Przekaz 4	Paper 4
Stosunek Boga do wszechświata	God’s Relation to the Universe
4:0.1 (54.1) Ojciec Wszechświatowy ma swój wieczny cel, gdy idzie o zjawiska materialne, intelektualne i duchowe wszechświata wszechświatów, który nieustannie realizuje. Bóg stworzył wszechświaty, gdyż taka była jego własna, niezależna wola a stworzył je zgodnie ze swym wszechmądrym i wiecznym celem. Wątpliwe jest, czy ktokolwiek naprawdę dobrze zna wieczny cel Boga, za wyjątkiem Rajskich Bóstw oraz ich najwyższych towarzyszy. Nawet wzniośli mieszkańcy Raju mają bardzo zróżnicowane opinie na temat wiecznego celu Bóstw.	4:0.1 (54.1) THE Universal Father has an eternal purpose pertaining to the material, intellectual, and spiritual phenomena of the universe of universes, which he is executing throughout all time. God created the universes of his own free and sovereign will, and he created them in accordance with his all-wise and eternal purpose. It is doubtful whether anyone except the Paradise Deities and their highest associates really knows very much about the eternal purpose of God. Even the exalted citizens of Paradise hold very diverse opinions about the nature of the eternal purpose of the Deities.
4:0.2 (54.2) Łatwo wywnioskować, że wyłącznym celem stworzenia doskonałego, centralnego wszechświata Havony, było zadowolenie Boskiej natury. Havona może służyć za wzór, przy stwarzaniu wszystkich innych wszechświatów, jest także końcową szkołą dla pielgrzymów czasu w ich drodze do Raju; tym niemniej, taka niebiańska kreacja musi istnieć głównie dla przyjemności i zadowolenia nieskończonych Stwórców.	4:0.2 (54.2) It is easy to deduce that the purpose in creating the perfect central universe of Havona was purely the satisfaction of the divine nature. Havona may serve as the pattern creation for all other universes and as the finishing school for the pilgrims of time on their way to Paradise; however, such a supernal creation must exist primarily for the pleasure and satisfaction of the perfect and infinite Creators.
4:0.3 (54.3) Zadziwiający plan doskonalenia śmiertelników ewolucyjnych, a po ich dotarciu do Raju i Korpusu Finalizmu dalsze ich nauczanie, aby mogli prowadzić pewną nieujawnioną, przyszłą działalność, wydaje się być obecnie jednym z głównych zadań siedmiu superwszechświatów oraz licznych ich części; jednak system wznoszenia się śmiertelników czasu i przestrzeni, aby ich uduchowiać i nauczać, stanowczo nie jest wyłącznym zajęciem wszechświatowych istot inteligentnych. Jest doprawdy wiele innych, fascynujących zajęć, na które niebiańskie zastępy zużywają swój czas i energię.	4:0.3 (54.3) The amazing plan for perfecting evolutionary mortals and, after their attainment of Paradise and the Corps of the Finality, providing further training for some undisclosed future work, does seem to be, at present, one of the chief concerns of the seven superuniverses and their many subdivisions; but this ascension scheme for spiritualizing and training the mortals of time and space is by no means the exclusive occupation of the universe intelligences. There are, indeed, many other fascinating pursuits which occupy the time and enlist the energies of the celestial hosts.
1. Postawa Ojca wobec wszechświata ^top	1. The Universe Attitude of the Father ^top
4:1.1 (54.4) Przez całe epoki mieszkańcy Urantii źle rozumieli opatrzność Bożą. Istnieje opatrzność w Bożych dziełach, dokonywanych na waszym świecie, ale nie jest to ta, dziecinnie pojmowana, arbitralna i materialna działalność, jak ją sobie wyobraża wielu śmiertelników. Opatrzność Boża polega na połączonych wzajemnie działaniach istot niebiańskich i Boskich duchów, które zgodnie z kosmicznym prawem nieustannie pracują, aby czcić Boga i rozwijać duchowo jego wszechświatowe dzieci.	4:1.1 (54.4) For ages the inhabitants of Urantia have misunderstood the providence of God. There is a providence of divine outworking on your world, but it is not the childish, arbitrary, and material ministry many mortals have conceived it to be. The providence of God consists in the interlocking activities of the celestial beings and the divine spirits who, in accordance with cosmic law, unceasingly labor for the honor of God and for the spiritual advancement of his universe children.
4:1.2 (54.5) Czyż w waszym rozumieniu Bożego postępowania z człowiekiem nie doszliście do tego poziomu, na którym zauważacie, że hasłem wszechświata jest postęp? Długie epoki gatunek ludzki walczył o swoją obecną pozycję. Przez wszystkie te tysiąclecia Opatrzność wypracowuje plan postępowej ewolucji. Te dwa rozumowania nie są sprzeczne w praktyce, a tylko w ludzkich błędnych ideach. Boska opatrzność nigdy nie przeciwstawia się prawdziwemu postępowi człowieka, zarówno doczesnemu jak i duchowemu. Opatrzność jest zawsze zgodna z niezmienną i doskonałą naturą najwyższego Prawodawcy.	4:1.2 (54.5) Can you not advance in your concept of God’s dealing with man to that level where you recognize that the watchword of the universe is progress? Through long ages the human race has struggled to reach its present position. Throughout all these millenniums Providence has been working out the plan of progressive evolution. The two thoughts are not opposed in practice, only in man’s mistaken concepts. Divine providence is never arrayed in opposition to true human progress, either temporal or spiritual. Providence is always consistent with the unchanging and perfect nature of the supreme Lawmaker.
4:1.3 (55.1) „Wierny jest Bóg” i „wszystkie przykazania jego są sprawiedliwe”. „Jego wierność sięga samych obłoków”. „Słowo twe, Panie, trwa na wieki, niezmienne w niebiosach. Wierność twoja trwa z pokolenia na pokolenie; umocniłeś ziemię i trwa”. „Jest on wiernym Stwórcą”.	4:1.3 (55.1) “God is faithful” and “all his commandments are just.” “His faithfulness is established in the very skies.” “Forever, O Lord, your word is settled in heaven. Your faithfulness is to all generations; you have established the earth and it abides.” “He is a faithful Creator.”
