16. Makale	Paper 16
Yedi Üstün Ruhaniyet	The Seven Master Spirits
16:0.1 (184.1) CENNET’in Yedi Üstün Ruhaniyeti, Sınırsız Ruhaniyet’in öncül kişilikleridir. Bu öz benliğin çoğaltılmasının yedi katmanlı yaratıcı eylemi içinde Sınırsız Ruhaniyet, İlahiyat’ın üç kişiliğinin eksiksiz mevcudiyetinin doğasında matematiksel olarak var olan tüm ilgili olasılıkları denemiştir. Üstün Ruhaniyetler’in daha büyük sayılardaki oluşumlarını ortaya çıkarmak mümkün olsaydı onlar bu tür bir yaratımı gerçekleştirirlerdi, fakat üç İlahiyat’ın doğasında sadece sayıca yedi tane olan birliktelik içinde bulunan olasılıklar bütünü mevcuttur. Ve bu durum neden evrenin yedi büyük bölge içinde işlev dâhilinde olduğunu ve neden bu yedi sayısının temel olarak onun düzenlenmesinde ve yönetiminde esas olduğunu açıklar.	16:0.1 (184.1) THE Seven Master Spirits of Paradise are the primary personalities of the Infinite Spirit. In this sevenfold creative act of self-duplication the Infinite Spirit exhausted the associative possibilities mathematically inherent in the factual existence of the three persons of Deity. Had it been possible to produce a larger number of Master Spirits, they would have been created, but there are just seven associative possibilities, and only seven, inherent in three Deities. And this explains why the universe is operated in seven grand divisions, and why the number seven is basically fundamental in its organization and administration.
16:0.2 (184.2) Yedi Üstün Ruhaniyet, bu nedenden dolayı, kendi özünü ve bireysel niteliklerini şu yedi kaynaktan alır:	16:0.2 (184.2) The Seven Master Spirits thus have their origin in, and derive their individual characteristics from, the following seven likenesses:
16:0.3 (184.3) 1. Kâinatın Yaratıcısı.	16:0.3 (184.3) 1. The Universal Father.
16:0.4 (184.4) 2. Ebedi Evlat.	16:0.4 (184.4) 2. The Eternal Son.
16:0.5 (184.5) 3. Sınırsız Ruhaniyet.	16:0.5 (184.5) 3. The Infinite Spirit.
16:0.6 (184.6) 4. Yaratıcı ve Evlat.	16:0.6 (184.6) 4. The Father and the Son.
16:0.7 (184.7) 5. Yaratıcı ve Ruhaniyet.	16:0.7 (184.7) 5. The Father and the Spirit.
16:0.8 (184.8) 6. Evlat ve Ruhaniyet.	16:0.8 (184.8) 6. The Son and the Spirit.
16:0.9 (184.9) 7. Yaratıcı, Evlat ve Ruhaniyet.	16:0.9 (184.9) 7. The Father, Son, and Spirit.
16:0.10 (184.10) Yaratıcı ve Evlat’ın Üstün Ruhaniyetler’in yaratımı sürecindeki eylemleri hakkında çok az şeyin bilgisine sahibiz. Göründüğü biçimiyle onlar, mevcudiyetlerine Sınırsız Ruhaniyet’in bireysel faaliyetleri sonucunda erişmişlerdir; fakat biz kesin bir biçimde Yaratıcı ve Evlat’ın onların kökenine katıldıkları yönünde bilgilendirildik.	16:0.10 (184.10) We know very little about the action of the Father and the Son in the creation of the Master Spirits. Apparently they were brought into existence by the personal acts of the Infinite Spirit, but we have been definitely instructed that both the Father and the Son participated in their origin.
16:0.11 (184.11) Ruhaniyet karakteri ve doğası bakımından Cennetin Yedi Ruhaniyetleri bir bütündür; fakat kimliklerinin tüm diğer özellikleri bakımından onlar birbirine benzememekte olup, onların aşkın-evrenler içindeki faaliyetlerinin sonuçları öyle bir nitelik gösterir ki onların her birinin arasındaki bireysel farklılıklar hataya yer bırakmayacak bir biçimde algılanabilir haldedir. Muhteşem evrenin yedi bölümünün tasarlanan sonuçlarının tümü, ve hatta dışsal uzayın bağdaşık bölümleri bile, yüce ve nihai yüksek denetimin bu Yedi Üstün Ruhaniyet’in ruhsal farklılıklarının dışında kalan nitelikleri tarafından koşullanmıştır.	16:0.11 (184.11) In spirit character and nature these Seven Spirits of Paradise are as one, but in all other aspects of identity they are very unlike, and the results of their functioning in the superuniverses are such that the individual differences of each are unmistakably discernible. All the afterplans of the seven segments of the grand universe—and even the correlative segments of outer space—have been conditioned by the other-than-spiritual diversity of these Seven Master Spirits of supreme and ultimate supervision.
16:0.12 (184.12) Üstün Ruhaniyetler birçok işleve sahiptir, fakat şu mevcut an içinde onların kendilerine özgü nüfuz alanı yedi aşkın evrenin merkezi yüksek denetimidir. Her Üstün Ruhaniyet devasa bir kuvvet-odak yönetim merkezlerini idare eder. Bu yönetim merkezleri Cennet çevresinin etrafında yavaş olan dönüşü gerçekleştirirken, bölümsel enerji dağıtımı ve onun özelleşen kuvvet denetiminin Cennet odak merkezinde ve aşkın evrenin eş zamanlı üstün denetiminin karşısındaki bir konumu her zaman korur. Herhangi bir aşkın evrenin dairesel çevre hatları gerçekte, üstün denetimi sağlayan Üstün Ruhaniyet’in Cennet yönetim merkezlerinde birleşir.	16:0.12 (184.12) The Master Spirits have many functions, but at the present time their particular domain is the central supervision of the seven superuniverses. Each Master Spirit maintains an enormous force-focal headquarters, which slowly circulates around the periphery of Paradise, always maintaining a position opposite the superuniverse of immediate supervision and at the Paradise focal point of its specialized power control and segmental energy distribution. The radial boundary lines of any one of the superuniverses do actually converge at the Paradise headquarters of the supervising Master Spirit.
1. İlahiyat’ın Üçleme Bütünlüğü’yle olan İlişki ^top	1. Relation to Triune Deity ^top
16:1.1 (185.1) Sınırsız Ruhaniyet olarak Bütünleştirici Yaratan, bölünmeye uğramamış olan İlahiyat’ın üçleme bütünlüğü kişileştirilmesinin tamamlanması için gereklidir. Bu üç katmanlı İlahiyat kişileştirilmesi içsel olarak bireyselliğin olanaklığı ve birliktelik içindeki dışavurum bakımından yedi katmanlıdır; bu nedenle Yaratıcı, Evlat ve Ruhaniyet’in akli yapılara sahip ve potansiyel bakımdan ruhsal varlıklar tarafından yerleşik hale getirilecek âlemleri yaratmak için bunu takip eden planı Yedi Üstün Ruhaniyet’in kişileştirmesini kaçınılmaz hale getirmiştir. Yedi Aşkın Ruhaniyetleri alt mutlak kaçınılmaz olarak tanımlarken, İlahiyat’ın üç katmanlı kişileştirmesini mutlak kaçınılmaz olarak nitelendireceğiz.	16:1.1 (185.1) The Conjoint Creator, the Infinite Spirit, is necessary to the completion of the triune personalization of undivided Deity. This threefold Deity personalization is inherently sevenfold in possibility of individual and associative expression; hence the subsequent plan to create universes inhabited by intelligent and potentially spiritual beings, duly expressive of the Father, Son, and Spirit, made the personalization of the Seven Master Spirits inescapable. We have come to speak of the threefold personalization of Deity as the absolute inevitability, while we have come to look upon the appearance of the Seven Master Spirits as the subabsolute inevitability.
16:1.2 (185.2) Yedi Üstün Ruhaniyet üç katmanlı İlahiyat’ın temsilcisi olarak gösterilemez olsalar da onlar, İlahiyat’ın ezelden beri varoluş içinde olan üç kişiliğinin yardımcı ve etkin faaliyetleri biçimindeki İlahiyat’ın yedi katmanlılığının ebedi temsilcisidir. Bu Yedi Ruhaniyetler, Kâinatın Yaratıcısı, Ebedi Evlat, Sınırsız Ruhaniyet veya onların herhangi bir ikircikli birlikteliği tarafından, onların içinde ve onlar boyunca bu tür faaliyetlerde bulunmaya yetkindir. Yaratıcı, Evlat ve Ruhaniyet birlikte hareket ettiklerinde, onlar aynı zamanda Yedinci Üstün Ruhaniyet boyunca hareket edebilme yetisine sahip olup bunu gerçekleştirir. Fakat bu eylem Kutsal Üçleme olarak yerine getirilmez. Üstün Ruhaniyetler tek ve bütüncül olarak herhangi bir veya olanak dâhilindeki tüm İlahiyat işlevlerini temsil ederler, fakat bu temsili katılımsal olarak veya Kutsal Üçleme olarak yerine getirmezler. Yedinci Üstün Ruhaniyet kişisel olarak Cennet Kutsal üçlemesi bakımından işlev dışıdır, ve bu durum onun kişisel olarak Yüce Varlık için neden faaliyet içinde olma yetisine sahip olduğunun nedenini oluşturur.	16:1.2 (185.2) While the Seven Master Spirits are hardly expressive of threefold Deity, they are the eternal portrayal of sevenfold Deity, the active and associative functions of the three ever-existent persons of Deity. By and in and through these Seven Spirits, the Universal Father, the Eternal Son, or the Infinite Spirit, or any dual association, is able to function as such. When the Father, the Son, and the Spirit act together, they can and do function through Master Spirit Number Seven, but not as the Trinity. The Master Spirits singly and collectively represent any and all possible Deity functions, single and several, but not collective, not the Trinity. Master Spirit Number Seven is personally nonfunctional with regard to the Paradise Trinity, and that is just why he can function personally for the Supreme Being.
16:1.3 (185.3) Fakat Yedi Üstün Ruhaniyet kişisel gücün bireysel mevkilerinden, aşkın evren hâkimiyetinden ve Cennet İlahiyat’ının üçleme birlikteliği içinde Bütünleştirici Bünye’nin oluşturduğu birleşimden ayrıldıklarında, onlar burada bunun sonucunda evrimleşen âlemlerde ve Kutsal Üçleme olan bölünmez İlahiyat’ın yetki alanı, bilgeliği ve işlevsel gücünü toplu olarak temsil ederler. İlahiyat’ın böyle bir Cennet birlikteliğinin başat yedi katmanlı dışavurumu gerçekte, Nihayet ve Yücelik içindeki üç ebedi İlahiyat’ın davranışını ve her niteliğinin bütününü kelimenin tam anlamıyla kapsar ve onunla bütünleşir. Bunun sonucunda ve orada Yedi Üstün Ruhaniyet’in katıldığı tüm işlevsel amaçlar ve niyetler, üstün evrende ve onun için olan Yücelik-Nihayet’inin faaliyet içerisindeki nüfuz alanlarını kapsamı içine alır.	16:1.3 (185.3) But when the Seven Master Spirits vacate their individual seats of personal power and superuniverse authority and assemble about the Conjoint Actor in the triune presence of Paradise Deity, then and there are they collectively representative of the functional power, wisdom, and authority of undivided Deity—the Trinity—to and in the evolving universes. Such a Paradise union of the primal sevenfold expression of Deity does actually embrace, literally encompass, all of every attribute and attitude of the three eternal Deities in Supremacy and in Ultimacy. To all practical intents and purposes the Seven Master Spirits do, then and there, encompass the functional domain of the Supreme-Ultimate to and in the master universe.
16:1.4 (185.4) Bizim algılayabildiğimiz kadarıyla bu Yedi Ruhaniyet, İlahiyat’ın üç ebedi kişilerinin kutsal eylemleriyle birliktelik halindedir; fakat bunun yanı sıra Mutlak’ın üç ebedi fazının işlevsel mevcudiyetiyle doğrudan bir birlikteliğinin hiçbir kanıtını tespit edememiş durumdayız. Onlar bir araya geldiklerinde Üstün Ruhaniyetler, eylemin kabataslak bir biçimde sınırlı nüfuz alanı olarak algılanabilecek olan Cennet İlahiyatları’nı yansıtır. Bu durum her ne kadar nihayet kavramsallaşmasıyla bütünleşebilirken, o mutlak değildir.	16:1.4 (185.4) As far as we can discern, these Seven Spirits are associated with the divine activities of the three eternal persons of Deity; we detect no evidence of direct association with the functioning presences of the three eternal phases of the Absolute. When associated, the Master Spirits represent the Paradise Deities in what may be roughly conceived as the finite domain of action. It might embrace much that is ultimate but not absolute.
