Εγγραφο 79		Paper 79
Η ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΩΝ ΑΝΔΙΤΩΝ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ		Andite Expansion in the Orient
79:0.1 (878.1) Η Ασία είναι η πατρίδα της ανθρώπινης φυλής. Ήταν σε μια νότια χερσόνησο αυτής της ηπείρου που γεννήθηκαν ο Άντον και η Φόντα. Στα υψίπεδα του σημερινού Αφγανιστάν, ο απόγονός τους ο Μπαντονάν ίδρυσε ένα πρωτόγονο κέντρο πολιτισμού το οποίο διατηρήθηκε για περισσότερα από μισό εκατομμύρια χρόνια. Εδώ, σ’ αυτή την ανατολική εστία της ανθρώπινης φυλής, οι λαοί του Σαντζίκ διαφοροποιήθηκαν από το Αντονικό γένος και η Ασία έγινε η πρώτη τους πατρίδα, ο πρώτος τόπος όπου κυνήγησαν, το πρώτο πεδίο των μαχών τους. Η νοτιοδυτική Ασία έγινε μάρτυρας των διαδοχικών πολιτισμών των Νταλαμεϊτιανών, των Νοδιτών, των Αδαμιτών και των Ανδιτών και από τις περιοχές αυτές οι δυναμικές του σύγχρονου πολιτισμού διεσπάρησαν στον κόσμο.		79:0.1 (878.1) ASIA is the homeland of the human race. It was on a southern peninsula of this continent that Andon and Fonta were born; in the highlands of what is now Afghanistan, their descendant Badonan founded a primitive center of culture that persisted for over one-half million years. Here at this eastern focus of the human race the Sangik peoples differentiated from the Andonic stock, and Asia was their first home, their first hunting ground, their first battlefield. Southwestern Asia witnessed the successive civilizations of Dalamatians, Nodites, Adamites, and Andites, and from these regions the potentials of modern civilization spread to the world.
1. ΟΙ ΑΝΔΙΤΕΣ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΕΣΤΑΝ ^top		1. The Andites of Turkestan ^top
79:1.1 (878.2) Για περισσότερες από είκοσι πέντε χιλιάδες χρόνια, ως το 2000, σχεδόν, π.Χ., στην καρδιά της Ευρασίας δέσποζαν, αν και φθίνοντες, οι Ανδίτες. Στις πεδιάδες του Τουρκεστάν οι Ανδίτες εστράφησαν δυτικά, γύρω από τις εσωτερικές λίμνες προς την Ευρώπη, ενώ από τα υψίπεδα της περιοχής αυτής διείσδυσαν στα ανατολικά. Το ανατολικό Τουρκεστάν (το Σινκιάνγκ) και, σε μικρότερο βαθμό, το Θιβέτ υπήρξαν οι αρχαίες πύλες δια των οποίων οι πληθυσμοί αυτοί της Μεσοποταμίας διείσδυσαν στα βουνά, προς τις βόρειες γαίες των κίτρινων ανθρώπων. Η διείσδυση των Ανδιτών της Ινδίας προχώρησε από τα υψίπεδα του Τουρκεστάν στο Παντζάμπ και από τα βοσκοτόπια του Ιράν στο Βελουχιστάν. Οι πρώιμες αυτές μεταναστεύσεις δεν ήσαν, με καμία έννοια, κατακτήσεις. Απετέλεσαν, μάλλον, τη συνεχή περιπλάνηση των φυλών των Ανδιτών στη δυτική Ινδία και την κίνα.		79:1.1 (878.2) For over twenty-five thousand years, on down to nearly 2000 b.c., the heart of Eurasia was predominantly, though diminishingly, Andite. In the lowlands of Turkestan the Andites made the westward turning around the inland lakes into Europe, while from the highlands of this region they infiltrated eastward. Eastern Turkestan (Sinkiang) and, to a lesser extent, Tibet were the ancient gateways through which these peoples of Mesopotamia penetrated the mountains to the northern lands of the yellow men. The Andite infiltration of India proceeded from the Turkestan highlands into the Punjab and from the Iranian grazing lands through Baluchistan. These earlier migrations were in no sense conquests; they were, rather, the continual drifting of the Andite tribes into western India and China.
79:1.2 (878.3) Για σχεδόν δέκα πέντε χιλιάδες χρόνια τα κέντρα του μικτού πολιτισμού των Ανδιτών διατηρήθηκαν στο λεκανοπέδιο του ποταμού Ταρίμ στο Σινκιάνγκ και στα νότια των ορεινών περιοχών του Θιβέτ, όπου οι Ανδίτες και οι Αντονίτες συγχωνεύθηκαν σε μεγάλο βαθμό. Η κοιλάδα του Ταρίμ ήταν το ανατολικότερο φυλάκιο του πραγματικού πολιτισμού των Ανδιτών. Εδώ έφτιαξαν τις αποικίες τους και δημιούργησαν εμπορικές σχέσεις με τους προοδευτικούς Κινέζους στην ανατολή και με τους Αντονίτες στο βορρά. Εκείνη την εποχή η περιοχή του Ταρίμ ήταν μια γόνιμη γη. Οι βροχοπτώσεις ήσαν άφθονες. Προς τα ανατολικά το Γκόμπι ήταν ένα ανοικτό λιβάδι, όπου οι βοσκοί σταδιακά στρέφονταν στη γεωργία. Ο πολιτισμός αυτός χάθηκε όταν οι βροχές μετακινήθηκαν νοτιοανατολικά, αλλά στον καιρό του ανταγωνίζετο την ίδια τη Μεσοποταμία.		79:1.2 (878.3) For almost fifteen thousand years centers of mixed Andite culture persisted in the basin of the Tarim River in Sinkiang and to the south in the highland regions of Tibet, where the Andites and Andonites had extensively mingled. The Tarim valley was the easternmost outpost of the true Andite culture. Here they built their settlements and entered into trade relations with the progressive Chinese to the east and with the Andonites to the north. In those days the Tarim region was a fertile land; the rainfall was plentiful. To the east the Gobi was an open grassland where the herders were gradually turning to agriculture. This civilization perished when the rain winds shifted to the southeast, but in its day it rivaled Mesopotamia itself.
79:1.3 (878.4) Ως το 8000 π.Χ. η αργά αυξανόμενη ξηρασία των ορεινών περιοχών της κεντρικής Ασίας άρχισε να οδηγεί τους Ανδίτες στις κοίτες των ποταμών και τις ακτές της θάλασσας. Αυτή η αυξανόμενη ξηρασία δεν τους έσπρωξε μόνο προς τις κοιλάδες του Νείλου, του Ευφράτη, του Ινδού και του Κίτρινου ποταμού, αλλά δημιούργησε μια καινούργια εξέλιξη στον πολιτισμό των Ανδιτών. Μία νέα τάξη ανθρώπων, οι έμποροι, άρχισε να εμφανίζεται σε μεγάλους αριθμούς.		79:1.3 (878.4) By 8000 b.c. the slowly increasing aridity of the highland regions of central Asia began to drive the Andites to the river bottoms and the seashores. This increasing drought not only drove them to the valleys of the Nile, Euphrates, Indus, and Yellow rivers, but it produced a new development in Andite civilization. A new class of men, the traders, began to appear in large numbers.
79:1.4 (879.1) Όταν οι κλιματολογικές συνθήκες έκαναν το κυνήγι μη προσοδοφόρο για τους μεταναστεύοντες Ανδίτες, αυτοί δεν ακολούθησαν την εξελικτική πορεία των παλαιότερων φυλών μεταβαλλόμενοι σε βοσκούς. Το εμπόριο και η αστική ζωή έκαναν την εμφάνισή τους. Από την Αίγυπτο μέσω της Μεσοποταμίας και του Τουρκεστάν ως τους ποταμούς της Κίνας και της Ινδίας, οι περισσότερο πολιτισμένες φυλές άρχισαν να συγκεντρώνονται σε πόλεις αφιερωμένες στις κατασκευές και τις συναλλαγές. Η Αντόνια έγινε η εμπορική μητρόπολη της κεντρικής Ασίας, όντας κτισμένη κοντά στη σημερινή πόλη του Ασκαμπάντ. Το εμπόριο των λίθων, των μετάλλων, του ξύλου και των κεραμικών επιταχύνθηκε στην ξηρά αλλά και στη θάλασσα.		79:1.4 (879.1) When climatic conditions made hunting unprofitable for the migrating Andites, they did not follow the evolutionary course of the older races by becoming herders. Commerce and urban life made their appearance. From Egypt through Mesopotamia and Turkestan to the rivers of China and India, the more highly civilized tribes began to assemble in cities devoted to manufacture and trade. Adonia became the central Asian commercial metropolis, being located near the present city of Ashkhabad. Commerce in stone, metal, wood, and pottery was accelerated on both land and water.
79:1.5 (879.2) Η διαρκώς αυξανόμενη, όμως, ξηρασία οδήγησε, σταδιακά, στη μεγάλη έξοδο των Ανδιτών από τις περιοχές νότια και ανατολικά της Κασπίας Θάλασσας. Η παλίρροια της μετανάστευσης άρχισε να αλλάζει πορεία από τα βόρεια προς τα νότια και οι Βαβυλώνιοι ιππείς άρχισαν να μπαίνουν στη Μεσοποταμία.		79:1.5 (879.2) But ever-increasing drought gradually brought about the great Andite exodus from the lands south and east of the Caspian Sea. The tide of migration began to veer from northward to southward, and the Babylonian cavalrymen began to push into Mesopotamia.
79:1.6 (879.3) Η αυξανόμενη ξηρασία στην κεντρική Ασία επέδρασε περαιτέρω στο να μειωθεί ο πληθυσμός και στο να γίνουν αυτοί οι λαοί λιγότερο φιλοπόλεμοι. Και όταν οι φθίνουσες βροχοπτώσεις στο βορρά ανάγκασαν τους νομάδες Αντονίτες να πάνε προς το νότο, έγινε μια τρομακτική έξοδος των Ανδιτών από το Τουρκεστάν. Αυτή είναι η τελευταία μετακίνηση των αποκαλούμενων Άριων στην Ανατολή και την Ινδία. Κορύφωσε τη μακρόχρονη αυτή διασπορά των μικτών απογόνων του Αδάμ κατά την οποία κάθε Ασιατικός λαός, αλλά και το μεγαλύτερο μέρος των λαών των νησιών του Ειρηνικού βελτιώθηκαν, ως ένα βαθμό, από τις ανώτερες αυτές φυλές.		79:1.6 (879.3) Increasing aridity in central Asia further operated to reduce population and to render these people less warlike; and when the diminishing rainfall to the north forced the nomadic Andonites southward, there was a tremendous exodus of Andites from Turkestan. This is the terminal movement of the so-called Aryans into the Levant and India. It culminated that long dispersal of the mixed descendants of Adam during which every Asiatic and most of the island peoples of the Pacific were to some extent improved by these superior races.
79:1.7 (879.4) Έτσι, ενώ διασπείρονταν στο Ανατολικό Ημισφαίριο, οι Ανδίτες εξορίσθηκαν από τις πατρίδες τους στη Μεσοποταμία και το Τουρκεστάν, αφού ήταν αυτή η εκτεταμένη προς νότο μετακίνηση των Αντονιτών που διέλυσε τους Ανδίτες στην κεντρική Ασία, ως το σημείο, σχεδόν, της εξαφάνισης.		79:1.7 (879.4) Thus, while they dispersed over the Eastern Hemisphere, the Andites were dispossessed of their homelands in Mesopotamia and Turkestan, for it was this extensive southward movement of Andonites that diluted the Andites in central Asia nearly to the vanishing point.
