53. Makale	Paper 53
Lucifer İsyanı	The Lucifer Rebellion
53:0.1 (601.1) LUCIFER, Nebadon’un muhteşem bir birinci derece Lanonandek Evladı’ydı. Kendisi, bu topluluğun yüksek bir danışmanı olarak; birçok sistem içinde hizmeti deneyimlemiş olup, bilgelik, sağduyu ve etkinlik nitelikleri ile seçkin bir konumda diğer unsurlardan ayrışmıştır. Lucifer; kendi düzeyinin 37. unsuru olup, Melçizedekler tarafından görevlendirildiğinde türünün yedi yüz bin unsurundan daha fazlası arasından en yetkin ve muhteşem yüz unsurundan biri olarak görevlendirilmiştir. Bu türden muazzam bir başlangıçtan, kötülük ve hatalar zinciri boyunca; günah ile bütünleşmiş, ve — kâinatsal ilişkilere olan gaflet olarak evren birlikteliğinin reddedilmesi ve kardeşsel görevlerin hiçe sayılması biçiminde — birey arzusuna yenik düşmüş ve kendisini sahte kişisel bağımsızlığın gerçeği yansıtmayan bilgeliğine teslim etmiş Nebadon içindeki üç Sistem Egemeni’nden biri olarak mevcut zaman içinde sınıflandırılmaktadır.	53:0.1 (601.1) LUCIFER was a brilliant primary Lanonandek Son of Nebadon. He had experienced service in many systems, had been a high counselor of his group, and was distinguished for wisdom, sagacity, and efficiency. Lucifer was number 37 of his order, and when commissioned by the Melchizedeks, he was designated as one of the one hundred most able and brilliant personalities in more than seven hundred thousand of his kind. From such a magnificent beginning, through evil and error, he embraced sin and now is numbered as one of three System Sovereigns in Nebadon who have succumbed to the urge of self and surrendered to the sophistry of spurious personal liberty—rejection of universe allegiance and disregard of fraternal obligations, blindness to cosmic relationships.
53:0.2 (601.2) Hazreti Mikâil’in nüfuzu alanı olarak Nebadon evreni içinde, yerleşik dünyaların on bin sistemi mevcut bulunmaktadır. Lanonandek Evlatları’nın tarihinin bütünü içinde, sistemlerin bu binlercesi ve evren yönetim merkezleri boyunca görevlerinin tümü içerisinde, şimdiye kadar yalnızca üç Sistem Egemeni’nin; Yaratan Evlat’ın hükümetinin alaşağı edilmesi tutumu içinde bulunduğu gözlenmiştir.	53:0.2 (601.2) In the universe of Nebadon, the domain of Christ Michael, there are ten thousand systems of inhabited worlds. In all the history of Lanonandek Sons, in all their work throughout these thousands of systems and at the universe headquarters, only three System Sovereigns have ever been found in contempt of the government of the Creator Son.
1. İsyan’ın Baş Yöneticileri ^top	1. The Leaders of Rebellion ^top
53:1.1 (601.3) Lucifer, bir yükseliş varlığı değildi; kendisi, yerel evrenin yaratılmış bir Evladı’ydı, ve onun hakkında şu ifadeler sarf edilmiştir: “Sen, yaratıldığın günden doğruluğa karşı gelinişin sende bulunmasına kadar her bakımdan kusursuz bir varlık halindeydin.” Birçok defa kendisi, Edentia’nın En Yüksek Unsurları ile birlikte danışma halindeydi. Ve Luficer; Jerusem’in idari tepesi olan “Tanrı’nın kutsal dağı üzerinde” bütüncül yönetime sahipti, çünkü o, 607 yerleşik dünyanın muhteşem bir sistemine ait baş yöneticiydi.	53:1.1 (601.3) Lucifer was not an ascendant being; he was a created Son of the local universe, and of him it was said: “You were perfect in all your ways from the day you were created till unrighteousness was found in you.” Many times had he been in counsel with the Most Highs of Edentia. And Lucifer reigned “upon the holy mountain of God,” the administrative mount of Jerusem, for he was the chief executive of a great system of 607 inhabited worlds.
53:1.2 (601.4) Lucifer, muhteşem bir kişilik olarak muazzam bir varlıktı; kendisi, evren yönetiminin doğrudan birimi içinde takımyıldızlarının En Yüksek Yaratıcıları’nın yanında konumlanmıştı. Lucifer’in yönetimi kötüye kullanışına rağmen alt bağımlı düzey usları; Urantia üzerinde Mikâil’in bahşedilişinin öncesinde, ona saygı göstermeyi sonlandırmadan ve onun yönetimini reddetmeden kendilerini sakınmışlardır. Mikâil’in baş meleği bile, Musalar’ın yeniden dirilişi zamanında, “kendisini suçlayıcı hiçbir ifadede bulunmamış ve sadece ‘Adalet senin hakkında gereken yargıyı verecektir’” demiştir. Bu türden hususlar bakımından yargı, aşkın evrenin idarecileri olan Zamanın Ataları’na aittir.	53:1.2 (601.4) Lucifer was a magnificent being, a brilliant personality; he stood next to the Most High Fathers of the constellations in the direct line of universe authority. Notwithstanding Lucifer’s transgression, subordinate intelligences refrained from showing him disrespect and disdain prior to Michael’s bestowal on Urantia. Even the archangel of Michael, at the time of Moses’ resurrection, “did not bring against him an accusing judgment but simply said, ‘the Judge rebuke you.’” Judgment in such matters belongs to the Ancients of Days, the rulers of the superuniverse.
53:1.3 (601.5) Lucifer mevcut an içerisinde, Satania’nın yönetimden düşürülmüş ve görevden alınmış Egemeni’dir. Bireyin hiçbir değeri umursamaz bencil düşüncesi, göksel dünyanın yüceltilmiş kişilikleri için bile en zarar verici olanıdır. Lucifer hakkında “Senin kalbin güzelliğin nedeniyle yüceltilmiştir; sen, bilgeliğini muhteşemliğin sebebiyle kötüye kullandın” ifadesi kullanılmıştır. Sizin eski peygamberiniz, kendisinin üzüntü verici durumunu şu sözleri dile getirdiği zaman görmüştü: “Sabahın evladı sen Lucifer, nasıl olurda cennetten düştün! Dünyaları karıştırmaya kalkışan sen nasıl da alaşağı edildin!”	53:1.3 (601.5) Lucifer is now the fallen and deposed Sovereign of Satania. Self-contemplation is most disastrous, even to the exalted personalities of the celestial world. Of Lucifer it was said: “Your heart was lifted up because of your beauty; you corrupted your wisdom because of your brightness.” Your olden prophet saw his sad estate when he wrote: “How are you fallen from heaven, O Lucifer, son of the morning! How are you cast down, you who dared to confuse the worlds!”
53:1.4 (602.1) Gezegeniniz üzerinde gayesini savunması için kendisinin ilk emir-eri olan Satan’ı görevlendirmesi sebebiyle Urantia üzerinde Lucifer hakkında çok az şey duyulmuştur. Satan, Lanonandekler’in aynı birinci derece topluluğunun bir üyesiydi; ancak o, hiçbir zaman Sistem Egemeni olarak faaliyet göstermemiştir; kendisi ilk defa bütünüyle, yalnızca Lucifer isyanına katılmıştır. “Şeytan” biçiminde adlandırılan unsur, Urantia’nın görevden alınmış Gezegensel Prensi ve Lanonandekler’in ikinci derece düzeyine ait bir Evlat olarak, Caligastia’nın kendisinden başkası değildir. Mikâil’in Urantia üzerinde beden içinde bulunduğu zaman zarfında; Lucifer, Satan ve Caligastia, Mikâil’in bahşedilme görevinin başarısızlığını gerçekleştirmek için birlik olmuşlardır. Ama onlar ciddi bir biçimde başarısızlığa uğramışlardır.	53:1.4 (602.1) Very little was heard of Lucifer on Urantia owing to the fact that he assigned his first lieutenant, Satan, to advocate his cause on your planet. Satan was a member of the same primary group of Lanonandeks but had never functioned as a System Sovereign; he entered fully into the Lucifer insurrection. The “devil” is none other than Caligastia, the deposed Planetary Prince of Urantia and a Son of the secondary order of Lanonandeks. At the time Michael was on Urantia in the flesh, Lucifer, Satan, and Caligastia were leagued together to effect the miscarriage of his bestowal mission. But they signally failed.
53:1.5 (602.2) Abaddon, Caligastia’ya ait yönetim sorumlularının başıydı. Kendisi; başkaldırı için üstünü takip etmiş olup, bahse konu bu zaman zarfından itibaren Urantia isyankârlarının baş yöneticileri olarak hareket etmişti. Beelzebub, ihanet halindeki Caligastia’nın kuvvetleri ile bir olmuş sadakatsiz yarı-ölümlü yaratılmışların önderiydi.	53:1.5 (602.2) Abaddon was the chief of the staff of Caligastia. He followed his master into rebellion and has ever since acted as chief executive of the Urantia rebels. Beelzebub was the leader of the disloyal midway creatures who allied themselves with the forces of the traitorous Caligastia.
53:1.6 (602.3) Ejderha nihai olarak, bu kötü kişiliklerin simgesel temsili haline gelmişti. Mikâil’in zaferi üzerine, “Cebrail, Salvington’dan aşağıya inmiş ve ejderhayı (isyan önderlerinin tümünü) bir çağ boyunca zincirlemiştir.” Jerusem yüksek melek isyankârları hakkında şu ifadeler kayıt altına alınmıştır: “Ve kendilerine verilen ilk yerleşkeyi muhafaza etmeyip kendilerine ait yaşam alanlarını terk edenleri, Cebrail adaletin büyük günü için karanlığın sağlam zincirleri içinde bekletmiştir.”	53:1.6 (602.3) The dragon eventually became the symbolic representation of all these evil personages. Upon the triumph of Michael, “Gabriel came down from Salvington and bound the dragon (all the rebel leaders) for an age.” Of the Jerusem seraphic rebels it is written: “And the angels who kept not their first estate but left their own habitation, he has reserved in sure chains of darkness to the judgment of the great day.”
2. İsyan’ın Nedenleri ^top	2. The Causes of Rebellion ^top
53:2.1 (602.4) Lucifer ve onun ilk yardımcısı Satan; kalplerinde Kâinatın Yaratıcısı ve onun sonrasında gelen kendisine ait vekil Evladı Mikâil’e karşı koydukları zaman zarfında, beş yüz bin yıldan fazla Jerusem üzerinde yönetim sahibi olmuş bulunmaktaydılar.	53:2.1 (602.4) Lucifer and his first assistant, Satan, had reigned on Jerusem for more than five hundred thousand years when in their hearts they began to array themselves against the Universal Father and his then vicegerent Son, Michael.
