Εγγραφο 99		Paper 99
ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ		The Social Problems of Religion
99:0.1 (1086.1) Η θρησκεία πετυχαίνει την υψηλότερη κοινωνική της υπηρεσία όταν έχει την όσο το δυνατόν μικρότερη σχέση με τους εγκόσμιους θεσμούς της κοινωνίας. Σε πιο παλιές εποχές, εφόσον οι κοινωνικές μεταρρυθμίσεις περιοριζόντουσαν στην ηθική σφαίρα, η θρησκεία δεν χρειαζόταν να προσαρμοστεί σε εκτενείς αλλαγές στα οικονομικά και πολιτικά συστήματα. Το κύριο πρόβλημα της θρησκείας ήταν η προσπάθεια να αντικαταστήσει το κακό με το καλό μέσα στην υπάρχουσα κοινωνική τάξη πολιτικής και οικονομικής κουλτούρας. Η θρησκεία έτσι είχε την τάση, έμμεσα, να διαιωνίζει την καθιερωμένη κοινωνική δομή, να ενισχύει την τήρηση του υπάρχοντος πολιτισμικού τύπου.		99:0.1 (1086.1) RELIGION achieves its highest social ministry when it has least connection with the secular institutions of society. In past ages, since social reforms were largely confined to the moral realms, religion did not have to adjust its attitude to extensive changes in economic and political systems. The chief problem of religion was the endeavor to replace evil with good within the existing social order of political and economic culture. Religion has thus indirectly tended to perpetuate the established order of society, to foster the maintenance of the existent type of civilization.
99:0.2 (1086.2) Αλλά η θρησκεία δεν πρέπει άμεσα να ασχολείται ούτε με την δημιουργία νέας κοινωνικής τάξης ούτε με την διατήρηση της παλιάς. Η αληθινή θρησκεία πραγματικά αντιτίθεται προς την βία σαν τεχνική κοινωνικής εξέλιξης, αλλά δεν αντιτίθεται στις νοήμονες προσπάθειες της κοινωνίας να προσαρμόσει τις συνήθειές της και τους θεσμούς της στις νέες οικονομικές συνθήκες και στις πολιτιστικές απαιτήσεις.		99:0.2 (1086.2) But religion should not be directly concerned either with the creation of new social orders or with the preservation of old ones. True religion does oppose violence as a technique of social evolution, but it does not oppose the intelligent efforts of society to adapt its usages and adjust its institutions to new economic conditions and cultural requirements.
99:0.3 (1086.3) Η θρησκεία δεν ενέκρινε τις περιστασιακές κοινωνικές μεταρρυθμίσεις των περασμένων αιώνων, αλλά τον εικοστό αιώνα επιβάλλεται να αντιμετωπίσει αναπροσαρμογές στις εκτενείς και συνεχείς κοινωνικές αναδομήσεις. Οι συνθήκες ζωής αλλάζουν τόσο γρήγορα που οι θεσμικές τροποποιήσεις πρέπει να επιταχυνθούν κατά πολύ, και η θρησκεία πρέπει ανάλογα να επιταχύνει την προσαρμογή της σε αυτή την νέα και συνεχώς μεταβαλλόμενη κοινωνική τάξη.		99:0.3 (1086.3) Religion did approve the occasional social reforms of past centuries, but in the twentieth century it is of necessity called upon to face adjustment to extensive and continuing social reconstruction. Conditions of living alter so rapidly that institutional modifications must be greatly accelerated, and religion must accordingly quicken its adaptation to this new and ever-changing social order.
1. ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΑΔΟΜΗΣΗ ^top		1. Religion and Social Reconstruction ^top
99:1.1 (1086.4) Ο μηχανικές εφευρέσεις και η διασπορά της γνώσης κάνουν μετατροπές στον πολιτισμό¨ κάποιες οικονομικές προσαρμογές και κοινωνικές αλλαγές επιβάλλονται για να αποφευχθεί η καταστροφή του πολιτισμού. Αυτή η νέα επερχόμενη κοινωνική τάξη δεν πρόκειται να σταθεροποιηθεί για μια χιλιετία. Η ανθρωπότητα πρέπει να συμφιλιωθεί με μια σειρά αλλαγών, προσαρμογών, και αναπροσαρμογών. Η ανθρωπότητα βρίσκεται πρόσω ολοταχώς προς ένα νέο και άγνωστο πλανητικό προορισμό.		99:1.1 (1086.4) Mechanical inventions and the dissemination of knowledge are modifying civilization; certain economic adjustments and social changes are imperative if cultural disaster is to be avoided. This new and oncoming social order will not settle down complacently for a millennium. The human race must become reconciled to a procession of changes, adjustments, and readjustments. Mankind is on the march toward a new and unrevealed planetary destiny.
99:1.2 (1086.5) Η θρησκεία πρέπει να γίνει μια ισχυρή επιρροή για την ηθική σταθερότητα και την πνευματική πρόοδο που να λειτουργεί δυναμικά στην μέση αυτών των συνεχώς μεταβαλλόμενων συνθηκών και ατελείωτων οικονομικών προσαρμογών.		99:1.2 (1086.5) Religion must become a forceful influence for moral stability and spiritual progression functioning dynamically in the midst of these ever-changing conditions and never-ending economic adjustments.
99:1.3 (1086.6) Η κοινωνία της Ουράντια δεν μπορεί ποτέ να ελπίζει σε σταθεροποίηση σαν αυτή των περασμένων εποχών. Το πλοίο της κοινωνίας έχει σαλπάρει και έχει απομακρυνθεί από τις προστατευμένες μέρες της κατεστημένης παράδοσης και έχει αρχίσει την περιοδεία του στις υψηλές θάλασσες του εξελικτικού προορισμού¨ και η ψυχή του ανθρώπου, όσο ποτέ άλλοτε στην ιστορία του ανθρώπου, χρειάζεται να εξετάζει εξονυχιστικά τα διαγράμματα της ηθικής και να παρατηρεί πολύ προσεχτικά την πυξίδα της θρησκευτικής καθοδήγησης. Η κύρια αποστολή της θρησκείας σαν κοινωνική επίδραση είναι να σταθεροποιεί τα ιδεώδη της ανθρωπότητας αυτούς τους επικίνδυνους καιρούς της μετάβασης από την μια φάση του πολιτισμού στην άλλη, από το ένα επίπεδο του πολιτισμού στο άλλο.		99:1.3 (1086.6) Urantia society can never hope to settle down as in past ages. The social ship has steamed out of the sheltered bays of established tradition and has begun its cruise upon the high seas of evolutionary destiny; and the soul of man, as never before in the world’s history, needs carefully to scrutinize its charts of morality and painstakingly to observe the compass of religious guidance. The paramount mission of religion as a social influence is to stabilize the ideals of mankind during these dangerous times of transition from one phase of civilization to another, from one level of culture to another.
