Εγγραφο 85		Paper 85
Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ		The Origins of Worship
85:0.1 (944.1) Η πρωτόγονη θρησκεία είχε μια βιολογική προέλευση, μια φυσική εξελικτική πορεία, εκτός των ηθικών συσχετισμών και πέραν κάθε πνευματικής επίδρασης. Τα ανώτερα ζώα έχουν φόβους, αλλά όχι ψευδαισθήσεις, και γι’ αυτό δεν έχουν θρησκεία. Ο άνθρωπος δημιουργεί τις πρωτόγονες θρησκείες του εξ αιτίας των φόβων του και μέσω των ψευδαισθήσεών του.		85:0.1 (944.1) PRIMITIVE religion had a biologic origin, a natural evolutionary development, aside from moral associations and apart from all spiritual influences. The higher animals have fears but no illusions, hence no religion. Man creates his primitive religions out of his fears and by means of his illusions.
85:0.2 (944.2) Στην εξέλιξη του ανθρώπινου είδους η λατρεία, στις πρωτόγονες εκδηλώσεις της, εμφανίζεται πολύ πριν ο ανθρώπινος νους γίνει ικανός να διατυπώσει τις περισσότερο πολύπλοκες έννοιες της παρούσας και της μέλλουσας ζωής, οι οποίες αξίζουν να ονομασθούν θρησκεία. Η πρώιμη θρησκεία ήταν εντελώς εγκεφαλική στη φύση της και στηρίζετο απόλυτα στις συνθήκες όπως προέκυπταν από τους συσχετισμούς. Τα αντικείμενα της λατρείας ήσαν καθ’ ολοκληρίαν ενδεικτικά. Συνίσταντο στα υλικά πράγματα που βρίσκονταν κοντά, ή που κυριαρχούσαν, σε μεγάλο βαθμό, στις κοινότοπες εμπειρίες των απλοϊκών πρωτόγονων Ουραντιανών.		85:0.2 (944.2) In the evolution of the human species, worship in its primitive manifestations appears long before the mind of man is capable of formulating the more complex concepts of life now and in the hereafter which deserve to be called religion. Early religion was wholly intellectual in nature and was entirely predicated on associational circumstances. The objects of worship were altogether suggestive; they consisted of the things of nature which were close at hand, or which loomed large in the commonplace experience of the simple-minded primitive Urantians.
85:0.3 (944.3) Όταν η θρησκεία για πρώτη φορά εξελίχθηκε πέραν της λατρείας της φύσης, απέκτησε ρίζες πνευματικής προέλευσης, αλλά παρ’ όλα ταύτα πάντα περιορίζετο από το κοινωνικό περιβάλλον. Καθώς η λατρεία της φύσης εξελίσσετο, η ανθρώπινη σκέψη οραματίσθηκε ένα τομέα εργασίας στον υπεράνω των θνητών κόσμο. Υπήρχαν φυσικά πνεύματα για τις λίμνες, τα δένδρα, τους καταρράκτες, τη βροχή και για εκατοντάδες άλλα συνηθισμένα γήινα φαινόμενα.		85:0.3 (944.3) When religion once evolved beyond nature worship, it acquired roots of spirit origin but was nevertheless always conditioned by the social environment. As nature worship developed, man’s concepts envisioned a division of labor in the supermortal world; there were nature spirits for lakes, trees, waterfalls, rain, and hundreds of other ordinary terrestrial phenomena.
85:0.4 (944.4) Τη μία, ή την άλλη εποχή ο θνητός άνθρωπος λάτρεψε τα πάντα στην επιφάνεια της γης, περιλαμβανομένου του εαυτού του. Επιπλέον λάτρεψε οτιδήποτε, σχεδόν, μπορούσε να φαντασθεί στον ουρανό αλλά και κάτω από την επιφάνεια της γης. Ο πρωτόγονος άνθρωπος φοβόταν όλες τις εκδηλώσεις της δύναμης. Λάτρευε κάθε φυσικό φαινόμενο που δεν μπορούσε να κατανοήσει. Η παρατήρηση των φυσικών δυνάμεων, όπως είναι οι καταιγίδες, οι πλημμύρες, οι σεισμοί, οι κατολισθήσεις, τα ηφαίστεια, η φωτιά, η ζέστη και το κρύο εντυπωσίαζαν σε μεγάλο βαθμό τον διευρυνόμενο ανθρώπινο νου. Τα ανεξήγητα πράγματα στη ζωή ακόμη θεωρούνται «έργα του θεού» και «μυστηριώδεις βουλήσεις της Θείας Πρόνοιας.»		85:0.4 (944.4) At one time or another mortal man has worshiped everything on the face of the earth, including himself. He has also worshiped about everything imaginable in the sky and beneath the surface of the earth. Primitive man feared all manifestations of power; he worshiped every natural phenomenon he could not comprehend. The observation of powerful natural forces, such as storms, floods, earthquakes, landslides, volcanoes, fire, heat, and cold, greatly impressed the expanding mind of man. The inexplicable things of life are still termed “acts of God” and “mysterious dispensations of Providence.”
1. Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΛΟΦΩΝ ^top		1. Worship of Stones and Hills ^top
85:1.1 (944.5) Το πρώτο αντικείμενο που λατρεύτηκε από τον άνθρωπο ήταν μια πέτρα. Σήμερα, οι λαοί Κατέρι στη νότια Ινδία εξακολουθούν να λατρεύουν μια πέτρα, όπως και πολυάριθμες φυλές στη βόρια Ινδία. Ο Ιακώβ κοιμήθηκε σε μια πέτρα επειδή την λάτρευε. Έφθασε ακόμα και να την ραίνει με μύρα. Η Ραχήλ έκρυβε πολλές ιερές πέτρες στη σκηνή της.		85:1.1 (944.5) The first object to be worshiped by evolving man was a stone. Today the Kateri people of southern India still worship a stone, as do numerous tribes in northern India. Jacob slept on a stone because he venerated it; he even anointed it. Rachel concealed a number of sacred stones in her tent.