53:2.2 (602.5) Satania’nın sistemi içinde isyana sebep olabilecek veya onu haklı çıkarabilecek hiçbir belirli veya özel koşul bulunmamaktaydı. Bu türden bir fikrin kökenini ve biçimini Lucifer’in aklından aldığı ve bu türden bir isyanın fitilini konumlandığı mekândan bağımsız olarak onun her halükarda ateşleyeceği bizim inancımızdır. Lucifer tasarımlarını ilk olarak Satan’a duyurmuştur, ancak kendisine ait yetkin ve muhteşem birlikteliğinin aklını çelmek aylarını almıştır. Ancak, isyan kuramlarına bir kez yöneldikten sonra o, “kendiliğinden doğruyu addetmenin ve özgürlüğün” gözü pek ve azimli bir savunucusu haline gelmiştir.	53:2.2 (602.5) There were no peculiar or special conditions in the system of Satania which suggested or favored rebellion. It is our belief that the idea took origin and form in Lucifer’s mind, and that he might have instigated such a rebellion no matter where he might have been stationed. Lucifer first announced his plans to Satan, but it required several months to corrupt the mind of his able and brilliant associate. However, when once converted to the rebel theories, he became a bold and earnest advocate of “self-assertion and liberty.”
53:2.3 (602.6) Lucifer’e hiç kimse isyanı hiçbir zaman önermemiştir. Mikâil’in iradesi ve Kâinatın Yaratıcısı’nın tasarımları karşısında kendiliğinden doğruyu addetme fikrinin kökeni, Mikâil tarafından da aktarıldığı biçimde, Lucifer’in aklından çıkmıştır. Onun Yaratan Evlat ile ilişkileri bu zaman zarfı öncesinde içten ve her zaman dostane olmuştur. Aklının baştan çıkması öncesinde hiçbir zaman Lucifer açık bir biçimde evren idaresi ile ilgili memnuniyetsizliği ifade etmemiştir. Sessizliğine rağmen, ortak zamanın yüz yılından fazla bir süre boyunca Zamanın Birlikteliği, Lucifer’in aklında her şeyin huzur içerisinde bulunmadığını Uversa’ya bildirmekteydi. Bu bilgi aynı zamanda Yaratan Evlat ve Norlatiadek’in Takımyıldız Yaratıcıları’na iletilmiştir.	53:2.3 (602.6) No one ever suggested rebellion to Lucifer. The idea of self-assertion in opposition to the will of Michael and to the plans of the Universal Father, as they are represented in Michael, had its origin in his own mind. His relations with the Creator Son had been intimate and always cordial. At no time prior to the exaltation of his own mind did Lucifer openly express dissatisfaction about the universe administration. Notwithstanding his silence, for more than one hundred years of standard time the Union of Days on Salvington had been reflectivating to Uversa that all was not at peace in Lucifer’s mind. This information was also communicated to the Creator Son and the Constellation Fathers of Norlatiadek.
53:2.4 (602.7) Bu süreç boyunca Lucifer; evren idaresinin bütüncül tasarımı hakkında artan bir biçimde eleştirel hale gelmiş olup, içten olmayan nitelikteki bütüncül sadakati her zaman Yüce İdareciler’e göstermiştir. Onun ilk dışa vurulan sadakatsizliği, Lucifer’in Özgürlük Bildirgesi’nin açık bir biçimde ilan edilmesinden yalnızca birkaç gün önce, Jerusem’e Cebrail’in bir ziyaret etkinliğinde ortaya çıkmıştır. Cebrail; ortaya çıkması beklenen başkaldırının kesinliği karşısında oldukça derinden bir biçimde etkinlenmiştir ki, doğrudan bir isyan durumunda uygulanacak olan önlemler ile ilgili Takımyıldız Yaratıcıları’na danışmak için doğrudan Edentia’ya gitmiştir.	53:2.4 (602.7) Throughout this period Lucifer became increasingly critical of the entire plan of universe administration but always professed wholehearted loyalty to the Supreme Rulers. His first outspoken disloyalty was manifested on the occasion of a visit of Gabriel to Jerusem just a few days before the open proclamation of the Lucifer Declaration of Liberty. Gabriel was so profoundly impressed with the certainty of the impending outbreak that he went direct to Edentia to confer with the Constellation Fathers regarding the measures to be employed in case of open rebellion.
53:2.5 (603.1) Lucifer isyanıyla nihai olarak sonuçlanan kesin nedeni veya nedenleri ortaya koymak oldukça zordur. Biz yalnızca tek bir şeyden eminiz, ve bu ise: Bu olayların ilk başlangıçsal nedenleri her ne ise, onların kökenleri Lucifer’in aklından kaynaklanmıştır. Orada; bireyin nihai olarak kendisini aldatışı noktasına kadar gelişen bir bireysel gururun varlığı muhtemel bir biçimde mevcut olmuştur ki, bunun sonucunda sahip olduğu isyan fikrinin evren için olmasa bile gerçekte sistemin yararına olduğuna dair kendisini bir zaman süreci için gerçekten ikna etmiştir. Tasarımları hayal kırıklığına uğradığı zaman aralığında, kökensel ve fesatlık yaratan gururu o kadar oldukça aşarı bir noktaya ulaşmıştır ki kuşkusuz bu gurur onun durmasına izin vermemiştir. Bu deneyim içerisinde bir noktadan sonra kendisi içtenliğini yitirmiş, ve ortaya çıkan kötülük kasti ve irade dâhilinde yapılan bir günaha evirilmiştir. Bunun böyle gerçekleştiği, bu muhteşem yöneticinin daha sonraki tutumu tarafından doğrulanmıştır. Kendisine, pişmanlığın olanağı uzun bir süre önerilmiştir; ancak alt bağımlı unsurlarının şimdiye kadar yalnızca birkaçı sunulan bağışlamayı kabul etmiştir. Edentia’ya ait Zamanın İnançlıları unsuru, Takımyıldız Yaratıcıları’nın talebi üzerine, bahse konu bu pervazsız isyankârların kurtarılması için Mikâil’in tasarımını onlara bizzat sunmuştur; ancak Yaratan Evlat’ın bağışlaması her zaman, giderek artan hor görme ve küçümser nefret ile reddedilmiştir.	53:2.5 (603.1) It is very difficult to point out the exact cause or causes which finally culminated in the Lucifer rebellion. We are certain of only one thing, and that is: Whatever these first beginnings were, they had their origin in Lucifer’s mind. There must have been a pride of self that nourished itself to the point of self-deception, so that Lucifer for a time really persuaded himself that his contemplation of rebellion was actually for the good of the system, if not of the universe. By the time his plans had developed to the point of disillusionment, no doubt he had gone too far for his original and mischief-making pride to permit him to stop. At some point in this experience he became insincere, and evil evolved into deliberate and willful sin. That this happened is proved by the subsequent conduct of this brilliant executive. He was long offered opportunity for repentance, but only some of his subordinates ever accepted the proffered mercy. The Faithful of Days of Edentia, on the request of the Constellation Fathers, in person presented the plan of Michael for the saving of these flagrant rebels, but always was the mercy of the Creator Son rejected and rejected with increasing contempt and disdain.
3. Lucifer Bildirisi ^top	3. The Lucifer Manifesto ^top
53:3.1 (603.2) Lucifer ve Saten’in kalplerinde huzursuzluğun ilk kökenleri her ne idiyse, nihai isyan Lucifer’in Özgürlük Bildirgesi ile şekillenmiştir. İsyankârların başkaldırı nedeni, şu üç başlık altında ifade edilmiştir:	53:3.1 (603.2) Whatever the early origins of trouble in the hearts of Lucifer and Satan, the final outbreak took form as the Lucifer Declaration of Liberty. The cause of the rebels was stated under three heads:
53:3.2 (603.3) 1. Kâinatın Yaratıcısı’nın gerçekliği. Lucifer; Kâinatın Yaratıcısı’nı gerçekte mevcut olmamakla suçlayıp, fiziksel çekim ve mekân-enerjisinin evren içinde içkin bir halde mevcut bulunduğunu, ve Yaratıcı’nın Cennet Evlatları tarafından Yaratıcı adına onların evrenlerin idaresini sürdürmelerine olanak sağlaması için yaratılmış bir efsane olduğunu iddia etmiştir. O, kişiliğin Kâinatın Yaratıcısı’nın bir armağanı olduğunu reddetmiştir. O; Cennet üzerinde kavranabilen bir konumda bulunan Yaratıcı’nın mevcut kişiliğinin oldukça doğrudan bir fikrine bilincin Cennet Evlatları tarafından hiçbir zaman bütünleştirilmemesi nedeniyle, kesinlik unsurlarının Cennet Evlatları ile birlikte tüm yaratım üzerinde aldatmacalarını gerçekleştirmek için işbirliğinde bulunduğunu bile öne sürmüştür. O, derin saygıyı cehalet ile sömürmüştür. Suçlama kökten bir biçimde genelleyici, korkunç ve tüm değerleri haince reddeden bir nitelikte bulunmaktaydı. Kesinlik unsurları üzerindeki bu örtülü saldırı, yükseliş vatandaşlarının daha sonra Jerusem üzerinde isyankârların tümünün savlarına karşı koyma bakımından dik durmalarını ve kararlı duruşlarını sergilemeye devam etmelerini kuşkusuz etkilemiştir.	53:3.2 (603.3) 1. The reality of the Universal Father. Lucifer charged that the Universal Father did not really exist, that physical gravity and space-energy were inherent in the universe, and that the Father was a myth invented by the Paradise Sons to enable them to maintain the rule of the universes in the Father’s name. He denied that personality was a gift of the Universal Father. He even intimated that the finaliters were in collusion with the Paradise Sons to foist fraud upon all creation since they never brought back a very clear-cut idea of the Father’s actual personality as it is discernible on Paradise. He traded on reverence as ignorance. The charge was sweeping, terrible, and blasphemous. It was this veiled attack upon the finaliters that no doubt influenced the ascendant citizens then on Jerusem to stand firm and remain steadfast in resistance to all the rebel’s proposals.
53:3.3 (603.4) 2. Yaratan Evlat Mikâil’in evren hükümeti. Lucifer, yerel sistemlerin özerk olması gerektiğini öne sürmüştür. O, Yaratan Evlat olarak Mikâil’in varsayımsal bir Cennet Yaratıcısı adına Nebadon’un egemenliğini üstlenmesini ve bu görünmeyen Yaratıcı ile olan birlikteliğin tüm kişilikler tarafından tanınmasını koşul olarak öne sürmesine karşı gelmiştir. O, ibadetin bütüncül tasarımının Cennet Evlatları’nın düzeysel konumunun yüceltilmesi amacıyla kurgulanmış zekice bir düzen olduğunu belirtmiştir. O; Mikâil’i kendisinin Yaratan-babası olarak tanımaya istekliydi, ancak Mikâil’i kendisinin Tanrı’sı ve yasal yöneticisi biçiminde kabul etmek istemiyordu.	53:3.3 (603.4) 2. The universe government of the Creator Son—Michael. Lucifer contended that the local systems should be autonomous. He protested against the right of Michael, the Creator Son, to assume sovereignty of Nebadon in the name of a hypothetical Paradise Father and require all personalities to acknowledge allegiance to this unseen Father. He asserted that the whole plan of worship was a clever scheme to aggrandize the Paradise Sons. He was willing to acknowledge Michael as his Creator-father but not as his God and rightful ruler.