79:1.8 (879.5) Ωστόσο, ακόμα και κατά τον εικοστό, μετά Χριστόν, αιώνα, υπάρχουν ίχνη του αίματος των Ανδιτών μεταξύ των λαών του Τουράν και του Θιβέτ, όπως αυτό επιβεβαιώνεται από τους τύπους αίματος που κατά διαστήματα βρίσκονται σ’ αυτές τις περιοχές. Τα παλιά Κινεζικά χρονικά αναφέρουν την παρουσία κοκκινόμαλλων νομάδων στα βόρεια των φιλήσυχων αποικιών του Κίτρινου Ποταμού, ενώ επιπλέον υπάρχουν εικονογραφήσεις οι οποίες πιστά καταγράφουν την παρουσία τόσο των ξανθών Ανδιτών, όσο και των μελαχρινών Μογγολικών τύπων στη λεκάνη του Ταρίμ εκείνης της εποχής.		79:1.8 (879.5) But even in the twentieth century after Christ there are traces of Andite blood among the Turanian and Tibetan peoples, as is witnessed by the blond types occasionally found in these regions. The early Chinese annals record the presence of the red-haired nomads to the north of the peaceful settlements of the Yellow River, and there still remain paintings which faithfully record the presence of both the blond-Andite and the brunet-Mongolian types in the Tarim basin of long ago.
79:1.9 (879.6) Η τελευταία μεγάλη εκδήλωση της χαμένης στρατιωτικής ιδιοφυΐας των Ανδιτών της κεντρικής Ασίας έγινε το 1200 μ.Χ., όταν οι Μογγόλοι, υπό τον Τζένκις Χαν άρχισαν την κατάκτηση του μεγαλύτερου τμήματος της Ασιατικής ηπείρου. Και, όπως οι Ανδίτες του παλιού καιρού, οι πολεμιστές αυτοί κήρυξαν την ύπαρξη «ενός θεού εν ουρανοίς». Η πρώιμη διάσπαση της αυτοκρατορίας τους καθυστέρησε για πάρα πολύ καιρό την πολιτισμική επαφή μεταξύ της Δύσης και της Ανατολής και εμπόδισε σε μεγάλο βαθμό την ανάπτυξη της μονοθεϊστικής αντίληψης στην Ασία.		79:1.9 (879.6) The last great manifestation of the submerged military genius of the central Asiatic Andites was in a.d. 1200, when the Mongols under Genghis Khan began the conquest of the greater portion of the Asiatic continent. And like the Andites of old, these warriors proclaimed the existence of “one God in heaven.” The early breakup of their empire long delayed cultural intercourse between Occident and Orient and greatly handicapped the growth of the monotheistic concept in Asia.
2. Η ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΔΙΤΕΣ ^top		2. The Andite Conquest of India ^top
79:2.1 (879.7) Η Ινδία είναι η μοναδική περιοχή όπου όλες οι φυλές της Ουράντια συγχωνεύθηκαν, με την εισβολή των Ανδιτών να προσθέτει τους τελευταίους γόνους. Στα υψίπεδα βορειοδυτικά της Ινδίας γεννήθηκαν οι φυλές Σαντζίκ και, χωρίς εξαίρεση, μέλη από την κάθε μία εισέβαλαν στην υπο-ήπειρο της Ινδίας των πρώιμων καιρών τους, αφήνοντας πίσω τους την πλέον ετερογενοποιημένη φυλετική ανάμιξη που υπήρξε ποτέ στην Ουράντια. Η αρχαία Ινδία λειτούργησε ως λεκάνη σύλληψης των φυλών που μετανάστευαν. Η βάση της χερσονήσου ήταν παλαιότερα κάπως στενότερη από όσο σήμερα, με μεγάλο μέρος των δέλτα του Γάγγη και του Ινδού να αποτελούν το έργο των τελευταίων πενήντα χιλιάδων χρόνων.		79:2.1 (879.7) India is the only locality where all the Urantia races were blended, the Andite invasion adding the last stock. In the highlands northwest of India the Sangik races came into existence, and without exception members of each penetrated the subcontinent of India in their early days, leaving behind them the most heterogeneous race mixture ever to exist on Urantia. Ancient India acted as a catch basin for the migrating races. The base of the peninsula was formerly somewhat narrower than now, much of the deltas of the Ganges and Indus being the work of the last fifty thousand years.
79:2.2 (879.8) Οι παλαιότερες αναμίξεις των φυλών στην Ινδία αποτελούσαν συγχώνευση των κόκκινων και κίτρινων φυλών που μετανάστευαν με τους ιθαγενείς Αντονίτες. Η ομάδα αυτή εξασθένησε αργότερα απορροφώντας το μεγαλύτερο μέρος των χαμένων πράσινων ανθρώπων της ανατολής καθώς επίσης και μεγάλους αριθμούς της πορτοκαλόχρωμης φυλής, βελτιώθηκε ελαφρά με την περιορισμένη ανάμιξη με τους γαλάζιους ανθρώπους, αλλά υπέφερε εξαιρετικά από την αφομοίωση μεγάλων αριθμών της μαύρης φυλής. Ωστόσο, οι αποκαλούμενοι ιθαγενείς της Ινδίας δύσκολα μπορούν να θεωρηθούν αντιπροσωπευτικοί αυτών των αρχικών πληθυσμών. Είναι, μάλλον, ο κατώτατος οριακός πληθυσμός στα νότια και ανατολικά, που δεν απορροφήθηκε ποτέ εντελώς είτε από τους Ανδίτες, είτε από αργότερα εμφανισθέντες Άριους εξαδέλφους τους.		79:2.2 (879.8) The earliest race mixtures in India were a blending of the migrating red and yellow races with the aboriginal Andonites. This group was later weakened by absorbing the greater portion of the extinct eastern green peoples as well as large numbers of the orange race, was slightly improved through limited admixture with the blue man, but suffered exceedingly through assimilation of large numbers of the indigo race. But the so-called aborigines of India are hardly representative of these early people; they are rather the most inferior southern and eastern fringe, which was never fully absorbed by either the early Andites or their later appearing Aryan cousins.
79:2.3 (880.1) Ως το 20,000 π.Χ. ο πληθυσμός της δυτικής Ινδίας είχε ήδη επηρεασθεί από το Αδαμικό αίμα και ποτέ στην ιστορία της Ουράντια, ένας πληθυσμός, δεν συμπεριέλαβε τόσες πολλές φυλές. Ήταν, ωστόσο, ατυχές το ότι κυριάρχησαν τα δευτερεύοντα γένη των Σαντζίκ και υπήρξε, πράγματι, ολέθριο το ότι και οι γαλάζιοι και οι κόκκινοι άνθρωποι χάθηκαν σε τόσο μεγάλο βαθμό από το φυλετικό αυτό χωνευτήρι του παρελθόντος. Περισσότερα από τα κύρια γένη των Σαντζίκ θα είχαν εξαιρετικά συνεισφέρει στην αύξηση αυτού που θα μπορούσε να είχε γίνει ένας ακόμη μεγαλύτερος πολιτισμός. Όπως εξελίχθηκε, ο κόκκινος άνθρωπος αυτοκατεστρέφετο στην Αμερική, ο γαλάζιος άνθρωπος περνούσε καλά στη Ευρώπη και οι αρχικοί απόγονοι του Αδάμ (και οι περισσότεροι από τους μεταγενέστερους) ελάχιστη επιθυμία εξεδήλωναν να αναμιχθούν με σκουρότερου χρώματος ανθρώπους, είτε βρίσκονταν στην Ινδία, την Αφρική, είτε αλλού.		79:2.3 (880.1) By 20,000 b.c. the population of western India had already become tinged with the Adamic blood, and never in the history of Urantia did any one people combine so many different races. But it was unfortunate that the secondary Sangik strains predominated, and it was a real calamity that both the blue and the red man were so largely missing from this racial melting pot of long ago; more of the primary Sangik strains would have contributed very much toward the enhancement of what might have been an even greater civilization. As it developed, the red man was destroying himself in the Americas, the blue man was disporting himself in Europe, and the early descendants of Adam (and most of the later ones) exhibited little desire to admix with the darker colored peoples, whether in India, Africa, or elsewhere.
79:2.4 (880.2) Γύρω στο 15,000 π.Χ. η αυξανόμενη πληθυσμιακή πίεση σ’ ολόκληρο το Τουρκεστάν και το Ιράν προκάλεσε την πρώτη πραγματικά εκτεταμένη μετακίνηση των Ανδιτών προς την Ινδία. Για περισσότερα από χίλια πεντακόσια χρόνια οι ανώτεροι αυτοί λαοί ξεχύνονταν στα υψίπεδα του Βελουχιστάν και διασκορπίζονταν στις κοιλάδες του Ινδού και του Γάγγη , ενώ κινούνταν αργά προς το νότο, στο Ντεκκάν. Η πίεση αυτή των Ανδιτών από τα βορειοδυτικά οδήγησε πολλούς από τους κατώτερους λαούς των νότιων και ανατολικών περιοχών στην Βιρμανία και τη νότια Κίνα, αλλά όχι αρκετά, ώστε να διασωθούν οι εισβολείς από τη φυλετική εξάλειψη.		79:2.4 (880.2) About 15,000 b.c. increasing population pressure throughout Turkestan and Iran occasioned the first really extensive Andite movement toward India. For over fifteen centuries these superior peoples poured in through the highlands of Baluchistan, spreading out over the valleys of the Indus and Ganges and slowly moving southward into the Deccan. This Andite pressure from the northwest drove many of the southern and eastern inferiors into Burma and southern China but not sufficiently to save the invaders from racial obliteration.
79:2.5 (880.3) Η αδυναμία της Ινδίας να ηγεμονεύσει στην Ευρασία υπήρξε κατά μέγα μέρος θέμα τοπογραφίας. Η πληθυσμιακή πίεση από το βορρά συνώστισε, μόνο, την πλειονότητα του πληθυσμού προς το νότο, στη φθίνουσα περιοχή του Ντεκκάν, την οποία περιτριγύριζε από παντού η θάλασσα. Αν υπήρχαν γειτονικές περιοχές για να μεταναστεύσουν, τότε οι κατώτεροι θα είχαν διασκορπισθεί προς κάθε κατεύθυνση και τα ανώτερα γένη θα είχαν κατακτήσει έναν ανώτερο πολιτισμό.		79:2.5 (880.3) The failure of India to achieve the hegemony of Eurasia was largely a matter of topography; population pressure from the north only crowded the majority of the people southward into the decreasing territory of the Deccan, surrounded on all sides by the sea. Had there been adjacent lands for emigration, then would the inferiors have been crowded out in all directions, and the superior stocks would have achieved a higher civilization.
79:2.6 (880.4) Όπως ήταν, όμως, τα πράγματα, αυτοί οι πρώιμοι Ανδίτες κατακτητές έκαναν μία απελπισμένη προσπάθεια να διατηρήσουν την ταυτότητά τους και να αναχαιτίσουν το ρεύμα του φυλετικού καταποντισμού θεσπίζοντας αυστηρούς περιορισμούς σχετικά με την επιγαμία. Παρά ταύτα, Οι Ανδίτες είχαν εξαφανισθεί ως το 10,000 π.Χ., αλλά το σύνολο της μάζας του πληθυσμού βελτιώθηκε σημαντικά από την απορρόφηση αυτή.		79:2.6 (880.4) As it was, these earlier Andite conquerors made a desperate attempt to preserve their identity and stem the tide of racial engulfment by the establishment of rigid restrictions regarding intermarriage. Nonetheless, the Andites had become submerged by 10,000 b.c., but the whole mass of the people had been markedly improved by this absorption.
79:2.7 (880.5) Η φυλετική ανάμιξη είναι πάντα επωφελής στο ότι ευνοεί το πολύμορφο της κουλτούρας και προωθεί τον προοδευτικό πολιτισμό, αν όμως, κυριαρχήσουν τα κατώτερα φυλετικά γένη, τα επιτεύγματα αυτά θα είναι βραχύβια. Μία πολυγλωσσική κουλτούρα μπορεί να διατηρηθεί μόνον εάν τα ανώτερα γένη αναπαραχθούν σε ένα ασφαλές περιθώριο από τα κατώτερα. Ο ανεξέλεγκτος πολλαπλασιασμός των κατώτερων, με φθίνουσα αναπαραγωγή των ανώτερων, είναι σαφώς αυτοκτονικός για τον εξανθρωπιστικό πολιτισμό.		79:2.7 (880.5) Race mixture is always advantageous in that it favors versatility of culture and makes for a progressive civilization, but if the inferior elements of racial stocks predominate, such achievements will be short-lived. A polyglot culture can be preserved only if the superior stocks reproduce themselves in a safe margin over the inferior. Unrestrained multiplication of inferiors, with decreasing reproduction of superiors, is unfailingly suicidal of cultural civilization.