2. Sınırsız Ruhaniyet’le olan İlişki ^top	2. Relation to the Infinite Spirit ^top
16:2.1 (185.5) Tıpkı Ebedi ve Özgün Evlat’ın, kutsal Evlatlar’ın sürekli artan sayılarının kişileri vasıtasıyla açığa çıkarıldığı gibi; Sınırsız ve Kutsal Ruhaniyet, Yedi Üstün Ruhaniyet ve onların birliktelik içerisinde olduğu ruhaniyet toplulukları bağlantılarıyla açığa çıkarılır. Her şeyin merkezinde Sınırsız Ruhaniyet erişilebilir bir niteliğe sahiptir, fakat Cennet’e erişenlerin hepsi onun kişiliğini ve farklılaşan mevcudiyetini eş zamanlı olarak kavrayamaz. Fakat merkezi evrene ulaşan herkes, yolculuklarını henüz tamamlamış olan mekân yolcuların kökeninden geldiği aşkın evren üzerinde hâkim olan Yedi Üstün Ruhaniyet’den biriyle eş zamanlı olarak bütünleşme yetisine sahip olup bunu gerçekleştirir.	16:2.1 (185.5) Just as the Eternal and Original Son is revealed through the persons of the constantly increasing number of divine Sons, so is the Infinite and Divine Spirit revealed through the channels of the Seven Master Spirits and their associated spirit groups. At the center of centers the Infinite Spirit is approachable, but not all who attain Paradise are immediately able to discern his personality and differentiated presence; but all who attain the central universe can and do immediately commune with one of the Seven Master Spirits, the one presiding over the superuniverse from which the newly arrived space pilgrim hails.
16:2.2 (186.1) Cennet Yaratıcısı ve Evlat bütüncül olarak sadece Sınırsız Ruhaniyet biçiminde faaliyet içerisinde bulunurken, Cennet Yaratıcısı kâinat âlemlerinin tümü için sadece kendi Evlat’ı vasıtasıyla iletişim kurar. Havona ve Cennet dışında ise Sınırsız Ruhaniyet sadece Yedi Üstün Ruhaniyet’in seslenişiyle kendisini ifade eder.	16:2.2 (186.1) To the universe of universes the Paradise Father speaks only through his Son, while he and the Son conjointly act only through the Infinite Spirit. Outside of Paradise and Havona the Infinite Spirit speaks only by the voices of the Seven Master Spirits.
16:2.3 (186.2) Sınırsız Ruhaniyet kişisel mevcudiyetini Cennet-Havona sisteminin sınırları içerisinde ortaya koyar; bunların dışında kalan herhangi bir yerde onun kişisel ruhaniyeti Yedi Üstün Ruhaniyetin biri tarafından ve onun vasıtasıyla uygulanır. Bu nedenle Üçüncül Kaynak ve Merkez’in herhangi bir dünya veya herhangi bir birey üzerindeki aşkın evren ruhaniyet mevcudiyeti, yaratımın bu biriminin Üstün Ruhaniyet üst denetiminin benzersiz doğası tarafından belirlenir. Bunun tersi bir biçimde ruhaniyet kuvveti ve usunun bütünleşen doğrultularının içsel geçişi İlahiyatın Üçüncül Kişiliği’ne Yedi Üstün Ruhaniyet’in kanalı tarafından sağlanır.	16:2.3 (186.2) The Infinite Spirit exerts an influence of personal presence within the confines of the Paradise-Havona system; elsewhere his personal spirit presence is exerted by and through one of the Seven Master Spirits. Therefore is the superuniverse spirit presence of the Third Source and Center on any world or in any individual conditioned by the unique nature of the supervisory Master Spirit of that segment of creation. Conversely, the combined lines of spirit force and intelligence pass inward to the Third Person of Deity by way of the Seven Master Spirits.
16:2.4 (186.3) Yedi Üstün Ruhaniyet, Üçüncül Kaynak ve Merkez’in toplu olarak yücelik-nihayet özellikleriyle donatılmıştır. Onlardan her biri bu edinimden bireysel olarak bir parça alsa da, onlar sadece bütünsel olarak her şeye gücü yetmenin, her yerde mevcut bulunmanın ve her şeyi bilmenin özelliklerini dışa vururlar. Onlardan hiçbiri kâinatsal olarak faaliyette bulanamazlar; bireysel olmalarına ek olarak yüceliğin ve nihayetin güçlerinin uygulanmasında onlardan her biri kişisel bir biçimde aşkın evrenin dolaysız üstün denetimiyle sınırlıdır.	16:2.4 (186.3) The Seven Master Spirits are collectively endowed with the supreme-ultimate attributes of the Third Source and Center. While each one individually partakes of this endowment, only collectively do they disclose the attributes of omnipotence, omniscience, and omnipresence. No one of them can so function universally; as individuals and in the exercise of these powers of supremacy and ultimacy each is personally limited to the superuniverse of immediate supervision.
16:2.5 (186.4) Bütünleştirici Bünye’nin kişiliği ve kutsallığı ile ilgili size söylenen her şeyin tümü; muhteşem kâinatın yedi birimi için onların kutsal edinimi uyarınca ve farklılaşan bireysel olarak benzersiz doğaları bakımından, Sınırsız Ruhaniyet’i çok etkin bir biçimde dağıtan Yedi Üstün Ruhaniyet’e eşit ve bütüncül olarak birebir uyar. Bu nedenle Sınırsız Ruhaniyet’in isimlerinin herhangi biri veya tümü, yedisel birliğin bütünsel topluluğuna uygulanmak için uygundur. Toplu olarak onlar alt mutlak düzeylerinin tümü üzerinde Bütünleştirici Bünye ile bir bütündür.	16:2.5 (186.4) All of everything which has been told you concerning the divinity and personality of the Conjoint Actor applies equally and fully to the Seven Master Spirits, who so effectively distribute the Infinite Spirit to the seven segments of the grand universe in accordance with their divine endowment and in the manner of their differing and individually unique natures. It would therefore be proper to apply to the collective group of seven any or all of the names of the Infinite Spirit. Collectively they are one with the Conjoint Creator on all subabsolute levels.
3. Üstün Ruhaniyetlerin Kimliği ve Çeşitliliği ^top	3. Identity and Diversity of the Master Spirits ^top
16:3.1 (186.5) Yedi Üstün Ruhaniyet tarif edilemez varlıklardır, fakat onlar belirgin ve kesin olarak bireysel bir hüviyete sahiptirler. Onların isimleri vardır, fakat biz onları numaralarıyla adlandırmayı tercih etmekteyiz. Sınırsız Ruhaniyet’in öncül kişileşmesi olarak onlar birbirine benzerdir, fakat üçleme halinde bulunan İlahiyat’ın yedi olası birlikteliğin öncül dışavurumları olarak onlar doğaları bakımından öz itibariyle çeşitlilik gösterir. Buna ek olarak bahse konu doğanın bu çeşitliliği onların aşkın evren faaliyetinin farklılaşmasını belirler. Bu Yedi Üstün Ruhaniyet şu biçimlerde tarif edilebilir:	16:3.1 (186.5) The Seven Master Spirits are indescribable beings, but they are distinctly and definitely personal. They have names, but we elect to introduce them by number. As primary personalizations of the Infinite Spirit, they are akin, but as primary expressions of the seven possible associations of triune Deity, they are essentially diverse in nature, and this diversity of nature determines their differential of superuniverse conduct. These Seven Master Spirits may be described as follows:
16:3.2 (186.6) Birinci Üstün Ruhaniyet. Özel bir biçimde bu Ruhaniyet Cennet Yaratıcısı’nın doğrudan temsilidir. Kendisi, Kâinatın Yaratıcısı’nın bilgeliğinin, kuvvetinin ve sevgisinin etkili ve özel bir dışavurumudur. Divinington üzerindeki Kişileştirilmiş Düzenleyicilerin Okulu’nda yöneticilik yapan varlık olarak Gizem Görüntüleyicileri’nin yüksek danışmanı ve yakın yardımcısıdır. Yedi Üstün Ruhaniyet’in tüm birlikteliklerinde Kâinatın Yaratıcısı adına konuşan her zaman Birinci Üstün Ruhaniyet’dir.	16:3.2 (186.6) Master Spirit Number One. In a special manner this Spirit is the direct representation of the Paradise Father. He is a peculiar and efficient manifestation of the power, love, and wisdom of the Universal Father. He is the close associate and supernal adviser of the chief of Mystery Monitors, that being who presides over the College of Personalized Adjusters on Divinington. In all associations of the Seven Master Spirits, it is always Master Spirit Number One who speaks for the Universal Father.
16:3.3 (186.7) Bu Ruhaniyet ilk aşkın evren üzerinde hâkimiyetine sahip olup, Sınırsız Ruhaniyet’in başat bir kişileşmesinin kutsal doğasını hataya yer bırakmayan bir biçimde dışa vururken özellikle Kâinatın Yaratıcısı’na kişilik bakımından daha çok benzemektedir. O her zaman, ilk aşkın evrenin yönetim merkezlerinde yedi Yansıtıcı Ruhaniyetler’le birlikte kişisel birlikteliğin içindedir.	16:3.3 (186.7) This Spirit presides over the first superuniverse and, while unfailingly exhibiting the divine nature of a primary personalization of the Infinite Spirit, seems more especially to resemble the Universal Father in character. He is always in personal liaison with the seven Reflective Spirits at the headquarters of the first superuniverse.
16:3.4 (187.1) İkinci Üstün Ruhaniyet. Bu Ruhaniyet, tüm yaratılmışların ilk doğanı olan Ebedi Evlat’ın cezp edici karakterini ve eşi benzeri olmayan doğasını çok yerinde bir biçimde resmeder. Tanrı'nın Evlatları bireyler veya onların hoşnut oldukları özel topluluğunun içinde olarak yerleşik evrende her nerede açığa çıkarsa çıksınlar, o her zaman onların tüm düzeyleriyle yakın birliktelik içerisindedir. Yedi Üstün Ruhaniyet’in meclislerinin tümünde, o her zaman Ebedi Evlat adına konuşmaktadır.	16:3.4 (187.1) Master Spirit Number Two. This Spirit adequately portrays the matchless nature and charming character of the Eternal Son, the first-born of all creation. He is always in close association with all orders of the Sons of God whenever they may happen to be in the residential universe as individuals or in joyous conclave. In all the assemblies of the Seven Master Spirits he always speaks for, and in behalf of, the Eternal Son.
16:3.5 (187.2) Bu Ruhaniyet ikinci aşkın-evrenin nihai sonlarını yönlendirmekte olup, tıpkı Ebedi Evlat’ın yapacağı gibi bu çok geniş olan nüfuz alanını idare eder. O her zaman, ikinci aşkın-evrenin başkentinde konumlanmış yedi Yansıtıcı Ruhaniyetler’le birliktelik içerisindedir.	16:3.5 (187.2) This Spirit directs the destinies of superuniverse number two and rules this vast domain much as would the Eternal Son. He is always in liaison with the seven Reflective Spirits situated at the capital of the second superuniverse.
16:3.6 (187.3) Üçüncü Üstün Ruhaniyet. Bu Ruhaniyet kişiliği özellikle Sınırsız Ruhaniyet’e benzemekte olup, o Sınırsız Ruhaniyet’in yüksek kişiliklerinin birçoğunun hareketlerini ve faaliyetlerini yönlendirir. O kendi meclisleri üzerinde hâkimiyet sağlamakta olup, Üçüncül Kaynak ve Merkez’den ayrıcalıklı kökenini alan tüm kişiliklerle birlikte yakın birliktelik içerisindedir. Yedi Üstün Ruhaniyet bahse konu olan kurulda bulunduğu zaman, Sınırsız Ruhaniyet adına her zaman konuşan Üçüncü Üstün Ruhaniyet’tir.	16:3.6 (187.3) Master Spirit Number Three. This Spirit personality especially resembles the Infinite Spirit, and he directs the movements and work of many of the high personalities of the Infinite Spirit. He presides over their assemblies and is closely associated with all personalities who take exclusive origin in the Third Source and Center. When the Seven Master Spirits are in council, it is Master Spirit Number Three who always speaks for the Infinite Spirit.
16:3.7 (187.4) Bu Ruhaniyet üçüncü aşkın-evrenin yönetiminde olup, o tıpkı Sınırsız Ruhaniyet’in fazlasıyla yapacağı gibi bu birimin olaylarını idare eder. O her zaman üçüncü aşkın-evrenin yönetim merkezlerinde olan Yansıtıcı Ruhaniyetler’le birliktelik içerisindedir.	16:3.7 (187.4) This Spirit is in charge of superuniverse number three, and he administers the affairs of this segment much as would the Infinite Spirit. He is always in liaison with the Reflective Spirits at the headquarters of the third superuniverse.