4:1.4 (55.2) Nie ma ograniczeń, gdy idzie o siły i osobowości, jakich Ojciec może użyć dla wypracowywania swego celu i podtrzymywania swoich istot stworzonych. „Schronem pewnym jest Bóg wiekuisty, a tu na dole ramiona wieczne”. „Kto przebywa w pieczy Najwyższego Ojca i w cieniu Wszechmogącego mieszka”. „Oto nie zdrzemnie się i nie zaśnie ten, który czuwa nad nami”. „A wiemy, iż tym, którzy miłują Boga, wszystkie rzeczy dopomagają ku dobremu”, „gdyż oczy Pana zwrócone są ku sprawiedliwym, a jego uszy na ich wołanie”.	4:1.4 (55.2) There is no limitation of the forces and personalities which the Father may use to uphold his purpose and sustain his creatures. “The eternal God is our refuge, and underneath are the everlasting arms.” “He who dwells in the secret place of the Most High shall abide under the shadow of the Almighty.” “Behold, he who keeps us shall neither slumber nor sleep.” “We know that all things work together for good to those who love God,” “for the eyes of the Lord are over the righteous, and his ears are open to their prayers.”
4:1.5 (55.3) Bóg podtrzymuje „wszystko słowem swej potęgi”. A kiedy rodzą się nowe światy, „posyła swych Synów i są one stwarzane”. Bóg nie tylko stwarza, ale też „podtrzymuje je wszystkie”. Bóg nieustannie podtrzymuje wszystkie rzeczy materialne i wszystkie istoty duchowe. Wszechświat jest wiecznie stabilny. Pośród pozornej niestabilności istnieje stabilność. Istnieje podłoże porządku i bezpieczeństwa pośród zaburzeń energii i fizycznych kataklizmów gwiezdnych sfer.	4:1.5 (55.3) God upholds “all things by the word of his power.” And when new worlds are born, he “sends forth his Sons and they are created.” God not only creates, but he “preserves them all.” God constantly upholds all things material and all beings spiritual. The universes are eternally stable. There is stability in the midst of apparent instability. There is an underlying order and security in the midst of the energy upheavals and the physical cataclysms of the starry realms.
4:1.6 (55.4) Ojciec Wszechświatowy nie odsunął się od zarządzania wszechświatami, nie jest on Bóstwem biernym. Gdyby Bóg zrezygnował ze swej obecnej roli podtrzymywacza całego stworzenia, natychmiast nastąpiłby powszechny rozpad. Poza Bogiem nie istniałaby taka rzecz, jak rzeczywistość. W tym właśnie momencie, jak również w odległych, minionych epokach oraz w wiecznej przyszłości, Bóg wciąż podtrzymuje. Boskość rozpościera się na okręgu wieczności. Wszechświat nie jest jak zegar nakręcony, który chodzi tak długo, żeby potem przestać działać; wszystkie rzeczy wciąż są odnawiane. Ojciec nieustannie wylewa energię, światło i życie. Działalność Boga jest tak samo materialna jak i duchowa. „Dach rozciąga nad pustką, ziemi niczym nie umacnia”.	4:1.6 (55.4) The Universal Father has not withdrawn from the management of the universes; he is not an inactive Deity. If God should retire as the present upholder of all creation, there would immediately occur a universal collapse. Except for God, there would be no such thing as reality. At this very moment, as during the remote ages of the past and in the eternal future, God continues to uphold. The divine reach extends around the circle of eternity. The universe is not wound up like a clock to run just so long and then cease to function; all things are constantly being renewed. The Father unceasingly pours forth energy, light, and life. The work of God is literal as well as spiritual. “He stretches out the north over the empty space and hangs the earth upon nothing.”
4:1.7 (55.5) Istota mojej klasy potrafi dostrzec ostateczną harmonię oraz odkryć dalekosiężną i dogłębną koordynację w rutynowych sprawach administracji wszechświata. Wiele tego, co dla śmiertelnego umysłu wydaje się chaotyczne i nieplanowe, w moim rozumieniu wygląda na uporządkowane i konstruktywne. Jednak nie w pełni rozumiem wielu z tych rzeczy, które się dzieją we wszechświatach. Długo się uczyłem i jestem mniej więcej obeznany ze znanymi siłami, energiami, umysłami, morontiami, duchami i osobowościami wszechświatów lokalnych jak i superwszechświatów. Posiadam ogólne pojęcie, jak te czynniki i osobowości funkcjonują, jestem również gruntownie obeznany z działalnością duchowych istot inteligentnych, przydzielonych do wielkiego wszechświata. Pomimo, że znam zjawiska wszechświatowe, wciąż staję w obliczu reakcji kosmicznych, których nie mogę w pełni pojąć. Bezustannie napotykam najwyraźniej przypadkowe współdziałanie powiązanych wzajemnie sił, energii, intelektów i duchów, czego nie potrafię zadowalająco wyjaśnić.	4:1.7 (55.5) A being of my order is able to discover ultimate harmony and to detect far-reaching and profound co-ordination in the routine affairs of universe administration. Much that seems disjointed and haphazard to the mortal mind appears orderly and constructive to my understanding. But there is very much going on in the universes that I do not fully comprehend. I have long been a student of, and am more or less conversant with, the recognized forces, energies, minds, morontias, spirits, and personalities of the local universes and the superuniverses. I have a general understanding of how these agencies and personalities operate, and I am intimately familiar with the workings of the accredited spirit intelligences of the grand universe. Notwithstanding my knowledge of the phenomena of the universes, I am constantly confronted with cosmic reactions which I cannot fully fathom. I am continually encountering apparently fortuitous conspiracies of the interassociation of forces, energies, intellects, and spirits, which I cannot satisfactorily explain.
4:1.8 (55.6) Jestem w pełni kompetentny, aby prześledzić i przeanalizować funkcjonowanie wszystkich zjawisk, będących bezpośrednim rezultatem działania Ojca Wszechświatowego, Wiecznego Syna, Nieskończonego Ducha oraz w dużym stopniu, Wyspy Raj. Mój dylemat powoduje napotykanie tego, co wygląda na funkcjonowanie ich tajemniczych partnerów, trzech Absolutów potencjalności. Absoluty te wydają się zastępować materię, przewyższać umysł i dołączać się do ducha. Wciąż jestem zdezorientowany a częstokroć również zakłopotany tym, że nie mogę zrozumieć tych złożonych operacji, które przypisuję obecności i funkcjonowaniu Absolutu Nieuwarunkowanego, Bóstwa-Absolutu oraz Absolutu Wszechświatowego.	4:1.8 (55.6) I am entirely competent to trace out and to analyze the working of all phenomena directly resulting from the functioning of the Universal Father, the Eternal Son, the Infinite Spirit, and, to a large extent, the Isle of Paradise. My perplexity is occasioned by encountering what appears to be the performance of their mysterious co-ordinates, the three Absolutes of potentiality. These Absolutes seem to supersede matter, to transcend mind, and to supervene spirit. I am constantly confused and often perplexed by my inability to comprehend these complex transactions which I attribute to the presences and performances of the Unqualified Absolute, the Deity Absolute, and the Universal Absolute.