99:1.4 (1087.1) Η θρησκεία δεν έχει κανένα νέο καθήκον να εκτελέσει, αλλά άμεσα να λειτουργήσει σαν σοφός οδηγός και έμπειρος σύμβουλος σε όλες αυτές τις νέες και συνεχώς μεταβαλλόμενες ανθρώπινες καταστάσεις. Η κοινωνία γίνεται όλο και πιο μηχανική, πιο συμπαγής, πιο περίπλοκη, και πιο αποφασιστικά ανεξάρτητη. Η θρησκεία πρέπει να λειτουργήσει έτσι που να εμποδίσει αυτές τις νέες και βαθιές αμοιβαίες σχέσεις από το να γίνουν αμοιβαία οπισθοδρομικές ή ακόμα και καταστροφικές. Η θρησκεία πρέπει να δρα σαν κοσμικό αλάτι που εμποδίζει τους αναβρασμούς της προόδου να καταστρέψουν την πολιτιστική γεύση του πολιτισμού. Αυτές οι νέες κοινωνικές σχέσεις και οικονομικές αναστατώσεις μπορεί να επιφέρουν την διαρκή αδελφότητα μόνο με την βοήθεια της θρησκείας.		99:1.4 (1087.1) Religion has no new duties to perform, but it is urgently called upon to function as a wise guide and experienced counselor in all of these new and rapidly changing human situations. Society is becoming more mechanical, more compact, more complex, and more critically interdependent. Religion must function to prevent these new and intimate interassociations from becoming mutually retrogressive or even destructive. Religion must act as the cosmic salt which prevents the ferments of progression from destroying the cultural savor of civilization. These new social relations and economic upheavals can result in lasting brotherhood only by the ministry of religion.
99:1.5 (1087.2) Ένας άθεος ουμανισμός είναι, μιλώντας ανθρώπινα, μια ευγενική χειρονομία, αλλά η πραγματική θρησκεία είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να αυξάνει διαρκώς την δεκτικότητα μιας κοινωνικής ομάδας στις ανάγκες και τους πόνους άλλων ομάδων. Στο παρελθόν, η θεσμοθετημένη θρησκεία μπορούσε να παραμένει απαθής ενώ τα ανώτερα στρώματα της κοινωνίας αδιαφορούσαν για τις δυστυχίες και την καταπίεση των αβοήθητων κατώτερων στρωμάτων, αλλά την σύγχρονη εποχή αυτές οι κατώτερες κοινωνικές τάξεις δεν είναι πια αξιοθρήνητα αμαθείς ούτε τόσο πολιτικά αβοήθητοι.		99:1.5 (1087.2) A godless humanitarianism is, humanly speaking, a noble gesture, but true religion is the only power which can lastingly increase the responsiveness of one social group to the needs and sufferings of other groups. In the past, institutional religion could remain passive while the upper strata of society turned a deaf ear to the sufferings and oppression of the helpless lower strata, but in modern times these lower social orders are no longer so abjectly ignorant nor so politically helpless.
99:1.6 (1087.3) Η θρησκεία δεν πρέπει να αναμιγνύεται οργανικά στο εγκόσμιο έργο της κοινωνικής αναδόμησης και της οικονομικής αναδιοργάνωσης. Αλλά θα πρέπει να συμβαδίζει δραστήρια με όλη αυτή την πρόοδο του πολιτισμού κάνοντας ξεκάθαρες και ουσιαστικές νέες τοποθετήσεις σχετικά με τις ηθικές προσταγές και τις πνευματικές αρχές, με την προοδευτική φιλοσοφία της ανθρώπινης ζωής και της υπερβατικής επιβίωσης μετά θάνατο. Το πνεύμα της θρησκείας είναι αιώνιο, αλλά η μορφή της έκφρασής της πρέπει να αναθεωρείται κάθε στιγμή που επανεξετάζεται το λεξικό της ανθρώπινης γλώσσας.		99:1.6 (1087.3) Religion must not become organically involved in the secular work of social reconstruction and economic reorganization. But it must actively keep pace with all these advances in civilization by making clear-cut and vigorous restatements of its moral mandates and spiritual precepts, its progressive philosophy of human living and transcendent survival. The spirit of religion is eternal, but the form of its expression must be restated every time the dictionary of human language is revised.
2. Η ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΤΗΣ ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΜΕΝΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ^top		2. Weakness of Institutional Religion ^top
99:2.1 (1087.4) Η θεσμοθετημένη θρησκεία δεν μπορεί να διαθέτει έμπνευση και να παρέχει καθοδήγηση σε αυτή την επικείμενη παγκόσμιας κλίμακας κοινωνική αναδόμηση και οικονομική αναδιοργάνωση επειδή δυστυχώς έχει γίνει λίγο πολύ ένα οργανικό τμήμα της κοινωνικής τάξης και του οικονομικού συστήματος που είναι προορισμένο να υποστεί αναδόμηση. Μόνο η πραγματική θρησκεία της προσωπικής πνευματικής εμπειρίας μπορεί να λειτουργήσει χρήσιμα και δημιουργικά στην παρούσα κρίση του πολιτισμού.		99:2.1 (1087.4) Institutional religion cannot afford inspiration and provide leadership in this impending world-wide social reconstruction and economic reorganization because it has unfortunately become more or less of an organic part of the social order and the economic system which is destined to undergo reconstruction. Only the real religion of personal spiritual experience can function helpfully and creatively in the present crisis of civilization.
99:2.2 (1087.5) Η θεσμοθετημένη θρησκεία βρίσκεται τώρα παγιδευμένη στο αδιέξοδο ενός φαύλου κύκλου. Δεν μπορεί να αναδομήσει την κοινωνία χωρίς πρώτα να αναδομηθεί και η ίδια¨ και αφού είναι ένα τόσο αφομοιωμένο κομμάτι του κατεστημένου, δεν μπορεί να αναδομηθεί μέχρι που να αναδομηθεί ριζικά η κοινωνία.		99:2.2 (1087.5) Institutional religion is now caught in the stalemate of a vicious circle. It cannot reconstruct society without first reconstructing itself; and being so much an integral part of the established order, it cannot reconstruct itself until society has been radically reconstructed.
99:2.3 (1087.6) Οι θρησκευόμενοι πρέπει να λειτουργούν στην κοινωνία, στην βιομηχανία, και στην πολιτική σαν άτομα, όχι σαν ομάδες, κόμματα, ή θεσμοί. Μια θρησκευτική ομάδα που θα τολμήσει έτσι, εκτός από τις θρησκευτικές δραστηριότητες, γίνεται αμέσως πολιτικό κόμμα, μια οικονομική οργάνωση, ή ένας κοινωνικός θεσμός. Η θρησκευτικός κολεκτιβισμός πρέπει να περιορίζει τις προσπάθειές του στην προαγωγή των θρησκευτικών υποθέσεων.		99:2.3 (1087.6) Religionists must function in society, in industry, and in politics as individuals, not as groups, parties, or institutions. A religious group which presumes to function as such, apart from religious activities, immediately becomes a political party, an economic organization, or a social institution. Religious collectivism must confine its efforts to the furtherance of religious causes.
99:2.4 (1087.7) Οι θρησκευόμενοι δεν έχουν μεγαλύτερη αξία στα έργα της κοινωνικής αναδόμησης από ότι η μη θρησκευόμενοι εκτός από τον βαθμό που η θρησκεία τους, τους έχει μεταφέρει την διευρυμένη κοσμική διορατικότητα και τους προικίσει με εκείνη την ανώτερη κοινωνική σοφία που γεννιέται από τον ειλικρινή πόθο να αγαπούν τον Θεό υπέρτατα και να αγαπούν τον κάθε άνθρωπο σαν αδερφό τους στο ουράνιο βασίλειο. Μια ιδανική κοινωνική τάξη είναι εκείνη στην οποία ο κάθε άνθρωπος αγαπά τον συνάνθρωπό του σαν τον εαυτό του.		99:2.4 (1087.7) Religionists are of no more value in the tasks of social reconstruction than nonreligionists except in so far as their religion has conferred upon them enhanced cosmic foresight and endowed them with that superior social wisdom which is born of the sincere desire to love God supremely and to love every man as a brother in the heavenly kingdom. An ideal social order is that in which every man loves his neighbor as he loves himself.
