Εγγραφο 123		Paper 123
ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ		The Early Childhood of Jesus
123:0.1 (1355.1) Εξαιτίας των κινδύνων και των φόβων κατά την διάρκεια της διαμονής τους στην Βηθλεέμ, η Μαρία δεν άφηνε λεπτό από πάνω της το μωρό μέχρι που φτάσανε με ασφάλεια στην Αλεξάνδρεια, όπου η οικογένεια μπόρεσε να τακτοποιηθεί σε μια φυσιολογική ζωή. Μείνανε με συγγενείς, και ο Ιωσήφ μπορούσε να συντηρεί την οικογένειά του πολύ καλά μόλις βρήκε σταθερή δουλειά αμέσως μόλις φτάσανε. Προσλήφθηκε σαν μαραγκός για αρκετούς μήνες και μετά ανέβηκε στην θέση του αρχιεργάτη μιας μεγάλης ομάδας εργατών που δούλευαν για την κατασκευή ενός δημόσιου κτιρίου. Αυτή η καινούρια εμπειρία του έδωσε την ιδέα να γίνει εργολάβος και κτίστης μετά την επιστροφή τους στην Ναζαρέτ.		123:0.1 (1355.1) OWING to the uncertainties and anxieties of their sojourn in Bethlehem, Mary did not wean the babe until they had arrived safely in Alexandria, where the family was able to settle down to a normal life. They lived with kinsfolk, and Joseph was well able to support his family as he secured work shortly after their arrival. He was employed as a carpenter for several months and then elevated to the position of foreman of a large group of workmen employed on one of the public buildings then in process of construction. This new experience gave him the idea of becoming a contractor and builder after their return to Nazareth.
123:0.2 (1355.2) Σε όλα αυτά τα πρώτα χρόνια της αβοήθητης βρεφικής ηλικίας του Ιησού, η Μαρία βρισκόταν σε ένα διαρκές ξενύχτι από φόβο μην συμβεί κάτι κακό στο παιδί της που θα μπορούσε να βάλει σε κίνδυνο το καλό του ή με οποιοδήποτε τρόπο να μπει εμπόδιο στην μελλοντική του αποστολή στην γη¨ καμιά μητέρα δεν ήταν ποτέ πιο αφοσιωμένη στο παιδί της. Στο σπίτι που έτυχε να είναι τότε ο Ιησούς υπήρχαν άλλα δύο παιδιά περίπου της ηλικίας του, και από τους κοντινούς γείτονές του υπήρχαν άλλα δύο παιδιά των οποίων η ηλικίες ήταν αρκετά κοντά στην δική του, ώστε να μπορεί να παίζει μαζί τους. Στην αρχή η Μαρία είχε την πρόθεση να κρατά τον Ιησού συνέχεια στο πλευρό της. Φοβόταν ότι θα μπορούσε να του συμβεί αν τον άφηνε να παίξει στον κήπο με τα άλλα παιδιά, αλλά ο Ιωσήφ, με την βοήθεια των συγγενών του, μπόρεσε να την πείσει ότι με αυτήν την μεταχείριση θα στερούσε από τον Ιησού από την χρήσιμη εμπειρία της εκμάθησης πώς να προσαρμόζεται με παιδιά της ηλικίας του. Και η Μαρία, συνειδητοποιώντας ότι ένα τέτοιο πρόγραμμα υπέρμετρης προφύλαξης και προστασίας μπορεί να τον έκανε δειλό και κάπως εγωκεντρικό, τελικά συναίνεσε στο να αφήσει «το ελπιδοφόρο παιδί» να μεγαλώσει σαν όλα τα παιδιά¨ και παρόλο που τήρησε αυτήν την απόφαση, διαρκώς το παρακολουθούσε από μακριά όταν έπαιζε με τα άλλα παιδιά στο σπίτι ή στον κήπο. Μόνο μια στοργική μητέρα μπορεί να καταλάβει την έγνοια που είχε μέσα στην καρδιά της η Μαρία για την ασφάλεια του υιού της όλα αυτά τα χρόνια της βρεφικής του ηλικίας και των πρώτων παιδικών του χρόνων.		123:0.2 (1355.2) All through these early years of Jesus’ helpless infancy, Mary maintained one long and constant vigil lest anything befall her child which might jeopardize his welfare or in any way interfere with his future mission on earth; no mother was ever more devoted to her child. In the home where Jesus chanced to be there were two other children about his age, and among the near neighbors there were six others whose ages were sufficiently near his own to make them acceptable play-fellows. At first Mary was disposed to keep Jesus close by her side. She feared something might happen to him if he were allowed to play in the garden with the other children, but Joseph, with the assistance of his kinsfolk, was able to convince her that such a course would deprive Jesus of the helpful experience of learning how to adjust himself to children of his own age. And Mary, realizing that such a program of undue sheltering and unusual protection might tend to make him self-conscious and somewhat self-centered, finally gave assent to the plan of permitting the child of promise to grow up just like any other child; and though she was obedient to this decision, she made it her business always to be on watch while the little folks were at play about the house or in the garden. Only an affectionate mother can know the burden that Mary carried in her heart for the safety of her son during these years of his infancy and early childhood.
123:0.3 (1355.3) Όλο το διάστημα των δύο χρόνων της διαμονής τους στην Αλεξάνδρεια, ο Ιησούς απολάμβανε καλή υγεία και συνέχιζε να μεγαλώνει κανονικά. Εκτός από μερικούς φίλους και συγγενείς , σε κανέναν δεν είχαν πει ότι ο Ιησούς ήταν το «ελπιδοφόρο παιδί». Ένας από τους συγγενείς του Ιωσήφ το αποκάλυψε σε μερικούς φίλους του από την Μέμφιδα, απογόνους του μακρινού Ίχνατων, και αυτοί, μαζί με μια μικρή ομάδα Αλεξανδρινών πιστών, μαζεύτηκαν στο μεγαλοπρεπές σπίτι του ευεργέτη συγγενή του Ιωσήφ λίγο μετά την επιστροφή στην Παλαιστίνη για να ευχηθούν στην οικογένεια από την Ναζαρέτ και να υποβάλλουν τα σέβη τους στο παιδί. Τότε οι συγκεντρωμένοι φίλοι δώρισαν στον Ιησού ένα πλήρες αντίγραφο της Ελληνικής μετάφρασης των Εβραϊκών γραφών. Αλλά αυτό το αντίγραφο των Ιουδαϊκών ιερών κειμένων δεν δόθηκε στα χέρια του Ιωσήφ παρά μόνο όταν τελικά αυτός και η Μαρία δεν δέχτηκαν την πρόσκληση των φίλων τους από την Μέμφιδα και την Αλεξάνδρεια, να παραμείνουν στην Αίγυπτο. Αυτοί οι πιστοί επέμεναν ότι «το παιδί της μοίρας» θα μπορούσε να επηρεάσει καλύτερα τον κόσμο σαν κάτοικος της Αλεξάνδρειας από ότι σε κάποιο μέρος στην Παλαιστίνη. Αυτές οι διαπραγματεύσεις καθυστέρησαν για λίγο την αναχώρησή τους για την Παλαιστίνη αφού έμαθαν τα νέα για τον θάνατο του Ηρώδη.		123:0.3 (1355.3) Throughout the two years of their sojourn at Alexandria, Jesus enjoyed good health and continued to grow normally. Aside from a few friends and relatives no one was told about Jesus’ being a “child of promise.” One of Joseph’s relatives revealed this to a few friends in Memphis, descendants of the distant Ikhnaton, and they, with a small group of Alexandrian believers, assembled at the palatial home of Joseph’s relative-benefactor a short time before the return to Palestine to wish the Nazareth family well and to pay their respects to the child. On this occasion the assembled friends presented Jesus with a complete copy of the Greek translation of the Hebrew scriptures. But this copy of the Jewish sacred writings was not placed in Joseph’s hands until both he and Mary had finally declined the invitation of their Memphis and Alexandrian friends to remain in Egypt. These believers insisted that the child of destiny would be able to exert a far greater world influence as a resident of Alexandria than of any designated place in Palestine. These persuasions delayed their departure for Palestine for some time after they received the news of Herod’s death.