4:1.9 (56.1) Te Absoluty muszą być obecnościami nie w pełni objawionymi w szerokim wszechświecie, które w zjawiskach potencji przestrzeni i w funkcjonowaniu innych nadostateczności uniemożliwiają fizykom, filozofom czy też ludziom religijnym dokładne przewidzenie tego, jakim sposobem początki siły, idei czy ducha będą odpowiadać tym wymaganiom, jakie im stawia złożona sytuacja rzeczywistości, dotycząca najwyższych dostosowań i ostatecznych wartości.	4:1.9 (56.1) These Absolutes must be the not-fully-revealed presences abroad in the universe which, in the phenomena of space potency and in the function of other superultimates, render it impossible for physicists, philosophers, or even religionists to predict with certainty as to just how the primordials of force, concept, or spirit will respond to demands made in a complex reality situation involving supreme adjustments and ultimate values.
4:1.10 (56.2) Istnieje również organiczna jedność we wszechświatach czasu i przestrzeni, która wydaje się być podłożem wszelkiej struktury zdarzeń kosmicznych. Ta żywa obecność ewoluującej Istoty Najwyższej, ta Immanencja Planowej Niekompletności, przejawia się co jakiś czas w sposób niewytłumaczalny w tym, co wydaje się być zdumiewająco przypadkową koordynacją pozornie niezwiązanych ze sobą wydarzeń wszechświatowych. To musi być działalność Opatrzności – domena Istoty Najwyższej i Wspólnego Aktywizatora.	4:1.10 (56.2) There is also an organic unity in the universes of time and space which seems to underlie the whole fabric of cosmic events. This living presence of the evolving Supreme Being, this Immanence of the Projected Incomplete, is inexplicably manifested ever and anon by what appears to be an amazingly fortuitous co-ordination of apparently unrelated universe happenings. This must be the function of Providence—the realm of the Supreme Being and the Conjoint Actor.
4:1.11 (56.3) Skłonny jestem wierzyć, że jest to właśnie ta rozległa i generalnie nierozpoznawalna kontrola koordynująca i wzajemnie wiążąca wszystkie stadia i formy funkcjonowania wszechświata, która powoduje tę urozmaiconą i pozornie beznadziejnie dezorientującą mieszaninę zjawisk fizycznych, umysłowych, moralnych i duchowych, tak niezawodnie pracujących na chwałę Bożą oraz dla dobra ludzi i aniołów.	4:1.11 (56.3) I am inclined to believe that it is this far-flung and generally unrecognizable control of the co-ordination and interassociation of all phases and forms of universe activity that causes such a variegated and apparently hopelessly confused medley of physical, mental, moral, and spiritual phenomena so unerringly to work out to the glory of God and for the good of men and angels.
4:1.12 (56.4) W szerszym jednak znaczeniu, pozorne „wypadki” kosmosu są bez wątpienia częścią skończonego spektaklu w czasowo-przestrzennej przygodzie Nieskończonego, podczas jego wiecznego oddziaływania na Absoluty.	4:1.12 (56.4) But in the larger sense the apparent “accidents” of the cosmos are undoubtedly a part of the finite drama of the time-space adventure of the Infinite in his eternal manipulation of the Absolutes.
2. Bóg i natura ^top	2. God and Nature ^top
4:2.1 (56.5) Natura jest, w ograniczonym sensie, fizycznym zwyczajem Boga. Postępowanie albo działanie Boga jest warunkowane i tymczasowo modyfikowane przez doświadczalne plany i formy ewolucyjne wszechświata lokalnego, konstelacji, systemu czy planety. Bóg działa w całym szerokim wszechświecie nadrzędnym zgodnie z dobrze nakreślonymi, niezmiennymi i stałymi prawami; przekształca on jednak formy swej działalności tak, aby przyczynić się do koordynacji i zrównoważonego kierowania każdym wszechświatem, konstelacją, systemem, planetą i osobowością, zgodnie z lokalnymi ideami, celami i planami, odnoszącymi się do skończonych projektów rozwoju ewolucyjnego.	4:2.1 (56.5) Nature is in a limited sense the physical habit of God. The conduct, or action, of God is qualified and provisionally modified by the experimental plans and the evolutionary patterns of a local universe, a constellation, a system, or a planet. God acts in accordance with a well-defined, unchanging, immutable law throughout the wide-spreading master universe; but he modifies the patterns of his action so as to contribute to the co-ordinate and balanced conduct of each universe, constellation, system, planet, and personality in accordance with the local objects, aims, and plans of the finite projects of evolutionary unfolding.
4:2.2 (56.6) Dlatego też natura, tak jak ją śmiertelny człowiek rozumie, stanowi zasadniczą podstawę i fundamentalne tło niezmiennego Bóstwa oraz jego niezmiennych praw, które są modyfikowane, podlegają fluktuacjom i doznają wstrząsów na skutek wprowadzania w życie lokalnych planów, celów, form oraz warunków, zapoczątkowanych i wprowadzanych przez siły i osobowości wszechświata lokalnego, konstelacji, systemu i planety. Na przykład: skoro Boże prawa zostały zarządzone w Nebadonie, są one modyfikowane przez plany Syna Stwórcy i Stwórczego Ducha wszechświata lokalnego; a w dodatku do wszystkich tych procesów, prawa te dodatkowo ulegają wpływom powstałym w wyniku błędów, zaniedbań i buntów pewnych istot, przebywających na waszej planecie i należących do waszego najbliższego systemu planet – Satanii.	4:2.2 (56.6) Therefore, nature, as mortal man understands it, presents the underlying foundation and fundamental background of a changeless Deity and his immutable laws, modified by, fluctuating because of, and experiencing upheavals through, the working of the local plans, purposes, patterns, and conditions which have been inaugurated and are being carried out by the local universe, constellation, system, and planetary forces and personalities. For example: As God’s laws have been ordained in Nebadon, they are modified by the plans established by the Creator Son and Creative Spirit of this local universe; and in addition to all this the operation of these laws has been further influenced by the errors, defaults, and insurrections of certain beings resident upon your planet and belonging to your immediate planetary system of Satania.