99:2.5 (1087.8) Η θεσμοθετημένη εκκλησία μπορεί να εμφανίστηκε για να υπηρετήσει την κοινωνία στο παρελθόν δοξάζοντας την κατεστημένη πολιτική και οικονομική τάξη, αλλά πρέπει γρήγορα να σταματήσει αυτή την δράση της αν θέλει να επιζήσει. Η μόνη σωστή της ιδιότητα είναι η διδασκαλία της μη βίας, της διδασκαλίας μιας ειρηνικής εξέλιξης στην θέση μιας βίαιης επανάστασης—ειρήνη επί της γης και καλή θέληση στους ανθρώπους (επί γης ειρήνη και εν ανθρώποις ευδοκία).		99:2.5 (1087.8) The institutionalized church may have appeared to serve society in the past by glorifying the established political and economic orders, but it must speedily cease such action if it is to survive. Its only proper attitude consists in the teaching of nonviolence, the doctrine of peaceful evolution in the place of violent revolution—peace on earth and good will among all men.
99:2.6 (1088.1) Η σύγχρονη θρησκεία δυσκολεύεται να προσαρμόσει την στάση της προς τις αστραπιαίες κοινωνικές αλλαγές, μόνο επειδή έχει επιτρέψει στον εαυτό της να γίνει τόσο βαθιά προσκολλημένη στις παραδόσεις, δογματική, και θεσμοποποιημένη. Η θρησκεία της ζώσης εμπειρίας δεν δυσκολεύεται καθόλου να βρίσκεται μπροστά από όλες τις κοινωνικές εξελίξεις και οικονομικές αναστατώσεις, ανάμεσα στις οποίες πάντα λειτουργεί σαν ηθικός σταθεροποιητής, κοινωνικός οδηγός, και πνευματικός καθοδηγητής. Η αληθινή θρησκεία μεταφέρει από εποχή σε εποχή τον αξιόλογο πολιτισμό και την σοφία που γεννιέται από την εμπειρία της γνώσης του Θεού και της προσπάθειας για εξομοίωση με αυτόν.		99:2.6 (1088.1) Modern religion finds it difficult to adjust its attitude toward the rapidly shifting social changes only because it has permitted itself to become so thoroughly traditionalized, dogmatized, and institutionalized. The religion of living experience finds no difficulty in keeping ahead of all these social developments and economic upheavals, amid which it ever functions as a moral stabilizer, social guide, and spiritual pilot. True religion carries over from one age to another the worth-while culture and that wisdom which is born of the experience of knowing God and striving to be like him.
3. ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΟΜΕΝΟΙ ^top		3. Religion and the Religionist ^top
99:3.1 (1088.2) Ο πρώτος Χριστιανισμός ήταν εξ ολοκλήρου ελεύθερος από κάθε αστική ανάμειξη, κοινωνικές υποχρεώσεις, και οικονομικές συμμαχίες. Μόνο αργότερα ο θεσμοθετημένος Χριστιανισμός έγινε οργανικό κομμάτι της πολιτικής και κοινωνικής δομής του Δυτικού πολιτισμού.		99:3.1 (1088.2) Early Christianity was entirely free from all civil entanglements, social commitments, and economic alliances. Only did later institutionalized Christianity become an organic part of the political and social structure of Occidental civilization.
99:3.2 (1088.3) Η βασιλεία των ουρανών δεν είναι ούτε κοινωνική ούτε οικονομική τάξη¨ είναι μια αποκλειστικά πνευματική αδελφότητα ατόμων που γνωρίζουν τον Θεό. Είναι αλήθεια, ότι μια τέτοια αδελφότητα είναι από μόνη της ένα νέο εκπληκτικό κοινωνικό φαινόμενο που το συνοδεύουν εντυπωσιακές πολιτικές και οικονομικές επιπτώσεις.		99:3.2 (1088.3) The kingdom of heaven is neither a social nor economic order; it is an exclusively spiritual brotherhood of God-knowing individuals. True, such a brotherhood is in itself a new and amazing social phenomenon attended by astounding political and economic repercussions.
99:3.3 (1088.4) Ο θρησκευόμενος δεν μένει απαθής στον κοινωνικό πόνο, ούτε είναι αδιάφορος για την αστική δικαιοσύνη, ούτε είναι απομονωμένος από την οικονομική σκέψη, ούτε αδιαφορεί για την πολιτική τυραννία. Η θρησκεία επηρεάζει την κοινωνική αναδόμηση άμεσα επειδή πνευματικοποιεί και δίνει ιδανικά στον κάθε πολίτη ατομικά. Έμμεσα, ο πολιτισμός και η κουλτούρα του επηρεάζεται από την στάση του κάθε ενός θρησκευόμενου ατομικά όταν αυτός δραστηριοποιείται και γίνονται ενεργά μέλη με επιρροή διαφόρων κοινωνικών, ηθικών, οικονομικών και πολιτικών ομάδων.		99:3.3 (1088.4) The religionist is not unsympathetic with social suffering, not unmindful of civil injustice, not insulated from economic thinking, neither insensible to political tyranny. Religion influences social reconstruction directly because it spiritualizes and idealizes the individual citizen. Indirectly, cultural civilization is influenced by the attitude of these individual religionists as they become active and influential members of various social, moral, economic, and political groups.
99:3.4 (1088.5) Η επίτευξη ενός πολιτισμού υψηλού πολιτιστικού επιπέδου απαιτεί πρώτον, τον ιδανικό τύπο πολίτη και, έπειτα, ιδανικούς και επαρκείς κοινωνικούς μηχανισμούς, μέσα στους οποίους ένα τέτοιο σώμα πολιτών να μπορεί ελέγχει τους οικονομικούς και πολιτικούς θεσμούς μιας τέτοιας προχωρημένης ανθρώπινης κοινωνίας.		99:3.4 (1088.5) The attainment of a high cultural civilization demands, first, the ideal type of citizen and, then, ideal and adequate social mechanisms wherewith such a citizenry may control the economic and political institutions of such an advanced human society.
99:3.5 (1088.6) Η εκκλησία, εξαιτίας υπέρμετρων ψεύτικων συναισθημάτων, έχει μεν προσφέρει στους μη προνομιούχους και δυστυχισμένους εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα, και όλα αυτά έγιναν καλώς, αλλά αυτά τα ίδια συναισθήματα έχουν οδηγήσει στην ασύνετη διαιώνιση φυλετικά εκφυλισμένων υλικών που έχουν καθυστερήσει φοβερά την πρόοδο του πολιτισμού.		99:3.5 (1088.6) The church, because of overmuch false sentiment, has long ministered to the underprivileged and the unfortunate, and this has all been well, but this same sentiment has led to the unwise perpetuation of racially degenerate stocks which have tremendously retarded the progress of civilization.
99:3.6 (1088.7) Πολλοί μεμονωμένοι κοινωνικοί αναμορφωτές, ενώ αποκήρυσσαν σθεναρά την θεσμοθετημένη θρησκεία, είναι, παρόλα αυτά, ένθερμα θρήσκοι στην προπαγάνδα των κοινωνικών τους μεταρρυθμίσεων. Γι αυτό το θρησκευτικό κίνητρο, προσωπικό και λίγο πολύ μη αναγνωρίσιμο, παίζει μεγάλο ρόλο στο πρόγραμμα των τωρινών ημερών της κοινωνικής αναδιάρθρωσης.		99:3.6 (1088.7) Many individual social reconstructionists, while vehemently repudiating institutionalized religion, are, after all, zealously religious in the propagation of their social reforms. And so it is that religious motivation, personal and more or less unrecognized, is playing a great part in the present-day program of social reconstruction.