53:3.4 (603.5) O daha sert bir biçimde; Zamanın Ataları’nın, kendi deyimiyle “yabancı diktaların”, yerel sistemler ve evrenlerin olaylarına müdahale etme yetkisine daha sert bir biçimde saldırıda bulunmuştur. Bu yöneticileri o, zalim ve var olan hakları gasp eden idareciler olarak kötülemiştir. O; insanlar ve meleklerin kendi düşüncelerini sadece doğrudan ifade etme cesaretine sahip olmaları ve kesin bir biçimde haklarını savunmaları koşulunda, bu yöneticilerin hiçbirinin bütüncül ev idaresinin işleyişine en ufak bir ölçüde bile karışmalarının söz konusu olmayacağı savıyla takipçilerini bu idarecilere karşı koymaları için yüreklendirmiştir.	53:3.4 (603.5) Most bitterly did he attack the right of the Ancients of Days—“foreign potentates”—to interfere in the affairs of the local systems and universes. These rulers he denounced as tyrants and usurpers. He exhorted his followers to believe that none of these rulers could do aught to interfere with the operation of complete home rule if men and angels only had the courage to assert themselves and boldly claim their rights.
53:3.5 (603.6) O; özgün varlıklar kendilerinin sahip özgürlüğü sadece kararlı bir biçimde ifade etmeleri durumunda, Zamanın Ataları’na ait infaz görevlilerinin yerel sistemler içindeki faaliyetlerinden alıkonulabileceğini öne sürmüştür. O; ölümsüzlüğün sistem kişilikleri içinde içkin olduğunu, yeniden dirilişin doğal ve kendiliğinden gerçekleştiğini ve varlıkların tümünün Zamanın Ataları’nın keyfi ve haksız faaliyetleri olmadan ebedi bir biçimde yaşayacaklarını savunmuştur.	53:3.5 (603.6) He contended that the executioners of the Ancients of Days could be debarred from functioning in the local systems if the native beings would only assert their independence. He maintained that immortality was inherent in the system personalities, that resurrection was natural and automatic, and that all beings would live eternally except for the arbitrary and unjust acts of the executioners of the Ancients of Days.
53:3.6 (604.1) 3. Yükseliş fani eğitiminin evren tasarımı üzerine yapılan saldırı. Lucifer; etik olmamakla ve sağlıksız bir nitelikte bulunmakla suçladığı, evren idaresinin ilkeleri bakımından yükseliş fanilerinin oldukça bütüncül bir biçimde eğitilmesine dair düzen üzerinde oldukça gereğinden fazla zaman ve enerjinin sarf edildiğini savunmuştur. O; herhangi bir bilinmeyen gelecek için mekânın fanilerinin hazırlanışı amacıyla çağlar süren işleyişsel düzene karşı çıkmış,  kesinlik birliklerinin su katılmamış hayal ürünü niteliğinde bulunan herhangi bir nihai sona hazırlanmalarını kanıt olarak göstererek Jerusem üzerinde onların mevcudiyetini örnek göstermiştir. O; kesinlik unsurlarının gereğinden fazla denetim ve haddinden fazla uzun eğitimle baştan çıkarıldıklarını, ve bu aşamada yükseliş fanileri için efsanesel bir ebedi nihai sonun safsataları için tüm yaratımın köleleştirilme düzeni ile onların işbirliği içinde bulunması nedeniyle fani akranlarına gerçekte ihanette bulunduklarını bildirmiştir. O, yükseliş unsurlarının bireysel özerkliklerinin özgürlüğünü memnuniyetle deneyimlemelerini savunmuştur. O, Tanrı’nın Cennet Evlatları tarafından desteklenen ve Sınırsız Ruhaniyet tarafından teşvik edilen fani yükselişin bütüncül tasarımına karşı çıkmış ve onu kınamıştır.	53:3.6 (604.1) 3. The attack upon the universal plan of ascendant mortal training. Lucifer maintained that far too much time and energy were expended upon the scheme of so thoroughly training ascending mortals in the principles of universe administration, principles which he alleged were unethical and unsound. He protested against the agelong program for preparing the mortals of space for some unknown destiny and pointed to the presence of the finaliter corps on Jerusem as proof that these mortals had spent ages of preparation for some destiny of pure fiction. With derision he pointed out that the finaliters had encountered a destiny no more glorious than to be returned to humble spheres similar to those of their origin. He intimated that they had been debauched by overmuch discipline and prolonged training, and that they were in reality traitors to their mortal fellows since they were now co-operating with the scheme of enslaving all creation to the fictions of a mythical eternal destiny for ascending mortals. He advocated that ascenders should enjoy the liberty of individual self-determination. He challenged and condemned the entire plan of mortal ascension as sponsored by the Paradise Sons of God and supported by the Infinite Spirit.
53:3.7 (604.2) Ve Karanlık ve ölümün bu toplu katılımını Lucifer bu türden bir Özgürlük Bildirgesi ile harekete geçirmiştir.	53:3.7 (604.2) And it was with such a Declaration of Liberty that Lucifer launched his orgy of darkness and death.
4. İsyan’ın Ortaya Çıkışı ^top	4. Outbreak of the Rebellion ^top
53:4.1 (604.3) Lucifer bildirisi; Urantia zamanına göre yaklaşık iki yüz bin yıl önce, bu zaman sürecinin son gününde, Jerusem’in toplanmış ev sahiplerinin mevcudiyetinde, cam denizinin üstünde Satania’nın yıllık oturumunda sunulmuştur. Satan; ibadetin — fiziksel, ussal ve ruhsal olarak — evrensel kuvvetler uyarınca gerçekleştirilebileceğini, ancak bu bağlığın yalnızca “insanlar ve meleklerin arkadaşı” ve “özgürlüğün Tanrı’sı” olan mevcut ve hâlihazırdaki yönetici Lucifer’e sunulabileceğini duyurmuştur.	53:4.1 (604.3) The Lucifer manifesto was issued at the annual conclave of Satania on the sea of glass, in the presence of the assembled hosts of Jerusem, on the last day of the year, about two hundred thousand years ago, Urantia time. Satan proclaimed that worship could be accorded the universal forces—physical, intellectual, and spiritual—but that allegiance could be acknowledged only to the actual and present ruler, Lucifer, the “friend of men and angels” and the “God of liberty.”
53:4.2 (604.4) Kendiliğinden doğruyu addetme, Lucifer isyanının savaş söylemiydi. Onun başlıca savlarından biri; eğer özerk yönetim Melçizedek ve diğer topluluklar için doğru ve adil ise, usun diğer düzeyleri için bu düzenin eşit bir biçimde iyi olduğu yönündeydi. O, “aklın eşitliği” ve “usun kardeşliğinin” savunulmasında gözü pek ve ısrarcıydı. O, tüm hükümetin yerel gezegenler ile ve onların yerel sistemlere olan gönüllü yönetim birliği ile sınırlı olması gerektiğini savunmuştur. Bu bağlamda tüm diğer yüksek denetimi kendisi reddetmişti. O, Gezegensel Prensler’e dünyaları yüce yöneticiler olarak idare etmeleri gerektiğinin sözünü vermişti. O, takımyıldız yönetim merkezleri üzerinde yasama etkinliklerinin konumlanmasını ve evren başkenti üzerinde yargısal olayların işleyişini kötülemişti. O; hükümetin üç faaliyetinin tümünün de sistem başkentleri üzerinde toplanması gerektiğini savunmuş, ve bununla kalmayıp kendisine ait yasama meclisini oluşturmuş, buna ek olarak Satan’ın karar yetkisi altında kendisine ait yüksek mahkemeleri düzenlemiştir. Ve o, düzenden ayrılan dünyaların bütün bu faaliyetlerin aynısını gerçekleştirmelerinin emrini vermiştir.	53:4.2 (604.4) Self-assertion was the battle cry of the Lucifer rebellion. One of his chief arguments was that, if self-government was good and right for the Melchizedeks and other groups, it was equally good for all orders of intelligence. He was bold and persistent in the advocacy of the “equality of mind” and “the brotherhood of intelligence.” He maintained that all government should be limited to the local planets and their voluntary confederation into the local systems. All other supervision he disallowed. He promised the Planetary Princes that they should rule the worlds as supreme executives. He denounced the location of legislative activities on the constellation headquarters and the conduct of judicial affairs on the universe capital. He contended that all these functions of government should be concentrated on the system capitals and proceeded to set up his own legislative assembly and organized his own tribunals under the jurisdiction of Satan. And he directed that the princes on the apostate worlds do the same.
53:4.3 (604.5) Lucifer’in bütüncül idari kurulu; tek bir bünyede toplanmış, ve “özgürleştirilmiş dünyalar ve sistemlerin” yeni baş yöneticisine ait idarenin yönetim sorumluları olarak yemin ettirilmişlerdir.	53:4.3 (604.5) The entire administrative cabinet of Lucifer went over in a body and were sworn in publicly as the officers of the administration of the new head of “the liberated worlds and systems.”
53:4.4 (605.1) Nebadon içinde bahse konu zaman zarfından önce iki öncül isyan gerçekleşmişken, onlar farklı takımyıldızlarında ortaya çıkmıştır. Lucifer bu başkaldırıların, usların büyük bir çoğunluğunun önderlerini takip etmede başarısız olmaları nedeniyle amacına ulaşamadığını savunmuştur. O, “çoğunluğun idaresini” ve “aklın hatasız olduğunu” iddia etmiştir. Evren yöneticileri tarafından kendisine verilen özgürlük, onun alçak iddialarının birçoğunun dışavurumuna göründüğü kadarıyla zemin hazırlamıştır. O, üstlerinin hepsine karşı gelmişti; yine de onun üstleri göründüğü kadarıyla, onun faaliyetlerini ciddiye almamıştı. Kendisine izin verilmeden veya kendisine karşı konulmadan, baştan çıkarıcı tasarımını uygulamak için kendisine açık kapı bırakılmıştı.	53:4.4 (605.1) While there had been two previous rebellions in Nebadon, they were in distant constellations. Lucifer held that these insurrections were unsuccessful because the majority of the intelligences failed to follow their leaders. He contended that “majorities rule,” that “mind is infallible.” The freedom allowed him by the universe rulers apparently sustained many of his nefarious contentions. He defied all his superiors; yet they apparently took no note of his doings. He was given a free hand to prosecute his seductive plan without let or hindrance.
53:4.5 (605.2) Adaletin bağışlayıcı günlerinin tümünü Lucifer, Cennet Evlatları’nın hükümetinin isyanı durdurmadaki yetkinsizliğine dair kanıt olarak göstermiştir. O; açık bir biçimde Mikâil, Immanuel ve Zamanın Ataları’nı reddetmiş ve kibirli bir biçimde onlara karşı gelmiş olup, ve bunun sonrasında kendisine dair hiçbir eylemde bulunulmamasını evren ve aşkın evren hükümetlerinin yetkinsizliğine dair kendisini haklı gösteren kanıt olarak göstermiştir.	53:4.5 (605.2) All the merciful delays of justice Lucifer pointed to as evidence of the inability of the government of the Paradise Sons to stop the rebellion. He would openly defy and arrogantly challenge Michael, Immanuel, and the Ancients of Days and then point to the fact that no action ensued as positive evidence of the impotency of the universe and the superuniverse governments.
53:4.6 (605.3) Cebrail; bütün bu sadakatsiz gelişmeler boyunca kişisel olarak mevcut bir konumda bulunmuş olup, ve yalnızca, gerektiği zaman Mikâil için ifadede bulunacağını buna ek olarak tüm varlıkların tercihlerinde özgür ve rahat bırakılacağını bildirmiştir; ve o, “Yaratıcı’nın Evlatlar’ın hükümeti için sadakat ve bağlılığın gönüllü, içten ve doğruluk taşımayan kuramlardan yalıtılmış bir nitelikte bulunması gerektiğini arzuladığının” söyleminde bulunmuştur.	53:4.6 (605.3) Gabriel was personally present throughout all these disloyal proceedings and only announced that he would, in due time, speak for Michael, and that all beings would be left free and unmolested in their choice; that the “government of the Sons for the Father desired only that loyalty and devotion which was voluntary, wholehearted, and sophistry-proof.”