123:0.4 (1356.1) Ο Ιωσήφ και η Μαρία τελικά έφυγαν από την Αλεξάνδρεια με ένα καράβι που ανήκε στον φίλο τους τον Έζραιον, με κατεύθυνση για την Ιόππη, και έφτασαν σε αυτό το λιμάνι αργά τον Αύγουστο του έτους 4 π.Χ. Πήγαν κατευθείαν στην Βηθλεέμ, όπου πέρασαν όλο τον Σεπτέμβρη συνομιλώντας με τους φίλους τους και τους συγγενείς τους για το αν θα έπρεπε να μείνουν εκεί ή να επιστρέψουν στην Ναζαρέτ.		123:0.4 (1356.1) Joseph and Mary finally took leave of Alexandria on a boat belonging to their friend Ezraeon, bound for Joppa, arriving at that port late in August of the year 4 b.c. They went directly to Bethlehem, where they spent the entire month of September in counsel with their friends and relatives concerning whether they should remain there or return to Nazareth.
123:0.5 (1356.2) Η Μαρία ποτέ δεν παραιτήθηκε από την ιδέα ότι ο Ιησούς έπρεπε να μεγαλώσει στην Βηθλεέμ, την Πόλη του Δαβίδ. Ο Ιωσήφ στην πραγματικότητα δεν πίστευε ότι ο υιός τους θα γινόταν ένας βασιλικός απελευθερωτής του Ισραήλ. Εξάλλου, ήξερε ότι ο ίδιος δεν ήταν πραγματικά απόγονος του Δαβίδ¨ το ότι θεωρείτο απόγονος του Δαβίδ οφειλόταν στην υιοθέτηση ενός από τους προγόνους του από κάποιον από το γένος του Δαβίδ. Η Μαρία, φυσικά, θεωρούσε την πόλη του Δαβίδ σαν την πιο κατάλληλη τοποθεσία στην οποία μπορούσε να ανατραφεί ο νέος υποψήφιος για τον θρόνο του Δαβίδ, αλλά ο Ιωσήφ προτιμούσε να δοκιμάσει την τύχη του με τον Ηρώδη Αντίπα παρά με τον αδερφό του τον Αρχέλαο. Φοβόταν πολύ για την ασφάλεια του παιδιού στην Βηθλεέμ ή σε οποιαδήποτε άλλη πόλη στην Ιουδαία, και υπέθετε ότι ο Αρχέλαος θα ήταν πιο πιθανόν να ακολουθεί την απειλητική πολιτική του πατέρα του, του Ηρώδη, από ότι ο Αντίπας στην Γαλιλαία. Και εκτός από όλους αυτούς τους λόγους, ο Ιωσήφ έδειχνε σταθερά την προτίμησή του για την Γαλιλαία σαν καλύτερο μέρος να ανατραφεί και να μορφωθεί το παιδί, αλλά περάσανε τέσσερις βδομάδες μέχρι να πειστεί η Μαρία και να ξεπεράσει τις αντιρρήσεις της.		123:0.5 (1356.2) Mary had never fully given up the idea that Jesus ought to grow up in Bethlehem, the City of David. Joseph did not really believe that their son was to become a kingly deliverer of Israel. Besides, he knew that he himself was not really a descendant of David; that his being reckoned among the offspring of David was due to the adoption of one of his ancestors into the Davidic line of descent. Mary, of course, thought the City of David the most appropriate place in which the new candidate for David’s throne could be reared, but Joseph preferred to take chances with Herod Antipas rather than with his brother Archelaus. He entertained great fears for the child’s safety in Bethlehem or in any other city in Judea, and surmised that Archelaus would be more likely to pursue the menacing policies of his father, Herod, than would Antipas in Galilee. And besides all these reasons, Joseph was outspoken in his preference for Galilee as a better place in which to rear and educate the child, but it required three weeks to overcome Mary’s objections.
123:0.6 (1356.3) Μέχρι την πρώτη του Οκτώβρη ο Ιωσήφ είχε πείσει την Μαρία και όλους τους φίλους τους ότι ήταν καλύτερο γι αυτούς να επιστρέψουν στην Ναζαρέτ. Έτσι λοιπόν, νωρίς τον Οκτώβρη, το 4 π.Χ., έφυγαν από την Βηθλεέμ για την Ναζαρέτ, περνώντας από την Λύδδα και την Σκυθόπολη. Ξεκίνησαν νωρίς ένα Κυριακάτικο πρωινό, η Μαρία και το παιδί πάνω στο νέο τους υποζύγιο, ενώ ο Ιωσήφ και οι πέντε συγγενείς του που τους συνοδεύανε προχωρούσαν πεζοί¨ οι συγγενείς του Ιωσήφ αρνήθηκαν να τους αφήσουν να κάνουν το ταξίδι για την Ναζαρέτ μόνοι. Φοβόντουσαν να πάνε στην Γαλιλαία από την Ιερουσαλήμ και την κοιλάδα του Ιορδάνη, και οι δυτικοί δρόμοι δεν ήταν και εντελώς ασφαλείς για δύο μόνους ταξιδιώτες με ένα μικρό παιδί.		123:0.6 (1356.3) By the first of October Joseph had convinced Mary and all their friends that it was best for them to return to Nazareth. Accordingly, early in October, 4 b.c., they departed from Bethlehem for Nazareth, going by way of Lydda and Scythopolis. They started out early one Sunday morning, Mary and the child riding on their newly acquired beast of burden, while Joseph and five accompanying kinsmen proceeded on foot; Joseph’s relatives refused to permit them to make the trip to Nazareth alone. They feared to go to Galilee by Jerusalem and the Jordan valley, and the western routes were not altogether safe for two lone travelers with a child of tender years.
1. ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ ΝΑΖΑΡΕΤ ^top		1. Back in Nazareth ^top
123:1.1 (1356.4) Έφτασαν στον προορισμό τους με ασφάλεια, την τέταρτη μέρα του ταξιδιού. Έφτασαν απροειδοποίητοι στο σπίτι του Ναζαρέτ, στο οποίο έμεναν για πάνω από τρία χρόνια ένας από τους παντρεμένους αδερφούς του Ιωσήφ, που στα αλήθεια ένοιωσε μεγάλη έκπληξη όταν τους είδε¨ τόσο σιωπηλά είχαν φύγει ώστε κανένας από τους συγγενείς του Ιωσήφ και της Μαρίας δεν ήξερε ούτε ότι είχαν φύγει από την Αλεξάνδρεια. Την επόμενη μέρα ο αδερφός του Ιωσήφ μετακόμισε με την οικογένειά του, και η Μαρία, για πρώτη φορά από την γέννηση του Ιησού, τακτοποιήθηκε με την μικρή της οικογένεια για να απολαύσει την ζωή στο δικό τους σπίτι. Σε λιγότερο από μια βδομάδα ο Ιωσήφ βρήκε σταθερή δουλειά σαν ξυλουργός, και ήταν πολύ ευτυχισμένοι.		123:1.1 (1356.4) On the fourth day of the journey the party reached its destination in safety. They arrived unannounced at the Nazareth home, which had been occupied for more than three years by one of Joseph’s married brothers, who was indeed surprised to see them; so quietly had they gone about their business that neither the family of Joseph nor that of Mary knew they had even left Alexandria. The next day Joseph’s brother moved his family, and Mary, for the first time since Jesus’ birth, settled down with her little family to enjoy life in their own home. In less than a week Joseph secured work as a carpenter, and they were supremely happy.