99:3.7 (1088.8) Η μεγάλη αδυναμία όλου αυτού του μη αναγνωρίσιμου και ασυνείδητου τύπου θρησκευτικής δραστηριότητας είναι ότι δεν είναι ικανή να ωφεληθεί από την ανοιχτή θρησκευτική κριτική και να μπορέσει να πετύχει έτσι ωφέλιμα επίπεδα αυτό-διόρθωσης. Είναι γεγονός ότι η θρησκεία δεν αναπτύσσεται εκτός κι πειθαρχείται από εποικοδομητική κριτική, ενισχύεται από την φιλοσοφία, εξαγνίζεται από την επιστήμη, και τρέφεται από την πιστή αδελφοσύνη.		99:3.7 (1088.8) The great weakness of all this unrecognized and unconscious type of religious activity is that it is unable to profit from open religious criticism and thereby attain to profitable levels of self-correction. It is a fact that religion does not grow unless it is disciplined by constructive criticism, amplified by philosophy, purified by science, and nourished by loyal fellowship.
99:3.8 (1088.9) Υπάρχει πάντα ο μεγάλος κίνδυνος να παραμορφωθεί η θρησκεία και να μετατραπεί σε επιδίωξη ψευδών στόχων, όπως σε καιρό πολέμου κάθε μαχόμενο έθνος εκπορνεύει την θρησκεία του σε στρατιωτική προπαγάνδα. Ο ζήλος χωρίς αγάπη είναι πάντα επιβλαβής για την θρησκεία, ενώ οι διώξεις εκτρέπουν τις δραστηριότητες της θρησκείας σε επιτεύγματα κάποιας κοινωνιολογικής ή θεολογικής φιλοδοξίας.		99:3.8 (1088.9) There is always the great danger that religion will become distorted and perverted into the pursuit of false goals, as when in times of war each contending nation prostitutes its religion into military propaganda. Loveless zeal is always harmful to religion, while persecution diverts the activities of religion into the achievement of some sociologic or theologic drive.
99:3.9 (1089.1) Η θρησκεία μπορεί να κρατηθεί ελεύθερη από τις ανίερες εγκόσμιες συμμαχίες μόνο με τους εξής τρόπους:		99:3.9 (1089.1) Religion can be kept free from unholy secular alliances only by:
99:3.10 (1089.2) 1. Με μια κριτική και διορθωτική φιλοσοφία		99:3.10 (1089.2) 1. A critically corrective philosophy.
99:3.11 (1089.3) 2. Την ελευθερία από κάθε κοινωνική, οικονομική, και πολιτική συμμαχία.		99:3.11 (1089.3) 2. Freedom from all social, economic, and political alliances.
99:3.12 (1089.4) 3. Με δημιουργικές, εμψυχωτικές, αδελφότητες που επεκτείνονται μέσα από την αγάπη.		99:3.12 (1089.4) 3. Creative, comforting, and love-expanding fellowships.
99:3.13 (1089.5) 4. Την προοδευτική διεύρυνση της πνευματικής διορατικότητας και της εκτίμησης των κοσμικών αξιών.		99:3.13 (1089.5) 4. Progressive enhancement of spiritual insight and the appreciation of cosmic values.
99:3.14 (1089.6) 5. Την αποφυγή του φανατισμού με την αντιστάθμιση της επιστημονικής νοητικής διάθεσης.		99:3.14 (1089.6) 5. Prevention of fanaticism by the compensations of the scientific mental attitude.
99:3.15 (1089.7) Οι πιστοί, σαν ομάδα, ποτέ δεν πρέπει να ασχοληθούν με τίποτα άλλο εκτός από την θρησκεία, μολονότι ο κάθε ένας ατομικά, σαν πολίτης, μπορεί να γίνει ένας εξέχων ηγέτης κάποιας κοινωνικής, οικονομικής, ή πολιτικής μεταρρυθμιστικής κίνησης.		99:3.15 (1089.7) Religionists, as a group, must never concern themselves with anything but religion, albeit any one such religionist, as an individual citizen, may become the outstanding leader of some social, economic, or political reconstruction movement.
99:3.16 (1089.8) Δουλειά της θρησκείας είναι να δημιουργεί, να στηρίζει, και να εμπνέει μια τέτοια κοσμική πίστη στον κάθε πολίτη ατομικά που να τον καθοδηγεί στην επιτυχία της προόδου όλων αυτών των δύσκολων αλλά επιθυμητών κοινωνικών υπηρεσιών.		99:3.16 (1089.8) It is the business of religion to create, sustain, and inspire such a cosmic loyalty in the individual citizen as will direct him to the achievement of success in the advancement of all these difficult but desirable social services.
4. ΟΙ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΒAΣΗΣ ^top		4. Transition Difficulties ^top
99:4.1 (1089.9) Η γνήσια θρησκεία κάνει τον πιστό, στολίδι της κοινωνίας και δημιουργεί βαθιές γνώσεις στην ανθρώπινη αδελφοσύνη. Αλλά ο σχηματισμός θρησκευτικών ομάδων πολλές φορές καταστρέφει τις ίδιες τις αξίες για την προώθηση των οποίων οργανώθηκε αυτή η ομάδα. Η ανθρώπινη φιλία και η θεϊκή θρησκεία αλληλοβοηθούνται και διαφωτίζουν σημαντικά αν η ανάπτυξη της κάθε μιας εξισώνεται και εναρμονίζεται. Η θρησκεία δίνει νέα σημασία σε όλους τους ομαδικούς συνεταιρισμούς—οικογένειες, σχολεία, και συλλόγους. Μεταδίδει νέες αξίες στο παιχνίδι και εξυψώνει το αληθινό χιούμορ.		99:4.1 (1089.9) Genuine religion renders the religionist socially fragrant and creates insights into human fellowship. But the formalization of religious groups many times destroys the very values for the promotion of which the group was organized. Human friendship and divine religion are mutually helpful and significantly illuminating if the growth in each is equalized and harmonized. Religion puts new meaning into all group associations—families, schools, and clubs. It imparts new values to play and exalts all true humor.
99:4.2 (1089.10) Η κοινωνική ηγεσία μεταμορφώνεται από την πνευματική βαθιά γνώση¨ η θρησκεία εμποδίζει όλα τα συλλογικά κινήματα να χάσουν το πραγματικό τους αντικείμενο. Μαζί με τα παιδιά, η θρησκεία είναι ο μεγάλος συνενωτής της οικογενειακής ζωής, εφόσον βέβαια είναι μια ζωντανή και αναπτυσσόμενη πίστη. Οικογενειακή ζωή δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς παιδιά¨ μπορείτε να την ζήσετε χωρίς θρησκεία, αλλά μια τέτοια έλλειψη πολλαπλασιάζει κατά πολύ τις δυσκολίες αυτής της στενής προσωπικής σχέσης. Τις πρώτες δεκαετίες του εικοστού αιώνα, η οικογενειακή ζωή, μετά την θρησκευτική ζωή, είναι αυτή που υποφέρει πιο πολύ από την παρακμή που επήλθε με την μετάβαση από τις παλαιές θρησκευτικές πεποιθήσεις στις νέες έννοιες και αξίες.		99:4.2 (1089.10) Social leadership is transformed by spiritual insight; religion prevents all collective movements from losing sight of their true objectives. Together with children, religion is the great unifier of family life, provided it is a living and growing faith. Family life cannot be had without children; it can be lived without religion, but such a handicap enormously multiplies the difficulties of this intimate human association. During the early decades of the twentieth century, family life, next to personal religious experience, suffers most from the decadence consequent upon the transition from old religious loyalties to the emerging new meanings and values.
