Εγγραφο 110		Paper 110
Η ΣΧΕΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΩΝ ΠΡΟΣ ΤΑ ΘΝΗΤΑ ΑΤΟΜΑ		Relation of Adjusters to Individual Mortals
110:0.1 (1203.1) Το δώρο της ελευθερίας των ατελών υπάρξεων συνεπάγεται αναπόφευκτη τραγικότητα και είναι η φύση της τέλειας, προγονικής Θεότητας, συμπαντικά και στοργικά να μοιράζεται τα βάσανα αυτά, με τρυφερή συντροφικότητα.		110:0.1 (1203.1) THE endowment of imperfect beings with freedom entails inevitable tragedy, and it is the nature of the perfect ancestral Deity to universally and affectionately share these sufferings in loving companionship.
110:0.2 (1203.2) Εξ όσων γνωρίζω πάνω στα θέματα ενός σύμπαντος, θεωρώ την αγάπη και την αφοσίωση ενός Προσαρμοστή της Σκέψης ως την ειλικρινέστερη θεία αγάπη σε ολόκληρη τη δημιουργία. Η αγάπη των Υιών στη λειτουργία τους επί των φυλών είναι μεγαλειώδης, η αφοσίωση, όμως, ενός Προσαρμοστή προς το άτομο είναι συγκινητικά υπέροχη, μοιάζει θεϊκά με την αγάπη του Πατέρα. Ο Πατέρας του Παραδείσου έχει φαινομενικά κρατήσει τη μορφή αυτή της προσωπικής επαφής με το καθένα πλάσμα του ξεχωριστά ως αποκλειστικό προνόμιο ως Δημιουργός. Και δεν υπάρχει τίποτε, σ’ ολόκληρο το σύμπαν των συμπάντων που να συγκρίνεται ακριβώς με τη θαυμάσια λειτουργία των απρόσωπων αυτών οντοτήτων, που τόσο συναρπαστικά ενοικούν τα πλάσματα των παιδιών των εξελικτικών πλανητών.		110:0.2 (1203.2) As far as I am conversant with the affairs of a universe, I regard the love and devotion of a Thought Adjuster as the most truly divine affection in all creation. The love of the Sons in their ministry to the races is superb, but the devotion of an Adjuster to the individual is touchingly sublime, divinely Fatherlike. The Paradise Father has apparently reserved this form of personal contact with his individual creatures as an exclusive Creator prerogative. And there is nothing in all the universe of universes exactly comparable to the marvelous ministry of these impersonal entities that so fascinatingly indwell the children of the evolutionary planets.
1. ΕΝΟΙΚΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΘΝΗΤΗ ΔΙΑΝΟΙΑ ^top		1. Indwelling the Mortal Mind ^top
110:1.1 (1203.3) Οι Προσαρμοστές δεν πρέπει να θεωρούνται ως ζώντες στον υλικό εγκέφαλο των ανθρώπινων υπάρξεων. Δεν αποτελούν οργανικά μέρη των υλικών πλασμάτων των κόσμων. Ο Προσαρμοστής της Σκέψης μπορεί σωστότερα να θεωρηθεί ως ενοικών τον θνητό του ανθρώπου, παρά ως υπάρχων μέσα στα όρια ενός και μοναδικού υλικού οργάνου. Και, έμμεσα και απαρατήρητα ο Προσαρμοστής επικοινωνεί συνεχώς με το ανθρώπινο υποκείμενο, ειδικά κατά τη διάρκεια των εξαίσιων εκείνων εμπειριών της λατρευτικής επικοινωνίας του νου με το πνεύμα στο χώρο της υπερσυνείδησης.		110:1.1 (1203.3) Adjusters should not be thought of as living in the material brains of human beings. They are not organic parts of the physical creatures of the realms. The Thought Adjuster may more properly be envisaged as indwelling the mortal mind of man rather than as existing within the confines of a single physical organ. And indirectly and unrecognized the Adjuster is constantly communicating with the human subject, especially during those sublime experiences of the worshipful contact of mind with spirit in the superconsciousness.
110:1.2 (1203.4) Εύχομαι να μου ήταν δυνατόν να βοηθήσω τους εξελισσόμενους θνητούς να επιτύχουν μια μεγαλύτερη κατανόηση και να φθάσουν σε μία πληρέστερη εκτίμηση του ανιδιοτελούς και υπέροχου έργου των Προσαρμοστών που ζουν εντός τους, που είναι με τόση ευσέβεια πιστοί στην αποστολή της υπόθαλψης της πνευματικής ευημερίας του ανθρώπου. Οι Ελεγκτές αυτοί είναι ικανοί λειτουργοί στις ανώτερες φάσεις της ανθρώπινης διάνοιας. Είναι συνετοί και έμπειροι διαχειριστές του πνευματικού δυναμικού της ανθρώπινης νοημοσύνης. Οι ουράνιοι αυτοί αρωγοί είναι αφοσιωμένοι στο θαυμάσιο έργο του να σας καθοδηγούν με ασφάλεια προς τα μέσα και προς τα πάνω, στο ουράνιο λιμάνι της ευτυχίας. Οι δραστήριοι αυτοί εργάτες είναι επικεντρωμένοι στη μελλοντική προσωποποίηση του θριάμβου της θείας αλήθειας στην αιώνια ζωή σας. Είναι οι άγρυπνοι εργάτες που κατευθύνουν τον έχοντα συνείδηση του Θεού ανθρώπινο νου μακριά από τους υφάλους του κακού, ενώ επιδέξια καθοδηγούν την εξελισσόμενη ψυχή του ανθρώπου προς τους θείους λιμένες της τελειότητας σε μακρινές και αιώνιες ακτές. Οι Προσαρμοστές είναι οι γεμάτοι αγάπη ηγήτορες, οι αξιόπιστοι και σταθεροί οδηγοί σας μέσα στους σκοτεινούς και αβέβαιους λαβυρίνθους της σύντομης, γήινης διαδρομής σας. Είναι οι υπομονετικοί δάσκαλοι που με τόση συνέπεια παρακινούν τα υποκείμενά τους προς τους δρόμους της προοδευτικής τελειότητας. Είναι οι προσεκτικοί φρουροί των ανώτερων ιδιοτήτων του χαρακτήρα των πλασμάτων. Εύχομαι να μπορούσατε να τους αγαπήσετε περισσότερο, να συνεργασθείτε πληρέστερα μαζί τους και να τους περιβάλλετε με περισσότερη στοργή.		110:1.2 (1203.4) I wish it were possible for me to help evolving mortals to achieve a better understanding and attain a fuller appreciation of the unselfish and superb work of the Adjusters living within them, who are so devoutly faithful to the task of fostering man’s spiritual welfare. These Monitors are efficient ministers to the higher phases of men’s minds; they are wise and experienced manipulators of the spiritual potential of the human intellect. These heavenly helpers are dedicated to the stupendous task of guiding you safely inward and upward to the celestial haven of happiness. These tireless toilers are consecrated to the future personification of the triumph of divine truth in your life everlasting. They are the watchful workers who pilot the God-conscious human mind away from the shoals of evil while expertly guiding the evolving soul of man toward the divine harbors of perfection on far-distant and eternal shores. The Adjusters are loving leaders, your safe and sure guides through the dark and uncertain mazes of your short earthly career; they are the patient teachers who so constantly urge their subjects forward in the paths of progressive perfection. They are the careful custodians of the sublime values of creature character. I wish you could love them more, co-operate with them more fully, and cherish them more affectionately.
110:1.3 (1204.1) Αν και οι θείοι ένοικοι ασχολούνται κυρίως με την πνευματική σας προετοιμασία για το επόμενο στάδιο της αιώνιας ύπαρξης, ενδιαφέρονται επίσης βαθιά για την εγκόσμια ευημερία σας και τα πραγματικά επιτεύγματά σας επί της γης. Ενθουσιάζονται να συνεισφέρουν στην υγεία, την ευτυχία και την αληθινή σας ευδοκίμηση. Δεν είναι αδιάφοροι στην επιτυχία σας, σε όλα τα θέματα που αφορούν στην πρόοδο του πλανήτη και τα οποία δεν είναι επιζήμια για τη μέλλουσα ζωή σας της αιώνιας προόδου.		110:1.3 (1204.1) Although the divine indwellers are chiefly concerned with your spiritual preparation for the next stage of the never-ending existence, they are also deeply interested in your temporal welfare and in your real achievements on earth. They are delighted to contribute to your health, happiness, and true prosperity. They are not indifferent to your success in all matters of planetary advancement which are not inimical to your future life of eternal progress.
110:1.4 (1204.2) Οι Προσαρμοστές ενδιαφέρονται και ασχολούνται με τα καθημερινά σας έργα και τις πολύπλευρες λεπτομέρειες της ζωής σας, μέχρις ακριβώς του σημείου όπου αυτές επηρεάζουν τον καθορισμό των σημαντικών εγκόσμιων επιλογών και των ζωτικών πνευματικών αποφάσεών σας και, εξ αυτού, συνεισφέρουν στην επίλυση του προβλήματος της σωτηρίας της ψυχής σας και της αιώνιας προόδου σας. Ο Προσαρμοστής, ενώ είναι αδρανής όσον αφορά στην καθαρά εγκόσμια ευημερία σας, είναι με τρόπο θείο δραστήριος σχετικά με όλα τα θέματα του αιώνιου μέλλοντός σας.		110:1.4 (1204.2) Adjusters are interested in, and concerned with, your daily doings and the manifold details of your life just to the extent that these are influential in the determination of your significant temporal choices and vital spiritual decisions and, hence, are factors in the solution of your problem of soul survival and eternal progress. The Adjuster, while passive regarding purely temporal welfare, is divinely active concerning all the affairs of your eternal future.
110:1.5 (1204.3) Ο Προσαρμοστής παραμένει μαζί σας σε όλες τις συμφορές και σε κάθε αρρώστια που δεν καταστρέφει ολοκληρωτικά τη διάνοια. Πόσο βάναυσοι είναι, όμως, να βεβηλώνεται εσκεμμένα, ή με οποιοδήποτε τρόπο σκόπιμα να μολύνεται το φυσικό σώμα, το οποίο πρέπει να χρησιμεύει ως το γήινο σκήνωμα του θαυμάσιου αυτού δώρου του Θεού. Όλα τα φυσικά δηλητήρια καθυστερούν σε μεγάλο βαθμό τις προσπάθειες του Προσαρμοστή να εξάρει τον υλικό νου, ενώ τα διανοητικά δηλητήρια του φόβου, της οργής, του φθόνου, της ζήλιας, της υποψίας και της μισαλλοδοξίας με τον ίδιο τρόπο παρεμβαίνουν τρομακτικά στην πνευματική πρόοδο της εξελισσόμενης ψυχής.		110:1.5 (1204.3) The Adjuster remains with you in all disaster and through every sickness which does not wholly destroy the mentality. But how unkind knowingly to defile or otherwise deliberately to pollute the physical body, which must serve as the earthly tabernacle of this marvelous gift from God. All physical poisons greatly retard the efforts of the Adjuster to exalt the material mind, while the mental poisons of fear, anger, envy, jealousy, suspicion, and intolerance likewise tremendously interfere with the spiritual progress of the evolving soul.
110:1.6 (1204.4) Τώρα ζείτε την περίοδο της ερωτοτροπίας με τον Προσαρμοστή σας. Και αν μόνο αποδειχθείτε πιστοί στην εμπιστοσύνη με την οποία σας περιέβαλε το θείο πνεύμα, που αναζητά το νου και την ψυχή σας για την αιώνια ένωση, θα ακολουθήσει, τελικά, η μοροντιανή αυτή ολότητα, η ουράνια αρμονία, ο κοσμικός αυτός συντονισμός, ο θείος εκείνος εναρμονισμός, η ουράνια αυτή συγχώνευση, η αιώνια εκείνη ανάμιξη της ταυτότητας, η μοναδικότητα της ύπαρξης που είναι τόσο τέλεια και τελική, ώστε ακόμη και οι πλέον έμπειρες προσωπικότητες ποτέ δεν μπορούν να διαχωρίσουν, ή να αναγνωρίσουν ως ξεχωριστές οντότητες τους δια της συγχώνευσης συντρόφους – το θνητό άνθρωπο και τον θείο Προσαρμοστή.		110:1.6 (1204.4) Today you are passing through the period of the courtship of your Adjuster; and if you only prove faithful to the trust reposed in you by the divine spirit who seeks your mind and soul in eternal union, there will eventually ensue that morontia oneness, that supernal harmony, that cosmic co-ordination, that divine attunement, that celestial fusion, that never-ending blending of identity, that oneness of being which is so perfect and final that even the most experienced personalities can never segregate or recognize as separate identities the fusion partners—mortal man and divine Adjuster.