123:1.2 (1356.5) Ο Ιησούς ήταν περίπου τριών ετών και δύο μηνών όταν επέστρεψαν στην Ναζαρέτ. Άντεξε όλα αυτά τα ταξίδια πολύ καλά και είχε θαυμάσια υγεία και ήταν γεμάτος παιδική χαρά και ενθουσιασμό που είχε δικό του σπίτι να τρέχει και να παίζει. Αλλά του έλειπαν και πολύ η παρέα του από την Αλεξάνδρεια.		123:1.2 (1356.5) Jesus was about three years and two months old at the time of their return to Nazareth. He had stood all these travels very well and was in excellent health and full of childish glee and excitement at having premises of his own to run about in and to enjoy. But he greatly missed the association of his Alexandrian playmates.
123:1.3 (1356.6) Στον δρόμο για την Ναζαρέτ ο Ιωσήφ είχε πείσει την Μαρία ότι δεν θα ήταν σωστό να διαδώσουν στους Γαλιλαίους φίλους τους και συγγενείς ότι ο Ιησούς ήταν «το παιδί των ελπίδων». Συμφώνησαν να μην αναφέρουν σε κανέναν αυτά τα θέματα. Και οι δύο τήρησαν πολύ αυτήν τους την υπόσχεση.		123:1.3 (1356.6) On the way to Nazareth Joseph had persuaded Mary that it would be unwise to spread the word among their Galilean friends and relatives that Jesus was a child of promise. They agreed to refrain from all mention of these matters to anyone. And they were both very faithful in keeping this promise.
123:1.4 (1357.1) Όλος ο τέταρτος χρόνος του Ιησού ήταν περίοδος φυσιολογικής ανάπτυξης και ασυνήθιστης νοητικής δραστηριότητας. Εν τω μεταξύ είχε συνάψει στενή φιλία με ένα γειτονόπουλο της ηλικίας του, με το όνομα Ιακώβ. Ο Ιησούς και ο Ιακώβ έπαιζαν χαρούμενα, και μεγάλωσαν σαν σπουδαίοι φίλοι και πιστοί σύντροφοι.		123:1.4 (1357.1) Jesus’ entire fourth year was a period of normal physical development and of unusual mental activity. Meantime he had formed a very close attachment for a neighbor boy about his own age named Jacob. Jesus and Jacob were always happy in their play, and they grew up to be great friends and loyal companions.
123:1.5 (1357.2) Το επόμενο σημαντικό γεγονός στην ζωή αυτής της οικογένειας από την Ναζαρέτ ήταν η γέννηση του δεύτερου παιδιού, του Ιάκωβου, νωρίς το πρωί στις 2 Απριλίου, το 3 π.Χ. Ο Ιησούς ενθουσιάστηκε με την σκέψη ότι θα είχε ένα μωρό αδερφάκι, και περίμενε μέχρι να δει τις πρώτες κινήσεις του μωρού.		123:1.5 (1357.2) The next important event in the life of this Nazareth family was the birth of the second child, James, in the early morning hours of April 2, 3 b.c. Jesus was thrilled by the thought of having a baby brother, and he would stand around by the hour just to observe the baby’s early activities.
123:1.6 (1357.3) Ήταν στο μέσο του καλοκαιριού αυτής της ίδιας χρονιάς που ο Ιωσήφ έκτισε ένα μικρό εργαστήριο δίπλα στην πηγή του χωριού και κοντά στον πισσωμένο χώρο των καραβανιών. Μετά από αυτό έκανε πολύ λίγη ξυλουργική εργασία την ημέρα. Είχε για συνεταίρους του δύο από τους αδερφούς του και πολλούς άλλους μηχανικούς, τους οποίους έστελνε στις εξωτερικές δουλειές ενώ αυτός έμενε στο μαγαζί και έφτιαχνε ζυγούς και αλέτρια και κάνοντας άλλες εργασίες σε ξύλο. Επίσης έκανε και κάποιες εργασίες σε δέρμα και με σχοινί και λινάτσα. Και ο Ιησούς, όσο μεγάλωνε, όταν δεν ήταν στο σχολείο, περνούσε τον χρόνο του βοηθώντας εξίσου τον μητέρα του στις δουλειές του σπιτιού και βλέποντας τον πατέρα του να δουλεύει στο μαγαζί, και εν τω μεταξύ άκουγε και τις συνομιλίες και τα κουτσομπολιά των εισπρακτόρων των καραβανιών και των επιβατών από τα όλα τα μέρη του γης.		123:1.6 (1357.3) It was midsummer of this same year that Joseph built a small workshop close to the village spring and near the caravan tarrying lot. After this he did very little carpenter work by the day. He had as associates two of his brothers and several other mechanics, whom he sent out to work while he remained at the shop making yokes and plows and doing other woodwork. He also did some work in leather and with rope and canvas. And Jesus, as he grew up, when not at school, spent his time about equally between helping his mother with home duties and watching his father work at the shop, meanwhile listening to the conversation and gossip of the caravan conductors and passengers from the four corners of the earth.
123:1.7 (1357.4) Τον Ιούλιο αυτού του έτους, έναν μήνα πριν κλείσει τα τέσσερα ο Ιησούς, στην Ναζαρέτ ξέσπασε μία φοβερή δυσεντερία που την έφεραν οι ταξιδιώτες των καραβανιών. Η Μαρία ανησύχησε τόσο πολύ από τον κίνδυνο που θα διέτρεχε ο Ιησούς αν εκτιθόταν σε αυτήν την επιδημία, που μάζεψε βιαστικά και τα δυο της παιδιά και έτρεξε στο εξοχικό σπίτι του αδερφού της, αρκετά μίλια νότια της Ναζαρέτ στον δρόμο του Μέντιγκο κοντά στην Σάριδω. Δεν γύρισαν στην Ναζαρέτ για πάνω από δυο μήνες¨ ο Ιησούς το χάρηκε πολύ αυτό, την πρώτη του εμπειρία σε αγρόκτημα.		123:1.7 (1357.4) In July of this year, one month before Jesus was four years old, an outbreak of malignant intestinal trouble spread over all Nazareth from contact with the caravan travelers. Mary became so alarmed by the danger of Jesus being exposed to this epidemic of disease that she bundled up both her children and fled to the country home of her brother, several miles south of Nazareth on the Megiddo road near Sarid. They did not return to Nazareth for more than two months; Jesus greatly enjoyed this, his first experience on a farm.