99:4.3 (1089.11) Η αληθινή θρησκεία είναι ένας σημαντικός τρόπος αντιμετώπισης των κοινών αληθειών της καθημερινής ζωής. Αλλά για να προκαλέσει η θρησκεία την ατομική εξέλιξη του χαρακτήρα και ενισχύει την ολοκλήρωση της προσωπικότητας, δεν πρέπει να μπαίνει σε στερεότυπα. Για να προωθήσει η θρησκεία την υπέρτατη πίστη, δεν πρέπει να τυποποιείται.		99:4.3 (1089.11) True religion is a meaningful way of living dynamically face to face with the commonplace realities of everyday life. But if religion is to stimulate individual development of character and augment integration of personality, it must not be standardized. If it is to stimulate evaluation of experience and serve as a value-lure, it must not be stereotyped. If religion is to promote supreme loyalties, it must not be formalized.
99:4.4 (1089.12) Άσχετα με τις όποιες αναταραχές που συνοδεύουν την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη του πολιτισμού, η θρησκεία είναι γνήσια και άξια όσο ενισχύει στο άτομο μια εμπειρία στην οποία επικρατεί η κυριαρχία της αλήθειας, του κάλους, και της καλοσύνης, γιατί αυτή είναι η πραγματική πνευματική ιδέα της υπέρτατης πραγματικότητας. Και μέσα από την αγάπη και την λατρεία αυτό αποκτά σημασία σαν αδελφοσύνη με τον άνθρωπο και ιδιότητα υιού του.		99:4.4 (1089.12) No matter what upheavals may attend the social and economic growth of civilization, religion is genuine and worth while if it fosters in the individual an experience in which the sovereignty of truth, beauty, and goodness prevails, for such is the true spiritual concept of supreme reality. And through love and worship this becomes meaningful as fellowship with man and sonship with God.
99:4.5 (1090.1) Εξάλλου, αυτό που πιστεύει κάποιος και όχι αυτό που γνωρίζει , καθορίζει την συμπεριφορά και κυριαρχεί στην προσωπική έκφραση. Η σκέτη γνώση των γεγονότων ασκεί πολύ μικρή επιρροή στον μέσο άνθρωπο εκτός κι αν ενεργοποιηθεί συναισθηματικά. Αλλά η ενεργοποίηση της θρησκείας είναι υπέρ-συναισθηματική, και ενοποιεί ολόκληρη την ανθρώπινη εμπειρία σε υπερβατικά επίπεδα μέσα από την επαφή, και την απελευθέρωση, των πνευματικών ενεργειών του θνητού βίου.		99:4.5 (1090.1) After all, it is what one believes rather than what one knows that determines conduct and dominates personal performances. Purely factual knowledge exerts very little influence upon the average man unless it becomes emotionally activated. But the activation of religion is superemotional, unifying the entire human experience on transcendent levels through contact with, and release of, spiritual energies in the mortal life.
99:4.6 (1090.2) Κατά την διάρκεια των ψυχολογικά ανάστατων καιρών του εικοστού αιώνα, μέσα στις οικονομικές αναταραχές, και τις ηθικές συγκρούσεις, και τις κοινωνιολογικές ασωτίες των θυελλωδών μεταβάσεων μιας επιστημονικής εποχής, χιλιάδες άνδρες και γυναίκες έχουν περιθωριοποιηθεί¨ είναι ανήσυχοι, αγχωμένοι, και ανάστατοι¨ όσο ποτέ άλλοτε στην παγκόσμια ιστορία χρειάζονται την παρηγοριά και την σταθερότητα μιας γερής και ολοκληρωμένης θρησκείας. Μπροστά στα πρωτοφανή επιστημονικά επιτεύγματα και την μηχανική εξέλιξη, η ανθρωπότητα βρίσκεται σε πνευματικό τέλμα και φιλοσοφικό χάος.		99:4.6 (1090.2) During the psychologically unsettled times of the twentieth century, amid the economic upheavals, the moral crosscurrents, and the sociologic rip tides of the cyclonic transitions of a scientific era, thousands upon thousands of men and women have become humanly dislocated; they are anxious, restless, fearful, uncertain, and unsettled; as never before in the world’s history they need the consolation and stabilization of sound religion. In the face of unprecedented scientific achievement and mechanical development there is spiritual stagnation and philosophic chaos.
99:4.7 (1090.3) Δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος αν η θρησκεία γίνεται όλο και περισσότερο προσωπική υπόθεση—προσωπικό βίωμα—φτάνει να μην χάνει τα κίνητρά της για ανιδιοτελή και κοινωνική υπηρεσία αγάπης. Η θρησκεία έχει υποφέρει από πολλές δευτερογενείς επιδράσεις: την ξαφνική ανάμειξη πολιτισμών, δογμάτων, την υποβάθμιση της εκκλησιαστικής εξουσίας, την αλλαγή της οικογενειακής ζωής, μαζί με την αστικοποίηση και την μηχανοποίηση.		99:4.7 (1090.3) There is no danger in religion’s becoming more and more of a private matter—a personal experience—provided it does not lose its motivation for unselfish and loving social service. Religion has suffered from many secondary influences: sudden mixing of cultures, intermingling of creeds, diminution of ecclesiastical authority, changing of family life, together with urbanization and mechanization.
99:4.8 (1090.4) Ο μεγαλύτερος πνευματικός κίνδυνος του ανθρώπου είναι η μονομερής πρόοδος, η δυσχερής κατάσταση της ημιτελούς εξέλιξης: η κατάργηση των εξελικτικών θρησκειών που βασίζονται στον φόβο χωρίς την άμεση αντικατάστασή τους με την εξ αποκαλύψεως θρησκεία της αγάπης. Η σύγχρονη επιστήμη, ειδικά η ψυχολογία, έχει αποδυναμώσει μόνο εκείνες τις θρησκείες που βασιζόντουσαν στον φόβο, τις προλήψεις, και το συναίσθημα.		99:4.8 (1090.4) Man’s greatest spiritual jeopardy consists in partial progress, the predicament of unfinished growth: forsaking the evolutionary religions of fear without immediately grasping the revelatory religion of love. Modern science, particularly psychology, has weakened only those religions which are so largely dependent upon fear, superstition, and emotion.
99:4.9 (1090.5) Η μετάβαση πάντα συνοδεύεται από σύγχυση, και πολύ λίγη ηρεμία θα υπάρξει στον θρησκευτικό κόσμο μέχρι να λήξει η μεγάλη διαμάχη ανάμεσα στις τρεις ανταγωνιστικές θρησκευτικές φιλοσοφίες:		99:4.9 (1090.5) Transition is always accompanied by confusion, and there will be little tranquillity in the religious world until the great struggle between the three contending philosophies of religion is ended:
99:4.10 (1090.6) 1. Η πνευματιστική πίστη (σε μια Θεότητα πρόνοιας) πολλών θρησκειών.		99:4.10 (1090.6) 1. The spiritistic belief (in a providential Deity) of many religions.
99:4.11 (1090.7) 2. Η ουμανιστική και ιδεαλιστική πίστη πολλών φιλοσοφιών		99:4.11 (1090.7) 2. The humanistic and idealistic belief of many philosophies.
99:4.12 (1090.8) 3. Οι μηχανιστικές και νατουραλιστικές αντιλήψεις πολλών επιστημών.		99:4.12 (1090.8) 3. The mechanistic and naturalistic conceptions of many sciences.