53:4.7 (605.4) Cebrail isyan söylemlerinin ilerleyiş hakkına karşı gelmek için veya onu engellemek için herhangi bir çabada bulunmadan önce, Lucifer’in isyan hükümetini bütünüyle kurmasına ve etraflıca bir biçimde onu düzenlemesine izin verilmiştir. Ancak Takımyıldız Yaratıcıları doğrudan bir biçimde, Satania’nın sistemiyle bu sadakatsiz kişiliklerinin faaliyetini sınırlandırmıştır. Yine de bu gecikme dönemi, Satania’nın tümünün sadık varlıkları için büyük bir sınama ve deneme zamanı olmuştur. Her şey birkaç yıl boyunca oldukça düzensiz bir yapıda seyretmiş olup, malikâne dünyaları üzerinde büyük bir kafa karışıklığı mevcut bulunmuştur.	53:4.7 (605.4) Lucifer was permitted fully to establish and thoroughly to organize his rebel government before Gabriel made any effort to contest the right of secession or to counterwork the rebel propaganda. But the Constellation Fathers immediately confined the action of these disloyal personalities to the system of Satania. Nevertheless, this period of delay was a time of great trial and testing to the loyal beings of all Satania. All was chaotic for a few years, and there was great confusion on the mansion worlds.
5. Çatışma’nın Doğası ^top	5. Nature of the Conflict ^top
53:5.1 (605.5) Satania isyanının çıkması üzerine Mikâil, kendisinin Cennet kardeşi olan Immanuel’in tavsiyesini almıştır. Bu anlık toplantıyı takiben Mikâil; geçmişte gerçekleşen benzer başkaldırılara olan tutumunu niteleyen müdahil olmamanın bir tavrı biçiminde, aynı siyasayı uygulayacağını bildirmiştir.	53:5.1 (605.5) Upon the outbreak of the Satania rebellion, Michael took counsel of his Paradise brother, Immanuel. Following this momentous conference, Michael announced that he would pursue the same policy which had characterized his dealings with similar upheavals in the past, an attitude of noninterference.
53:5.2 (605.6) Bu isyan ve ondan önceki iki başkaldırı zamanında, Nebadon evreni içinde hiçbir mutlak ve kişisel egemen yönetimi bulunmamaktaydı. Mikâil, Kâinatın Yaratıcısı’nın vekili olarak kutsal hak tarafından yönetimini gerçekleşmiştir; ancak bu hak, henüz kendisinin kişisel hakkı niteliğinde bulunmamaktaydı. O, kendisinin bahşedilme sürecini tamamlamış bir konumda bulunmamaktaydı; ona, “cennet ve dünya üzerinde gücün tümü” henüz verilmemişti.	53:5.2 (605.6) At the time of this rebellion and the two which preceded it there was no absolute and personal sovereign authority in the universe of Nebadon. Michael ruled by divine right, as vicegerent of the Universal Father, but not yet in his own personal right. He had not completed his bestowal career; he had not yet been vested with “all power in heaven and on earth.”
53:5.3 (605.7) İsyanın çıkışından, Nebadon’un egemen yöneticisi olarak idari mevkie getirildiği güne kadar Mikâil, Lucifer’in isyan kuvvetlerine hiçbir zaman müdahalede bulunmamıştır; onların, Urantia zamanına göre neredeyse iki yüz bin yıllığına bağımsız bir istikamette seyretmelerine izin verilmiştir. Hazreti Mikâil mevcut an içerisinde, sadakatsizliğin bu türden isyanları ile vakit kaybetmeden hatta acil bir biçimde mücadele etmek için fazlasıyla güce ve yönetim yetkisine sahiptir; ancak biz, eğer bu türden bir başkaldırı tekrar gerçekleştiğinde şu an sahip olduğu bu egemen yönetiminin kendisinin farklı bir biçimde hareket etmesine yol açacağından kuşku duymaktayız.	53:5.3 (605.7) From the outbreak of rebellion to the day of his enthronement as sovereign ruler of Nebadon, Michael never interfered with the rebel forces of Lucifer; they were allowed to run a free course for almost two hundred thousand years of Urantia time. Christ Michael now has ample power and authority to deal promptly, even summarily, with such outbreaks of disloyalty, but we doubt that this sovereign authority would lead him to act differently if another such upheaval should occur.
53:5.4 (605.8) Mikâil, Lucifer isyanının mevcut savaş durumu karşısında müdahil olmamayı tercih ettiği için; Cebrail, Edentia üzerinde kendi kişisel yönetim sorumlularını çağırıp, En Yüksek Unsurlar ile danışma içinde Satania’nın sadık ev sahiplerinin yönetimini üstlenmeyi tercih etmiştir. Cebrail Jerusem’e ilerlerken ve kendisini — Kâinatın Yaratıcısı’nın kişiliğini Lucifer ve Satan’ın kuşkulu bir biçimde sorguladıkları — aynı Yaratıcı’ya adanan âlem üzerinde sadık kişiliklerin toplanan ev sahiplerinin mevcudiyetinde iktidarını kurarken, Mikâil Salvington’da kalmaya devam etmiştir; Cebrail, beyaz bir alt zemin üzerinde iç içe geçmiş üç gök mavisi daire biçiminde tüm yaratımın Kutsal Üçleme hükümetinin maddi simgesi olan Mikâil’in armasını sergilemiştir.	53:5.4 (605.8) Since Michael elected to remain aloof from the actual warfare of the Lucifer rebellion, Gabriel called his personal staff together on Edentia and, in counsel with the Most Highs, elected to assume command of the loyal hosts of Satania. Michael remained on Salvington while Gabriel proceeded to Jerusem, and establishing himself on the sphere dedicated to the Father—the same Universal Father whose personality Lucifer and Satan had questioned—in the presence of the forgathered hosts of loyal personalities, he displayed the banner of Michael, the material emblem of the Trinity government of all creation, the three azure blue concentric circles on a white background.
53:5.5 (606.1) Lucifer’in arması, ortasında parlak içi dolu bir siyah dairenin bulunduğu beyaz alt zemin üzerine bir kırmızı daire simgesinden oluşmaktaydı.	53:5.5 (606.1) The Lucifer emblem was a banner of white with one red circle, in the center of which a black solid circle appeared.
53:5.6 (606.2) “Cennet’te bir savaş vardı; Mikâil’in kumandanı ve onun melekleri ejderhaya (Lucifer, Satan ve doğru düzenden ayrılan prenslere) karşı savaştı; ve ejderha ve onun isyankâr melekleri mücadele ettiler ancak bu savaştan galip çıkamadılar.” Bahse konu “cennet içindeki savaş”, Urantia üzerinde herhangi bir çatışmadan anlaşılacağı gibi fiziksel bir savaş değildi. Mücadelenin ilk zamanlarında Lucifer, gezegensel amfi-tiyatroyu sürekli bir biçimde nutukları için kullandı. Cebrail, elverişli olarak en yakın yerleşkeden oluşturulan kendisine ait yönetim merkezinden isyankâr kurmacalarına sonu gelmez bir biçimde karşı koyma faaliyetine girişti. Âlem üzerinde mevcut olan kuşkulu çeşitli kişiliklerin onaylayıcı tutumları nihai bir karara varana kadar, bu tartışanın tarafları arasında birinden diğerine seyir etti.	53:5.6 (606.2) “There was war in heaven; Michael’s commander and his angels fought against the dragon (Lucifer, Satan, and the apostate princes); and the dragon and his rebellious angels fought but prevailed not.” This “war in heaven” was not a physical battle as such a conflict might be conceived on Urantia. In the early days of the struggle Lucifer held forth continuously in the planetary amphitheater. Gabriel conducted an unceasing exposure of the rebel sophistries from his headquarters taken up near at hand. The various personalities present on the sphere who were in doubt as to their attitude would journey back and forth between these discussions until they arrived at a final decision.
53:5.7 (606.3) Ancak cennet içindeki bu savaş oldukça korkunç ve fazlasıyla gerçekti. Olgunlaşmamış dünyalar arasında gerçekleşen fiziksel savaşın oldukça temel niteliği olan vahşiliklerin hiçbirini göstermese de bu çatışma, olgunlaşmamış dünyalardaki örneklerine kıyasla çok daha fazla ölümcüldü; maddi yaşam maddi çatışma tarafından tehlike altında bulunmaktadır, ancak cennet içinde gerçekleşen bu savaş ebedi yaşamın koşulları ve kapsamı içinde ve dâhilinde gerçekleşmiştir.	53:5.7 (606.3) But this war in heaven was very terrible and very real. While displaying none of the barbarities so characteristic of physical warfare on the immature worlds, this conflict was far more deadly; material life is in jeopardy in material combat, but the war in heaven was fought in terms of life eternal.
6. Bir Sadık Yüksek Melek Kumandanı ^top	6. A Loyal Seraphic Commander ^top
53:6.1 (606.4) Düşmanlığın ortaya çıkışı ve yeni sistem yöneticisine ilaveten onun yönetim çalışanlarının varışı arasındaki geçiş dönemi boyunca sayısız kişilik tarafından dışa vurulan bağlılık ve sadakatin soylu ve ilham verici eylemleri bulunmaktaydı. Ancak bağlılığın bu cesur kahramanlıklarının en muazzamı, Satania’nın yönetim merkez yüksek meleklerinin başındaki ikinci derece sorumlu unsur olan Manotia’nın cesur faaliyetidir.	53:6.1 (606.4) There were many noble and inspiring acts of devotion and loyalty which were performed by numerous personalities during the interim between the outbreak of hostilities and the arrival of the new system ruler and his staff. But the most thrilling of all these daring feats of devotion was the courageous conduct of Manotia, the second in command of the Satania headquarters’ seraphim.
53:6.2 (606.5) Jerusem üzerinde isyanın başlangıcında yüksek melek ev sahiplerinin başı Lucifer’in amacına katılmıştır. Bu durum kuşkusuz olarak, sistem idari yüksek melekleri olarak dördüncü düzeyin bu türden geniş sayılar halinde doğru düzenden ayrıldıklarını açıklamaktadır. Yüksek melekler önderi, Lucifer’in muhteşem kişiliğinden başka bir şeyi görmeyerek ruhsal anlamda kör olmuştu; onun etkileyici davranış tarzları, göksel varlıkların daha alt düzey unsurlarını büyülemiştir. Onlar yalın bir değişle, bu türden göz kamaştırıcı kişiliğin yanlış yola sapabilmesinin mümkün olduğunu kavrayamadılar.	53:6.2 (606.5) At the outbreak of rebellion on Jerusem the head of the seraphic hosts joined the Lucifer cause. This no doubt explains why such a large number of the fourth order, the system administrator seraphim, went astray. The seraphic leader was spiritually blinded by the brilliant personality of Lucifer; his charming ways fascinated the lower orders of celestial beings. They simply could not comprehend that it was possible for such a dazzling personality to go wrong.