2. ΟΙ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΕΣ ΚΑΙ Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΒΟΥΛΗΣΗ ^top		2. Adjusters and Human Will ^top
110:2.1 (1204.5) Όταν οι Προσαρμοστές της Σκέψης ενοικούν τις ανθρώπινες διάνοιες φέρουν μαζί τους τις πρότυπες διαδρομές και τις ιδανικές ζωές, όπως αυτές έχουν καθορισθεί και προαποφασισθεί από τους ίδιους και τους Εξατομικευμένους Προσαρμοστές του Ντιβίνινγκτον και οι οποίες έχουν πιστοποιηθεί από τον Εξατομικευμένο Προσαρμοστή της Ουράντια. Έτσι αρχίζουν το έργο τους, με ένα σαφές και προκαθορισμένο σχέδιο για τη διανοητική και πνευματική ανάπτυξη των ανθρώπινων υποκειμένων τους, δεν είναι, όμως, υποχρεωτικό για κάθε ανθρώπινη ύπαρξη να δεχθεί το σχέδιο αυτό. Είστε όλοι υποκείμενοι στο πεπρωμένο, αλλά δεν είναι προαποφασισμένο να αποδεχθείτε τον θείο αυτό προορισμό. Έχετε πλήρη ελευθερία να αρνηθείτε οποιοδήποτε μέρος, ή και ολόκληρο το πρόγραμμα των Προσαρμοστών της Σκέψης. Η αποστολή τους είναι να πραγματοποιήσουν τέτοιες αλλαγές στο νου και να κάνουν τέτοιες πνευματικές προσαρμογές, που μπορείτε εκούσια και έξυπνα να εγκρίνετε, ώστε εκείνοι, τελικά, να ασκήσουν μεγαλύτερη επίδραση πάνω στην κατευθυντήρια γραμμή της προσωπικότητας. Σε καμία περίπτωση, ωστόσο, δεν σας εκμεταλλεύονται οι θείοι αυτοί Ελεγκτές, ούτε καθ’ οιονδήποτε τρόπο επηρεάζουν αυθαίρετα εσάς, ή τις επιλογές και τις αποφάσεις σας. Οι Προσαρμοστές σέβονται την ανεξαρτησία της προσωπικότητας. Υπηρετούν πάντα τη θέλησή σας.		110:2.1 (1204.5) When Thought Adjusters indwell human minds, they bring with them the model careers, the ideal lives, as determined and foreordained by themselves and the Personalized Adjusters of Divinington, which have been certified by the Personalized Adjuster of Urantia. Thus they begin work with a definite and predetermined plan for the intellectual and spiritual development of their human subjects, but it is not incumbent upon any human being to accept this plan. You are all subjects of predestination, but it is not foreordained that you must accept this divine predestination; you are at full liberty to reject any part or all of the Thought Adjusters’ program. It is their mission to effect such mind changes and to make such spiritual adjustments as you may willingly and intelligently authorize, to the end that they may gain more influence over the personality directionization; but under no circumstances do these divine Monitors ever take advantage of you or in any way arbitrarily influence you in your choices and decisions. The Adjusters respect your sovereignty of personality; they are always subservient to your will.
110:2.2 (1204.6) Είναι επίμονοι, εφευρετικοί και τέλειοι στις μεθόδους εργασίας τους, αλλά δεν ασκούν ποτέ βία στην οικειοθελή ατομικότητα των ξενιστών τους. Ουδεμία ανθρώπινη ύπαρξη θα εξαγνισθεί ποτέ από έναν θείο Ελεγκτή παρά τη θέλησή τους. Η σωτηρία είναι δώρο των Θεών, το οποίο πρέπει να γίνει επιθυμητό από τα πλάσματα του χρόνου. Σε τελική ανάλυση, οτιδήποτε επιτύχει ο Προσαρμοστής εργαζόμενος για σας, οι καταγραφές θα δείξουν ότι ο μετασχηματισμός επιτελέσθηκε με τη συνεργική σας συναίνεση. Θα έχετε υπάρξει ένας εκούσιος συνεργάτης με τον Προσαρμοστή στην κατάκτηση κάθε βήματος του τρομακτικού μετασχηματισμού της ανελικτικής πορείας.		110:2.2 (1204.6) They are persistent, ingenious, and perfect in their methods of work, but they never do violence to the volitional selfhood of their hosts. No human being will ever be spiritualized by a divine Monitor against his will; survival is a gift of the Gods which must be desired by the creatures of time. In the final analysis, whatever the Adjuster has succeeded in doing for you, the records will show that the transformation has been accomplished with your co-operative consent; you will have been a willing partner with the Adjuster in the attainment of every step of the tremendous transformation of the ascension career.
110:2.3 (1205.1) Ο Προσαρμοστής δεν προσπαθεί να ελέγξει τη σκέψη σας, αυτή καθ’ εαυτή, αλλά μάλλον να την εξαγνίσει, να την αιωνιοποιήσει. Ούτε οι άγγελοι, ούτε οι Προσαρμοστές είναι διατεθειμένοι να επηρεάσουν άμεσα την ανθρώπινη σκέψη. Αυτό αποτελεί αποκλειστικό προνόμιο της προσωπικότητάς σας. Οι Προσαρμοστές αφιερώνονται στο να βελτιώσουν, να τροποποιήσουν, να προσαρμόσουν και να συντονίσουν τη διαδικασία της σκέψης σας. Ιδιαίτερα, όμως, και ειδικότερα είναι αφοσιωμένοι στο έργο της δημιουργίας πνευματικών ισοδύναμων της πορείας σας, μοροντιανές εγγραφές του αληθούς, προοδεύοντος εαυτού σας, με το σκοπό της σωτηρίας.		110:2.3 (1205.1) The Adjuster is not trying to control your thinking, as such, but rather to spiritualize it, to eternalize it. Neither angels nor Adjusters are devoted directly to influencing human thought; that is your exclusive personality prerogative. The Adjusters are dedicated to improving, modifying, adjusting, and co-ordinating your thinking processes; but more especially and specifically they are devoted to the work of building up spiritual counterparts of your careers, morontia transcripts of your true advancing selves, for survival purposes.
110:2.4 (1205.2) Οι Προσαρμοστές εργάζονται στις σφαίρες των ανώτερων επιπέδων της ανθρώπινης διάνοιας, αδιάκοπα προσπαθώντας να δημιουργήσουν μοροντιανά αντίγραφα κάθε ιδέας της διάνοιας των θνητών. Ως εκ τούτου, υπάρχουν δύο πραγματικότητες οι οποίες προσκρούουν επί, και επικεντρώνονται στα κυκλώματα της ανθρώπινης διάνοιας: η μία, ένας θνητός εαυτός που εξελίχθηκε από τα αρχικά σχέδια των Φορέων της Ζωής, ή άλλη, μία αθάνατη οντότητα από τις υψηλές σφαίρες του Ντιβίνινγκτον, ένα ενοικούν δώρο από το Θεό. Ο θνητός εαυτός, ωστόσο, είναι επίσης και ένας ατομικός εαυτός. Διαθέτει προσωπικότητα.		110:2.4 (1205.2) Adjusters work in the spheres of the higher levels of the human mind, unceasingly seeking to produce morontia duplicates of every concept of the mortal intellect. There are, therefore, two realities which impinge upon, and are centered in, the human mind circuits: one, a mortal self evolved from the original plans of the Life Carriers, the other, an immortal entity from the high spheres of Divinington, an indwelling gift from God. But the mortal self is also a personal self; it has personality.
110:2.5 (1205.3) Εσείς, ως πλάσμα με προσωπικότητα, έχετε νου και βούληση. Ο Προσαρμοστής, ως προ-ατομικό πλάσμα διαθέτει προ-νου και προ-βούληση. Αν ομοφωνήσετε τόσο απόλυτα προς το νου του Προσαρμοστή, ώστε να κοιτάζεστε στα μάτια, τότε οι διάνοιές σας θα γίνουν μία και θα λάβετε την ενίσχυση της διάνοιας του Προσαρμοστή. Ακολούθως, αν η θέλησή σας επιτάξει και ενισχύσει την εκτέλεση των αποφάσεων αυτής της νέας, ή συνδυασμένης διάνοιας, η προ-ατομική βούληση του Προσαρμοστή κατακτά την έκφραση της προσωπικότητας δια της απόφασής σας και, όσον αφορά στο συγκεκριμένο αυτό σχέδιο, εσείς και ο Προσαρμοστής είσαστε ένα. Ο νους σας κατέκτησε τη θεία εναρμόνιση και η βούληση του Προσαρμοστή επέτυχε την έκφραση της προσωπικότητας.		110:2.5 (1205.3) You as a personal creature have mind and will. The Adjuster as a prepersonal creature has premind and prewill. If you so fully conform to the Adjuster’s mind that you see eye to eye, then your minds become one, and you receive the reinforcement of the Adjuster’s mind. Subsequently, if your will orders and enforces the execution of the decisions of this new or combined mind, the Adjuster’s prepersonal will attains to personality expression through your decision, and as far as that particular project is concerned, you and the Adjuster are one. Your mind has attained to divinity attunement, and the Adjuster’s will has achieved personality expression.
110:2.6 (1205.4) Στο βαθμό που αυτή η ταυτοποίηση επιτυγχάνεται, προσεγγίζετε διανοητικά τη μοροντιανή τάξη της ύπαρξης. Η μοροντιανή διάνοια είναι όρος ο οποίος σημαίνει την ουσία και το σύνολο των συνεργαζόμενων διανοιών των αποκλινουσών υλικών και πνευματικών φύσεων. Η μοροντιανή διάνοια, ως εκ τούτου επάγεται ένα διττό νου στο τοπικό σύμπαν, κυβερνώμενο από μία μόνο βούληση. Και προκειμένου για τους θνητούς, τούτο είναι ένα θέλημα, ανθρώπινο στην προέλευση, που γίνεται θείο δια της ταυτοποίησης της θνητής διάνοιας του ανθρώπου με τη διανοητική ροπή του Θεού.		110:2.6 (1205.4) To the extent that this identity is realized, you are mentally approaching the morontia order of existence. Morontia mind is a term signifying the substance and sum total of the co-operating minds of diversely material and spiritual natures. Morontia intellect, therefore, connotes a dual mind in the local universe dominated by one will. And with mortals this is a will, human in origin, which is becoming divine through man’s identification of the human mind with the mindedness of God.
3. Η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΗ ^top		3. Co-operation with the Adjuster ^top
110:3.1 (1205.5) Οι Προσαρμοστές παίζουν το ιερό και μεγαλειώδες παιγνίδι των αιώνων. Λαμβάνουν μέρος σε ένα από τα υπέρτατα εγχειρήματα του χρόνου στο διάστημα. Και τόσο ευτυχείς είναι όταν η συνεργασία σας τους επιτρέπει να προσφέρουν βοήθεια στους σύντομους αγώνες σας στο χρόνο, καθώς συνεχίζουν να εκτελούν τα μεγαλύτερα έργα τους της αιωνιότητας. Συνήθως, όμως, όταν ο Προσαρμοστής σας προσπαθήσει να επικοινωνήσει μαζί σας, το μήνυμα χάνεται στα υλικά ρεύματα των ενεργειακών χειμάρρων της ανθρώπινης διάνοιας. Μόνο περιστασιακά πιάνετε μία αντήχηση, μια αμυδρή και μακρινή ηχώ της θείας φωνής.		110:3.1 (1205.5) Adjusters are playing the sacred and superb game of the ages; they are engaged in one of the supreme adventures of time in space. And how happy they are when your co-operation permits them to lend assistance in your short struggles of time as they continue to prosecute their larger tasks of eternity. But usually, when your Adjuster attempts to communicate with you, the message is lost in the material currents of the energy streams of human mind; only occasionally do you catch an echo, a faint and distant echo, of the divine voice.