2. Ο ΠΕΜΠΤΟΣ ΧΡΟΝΟΣ (2 Π.Χ.) ^top		2. The Fifth Year (2 B.C.) ^top
123:2.1 (1357.5) Σε κάτι παραπάνω από ένα χρόνο από την επιστροφή του στην Ναζαρέτ το αγόρι Ιησούς έφτασε στην ηλικία της πρώτης προσωπικής και ολόκαρδης ηθικής απόφασης¨ και ήρθε να διαμείνει μαζί του ένας Προσαρμοστής Σκέψης, ένα θεϊκό δώρο του Παραδείσιου Πατέρα, που είχε κάποτε υπηρετήσει με τον Μαχιβέντα Μελχισεδέκ, έχοντας έτσι αποκομίσει από την εμπειρία της λειτουργίας σε σχέση με την ενσάρκωση μιας υπεράνθρωπης ύπαρξης που έζησε μέσα στην θνητή σάρκα. Αυτό το γεγονός συνέβη στις 11 Φεβρουαρίου, το 2 π.Χ. Ο Ιησούς δεν γνώριζε τίποτα περισσότερο για τον ερχομό αυτού του θεϊκού Επιμελητή από ότι γνωρίζουν τα εκατομμύρια των εκατομμυρίων που, από εκείνη την ημέρα έχουν δεχτεί αυτούς τους Προσαρμοστές Σκέψης να κατοικήσουν στο νου τους και να εργαστούν για την τελική πνευματικοποίηση αυτών των διανοιών και την αιώνια ζωή των εξελισσόμενων αθάνατων ψυχών.		123:2.1 (1357.5) In something more than a year after the return to Nazareth the boy Jesus arrived at the age of his first personal and wholehearted moral decision; and there came to abide with him a Thought Adjuster, a divine gift of the Paradise Father, which had aforetime served with Machiventa Melchizedek, thus gaining the experience of functioning in connection with the incarnation of a supermortal being living in the likeness of mortal flesh. This event occurred on February 11, 2 b.c. Jesus was no more aware of the coming of the divine Monitor than are the millions upon millions of other children who, before and since that day, have likewise received these Thought Adjusters to indwell their minds and work for the ultimate spiritualization of these minds and the eternal survival of their evolving immortal souls.
123:2.2 (1357.6) Από εκείνη την ημέρα του Φεβρουαρίου η άμεση και προσωπική επίβλεψη από τους Συμπαντικούς Κυβερνήτες, όσον αφορά την ακεραιότητα της παιδικής ενσάρκωσης του Μιχαήλ, ήρθε στο τέλος της. Από εκείνη την στιγμή και έπειτα σε όλη τη διάρκεια της ανθρώπινης ξεδίπλωσης της ενσάρκωσης, η φύλαξη του Ιησού θα την αναλάμβανε αυτός ο εσωτερικά διαμένων Προσαρμοστής και οι συνεργαζόμενοι σεραφικοί φύλακες, που μερικές φορές συμπληρωνόντουσαν από την βοήθεια των μεσόδρομων πλασμάτων που είχαν αναλάβει την εκτέλεση συγκεκριμένων καθηκόντων σύμφωνα με τις οδηγίες των πλανητικών ανωτέρων τους.		123:2.2 (1357.6) On this day in February the direct and personal supervision of the Universe Rulers, as it was related to the integrity of the childlike incarnation of Michael, terminated. From that time on throughout the human unfolding of the incarnation, the guardianship of Jesus was destined to rest in the keeping of this indwelling Adjuster and the associated seraphic guardians, supplemented from time to time by the ministry of midway creatures assigned for the performance of certain definite duties in accordance with the instruction of their planetary superiors.
123:2.3 (1357.7) Ο Ιησούς έγινε πέντε χρονών τον Αύγουστο εκείνου του έτους, και θα αναφερόμαστε σε αυτό σαν τον πέμπτο χρόνο (ημερολογιακό) της ζωής του. Την χρονιά αυτή, το 2 π.Χ., κάτι παραπάνω από ένα μήνα πριν τα πέμπτα του γενέθλια, ο Ιησούς χάρηκε πολύ από τον ερχομό της αδερφής του της Μίριαμ, που γεννήθηκε την νύχτα της 11ης Ιουλίου. Το βραδάκι της επόμενης μέρας ο Ιησούς είχε μια μεγάλη συζήτηση με τον πατέρα του για τον τρόπο που διάφορες ομάδες ζωντανών όντων γεννιούνται στον κόσμο σαν ξεχωριστά άτομα. Το πολυτιμότερο μέρος της πρώτης μόρφωσης του Ιησού βασίστηκε στους γονείς του που απαντούσαν στις σοβαρές και ερευνητικές αναζητήσεις του. Ο Ιωσήφ πάντα ήταν πολύ συνεπής στο καθήκον του και ποτέ δεν βαρέθηκε να απαντά στις πολυάριθμες ερωτήσεις του παιδιού. Από την ώρα που ο Ιησούς έγινε πέντε χρονών μέχρι τα δέκα, ήταν ένα συνεχές ερωτηματικό. Αν και ο Ιωσήφ και η Μαρία δεν μπορούσαν πάντα να απαντούν στις ερωτήσεις του, πάντα συζητούσαν μαζί του για τις αναζητήσεις του και με κάθε δυνατό τρόπο προσπαθούσαν να τον βοηθήσουν στις προσπάθειές του να φτάσει σε μια ικανοποιητική λύση για το πρόβλημα που απασχολούσε το ξύπνιο μυαλό του.		123:2.3 (1357.7) Jesus was five years old in August of this year, and we will, therefore, refer to this as his fifth (calendar) year of life. In this year, 2 b.c., a little more than one month before his fifth birthday anniversary, Jesus was made very happy by the coming of his sister Miriam, who was born on the night of July 11. During the evening of the following day Jesus had a long talk with his father concerning the manner in which various groups of living things are born into the world as separate individuals. The most valuable part of Jesus’ early education was secured from his parents in answer to his thoughtful and searching inquiries. Joseph never failed to do his full duty in taking pains and spending time answering the boy’s numerous questions. From the time Jesus was five years old until he was ten, he was one continuous question mark. While Joseph and Mary could not always answer his questions, they never failed fully to discuss his inquiries and in every other possible way to assist him in his efforts to reach a satisfactory solution of the problem which his alert mind had suggested.
123:2.4 (1358.1) Από τότε που επέστρεψαν στην Ναζαρέτ, η οικογένεια ήταν πολύ απασχολημένη, και ο Ιωσήφ ήταν πάρα πολύ απασχολημένος με το κτίσιμο του μαγαζιού του και με το ξεκίνημα της επιχείρησής του. Τόσο πολύ ήταν απασχολημένος, που δεν βρήκε καιρό να φτιάξει μια κούνια για τον Ιάκωβο, αλλά αυτό διορθώθηκε πολύ πριν έρθει η Μίριαμ, έτσι αυτή είχε μια θαυμάσια κούνια για να κάθεται και να την θαυμάζει η οικογένεια. Και το παιδί Ιησούς μπήκε ολοκληρωτικά σε όλες αυτές τις φυσικές και φυσιολογικές οικογενειακές εμπειρίες. Απολάμβανε πολύ την παρέα του μικρού του αδερφού και της μικρής αδερφής και βοηθούσε πολύ την Μαρία στην φροντίδα τους.		123:2.4 (1358.1) Since returning to Nazareth, theirs had been a busy household, and Joseph had been unusually occupied building his new shop and getting his business started again. So fully was he occupied that he had found no time to build a cradle for James, but this was corrected long before Miriam came, so that she had a very comfortable crib in which to nestle while the family admired her. And the child Jesus heartily entered into all these natural and normal home experiences. He greatly enjoyed his little brother and his baby sister and was of great help to Mary in their care.