53:6.3 (606.6) Lucifer isyanının başlangıcı ile ilgili olan deneyimleri tanımlanması bakımından Manotia’nın şu ifadeleri kullanması üzerinden uzun zaman geçmemiştir: “Ancak beni derinden neşelendiren anım, ikinci düzey yüksek melek kumandanı olarak Mikâil’in aşağılanması etkinliğine katılmayı reddettiğim zaman zarfında gerçekleşen Lucifer isyanı ile ilgili olan heyecan verici serüvendir; ve güçlü isyankârlar benin yok edilmemi düzenledikleri irtibat birliklerinin aracılığıyla gerçekleştirmeyi amaçladılar. Jerusem üzerinde devasa bir başkaldırı bulunmaktaydı, ancak tek bir sadık yüksek melek bu başkaldırıdan zarar görmedi.	53:6.3 (606.6) Not long since, in describing the experiences associated with the onset of the Lucifer rebellion, Manotia said: “But my most exhilarating moment was the thrilling adventure connected with the Lucifer rebellion when, as second seraphic commander, I refused to participate in the projected insult to Michael; and the powerful rebels sought my destruction by means of the liaison forces they had arranged. There was a tremendous upheaval on Jerusem, but not a single loyal seraphim was harmed.
53:6.4 (606.7) “Benim doğrudan üst sorumlumun doğru düzenden ayrılması üzerine, sistemin karışıklığa uğramış yüksek melek olaylarının sorumlu yöneticisi olarak Jerusem’in meleksel ev sahiplerinin yönetimini üstlenmek benim sorumluluğuma düşmüştü. Ben; Melçizedekler tarafından ahlaki bir biçimde korunmuş, Maddi Evlatlar’ın büyük bir çoğunluğu tarafından yetkinlikle desteklenmiş, kendi düzenimin devasa bir topluluğu tarafından ise yalnız bırakılmış, ancak Jerusem üzerinde yükseliş fanileri tarafından muhteşem bir biçimde yardım görmüştüm.	53:6.4 (606.7) “Upon the default of my immediate superior it devolved upon me to assume command of the angelic hosts of Jerusem as the titular director of the confused seraphic affairs of the system. I was morally upheld by the Melchizedeks, ably assisted by a majority of the Material Sons, deserted by a tremendous group of my own order, but magnificently supported by the ascendant mortals on Jerusem.
53:6.5 (606.8) “Lucifer’in bölünme isteğiyle gelişen olaylar sonucunda kendiliğinden Takımyıldız döngülerinden uzaklaştırılınca bizler, Rantulia’nın yakınında bulunan sistemden Edentia için yardım çağrıları yapan us birliklerimizin sadakatine bağımlı bir konumda bulunmaktaydık; ve biz, düzenin hükümranlığının, sadakatin usunun ve gerçekliğin ruhaniyetinin isyan, kendiliğinden doğruyu addetme ve sözde kişisel özgürlüğün üzerinde içkin bir biçimde zafere sahip olduğunu gözlemledik; biz, Lucifer’in değerli varisi olan yeni Sistem Egemeni’nin varışına kadar görevlerimizi gerçekleştirmeye yetkin bir konumda bulunmaktaydık. Ve ben bunun sonrasında doğrudan bir biçimde; Lucifer’in “yanlış yönetilen ve kötü idare edilen Satania’nın dünyalarının bağımsızlığa âşık, özgür düşünen ve geleceği gören uslarına” olan çağrısında, onun tarafından düzenlenen meşhur Özgürlük Bildirgesi içinde önerilen “özgürleştirilmiş ve bağımsızlaştırılmış kişiliklerin” amaçlanan yeni sistemi için kendi âlemini onun bir üyesi olarak ilan eden ihanet halindeki Caligastia’nın dünyası üzerinde, sadık yüksek melek düzeyleri üzerinde yönetim yetkisini alarak, Urantia’nın Melçizedek alıcılığının birliğine görevlendirildim.”	53:6.5 (606.8) “Having been automatically thrown out of the constellation circuits by the secession of Lucifer, we were dependent on the loyalty of our intelligence corps, who forwarded calls for help to Edentia from the near-by system of Rantulia; and we found that the kingdom of order, the intellect of loyalty, and the spirit of truth were inherently triumphant over rebellion, self-assertion, and so-called personal liberty; we were able to carry on until the arrival of the new System Sovereign, the worthy successor of Lucifer. And immediately thereafter I was assigned to the corps of the Melchizedek receivership of Urantia, assuming jurisdiction over the loyal seraphic orders on the world of the traitorous Caligastia, who had proclaimed his sphere a member of the newly projected system of ‘liberated worlds and emancipated personalities’ proposed in the infamous Declaration of Liberty issued by Lucifer in his call to the ‘liberty-loving, free-thinking, and forward-looking intelligences of the misruled and maladministered worlds of Satania.’”
53:6.6 (607.1) Bu melek Urantia üzerinde, yüksek meleklerin baş yönetici yardımcısı konumunda faaliyet göstererek hâlihazırda hizmet vermeye devam etmektedir.	53:6.6 (607.1) This angel is still in service on Urantia, functioning as associate chief of seraphim.
7. İsyan’ın Tarihi ^top	7. History of the Rebellion ^top
53:7.1 (607.2) Lucifer isyanı sistem genelinde bir başkaldırıydı. Bölünme yanlısı otuz yedi Gezegensel Prens dünya idarelerini büyük ölçüde baş isyankârın tarafına yöneltmişlerdir. Yalnızca Panoptia üzerinde Gezegensel Prens, kendi insanlarını beraberinde taşımada başarısız olmuştur. Bu dünya üzerinde, Melçizedekler’in rehberliğinde, insanlar, Mikâil’i desteklemek için bir araya gelmiştir. Bu fani âlem içindeki Ellanora ismindeki genç bir kadın; insan ırklarının önderliğini kazanmış olup, bu çatışmanın böldüğü dünya üzerinde tek bir ruh bile Lucifer’in arması altında toplanmamıştır. Ve bahse konu zaman zarfından bu yana bu sadık Panoptia unsurları; Yaratıcı’nın âlemi ve onu çevreleyen yedi tecrit dünyası üzerinde sorumlular ve inşacılar olarak yedinci Jerusem geçiş dünyası üzerinde hizmet etmiştir. Panoptia unsurları; sadece bu dünyaların gerçek sorumluları olarak faaliyet göstermediler, onlar aynı zamanda bu âlemlerin gelecekteki bilinmeyen amaç için süslenmesi yönünde Mikâil’in emirlerini yerine getirdiler. Onlar bu görevi, Edentia doğrultusunda beklerken gerçekleştirdiler.	53:7.1 (607.2) The Lucifer rebellion was system wide. Thirty-seven seceding Planetary Princes swung their world administrations largely to the side of the archrebel. Only on Panoptia did the Planetary Prince fail to carry his people with him. On this world, under the guidance of the Melchizedeks, the people rallied to the support of Michael. Ellanora, a young woman of that mortal realm, grasped the leadership of the human races, and not a single soul on that strife-torn world enlisted under the Lucifer banner. And ever since have these loyal Panoptians served on the seventh Jerusem transition world as the caretakers and builders on the Father’s sphere and its surrounding seven detention worlds. The Panoptians not only act as the literal custodians of these worlds, but they also execute the personal orders of Michael for the embellishment of these spheres for some future and unknown use. They do this work as they tarry en route to Edentia.
53:7.2 (607.3) Bu süreç boyunca Caligastia, Urantia üzerinde Lucifer’in amacını desteklemekteydi. Melçizedekler; yetkin bir biçimde doğru düzenden ayrılmış Gezegensel Prens’e karşı gelmiştir, ancak sınırsız özgürlüğün içeriği boş savları ve kendiliğinden doğruyu addetmenin aldatıcı etkileri, genç ve gelişmemiş bir dünyanın ilkel insanlarını kandırmak için her imkâna sahipti.	53:7.2 (607.3) Throughout this period Caligastia was advocating the cause of Lucifer on Urantia. The Melchizedeks ably opposed the apostate Planetary Prince, but the sophistries of unbridled liberty and the delusions of self-assertion had every opportunity for deceiving the primitive peoples of a young and undeveloped world.
53:7.3 (607.4) Bölünme söylemlerinin tümü; bireysel çabalar tarafından yürütülmek zorundaydı, çünkü yayın hizmeti ve gezegenler arası iletişimin diğer kanalları sistem döngü yüksek denetimcilerinin faaliyeti tarafından askıya alınmıştı. İsyanın mevcut bir biçimde ortaya çıkışı üzerine Satania’nın bütün sistemi, takımyıldız ve evren döngüleri içinde tecrit altına alınmıştı. Bu zaman zarfı boyunca gelen ve giden iletilerin tümü, yüksek melek sorumluları ve Yalnız İleticiler tarafından yönlendirilmekteydi. Esaret altına alınmış dünyalara olan döngüler aynı zamanda, Lucifer’in alçak düzeninin ilerlemesi için bu ortamı kullanamaması amacıyla iletişimden koparılmıştı. Ve bu döngüler, baş isyankârlar Satania’nın sınırları içinde yaşamaya devam ettikçe eski haline döndürülmeyeceklerdir.	53:7.3 (607.4) All secession propaganda had to be carried on by personal effort because the broadcast service and all other avenues of interplanetary communication were suspended by the action of the system circuit supervisors. Upon the actual outbreak of the insurrection the entire system of Satania was isolated in both the constellation and the universe circuits. During this time all incoming and outgoing messages were dispatched by seraphic agents and Solitary Messengers. The circuits to the fallen worlds were also cut off, so that Lucifer could not utilize this avenue for the furtherance of his nefarious scheme. And these circuits will not be restored so long as the archrebel lives within the confines of Satania.
53:7.4 (607.5) Ortaya çıkan bu olay, bir Lanonandek isyanıydı. Her ne kadar isyankâr gezegenler üzerinde konumlanan Yaşam Taşıyıcıları’nın birkaçı, bir biçimde sadakatsiz prenslerin isyanı tarafından etkilenmiş olsa da; yerel evren evlatlığının daha yüksek düzeyleri Lucifer bölünmesine katılmamıştır. Kutsal Bir Biçimde Üçleştirilmiş Evlatlar’ın hiçbiri doğru yoldan ayrılmamıştır. Melçizedekler, baş melekler ve Berrak Akşam Yıldızları’nın tümü; Mikâil’e sadık kalmış olup, Cebrail ile birlikte cesur bir biçimde Yaratıcı’nın idaresi ve Evlat’ın yönetimini savunmuşlardır.	53:7.4 (607.5) This was a Lanonandek rebellion. The higher orders of local universe sonship did not join the Lucifer secession, although a few of the Life Carriers stationed on the rebel planets were somewhat influenced by the rebellion of the disloyal princes. None of the Trinitized Sons went astray. The Melchizedeks, archangels, and the Brilliant Evening Stars were all loyal to Michael and, with Gabriel, valiantly contended for the Father’s will and the Son’s rule.
