54. Makale	Paper 54
Lucifer İsyanı’nın Yarattı ğı Sorunlar	Problems of the Lucifer Rebellion
54:0.1 (613.1) EVRİMSEL insan; kötülük, yanlış, günah ve haksızlık kavramlarının önemini bütünüyle kavramada ve onların anlamlarının deriden bir biçimde algılanmasında zorluk çekmektedir. İnsan, kusursuzluğun zıddının ve kusursuz olmayanın olası kötülüğün gerçekleşmesine zemin hazırladığını doğrunun zıddının ve yanlışlığın kafa karışıklığına neden olan hatayı yarattığını özgür irade tercihinin kutsal kazanımının günah ve doğruluğun farklı âlemlerini belirlediğini; kutsallığın azimli bir biçimde aranışının sürekli olarak reddinin haksızlığın nüfuz alanına yöneltmesinin zıddında bu arayışın Tanrı’nın hükümranlığına götürdüğünü yavaş bir biçimde kavramaktadır.	54:0.1 (613.1) EVOLUTIONARY man finds it difficult fully to comprehend the significance and to grasp the meanings of evil, error, sin, and iniquity. Man is slow to perceive that contrastive perfection and imperfection produce potential evil; that conflicting truth and falsehood create confusing error; that the divine endowment of freewill choice eventuates in the divergent realms of sin and righteousness; that the persistent pursuit of divinity leads to the kingdom of God as contrasted with its continuous rejection, which leads to the domains of iniquity.
54:0.2 (613.2) Tanrı ne kötülüğü yaratmakta ne de günah ve isyana izin vermektedir. Olası kötülük, bir evren içinde kusursuzluğun anlam ve değerlerinin farklı düzeyleri ile belirlenen zamana bağlı mevcut bir niteliktedir. Günah, kusursuz olmayan varlıkların iyilik ve kötülük arasında tercihte bulunma yetkinliğinin kazandırıldığı yer olan âlemlerin tümünde olası bir nitelikte bulunmaktadır. Gerçek ve yanlış olarak, doğruluk ve doğru olmama durumunun bahse konu bu çelişki içindeki mevcudiyeti, hatanın olasılığını oluşturmaktadır. Kötülüğün bilinçli tercihi günahı doğruluğun gönüllü reddi yanlışı günah ve hatanın ısrarkar bir biçimde amaçlanması haksızlığı meydana getirmektedir.	54:0.2 (613.2) The Gods neither create evil nor permit sin and rebellion. Potential evil is time-existent in a universe embracing differential levels of perfection meanings and values. Sin is potential in all realms where imperfect beings are endowed with the ability to choose between good and evil. The very conflicting presence of truth and untruth, fact and falsehood, constitutes the potentiality of error. The deliberate choice of evil constitutes sin; the willful rejection of truth is error; the persistent pursuit of sin and error is iniquity.
1. Gerçek ve Sahte Özgürlük ^top	1. True and False Liberty ^top
54:1.1 (613.3) Lucifer isyanı sonucunda büyüyen karışıklık yaratıcı sorunların arasında hiçbiri, olgunlaşmamış evrimsel fanilerin gerçek ve sahte özgürlük arasında ayrımda bulunmada başarısız olmasından daha zorunu oluşturmamıştır.	54:1.1 (613.3) Of all the perplexing problems growing out of the Lucifer rebellion, none has occasioned more difficulty than the failure of immature evolutionary mortals to distinguish between true and false liberty.
54:1.2 (613.4) Gerçek özgürlük, çağların arayışı ve evrimsel ilerleyişin ödülüdür. Sahte özgürlük, zaman içinde yapılan hatanın ve mekân için gerçekleştirilen kötülüğün ince detaya sahip aldanışıdır. Kalıcı özgürlük; us, olgunluk, kardeşlik ve hakkaniyet olarak adaletin gerçekliğine dayanmaktadır.	54:1.2 (613.4) True liberty is the quest of the ages and the reward of evolutionary progress. False liberty is the subtle deception of the error of time and the evil of space. Enduring liberty is predicated on the reality of justice—intelligence, maturity, fraternity, and equity.
54:1.3 (613.5) Özgürlük; onu harekete geçiren etkenin usun dışında çıktığında, sınırlanmadığında ve denetlenmediğinde, kâinatsal mevcudiyete ait bireyin kendisini yok edişinin gerçekleşme biçimidir. Gerçek özgürlük; ilerleyici bir biçimde gerçeklik ile ilişkili olup, her zaman toplumsal hakkaniyet, kâinatsal adalet, evren kardeşliği ve kutsal yükümlülüklerin bilincindedir.	54:1.3 (613.5) Liberty is a self-destroying technique of cosmic existence when its motivation is unintelligent, unconditioned, and uncontrolled. True liberty is progressively related to reality and is ever regardful of social equity, cosmic fairness, universe fraternity, and divine obligations.
54:1.4 (613.6) Özgürlük; maddi adalet, ussal hakkaniyet, toplumsal hoşgörü, ahlaki sorumluluk ve ruhsal değerler ile olan bağından koptuğu zaman bireyin kendi eliyle ölümüne neden olacak niteliğe sahiptir. Özgürlük; kâinatsal gerçekliğin dışında mevcut olmayıp, kişilik gerçekliğinin bütünü onun kutsal ilişkileri ile orantılıdır.	54:1.4 (613.6) Liberty is suicidal when divorced from material justice, intellectual fairness, social forbearance, moral duty, and spiritual values. Liberty is nonexistent apart from cosmic reality, and all personality reality is proportional to its divinity relationships.
54:1.5 (613.7) Sınırsız özgür irade ve bireyin kendisini düzenlenmemiş ifade edişi; tanrısallığın dışında bulunmanın en uç noktası olarak, koşulsuz bencilliğe eşittir. Bireyin birliktelik içindeki ve kendisi üzerinde sürekli olarak artan hâkimiyeti olmadan özgürlük, bencil fani tahayyülünün bir sahte yaratımıdır. Bireyin kendisinden muhtelif gördüğü özgürlük, zalimce bir aldanış olarak kavramsal bir yanılsamadır. Özgürlüğün dışavurumunda sorumsuz bir biçimde ona kılıflar uydurmak, oldukça bayağı köleliğin habercisidir.	54:1.5 (613.7) Unbridled self-will and unregulated self-expression equal unmitigated selfishness, the acme of ungodliness. Liberty without the associated and ever-increasing conquest of self is a figment of egoistic mortal imagination. Self-motivated liberty is a conceptual illusion, a cruel deception. License masquerading in the garments of liberty is the forerunner of abject bondage.
54:1.6 (614.1) Gerçek özgürlük, bireyin içtenlikle kendisine saygı duyuşunun birlikteliğidir; sahte özgürlük, bireyin kendisine hayranlık besleyişinin eşidir. Gerçek özgürlük, bireyin kendisini denetleyişinin meyvesidir; sahte özgürlük, bireyin kendiliğinden doğruyu addedişinin varsayımıdır. Bireyin kendisini denetlemesi, herkesi fedakârca gözetleme hizmetiyle sonuçlanmaktadır; bireyin kendisine hayranlık besleyişi, akran varlıkları üzerinde haksız güce sahip olmak için doğruluğun kazanımını feda etme gönüllülüğü içinde, bu türden yanlışa düşmüş bir bireyin kendisinin bencil yükselişi için başkaları kullanmasına götürmektedir.	54:1.6 (614.1) True liberty is the associate of genuine self-respect; false liberty is the consort of self-admiration. True liberty is the fruit of self-control; false liberty, the assumption of self-assertion. Self-control leads to altruistic service; self-admiration tends towards the exploitation of others for the selfish aggrandizement of such a mistaken individual as is willing to sacrifice righteous attainment for the sake of possessing unjust power over his fellow beings.