79:2.8 (880.6) Αν ο αριθμός των Ανδιτών κατακτητών ήταν τρεις φορές μεγαλύτερος από όσο υπήρξε, ή, αν είχαν εκδιώξει, ή τουλάχιστον καταστρέψει το, τουλάχιστον, ανεπιθύμητο, ένα τρίτο των μικτών πορτοκαλο-πράσινο-μαύρων κατοίκων, τότε η Ινδία θα είχε γίνει ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα εξανθρωπιστικού πολιτισμού στον κόσμο και αναμφίβολα θα είχε προσελκύσει περισσότερα από τα μεταγενέστερα ρεύματα των Μεσοποταμίων που έρευσαν στο Τουρκεστάν και από εκεί βόρεια, προς την Ευρώπη.		79:2.8 (880.6) Had the Andite conquerors been in numbers three times what they were, or had they driven out or destroyed the least desirable third of the mixed orange-green-indigo inhabitants, then would India have become one of the world’s leading centers of cultural civilization and undoubtedly would have attracted more of the later waves of Mesopotamians that flowed into Turkestan and thence northward to Europe.
3. Η ΔΡΑΒΙΔΙΑΝΗ ΙΝΔΙΑ ^top		3. Dravidian India ^top
79:3.1 (881.1) Η ανάμιξη των κατακτητών Ανδιτών στην Ινδία με το εντόπιο γένος είχε, τελικά, ως αποτέλεσμα το μικτό αυτό πληθυσμό που ονομάσθηκε Δραβιδιανός. Οι παλαιότεροι και καθαρότεροι Δραβιδιανή διέθεταν μεγάλες ικανότητες πολιτισμικών επιτευγμάτων, οι οποίες εξασθενούσαν καθώς η Αντιτική τους κληρονομιά έφθινε προοδευτικά. Και αυτό είναι που καταδίκασε τον αναπτυσσόμενο πολιτισμό της Ινδίας δώδεκα, σχεδόν, χιλιάδες χρόνια πριν. Η έκχυση, όμως, έστω και αυτής της μικρής ποσότητας του αίματος του Αδάμ, προκάλεσε αξιοσημείωτη επιτάχυνση στην κοινωνική εξέλιξη. Το σύνθετο αυτό γένος δημιούργησε τον πλέον πολύμορφο πολιτισμό της εποχής του στη γη.		79:3.1 (881.1) The blending of the Andite conquerors of India with the native stock eventually resulted in that mixed people which has been called Dravidian. The earlier and purer Dravidians possessed a great capacity for cultural achievement, which was continuously weakened as their Andite inheritance became progressively attenuated. And this is what doomed the budding civilization of India almost twelve thousand years ago. But the infusion of even this small amount of the blood of Adam produced a marked acceleration in social development. This composite stock immediately produced the most versatile civilization then on earth.
79:3.2 (881.2) Σύντομα αφού κατέκτησαν την Ινδία, οι Δραβιδιανοί Ανδίτες έχασαν την φυλετική και την πολιτισμική τους επαφή με την Μεσοποταμία, ωστόσο, η μετέπειτα διεύρυνση των θαλάσσιων συγκοινωνιών και οι πορείες των καραβανιών αποκατέστησαν τις επαφές αυτές. Και καμία στιγμή, μέσα στα τελευταία δέκα χιλιάδες χρόνια, δεν διακόπηκε εντελώς η επικοινωνία της Ινδίας με τη Μεσοποταμία στη δύση και την Κίνα στην ανατολή, παρά το ότι τα βουνά που λειτουργούν ως φυσικά εμπόδια ευνόησαν πολύ την επαφή με τη δύση.		79:3.2 (881.2) Not long after conquering India, the Dravidian Andites lost their racial and cultural contact with Mesopotamia, but the later opening up of the sea lanes and the caravan routes re-established these connections; and at no time within the last ten thousand years has India ever been entirely out of touch with Mesopotamia on the west and China to the east, although the mountain barriers greatly favored western intercourse.
79:3.3 (881.3) Ο ανώτερος πολιτισμός και οι θρησκευτική παιδεία των λαών της Ινδίας χρονολογούνται από τους πρώτους καιρούς της κυριαρχίας των Δραβιδιανών και οφείλονται, εν μέρει, στο γεγονός ότι πολύ μεγάλο μέρος του ιερατείου των Σεθιτών εισήλθε στην Ινδία, με τις εισβολές τόσο των Ανδιτών, αρχικά, όσο και των Αρίων, αργότερα. Το νήμα του μονοθεϊσμού που διέτρεξε ολόκληρη την ιστορία της θρησκείας στην Ινδία, αρχίζει, λοιπόν, από τις διδασκαλίες των Αδαμιτών στο δεύτερο κήπο.		79:3.3 (881.3) The superior culture and religious leanings of the peoples of India date from the early times of Dravidian domination and are due, in part, to the fact that so many of the Sethite priesthood entered India, both in the earlier Andite and in the later Aryan invasions. The thread of monotheism running through the religious history of India thus stems from the teachings of the Adamites in the second garden.
79:3.4 (881.4) Ήδη από το 16000 π.Χ., μια ομάδα εκατό Σεθιτών ιερέων πήγε στην Ινδία και πολύ γρήγορα επέτυχε την θρησκευτική κατάκτηση του δυτικού μισού αυτού του πολύγλωσσου λαού. Η θρησκεία τους, ωστόσο, δεν διήρκεσε. Μέσα σε πέντε χιλιάδες χρόνια τα δόγματά τους για την Αγία Τριάδα του Παραδείσου εκφυλίσθηκαν στο τριαδικό σύμβολο του θεού της φωτιάς.		79:3.4 (881.4) As early as 16,000 b.c. a company of one hundred Sethite priests entered India and very nearly achieved the religious conquest of the western half of that polyglot people. But their religion did not persist. Within five thousand years their doctrines of the Paradise Trinity had degenerated into the triune symbol of the fire god.
79:3.5 (881.5) Ωστόσο, για περισσότερα από επτά χιλιάδες χρόνια, ως το τέλος των μεταναστεύσεων των Ανδιτών, η θρησκευτική κατάσταση των κατοίκων της Ινδίας ήταν κατά πολύ ανώτερη από εκείνη του υπόλοιπου κόσμου. Κατά την εποχή αυτή φαίνεται ότι η Ινδία ανέπτυξε τον μεγαλύτερο ανθρωπιστικό, θρησκευτικό, φιλοσοφικό και εμπορικό πολιτισμό του κόσμου. Και αν δεν είχε επισυμβεί η ολοκληρωτική εξαφάνιση των Ανδιτών από τους λαούς του νότου, το πεπρωμένο αυτό θα είχε, πιθανότατα, ολοκληρωθεί.		79:3.5 (881.5) But for more than seven thousand years, down to the end of the Andite migrations, the religious status of the inhabitants of India was far above that of the world at large. During these times India bid fair to produce the leading cultural, religious, philosophic, and commercial civilization of the world. And but for the complete submergence of the Andites by the peoples of the south, this destiny would probably have been realized.
79:3.6 (881.6) Τα Δραβιδιανά κέντρα του πολιτισμού βρίσκονταν στις κοιλάδες των ποταμών, κυρίως του Ινδού και του Γάγγη, αλλά και την κοιλάδα Ντεκκάν, κατά μήκος των τριών ποταμών που κυλούν μέσα από το ανατολικό Γκατς προς τη θάλασσα. Οι αποικίες κατά μήκος των ακτογραμμών του Δυτικού Γκατς όφειλαν την κυριαρχία τους στις ναυτιλιακές σχέσεις με τη Σουμερία.		79:3.6 (881.6) The Dravidian centers of culture were located in the river valleys, principally of the Indus and Ganges, and in the Deccan along the three great rivers flowing through the Eastern Ghats to the sea. The settlements along the seacoast of the Western Ghats owed their prominence to maritime relationships with Sumeria.
79:3.7 (881.7) Οι Δραβιδιανοί ήσαν ανάμεσα στους πρώτους πληθυσμούς που έκτισαν πόλεις και που ασχολήθηκαν με εκτεταμένες εισαγωγικές και εξαγωγικές επιχειρήσεις, τόσο δια ξηράς, όσο και δια θαλάσσης. Ως το 7000 π.Χ. καραβάνια από καμήλες έκαναν τακτικά ταξίδια προς τη μακρινή Μεσοποταμία. Η Δραβιδιανή ναυτιλία προωθείτο προς τις ακτές, μέσω της Αραβικής Θάλασσας προς τις Σουμερικές πόλεις του Περσικού Κόλπου και αποτολμούσε επικίνδυνα ταξίδια στα νερά του Κόλπου της Βεγγάλης, ως τις Ανατολικές Ινδίες. Ένα αλφάβητο, μαζί με την τέχνη της γραφής, εισήχθη από τη Σουμερία από αυτούς τους θαλασσινούς και εμπόρους.		79:3.7 (881.7) The Dravidians were among the earliest peoples to build cities and to engage in an extensive export and import business, both by land and sea. By 7000 b.c. camel trains were making regular trips to distant Mesopotamia; Dravidian shipping was pushing coastwise across the Arabian Sea to the Sumerian cities of the Persian Gulf and was venturing on the waters of the Bay of Bengal as far as the East Indies. An alphabet, together with the art of writing, was imported from Sumeria by these seafarers and merchants.
79:3.8 (881.8) Οι εμπορικές αυτές σχέσεις συνέβαλαν πολύ στην περαιτέρω διαποίκιλση μιας κοσμοπολίτικης κουλτούρας, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την άμεση εμφάνιση πολλών από τις εκλεπτύνσεις, ακόμη και της πολυτέλειας της αστικής ζωής. Όταν οι μετέπειτα εμφανιζόμενοι Άριοι εισέβαλαν στην Ινδία δεν αναγνώρισαν στους Δραβιδιανούς τους μακρινούς Ανδίτες εξαδέλφους τους κάτω από τις φυλές Σαντζίκ, βρήκαν, όμως, ένα πολύ προηγμένο πολιτισμό. Παρά τους βιολογικούς περιορισμούς, οι Δραβιδιανοί ίδρυσαν έναν ανώτερο πολιτισμό. Διεσπάρη σε μεγάλο βαθμό σ’ ολόκληρη την Ινδία και επέζησε ως τους σύγχρονους καιρούς στο Ντεκκάν.		79:3.8 (881.8) These commercial relationships greatly contributed to the further diversification of a cosmopolitan culture, resulting in the early appearance of many of the refinements and even luxuries of urban life. When the later appearing Aryans entered India, they did not recognize in the Dravidians their Andite cousins submerged in the Sangik races, but they did find a well-advanced civilization. Despite biologic limitations, the Dravidians founded a superior civilization. It was well diffused throughout all India and has survived on down to modern times in the Deccan.
4. Η ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΩΝ ΑΡΙΩΝ ΣΤΗΝ ΙΝΔΙΑ ^top		4. The Aryan Invasion of India ^top
79:4.1 (882.1) Η δεύτερη εισβολή των Ανδιτών στην Ινδία υπήρξε η εισβολή των Αρίων κατά τη διάρκεια μιας περιόδου πεντακοσίων, σχεδόν, ετών, στο μέσο της τρίτης προ Χριστού χιλιετίας. Αυτή η μετανάστευση σήμανε την τελική έξοδο των Ανδιτών από την πατρίδας τους, στο Τουρκεστάν.		79:4.1 (882.1) The second Andite penetration of India was the Aryan invasion during a period of almost five hundred years in the middle of the third millennium before Christ. This migration marked the terminal exodus of the Andites from their homelands in Turkestan.