4:2.3 (56.7) Natura jest czasowo-przestrzenną wypadkową dwu kosmicznych czynników. Pierwszy to niezmienność, doskonałość i prawość Rajskiego Bóstwa a drugi to plany eksperymentalne, pomyłki administracyjne, błędy powstałe w wyniku buntów, nieukończone przedsięwzięcia oraz niedoskonała mądrość istot żyjących poza Rajem, od najwyższych do najniższych. Tym samym natura ma jednolitą, niezmienną, majestatyczną i zdumiewającą nić doskonałości, wywodzącą się z kręgu wieczności; jednak w każdym wszechświecie, na każdej planecie i w każdym, jednostkowym życiu, natura ta jest modyfikowana, warunkowana i być może zeszpecona czynami, pomyłkami i nielojalnością istot z systemów oraz wszechświatów ewolucyjnych; dlatego też natura zawsze pozostaje w zmiennym nastroju, a przy tym kapryśnym, choć na stabilnym podłożu, zróżnicowanym zgodnie z zasadami funkcjonowania wszechświata lokalnego.	4:2.3 (56.7) Nature is a time-space resultant of two cosmic factors: first, the immutability, perfection, and rectitude of Paradise Deity, and second, the experimental plans, executive blunders, insurrectionary errors, incompleteness of development, and imperfection of wisdom of the extra-Paradise creatures, from the highest to the lowest. Nature therefore carries a uniform, unchanging, majestic, and marvelous thread of perfection from the circle of eternity; but in each universe, on each planet, and in each individual life, this nature is modified, qualified, and perchance marred by the acts, the mistakes, and the disloyalties of the creatures of the evolutionary systems and universes; and therefore must nature ever be of a changing mood, whimsical withal, though stable underneath, and varied in accordance with the operating procedures of a local universe.
4:2.4 (57.1) Natura jest doskonałością Raju, podzieloną przez niekompletność, zło i grzech nieukończonych wszechświatów. Iloraz ten zatem wyraża zarówno to, co doskonałe jak i to, co częściowe, zarówno to, co wieczne jak i to, co czasowe. Ciągła ewolucja przekształca naturę, przysparzając jej zawartości rajskiej doskonałości a zmniejszając zawartość zła, błędu i dysharmonii względnej rzeczywistości.	4:2.4 (57.1) Nature is the perfection of Paradise divided by the incompletion, evil, and sin of the unfinished universes. This quotient is thus expressive of both the perfect and the partial, of both the eternal and the temporal. Continuing evolution modifies nature by augmenting the content of Paradise perfection and by diminishing the content of the evil, error, and disharmony of relative reality.
4:2.5 (57.2) Bóg nie jest osobiście obecny ani w naturze ani w żadnych siłach natury, gdyż zjawisko natury jest nakładaniem się niedoskonałości stopniowej ewolucji a czasami konsekwencji buntowniczego przewrotu, na rajskie podstawy uniwersalnego prawa Bożego. Jak to widać na świecie, takim jak Urantia, natura nigdy nie może być właściwym wyrazem, prawdziwą reprezentacją, wiernym odtworzeniem wszechmądrego i nieskończonego Boga.	4:2.5 (57.2) God is not personally present in nature or in any of the forces of nature, for the phenomenon of nature is the superimposition of the imperfections of progressive evolution and, sometimes, the consequences of insurrectionary rebellion, upon the Paradise foundations of God’s universal law. As it appears on such a world as Urantia, nature can never be the adequate expression, the true representation, the faithful portrayal, of an all-wise and infinite God.
4:2.6 (57.3) Na waszym świecie natura jest ograniczeniem praw doskonałości przez ewolucyjne plany wszechświata lokalnego. Cóż za parodia czcić naturę tylko dlatego, że jest w limitowanym, ograniczonym sensie, przenikana przez Boga, że jest stadium wszechświatowej a tym samym Bożej mocy! Natura jest także przejawem nieukończonego, niekompletnego i niedoskonałego rozwoju, wzrostu i postępu we wszechświatowym eksperymencie ewolucji kosmicznej.	4:2.6 (57.3) Nature, on your world, is a qualification of the laws of perfection by the evolutionary plans of the local universe. What a travesty to worship nature because it is in a limited, qualified sense pervaded by God; because it is a phase of the universal and, therefore, divine power! Nature also is a manifestation of the unfinished, the incomplete, the imperfect outworkings of the development, growth, and progress of a universe experiment in cosmic evolution.
4:2.7 (57.4) Dostrzegalne ułomności świata naturalnego nie dowodzą istnienia takich samych, odpowiadających im ułomności, w charakterze Boga. Te dostrzegalne niedoskonałości są raczej tylko nieuchronnymi chwilami przerwy w prezentacji wciąż ruchomego okręgu obrazującego nieskończoność. Właśnie te ułomności-przerwy w doskonałości-ciągłości, umożliwiają ograniczonemu umysłowi materialnego człowieka ujrzeć w przelocie Boską rzeczywistość w czasie i przestrzeni. Materialne przejawy boskości wydają się dla umysłu człowieka ewolucyjnego ułomne tylko dlatego, że człowiek śmiertelny obstaje przy oglądaniu zjawisk przyrody oczami naturalnymi, ludzkim wzrokiem, nie wspomaganym motą morontialną czy objawieniem, które stanowią substytuty boskości w światach czasu.	4:2.7 (57.4) The apparent defects of the natural world are not indicative of any such corresponding defects in the character of God. Rather are such observed imperfections merely the inevitable stop-moments in the exhibition of the ever-moving reel of infinity picturization. It is these very defect-interruptions of perfection-continuity which make it possible for the finite mind of material man to catch a fleeting glimpse of divine reality in time and space. The material manifestations of divinity appear defective to the evolutionary mind of man only because mortal man persists in viewing the phenomena of nature through natural eyes, human vision unaided by morontia mota or by revelation, its compensatory substitute on the worlds of time.