110:3.2 (1205.6) Η επιτυχία του Προσαρμοστή σας στην προσπάθειά του να σας καθοδηγήσει στη διάρκεια της θνητής ζωής και να φέρει τη σωτηρία σας δεν εξαρτάται τόσο από τις θεωρητικές πεποιθήσεις σας, όσο από τις αποφάσεις σας, τη θεληματικότητά σας και τη σταθερή σας πίστη. Όλες αυτές οι κινήσεις της ανάπτυξης της προσωπικότητας γίνονται ισχυρές επιρροές που συνεπικουρούν στην πρόοδό σας, επειδή σας βοηθούν να συνεργασθείτε με τον Προσαρμοστή. Σας βοηθούν να σταματήσετε να αντιστέκεστε. Οι Προσαρμοστές της Σκέψης επιτυγχάνουν, ή φαινομενικά αποτυγχάνουν στις γήινες αποστολές τους μέχρι του σημείου, ακριβώς, όπου οι θνητοί επιτυγχάνουν, ή αποτυγχάνουν να συνεργασθούν με το σχέδιο δια του οποίου πρόκειται να προχωρήσουν στο ανελικτικό μονοπάτι της επίτευξης της τελειότητας. Το μυστικό της σωτηρίας είναι κλεισμένο στην υπέρτατη ανθρώπινη επιθυμία να μοιάσει ο άνθρωπος με το Θεό και στην σχετική μ’ αυτήν προθυμία να πράξει και να γίνει το κάθε ένα, αλλά και όλα τα πράγματα μαζί που είναι βασικά στην τελική επίτευξη της καταλυτικής αυτής επιθυμίας.		110:3.2 (1205.6) The success of your Adjuster in the enterprise of piloting you through the mortal life and bringing about your survival depends not so much on the theories of your beliefs as upon your decisions, determinations, and steadfast faith. All these movements of personality growth become powerful influences aiding in your advancement because they help you to co-operate with the Adjuster; they assist you in ceasing to resist. Thought Adjusters succeed or apparently fail in their terrestrial undertakings just in so far as mortals succeed or fail to co-operate with the scheme whereby they are to be advanced along the ascending path of perfection attainment. The secret of survival is wrapped up in the supreme human desire to be Godlike and in the associated willingness to do and be any and all things which are essential to the final attainment of that overmastering desire.
110:3.3 (1206.1) Όταν μιλούμε για την επιτυχία, ή την αποτυχία ενός Προσαρμοστή, μιλούμε σε σχέση με την ανθρώπινη σωτηρία. Οι Προσαρμοστές ουδέποτε αποτυγχάνουν. Είναι από θεία ουσία και πάντα αναδύονται θριαμβευτές σε κάθε ένα από τα εγχειρήματά τους.		110:3.3 (1206.1) When we speak of an Adjuster’s success or failure, we are speaking in terms of human survival. Adjusters never fail; they are of the divine essence, and they always emerge triumphant in each of their undertakings.
110:3.4 (1206.2) Δεν μπορώ παρά να παρατηρήσω ότι τόσοι πολλοί από σας σπαταλάτε τόσο πολύ χρόνο και σκέψη στις απλές ασημαντότητες της ζωής, ενώ παραβλέπετε, σχεδόν απόλυτα, τις πιο βασικές πραγματικότητες της αιώνιας σπουδαιότητας, τα ίδια αυτά επιτεύγματα που έχουν να κάνουν με την ανάπτυξη μιας περισσότερο αρμονικής λειτουργικής ασυμφωνίας ανάμεσα σ’ εσάς και τον Προσαρμοστή σας. Ο μέγας στόχος της ανθρώπινης ύπαρξης είναι η εναρμόνιση προς τη θεία φύση του ενοικούντος Προσαρμοστή. Το μέγα επίτευγμα της θνητής ζωής είναι η κατάκτηση μιας αληθούς και πλήρους κατανόησης καθοσίωσης, σύμφωνα με τις αιώνιες επιδιώξεις του θείου πνεύματος που περιμένει και εργάζεται μέσα στο νου σας. Ωστόσο, μία πιστή και αποφασιστική προσπάθεια να πραγματοποιηθεί το αιώνιο πεπρωμένο είναι απόλυτα συμβατή με μια ευφρόσυνη και χαρούμενη ζωή καθώς και με μια επιτυχημένη και χρηστή διαδρομή επί της γης. Η συνεργασία με τον Προσαρμοστή της Σκέψης δεν συνεπάγεται αυτοβασανισμό, ψεύτικη ευλάβεια, ή υποκριτική και επιδεικτική αυτοταπείνωση. Η ιδανική ζωή είναι μια γεμάτη αγάπη υπηρεσία μάλλον, παρά μια ύπαρξη γεμάτη φόβο για το μέλλον.		110:3.4 (1206.2) I cannot but observe that so many of you spend so much time and thought on mere trifles of living, while you almost wholly overlook the more essential realities of everlasting import, those very accomplishments which are concerned with the development of a more harmonious working agreement between you and your Adjusters. The great goal of human existence is to attune to the divinity of the indwelling Adjuster; the great achievement of mortal life is the attainment of a true and understanding consecration to the eternal aims of the divine spirit who waits and works within your mind. But a devoted and determined effort to realize eternal destiny is wholly compatible with a lighthearted and joyous life and with a successful and honorable career on earth. Co-operation with the Thought Adjuster does not entail self-torture, mock piety, or hypocritical and ostentatious self-abasement; the ideal life is one of loving service rather than an existence of fearful apprehension.
110:3.5 (1206.3) Η σύγχυση, το να νοιώθει κανείς μπερδεμένος, ακόμη και αποθαρρημένος, μερικές φορές, και παραζαλισμένος, δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην αντίσταση στην καθοδήγηση του ενοικούντος Προσαρμοστή. Παρόμοιες διαθέσεις, μπορεί, ορισμένες φορές, να συνεπάγονται έλλειψη δραστήριας συνεργασίας με τον θείο Ελεγκτή και ίσως, εξ αυτού, κάπως καθυστερημένη πνευματική πρόοδο, ωστόσο, τέτοιες διανοητικές, συναισθηματικές δυσκολίες ουδόλως παρεμβαίνουν στην βέβαιη σωτηρία της ψυχής που γνωρίζει το Θεό. Η άγνοια από μόνη της δεν μπορεί να εμποδίσει τη σωτηρία. Ούτε οι οφειλόμενες στη σύγχυση αμφιβολίες μπορούν, ούτε η γεμάτη φόβο αβεβαιότητα. Μόνον η ενσυνείδητη αντίσταση στην καθοδήγηση του Προσαρμοστή μπορεί να εμποδίσει τη σωτηρία της εξελισσόμενης, αθάνατης ψυχής.		110:3.5 (1206.3) Confusion, being puzzled, even sometimes discouraged and distracted, does not necessarily signify resistance to the leadings of the indwelling Adjuster. Such attitudes may sometimes connote lack of active co-operation with the divine Monitor and may, therefore, somewhat delay spiritual progress, but such intellectual emotional difficulties do not in the least interfere with the certain survival of the God-knowing soul. Ignorance alone can never prevent survival; neither can confusional doubts nor fearful uncertainty. Only conscious resistance to the Adjuster’s leading can prevent the survival of the evolving immortal soul.
110:3.6 (1206.4) Δεν πρέπει να θεωρείτε τη συνεργασία με τον Προσαρμοστή σας ως μία ιδιαίτερα ενσυνείδητη διαδικασία, διότι δεν είναι. Τα κίνητρα, όμως και οι αποφάσεις σας, η γεμάτη πίστη αποφασιστικότητα και οι ανώτερες επιθυμίες σας, αληθινά συνιστούν πραγματική και δυναμική συνεργασία. Μπορείτε ενσυνείδητα να αυξήσετε την εναρμόνιση με τον Προσαρμοστή ως εξής:		110:3.6 (1206.4) You must not regard co-operation with your Adjuster as a particularly conscious process, for it is not; but your motives and your decisions, your faithful determinations and your supreme desires, do constitute real and effective co-operation. You can consciously augment Adjuster harmony by:
110:3.7 (1206.5) 1. Επιλέγοντας την ανταπόκριση στην θεία καθοδήγηση. Βασίζοντας ειλικρινά την ανθρώπινη ζωή στην ανώτατη συνείδηση της αλήθειας, της ομορφιάς και της αγαθότητας και στη συνέχεια συντονίζοντας τις ιδιότητες αυτές του θείου μέσω της σύνεσης, της λατρείας, της πίστης και της αγάπης.		110:3.7 (1206.5) 1. Choosing to respond to divine leading; sincerely basing the human life on the highest consciousness of truth, beauty, and goodness, and then co-ordinating these qualities of divinity through wisdom, worship, faith, and love.
110:3.8 (1206.6) 2. Αγαπώντας τον Θεό και επιθυμώντας να γίνετε σαν αυτόν – γνήσια αναγνώριση της θείας πατρικής του ιδιότητας και στοργική λατρεία του ουράνιου Πατέρα.		110:3.8 (1206.6) 2. Loving God and desiring to be like him—genuine recognition of the divine fatherhood and loving worship of the heavenly Parent.
110:3.9 (1206.7) 3. Αγαπώντας τους ανθρώπους και ειλικρινά επιθυμώντας να τους υπηρετήσετε – ολόψυχη αναγνώριση της αδελφοσύνης των ανθρώπων συμπληρούμενη με μία ευφυή και συνετή αφοσίωση σε κάθε ένα από τους θνητούς συντρόφους σας.		110:3.9 (1206.7) 3. Loving man and sincerely desiring to serve him—wholehearted recognition of the brotherhood of man coupled with an intelligent and wise affection for each of your fellow mortals.
110:3.10 (1206.8) 4. Ευφρόσυνη αποδοχή της ιδιότητας του κοσμικού πολίτη – έντιμη αναγνώριση των προοδευτικών σας υποχρεώσεων προς το Υπέρτατο Ον, επίγνωση της αλληλεξάρτησης του εξελικτικού ανθρώπου και της εξελισσόμενης Θεότητας. Τούτη είναι η γέννηση της κοσμικής ηθικής και η απαρχή της πραγμάτωσης του συμπαντικού καθήκοντος.		110:3.10 (1206.8) 4. Joyful acceptance of cosmic citizenship—honest recognition of your progressive obligations to the Supreme Being, awareness of the interdependence of evolutionary man and evolving Deity. This is the birth of cosmic morality and the dawning realization of universal duty.
4. ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΗ ΣΤΗ ΔΙΑΝΟΙΑ ^top		4. The Adjuster’s Work in the Mind ^top
110:4.1 (1207.1) Οι Προσαρμοστές είναι ικανοί να λαμβάνουν το συνεχές ρεύμα των κοσμικών πληροφοριών οι οποίες εισέρχονται δια των κυρίαρχων κυκλωμάτων του χρόνου και του διαστήματος. Είναι σε πλήρη επαφή με την πνευματική ευφυΐα και ενέργεια των συμπάντων. Οι ανώτατοι, όμως, αυτοί ενοικούντες είναι ανίκανοι να μεταδώσουν μεγάλο μέρος του πλούτου αυτού της σοφίας και της αλήθειας στο νου των θνητών υποκειμένων τους εξ αιτίας της έλλειψης ομοιότητας στη φύση και της απουσίας ευαίσθητης αναγνώρισης.		110:4.1 (1207.1) Adjusters are able to receive the continuous stream of cosmic intelligence coming in over the master circuits of time and space; they are in full touch with the spirit intelligence and energy of the universes. But these mighty indwellers are unable to transmit very much of this wealth of wisdom and truth to the minds of their mortal subjects because of the lack of commonness of nature and the absence of responsive recognition.
110:4.2 (1207.2) Ο Προσαρμοστής της Σκέψης ασχολείται με μία διαρκή προσπάθεια να πνευματοποιήσει τη διάνοιά σας τόσο, ώστε να εξελιχθεί η μοροντιανή ψυχή σας. Εσείς οι ίδιοι ωστόσο δεν έχετε, κατά το πλείστον, επίγνωση της εσώτερης αυτής λειτουργίας. Είστε εντελώς ανίκανοι να διακρίνετε το προϊόν της δικής σας, υλικής ευφυΐας από εκείνο των από κοινού δραστηριοτήτων της ψυχής σας και του Προσαρμοστή.		110:4.2 (1207.2) The Thought Adjuster is engaged in a constant effort so to spiritualize your mind as to evolve your morontia soul; but you yourself are mostly unconscious of this inner ministry. You are quite incapable of distinguishing the product of your own material intellect from that of the conjoint activities of your soul and the Adjuster.
