Εγγραφο 65   Paper 65
Ο ΥΠΕΡΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ   The Overcontrol of Evolution
65:0.1 (730.1) Η βασική εξελικτική υλική ζωή – η προ της διάνοιας ζωή – είναι ο σχηματισμός των Κυρίαρχων Φυσικών Ελεγκτών και η λειτουργία της μετάδοσης της ζωής των Επτά Κυρίαρχων Πνευμάτων, σε συνδυασμό με το λειτούργημα των διατεταγμένων Φορέων της Ζωής. Ως αποτέλεσμα της ισότιμης λειτουργίας της τρίπτυχης αυτής δημιουργικότητας, αναπτύσσεται εκ του οργανισμού φυσική ικανότητα για τους διανοητικούς-υλικούς μηχανισμούς που απαιτούνται για την ευφυή αντίδραση στα εξωτερικά περιβαλλοντικά ερεθίσματα και, αργότερα, στα εσωτερικά ερεθίσματα, επιδράσεις προερχόμενες από την ίδια τη διάνοια του οργανισμού.   65:0.1 (730.1) BASIC evolutionary material life—premind life—is the formulation of the Master Physical Controllers and the life-impartation ministry of the Seven Master Spirits in conjunction with the active ministration of the ordained Life Carriers. As a result of the co-ordinate function of this threefold creativity there develops organismal physical capacity for mind—material mechanisms for intelligent reaction to external environmental stimuli and, later on, to internal stimuli, influences taking origin in the organismal mind itself.
65:0.2 (730.2) Υπάρχουν, λοιπόν, τρία ευδιάκριτα επίπεδα δημιουργία της ζωής και εξέλιξης:   65:0.2 (730.2) There are, then, three distinct levels of life production and evolution:
65:0.3 (730.3) 1. Ο χώρος της φυσικής ενέργειας – η δημιουργία της διανοητικής ικανότητας   65:0.3 (730.3) 1. The physical-energy domain—mind-capacity production.
65:0.4 (730.4) 2. Η διανοητική λειτουργία των συνοδών πνευμάτων – η οποία προστίθεται στην πνευματική λειτουργία   65:0.4 (730.4) 2. The mind ministry of the adjutant spirits—impinging upon spirit capacity.
65:0.5 (730.5) 3. Η πνευματική ιδιότητα της ανθρώπινης διάνοιας – κορυφούμενη στην πλήρωση των Προσαρμοστών της Σκέψης   65:0.5 (730.5) 3. The spirit endowment of mortal mind—culminating in Thought Adjuster bestowal.
65:0.6 (730.6) Τα μηχανικά, μη δεκτικά στη μάθηση, επίπεδα της ανταπόκρισης του οργανισμού προς το περιβάλλον είναι ο χώρος των φυσικών ελεγκτών. Τα συνοδά διανοητικά πνεύματα δραστηριοποιούν και ρυθμίζουν τους προσαρμόσιμους, ή μη δεκτικούς στη μάθηση τύπους διανοίας – εκείνους τους μηχανισμούς αντίδρασης των οργανισμών, οι οποίοι μπορούν να διδαχθούν από την πείρα. Και, όπως οι πνευματικοί συνοδοί χειρίζονται, με τον τρόπο αυτό, τις διανοητικές δυναμικές, έτσι και οι Φορείς της Ζωής ασκούν σημαντικό, διακριτικό έλεγχο επί των περιβαλλοντικών χαρακτηριστικών των εξελικτικών διαδικασιών, μέχρι τη στιγμή της εμφάνισης της ανθρώπινης βούλησης – της ικανότητας να γνωρίσει κανείς το Θεό και τη δύναμη του να επιλέξει να τον λατρεύει.   65:0.6 (730.6) The mechanical-nonteachable levels of organismal environmental response are the domains of the physical controllers. The adjutant mind-spirits activate and regulate the adaptative or nonmechanical-teachable types of mind—those response mechanisms of organisms capable of learning from experience. And as the spirit adjutants thus manipulate mind potentials, so do the Life Carriers exercise considerable discretionary control over the environmental aspects of evolutionary processes right up to the time of the appearance of human will—the ability to know God and the power of choosing to worship him.
65:0.7 (730.7) Είναι η ολοκληρωμένη λειτουργία των Φορέων τη Ζωής, των φυσικών ελεγκτών και των πνευματικών συνοδών, εκείνη η οποία διέπει τη λειτουργία της οργανικής εξέλιξης στους κατοικημένους κόσμους. Και αυτός είναι ο λόγος που η εξέλιξη – στην Ουράντια, ή αλλού – είναι πάντα σκόπιμη και ποτέ συμπτωματική.   65:0.7 (730.7) It is the integrated functioning of the Life Carriers, the physical controllers, and the spirit adjutants that conditions the course of organic evolution on the inhabited worlds. And this is why evolution—on Urantia or elsewhere—is always purposeful and never accidental.
1. ΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΤΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ^top   1. Life Carrier Functions ^top
65:1.1 (730.8) Οι Φορείς της Ζωής διαθέτουν δυνατότητες μεταμόρφωσης της προσωπικότητας τις οποίες ελάχιστες κατηγορίες πλασμάτων διαθέτουν. Αυτοί οι Υιοί του τοπικού σύμπαντος είναι ικανοί να λειτουργούν σε τρεις διαφορετικές φάσεις της ύπαρξης. Συνήθως ασκούν τα καθήκοντά τους ως ενδιάμεσης φάσης Υιοί, όντας στο επίπεδο αυτό από καταγωγή. Ένας Φορέας της Ζωής, όμως, σε μία τέτοια φάση ύπαρξης, δεν θα ήταν δυνατόν να λειτουργήσει στον ηλεκτροχημικό χώρο ως κατασκευαστής/συνενωτής των φυσικών ενεργειών και των υλικών σωματιδίων σε μονάδες ζώσας ύπαρξης.   65:1.1 (730.8) The Life Carriers are endowed with potentials of personality metamorphosis which but few orders of creatures possess. These Sons of the local universe are capable of functioning in three diverse phases of being. They ordinarily perform their duties as mid-phase Sons, that being the state of their origin. But a Life Carrier in such a stage of existence could not possibly function in the electrochemical domains as a fabricator of physical energies and material particles into units of living existence.
65:1.2 (730.9) Οι Φορείς της Ζωής μπορούν να λειτουργούν και πράγματι λειτουργούν στα εξής τρία επίπεδα:   65:1.2 (730.9) Life Carriers are able to function and do function on the following three levels:
65:1.3 (730.10) 1. Το φυσικό, ηλεκτροχημικό επίπεδο.   65:1.3 (730.10) 1. The physical level of electrochemistry.
65:1.4 (730.11) 2. Τη συνήθη ενδιάμεση φάση της σχεδόν μοροντιανής ύπαρξης.   65:1.4 (730.11) 2. The usual mid-phase of quasi-morontial existence.
65:1.5 (730.12) 3. Το προηγμένο ημι-πνευματικό επίπεδο.   65:1.5 (730.12) 3. The advanced semispiritual level.
65:1.6 (731.1) Όταν οι Φορείς της ζωής ετοιμασθούν για να αρχίσουν την εμφύτευση της ζωής και αφού επιλέξουν τον τόπο ενός τέτοιου εγχειρήματος, συγκαλούν την αρχαγγελική επιτροπή της μεταστοιχείωσης των Φορέων της Ζωής. Η ομάδα αυτή αποτελείται από δέκα τάξεις διαφορετικών οντοτήτων, περιλαμβανομένων των φυσικών ελεγκτών και των συνεργατών τους και προεδρεύεται από τον προϊστάμενο των αρχαγγέλων, ο οποίος λειτουργεί υπό την ιδιότητα αυτή, με την εντολή του Γαβριήλ και την άδεια των Αρχαίων των Ημερών. Όταν οι υπάρξεις αυτές τεθούν σε κύκλωμα σωστά, μπορούν να επιτύχουν τέτοιες τροποποιήσεις στους Φορείς της Ζωής, ώστε να τους κάνουν να λειτουργήσουν αμέσως στα φυσικά ηλεκτροχημικά επίπεδα.   65:1.6 (731.1) When the Life Carriers make ready to engage in life implantation, and after they have selected the sites for such an undertaking, they summon the archangel commission of Life Carrier transmutation. This group consists of ten orders of diverse personalities, including the physical controllers and their associates, and is presided over by the chief of archangels, who acts in this capacity by the mandate of Gabriel and with the permission of the Ancients of Days. When these beings are properly encircuited, they can effect such modifications in the Life Carriers as will enable them immediately to function on the physical levels of electrochemistry.
65:1.7 (731.2) Αφού δομηθούν τα πρότυπα της ζωής και ολοκληρωθούν δεόντως οι υλικές συγκροτήσεις, οι υπεράνω της ύλης δυνάμεις που εμπλέκονται στην εξάπλωση της ζωής δραστηριοποιούνται αμέσως και δημιουργείται η ζωή. Κατόπιν αυτού οι Φορείς της Ζωής επιστρέφουν αμέσως στην φυσιολογική, ενδιάμεση φάση της υπόστασής τους, ως οντότητες, έστω και αν αποκοπούν από κάθε ικανότητα να οργανώνουν – να δημιουργούν – καινούργια πρότυπα ζώσας ύλης.   65:1.7 (731.2) After the life patterns have been formulated and the material organizations have been duly completed, the supermaterial forces concerned in life propagation become forthwith active, and life is existent. Whereupon the Life Carriers are immediately returned to their normal mid-phase of personality existence, in which estate they can manipulate the living units and maneuver the evolving organisms, even though they are shorn of all ability to organize—create—new patterns of living matter.
65:1.8 (731.3) Αφού η οργανική εξέλιξη ακολουθήσει μια συγκεκριμένη πορεία και η ελεύθερη βούληση του ανθρώπου εμφανισθεί στους ανώτερους εξελισσόμενους οργανισμούς, οι Φορείς της Ζωής πρέπει είτε να εγκαταλείψουν τον πλανήτη, είτε να δώσουν όρκο αποποίησης. Δηλαδή, πρέπει να δεσμευθούν ότι θα απόσχουν κάθε προσπάθειας να επηρεάσουν περαιτέρω την πορεία της οργανικής εξέλιξης. Και όταν παρόμοιοι όρκοι δοθούν εκούσια από τους Φορείς της Ζωής, που επιλέγουν να παραμείνουν στον πλανήτη ως μελλοντικοί σύμβουλοι εκείνων στους οποίους θα εμπιστευθεί η υπόθαλψη των πρόσφατα εξελισσόμενων αυτόβουλων πλασμάτων, συγκαλείται μία δωδεκαμελής επιτροπή, της οποίας προΐσταται ο αρχηγός των Εσπερινών Αστέρων, ο οποίος ενεργεί έχοντας λάβει το δικαίωμα αυτό από τον Κυρίαρχο του Συστήματος καθώς και με την άδεια του Γαβριήλ. Και μετά από αυτό, οι Φορείς της Ζωής μεταστοιχειώνονται στην τρίτη φάση της υπόστασής τους – το ημι-πνευματικό επίπεδο υπόστασης. Έχω κι΄ εγώ υπηρετήσει στην Ουράντια, σ’ αυτή την τρίτη φάση της ύπαρξης, από την εποχή του Άντον και της Φόντα.   65:1.8 (731.3) After organic evolution has run a certain course and free will of the human type has appeared in the highest evolving organisms, the Life Carriers must either leave the planet or take renunciation vows; that is, they must pledge themselves to refrain from all attempts further to influence the course of organic evolution. And when such vows are voluntarily taken by those Life Carriers who choose to remain on the planet as future advisers to those who shall be intrusted with the fostering of the newly evolved will creatures, there is summoned a commission of twelve, presided over by the chief of the Evening Stars, acting by authority of the System Sovereign and with permission of Gabriel; and forthwith these Life Carriers are transmuted to the third phase of personality existence—the semispiritual level of being. And I have functioned on Urantia in this third phase of existence ever since the times of Andon and Fonta.