85:1.2 (944.6) Οι πέτρες εντυπωσίασαν αρχικά τον πρώιμο άνθρωπο, θεωρούμενες αξιοπερίεργες, εξ αιτίας του τρόπου με τον οποίο μπορούσαν εντελώς ξαφνικά να παρουσιασθούν σ’ ένα καλλιεργημένο αγρό, ή βοσκότοπο. Ο άνθρωπος αδυνατούσε να υπολογίσει τη διάβρωση, ή τα αποτελέσματα της αναστροφής του εδάφους. Επιπλέον, οι πέτρες εντυπωσίαζαν σε μεγάλο βαθμό τους πρώιμους ανθρώπους, εξ αιτίας της συχνής ομοιότητάς τους προς τα ζώα. Η προσοχή του πολιτισμένου ανθρώπου προσελκύεται(*) από πολλούς λίθινους σχηματισμούς στα βουνά, που τόσο συχνά μοιάζουν με πρόσωπα ζώων, ακόμα και ανθρώπων. Την βαθύτερη, ωστόσο, εντύπωση την προκαλούσαν οι μετεωρίτες, τις οποίες ο πρωτόγονος άνθρωπος έβλεπε να εκσφενδονίζονται στην ατμόσφαιρα μέσα σε φλόγες μεγαλοπρεπείς. Οι διάττοντες αστέρες τρόμαζαν τον πρώιμο άνθρωπο, που εύκολα πίστεψε ότι αυτές οι φλεγόμενες δέσμες φωτός σήμαιναν το πέρασμα ενός πνεύματος που κατέβαινε στη γη. Δεν είναι να απορεί κανείς που οι άνθρωποι κατέληξαν να λατρεύουν τα φαινόμενα αυτά, ιδιαίτερα όταν στη συνέχεια ανεκάλυψαν τους μετεωρίτες. Και τούτο οδήγησε σε μεγαλύτερο σεβασμό προς όλες τις άλλες πέτρες. Στη Βεγγάλη πολλοί λατρεύουν ένα μετεωρίτη που έπεσε στη γη το 1880 μ. Χ.		85:1.2 (944.6) Stones first impressed early man as being out of the ordinary because of the manner in which they would so suddenly appear on the surface of a cultivated field or pasture. Men failed to take into account either erosion or the results of the overturning of soil. Stones also greatly impressed early peoples because of their frequent resemblance to animals. The attention of civilized man is arrested by numerous stone formations in the mountains which so much resemble the faces of animals and even men. But the most profound influence was exerted by meteoric stones which primitive humans beheld hurtling through the atmosphere in flaming grandeur. The shooting star was awesome to early man, and he easily believed that such blazing streaks marked the passage of a spirit on its way to earth. No wonder men were led to worship such phenomena, especially when they subsequently discovered the meteors. And this led to greater reverence for all other stones. In Bengal many worship a meteor which fell to earth in a.d. 1880.
85:1.3 (945.1) Όλες οι αρχαίες φατρίες και φυλές είχαν τις ιερές τους πέτρες και πολλοί σύγχρονοι λαοί εκδηλώνουν ένα βαθμό σεβασμού προς ορισμένους τύπους πέτρας – τα κοσμήματά τους. Ένα σύνολο από πέντε πέτρες λατρεύετο στην Ινδία. Στην Ελλάδα ήταν ένα σύμπλεγμα από τριάντα. Στους ερυθρόδερμους ήταν συνήθως ένας πέτρινος κύκλος. Οι Ρωμαίοι πάντα πετούσαν μια πέτρα στον αέρα όταν ικέτευαν το Δία. Στην Ινδία, ακόμη και σήμερα, μια πέτρα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μάρτυρας. Σε ορισμένα μέρη μια πέτρα μπορεί να χρησιμεύσει σύμβολο(*) του νόμου και με το κύρος της ο παραβάτης μπορεί να συρθεί στο δικαστήριο. Οι απλοί άνθρωποι, ωστόσο, δεν ταυτίζουν πάντα το Θείο μ’ ένα αντικείμενο ευλαβούς τελετουργίας. Τα φετίχ αυτά αποτελούν πολλές φορές απλά σύμβολα του πραγματικού αντικειμένου λατρείας.		85:1.3 (945.1) All ancient clans and tribes had their sacred stones, and most modern peoples manifest a degree of veneration for certain types of stones—their jewels. A group of five stones was reverenced in India; in Greece it was a cluster of thirty; among the red men it was usually a circle of stones. The Romans always threw a stone into the air when invoking Jupiter. In India even to this day a stone can be used as a witness. In some regions a stone may be employed as a talisman of the law, and by its prestige an offender can be haled into court. But simple mortals do not always identify Deity with an object of reverent ceremony. Such fetishes are many times mere symbols of the real object of worship.