110:4.3 (1207.3) Ορισμένες αιφνίδιες εμφανίσεις σκέψεων, συμπερασμάτων, καθώς και άλλων διανοητικών καταστάσεων είναι, ορισμένες φορές, το άμεσο, ή έμμεσο έργο του Προσαρμοστή. Πολύ συχνότερα, όμως, είναι η προβολή στην συνείδηση ιδεών οι οποίες έχουν ομαδοποιηθεί στα εν τω βάθει διανοητικά επίπεδα, φυσικά και καθημερινά περιστατικά φυσιολογικής και συνήθους ψυχικής λειτουργίας, εγγενούς στα κυκλώματα της εξελισσόμενης ζωώδους διάνοιας. (Σε αντίθεση με τις ασυνείδητες αυτές εκφάνσεις, οι αποκαλύψεις του Προσαρμοστή εμφανίζονται μέσω των χώρων της υπερσυνείδησης.)		110:4.3 (1207.3) Certain abrupt presentations of thoughts, conclusions, and other pictures of mind are sometimes the direct or indirect work of the Adjuster; but far more often they are the sudden emergence into consciousness of ideas which have been grouping themselves together in the submerged mental levels, natural and everyday occurrences of normal and ordinary psychic function inherent in the circuits of the evolving animal mind. (In contrast with these subconscious emanations, the revelations of the Adjuster appear through the realms of the superconscious.)
110:4.4 (1207.4) Εμπιστευθείτε όλα τα διανοητικά θέματα που βρίσκονται πέρα από το στάσιμο επίπεδο της συνείδησης στην εποπτεία των Προσαρμοστών. Σε εύθετο χρόνο, αν όχι στον κόσμο αυτό, τότε στους κόσμους-δώματα, θα κάνουν καλό απολογισμό της διαχείρισής τους και τελικά θα παρουσιάσουν τις έννοιες εκείνες και τις αξίες που εμπιστεύθηκαν στη φροντίδα και τη φύλαξή τους. Θα ξεθάψουν κάθε αξιόλογο θησαυρό της θνητής διάνοιας, αν σωθείτε.		110:4.4 (1207.4) Trust all matters of mind beyond the dead level of consciousness to the custody of the Adjusters. In due time, if not in this world then on the mansion worlds, they will give good account of their stewardship, and eventually will they bring forth those meanings and values intrusted to their care and keeping. They will resurrect every worthy treasure of the mortal mind if you survive.
110:4.5 (1207.5) Υπάρχει ένα μεγάλο χάσμα μεταξύ του ανθρώπινου και του θείου, μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού. Οι φυλές της Ουράντια ελέγχονται ηλεκτρικά και χημικά σε τόσο μεγάλο βαθμό, μοιάζουν τόσο πολύ με τα ζώα στην καθημερινή συμπεριφορά τους, είναι τόσο συναισθηματικοί στις συνήθεις αντιδράσεις τους, ώστε καθίσταται εξαιρετικά δύσκολο για τους Ελεγκτές να τους καθοδηγήσουν και να τους κατευθύνουν. Είστε τόσο στερημένοι από θαρραλέες αποφάσεις και καθοσιωμένη συνεργασία, ώστε οι ενοικούντες Προσαρμοστές σας θεωρούν σχεδόν αδύνατο να επικοινωνήσουν άμεσα με τον ανθρώπινο νου. Ακόμα και όταν γίνει γι’ αυτούς δυνατόν να στείλουν μία αναλαμπή καινούργιας αλήθειας στην εξελισσόμενη θνητή ψυχή, η πνευματική αυτή αποκάλυψη συχνά τυφλώνει τόσο πολύ το πλάσμα, ώστε να επισπεύδει ένα παροξυσμό φανατισμού, ή να γίνεται η απαρχή κάποιας άλλης διανοητικής διαταραχής της οποίας τα αποτελέσματα είναι καταστροφικά. Πολλές καινούργιες θρησκείες και παράξενοι «ισμοί» έχουν γεννηθεί από τις ναυαγισμένες, ατελείς, παρανοημένες και διαστρεβλωμένες επικοινωνίες των Προσαρμοστών της Σκέψης.		110:4.5 (1207.5) There exists a vast gulf between the human and the divine, between man and God. The Urantia races are so largely electrically and chemically controlled, so highly animallike in their common behavior, so emotional in their ordinary reactions, that it becomes exceedingly difficult for the Monitors to guide and direct them. You are so devoid of courageous decisions and consecrated co-operation that your indwelling Adjusters find it next to impossible to communicate directly with the human mind. Even when they do find it possible to flash a gleam of new truth to the evolving mortal soul, this spiritual revelation often so blinds the creature as to precipitate a convulsion of fanaticism or to initiate some other intellectual upheaval which results disastrously. Many a new religion and strange “ism” has arisen from the aborted, imperfect, misunderstood, and garbled communications of the Thought Adjusters.
110:4.6 (1207.6) Για πολλές χιλιάδες χρόνια, έτσι δείχνουν τα αρχεία της Τζερουζέμ, σε κάθε γενεά, ζουν όλο και λιγότερες υπάρξεις που να μπορούν με ασφάλεια να λειτουργήσουν με τους αυτενεργούς Προσαρμοστές. Τούτη είναι μία εικόνα τρομακτική και οι εποπτεύουσες προσωπικότητες της Σατάνια διάκεινται ευμενώς έναντι των προτάσεων ορισμένων από τους πιο άμεσους επόπτες του πλανήτη σας, οι οποίοι συνηγορούν υπέρ της έναρξης της εφαρμογής μέτρων σχεδιασμένων να υποθάλψουν και να διατηρήσουν τους ανώτερους πνευματικούς τύπους των φυλών της Ουράντια.		110:4.6 (1207.6) For many thousands of years, so the records of Jerusem show, in each generation there have lived fewer and fewer beings who could function safely with self-acting Adjusters. This is an alarming picture, and the supervising personalities of Satania look with favor upon the proposals of some of your more immediate planetary supervisors who advocate the inauguration of measures designed to foster and conserve the higher spiritual types of the Urantia races.
5. ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΗ ^top		5. Erroneous Concepts of Adjuster Guidance ^top
110:5.1 (1207.7) Μην συγχύζετε και συγχέετε την αποστολή και την επιρροή του Προσαρμοστή με αυτό που κοινώς αποκαλείται συνείδηση. Δεν συνδέονται άμεσα. Η συνείδηση είναι μια ανθρώπινη και καθαρά ψυχική αντίδραση. Δεν πρέπει να περιφρονείται, αλλά δεν είναι καθόλου η φωνή του Θεού στην ψυχή, ενώ θα μπορούσε πράγματι να είναι εκείνη του Προσαρμοστή, αν μία τέτοια φωνή μπορούσε να ακουστεί. Η συνείδηση, δίκαια, σας προτρέπει να πράττετε το σωστό. Αλλά ο Προσαρμοστής, επιπλέον, προσπαθεί να σας πει ποιο, πράγματι, είναι το σωστό. Δηλαδή όταν και όσο είστε ικανοί να αντιληφθείτε την καθοδήγηση του Ελεγκτή.		110:5.1 (1207.7) Do not confuse and confound the mission and influence of the Adjuster with what is commonly called conscience; they are not directly related. Conscience is a human and purely psychic reaction. It is not to be despised, but it is hardly the voice of God to the soul, which indeed the Adjuster’s would be if such a voice could be heard. Conscience, rightly, admonishes you to do right; but the Adjuster, in addition, endeavors to tell you what truly is right; that is, when and as you are able to perceive the Monitor’s leading.
110:5.2 (1208.1) Οι ονειρικές εμπειρίες του ανθρώπου, η ακατάστατη και ασύνδετη εκείνη άσκηση της ασυντόνιστης κοιμώμενης διάνοιας παρέχουν επαρκείς αποδείξεις της αποτυχίας των Προσαρμοστών να εναρμονίσουν και να συνδέσουν τις αποκλίνουσες συνιστώσες της διάνοιας του ανθρώπου. Οι Προσαρμοστές απλά δεν μπορούν, στη διάρκεια μιας και μόνο ζωής, να συντονίσουν αυθαίρετα και να συγχρονίσουν δύο τέτοιους ανόμοιους και διαφορετικούς τύπους σκέψης, όπως είναι ο ανθρώπινος και ο θείος. Όταν το κάνουν, όπως πρέπει, ορισμένες φορές, τέτοιες ψυχές μεταφέρονται αμέσως στους κόσμους-δώματα, χωρίς να είναι απαραίτητο να περάσουν από την εμπειρία του θανάτου.		110:5.2 (1208.1) Man’s dream experiences, that disordered and disconnected parade of the un-co-ordinated sleeping mind, present adequate proof of the failure of the Adjusters to harmonize and associate the divergent factors of the mind of man. The Adjusters simply cannot, in a single lifetime, arbitrarily co-ordinate and synchronize two such unlike and diverse types of thinking as the human and the divine. When they do, as they sometimes have, such souls are translated directly to the mansion worlds without the necessity of passing through the experience of death.
110:5.3 (1208.2) Κατά την περίοδοι του ύπνου ο Προσαρμοστής επιχειρεί να επιτύχει μόνον εκείνο το οποίο η βούληση της ενοικηθείσας προσωπικότητας έχει απολύτως εγκρίνει προηγούμενα με τις αποφάσεις και τις επιλογές που ελήφθησαν τις εποχές όπου η συνείδηση βρισκόταν σε πλήρη εγρήγορση και οι οποίες έχουν εξ αυτού τοποθετηθεί στους χώρους της υπερδιάνοιας, στον τόπο σύνδεσης της ανθρώπινης και της θείας συσχέτισης.		110:5.3 (1208.2) During the slumber season the Adjuster attempts to achieve only that which the will of the indwelt personality has previously fully approved by the decisions and choosings which were made during times of fully wakeful consciousness, and which have thereby become lodged in the realms of the supermind, the liaison domain of human and divine interrelationship.
110:5.4 (1208.3) Ενώ οι θνητοί οικοδεσπότες τους κοιμούνται, οι Προσαρμοστές προσπαθούν να καταχωρήσουν τις δημιουργίες τους στα ανώτερα επίπεδα της υλικής διάνοιας και ορισμένα από τα αλλόκοτα όνειρά σας δείχνουν την αποτυχία τους να επιτύχουν ικανοποιητική επαφή. Οι παραλογισμοί της ζωής των ονείρων όχι μόνο επιβεβαιώνουν την πίεση συναισθημάτων που δεν εκφράσθηκαν, αλλά μαρτυρούν επίσης την φοβερή διαστρέβλωση της έκφρασης των πνευματικών απόψεων οι οποίες παρουσιάζονται από τους Προσαρμοστές. Τα πάθη σας, οι παρορμήσεις σας, καθώς και άλλες εγγενείς τάσεις μεταφέρονται στην εικόνα και υποκαθιστούν τις ανεκδήλωτες επιθυμίες τους για τα θεία μηνύματα, τα οποία οι ενοικούντες προσπαθούν να βάλουν στα ψυχικά αρχεία, κατά τη διάρκεια του ασύνειδου ύπνου.		110:5.4 (1208.3) While their mortal hosts are asleep, the Adjusters try to register their creations in the higher levels of the material mind, and some of your grotesque dreams indicate their failure to make efficient contact. The absurdities of dream life not only testify to pressure of unexpressed emotions but also bear witness to the horrible distortion of the representations of the spiritual concepts presented by the Adjusters. Your own passions, urges, and other innate tendencies translate themselves into the picture and substitute their unexpressed desires for the divine messages which the indwellers are endeavoring to put into the psychic records during unconscious sleep.
110:5.5 (1208.4) Είναι εξαιρετικά επικίνδυνο να αποδίδετε στους Προσαρμοστές το περιεχόμενο της ονειρικής σας ζωής. Οι Προσαρμοστές βεβαίως εργάζονται κατά τη διάρκεια του ύπνου, αλλά οι συνήθεις ονειρικές σας εμπειρίες είναι καθαρά φυσιολογικά και ψυχολογικά φαινόμενα. Επιπλέον, είναι παράτολμο να επιχειρείται η διαφοροποίηση της καταχώρησης των απόψεων των Προσαρμοστών, από την περισσότερο, ή λιγότερο συνεχή και ενσυνείδητη υποδοχή των επιταγών της θνητής συνείδησης. Αυτά είναι προβλήματα τα οποία πρέπει να επιλυθούν δια της ατομικής περίσκεψης και της προσωπικής απόφασης. Μια ανθρώπινη ύπαρξη, όμως, είναι καλύτερα να σφάλλει απορρίπτοντας την έκφραση του Προσαρμοστή, πιστεύοντας ότι είναι καθαρά ανθρώπινη εμπειρία, από το να σφάλλει από άγνοια, εξαίροντας μια αντίδραση της θνητής διάνοιας στη σφαίρα της θείας υπόστασης. Να θυμάστε, η επίδραση ενός Προσαρμοστή της Σκέψης είναι κατά το πλείστον, αν και όχι ολοκληρωτικά, μία υπερσυνείδητη εμπειρία.		110:5.5 (1208.4) It is extremely dangerous to postulate as to the Adjuster content of the dream life. The Adjusters do work during sleep, but your ordinary dream experiences are purely physiologic and psychologic phenomena. Likewise, it is hazardous to attempt the differentiation of the Adjusters’ concept registry from the more or less continuous and conscious reception of the dictations of mortal conscience. These are problems which will have to be solved through individual discrimination and personal decision. But a human being would do better to err in rejecting an Adjuster’s expression through believing it to be a purely human experience than to blunder into exalting a reaction of the mortal mind to the sphere of divine dignity. Remember, the influence of a Thought Adjuster is for the most part, though not wholly, a superconscious experience.