4:2.8 (57.5) I natura jest zeszpecona, jej piękna twarz pokryta jest bliznami, jej właściwości zwarzone są przez bunt, przez złe prowadzenie spraw, przez bezmyślność miriadów istot, które są częścią natury, ale które przyłożyły się do jej zniekształcenia w czasie. Nie, natura nie jest Bogiem. Natura nie jest obiektem czci.	4:2.8 (57.5) And nature is marred, her beautiful face is scarred, her features are seared, by the rebellion, the misconduct, the misthinking of the myriads of creatures who are a part of nature, but who have contributed to her disfigurement in time. No, nature is not God. Nature is not an object of worship.
3. Niezmienny charakter Boga ^top	3. God’s Unchanging Character ^top
4:3.1 (57.6) Zbyt długo człowiek myślał o Bogu jak o podobnym sobie. Bóg nie jest, nigdy nie był i nigdy nie będzie, zazdrosny o człowieka, czy o jakąkolwiek inną istotę we wszechświecie wszechświatów. Bóg wie, że Syn Stwórca pragnął, aby człowiek stał się arcydziełem planetarnego stworzenia, władcą całej Ziemi, zatem widok człowieka zdominowanego przez jego własne, podlejsze namiętności, obraz człowieka kłaniającego się idolom z drzewa, kamienia, złota i samolubnych ambicji, te obskurne obrazy pobudzają Boga i jego Synów by być zazdrosnym dla człowieka, ale nigdy nie o niego.	4:3.1 (57.6) All too long has man thought of God as one like himself. God is not, never was, and never will be jealous of man or any other being in the universe of universes. Knowing that the Creator Son intended man to be the masterpiece of the planetary creation, to be the ruler of all the earth, the sight of his being dominated by his own baser passions, the spectacle of his bowing down before idols of wood, stone, gold, and selfish ambition—these sordid scenes stir God and his Sons to be jealous for man, but never of him.
4:3.2 (57.7) Wieczny Bóg nie potrafi się gniewać czy złościć, w ludzkim znaczeniu tych uczuć, czy tak jak człowiek rozumie te reakcje. Uczucia takie są niskie i podłe; raczej nie warto ich zwać ludzkimi, jeszcze mniej Boskimi i taka postawa jest zupełnie obca doskonałej naturze i miłościwemu charakterowi Ojca Wszechświatowego.	4:3.2 (57.7) The eternal God is incapable of wrath and anger in the sense of these human emotions and as man understands such reactions. These sentiments are mean and despicable; they are hardly worthy of being called human, much less divine; and such attitudes are utterly foreign to the perfect nature and gracious character of the Universal Father.
4:3.3 (58.1) Wiele, bardzo wiele trudności, które śmiertelnicy Urantii mają ze zrozumieniem Boga, wynika z dalekosiężnych skutków buntu Lucyfera i zdrady Caligastii. Na światach nie odseparowanych przez grzech, ewoluujące narody potrafią formułować znacznie lepsze idee Ojca Wszechświatowego; znacznie mniej cierpią z powodu dezorientacji, przekręcania i wypaczania pojęć.	4:3.3 (58.1) Much, very much, of the difficulty which Urantia mortals have in understanding God is due to the far-reaching consequences of the Lucifer rebellion and the Caligastia betrayal. On worlds not segregated by sin, the evolutionary races are able to formulate far better ideas of the Universal Father; they suffer less from confusion, distortion, and perversion of concept.
4:3.4 (58.2) Bóg nigdy nie żałuje niczego, co kiedykolwiek uczynił, czyni teraz, czy kiedykolwiek będzie czynił. Jest on wszechmądry jak również wszechmocny. Ludzka mądrość rodzi się z prób i błędów ludzkiego doświadczenia; mądrość Boża polega na nie uwarunkowanej doskonałości jego nieskończonej, wszechświatowej wnikliwości i ta Boża znajomość przyszłości skutecznie kieruje jego stwórczą, wolną wolą.	4:3.4 (58.2) God repents of nothing he has ever done, now does, or ever will do. He is all-wise as well as all-powerful. Man’s wisdom grows out of the trials and errors of human experience; God’s wisdom consists in the unqualified perfection of his infinite universe insight, and this divine foreknowledge effectively directs the creative free will.
4:3.5 (58.3) Ojciec Wszechświatowy nigdy nie robi niczego, z czego później wynikałby smutek i żal, jednak obdarzone wolą istoty, planowane i stwarzane przez jego Stwórcze osobowości w oddalonych wszechświatach, czasami wywołują uczucia boskiego smutku u swych Stwórców-rodziców, w rezultacie swoich godnych pożałowania decyzji. Chociaż Ojciec ani nie robi błędów, ani nie żywi żalu, ani się nie smuci, jest on istotą przejawiającą ojcowskie uczucie a jego serce jest bez wątpienia zasmucone, gdy jego dzieci nie docierają do poziomów duchowych, będących w ich zasięgu, z uwzględnieniem szerokiej pomocy, którą dostają podczas realizacji planów osiągnięć duchowych, dzięki wszechświatowym zasadom wznoszenia się śmiertelnika.	4:3.5 (58.3) The Universal Father never does anything that causes subsequent sorrow or regret, but the will creatures of the planning and making of his Creator personalities in the outlying universes, by their unfortunate choosing, sometimes occasion emotions of divine sorrow in the personalities of their Creator parents. But though the Father neither makes mistakes, harbors regrets, nor experiences sorrows, he is a being with a father’s affection, and his heart is undoubtedly grieved when his children fail to attain the spiritual levels they are capable of reaching with the assistance which has been so freely provided by the spiritual-attainment plans and the mortal-ascension policies of the universes.
4:3.6 (58.4) Nieskończona dobroć Ojca przekracza zdolności pojmowania ograniczonego umysłu czasu; stąd zawsze musi być przytaczane przeciwieństwo relatywnego zła (nie grzechu), dla odpowiedniego ukazania wszystkich stadiów względnego dobra. Doskonałość Boskiego dobra może być zauważona przez niedoskonałą wnikliwość śmiertelnika tylko dlatego, że jest ona przeciwna względnej niedoskonałości zależności czasu i materii w ruchach przestrzeni.	4:3.6 (58.4) The infinite goodness of the Father is beyond the comprehension of the finite mind of time; hence must there always be afforded a contrast with comparative evil (not sin) for the effective exhibition of all phases of relative goodness. Perfection of divine goodness can be discerned by mortal imperfection of insight only because it stands in contrastive association with relative imperfection in the relationships of time and matter in the motions of space.