85:1.4 (945.2) Οι αρχαίοι είχαν μια ιδιαίτερη άποψη για τις τρύπες που υπήρχαν στις πέτρες. Τα πορώδη αυτά πετρώματα υποτίθεται ότι ήταν ασυνήθιστα δραστικά στην ίαση των ασθενειών. Δεν τρυπούσαν τα αυτιά τους για να φορέσουν πέτρες, αλλά έβαζαν τις πέτρες μέσα στα αυτιά τους για να διατηρούν τους αυλούς ανοικτούς. Ακόμη και στη σύγχρονη εποχή οι δεισιδαίμονες κάνουν τρύπες στα νομίσματα. Στην Αφρική οι ιθαγενείς κάνουν μεγάλη φασαρία γύρω από τις πέτρες-φετίχ. Στην πραγματικότητα, στις οπισθοδρομικές φυλές και λαούς οι πέτρες εξακολουθούν να αντιμετωπίζονται με προληπτικό σεβασμό. Η λατρεία της πέτρας είναι ακόμη και σήμερα ευρύτατα διαδεδομένη στον κόσμο. Η ταφόπετρα αποτελεί ένα επιζήσαν σύμβολο των εικόνων και των ειδώλων που χαράσσονταν στην πέτρα, σε συνάρτηση με τις πεποιθήσεις τους περί των ψυχών και των πνευμάτων των νεκρών συνανθρώπων τους.		85:1.4 (945.2) The ancients had a peculiar regard for holes in stones. Such porous rocks were supposed to be unusually efficacious in curing diseases. Ears were not perforated to carry stones, but the stones were put in to keep the ear holes open. Even in modern times superstitious persons make holes in coins. In Africa the natives make much ado over their fetish stones. In fact, among all backward tribes and peoples stones are still held in superstitious veneration. Stone worship is even now widespread over the world. The tombstone is a surviving symbol of images and idols which were carved in stone in connection with beliefs in ghosts and the spirits of departed fellow beings.
85:1.5 (945.3) Η λατρεία των λόφων ακολούθησε τη λατρεία της πέτρας και οι πρώτοι λόφοι που λατρεύτηκαν ήσαν μεγάλοι λίθινοι σχηματισμοί. Είχε γίνει, πλέον, συνήθεια να πιστεύουν ότι οι θεοί κατοικούσαν στα βουνά και έτσι οι μεγάλες ανυψώσεις του εδάφους λατρεύονταν γι’ αυτόν τον επιπλέον λόγο. Καθώς περνούσε ο καιρός, ορισμένα βουνά συνδέθηκαν με συγκεκριμένους θεούς και έγιναν γι’ αυτό ιερά. Οι αδαείς και δεισιδαίμονες ιθαγενείς πίστευαν ότι οι σπηλιές οδηγούσαν στον κάτω κόσμο με τα πονηρά του πνεύματα και τους δαίμονες, σε αντίθεση με τα βουνά, που ταυτίσθηκαν με την μετέπειτα εξελιχθείσα άποψη των αγαθών πνευμάτων και των θεοτήτων.		85:1.5 (945.3) Hill worship followed stone worship, and the first hills to be venerated were large stone formations. It presently became the custom to believe that the gods inhabited the mountains, so that high elevations of land were worshiped for this additional reason. As time passed, certain mountains were associated with certain gods and therefore became holy. The ignorant and superstitious aborigines believed that caves led to the underworld, with its evil spirits and demons, in contrast with the mountains, which were identified with the later evolving concepts of good spirits and deities.
2. Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΩΝ ΦΥΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ^top		2. Worship of Plants and Trees ^top
85:2.1 (945.4) Τα φυτά, αρχικά προκαλούσαν φόβο και στη συνέχεια λατρεύονταν εξ αιτίας των μεθυστικών ποτών που παράγονταν από αυτά. Ο πρωτόγονος άνθρωπος πίστευε ότι η μέθη καθιστούσε τον άνθρωπο θείο. Υποτίθεται ότι υπήρχε κάτι ασυνήθιστο και ιερό σε μια τέτοια εμπειρία. Ακόμη και στη σύγχρονη εποχή το αλκοόλ είναι γνωστό ως «πνεύμα».		85:2.1 (945.4) Plants were first feared and then worshiped because of the intoxicating liquors which were derived therefrom. Primitive man believed that intoxication rendered one divine. There was supposed to be something unusual and sacred about such an experience. Even in modern times alcohol is known as “spirits.”
85:2.2 (945.5) Ο πρώιμος άνθρωπος αντιμετώπιζε το φύτρωμα των σπόρων με φόβο και γεμάτο δεισιδαιμονία δέος. Ο Απόστολος Παύλος δεν ήταν ο πρώτος που εξήγαγε βαθυστόχαστα πνευματικά μαθήματα από, και υποστήριξε θρησκευτικές πεποιθήσεις πάνω, στους σπόρους που φύτρωναν.		85:2.2 (945.5) Early man looked upon sprouting grain with dread and superstitious awe. The Apostle Paul was not the first to draw profound spiritual lessons from, and predicate religious beliefs on, the sprouting grain.
85:2.3 (945.6) Οι πιστοί της λατρείας των δένδρων βρίσκονται μεταξύ των αρχαιότερων θρησκευτικών ομάδων. Όλοι οι πρώιμοι γάμοι γίνονταν κάτω από τα δένδρα και, όταν οι γυναίκες επιθυμούσαν παιδιά, βρίσκονταν πολλές φορές στο δάσος, για να αγκαλιάσουν τρυφερά μια ρωμαλέα βελανιδιά. Πολλά φυτά και δένδρα λατρεύονταν εξ αιτίας των πραγματικών, ή φανταστικών θεραπευτικών τους δυνάμεων.		85:2.3 (945.6) The cults of tree worship are among the oldest religious groups. All early marriages were held under the trees, and when women desired children, they would sometimes be found out in the forest affectionately embracing a sturdy oak. Many plants and trees were venerated because of their real or fancied medicinal powers. The savage believed that all chemical effects were due to the direct activity of supernatural forces.