110:5.6 (1208.5) Σε διάφορους βαθμούς, αλλά αυξανόμενα καθώς ανέρχεσθε τα κυκλώματα της ψυχής, κάποιες φορές άμεσα, αλλά συχνότερα έμμεσα, πραγματικά επικοινωνείτε με τους Προσαρμοστές σας. Είναι, όμως, επικίνδυνο να εμφορείσθε από την άποψη ότι κάθε καινούργια ιδέα, προερχόμενη από την ανθρώπινη διάνοια, είναι η επιταγή του Προσαρμοστή. Συχνότερα, σε υπάρξεις της κατηγορίας σας, εκείνο το οποίο αποδέχεστε ως τη φωνή του Προσαρμοστή είναι στην πραγματικότητα η εκδήλωση της ίδιας σας της διάνοιας. Αυτό είναι επικίνδυνο έδαφος και κάθε ανθρώπινη ύπαρξη πρέπει να επιλύει τα προβλήματα αυτά μόνη της σύμφωνα με τη φυσική, ανθρώπινη σύνεση και την υπεράνω του ανθρώπινου ενόραση.		110:5.6 (1208.5) In varying degrees and increasingly as you ascend the psychic circles, sometimes directly, but more often indirectly, you do communicate with your Adjusters. But it is dangerous to entertain the idea that every new concept originating in the human mind is the dictation of the Adjuster. More often, in beings of your order, that which you accept as the Adjuster’s voice is in reality the emanation of your own intellect. This is dangerous ground, and every human being must settle these problems for himself in accordance with his natural human wisdom and superhuman insight.
110:5.7 (1208.6) Ο Προσαρμοστής της ανθρώπινης ύπαρξης, δια της οποίας πραγματοποιείται η επικοινωνία του, απολαμβάνει μία τόσο ευρεία γκάμα δραστηριοτήτων κυρίως εξ αιτίας της σχεδόν απόλυτης αδιαφορίας του συγκεκριμένου ανθρώπου προς οποιεσδήποτε εξωτερικές εκδηλώσεις της εσωτερικής παρουσίας του Προσαρμοστή. Είναι πράγματι καλοτυχία το ότι παραμένει συνειδητά εντελώς αδιάφορος για ολόκληρη τη διαδικασία. Διατηρεί έναν από τους πολύ έμπειρους Προσαρμοστές της εποχής και της γενεάς του και παρ’ όλα αυτά, η παθητική του αντίδραση και η αδρανής του αντιμετώπιση προς τα φαινόμενα που σχετίζονται με την παρουσία στο νου του αυτού του πολύπλευρου Προσαρμοστή, λέγεται από τον φρουρό του πεπρωμένου, ότι είναι μία σπάνια και γενναία αντίδραση. Και όλα αυτά συνιστούν ένα ευνοϊκό συντονισμό επιδράσεων, ευνοϊκό και προς τον Προσαρμοστή, στην ανώτερη σφαίρα δράσης, αλλά και στον ανθρώπινο σύντροφο, από την πλευρά της ευημερίας, της αποτελεσματικότητας και της ηρεμίας.		110:5.7 (1208.6) The Adjuster of the human being through whom this communication is being made enjoys such a wide scope of activity chiefly because of this human’s almost complete indifference to any outward manifestations of the Adjuster’s inner presence; it is indeed fortunate that he remains consciously quite unconcerned about the entire procedure. He holds one of the highly experienced Adjusters of his day and generation, and yet his passive reaction to, and inactive concern toward, the phenomena associated with the presence in his mind of this versatile Adjuster is pronounced by the guardian of destiny to be a rare and fortuitous reaction. And all this constitutes a favorable co-ordination of influences, favorable both to the Adjuster in the higher sphere of action and to the human partner from the standpoints of health, efficiency, and tranquillity.
6. ΤΑ ΕΠΤΑ ΨΥΧΙΚΑ ΚΥΚΛΩΜΑΤΑ ^top		6. The Seven Psychic Circles ^top
110:6.1 (1209.1) Το σύνολο της πραγμάτωσης της προσωπικότητας σ’ έναν υλικό κόσμο περικλείεται στη διαδοχική κατάκτηση των επτά ψυχικών κυκλωμάτων του ανθρώπινου δυναμικού. Η είσοδος στα επτά κυκλώματα σημειοδοτεί την απαρχή της λειτουργίας της ανθρώπινης προσωπικότητας. Η ολοκλήρωση του πρώτου κυκλώματος δηλοί τη σχετική ωριμότητα της θνητής ύπαρξης. Αν και η διάβαση από τα επτά κυκλώματα της κοσμικής ανάπτυξης δεν ισοδυναμεί με τη δια του Προσαρμοστή συγχώνευση, η κυριαρχία επί των κυκλωμάτων αυτών σημειοδοτεί την κατάκτηση των βαθμίδων εκείνων οι οποίες είναι προκαταρκτικές για την συγχώνευση με τον Προσαρμοστή.		110:6.1 (1209.1) The sum total of personality realization on a material world is contained within the successive conquest of the seven psychic circles of mortal potentiality. Entrance upon the seventh circle marks the beginning of true human personality function. Completion of the first circle denotes the relative maturity of the mortal being. Though the traversal of the seven circles of cosmic growth does not equal fusion with the Adjuster, the mastery of these circles marks the attainment of those steps which are preliminary to Adjuster fusion.
110:6.2 (1209.2) Ο Προσαρμοστής είναι ο ισότιμος σύντροφός σας στην κατάκτηση των επτά κυκλωμάτων – το επίτευγμα της σχετικής ανθρώπινης ωριμότητας. Ο Προσαρμοστής ανελίσσεται στα κυκλώματα μαζί σας, από το έβδομο προς το πρώτο, αλλά προωθείται στην κατάσταση της υπεροχής αυτενέργειας εντελώς ανεξάρτητα από την δυναμική συνεργασία της ανθρώπινης διάνοιας.		110:6.2 (1209.2) The Adjuster is your equal partner in the attainment of the seven circles—the achievement of comparative mortal maturity. The Adjuster ascends the circles with you from the seventh to the first but progresses to the status of supremacy and self-activity quite independent of the active co-operation of the mortal mind.
110:6.3 (1209.3) Τα ψυχικά κυκλώματα δεν είναι αποκλειστικά διανοητικά, ούτε είναι εντελώς μοροντιανά. Έχουν σχέση με την κατάσταση της προσωπικότητας, τη διανοητική επίτευξη, την ψυχική ανάπτυξη και την εναρμόνιση με τον Προσαρμοστή. Η επιτυχής διάβαση από τα επίπεδα αυτά απαιτεί την αρμονική λειτουργία ολόκληρης της προσωπικότητας, όχι απλά μιας έκφανσής της. Η ανάπτυξη των μερών δεν ισούται με την πραγματική ωρίμανση του συνόλου. Τα μέρη πράγματι αναπτύσσονται ανάλογα με την επέκταση ολόκληρου του εαυτού – του συνόλου του εαυτού – υλικού, διανοητικού και πνευματικού.		110:6.3 (1209.3) The psychic circles are not exclusively intellectual, neither are they wholly morontial; they have to do with personality status, mind attainment, soul growth, and Adjuster attunement. The successful traversal of these levels demands the harmonious functioning of the entire personality, not merely of some one phase thereof. The growth of the parts does not equal the true maturation of the whole; the parts really grow in proportion to the expansion of the entire self—the whole self—material, intellectual, and spiritual.
110:6.4 (1209.4) Όταν η εξέλιξη της διανοητικής φύσης προχωρεί ταχύτερα από εκείνη της πνευματικής, μία τέτοια κατάσταση καθιστά την επικοινωνία με τον Προσαρμοστή δύσκολη αλλά και επικίνδυνη. Επιπλέον, η υπερ-πνευματική εξέλιξη τείνει να δημιουργεί μία φανατική και διαστρεβλωμένη ερμηνεία των πνευματικών οδηγιών του θείου ενοικούντος. Η έλλειψη πνευματικής ικανότητας καθιστά πολύ δύσκολη τη μετάδοση, σε μία τέτοια υλική διάνοια, της πνευματικής αλήθειας που βρίσκεται στην ανώτερη υπερσυνείδηση. Είναι στη διάνοια με την τέλεια ισορροπία, η οποία κατοικεί σ’ ένα σώμα με αγνή συμπεριφορά, με σταθεροποιημένη νευρική ενέργεια και ισορροπημένη χημική λειτουργία – όταν οι φυσικές, οι διανοητικές και οι πνευματικές δυνάμεις βρίσκονται σε μία τρισυπόστατη αρμονία ανάπτυξης – που το μέγιστο της διαφώτισης και της αλήθειας μπορεί να μεταδοθεί με τον ελάχιστο εγκόσμιο κίνδυνο, ή διακινδύνευση για την πραγματική ευημερία μιας τέτοιας ύπαρξης. Με μία τέτοια ισορροπημένη εξέλιξη πραγματικά ο άνθρωπος ανέρχεται τα κυκλώματα της πλανητικής προόδου ένα προς ένα, από το έβδομο στο πρώτο.		110:6.4 (1209.4) When the development of the intellectual nature proceeds faster than that of the spiritual, such a situation renders communication with the Thought Adjuster both difficult and dangerous. Likewise, overspiritual development tends to produce a fanatical and perverted interpretation of the spirit leadings of the divine indweller. Lack of spiritual capacity makes it very difficult to transmit to such a material intellect the spiritual truths resident in the higher superconsciousness. It is to the mind of perfect poise, housed in a body of clean habits, stabilized neural energies, and balanced chemical function—when the physical, mental, and spiritual powers are in triune harmony of development—that a maximum of light and truth can be imparted with a minimum of temporal danger or risk to the real welfare of such a being. By such a balanced growth does man ascend the circles of planetary progression one by one, from the seventh to the first.
110:6.5 (1209.5) Οι Προσαρμοστές είναι πάντα κοντά σας και μέρος σας, αλλά σπάνια σας μιλούν άμεσα, όπως μία άλλη ύπαρξη. Από το ένα κύκλωμα στο άλλο, οι διανοητικές σας αποφάσεις, οι ηθικές σας επιλογές και η πνευματική σας ανάπτυξη προστίθενται στην ικανότητα του Προσαρμοστή να λειτουργήσει μέσα στο νου σας. Από το ένα κύκλωμα στο άλλο ανελίσσεσθε, με τον τρόπο αυτό, από τα ταπεινότερα στάδια της σχέσης με τον Προσαρμοστή και της διανοητικής εναρμόνισης, έτσι ώστε ο Προσαρμοστής γίνεται ολοένα περισσότερο ικανός να καταγράψει τις απεικονίσεις αυτές του πεπρωμένου με αυξημένη ζωηρότητα και βεβαιότητα στην εξελισσόμενη συνείδηση αυτής της διάνοιας-ψυχής που γνωρίζει το Θεό.		110:6.5 (1209.5) The Adjusters are always near you and of you, but rarely can they speak directly, as another being, to you. Circle by circle your intellectual decisions, moral choosings, and spiritual development add to the ability of the Adjuster to function in your mind; circle by circle you thereby ascend from the lower stages of Adjuster association and mind attunement, so that the Adjuster is increasingly enabled to register his picturizations of destiny with augmenting vividness and conviction upon the evolving consciousness of this God-seeking mind-soul.
110:6.6 (1210.1) Κάθε απόφαση που λαμβάνετε, είτε δυσκολεύει, είτε διευκολύνει τη λειτουργία του Προσαρμοστή. Επιπλέον, οι ίδιες αυτές αποφάσεις καθορίζουν την πρόοδό σας στα κυκλώματα του ανθρώπινου επιτεύγματος. Είναι αλήθεια ότι η ανωτερότητα μιας απόφασης, η κρισιμότητά της(*) έχουν πολύ μεγάλη σχέση με τη δραστικότητά της στην ολοκλήρωση(*) των κυκλωμάτων. Ωστόσο, ο αριθμός των αποφάσεων, οι συχνές επαναλήψεις, οι σταθερές επαναλήψεις, είναι επίσης βασικές για την εθιστική βεβαιότητα παρόμοιων αντιδράσεων.		110:6.6 (1210.1) Every decision you make either impedes or facilitates the function of the Adjuster; likewise do these very decisions determine your advancement in the circles of human achievement. It is true that the supremacy of a decision, its crisis relationship, has a great deal to do with its circle-making influence; nevertheless, numbers of decisions, frequent repetitions, persistent repetitions, are also essential to the habit-forming certainty of such reactions.
