογένεια, πάντως, δεν ήταν κάτι για το οποίο εκαυχώντο πριν από την εποχή των Νοδιτών και των μεταγενέστερων Αδαμιτών. Ο Αδάμ και η Εύα άσκησαν μια αιώνια επίδραση σ’ ολόκληρη την ανθρωπότητα. Για πρώτη φορά στην ιστορία του κόσμου οι άνδρες και οι γυναίκες δούλευαν μαζί στον Κήπο. Το Εδεμικό ιδεώδες, με ολόκληρη την οικογένεια να εργάζονται ως κηπουροί, ήταν μια καινούργια ιδέα στην Ουράντια. | 84:7.8 (940.4) But the home as an institution, a partnership between one man and one woman, dates more specifically from the days of Dalamatia, about one-half million years ago, the monogamous practices of Andon and his immediate descendants having been abandoned long before. Family life, however, was not much to boast of before the days of the Nodites and the later Adamites. Adam and Eve exerted a lasting influence on all mankind; for the first time in the history of the world men and women were observed working side by side in the Garden. The Edenic ideal, the whole family as gardeners, was a new idea on Urantia. | |
| 84:7.9 (940.5) Η αρχική οικογένεια αποτελείτο από μια συνδεδεμένη ομάδα εργασίας, που περιελάμβανε και τους σκλάβους και ζούσαν όλοι μαζί σε μία κατοικία. Ο γάμος και η οικογένεια δεν ήσαν πάντα έννοιες ταυτόσημες, αλλά συνδέονταν, κατ’ ανάγκην, πολύ στενά. Η γυναίκα ανέκαθεν ήθελε τη δική της οικογένεια και στο τέλος τα κατάφερε. | 84:7.9 (940.5) The early family embraced a related working group, including the slaves, all living in one dwelling. Marriage and family life have not always been identical but have of necessity been closely associated. Woman always wanted the individual family, and eventually she had her way. | |
| 84:7.10 (940.6) Η αγάπη για τα παιδιά είναι, σχεδόν, συμπαντική και έχει ξεχωριστή αξία για την επιβίωση. Οι αρχαίοι πάντα θυσίαζαν τα συμφέροντα της μητέρας για την ευημερία του παιδιού. Μια Εσκιμώα μητέρα ακόμη και τώρα γλείφει το μωρό της δίκην πλυσίματος. Οι πρωτόγονες μητέρες, όμως, θήλαζαν και φρόντιζαν τα παιδιά τους μόνον όταν ήταν πολύ μικρά. Όπως τα ζώα, τα έδιωχναν μόλις μεγάλωναν. Οι διαρκείς και μόνιμες ανθρώπινες σχέσεις ποτέ δεν στηρίχθηκαν στη βιολογική αγάπη και μόνο. Τα ζώα αγαπούν τα παιδιά τους. Ο άνθρωπος – ο πολιτισμένος άνθρωπος – αγαπά τα παιδιά των παιδιών του. Όσο ανώτερος είναι ένας πολιτισμός, τόσο μεγαλύτερη είναι η χαρά των γονέων για την πρόοδο και την επιτυχία των παιδιών τους. Έτσι δημιουργήθηκε η καινούργια και ανώτερη συνειδητοποίηση της οικογενειακής υπερηφάνειας.(*) | 84:7.10 (940.6) Love of offspring is almost universal and is of distinct survival value. The ancients always sacrificed the mother’s interests for the welfare of the child; an Eskimo mother even yet licks her baby in lieu of washing. But primitive mothers only nourished and cared for their children when very young; like the animals, they discarded them as soon as they grew up. Enduring and continuous human associations have never been founded on biologic affection alone. The animals love their children; man—civilized man—loves his children’s children. The higher the civilization, the greater the joy of parents in the children’s advancement and success; thus the new and higher realization of name pride comes into existence. | |