65:1.9 (731.4) Ανυπομονούμε να έλθει η εποχή, όπου το σύμπαν θα εγκατασταθεί στο φως και τη ζωή, σ’ ένα πιθανό τέταρτο στάδιο ύπαρξης, όπου θα γίνουμε απόλυτα πνευματικοί, δεν μας έχει, όμως, αποκαλυφθεί ποτέ με ποιο τρόπο μπορούμε να επιτύχουμε αυτό τον επιθυμητό και προηγμένο βαθμό.   65:1.9 (731.4) We look forward to a time when the universe may be settled in light and life, to a possible fourth stage of being wherein we shall be wholly spiritual, but it has never been revealed to us by what technique we may attain this desirable and advanced estate.
2. ΤΟ ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΟ ΠΑΝΟΡΑΜΑ ^top   2. The Evolutionary Panorama ^top
65:2.1 (731.5) Η ιστορία της ανέλιξης του ανθρώπου από το στάδιο των φυκιών στην κυριαρχία της επί της γης δημιουργίας είναι, πράγματι, μια εποποιία βιολογικού αγώνα και διανοητικής επιβίωσης. Οι αρχικοί πρόγονοι του ανθρώπου ήταν κυριολεκτικά ο βούρκος και η λάσπη του βυθού στους κόλπους και τις λιμνοθάλασσες με τα νωθρά, ζεστά νερά των απέραντων ακτογραμμών των αρχαίων εσωτερικών θαλασσών, των ίδιων εκείνων των νερών στα οποία οι Φορείς της Ζωής εγκατέστησαν τις τρεις ανεξάρτητες εμφυτεύσεις της ζωής στην Ουράντια.   65:2.1 (731.5) The story of man’s ascent from seaweed to the lordship of earthly creation is indeed a romance of biologic struggle and mind survival. Man’s primordial ancestors were literally the slime and ooze of the ocean bed in the sluggish and warm-water bays and lagoons of the vast shore lines of the ancient inland seas, those very waters in which the Life Carriers established the three independent life implantations on Urantia.
65:2.2 (731.6) Ελάχιστα είδη των πρώιμων ειδών της θαλάσσιας βλάστησης που συμμετείχαν σ’ εκείνες τις εποχιακές αλλαγές, οι οποίες κατέληξαν στους ζωόμορφους, ασαφούς φύσης οργανισμούς, υπάρχουν σήμερα. Οι σπόγγοι είναι τα επιζώντα ενός εκ των πρώιμων αυτών ενδιάμεσων ειδών, των οργανισμών εκείνων δια των οποίων συντελέσθηκε η σταδιακή μετάβαση από τα φυτά στα ζώα. Οι αρχικές αυτές μεταβατικές μορφές, ενώ δεν ήταν ίδιες με τους σημερινούς σπόγγους, έμοιαζαν πολύ μ’ αυτούς. Υπήρχαν πραγματικοί, ασαφούς φύσης οργανισμοί – ούτε φυτά, ούτε ζώα – αλλά οδηγήθηκαν τελικά στην ανάπτυξη των αληθινών ζωικών μορφών.   65:2.2 (731.6) Very few species of the early types of marine vegetation that participated in those epochal changes which resulted in the animallike borderland organisms are in existence today. The sponges are the survivors of one of these early midway types, those organisms through which the gradual transition from the vegetable to the animal took place. These early transition forms, while not identical with modern sponges, were much like them; they were true borderline organisms—neither vegetable nor animal—but they eventually led to the development of the true animal forms of life.
65:2.3 (732.1) Τα βακτήρια, απλοί, φυτικοί οργανισμοί πολύ πρωτόγονης φύσης, ελάχιστα έχουν αλλάξει από την απαρχή της ζωής. Παρουσιάζουν, επιπλέον, ένα βαθμό οπισθοδρόμησης στην παρασιτική τους συμπεριφορά. Πολλοί από τους μύκητες αντιπροσωπεύουν επίσης μία οπισθοδρόμηση στην εξέλιξη, όντας φυτά που έχασαν την ικανότητα να παράγουν χλωροφύλλη και έγιναν περισσότερο, ή λιγότερο παρασιτικά. Η πλειονότητα των νοσογόνων βακτηρίων και των συνεπικουρούντων ομάδων των ιών ανήκουν σ’ αυτή την ομάδα των αποστατών, παρασιτικών μυκήτων. Κατά τις εποχές που μεσολάβησαν, ολόκληρο το απέραντο βασίλειο των φυτών εξελίχθηκε από προγόνους από τους οποίους προέρχονται, επίσης, τα βακτήρια.   65:2.3 (732.1) The bacteria, simple vegetable organisms of a very primitive nature, are very little changed from the early dawn of life; they even exhibit a degree of retrogression in their parasitic behavior. Many of the fungi also represent a retrograde movement in evolution, being plants which have lost their chlorophyll-making ability and have become more or less parasitic. The majority of disease-causing bacteria and their auxiliary virus bodies really belong to this group of renegade parasitic fungi. During the intervening ages all of the vast kingdom of plant life has evolved from ancestors from which the bacteria have also descended.
65:2.4 (732.2) Ο ανώτερος πρωτοζωικός τύπος ζώου εμφανίσθηκε και εμφανίσθηκε ξαφνικά. Και από τους μακρινούς αυτούς καιρούς, η αμοιβάδα, ο τυπικός μονοκύτταρος ζωικός οργανισμός, ελάχιστα έχει εξελιχθεί. Διασκεδάζει σήμερα ακριβώς όπως όταν ήταν το τελευταίο και μέγιστο επίτευγμα στην εξέλιξη της ζωής. Το ελαχιστότατο αυτό πλάσμα και τα πρωτόζωα εξαδέλφια του είναι για τη ζωική δημιουργία ό,τι είναι τα βακτήρια για το φυτικό βασίλειο. Αντιπροσωπεύουν την επιβίωση των αρχικών εξελικτικών βημάτων στη διαφοροποίηση της ζωής μαζί με την αποτυχία της συνακόλουθης εξέλιξης.   65:2.4 (732.2) The higher protozoan type of animal life soon appeared, and appeared suddenly. And from these far-distant times the ameba, the typical single-celled animal organism, has come on down but little modified. He disports himself today much as he did when he was the last and greatest achievement in life evolution. This minute creature and his protozoan cousins are to the animal creation what bacteria are to the plant kingdom; they represent the survival of the first early evolutionary steps in life differentiation together with failure of subsequent development.
65:2.5 (732.3) Σύντομα τα πρώιμα είδη των μονοκύτταρων οργανισμών συνενώθηκαν σε κοινότητες, αρχικά στο πρότυπο του μαστιγοφόρου volvox(*) και τώρα πλέον στο πρότυπο της Ύδρας(*) και της μέδουσας. Ακόμη αργότερα αναπτύχθηκαν οι αστερίες, τα απολιθωμένα κρινάκια, οι αχινοί, τα άλλα εχινόδερμα, οι εκατόποδες, τα έντομα, οι αράχνες, τα οστρακόδερμα, καθώς και οι στενά συνδεόμενες ομάδες των χερσαίων σκουληκιών και της βδέλλας, τις οποίες γρήγορα ακολούθησαν τα μαλάκια – τα στρείδια, τα χταπόδια και τα σαλιγκάρια. Εκατοντάδες εκατοντάδων ειδών παρεμβλήθηκαν και χάθηκαν. Αναφορά γίνεται μόνο σ’ εκείνα που επέζησαν κατά τον μακραίωνο αγώνα. Τέτοια μη προοδευτικά είδη, μαζί με την μετέπειτα εμφανισθείσα οικογένεια των ψαριών, αντιπροσωπεύουν σήμερα τους στάσιμους τύπους των πρώιμων και κατώτερων ζώων, κλάδους του δένδρου της ζωής που απέτυχαν να εξελιχθούν.   65:2.5 (732.3) Before long the early single-celled animal types associated themselves in communities, first on the plan of the Volvox and presently along the lines of the Hydra and jellyfish. Still later there evolved the starfish, stone lilies, sea urchins, sea cucumbers, centipedes, insects, spiders, crustaceans, and the closely related groups of earthworms and leeches, soon followed by the mollusks—the oyster, octopus, and snail. Hundreds upon hundreds of species intervened and perished; mention is made only of those which survived the long, long struggle. Such nonprogressive specimens, together with the later appearing fish family, today represent the stationary types of early and lower animals, branches of the tree of life which failed to progress.
65:2.6 (732.4) Η σκηνή ήταν, λοιπόν, έτοιμη για την εμφάνιση των πρώτων σπονδυλωτών ζώων, των ψαριών. Από αυτή την οικογένεια των ψαριών αναπτύχθηκαν δύο μοναδικές παραλλαγές, ο βάτραχος και η σαλαμάνδρα. Και ήταν ο βάτραχος εκείνος που άρχισε τη σειρά αυτή των προοδευτικών διαφοροποιήσεων στην εξέλιξη των ζώων(*) η οποία κορυφώθηκε στον ίδιο τον άνθρωπο.   65:2.6 (732.4) The stage was thus set for the appearance of the first backboned animals, the fishes. From this fish family there sprang two unique modifications, the frog and the salamander. And it was the frog which began that series of progressive differentiations in animal life that finally culminated in man himself.
65:2.7 (732.5) Ο βάτραχος είναι ένας από τους παλαιότερους επιζώντες προγόνους της ανθρώπινης φυλής, αλλά και εκείνος απέτυχε να εξελιχθεί, παραμένοντας σήμερα εν πολλοίς όπως ήταν εκείνους τους μακρινούς καιρούς. Ο βάτραχος είναι το μοναδικό είδος προγόνου των πρώιμων φυλών που ζει σήμερα στην επιφάνεια της γης. Η ανθρώπινη φυλή δεν έχει επιζώντες προγόνους μεταξύ του βατράχου και των Εσκιμώων.   65:2.7 (732.5) The frog is one of the earliest of surviving human-race ancestors, but it also failed to progress, persisting today much as in those remote times. The frog is the only species ancestor of the early dawn races now living on the face of the earth. The human race has no surviving ancestry between the frog and the Eskimo.
65:2.8 (732.6) Οι βάτραχοι οδήγησαν στη δημιουργία των Ερπετών, μιας μεγάλης οικογένειας ζώων η οποία έχει, σχεδόν, εκλείψει, αλλά που πριν χαθεί δημιούργησε ολόκληρη την οικογένεια των πτηνών, καθώς και πολυάριθμες κατηγορίες θηλαστικών.   65:2.8 (732.6) The frogs gave rise to the Reptilia, a great animal family which is virtually extinct, but which, before passing out of existence, gave origin to the whole bird family and the numerous orders of mammals.