85:2.4 (945.7) Οι απόψεις για τα πνεύματα των δένδρων διέφεραν σε μεγάλο βαθμό μεταξύ των διαφόρων φατριών και φυλών. Ορισμένα δένδρα κατοικούνταν από αγαθά πνεύματα. Άλλα φιλοξενούσαν τα απατηλά και σκληρά. Οι Φινλανδοί πίστευαν ότι τα περισσότερα δένδρα κατέχονταν από αγαθά πνεύματα. Οι Ελβετοί για πάρα πολλά χρόνια δυσπιστούσαν απέναντι στα δένδρα, πιστεύοντας ότι περιείχαν πονηρά πνεύματα. Οι κάτοικοι της Ινδίας και της ανατολικής Ρωσίας θεωρούσαν τα πνεύματα των δένδρων σκληρά. Οι κάτοικοι της Παταγονίας ακόμη λατρεύουν τα δένδρα, όπως τα λάτρευαν και οι αρχαίοι Σιμίτες. Πολύ αργότερα από όταν οι Εβραίοι έπαψαν να λατρεύουν τα δένδρα, εξακολούθησαν να τιμούν τις διάφορες θεότητές τους στα δάση. Εκτός της Κίνας, υπήρχε κάποτε μια παγκόσμια λατρεία του δένδρου της ζωής.		85:2.4 (945.7) Ideas about tree spirits varied greatly among different tribes and races. Some trees were indwelt by kindly spirits; others harbored the deceptive and cruel. The Finns believed that most trees were occupied by kind spirits. The Swiss long mistrusted the trees, believing they contained tricky spirits. The inhabitants of India and eastern Russia regard the tree spirits as being cruel. The Patagonians still worship trees, as did the early Semites. Long after the Hebrews ceased tree worship, they continued to venerate their various deities in the groves. Except in China, there once existed a universal cult of the tree of life.
85:2.5 (946.1) Η πεποίθηση ότι το νερό, ή τα πολύτιμα μέταλλα κάτω από την επιφάνεια της γης μπορούν να ανιχνευθούν με ένα ξύλινο ραβδί είναι κατάλοιπο της αρχαίας λατρείας προς τα δένδρα. Το γαϊτανάκι της Πρωτομαγιάς, το Δένδρο των Χριστουγέννων καθώς και η προληπτική τακτική του να κτυπάμε ξύλο διαιωνίζουν μερικά από τα αρχαία έθιμα της λατρείας των δένδρων και των μεταγενέστερων θρησκειών που πίστευαν σ’ αυτά.		85:2.5 (946.1) The belief that water or precious metals beneath the earth’s surface can be detected by a wooden divining rod is a relic of the ancient tree cults. The Maypole, the Christmas tree, and the superstitious practice of rapping on wood perpetuate certain of the ancient customs of tree worship and the later-day tree cults.
85:2.6 (946.2) Πολλές από τις πρώιμες αυτές μορφές λατρείας της φύσης αναμίχθηκαν με τις μετέπειτα εξελιχθείσες τεχνικές της λατρείας, αλλά τα παλαιότερα, μέσω των διανοητικών συνοδών, ενεργοποιημένα είδη λατρείας λειτουργούσαν πολύ πριν η πρόσφατα αφυπνισθείσα θρησκευτική φύση της ανθρωπότητας ανταποκριθεί πλήρως στο ερέθισμα των πνευματικών επιδράσεων.		85:2.6 (946.2) Many of these earliest forms of nature veneration became blended with the later evolving techniques of worship, but the earliest mind-adjutant-activated types of worship were functioning long before the newly awakening religious nature of mankind became fully responsive to the stimulus of spiritual influences.
3. Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ. ^top		3. The Worship of Animals ^top
85:3.1 (946.3) Ο πρωτόγονος άνθρωπος είχε ένα ιδιόμορφο και συντροφικό συναίσθημα για τα ανώτερα ζώα. Οι πρόγονοί του ζούσαν μαζί τους, πολλές φορές ζευγάρωναν μ’ αυτά. Στη νότια Ασία από νωρίς πίστευαν ότι οι ψυχές των ανθρώπων επιστρέφουν με μορφή ζώου. Η πεποίθηση αυτή ήταν κατάλοιπο της ακόμη παλαιότερης πρακτικής του να λατρεύουν τα ζώα.		85:3.1 (946.3) Primitive man had a peculiar and fellow feeling for the higher animals. His ancestors had lived with them and even mated with them. In southern Asia it was early believed that the souls of men came back to earth in animal form. This belief was a survival of the still earlier practice of worshiping animals.
85:3.2 (946.4) Οι πρωτόγονοι άνθρωποι σέβονταν τα ζώα για τη δύναμη και την πονηριά τους. Πίστευαν ότι η δυνατή μυρωδιά και η γερή όραση ορισμένων πλασμάτων σήμαινε πνευματική καθοδήγηση. Όλα τα ζώα λατρεύτηκαν από τη μία φυλή, ή την άλλη, σε μια εποχή, ή σε κάποια άλλη. Μεταξύ τέτοιων αντικειμένων λατρείας υπήρχαν πλάσματα που θεωρούνταν μισοί άνθρωποι και μισά ζώα, όπως οι Κένταυροι και οι σειρήνες.		85:3.2 (946.4) Early men revered the animals for their power and their cunning. They thought the keen scent and the farseeing eyes of certain creatures betokened spirit guidance. The animals have all been worshiped by one race or another at one time or another. Among such objects of worship were creatures that were regarded as half human and half animal, such as centaurs and mermaids.
85:3.3 (946.5) Οι Εβραίοι λάτρευαν τα ερπετά ως την εποχή του Βασιλέα Εζεκία ενώ οι Ινδουιστές ακόμη διατηρούν φιλικές σχέσεις με τα φίδια των σπιτιών τους. Η κινέζικη λατρεία του δράκοντα είναι κατάλοιπο της λατρείας των φιδιών. Η σοφία του ερπετού υπήρξε το σύμβολο της Ελληνικής ιατρικής και χρησιμοποιείται ακόμη ως σύμβολο από τους σύγχρονους γιατρούς. Η τέχνη της γητειάς των φιδιών παραδόθηκε από την εποχή των γυναικών σαμάνων της θρησκείας της αγάπης προς τα φίδια, οι οποίες, ως αποτέλεσμα του καθημερινού δαγκώματος των φιδιών γίνονταν άνοσες, στην πραγματικότητα εθίζονταν αληθινά στο δηλητήριο και δεν μπορούσαν να ζήσουν χωρίς αυτό.		85:3.3 (946.5) The Hebrews worshiped serpents down to the days of King Hezekiah, and the Hindus still maintain friendly relations with their house snakes. The Chinese worship of the dragon is a survival of the snake cults. The wisdom of the serpent was a symbol of Greek medicine and is still employed as an emblem by modern physicians. The art of snake charming has been handed down from the days of the female shamans of the snake love cult, who, as the result of daily snake bites, became immune, in fact, became genuine venom addicts and could not get along without this poison.