4:3.7 (58.5) Charakter Boga jest nieskończenie nadludzki, zatem ta Boska natura musi zostać uosobiona, jak to ma miejsce w Boskich Synach, zanim choćby przez wiarę mogła być zrozumiana skończonym umysłem ludzkim.	4:3.7 (58.5) The character of God is infinitely superhuman; therefore must such a nature of divinity be personalized, as in the divine Sons, before it can even be faith-grasped by the finite mind of man.
4. Uświadomienie sobie Boga ^top	4. The Realization of God ^top
4:4.1 (58.6) Bóg jest jedyną stałą, samowystarczalną i niezmienną istotą w całym wszechświecie wszechświatów, która nie ma nic poza sobą, nic ponad sobą, ani w przeszłości, ani w przyszłości. Bóg jest celową energią (stwórczym duchem) i absolutną wolą, które obie są samoistne i uniwersalne.	4:4.1 (58.6) God is the only stationary, self-contained, and changeless being in the whole universe of universes, having no outside, no beyond, no past, and no future. God is purposive energy (creative spirit) and absolute will, and these are self-existent and universal.
4:4.2 (58.7) Skoro Bóg jest samoistny, jest on też absolutnie niezależny. To właśnie tożsamość Boga przeciwna jest zmianie. „Ja Pan, nie odmieniam się”. Bóg jest niezmienny; jednak, dopóki nie osiągniecie rajskiego statusu, nie możecie nawet zacząć pojmować, jak Bóg może przechodzić od prostoty do złożoności, od indywidualności do różnorodności, od bezruchu do ruchu, od nieskończoności do skończoności, od tego, co boskie do tego, co ludzkie, od jedności do dwoistości i trójjedności. Tak więc Bóg może odmieniać przejawy swojej absolutności, gdyż Boska niezmienność nie implikuje nieruchomości; Bóg ma wolę – on jest wolą.	4:4.2 (58.7) Since God is self-existent, he is absolutely independent. The very identity of God is inimical to change. “I, the Lord, change not.” God is immutable; but not until you achieve Paradise status can you even begin to understand how God can pass from simplicity to complexity, from identity to variation, from quiescence to motion, from infinity to finitude, from the divine to the human, and from unity to duality and triunity. And God can thus modify the manifestations of his absoluteness because divine immutability does not imply immobility; God has will—he is will.
4:4.3 (58.8) Bóg jest istotą absolutnego samostanowienia; nie ma ograniczeń dla jego wszechświatowych oddziaływań, za wyjątkiem tych, które sam sobie narzucił a jego akty wolnej woli są warunkowane tylko tymi Boskimi własnościami i doskonałymi atrybutami, które naturalnie charakteryzują jego wieczną naturę. Dlatego też Bóg związany jest z wszechświatem jako istota o ostatecznej dobroci, z dodatkiem wolnej woli, działającej w stwórczej nieskończoności.	4:4.3 (58.8) God is the being of absolute self-determination; there are no limits to his universe reactions save those which are self-imposed, and his freewill acts are conditioned only by those divine qualities and perfect attributes which inherently characterize his eternal nature. Therefore is God related to the universe as the being of final goodness plus a free will of creative infinity.
4:4.4 (58.9) Ojciec-Absolut jest stwórcą centralnego, doskonałego wszechświata oraz Ojcem wszystkich innych Stwórców. Osobowość, dobroć oraz mnóstwo innych właściwości, Bóg podziela z człowiekiem oraz innymi istotami, jednak nieskończoność woli jest wyłącznie jego cechą. W swych stwórczych działaniach Bóg ograniczony jest tylko tendencjami jego wiecznej natury oraz nakazami jego nieskończonej mądrości. Bóg osobiście wybiera tylko to, co jest nieskończenie doskonałe, stąd niebiańska doskonałość we wszechświecie centralnym; a podczas gdy Synowie Stwórcy mają pełny udział w jego boskości, nawet w stadiach jego absolutności, nie są całkowicie ograniczeni przez tę ostateczność mądrości, która kieruje nieskończonością woli Ojca. Stąd w klasie synostwa Michała stwórcza wolna wola staje się jeszcze bardziej aktywna, w pełni boska i prawie ostateczna, jeśli nie absolutna. Ojciec jest nieskończony i wieczny, jednak zaprzeczanie możliwości jego wolicjonalnych samoograniczeń równa się właśnie zaprzeczaniu idei absolutności jego woli.	4:4.4 (58.9) The Father-Absolute is the creator of the central and perfect universe and the Father of all other Creators. Personality, goodness, and numerous other characteristics, God shares with man and other beings, but infinity of will is his alone. God is limited in his creative acts only by the sentiments of his eternal nature and by the dictates of his infinite wisdom. God personally chooses only that which is infinitely perfect, hence the supernal perfection of the central universe; and while the Creator Sons fully share his divinity, even phases of his absoluteness, they are not altogether limited by that finality of wisdom which directs the Father’s infinity of will. Hence, in the Michael order of sonship, creative free will becomes even more active, wholly divine and well-nigh ultimate, if not absolute. The Father is infinite and eternal, but to deny the possibility of his volitional self-limitation amounts to a denial of this very concept of his volitional absoluteness.
4:4.5 (59.1) Absolutność Boga przenika wszystkie siedem poziomów wszechświatowej rzeczywistości. Całość tej absolutnej natury podlega relacjom Stwórcy z jego rodziną wszechświatowych istot stworzonych. Trójcowa sprawiedliwość może się odznaczać precyzją we wszechświecie wszechświatów, ale we wszystkich rozległych powinowactwach rodzinnych z istotami czasu, Bóg wszechświatów kieruje się Boskim uczuciem. Od początku do końca – wiecznie – nieskończony Bóg jest Ojcem. Zostałem poinstruowany, aby ukazać Boga całego stworzenia jako Ojca Wszechświatowego, spośród wszystkich możliwych tytułów, którymi może być poprawnie określany.	4:4.5 (59.1) God’s absoluteness pervades all seven levels of universe reality. And the whole of this absolute nature is subject to the relationship of the Creator to his universe creature family. Precision may characterize trinitarian justice in the universe of universes, but in all his vast family relationship with the creatures of time the God of universes is governed by divine sentiment. First and last—eternally—the infinite God is a Father. Of all the possible titles by which he might appropriately be known, I have been instructed to portray the God of all creation as the Universal Father.