65:2.9 (732.7) Το μεγαλύτερο, πιθανόν, μεμονωμένο άλμα σ’ ολόκληρη την προ του ανθρώπου εξέλιξη έγινε όταν τα ερπετά έγιναν πουλιά. Τα σημερινά είδη των πουλιών – οι αετοί, οι πάπιες, τα περιστέρια και οι στρουθοκάμηλοι –όλα κατάγονται από τα πελώρια ερπετά του πολύ μακρινού παρελθόντος.   65:2.9 (732.7) Probably the greatest single leap of all prehuman evolution was executed when the reptile became a bird. The bird types of today—eagles, ducks, pigeons, and ostriches—all descended from the enormous reptiles of long, long ago.
65:2.10 (732.8) Το βασίλειο των ερπετών, που προήλθε από την γενιά των βατράχων, αντιπροσωπεύεται σήμερα από τέσσερις επιζήσασες κατηγορίες: δύο μη προοδευτικές, τα φίδια και τις σαύρες, μαζί με τα ξαδέλφια τους, τους αλιγάτορες και τις χελώνες. Μία εν μέρει προοδευτική, την οικογένεια των πουλιών καθώς και από μία τέταρτη, τους προγόνους των θηλαστικών και τους άμεσους απογόνους του ανθρώπινου είδους. Αν και έχει, ωστόσο, από μακρού χαθεί, το μέγεθος των περαστικών ερπετών αντηχεί στους ελέφαντες και τα μαστόδοντα, ενώ οι παράξενες μορφές τους διαιωνίσθηκαν στα καγκουρό, που προχωρούν πηδώντας.   65:2.10 (732.8) The kingdom of reptiles, descended from the frog family, is today represented by four surviving divisions: two nonprogressive, snakes and lizards, together with their cousins, alligators and turtles; one partially progressive, the bird family, and the fourth, the ancestors of mammals and the direct line of descent of the human species. But though long departed, the massiveness of the passing Reptilia found echo in the elephant and mastodon, while their peculiar forms were perpetuated in the leaping kangaroos.
65:2.11 (733.1) Μόνο δεκατέσσερις ομάδες ταξινόμησης εμφανίσθηκαν στην Ουράντια, με τα ψάρια να είναι η τελευταία, ενώ δεν εξελίχθηκαν νέες κατηγορίες από όταν εμφανίσθηκαν τα πουλιά και τα θηλαστικά.   65:2.11 (733.1) Only fourteen phyla have appeared on Urantia, the fishes being the last, and no new classes have developed since birds and mammals.
65:2.12 (733.2) Ήταν από ένα ευκίνητο, μικρό, έρποντα δεινόσαυρο με σαρκοβόρες ορέξεις, ο οποίος, όμως, διέθετε μεγάλο εγκέφαλο, που τα εγκυμονούντα θηλαστικά εμφανίσθηκαν ξαφνικά. Τα θηλαστικά αυτά εξελίχθηκαν ραγδαία και με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, όχι μόνο δημιουργώντας τις συνήθεις, σύγχρονες ποικιλίες, αλλά εξελισσόμενα επίσης σε θαλάσσια είδη, όπως είναι οι φάλαινες και οι φώκιες, καθώς και σε ιπτάμενα, όπως η οικογένεια των νυκτερίδων.   65:2.12 (733.2) It was from an agile little reptilian dinosaur of carnivorous habits but having a comparatively large brain that the placental mammals suddenly sprang. These mammals developed rapidly and in many different ways, not only giving rise to the common modern varieties but also evolving into marine types, such as whales and seals, and into air navigators like the bat family.
65:2.13 (733.3) Έτσι, λοιπόν, εξελίχθηκε ο άνθρωπος από τα ανώτερα θηλαστικά, εκπορευόμενος κυρίως από την εμφύτευση της ζωής που έγινε στη δύση, στις αρχαίες, από ανατολάς προς δυσμάς προστατευμένες θάλασσες. Οι ανατολικές και κεντρικές ομάδες των ζώντων οργανισμών γρήγορα αναπτύχθηκαν καλά, προς την κατάκτηση των προ του ανθρώπου επιπέδων της ζωικής υπόστασης. Καθώς, όμως, οι αιώνες περνούσαν, η ανατολική εστία της τοποθέτησης της ζωής απέτυχε να φθάσει σ’ ένα ικανοποιητικό επίπεδο ευφυούς, προ-ανθρώπινης κατάστασης, έχοντας υποστεί τέτοιες επανειλημμένες και ανεπανόρθωτες απώλειες των ανώτερων ειδών του σπέρματος-πλάσματος, ώστε αποκόπηκε για πάντα από τη δύναμη να αποκαταστήσει τις ανθρώπινες ικανότητες.   65:2.13 (733.3) Man thus evolved from the higher mammals derived principally from the western implantation of life in the ancient east-west sheltered seas. The eastern and central groups of living organisms were early progressing favorably toward the attainment of prehuman levels of animal existence. But as the ages passed, the eastern focus of life emplacement failed to attain a satisfactory level of intelligent prehuman status, having suffered such repeated and irretrievable losses of its highest types of germ plasm that it was forever shorn of the power to rehabilitate human potentialities.
65:2.14 (733.4) Εφ’ όσον η ποιότητα της διανοητικής ικανότητας για ανάπτυξη σ’ αυτή την ανατολική ομάδα ήταν τόσο συγκεκριμένα κατώτερη εκείνης των δύο άλλων ομάδων, οι Φορείς της Ζωής, με τη συναίνεση των ανωτέρων τους, διαμόρφωσαν(*) έτσι το περιβάλλον ώστε να περιορίσουν περαιτέρω τους κατώτερους αυτούς προ-ανθρώπινους γόνους της εξελισσόμενης ζωής. Σε όλες τις φαινομενικές εκδηλώσεις, η εξαφάνιση αυτών των κατώτερων ομάδων των πλασμάτων ήταν συμπτωματική, στην πραγματικότητα, όμως, ήταν απολύτως σκόπιμη.   65:2.14 (733.4) Since the quality of the mind capacity for development in this eastern group was so definitely inferior to that of the other two groups, the Life Carriers, with the consent of their superiors, so manipulated the environment as further to circumscribe these inferior prehuman strains of evolving life. To all outward appearances the elimination of these inferior groups of creatures was accidental, but in reality it was altogether purposeful.
65:2.15 (733.5) Αργότερα στην εξελικτική ανάπτυξη της διάνοιας, οι λεμούριοι πρόγονοι του ανθρώπινου είδους προόδευσαν πολύ περισσότερο στη Βόρεια Αμερική από όσο σε άλλες περιοχές. Και γι’ αυτό κατέληξαν να μεταναστεύσουν από τη σκηνή της εμφύτευσης της ζωής στα δυτικά, πάνω από τη γέφυρα ξηράς του Βερίγγειου και να κατηφορίσουν την ακτή προς τη νοτιοδυτική Ασία, όπου εξακολούθησαν να εξελίσσονται και να επωφελούνται από την προσθήκη ορισμένων γενών της κεντρικής ομάδας της ζωής. Έτσι ο άνθρωπος εξελίχθηκε από ορισμένα γένη δυτικής και κεντρικής ζωής, αλλά στις κεντρικές ως τις σχεδόν ανατολικές περιοχές.   65:2.15 (733.5) Later in the evolutionary unfolding of intelligence, the lemur ancestors of the human species were far more advanced in North America than in other regions; and they were therefore led to migrate from the arena of western life implantation over the Bering land bridge and down the coast to southwestern Asia, where they continued to evolve and to benefit by the addition of certain strains of the central life group. Man thus evolved out of certain western and central life strains but in the central to near-eastern regions.
65:2.16 (733.6) Με τον τρόπο αυτό, η ζωή που εμφυτεύθηκε στην Ουράντια εξελίχθηκε μέχρι την εποχή των πάγων, όταν ο άνθρωπος καθ’ εαυτός εμφανίσθηκε και άρχισε τη γεμάτη απρόοπτα διαδρομή του στον πλανήτη. Και η εμφάνιση αυτή του πρωτόγονου ανθρώπου στη γη κατά την εποχή των πάγων δεν ήταν απλώς σύμπτωση. Ήταν σχεδιασμένη. Οι κακουχίες και η δριμύτητα του κλίματος υπήρξαν από κάθε άποψη προσαρμοσμένες στο σκοπό της υπόθαλψης της δημιουργίας ενός σκληραγωγημένου τύπου ανθρώπινων υπάρξεων με τρομακτική ικανότητα επιβίωσης.   65:2.16 (733.6) In this way the life that was planted on Urantia evolved until the ice age, when man himself first appeared and began his eventful planetary career. And this appearance of primitive man on earth during the ice age was not just an accident; it was by design. The rigors and climatic severity of the glacial era were in every way adapted to the purpose of fostering the production of a hardy type of human being with tremendous survival endowment.
3. Η ΥΠΟΘΑΛΨΗ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ^top   3. The Fostering of Evolution ^top
65:3.1 (733.7) Δύσκολα θα γίνει δυνατόν να εξηγήσουμε στο σημερινό ανθρώπινο νου πολλά από τα παράξενα και φαινομενικά αφύσικα περιστατικά της πρώιμης εξελικτικής προόδου. Ένα σκόπιμο σχέδιο βρισκόταν σε λειτουργία σ’ όλες αυτές τις, φαινομενικά παράξενες, εξελίξεις των ζώντων οργανισμών, αλλά δεν μας επιτρέπεται, αυθαίρετα, να αναμιχθούμε στην εξέλιξη των προτύπων της ζωής, αφού τεθούν σε λειτουργία.   65:3.1 (733.7) It will hardly be possible to explain to the present-day human mind many of the queer and apparently grotesque occurrences of early evolutionary progress. A purposeful plan was functioning throughout all of these seemingly strange evolutions of living things, but we are not allowed arbitrarily to interfere with the development of the life patterns after they have once been set in operation.
65:3.2 (733.8) Οι Φορείς της Ζωής μπορούν να χρησιμοποιήσουν κάθε δυνατό φυσικό πόρο και να αξιοποιήσουν οποιαδήποτε και όλες τις τυχαίες περιστάσεις, οι οποίες θα βελτιώσουν την εξελικτική πρόοδο του πειράματος της ζωής, αλλά δεν μας επιτρέπεται να παρέμβουμε από μηχανικής πλευράς, ή να χειρισθούμε αυθαίρετα τη καθοδήγηση και την πορεία της εξέλιξης είτε των φυτών, είτε των ζώων.   65:3.2 (733.8) Life Carriers may employ every possible natural resource and may utilize any and all fortuitous circumstances which will enhance the developmental progress of the life experiment, but we are not permitted mechanically to intervene in, or arbitrarily to manipulate the conduct and course of, either plant or animal evolution.