16:3.8 (187.5) Dördüncü Üstün Ruhaniyet. Yaratıcı ve Evlat’ın bütünleşen doğalarından kaynağını olan bu Üstün Ruhaniyet, Yedi Üstün Ruhaniyet’in kurullarındaki Yaratıcı-Evlat politikaları ve işlevsel süreçleri hususunda belirleyici bir etkiye sahiptir. Bu ruhaniyet, Sınırsız Ruhaniyet’e erişen bu yükseliş varlıklarının başlıca yöneticisi ve danışmanı olup; bu nedenle Yaratıcı ve Evlat’ı görme yetisine sahip olabilecek adaylardan biri haline gelir. Kendisi, Yaratıcı ve Evlat’dan kaynağını alan kişiliklerin devasa topluluğunu destekler. Yaratıcı ve Evlat’ı temsil etmek gerekli haline geldiğinde ve Evlat Yedi Üstün Ruhaniyet’le birliktelik içinde olduğunda, onlar adına her zaman konuşacak olan Dördüncü Üstün Ruhaniyet’dir.	16:3.8 (187.5) Master Spirit Number Four. Partaking of the combined natures of the Father and the Son, this Master Spirit is the determining influence regarding Father-Son policies and procedures in the councils of the Seven Master Spirits. This Spirit is the chief director and adviser of those ascendant beings who have attained the Infinite Spirit and thus have become candidates for seeing the Son and the Father. He fosters that enormous group of personalities taking origin in the Father and the Son. When it becomes necessary to represent the Father and the Son in the association of the Seven Master Spirits, it is always Master Spirit Number Four who speaks.
16:3.9 (187.6) Bu Ruhaniyet, kendisinin özel birlikteliğinin Ebedi Evlat ve Kâinatın Yaratıcısı’nın özellikleri uyarınca muhteşem kâinatın dördüncü birimini destekler. O her zaman, dördüncü aşkın evrenin yönetim merkezlerinin Yansıtıcı Ruhaniyetleri ile birlikte kişisel bütünlük içerisindedir.	16:3.9 (187.6) This Spirit fosters the fourth segment of the grand universe in accordance with his peculiar association of the attributes of the Universal Father and the Eternal Son. He is always in personal liaison with the Reflective Spirits of the headquarters of the fourth superuniverse.
16:3.10 (187.7) Beşinci Üstün Ruhaniyet. Kâinatın Yaratıcısı ve Sınırsız Ruhaniyet’in karakterini ayrıcalıklı bir biçimde harmanlayan bu kutsal kişilik; fiziksel denetleyiciler, güç merkezleri ve güç yöneticileri olarak bilinen varlıkların devasa topluluklarına danışmanlık yapmaktadır. Bu Ruhaniyet aynı zamanda, Yaratıcı ve Bütünleştirici Bünye içerisinden kaynağını alan kişiliklerin tümünü destekler. Yedi Üstün Ruhaniyet’in kurullarında Yaratıcı-Ruhaniyet tutumu sorgulandığında, her zaman bu husus hakkında konuşan Beşinci Üstün Ruhaniyet’dir.	16:3.10 (187.7) Master Spirit Number Five. This divine personality who exquisitely blends the character of the Universal Father and the Infinite Spirit is the adviser of that enormous group of beings known as the power directors, power centers, and physical controllers. This Spirit also fosters all personalities taking origin in the Father and the Conjoint Actor. In the councils of the Seven Master Spirits, when the Father-Spirit attitude is in question, it is always Master Spirit Number Five who speaks.
16:3.11 (187.8) Bu Ruhaniyet, beşinci aşkın evrenin refahını Sınırsız Ruhaniyet ve Kâinatın Yaratıcısı’nın bütünleşen faaliyetini yansıtan bir biçimde yönlendirir. Kendisi her zaman, beşinci aşkın evrenin yönetim merkezinde Yansıtıcı Ruhaniyetler ile birliktelik halindedir.	16:3.11 (187.8) This Spirit directs the welfare of the fifth superuniverse in such a way as to suggest the combined action of the Universal Father and the Infinite Spirit. He is always in liaison with the Reflective Spirits at the headquarters of the fifth superuniverse.
16:3.12 (187.9) Altıncı Üstün Ruhaniyet. Bu kutsal varlık, Ebedi Evlat ve Sınırsız Ruhaniyet’in birleşik karakterini temsil ediyor bir biçimde karşımıza çıkmaktadır. Her ne zaman yaratılmışlar, merkezi evrende Evlat ve Ruhaniyet’in birlikteliği tarafından bütüncül bir biçimde yaratıldığında, onların danışmanı bu Üstün Ruhaniyet’dir. Buna ek olarak her ne zaman Yedi Üstün Ruhaniyet’in meclislerinde Ebedi Evlat ve Sınırsız Ruhaniyet hakkında bütüncül bir biçimde yapılacak görüşün ihtiyacı hissedilse bu duruma cevap veren her zaman Altıncı Üstün Ruhaniyet’dir.	16:3.12 (187.9) Master Spirit Number Six. This divine being seems to portray the combined character of the Eternal Son and the Infinite Spirit. Whenever the creatures jointly created by the Son and the Spirit forgather in the central universe, it is this Master Spirit who is their adviser; and whenever, in the councils of the Seven Master Spirits, it becomes necessary to speak conjointly for the Eternal Son and the Infinite Spirit, it is Master Spirit Number Six who responds.
16:3.13 (188.1) Bu Ruhaniyet, tıpkı Ebedi Evlat ve Sınırsız Ruhaniyet’in fazlasıyla yapacağı gibi altıncı aşkın evren olaylarını yönetir. Kendisi her zaman altıncı aşkın evren yönetim merkezlerinde Yansıtıcı Ruhaniyetler’le birliktelik halindedir.	16:3.13 (188.1) This Spirit directs the affairs of the sixth superuniverse much as would the Eternal Son and the Infinite Spirit. He is always in liaison with the Reflective Spirits at the headquarters of the sixth superuniverse.
16:3.14 (188.2) Yedinci Üstün Ruhaniyet. Yedinci aşkın evrenin yönetiminde olan bu Ruhaniyet; Kâinatın Yaratıcısı, Ebedi Evlat ve Sınırsız Ruhaniyet’in benzersiz bir biçimde eşit olan temsilini sergiler. Yedinci Ruhaniyet tüm üçleme bütünlüğü-kaynaklı olan varlıklarının yardımcı danışmanı olarak; Yaratıcı, Evlat ve Ruhaniyet’in bütünleşen hizmeti yardımıyla ihtişamın mahkemelerine ulaşan bu düşük düzeyde bulunan varlıklar biçimindeki Havona’nın yükselen kutsal yolcularının tümünün yöneticisi ve danışmanıdır.	16:3.14 (188.2) Master Spirit Number Seven. The presiding Spirit of the seventh superuniverse is a uniquely equal portrayal of the Universal Father, the Eternal Son, and the Infinite Spirit. The Seventh Spirit, the fostering adviser of all triune-origin beings, is also the adviser and director of all the ascending pilgrims of Havona, those lowly beings who have attained the courts of glory through the combined ministry of the Father, the Son, and the Spirit.
16:3.15 (188.3) Yedinci Üstün Ruhaniyet yaşamsal işleyiş bakımından Cennet Kutsal Üçlemesi’nin temsilcisi değildir; fakat onun kişisel ve ruhsal doğası, üç sınırsız kişiliğin eşit temsillerindeki Bütünleştirici Bünye’nin tasviri olduğu bilinen bir gerçektir. Bu kişiliğin İlahi birlikteliği Cennet Kutsal Üçlemesi’dir; buna ek olarak onun bu yöndeki işlevi Yüce olan Tanrı’nın kişisel ve ruhsal doğasının kaynağıdır. Bu nedenle Yedinci Üstün Ruhaniyet, evrimleşen Yücelik’in ruhaniyet kişiliğiyle bireysel ve organik ilişkiyi açığa çıkarır. Bunun sonucunda yüksek konumda bulunan Üstün Ruhaniyet meclisleri içinde; Yaratıcı, Evlat ve Ruhaniyet’in bütünleşen kişisel veya Yüce Varlık’ın ruhsal tutumunu temsil için seçim işlemi gerekli olduğunda Yedinci bu hususta faaliyette bulunan Yedinci Üstün Ruhaniyet’dir. Kendisi doğası gereği bu bakımdan, Yedi Üstün Ruhaniyet’in Cennet kurulunun başkanlığını idare eden bir konuma gelir.	16:3.15 (188.3) The Seventh Master Spirit is not organically representative of the Paradise Trinity; but it is a known fact that his personal and spiritual nature is the Conjoint Actor’s portraiture in equal proportions of the three infinite persons whose Deity union is the Paradise Trinity, and whose function as such is the source of the personal and spiritual nature of God the Supreme. Hence the Seventh Master Spirit discloses a personal and organic relationship to the spirit person of the evolving Supreme. Therefore in the Master Spirit councils on high, when it becomes necessary to cast the ballot for the combined personal attitude of the Father, Son, and Spirit or to depict the spiritual attitude of the Supreme Being, it is Master Spirit Number Seven who functions. He thus inherently becomes the presiding head of the Paradise council of the Seven Master Spirits.
16:3.16 (188.4) Yedi Ruhaniyetler’in hiçbiri yaşamsal işleyiş bakımından Cennet Kutsal Üçlemesi’nin temsilcisi değildir; fakat onlar yedi katmanlı İlahiyat olarak bir araya geldiklerinde, bireysel bakımdan değil fakat ilahi bir bakımından bu birliktelik içinde olabilecek Kutsal Üçleme faaliyetleri işlevsel bir düzeyde birbirine denk düşmektedir. Aynı zamanda bu bağlamda Yedinci Üstün Ruhaniyet bazı zamanlarda Kutsal Üçleme tutumlarıyla uyum içerisinde veya Cennet Kutsal Üçlemesi’nin tutumu olan Üç Katmanlı İlahiyat-birliğinin tutumuyla alakalı olan Yedi-Katmanlı-Ruhaniyet-birliğinin tutumu için sözcü biçiminde faaliyet gösterir.	16:3.16 (188.4) No one of the Seven Spirits is organically representative of the Paradise Trinity, but when they unite as sevenfold Deity, this union in a deity sense—not in a personal sense—equivalates to a functional level associable with Trinity functions. In this sense the “Sevenfold Spirit” is functionally associable with the Paradise Trinity. It is also in this sense that Master Spirit Number Seven sometimes speaks in confirmation of Trinity attitudes or, rather, acts as spokesman for the attitude of the Sevenfold-Spirit-union regarding the attitude of the Threefold-Deity-union, the attitude of the Paradise Trinity.
16:3.17 (188.5) Yedinci Üstün Ruhaniyet’in çok yönlü faaliyetleri bu nedenle; Yaratıcı, Evlat ve Ruhaniyet’in kişilik doğalarının bütünleşen bir tasvirinden, Yüce olan Tanrı’nın kişilik tutumunun bir temsili boyunca, Cennet Kutsal Üçlemesi’nin ilahi tutumunun bir dışavurumuna kadar genişleyen çerçeveye yayılır. Buna ek olarak bazı belirli açılardan bu hükmeden Ruhaniyet, Nihayet ve Yüce-Nihayet’inin tutumlarının benzer bir biçimde yansımasıdır.	16:3.17 (188.5) The multiple functions of the Seventh Master Spirit thus range from a combined portraiture of the personal natures of the Father, Son, and Spirit, through a representation of the personal attitude of God the Supreme, to a disclosure of the deity attitude of the Paradise Trinity. And in certain respects this presiding Spirit is similarly expressive of the attitudes of the Ultimate and of the Supreme-Ultimate.
16:3.18 (188.6) Çok yönlü olan yetilerinde, zamanın dünyalarından kendi çabalarıyla Yücelik’in bölünmez İlahiyat’ının kavrayışına ulaşmayı amaçlayan yükseliş adaylarının ilerleyişini kişisel olarak sağlayan Yedinci Üstün Ruhaniyet’in kendisidir. Bu tür bir kavrayış, Yücelik’in birliğinin yaratılmışın kavrayışını oluşturması için Yüce Varlık’ın genişleyen deneyimsel egemenlik kavramsallaşmasıyla birlikte oldukça eş güdüm haline getirilmiş Yüceliğin Kutsal Üçlemesi’ne ait olan deneyimsel egemenliğin bir algısını içine alır. Yaratılmışın bu üç unsuru gerçekleştirmesi; İlahiyat’ın üç sınırsız kişilerini keşfetmek biçimindeki Kutsal Üçleme’ye nihai olarak erişimin yetisiyle birlikte zamanın kutsal yolcularını donatıp, Kutsal Üçleme’nin Havona algısının bir araya gelmesini sağlar.	16:3.18 (188.6) It is Master Spirit Number Seven who, in his multiple capacities, personally sponsors the progress of the ascension candidates from the worlds of time in their attempts to achieve comprehension of the undivided Deity of Supremacy. Such comprehension involves a grasp of the existential sovereignty of the Trinity of Supremacy so co-ordinated with a concept of the growing experiential sovereignty of the Supreme Being as to constitute the creature grasp of the unity of Supremacy. Creature realization of these three factors equals Havona comprehension of Trinity reality and endows the pilgrims of time with the ability eventually to penetrate the Trinity, to discover the three infinite persons of Deity.