85:3.4 (946.6) Η λατρεία των εντόμων και των άλλων ζώων προήχθη από μία μεταγενέστερη παρερμηνεία του χρυσού κανόνα – το να κάνεις στους άλλους σε κάθε μορφή ζωής) αυτό που θα ήθελες να σου κάνουν. Οι αρχαίοι πίστευαν κάποτε ότι όλοι οι άνεμοι δημιουργούνταν από τα φτερά των πουλιών και γι’ αυτό φοβούνταν αλλά και λάτρευαν όλα τα φτερωτά πλάσματα. Οι αρχαίοι Νόρντικ(*) πίστευαν ότι οι εκλείψεις προκαλούνταν από ένα λύκο που καταβρόχθιζε ένα κομμάτι του ήλιου, ή της σελήνης. Οι Ινδουιστές συχνά παρουσιάζουν τον Βισνού με κεφάλι αλόγου. Πολλές φορές το σύμβολο ενός ζώου συμβολίζει τον ξεχασμένο θεό μιας χαμένης θρησκείας. Από νωρίς στις εξελικτικές θρησκείες ο αμνός έγινε το τυπικό ζώο θυσίας και το περιστέρι το σύμβολο της ειρήνης και της αγάπης.		85:3.4 (946.6) The worship of insects and other animals was promoted by a later misinterpretation of the golden rule—doing to others (every form of life) as you would be done by. The ancients once believed that all winds were produced by the wings of birds and therefore both feared and worshiped all winged creatures. The early Nordics thought that eclipses were caused by a wolf that devoured a portion of the sun or moon. The Hindus often show Vishnu with a horse’s head. Many times an animal symbol stands for a forgotten god or a vanished cult. Early in evolutionary religion the lamb became the typical sacrificial animal and the dove the symbol of peace and love.
85:3.5 (946.7) Στη θρησκεία ο συμβολισμός μπορεί να είναι είτε καλός, είτε κακός, ως το σημείο όπου το σύμβολο εκτοπίζει, ή όχι την αρχική λατρευτική ιδέα. Και ο συμβολισμός δεν πρέπει να συγχέεται με την άμεση ειδωλολατρία, στην οποία λατρεύονται άμεσα και ουσιαστικά τα υλικά αντικείμενα.		85:3.5 (946.7) In religion, symbolism may be either good or bad just to the extent that the symbol does or does not displace the original worshipful idea. And symbolism must not be confused with direct idolatry wherein the material object is directly and actually worshiped.
4. Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΊΩΝ ^top		4. Worship of the Elements ^top
85:4.1 (946.8) Η ανθρωπότητα λάτρεψε τη γη, τον αέρα, το νερό και τη φωτιά. Οι πρωτόγονες φυλές τιμούσαν τις πηγές και λάτρευαν τα ποτάμια. Ακόμη και σήμερα, στη Μογγολία ανθεί μια σημαντική λατρεία των ποταμών. Η βάπτιση έγινε θρησκευτική τελετουργία στη Βαβυλώνα και οι Έλληνες εφάρμοζαν το ετήσιο τελετουργικό λουτρό. Ήταν εύκολο για τους αρχαίους να φαντασθούν ότι τα πνεύματα κατοικούσαν στις πηγές που πάφλαζαν, στις κρήνες που έρεαν, στα ποτάμια που κυλούσαν και στους βίαιους χειμάρρους. Τα κινούμενα νερά έκαναν ζωηρή εντύπωση στις απλοϊκές αυτές διάνοιες που πίστευαν στην ζωή των πνευμάτων και τις υπερφυσικές δυνάμεις. Μερικές φορές, αρνούνταν τη βοήθεια σε κάποιον που πνιγόταν από το φόβο μήπως προσβάλλουν κάποιο ποταμίσιο θεό.		85:4.1 (946.8) Mankind has worshiped earth, air, water, and fire. The primitive races venerated springs and worshiped rivers. Even now in Mongolia there flourishes an influential river cult. Baptism became a religious ceremonial in Babylon, and the Greeks practiced the annual ritual bath. It was easy for the ancients to imagine that the spirits dwelt in the bubbling springs, gushing fountains, flowing rivers, and raging torrents. Moving waters vividly impressed these simple minds with beliefs of spirit animation and supernatural power. Sometimes a drowning man would be refused succor for fear of offending some river god.