65:3.3 (733.9) Έχετε μάθει ότι οι θνητοί της Ουράντια εξελίχθηκαν δια της ανάπτυξης του πρωτόγονου βατράχου και ότι αυτό το ανελισσόμενο γένος, μεταφέρθηκε εν δυνάμει σ’ ένα μοναδικό βάτραχο, που μετά βίας διέφυγε την εξόντωση σε μία δεδομένη στιγμή. Ωστόσο, δεν πρέπει να θεωρηθεί ότι η εξέλιξη της ανθρωπότητας θα είχε τερματισθεί από ένα ατύχημα στο σημείο αυτό. Την ίδια εκείνη τη στιγμή παρατηρούσανε και υποθάλπαμε όχι λιγότερα από χίλια διαφορετικά και σε απομακρυσμένες περιοχές ευρισκόμενα, μεταλλασσόμενα ζωικά γένη τα οποία θα μπορούσαν να έχουν κατευθυνθεί σε πολλά διαφορετικά πρότυπα προ-ανθρώπινης εξέλιξης. Ο συγκεκριμένος αυτός προγονικός βάτραχος αντιπροσώπευε την τρίτη μας επιλογή, με τα δύο προηγούμενα ζωικά γένη να έχουν χαθεί παρ’ όλες μας τις προσπάθειες να τα διατηρήσουμε.   65:3.3 (733.9) You have been informed that Urantia mortals evolved by way of primitive frog development, and that this ascending strain, carried in potential in a single frog, narrowly escaped extinction on a certain occasion. But it should not be inferred that the evolution of mankind would have been terminated by an accident at this juncture. At that very moment we were observing and fostering no less than one thousand different and remotely situated mutating strains of life which could have been directed into various different patterns of prehuman development. This particular ancestral frog represented our third selection, the two prior life strains having perished in spite of all our efforts toward their conservation.
65:3.4 (734.1) Επιπλέον, η απώλεια του Άντον και της Φόντα πριν αποκτήσουν απογόνους, αν και θα καθυστερούσε την ανθρώπινη εξέλιξη, δεν θα την είχε εμποδίσει. Μετά την εμφάνιση του Άντον και της Φόντα και πριν οι μεταλλασσόμενες δυναμικές της ζωής για τη δημιουργία του ανθρώπου εξαντληθούν, εξελίχθηκαν όχι λιγότερα από επτά χιλιάδες ευνοϊκά γένη που θα μπορούσαν να επιτύχουν ένα είδος ανθρώπινου τύπου εξέλιξης. Και πολλά από τα καλύτερα αυτά γένη αφομοιώθηκαν εν συνεχεία από τους διάφορους κλάδους του διευρυνόμενου ανθρώπινου είδους.   65:3.4 (734.1) Even the loss of Andon and Fonta before they had offspring, though delaying human evolution, would not have prevented it. Subsequent to the appearance of Andon and Fonta and before the mutating human potentials of animal life were exhausted, there evolved no less than seven thousand favorable strains which could have achieved some sort of human type of development. And many of these better stocks were subsequently assimilated by the various branches of the expanding human species.
65:3.5 (734.2) Πολύ πριν ο Υλικός Υιός και η Θυγατέρα, οι βιολογικοί εξευγενιστές, φθάσουν σ’ έναν πλανήτη, οι δυναμικές των εξελισσόμενων ζωικών ειδών για τη δημιουργία του ανθρώπου έχουν εξαντληθεί. Η βιολογική αυτή κατάσταση της ζωής αποκαλύπτεται στους φορείς της Ζωής από το φαινόμενο της τρίτης φάσης της συνοδού πνευματικής κινητοποίησης, η οποία επισυμβαίνει αυτόματα, ταυτόχρονα με την εξάντληση της δυνατότητας του συνόλου της ζωής να δημιουργήσει τις μεταλλαγμένες δυναμικές των προ-ανθρώπινων όντων.   65:3.5 (734.2) Long before the Material Son and Daughter, the biologic uplifters, arrive on a planet, the human potentials of the evolving animal species have been exhausted. This biologic status of animal life is disclosed to the Life Carriers by the phenomenon of the third phase of adjutant spirit mobilization, which automatically occurs concomitantly with the exhaustion of the capacity of all animal life to give origin to the mutant potentials of prehuman individuals.
65:3.6 (734.3) Η ανθρώπινη φυλή στην Ουράντια πρέπει να επιλύσει τα προβλήματα της ηθικής ανάπτυξης με τα γένη που διαθέτει – δεν πρόκειται να εξελιχθούν άλλες φυλές από προ-ανθρώπινους πόρους, σε όλους τους μέλλοντες καιρούς. Το γεγονός, ωστόσο, αυτό δεν αποκλείει την δυνατότητα της κατάκτησης απείρως ανώτερων επιπέδων ανθρώπινης ανάπτυξης δια της ευφυούς υπόθαλψης των εξελικτικών δυναμικών οι οποίες ακόμη ενυπάρχουν στις ανθρώπινες φυλές. Εκείνοι το οποίο εμείς, οι Φορείς της Ζωής, πράττουμε για την υπόθαλψη και διατήρηση των ζωικών γενών πριν την εμφάνιση της ανθρώπινης βούλησης, πρέπει ο άνθρωπος να το κάνει ο ίδιος για τον εαυτό του μετά από ένα τέτοιο γεγονός και κατόπιν της αποχώρησής μας από την ενεργό συμμετοχή στην εξέλιξη. Μ’ ένα γενικό τρόπο, το εξελικτικό πεπρωμένο του ανθρώπου βρίσκεται στα ίδια του τα χέρια και η επιστημονική έρευνα πρέπει, αργά ή γρήγορα, να υπερκεράσει την απρογραμμάτιστη λειτουργία της ανεξέλεγκτης φυσικής επιλογής και της τυχαίας επιβίωσης.   65:3.6 (734.3) Mankind on Urantia must solve its problems of mortal development with the human stocks it has—no more races will evolve from prehuman sources throughout all future time. But this fact does not preclude the possibility of the attainment of vastly higher levels of human development through the intelligent fostering of the evolutionary potentials still resident in the mortal races. That which we, the Life Carriers, do toward fostering and conserving the life strains before the appearance of human will, man must do for himself after such an event and subsequent to our retirement from active participation in evolution. In a general way, man’s evolutionary destiny is in his own hands, and scientific intelligence must sooner or later supersede the random functioning of uncontrolled natural selection and chance survival.
65:3.7 (734.4) Και μιλώντας για την υπόθαλψη της εξέλιξης, να μην παραλείψουμε να τονίσουμε ότι, στο μακραίωνο μέλλον που έρχεται όταν, κάποια στιγμή, προσαρτηθείτε στο σώμα των Φορέων της Ζωής, θα έχετε άφθονες και μεγάλες ευκαιρίες να προσφέρετε υποδείξεις και να κάνετε κάθε δυνατή βελτίωση στα σχέδια και την τεχνική της διαχείρισης και της μεταφύτευσης της ζωής. Κάνετε υπομονή! Αν έχετε καλές ιδέες, αν ο νους σας γεννήσει καινούργιες μεθόδους διαχείρισης για οποιοδήποτε σημείο του συμπαντικού χώρου, τότε σίγουρα θα έχετε την ευκαιρία να τις παρουσιάσετε στους συνεργάτες και συντρόφους σας διαχειριστές, τα χρόνια που θα έλθουν.   65:3.7 (734.4) And in discussing the fostering of evolution, it would not be amiss to point out that, in the long future ahead, when you may sometime be attached to a corps of Life Carriers, you will have abundant and ample opportunity to offer suggestions and make any possible improvements in the plans and technique of life management and transplantation. Be patient! If you have good ideas, if your minds are fertile with better methods of administration for any part of the universal domains, you are certainly going to have an opportunity to present them to your associates and fellow administrators in the ages to come.
4. ΤΟ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑ ΤΗΣ ΟΥΡΑΝΤΙΑ ^top   4. The Urantia Adventure ^top
65:4.1 (734.5) Μην παραβλέπετε το γεγονός ότι η Ουράντια ανετέθη σ’ εμάς ως πειραματικός για τη ζωή κόσμος. Σ’ αυτόν τον πλανήτη κάναμε την εξηκοστή μας απόπειρα να τροποποιήσουμε και, ει δυνατόν, να βελτιώσουμε την προσαρμογή της Σατάνια στα πρότυπα ζωής του Νέβαδον, ενώ έχει καταγραφεί ότι επιτύχαμε πολυάριθμες ευεργετικές τροποποιήσεις των τυπικών προτύπων της ζωής. Για να γίνω σαφής, στην Ουράντια επεξεργασθήκαμε και περιγράψαμε ικανοποιητικά όχι λιγότερα από είκοσι οκτώ χαρακτηριστικά τροποποίησης της ζωής, τα οποία θα εξυπηρετήσουν ολόκληρο τον Νέβαδον, σε όλους τους μελλοντικούς καιρούς.   65:4.1 (734.5) Do not overlook the fact that Urantia was assigned to us as a life-experiment world. On this planet we made our sixtieth attempt to modify and, if possible, improve the Satania adaptation of the Nebadon life designs, and it is of record that we achieved numerous beneficial modifications of the standard life patterns. To be specific, on Urantia we worked out and have satisfactorily demonstrated not less than twenty-eight features of life modification which will be of service to all Nebadon throughout all future time.
65:4.2 (735.1) Η εγκαθίδρυση, ωστόσο, της ζωής δε κανένα κόσμο εν είναι ποτέ πειραματική, με την έννοια ότι επιχειρείται κάτι αδόκιμο και άγνωστο. Η εξέλιξη της ζωής είναι μια τεχνική πάντα προοδευτική, διαφορετική και μεταβλητή αλλά ποτέ επικίνδυνη, ανεξέλεγκτη, ούτε εντελώς εμπειρική, με την έννοια του τυχαίου.   65:4.2 (735.1) But the establishment of life on no world is ever experimental in the sense that something untried and unknown is attempted. The evolution of life is a technique ever progressive, differential, and variable, but never haphazard, uncontrolled, nor wholly experimental, in the accidental sense.
65:4.3 (735.2) Πολλά χαρακτηριστικά της ανθρώπινης ζωής παρέχουν άφθονες αποδείξεις ότι το φαινόμενο της ύπαρξης των θνητών είχε ευφυώς σχεδιασθεί, ότι η οργανική εξέλιξη δεν είναι ένα απλό κοσμικό ατύχημα. Όταν ένα ζωντανό κύτταρο τραυματισθεί, διαθέτει την ικανότητα να επεξεργάζεται ορισμένες χημικές ουσίες οι οποίες είναι έτσι δομημένες, ώστε να διεγείρουν και να δραστηριοποιούν τα γειτονικά, φυσιολογικά κύτταρα, ώστε να μπορέσουν αμέσως να αρχίσουν την έκκριση συγκεκριμένων ουσιών οι οποίες διευκολύνουν τις επουλωτικές διαδικασίες στο τραύμα. Και την ίδια στιγμή, τα φυσιολογικά αυτά, μη τραυματισμένα κύτταρα αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται – ουσιαστικά αρχίζουν να λειτουργούν δημιουργώντας νέα κύτταρα για να αντικαταστήσουν οποιαδήποτε συντροφικά κύτταρα καταστράφηκαν, πιθανόν, από το ατύχημα.   65:4.3 (735.2) Many features of human life afford abundant evidence that the phenomenon of mortal existence was intelligently planned, that organic evolution is not a mere cosmic accident. When a living cell is injured, it possesses the ability to elaborate certain chemical substances which are empowered so to stimulate and activate the neighboring normal cells that they immediately begin the secretion of certain substances which facilitate healing processes in the wound; and at the same time these normal and uninjured cells begin to proliferate—they actually start to work creating new cells to replace any fellow cells which may have been destroyed by the accident.