53:7.5 (608.1) Cennet kökenine ait hiçbir varlık, sadakatsizliğin bir parçası olmamıştır. Yalnız İleticiler ile birlikte onlar, Ruhaniyet’in dünyası üzerinde yönetim merkezleri üzerinden çalışmalarını sürdürmüş, Edentia’ya ait Zamanın İnançlıları’nın önderliği altına kalmaya devam etmişlerdir. Arabulucu unsurların hiçbiri doğru düzenden ayrılmamışlardır; buna ek olarak Göksel Kaydedicilerin bir tane unsuru bile doğru yoldan uzaklaşmamıştır. Ancak doğru yoldan ayrılanların büyük bir kısmı, Morontia Dostları ve Malikâne Dünya Eğitmenleri’nden çıkmıştır.	53:7.5 (608.1) No beings of Paradise origin were involved in disloyalty. Together with the Solitary Messengers they took up headquarters on the world of the Spirit and remained under the leadership of the Faithful of Days of Edentia. None of the conciliators apostatized, nor did a single one of the Celestial Recorders go astray. But a heavy toll was taken of the Morontia Companions and the Mansion World Teachers.
53:7.6 (608.2) Yüksek meleklere ait yüce düzey içinde hiçbir melek kaybedilmemiştir; ancak bu düzeyin üstünde bulunan daha kıdemli unsurların önemli bir topluluğu kandırılmış ve tuzağa düşürülmüştür. Benzer bir biçimde meleklerin üçüncü veya diğer bir değişle yüksek denetim düzeyine ait birkaç unsur aldatılmıştır. Ancak korkunç ayrışma, genel olarak sistem başkentlerinin sorumluluklarına atanan yüksek melekler biçiminde, idari melekler olarak dördüncü toplulukta gerçekleşmiştir. Monotia neredeyse onların üçte ikisini kurtarmıştır; ancak onların üçte birinden biraz daha fazlası, isyan mevzilendirmesi doğrultusunda liderlerini takip etmiştir. Jerusem çocuksu meleklerin tümünün üçte biri, üstlerinde bulunan sadakatsiz yüksek melekleri ile birlikte yitirilen idari meleklere katılmıştır.	53:7.6 (608.2) Of the supreme order of seraphim, not an angel was lost, but a considerable group of the next order, the superior, were deceived and ensnared. Likewise a few of the third or supervisor order of angels were misled. But the terrible breakdown came in the fourth group, the administrator angels, those seraphim who are normally assigned to the duties of the system capitals. Manotia saved almost two thirds of them, but slightly over one third followed their chief into the rebel ranks. One third of all the Jerusem cherubim attached to the administrator angels were lost with their disloyal seraphim.
53:7.7 (608.3) Maddi Evlatlar için görevlendirilen gezegensel melek yardımcıları içinde onların yaklaşık olarak üçte biri kandırılmış, ve neredeyse geçiş hizmetkârlarının onda biri tuzağa düşürülmüştür. Yahya bu durumu simgesel olarak, büyük kırmızı ejderha hakkında ifadede bulunurken görmüştür: “Ve onun kuyruğu cennetin yıldızlarının üçüncü bir kısmını kendisine çekti ve onlardan aşağı karanlık yaydı.”	53:7.7 (608.3) Of the planetary angelic helpers, those assigned to the Material Sons, about one third were deceived, and almost ten per cent of the transition ministers were ensnared. In symbol John saw this when he wrote of the great red dragon, saying: “And his tail drew a third part of the stars of heaven and cast them down in darkness.”
53:7.8 (608.4) En büyük kayıp, meleksel düzen unsurları içinde gerçekleşmiştir; ancak usun daha alt düzeylerinin büyük bir kısmı sadakatsizliğin bir parçası olmuştur. Satania içinde kaybedilen 681.227 tane Maddi Evlat içinde onların yüzde doksan beşi tek başına Lucifer isyanında yitirilmiştir. Yarı-ölümlü yaratılmışların büyük miktarda unsuru, Lucifer amacına katılan Gezegensel Prensler’in ait olduğu bu bireysel gezegenler üzerinde yitirilmiştir.	53:7.8 (608.4) The greatest loss occurred in the angelic ranks, but most of the lower orders of intelligence were involved in disloyalty. Of the 681,217 Material Sons lost in Satania, ninety-five per cent were casualties of the Lucifer rebellion. Large numbers of midway creatures were lost on those individual planets whose Planetary Princes joined the Lucifer cause.
53:7.9 (608.5) Birçok açıdan bu isyan, Nebadon içinde gerçekleşen olayların tümü içinde en geniş ve en fazla yıkıma sebep olan gelişmeydi. Diğer iki başkaldırıya kıyasla bu isyana daha fazla kişilik katılmıştır. Ve Lucifer’e ek olarak Satan’ın temsilcilerinin; kesinlik kültürel gezegen üzerindeki çocuk-eğitim okullarını onların amacının dışında bırakmaması, dahası bunun yerine evrimsel dünyalardan bağışlama sonrası kurtarılan bu gelişmekte olan akılları baştan çıkarmayı amaçlamaları, onların sonsuza kadar sürecek olan onursuzluklarıdır.	53:7.9 (608.5) In many respects this rebellion was the most widespread and disastrous of all such occurrences in Nebadon. More personalities were involved in this insurrection than in both of the others. And it is to their everlasting dishonor that the emissaries of Lucifer and Satan spared not the infant-training schools on the finaliter cultural planet but rather sought to corrupt these developing minds in mercy salvaged from the evolutionary worlds.
53:7.10 (608.6) Yükseliş fanileri savunmasız bir durumda bulunmaktaydı, ancak onlar daha alt düzey ruhaniyetlere kıyasla isyanın için boş savları karşısında daha azimli bir biçimde durdular. Düzenleyicileri ile nihai bütünleşmeye erişmemiş olan, daha alt düzey malikâne dünyalar üzerinde bulunan birçok unsur bu tuzağa düşerken; Jerusem üzerinde ikamet eden Satania yükseliş vatandaşlığına ait tek bir üyenin bile Lucifer isyanına katılmaması yüksek düzeninin bilgeliğine ait yüceliği göstermiştir.	53:7.10 (608.6) The ascending mortals were vulnerable, but they withstood the sophistries of rebellion better than the lower spirits. While many on the lower mansion worlds, those who had not attained final fusion with their Adjusters, fell, it is recorded to the glory of the wisdom of the ascension scheme that not a single member of the Satania ascendant citizenship resident on Jerusem participated in the Lucifer rebellion.
53:7.11 (608.7) Saat saat, gün gün Nebadon’un bütününe ait yayın merkezleri, Melçizedek liderliği altında başarılı bir biçimde bölünme ve günahın armaları etrafında oldukça hızlı bir biçimde toplanan bütün kurnaz günah kuvvetlerinin bütünleşen ve uzun bir sürece yayılan çabalarına başarılı bir şekilde karşı koyan yükseliş fanilerinin şaşmaz sadakatini sürekli bir biçimde aktaran raporların sunulmasıyla birlikte neşelenen ve Satania isyanının haberlerini dikkatle inceleyen göksel usun her tahayyül edilebilen sınıfına ait endişeli gözlemciler tarafından yoğun bir biçimde takip edilmiştir.	53:7.11 (608.7) Hour by hour and day by day the broadcast stations of all Nebadon were thronged by the anxious watchers of every imaginable class of celestial intelligence, who intently perused the bulletins of the Satania rebellion and rejoiced as the reports continuously narrated the unswerving loyalty of the ascending mortals who, under their Melchizedek leadership, successfully withstood the combined and protracted efforts of all the subtle evil forces which so swiftly gathered around the banners of secession and sin.
53:7.12 (608.8) “Cennet içindeki savaşın” başlamasından Lucifer’in varisinin görev mevkisine yerleştirilmesine kadar sistem zamanına göre iki yılın üstünde bir zaman zarfı geçmiştir. Fakat en sonunda yeni Egemen, kendi yönetim çalışanları ile birlikte can denizinin üstüne inerek gelmiştir. Ben, Cebrail tarafından Edentia üzerinde görevlendirilen yedek unsurlar arasında bulunmaktaydım; ve Lanaforge’nin Norlatiadek’in Takımyıldız Yaratıcısı’na olan ilk iletisini çok iyi bir biçimde hatırlamaktayım. Bu ileti şöyleydi: “Tek bir Jerusem vatandaşı bile kaybedilmemiştir. Her yükseliş fanisi, ölümcül denemeden kurtuluşa erişmiş ve çok önemli sınavdan zaferle ayrılmış olup, onların hepsi muzaffer olmuştur.” Ve Salvington, Uversa ve Cennet’e doğru, fani yükselişin kurtuluş deneyiminin isyan karşısında en büyük emniyet ve günah karşısında ise en kesin koruyucu olduğuna dair bu güvence iletisi gönderilmiştir. Bu soylu nitelikteki inançlı fanilerin Jerusem birliğinin nüfusu yalnızca 187.432.811’di.	53:7.12 (608.8) It was over two years of system time from the beginning of the “war in heaven” until the installation of Lucifer’s successor. But at last the new Sovereign came, landing on the sea of glass with his staff. I was among the reserves mobilized on Edentia by Gabriel, and I well remember the first message of Lanaforge to the Constellation Father of Norlatiadek. It read: “Not a single Jerusem citizen was lost. Every ascendant mortal survived the fiery trial and emerged from the crucial test triumphant and altogether victorious.” And on to Salvington, Uversa, and Paradise went this message of assurance that the survival experience of mortal ascension is the greatest security against rebellion and the surest safeguard against sin. This noble Jerusem band of faithful mortals numbered just 187,432,811.
53:7.13 (609.1) Her ne kadar baş isyankârların Jerusem etrafına, morontia âlemlerine ve hatta bireysel yerleşik dünyalara özgürce gitmelerine izin verilmiş olsa da; Lanaforge’nin varışı ile birlikte baş isyankârlar mevkilerinden uzaklaştırıldılar ve tüm idari güçlerinden mahrum bırakıldılar. Onlar, insanlar ve meleklerin akıllarını karıştırma ve onları yanlış yönlendirmek için aldatıcı ve baştan çıkarıcı çabalarına devam ettiler. Ancak Jerusem’in idari tepesi üzerindeki onların faaliyetiyle ilgili olarak, “onların yönetim mevkisi artık bulunmamaktadır.”	53:7.13 (609.1) With the arrival of Lanaforge the archrebels were dethroned and shorn of all governing powers, though they were permitted freely to go about Jerusem, the morontia spheres, and even to the individual inhabited worlds. They continued their deceptive and seductive efforts to confuse and mislead the minds of men and angels. But as concerned their work on the administrative mount of Jerusem, “their place was found no more.”
53:7.14 (609.2) Her ne kadar Lucifer, Satania içindeki idari yönetiminin tümünden mahrum bırakılmış olsa da; bunun sonrasında bu ahlaksız isyankârı gözaltına alacak veya onu yok edecek ne herhangi bir yerel evren gücü ne de yüksek mahkeme ortaya çıkmıştır; bu zaman zarfında Mikâil egemen bir yönetici değildi. Zamanın Ataları, Takımyıldız Yaratıcıları’nın sistem hükümetini ele geçirişini desteklemiştir; ancak onlar Lucifer, Satan ve onların birliktelik unsurlarının mevcut durumları veya gelecekte alacakları yaptırımlar ile ilgili hâlihazırda görüşülmeyi bekleyen birçok başvuru hakkında herhangi bir karara hiçbir zaman varmamıştır.	53:7.14 (609.2) While Lucifer was deprived of all administrative authority in Satania, there then existed no local universe power nor tribunal which could detain or destroy this wicked rebel; at that time Michael was not a sovereign ruler. The Ancients of Days sustained the Constellation Fathers in their seizure of the system government, but they have never handed down any subsequent decisions in the many appeals still pending with regard to the present status and future disposition of Lucifer, Satan, and their associates.