79:4.2 (882.2) Τα πρώτα κέντρα των Αρίων ήταν διασκορπισμένα στο βόρειο μισό της Ινδίας, κυρίως στα βορειοδυτικά. Οι εισβολείς αυτοί ουδέποτε ολοκλήρωσαν την κατάκτηση της χώρας και εξ αυτού(*) η εισβολή τους ακυρώθηκε αφού οι ελαττούμενοι αριθμοί τους, τους έκαναν ευάλωτους στην απορρόφηση από τους Δραβιδιανούς του νότου, που με τη σειρά τους κατέκλυσαν ολόκληρη τη χερσόνησο, εκτός της περιοχής των Ιμαλαΐων.		79:4.2 (882.2) The early Aryan centers were scattered over the northern half of India, notably in the northwest. These invaders never completed the conquest of the country and subsequently met their undoing in this neglect since their lesser numbers made them vulnerable to absorption by the Dravidians of the south, who subsequently overran the entire peninsula except the Himalayan provinces.
79:4.3 (882.3) Οι Άριοι ελάχιστα επέδρασαν από φυλετικής πλευράς στην Ινδία, εκτός των βόρειων περιοχών. Στο Ντεκκάν η επίδρασή τους περισσότερο πολιτιστική και θρησκευτική παρά φυλετική. Η μεγαλύτερη διατήρηση του Άριου αίματος στη βόρεια Ινδία δεν οφείλεται μόνο στην παρουσία τους στις περιοχές αυτές σε μεγαλύτερους αριθμούς, αλλά επίσης στο ότι ενισχύθηκαν από μετέπειτα κατακτητές, εμπόρους και ιεραπόστολους. Έως τον πρώτο προ Χριστού αιώνα υπήρξε μία συνεχής διείσδυση Άριου αίματος στο Παντζάμπ, με την τελευταία εισροή να ακολουθείται από τις εκστρατείες των Ελληνιστικών λαών.		79:4.3 (882.3) The Aryans made very little racial impression on India except in the northern provinces. In the Deccan their influence was cultural and religious more than racial. The greater persistence of the so-called Aryan blood in northern India is not only due to their presence in these regions in greater numbers but also because they were reinforced by later conquerors, traders, and missionaries. Right on down to the first century before Christ there was a continuous infiltration of Aryan blood into the Punjab, the last influx being attendant upon the campaigns of the Hellenistic peoples.
79:4.4 (882.4) Στην πεδιάδα του Γάγγη οι Άριοι και οι Δραβιδιανοί αναμίχθηκαν, τελικά, για να δημιουργήσουν έναν ανώτερο πολιτισμό και το κέντρο αυτό ενισχύθηκε αργότερα δια της από βορράν συνεισφοράς η οποία ήλθε από την Κίνα.		79:4.4 (882.4) On the Gangetic plain Aryan and Dravidian eventually mingled to produce a high culture, and this center was later reinforced by contributions from the northeast, coming from China.
79:4.5 (882.5) Στην Ινδία άνθισαν πολλά είδη κοινωνικής οργάνωσης κατά καιρούς, από τα ημι-δημοκρατικά συστήματα των Αρίων, ως τις δεσποτικές και μοναρχικές μορφές διακυβέρνησης. Το εντονότερο, ωστόσο, χαρακτηριστικό της κοινωνίας ήταν η διατήρηση των μεγάλων κοινωνικών καστών οι οποίες θεσπίστηκαν από τους Άριους σε μια προσπάθεια να διαιωνίσουν την φυλετική τους ταυτότητα. Αυτό το περίτεχνο σύστημα κοινωνικού διαχωρισμού διατηρήθηκε μέχρι σήμερα.		79:4.5 (882.5) In India many types of social organizations flourished from time to time, from the semidemocratic systems of the Aryans to despotic and monarchial forms of government. But the most characteristic feature of society was the persistence of the great social castes that were instituted by the Aryans in an effort to perpetuate racial identity. This elaborate caste system has been preserved on down to the present time.
79:4.6 (882.6) Από τις τέσσερις μεγάλες κάστες οι υπήρχαν, όλες εκτός της πρώτης θεσπίσθηκαν στη μάταιη προσπάθεια να εμποδιστεί η φυλετική ανάμιξη των Άριων κατακτητών με τους κατώτερους υποτελείς τους. Η αρχαιότερη, όμως, κάστα, οι διδάσκαλοι-ιερείς, κατάγεται από τους Σεθίτες. Οι Βραχμάνοι του εικοστού, μετά Χριστόν, αιώνα είναι οι κατ’ ευθείαν πολιτισμικοί απόγονοι των ιερέων του δεύτερου κήπου, παρά το ότι οι διδασκαλίες τους διαφέρουν πάρα πολύ από εκείνες των ένδοξων προπατόρων τους.		79:4.6 (882.6) Of the four great castes, all but the first were established in the futile effort to prevent racial amalgamation of the Aryan conquerors with their inferior subjects. But the premier caste, the teacher-priests, stems from the Sethites; the Brahmans of the twentieth century after Christ are the lineal cultural descendants of the priests of the second garden, albeit their teachings differ greatly from those of their illustrious predecessors.
79:4.7 (882.7) Όταν οι Άριοι εισέβαλαν στην Ινδία, έφεραν μαζί τους τις απόψεις τους περί του Θείου, όπως αυτές είχαν διατηρηθεί στις αργοπορημένες θρησκευτικές παραδόσεις του δεύτερου κήπου. Οι Βραχμάνοι ιερείς, όμως, δεν μπόρεσαν ποτέ να αντισταθούν στην παγανιστική ορμή που διογκώθηκε από την αιφνίδια επαφή τους με τις κατώτερες θρησκείες της Ντεκκάν, μετά την φυλετική εξάλειψη των Αρίων. Έτσι, το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού περιέπεσε στην εξάρτηση των εξανδραποδιστικών προλήψεων των κατώτερων θρησκειών. Και έτσι ήταν που η Ινδία απέτυχε να δημιουργήσει τον ανώτερο πολιτισμό, ο οποίος είχε προαναγγελθεί σε παλιότερους χρόνους.		79:4.7 (882.7) When the Aryans entered India, they brought with them their concepts of Deity as they had been preserved in the lingering traditions of the religion of the second garden. But the Brahman priests were never able to withstand the pagan momentum built up by the sudden contact with the inferior religions of the Deccan after the racial obliteration of the Aryans. Thus the vast majority of the population fell into the bondage of the enslaving superstitions of inferior religions; and so it was that India failed to produce the high civilization which had been foreshadowed in earlier times.
79:4.8 (882.8) Η πνευματική αφύπνιση του έκτου προ Χριστού αιώνα δεν διατηρήθηκε στην Ινδία και είχε χαθεί ήδη πριν από την εισβολή των Μωαμεθανών. Ωστόσο, μια μέρα μπορεί να εμφανισθεί ένας νέος Γκαουτάμα για να οδηγήσει την Ινδία στην αναζήτηση του ζώντος Θεού και τότε ο κόσμος θα δει τους καρπούς τους πολιτισμικού δυναμικού ενός πολύπλευρου λαού που για τόσους αιώνες βρισκόταν σε κωματώδη κατάσταση κάτω από την αδρανοποιητική επίδραση ενός μη προοδευτικού θρησκευτικού οράματος.		79:4.8 (882.8) The spiritual awakening of the sixth century before Christ did not persist in India, having died out even before the Mohammedan invasion. But someday a greater Gautama may arise to lead all India in the search for the living God, and then the world will observe the fruition of the cultural potentialities of a versatile people so long comatose under the benumbing influence of an unprogressing spiritual vision.
79:4.9 (883.1) Ο πολιτισμός πράγματι στηρίζεται σε βιολογικό υπόβαθρο, αλλά η κάστα από μόνη της δεν μπόρεσε να διαιωνίσει τον πολιτισμό των Αρίων, αφού η θρησκεία, η πραγματική θρησκεία, είναι η απαραίτητη πηγή της ανώτερης εκείνης ενέργειας που οδηγεί τους ανθρώπους στο να εγκαθιδρύσουν έναν ανώτερο πολιτισμό βασισμένο στην αδελφοσύνη των ανθρώπων.		79:4.9 (883.1) Culture does rest on a biologic foundation, but caste alone could not perpetuate the Aryan culture, for religion, true religion, is the indispensable source of that higher energy which drives men to establish a superior civilization based on human brotherhood.
5. Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ Ο ΚΙΤΡΙΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ^top		5. Red Man and Yellow Man ^top
79:5.1 (883.2) Ενώ η ιστορία της Ινδίας είναι αυτή της κατάκτησης των Ανδιτών και η τελική τους καταβύθιση στους παλαιότερους εξελικτικούς πληθυσμούς, η αφήγηση για την ανατολική Ασία αφορά περισσότερο στους αρχικούς Σαντζίκ, ιδιαίτερα στον κόκκινο άνθρωπο και τον κίτρινο άνθρωπο. Αυτές οι δύο φυλές διέφυγαν σε μεγάλο βαθμό την επιμειξία με το εκφυλισμένο γένος των Νεαντερτάλιων το οποίο καθυστέρησε πάρα πολύ τον γαλάζιο άνθρωπο στην Ευρώπη, προφυλάσσοντας, έτσι το ανώτερο δυναμικό του πρώιμου τύπου Σαντζίκ.		79:5.1 (883.2) While the story of India is that of Andite conquest and eventual submergence in the older evolutionary peoples, the narrative of eastern Asia is more properly that of the primary Sangiks, particularly the red man and the yellow man. These two races largely escaped that admixture with the debased Neanderthal strain which so greatly retarded the blue man in Europe, thus preserving the superior potential of the primary Sangik type.
79:5.2 (883.3) Ενώ οι πρώτοι Νεαντερτάλιοι είχαν εξαπλωθεί σ’ ολόκληρο το εύρος της Ευρασίας, η ανατολική πτέρυγα ήταν η πλέον μολυσμένη με εκφυλισμένα ζωικά γένη. Οι υπανθρώπινοι αυτοί τύποι ωθήθηκαν προς το νότο από τον πέμπτο παγετώνα, από το ίδιο στρώμα πάγου που για τόσα πολλά χρόνια εμπόδισε τη μετανάστευση των Σαντζίκ στην ανατολική Ασία. Και όταν ο κόκκινος άνθρωπος κινήθηκε νοτιοανατολικά, γύρω από τα υψίπεδα της Ινδίας, βρήκε την βορειοανατολική Ασία απαλλαγμένη από τους υπανθρώπινους αυτούς τύπους. Η συγκρότηση των φατριών των κόκκινων φυλών σχηματοποιήθηκε νωρίτερα από όσο οποιουδήποτε άλλου λαού, ενώ ήσαν οι πρώτοι που μετανάστευσαν από την εστία των Σαντζίκ στην κεντρική Ασία. Τα κατώτερα Νεαντερτάλια γένη εξοντώθηκαν, ή εκδιώχθηκαν από την ενδοχώρα, από τις μετέπειτα μεταναστεύσασες κίτρινες φυλές. Ο κόκκινος άνθρωπος, ωστόσο, είχε κυριαρχήσει στην ανατολική Ασία για εκατό, σχεδόν, χιλιάδες χρόνια πριν την άφιξη των κίτρινων φυλών.		79:5.2 (883.3) While the early Neanderthalers were spread out over the entire breadth of Eurasia, the eastern wing was the more contaminated with debased animal strains. These subhuman types were pushed south by the fifth glacier, the same ice sheet which so long blocked Sangik migration into eastern Asia. And when the red man moved northeast around the highlands of India, he found northeastern Asia free from these subhuman types. The tribal organization of the red races was formed earlier than that of any other peoples, and they were the first to migrate from the central Asian focus of the Sangiks. The inferior Neanderthal strains were destroyed or driven off the mainland by the later migrating yellow tribes. But the red man had reigned supreme in eastern Asia for almost one hundred thousand years before the yellow tribes arrived.