54:1.7 (614.2) Bilgelik bile, kapsam bakımından kâinatsal ve onu harekete geçiren dürtü bakımından ruhsal olduğunda kutsal ve emniyet içindedir.	54:1.7 (614.2) Even wisdom is divine and safe only when it is cosmic in scope and spiritual in motivation.
54:1.8 (614.3) Diğer varlıkların doğal özgürlüklerinin onların ellerinden alınması amacıyla bu bireyler üzerinde güç uygulamayı derin bir biçimde arzulamaya ussal varlıkları iten, bireyin kendisini aldatışından daha büyük bir hata türler arasında mevcut değildir. İnsan adiliyetinin temel ahlaki kuralı bu türden haksız kazanç, hakkaniyetsizlik, bencillik ve adaletsizliğin tümüne karşı geçerliliğini korumaktadır. Yalnızca gerçek ve özgün özgürlük, derin sevginin düzeni ve bağışlamanın hizmeti uyarınca geçerliliğini korumaktadır.	54:1.8 (614.3) There is no error greater than that species of self-deception which leads intelligent beings to crave the exercise of power over other beings for the purpose of depriving these persons of their natural liberties. The golden rule of human fairness cries out against all such fraud, unfairness, selfishness, and unrighteousness. Only true and genuine liberty is compatible with the reign of love and the ministry of mercy.
54:1.9 (614.4) Evrenin Yüce İdarecileri; kişiliğin iradesine ve onların potansiyellerine ait bu ayrıcalıklar için bağışlamacı saygı içerisinde onları desteklediklerinde, irade sahibi yaratılmışlar kişisel özgürlük adına kendi akranlarının haklarına hangi cüretle tecavüz edebilir! Hiçbir varlık, kendisinin varsaydığı kişisel özgürlüğünün uygulanması bakımından; Yaratıcılar tarafından sunulan ve onların tüm sadık birliktelikleri, alt bağımlı unsurları ve birimlerinin tümü tarafından yerinde bir biçimde saygı duyulan, mevcudiyetin bu ayrıcalıklarından herhangi bir varlığı mahrum etme türünden bir hakka sahip değildir.	54:1.9 (614.4) How dare the self-willed creature encroach upon the rights of his fellows in the name of personal liberty when the Supreme Rulers of the universe stand back in merciful respect for these prerogatives of will and potentials of personality! No being, in the exercise of his supposed personal liberty, has a right to deprive any other being of those privileges of existence conferred by the Creators and duly respected by all their loyal associates, subordinates, and subjects.
54:1.10 (614.5) Evrimsel insan kendi maddi özgürlükleri için, günah ve haksızlığın bir dünyası üzerinde veya evrim halindeki ilkel bir âlemin öncül zamanları boyunca diktalara ve baskıcı yöneticilere karşı koymak zorunda kalabilir; ancak bu durum, morontia dünyalarında veya ruhaniyet âlemlerinde bu biçimde gerçekleşmemektedir. Savaş, ilkel evrimsel insanın mirasıdır; ancak ilerleyiş halindeki olağan medeniyetin dünyaları üzerinde ırksal anlaşmazlıkları gidermenin bir işleyiş biçimi olarak fiziksel mücadele, çoktandır itibarsız bir konuma düşmüştür.	54:1.10 (614.5) Evolutionary man may have to contend for his material liberties with tyrants and oppressors on a world of sin and iniquity or during the early times of a primitive evolving sphere, but not so on the morontia worlds or on the spirit spheres. War is the heritage of early evolutionary man, but on worlds of normal advancing civilization physical combat as a technique of adjusting racial misunderstandings has long since fallen into disrepute.
2. Özgürlük’ün Gaspı ^top	2. The Theft of Liberty ^top
54:2.1 (614.6) Evlat ve Ruhaniyet içinde birliktelik halinde Tanrı ebedi Havona’yı tasarlamış, ve burası bahse konu zaman zarfından itibaren, paylaşımsal olarak, yaratım içine eş güdümsel katılımın ebedi bir yöntemsel düzenini elde edilmiştir. Paylaşımın bu yönetimsel düzeni; ebedi kusursuzluğun merkezi evrenini zaman içinde çoğaltma çabasına katılmak amacıyla mekân içinde hareket eden Tanrı’nın Erkek ve Kız Evlatları’nın her biri için, üstün tasarımdır.	54:2.1 (614.6) With the Son and in the Spirit did God project eternal Havona, and ever since has there obtained the eternal pattern of co-ordinate participation in creation—sharing. This pattern of sharing is the master design for every one of the Sons and Daughters of God who go out into space to engage in the attempt to duplicate in time the central universe of eternal perfection.
54:2.2 (614.7) Evrim halindeki her evrenin Yaratıcı’nın idaresini gerçekleştirmeyi arzulayan her yaratılmışı, deneyimsel kusursuzluk erişiminin bu muazzam serüveni içinde zaman-mekân Yaratanları’nın eşi haline gelmenin nihai sonuna sahiptir. Eğer bu anlatılan gerçeklik doğru olmasaydı, Yaratıcı bu türden yaratılmışları kendi yaratıcı özgür iradesi ile bahşetmez, ve buna ek olarak ne onlar içinde ikamet eder ne de mevcut bir biçimde kendi ruhaniyetinin araçları vasıtasıyla onlarla birliktelik içine girerdi.	54:2.2 (614.7) Every creature of every evolving universe who aspires to do the Father’s will is destined to become the partner of the time-space Creators in this magnificent adventure of experiential perfection attainment. Were this not true, the Father would have hardly endowed such creatures with creative free will, neither would he indwell them, actually go into partnership with them by means of his own spirit.
54:2.3 (614.8) Lucifer’in düşüncesizliği, deneyimsel bir evren içinde düzenin ilerleyişini kısaltarak yapılamayacak olan şeyi gerçekleştirmeye çalışmak olmuştur. Lucifer’in suçu; bireysel ve ortak bir biçimde ışık ve yaşam düzeyine erişmek amacıyla verilen uzun evrimsel uğraşlar içinde — özgür iradenin katılımı olarak — yaratılmışın kişisel katılımının tanınmamış kısaltılışı biçiminde, Satania içinde her kişiliğin haklarından onları mahrum etmeye çabalamak olmuştur. Bu faaliyeti gerçekleştirerek sisteminizin Egemenliği’nde bir kez bulunmuş olan bahse konu bu unsur; tüm kişisel yaratılmışlar üzerinde özgür iradenin bahşedilişinde açığa çıkarıldığı biçimiyle Tanrı’nın iradesinin ebedi amacının tam zıt konumunda bulunan bir tarafa kendi iradesinin geçici gayesini yerleştirmiştir. Lucifer isyanı böylelikle; — Satania’nın kusursuzlaştırılmış sistemi olarak gelecekte bir zaman zarfında mevcut olacak deneyimsel bilgelik için yavaş ama kesin bir şekilde yükselen abideye olan kişisel ve benzersiz bir biçimde katkıda bulunmanın heyecan verici deneyiminden bu varlıkların her birini sonsuza kadar mahrum bırakma tehdidi biçiminde — Satania’nın siteminin yükseliş unsurlarının ve hizmetkârlarının özgür irade tercihine gerçekleştirilecek olası en yüksek müdahalenin gözdağını vermiştir. Özgürlüğe aldatıcı kılıflar uydurarak Lucifer bildirisi böylelikle; kişisel özgürlüğün gaspının bütüncül bir biçimde gerçekleştirilmesine karşı devasa bir tehdit olarak, nedenselliğin apaçık ışığı altında kendisini öne sürmüş ve bunu Nebadon’un tüm tarihi boyunca ona yalnızca iki kez yaklaşılan bir ölçekte gerçekleştirmiştir.	54:2.3 (614.8) Lucifer’s folly was the attempt to do the nondoable, to short-circuit time in an experiential universe. Lucifer’s crime was the attempted creative disenfranchisement of every personality in Satania, the unrecognized abridgment of the creature’s personal participation—freewill participation—in the long evolutionary struggle to attain the status of light and life both individually and collectively. In so doing this onetime Sovereign of your system set the temporal purpose of his own will directly athwart the eternal purpose of God’s will as it is revealed in the bestowal of free will upon all personal creatures. The Lucifer rebellion thus threatened the maximum possible infringement of the freewill choice of the ascenders and servers of the system of Satania—a threat forevermore to deprive every one of these beings of the thrilling experience of contributing something personal and unique to the slowly erecting monument to experiential wisdom which will sometime exist as the perfected system of Satania. Thus does the Lucifer manifesto, masquerading in the habiliments of liberty, stand forth in the clear light of reason as a monumental threat to consummate the theft of personal liberty and to do it on a scale that has been approached only twice in all the history of Nebadon.