110:6.7 (1210.2) Είναι δύσκολο να καθορισθούν με ακρίβεια τα επτά επίπεδα της ανθρώπινης προόδου, για το όλο ότι τα επίπεδα αυτά είναι προσωπικά. Ποικίλουν για κάθε άτομο και προφανώς καθορίζονται από την ικανότητα ανάπτυξης κάθε ανθρώπινης ύπαρξης χωριστά. Η κατάκτηση των επιπέδων αυτών της κοσμικής εξέλιξης εκφράζεται με τρεις τρόπους:		110:6.7 (1210.2) It is difficult precisely to define the seven levels of human progression, for the reason that these levels are personal; they are variable for each individual and are apparently determined by the growth capacity of each human being. The conquest of these levels of cosmic evolution is reflected in three ways:
110:6.8 (1210.3) 1. Με την εναρμόνιση με τον Προσαρμοστή. Η εξαγνισμένη διάνοια προσεγγίζει τον Προσαρμοστή ανάλογα με το κύκλωμα που κατακτάται.		110:6.8 (1210.3) 1. Adjuster attunement. The spiritizing mind nears the Adjuster presence proportional to circle attainment.
110:6.9 (1210.4) 2. Με την εξέλιξη της ψυχής: Η εμφάνιση της μοροντιανής ψυχής καταδεικνύει την έκταση και το βάθος της κυριαρχίας επί του κυκλώματος		110:6.9 (1210.4) 2. Soul evolution. The emergence of the morontia soul indicates the extent and depth of circle mastery.
110:6.10 (1210.5) 3. Την πραγματικότητα της προσωπικότητας. Ο βαθμός της πραγματικότητας της προσωπικότητας καθορίζεται άμεσα από την κατάκτηση του κυκλώματος. Τα άτομα γίνονται πιο πραγματικά καθώς ανέρχονται από το έβδομο στο πρώτο επίπεδο της ανθρώπινης υπόστασης.		110:6.10 (1210.5) 3. Personality reality. The degree of selfhood reality is directly determined by circle conquest. Persons become more real as they ascend from the seventh to the first level of mortal existence.
110:6.11 (1210.6) Καθώς διασχίζονται τα κυκλώματα, το παιδί της υλικής εξέλιξης μεταβάλλεται αναπτυσσόμενο στον ώριμο άνθρωπο με το αθάνατο δυναμικό. Η ασαφής πραγματικότητα της εμβρυϊκής φύσης ενός ατόμου που διασχίζει το έβδομο κύκλωμα δίνει τη θέση της στην σαφέστερη εκδήλωση της αναδυόμενης μοροντιανής φύσης ενός πολίτη του τοπικού σύμπαντος.		110:6.11 (1210.6) As the circles are traversed, the child of material evolution is growing into the mature human of immortal potentiality. The shadowy reality of the embryonic nature of a seventh circler is giving way to the clearer manifestation of the emerging morontia nature of a local universe citizen.
110:6.12 (1210.7) Ενώ είναι αδύνατο να προσδιοριστούν ακριβώς τα επτά επίπεδα, ή ψυχικά κυκλώματα, της ανθρώπινης ανάπτυξης, είναι θεμιτό να αναφέρουμε το ελάχιστο και το μέγιστο όριο των σταδίων αυτών της πραγμάτωσης της ωριμότητας:		110:6.12 (1210.7) While it is impossible precisely to define the seven levels, or psychic circles, of human growth, it is permissible to suggest the minimum and maximum limits of these stages of maturity realization:
110:6.13 (1210.8) Το έβδομο κύκλωμα. Σο επίπεδο αυτό εισάγονται οι ανθρώπινες υπάρξεις όταν αναπτύξουν τη δύναμη της προσωπικής επιλογής, της ατομικής απόφασης, της ηθικής υπευθυνότητας, καθώς και την ικανότητα για την επίτευξη της πνευματικής ατομικότητας. Τούτο σημειοδοτεί την ενοποιημένη λειτουργία των επτά συνοδών διανοητικών πνευμάτων υπό την καθοδήγηση του πνεύματος της σοφίας, την πλαισίωση του θνητού πλάσματος από την επιρροή του Αγίου Πνεύματος και, στην Ουράντια, την πρώτη λειτουργία του Πνεύματος της Αλήθειας, μαζί με την αποδοχή ενός Προσαρμοστή της Σκέψης στην ανθρώπινη διάνοια. Η είσοδος στο έβδομο κύκλωμα καθιστά το θνητό πλάσμα έναν, πραγματικά, εν δυνάμει πολίτη του τοπικού σύμπαντος.		110:6.13 (1210.8) The seventh circle. This level is entered when human beings develop the powers of personal choice, individual decision, moral responsibility, and the capacity for the attainment of spiritual individuality. This signifies the united function of the seven adjutant mind-spirits under the direction of the spirit of wisdom, the encircuitment of the mortal creature in the influence of the Holy Spirit, and, on Urantia, the first functioning of the Spirit of Truth, together with the reception of a Thought Adjuster in the mortal mind. Entrance upon the seventh circle constitutes a mortal creature a truly potential citizen of the local universe.
110:6.14 (1210.9) Το τρίτο κύκλωμα. Το έργο του Προσαρμοστή είναι πολύ περισσότερο αποτελεσματικό αφού ο ανερχόμενος άνθρωπος κατακτήσει το τρίτο κύκλωμα και αποκτήσει έναν προσωπικό, σεραφικό φρουρό του πεπρωμένου. Ενώ δεν υπάρχει προφανής συνεννόηση μεταξύ του Προσαρμοστή και του σεραφικού φρουρού, πρέπει, παρά ταύτα, να παρατηρηθεί μία αλάνθαστη βελτίωση σε όλες τις φάσεις του κοσμικού επιτεύγματος και της πνευματικής ανάπτυξης, που ακολουθούν την ανάληψη υπηρεσίας από τον ατομικό σεραφικό συνοδό. Όταν το τρίτο κύκλωμα κατακτηθεί, ο Προσαρμοστής θα προσπαθήσει να «μοροντιοποιήσει»(*) την ανθρώπινη διάνοια κατά τη διάρκεια του υπόλοιπου της θνητής ζωής, ώστε να διασχίσει τα υπόλοιπα κυκλώματα και να φθάσει στο τελικό στάδιο της σύνδεσης θείου-ανθρώπινου, πριν ο φυσικός θάνατος διαλύσει την απαράμιλλη σχέση.		110:6.14 (1210.9) The third circle. The Adjuster’s work is much more effective after the human ascender attains the third circle and receives a personal seraphic guardian of destiny. While there is no apparent concert of effort between the Adjuster and the seraphic guardian, nonetheless there is to be observed an unmistakable improvement in all phases of cosmic achievement and spiritual development subsequent to the assignment of the personal seraphic attendant. When the third circle is attained, the Adjuster endeavors to morontiaize the mind of man during the remainder of the mortal life span, to make the remaining circles, and achieve the final stage of the divine-human association before natural death dissolves the unique partnership.
110:6.15 (1210.10) Το πρώτο κύκλωμα. Ο Προσαρμοστής δεν μπορεί, υπό κανονικές συνθήκες, να σας μιλήσει άμεσα και γρήγορα, μέχρις ότου φθάσετε στο πρώτο και τελικό κύκλωμα του προοδευτικού ανθρώπινου επιτεύγματος. Το επίπεδο αυτό αντιπροσωπεύει την ύψιστη δυνατή πραγμάτωση της σχέσης του διανοητικού Προσαρμοστή στην ανθρώπινη εμπειρία, πριν από την απελευθέρωση της εξελισσόμενης μοροντιανής ψυχής από την περιβολή του υλικού σώματος. Όσον αφορά στη διάνοια, τα συναισθήματα και την κοσμική ενόραση, η κατάκτηση αυτή του πρώτου ψυχικού κυκλώματος είναι η πλησιέστερη δυνατή προσέγγιση της υλικής διάνοιας και του πνευματικού Προσαρμοστή στην ανθρώπινη εμπειρία.		110:6.15 (1210.10) The first circle. The Adjuster cannot, ordinarily, speak directly and immediately with you until you attain the first and final circle of progressive mortal achievement. This level represents the highest possible realization of mind-Adjuster relationship in the human experience prior to the liberation of the evolving morontia soul from the habiliments of the material body. Concerning mind, emotions, and cosmic insight, this achievement of the first psychic circle is the nearest possible approach of material mind and spirit Adjuster in human experience.
110:6.16 (1211.1) Ίσως τα ψυχικά αυτά κυκλώματα της προόδου των θνητών ήταν καλύτερα να ονομασθούν κοσμικά επίπεδα – ουσιαστική κατανόηση των εννοιών και πραγμάτωση των αξιών της προοδευτικής προσέγγισης της μοροντιανής συνείδησης της αρχικής σχέσης της εξελισσόμενης ψυχής με το αναδυόμενο Υπέρτατο Ον. Και είναι αυτή ακριβώς η σχέση εκείνη η οποία καθιστά για πάντα αδύνατο το να εξηγήσει κανείς τη σπουδαιότητα των κοσμικών κυκλωμάτων στον υλικό νου. Η κατάκτηση των κυκλωμάτων αυτών μόνο εν μέρει σχετίζονται με τη συνειδητοποίηση του Θεού. Ένα άτομο που διανύει το έβδομο, ή το έκτο κύκλωμα μπορεί να γνωρίσει το Θεό, σχεδόν τόσο πραγματικά – να αποκτήσει συνείδηση του ότι είναι υιός του Θεού - όσο το άτομο εκείνο που διανύει το δεύτερο, ή το πρώτο κύκλωμα, τέτοιες όμως υπάρξεις, που διανύουν κατώτερα κυκλώματα έχουν πολύ μικρότερη συνείδηση της εμπειρικής σχέσης με το Υπέρτατο Ον, του να είναι κανείς πολίτης του σύμπαντος. Η κατάκτηση των κοσμικών αυτών κυκλωμάτων θα γίνει μέρος της εμπειρίας των ανερχομένων στους κόσμους-δώματα, αν αποτύχουν στην επίτευξη αυτή πριν το φυσικό θάνατο.		110:6.16 (1211.1) Perhaps these psychic circles of mortal progression would be better denominated cosmic levels—actual meaning grasps and value realizations of progressive approach to the morontia consciousness of initial relationship of the evolutionary soul with the emerging Supreme Being. And it is this very relationship that makes it forever impossible fully to explain the significance of the cosmic circles to the material mind. These circle attainments are only relatively related to God-consciousness. A seventh or sixth circler can be almost as truly God-knowing—sonship conscious—as a second or first circler, but such lower circle beings are far less conscious of experiential relation to the Supreme Being, universe citizenship. The attainment of these cosmic circles will become a part of the ascenders’ experience on the mansion worlds if they fail of such achievement before natural death.
110:6.17 (1211.2) Το κίνητρο της πίστης καθιστά εμπειρική την πλήρη συνειδητοποίηση της υϊκής σχέσης του ανθρώπου με το Θεό η δράση, όμως, η ολοκλήρωση των αποφάσεων, είναι βασική για την εξελικτική επίτευξη της συνειδητοποίησης της προοδευτικής συγγένειας με την κοσμική πραγματικότητα του Υπέρτατου Όντος. Η πίστη μετουσιώνει το δυνητικό σε ουσιαστικό στον πνευματικό κόσμο, το δυναμικό όμως καθίσταται ουσιαστικό στους πεπερασμένους χώρους του Υπέρτατου μόνο δια, και μέσω της πραγμάτωσης της εμπειρίας της επιλογής. Το να επιλέξει όμως κανείς να πράξει το θέλημα του Θεού ενώνει την πνευματική πίστη με τις υλικές αποφάσεις στη δράση της προσωπικότητας και έτσι παρέχει ένα πνευματικό υπομόχλιο για την περισσότερο αποτελεσματική λειτουργία της ανθρώπινης και υλικής ισχύος της έντονης επιθυμίας(*) για το Θεό. Ένας τέτοιος σοφός συντονισμός των υλικών και των πνευματικών δυνάμεων αυξάνει σε μεγάλο βαθμό τόσο την κοσμική συνειδητοποίηση του Υπέρτατου, όσο και την μοροντιανή κατανόηση των Θεοτήτων του Παραδείσου.		110:6.17 (1211.2) The motivation of faith makes experiential the full realization of man’s sonship with God, but action, completion of decisions, is essential to the evolutionary attainment of consciousness of progressive kinship with the cosmic actuality of the Supreme Being. Faith transmutes potentials to actuals in the spiritual world, but potentials become actuals in the finite realms of the Supreme only by and through the realization of choice-experience. But choosing to do the will of God joins spiritual faith to material decisions in personality action and thus supplies a divine and spiritual fulcrum for the more effective functioning of the human and material leverage of God-hunger. Such a wise co-ordination of material and spiritual forces greatly augments both cosmic realization of the Supreme and morontia comprehension of the Paradise Deities.