| 84:7.11 (940.7) Οι μεγάλες οικογένειες στους αρχαίους λαούς δεν ήσαν, κατ’ ανάγκην, φιλόστοργες. Ήθελαν πολλά παιδιά επειδή: | 84:7.11 (940.7) The large families among ancient peoples were not necessarily affectional. Many children were desired because: | |
| 84:7.12 (940.8) 1. Ήταν πολύτιμοι εργάτες. | 84:7.12 (940.8) 1. They were valuable as laborers. | |
| 84:7.13 (940.9) 2. Αποτελούσαν ασφάλεια για τη γεροντική ηλικία. | 84:7.13 (940.9) 2. They were old-age insurance. | |
| 84:7.14 (940.10) 3. Οι κόρες μπορούσαν να πωληθούν. | 84:7.14 (940.10) 3. Daughters were salable. | |
| 84:7.15 (940.11) 4. Η οικογενειακή τιμή απαιτούσε επέκταση του ονόματος. | 84:7.15 (940.11) 4. Family pride required extension of name. | |
| 84:7.16 (940.12) 5. Οι γιοι παρείχαν προστασία και άμυνα. | 84:7.16 (940.12) 5. Sons afforded protection and defense. | |
| 84:7.17 (940.13) 6. Ο φόβος των πνευμάτων τους έκανε να φοβούνται να μένουν μόνοι. | 84:7.17 (940.13) 6. Ghost fear produced a dread of being alone. | |
| 84:7.18 (940.14) 7. Ορισμένες θρησκείες απαιτούσαν απογόνους. | 84:7.18 (940.14) 7. Certain religions required offspring. | |
| 84:7.19 (940.15) Εκείνοι που λάτρευαν τους προγόνους θεωρούσαν την αδυναμία να αποκτήσουν γιους ως την υπέρτατη συμφορά ως την αιωνιότητα. Επιθυμούσαν, πάνω από οτιδήποτε άλλο, να αποκτήσουν γιους για να ιερουργήσουν στις μεταθανάτιες τελετές, να προσφέρουν τις απαιτούμενες θυσίες για την εξέλιξη των ψυχών στη χώρα των πνευμάτων. | 84:7.19 (940.15) Ancestor worshipers view the failure to have sons as the supreme calamity for all time and eternity. They desire above all else to have sons to officiate in the post-mortem feasts, to offer the required sacrifices for the ghost’s progress through spiritland. | |
| 84:7.20 (941.1) Στους αρχαίους άγριους η υπακοή των παιδιών άρχιζε πολύ νωρίς. Και το παιδί γρήγορα αντιλαμβάνετο ότι ανυπακοή σήμαινε αδυναμία, ή ακόμη και θάνατο, όπως ακριβώς σήμαινε για τα ζώα. Είναι η εξ αιτίας του πολιτισμού προστασία του παιδιού από τις φυσικές συνέπειες της ανόητης καθοδήγησης που συμβάλλει τόσο πολύ στη σύγχρονη απειθαρχία. | 84:7.20 (941.1) Among ancient savages, discipline of children was begun very early; and the child early realized that disobedience meant failure or even death just as it did to the animals. It is civilization’s protection of the child from the natural consequences of foolish conduct that contributes so much to modern insubordination. | |
| 84:7.21 (941.2) Τα παιδιά των Εσκιμώων δεν χρειάζονται μεγάλη πειθαρχία και τιμωρία, απλά επειδή είναι εκ φύσεως πειθήνια ζωάκια. Τα παιδιά των ερυθρόδερμων αλλά και των κίτρινων φυλών είναι σχεδόν το ίδιο βολικά. Στις φυλές, όμως, όπου υπάρχει η κληρονομιά των Ανδιτών, τα παιδιά δεν είναι πολύ ανεκτικά. Αυτοί οι πιο ευφάνταστοι και τυχοδιώκτες νέοι χρειάζονται μεγαλύτερη εκπαίδευση και υπακοή. Τα σύγχρονα προβλήματα της διάπλασης των παιδιών καθίστανται εξαιρετικά δύσκολα εξ αιτίας: | 84:7.21 (941.2) Eskimo children thrive on so little discipline and correction simply because they are naturally docile little animals; the children of both the red and the yellow men are almost equally tractable. But in races containing Andite inheritance, children are not so placid; these more imaginative and adventurous youths require more training and discipline. Modern problems of child culture are rendered increasingly difficult by: | |