65:4.4 (735.3) Αυτή η χημική δράση και αντίδραση που λαμβάνουν μέρος στην επούλωση των πληγών και την αναπαραγωγή των κυττάρων αντιπροσωπεύει την επιλογή από τους Φορείς της Ζωής μιας φόρμουλας που περιλαμβάνει περισσότερες από εκατό χιλιάδες φάσεις και χαρακτηριστικά πιθανών χημικών αντιδράσεων και βιολογικών επιπτώσεων. Περισσότερα από μισό εκατομμύριο συγκεκριμένα πειράματα είχαν γίνει από τους Φορείς της Ζωής στα εργαστήριά τους, πριν τελικά κατασταλάξουν σ’ αυτή τη φόρμουλα για το πείραμα της ζωής στην Ουράντια.   65:4.4 (735.3) This chemical action and reaction concerned in wound healing and cell reproduction represents the choice of the Life Carriers of a formula embracing over one hundred thousand phases and features of possible chemical reactions and biologic repercussions. More than half a million specific experiments were made by the Life Carriers in their laboratories before they finally settled upon this formula for the Urantia life experiment.
65:4.5 (735.4) Όταν οι επιστήμονες της Ουράντια μάθουν περισσότερα για τις θεραπευτικές αυτές χημικές ουσίες, θα γίνουν περισσότερο αποτελεσματικοί στην επούλωση των τραυμάτων και, έμμεσα, θα μάθουν περισσότερα πάνω στον έλεγχο ορισμένων σοβαρών ασθενειών.   65:4.5 (735.4) When Urantia scientists know more of these healing chemicals, they will become more efficient in the treatment of injuries, and indirectly they will know more about controlling certain serious diseases.
65:4.6 (735.5) Απ’ όταν η ζωή εγκαταστάθηκε στην Ουράντια, οι Φορείς της Ζωής βελτίωσαν την θεραπευτική αυτή τεχνική, όπως παρουσιάσθηκε σ’ έναν άλλο κόσμο της Σατάνια, στο ότι παρέχει μεγαλύτερη ανακούφιση από τον πόνο και ασκεί καλύτερο έλεγχο στην ικανότητα πολλαπλασιασμού των συνδεόμενων φυσιολογικών κυττάρων.   65:4.6 (735.5) Since life was established on Urantia, the Life Carriers have improved this healing technique as it has been introduced on another Satania world, in that it affords more pain relief and exercises better control over the proliferation capacity of the associated normal cells.
65:4.7 (735.6) Υπήρχαν πολλές μοναδικές ιδιαιτερότητες στο πείραμα της ζωής στην Ουράντια, τα δύο επεισόδια, όμως, που ξεχωρίζουν ήταν η εμφάνιση της Αντονικής φυλής πριν από την εξέλιξη των έξι έγχρωμων φυλών και η μετέπειτα ταυτόχρονη εμφάνιση των μεταλλαγμένων του γένους του Σαντζίκ σε μία μοναδική οικογένεια. Η Ουράντια είναι ο πρώτος κόσμος στη Σατάνια όπου οι έξι έγχρωμες φυλές εμφανίσθηκαν από την ίδια ανθρώπινη οικογένεια. Κανονικά παρουσιάζονται σε διαφορετικά γένη, από ανεξάρτητες μεταλλάξεις, μέσα από το προ-ανθρώπινο ζωικό απόθεμα και συνήθως εμφανίζονται μία-μία, διαδοχικά, κατά τη διάρκεια μεγάλων χρονικών περιόδων, αρχίζοντας από τον κόκκινο άνθρωπο και περνώντας από τα διάφορα χρώματα ως το μαύρο.   65:4.7 (735.6) There were many unique features of the Urantia life experiment, but the two outstanding episodes were the appearance of the Andonic race prior to the evolution of the six colored peoples and the later simultaneous appearance of the Sangik mutants in a single family. Urantia is the first world in Satania where the six colored races sprang from the same human family. They ordinarily arise in diversified strains from independent mutations within the prehuman animal stock and usually appear on earth one at a time and successively over long periods of time, beginning with the red man and passing on down through the colors to indigo.
65:4.8 (735.7) Μία άλλη αξιοσημείωτη παραλλαγή της διαδικασίας ήταν η καθυστερημένη άφιξη του Πλανητικού Πρίγκιπα. Κατά κανόνα, ο Πρίγκιπας εμφανίζεται σ’ έναν πλανήτη την εποχή περίπου της ανάπτυξης της θέλησης. Και αν είχε ακολουθηθεί ένα τέτοιο σχέδιο, ο Καλιγκάστια θα μπορούσε να είχε έλθει στην Ουράντια ακόμη και την εποχή που ζούσαν ο Άντον και η Φόντα, αντί για πεντακόσιες, σχεδόν, χιλιάδες χρόνια αργότερα, ταυτόχρονα με την εμφάνιση των έξι έγχρωμων φυλών.   65:4.8 (735.7) Another outstanding variation of procedure was the late arrival of the Planetary Prince. As a rule, the prince appears on a planet about the time of will development; and if such a plan had been followed, Caligastia might have come to Urantia even during the lifetimes of Andon and Fonta instead of almost five hundred thousand years later, simultaneously with the appearance of the six Sangik races.
65:4.9 (735.8) Σ’ ένα κανονικό, κατοικημένο κόσμο, ο Πλανητικός Πρίγκιπας θα είχε παραχωρηθεί με το αίτημα των Φορέων της Ζωής, με την εμφάνιση του Άντον και της Φόντα, ή λίγο αργότερα. Με την Ουράντια, όμως, καθορισμένη ως πλανήτη τροποποίησης της ζωής, ήταν προσυμφωνημένο οι παρατηρητές Μελχισεδέκ, δώδεκα τον αριθμό, να σταλούν ως σύμβουλοι των Φορέων της Ζωής και ως επόπτες του πλανήτη ως την μετέπειτα άφιξη του Πλανητικού Πρίγκιπα. Οι Μελχισεδέκ αυτοί ήλθαν την εποχή που ο Άντον και η Φόντα πήραν τις αποφάσεις εκείνες οι οποίες κατέστησαν τους Προσαρμοστές της Σκέψης ικανούς να ενοικήσουν τις θνητές τους διάνοιες.   65:4.9 (735.8) On an ordinary inhabited world a Planetary Prince would have been granted on the request of the Life Carriers at, or sometime after, the appearance of Andon and Fonta. But Urantia having been designated a life-modification planet, it was by preagreement that the Melchizedek observers, twelve in number, were sent as advisers to the Life Carriers and as overseers of the planet until the subsequent arrival of the Planetary Prince. These Melchizedeks came at the time Andon and Fonta made the decisions which enabled Thought Adjusters to indwell their mortal minds.
65:4.10 (736.1) Στην Ουράντια οι προσπάθειες των Φορέων της Ζωής να βελτιώσουν τα πρότυπα ζωής της Σατάνια κατέληξαν αναγκαστικά στη δημιουργία πολλών φαινομενικά άχρηστων μεταβατικών μορφών ζωής. Αλλά τα οφέλη που είχαν ήδη προκύψει ήταν αρκετά για να δικαιώσουν τις τροποποιήσεις των τυπικών σχεδίων ζωής στην Ουράντια.   65:4.10 (736.1) On Urantia the endeavors of the Life Carriers to improve the Satania life patterns necessarily resulted in the production of many apparently useless forms of transition life. But the gains already accrued are sufficient to justify the Urantia modifications of the standard life designs.
65:4.11 (736.2) Πρόθεσή μας ήταν να δημιουργήσουμε μια πρώιμη εκδήλωση της βούλησης στην εξελικτική ζωή της Ουράντια και το πετύχαμε. Κανονικά, η βούληση δεν εμφανίζεται ει μη μόνο αφού περάσει πολύς καιρός από την δημιουργία των έγχρωμων φυλών, εμφανιζόμενες, συνήθως πρώτα μεταξύ των ανώτερων τύπων των κόκκινων ανθρώπων. Ο κόσμος σας είναι ο μοναδικός πλανήτης στη Σατάνια όπου ο ανθρώπινος τύπος της βούλησης εμφανίσθηκε σε μία προ των έγχρωμων φυλή.   65:4.11 (736.2) It was our intention to produce an early manifestation of will in the evolutionary life of Urantia, and we succeeded. Ordinarily, will does not emerge until the colored races have long been in existence, usually first appearing among the superior types of the red man. Your world is the only planet in Satania where the human type of will has appeared in a precolored race.
65:4.12 (736.3) Στην προσπάθειά μας, όμως, να φροντίσουμε για το συνδυασμό και το συσχετισμό αυτό των κληρονομικών παραγόντων, που τελικά δημιούργησαν τους εκ των θηλαστικών προγόνους της ανθρώπινης φυλής, αντιμετωπίσαμε την αναγκαιότητα να αφήσουμε εκατοντάδες και χιλιάδες άλλων και συγκριτικά άχρηστων συνδυασμών και συσχετισμών κληρονομικών παραγόντων να επισυμβούν. Πολλά από τα, φαινομενικά παράξενα, αυτά υποπροϊόντα των προσπαθειών μας είναι βέβαιο ότι θα πέσουν στην αντίληψή σας, καθώς διερευνάτε το παρελθόν του πλανήτη και μπορώ πολύ καλά να αντιληφθώ πόσο αινιγματικά πρέπει να είναι ορισμένα από τα πράγματα αυτά από την περιορισμένη ανθρώπινη σκοπιά.   65:4.12 (736.3) But in our effort to provide for that combination and association of inheritance factors which finally gave rise to the mammalian ancestors of the human race, we were confronted with the necessity of permitting hundreds and thousands of other and comparatively useless combinations and associations of inheritance factors to take place. Many of these seemingly strange by-products of our efforts are certain to meet your gaze as you dig back into the planetary past, and I can well understand how puzzling some of these things must be to the limited human viewpoint.
5. ΟΙ ΜΕΤΑΛΛΑΓΕΣ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ^top   5. Life-Evolution Vicissitudes ^top
65:5.1 (736.4) Υπήρξε πηγή απογοήτευσης για τους Φορείς της Ζωής το ότι οι ιδιαίτερες προσπάθειές μας να τροποποιήσουμε την ευφυή ζωή στην Ουράντια έπρεπε να δυσκολευθούν από τραγικές διαστρεβλώσεις πέρα από τον έλεγχό μας: Την προδοσία του Καλιγκάστια και την Αδαμική παράβαση.   65:5.1 (736.4) It was a source of regret to the Life Carriers that our special efforts to modify intelligent life on Urantia should have been so handicapped by tragic perversions beyond our control: the Caligastia betrayal and the Adamic default.