85:4.2 (947.1) Πολλές καταστάσεις και απειράριθμα γεγονότα λειτούργησαν ως θρησκευτικά ερεθίσματα στους διάφορους λαούς, σε διαφορετικές εποχές. Το ουράνιο τόξο ακόμη λατρεύεται από πολλές από τις φυλές της Ινδίας που κατοικούν στους λόφους. Τόσο στην Ινδία όσο και στην Αφρική το ουράνιο τόξο θεωρείται ότι είναι ένα γιγάντιο, ουράνιο φίδι. Οι Εβραίοι και οι Χριστιανοί το θεωρούν ως «το τόξο της επαγγελίας.» Επιπλέον, επιδράσεις που θεωρούνται ευεργετικές σ’ ένα μέρος του κόσμου, μπορεί να αντιμετωπίζονται ως ολέθριες σε κάποιες άλλες περιοχές. Ο ανατολικός άνεμος είναι θεός στη Νότια Αμερική επειδή φέρνει βροχή. Στην Ινδία είναι δαίμονας, επειδή φέρνει σκόνη και προκαλεί ξηρασία. Οι αρχαίοι βεδουίνοι πίστευαν κάποιο πνεύμα της φύσης δημιουργούσε τις αμμοθύελλες, ενώ ακόμη και την εποχή του Μωυσή η πίστη στα πνεύματα της φύσης ήταν αρκετά ισχυρή ώστε να εξασφαλίσει τη διαιώνισή τους στη στην Εβραϊκή θεολογία, ως αγγέλους της φωτιάς, του νερού και του αέρα.		85:4.2 (947.1) Many things and numerous events have functioned as religious stimuli to different peoples in different ages. A rainbow is yet worshiped by many of the hill tribes of India. In both India and Africa the rainbow is thought to be a gigantic celestial snake; Hebrews and Christians regard it as “the bow of promise.” Likewise, influences regarded as beneficent in one part of the world may be looked upon as malignant in other regions. The east wind is a god in South America, for it brings rain; in India it is a devil because it brings dust and causes drought. The ancient Bedouins believed that a nature spirit produced the sand whirls, and even in the times of Moses belief in nature spirits was strong enough to insure their perpetuation in Hebrew theology as angels of fire, water, and air.
85:4.3 (947.2) Τα σύννεφα, η βροχή και το χαλάζι όλα προκαλούσαν φόβο και λατρεύονταν από πολλές πρωτόγονες φυλές και από πολλούς από τους πρώιμους πιστούς των στοιχείων της φύσης. Οι ανεμοθύελλες, με τους κεραυνούς και τις αστραπές φόβιζαν υπερβολικά τον πρωτόγονο άνθρωπο. Του έκαναν τόσο μεγάλη εντύπωση οι διαταραχές αυτές των στοιχείων, ώστε ο κεραυνός εθεωρείτο ως η φωνή ενός οργισμένου θεού. Η λατρεία της φωτιάς και ο φόβος της αστραπής συνδέθηκαν και εξαπλώθηκαν σε πολλές πρώιμες φυλές.		85:4.3 (947.2) Clouds, rain, and hail have all been feared and worshiped by numerous primitive tribes and by many of the early nature cults. Windstorms with thunder and lightning overawed early man. He was so impressed with these elemental disturbances that thunder was regarded as the voice of an angry god. The worship of fire and the fear of lightning were linked together and were widespread among many early groups.
85:4.4 (947.3) Η φωτιά αναμίχθηκε με τη μαγεία στο νου των πρωτόγονων, κυριαρχούμενων από το φόβο, ανθρώπων. Ένας λάτρης της μαγείας θα θυμηθεί ζωηρά μια θετική αλλαγή, αποτέλεσμα της ενάσκησης των μαγικών συνταγών του, ενώ αδιάφορα λησμονεί μια σειρά αρνητικών αποτελεσμάτων, ολοκληρωτικών αποτυχιών. Ο σεβασμός προς τη φωτιά έφθασε στην κορύφωσή του στην Περσία, όπου διατηρήθηκε για αιώνες. Ορισμένες φυλές λάτρευαν τη φωτιά ως θεότητα αυτή καθ’ εαυτή. Άλλες την τιμούσαν ως το φλεγόμενο σύμβολο του εξαγνιστικού και καθαρτήριου πνεύματος των θεοτήτων που τιμούσαν. Οι παρθένες της Εστίας ήσαν επιφορτισμένες με το καθήκον να προσέχουν τις ιερές πυρές και στον εικοστό αιώνα τα κεριά καίνε ακόμη ως μέρος του τελετουργικού πολλών θρησκευτικών λειτουργιών.		85:4.4 (947.3) Fire was mixed up with magic in the minds of primitive fear-ridden mortals. A devotee of magic will vividly remember one positive chance result in the practice of his magic formulas, while he nonchalantly forgets a score of negative results, out-and-out failures. Fire reverence reached its height in Persia, where it long persisted. Some tribes worshiped fire as a deity itself; others revered it as the flaming symbol of the purifying and purging spirit of their venerated deities. Vestal virgins were charged with the duty of watching sacred fires, and in the twentieth century candles still burn as a part of the ritual of many religious services.
5. Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΙΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ ^top		5. Worship of the Heavenly Bodies ^top
85:5.1 (947.4) Η λατρεία των βράχων, των λόφων, των δένδρων και των ζώων εξελίχθηκε φυσιολογικά δια της γεμάτης φόβο λατρείας των στοιχείων, ως την θεοποίηση του ήλιου, της σελήνης και των αστέρων. Στην Ινδία αλλά και αλλού τα αστέρια θεωρούνταν θεοποιημένες ψυχές σπουδαίων ανθρώπων που είχαν φύγει από την υλική ζωή. Οι Χαλδαίοι που πίστευαν στα αστέρια θεωρούσαν τους εαυτούς τους παιδιά του πατέρα-ουρανού και της μητέρας-γης.		85:5.1 (947.4) The worship of rocks, hills, trees, and animals naturally developed up through fearful veneration of the elements to the deification of the sun, moon, and stars. In India and elsewhere the stars were regarded as the glorified souls of great men who had departed from the life in the flesh. The Chaldean star cultists considered themselves to be the children of the sky father and the earth mother.