54:2.4 (615.1) Kısacası Tanrı’nın insanlar ve meleklere verdiğini Lucifer onlardan alacaktı ve bu bahşetme, varlıkların kendilerine ait kaderlerinin ve yerleşik dünyalara ait bu yerel sistemin nihai sonunun yaratılmasına katılmanın kutsal ayrıcalığıdır.	54:2.4 (615.1) In short, what God had given men and angels Lucifer would have taken away from them, that is, the divine privilege of participating in the creation of their own destinies and of the destiny of this local system of inhabited worlds.
54:2.5 (615.2) Evrenin tümü içinde hiçbir varlık; Tanrı’ya ibadet etme ve kendisine ait varlık akranlarına hizmet etmenin ayrıcalığı olan derinden sevme ve sevilmenin hakkı biçiminde, gerçek özgürlükten diğer hiçbir varlığı mahrum bırakma hakkına sahip değildir.	54:2.5 (615.2) No being in all the universe has the rightful liberty to deprive any other being of true liberty, the right to love and be loved, the privilege of worshiping God and of serving his fellows.
3. Adalet’in Bekleme Süresi ^top	3. The Time Lag of Justice ^top
54:3.1 (615.3) Evrimsel dünyaların ahlaki irade sahibi yaratılmışları her zaman, bütünüyle bilge olan Yaratanlar’ın kötülük ve günaha neden izin verdiklerinin kapsamlı bir biçimde düşünülmemiş sorusuyla muhatap olmaktadır. Onlar, yaratılmışın gerçek anlamıyla özgür olduğu bir durumda kötülük ve günahın kaçınılmaz olduğunu kavrayamamaktadır. Evrim halindeki insan veya seçkin meleğin özgür iradesi, simgesel bir nihai amaç biçiminde yalın bir felsefi kavram değildir. İnsanın iyiliği veya kötülüğü tercih etme yetkinliği, bir evren gerçekliğidir. Bir insanın kendisi için bu tercihte bulunma özgürlüğü, Yüce İdareciler’in bir bahşedilişidir; ve onlar, yanlış adlandırılan bahse konu kişisel özgürlüğün hoşnut deneyimi içinde bu türden yanlış yönlendirilen ve cahil varlıkları memnun etmeyi bırakın, kutsal bir biçimde bahşedilen bu özgürlüğün geniş evreninden tek bir kişiliğin herhangi bir varlık veya varlıklar topluluğu tarafından mahrum bırakılmasına izin vermeyecektir.	54:3.1 (615.3) The moral will creatures of the evolutionary worlds are always bothered with the unthinking question as to why the all-wise Creators permit evil and sin. They fail to comprehend that both are inevitable if the creature is to be truly free. The free will of evolving man or exquisite angel is not a mere philosophic concept, a symbolic ideal. Man’s ability to choose good or evil is a universe reality. This liberty to choose for oneself is an endowment of the Supreme Rulers, and they will not permit any being or group of beings to deprive a single personality in the wide universe of this divinely bestowed liberty—not even to satisfy such misguided and ignorant beings in the enjoyment of this misnamed personal liberty.
54:3.2 (615.4) Her ne kadar günah ile bilinçli ve içten bir biçimde özleşme, (yok edilme biçiminde) mevcut olmamanın dengi iken; orada, ilgili evren kişiliklerin tümü için bütünüyle tatmin edici, ve günahkârın kendisinin onayına kazanacak kadar hakkani ve adil nitelikte bulunacak, bu türden bir bireyin evren düzeyinin herhangi bir yargısında bulunulması için verilen yeterli bir zaman zarfı, günah ile bu türden özdeşleşme anı ve — kötülük ile bir bilinçli iradenin bu türden bütünleşmesinin kendiliğinden gerçekleşen sonucu olarak — cezanın uygulanması anı arasında her zaman bir zaman aralığı bulunmak zorundadır.	54:3.2 (615.4) Although conscious and wholehearted identification with evil (sin) is the equivalent of nonexistence (annihilation), there must always intervene between the time of such personal identification with sin and the execution of the penalty—the automatic result of such a willful embrace of evil—a period of time of sufficient length to allow for such an adjudication of such an individual’s universe status as will prove entirely satisfactory to all related universe personalities, and which will be so fair and just as to win the approval of the sinner himself.
54:3.3 (615.5) Gerçeğin ve iyiliğin karşısında eğer bu evren isyankârı hakkında verilen kararı onaylamayı reddederse, ve eğer suçlu kişi kendi kalbinde kınanmasına dair adaleti haklı görüyor ancak bu türden bir itirafı gerçekleştirmiyorsa; bunun sonrasında yargı hükmünün uygulanması, Zamanın Ataları’nın takdir yetkisi uyarınca ertelenir. Ve Zamanın Ataları, kötülüğe karışan unsura ek olarak onunla ilişkili destekçiler ve onun olası taraftarları içinde ahlaki değerlerin ve ruhsal gerçekliklerinin bütünüyle yozlaştığı konuma kadar herhangi bir varlığın yok edilişini reddetmektedir.	54:3.3 (615.5) But if this universe rebel against the reality of truth and goodness refuses to approve the verdict, and if the guilty one knows in his heart the justice of his condemnation but refuses to make such confession, then must the execution of sentence be delayed in accordance with the discretion of the Ancients of Days. And the Ancients of Days refuse to annihilate any being until all moral values and all spiritual realities are extinct, both in the evildoer and in all related supporters and possible sympathizers.
4. Bağışlama’nın Bekleme Süresi ^top	4. The Mercy Time Lag ^top
54:4.1 (615.6) Norlatiadek’in takımyıldızları içinde bir şekilde açıklanması zor olan diğer sorun; Lucifer, Satan ve doğru düzenden ayrılan prenslerin yakalanmalarından, gözaltına alınmalarından ve yargılanmalarından çok daha önce bu türden zararlarını ortaya koymalarına izin verilmesi ile ilgilidir.	54:4.1 (615.6) Another problem somewhat difficult of explanation in the constellation of Norlatiadek pertains to the reasons for permitting Lucifer, Satan, and the fallen princes to work mischief so long before being apprehended, interned, and adjudicated.