53:7.15 (609.3) Böylelikle, ana söylemleri ve kendiliğinden doğru addetme fikirleri için daha ileri düzeyde etkiyi yakalamak amacıyla baş isyankârların sistemin bütünü içinde serbest bir biçimde hareket etmelerine izin verilmiştir. Ancak Urantia zamanına göre yaklaşık olarak iki yüz bin yıldır onlar, diğer bir dünyayı kandırmayı başaramamışlardır. Otuz yedi âlemin ele geçirilmesinden bu yana, isyan gününden beri nüfusu artan genç dünyalar dâhil bile olmak üzere, hiçbir Satania dünyası yitirilmemiştir.	53:7.15 (609.3) Thus were these archrebels allowed to roam the entire system to seek further penetration for their doctrines of discontent and self-assertion. But in almost two hundred thousand Urantia years they have been unable to deceive another world. No Satania worlds have been lost since the fall of the thirty-seven, not even those younger worlds peopled since that day of rebellion.
8. Urantia üzerinde İnsan’ın Evladı ^top	8. The Son of Man on Urantia ^top
53:8.1 (609.4) Lucifer ve Satan özgür bir biçimde Satania sistemi içinde, Urantia üzerindeki Mikâil’in bahşedilme görevinin tamamlanmasına kadar hareket etmişlerdir. Onlar en son sizin dünyanız üzerinde, İnsan’ın Evladı üzerinde güçlerini birleştirerek yaptıkları saldırı zamanında birlikte bulunmaktaydılar.	53:8.1 (609.4) Lucifer and Satan freely roamed the Satania system until the completion of the bestowal mission of Michael on Urantia. They were last on your world together during the time of their combined assault upon the Son of Man.
53:8.2 (609.5) Daha önceden “Tanrı’nın Evlatları” olarak Gezegensel Prensler dönemsel bir biçimde bir araya getirildiklerinde, doğru düzenden ayrılan Gezegensel Prensler’e ait tecrit edilmiş dünyaların tümünü temsil ettiğini bildirerek bu toplanışa  “Satan da gelmiştir.” Ancak o, Mikâil’in nihai bahşedilişi dolayısıyla Jerusem üzerinde bu türden bir özgürlüğe sahip olmamaktaydı. Bahşedilme bedeni içinde Mikâil’i baştan çıkarma çalışmalarını takiben, günahın tecrit edilmiş dünyalarının dışı olmak üzere Satania’nın bütünü boyunca Lucifer ve Satan’a olan anlayışın hepsi ortadan kalkmıştır.	53:8.2 (609.5) Formerly, when the Planetary Princes, the “Sons of God,” were periodically assembled, “Satan came also,” claiming that he represented all of the isolated worlds of the fallen Planetary Princes. But he has not been accorded such liberty on Jerusem since Michael’s terminal bestowal. Subsequent to their effort to corrupt Michael when in the bestowal flesh, all sympathy for Lucifer and Satan has perished throughout all Satania, that is, outside the isolated worlds of sin.
53:8.3 (609.6) Mikâil’in bahşedilişi, doğru düzenden ayrılmış Gezegensel Prensler’in gezegenleri dışında Satania’nın tümü içinde Lucifer isyanını sonlandırmıştır. Ve bu durum İsa’nın kişisel deneyimini, beden içindeki ölümünden önce takipçilerine bir gün şu ifadeleri aktardığında simgelemekteydi: “Ve ben Satan’ın cennetten yıldırım gibi düştüğüne kesin bir biçimde şahit oldum.” Satan, Lucifer ile birlikte Urantia’ya geride kalan en son hayati mücadele için gelmişti.	53:8.3 (609.6) The bestowal of Michael terminated the Lucifer rebellion in all Satania aside from the planets of the apostate Planetary Princes. And this was the significance of Jesus’ personal experience, just before his death in the flesh, when he one day exclaimed to his disciples, “And I beheld Satan fall as lightning from heaven.” He had come with Lucifer to Urantia for the last crucial struggle.
53:8.4 (609.7) İnsan’ın Evladı; başarılı olacağından emindi, ve dünyanız üzerindeki zaferinin yalnızca Satania içinde değil aynı zamanda günahın girdiği diğer iki sistem içinde de çağlar boyunca süren düşmanlarının düzeyini sonsuza kadar belirleyeceğini bilmekteydi. Hâkim’iniz Lucifer’in savlarına karşılık olarak sakin ve kutsal güvence ile “Benim tarafıma geç, Satan” cevabını verdikten sonra, faniler için kurtuluş ve melekler için emniyet gerçekleşmişti. Bu anlatılan olay temel olarak Lucifer isyanının gerçek sonudur. Uversa yüksek mahkemelerinin Cebrail’in isyankârların yok edilmesine dair başvurusu ile ilgili yönetimsel karara daha varmamış olması gerçektir; ancak bu türden bir hüküm kuşkusuz olarak zamanın bütünlüğü içinde gerçekleşecektir, çünkü bu davanın görüşülmesinde ilk aşamaya hâlihazırda varılmıştır.	53:8.4 (609.7) The Son of Man was confident of success, and he knew that his triumph on your world would forever settle the status of his agelong enemies, not only in Satania but also in the other two systems where sin had entered. There was survival for mortals and security for angels when your Master, in reply to the Lucifer proposals, calmly and with divine assurance replied, “Get you behind me, Satan.” That was, in principle, the real end of the Lucifer rebellion. True, the Uversa tribunals have not yet rendered the executive decision regarding the appeal of Gabriel praying for the destruction of the rebels, but such a decree will, no doubt, be forthcoming in the fullness of time since the first step in the hearing of this case has already been taken.
53:8.5 (610.1) Caligastia ölüm zamanına yakın bir zaman zarfına kadar İnsan’ın Evladı tarafından Urantia’nın resmi Prensi konumunda tanınmıştır. İsa şunları ifade etmiştir: “Mevcut an bu dünyanın yargısıdır; şimdi bu dünyanın prensi yönetimden alınacaktır.” Ve bunun sonrasında Caligastia’nın yaşam görevinin tamamlanmasına daha yakın bir zamanda ise İsa şu gerçeği duyurmuştur: “Bu dünyanın prensi yargılanmıştır.” Bir zaman diliminde “Urantia’nın Tanrı’sı” olarak adlandırılan Prens ile bahse konu bu görevden alınan ve gözden düşürülen Prens aynı kişiliktir.	53:8.5 (610.1) Caligastia was recognized by the Son of Man as the technical Prince of Urantia up to near the time of his death. Said Jesus: “Now is the judgment of this world; now shall the prince of this world be cast down.” And then still nearer the completion of his lifework he announced, “The prince of this world is judged.” And it is this same dethroned and discredited Prince who was once termed “God of Urantia.”
53:8.6 (610.2) Mikâil’in Urantia’dan ayrılmasından önce son eylemi, Caligastia ve Daligastia’ya bağışlamayı teklif etmesi olmuştur; ancak onlar bu içten öneriyi, aşağılayıcı bir biçimde reddetmişlerdir. Sizin doğru düzenden ayrılmış olan Gezegensel Prens’iniz Caligastia, alçak tasarımlarını yerine getirmek için Urantia üzerinde hala özgür bir konumda bulunmaktadır; ancak o, insanların akıllarına girmek için kesin bir biçimde hiçbir güce sahip değildir; buna ek olarak o, insanlar gerçek anlamıyla onun ahlaksız mevcudiyeti ile lanetlenmeyi arzulamadıkça ruhlarını baştan çıkarmak veya bu ruhları doğru düzenden ayırmak için kendi tarafına çekememektedir.	53:8.6 (610.2) The last act of Michael before leaving Urantia was to offer mercy to Caligastia and Daligastia, but they spurned his tender proffer. Caligastia, your apostate Planetary Prince, is still free on Urantia to prosecute his nefarious designs, but he has absolutely no power to enter the minds of men, neither can he draw near to their souls to tempt or corrupt them unless they really desire to be cursed with his wicked presence.
53:8.7 (610.3) Mikâil’in bahşedilmesinden önce karanlığın bu yöneticileri; Urantia üzerinde yönetimlerini sağlamayı arzulayıp, küçük çaplı ve alt bağımlı düzeyde bulunan göksel kişilikleri sürekli bir biçimde engellediler. Ancak Hamsin zamanından beri ihanet içindeki Caligastia ve onun eşit derecedeki bayağı yardımcısı Daligastia; Cennet Düşünce Düzenleyicisi’nin kutsal ihtişamı ve beden üzerine bahşedilen Mikâil’in ruhaniyeti olan koruyucu Gerçekliğin Ruhaniyeti’nin önünde köle konumunda bulunmaktadır.	53:8.7 (610.3) Before the bestowal of Michael these rulers of darkness sought to maintain their authority on Urantia, and they persistently withstood the minor and subordinate celestial personalities. But since the day of Pentecost this traitorous Caligastia and his equally contemptible associate, Daligastia, are servile before the divine majesty of the Paradise Thought Adjusters and the protective Spirit of Truth, the spirit of Michael, which has been poured out upon all flesh.
53:8.8 (610.4) Fakat bu durumda bile doğru düzenden ayrılmış hiçbir ruhaniyet, Tanrı’nın çocuklarına ait akıllara tecavüz etmede ve onların ruhlarını taciz etmede herhangi bir güce sahip değildir. Ne Satan ne de Caligastia herhangi bir biçimde Tanrı’nın inanç evlatlarına ne dokunabilmiş ne de onlara yaklaşabilmiştir; inanç, günah ve haksızlık karşısında etkin bir zırhtır. “Tanrı’dan doğan kişi kendisini korur ve ahlaksız olan kişi ona dokunamaz” ifadesi gerçektir.	53:8.8 (610.4) But even so, no fallen spirit ever did have the power to invade the minds or to harass the souls of the children of God. Neither Satan nor Caligastia could ever touch or approach the faith sons of God; faith is an effective armor against sin and iniquity. It is true: “He who is born of God keeps himself, and the wicked one touches him not.”
53:8.9 (610.5) Genel olarak zayıf ve uçarı faniler; kötüler ve uğursuzların etkisi altında olduğunda, onlar yalnızca kendilerinin doğal meyilleri tarafından yönlendirilen bir biçimde içkin ve bayağı eğilimlerinin baskınlığı altında bulunmaktadır. Şeytanlığa, aslında kendisine ait olmayan kötülüğün büyük bir etkisi kurgusal olarak verilmiştir. Caligastia, İsa’nın haçından bu yana göreceli olarak güçsüz bir konumda bulunmaktadır.	53:8.9 (610.5) In general, when weak and dissolute mortals are supposed to be under the influence of devils and demons, they are merely being dominated by their own inherent and debased tendencies, being led away by their own natural propensities. The devil has been given a great deal of credit for evil which does not belong to him. Caligastia has been comparatively impotent since the cross of Christ.