16:3.19 (188.7) Havona kutsal yolcularının Yüce olan Tanrı’yı tamamiyle bulma hususundaki yetkinsizliği, Yücelik’in ruhaniyet kişiliğinin çok özel bir biçimde açığa çıkarılmasının üçleme bütünlüğü doğasına sahip olan Yedinci Üstün Ruhaniyet tarafından telafi edilir. Yücelik’in kişiliğinin erişilemezliğinin mevcut evren çağı sürecinde Yedinci Üstün Ruhaniyet, kişisel ilişkiler hususunda yükseliş yaratılmışlarının Tanrı’sı konumunda faaliyet gösterir. O, yükseliş içinde olanların tümü ihtişamın merkezlerine ulaştığında onların kesin olarak tanıyacakları ve bir biçimde kavrayacakları bir yüksek ruhaniyet varlığıdır.	16:3.19 (188.7) The inability of the Havona pilgrims fully to find God the Supreme is compensated by the Seventh Master Spirit, whose triune nature in such a peculiar manner is revelatory of the spirit person of the Supreme. During the present universe age of the noncontactability of the person of the Supreme, Master Spirit Number Seven functions in the place of the God of ascendant creatures in the matter of personal relationships. He is the one high spirit being that all ascenders are certain to recognize and somewhat comprehend when they reach the centers of glory.
16:3.20 (189.1) Bu Üstün Ruhaniyet her zaman, yaratımın bizim birimimizde bulunan yedinci aşkın evrenin yönetim merkezi olan Uversa’nın Yansıtıcı Ruhaniyetleri ile birliktelik halindedir. Orvonton’a ait olan onun yönetimi; Yaratıcı, Evlat ve Ruhaniyet’in kutsal doğalarının eş güdümsel harmanlanmasının muhteşem olan simetrisini açığa çıkarır.	16:3.20 (189.1) This Master Spirit is always in liaison with the Reflective Spirits of Uversa, the headquarters of the seventh superuniverse, our own segment of creation. His administration of Orvonton discloses the marvelous symmetry of the co-ordinate blending of the divine natures of Father, Son, and Spirit.
4. Üstün Ruhaniyetler’in Özellikleri ve Faaliyetleri ^top	4. Attributes and Functions of the Master Spirits ^top
16:4.1 (189.2) Yedi Üstün Ruhaniyet, evrimsel âlemler için Sınırsız Ruhaniyet’in bütüncül temsilidir. Onlar; enerji, akıl ve ruhaniyet ilişkilerinde Üçüncül Kaynak ve Merkezi temsil ederler. Onlar Bütünleştirici Bünye’nin kâinatsal idari denetiminin eş güdüm halindeki baş sorumluları olarak faaliyette bulunurken, onların kendilerine olan kökensel kaynağını Cennet İlahiyatları’nın eylemlerinden aldığını unutmayınız. Bu Yedi Ruhaniyet’in, “Tanrı'nın Yedi Ruhaniyet’inin kâinatın tümüne gönderildiği” biçimindeki söylemsel haliyle, üçleme haline bulunan İlahiyat’ın kişiselleşmiş fiziksel gücü, kâinatsal aklı ve ruhsal mevcudiyeti olduğu kelimenin tam anlamıyla gerçektir.	16:4.1 (189.2) The Seven Master Spirits are the full representation of the Infinite Spirit to the evolutionary universes. They represent the Third Source and Center in the relationships of energy, mind, and spirit. While they function as the co-ordinating heads of the universal administrative control of the Conjoint Actor, do not forget that they have their origin in the creative acts of the Paradise Deities. It is literally true that these Seven Spirits are the personalized physical power, cosmic mind, and spiritual presence of the triune Deity, “the Seven Spirits of God sent forth to all the universe.”
16:4.2 (189.3) Üstün Ruhaniyetler, mutlak haricindeki gerçekliğin kâinat düzeylerinin tümü üzerinde onların faaliyette bulunması bakımından benzersizdir. Onlar bu sebepten dolayı, aşkın evren eylemlerinin tüm düzeyleri üzerinde yönetimsel olaylarının bütün fazlarının kusursuz ve etkin yüksek denetimcileridir. Üstün Ruhaniyetler ile ilgili birçok konu hakkında fani aklın algısı zorluk çekmektedir, çünkü onların görevleri bir hayli özelleşmiştir ve aynı zamanda oldukça istisnai bir biçimde maddesel ve bunun yanında fazlasıyla benzersiz bir biçimde ruhsaldır ki yine de bu bakımdan o tümüyle bütünseldir. Kâinatsal aklın bu çok yönlü olan yaratılmışları, Evren Güç Yönlendiricileri’nin ataları olup; onlar kendileri içinde çok geniş ve uçsuz bucaksız olan yaratılmış-ruhaniyet yaratımının yüce yöneticileridir.	16:4.2 (189.3) The Master Spirits are unique in that they function on all universe levels of reality excepting the absolute. They are, therefore, efficient and perfect supervisors of all phases of administrative affairs on all levels of superuniverse activities. It is difficult for the mortal mind to understand very much about the Master Spirits because their work is so highly specialized yet all-embracing, so exceptionally material and at the same time so exquisitely spiritual. These versatile creators of the cosmic mind are the ancestors of the Universe Power Directors and are, themselves, supreme directors of the vast and far-flung spirit-creature creation.
16:4.3 (189.4) Yedi Üstün Ruhaniyet; üstün kâinatın fiziksel enerjilerinin düzenlenmesi, denetimi ve işleyişsel yapılandırılması için hayati öneme sahip olan unsurlar olarak, Kâinat Güç Yöneticileri’nin ve onların yardımcılarının yaratıcılarıdır. Buna ek olarak yine bu Üstün Ruhaniyetler, yerel evrenlerin düzenlenmesi ve şekillenmesi görevinde Yaratan Evlatlar’a oldukça maddi bir biçimde destek olurlar.	16:4.3 (189.4) The Seven Master Spirits are the creators of the Universe Power Directors and their associates, entities who are indispensable to the organization, control, and regulation of the physical energies of the grand universe. And these same Master Spirits very materially assist the Creator Sons in the work of shaping and organizing the local universes.
16:4.4 (189.5) Koşulsuz Mutlaklık’ın kuvvet faaliyetleri ve Üstün Ruhaniyetler’in kâinatsal enerji görevi arasındaki herhangi kişisel bir ilişkinin izini sürmeye yetkin değiliz. Üstün Ruhaniyetler’in yetki alanı altında enerji dışavurumlarının tümü Cennet’in çevresinden yönlendirilir; onlar, Cennet’in alt yüzeyi ile birlikte tanımlanan kuvvet olgular bütünüyle herhangi bir doğrusal biçimde birliktelik halinde ortaya çıkmazlar.	16:4.4 (189.5) We are unable to trace any personal connection between the cosmic-energy work of the Master Spirits and the force functions of the Unqualified Absolute. The energy manifestations under the jurisdiction of the Master Spirits are all directed from the periphery of Paradise; they do not appear to be in any direct manner associated with the force phenomena identified with the nether surface of Paradise.
16:4.5 (189.6) Şüphesiz olarak birçok Morontia Güç Üstün Denetleyicileri’nin işlevsel eylemleriyle karşılaştığımızda, Üstün Ruhaniyet’in açığa çıkarılmamış belirli eylemleriyle karşı karşıya gelmekteyiz. Fiziksel denetleyicilerin ve ruhaniyet yardımcılarının bu atalarının dışında, kim morontia özü ve usu olan evren gerçekliğinin şimdiye kadar bir mevcudiyet dışı fazını üretmek için maddi ve ruhsal enerjileri bir araya getirip onları bütünleştirmeyi sağlayabilirdi?	16:4.5 (189.6) Unquestionably, when we encounter the functional activities of the various Morontia Power Supervisors, we are face to face with certain of the unrevealed activities of the Master Spirits. Who, aside from these ancestors of both physical controllers and spirit ministers, could have contrived so to combine and associate material and spiritual energies as to produce a hitherto nonexistent phase of universe reality—morontia substance and morontia mind?
16:4.6 (189.7) Ruhsal dünyalarla ilgili gerçekliğin birçoğu, Urantia üzerinde tamamıyla bilinmez bir niteliğe sahip olan kâinat gerçekliğinin bir fazı olan morontia düzeyine aittir. Kişiliğin mevcudiyetinin amacı ruhsallıktır; fakat morontia yaratılmışları her zaman, ilerleyen ruhsal düzeyin aşkın evren alanları ve fani kaynağının maddi alanları arasındaki açıklığın birbirine bağlanması biçiminde sürece müdahil olurlar. Bu alan üzerinde Üstün Ruhaniyetler, insanın Cennet yükselişinin tasarısına kendilerinden gelen büyük bir katkı sağlarlar.	16:4.6 (189.7) Much of the reality of the spiritual worlds is of the morontia order, a phase of universe reality wholly unknown on Urantia. The goal of personality existence is spiritual, but the morontia creations always intervene, bridging the gulf between the material realms of mortal origin and the superuniverse spheres of advancing spiritual status. It is in this realm that the Master Spirits make their great contribution to the plan of man’s Paradise ascension.
16:4.7 (190.1) Yedi Üstün Ruhaniyet, muhteşem evren boyunca faaliyet gösteren kişisel temsilcilere sahiptir; fakat kendilerine tabi bu varlıkların geniş bir çoğunluğu doğrudan bir biçimde, Cennet kusursuzluğun doğrultusu dâhilinde fani ilerlemenin yükseliş düzeniyle iniltili değildir. Bu hususta onlar hakkında az veya çok hiçbir şey açığa çıkarılmamıştır. Yedi Üstün Ruhaniyet’in eyleminin çok büyük çoğunluğu insan algılayışından saklı bir biçimde tutulmaktadır, çünkü bu durum hiçbir biçimde sizin Cennet yükselim sorununuzla doğrudan bir ilişkiye sahip değildir.	16:4.7 (190.1) The Seven Master Spirits have personal representatives who function throughout the grand universe; but since a large majority of these subordinate beings are not directly concerned with the ascendant scheme of mortal progression in the path of Paradise perfection, little or nothing has been revealed about them. Much, very much, of the activity of the Seven Master Spirits remains hidden from human understanding because in no way does it directly pertain to your problem of Paradise ascent.
16:4.8 (190.2) Her ne kadar biz kesin bir kanıt sağlayamasak da, Orvonton’un Üstün Ruhaniyet’inin eylemin bahse konu şu alanları üzerinde belirli bir etki bırakması yüksek bir olasılık dâhilindedir:	16:4.8 (190.2) It is highly probable, though we cannot offer definite proof, that the Master Spirit of Orvonton exerts a decided influence in the following spheres of activity:
16:4.9 (190.3) 1. Yerel evren Yaşam Taşıyıcıları’nın hayat başlatım mevzuatları.	16:4.9 (190.3) 1. The life-initiation procedures of the local universe Life Carriers.
16:4.10 (190.4) 2. Yerel bir evren Yaratıcı Ruhaniyet’i tarafından dünyalar üzerinde bahşedilen emir-yardımcı akıl-ruhaniyetleri.	16:4.10 (190.4) 2. The life activations of the adjutant mind-spirits bestowed upon the worlds by a local universe Creative Spirit.
16:4.11 (190.5) 3. Düzenlenmiş maddenin doğrusal çekime tabi olan birimleri tarafından enerji dışavurumlarında sergilenen dalgalanmalar.	16:4.11 (190.5) 3. The fluctuations in energy manifestations exhibited by the linear-gravity-responding units of organized matter.
16:4.12 (190.6) 4. Koşulsuz Mutlaklık’ın kavrayışından tamamen serbest bırakıldığında ortaya çıkan enerjinin davranışı sebebiyle, Kâinat Güç Yöneticileri ve onların yardımcılarının etkilerine ve doğrusal çekimin dolaysız tepkisine karşılık verir bir konuma gelmesi.	16:4.12 (190.6) 4. The behavior of emergent energy when fully liberated from the grasp of the Unqualified Absolute, thus becoming responsive to the direct influence of linear gravity and to the manipulations of the Universe Power Directors and their associates.
16:4.13 (190.7) 5. Urantia üzerinde Kutsal Ruh olarak bilinen yerel bir evren Yaratıcı Ruhaniyeti’nin yardımcı ruhaniyetinin bahşedilişi.	16:4.13 (190.7) 5. The bestowal of the ministry spirit of a local universe Creative Spirit, known on Urantia as the Holy Spirit.
16:4.14 (190.8) 6. Urantia üzerinde Huzur Sağlayıcı veya Doğruluğun Ruhaniyeti olarak adlandırılan bahşedilmiş Evlatlar’ın ruhaniyetinin takip eden ihsanı.	16:4.14 (190.8) 6. The subsequent bestowal of the spirit of the bestowal Sons, on Urantia called the Comforter or the Spirit of Truth.