| 84:7.22 (941.3) 1. Του μεγάλου βαθμού ανάμιξης των φυλών. | 84:7.22 (941.3) 1. The large degree of race mixture. | |
| 84:7.23 (941.4) 2. Της τεχνητής και επιφανειακής εκπαίδευσης. | 84:7.23 (941.4) 2. Artificial and superficial education. | |
| 84:7.24 (941.5) 3. Της ανικανότητας του παιδιού να αποκτήσει παιδεία μιμούμενο τους γονείς – οι γονείς είναι απόντες από την οικογενειακή εικόνα τον περισσότερο καιρό. | 84:7.24 (941.5) 3. Inability of the child to gain culture by imitating parents—the parents are absent from the family picture so much of the time. | |
| 84:7.25 (941.6) Οι παλαιότερες απόψεις περί υπακοής στην οικογένεια ήταν βιολογικές, αναπτυσσόμενες από τη συνειδητοποίηση του ότι οι γονείς ήταν οι δημιουργοί της ύπαρξης του παιδιού. Τα προηγμένα ιδανικά της οικογένειας οδηγούν στην άποψη ότι το να φέρει κανείς ένα παιδί στον κόσμο, αντί του να προσφέρει ορισμένα δικαιώματα στους γονείς, συνεπάγεται υπέρτατη ευθύνη για την ανθρώπινη ύπαρξη. | 84:7.25 (941.6) The olden ideas of family discipline were biologic, growing out of the realization that parents were creators of the child’s being. The advancing ideals of family life are leading to the concept that bringing a child into the world, instead of conferring certain parental rights, entails the supreme responsibility of human existence. | |
| 84:7.26 (941.7) Ο πολιτισμός θεωρεί ότι οι γονείς πρέπει να αναλαμβάνουν όλα τα καθήκοντα και το παιδί να απολαμβάνει όλα τα δικαιώματα. Ο σεβασμός του παιδιού για τους γονείς δεν προκύπτει από τη γνώση της υποχρέωσης που εμπεριέχεται στη γονική αναπαραγωγή, αλλά μεγαλώνει φυσικά, ως αποτέλεσμα της φροντίδας, της παιδείας και της στοργής που με τρυφερότητα εκδηλώνονται βοηθώντας το παιδί να νικήσει στη μάχη της ζωής. Ο πραγματικός γονιός δεσμεύεται σε μια αέναη προσφορά υπηρεσίας-λειτουργία τις οποίες το συνετό παιδί καταλήγει να αναγνωρίσει και να εκτιμήσει. | 84:7.26 (941.7) Civilization regards the parents as assuming all duties, the child as having all the rights. Respect of the child for his parents arises, not in knowledge of the obligation implied in parental procreation, but naturally grows as a result of the care, training, and affection which are lovingly displayed in assisting the child to win the battle of life. The true parent is engaged in a continuous service-ministry which the wise child comes to recognize and appreciate. | |
| 84:7.27 (941.8) Στην παρούσα, εκβιομηχανισμένη, αστική εποχή, ο θεσμός του γάμου εξελίσσεται βάσει των νέων οικονομικών δεδομένων. Η οικογένεια γίνεται όλο και περισσότερο ακριβή, ενώ τα παιδιά, που κάποτε αποτελούσαν περιουσιακό στοιχείο, έχουν γίνει παθητικό, από οικονομικής πλευράς. Ωστόσο η ασφάλεια του ίδιου του πολιτισμού βασίζεται στην αυξανόμενη επιθυμία της μιας γενεάς να επενδύσει στην ευημερία των επόμενων, μελλοντικών γενεών. Και οποιαδήποτε προσπάθεια να μετατεθεί η γονική ευθύνη στην πολιτεία, ή στην εκκλησία θα αποδειχθεί αυτοκτονική για την ευημερία και την