54:4.2 (616.1) Dünyaya çocuk getiren ve onları yetiştiren ebeveynler, bir Yaratan-babası olarak Mikâil’in kendi Evlatları’nı mahkûm etmede ve onlara zarar vermede bu derece yavaş davranmış olabileceğinin nedenini daha iyi anlamaktadır. İsa’nın savurgan evladının hikâyesi, sevgi dolu bir babanın yanlış yoldaki olan çocuğunun pişmanlığı için ne kadar uzun süre bekleyebileceğini oldukça iyi bir biçimde sergilemektedir.	54:4.2 (616.1) Parents, those who have borne and reared children, are better able to understand why Michael, a Creator-father, might be slow to condemn and destroy his own Sons. Jesus’ story of the prodigal son well illustrates how a loving father can long wait for the repentance of an erring child.
54:4.3 (616.2) Kötülükte bulunan bir yaratılmışın gerçek anlamda yanlışı tercih etmesine — günah işlemesine — dair gerçeklik; özgür iradeye sahipliğin doğruluğunu pekiştirmekte, genişletilmiş bağışlamanın pişmanlık ve iyileşme ile sonuçlanabileceği şartıyla adaletin uygulanmasındaki her gecikmeyi haklı kılmaktadır.	54:4.3 (616.2) The very fact that an evil-doing creature can actually choose to do wrong—commit sin—establishes the fact of free-willness and fully justifies any length delay in the execution of justice provided the extended mercy might conduce to repentance and rehabilitation.
54:4.4 (616.3) Lucifer’in arayışta olduğu özgürlüklerin büyük bir kısmı, hâlihazırda onun tarafından sahip olunan bir konumda bulunmaktaydı diğerleri ise bu özgürlüklere gelecekte sahip olacaktı. Bütün bu kazanımlar; sabırsızlığa kendini teslim etmekle ve bir diğer unsurun şu anda sahip olduğunu şimdi elde etme arzusu ve bunu âlemlerin tümünü oluşturan tüm diğer varlıkların hakları ve özgürlüklerine saygıda bulunmaya olan görevin tümünün reddi içerisinde gerçekleştirme isteği tarafından, kaybedilmiştir. Etiksel sorumluluklar içkin, kutsal ve evrenseldir.	54:4.4 (616.3) Most of the liberties which Lucifer sought he already had; others he was to receive in the future. All these precious endowments were lost by giving way to impatience and yielding to a desire to possess what one craves now and to possess it in defiance of all obligation to respect the rights and liberties of all other beings composing the universe of universes. Ethical obligations are innate, divine, and universal.
54:4.5 (616.4) Yüce İdareciler’in Lucifer isyanının baş yöneticilerini vakit kaybetmeden yok etme veya onları göz hapsine almamasının sebebi olarak bizim tarafımızdan bilinen birçok neden bulunmaktadır. Orada kuşkusuz, bizim tarafımızdan hâlihazırda bilinmeyen diğer ve muhtemelen daha iyi nedenler mevcut bulunmaktadır. Adaletin uygulanması bakımından bu gecikmenin bağışlama özellikleri, Nebadon Mikâil’i tarafından kişisel olarak genişletilmiştir. Bu Yaratan-baba unsurunun hataya düşmüş olan Evlatları’na beslediği sevgi olmasaydı, aşkın-evrenin yüce adaleti uygulanmış olacaktı. Mikâil’in Urantia üzerinde ete kemiğe büründürüldüğü zaman aralığında Lucifer isyanının bu türden bir dönemi Nebadon içinde gerçekleşmiş olsaydı, bahse konu kötülüğün azmettiricileri derhal ve mutlak bir biçimde yok edilebilirdi.	54:4.5 (616.4) There are many reasons known to us why the Supreme Rulers did not immediately destroy or intern the leaders of the Lucifer rebellion. There are no doubt still other and possibly better reasons unknown to us. The mercy features of this delay in the execution of justice were extended personally by Michael of Nebadon. Except for the affection of this Creator-father for his erring Sons, the supreme justice of the superuniverse would have acted. If such an episode as the Lucifer rebellion had occurred in Nebadon while Michael was incarnated on Urantia, the instigators of such evil might have been instantly and absolutely annihilated.
54:4.6 (616.5) Yüce adalet, kutsal bağışlama tarafından kısıtlanmadığı zaman eş zamanlı olarak faaliyet gösterebilir. Ancak bağışlamanın zaman ve mekânın çocuklarına olan hizmeti her zaman, ekilenlerin biçilmesi arasındaki zaman zarfının bu biçimde uzatılması şeklinde bu gecikme sürecini sağlamaktadır. Eğer tohumun ekimi iyi sonuçlar doğuracaksa, bu zaman aralığı karakterin sınanmasını ve onun inşa edilmesini sağlamaktadır. Eğer tohumun ekimi kötülükle sonuçlanacak olursa, bu bağışlama süreci pişmanlık ve hatanın telafisi için zaman tanımaktadır. Kötülükte bulunanların yargılanması ve cezaya çarptırılmasında gerçekleşen bu erteleme süreci, yedi aşkın-evrenin bağışlama hizmeti içinde içkin nitelikte bulunmaktadır. Adaletin bağışlama tarafından bu biçimde kısıtlanışı Tanrı’nın derin sevginin tam da kendisi olduğunu, bu türden Tanrı’nın derin bir sevgisinin evrenleri baskın bir biçimde kapsadığını ve bağışlama içinde kendisine ait yaratılmışların tümünün kaderini ve yargısını denetim altına aldığını doğrulamaktadır.	54:4.6 (616.5) Supreme justice can act instantly when not restrained by divine mercy. But the ministry of mercy to the children of time and space always provides for this time lag, this saving interval between seedtime and harvest. If the seed sowing is good, this interval provides for the testing and upbuilding of character; if the seed sowing is evil, this merciful delay provides time for repentance and rectification. This time delay in the adjudication and execution of evildoers is inherent in the mercy ministry of the seven superuniverses. This restraint of justice by mercy proves that God is love, and that such a God of love dominates the universes and in mercy controls the fate and judgment of all his creatures.
54:4.7 (616.6) Zaman bağışlama gecikmeleri, Yaratanlar’ın özgür iradesinin hükmü tarafından gerçekleşmektedir. Günahkâr isyankârlar ile olan ilişkilerde sabrın bu işleyiş biçiminden evren içinde elde edilmesi gereken iyilik mevcut bulunmaktadır. Kötülüğü düşünen ve onu uygulayan bir unsur için iyiliğin kötülük sonrasında gerçekleşmesinin mümkün olmadığı bütünüyle doğru olsa da; Tanrı’yı tanıyan, onun iradesini gerçekleştirmeyi derinden seven ve onun ebedi tasarımı ve kutsal amacı uyarınca Cennet doğrultusunda yükselen varlıkların tümü için her şey (olası ve çoktan dışa vurulmuş konumdaki kötülüğü de içine alan bir biçimde) iyilik için hep birlikte görev yapmaktadır.	54:4.7 (616.6) The mercy delays of time are by the mandate of the free will of the Creators. There is good to be derived in the universe from this technique of patience in dealing with sinful rebels. While it is all too true that good cannot come of evil to the one who contemplates and performs evil, it is equally true that all things (including evil, potential and manifest) work together for good to all beings who know God, love to do his will, and are ascending Paradiseward according to his eternal plan and divine purpose.