4:4.6 (59.2) U Boga Ojca, funkcjonowanie jego wolnej woli nie jest rządzone mocą, ani też nie jest kierowane samym tylko intelektem; Boska osobowość, według definicji, składa się z ducha i objawia się dla wszechświatów jako miłość. Dlatego też we wszystkich swoich osobistych związkach z wszechświatowymi osobowościami stworzonymi, Pierwsze Źródło i Centrum jest zawsze i konsekwentnie kochającym Ojcem. Bóg jest Ojcem w najwyższym tego słowa znaczeniu. Motywuje się on wiecznie doskonałym idealizmem Boskiej miłości i ta wrażliwa natura znajduje swój najsilniejszy wyraz i najwyższe zadowolenie w kochaniu i byciu kochanym.	4:4.6 (59.2) In God the Father freewill performances are not ruled by power, nor are they guided by intellect alone; the divine personality is defined as consisting in spirit and manifesting himself to the universes as love. Therefore, in all his personal relations with the creature personalities of the universes, the First Source and Center is always and consistently a loving Father. God is a Father in the highest sense of the term. He is eternally motivated by the perfect idealism of divine love, and that tender nature finds its strongest expression and greatest satisfaction in loving and being loved.
4:4.7 (59.3) W nauce, Bóg jest Pierwszą Przyczyną, w religii, wszechświatowym i kochającym Ojcem, w filozofii jedyną istotą, która istnieje sama w sobie, której egzystencja nie zależy od żadnej innej istoty, ale która zbawiennie nadaje rzeczywistość egzystencji wszystkim rzeczom i wszystkim innym istotom. Jednak trzeba objawienia, aby wykazać, że Pierwsza Przyczyna nauki i samoistna Jedność filozofii są Bogiem religii, pełnym miłosierdzia i dobroci, rękojmią wiecznego trwania jego ziemskich dzieci.	4:4.7 (59.3) In science, God is the First Cause; in religion, the universal and loving Father; in philosophy, the one being who exists by himself, not dependent on any other being for existence but beneficently conferring reality of existence on all things and upon all other beings. But it requires revelation to show that the First Cause of science and the self-existent Unity of philosophy are the God of religion, full of mercy and goodness and pledged to effect the eternal survival of his children on earth.
4:4.8 (59.4) Usiłujemy dotrzeć do koncepcji Nieskończonego, ale czcimy doświadczenie-ideę Boga, stosując naszą gdziekolwiek i kiedykolwiek istniejącą zdolność pojmowania czynników osobowości i boskości naszej najwyższej idei Bóstwa.	4:4.8 (59.4) We crave the concept of the Infinite, but we worship the experience-idea of God, our anywhere and any-time capacity to grasp the personality and divinity factors of our highest concept of Deity.
4:4.9 (59.5) Świadomość tryumfującego, ludzkiego życia na Ziemi, rodzi się z tej wiary istoty stworzonej, która ośmiela się rzucić wyzwanie każdemu kolejnemu epizodowi bytu, kiedy stając w obliczu obrazów ogromnych ludzkich ograniczeń, oświadcza niezawodnie: nawet, jeśli nie potrafię tego dokonać, żyje we mnie ten, kto to potrafi i dokona, część Ojca-Absolutu wszechświata wszechświatów. I to jest „to właśnie zwycięstwo, które zwycięża świat, właśnie wasza wiara”.	4:4.9 (59.5) The consciousness of a victorious human life on earth is born of that creature faith which dares to challenge each recurring episode of existence when confronted with the awful spectacle of human limitations, by the unfailing declaration: Even if I cannot do this, there lives in me one who can and will do it, a part of the Father-Absolute of the universe of universes. And that is “the victory which overcomes the world, even your faith.”
5. Błędne idee Boga ^top	5. Erroneous Ideas of God ^top
4:5.1 (59.6) Religijna tradycja jest niedoskonale zachowanym zapisem doświadczeń rozpoznających Boga ludzi z wieków minionych, jednak takie zapisy nie są godne zaufania jako przewodnik życia religijnego, czy jako źródło rzetelnej wiedzy o Ojcu Wszechświatowym. Te starożytne wierzenia zawsze były zniekształcane z tej przyczyny, że człowiek prymitywny był twórcą mitów.	4:5.1 (59.6) Religious tradition is the imperfectly preserved record of the experiences of the God-knowing men of past ages, but such records are untrustworthy as guides for religious living or as the source of true information about the Universal Father. Such ancient beliefs have been invariably altered by the fact that primitive man was a mythmaker.
4:5.2 (60.1) Jedno z największych na Urantii nieporozumień odnośnie natury Boga, spowodowane jest niemożliwością jasnego rozróżnienia, w waszych świętych księgach, pomiędzy osobowościami Rajskiej Trójcy i Rajskim Bóstwem a stwórcami i administratorami wszechświata lokalnego. W minionych systemach sprawiedliwości, nacechowanych niekompletnym pojmowaniem, wasi kapłani i prorocy nie dostrzegali wyraźnej różnicy między Książętami Planetarnymi, Władcami Systemu, Ojcami Konstelacji, Synami Stwórcami, Władcami Superwszechświata, Istotą Najwyższą i Ojcem Wszechświatowym. Wiele wiadomości, pochodzących od osobowości niższych rangą, takich jak Nosiciele Życia oraz różne klasy aniołów, przedstawiono w waszych zapisach jako pochodzące od Boga samego. Urantiańska myśl religijna nadal myli osobowości współpracujące z Bóstwem z samym Ojcem Wszechświatowym, w takim stopniu, że wszystkie one występują pod jedną nazwą.	4:5.2 (60.1) One of the greatest sources of confusion on Urantia concerning the nature of God grows out of the failure of your sacred books clearly to distinguish between the personalities of the Paradise Trinity and between Paradise Deity and the local universe creators and administrators. During the past dispensations of partial understanding, your priests and prophets failed clearly to differentiate between Planetary Princes, System Sovereigns, Constellation Fathers, Creator Sons, Superuniverse Rulers, the Supreme Being, and the Universal Father. Many of the messages of subordinate personalities, such as Life Carriers and various orders of angels, have been, in your records, presented as coming from God himself. Urantian religious thought still confuses the associate personalities of Deity with the Universal Father himself, so that all are included under one appellation.