16:4.15 (190.9) 7. Yerel evrenlerin ve aşkın evrenin yansıma işleyişi. Bu olağandışı olgular bütünüyle bağlı birçok özellik, Yüce Varlık ve Bütünleştirici Bünye’nin birlikteliğinde Üstün Ruhaniyetler’in eylemleri hakkında tasavvurlarda bulunmadan ne ussal olarak anlaşılabilir ne de mantıksal bir biçimde açıklanabilir.	16:4.15 (190.9) 7. The reflectivity mechanism of the local universes and the superuniverse. Many features connected with this extraordinary phenomenon can hardly be reasonably explained or rationally understood without postulating the activity of the Master Spirits in association with the Conjoint Actor and the Supreme Being.
16:4.16 (190.10) Yedi Üstün Ruhaniyet’in çok katmanlı çalışmalarını yeteri bir biçimde kavrayamayışımızla iniltili olan başarısızlığımıza rağmen; kâinat eylemlerinin bu çok geniş olan kapsamı her neyle ilişki dâhilinde olursa olsun, onun hiçbir biçimde Düşünce Denetleyicileri’nin hizmeti ve bahşedilmişliğine ek olarak Koşulsuz Mutlaklık’ın anlaşılamaz faaliyetlerinin iki alanıyla iniltili olmadığından eminiz.	16:4.16 (190.10) Notwithstanding our failure adequately to comprehend the manifold workings of the Seven Master Spirits, we are confident there are two realms in the vast range of universe activities with which they have nothing whatever to do: the bestowal and ministry of the Thought Adjusters and the inscrutable functions of the Unqualified Absolute.
5. Yaratılmışlarla olan İlişki ^top	5. Relation to Creatures ^top
16:5.1 (190.11) Her bireysel evren ve dünya biçimindeki muhteşem kâinatın tüm birimleri, Yedi Üstün Ruhaniyet’in bütünleşen desteği ve bilgeliğinin yararlarından faydalanır; fakat onlar sadece biri tarafından kişisel iletişimine ve onun varlıksal izine ulaşabilirler. Buna ek olarak Üstün Ruhaniyet’in kişisel doğası, onun içinde bulunduğu aşkın evreni bütünüyle hâkimiyeti altına alıp, onu özgür bir biçimde şekillendirir.	16:5.1 (190.11) Each segment of the grand universe, each individual universe and world, enjoys the benefits of the united counsel and wisdom of all Seven Master Spirits but receives the personal touch and tinge of only one. And the personal nature of each Master Spirit entirely pervades and uniquely conditions his superuniverse.
16:5.2 (190.12) Yedi Üstün Ruhaniyet’in bahse konu kişisel etkisi boyunca, Havona ve Cennet’in dışındaki ussal varlıkların her düzeyinin her bir yaratılmışı, bu Yedi Cennet Ruhaniyetleri’nin birinin atalarından gelen birtakım doğasal kişisel belirtilerinin karakteristik özelliğini taşımakla yükümlüdür. Yedi aşkın evren ile iniltili insan veya melek halindeki her özgün yaratılmış, bahse konu bu doğum izinin tanımlayıcı nişanını sonsuza kadar taşıyacaktır.	16:5.2 (190.12) Through this personal influence of the Seven Master Spirits every creature of every order of intelligent beings, outside of Paradise and Havona, must bear the characteristic stamp of individuality indicative of the ancestral nature of some one of these Seven Paradise Spirits. As concerns the seven superuniverses, each native creature, man or angel, will forever bear this badge of natal identification.
16:5.3 (191.1) Yedi Üstün Ruhaniyet doğrudan bir biçimde, mekânın evrimsel dünyaları üzerinde bireysel yaratılmışların maddi akıllarına müdahalede bulunmaz. Urantia’nın fanileri, Orvontonun Üstün Ruhaniyeti’nin akıl-ruhaniyet etkisinin kişisel mevcudiyetini deneyimlememektedir. Eğer bu Üstün Ruhaniyet, yerleşime açık bir dünyanın daha önceki evrimsel çağları boyunca bireysel fani akılla birlikte herhangi bir iletişime erişebilirse; bu durum, her yerel yaratımın nihai sonu üzerinde hâkimiyete sahip olan, Tanrı’nın Yaratan Evladı’nın yardımcısı ve eşi biçimindeki yerel evren Yaratıcı Ruhaniyet’in hizmeti vasıtasıyla gerçekleşir. Fakat tam da bu Yaratıcı Ana Ruhaniyet doğası ve karakteri bakımından Orvontonun Üstün Ruhaniyeti’ne fazlasıyla benzemektedir.	16:5.3 (191.1) The Seven Master Spirits do not directly invade the material minds of the individual creatures on the evolutionary worlds of space. The mortals of Urantia do not experience the personal presence of the mind-spirit influence of the Master Spirit of Orvonton. If this Master Spirit does attain any sort of contact with the individual mortal mind during the earlier evolutionary ages of an inhabited world, it must occur through the ministry of the local universe Creative Spirit, the consort and associate of the Creator Son of God who presides over the destinies of each local creation. But this very Creative Mother Spirit is, in nature and character, quite like the Master Spirit of Orvonton.
16:5.4 (191.2) Bir Üstün Ruhaniyet’in fiziksel ayırt edici belirtisi, insanın maddi kökeninin bir parçasıdır. Morontia sürecinin tamamı, bu aynı Üstün Ruhaniyet’in devam eden etkisi altında yaşanmaktadır. Yükseliş içinde bulunan bir faninin daha sonra içinde bulunacağı ruhani sürecin, bahse konu bu üstün denetimini sürdüren Ruhaniyet’in ayırt edici belirtisini tamamiyle ortadan kaldırmayacak oluşu, herhangi bir biçimde şaşılması gereken bir durumu içinde barındırmaz. Bir Üstün Ruhaniyet’in etkisi, fani yükselimin Havona öncesi her düzeyinin bu mevcudiyeti için temel bir nitelik arz eder.	16:5.4 (191.2) The physical stamp of a Master Spirit is a part of man’s material origin. The entire morontia career is lived under the continuing influence of this same Master Spirit. It is hardly strange that the subsequent spirit career of such an ascending mortal never fully eradicates the characteristic stamp of this same supervising Spirit. The impress of a Master Spirit is basic to the very existence of every pre-Havona stage of mortal ascension.
16:5.5 (191.3) Evrimsel fanilerin yaşam deneyimlerinde sergilenen farklı kişilik türleri, her aşkın evrenin kendine özgü bir karakteri ve baskın olan Üstün Ruhaniyet’in doğasının doğrudan bir dışavurumu olarak bütüncül bir biçimde silinemez. Bu durumun gerçekliği; bahse konu yükseliş içinde olanların, Havona’nın bir milyara varan eğitim alanları üzerinde karşılaşılan uzun süreli öğretimine ve birleştirici disiplinine tabi olmasında sonra bile değişmez. Bunu takiben gerçekleşen yoğun Cennet kültürü bile aşkın evren kökeninin ayırt edici doğum izlerini silmeye yetmez. Tüm ebediyet boyunca yükseliş içinde bulunan bir fani, kökenini aldığı aşkın evreninde hâkimiyete sahip olan Ruhaniyet’in belirleyici özelliklerini göstermeye devam edecektir. Kesinliğe Erişecek Olanların Birlikleri’nde bile evrimsel yaratım için tamamlanmış bir Kutsal Üçleme ilişkisini yansıtmak veya ona ulaşmak arzulandığında, kesinleştiricilerin yedisinin oluşturduğu bir birlik her bir aşkın evrenden bir tane üye alınmak suretiyle toplanır.	16:5.5 (191.3) The distinctive personality trends exhibited in the life experience of evolutionary mortals, which are characteristic in each superuniverse, and which are directly expressive of the nature of the dominating Master Spirit, are never fully effaced, not even after such ascenders are subjected to the long training and unifying discipline encountered on the one billion educational spheres of Havona. Even the subsequent intense Paradise culture does not suffice to eradicate the earmarks of superuniverse origin. Throughout all eternity an ascendant mortal will exhibit traits indicative of the presiding Spirit of his superuniverse of nativity. Even in the Corps of the Finality, when it is desired to arrive at or to portray a complete Trinity relationship to the evolutionary creation, always a group of seven finaliters is assembled, one from each superuniverse.
6. Kâinatsal Akıl ^top	6. The Cosmic Mind ^top
16:6.1 (191.4) Üstün Ruhaniyetler, muhteşem kâinatın akli potansiyeli olarak kâinatsal aklın yedi katmanlı kaynağıdır. Bu kâinatsal akıl, Üçüncül Kaynak ve Merkez aklının alt-mutlak bir dışavurumudur; buna ek olarak belirli biçimler dâhilinde o, işlevsel olarak evrimleşen Yüce Varlık’ın aklıyla ilişkilidir.	16:6.1 (191.4) The Master Spirits are the sevenfold source of the cosmic mind, the intellectual potential of the grand universe. This cosmic mind is a subabsolute manifestation of the mind of the Third Source and Center and, in certain ways, is functionally related to the mind of the evolving Supreme Being.
16:6.2 (191.5) Urantia gibi bir dünya üzerinde, insan ırklarını ilgilendiren olaylar içinde Yedi Üstün Ruhaniyet’in doğrudan etkisiyle karşılaşmamaktayız. Siz bu ırkların mensubu olan üyeler olarak, Nebadonun Yaratıcı Ruhaniyeti’nin dolaysız biçimdeki etkisi altında yaşamınızı sürdürmektesiniz. Yine de bahse konu bu Üstün Ruhaniyetler tüm yaratılmış aklın temel tepkileri üzerinde baskın bir etkiye sahiptir; çünkü onlar, zaman ve mekânın evrimsel dünyalarında yerleşik olan bu bireylerin yaşamlarında faaliyet göstermek için, yerel evrenler içinde özelleşen ruhsal ve ussal potansiyellerin mevcut kaynaklarıdır.	16:6.2 (191.5) On a world like Urantia we do not encounter the direct influence of the Seven Master Spirits in the affairs of the human races. You live under the immediate influence of the Creative Spirit of Nebadon. Nevertheless these same Master Spirits dominate the basic reactions of all creature mind because they are the actual sources of the intellectual and spiritual potentials which have been specialized in the local universes for function in the lives of those individuals who inhabit the evolutionary worlds of time and space.
16:6.3 (191.6) Kâinatsal aklın gerçekliği, insan ve insan-üstü akılların çeşitli türleri arasındaki akrabalığı açıklamaktadır. Sadece ruhdaş olan ruhaniyetler birbirleri için çekici değillerdir; fakat aynı zamanda akıldaşlar olan uslar bütünlük içinde olup birbirleriyle yapacakları eş güdüme yatkındırlar. İnsan akılları bazen açıklanamayan anlaşmanın ve hayranlık verici benzerliğin kanallarında hareket ediyor bir biçimde gözlenir.	16:6.3 (191.6) The fact of the cosmic mind explains the kinship of various types of human and superhuman minds. Not only are kindred spirits attracted to each other, but kindred minds are also very fraternal and inclined towards co-operation the one with the other. Human minds are sometimes observed to be running in channels of astonishing similarity and inexplicable agreement.
16:6.4 (191.7) Kâinatsal aklın tüm kişilik birlikteliklerinde “gerçeklik tepkisi” olarak adlandırılabilecek bir nitelik bulunmaktadır. İrade sahibi yaratılmışların bu kâinatsal akıl edinimi onları dinin, felsefenin ve bilimin kastedilen öncül varsayımlarının çaresiz birer kurbanları olmasından alıkoyar. Kâinatsal aklın bu gerçeklik hassasiyeti, tıpkı çekime karşılık veren enerji-maddesi gibi gerçekliğin belirli fazlarına karşılık vermektedir. Bu üstün maddi gerçekliklerinin buna benzer bir biçimde kâinatın aklına tepki verdiğini söylemek daha yerinde olan bir ifadedir.	16:6.4 (191.7) There exists in all personality associations of the cosmic mind a quality which might be denominated the “reality response.” It is this universal cosmic endowment of will creatures which saves them from becoming helpless victims of the implied a priori assumptions of science, philosophy, and religion. This reality sensitivity of the cosmic mind responds to certain phases of reality just as energy-material responds to gravity. It would be still more correct to say that these supermaterial realities so respond to the mind of the cosmos.
16:6.5 (192.1) Kâinatsal akıl hataya yer bırakmayan bir biçimde, verilen karşılığı tanıyan bir şekilde kâinat gerçekliğinin üç düzeyi üzerinde tepkide bulunur. Bu karşılıklar; derin düşünen ve açık bir muhakemeye sahip olan akıllar için aşikârdır. Gerçekliğin bahse konu bu düzeyleri şunlardır:	16:6.5 (192.1) The cosmic mind unfailingly responds (recognizes response) on three levels of universe reality. These responses are self-evident to clear-reasoning and deep-thinking minds. These levels of reality are:
16:6.6 (192.2) 1. Nedensellik — fiziksel hislerin gerçeklik nüfuz alanı, mantıksal bütünlüğün bilimsel alanları, bilgisel olan ile olmayanın farklılaşması ve kâinatsal karşılık üzerinde yapılan yansıtıcı çıkarsamalar. Bu düzey kâinatsal ayrımın matematiksel biçimidir.	16:6.6 (192.2) 1. Causation—the reality domain of the physical senses, the scientific realms of logical uniformity, the differentiation of the factual and the nonfactual, reflective conclusions based on cosmic response. This is the mathematical form of the cosmic discrimination.