54:4.8 (616.7) Ancak bu bağışlama gecikmeleri sonsuza kadar sürmemektedir. Her ne kadar Lucifer’in isyanının karara bağlanmasında gerçekleşen (Urantia üzerindeki zaman algısı bakımından) uzun gecikme mevcut bulunmuş olsa da, bu açığa çıkarımın gerçekleşme zamanı boyunca Cebrail karşısında Lucifer’in beklemekte olan davasının ilk duruşmasının Uversa üzerinde gerçekleştirildiğini bizler ifade edebiliriz; ve bu duruşmanın gerçekleştiği zaman zarfından sonra yakın bir zaman içinde, Satan’ın bundan böyle Lucifer ile birlikte mahkûmiyet dünyasına hapsedilmesini emreden hükmü yürürlülüğe girmiştir. Bu hüküm, Satan’ın Satania’nın doğru düzenden çıkmış dünyalarının herhangi birine ilave ziyarette bulunması yetkinliğini sona erdirmiştir. Adalet bağışlamanın hükmünü sürdüğü evren içinde yavaş işleyebilir, ancak adalet nihai olarak kesin bir biçimde sağlanmaktadır.	54:4.8 (616.7) But these mercy delays are not interminable. Notwithstanding the long delay (as time is reckoned on Urantia) in adjudicating the Lucifer rebellion, we may record that, during the time of effecting this revelation, the first hearing in the pending case of Gabriel vs. Lucifer was held on Uversa, and soon thereafter there issued the mandate of the Ancients of Days directing that Satan be henceforth confined to the prison world with Lucifer. This ends the ability of Satan to pay further visits to any of the fallen worlds of Satania. Justice in a mercy-dominated universe may be slow, but it is certain.
5. Gecikme’nin Bilgeliği ^top	5. The Wisdom of Delay ^top
54:5.1 (617.1) Lucifer ve onun müttefiklerinin neden daha önce göz hapsine alınmamalarının veya yargılanmamalarının benim tarafımdan bilinen nedenleri arasında benim şunları söylememe izin verilmiştir:	54:5.1 (617.1) Of the many reasons known to me as to why Lucifer and his confederates were not sooner interned or adjudicated, I am permitted to recite the following:
54:5.2 (617.2) 1. Bağışlama; her kötülük işleyen unsurun, kendi kötülük dolu düşünceleri ve günahkâr faaliyetleri karşısında bilinçli ve kesin bir biçimde karar verecekleri tutumları oluşturmaları için yeterli zamana sahip olmalarını gerekmektedir.	54:5.2 (617.2) 1. Mercy requires that every wrongdoer have sufficient time in which to formulate a deliberate and fully chosen attitude regarding his evil thoughts and sinful acts.
54:5.3 (617.3) 2. Yüce adalet, Yaratıcı’nın derin bir sevgisi tarafından belirlenmektedir; bu nedenle adalet hiçbir zaman bağışlamanın kurtarabileceği bir şeye zarar vermeyecektir. Kurtarılmayı kabul etmek için zaman her kötülük işleyen unsura lütfedilmektedir.	54:5.3 (617.3) 2. Supreme justice is dominated by a Father’s love; therefore will justice never destroy that which mercy can save. Time to accept salvation is vouchsafed every evildoer.
54:5.4 (617.4) 3. Sevgi besleyen hiçbir baba, kendi ailesinin hata işleyen bir üyesi üzerinde zarar verici cezanın bir parçası hiçbir zaman olmamaktadır. Sabır, zamandan bağımsız bir biçimde faaliyet gösteremez.	54:5.4 (617.4) 3. No affectionate father is ever precipitate in visiting punishment upon an erring member of his family. Patience cannot function independently of time.
54:5.5 (617.5) 4. Her ne kadar yanlış yapma bir aile için yıkıcı sonuçları beraberinde getirse de, bilgelik ve derinden sevgi doğruluk içindeki kardeşlerinden; sevgi duyan baba tarafından verilen zaman zarfı boyunca tercih ettiği doğrultudaki hatasını görebileceği ve kurtuluşu ile bütünleşebileceği hata içindeki bir kardeşe sahip çıkmalarını derinden arzulayabilir.	54:5.5 (617.5) 4. While wrongdoing is always deleterious to a family, wisdom and love admonish the upright children to bear with an erring brother during the time granted by the affectionate father in which the sinner may see the error of his way and embrace salvation.
54:5.6 (617.6) 5. Mikâil’in Lucifer’e olan tutumundan bağımsız olarak, her ne kadar o Lucifer’in Yaratan-babası olsa da, bu Yaratan Evlat’ın doğru düzenden ayrılmış Sistem Egemeni üzerinde adalet süreci işlemeden yargıda bulunması onun yetkisinde bulunmamaktaydı çünkü o, bahşedilme sürecini bu zaman zarfında tamamlamamış ve böylece Nebadon’un koşulsuz egemenliğine erişmemişti.	54:5.6 (617.6) 5. Regardless of Michael’s attitude toward Lucifer, notwithstanding his being Lucifer’s Creator-father, it was not in the province of the Creator Son to exercise summary jurisdiction over the apostate System Sovereign because he had not then completed his bestowal career, thereby attaining unqualified sovereignty of Nebadon.
54:5.7 (617.7) 6. Zamanın Ataları, bu isyankârları derhal yok edebilirdi; ancak onlar oldukça seyrek bir biçimde, bütüncül bir dava yargıya bağlanmadan hata işleyenlerin yaşamlarını sonlandırmaktadır. Bu durumda onlar Mikâil’in feshetmeyi reddettiler.	54:5.7 (617.7) 6. The Ancients of Days could have immediately annihilated these rebels, but they seldom execute wrongdoers without a full hearing. In this instance they refused to overrule the Michael decisions.
54:5.8 (617.8) 7. Immanuel’in Mikâil’e, isyankârlara ilgisiz duruşunu korumasını ve isyanın kendi kendisini yok edişine ait doğal olan doğrultusunu takip etmesine izin vermesini tavsiye ettiği aşikârdır. Ve Zamanın Birlikteliği’nin bilgeliği, Cennet Kutsal Üçlemesi’nin birleşik bilgeliğinin zamansal yansımasıdır.	54:5.8 (617.8) 7. It is evident that Immanuel counseled Michael to remain aloof from the rebels and allow rebellion to pursue a natural course of self-obliteration. And the wisdom of the Union of Days is the time reflection of the united wisdom of the Paradise Trinity.
54:5.9 (617.9) 8. Edentia üzerinde Zamanın İnançlıları, Takımyıldız Yaratıcıları’na; fani, morontia veya ruhani yaratılmışın her birisi olarak, Norlatiadek’in mevcut ve gelecekteki her vatandaşının kalplerinde bu günahkârlara olan tüm iyi niyetli desteğin yakın bir zamanda ortadan kalkışına kadar, isyankârın istediği doğrultuda hareket etmelerine izin vermelerinin tavsiyesini sunmuştur.	54:5.9 (617.9) 8. The Faithful of Days on Edentia advised the Constellation Fathers to allow the rebels free course to the end that all sympathy for these evildoers should be the sooner uprooted in the hearts of every present and future citizen of Norlatiadek—every mortal, morontia, or spirit creature.