123:2.5 (1358.2) Πολύ λίγα σπίτια υπήρχαν στον μη Ιουδαϊκό κόσμο εκείνων των ημερών που μπορούσαν να δώσουν σε ένα παιδί καλύτερη πνευματική, ηθική, και θρησκευτική μόρφωση από τα σπίτια των Ιουδαίων στην Γαλιλαία. Αυτοί οι Εβραίοι είχαν ένα συστηματικό πρόγραμμα ανατροφής και εκπαίδευσης των παιδιών τους. Χώριζαν την ζωή ενός παιδιού σε επτά στάδια:		123:2.5 (1358.2) There were few homes in the gentile world of those days that could give a child a better intellectual, moral, and religious training than the Jewish homes of Galilee. These Jews had a systematic program for rearing and educating their children. They divided a child’s life into seven stages:
123:2.6 (1358.3) 1. Το νεογέννητο παιδί, από την πρώτη μέχρι την όγδοη μέρα.		123:2.6 (1358.3) 1. The newborn child, the first to the eighth day.
123:2.7 (1358.4) 2. Το παιδί που θηλάζει.		123:2.7 (1358.4) 2. The suckling child.
123:2.8 (1358.5) 3. Το απογαλακτισμένο παιδί.		123:2.8 (1358.5) 3. The weaned child.
123:2.9 (1358.6) 4. Η περίοδος εξάρτησης στην μητέρα, που διαρκούσε μέχρι το τέλος του πέμπτου χρόνου.		123:2.9 (1358.6) 4. The period of dependence on the mother, lasting up to the end of the fifth year.
123:2.10 (1358.7) 5. Η αρχή της ανεξαρτησίας του παιδιού και, στους υιούς, η ανάληψη της ευθύνης από τον πατέρα για την μόρφωσή τους.		123:2.10 (1358.7) 5. The beginning independence of the child and, with sons, the father assuming responsibility for their education.
123:2.11 (1358.8) 6. Οι έφηβοι νέοι και νέες.		123:2.11 (1358.8) 6. The adolescent youths and maidens.
123:2.12 (1358.9) 7. Οι νεαροί άνδρες και γυναίκες.		123:2.12 (1358.9) 7. The young men and the young women.
123:2.13 (1358.10) Ήταν συνήθεια των Εβραίων από την Γαλιλαία για την μητέρα να έχει την ευθύνη της εκπαίδευσης του παιδιού μέχρι τα πέμπτα του γενέθλια, και μετά, αν το παιδί ήταν αγόρι, ο πατέρας αναλάμβανε την ευθύνη για την μόρφωση του παιδιού από δω και στο εξής. Έτσι, εκείνη την χρονιά, ο Ιησούς μπήκε στο πέμπτο στάδιο της σταδιοδρομίας ενός Εβραϊκού παιδιού από την Γαλιλαία, και έτσι λοιπόν, στις 21 Αυγούστου, το 2 π.Χ., η Μαρία τυπικά τον παρέδωσε στον Ιωσήφ για περαιτέρω οδηγίες.		123:2.13 (1358.10) It was the custom of the Galilean Jews for the mother to bear the responsibility for a child’s training until the fifth birthday, and then, if the child were a boy, to hold the father responsible for the lad’s education from that time on. This year, therefore, Jesus entered upon the fifth stage of a Galilean Jewish child’s career, and accordingly on August 21, 2 b.c., Mary formally turned him over to Joseph for further instruction.
123:2.14 (1358.11) Παρόλο που ο Ιωσήφ αναλάμβανε τώρα την άμεση υπευθυνότητα για την πνευματική και θρησκευτική εκπαίδευση του Ιησού, η μητέρα του εξακολουθούσε να ενδιαφέρεται για την οικογενειακή του μόρφωση. Τον δίδαξε να γνωρίζει και να ενδιαφέρεται για τα κλήματα και τα λουλούδια που μεγάλωναν στους τοίχους του κήπου και περικύκλωναν εντελώς το οικόπεδο του σπιτιού. Του είχε ακόμα στην στέγη του σπιτιού (το θερινό υπνοδωμάτιο) κουτιά με λίγη άμμο στα οποία ο Ιησούς έφτιαχνε χάρτες και έκανε πολλή από την πρώτη του εξάσκηση στο γράψιμο της Αραμαϊκής, της Ελληνικής, και αργότερα, της Εβραϊκής, γιατί σύντομα έμαθε να διαβάζει, να γράφει και να μιλάει, πολύ καλά, και τις τρεις αυτές γλώσσες.		123:2.14 (1358.11) Though Joseph was now assuming the direct responsibility for Jesus’ intellectual and religious education, his mother still interested herself in his home training. She taught him to know and care for the vines and flowers growing about the garden walls which completely surrounded the home plot. She also provided on the roof of the house (the summer bedroom) shallow boxes of sand in which Jesus worked out maps and did much of his early practice at writing Aramaic, Greek, and later on, Hebrew, for in time he learned to read, write, and speak, fluently, all three languages.
123:2.15 (1358.12) Ο Ιησούς έδειχνε ένα σχεδόν τέλειο παιδί σωματικά και συνέχιζε να προοδεύει φυσιολογικά, νοητικά και συναισθηματικά. Κάποια στιγμή έπαθε μια ελαφρά στομαχική διαταραχή, η πρώτη του ελαφρά ασθένεια, στο τελευταίο αυτό μέρος αυτού του πέμπτου (ημερολογιακού) χρόνου.		123:2.15 (1358.12) Jesus appeared to be a well-nigh perfect child physically and continued to make normal progress mentally and emotionally. He experienced a mild digestive upset, his first minor illness, in the latter part of this, his fifth (calendar) year.
123:2.16 (1359.1) Αν και ο Ιωσήφ και η Μαρία συζητούσαν συχνά για το μέλλον του μεγαλύτερου παιδιού τους, αν ήσασταν εκεί, θα βλέπατε μόνο την ανατροφή ενός φυσιολογικού, υγιούς, ανέμελου, αλλά υπερβολικά περίεργου παιδιού.		123:2.16 (1359.1) Though Joseph and Mary often talked about the future of their eldest child, had you been there, you would only have observed the growing up of a normal, healthy, carefree, but exceedingly inquisitive child of that time and place.
3. ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ ΕΚΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ (1 Π.Χ.) ^top		3. Events of the Sixth Year (1 B.C.) ^top
123:3.1 (1359.2) Ήδη, με την βοήθεια της μητέρας του, ο Ιησούς κατείχε την Γαλιλαιϊκή διάλεκτο της Αραμαϊκής γλώσσας¨ και τώρα ο πατέρας του άρχισε να τον διδάσκει Ελληνικά. Η Μαρία μιλούσε λίγα Ελληνικά, αλλά ο Ιωσήφ μιλούσε άπταιστα και τα Αραμαϊκά και τα Ελληνικά. Το βιβλίο κειμένων για την μελέτη της Ελληνικής γλώσσας ήταν ένα αντίγραφο των Εβραϊκών γραφών—μια πλήρης ερμηνεία του νόμου και των προφητών, συμπεριλαμβανομένων και των Ψαλμών—που τους την χάρισαν όταν έφευγαν από την Αίγυπτο. Υπήρχαν μόνο δύο πλήρη αντίγραφα των Γραφών στα Ελληνικά σε όλη την Ναζαρέτ, και η κατοχή ενός από αυτά από την οικογένεια του ξυλουργού έκανε το σπίτι του Ιωσήφ περιζήτητο μέρος και έδωσε στον Ιησού την ικανότητα, όσο μεγάλωνε, να γνωρίζει πάρα πολλούς σοβαρούς μελετητές και ειλικρινείς αναζητητές της αλήθειας. Πριν τελειώσει αυτός ο χρόνος, ο Ιησούς είχε αναλάβει την φύλαξη αυτού του πολύτιμου χειρόγραφου, αφού του είπαν ότι το βιβλία του το χάρισαν κάποιοι Αλεξανδρινοί φίλοι και συγγενείς. Και πολύ σύντομα μπορούσε να το διαβάζει με άνεση.		123:3.1 (1359.2) Already, with his mother’s help, Jesus had mastered the Galilean dialect of the Aramaic tongue; and now his father began teaching him Greek. Mary spoke little Greek, but Joseph was a fluent speaker of both Aramaic and Greek. The textbook for the study of the Greek language was the copy of the Hebrew scriptures—a complete version of the law and the prophets, including the Psalms—which had been presented to them on leaving Egypt. There were only two complete copies of the Scriptures in Greek in all Nazareth, and the possession of one of them by the carpenter’s family made Joseph’s home a much-sought place and enabled Jesus, as he grew up, to meet an almost endless procession of earnest students and sincere truth seekers. Before this year ended, Jesus had assumed custody of this priceless manuscript, having been told on his sixth birthday that the sacred book had been presented to him by Alexandrian friends and relatives. And in a very short time he could read it readily.
123:3.2 (1359.3) Το πρώτο μεγάλο σοκ της νεανικής ζωής του Ιησού συνέβη όταν δεν ήταν καλά- καλά έξι χρονών. Το παιδί νόμιζε ότι ο πατέρας του—τουλάχιστον ο πατέρας του και η μητέρα του μαζί—γνώριζαν τα πάντα. Φανταστείτε, λοιπόν, την έκπληξη αυτού του ερευνητικού παιδιού, όταν ρώτησε τον πατέρα του για την αιτία ενός ελαφρού σεισμού που μόλις είχε συμβεί, όταν άκουσε τον Ιωσήφ να του λέει, «Γιε μου, στα αλήθεια δεν ξέρω.» Έτσι άρχισε η μακρόχρονη και ανατρεπτική απογοήτευση στην πορεία της οποίας ο Ιησούς ανακάλυπτε ότι οι επίγειοι γονείς του δεν ήταν πάνσοφοι και παντογνώστες.		123:3.2 (1359.3) The first great shock of Jesus’ young life occurred when he was not quite six years old. It had seemed to the lad that his father—at least his father and mother together—knew everything. Imagine, therefore, the surprise of this inquiring child, when he asked his father the cause of a mild earthquake which had just occurred, to hear Joseph say, “My son, I really do not know.” Thus began that long and disconcerting disillusionment in the course of which Jesus found out that his earthly parents were not all-wise and all-knowing.
123:3.3 (1359.4) Η πρώτη σκέψη του Ιωσήφ ήταν να πει στον Ιησού ότι ο σεισμός προκλήθηκε από τον Θεό, αλλά μια στιγμιαία αναλαμπή τον συμβούλεψε ότι μια τέτοια απάντηση θα προκαλούσε και άλλες πολλές ενοχλητικές αναζητήσεις. Ακόμα και σε αυτήν την μικρή ηλικία ήταν πολύ δύσκολο να απαντάς στις ερωτήσεις του Ιησού για τα φυσικά ή τα κοινωνικά φαινόμενα λέγοντάς του χωρίς σκέψη ότι είτε ο Θεός ή ο διάβολος ήταν υπέυθυνος. Εναρμονιζόμενος με την επικρατούσα πίστη των Ιουδαίων, ο Ιησούς ήταν πρόθυμος να δεχτεί την διδασκαλία των καλών πνευμάτων σαν πιθανή εξήγηση για τα διανοητικά και πνευματικά φαινόμενα, αλλά πολύ γρήγορα άρχισε να αμφιβάλλει ότι τέτοιες αόρατες επιδράσεις ήταν υπεύθυνες και για τα φυσικά γεγονότα του φυσικού κόσμου.		123:3.3 (1359.4) Joseph’s first thought was to tell Jesus that the earthquake had been caused by God, but a moment’s reflection admonished him that such an answer would immediately be provocative of further and still more embarrassing inquiries. Even at an early age it was very difficult to answer Jesus’ questions about physical or social phenomena by thoughtlessly telling him that either God or the devil was responsible. In harmony with the prevailing belief of the Jewish people, Jesus was long willing to accept the doctrine of good spirits and evil spirits as the possible explanation of mental and spiritual phenomena, but he very early became doubtful that such unseen influences were responsible for the physical happenings of the natural world.
123:3.4 (1359.5) Πριν γίνει έξι χρονών, νωρίς το καλοκαίρι του 1 π.Χ., ο Ζαχαρίας και η Ελισάβετ και ο υιός τους ο Ιωάννης ήρθαν να επισκεφτούν την οικογένεια στην Ναζαρέτ. Ο Ιησούς και ο Ιωάννης πέρασαν ωραία σε αυτήν την πρώτη τους επίσκεψη. Παρόλο που οι επισκέπτες θα έμεναν μόνο λίγες μέρες, οι γονείς κουβέντιασαν για πολλά πράγματα, συμπεριλαμβανομένων και των μελλοντικών τους σχεδίων για τους υιούς τους. Ενώ ήταν απασχολημένοι με αυτά, τα παιδιά έπαιζαν χαρούμενα με τουβλάκια στην άμμο στην στέγη του σπιτιού και πολλά άλλα παιχνίδια και χαιρόντουσαν όπως χαίρονται όλα τα παιδιά.		123:3.4 (1359.5) Before Jesus was six years of age, in the early summer of 1 b.c., Zacharias and Elizabeth and their son John came to visit the Nazareth family. Jesus and John had a happy time during this, their first visit within their memories. Although the visitors could remain only a few days, the parents talked over many things, including the future plans for their sons. While they were thus engaged, the lads played with blocks in the sand on top of the house and in many other ways enjoyed themselves in true boyish fashion.