16:6.7 (192.3) 2. Görev — felsefi alan içindeki ahlakın gerçeklik nüfuz alanı, sebepselliğin merkezi, göreceli olan doğru ve yanlışın tanınması. Bu düzey, kâinatsal ayrımın yargısal biçimidir.	16:6.7 (192.3) 2. Duty—the reality domain of morals in the philosophic realm, the arena of reason, the recognition of relative right and wrong. This is the judicial form of the cosmic discrimination.
16:6.8 (192.4) 3. İbadet — dinsel deneyimin gerçekliğinin ruhsal nüfuz alanı, kutsal birlikteliğin kişisel olarak gerçekleştirilmesi, ruhani değerlerin tanınması, ebedi olan varlığı devam ettirmenin güvencesi, Tanrı’nın hizmetkârları düzeyinden Tanrı’nın evlatlarının özgürlüğü ve memnuniyetine olan yükseliş. Bu düzey, kâinatsal ayrımın saygıya layık ve ibadetsel biçimi olan kâinatsal aklın en yüksek olan içeriksel derinliğidir.	16:6.8 (192.4) 3. Worship—the spiritual domain of the reality of religious experience, the personal realization of divine fellowship, the recognition of spirit values, the assurance of eternal survival, the ascent from the status of servants of God to the joy and liberty of the sons of God. This is the highest insight of the cosmic mind, the reverential and worshipful form of the cosmic discrimination.
16:6.9 (192.5) Bahse konu karşılıklar biçimindeki bu bilimsel, ahlaki ve ruhsal olan içeriksel derinlik, tüm irade sahibi yaratılmışlara bahşedilen kâinatsal akılda içkindir. Yaşama durumunun bu deneyimi, bahse kâinatsal üç oluşumu geliştirmekte hiçbir zaman başarısızlığa uğramaz; onlar yansıtıcı düşüncenin bilinci içerinde bir araya gelir. Fakat Urantia üzerinde sayı bakımından çok az olan, sadece bir takım insanların özgür ve cesur olan kâinatsal düşüncenin bu niteliklerinde memnuniyeti elde ettiğini kayıt altına almak bizim için üzüntü vericidir.	16:6.9 (192.5) These scientific, moral, and spiritual insights, these cosmic responses, are innate in the cosmic mind, which endows all will creatures. The experience of living never fails to develop these three cosmic intuitions; they are constitutive in the self-consciousness of reflective thinking. But it is sad to record that so few persons on Urantia take delight in cultivating these qualities of courageous and independent cosmic thinking.
16:6.10 (192.6) Yerel evren akıl bahşedicileri içinde, kâinatsal aklın bu üç içeriği; bilimin, felsefenin ve dinin alanlarında birey bilincine sahip ve akılcı olan bir kişilik olarak insanı faaliyet eder hale getirmesinin önünü açan öncel varsayımları oluşturmaktadır. Aksi belirtilmediği takdirde Sınırsızlık’ın bu üç dışavurumunun gerçekliğinin tanınması, bireysel açığa çıkarımın kâinatsal bir biçimi tarafından sağlanır. Madde-enerjisi, algıların matematiksel mantığı tarafından tanınmaktadır; akli-sebebi ise kendisine ait ahlaki görevin bilincine sezgisel olarak ulaşmaktadır; ibadet biçimindeki ruhani-inanç, ruhsal deneyimin gerçekliğinin dinidir. Yansıtıcı düşünce içerisinde bu üç temel unsur, kişilik gelişiminde birleşebilir veya eş güdüm haline gelebilir; ya da bunların dışında olarak onlar, kendilerine ait faaliyetleri içinde gözle görünen bir biçimde ilişki dışı ve orantısız hale gelebilir. Fakat onlar bütünleştiklerinde; bilgiye dayanan bir bilimin, ahlaki bir felsefenin ve içten bir dinsel deneyimin etkileşiminde bir araya gelen güçlü bir karakteri yaratırlar. Buna ek olarak, maddesel unsurlarda, anlamlarda ve değerlerde insanın deneyimine tarafsız geçerlilik ve gerçeklik kazandıran bu üç kâinatsal oluşumdur.	16:6.10 (192.6) In the local universe mind bestowals, these three insights of the cosmic mind constitute the a priori assumptions which make it possible for man to function as a rational and self-conscious personality in the realms of science, philosophy, and religion. Stated otherwise, the recognition of the reality of these three manifestations of the Infinite is by a cosmic technique of self-revelation. Matter-energy is recognized by the mathematical logic of the senses; mind-reason intuitively knows its moral duty; spirit-faith (worship) is the religion of the reality of spiritual experience. These three basic factors in reflective thinking may be unified and co-ordinated in personality development, or they may become disproportionate and virtually unrelated in their respective functions. But when they become unified, they produce a strong character consisting in the correlation of a factual science, a moral philosophy, and a genuine religious experience. And it is these three cosmic intuitions that give objective validity, reality, to man’s experience in and with things, meanings, and values.
16:6.11 (192.7) İnsan aklının bu içkin edinimlerini geliştirmek ve onları daha keskin bir hale getirmek eğitimin; onları dışa vurmak medeniyetin; onları gerçekleştirmek yaşam deneyiminin; onları aslileştirmek dinin; buna ek olarak onları bütünleştirmek kişiliğin görevidir.	16:6.11 (192.7) It is the purpose of education to develop and sharpen these innate endowments of the human mind; of civilization to express them; of life experience to realize them; of religion to ennoble them; and of personality to unify them.
7. Ahlaki Değerler, Erdem, ve Kişilik ^top	7. Morals, Virtue, and Personality ^top
16:7.1 (192.8) Akıl tek başına ahlaki doğayı açıklığa kavuşturamaz. Erdem olarak ahlak insan kişiliğine özgüdür. Görevin yerine getirilmesi olarak ahlaki sezgi, insan aklının ediniminin bir bileşenidir; ve o insan doğasının diğer inkâr edilemezleri olan bilimsel merak ve ruhsal derinlikle birlikte bütünlük halindedir. İnsanın sahip olduğu zihinsel yetisi, aynı kökeni paylaştığı hayvan kuzenlerini fazlasıyla aşan bir niteliğe sahiptir; fakat özellikle onun ahlaki ve dinsel olan doğası, onu hayvan dünyasından ayırır.	16:7.1 (192.8) Intelligence alone cannot explain the moral nature. Morality, virtue, is indigenous to human personality. Moral intuition, the realization of duty, is a component of human mind endowment and is associated with the other inalienables of human nature: scientific curiosity and spiritual insight. Man’s mentality far transcends that of his animal cousins, but it is his moral and religious natures that especially distinguish him from the animal world.
16:7.2 (193.1) Bir hayvanın tercihsel tepkisi, davranışın hareketsel düzeyiyle sınırlıdır. Daha yüksek bir düzeyde bulunan hayvanların varsayılan derinliği bir hareketsel düzey üzerinde olup, bu durum genellikle hareketsel deneme ve yanılmanın deneyimi sonrasında ancak açığa çıkar. İnsan, keşfin ve deneyimin tümüne öncüllük eden bilimsel, ahlaksal ve ruhsal derinliği uygulamaya yetkindir.	16:7.2 (193.1) The selective response of an animal is limited to the motor level of behavior. The supposed insight of the higher animals is on a motor level and usually appears only after the experience of motor trial and error. Man is able to exercise scientific, moral, and spiritual insight prior to all exploration or experimentation.
16:7.3 (193.2) Sadece bir kişilik, bir şeyin yapılmadan önce onun ne işe yaradığını bilebilir; sadece kişilikler deneyimin öncül içeriğine sahip olabilirler. Bir kişilik harekete geçmeden önce bile düşünsel yargıya varabilir, ve bu sebepten dolayı bu tür zihinsel faaliyetlerden bile tıpkı hareketinde olduğu gibi bilgiye erişebilir. Birey olmayan bir hayvan tekrar eden bir olağanlıkta sadece hareket vasıtasıyla bilgiyi içselleştirir.	16:7.3 (193.2) Only a personality can know what it is doing before it does it; only personalities possess insight in advance of experience. A personality can look before it leaps and can therefore learn from looking as well as from leaping. A nonpersonal animal ordinarily learns only by leaping.
16:7.4 (193.3) Deneyimin bir sonucu olarak bir hayvanın, herhangi bir hedefe ulaşmanın farklı yollarını irdelemekte yetkin bir hale gelişine ek olarak, o birikmiş deneyimi ışığında herhangi bir yaklaşımı tercih eder. Fakat bir kişilik aynı zamanda niyetin kendisini irdeleme yetkinliğine sahip olup, onun gerçek ederi biçimindeki değeri üzerinde bir yargıya varır. Akıl tek başına gelişi güzel amaçlara ulaşmak için en iyi araçları ayırt edebilir; fakat ahlaki bir birey, araçlar ile amaçlar arasındaki niteliksel farkı ayırt etmeyi etkin hale getiren bir derinliği elinde bulundurur. Buna ek olarak bir ahlaki varlık, tercihsel erdemi bakımından yine de ussaldır. Bu birey neyi ve neden yaptığının farkında olup, nereye gittiğini ve gitmek isteği bu yere nasıl ulaşacağını bilir.	16:7.4 (193.3) As a result of experience an animal becomes able to examine the different ways of attaining a goal and to select an approach based on accumulated experience. But a personality can also examine the goal itself and pass judgment on its worth-whileness, its value. Intelligence alone can discriminate as to the best means of attaining indiscriminate ends, but a moral being possesses an insight which enables him to discriminate between ends as well as between means. And a moral being in choosing virtue is nonetheless intelligent. He knows what he is doing, why he is doing it, where he is going, and how he will get there.
16:7.5 (193.4) İnsan fani çabalarının sonunu ayırt etmede başarısızlığa uğradığı zaman, kendisini mevcudiyetin hayvan düzeyinde hareket ediyor halde bulur. Bu kişi; kişisel bir varlık olarak kendi kâinatsal akıl ediniminin maddi kavrama yeteneğinin, ahlaki ayrımın ve ruhani derinliğin tamamlayıcı bir parçasını oluşturan yüksek faydalarından yararlanmayı başaramamıştır.	16:7.5 (193.4) When man fails to discriminate the ends of his mortal striving, he finds himself functioning on the animal level of existence. He has failed to avail himself of the superior advantages of that material acumen, moral discrimination, and spiritual insight which are an integral part of his cosmic-mind endowment as a personal being.
16:7.6 (193.5) Kâinatla uyum halinde olan bir biçimde erdem doğruluktur. Erdemleri isimlendirmek onları tanımlamak anlamına gelmemektedir, fakat onları yaşamak onların bilgisine sahip olmak demektir. Erdem ne yalnızca bir bilgi ne de bilgeliktik; fakat bunun yerine o, kâinatsal kazanımın yükselen düzeylerine olan erişimde ilerleyici deneyim gerçekliğidir. Fani insanın günlük hayatında erdem, kötülük karşısında iyiliğin tutarlı tercihi tarafından gerçekleştirilir, ve bu tür bir tercih yetkinliği ahlaki bir doğaya sahip olmanın kanıtıdır.	16:7.6 (193.5) Virtue is righteousness—conformity with the cosmos. To name virtues is not to define them, but to live them is to know them. Virtue is not mere knowledge nor yet wisdom but rather the reality of progressive experience in the attainment of ascending levels of cosmic achievement. In the day-by-day life of mortal man, virtue is realized by the consistent choosing of good rather than evil, and such choosing ability is evidence of the possession of a moral nature.
16:7.7 (193.6) İnsanın iyi ve kötü arasında tercihte bulunması sadece onun ahlaki doğasının dirayetinden etkilenmemekte olup, aynı zamanda önemsememe, olgunlaşmamışlık ve yanılgı bahse konu bu etki üzerinde önemli bir rol oynar. Erdemin uygulanmasında aynı zamanda niceliksel bir durum söz konusudur; çünkü kötülük çarpıtılmışlığın ve aldanmanın bir sonucu olarak çoğunluğun içinde azınlığın tercih edilmesiyle de işlenebilir. Göreceli tahminin ve karşılaştırmalı ölçümün sanatı, ahlaki alanın erdemlerinin uygulanması hususuna girmektedir.	16:7.7 (193.6) Man’s choosing between good and evil is influenced, not only by the keenness of his moral nature, but also by such influences as ignorance, immaturity, and delusion. A sense of proportion is also concerned in the exercise of virtue because evil may be perpetrated when the lesser is chosen in the place of the greater as a result of distortion or deception. The art of relative estimation or comparative measurement enters into the practice of the virtues of the moral realm.