54:5.10 (617.10) 9. Jerusem üzerinde Orvonton’un Yüce Yönetimi’ne ait kişisel temsilci, Cebrail’e; her yaşayan yaratılmışın, Lucifer’in Özgürlük Bildirgesi’nin içine aldığı konularda bilinçli ve kesin bir tercihte bulunmasının bütüncül özgürlüğünü desteklemelerinin önerisinde bulunmuştur. İsyanın yarattığı bu durumlar hakkında Cebrail’in Cennet acil durum danışmanı eğer bu türden bütüncül ve özgür olanak Norlatiadek’in tüm yaratılmışlarına verilmez ise, bunun sonucunda takımyıldızın bütününe karşı nefsi müdafaa içinde, bu türden olası gönülsüz veya diğer bir değişle kuşku duyan yaratılmışların tümü karşısında Cennet tecridinin genişletilme ihtiyacının ortaya çıkacağını belirtmiştir. Norlatiadek’in varlıkları için yükseliş Cennet kapılarının açık bir biçimde tutulmasını korumak amacıyla, isyanın bütüncül gelişiminin sağlanmasına ek olarak herhangi bir biçimde ona katılan varlıkların tümü için takınılan tavrın bütüncül bir biçimde belirlenmesinin teminat altına alınması gerekliydi.	54:5.10 (617.10) 9. On Jerusem the personal representative of the Supreme Executive of Orvonton counseled Gabriel to foster full opportunity for every living creature to mature a deliberate choice in those matters involved in the Lucifer Declaration of Liberty. The issues of rebellion having been raised, the Paradise emergency adviser of Gabriel portrayed that, if such full and free opportunity were not given all Norlatiadek creatures, then would the Paradise quarantine against all such possible halfhearted or doubt-stricken creatures be extended in self-protection against the entire constellation. To keep open the Paradise doors of ascension to the beings of Norlatiadek, it was necessary to provide for the full development of rebellion and to insure the complete determination of attitude on the part of all beings in any way concerned therewith.
54:5.11 (617.11) 10. Salvington’un Kutsal Hizmetkârı, üçüncü bağımsız duyurusu olarak; isyankârlar ve isyana ait kısmen düzelmiş, korku sebebiyle bastırılmış veya bunların dışında kalan durumlarda ise gizlenmiş oldukça kötü dışavurumlar hakkında hiçbir şeyin yapılmaması gerektiğine dair bir hükmü yürürlülüğe koymuştur. Meleksel ev sahipleri, kötülük ve günahın vebasından kusursuz ve nihai iyileşmeye erişimin en çabuk işleyiş biçimi olarak günahı kabullenmenin bütüncül dışavurumu ve koşulsuz olanağı için çalışmaya yönlendirilmiştir.	54:5.11 (617.11) 10. The Divine Minister of Salvington issued as her third independent proclamation a mandate directing that nothing be done to half cure, cowardly suppress, or otherwise hide the hideous visage of rebels and rebellion. The angelic hosts were directed to work for full disclosure and unlimited opportunity for sin-expression as the quickest technique of achieving the perfect and final cure of the plague of evil and sin.
54:5.12 (618.1) 11. Bu tür durumlarda kişisel deneyime sahip bulunmuş yüceltilmiş faniler olarak Kudretli İleticiler’den oluşan eski fani unsurların bir acil durum heyeti ve onlarla birlikte kendilerinin çalışma arkadaşları, Jerusem üzerinde yönetimsel olarak düzenlenmiştir. Onlar Cebrail’e; baskının keyfi veya adaletin kararı beklenmeden yapılacak uygulama biçimlerinin tercihine kalkışılırsa, doğru düzenden ayrılan varlıkların sayısının mevcut bulunanın en az üç katı daha fazla olacağı uyarısında bulunmuştur. Danışmanların bütüncül Uversa birlikleri; sonuçlarının giderilmesi bir milyon yıl dahi sürse de isyanın izlediği bütüncül ve doğal doğrultu içinde devam etmesine Cebrail’in izin vermesi gerektiğine dair tavsiyede hem fikir olmuşlardır.	54:5.12 (618.1) 11. An emergency council of ex-mortals consisting of Mighty Messengers, glorified mortals who had had personal experience with like situations, together with their colleagues, was organized on Jerusem. They advised Gabriel that at least three times the number of beings would be led astray if arbitrary or summary methods of suppression were attempted. The entire Uversa corps of counselors concurred in advising Gabriel to permit the rebellion to take its full and natural course, even if it should require a million years to wind up the consequences.
54:5.13 (618.2) 12. Zaman, bir evren zamanı için bile, görecelidir. Eğer ortalama yaşama sahip olan bir Urantia fanisi dünya çapında karışıklığa neden olacak bir suça karışırsa, ve bu kişi suçu işlediği tarihten itibaren iki veya üç gün içinde yakalanır, yargılanır ve idam edilirse, bu zaman aralığı sizin için uzun bir süre gibi mi gelecektir? Ama yine de bu duruma en yakın düzeyde karşılaştırılabilecek olan olgu, yargısı henüz mevcut zamanda başlasa da ve bir yüz binlik yıllık süre içinde tamamlanmayacak olsa da, Lucifer’in yaşamının uzunluğudur. Şu an davanın sonucunun beklendiği Uversa açısından zamanın göreceli akışı Lucifer’in suçunun onun gerçekleştiği zaman zarfından itibaren iki buçuk saniye içinde yargı önüne çıkarıldığı benzetmesi ile açıklanabilir. Cennet bakış açısına göre ise yargılanma suça karışım ile eş zamanlı olarak gerçekleşmiştir.	54:5.13 (618.2) 12. Time, even in a universe of time, is relative: If a Urantia mortal of average length of life should commit a crime which precipitated world-wide pandemonium, and if he were apprehended, tried, and executed within two or three days of the commission of the crime, would it seem a long time to you? And yet that would be nearer a comparison with the length of Lucifer’s life even if his adjudication, now begun, should not be completed for a hundred thousand Urantia years. The relative lapse of time from the viewpoint of Uversa, where the litigation is pending, could be indicated by saying that the crime of Lucifer was being brought to trial within two and a half seconds of its commission. From the Paradise viewpoint the adjudication is simultaneous with the enactment.
54:5.14 (618.3) Lucifer isyanının keyfi bir biçimde durdurulmaması için; sizin tarafınızdan kısmen kavranabilecek, ama benim anlatmama izin verilmeyen, eşit sayıda neden daha mevcut bulunmaktadır. Ben, bizlerin; kötülüğün kendisine ait ahlaki iflasının ve ruhsal yok oluşunun bütüncül doğrultusunu izlemesine izin vermenin kırk sekiz nedenini öğretmekte olduğumuz konusunda sizleri bilgilendirebilirim. Ben, tarafımdan bilinmeyen bir bu kadar daha ek nedenin bulunduğundan kuşku duymamaktayım.	54:5.14 (618.3) There are an equal number of reasons for not arbitrarily stopping the Lucifer rebellion which would be partially comprehensible to you, but which I am not permitted to narrate. I may inform you that on Uversa we teach forty-eight reasons for permitting evil to run the full course of its own moral bankruptcy and spiritual extinction. I doubt not that there are just as many additional reasons not known to me.
6. Derin Sevgi’nin Zaferi ^top	6. The Triumph of Love ^top
54:6.1 (618.4) Evrimsel fanilerin Lucifer’in isyanını anlama çabalarında karşılaşabilecekleri zorluklar her ne olursa olsun, kapsamlı düşünen düşünürlerin tümü için isyankârlar karşısında tutulan tavrın işleyiş biçiminin kutsal sevginin bir göstergesi olduğu kesin bir nitelikte olmalıdır. İsyankârları kapsayacak bir biçimde genişletilen sevgi dolu bağışlamanın, birçok masum varlığın sınanışını ve onların yüksek mahkemelere çıkarılmasını içine alan bir sürece sahip olduğu görünebilir; ancak bu baştan çıkmış kişiliklerin tümü, adalete ek olarak bağışlama içinde nihai sonlarına karar verecek bütünüyle bilge Hakimler’e güvenli bir biçimde emanet edilmiştir.	54:6.1 (618.4) Whatever the difficulties evolutionary mortals may encounter in their efforts to understand the Lucifer rebellion, it should be clear to all reflective thinkers that the technique of dealing with the rebels is a vindication of divine love. The loving mercy extended to the rebels does seem to have involved many innocent beings in trials and tribulations, but all these distraught personalities may securely depend upon the all-wise Judges to adjudicate their destinies in mercy as well as justice.