πρόοδο του πολιτισμού. | 84:7.27 (941.8) In the present industrial and urban era the marriage institution is evolving along new economic lines. Family life has become more and more costly, while children, who used to be an asset, have become economic liabilities. But the security of civilization itself still rests on the growing willingness of one generation to invest in the welfare of the next and future generations. And any attempt to shift parental responsibility to state or church will prove suicidal to the welfare and advancement of civilization. | |
| 84:7.28 (941.9) Ο γάμος, με τα παιδιά και τη συνακόλουθη οικογένεια, ενεργοποιεί τα ανώτερα δυναμικά της ανθρώπινης φύσης και ταυτόχρονα παρέχει τον ιδανικό τρόπο για την έκφραση αυτών των ενεργοποιημένων ιδιοτήτων της ανθρώπινης προσωπικότητας. Η οικογένεια παρέχει τη βιολογική διαιώνιση του ανθρώπινου είδους. Η οικογένεια αποτελεί τη φυσική, κοινωνική κονίστρα, όπου οι δεσμοί του αίματος μπορούν να γίνουν κατανοητοί από τα παιδιά που μεγαλώνουν. Η οικογένεια είναι η θεμελιακή μονάδα της αδελφότητας, όπου γονείς και παιδιά διδάσκονται τα μαθήματα εκείνα της υπομονής, του αλτρουισμού, της ανοχής και της μακροθυμίας, που τόσο είναι βασικά για την πραγμάτωση της συναδέλφωσης μεταξύ όλων των ανθρώπων. | 84:7.28 (941.9) Marriage, with children and consequent family life, is stimulative of the highest potentials in human nature and simultaneously provides the ideal avenue for the expression of these quickened attributes of mortal personality. The family provides for the biologic perpetuation of the human species. The home is the natural social arena wherein the ethics of blood brotherhood may be grasped by the growing children. The family is the fundamental unit of fraternity in which parents and children learn those lessons of patience, altruism, tolerance, and forbearance which are so essential to the realization of brotherhood among all men. | |
| 84:7.29 (941.10) Η ανθρώπινη κοινωνία θα βελτιώνετο πάρα πολύ αν οι πολιτισμένες φυλές επέστρεφαν γενικότερα στις πρακτικές των οικογενειακών συμβουλίων των Ανδιτών. Εκείνοι δεν διατήρησαν την πατριαρχική, ή δεσποτική μορφή της οικογενειακής εξουσίας. Ήσαν πολύ συναδελφωμένοι και συνδεδεμένοι μεταξύ τους, συζητώντας ελεύθερα και ειλικρινά κάθε πρόταση και ρύθμιση οικογενειακής φύσης. Είχαν ιδανικά αδελφικά συναισθήματα σε όλες τις εκφάνσεις του οικογενειακού ελέγχου. Σε μία ιδανική οικογένεια, η αγάπη των παιδιών προς τους γονείς και των γονέων προς τα παιδιά μεγαλώνει μέσα από την αδελφική αφοσίωση. | 84:7.29 (941.10) Human society would be greatly improved if the civilized races would more generally return to the family-council practices of the Andites. They did not maintain the patriarchal or autocratic form of family government. They were very brotherly and associative, freely and frankly discussing every proposal and regulation of a family nature. They were ideally fraternal in all their family government. In an ideal family filial and parental affection are both augmented by fraternal devotion. | |