4:5.3 (60.2) Ludzie na Urantii nadal cierpią na skutek wpływów prymitywnych idei Boga. Bogowie, którzy szaleją w burzy, którzy wstrząsają ziemią w gniewie i porażają ludzi w złości, którzy zirytowani wymierzają sprawiedliwość w czasie głodu i powodzi, to są bogowie religii prymitywnej; to nie są Bogowie, którzy żyją i rządzą wszechświatami. Takie pojęcia są reliktami z tych czasów, kiedy ludzie uważali, że wszechświat jest kierowany i zdominowany przez kaprysy takich właśnie, wyimaginowanych bogów. Jednak człowiek śmiertelny zaczyna zdawać sobie sprawę z tego, że żyje w świecie względnego prawa i porządku, tak dalece, jak to dotyczy zarządzania i ukierunkowywania ze strony Najwyższych Stwórców i Najwyższych Kontrolerów.	4:5.3 (60.2) The people of Urantia continue to suffer from the influence of primitive concepts of God. The gods who go on a rampage in the storm; who shake the earth in their wrath and strike down men in their anger; who inflict their judgments of displeasure in times of famine and flood—these are the gods of primitive religion; they are not the Gods who live and rule the universes. Such concepts are a relic of the times when men supposed that the universe was under the guidance and domination of the whims of such imaginary gods. But mortal man is beginning to realize that he lives in a realm of comparative law and order as far as concerns the administrative policies and conduct of the Supreme Creators and the Supreme Controllers.
4:5.4 (60.3) Barbarzyńska idea przebłagania gniewnego Boga, zjednania obrażonego Pana, zdobycia łaski Bóstwa przez ofiary i pokutę a nawet przez rozlew krwi, wyraża religię całkiem dziecinną i prymitywną, filozofię niegodną oświeconego wieku nauki i prawdy. Takie wierzenia są wyjątkowo odrażające dla istot niebiańskich i Boskich władców, którzy służą wszechświatom i nimi zarządzają. Jest afrontem dla Boga wierzyć, utrzymywać czy nauczać, że należy rozlać niewinną krew, aby zdobyć jego łaskę czy odwrócić wyimaginowany, Boski gniew.	4:5.4 (60.3) The barbarous idea of appeasing an angry God, of propitiating an offended Lord, of winning the favor of Deity through sacrifices and penance and even by the shedding of blood, represents a religion wholly puerile and primitive, a philosophy unworthy of an enlightened age of science and truth. Such beliefs are utterly repulsive to the celestial beings and the divine rulers who serve and reign in the universes. It is an affront to God to believe, hold, or teach that innocent blood must be shed in order to win his favor or to divert the fictitious divine wrath.
4:5.5 (60.4) Hebrajczycy wierzyli, że „bez rozlania krwi nie ma odpuszczenia grzechów”. Nie zdołali się oni uwolnić od starej, pogańskiej idei, że nie można przebłagać Bogów inaczej, niż widokiem krwi, chociaż Mojżesz dokonał znaczącego postępu, kiedy zabronił składania ofiar ludzkich i zastąpił je obrzędowymi ofiarami ze zwierząt, czyniąc zadość prymitywnemu rozumowaniu tych dziecinnych, beduińskich wyznawców Boga.	4:5.5 (60.4) The Hebrews believed that “without the shedding of blood there could be no remission of sin.” They had not found deliverance from the old and pagan idea that the Gods could not be appeased except by the sight of blood, though Moses did make a distinct advance when he forbade human sacrifices and substituted therefor, in the primitive minds of his childlike Bedouin followers, the ceremonial sacrifice of animals.
4:5.6 (60.5) Obdarzenie waszego świata Rajskim Synem było naturalne, w obliczu końca epoki planetarnej; było nieuniknione, ale nie było konieczne dla zjednania łaski Bożej. Obdarzenie to było również końcowym, osobistym działaniem Syna Stwórcy, w jego długiej epopei zdobywania empirycznej niezależności wszechświata. Cóż za parodię nieskończonego charakteru Boga! stanowi to nauczanie, że ojcowskie serce, w całym swym surowym chłodzie i zatwardziałości, było tak niewzruszone nieszczęściami i smutkami istot stworzonych, że Bóg nie okazał wrażliwego miłosierdzia, zanim nie zobaczył swego niewinnego Syna, krwawiącego i umierającego na krzyżu Kalwarii!	4:5.6 (60.5) The bestowal of a Paradise Son on your world was inherent in the situation of closing a planetary age; it was inescapable, and it was not made necessary for the purpose of winning the favor of God. This bestowal also happened to be the final personal act of a Creator Son in the long adventure of earning the experiential sovereignty of his universe. What a travesty upon the infinite character of God! this teaching that his fatherly heart in all its austere coldness and hardness was so untouched by the misfortunes and sorrows of his creatures that his tender mercies were not forthcoming until he saw his blameless Son bleeding and dying upon the cross of Calvary!
4:5.7 (60.6) Mieszkańcy Urantii powinni się jednak wyzwolić od tych starożytnych błędów i pogańskich przesądów, dotyczących natury Ojca Wszechświatowego. Właśnie ukazuje się objawienie prawdy o Bogu a przeznaczeniem gatunku ludzkiego jest poznać Ojca Wszechświatowego w całym pięknie jego charakteru i wdzięku jego przymiotów, tak wspaniale zobrazowanych przez Syna Stwórcy, który przebywał na Urantii jako Syn Człowieczy i Syn Boży.	4:5.7 (60.6) But the inhabitants of Urantia are to find deliverance from these ancient errors and pagan superstitions respecting the nature of the Universal Father. The revelation of the truth about God is appearing, and the human race is destined to know the Universal Father in all that beauty of character and loveliness of attributes so magnificently portrayed by the Creator Son who sojourned on Urantia as the Son of Man and the Son of God.
4:5.8 (61.1) [Przedstawione przez Niebiańskiego Radcę z Uversy].	4:5.8 (61.1) [Presented by a Divine Counselor of Uversa.]