54:6.2 (618.5) Yaratan Evlat’ın ve onun Cennet Yaratıcısı’nın ussal varlıklara olan tüm tutumları, derin sevginin içinde baskın bulunduğu niteliktedir. Bir Yaratıcı olarak Tanrı’nın insanlık ile olan kutsallığın tüm etkileşimlerinde İlahiyat’ın dışavurumunun tüm diğer fazlarını öncellikle göz önünde bulundurmakta olduğu unutulursa, — günah ve günah işleyenler olarak — isyankârlar ve isyan karşısında evren yöneticilerinin tutumlarının birçok fazını kavramak imkânsız olacaktır. Cennet Yaratan Evlatları’nın bütünüyle bağışlama tarafından feyz aldıkları aynı zamanda hatırlanmalıdır.	54:6.2 (618.5) In all their dealings with intelligent beings, both the Creator Son and his Paradise Father are love dominated. It is impossible to comprehend many phases of the attitude of the universe rulers toward rebels and rebellion—sin and sinners—unless it be remembered that God as a Father takes precedence over all other phases of Deity manifestation in all the dealings of divinity with humanity. It should also be recalled that the Paradise Creator Sons are all mercy motivated.
54:6.3 (618.6) Geniş bir ailenin sevgi dolu babası oldukça kötü kabahatin dolayı suçlu bulunan kendi çocuklarından biri karşısında bağışlama gösterirse, bağışlamanın bu yanlış davranan evlat için bu şekilde genişletilmesi diğer ve oldukça terbiyeli olan çocukların tümü üzerinde kısa süreli bir sıkıntı yaratacaktır. Bu türden muhtemel sonuçlar kaçınılmazdır; bu türden bir tehlike, sevgi dolu bir ebeveyne sahip bulunmanın ve bir aile topluluğunun bir üyesi olmanın gerçekliği durumundan ayrılamaz. Bir ailenin her üyesi, her bir diğer üyenin doğru davranışından yarar görmektedir; benzer bir biçimde her üye, diğer her bir üyenin yanlış davranışının zaman içinde gerçekleşen doğrudan sonuçlarından zarar görmek zorundadır. Aileler, topluluklar, milletler, ırklar, dünyalar, sistemler, takımyıldızları ve evrenler; kişiliğe sahip olan birliktelik ilişkileridir; ve bu nedenle büyük veya küçük bu türden herhangi bir topluluğun her üyesi, ilgili topluluğun tüm diğer üyelerinin doğru ve yanlış davranışlarının sonuçlarından yarar sağlamakta ve onlardan zarar görmektedir.	54:6.3 (618.6) If an affectionate father of a large family chooses to show mercy to one of his children guilty of grievous wrongdoing, it may well be that the extension of mercy to this misbehaving child will work a temporary hardship upon all the other and well-behaved children. Such eventualities are inevitable; such a risk is inseparable from the reality situation of having a loving parent and of being a member of a family group. Each member of a family profits by the righteous conduct of every other member; likewise must each member suffer the immediate time-consequences of the misconduct of every other member. Families, groups, nations, races, worlds, systems, constellations, and universes are relationships of association which possess individuality; and therefore does every member of any such group, large or small, reap the benefits and suffer the consequences of the rightdoing and the wrongdoing of all other members of the group concerned.
54:6.4 (619.1) Fakat bir nokta açıklığa kavuşturulmalıdır: Eğer siz ailenizin, herhangi bir eş vatandaşınızın veya akran fanilerinizin bir üyesine ait günahın kötülük dolu sonuçlarından isyan evreni içinde bile veya herhangi bir yerde muzdarip olmak zorunda bırakılırsanız, — birliktelikleriniz, akranlarınız veya üstlerinizde bulunan unsurların yanlış davranışları yüzünden çekmek zorunda kalacağınız şeyler her ne olursa olsun — bu türden çilelerin geçici sıkıntılar olduğunun ebedi güvencesi içerisinde kendinizi huzur içinde hissedebilirsiniz. Topluluk içindeki yanlış davranışa ait bu türden kardeşsel sonuçlarından hiçbiri; ebedi geleceğinizi hiçbir zaman tehlikeye atamaz, hiçbir biçimde Cennet yükselişine ve Tanrı’ya olan erişiminize ait kutsal hakkınızdan sizleri mahrum bırakamaz.	54:6.4 (619.1) But one thing should be made clear: If you are made to suffer the evil consequences of the sin of some member of your family, some fellow citizen or fellow mortal, even rebellion in the system or elsewhere—no matter what you may have to endure because of the wrongdoing of your associates, fellows, or superiors—you may rest secure in the eternal assurance that such tribulations are transient afflictions. None of these fraternal consequences of misbehavior in the group can ever jeopardize your eternal prospects or in the least degree deprive you of your divine right of Paradise ascension and God attainment.
54:6.5 (619.2) Ve orada, isyanın günahına değişmeyen bir biçimde eşlik eden bu sınamalar, gecikmeler ve hayal kırıklıkları için telafi mevcut bulunmaktadır. Lucifer isyanının sayılabilecek değerli sonuçlarının birçoğu içerisinde ben yalnızca; günahın içi boş savlarına karşı durarak gelecek Kudretli İleticiler haline gelmek için kendilerini, bu konuma alınan unsurların arasına yerleştiren benim düzeyimin akranları Jerusem vatandaşları olarak, bu fani yükseliş unsurlarının gelişmiş süreçlerine dikkati çekmek istiyorum. Kötülüğün sürecine ait sınanışta dik duran her varlık doğrudan bir biçimde kendisinin idari düzeyini ileri bir seviyeye taşımış olup ruhsal değerini arttırmıştır.	54:6.5 (619.2) And there is compensation for these trials, delays, and disappointments which invariably accompany the sin of rebellion. Of the many valuable repercussions of the Lucifer rebellion which might be named, I will only call attention to the enhanced careers of those mortal ascenders, the Jerusem citizens, who, by withstanding the sophistries of sin, placed themselves in line for becoming future Mighty Messengers, fellows of my own order. Every being who stood the test of that evil episode thereby immediately advanced his administrative status and enhanced his spiritual worth.
54:6.6 (619.3) Sistem ve evren için Lucifer başkaldırısı ilk mutlak bir felaket görüntüsüne sahipti. Kademeli olarak bu başkaldırının yararları belirginleşmeye başlamıştı. Sistem zamanının yirmi beş bin yılının geçmesiyle birlikte (Urantia zamanına göre yirmi bin yıllık bir süre zarfında) Melçizedekler, Lucifer’in akılsızlığından doğan iyi sonuçların ortaya çıkan kötülüğe eş değer bir düzeye ulaştığını öğretmeye başladılar. Bu zaman zarfında açığa çıkan kötülüğün bütünlüğü, yalnızca belirli tecrit dünyaları üzerinde artışını sürdürerek neredeyse sabit bir düzeye gelmiştir; bunun karşısında onun yararlı sonuçları, evrenler ve aşkın-evrenlere ek olarak Havona’ya kadar bile çoğalarak genişlemeye devam etti. Melçizedekler mevcut an içerisinde, Satania isyanından doğan iyi sonuçların kötülüğün bütününden bin kat daha fazla olduğunu öğretmektedir.	54:6.6 (619.3) At first the Lucifer upheaval appeared to be an unmitigated calamity to the system and to the universe. Gradually benefits began to accrue. With the passing of twenty-five thousand years of system time (twenty thousand years of Urantia time), the Melchizedeks began to teach that the good resulting from Lucifer’s folly had come to equal the evil incurred. The sum of evil had by that time become almost stationary, continuing to increase only on certain isolated worlds, while the beneficial repercussions continued to multiply and extend out through the universe and superuniverse, even to Havona. The Melchizedeks now teach that the good resulting from the Satania rebellion is more than a thousand times the sum of all the evil.