85:5.2 (947.5) Η λατρεία της σελήνης προηγήθηκε της λατρείας του ήλιου. Η απότιση τιμής προς τη σελήνη έφθασε στο αποκορύφωμά της κατά την εποχή του κυνηγιού, ενώ η λατρεία του ήλιου έγινε η κύρια θρησκευτική τελετουργία κατά την επακολουθήσασα περίοδο της γεωργίας. Η Ηλιακή λατρεία γεννήθηκε πρώτα και εξαπλώθηκε στην Ινδία όπου και διατηρήθηκε περισσότερο. Στην Περσία η λατρεία του ήλιου δημιούργησε τη μετέπειτα Μιθραϊκή θρησκεία. Από πολλούς λαούς ο ήλιος εθεωρείτο πρόγονος των βασιλέων τους. Οι Χαλδαίοι τοποθετούσαν τον ήλιο στο κέντρο «των επτά κύκλων του σύμπαντος.» Μεταγενέστεροι πολιτισμοί τιμούσαν τον ήλιο δίνοντας το όνομά του στην πρώτη ημέρα της εβδομάδας.		85:5.2 (947.5) Moon worship preceded sun worship. Veneration of the moon was at its height during the hunting era, while sun worship became the chief religious ceremony of the subsequent agricultural ages. Solar worship first took extensive root in India, and there it persisted the longest. In Persia sun veneration gave rise to the later Mithraic cult. Among many peoples the sun was regarded as the ancestor of their kings. The Chaldeans put the sun in the center of “the seven circles of the universe.” Later civilizations honored the sun by giving its name to the first day of the week.
85:5.3 (947.6) Ο θεός-ήλιος υποτίθεται ότι ήταν ο κρυφός πατέρας των παρθενογέννητων υιών του πεπρωμένου, για τους οποίους επιστεύετο ότι πάντα και κατά διαστήματα επιφοιτούσαν ως σωτήρες σε ορισμένες περιούσιες φυλές. Αυτά τα υπερφυσικά νήπια εγκαταλείπονταν έρμαια σε κάποιο ιερό ποτάμι, για να διασωθούν με κάποιο ασυνήθιστο τρόπο, γεγονός μετά το οποίο μεγάλωναν για να γίνουν υπερφυσικές προσωπικότητες και απελευθερωτές των λαών τους.		85:5.3 (947.6) The sun god was supposed to be the mystic father of the virgin-born sons of destiny who ever and anon were thought to be bestowed as saviors upon favored races. These supernatural infants were always put adrift upon some sacred river to be rescued in an extraordinary manner, after which they would grow up to become miraculous personalities and the deliverers of their peoples.
6. Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ^top		6. Worship of Man ^top
85:6.1 (948.1) Αφού λάτρεψε οτιδήποτε άλλο στην επιφάνεια της γης και ψηλά στους ουρανούς, ο άνθρωπος δεν δίστασε να τιμήσει και το ν εαυτό του με παρόμοια λατρεία. Οι απλοϊκοί άγριοι δεν έκαναν καμία διάκριση μεταξύ ζώων, ανθρώπων και θεών.		85:6.1 (948.1) Having worshiped everything else on the face of the earth and in the heavens above, man has not hesitated to honor himself with such adoration. The simple-minded savage makes no clear distinction between beasts, men, and gods.
85:6.2 (948.2) Ο πρωτόγονος άνθρωπος θεωρούσε όλα τα ασυνήθιστα άτομα ως υπεράνω του ανθρώπινου και γι’ αυτό φοβόταν τις υπάρξεις αυτές τόσο, ώστε να νοιώθει γι’ αυτές ευλαβικό δέος. Ως ένα σημείο, κυριολεκτικά, τις λάτρεψε. Ακόμη και το να έχει κανείς δίδυμα εθεωρείτο ότι τον έκανε είτε υπερβολικά τυχερό, είτε υπερβολικά κακότυχο. Οι ψυχασθενείς, οι επιληπτικοί και οι καθυστερημένοι συχνά λατρεύονταν από τους φυσιολογικούς συνανθρώπους τους, που πίστευαν ότι τέτοιες αφύσικες υπάρξεις ενοικούνταν από τους θεούς. Οι ιερείς, οι βασιλείς και οι προφήτες λατρεύονταν. Οι όσιοι γέροντες αντιμετωπίζονταν ως εμπνεόμενοι από τις θεότητες.		85:6.2 (948.2) Early man regarded all unusual persons as superhuman, and he so feared such beings as to hold them in reverential awe; to some degree he literally worshiped them. Even having twins was regarded as being either very lucky or very unlucky. Lunatics, epileptics, and the feeble-minded were often worshiped by their normal-minded fellows, who believed that such abnormal beings were indwelt by the gods. Priests, kings, and prophets were worshiped; the holy men of old were looked upon as inspired by the deities.
85:6.3 (948.3) Οι αρχηγοί των φατριών πέθαιναν και θεοποιούνταν. Αργότερα, οι διακεκριμένες ψυχές αγιοποιούνταν μετά θάνατον. Η χωρίς βοήθεια εξέλιξη ουδέποτε δημιούργησε θεούς ανώτερους από τα θεοποιημένα, εξηρμένα και εξελιγμένα πνεύματα των νεκρών. Στην αρχική εξέλιξη, η θρησκεία δημιουργεί τους δικούς της θεούς. Στην πορεία της αποκάλυψης οι Θεοί δημιουργούν τη θρησκεία. Η εξελικτική θρησκεία δημιουργεί τους θεούς της κατ’ εικόνα και ομοίωση του θνητού ανθρώπου. Η δι’ αποκαλύψεως θρησκεία προσπαθεί να εξελίξει και να μετασχηματίσει το θνητό άνθρωπο σε εικόνα και ομοίωση του Θεού.		85:6.3 (948.3) Tribal chiefs died and were deified. Later, distinguished souls passed on and were sainted. Unaided evolution never originated gods higher than the glorified, exalted, and evolved spirits of deceased humans. In early evolution religion creates its own gods. In the course of revelation the Gods formulate religion. Evolutionary religion creates its gods in the image and likeness of mortal man; revelatory religion seeks to evolve and transform mortal man into the image and likeness of God.