99:4.13 (1090.9) Και αυτές οι μονομερείς προσεγγίσεις στην πραγματικότητα του κόσμου πρέπει τελικά να εναρμονιστούν από την αποκαλυπτική παρουσία της θρησκείας, της φιλοσοφίας, και της κοσμολογίας που απεικονίζει την τριαδική ύπαρξη του πνεύματος, του νου, και της ενέργειας που προέρχεται από την Τριάδα του Παραδείσου και αποκτά χρονική και χωρική ενότητα μέσα στην Θεότητα του Υπέρτατου.		99:4.13 (1090.9) And these three partial approaches to the reality of the cosmos must eventually become harmonized by the revelatory presentation of religion, philosophy, and cosmology which portrays the triune existence of spirit, mind, and energy proceeding from the Trinity of Paradise and attaining time-space unification within the Deity of the Supreme.
5. ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΠΛΕΥΡΕΣ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ^top		5. Social Aspects of Religion ^top
99:5.1 (1090.10) Ενώ η θρησκεία είναι αποκλειστικά προσωπικό πνευματικό βίωμα—το να γνωρίσεις τον Θεό σαν Πατέρα—το αποτέλεσμα αυτής του βιώματος—το να γνωρίζεις τον άνθρωπο σαν αδερφό—συνεπάγεται την προσαρμογή του εαυτού σε άλλους εαυτούς, και αυτό έχει να κάνει με την κοινωνική ή ομαδική άποψη της θρησκευτικής ζωής. Η θρησκεία είναι πρώτα μια εσωτερική ή προσωπική προσαρμογή, και μετά γίνεται θέμα κοινωνικής υπηρεσίας ή ομαδικής προσαρμογής. Το γεγονός της κοινωνικότητας του ανθρώπου με την βία έχει σαν αποτέλεσμα την δημιουργία θρησκευτικών ομάδων. Το τι θα συμβαίνει σε αυτές τις θρησκευτικές ομάδες εξαρτάται κατά πολύ από την έξυπνη ηγεσία. Στην πρωτόγονη κοινωνία η θρησκευτική ομάδα δεν είναι πάντα διαφορετική από τις οικονομικές ή πολιτικές ομάδες. Η θρησκεία πάντα συντηρούσε τα ήθη και ενεργούσε σαν σταθεροποιητής της κοινωνίας. Και αυτό ισχύει ακόμα, παρά την αντίθετη διδασκαλία πολλών σύγχρονων κοινωνιολόγων και ουμανιστών.		99:5.1 (1090.10) While religion is exclusively a personal spiritual experience—knowing God as a Father—the corollary of this experience—knowing man as a brother—entails the adjustment of the self to other selves, and that involves the social or group aspect of religious life. Religion is first an inner or personal adjustment, and then it becomes a matter of social service or group adjustment. The fact of man’s gregariousness perforce determines that religious groups will come into existence. What happens to these religious groups depends very much on intelligent leadership. In primitive society the religious group is not always very different from economic or political groups. Religion has always been a conservator of morals and a stabilizer of society. And this is still true, notwithstanding the contrary teaching of many modern socialists and humanists.
99:5.2 (1091.1) Πάντα να έχετε στο νου σας: Η αληθινή θρησκεία είναι να γνωρίζεις τον Θεό σαν Πατέρα σου και τον άνθρωπο σαν αδερφό σου. Η θρησκεία δεν είναι μια δουλική πίστη σε απειλές για τιμωρία ή σε μαγικές υποσχέσεις για μελλοντικές μυστικιστικές ανταμοιβές.		99:5.2 (1091.1) Always keep in mind: True religion is to know God as your Father and man as your brother. Religion is not a slavish belief in threats of punishment or magical promises of future mystical rewards.
99:5.3 (1091.2) Η θρησκεία του Ιησού είναι η πιο δυναμική επίδραση που ενεργοποίησε ποτέ την ανθρωπότητα. Ο Ιησούς σύντριψε την παράδοση, κατάστρεψε τα δόγματα, και κάλεσε την ανθρωπότητα να πετύχει τα υψηλότερα ιδανικά της στον χρόνο και στην αιωνιότητα—να γίνει κανείς τέλειος, όπως τέλειος είναι και ο Πατέρας στον ουρανό.		99:5.3 (1091.2) The religion of Jesus is the most dynamic influence ever to activate the human race. Jesus shattered tradition, destroyed dogma, and called mankind to the achievement of its highest ideals in time and eternity—to be perfect, even as the Father in heaven is perfect.
99:5.4 (1091.3) Η θρησκεία δεν θα έχει πολλές ευκαιρίες να λειτουργήσει μέχρι να διαχωριστεί η θρησκευτική ομάδα από όλες τις άλλες—τον κοινωνικό συνετ6αιρισμό της πνευματικής συμμετοχής στο βασίλειο των ουρανών.		99:5.4 (1091.3) Religion has little chance to function until the religious group becomes separated from all other groups—the social association of the spiritual membership of the kingdom of heaven.
99:5.5 (1091.4) Η διδασκαλία του προπατορικού αμαρτήματος κατάστρεψε πολύ από το δυναμικό της θρησκείας για την επίτευξη κοινωνικών αντίκτυπων εξυψωτικής φύσης και εμπνευσμένης αξίας. Ο Ιησούς προσπάθησε να αναστηλώσει την αξιοπρέπεια του ανθρώπου όταν διακήρυξε ότι όλοι οι άνθρωποι είναι τα παιδιά του Θεού.		99:5.5 (1091.4) The doctrine of the total depravity of man destroyed much of the potential of religion for effecting social repercussions of an uplifting nature and of inspirational value. Jesus sought to restore man’s dignity when he declared that all men are the children of God.
99:5.6 (1091.5) Οποιαδήποτε θρησκευτική πίστη που είναι αποτελεσματική στην πνευματικοποίηση του πιστού σίγουρα θα έχει και ισχυρό αντίκτυπο στην κοινωνική ζωή αυτού του πιστού. Η θρησκευτική εμπειρία πάντα αποδίδει «τους καρπούς του πνεύματος» στην καθημερινή ζωή του θνητού που καθοδηγείται από το πνεύμα.		99:5.6 (1091.5) Any religious belief which is effective in spiritualizing the believer is certain to have powerful repercussions in the social life of such a religionist. Religious experience unfailingly yields the “fruits of the spirit” in the daily life of the spirit-led mortal.
99:5.7 (1091.6) Με την ίδια βεβαιότητα που οι άνθρωποι μοιράζονται τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, δημιουργούν μια θρησκευτική ομάδα κάποιου είδους που τελικά δημιουργεί κοινούς στόχους. Κάποια μέρα οι πιστοί θα βρεθούν μαζί και πραγματικά θα πετύχουν συνεργασία στην βάση της ενότητας των ιδανικών και των σκοπών, πολύ περισσότερο από το να προσπαθούν να πετύχουν κάτι τέτοιο στην βάση ψυχολογικών απόψεων και θεολογικών πεποιθήσεων. Οι στόχοι, και όχι το δόγμα, θα πρέπει να ενοποιούν τους πιστούς. Αφού η θρησκεία είναι θέμα προσωπικής εμπειρίας, είναι αναπόφευκτο ότι κάθε πιστός θα πρέπει να ΄χει την δική του προσωπική ερμηνεία για την συνειδητοποίηση αυτής της πνευματικής εμπειρίας. Ο όρος «πίστη» ας σημαίνει την σχέση του ατόμου με τον Θεό και όχι την δογματική τυποποίηση στην οποία έχει καταλήξει κάποια ομάδα θνητών και την καθόρισαν σαν κοινή τους θρησκευτική στάση. «Έχεις πίστη; Τότε έχε την για τον εαυτό σου.»		99:5.7 (1091.6) Just as certainly as men share their religious beliefs, they create a religious group of some sort which eventually creates common goals. Someday religionists will get together and actually effect co-operation on the basis of unity of ideals and purposes rather than attempting to do so on the basis of psychological opinions and theological beliefs. Goals rather than creeds should unify religionists. Since true religion is a matter of personal spiritual experience, it is inevitable that each individual religionist must have his own and personal interpretation of the realization of that spiritual experience. Let the term “faith” stand for the individual’s relation to God rather than for the creedal formulation of what some group of mortals have been able to agree upon as a common religious attitude. “Have you faith? Then have it to yourself.”