110:6.18 (1211.3) Η κυριαρχία επί των κοσμικών κυκλωμάτων σχετίζεται με την ποσοτική ανάπτυξη της μοροντιανής ψυχής, την κατανόηση των ανώτερων εννοιών. Η ποιοτική κατάσταση, όμως, της αθάνατης ψυχής είναι απόλυτα εξαρτώμενη από την κατάκτηση της ζώσας πίστης επί της Παραδείσιας – εν δυνάμει πραγματικής – έννοιας ότι ο θνητός άνθρωπος είναι υιός του αιώνιου Θεού. Για το λόγο αυτό το άτομο που διανύει το έβδομο κύκλωμα πηγαίνει στους κόσμους-δώματα, ώστε να επιτύχει περαιτέρω ποσοτική συναίσθηση της κοσμικής ανάπτυξης, όπως ακριβώς πράττει το άτομο που διανύει το δεύτερο, ή ακόμη και το πρώτο κύκλωμα.		110:6.18 (1211.3) The mastery of the cosmic circles is related to the quantitative growth of the morontia soul, the comprehension of supreme meanings. But the qualitative status of this immortal soul is wholly dependent on the grasp of living faith upon the Paradise-potential fact-value that mortal man is a son of the eternal God. Therefore does a seventh circler go on to the mansion worlds to attain further quantitative realization of cosmic growth just as does a second or even a first circler.
110:6.19 (1211.4) Υπάρχει μία έμμεση, μόνο, σχέση μεταξύ της κατάκτησης των κοσμικών κυκλωμάτων και της ουσιαστικής, πνευματικής θρησκευτικής εμπειρίας. Τα επιτεύγματα αυτά είναι αντίστροφα και γι’ αυτό αμοιβαία ευεργετικά. Η αμιγώς πνευματική ανάπτυξη μπορεί να έχει μικρή σχέση με την υλική ευημερία επί του πλανήτη, η κατάκτηση όμως των κυκλωμάτων πάντα αυξάνει το δυναμικό της ανθρώπινης επιτυχίας και των επιτευγμάτων των θνητών.		110:6.19 (1211.4) There is only an indirect relation between cosmic-circle attainment and actual spiritual religious experience; such attainments are reciprocal and therefore mutually beneficial. Purely spiritual development may have little to do with planetary material prosperity, but circle attainment always augments the potential of human success and mortal achievement.
110:6.20 (1211.5) Από το έβδομο στο τρίτο κύκλωμα λαμβάνει χώρα μια αυξημένη και ενοποιημένη δραστηριοποίηση των επτά συνοδών διανοητικών πνευμάτων στο έργο του απογαλακτισμού της ανθρώπινης διάνοιας από την εξάρτησή της από τις πραγματικότητες των μηχανισμών της υλικής ζωής, πριν από την διευρυμένη εισαγωγή της στα μοροντιανά επίπεδα εμπειρίας. Από το τρίτο κύκλωμα και μετά η επιρροή των συνοδών ελαττώνεται προοδευτικά.		110:6.20 (1211.5) From the seventh to the third circle there occurs increased and unified action of the seven adjutant mind-spirits in the task of weaning the mortal mind from its dependence on the realities of the material life mechanisms preparatory to increased introduction to morontia levels of experience. From the third circle onward the adjutant influence progressively diminishes.
110:6.21 (1211.6) Τα επτά κυκλώματα περιλαμβάνουν την ανθρώπινη εμπειρία η οποία εκτείνεται από το ανώτατο, καθαρά ζωώδες επίπεδο έως το κατώτερο σημείο ουσιαστικής επαφής με το μοροντιανό επίπεδο της αυτοσυνείδησης, ως εμπειρίας της προσωπικότητας. Η κυριαρχία του πρώτου κοσμικού επιπέδου καταδεικνύει την κατάκτηση της προ-μοροντιανής ωριμότητας των θνητών και σημειοδοτεί τον τερματισμό της από κοινού λειτουργίας των συνοδών διανοητικών πνευμάτων, ως αποκλειστικής επενέργειας επί της διανοητικής λειτουργίας στην ανθρώπινη προσωπικότητα. Πέραν του πρώτου κυκλώματος, η διάνοια αποκτά ολοένα μεγαλύτερη συγγένεια προς την ευφυΐα του μοροντιανού σταδίου εξέλιξης, της από κοινού λειτουργίας της κοσμικής διάνοιας και του υπερσυνοδευτικού χαρίσματος του Δημιουργικού Πνεύματος ενός τοπικού σύμπαντος.		110:6.21 (1211.6) The seven circles embrace mortal experience extending from the highest purely animal level to the lowest actual contactual morontia level of self-consciousness as a personality experience. The mastery of the first cosmic circle signalizes the attainment of premorontia mortal maturity and marks the termination of the conjoint ministry of the adjutant mind-spirits as an exclusive influence of mind action in the human personality. Beyond the first circle, mind becomes increasingly akin to the intelligence of the morontia stage of evolution, the conjoined ministry of the cosmic mind and the superadjutant endowment of the Creative Spirit of a local universe.
110:6.22 (1212.1) Οι σπουδαίες στιγμές στην ατομική πορεία των Προσαρμοστών είναι: Πρώτον, όταν το ανθρώπινο υποκείμενο εισβάλλει στο τρίτο ψυχικό κύκλωμα, διασφαλίζοντας, έτσι, την αυτενέργεια του Ελεγκτή, καθώς και τη διευρυμένη ακτίνα δράσης του (με την προϋπόθεση ότι ο ενοικών δεν ήταν ήδη αυτενεργός). Κατόπιν, όταν ο ανθρώπινος σύντροφος φθάσει στο πρώτο ψυχικό κύκλωμα – και μπορούν, ως εκ τούτου, να επικοινωνήσουν μεταξύ τους, τουλάχιστον ως ένα βαθμό. Και τέλος, όταν συγχωνευθούν τελικά και αιώνια.		110:6.22 (1212.1) The great days in the individual careers of Adjusters are: first, when the human subject breaks through into the third psychic circle, thus insuring the Monitor’s self-activity and increased range of function (provided the indweller was not already self-acting); then, when the human partner attains the first psychic circle, and they are thereby enabled to intercommunicate, at least to some degree; and last, when they are finally and eternally fused.
7. Η ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΣ. ^top		7. The Attainment of Immortality ^top
110:7.1 (1212.2) Η κατάκτηση των επτά κοσμικών κυκλωμάτων δεν ισούται με τη δια του Προσαρμοστή συγχώνευση. Υπάρχουν πολλοί θνητοί που ζουν στην Ουράντια, οι οποίοι έφθασαν στα κυκλώματα αυτά. Η συγχώνευση, όμως, εξαρτάται από άλλα, ακόμη μεγαλύτερα και ανώτερα επιτεύγματα, από την επίτευξη μιας τελικής και ολοκληρωμένης εναρμόνισης της βούλησης του θνητού με το θέλημα του Θεού, όπως αυτό ενοικεί στον Προσαρμοστή της Σκέψης.		110:7.1 (1212.2) The achievement of the seven cosmic circles does not equal Adjuster fusion. There are many mortals living on Urantia who have attained their circles; but fusion depends on yet other greater and more sublime spiritual achievements, upon the attainment of a final and complete attunement of the mortal will with the will of God as it is resident in the Thought Adjuster.
110:7.2 (1212.3) Όταν μία ανθρώπινη ύπαρξη ολοκληρώσει τα κυκλώματα της κοσμικής επίτευξης και, επιπλέον, όταν η τελική επιλογής της βούλησης του θνητού επιτρέψει στον Προσαρμοστή να ολοκληρώσει τη σύνδεση της ανθρώπινης ταυτότητας με την μοροντιανή ψυχή κατά τη διάρκεια της εξελικτικής και υλικής ζωής, τότε αυτός ο τελειοποιημένος σύνδεσμος της ψυχής και του Προσαρμοστή συνεχίζεται ανεξάρτητα στους κόσμους-δώματα και δημοσιοποιείται η οδηγία από την Ουβέρσα η οποία κατοχυρώνει την άμεση συγχώνευση του Προσαρμοστή και της μοροντιανής ψυχής. Η συγχώνευση αυτή κατά την διάρκεια της υλικής ζωής καταστρέφει ακαριαία το υλικό σώμα. Οι ανθρώπινες υπάρξεις που μπορεί να παρευρεθούν σε ένα τέτοιο θέαμα, θα έβλεπαν μόνο τον μεταφερόμενο θνητό να εξαφανίζεται «στα άρματα της φωτιάς.»		110:7.2 (1212.3) When a human being has completed the circles of cosmic achievement, and further, when the final choosing of the mortal will permits the Adjuster to complete the association of human identity with the morontial soul during evolutionary and physical life, then do such consummated liaisons of soul and Adjuster go on independently to the mansion worlds, and there is issued the mandate from Uversa which provides for the immediate fusion of the Adjuster and the morontial soul. This fusion during physical life instantly consumes the material body; the human beings who might witness such a spectacle would only observe the translating mortal disappear “in chariots of fire.”
110:7.3 (1212.4) Οι Περισσότεροι Προσαρμοστές οι οποίοι έχουν μεταφέρει τα υποκείμενά τους από την Ουράντια ήταν εξαιρετικά έμπειροι και καταγεγραμμένοι ως προηγούμενοι ενοικήσαντες σε πολυάριθμους θνητούς σε άλλες σφαίρες. Να θυμάστε, οι Προσαρμοστές αποκομίζουν πολύτιμη εμπειρία ως ενοικούντες σε πλανήτες της κατηγορίας των προσωρινών καθηκόντων. Δεν έπεται ότι οι Προσαρμοστές αποκομίζουν εμπειρίες για προηγμένο έργο μόνο στους θνητούς εκείνους που απέτυχαν να σωθούν.		110:7.3 (1212.4) Most Adjusters who have translated their subjects from Urantia were highly experienced and of record as previous indwellers of numerous mortals on other spheres. Remember, Adjusters gain valuable indwelling experience on planets of the loan order; it does not follow that Adjusters only gain experience for advanced work in those mortal subjects who fail to survive.
110:7.4 (1212.5) Μετά τη θνητή συγχώνευση οι Προσαρμοστές μοιράζονται το πεπρωμένο και την εμπειρία σας. Είναι εσείς. Μετά τη συγχώνευση της αθάνατης μοροντιανής ψυχής και του συνδεδεμένου Προσαρμοστή, το σύνολο της εμπειρίας και των αξιών του ενός γίνονται, τελικά, κτήμα του άλλου, έτσι ώστε και οι δύο να αποτελούν ουσιαστικά μία οντότητα. Υπό μία έννοια, η καινούργια αυτή ύπαρξη έχει αιώνιο παρελθόν, αλλά και αιώνιο μέλλον. Όλα όσα ήταν κάποτε ανθρώπινα στη σωζόμενη ψυχή, καθώς και όλα όσα ήταν εμπειρικά θεία στον Προσαρμοστή, τώρα γίνονται ουσιαστικό κτήμα της καινούργιας και αιώνια ανερχόμενης συμπαντικής προσωπικότητας. Σε κάθε συμπαντικό επίπεδο, όμως, ο Προσαρμοστής μπορεί να χαρίσει στο καινούργιο πλάσμα μόνο τις ιδιότητες εκείνες οι οποίες είναι σημαντικές και αξιόλογες στο συγκεκριμένο επίπεδο. Μία απόλυτη ενότητα με τον θείο Προσαρμοστή, μία ολοκληρωμένη εξάντληση των ιδιοτήτων ενός Προσαρμοστή μπορεί να επιτευχθεί μόνο στην αιωνιότητα, μετά την τελική κατάκτηση του Πατέρα του Σύμπαντος, του Πατέρα των πνευμάτων, την αιώνια απαρχή αυτών των θείων δώρων.		110:7.4 (1212.5) Subsequent to mortal fusion the Adjusters share your destiny and experience; they are you. After the fusion of the immortal morontia soul and the associated Adjuster, all of the experience and all of the values of the one eventually become the possession of the other, so that the two are actually one entity. In a certain sense, this new being is of the eternal past as well as for the eternal future. All that was once human in the surviving soul and all that is experientially divine in the Adjuster now become the actual possession of the new and ever-ascending universe personality. But on each universe level the Adjuster can endow the new creature only with those attributes which are meaningful and of value on that level. An absolute oneness with the divine Monitor, a complete exhaustion of the endowment of an Adjuster, can only be achieved in eternity subsequent to the final attainment of the Universal Father, the Father of spirits, ever the source of these divine gifts.