9. İsyan’ın Mevcut Düzeyi ^top	9. Present Status of the Rebellion ^top
53:9.1 (610.6) Lucifer isyanının ilk zamanlarında kurtuluş Mikâil tarafından tüm isyankârlara önerilmiştir. İçten pişmanlıklarını kanıt olarak gösterecek her isyankâra, bütüncül evren egemenliğine olan erişimi üzerine, bağışlamayı ve evren hizmetinin bir türü içinde yeniden görevlendirilmeyi önermiştir. Hiçbir isyan baş sorumlusu, bu bağışlayıcı öneriyi kabul etmemiştir. Ancak Maddi Erkek ve Kız Evlatların yüzlercesine ek olarak meleklerin ve göksel unsurların alt düzeylerinin binlercesi; Panoptia unsurları tarafından duyurulan bağışlamayı kabul etmiş olup, kendilerine bin dokuz yüz yıl önce İsa’nın yeniden dirilişi zamanında eski hallerine dönme hizmeti verilmiştir. Bu varlıklar bu zamandan beri; Uversa mahkemelerinin Cebrail karşısında Lucifer’in davası hususunda bir karar varacağı zaman zarfına kadar, işleyişsel bir biçimde tutulmak zorunda oldukları Yaratıcı’nın Jerusem dünyasına aktarılmışlardır. Ancak yok edilme kararı yürürlüğüne girdiğinde bu pişman olan ve kurtarılmış kişiliklerin yok olma hükmünden muaf tutulacaklarına dair hiçbir kuşku bulunmaktadır. Bu gözaltında bulunan ruhlar mevcut zaman zarfında, Yaratıcı’nın dünyasının bakımı görevinde Panoptia unsurları ile birlikte görev yapmaktadır.	53:9.1 (610.6) Early in the days of the Lucifer rebellion, salvation was offered all rebels by Michael. To all who would show proof of sincere repentance, he offered, upon his attainment of complete universe sovereignty, forgiveness and reinstatement in some form of universe service. None of the leaders accepted this merciful proffer. But thousands of the angels and the lower orders of celestial beings, including hundreds of the Material Sons and Daughters, accepted the mercy proclaimed by the Panoptians and were given rehabilitation at the time of Jesus’ resurrection nineteen hundred years ago. These beings have since been transferred to the Father’s world of Jerusem, where they must be held, technically, until the Uversa courts hand down a decision in the matter of Gabriel vs. Lucifer. But no one doubts that, when the annihilation verdict is issued, these repentant and salvaged personalities will be exempted from the decree of extinction. These probationary souls now labor with the Panoptians in the work of caring for the Father’s world.
53:9.2 (611.1) Mikâil’i bahşedilme görevini tamamlamasına ek olarak nihai ve kesin bir biçimde Nebadon’un koşulsuz idarecisi konumunda gücünü oluşturmasından vazgeçirmeyi amaçladığı zaman zarfından bu yana baş aldatıcı, Urantia üzerine hiçbir zaman uğramamıştır. Mikâil’in Nebadon evreninin istikrara kavuşmuş baş yöneticisi haline gelmesi üzerine Lucifer; Zamanın Uversa Ataları’nın görevlileri tarafından gözaltına alınmış, ve bu zamandan itibaren Yaratıcı’ya ait Jerusem’in geçiş âlemlerinin topluluklarının on birinci uydusunda bir mahkûm olarak ikamet etmektedir. Ve burada diğer dünyalar ve sistemlerin yöneticileri, Satania’nın inançsız Egemeni’nin sonunu dikkatle gözlemektedir. Paul Mikâil’in bahşedilmesini takiben bu isyankâr yöneticilerin durumunu, Caligastia’nın baş yöneticileri hakkında “cennetsel mekânlarda bulunan ahlaksızlığın ruhani ev sahipleri”  ifadelerini kullanırken bilmekteydi.	53:9.2 (611.1) The archdeceiver has never been on Urantia since the days when he sought to turn back Michael from the purpose to complete the bestowal and to establish himself finally and securely as the unqualified ruler of Nebadon. Upon Michael’s becoming the settled head of the universe of Nebadon, Lucifer was taken into custody by the agents of the Uversa Ancients of Days and has since been a prisoner on satellite number one of the Father’s group of the transition spheres of Jerusem. And here the rulers of other worlds and systems behold the end of the unfaithful Sovereign of Satania. Paul knew of the status of these rebellious leaders following Michael’s bestowal, for he wrote of Caligastia’s chiefs as “spiritual hosts of wickedness in the heavenly places.”
53:9.3 (611.2) Mikâil, Nebadon’un yüce egemenliğini üstlenirken; Urantia zamanınıza göre neredeyse iki yüz bin yıl önce Uversa yüce mahkemesinin kayıtlarına girmiş olan, Cebrail karşısında Lucifer’in davasında aşkın evren yüksek mahkemelerinin bekleyen hükümleri ile ilgili olarak, Lucifer isyanıyla ilişkili tüm kişilikleri göz hapsine almak için yönetim yetkisini Zamanın Ataları’ndan resmi olarak talep etmiştir. Sistem başkent topluluğu ile ilişkili olarak Zamanın Ataları, Mikâil’in resmi talebini kabul etti ancak bir şartla: Diğer bir Tanrı Evladı’nın doğru yoldan çıkmış bu türden dünyalara varışına veya Uversa’nın mahkemelerinin Cebrail karşısında Lucifer’in davası hakkında yargıya başlama zamanına kadar doğru düzenden ayrılmış olan dünyalar üzerinde ihanet içindeki prenslere Satan’ın dönemsel olarak ziyarette bulunmasına izin verilecekti.	53:9.3 (611.2) Michael, upon assuming the supreme sovereignty of Nebadon, petitioned the Ancients of Days for authority to intern all personalities concerned in the Lucifer rebellion pending the rulings of the superuniverse tribunals in the case of Gabriel vs. Lucifer, placed on the records of the Uversa supreme court almost two hundred thousand years ago, as you reckon time. Concerning the system capital group, the Ancients of Days granted the Michael petition with but a single exception: Satan was allowed to make periodic visits to the apostate princes on the fallen worlds until another Son of God should be accepted by such apostate worlds, or until such time as the courts of Uversa should begin the adjudication of the case of Gabriel vs. Lucifer.
53:9.4 (611.3) Satan Urantia’ya gelebilirdi çünkü dünyanız — ne Gezegensel Prens ne de Maddi Evlat bakımından — ikamet eden Evlat düzeyinde hiçbir unsura sahip değildi. Maçiventa Melçizedeği, bu zamandan beri Urantia’nın vekil Gezegensel Prens’i olarak duyurulmuştur; ve Cebrail karşısında Lucifer’in davasının açılması, tecrit edilen dünyalar üzerinde geçici gezegensel düzenlerin başlamasının işareti oluşturdu. Satan’ın; isyan başlarının yok edilmesi için Cebrail’in talebinin ilk duruşmalarının gerçekleştiği zaman olarak, bu açığa çıkarışların sunumuna kadar geçen süre içerisinde, Caligastia ve doğru düzenden ayrılmış diğer prensleri dönemsel olarak ziyaret ettiği doğrudur. Satan Jerusem mahkûmiyet dünyaları üzerinde mevcut an içerisinde koşulsuz bir biçimde gözaltında bulunmaktadır.	53:9.4 (611.3) Satan could come to Urantia because you had no Son of standing in residence—neither Planetary Prince nor Material Son. Machiventa Melchizedek has since been proclaimed vicegerent Planetary Prince of Urantia, and the opening of the case of Gabriel vs. Lucifer has signalized the inauguration of temporary planetary regimes on all the isolated worlds. It is true that Satan did periodically visit Caligastia and others of the fallen princes right up to the time of the presentation of these revelations, when there occurred the first hearing of Gabriel’s plea for the annihilation of the archrebels. Satan is now unqualifiedly detained on the Jerusem prison worlds.
53:9.5 (611.4) Mikâil’in nihai bahşedilişinden beri, Satania’nın tümü içerisinde hiçbir unsur, göz hapsine alınan isyankârlara hizmet vermek için mahkûmiyet dünyalarına gitmeyi arzulamamıştır. Bin dokuz yüz yıldır bu durum değişmemiştir.	53:9.5 (611.4) Since Michael’s final bestowal no one in all Satania has desired to go to the prison worlds to minister to the interned rebels. And no more beings have been won to the deceiver’s cause. For nineteen hundred years the status has been unchanged.
53:9.6 (611.5) Biz, Zamanın Ataları’nın baş isyankârların nihai sonlandırılışını gerçekleştirinceye kadar mevcut Satania kısıtlamalarının giderilmesini öngörmemekteyiz. Sistem döngüleri, Lucifer yaşamaya devam ettiği müddetçe yeniden bağlantılı bir konuma getirilmeyecektir. Bu zaman zarfında Lucifer bütünüyle eylemsiz bir konumda bulunmaktadır.	53:9.6 (611.5) We do not look for a removal of the present Satania restrictions until the Ancients of Days make final disposition of the archrebels. The system circuits will not be reinstated so long as Lucifer lives. Meantime, he is wholly inactive.
53:9.7 (611.6) İsyan Jerusem üzerinde sonlanmıştır. Kutsal Evlatlar’ın doğru düzenden ayrılan dünyalarına varışıyla birlikte isyan derhal sonlanmıştır. Biz, isyankârların tümünün kendilerine sunulan bağışlamayı hiçbir zaman kabul etmeyeceğine inanmaktayız. Biz, bu göz hapsinde bulunan bu isyankârların yok edilmesini gerçekleştirecek Uversa’nın kararının yönetimsel yayın tarafından duyurulacağını öngörmekteyiz. Bunun sonrasında siz onları arayacak fakat onları bulamayacaksınız. “Ve dünyalar arasında siz isyankârları bilen herkes bulunduğunuz durum karşısında hayretler içinde kalacak; siz bir dehşetin tam da kendisi olmuştunuz, ancak siz artık bu dehşeti artık hiçbir zaman yayamayacaksınız.” Ve böylece alçak hainlerin tümü “sanki hiç yaşamamış hale gelecektir.” Tüm bunların hepsi Uversa hükmünü beklemektedir.	53:9.7 (611.6) The rebellion has ended on Jerusem. It ends on the fallen worlds as fast as divine Sons arrive. We believe that all rebels who will ever accept mercy have done so. We await the flashing broadcast that will deprive these traitors of personality existence. We anticipate the verdict of Uversa will be announced by the executionary broadcast which will effect the annihilation of these interned rebels. Then will you look for their places, but they shall not be found. “And they who know you among the worlds will be astonished at you; you have been a terror, but never shall you be any more.” And thus shall all of these unworthy traitors “become as though they had not been.” All await the Uversa decree.
53:9.8 (611.7) Ancak çağlar boyunca Satania içindeki ruhsal karanlığın yedi mahkûmiyet dünyası; “düzenin dışına çıkanların kaderinin zor olduğuna dair”, “her günah içinde bireyin kendisini yok edişinin tohumunun saklı olduğuna dair”, “günahın bedelinin ölüm” olduğuna dair büyük gerçeği derin ve etkili bir biçimde simgeleyerek Nebadon’un tümü için ciddi bir uyarıyı oluşturmuştur.	53:9.8 (611.7) But for ages the seven prison worlds of spiritual darkness in Satania have constituted a solemn warning to all Nebadon, eloquently and effectively proclaiming the great truth “that the way of the transgressor is hard”; “that within every sin is concealed the seed of its own destruction”; that “the wages of sin is death.”
53:9.9 (612.1) [Urantia’nın alıcılığına bir kereliğine atanmış bulunan Manovandet Melçizedeği tarafından sunulmuştur.]	53:9.9 (612.1) [Presented by Manovandet Melchizedek, onetime attached to the receivership of Urantia.]