99:5.8 (1091.7) Το ότι η πίστη ασχολείται μόνο με την κατανόηση ιδανικών αξιών φαίνεται από τον ορισμό της Καινής Διαθήκης που δηλώνει ότι η πίστη είναι η ουσία των πραγμάτων που ελπίζουμε και η απόδειξη για τα πράγματα που δεν βλέπουμε.		99:5.8 (1091.7) That faith is concerned only with the grasp of ideal values is shown by the New Testament definition which declares that faith is the substance of things hoped for and the evidence of things not seen.
99:5.9 (1091.8) Ο πρωτόγονος άνθρωπος δεν προσπάθησε πολύ να αποτυπώσει τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις σε λέξεις. Την θρησκεία του περισσότερο την «χόρευε», παρά την σκεπτόταν. Οι σύγχρονοι άνθρωποι έχουν επινοήσει διάφορα δόγματα και δημιούργησαν πολλά δοκιμαστικά της θρησκευτικής πίστης. Οι μελλοντικοί πιστοί πρέπει να ζήσουν την θρησκεία τους, να αφοσιωθούν στην ολόκαρδη υπηρεσία της αδελφοσύνης των ανθρώπων. Είναι πια καιρός ο άνθρωπος να αποκτήσει μια θρησκευτική εμπειρία τόσο προσωπική και τόσο θεσπέσια που να μπορεί να εκφραστεί και να συνειδητοποιηθεί μόνο από «συναισθήματα που είναι πολύ βαθιά για να εκφραστούν με λόγια.»		99:5.9 (1091.8) Primitive man made little effort to put his religious convictions into words. His religion was danced out rather than thought out. Modern men have thought out many creeds and created many tests of religious faith. Future religionists must live out their religion, dedicate themselves to the wholehearted service of the brotherhood of man. It is high time that man had a religious experience so personal and so sublime that it could be realized and expressed only by “feelings that lie too deep for words.”
99:5.10 (1091.9) Ο Ιησούς δεν ζήτησε από τους οπαδούς του να συγκεντρώνονται περιοδικά και να απαγγέλλουν μια μορφή λόγων που δείχνουν την κοινή τους πίστη. Αυτός μόνο θέσπισε να συγκεντρώνονται για να κάνουν κάτι πραγματικά—να λάβουν μέρος στο κοινό δείπνο για την μνημόνευση της προσφοράς του στην Ουράντια.		99:5.10 (1091.9) Jesus did not require of his followers that they should periodically assemble and recite a form of words indicative of their common beliefs. He only ordained that they should gather together to actually do something—partake of the communal supper of the remembrance of his bestowal life on Urantia.
99:5.11 (1091.10) Τι λάθος που κάνουν οι Χριστιανοί όταν, παρουσιάζοντας τον Χριστό σαν το υπέρτατο ιδανικό θρησκευτικής ηγεσίας, τολμούν να ζητούν από τους άνδρες και γυναίκες που έχουν συνείδηση του να απορρίπτουν την ιστορική ηγεσία των ανθρώπων που γνώριζαν τον Θεό και που συνεισέφεραν στην διαφώτιση εκείνου το δικού τους έθνους, στο παρελθόν.		99:5.11 (1091.10) What a mistake for Christians to make when, in presenting Christ as the supreme ideal of spiritual leadership, they dare to require God-conscious men and women to reject the historic leadership of the God-knowing men who have contributed to their particular national or racial illumination during past ages.
6. Η ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΜΕΝΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ^top		6. Institutional Religion ^top
99:6.1 (1092.1) Ο σεχταρισμός είναι μια ασθένεια της θεσμοθετημένης θρησκείας, και ο δογματισμός είναι μια υποδούλωση της πνευματικής φύσης. Είναι πολύ καλύτερο να έχουμε μια θρησκεία χωρίς εκκλησία παρά μια εκκλησία χωρίς θρησκεία. Οι θρησκευτικές ταραχές του εικοστού αιώνα δεν δηλώνουν, από μόνες τους, πνευματική παρακμή. Η σύγχυση προηγείται της ανάπτυξης αλλά και της καταστροφής.		99:6.1 (1092.1) Sectarianism is a disease of institutional religion, and dogmatism is an enslavement of the spiritual nature. It is far better to have a religion without a church than a church without religion. The religious turmoil of the twentieth century does not, in and of itself, betoken spiritual decadence. Confusion goes before growth as well as before destruction.
99:6.2 (1092.2) Υπάρχει ένας αληθινός σκοπός στην κοινωνικοποίηση της θρησκείας. Σκοπός των ομαδικών θρησκευτικών δραστηριοτήτων είναι να δραματοποιήσουν την πίστη της θρησκείας¨ να μεγεθύνουν τα θέλγητρα της αλήθειας, της ομορφιάς, και της καλοσύνης¨ να ενισχύσουν τις χάρες των υπέρτατων αξιών¨ να διευρύνουν την υπηρεσία της ανιδιοτελούς αδελφοσύνης¨ να δοξάσουν το δυναμικό της οικογενειακής ζωής¨ και να ενθαρρύνει την ομαδική λατρεία. Και όλες οι ζωντανές θρησκείες ενθαρρύνουν την ανθρώπινη φιλία, διατηρούν την ηθική, προωθούν την καλή σχέση με τους συνανθρώπους, και διευκολύνουν την διάδοση του βασικού ευαγγελίου με τα μηνύματα της αιώνιας σωτηρίας.		99:6.2 (1092.2) There is a real purpose in the socialization of religion. It is the purpose of group religious activities to dramatize the loyalties of religion; to magnify the lures of truth, beauty, and goodness; to foster the attractions of supreme values; to enhance the service of unselfish fellowship; to glorify the potentials of family life; to promote religious education; to provide wise counsel and spiritual guidance; and to encourage group worship. And all live religions encourage human friendship, conserve morality, promote neighborhood welfare, and facilitate the spread of the essential gospel of their respective messages of eternal salvation.