| 84:7.30 (942.1) Η οικογένεια είναι ο προπάτορας της πραγματικής ηθικής, ο πρόγονος της συνειδητοποίησης της πίστης προς το καθήκον. Οι ενισχυμένες οικογενειακές σχέσεις σταθεροποιούν την προσωπικότητα και διεγείρουν την ανάπτυξή της μέσω του εξαναγκασμού της απαραίτητης προσαρμογής σε άλλες, διαφορετικές προσωπικότητες. Ακόμη περισσότερο, όμως, μια πραγματική οικογένεια – μια σωστή οικογένεια – αποκαλύπτει στους γονείς δημιουργούς την στάση του Δημιουργού προς τα παιδιά του, ενώ την ίδια στιγμή τέτοιοι πραγματικοί γονείς, παρουσιάζουν στα παιδιά τους την πρώτη από μια μακρά σειρά ανελικτικών αποκαλύψεων της αγάπης του εν Παραδείσω γονέα όλων των παιδιών του σύμπαντος. | 84:7.30 (942.1) Family life is the progenitor of true morality, the ancestor of the consciousness of loyalty to duty. The enforced associations of family life stabilize personality and stimulate its growth through the compulsion of necessitous adjustment to other and diverse personalities. But even more, a true family—a good family—reveals to the parental procreators the attitude of the Creator to his children, while at the same time such true parents portray to their children the first of a long series of ascending disclosures of the love of the Paradise parent of all universe children. | |
| 8. ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΤΗΣ ΑΥΤΟΠΡΑΓΜΑΤΩΣΗΣ ^top | 8. Dangers of Self-Gratification ^top | |
| 84:8.1 (942.2) Η μεγάλη απειλή κατά της οικογένειας είναι η επικίνδυνη ανερχόμενη παλίρροια της αυτοπραγμάτωσης, η σύγχρονη μανία της ηδονής. Το πρώτο κίνητρο του γάμου υπήρξε οικονομικό. Η σεξουαλική έλξη ήταν δευτερεύουσα. Ο γάμος, θεμελιωμένος στην αυτοσυντήρηση, οδήγησε στην αυτοδιαιώνιση και ταυτόχρονα παρέσχε μία από τις πλέον επιθυμητές μορφές αυτοπραγμάτωσης. Είναι ο μοναδικός θεσμός της ανθρώπινης κοινωνίας που αγκαλιάζει και τα τρία μεγάλα κίνητρα της ζωής. | 84:8.1 (942.2) The great threat against family life is the menacing rising tide of self-gratification, the modern pleasure mania. The prime incentive to marriage used to be economic; sex attraction was secondary. Marriage, founded on self-maintenance, led to self-perpetuation and concomitantly provided one of the most desirable forms of self-gratification. It is the only institution of human society which embraces all three of the great incentives for living. | |
| 84:8.2 (942.3) Αρχικά, η περιουσία ήταν ο βασικός θεσμός της αυτοσυντήρησης, ενώ ο γάμος λειτουργούσε ως ο μοναδικός θεσμός της αυτοδιαιώνισης. Αν και η ικανοποίηση της ανάγκης για τροφή, διασκέδαση και χιούμορ, μαζί με την περιστασιακή σεξουαλική ικανοποίηση, αποτελούσαν μέσα αυτοπραγμάτωσης, παραμένει γεγονός ότι τα εξελισσόμενα ήθη απέτυχαν να δημιουργήσουν ένα ξεχωριστό θεσμό αυτοπραγμάτωσης. Και οφείλεται σ’ αυτήν ακριβώς την αποτυχία του να αναπτυχθούν ειδικοί τρόποι ηδονικής απόλαυσης, το ότι όλοι οι ανθρώπινοι θεσμοί είναι τόσο ολοκληρωτικά αφιερωμένοι στην αναζήτηση αυτή της ηδονής. Η συγκέντρωση περιουσίας χρησιμοποιείται για την επαύξηση κάθε μορφής αυτοπραγμάτωσης, ενώ ο γάμος συχνά θεωρείται μόνο ως μέσο απόλαυσης. Και αυτή η άνευ όρων παράδοση, αυτή η ευρύτατα διαδεδομένη μανία για ηδονή συνιστά, πλέον, την μεγαλύτερη απειλή που παρουσιάσθηκε ποτέ στον κοινωνικό, εξελικτικό θεσμό της οικογένειας, το σπίτι. | 84:8.2 (942.3) Originally, property