79:5.3 (883.4) Περισσότερα από τριακόσιες χιλιάδες χρόνια πριν, ο κύριος κορμός της κίτρινης φυλής εισέβαλε στην Κίνα από το νότο, ως μετανάστες των παράκτιων περιοχών. Κάθε χιλιετία εισχωρούσαν όλο και βαθύτερα προς την ενδοχώρα, αλλά δεν ήλθαν σε επαφή με τους μεταναστεύοντες Θιβετιανούς αδελφούς τους ωςε τους σχετικά πρόσφατους χρόνους.		79:5.3 (883.4) More than three hundred thousand years ago the main body of the yellow race entered China from the south as coastwise migrants. Each millennium they penetrated farther and farther inland, but they did not make contact with their migrating Tibetan brethren until comparatively recent times.
79:5.4 (883.5) Η αύξουσα πίεση του πληθυσμού προκάλεσε την προς τα βορειοδυτικά κινούμενη κίτρινη φυλή να μπει στους κυνηγότοπους του κόκκινου ανθρώπου. Η καταπάτηση αυτή, συμπληρούμενη με τον φυσιολογικό φυλετικό ανταγωνισμό, κορυφώθηκε σε έντονες εχθροπραξίες και έτσι άρχισε ο κρίσιμος αγώνας για τα γόνιμα εδάφη της μακρινής Ασίας.		79:5.4 (883.5) Growing population pressure caused the northward-moving yellow race to begin to push into the hunting grounds of the red man. This encroachment, coupled with natural racial antagonism, culminated in increasing hostilities, and thus began the crucial struggle for the fertile lands of farther Asia.
79:5.5 (883.6) Η ιστορία της μακραίωνης αναμέτρησης μεταξύ των κόκκινων και των κίτρινων φυλών αποτελεί έπος στην ιστορία της Ουράντια. Για περισσότερα από διακόσιες χιλιάδες χρόνια, αυτές οι δύο ανώτερες φυλές διεξήγαγαν σκληρούς και συνεχείς πολέμους. Κατά τους αρχικούς αγώνες οι κόκκινοι άνθρωποι ήσαν, γενικά, οι νικητές, με τα επιτιθέμενα στρατεύματά τους να σπέρνουν τον όλεθρο στα χωριά των κίτρινων. Ο κίτρινος, ωστόσο, άνθρωπος υπήρξε άξιος μαθητής στην τέχνη του πολέμου και από νωρίς εκδήλωσε για αξιοσημείωτη ικανότητα να ζει ειρηνικά με τους συμπατριώτες του. Οι κινέζοι υπήρξαν οι πρώτοι που έμαθαν ότι η ισχύς βρίσκεται στην ένωση. Οι κόκκινες φυλές συνέχισαν τις αλληλοκτόνες συγκρούσεις τους και άρχισαν, πλέον, να υφίστανται επανειλημμένες ήττες στα επιθετικά χέρια των άτεγκτων Κινέζων, οι οποίοι συνέχιζαν την ανελέητη πορεία τους προς το βορρά.		79:5.5 (883.6) The story of this agelong contest between the red and yellow races is an epic of Urantia history. For over two hundred thousand years these two superior races waged bitter and unremitting warfare. In the earlier struggles the red men were generally successful, their raiding parties spreading havoc among the yellow settlements. But the yellow man was an apt pupil in the art of warfare, and he early manifested a marked ability to live peaceably with his compatriots; the Chinese were the first to learn that in union there is strength. The red tribes continued their internecine conflicts, and presently they began to suffer repeated defeats at the aggressive hands of the relentless Chinese, who continued their inexorable march northward.
79:5.6 (883.7) Εκατό χιλιάδες χρόνια πριν οι αποδεκατισμένες φατρίες της κόκκινης φυλής πολεμούσαν με τα νώτα προς τους υποχωρούντες πάγους του τελευταίου παγετώνα και όταν το πέρασμα της ξηράς προς τα ανατολικά, πάνω από τον Βερίγγειο πορθμό, έγινε βατό, οι φατρίες αυτές δεν άργησαν να εγκαταλείψουν τις αφιλόξενες ακτές της Ασιατικής ηπείρου. Πάνε ογδόντα πέντε χιλιάδες χρόνια από τότε που ο τελευταίοι καθαροί ερυθρόδερμοι εγκατέλειψαν την Ασία, ο μακραίωνος, όμως, πόλεμος άφησε το γενετικό του σημάδι στην νικήτρια κίτρινη φυλή. Οι πληθυσμοί της βόρειας Κίνας, μαζί με τους Αντονίτες της Σιβηρίας, αφομοιώθηκαν περισσότερο στο κίτρινο γένος και εξ αυτού ωφελήθηκαν σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό.		79:5.6 (883.7) One hundred thousand years ago the decimated tribes of the red race were fighting with their backs to the retreating ice of the last glacier, and when the land passage to the West, over the Bering isthmus, became passable, these tribes were not slow in forsaking the inhospitable shores of the Asiatic continent. It is eighty-five thousand years since the last of the pure red men departed from Asia, but the long struggle left its genetic imprint upon the victorious yellow race. The northern Chinese peoples, together with the Andonite Siberians, assimilated much of the red stock and were in considerable measure benefited thereby.
79:5.7 (884.1) Οι Ινδιάνοι της Βόρειας Αμερικής ποτέ δεν ήλθαν σε επαφή, ούτε καν με τους Ανδίτες απογόνους του Αδάμ και της Εύας, έχοντας εγκαταλείψει τις πατρίδες τους στην Ασία κάπου πενήντα χιλιάδες χρόνια πριν την άφιξη του Αδάμ. Κατά την εποχή των μεταναστεύσεων των Ανδιτών, τα αμιγή κόκκινα γένη εξαπλώθηκαν στη Βόρεια Αμερική ως νομαδικές φυλές, ως κυνηγοί που καλλιεργούσαν, επίσης, σε μικρό ποσοστό. Αυτές οι φυλές και οι πολιτιστικές ομάδες παρέμειναν σχεδόν απόλυτα απομονωμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο, από την άφιξή τους στην Αμερική, ως το τέλος της πρώτης χιλιετίας της Χριστιανικής εποχής, οπότε τους ανακάλυψαν οι λευκές φυλές της Ευρώπης. Ως εκείνη την εποχή, οι Εσκιμώοι ήσαν πλησιέστερα στους λευκούς από όσο υπήρξαν ποτέ οι φυλές του κόκκινου ανθρώπου του βορρά.		79:5.7 (884.1) The North American Indians never came in contact with even the Andite offspring of Adam and Eve, having been dispossessed of their Asiatic homelands some fifty thousand years before the coming of Adam. During the age of Andite migrations the pure red strains were spreading out over North America as nomadic tribes, hunters who practiced agriculture to a small extent. These races and cultural groups remained almost completely isolated from the remainder of the world from their arrival in the Americas down to the end of the first millennium of the Christian era, when they were discovered by the white races of Europe. Up to that time the Eskimos were the nearest to white men the northern tribes of red men had ever seen.
79:5.8 (884.2) Οι κόκκινες και οι κίτρινες φυλές αποτελούν τους μοναδικούς ανθρώπινους γόνους που κατέκτησαν έναν ανώτερο βαθμό πολιτισμού, πέραν των επιδράσεων των Ανδιτών. Η παλαιότερη Αμερικανο-ινδική κουλτούρα(*) ήταν το κέντρο Οναμοναλόντον στην Καλιφόρνια που χάθηκε, όμως, 35,000 χρόνια προ Χριστού. Στο Μεξικό, την Κεντρική Αμερική και τα βουνά της Νότιας Αμερικής ιδρύθηκαν μεταγενέστεροι και ανθεκτικότεροι πολιτισμοί από μία κατά το πλείστον κόκκινη φυλή, η οποία, όμως, περιείχε ένα σημαντικό ποσοστό κίτρινης, πορτοκαλόχρωμης και γαλάζιας.		79:5.8 (884.2) The red and the yellow races are the only human stocks that ever achieved a high degree of civilization apart from the influences of the Andites. The oldest Amerindian culture was the Onamonalonton center in California, but this had long since vanished by 35,000 b.c. In Mexico, Central America, and in the mountains of South America the later and more enduring civilizations were founded by a race predominantly red but containing a considerable admixture of the yellow, orange, and blue.
79:5.9 (884.3) Οι πολιτισμοί αυτοί υπήρξαν εξελικτικά προϊόντα των Σαντζίκ, παρά το ότι τα ίχνη του αίματος των Ανδιτών έφθασαν στο Περού. Εκτός των Εσκιμώων στην Βόρεια Αμερική και ελάχιστων Πολυνήσιων Ανδιτών στη Νότια Αμερική, οι πληθυσμοί του Δυτικού Ημισφαιρίου δεν είχαν επαφές με τον υπόλοιπο κόσμο ως το τέλος της πρώτης μετά Χριστόν χιλιετίας. Στο αρχικό σχέδιο των Μελχισεδέκ για τη βελτίωση των φυλών της Ουράντια είχε ορισθεί ότι ένα εκατομμύριο αμιγών απογόνων του Αδάμ τα πήγαιναν για να αναβαθμίσουν τον κόκκινο άνθρωπο των Αμερικανικών Ηπείρων.		79:5.9 (884.3) These civilizations were evolutionary products of the Sangiks, notwithstanding that traces of Andite blood reached Peru. Excepting the Eskimos in North America and a few Polynesian Andites in South America, the peoples of the Western Hemisphere had no contact with the rest of the world until the end of the first millennium after Christ. In the original Melchizedek plan for the improvement of the Urantia races it had been stipulated that one million of the pure-line descendants of Adam should go to upstep the red men of the Americas.
6. Η ΑΥΓΗ ΤΟΥ ΚΙΝΕΖΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ^top		6. Dawn of Chinese Civilization ^top
79:6.1 (884.4) Κάποια στιγμή, αφού είχαν εκδιώξει τον κόκκινο άνθρωπο στη Βόρεια Αμερική, οι προελαύνοντες Κινέζοι έδιωξαν τους Αντονίτες από τις κοιλάδες των ποταμών της ανατολικής Ασίας ωθώντας τους βόρεια, στη Σιβηρία και δυτικά, στο Τουρκεστάν, όπου επρόκειτο να έλθουν σύντομα σε επαφή με τον ανώτερο πολιτισμό των Ανδιτών.		79:6.1 (884.4) Sometime after driving the red man across to North America, the expanding Chinese cleared the Andonites from the river valleys of eastern Asia, pushing them north into Siberia and west into Turkestan, where they were soon to come in contact with the superior culture of the Andites.
79:6.2 (884.5) Στην Βιρμανία και στη χερσόνησο της Ινδοκίνας οι πολιτισμοί της Ινδίας και της Κίνας αναμίχθηκαν και ενώθηκαν για να σχηματίσουν τους μεταγενέστερους πολιτισμούς εκείνων των περιοχών. Εδώ η εξαφανισμένη πράσινη φυλή είχε διατηρηθεί σε μεγαλύτερο ποσοστό από οπουδήποτε αλλού στον κόσμο.		79:6.2 (884.5) In Burma and the peninsula of Indo-China the cultures of India and China mixed and blended to produce the successive civilizations of those regions. Here the vanished green race has persisted in larger proportion than anywhere else in the world.