123:3.5 (1359.6) Γνωρίζοντας τον Ιωάννη, που προερχόταν από τα περίχωρα της Ιερουσαλήμ, ο Ιησούς άρχισε να φανερώνει ένα ασυνήθιστο ενδιαφέρον για την ιστορία του Ισραήλ και να αναζητεί να μάθει με λεπτομέρεια την σημασία των ιεροτελεστιών του Σαββάτου, των τελετών στις συναγωγές, και των επαναλαμβανόμενων μνημόσυνων εορτών. Ο πατέρας του εξήγησε την έννοια όλων αυτών των εποχών. Η πρώτη από αυτές τις εορτές, ήταν οι εορταστικές φωταψίες στο μέσον του χειμώνα, που διαρκούσαν οκτώ ημέρες, και ξεκινούσαν με ένα κερί την πρώτη νύχτα και πρόσθεταν από ένα κάθε νύχτα¨ αυτή η εορτή μνημόνευε την αφιέρωση του ναού μετά την αποκατάσταση των Μωσαϊκών λειτουργιών από τον Ιούδα τον Μακαββαίο. Επόμενη ήταν νωρίς την άνοιξη ο εορτασμός του Πουρίμ, η γιορτή της Εσθήρ και της απελευθέρωσης του Ισραήλ χάρη σ’ αυτήν. Μετά ακολουθούσε το επίσημο Πάσχα, που οι ενήλικες γιόρταζαν στην Ιερουσαλήμ όποτε ήταν δυνατόν, ενώ τα παιδιά στο σπίτι θα έπρεπε να θυμηθούν να μην φάνε ψωμί με προζύμι για ολόκληρη την εβδομάδα. Αργότερα ερχόταν η γιορτή των πρώτων καρπών, η συγκομιδή του θέρους¨ και τέλος, η πιο επίσημη από όλες, η εορτή του νέου χρόνου, η μέρα της εξιλέωσης. Ενώ μερικές από αυτές τις γιορτές και τυπικά ιεροτελεστικά ήταν δύσκολα για να τα καταλάβει ο νεαρός νους του Ιησού, αυτός τα συλλογιζόταν σοβαρά και μετά συμμετείχε πλήρως στην χαρά της γιορτής των σκηνωμάτων, την ετήσια εποχή των διακοπών όλου του Ιουδαϊκού λαού, τότε που κατασκήνωναν στην ύπαιθρο σε παράγκες από φύλλα και έπεφταν στο γλέντι και στις απολαύσεις.		123:3.5 (1359.6) Having met John, who came from near Jerusalem, Jesus began to evince an unusual interest in the history of Israel and to inquire in great detail as to the meaning of the Sabbath rites, the synagogue sermons, and the recurring feasts of commemoration. His father explained to him the meaning of all these seasons. The first was the midwinter festive illumination, lasting eight days, starting out with one candle the first night and adding one each successive night; this commemorated the dedication of the temple after the restoration of the Mosaic services by Judas Maccabee. Next came the early springtime celebration of Purim, the feast of Esther and Israel’s deliverance through her. Then followed the solemn Passover, which the adults celebrated in Jerusalem whenever possible, while at home the children would remember that no leavened bread was to be eaten for the whole week. Later came the feast of the first-fruits, the harvest ingathering; and last, the most solemn of all, the feast of the new year, the day of atonement. While some of these celebrations and observances were difficult for Jesus’ young mind to understand, he pondered them seriously and then entered fully into the joy of the feast of tabernacles, the annual vacation season of the whole Jewish people, the time when they camped out in leafy booths and gave themselves up to mirth and pleasure.
123:3.6 (1360.1) Αυτή την χρονιά ο Ιωσήφ και η Μαρία είχαν πρόβλημα με τον Ιησού για τις προσευχές του. Επέμενε να μιλά στον ουράνιο Πατέρα του όπως μιλούσε και με τον Ιωσήφ, τον επίγειο πατέρα του. Αυτή η απομάκρυνση από τους πιο επίσημους και ευλαβικούς τρόπους επικοινωνίας με την Θεότητα ήταν λίγο ανατρεπτικές για τους γονείς του, ιδιαίτερα για την μητέρα του, αλλά δεν μπορούσαν να τον μεταπείσουν¨ θα έλεγε τις προσευχές του όπως του είχαν υποδείξει, αλλά έπειτα επέμενε να έχει «μόνο μια μικρή κουβεντούλα με τον Πατέρα μου στον ουρανό».		123:3.6 (1360.1) During this year Joseph and Mary had trouble with Jesus about his prayers. He insisted on talking to his heavenly Father much as he would talk to Joseph, his earthly father. This departure from the more solemn and reverent modes of communication with Deity was a bit disconcerting to his parents, especially to his mother, but there was no persuading him to change; he would say his prayers just as he had been taught, after which he insisted on having “just a little talk with my Father in heaven.”
123:3.7 (1360.2) Τον Ιούνιο αυτής της χρονιάς ο Ιωσήφ παρέδωσε το μαγαζί στην Ναζαρέτ στους αδερφούς του και ανέλαβε και τυπικά πια το επάγγελμα του κατασκευαστή. Πριν τελειώσει ο χρόνος, το εισόδημα της οικογένειας τριπλασιάστηκε και με το παραπάνω. Ποτέ ξανά, μέχρι μετά τον θάνατο του Ιωσήφ, δεν αισθάνθηκε η οικογένεια της Ναζαρέτ την δυσκολία της φτώχειας. Η οικογένεια γινόταν όλο και μεγαλύτερη, χαλούσαν περισσότερα χρήματα για μόρφωση και ταξίδια, αλλά πάντα το αυξανόμενο εισόδημα του Ιωσήφ συμβάδιζε με τα αυξανόμενα έξοδα.		123:3.7 (1360.2) In June of this year Joseph turned the shop in Nazareth over to his brothers and formally entered upon his work as a builder. Before the year was over, the family income had more than trebled. Never again, until after Joseph’s death, did the Nazareth family feel the pinch of poverty. The family grew larger and larger, and they spent much money on extra education and travel, but always Joseph’s increasing income kept pace with the growing expenses.
123:3.8 (1360.3) Τα επόμενα χρόνια ο Ιωσήφ έκανε πολύ δουλειά στην Κανά, στην Βηθλεέμ (της Γαλιλαίας), τα Μάγδαλα, την Ναίν, την Σέφορη, την Καπερναούμ, και την Ενδόρ, αλλά και μέσα, και στα περίχωρα της Ναζαρέτ. Καθώς ο Ιάκωβος μεγάλωσε αρκετά για να βοηθά την μητέρα του με τις δουλειές του σπιτιού και με την φροντίδα των μικρότερων παιδιών, ο Ιησούς έκανε συχνά ταξιδάκια με τον πατέρα του σε αυτές τις γειτονικές πόλεις και χωριά. Ο Ιησούς ήταν καλός παρατηρητής και αποκόμισε πολύ πρακτική γνώση από αυτά τα ταξίδια μακριά από το σπίτι¨ επίμονα συνέλεγε γνώσεις για τον άνθρωπο και τον τρόπο ζωής του στην γη.		123:3.8 (1360.3) The next few years Joseph did considerable work at Cana, Bethlehem (of Galilee), Magdala, Nain, Sepphoris, Capernaum, and Endor, as well as much building in and near Nazareth. As James grew up to be old enough to help his mother with the housework and care of the younger children, Jesus made frequent trips away from home with his father to these surrounding towns and villages. Jesus was a keen observer and gained much practical knowledge from these trips away from home; he was assiduously storing up knowledge regarding man and the way he lived on earth.
123:3.9 (1360.4) Εκείνη την χρονιά ο Ιησούς έκανε μεγάλη πρόοδο όσον αφορά την προσαρμογή των έντονων συναισθημάτων του και των ζωηρών παρορμήσεων στις απαιτήσεις της οικογενειακής συνεργασίας και πειθαρχίας. Η Μαρία ήταν τρυφερή μητέρα αλλά και πολύ αυστηρή στην τήρηση της πειθαρχίας. Ο Ιωσήφ όμως, με πολλούς τρόπους ασκούσε τον μεγαλύτερο έλεγχο στον Ιησού καθώς ήταν το σύστημά του να κάθεται και να κουβεντιάζει μαζί του και να του εξηγεί πλήρως τους πραγματικούς και βαθύτερους λόγους για την αναγκαιότητα της πειθαρχικής περικοπής των προσωπικών επιθυμιών προς όφελος της ευτυχίας και ηρεμίας ολόκληρης της οικογένειας. Όταν του εξηγούσαν πλήρως την κατάσταση, ο Ιησούς πάντα εκούσια και πρόθυμα συνεργαζόταν και υπάκουε τις γονικές επιθυμίες και τους οικογενειακούς κανονισμούς.		123:3.9 (1360.4) This year Jesus made great progress in adjusting his strong feelings and vigorous impulses to the demands of family co-operation and home discipline. Mary was a loving mother but a fairly strict disciplinarian. In many ways, however, Joseph exerted the greater control over Jesus as it was his practice to sit down with the boy and fully explain the real and underlying reasons for the necessity of disciplinary curtailment of personal desires in deference to the welfare and tranquillity of the entire family. When the situation had been explained to Jesus, he was always intelligently and willingly co-operative with parental wishes and family regulations.