was the basic institution of self-maintenance, while marriage functioned as the unique institution of self-perpetuation. Although food satisfaction, play, and humor, along with periodic sex indulgence, were means of self-gratification, it remains a fact that the evolving mores have failed to build any distinct institution of self-gratification. And it is due to this failure to evolve specialized techniques of pleasurable enjoyment that all human institutions are so completely shot through with this pleasure pursuit. Property accumulation is becoming an instrument for augmenting all forms of self-gratification, while marriage is often viewed only as a means of pleasure. And this overindulgence, this widely spread pleasure mania, now constitutes the greatest threat that has ever been leveled at the social evolutionary institution of family life, the home. | |
| 84:8.3 (942.4) Η ιώδης φυλή εισήγαγε ένα νέο και ελλιπώς, μόνο, κατανοηθέν χαρακτηριστικό στην εμπειρία της ανθρωπότητας - το ένστικτο της διασκέδασης μαζί με την αίσθηση του χιούμορ. Υπήρχε, ως ένα βαθμό, στους Σαντζίκ και τους Αντονίτες, αλλά οι Αδαμικοί γόνοι εξήραν την πρωτόγονη αυτή κλίση στη δυναμική της απόλαυσης, μια νέα και θαυμάσια μορφή αυτοπραγμάτωσης. Ο βασικός τύπος της αυτοπραγμάτωσης, εκτός του να κορέσει την πείνα, είναι η σεξουαλική ικανοποίηση, και η μορφή αυτή της αισθησιακής απόλαυσης επετάθη τρομακτικά από την ανάμιξη των Σαντζίκ και των Ανδιτών. | 84:8.3 (942.4) The violet race introduced a new and only imperfectly realized characteristic into the experience of humankind—the play instinct coupled with the sense of humor. It was there in measure in the Sangiks and Andonites, but the Adamic strain elevated this primitive propensity into the potential of pleasure, a new and glorified form of self-gratification. The basic type of self-gratification, aside from appeasing hunger, is sex gratification, and this form of sensual pleasure was enormously heightened by the blending of the Sangiks and the Andites. | |
| 84:8.4 (942.5) Υπάρχει πραγματικός κίνδυνος στο συνδυασμό της ανυπομονησίας, της περιέργειας, του τυχοδιωκτισμού και της εγκατάλειψης στην απόλαυση, που χαρακτηρίζουν τις μετα-Ανδιτικές φυλές. Η πείνα της ψυχής δεν μπορεί να ικανοποιηθεί με υλικές απολαύσεις. Η αγάπη για την οικογένεια και τα παιδιά δεν μεγαλώνει με την ασύνετη αναζήτηση της ηδονής. Αν και εξαντλείτε τους πόρους της τέχνης, των χρωμάτων, των ήχων, του ρυθμού, της μουσικής και του καλλωπισμού, δεν μπορείτε, απ’ αυτά, να ελπίσετε ότι θα εξάρετε την ψυχή, ή ότι θα θρέψετε το πνεύμα. Η ματαιοδοξία και η μόδα δεν μπορούν να λειτουργήσουν για την δημιουργία της οικογένειας και την καλλιέργεια των παιδιών. Η περηφάνια και η αντιπαλότητα είναι ανίσχυρες να εμπλουτίσουν τις δυνατότητες(*) επιβίωσης των επόμενων γενεών. | 84:8.4 (942.5) There is real danger in the combination of restlessness, curiosity, adventure, and pleasure-abandon characteristic of the post-Andite races. The hunger of the soul cannot be satisfied with physical pleasures; the love of home and children is not augmented by the unwise pursuit of pleasure. Though you exhaust the resources of art, color, sound, rhythm, music, and adornment of person, you cannot hope thereby to elevate the soul or to nourish the spirit. Vanity and fashion cannot minister to home building and child culture; pride and rivalry are powerless to enhance the survival qualities of succeeding generations. | |