79:6.3 (884.6) Πολλές διαφορετικές φυλές κατέλαβαν τα νησιά του Ειρηνικού. Γενικά, τα νοτιότερα και, τότε, μεγαλύτερα σε έκταση νησιά, είχαν καταληφθεί από λαούς οι οποίοι έφεραν ένα πολύ μεγάλο ποσοστό πράσινου και μαύρου αίματος. Τα βόρεια νησιά αποτελούσαν κτήση των Αντονιτών και, αργότερα, φυλών οι οποίες περιελάμβαναν μεγάλα ποσοστά κίτρινων και κόκκινων γενών. Οι πρόγονοι των Γιαπωνέζων δεν εκδιώχθησαν από την ενδοχώρα έως το 12,000 π.Χ., όταν εκτοπίσθηκαν από μια ισχυρή επίθεση των Κινεζικών φυλών του βορρά, που κατευθύνονταν προς το νότο και τις ακτές. Η τελική τους έξοδος δεν οφείλετο τόσο στην πληθυσμιακή πίεση, όσο στην πρωτοβουλία ενός οπλαρχηγού, τον οποίο έφθασαν να θεωρούν ως προσωποποίηση του θείου.		79:6.3 (884.6) Many different races occupied the islands of the Pacific. In general, the southern and then more extensive islands were occupied by peoples carrying a heavy percentage of green and indigo blood. The northern islands were held by Andonites and, later on, by races embracing large proportions of the yellow and red stocks. The ancestors of the Japanese people were not driven off the mainland until 12,000 b.c., when they were dislodged by a powerful southern-coastwise thrust of the northern Chinese tribes. Their final exodus was not so much due to population pressure as to the initiative of a chieftain whom they came to regard as a divine personage.
79:6.4 (885.1) Όπως οι φυλές της Ινδίας και της Μικράς Ασίας, νικήτριες φυλές κίτρινων ανθρώπων ίδρυσαν τα πρώτα τους κέντρα κατά μήκος των ακτών και των ποταμών. Τα παράκτια χωριά τους ελάχιστα εξελίχθηκαν τα μετέπειτα χρόνια, καθώς οι αυξανόμενες πλημμύρες και οι αλλαγές στην πορεία των ποταμών έκαναν τις πεδινές πόλεις μη κατοικήσιμες.		79:6.4 (885.1) Like the peoples of India and the Levant, victorious tribes of the yellow man established their earliest centers along the coast and up the rivers. The coastal settlements fared poorly in later years as the increasing floods and the shifting courses of the rivers made the lowland cities untenable.
79:6.5 (885.2) Είκοσι χιλιάδες χρόνια πριν, οι πρόγονοι των Κινέζων είχαν δημιουργήσει δώδεκα ισχυρά κέντρα πρωτόγονης κουλτούρας και μάθησης, κυρίως κατά μήκος του Κίτρινου Ποταμού και του Γιανγκτσέ. Και τώρα, τα κέντρα αυτά άρχισαν να ενισχύονται από την έλευση ενός σταθερού ρεύματος ανώτερα επιμεμειγμένων φυλών από το Σινκιάνγκ και το Θιβέτ. Η μετανάστευση από το Θιβέτ στην κοιλάδα του Γιανγκτσέ δεν ήταν τόσο εκτεταμένη, όσο η προς βορράν, ούτε τα Θιβετιανά κέντρα αναπτύχθηκαν τόσο, όσο αυτά του λεκανοπεδίου του Ταρίμ. Ωστόσο, και οι δύο μετακινήσεις έφεραν ένα ποσοστό Ανδιτικού αίματος ανατολικά, στις παραποτάμιες αποικίες.		79:6.5 (885.2) Twenty thousand years ago the ancestors of the Chinese had built up a dozen strong centers of primitive culture and learning, especially along the Yellow River and the Yangtze. And now these centers began to be reinforced by the arrival of a steady stream of superior blended peoples from Sinkiang and Tibet. The migration from Tibet to the Yangtze valley was not so extensive as in the north, neither were the Tibetan centers so advanced as those of the Tarim basin. But both movements carried a certain amount of Andite blood eastward to the river settlements.
79:6.6 (885.3) Η ανωτερότητα της αρχαίας κίτρινης φυλής οφείλετο σε τέσσερις μείζονες παράγοντες:		79:6.6 (885.3) The superiority of the ancient yellow race was due to four great factors:
79:6.7 (885.4) 1. Γενετικούς. Αντίθετα προς τους γαλάζιους εξαδέλφους τους στην Ευρώπη, τόσο η κόκκινη, όσο και η κίτρινη φυλή απέφυγαν σε πολύ μεγάλο βαθμό την επιμειξία με εκφυλισμένα ανθρώπινα γένη. Οι Κινέζοι του βορρά, ενισχυμένοι ήδη με μικρές ποσότητες ανώτερων και Αντονικών γενών, επρόκειτο σύντομα να επωφεληθούν από μια σημαντική εισροή Ανδιτικού αίματος. Οι Κινέζοι του νότου δεν τα κατάφεραν τόσο καλά ως προς αυτό και υπέφεραν για πάρα πολλά χρόνια από την απορρόφηση της πράσινης φυλής, ενώ αργότερα επρόκειτο να αποδυναμωθούν ακόμη περισσότερο εξ αιτίας της διάβρωσης από στίφη κατώτερων πληθυσμών που συνωστίζονταν έξω από την Ινδία, λόγω της εισβολής των Δραβιδιανών-Ανδιτών. Και σήμερα υπάρχει στην Κίνα μια σαφής διαφοροποίηση μεταξύ των φυλών του βορρά και του νότου.		79:6.7 (885.4) 1. Genetic. Unlike their blue cousins in Europe, both the red and yellow races had largely escaped mixture with debased human stocks. The northern Chinese, already strengthened by small amounts of the superior red and Andonic strains, were soon to benefit by a considerable influx of Andite blood. The southern Chinese did not fare so well in this regard, and they had long suffered from absorption of the green race, while later on they were to be further weakened by the infiltration of the swarms of inferior peoples crowded out of India by the Dravidian-Andite invasion. And today in China there is a definite difference between the northern and southern races.
79:6.8 (885.5) 2. Κοινωνικούς: Η κίτρινη φυλή έμαθε από νωρίς την αξία της ειρήνης μεταξύ τους. Η εσωτερική φιλειρηνικότητά τους συνεισέφερε τόσο πολύ στην αύξηση του πληθυσμού, ώστε να εξασφαλίσει την εξάπλωση του πολιτισμού τους μεταξύ πολλών εκατομμυρίων. Από το 25,000 ως το 5,000 π.Χ. ο ανώτερος μαζικός πολιτισμός στην Ουράντια βρισκόταν στην κεντρική και βόρεια Κίνα. Ο κίτρινος άνθρωπος ήταν ο πρώτος που επέτυχε μια φυλετική σταθερότητα – ο πρώτος που κατέκτησε έναν ευρείας κλίμακας ανθρωπιστικό, κοινωνικό και πολιτικό πολιτισμό.		79:6.8 (885.5) 2. Social. The yellow race early learned the value of peace among themselves. Their internal peaceableness so contributed to population increase as to insure the spread of their civilization among many millions. From 25,000 to 5000 b.c. the highest mass civilization on Urantia was in central and northern China. The yellow man was first to achieve a racial solidarity—the first to attain a large-scale cultural, social, and political civilization.
79:6.9 (885.6) Οι Κινέζοι του 15,000 π.Χ. ήσαν επιθετικοί μιλιταριστές. Δεν είχαν εξασθενήσει από την υπερβολική ευλάβεια προς το παρελθόν και, αριθμώντας λιγότερα από δώδεκα εκατομμύρια, είχαν δημιουργήσει ένα συμπαγές σώμα που μιλούσε την ίδια γλώσσα. Κατά την εποχή αυτή έφτιαξαν ένα πραγματικό έθνος, πολύ περισσότερο ενωμένο και ομοιογενές από τις πολιτικές συμμαχίες τους κατά τους ιστορικούς χρόνους.		79:6.9 (885.6) The Chinese of 15,000 b.c. were aggressive militarists; they had not been weakened by an overreverence for the past, and numbering less than twelve million, they formed a compact body speaking a common language. During this age they built up a real nation, much more united and homogeneous than their political unions of historic times.
79:6.10 (885.7) 3. Πνευματικούς. Κατά την εποχή των μεταναστεύσεων των Ανδιτών, οι Κινέζοι συγκαταλέγονταν μεταξύ των πλέον πνευματικών λαών της γης. Η μακρά προσκόλληση στη λατρεία της Μιάς Αλήθειας που αγγέλθηκε από τον Σίνγκλανγκτον, τους έκανε να προηγηθούν των περισσότερων άλλων φυλών. Το ερέθισμα μιας προοδευτικής και προηγμένης θρησκείας αποτελεί συχνά αποφασιστικό παράγοντα στην πολιτισμική εξέλιξη. Όπως η Ινδία εξασθενούσε, έτσι η Κίνα προόδευε υπό το αναζωογονητικό ερέθισμα μιας θρησκείας, στην οποία η αλήθεια διεφυλάσσετο ως το υπέρτατο Θείο.		79:6.10 (885.7) 3. Spiritual. During the age of Andite migrations the Chinese were among the more spiritual peoples of earth. Long adherence to the worship of the One Truth proclaimed by Singlangton kept them ahead of most of the other races. The stimulus of a progressive and advanced religion is often a decisive factor in cultural development; as India languished, so China forged ahead under the invigorating stimulus of a religion in which truth was enshrined as the supreme Deity.
79:6.11 (885.8) Η λατρεία αυτή της αλήθειας προκάλεσε την έρευνα και την ατρόμητη διερεύνηση των νόμων της φύσης, αλλά και των δυναμικών του ανθρώπινου είδους. Ακόμη και οι Κινέζοι που ζούσαν έξι χιλιάδες χρόνια πριν ήσαν ενθουσιώδεις μαθητές και ορμητικοί στην αναζήτηση της αλήθειας.		79:6.11 (885.8) This worship of truth was provocative of research and fearless exploration of the laws of nature and the potentials of mankind. The Chinese of even six thousand years ago were still keen students and aggressive in their pursuit of truth.
79:6.12 (885.9) 4. Γεωγραφικοί. Η Κίνα προστατεύεται από τα βουνά προς τα δυτικά και από τον Ειρηνικό προς την ανατολή. Μόνο από το βορρά υπάρχει δρόμος ανοικτός για επιθέσεις και από τις μέρες του κόκκινου ανθρώπου έως την έλευση των μεταγενέστερων απογόνων των Ανδιτών, ο βορράς δεν κατακτήθηκε από κάποια επιθετική φυλή.		79:6.12 (885.9) 4. Geographic. China is protected by the mountains to the west and the Pacific to the east. Only in the north is the way open to attack, and from the days of the red man to the coming of the later descendants of the Andites, the north was not occupied by any aggressive race.
79:6.13 (886.1) Και αν δεν υπήρχαν τα εμπόδια των βουνών και η μετέπειτα εξασθένηση του πνευματικού πολιτισμού, η κίτρινη φυλή θα είχε, αναμφίβολα, ελκύσει κοντά της το μεγαλύτερο μέρος των Ανδιτικών μεταναστεύσεων από το Τουρκεστάν και θα είχε αναντίρρητα κυριαρχήσει στον παγκόσμιο πολιτισμό.		79:6.13 (886.1) And but for the mountain barriers and the later decline in spiritual culture, the yellow race undoubtedly would have attracted to itself the larger part of the Andite migrations from Turkestan and unquestionably would have quickly dominated world civilization.
7. ΟΙ ΑΝΔΙΤΕΣ ΕΙΣΒΑΛΛΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ ^top		7. The Andites Enter China ^top
79:7.1 (886.2) Περίπου δέκα πέντε χιλιάδες χρόνια πριν, οι Ανδίτες, σε μεγάλους αριθμούς, διέσχιζαν το πέρασμα του Τι Ταό και εξαπλώνονταν σ’ ολόκληρη την άνω κοιλάδα του Κίτρινου Ποταμού, μέσα στα χωριά των Κινέζων του Κανσού. Είχα, πλέον, εισχωρήσει ανατολικά, στο Χονάν, όπου βρίσκονταν τα πλέον προοδευτικά χωριά. Οι διεισδύοντες αυτοί από τη δύση ήταν κατά το ήμισυ, περίπου, Αντονίτες και κατά το ήμισυ Ανδίτες.		79:7.1 (886.2) About fifteen thousand years ago the Andites, in considerable numbers, were traversing the pass of Ti Tao and spreading out over the upper valley of the Yellow River among the Chinese settlements of Kansu. Presently they penetrated eastward to Honan, where the most progressive settlements were situated. This infiltration from the west was about half Andonite and half Andite.