65:5.2 (736.5) Καθ’ όλη τη διάρκεια, ωστόσο, αυτού του βιολογικού εγχειρήματος, η μεγαλύτερη απογοήτευσή μας δημιουργήθηκε από την οπισθοδρόμηση ορισμένων πρωτόγονων φυτών στα προ της χλωροφύλλης επίπεδα των παρασιτικών βακτηρίων σε πολύ εκτεταμένη και απρόσμενη κλίμακα. Το γεγονός αυτό στην εξέλιξη των φυτών προκάλεσε πολλές ενοχλητικές ασθένειες στα ανώτερα θηλαστικά, ιδιαίτερα στο περισσότερο ευάλωτο ανθρώπινο είδος. Όταν ήλθαμε αντιμέτωποι με την περίπλοκη αυτή κατάσταση, υποβαθμίσαμε, κάπως, τις δυσκολίες που υπήρχαν, επειδή γνωρίζαμε ότι η μετέπειτα πρόσμιξη με το πλάσμα της Αδαμικής ζωής θα ενίσχυε τόσο πολύ τις δυνάμεις αντίστασης της προκύπτουσας μικτής φυλής, ώστε να την καταστήσουν πρακτικά άνοση σε όλες τις ασθένειες οι οποίες δημιουργούνται από τους φυτικού τύπου οργανισμούς. Οι προσδοκίες μας, όμως, ήταν καταδικασμένες να γνωρίσουν την απογοήτευση εξ αιτίας της ατυχίας της Αδαμικής παράβασης.   65:5.2 (736.5) But throughout all of this biologic adventure our greatest disappointment grew out of the reversion of certain primitive plant life to the prechlorophyll levels of parasitic bacteria on such an extensive and unexpected scale. This eventuality in plant-life evolution caused many distressful diseases in the higher mammals, particularly in the more vulnerable human species. When we were confronted with this perplexing situation, we somewhat discounted the difficulties involved because we knew that the subsequent admixture of the Adamic life plasm would so reinforce the resisting powers of the resulting blended race as to make it practically immune to all diseases produced by the vegetable type of organism. But our hopes were doomed to disappointment owing to the misfortune of the Adamic default.
65:5.3 (736.6) Το σύμπαν των συμπάντων, το οποίο περιλαμβάνει τον μικρό αυτό κόσμο που ονομάζεται Ουράντια, δεν κυβερνάται απλά για να το εγκρίνουμε, ούτε μόνο για να εξυπηρετήσει την άνεσή μας, πολύ λιγότερο για να ευχαριστήσει τις ιδιοτροπίες μας, ή να ικανοποιήσει την περιέργειά μας. Οι σοφές και παντοδύναμες υπάρξεις οι οποίες είναι υπεύθυνες για τη διακυβέρνηση του σύμπαντος, αναμφίβολα γνωρίζουν ακριβώς τι κάνουν. Και έτσι δημιουργούνται οι Φορείς της Ζωής και αναγκάζεται ο θνητός νους να περιμένει υπομονητικά και να συνεργάζεται ολόψυχα με τους κανόνες της σοφίας, την κυριαρχία της δύναμης και την εξέλιξη της προόδου.   65:5.3 (736.6) The universe of universes, including this small world called Urantia, is not being managed merely to meet our approval nor just to suit our convenience, much less to gratify our whims and satisfy our curiosity. The wise and all-powerful beings who are responsible for universe management undoubtedly know exactly what they are about; and so it becomes Life Carriers and behooves mortal minds to enlist in patient waiting and hearty co-operation with the rule of wisdom, the reign of power, and the march of progress.
65:5.4 (736.7) Υπάρχουν, φυσικά, ορισμένες ανταμοιβές για τις δοκιμασίες, όπως η πλήρωση του Μιχαήλ στην Ουράντια. Ανεξάρτητα, όμως, από όλους αυτούς τους παράγοντες, οι μεταγενέστεροι ουράνιοι επόπτες αυτού του πλανήτη εκφράζουν πλήρη εμπιστοσύνη στον ύπατο εξελικτικό θρίαμβο της ανθρώπινης φυλής και την τελική δικαίωση των αρχικών σχεδίων μας και των προτύπων της ζωής.   65:5.4 (736.7) There are, of course, certain compensations for tribulation, such as Michael’s bestowal on Urantia. But irrespective of all such considerations, the later celestial supervisors of this planet express complete confidence in the ultimate evolutionary triumph of the human race and in the eventual vindication of our original plans and life patterns.
6. ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ^top   6. Evolutionary Techniques of Life ^top
65:6.1 (737.1) Είναι αδύνατο να προσδιορίσει κανείς με ακρίβεια τον ακριβή τόπο και ταυτόχρονα την ταχύτητα ενός κινούμενου αντικειμένου. Οποιαδήποτε απόπειρα μέτρησης ενός εκ των δύο αναπόφευκτα συνεπάγεται αλλαγή στο άλλο. Το ίδιο είδος αντίφασης αντιμετωπίζει ο θνητός άνθρωπος όταν επιχειρεί τη χημική ανάλυση του πρωτοπλάσματος. Ο χημικός μπορεί να αποσαφηνίσει τη χημεία του νεκρού πρωτοπλάσματος, αλλά δεν μπορεί να διακρίνει ούτε τη φυσική συγκρότηση, ούτε τη δυναμική λειτουργικότητα του ζώντος πρωτοπλάσματος. Οι επιστήμονες θα πλησιάζουν ολοένα περισσότερο τα μυστικά της ζωής, αλλά ποτέ δεν θα τα βρουν και όχι για άλλο λόγο, από το ότι πρέπει να σκοτώσουν το πρωτόπλασμα για να το αναλύσουν. Το νεκρό πρωτόπλασμα ζυγίσει όσο και το ζων πρωτόπλασμα, αλλά δεν είναι το ίδιο.   65:6.1 (737.1) It is impossible accurately to determine, simultaneously, the exact location and the velocity of a moving object; any attempt at measurement of either inevitably involves change in the other. The same sort of a paradox confronts mortal man when he undertakes the chemical analysis of protoplasm. The chemist can elucidate the chemistry of dead protoplasm, but he cannot discern either the physical organization or the dynamic performance of living protoplasm. Ever will the scientist come nearer and nearer the secrets of life, but never will he find them and for no other reason than that he must kill protoplasm in order to analyze it. Dead protoplasm weighs the same as living protoplasm, but it is not the same.
65:6.2 (737.2) Υπάρχει ένα ανεπανάληπτο χάρισμα προσαρμογής στα ζώντα πράγματα και πλάσματα, Σε κάθε ζωντανό φυτικό, ή ζωικό κύτταρο, σε κάθε ζώντα οργανισμό – υλικό, ή πνευματικό – υπάρχει μια ακόρεστη λαχτάρα για την κατάκτηση της αιώνια αυξανόμενης τελειότητας της περιβαλλοντικής ρύθμισης, της προσαρμογής των οργανισμών και της αυξημένης συνειδητοποίησης της ζωής. Οι ατέρμονες αυτές προσπάθειες όλων των ζώντων πλασμάτων αποδεικνύουν την ύπαρξη εντός τους ενός εγγενούς αγώνα προς την τελειότητα.   65:6.2 (737.2) There is original endowment of adaptation in living things and beings. In every living plant or animal cell, in every living organism—material or spiritual—there is an insatiable craving for the attainment of ever-increasing perfection of environmental adjustment, organismal adaptation, and augmented life realization. These interminable efforts of all living things evidence the existence within them of an innate striving for perfection.
65:6.3 (737.3) Το πλέον σημαντικό βήμα στην εξέλιξη των φυτών υπήρξε η ανάπτυξη της ικανότητας παραγωγής χλωροφύλλης ενώ η δεύτερη μεγαλύτερη πρόοδος ήταν η εξέλιξη των σπορίων(*) στους σύνθετους σπόρους. Το σπόριο είναι εξαιρετικά ικανό ως αναπαραγωγικός παράγων, αλλά στερείται των δυναμικών της ποικιλίας και της προσαρμοστικότητας οι οποίες εγγενώς υπάρχουν στους σπόρους.   65:6.3 (737.3) The most important step in plant evolution was the development of chlorophyll-making ability, and the second greatest advance was the evolution of the spore into the complex seed. The spore is most efficient as a reproductive agent, but it lacks the potentials of variety and versatility inherent in the seed.
65:6.4 (737.4) Ένα από τα πλέον χρήσιμα και σύνθετα επεισόδια στην εξέλιξη των ανώτερων τύπων των ζώων συνίστατο στην ανάπτυξη της ικανότητας του σιδήρου, μέσα στα κυκλοφορούντα κύτταρα του αίματος, να παίζει διπλό ρόλο: να μεταφέρει το οξυγόνο και να απομακρύνει το διοξείδιο του άνθρακα. Και η λειτουργία αυτή των ερυθρών κυττάρων του αίματος καταδεικνύει πώς οι εξελισσόμενοι οργανισμοί μπορούν να προσαρμόσουν τις λειτουργίες τους σε τροποποιούμενο, ή μεταβλητό περιβάλλον. Τα ανώτερα ζώα, περιλαμβανομένου του ανθρώπου, οξυγονώνουν τους ιστούς τους δια της λειτουργίας του σιδήρου των ερυθρών κυττάρων του αίματος, ο οποίος μεταφέρει οξυγόνο στα ζωντανά κύτταρα και το ίδιο αποτελεσματικά απομακρύνει το διοξείδιο του άνθρακα. Και άλλα μέταλλα, ωστόσο, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον ίδιο σκοπό. Η σουπιά επιστρατεύει το χαλκό για τη λειτουργία αυτή και άλλα μικροσκοπικά μαλάκια(*) χρησιμοποιούν το βανάδιο.   65:6.4 (737.4) One of the most serviceable and complex episodes in the evolution of the higher types of animals consisted in the development of the ability of the iron in the circulating blood cells to perform in the double role of oxygen carrier and carbon dioxide remover. And this performance of the red blood cells illustrates how evolving organisms are able to adapt their functions to varying or changing environment. The higher animals, including man, oxygenate their tissues by the action of the iron of the red blood cells, which carries oxygen to the living cells and just as efficiently removes the carbon dioxide. But other metals can be made to serve the same purpose. The cuttlefish employs copper for this function, and the sea squirt utilizes vanadium.
65:6.5 (737.5) Η συνέχιση τέτοιων βιολογικών προσαρμογών φαίνεται στην εξέλιξη των δοντιών των ανώτερων θηλαστικών της Ουράντια. Αυτά έφθασαν τα τριάντα έξι στους μακρινούς προγόνους του ανθρώπου και κατόπιν άρχισε μια σταδιακή αναπροσαρμογή στα τριάντα δύο, στους πρώτους ανθρώπους και τους κοντινούς του συγγενείς. Τώρα το ανθρώπινο είδος τείνει αργά προς τα είκοσι οκτώ. Η διαδικασία της εξέλιξης βρίσκεται ακόμη, ενεργά και προσαρμοσμένα, σε πρόοδο, σ’ αυτόν τον πλανήτη.   65:6.5 (737.5) The continuation of such biologic adjustments is illustrated by the evolution of teeth in the higher Urantia mammals; these attained to thirty-six in man’s remote ancestors, and then began an adaptative readjustment toward thirty-two in the dawn man and his near relatives. Now the human species is slowly gravitating toward twenty-eight. The process of evolution is still actively and adaptatively in progress on this planet.