110:7.5 (1212.6) Όταν η εξελισσόμενη ψυχή και ο θείος Προσαρμοστής τελικά και αιώνια συγχωνευθούν, ο καθένας αποκομίζει όλες τις εμπειρικές ιδιότητες του άλλου. Αυτή η συντονισμένη προσωπικότητα διαθέτει το σύνολο της εμπειρικής μνήμης της σωτηρίας που κάποτε διατηρούνταν στην προγονική θνητή διάνοια και που τώρα κατοικούν στη μοροντιανή ψυχή, ενώ επιπλέον αυτών, αυτός ο εν δυνάμει τελικιστής αγκαλιάζει το σύνολο της εμπειρικής μνήμης του Προσαρμοστή, σε όλες τις θνητές ενσωματώσεις, όλων των εποχών. Θα χρειασθεί, ωστόσο, μία αιωνιότητα στο μέλλον για να χαρίσει, κάποτε, ο Προσαρμοστής ολοκληρωτικά στην συντροφική προσωπικότητα τις έννοιες και τις αξίες τις οποίες ο θείος Ελεγκτής μεταφέρει από την αιωνιότητα του παρελθόντος.		110:7.5 (1212.6) When the evolving soul and the divine Adjuster are finally and eternally fused, each gains all of the experiencible qualities of the other. This co-ordinate personality possesses all of the experiential memory of survival once held by the ancestral mortal mind and then resident in the morontia soul, and in addition thereto this potential finaliter embraces all the experiential memory of the Adjuster throughout the mortal indwellings of all time. But it will require an eternity of the future for an Adjuster ever completely to endow the personality partnership with the meanings and values which the divine Monitor carries forward from the eternity of the past.
110:7.6 (1213.1) Για το μεγαλύτερο, όμως, μέρος των Ουραντιανών, ο Προσαρμοστής πρέπει υπομονετικά να περιμένει την άφιξη της δια του θανάτου απελευθέρωσης. Πρέπει να περιμένει την αποδέσμευση της αναδυόμενης ψυχής από την σχεδόν απόλυτη κυριαρχία των ενεργειακών προτύπων και των χημικών δυνάμεων, των εγγενών στην υλική κατηγορία της υπόστασής σας. Η κύρια δυσκολία που βιώνετε στην επικοινωνία με τους Προσαρμοστές σας συνίσταται σ’ αυτήν ακριβώς την εγγενή υλική φύση. Έτσι, λίγοι θνητοί μπορούν πραγματικά να σκεφθούν. Δεν αναπτύσσεστε πνευματικά και δεν πειθαρχείτε το νου σας στο σημείο του ευεργετικού συνδέσμου με τους θείους Προσαρμοστές. Το αυτί της ανθρώπινης διάνοιας είναι σχεδόν κωφό στις πνευματικές εκκλήσεις τις οποίες ο Προσαρμοστής μεταφέρει από τα πολυσήμαντα μηνύματα των συμπαντικών εκπομπών της αγάπης που εκπορεύονται από τον Πατέρα του ελέους. Ο Προσαρμοστής θεωρεί σχεδόν αδύνατο να καταγράψει τις εμπνευσμένες αυτές πνευματικές οδηγίες σε μία ζωώδη διάνοια, που τόσο απόλυτα κυβερνάται από τις χημικές και ηλεκτρικές δυνάμεις, τις εγγενείς στην υλική σας φύση.		110:7.6 (1213.1) But with the vast majority of Urantians the Adjuster must patiently await the arrival of death deliverance; must await the liberation of the emerging soul from the well-nigh complete domination of the energy patterns and chemical forces inherent in your material order of existence. The chief difficulty you experience in contacting with your Adjusters consists in this very inherent material nature. So few mortals are real thinkers; you do not spiritually develop and discipline your minds to the point of favorable liaison with the divine Adjusters. The ear of the human mind is almost deaf to the spiritual pleas which the Adjuster translates from the manifold messages of the universal broadcasts of love proceeding from the Father of mercies. The Adjuster finds it almost impossible to register these inspiring spirit leadings in an animal mind so completely dominated by the chemical and electrical forces inherent in your physical natures.
110:7.7 (1213.2) Οι Προσαρμοστές απολαμβάνουν να επικοινωνούν με την ανθρώπινη διάνοια. Πρέπει, όμως, να είναι υπομονετικοί σ’ όλη τη διάρκεια της σιωπηλής τους παραμονής, κατά την οποία είναι ανίκανοι να διαπεράσουν την ζωώδη αντίσταση και να επικοινωνήσουν άμεσα μαζί σας. Όσο υψηλότερα ανέρχονται οι Προσαρμοστές της Σκέψης στην κλίμακα της υπηρεσίας, τόσο περισσότερο αποτελεσματικοί γίνονται. Ποτέ, ωστόσο, δεν μπορούν να σας χαιρετήσουν, ως υλικά πλάσματα, με την ίδια πλήρη, φιλική και εκδηλωτική τρυφερότητα που θα το κάνουν, όταν τους ξεχωρίσετε διανοητικά στους κόσμους-δώματα.		110:7.7 (1213.2) Adjusters rejoice to make contact with the mortal mind; but they must be patient through the long years of silent sojourn during which they are unable to break through animal resistance and directly communicate with you. The higher the Thought Adjusters ascend in the scale of service, the more efficient they become. But never can they greet you, in the flesh, with the same full, sympathetic, and expressionful affection as they will when you discern them mind to mind on the mansion worlds.
110:7.8 (1213.3) Κατά τη διάρκεια της θνητής ζωής το σώμα και ο νους σας χωρίζουν από τον Προσαρμοστή σας και εμποδίζουν την ελεύθερη επικοινωνία. Μετά θάνατον, μετά την αιώνια συγχώνευση, εσείς και ο Προσαρμοστής είστε ένα – δεν είστε ευδιάκριτοι ως ξεχωριστές υπάρξεις – και ως εκ τούτου δεν υπάρχει ανάγκη για επικοινωνία, όπως την εννοείτε.		110:7.8 (1213.3) During mortal life the material body and mind separate you from your Adjuster and prevent free communication; subsequent to death, after the eternal fusion, you and the Adjuster are one—you are not distinguishable as separate beings—and thus there exists no need for communication as you would understand it.
110:7.9 (1213.4) Ενώ η φωνή του Προσαρμοστή βρίσκεται πάντα εντός σας, οι περισσότεροι από εσάς σπάνια θα την ακούσετε στη διάρκεια της ζωής σας. Οι ανθρώπινες υπάρξεις κάτω από το τρίτο και δεύτερο κύκλωμα της επίτευξης σπάνια ακούν την άμεση φωνή του Προσαρμοστή, εκτός από τις στιγμές της υπέρτατης επιθυμίας, σε μία υπέρτατη κατάσταση και μετά από μία υπέρτατη απόφαση.		110:7.9 (1213.4) While the voice of the Adjuster is ever within you, most of you will hear it seldom during a lifetime. Human beings below the third and second circles of attainment rarely hear the Adjuster’s direct voice except in moments of supreme desire, in a supreme situation, and consequent upon a supreme decision.
110:7.10 (1213.5) Κατά τη δημιουργία και τη διακοπή μιας επαφής μεταξύ της θνητής διάνοιας ενός έφεδρου του πεπρωμένου και των πλανητικών εποπτών, ορισμένες φορές ο ενοικών Προσαρμοστής βρίσκεται σε τέτοια θέση ώστε καθίσταται δυνατόν το να μεταδώσει ένα μήνυμα στο θνητό σύντροφο. Όχι πριν πολύ καιρό, στην Ουράντια, ένα τέτοιο μήνυμα μεταδόθηκε από έναν αυτενεργούντα Προσαρμοστή στον ανθρώπινο σύντροφό του, ένα μέλος του εφεδρικού σώματος του πεπρωμένου. Το μήνυμα αυτό άρχιζες με αυτές τις λέξεις: «Και τώρα, χωρίς ζημία και κίνδυνο για το υποκείμενο της αγωνιώδους αφοσίωσής μου και χωρίς πρόθεση να τον επιτιμήσω πολύ, ή να τον αποθαρρύνω, για μένα, καταγράφω την έκκλησή μου αυτή προς αυτόν.» Μετά ακολούθησε μία πολύ συγκινητική και ικετευτική παραίνεση. Μεταξύ άλλων, ο Προσαρμοστής παρακαλούσε «να μου δώσει, με μεγαλύτερη πίστη, την ειλικρινή του συνεργασία, με περισσότερη χαρά να υπομείνει το έργο της θέσης μου, με περισσότερη πίστη να ολοκληρώσει το πρόγραμμα που του έφτιαξα, με περισσότερη υπομονή να περάσει τις δοκιμασίες που επέλεξα, με περισσότερη επιμονή και χαρά να βαδίσει το δρόμο που διάλεξα, περισσότερο ταπεινά να δεχθεί την αναγνώριση που μπορεί να προστεθεί, ως αποτέλεσμα των διαρκών προσπαθειών μου – έτσι μεταδίδω την παραίνεσή μου στον άνθρωπο τον οποίο ενοικώ. Σ’ αυτόν εναποθέτω την υπέρτατη αφοσίωση και στοργή ενός θείου πνεύματος. Και λέω ακόμα στο αγαπημένο μου υποκείμενο ότι θα λειτουργήσω με σύνεση και δύναμη μέχρι το τέλος, μέχρις ότου τελειώσει και ο τελευταίος αγώνας του επί της γης. Θα είμαι αντάξιος της ευθύνης μου ως προσωπικότητα. Και τον παροτρύνω να σωθεί, να μην με απογοητεύσει, να μην μου στερήσει το έπαθλο του υπομονετικού και έντονου αγώνα μου. Από την ανθρώπινη θέληση εξαρτάται η κατάκτηση της προσωπικότητάς μας. Από το ένα κύκλωμα στο άλλο με υπομονή ανέβασα την ανθρώπινη αυτή διάνοια και έχω τη μαρτυρία ότι επέτυχα την έγκριση του ανώτερου του είδους μου. Από το ένα κύκλωμα στο άλλο πηγαίνω προς την κρίση. Περιμένω με χαρά και δίχως φόβο για το μέλλον το προσκλητήριο του πεπρωμένου. Είμαι έτοιμος να υποταχθώ απόλυτα στην κρίση των Αρχαίων των Ημερών.»		110:7.10 (1213.5) During the making and breaking of a contact between the mortal mind of a destiny reservist and the planetary supervisors, sometimes the indwelling Adjuster is so situated that it becomes possible to transmit a message to the mortal partner. Not long since, on Urantia, such a message was transmitted by a self-acting Adjuster to the human associate, a member of the reserve corps of destiny. This message was introduced by these words: “And now, without injury or jeopardy to the subject of my solicitous devotion and without intent to overchastise or discourage, for me, make record of this my plea to him.” Then followed a beautifully touching and appealing admonition. Among other things, the Adjuster pleaded “that he more faithfully give me his sincere co-operation, more cheerfully endure the tasks of my emplacement, more faithfully carry out the program of my arrangement, more patiently go through the trials of my selection, more persistently and cheerfully tread the path of my choosing, more humbly receive credit that may accrue as a result of my ceaseless endeavors—thus transmit my admonition to the man of my indwelling. Upon him I bestow the supreme devotion and affection of a divine spirit. And say further to my beloved subject that I will function with wisdom and power until the very end, until the last earth struggle is over; I will be true to my personality trust. And I exhort him to survival, not to disappoint me, not to deprive me of the reward of my patient and intense struggle. On the human will our achievement of personality depends. Circle by circle I have patiently ascended this human mind, and I have testimony that I am meeting the approval of the chief of my kind. Circle by circle I am passing on to judgment. I await with pleasure and without apprehension the roll call of destiny; I am prepared to submit all to the tribunals of the Ancients of Days.”
110:7.11 (1214.1) [Παρουσιάσθηκε από έναν Μοναχικό Αγγελιαφόρο του Όρβοντον.]		110:7.11 (1214.1) [Presented by a Solitary Messenger of Orvonton.]