79:7.2 (886.3) Τα βόρεια πολιτισμικά κέντρα, κατά μήκος του Κίτρινου Ποταμού ανέκαθεν υπήρξαν προοδευτικότερα των χωριών νότια του Γιανγκτσέ. Μέσα σε λίγες χιλιάδες χρόνια μετά την έλευση ακόμη και μικρών αριθμών των ανώτερων αυτών ανθρώπων, τα χωριά κατά μήκος του Κίτρινου Ποταμού είχαν προοδεύσει έναντι των χωριών του Γιανγκτσέ και είχαν φθάσει σε μια προηγμένη κατάσταση έναντι των αδελφών τους στο νότο, η οποία έκτοτε διατηρήθηκε.		79:7.2 (886.3) The northern centers of culture along the Yellow River had always been more progressive than the southern settlements on the Yangtze. Within a few thousand years after the arrival of even the small numbers of these superior mortals, the settlements along the Yellow River had forged ahead of the Yangtze villages and had achieved an advanced position over their brethren in the south which has ever since been maintained.
79:7.3 (886.4) Δεν είναι το ότι οι Ανδίτες ήσαν πάρα πολλοί, ούτε ότι ο πολιτισμός τους ήταν ανώτερος, αλλά η επιμειξία μαζί τους δημιούργησε ένα περισσότερο πολύπλευρο γένος. Οι Κινέζοι του βορρά δέχθηκαν αρκετούς γόνους Ανδιτών ώστε να διεγερθεί ήπια ο εγγενώς ικανός νους τους, αλλά όχι αρκετούς ώστε να τους πυροδοτήσουν με την ακάματη, διερευνητική περιέργεια, την τόσο χαρακτηριστική στις λευκές φυλές του βορρά. Τούτη η περισσότερο περιορισμένη εμφύσηση της Ανδιτικής κληρονομιάς προκάλεσε μικρότερες διαταραχές στην εγγενή σταθερότητα των τύπων Σαντζίκ.		79:7.3 (886.4) It was not that there were so many of the Andites, nor that their culture was so superior, but amalgamation with them produced a more versatile stock. The northern Chinese received just enough of the Andite strain to mildly stimulate their innately able minds but not enough to fire them with the restless, exploratory curiosity so characteristic of the northern white races. This more limited infusion of Andite inheritance was less disturbing to the innate stability of the Sangik type.
79:7.4 (886.5) Τα μεταγενέστερα κύματα των Ανδιτών έφεραν μαζί τους ένα μέρος της προηγμένης κουλτούρας της Μεσοποταμίας. Τούτο είναι κυρίως αληθές όσον αφορά στα τελευταία μεταναστευτικά κύματα από τη δύση. Βελτίωσαν πάρα πολύ τις οικονομικές και εκπαιδευτικές πρακτικές των Κινέζων του βορρά. Και ενώ η επίδρασή τους στην θρησκευτική κουλτούρα της κίτρινης φυλής δεν διήρκεσε πολύ, οι μετέπειτα απόγονοί τους συνεισέφεραν πάρα πολύ σε μια μεταγενέστερη πνευματική αφύπνιση. Οι παραδόσεις, ωστόσο, των Ανδιτών για την ομορφιά της Εδέμ και της Νταλαμέιτια πράγματι επηρέασαν τις Κινεζικές παραδόσεις. Οι πρώτοι Κινεζικοί μύθοι τοποθετούν «τη γη των θεών» στη δύση.		79:7.4 (886.5) The later waves of Andites brought with them certain of the cultural advances of Mesopotamia; this is especially true of the last waves of migration from the west. They greatly improved the economic and educational practices of the northern Chinese; and while their influence upon the religious culture of the yellow race was short-lived, their later descendants contributed much to a subsequent spiritual awakening. But the Andite traditions of the beauty of Eden and Dalamatia did influence Chinese traditions; early Chinese legends place “the land of the gods” in the west.
79:7.5 (886.6) Ο Κινεζικός λαός δεν άρχισε να κτίζει πόλεις και να ασχολείται με τις κατασκευές έως και μετά το 10,000 π.Χ., έπειτα από τις κλιματολογικές αλλαγές στο Τουρκεστάν και την έλευση των τελευταίων Ανδιτών μεταναστών. Η ενστάλαξη του νέου αυτού αίματος δεν προσέθεσε τόσα πολλά στον πολιτισμό του κίτρινου ανθρώπου, όσο το ότι ενίσχυσε την περαιτέρω και ραγδαία εξέλιξη των άδηλων τάσεων των ανώτερων Κινεζικών γενών. Από το Χονάν στο Σενσί, οι δυναμικές ενός προηγμένου πολιτισμού καρποφορούσαν. Η μεταλλουργία και όλες οι τέχνες των κατασκευών χρονολογούνται από τις μέρες εκείνες.		79:7.5 (886.6) The Chinese people did not begin to build cities and engage in manufacture until after 10,000 b.c., subsequent to the climatic changes in Turkestan and the arrival of the later Andite immigrants. The infusion of this new blood did not add so much to the civilization of the yellow man as it stimulated the further and rapid development of the latent tendencies of the superior Chinese stocks. From Honan to Shensi the potentials of an advanced civilization were coming to fruit. Metalworking and all the arts of manufacture date from these days.
79:7.6 (886.7) Οι ομοιότητες μεταξύ ορισμένων από τις πρώτες Κινεζικές και Μεσοποτάμιες μεθόδους μέτρησης του χρόνου, αστρονομίας και διακυβέρνησης οφείλονταν στις εμπορικές σχέσεις μεταξύ των δύο αυτών, σε μεγάλη απόσταση ευρισκόμενων, κέντρων. Οι Κινέζοι έμποροι ταξίδευαν δια ξηράς, μέσω του Τουρκεστάν προς τη Μεσοποταμία ήδη από την εποχή των Σουμερίων. Και η ανταλλαγή αυτή δεν ήταν μονόπλευρη – η κοιλάδα του Ευφράτη επωφελήθηκε εξ αυτής σημαντικά, όπως και οι πληθυσμοί της πεδιάδας του Γάγγη. Οι κλιματολογικές, όμως, μεταβολές και οι νομαδικές επιδρομές της τρίτης προ Χριστού χιλιετίας μείωσαν σε μεγάλο βαθμό τον όγκο των εμπορευμάτων που ταξίδευαν πάνω στους δρόμους των καραβανιών της κεντρικής Ασίας.		79:7.6 (886.7) The similarities between certain of the early Chinese and Mesopotamian methods of time reckoning, astronomy, and governmental administration were due to the commercial relationships between these two remotely situated centers. Chinese merchants traveled the overland routes through Turkestan to Mesopotamia even in the days of the Sumerians. Nor was this exchange one-sided—the valley of the Euphrates benefited considerably thereby, as did the peoples of the Gangetic plain. But the climatic changes and the nomadic invasions of the third millennium before Christ greatly reduced the volume of trade passing over the caravan trails of central Asia.
8. Ο ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΚΙΝΕΖΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ^top		8. Later Chinese Civilization ^top
79:8.1 (887.1) Ενώ ο κόκκινος άνθρωπος υπέφερε πάρα πολύ εξ αιτίας των πολέμων, δεν είναι ολότελα άτοπο να πούμε ότι η εξέλιξη της έννοιας του κράτους μεταξύ των Κινέζων καθυστέρησε ένεκα της σε βάθος κατάκτησης από αυτούς της Ασίας. Διέθεταν ένα μεγάλο δυναμικό φυλετικής αλληλεγγύης, η οποία, όμως, απέτυχε να εξελιχθεί λόγω του ότι δεν υπήρχε η συνεχής δραστηριοποιητική διέγερση του αεί παρόντος κινδύνου μιας εξωτερικής επίθεσης.		79:8.1 (887.1) While the red man suffered from too much warfare, it is not altogether amiss to say that the development of statehood among the Chinese was delayed by the thoroughness of their conquest of Asia. They had a great potential of racial solidarity, but it failed properly to develop because the continuous driving stimulus of the ever-present danger of external aggression was lacking.
79:8.2 (887.2) Με την ολοκλήρωση της κατάκτησης της ανατολικής Ασίας, το αρχαίο μιλιταριστικό κράτος σταδιακά διαλύθηκε– οι πόλεμοι του παρελθόντος λησμονήθηκαν. Από τους επικούς αγώνες με την κόκκινη φυλή έμεινε μόνο η θολή παράδοση ενός αρχαίου πολέμου με τους λαούς που πολεμούσαν με τόξα. Οι Κινέζοι από νωρίς στράφηκαν στη γεωργία, η οποία τόνισε ακόμη περισσότερο τις φιλήσυχες τάσεις τους, ενώ ένας πληθυσμός αρκετά χαμηλότερα από την αναλογία καλλιεργήσιμης γης-ανθρώπων συνέβαλε ακόμη περισσότερο στην αναπτυσσόμενη ειρήνη στην περιοχή.		79:8.2 (887.2) With the completion of the conquest of eastern Asia the ancient military state gradually disintegrated—past wars were forgotten. Of the epic struggle with the red race there persisted only the hazy tradition of an ancient contest with the archer peoples. The Chinese early turned to agricultural pursuits, which contributed further to their pacific tendencies, while a population well below the land-man ratio for agriculture still further contributed to the growing peacefulness of the country.
79:8.3 (887.3) Η συνειδητοποίηση των επιτευγμάτων του παρελθόντος (λίγο μειωμένη πλέον), ο συντηρητισμός ενός υπερβολικά γεωργικού πληθυσμού και η πολύ ανεπτυγμένη οικογενειακή ζωή έφθασαν στη γέννηση της ευλάβειας προς τους προγόνους, η οποία κορυφώθηκε στο έθιμο να τιμώνται τόσο πολύ οι άνθρωποι του παρελθόντος, ώστε η ευλάβεια να φθάνει στα όρια της λατρείας. Μια πολύ παρόμοια νοοτροπία επεκράτησε μεταξύ των λευκών φυλών της Ευρώπης για πεντακόσια, περίπου, χρόνια μετά την κατάρρευση του Ελληνορωμαϊκού πολιτισμού.		79:8.3 (887.3) Consciousness of past achievements (somewhat diminished in the present), the conservatism of an overwhelmingly agricultural people, and a well-developed family life equaled the birth of ancestor veneration, culminating in the custom of so honoring the men of the past as to border on worship. A very similar attitude prevailed among the white races in Europe for some five hundred years following the disruption of Greco-Roman civilization.
79:8.4 (887.4) Η πίστη στην, και η λατρεία της «Μιας Αλήθειας» όπως αυτή διδάχθηκε από τον Σίνγκλανγκτον ουδέποτε έσβησε εντελώς. Καθώς, όμως, περνούσε ο καιρός, η αναζήτηση μιας νέας και ανώτερης αλήθειας επισκιάσθηκε από την αύξουσα τάση να τιμάται αυτό που ήδη αποτελούσε καθεστώς. Σιγά-σιγά, το δαιμόνιο της κίτρινης φυλής παρεξέκλινε από την αναζήτηση του αγνώστου στη διαφύλαξη του γνωστού. Και αυτός είναι ο λόγος για το μαρασμό αυτού που υπήρξε ο ταχύτερα αναπτυχθείς πολιτισμός του κόσμου.		79:8.4 (887.4) The belief in, and worship of, the “One Truth” as taught by Singlangton never entirely died out; but as time passed, the search for new and higher truth became overshadowed by a growing tendency to venerate that which was already established. Slowly the genius of the yellow race became diverted from the pursuit of the unknown to the preservation of the known. And this is the reason for the stagnation of what had been the world’s most rapidly progressing civilization.