99:6.3 (1092.3) Αλλά όσο θεσμοθετείται η θρησκεία, η δύναμή της για το καλό περικόπτεται, ενώ οι πιθανότητες για το κακό πολλαπλασιάζονται σε μεγάλο βαθμό. Οι κίνδυνοι της τυποποιημένης θρησκείας είναι: η στερεότυπη πίστη και η κρυστάλλωση των συναισθημάτων¨ η συσσώρευση κατεστημένων ενδιαφερόντων με αύξηση της κοσμικοποίησης¨ η τάση για τυποποίηση και απολιθωματοποίησης της αλήθειας¨ εκτροπή της θρησκείας από την υπηρεσία του Θεού προς την υπηρεσία της εκκλησίας¨ τάση των ηγετών να γίνονται διαχειριστές αντί για υπηρέτες της ανθρωπότητας¨ η τάση για σχηματισμό σχισμάτων και ανταγωνιστικών υποδιαιρέσεων¨ η καθιέρωση καταπιεστικής εκκλησιαστικής εξουσίας¨ η δημιουργία της στάσης του «αριστοκρατικού εκλεκτού λαού»¨ η ενίσχυση ψευδών και υπερβολικών ιδεών ιερότητας¨ η ρουτινοποίηση της θρησκείας και η απολίθωση της λατρείας¨ η τάση για υπερβολικό σεβασμό στο παρελθόν ενώ αγνοούνται οι ανάγκες του παρόντος¨ η αποτυχία να προσαρμόσει τις θρησκευτικές ερμηνείες στην σύγχρονη πραγματικότητα¨ η υπεραπασχόληση με λειτουργίες εγκόσμιων θεσμών¨ δημιουργεί την διεφθαρμένη διάκριση σε θρησκευτικές κάστες¨ γίνεται αδιάλλακτος κριτής της ορθοδοξίας¨ δεν μπορεί να κερδίσει και να κρατήσει το ενδιαφέρον της τολμηρής νιότης και σταδιακά χάνει το σωτήριο μήνυμα του ευαγγελίου της αιώνιας σωτηρίας.		99:6.3 (1092.3) But as religion becomes institutionalized, its power for good is curtailed, while the possibilities for evil are greatly multiplied. The dangers of formalized religion are: fixation of beliefs and crystallization of sentiments; accumulation of vested interests with increase of secularization; tendency to standardize and fossilize truth; diversion of religion from the service of God to the service of the church; inclination of leaders to become administrators instead of ministers; tendency to form sects and competitive divisions; establishment of oppressive ecclesiastical authority; creation of the aristocratic “chosen-people” attitude; fostering of false and exaggerated ideas of sacredness; the routinizing of religion and the petrification of worship; tendency to venerate the past while ignoring present demands; failure to make up-to-date interpretations of religion; entanglement with functions of secular institutions; it creates the evil discrimination of religious castes; it becomes an intolerant judge of orthodoxy; it fails to hold the interest of adventurous youth and gradually loses the saving message of the gospel of eternal salvation.
99:6.4 (1092.4) Η τυπική θρησκεία περιορίζει τους ανθρώπους όσον αφορά τις προσωπικές πνευματικές τους δραστηριότητες αντί να τους απελευθερώνει ώστε να μπορέσουν να προσφέρουν υψηλή υπηρεσία όπως θα έπρεπε να πράττει κάθε κτίστης της βασιλείας των ουρανών.		99:6.4 (1092.4) Formal religion restrains men in their personal spiritual activities instead of releasing them for heightened service as kingdom builders.
7. Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ^top		7. Religion’s Contribution ^top
99:7.1 (1092.5) Παρόλο που οι εκκλησίες και οι άλλες θρησκευτικές ομάδες θα πρέπει να βλέπουν από μακριά όλες τις εγκόσμιες δραστηριότητες, την ίδια στιγμή η θρησκεία δεν πρέπει να κάνει τίποτα για να εμποδίζει ή να καθυστερεί τον κοινωνικό συντονισμό των ανθρώπινων θεσμών. Η ζωή πρέπει να συνεχίσει να εξελίσσεται ουσιαστικά¨ ο άνθρωπος πρέπει να συνεχίσει την αναμόρφωση της φιλοσοφίας και την αποσαφήνιση της θρησκείας .		99:7.1 (1092.5) Though churches and all other religious groups should stand aloof from all secular activities, at the same time religion must do nothing to hinder or retard the social co-ordination of human institutions. Life must continue to grow in meaningfulness; man must go on with his reformation of philosophy and his clarification of religion.
99:7.2 (1092.6) Η πολιτική επιστήμη πρέπει να επιτυγχάνει την αναδόμηση της οικονομίας και της βιομηχανίας με τις τεχνικές που μαθαίνει από τις κοινωνικές επιστήμες και από την βαθιά γνώση και τα κίνητρα που της παρέχει ο θρησκευτικός βίος. Σε όλες τις κοινωνικές αναδομήσεις η θρησκεία παρέχει μια σταθεροποιητική πίστη σε ένα υπερβατικό αντικείμενο, ένα σταθερό στόχο πέρα και πάνω από το άμεσο και εγκόσμιο αντικείμενο. Στο μέσον της σύγχυσης ενός συνεχώς μεταβαλλόμενου περιβάλλοντος θνητός χρειάζεται την διατήρηση ενός παράγοντα κοσμικής προοπτικής.		99:7.2 (1092.6) Political science must effect the reconstruction of economics and industry by the techniques it learns from the social sciences and by the insights and motives supplied by religious living. In all social reconstruction religion provides a stabilizing loyalty to a transcendent object, a steadying goal beyond and above the immediate and temporal objective. In the midst of the confusions of a rapidly changing environment mortal man needs the sustenance of a far-flung cosmic perspective.
99:7.3 (1093.1) Η θρησκεία εμπνέει τον άνθρωπο να ζει με θάρρος και χαρά στην γη¨ ενώνει την υπομονή με το πάθος, την βαθιά γνώση με τον ζήλο, την συμπάθεια με την δύναμη, και τα ιδανικά με την ενέργεια.		99:7.3 (1093.1) Religion inspires man to live courageously and joyfully on the face of the earth; it joins patience with passion, insight to zeal, sympathy with power, and ideals with energy.
99:7.4 (1093.2) Ο άνθρωπος ποτέ δεν θα μπορεί να αποφασίζει σωστά για τα εγκόσμια θέματα ή να υπερβαίνει την ιδιοτέλεια των προσωπικών του ενδιαφερόντων εκτός και αν διαλογιστεί στην παρουσία της κυριαρχίας του Θεού και λάβει καλά υπόψη του τις αλήθειες των θείων εννοιών και των πνευματικών αξιών.		99:7.4 (1093.2) Man can never wisely decide temporal issues or transcend the selfishness of personal interests unless he meditates in the presence of the sovereignty of God and reckons with the realities of divine meanings and spiritual values.
99:7.5 (1093.3) Η οικονομική ανεξαρτησία και η κοινωνική αδελφοσύνη τελικά θα καταλήξει στην αδελφότητα. Ο άνθρωπος από φύση του ονειρεύεται, αλλά η επιστήμη τον συνεφέρνει έτσι ώστε η θρησκεία να μπορεί να τον ενεργοποιήσει σύντομα με πολύ λιγότερο κίνδυνο να προκληθούν φανατικές αντιδράσεις. Οι οικονομικές ανάγκες δένουν τον άνθρωπο με την πραγματικότητα, και τα θρησκευτικά βιώματα φέρνουν αυτόν τον ίδιο άνθρωπο μπροστά στις αιώνιες αλήθειες μιας αιώνια- διευρυνόμενης και προοδεύουσας ιδιότητας πολίτη.		99:7.5 (1093.3) Economic interdependence and social fraternity will ultimately conduce to brotherhood. Man is naturally a dreamer, but science is sobering him so that religion can presently activate him with far less danger of precipitating fanatical reactions. Economic necessities tie man up with reality, and personal religious experience brings this same man face to face with the eternal realities of an ever-expanding and progressing cosmic citizenship.
99:7.6 (1093.4) [Παραδόθηκε από ένα Μελχισεδέκ του Νέβαδον.]		99:7.6 (1093.4) [Presented by a Melchizedek of Nebadon.]