54:6.7 (619.4) Ancak yanlış davranışın bu türden muazzam ve yararlı hasadı yalnızca; Edentia üzerindeki Takımyıldız Yaratıcıları’ndan Cennet üzerindeki Kâinatın Yaratıcısı’na kadar uzanan bir biçimde, Lucifer’in üst unsurlarının tümüne ait bilge, kutsal ve bağışlamacı tutum tarafından sağlanabilirdi. Zamanın ilerleyişi, Lucifer’in düşüncesizliğinden elde edilebilecek sonuçsal iyiliği derinleştirmiştir; ve cezalandırılacak olan kötülüğün göreceli bir kısa zaman zarfı içinde oldukça bütünsel bir biçimde gelişmiş olmasından dolayı tamamiyle bilge ve geleceği gören evren yöneticilerin bu zaman sürecini, içinde yararlı sonuçları elde etmek amacıyla uzatmanın gerekliliğinden emin oldukları aşikârdır. Satania isyankârlarının gözaltına alınmasını ve onların yargılanmasını geciktiren ilave birçok nedenden bağımsız olarak tek başına bu kazanç; bahse konu bu günahkârların neden daha yakın bir zaman zarfında göz hapsine alınmadıklarını, ve neden yargılanıp yok edilmediklerini açıklamak için yeterli olacaktır.	54:6.7 (619.4) But such an extraordinary and beneficent harvest of wrongdoing could only be brought about by the wise, divine, and merciful attitude of all of Lucifer’s superiors, extending from the Constellation Fathers on Edentia to the Universal Father on Paradise. The passing of time has enhanced the consequential good to be derived from the Lucifer folly; and since the evil to be penalized was quite fully developed within a comparatively short time, it is apparent that the all-wise and farseeing universe rulers would be certain to extend the time in which to reap increasingly beneficial results. Regardless of the many additional reasons for delaying the apprehension and adjudication of the Satania rebels, this one gain would have been enough to explain why these sinners were not sooner interned, and why they have not been adjudicated and destroyed.
54:6.8 (619.5) Öngörüsü olmayan ve zaman tarafından kısıtlı fani akıllarının, evren olaylarının geleceği gören ve bütünüyle bilge olan idarecilerinin zamansal sürecini erteleyişlerini eleştirmeleri için dar görüşlü olmaları gerekir.	54:6.8 (619.5) Shortsighted and time-bound mortal minds should be slow to criticize the time delays of the farseeing and all-wise administrators of universe affairs.
54:6.9 (620.1) Bu sorunlarla ilgili insan düşüncesinin bir hatası evrim halindeki bir gezegen üzerinde evrimsel fanilerin tümünün, eğer günah dünyalarını lanetlememiş olsaydı Cennet sürecine girmeyi tercih edeceklerine dair fikirden meydana gelmektedir. Kurtuluşa erişmeyi reddetme yetkinliği, Lucifer’in isyanının meydana geldiği zaman zarfında ortaya çıkmamıştır. Fani insan her zaman, Cennet süreci ile ilgili özgür irade tercihinin bahşedilişini elinde bulundurmuştur.	54:6.9 (620.1) One error of human thinking respecting these problems consists in the idea that all evolutionary mortals on an evolving planet would choose to enter upon the Paradise career if sin had not cursed their world. The ability to decline survival does not date from the times of the Lucifer rebellion. Mortal man has always possessed the endowment of freewill choice regarding the Paradise career.
54:6.10 (620.2) Kurtuluş deneyimi içerisinde sizler yükselirken, evren kavramlarınızı derinletecek olmanıza ek olarak anlamlar ve değerlere ait ufkunuzu genişleteceksiniz; ve böylelikle siz, Lucifer ve Satan olarak neden bu tür varlıkların isyana devam etmelerine izin verildiğini daha iyi bir biçimde anlamaya yetkin olacaksınız. Siz aynı zamanda, (doğrudan olmasa da) nihai iyiliğin zaman tarafından kısıtlı olan kötülükten nasıl elde edilebileceğini daha iyi kavrayacaksınız. Cennet’e erişiminizden sonra siz gerçek anlamıyla, birincil hizmetkâr filozoflarının evren uyumunun bahse konu derin sorunlarını tartışmalarını ve onları açıklamalarını dinledikten sonra aydınlanacak ve huzura kavuşacaksınız. Ancak bu zaman zarfından sonra bile ben, akıl yönünden bütünüyle tatmin olacağınızdan kuşku duymaktayım. En azından ben, evren felsefesinin zirvesine böylelikle eriştikten sonra bile düşünce yönünden kuşku duymaktaydım. Ben; mevcut deneyim sayesinde kâinatsal hakkaniyet ve ruhsal felsefe içinde bu türden çok yan tarafı olan sorunların kavranışı için yeterli kavramsal yetkinliği elde ettiğim yer olan, aşkın evren içinde idari görevlere atanmama kadar bu karmaşık durumlara dair bütüncül bir kavrayışa sahip olmamıştım. Cennet doğrultusunda yükseldikçe siz; evren idaresinin sorunlu birçok özelliğinin, yalnızca genişlemiş deneyimsel yetkinliğe erişim ve derinleşmiş ruhsal algıya ulaşma sonrasında kavranabileceğini gittikçe artan bir biçimde öğreneceksiniz. Kâinatsal bilgelik, kâinatsal durumların anlayışı için temel nitelikte öneme sahiptir.	54:6.10 (620.2) As you ascend in the survival experience, you will broaden your universe concepts and extend your horizon of meanings and values; and thus will you be able the better to understand why such beings as Lucifer and Satan are permitted to continue in rebellion. You will also better comprehend how ultimate (if not immediate) good can be derived from time-limited evil. After you attain Paradise, you will really be enlightened and comforted when you listen to the superaphic philosophers discuss and explain these profound problems of universe adjustment. But even then, I doubt that you will be fully satisfied in your own minds. At least I was not even when I had thus attained the acme of universe philosophy. I did not achieve a full comprehension of these complexities until after I had been assigned to administrative duties in the superuniverse, where by actual experience I have acquired conceptual capacity adequate for the comprehension of such many-sided problems in cosmic equity and spiritual philosophy. As you ascend Paradiseward, you will increasingly learn that many problematic features of universe administration can only be comprehended subsequent to the acquirement of increased experiential capacity and to the achievement of enhanced spiritual insight. Cosmic wisdom is essential to the understanding of cosmic situations.
54:6.11 (620.3) [Mevcut an içerisinde Orvonton’un aşkın-evren hükümetine bağlı olan ve bu konumda Salvington Cebraili’nin talebi üzerine faaliyet gösteren, zamanın âlemleri içinde ilk sistem isyanında deneyimsel kurtuluşun bir Kudretli İleticisi tarafından sunulmuştur.]	54:6.11 (620.3) [Presented by a Mighty Messenger of experiential survival in the first system rebellion in the universes of time now attached to the superuniverse government of Orvonton and acting in this matter by request of Gabriel of Salvington.]