79:8.5 (887.5) Μεταξύ του 4,000 και του 500 π.Χ. η πολιτική επανένωση της κίτρινης φυλής είχε ολοκληρωθεί, αλλά και η πολιτισμική ένωση των κέντρων του ποταμού Γιανγκτσέ και του Κίτρινου Ποταμού είχε ήδη επιτευχθεί. Αυτή η πολιτική επανένωση των μεταγενέστερων φατριακών ομάδων δεν έγινε χωρίς συγκρούσεις, η κοινωνική, όμως, θεώρηση του πολέμου παρέμεινε αρνητική. Η λατρεία των προγόνων, η αύξηση των διαλέκτων και η απουσία στρατιωτικής δράσης για χιλιάδες χιλιάδων χρόνων είχαν κάνει τους λαούς αυτούς σε υπερβολικό βαθμό φιλειρηνικούς.		79:8.5 (887.5) Between 4000 and 500 b.c. the political reunification of the yellow race was consummated, but the cultural union of the Yangtze and Yellow river centers had already been effected. This political reunification of the later tribal groups was not without conflict, but the societal opinion of war remained low; ancestor worship, increasing dialects, and no call for military action for thousands upon thousands of years had rendered this people ultrapeaceful.
79:8.6 (887.6) Παρά την αποτυχία της να εκπληρώσει την υπόσχεση μιας πρώιμης εξέλιξης προηγμένου κράτους, η κίτρινη φυλή, πράγματι, έφθασε προοδευτικά στην πραγμάτωση των τεχνών του πολιτισμού, ιδιαίτερα όσον αφορά στον τομέα της γεωργίας και της κηπουρικής. Τα προβλήματα ύδρευσης που αντιμετώπιζαν οι γεωργοί στο Σενσί και στο Χονάν απαιτούσαν ομαδική συνεργασία για να επιλυθούν. Παρόμοιες δυσκολίες στην άρδευση και τη συντήρηση του εδάφους συνεισέφεραν τα μέγιστα στην ανάπτυξη της αλληλεξάρτησης, με την επακόλουθη προώθηση της ειρήνης μεταξύ των γεωργικών φυλών.		79:8.6 (887.6) Despite failure to fulfill the promise of an early development of advanced statehood, the yellow race did progressively move forward in the realization of the arts of civilization, especially in the realms of agriculture and horticulture. The hydraulic problems faced by the agriculturists in Shensi and Honan demanded group co-operation for solution. Such irrigation and soil-conservation difficulties contributed in no small measure to the development of interdependence with the consequent promotion of peace among farming groups.
79:8.7 (887.7) Γρήγορα η εξέλιξη της γραφής, μαζί με την ίδρυση των σχολείων, συνέβαλε στην διάδοση της γνώσης σε μια χωρίς προηγούμενο κλίμακα. Η δυσκίνητη, όμως, φύση του ιδεογραφικού συστήματος γραφής έθεσε ένα αριθμητικό όριο στις εγγράμματες τάξεις, παρά την γρήγορη εμφάνιση της τυπογραφίας. Και πέρα από οτιδήποτε άλλο, η διαδικασία της κοινωνικής τυποποίησης και του θρησκευτικού-φιλοσοφικού δογματισμού συνεχίσθηκε γοργή. Η θρησκευτική εξέλιξη της λατρείας των προγόνων έγινε ακόμα περισσότερο περίπλοκη με την πλημμύρα των προλήψεων οι οποίες πρέσβευαν τη λατρεία προς τη φύση, αλλά τα αργοπορημένα ίχνη μιας αληθούς αντίληψης του Θεού διατηρήθηκαν στην αυτοκρατορική λατρεία του Σανγ-τι.		79:8.7 (887.7) Soon developments in writing, together with the establishment of schools, contributed to the dissemination of knowledge on a previously unequaled scale. But the cumbersome nature of the ideographic writing system placed a numerical limit upon the learned classes despite the early appearance of printing. And above all else, the process of social standardization and religio-philosophic dogmatization continued apace. The religious development of ancestor veneration became further complicated by a flood of superstitions involving nature worship, but lingering vestiges of a real concept of God remained preserved in the imperial worship of Shang-ti.
79:8.8 (888.1) Η μεγάλη αδυναμία της λατρείας των προγόνων είναι το ότι προωθεί μια οπισθοδρομική φιλοσοφία. Όσο κι’ αν είναι συνετό το να συλλέγεται η σοφία του παρελθόντος, είναι ανόητο να θεωρείται το παρελθόν ως αποκλειστική πηγή της αλήθειας. Η αλήθεια είναι σχετική και διευρυνόμενη. Ζει πάντα στο παρόν, αποκτώντας καινούργιες εκφράσεις με κάθε ανθρώπινη γενεά – ακόμα και με κάθε ανθρώπινη ζωή.		79:8.8 (888.1) The great weakness of ancestor veneration is that it promotes a backward-looking philosophy. However wise it may be to glean wisdom from the past, it is folly to regard the past as the exclusive source of truth. Truth is relative and expanding; it lives always in the present, achieving new expression in each generation of men—even in each human life.
79:8.9 (888.2) Η μεγάλη δύναμη στη λατρεία των προγόνων είναι η αξία την οποία η στάση αυτή προσδίδει στην οικογένεια. Η αξιοθαύμαστη σταθερότητα και εξακολούθηση της Κινέζικης κουλτούρας αποτελεί συνέπεια της κυρίαρχης θέσης που αποδόθηκε στην οικογένεια, αφού ο πολιτισμός εξαρτάται άμεσα από την αποτελεσματική λειτουργία της οικογένειας. Και την Κίνα, η οικογένεια απέκτησε μία κοινωνική σπουδαιότητα, ακόμα και θρησκευτική σημασία, που ελάχιστοι άλλοι λαοί προσέγγισαν.		79:8.9 (888.2) The great strength in a veneration of ancestry is the value that such an attitude places upon the family. The amazing stability and persistence of Chinese culture is a consequence of the paramount position accorded the family, for civilization is directly dependent on the effective functioning of the family; and in China the family attained a social importance, even a religious significance, approached by few other peoples.
79:8.10 (888.3) Η υϊκή αφοσίωση και η νομιμοφροσύνη στην οικογένεια που απαιτούνταν εξ αιτίας της αυξανόμενης πίστης στη λατρεία των προγόνων διασφάλισαν τη δημιουργία ανώτερων οικογενειακών σχέσεων και ανθεκτικών οικογενειακών ομάδων, που όλες διευκόλυναν την ύπαρξη των ακόλουθων παραγόντων για τη διαφύλαξη του πολιτισμού:		79:8.10 (888.3) The filial devotion and family loyalty exacted by the growing cult of ancestor worship insured the building up of superior family relationships and of enduring family groups, all of which facilitated the following factors in the preservation of civilization:
79:8.11 (888.4) 1. Της διατήρησης της ιδιοκτησίας και του πλούτου.		79:8.11 (888.4) 1. Conservation of property and wealth.
79:8.12 (888.5) 2. Της συγκέντρωσης των εμπειριών περισσότερων της μιας γενεών.		79:8.12 (888.5) 2. Pooling of the experience of more than one generation.
79:8.13 (888.6) 3. Της αποτελεσματικής εκπαίδευσης των παιδιών στις τέχνες και τις επιστήμες του παρελθόντος.		79:8.13 (888.6) 3. Efficient education of children in the arts and sciences of the past.
79:8.14 (888.7) 4. Της ανάπτυξης μιας ισχυράς αίσθησης καθήκοντος, του τονισμού της ηθικής και της επαύξησης της εθιμικής ευαισθησίας.		79:8.14 (888.7) 4. Development of a strong sense of duty, the enhancement of morality, and the augmentation of ethical sensitivity.
79:8.15 (888.8) Η περίοδος του σχηματισμού του Κινεζικού πολιτισμού, που άρχισε με την έλευση των Ανδιτών, εξακολουθεί ως τη μεγάλη εθιμική, ηθική και ημιθρησκευτική αφύπνιση του έκτου προ Χριστού αιώνα. Και η Κινεζική παράδοση διαφυλάσσει τις συγκεχυμένες καταγραφές του εξελικτικού παρελθόντος. Η μετάβαση από την μητριαρχία στην πατριαρχία, η εγκαθίδρυση της γεωργίας, η εξέλιξη της αρχιτεκτονικής, η απαρχή της βιομηχανίας – όλα τούτα εξιστορούνται διαδοχικά. Και η εικόνα αυτή παρουσιάζει, με ακρίβεια μεγαλύτερη οποιασδήποτε παρόμοιας περιγραφής, την εικόνα της μεγαλειώδους ανέλιξης ενός ανώτερου λαού από το επίπεδο του βαρβαρισμού. Κατά την εποχή αυτή πέρασαν από την πρωτόγονη, γεωργική κοινωνία σε μια ανώτερη κοινωνική οργάνωση, που περιλαμβάνει τη δημιουργία των πόλεων, τις κατασκευές, τη μεταλλουργία, τις εμπορικές συναλλαγές, τη διακυβέρνηση, τη γραφή, τα μαθηματικά, την τέχνη, την επιστήμη και την τυπογραφία.		79:8.15 (888.8) The formative period of Chinese civilization, opening with the coming of the Andites, continues on down to the great ethical, moral, and semireligious awakening of the sixth century before Christ. And Chinese tradition preserves the hazy record of the evolutionary past; the transition from mother- to father-family, the establishment of agriculture, the development of architecture, the initiation of industry—all these are successively narrated. And this story presents, with greater accuracy than any other similar account, the picture of the magnificent ascent of a superior people from the levels of barbarism. During this time they passed from a primitive agricultural society to a higher social organization embracing cities, manufacture, metalworking, commercial exchange, government, writing, mathematics, art, science, and printing.
79:8.16 (888.9) Και έτσι διατηρήθηκε ο αρχαίος πολιτισμός της κίτρινης φυλής μέσα στους αιώνες. Είναι, σχεδόν, σαράντα χιλιάδες χρόνια από όταν έλαβαν χώρα οι αρχικές, σημαντικές πρόοδοι στην Κινεζική κουλτούρα και, παρά το ότι πολλές οπισθοδρομήσεις συνέβησαν, ο πολιτισμός των υιών του Χαν παρουσιάζει καλύτερα από κάθε άλλον την αδιάκοπη πρόοδο ως τον εικοστό αιώνα. Η τεχνική και η θρησκευτική εξέλιξη των λευκών φυλών είναι ανώτερης κατηγορίας, αλλά δεν ξεπέρασε ποτέ τους Κινέζους ως προς την νομιμοφροσύνη στην οικογένεια, τα ομαδικά έθιμα, ή την ατομική ηθική. Ο αρχαίος αυτός πολιτισμός συνεισέφερε πολλά στην ευτυχία των ανθρώπων.		79:8.16 (888.9) And so the ancient civilization of the yellow race has persisted down through the centuries. It is almost forty thousand years since the first important advances were made in Chinese culture, and though there have been many retrogressions, the civilization of the sons of Han comes the nearest of all to presenting an unbroken picture of continual progression right on down to the times of the twentieth century. The mechanical and religious developments of the white races have been of a high order, but they have never excelled the Chinese in family loyalty, group ethics, or personal morality.
79:8.17 (888.10) Εκατομμύρια ανθρώπινων υπάρξεων έζησαν και πέθαναν έχοντας επωφεληθεί από τα επιτεύγματα αυτά. Για αιώνες, ο σπουδαίος αυτός πολιτισμός αναπαύθηκε στις δάφνες του παρελθόντος, τώρα, όμως επαναφυπνίζεται για να οραματισθεί και πάλι τους υπερβατικούς στόχους της ανθρώπινης υπόστασης, και να αναλάβει για άλλη μία φορά τον αδιάλειπτο αγώνα για την αιώνια πρόοδο.		79:8.17 (888.10) This ancient culture has contributed much to human happiness; millions of human beings have lived and died, blessed by its achievements. For centuries this great civilization has rested upon the laurels of the past, but it is even now reawakening to envision anew the transcendent goals of mortal existence, once again to take up the unremitting struggle for never-ending progress.
79:8.18 (888.11) [Παρουσιάσθηκε από έναν Αρχάγγελο του Νέβαδον]		79:8.18 (888.11) [Presented by an Archangel of Nebadon.]