| 84:8.5 (942.6) Οι Προοδεύουσες ουράνιες υπάρξεις απολαμβάνουν, όλες, την ανάπαυση και τη λειτουργία των διευθυντών αναστροφής. Κάθε προσπάθεια για την επίτευξη ωφέλιμης απόλαυσης και την ενασχόληση με ψυχωφελή διασκέδαση είναι νόμιμη. Ο αναζωογονητικός ύπνος, η ανάπαυση, η ψυχαγωγία και όλες οι ενασχολήσεις που αποτρέπουν την ανία της μονοτονίας είναι καλές. Τα ανταγωνιστικά παιγνίδια, η αφήγηση, ακόμη και η νοστιμιά του καλού φαγητού μπορούν να αξιοποιηθούν ως τρόποι αυτοπραγμάτωσης. (Όταν χρησιμοποιείτε αλάτι για να νοστιμίσετε το φαγητό, σταθείτε και σκεφθείτε ότι, για σχεδόν ένας εκατομμύριο χρόνια, ο άνθρωπος δεν μπορούσε να βρει το αλάτι παρά μόνο βουτώντας την τροφή του στις στάχτες.) | 84:8.5 (942.6) Advancing celestial beings all enjoy rest and the ministry of the reversion directors. All efforts to obtain wholesome diversion and to engage in uplifting play are sound; refreshing sleep, rest, recreation, and all pastimes which prevent the boredom of monotony are worth while. Competitive games, storytelling, and even the taste of good food may serve as forms of self-gratification. (When you use salt to savor food, pause to consider that, for almost a million years, man could obtain salt only by dipping his food in ashes.) | |
| 84:8.6 (943.1) Ας αφήσουμε τον άνθρωπο να ευχαριστηθεί. Ας αφήσουμε την ανθρώπινη φυλή να βρει την απόλαυση με χίλιους και ένα τρόπους. Ας αφήσουμε το εξελικτικό ανθρώπινο είδος να εξερευνήσει κάθε μορφή θεμιτής αυτοπραγμάτωσης, τους καρπούς του αιώνιου, ανοδικού βιολογικού αγώνα. Ο άνθρωπος έχει άξια κερδίσει μερικές από τις σημερινές του χαρές και απολαύσεις. Να βλέπετε, όμως, καλά το στόχο του πεπρωμένου! Οι ηδονές είναι πραγματικά αυτοκτονικές αν καταφέρουν να καταστρέψουν την περιουσία, που έχει γίνει ο θεσμός της αυτοδιατήρησης. Και η αυτοπραγμάτωση έχει, πράγματι, μοιραίο τίμημα αν πρόκειται να επιφέρει την κατάρρευση του γάμου, την έκπτωση της οικογένειας και την καταστροφή του σπιτιού – το υπέρτατο εξελικτικό απόκτημα του ανθρώπου και τη μοναδική ελπίδα επιβίωσης του πολιτισμού. | 84:8.6 (943.1) Let man enjoy himself; let the human race find pleasure in a thousand and one ways; let evolutionary mankind explore all forms of legitimate self-gratification, the fruits of the long upward biologic struggle. Man has well earned some of his present-day joys and pleasures. But look you well to the goal of destiny! Pleasures are indeed suicidal if they succeed in destroying property, which has become the institution of self-maintenance; and self-gratifications have indeed cost a fatal price if they bring about the collapse of marriage, the decadence of family life, and the destruction of the home—man’s supreme evolutionary acquirement and civilization’s only hope of survival. | |
| 84:8.7 (943.2) [Παρουσιάσθηκε από τον Αρχηγό των Σεραφείμ που διαμένουν στην Ουράντια.] | 84:8.7 (943.2) [Presented by the Chief of Seraphim stationed on Urantia.] |