85:6.4 (948.4) Τα πνεύματα-θεοί, οι οποίοι υποτίθεται είχαν ανθρώπινη προέλευση, έπρεπε να ξεχωρίζουν από τους θεούς της φύσης, αφού η λατρεία της φύσης εμπεριείχε ένα πάνθεον – φυσικά πνεύματα που ανελίχθηκαν στη θέση των θεών. Οι φυσιολατρικές θρησκείες συνέχισαν να εξελίσσονται μαζί με τις μετέπειτα εμφανισθείσες θρησκείες των πνευμάτων και κάθε μία από αυτές επέδρασε στην άλλη. Πολλά θρησκευτικά συστήματα περιλαμβάνουν μια διττή άποψη του θείου, τους θεούς της φύσης και τους θεούς των πνευμάτων. Σε ορισμένες θεολογίες οι απόψεις αυτές μπερδεύονται μεταξύ τους, όπως φαίνεται στην περίπτωση του Θορ, ενός πνεύματος το οποίο ήταν επίσης κύριος της αστραπής.		85:6.4 (948.4) The ghost gods, who are of supposed human origin, should be distinguished from the nature gods, for nature worship did evolve a pantheon—nature spirits elevated to the position of gods. The nature cults continued to develop along with the later appearing ghost cults, and each exerted an influence upon the other. Many religious systems embraced a dual concept of deity, nature gods and ghost gods; in some theologies these concepts are confusingly intertwined, as is illustrated by Thor, a ghost hero who was also master of the lightning.
85:6.5 (948.5) Η λατρεία, όμως, του ανθρώπου από τον άνθρωπο έφθασε στο αποκορύφωμά της όταν εγκόσμιοι κυβερνήτες απαίτησαν το είδος αυτό της λατρείας από τους υπηκόους τους και, για να υποστηρίξουν την απαίτηση αυτή, ισχυρίσθηκαν ότι κατάγονταν από τους θεούς.		85:6.5 (948.5) But the worship of man by man reached its height when temporal rulers commanded such veneration from their subjects and, in substantiation of such demands, claimed to have descended from deity.
7. ΟΙ ΣΥΝΟΔΟΙ ΤΗΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ^top		7. The Adjutants of Worship and Wisdom ^top
85:7.1 (948.6) Η λατρεία της φύσης μπορεί να φαίνεται ότι προήλθε φυσιολογικά και αυθόρμητα στο νου των πρωτόγονων ανδρών και γυναικών και πράγματι έτσι έγινε. Ωστόσο, στις ίδιες αυτές, πρωτόγονες διάνοιες, λειτουργούσε πάντα το έκτο συνοδό πνεύμα, το οποίο είχε πληρωθεί επί των λαών αυτών ως άμεση επενέργεια της συγκεκριμένης αυτής φάσης της ανθρώπινης εξέλιξης. Και το πνεύμα αυτό συνεχώς διήγειρε τον πόθο της λατρείας στο ανθρώπινο είδος, ανεξαρτήτως του πόσο πρωτόγονες μπορούσαν να είναι οι αρχικές του εκδηλώσεις. Το πνεύμα της λατρείας έδωσε σαφή προέλευση στο ανθρώπινο ορμέμφυτο της λατρείας, παρά τον ζωώδη εκείνο φόβο που υποκινούσε την λατρευτική έκφραση και παρά το ότι η πρώιμη αυτή πρακτική του επικεντρώθηκε σε πράγματα της φύσης.		85:7.1 (948.6) Nature worship may seem to have arisen naturally and spontaneously in the minds of primitive men and women, and so it did; but there was operating all this time in these same primitive minds the sixth adjutant spirit, which had been bestowed upon these peoples as a directing influence of this phase of human evolution. And this spirit was constantly stimulating the worship urge of the human species, no matter how primitive its first manifestations might be. The spirit of worship gave definite origin to the human impulse to worship, notwithstanding that animal fear motivated the expression of worshipfulness, and that its early practice became centered upon objects of nature.
85:7.2 (948.7) Πρέπει να θυμάστε ότι το συναίσθημα, όχι η λογική ήταν η επίδραση που καθοδηγούσε και έλεγχε όλα τα εξελικτικά επιτεύγματα. Για τον πρωτόγονο νου ελάχιστη διαφορά υπάρχει μεταξύ του φόβου, της αποφυγής, της απότισης σεβασμού και της λατρείας.		85:7.2 (948.7) You must remember that feeling, not thinking, was the guiding and controlling influence in all evolutionary development. To the primitive mind there is little difference between fearing, shunning, honoring, and worshiping.
85:7.3 (948.8) Όταν η λατρευτική παρόρμηση παραινείται και κατευθύνεται από τη σοφία – τη στοχαστική και εμπειρική σκέψη – αρχίζει τότε να εξελίσσεται στο φαινόμενο της αληθούς θρησκείας. Όταν το έβδομο συνοδό πνεύμα, το πνεύμα της σοφίας, επιτύχει αποτελεσματική λειτουργία, τότε δια της λατρείας ο άνθρωπος αρχίζει να απομακρύνεται από τη φύση και τα φυσικά αντικείμενα και να πλησιάζει το Θεό της φύσης και τον αιώνιο Δημιουργό όλων των φυσικών καταστάσεων.		85:7.3 (948.8) When the worship urge is admonished and directed by wisdom—meditative and experiential thinking—it then begins to develop into the phenomenon of real religion. When the seventh adjutant spirit, the spirit of wisdom, achieves effective ministration, then in worship man begins to turn away from nature and natural objects to the God of nature and to the eternal Creator of all things natural.
85:7.4 (949.1) [Παρουσιάσθηκε από έναν Λαμπρό Εσπερινό Αστέρα του Νέβαδον.]		85:7.4 (949.1) [Presented by a Brilliant Evening Star of Nebadon.]