65:6.6 (737.6) Πολλές, ωστόσο, φαινομενικά μυστηριώδεις, προσαρμογές των ζώντων οργανισμών είναι καθαρά χημικές, απόλυτα φυσικές. Οποιαδήποτε χρονική στιγμή, στο αίμα οποιασδήποτε ανθρώπινης ύπαρξης υπάρχει η πιθανότητα να γίνονται περισσότερες από 15,000,000 χημικές αντιδράσεις, σχετικές με την έκλυση των ορμονών μιας δωδεκάδας ενδοκρινών αδένων.   65:6.6 (737.6) But many seemingly mysterious adjustments of living organisms are purely chemical, wholly physical. At any moment of time, in the blood stream of any human being there exists the possibility of upward of 15,000,000 chemical reactions between the hormone output of a dozen ductless glands.
65:6.7 (737.7) Οι κατώτερες μορφές των φυτών αντιδρούν απόλυτα στο φυσικό, χημικό και ηλεκτρικό περιβάλλον. Καθώς, όμως, η κλίμακα της ζωής ανέρχεται, μία προς μία οι διανοητικές λειτουργίες των επτά συνοδών πνευμάτων αρχίζουν να δραστηριοποιούνται, ενώ ο νους γίνεται όλο και περισσότερο προσαρμοστικός, δημιουργικός, συνεργάσιμος και κυριαρχικός. Η ικανότητα των ζώων να προσαρμόζονται στον αέρα, το νερό και την ξηρά δεν είναι υπερφυσικό χάρισμα, αλλά μια υπεράνω της φύσης προσαρμογή.   65:6.7 (737.7) The lower forms of plant life are wholly responsive to physical, chemical, and electrical environment. But as the scale of life ascends, one by one the mind ministries of the seven adjutant spirits become operative, and the mind becomes increasingly adjustive, creative, co-ordinative, and dominative. The ability of animals to adapt themselves to air, water, and land is not a supernatural endowment, but it is a superphysical adjustment.
65:6.8 (738.1) Η φυσική και η χημεία μόνες τους δεν μπορούν να εξηγήσουν πώς μια ανθρώπινη ύπαρξη εξελίχθηκε από το πανάρχαιο πρωτόπλασμα των πρώτων θαλασσών. Η ικανότητα της μάθησης, της μνήμης και της διαφορετικής αντίδρασης προς το περιβάλλον είναι ιδιότητα του νου. Οι νόμοι της φυσικής δεν αντιδρούν στη διδασκαλία. Είναι αμετάβλητοι και αναλλοίωτοι. Οι χημικές αντιδράσεις δεν αλλάζουν με την παιδεία. Είναι ομοιόμορφες και αξιόπιστες. Ο νους όμως μπορεί να επωφεληθεί από την εμπειρία, μπορεί να μάθει από τις αντιδραστικές έξεις της συμπεριφοράς, σε απόκριση της επανάληψης των ερεθισμάτων.   65:6.8 (738.1) Physics and chemistry alone cannot explain how a human being evolved out of the primeval protoplasm of the early seas. The ability to learn, memory and differential response to environment, is the endowment of mind. The laws of physics are not responsive to training; they are immutable and unchanging. The reactions of chemistry are not modified by education; they are uniform and dependable. Aside from the presence of the Unqualified Absolute, electrical and chemical reactions are predictable. But mind can profit from experience, can learn from reactive habits of behavior in response to repetition of stimuli.
65:6.9 (738.2) Οι προ της εμφάνισης της διάνοιας οργανισμοί αντιδρούν στα περιβαλλοντικά ερεθίσματα, αλλά οι οργανισμοί εκείνοι οι οποίοι αντιδρούν στην λειτουργία επί της διανοίας μπορούν να προσαρμόσουν και να χειρισθούν το ίδιο το περιβάλλον.   65:6.9 (738.2) Preintelligent organisms react to environmental stimuli, but those organisms which are reactive to mind ministry can adjust and manipulate the environment itself.
65:6.10 (738.3) Ο φυσικός εγκέφαλος, με το συνδεδεμένο μ’ αυτόν νευρικό σύστημα διαθέτει εγγενή ικανότητα να ανταποκρίνεται στη διανοητική λειτουργία, όπως ακριβώς η εξελισσόμενη διάνοια μιας προσωπικότητας διαθέτει μία ορισμένη εγγενή ικανότητα να δέχεται το πνεύμα και επομένως να εμπεριέχει τις δυναμικές της πνευματικής προόδου και επιτεύγματος. Η διανοητική, κοινωνική, ηθική και πνευματική εξέλιξη εξαρτώνται από την λειτουργία επί της διανοίας των επτά συνοδών πνευμάτων και των υπεράνω της φύσης συνεργατών τους.   65:6.10 (738.3) The physical brain with its associated nervous system possesses innate capacity for response to mind ministry just as the developing mind of a personality possesses a certain innate capacity for spirit receptivity and therefore contains the potentials of spiritual progress and attainment. Intellectual, social, moral, and spiritual evolution are dependent on the mind ministry of the seven adjutant spirits and their superphysical associates.
7. ΤΑ ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΑ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ^top   7. Evolutionary Mind Levels ^top
65:7.1 (738.4) Τα επτά συνοδά διανοητικά πνεύματα είναι οι πολύπλευροι διανοητικοί λειτουργοί των κατώτερων ευφυών-0 υπάρξεων ενός τοπικού σύμπαντος. Η κατηγορία αυτή της διάνοιας κυβερνάται από το αρχηγείο του τοπικού σύμπαντος, ή από έναν κόσμο συνδεδεμένο μ’ αυτό, υπάρχει όμως μια σημαίνουσα καθοδήγηση της λειτουργίας της κατώτερης διάνοιας από τις πρωτεύουσες του συστήματος.   65:7.1 (738.4) The seven adjutant mind-spirits are the versatile mind ministers to the lower intelligent existences of a local universe. This order of mind is ministered from the local universe headquarters or from some world connected therewith, but there is influential direction of lower-mind function from the system capitals.
65:7.2 (738.5) Σ’ έναν εξελικτικό κόσμο πολλά, πάρα πολλά, εξαρτώνται από το έργο των επτά αυτών συνοδών. Είναι, όμως, διανοητικοί λειτουργοί. Δεν ασχολούνται με τη φυσική εξέλιξη, το χώρο κυριαρχίας των Φορέων της Ζωής. Παρ’ όλα ταύτα, η τέλεια ενσωμάτωση αυτών των πνευματικών ιδιοτήτων με την προκαθορισμένη και φυσική διαδικασία του αναπτυσσόμενου και εγγενούς συστήματος των Φορέων της Ζωής είναι υπεύθυνη για την ανικανότητα του ανθρώπου να διακρίνει, στο φαινόμενο της διάνοιας, τίποτα περισσότερο από το χέρι της φύσης και το έργο των φυσικών διαδικασιών, αν και μερικές φορές μπερδεύεστε με την εξήγηση όλων των θεμάτων που σχετίζονται με τις φυσικές αντιδράσεις της διάνοιας, καθώς αυτή συνδέεται με την ύλη. Και αν η Ουράντια λειτουργούσε περισσότερο σύμφωνα με τα αρχικά σχέδια, θα παρατηρούσατε ακόμη λιγότερα πράγματα που θα μπορούσαν να κρατήσουν την προσοχή σας πάνω στο φαινόμενο της διάνοιας.   65:7.2 (738.5) On an evolutionary world much, very much, depends on the work of these seven adjutants. But they are mind ministers; they are not concerned in physical evolution, the domain of the Life Carriers. Nevertheless, the perfect integration of these spirit endowments with the ordained and natural procedure of the unfolding and inherent regime of the Life Carriers is responsible for the mortal inability to discern, in the phenomenon of mind, aught but the hand of nature and the outworking of natural processes, albeit you are occasionally somewhat perplexed in explaining all of everything connected with the natural reactions of mind as it is associated with matter. And if Urantia were operating more in accordance with the original plans, you would observe even less to arrest your attention in the phenomenon of mind.
65:7.3 (738.6) Τα επτά συνοδά πνεύματα μοιάζουν περισσότερο μ’ ένα κύκλωμα, απ’ όσο με οντότητες και σε κανονικούς κόσμους είναι διακυκλωμένα με άλλες συνοδές λειτουργίες, σ’ ολόκληρη την έκταση του τοπικού σύμπαντος. Σε πλανήτες όπου διεξάγεται το πείραμα της ζωής, πάντως, είναι σχετικά απομονωμένα. Και στην Ουράντια, εξ αιτίας της μοναδικής φύσης των προτύπων της ζωής, οι κατώτεροι συνοδοί αντιμετωπίζουν πολύ μεγαλύτερη δυσκολία στην επικοινωνία με τους εξελικτικούς οργανισμούς, απ’ όσο θα αντιμετώπιζαν σε ένα περισσότερο τυποποιημένο είδος ζωικών ιδιοτήτων.   65:7.3 (738.6) The seven adjutant spirits are more circuitlike than entitylike, and on ordinary worlds they are encircuited with other adjutant functionings throughout the local universe. On life-experiment planets, however, they are relatively isolated. And on Urantia, owing to the unique nature of the life patterns, the lower adjutants experienced far more difficulty in contacting with the evolutionary organisms than would have been the case in a more standardized type of life endowment.
65:7.4 (738.7) Και πάλι, σ’ έναν μέσο εξελικτικό κόσμο τα επτά συνοδά πνεύματα είναι πολύ καλύτερα συγχρονισμένα με τα προηγμένα στάδια της ανάπτυξης των ζώων απ’ όσο ήταν στην Ουράντια. Με μία μοναδική εξαίρεση, οι συνοδοί αντιμετωπίζουν τη μέγιστη δυσκολία στην επικοινωνία με τις εξελισσόμενες διάνοιες των οργανισμών της Ουράντια που αντιμετώπισαν ποτέ σε όλη τους τη λειτουργία, σ’ ολόκληρο το σύμπαν του Νέβαδον. Σ’ αυτόν τον κόσμο αναπτύχθηκαν πολλές μορφές οριακών φαινομένων – συνδυασμοί των μηχανικών-μη διδασκόμενων και των μη μηχανικών-διδασκόμενων τύπων αντίδρασης των οργανισμών - τα οποία προκαλούν σύγχυση.   65:7.4 (738.7) Again, on an average evolutionary world the seven adjutant spirits are far better synchronized with the advancing stages of animal development than they were on Urantia. With but a single exception, the adjutants experienced the greatest difficulty in contacting with the evolving minds of Urantia organisms that they had ever had in all their functioning throughout the universe of Nebadon. On this world there developed many forms of border phenomena—confusional combinations of the mechanical-nonteachable and the nonmechanical-teachable types of organismal response.
65:7.5 (739.1) Τα επτά συνοδά πνεύματα δεν επικοινωνούν με τις αμιγώς μηχανικές κατηγορίες της περιβαλλοντικής αντίδρασης των οργανισμών. Τέτοιες, προδιανοητικές αντιδράσεις των ζώντων οργανισμών αφορούν καθαρά στον ενεργειακό χώρο των κέντρων δύναμης, των φυσικών ελεγκτών και των συνεργατών τους.   65:7.5 (739.1) The seven adjutant spirits do not make contact with the purely mechanical orders of organismal environmental response. Such preintelligent responses of living organisms pertain purely to the energy domains of the power centers, the physical controllers, and their associates.