16:7.8 (193.7) İnsanın ahlaki doğası, onun anlamları irdelemesinin yetkinliğinde bütünleşen ayrım biçimindeki ölçülülüğün sanatı olmadan etkisiz bir bütünlükte olacaktır. Buna benzer bir biçimde ahlaki tercih, ruhsal değerlerin bilincini sağlayan kâinatsal içerik olmadan faydasız bir niteliğe sahip olacaktır. Aklın bakış açısına göre insan ahlaki bir varlık düzeyine yükselir, çünkü o kişilik ile donatılmıştır.	16:7.8 (193.7) Man’s moral nature would be impotent without the art of measurement, the discrimination embodied in his ability to scrutinize meanings. Likewise would moral choosing be futile without that cosmic insight which yields the consciousness of spiritual values. From the standpoint of intelligence, man ascends to the level of a moral being because he is endowed with personality.
16:7.9 (193.8) Ahlak hiçbir zaman kanun veya kuvvet ile gelişemez. Bu olgu başlı başına kişisel bir biçimde özgür irade meselesidir; ve o, ahlaki olarak iyiliği özümsemiş insanların, ahlak bakımından daha düşük bir düzeyde tepkide bulunan fakat aynı zamanda Yaratıcı’nın iradesini bir ölçüye kadar yerine getirmekte niyetli olanlarla girdiği ilişkilerinin etkilenmesi yoluyla yayılır.	16:7.9 (193.8) Morality can never be advanced by law or by force. It is a personal and freewill matter and must be disseminated by the contagion of the contact of morally fragrant persons with those who are less morally responsive, but who are also in some measure desirous of doing the Father’s will.
16:7.10 (193.9) Ahlaki eylemler; ahlaki araçların ahlaki amaçlara erişimindeki tercihine ek olarak daha yüce olan amaçların seçiminde tercihsel ayrım tarafından yönlendirilme biçimindeki en yüksek akli yapılar tarafından tanımlanan bu insan uygulamalarıdır. Böyle bir davranış erdemli olandır. Yüce erdem bu nedenle, cennette olan Yaratıcı’nın iradesini yerine getirmemeyi kalpten bir biçimde tercih etmektir.	16:7.10 (193.9) Moral acts are those human performances which are characterized by the highest intelligence, directed by selective discrimination in the choice of superior ends as well as in the selection of moral means to attain these ends. Such conduct is virtuous. Supreme virtue, then, is wholeheartedly to choose to do the will of the Father in heaven.
8. Urantia Kişiliği ^top	8. Urantia Personality ^top
16:8.1 (194.1) Kâinatın Yaratıcısı kendi kişiliğini, varlıklarının sayısız derece çok olan düzeylerine, onlar kâinat gerçekliğinin farklı aşamalarında faaliyet gösterirlerken bahşeder. Urantia insan varlıkları için, Tanrı’nın yükselen evlatlarının düzeyi üzerinde faaliyet gösteren bir biçimde olan sınırlı-ölümlü türün kişiliği kazandırılmıştır.	16:8.1 (194.1) The Universal Father bestows personality upon numerous orders of beings as they function on diverse levels of universe actuality. Urantia human beings are endowed with personality of the finite-mortal type, functioning on the level of the ascending sons of God.
16:8.2 (194.2) Her ne kadar biz kişiliği tanımlamayı bütüncül olarak yükümlenemesek de; Kâinatın Yaratıcısı’nın bahşedilmiş kişiliğinin orada, onun üzerinde ve onunla faaliyet içerisinde bulunmaya sebep olduğu, işleyişi oluşturan içsel birlikteliğe sahip olan ruhsal, maddi ve akli enerjileri bir araya getiren bilinen unsurların bizim tarafımızdan nasıl anlaşıldığını size aktarabiliriz.	16:8.2 (194.2) Though we can hardly undertake to define personality, we may attempt to narrate our understanding of the known factors which go to make up the ensemble of material, mental, and spiritual energies whose interassociation constitutes the mechanism wherein and whereon and wherewith the Universal Father causes his bestowed personality to function.
16:8.3 (194.3) Kişilik, Düşünce Denetleyicisi’nin bahşedilmişliğine başat olarak ve ondan bağımsız bir biçimde mevcudiyete sahip olan özgün doğanın benzersiz bir edinimidir. Yine de Denetleyici’nin mevcudiyeti, kişiliğin niteliksel dışavurumunu arttırmaktadır. Düşünce Denetleyicileri Yaratıcı’dan türedikleri zaman onlar doğaları bakımından birbirlerinin aynıdır, fakat kişisel olarak çeşitli, özgün ve ayrıcalıklı bir biçimde birbirinden farklıdır; buna ek olarak kişiliğin dışavurumu, onun için canlı oluşumun araçsallığını oluşturan maddi, ussal ve ruhsal doğanın birlikte bulunduğu enerjilerin nitelikleri ve özü tarafından daha ileri bir biçimde koşullanması ve yetkin hale getirilişidir.	16:8.3 (194.3) Personality is a unique endowment of original nature whose existence is independent of, and antecedent to, the bestowal of the Thought Adjuster. Nevertheless, the presence of the Adjuster does augment the qualitative manifestation of personality. Thought Adjusters, when they come forth from the Father, are identical in nature, but personality is diverse, original, and exclusive; and the manifestation of personality is further conditioned and qualified by the nature and qualities of the associated energies of a material, mindal, and spiritual nature which constitute the organismal vehicle for personality manifestation.
16:8.4 (194.4) Kişilikler benzer bir yapıda bulunabilir, fakat onlar hiçbir zaman birbirlerinin aynı değillerdir. Belirli bir sıradaki, biçimdeki, düzeydeki ve işleyişsel yöntem içindeki kişiler birbirlerine benzeyebilir ve onlar gerçekte birbirlerine benzemektedir; fakat onlar hiçbir zaman özdeş değillerdir. Kişilik bir insanın bilebildiğimiz bir özelliğidir; buna ek olarak bu özellik biçim, akıl ve ruhani düzey bakımından herhangi bir gelecek zaman diliminde değişimin düzeyi ve doğasından bağımsız olarak bu tür bir varlığı tanımlamamızı sağlar. Kişilik; zaman içinde kişiliğinin dışavurumu ve yansımasının araçsallığındaki değişiklik sebebiyle ne kadar değişebileceğinden bağımsız olarak bizim geçmişte tanıştığımız bu insanı olumlu olarak tanımlamamız ve onu tanımamızı yetkin hale getiren bireyin bir parçasıdır.	16:8.4 (194.4) Personalities may be similar, but they are never the same. Persons of a given series, type, order, or pattern may and do resemble one another, but they are never identical. Personality is that feature of an individual which we know, and which enables us to identify such a being at some future time regardless of the nature and extent of changes in form, mind, or spirit status. Personality is that part of any individual which enables us to recognize and positively identify that person as the one we have previously known, no matter how much he may have changed because of the modification of the vehicle of expression and manifestation of his personality.
16:8.5 (194.5) Yaratılmışın kişiliği, fani tepkisel davranışın özgün ve kendiliğinden dışa vurulan iki olgular bütünü tarafından ayırt edilir. Bunlardan ilki birey bilinci ve ikinci olarak ise onunla birliktelik halinde olan göreceli özgür iradedir.	16:8.5 (194.5) Creature personality is distinguished by two self-manifesting and characteristic phenomena of mortal reactive behavior: self-consciousness and associated relative free will.
16:8.6 (194.6) Birey bilinci, kişilik gerçekliğinin ussal farkındalığından meydana gelir; bu yapı, diğer kişiliklerin gerçekliğini tanıma yetisini içine alır. O, evrenin kişilik ilişkileri içinde birey düzeyine erişimi çağrıştıran kâinatsal gerçeklikler içinde ve onlarla birlikte bireyselleştirilen deneyim için yetkinliğin belirticisidir. Birey bilinci, akli hizmet gerçekliğinin tanınmasına ek olarak yaratıcı ve belirleyici özgür iradenin göreceli özgürlüğün gerçekleşmesini ifade eder.	16:8.6 (194.6) Self-consciousness consists in intellectual awareness of personality actuality; it includes the ability to recognize the reality of other personalities. It indicates capacity for individualized experience in and with cosmic realities, equivalating to the attainment of identity status in the personality relationships of the universe. Self-consciousness connotes recognition of the actuality of mind ministration and the realization of relative independence of creative and determinative free will.
16:8.7 (194.7) Göreceli özgür irade, insan kişiliğinin birey bilincini tanımlayan şu bahsi geçen durumlarla ilişki halindedir:	16:8.7 (194.7) The relative free will which characterizes the self-consciousness of human personality is involved in:
16:8.8 (194.8) 1. En yüksek bilgelik olarak, Ahlaki karar.	16:8.8 (194.8) 1. Moral decision, highest wisdom.
16:8.9 (194.9) 2. Gerçekliğin algısı olarak, Ruhsal tercih.	16:8.9 (194.9) 2. Spiritual choice, truth discernment.
16:8.10 (194.10) 3. Kardeşlik hizmeti olarak, Bencil olmayan sevgi.	16:8.10 (194.10) 3. Unselfish love, brotherhood service.
16:8.11 (194.11) 4. Topluluğa sadakat olarak, Amaçsal eş güdüm.	16:8.11 (194.11) 4. Purposeful co-operation, group loyalty.
16:8.12 (194.12) 5. Kâinat anlamlarının kavrayışı olarak, Kâinatsal derinlik.	16:8.12 (194.12) 5. Cosmic insight, the grasp of universe meanings.
16:8.13 (194.13) 6. Yaratıcı’nın iradesini yerine getirmedeki samimi bağlılık olarak, Kişisel sadakat.	16:8.13 (194.13) 6. Personality dedication, wholehearted devotion to doing the Father’s will.
16:8.14 (195.1) 7. Kutsal olan Değer-Belirleyen’in kalpten sevgisi ve kutsal değerlerinin samimi arayışı olarak, İbadet.	16:8.14 (195.1) 7. Worship, the sincere pursuit of divine values and the wholehearted love of the divine Value-Giver.
16:8.15 (195.2) İnsan kişiliğinin Urantia’ya özgün olan biçimi, hayat etkinliğinin elektrokimyasal düzeyine ait olan Nebadon türü canlı oluşumun gezegensel değişiminin fiziksel bir işleyişinde faaliyet gösteren şekilde görülebilir; buna ek olarak bu biçim, kâinatsal aklına ait olan ebeveynsel üretim işleyiş biçiminde Orvonton sırasının Nebadon düzeyi ile birlikte donatılmıştır. Kişiliğin bu kutsal hediyesinin akılla donatılmış böyle bir fani işleyişe bahşedilmişliği, kâinatsal vatandaşlığın soyluluğunu beraberinde getirip; bu bahşedilmişlik, böyle bir fani yaratımın bir an önce kâinatın şu üç temel akıl gerçekliklerinin oluşumsal farkındalığı için yeniden etkin hale gelişinin önünü açar:	16:8.15 (195.2) The Urantia type of human personality may be viewed as functioning in a physical mechanism consisting of the planetary modification of the Nebadon type of organism belonging to the electrochemical order of life activation and endowed with the Nebadon order of the Orvonton series of the cosmic mind of parental reproductive pattern. The bestowal of the divine gift of personality upon such a mind-endowed mortal mechanism confers the dignity of cosmic citizenship and enables such a mortal creature forthwith to become reactive to the constitutive recognition of the three basic mind realities of the cosmos:
16:8.16 (195.3) 1. Fiziksel nedenselliğin bütünlüğünün matematiksel veya mantıksal farkındalığı.	16:8.16 (195.3) 1. The mathematical or logical recognition of the uniformity of physical causation.
16:8.17 (195.4) 2. Ahlaki faaliyetin yükümlülüğünün mantıksal bir sebebe bağlanmış olan farkındalığı.	16:8.17 (195.4) 2. The reasoned recognition of the obligation of moral conduct.
16:8.18 (195.5) 3. İnsanlığın sevgi dolu hizmetiyle bütünlük halinde olan, İlahiyat’ın birliktelik ibadetinin inanç-kavrayışı.	16:8.18 (195.5) 3. The faith-grasp of the fellowship worship of Deity, associated with the loving service of humanity.
16:8.19 (195.6) Böyle bir kişilik ihsanının bütünsel faaliyeti, İlahiyat’ın kökensel bağının kendisini gerçekleştirmesinin başlangıcıdır. Yaratıcı olan Tanrı’nın bir birey-öncesi nüvesinin ikamet ettiği bu tür bir birey benliği, doğru biçimiyle ve gerçek olarak Tanrı’nın ruhsal bir evladıdır. Böyle bir yaratım; sadece kutsal mevcudiyetin bahşedilmişliğinin kabul edilmesi için yetkinliği ortaya çıkarmakla kalmaz, aynı zamanda kişiliklerin tümünün Cennet Yaratıcısı’nın kişilik-çekim döngüsüne göstermiş olduğu karşılığı ortaya koyar.	16:8.19 (195.6) The full function of such a personality endowment is the beginning realization of Deity kinship. Such a selfhood, indwelt by a prepersonal fragment of God the Father, is in truth and in fact a spiritual son of God. Such a creature not only discloses capacity for the reception of the gift of the divine presence but also exhibits reactive response to the personality-gravity circuit of the Paradise Father of all personalities.