65:7.6 (739.2) Η απόκτηση της δυναμικής της ικανότητας να μαθαίνει κανείς από την εμπειρία σηματοδοτεί την απαρχή της λειτουργίας των συνοδών πνευμάτων και αυτά λειτουργούν από τις ταπεινότερες διάνοιες των πρωτόγονων και αόρατων υπάρξεων ως τους ανώτερους τύπους της εξελικτικής κλίμακας των ανθρώπινων υπάρξεων. Είναι η αρχή και το πρότυπο για την κατά τα άλλα λίγο-πολύ μυστηριώδη συμπεριφορά και τις ελλιπώς κατανοητές, γρήγορες αντιδράσεις του νου προς το υλικό περιβάλλον. Για πάρα πολύ καιρό πρέπει αυτές οι πιστές και πάντα έγκυρες επιδράσεις να φέρουν την προκαταρκτική τους λειτουργία πριν η ζωώδης διάνοια φθάσει στα ανθρώπινα επίπεδα πνευματικής δεκτικότητας.   65:7.6 (739.2) The acquisition of the potential of the ability to learn from experience marks the beginning of the functioning of the adjutant spirits, and they function from the lowliest minds of primitive and invisible existences up to the highest types in the evolutionary scale of human beings. They are the source and pattern for the otherwise more or less mysterious behavior and incompletely understood quick reactions of mind to the material environment. Long must these faithful and always dependable influences carry forward their preliminary ministry before the animal mind attains the human levels of spirit receptivity.
65:7.7 (739.3) Οι συνοδοί λειτουργούν αποκλειστικά επί της εξέλιξης της αποκτώσας πείρα διάνοιας ως το επίπεδο της έκτης φάσης, του πνεύματος της λατρείας. Στο επίπεδο αυτό λαμβάνει χώρα η αναπόφευκτη εκείνη υπέρθεση της λειτουργίας – το φαινόμενο του ανώτερου που κατέρχεται για να συντονισθεί με το κατώτερο, προσδοκώντας τη επακόλουθη κατάκτηση των προηγμένων επιπέδων εξέλιξης. Και επιπλέον, πρόσθετη πνευματική λειτουργία συνοδεύει τη δράση του έβδομου και τελευταίου συνοδού, του πνεύματος της σοφίας. Σ’ ολόκληρη τη λειτουργία του πνευματικού κόσμου, το άτομο ποτέ δεν βιώνει αιφνίδιες μεταπτώσεις της πνευματικής συνεργασίας. Πάντα οι αλλαγές αυτές είναι σταδιακές και αμφίδρομες.   65:7.7 (739.3) The adjutants function exclusively in the evolution of experiencing mind up to the level of the sixth phase, the spirit of worship. At this level there occurs that inevitable overlapping of ministry—the phenomenon of the higher reaching down to co-ordinate with the lower in anticipation of subsequent attainment of advanced levels of development. And still additional spirit ministry accompanies the action of the seventh and last adjutant, the spirit of wisdom. Throughout the ministry of the spirit world the individual never experiences abrupt transitions of spirit co-operation; always are these changes gradual and reciprocal.
65:7.8 (739.4) Πάντα πρέπει οι χώροι των φυσικών (ηλεκτροχημικών) και διανοητικών αντιδράσεων στα περιβαλλοντικά ερεθίσματα να είναι διαφοροποιημένοι και εναλλακτικά πρέπει όλοι να αναγνωρίζονται ως φαινόμενα πέραν των πνευματικών δραστηριοτήτων. Οι χώροι της φυσικής, διανοητικής και πνευματικής βαρύτητας είναι ξεχωριστά βασίλεια κοσμικής πραγματικότητας, παρά τους στενούς τους συσχετισμούς.   65:7.8 (739.4) Always should the domains of the physical (electrochemical) and the mental response to environmental stimuli be differentiated, and in turn must they all be recognized as phenomena apart from spiritual activities. The domains of physical, mental, and spiritual gravity are distinct realms of cosmic reality, notwithstanding their intimate interrelations.
8. Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΧΩΡΟ ^top   8. Evolution in Time and Space ^top
65:8.1 (739.5) Ο χρόνος και το διάστημα είναι ακατάλυτα δεμένοι. Υπάρχει μία εγγενής σχέση. Οι χρονικές καθυστερήσεις είναι αναπόφευκτες υπό την παρουσία συγκεκριμένων διαστημικών συνθηκών.   65:8.1 (739.5) Time and space are indissolubly linked; there is an innate association. The delays of time are inevitable in the presence of certain space conditions.
65:8.2 (739.6) Αν η ανάλωση τόσο πολύ χρόνου για την πραγματοποίηση των αλλαγών της εξέλιξης της ζωής γίνεται αιτία σύγχυσης, θα έλεγα ότι δεν μπορούμε να συγχρονίσουμε τις διαδικασίες της ζωής ώστε να αναπτυχθούν ταχύτερα από όσο επιτρέπουν οι φυσικές μεταμορφώσεις ενός πλανήτη. Πρέπει να περιμένουμε τη φυσιολογική, υλική ανάπτυξη ενός πλανήτη. Δεν έχουμε απολύτως κανένα έλεγχο πάνω στη γεωλογική εξέλιξη. Αν οι φυσικές συνθήκες το επέτρεπαν, θα κανονίζαμε για την ολοκληρωμένη εξέλιξη της ζωής σε πολύ λιγότερα από ένα εκατομμύριο χρόνια. Αλλά είμαστε όλοι υπό τη δικαιοδοσία των Υπέρτατων Κυβερνητών του Παραδείσου και ο χρόνος είναι ανύπαρκτος στον Παράδεισο.   65:8.2 (739.6) If spending so much time in effecting the evolutionary changes of life development occasions perplexity, I would say that we cannot time the life processes to unfold any faster than the physical metamorphoses of a planet will permit. We must wait upon the natural, physical development of a planet; we have absolutely no control over geologic evolution. If the physical conditions would allow, we could arrange for the completed evolution of life in considerably less than one million years. But we are all under the jurisdiction of the Supreme Rulers of Paradise, and time is nonexistent on Paradise.
65:8.3 (739.7) Η βαθμολογημένη ράβδος του ατόμου για τη μέτρηση του χρόνου είναι η διάρκεια της ζωής του. Γι’ αυτό το λόγο, όλα τα πλάσματα περιορίζονται από το χρόνο και έτσι θεωρούν πράγματι την εξέλιξη ως μία μακρά, αφαιρετική διαδικασία. Σ’ εκείνους από εμάς των οποίων η διάρκεια της ζωής δεν περιορίζεται από την επίγεια υπόσταση, η εξέλιξη δεν φαίνεται να είναι τόσο παρατεταμένη διεργασία. Στον Παράδεισο, όπου ο χρόνος είναι ανύπαρκτος, οι καταστάσεις αυτές αποτελούν όλες παρόν για τη διάνοια του Απόλυτου και τα έργα της Αιωνιότητας.   65:8.3 (739.7) The individual’s yardstick for time measurement is the length of his life. All creatures are thus time conditioned, and therefore do they regard evolution as being a long-drawn-out process. To those of us whose life span is not limited by a temporal existence, evolution does not seem to be such a protracted transaction. On Paradise, where time is nonexistent, these things are all present in the mind of Infinity and the acts of Eternity.
65:8.4 (739.8) Καθώς η διανοητική εξέλιξη εξαρτάται και καθυστερείται από την αργή ανάπτυξη των φυσικών συνθηκών, έτσι και η πνευματική πρόοδος εξαρτάται από την διανοητική διεύρυνση και πάντα καθυστερεί από τη διανοητική καθυστέρηση. Τούτο, όμως, δεν σημαίνει ότι η πνευματική εξέλιξη εξαρτάται από την εκπαίδευση, την καλλιέργεια, ή τη σοφία. Η ψυχή μπορεί να εξελιχθεί ανεξάρτητα από την διανοητική καλλιέργεια, αλλά όχι υπό την απουσία της διανοητικής ικανότητας και επιθυμίας – της επιλογής της σωτηρίας και της απόφασης να φθάσει κανείς στην πάντα αυξανόμενη τελειότητα – να πράττει το θέλημα του Πατέρα εν ουρανοίς. Αν και η σωτηρία μπορεί να μην εξαρτάται από την κατοχή της γνώσης και της σοφίας, η πρόοδος οπωσδήποτε εξαρτάται.   65:8.4 (739.8) As mind evolution is dependent on, and delayed by, the slow development of physical conditions, so is spiritual progress dependent on mental expansion and unfailingly delayed by intellectual retardation. But this does not mean that spiritual evolution is dependent on education, culture, or wisdom. The soul may evolve regardless of mental culture but not in the absence of mental capacity and desire—the choice of survival and the decision to achieve ever-increasing perfection—to do the will of the Father in heaven. Although survival may not depend on the possession of knowledge and wisdom, progression most certainly does.
65:8.5 (740.1) Στα κοσμικά, εξελικτικά εργαστήρια ο νους πάντα κυριαρχεί επί της ύλης και το πνεύμα συνδέεται πάντα με τη διάνοια. Αποτυχία των διαφορετικών αυτών ιδιοτήτων να συγχρονισθούν και να συνεργασθούν μπορεί να προκαλέσει χρονικές καθυστερήσεις, αν όμως το άτομο πραγματικά γνωρίζει τον θεό και επιθυμεί να τον βρει και να γίνει σαν κι’ αυτόν, τότε η σωτηρία είναι βέβαιη, ανεξάρτητα από τα μειονεκτήματα του χρόνου. Η φυσική κατάσταση μπορεί να δυσκολέψει το νου και η διανοητική δυστροπία μπορεί να καθυστερήσει το πνευματικό επίτευγμα, αλλά κανένα από τα εμπόδια αυτά δεν μπορεί να νικήσει την ολόψυχη επιλογή της βούλησης.   65:8.5 (740.1) In the cosmic evolutionary laboratories mind is always dominant over matter, and spirit is ever correlated with mind. Failure of these diverse endowments to synchronize and co-ordinate may cause time delays, but if the individual really knows God and desires to find him and become like him, then survival is assured regardless of the handicaps of time. Physical status may handicap mind, and mental perversity may delay spiritual attainment, but none of these obstacles can defeat the whole-souled choice of will.
65:8.6 (740.2) Όταν οι φυσικές συνθήκες ωριμάσουν, μπορεί να λάβουν χώρα αιφνίδιες διανοητικές εξελίξεις. Όταν η διανοητική κατάσταση είναι ευνοϊκές, αιφνίδιες πνευματικές μεταμορφώσεις μπορεί να επισυμβούν. Όταν οι πνευματικές αξίες λάβουν την προσήκουσα αναγνώριση, τότε οι κοσμικές ιδέες γίνονται ευδιάκριτες και με αυξανόμενο ρυθμό η προσωπικότητα απαλλάσσεται από τα εμπόδια του χρόνου και ελευθερώνεται από τους περιορισμούς του διαστήματος.   65:8.6 (740.2) When physical conditions are ripe, sudden mental evolutions may take place; when mind status is propitious, sudden spiritual transformations may occur; when spiritual values receive proper recognition, then cosmic meanings become discernible, and increasingly the personality is released from the handicaps of time and delivered from the limitations of space.
65:8.7 (740.3) [Υποστηρίχθηκε από ένα Φορέα της Ζωής διαμένοντα στην Ουράντια.]   65:8.7 (740.3) [Sponsored by a Life Carrier of Nebadon resident on Urantia.]