9. İnsan Bilincinin Gerçekliği ^top	9. Reality of Human Consciousness ^top
16:9.1 (195.7) Düzenleyici’nin ikamet edilişiyle birlikte kâinatsal aklın ihsan edildiği kişisel yaratılmışlık; ruhani gerçekliğin, ussal gerçekliğin ve enerji gerçekliğinin içkin farkındalık-gerçekleştirmesini elinde bulundurur. İrade sahibi olan yaratılmışlık bu nedenle Tanrı’nın sevgisini, kanununu ve onun gerçekliğini algılamayla donatılmıştır. İnsan bilincinin bu üç inkâr edilemez unsuru dışında, geçerliliğin sezgisel gerçekleşmesinin kâinatsal farkındalığın bu üç evren gerçeklik karşılığının bütünleşmesine bağlanması durumu haricinde, tüm insan deneyimi tamamiyle kişiseldir.	16:9.1 (195.7) The cosmic-mind-endowed, Adjuster-indwelt, personal creature possesses innate recognition-realization of energy reality, mind reality, and spirit reality. The will creature is thus equipped to discern the fact, the law, and the love of God. Aside from these three inalienables of human consciousness, all human experience is really subjective except that intuitive realization of validity attaches to the unification of these three universe reality responses of cosmic recognition.
16:9.2 (195.8) Tanrı’yı kavrayan fani; ölümsüz olan ruhu ikircikli hale getirmek için yerleşik kutsal ruhaniyetle birlikte fani aklın işbirliği yaptığı yer olan fiziksel muhafazası içinde insanın yüce yükümlülüğü biçimindeki, varlığını devam ettirmeye çalışan ruhun evriminde bu üç kâinatsal niteliğin bütünleşmiş değerini anlamaya yetkin hale gelir. En öncül başlangıcından itibaren ruh gerçektir; o kâinatsal olan, varlığını devam ettirmenin niteliklerine sahiptir.	16:9.2 (195.8) The God-discerning mortal is able to sense the unification value of these three cosmic qualities in the evolution of the surviving soul, man’s supreme undertaking in the physical tabernacle where the moral mind collaborates with the indwelling divine spirit to dualize the immortal soul. From its earliest inception the soul is real; it has cosmic survival qualities.
16:9.3 (195.9) Eğer fani insan doğal olan ölümden varlığını sürdürmeyi başaramazsa, onun insan deneyiminin gerçek ruhsal değerleri Düşünce Denetleyicisi’nin devam eden deneyiminin bir parçası olarak varlığını sürdürür. Bu tür bir varlığını devam ettiremeyen bireyin kişilik değerleri, Yüce Varlık’ın kendini gerçekleştiren kişiliği içinde bir unsur olarak kalmaya devam eder. Kişiliğin bu tür varlığını sürdürmeye devam eden nitelikleri kimlikten mahrum olan bir konumdadır; fakat bu nitelikler, fani yaşam boyunca beden içinde bütünleşen deneyimsel değerlerden yoksun bir durumda değildir. Kimliğin varlığını devam ettirişi, morontia düzeyinde bulunan ölümsüz ruhun varlığını sürdürüşüne ve onun artan kutsal değerine bağlıdır. Kişilik kimliği, ruhun varlığını korumaya devam etmesi tarafından ve onun içinde varlığının bütünlüğünü muhafaza eder.	16:9.3 (195.9) If mortal man fails to survive natural death, the real spiritual values of his human experience survive as a part of the continuing experience of the Thought Adjuster. The personality values of such a nonsurvivor persist as a factor in the personality of the actualizing Supreme Being. Such persisting qualities of personality are deprived of identity but not of experiential values accumulated during the mortal life in the flesh. The survival of identity is dependent on the survival of the immortal soul of morontia status and increasingly divine value. Personality identity survives in and by the survival of the soul.
16:9.4 (195.10) İnsanın öz benlik bilinci, yalnızca birey bilinci yerine diğer bireylerin bireyselliklerinin gerçekliğinin tanınması anlamına gelir; buna ek olarak bu unsur, böyle bir farkındalığın karşılıklı olduğunu işaret eder; bireyin tıpkı kendisinin bilincine sahip olması gibi, dışsal bir biçimde aynı ölçüde tanınır. Toplumsal bilinç, Tanrı bilinci gibi inkâr edilemez bir nitelik taşır; bu unsur kültürel bir gelişim olup bilim, ahlak ve din biçimindeki insanın oluşumsal edinimlerinin katkıları, simgeleri ve bilgisine bağlıdır. Buna ek olarak toplumlaşma biçimindeki bu kâinatsal hediyeler medeniyeti bir araya getirir.	16:9.4 (195.10) Human self-consciousness implies the recognition of the reality of selves other than the conscious self and further implies that such awareness is mutual; that the self is known as it knows. This is shown in a purely human manner in man’s social life. But you cannot become so absolutely certain of a fellow being’s reality as you can of the reality of the presence of God that lives within you. The social consciousness is not inalienable like the God-consciousness; it is a cultural development and is dependent on knowledge, symbols, and the contributions of the constitutive endowments of man—science, morality, and religion. And these cosmic gifts, socialized, constitute civilization.
16:9.5 (196.1) Medeniyetler dengesiz bir yapıya sahiptirler, çünkü onlar kâinatsal değillerdir; onlar ırkların bireyleri içinde doğalarından kaynaklanan içkin bir konumda bulunmazlar. Onlar; bilim, ahlak ve din biçimindeki insanın oluşumsal unsurlarının bütünleşen katkılarından beslenmelidir. Medeniyetler gelir ve geçerler; fakat bilim, ahlak ve din her zaman çöküntüden varlığını sürdürmeye devam eder.	16:9.5 (196.1) Civilizations are unstable because they are not cosmic; they are not innate in the individuals of the races. They must be nurtured by the combined contributions of the constitutive factors of man—science, morality, and religion. Civilizations come and go, but science, morality, and religion always survive the crash.
16:9.6 (196.2) İsa sadece Tanrı’yı insan için açığa çıkarmamıştır, o aynı zamanda insana dair yeni bir açığa çıkarılışı hem kendisi ve hem de diğer insanlar için gerçekleştirmiştir. İsa’nın yaşamında siz insan biçiminin en iyi halini gözlemlersiniz. İnsan bu nedenle oldukça güzel bir biçimde gerçek hale gelmiştir. Çünkü İsa kendi yaşamında Tanrı’dan aldığı birçok niteliğe sahip olup, insanlığın tümü içinde Tanrı’nın tanınması biçimindeki bu kendini gerçekleştirmesi temel ve inkâr edilemezdir.	16:9.6 (196.2) Jesus not only revealed God to man, but he also made a new revelation of man to himself and to other men. In the life of Jesus you see man at his best. Man thus becomes so beautifully real because Jesus had so much of God in his life, and the realization (recognition) of God is inalienable and constitutive in all men.
16:9.7 (196.3) Ebeveynsel sezgi dışında bencil olmamak tümüyle doğal olan bir niteliğe sahip değildir; diğer insanlar kendiliğinden sevilmemekte veya toplumsal olarak hizmet edilmemektedir. Bencil olmayan ve fedakâr bir toplum düzeni yaratmak için; Tanrı’nın bilgisine sahip olma biçimindeki dinsel istek, ahlak ve ussal aydınlanma gerekmektedir. Öz benlik biçimindeki insanın kendisine dair bireysel farkındalığı aynı zamanda; insandan kutsala değişen bir kapsam içinde, diğer kişilik gerçekliğinin kavranması ve onun tanınması için bu tabiattan gelen yeti biçimindeki ‘diğer’ olanın içkin farkındalığın tam da bu gerçekliğine doğrudan bir biçimde bağlıdır.	16:9.7 (196.3) Unselfishness, aside from parental instinct, is not altogether natural; other persons are not naturally loved or socially served. It requires the enlightenment of reason, morality, and the urge of religion, God-knowingness, to generate an unselfish and altruistic social order. Man’s own personality awareness, self-consciousness, is also directly dependent on this very fact of innate other-awareness, this innate ability to recognize and grasp the reality of other personality, ranging from the human to the divine.
16:9.8 (196.4) Bencil olmayan toplumsal bilinç özünde dinsel bir bilinçtir; eğer toplumsal bilinç tarafsız bir biçimde ise onun kökeninde bu bahse konu dinsel bilinç bulunmaktadır. Aksi halde, o katışıksız bir biçimde kişisel felsefi soyutlamalar biçiminde olup bu nedenle sevgiden yoksundur. Sadece Tanrı’yı kavrayan bir birey diğer bir kişiyi kendisi gibi sevebilir.	16:9.8 (196.4) Unselfish social consciousness must be, at bottom, a religious consciousness; that is, if it is objective; otherwise it is a purely subjective philosophic abstraction and therefore devoid of love. Only a God-knowing individual can love another person as he loves himself.
16:9.9 (196.5) Birey bilinci özünde müşterek bir bilinç olarak şu unsurlardan meydana gelir: Tanrı ve insan, Tanrı ve evlat, Yaratan ve yaratılmış. İnsan bilinci içinde dört kâinat-gerçekliğinin kendini gerçekleşmesi onun doğasında bulunmasına ek olarak saklı bir niteliğe sahiptir.	16:9.9 (196.5) Self-consciousness is in essence a communal consciousness: God and man, Father and son, Creator and creature. In human self-consciousness four universe-reality realizations are latent and inherent:
16:9.10 (196.6) 1. Bilimin mantığı olarak, Bilginin arayışı.	16:9.10 (196.6) 1. The quest for knowledge, the logic of science.
16:9.11 (196.7) 2. Görev hissi olarak, Ahlaki değerlerin arayışı.	16:9.11 (196.7) 2. The quest for moral values, the sense of duty.
16:9.12 (196.8) 3. Dinsel deneyim olarak, Ruhsal değerlerin arayışı.	16:9.12 (196.8) 3. The quest for spiritual values, the religious experience.
16:9.13 (196.9) 4. Tanrı’nın gerçekliğini tanıma yetisi ve bunun sonucundaki ortak kaderi paylaştığımız kişiliklerle olan bütünsel ilişkimizin gerçekleşmesi olarak, Kişilik değerlerinin arayışı.	16:9.13 (196.9) 4. The quest for personality values, the ability to recognize the reality of God as a personality and the concurrent realization of our fraternal relationship with fellow personalities.
16:9.14 (196.10) Yaratılmış kardeşiniz biçimindeki insan bilincine sahip bir hale gelirsiniz çünkü siz çok daha önceden Yaratan Yaratıcı biçimindeki Tanrı bilincine sahip bir konumda bulunmaktasınız. Yaratıcılık, kardeşliğin tanınmasıyla kendi mevcudiyetimizi mantıksal bir çerçeveye oturttuğumuz ilişkidir. Buna ek olarak Yaratıcılık, tüm ahlaki yaratılmışlar için bir kâinat gerçekliği haline gelir veya gelebilir; çünkü Yaratıcı kendi kişiliğini, bu tür varlıkların tümü üzerinde bahşetmiş olup, onları kâinatsal kişilik döngüsünün kavrayışı içinde çevrelemiştir. Biz Tanrı’ya ibadet etmekteyiz; çünkü o öncelikle bizim Yaratıcımızdır, bunun sonrasında ise o bizim içimizde barınır ve son olarak biz onun içinde varlığımıza sahip oluruz.	16:9.14 (196.10) You become conscious of man as your creature brother because you are already conscious of God as your Creator Father. Fatherhood is the relationship out of which we reason ourselves into the recognition of brotherhood. And Fatherhood becomes, or may become, a universe reality to all moral creatures because the Father has himself bestowed personality upon all such beings and has encircuited them within the grasp of the universal personality circuit. We worship God, first, because he is, then, because he is in us, and last, because we are in him.
16:9.15 (196.11) Kâinatsal aklın, sınırsız Ruhaniyet’in sınırsız olan aklı biçimindeki kendi kaynağının bireysel bilinciyle farkındalık içinde olmasına ek olarak aynı zamanda Kâinatın Yaratıcısı’nın kişilik gerçekliğinin, Ebedi Evlat’ın ruhaniyet gerçekliğinin ve uçsuz bucaksız evrenlerde fiziksel gerçekliğinin bilincinde olması gerekliliği şaşılacak bir durum mudur?	16:9.15 (196.11) Is it strange that the cosmic mind should be self-consciously aware of its own source, the infinite mind of the Infinite Spirit, and at the same time conscious of the physical reality of the far-flung universes, the spiritual reality of the Eternal Son, and the personality reality of the Universal Father?
16:9.16 (196.12) [Bu anlatım, Uversa’da ikamet eden bir Kâinatsal Denetimci tarafından sağlanmıştır.]	16:9.16 (196.12) [Sponsored by a Universal Censor from Uversa.]