123:3.10 (1360.5) Πολύ από τον ελεύθερο χρόνο του—όταν η μητέρα του δεν χρειαζόταν την βοήθειά του στο σπίτι—τον περνούσε μελετώντας τα λουλούδια και τα φυτά την ημέρα και τα αστέρια την νύχτα. Μάλιστα εκδήλωσε μια ενοχλητική συνήθεια να μένει ξαπλωμένος ανάσκελα και να κοιτάζει με θαυμασμό τον έναστρο ουρανό πολύ αργότερα από την συνηθισμένη ώρα ύπνου αυτής της πειθαρχημένης οικογένειας της Ναζαρέτ.		123:3.10 (1360.5) Much of his spare time—when his mother did not require his help about the house—was spent studying the flowers and plants by day and the stars by night. He evinced a troublesome penchant for lying on his back and gazing wonderingly up into the starry heavens long after his usual bedtime in this well-ordered Nazareth household.
4. Ο ΕΒΔΟΜΟΣ ΧΡΟΝΟΣ (1 Μ.Χ) ^top		4. The Seventh Year (A.D. 1) ^top
123:4.1 (1361.1) Αυτή η χρονιά της ζωής του Ιησού ήταν πραγματικά γεμάτη γεγονότα. Νωρίς τον Ιανουάριο έγινε μια μεγάλη χιονοθύελλα στην Γαλιλαία. Το χιόνι έφτασε τα δύο πόδια, ήταν η μεγαλύτερη χιονόπτωση που είδε ο Ιησούς σε όλη την ζωή του και μία από τις μεγαλύτερες που είδε η Ναζαρέτ τα τελευταία εκατό χρόνια.		123:4.1 (1361.1) This was, indeed, an eventful year in Jesus’ life. Early in January a great snowstorm occurred in Galilee. Snow fell two feet deep, the heaviest snowfall Jesus saw during his lifetime and one of the deepest at Nazareth in a hundred years.
123:4.2 (1361.2) Τα παιχνίδια των παιδιών των Ιουδαίων εκείνης της εποχής του Ιησού ήταν μάλλον περιορισμένα¨ συνήθως έπαιζαν τους μεγάλους και τις δραστηριότητες τους όπως τις είχαν δει. Πολλές φορές έπαιζαν τους γάμους και τις κηδείες, τελετές που έβλεπαν συχνά και ήταν τόσο εντυπωσιακές. Χόρευαν και τραγουδούσαν αλλά είχαν λίγα οργανωμένα παιχνίδια, σαν αυτά που απολαμβάνουν τόσο πολύ τα μεταγενέστερα παιδιά.		123:4.2 (1361.2) The play life of Jewish children in the times of Jesus was rather circumscribed; all too often the children played at the more serious things they observed their elders doing. They played much at weddings and funerals, ceremonies which they so frequently saw and which were so spectacular. They danced and sang but had few organized games, such as children of later days so much enjoy.
123:4.3 (1361.3) Ο Ιησούς, παρέα με ένα γειτονόπουλο και αργότερα με τον αδερφό του τον Ιάκωβο, τρελαινότανε να παίζει σε μια μακρινή γωνιά του ξυλουργείου, όπου διασκέδαζαν πολύ με τα πριονίδια και τα κομμάτια ξύλου. Πάντα ήταν δύσκολο για τον Ιησού να καταλάβει τι κακό είχαν ορισμένα παιχνίδια που απαγορευόντουσαν το Σάββατο, αλλά πάντα συμμορφωνόταν στις επιθυμίες των γονέων του. Είχε μια αίσθηση του χιούμορ και του παιχνιδιού που δεν είχαν και πολλές ευκαιρίες για να εκφραστούν στο περιβάλλον των ημερών του και της γενιάς του, αλλά μέχρι την ηλικία των δεκατεσσάρων ήταν χαρούμενος και ανέμελος την πιο πολλή ώρα.		123:4.3 (1361.3) Jesus, in company with a neighbor boy and later his brother James, delighted to play in the far corner of the family carpenter shop, where they had great fun with the shavings and the blocks of wood. It was always difficult for Jesus to comprehend the harm of certain sorts of play which were forbidden on the Sabbath, but he never failed to conform to his parents’ wishes. He had a capacity for humor and play which was afforded little opportunity for expression in the environment of his day and generation, but up to the age of fourteen he was cheerful and lighthearted most of the time.
123:4.4 (1361.4) Η Μαρία είχε έναν περιστεριώνα στην κορυφή του σπιτιού των ζώων δίπλα στο σπίτι, και χρησιμοποιούσαν τα κέρδη από την πώληση των περιστεριών σαν ιδιαίτερο πόρο για φιλανθρωπίες, που τον διαχειριζόταν ο Ιησούς αφού αφαιρούσε την δεκάτη και την παρέδιδε στον υπεύθυνο της συναγωγής.		123:4.4 (1361.4) Mary maintained a dovecote on top of the animal house adjoining the home, and they used the profits from the sale of doves as a special charity fund, which Jesus administered after he deducted the tithe and turned it over to the officer of the synagogue.
123:4.5 (1361.5) Το μόνο πραγματικό ατύχημα που είχε ο Ιησούς μέχρι εκείνη την στιγμή ήταν ένα πέσιμο από τις σκάλες της πίσω αυλής που οδηγούσαν στο υπνοδωμάτιο με την σκεπή από καραβόπανο. Συνέβη κατά την διάρκεια μιας απρόσμενης αμμοθύελλας του Ιουλίου από την ανατολή. Οι καυτοί άνεμοι, που μετέφεραν ρεύματα λεπτής άμμου, συνήθως φυσούσαν την βροχερή περίοδο, ιδιαίτερα τον Μάρτιο και τον Απρίλιο. Ήταν ασυνήθιστη μια τέτοια θύελλα τον Ιούλιο. Όταν ήρθε η θύελλα, ο Ιησούς ήταν στην οροφή και έπαιζε, όπως ήταν η συνήθειά του, γιατί την περίοδο της ξηρασίας αυτό ήταν το συνηθισμένο του δωμάτιο παιχνιδιού. Τυφλώθηκε από την άμμο όταν κατέβαινε τις σκάλες και έπεσε. Μετά από αυτό το ατύχημα ο Ιωσήφ έκτισε ένα κιγκλίδωμα στο κλιμακοστάσιο.		123:4.5 (1361.5) The only real accident Jesus had up to this time was a fall down the back-yard stone stairs which led up to the canvas-roofed bedroom. It happened during an unexpected July sandstorm from the east. The hot winds, carrying blasts of fine sand, usually blew during the rainy season, especially in March and April. It was extraordinary to have such a storm in July. When the storm came up, Jesus was on the housetop playing, as was his habit, for during much of the dry season this was his accustomed playroom. He was blinded by the sand when descending the stairs and fell. After this accident Joseph built a balustrade up both sides of the stairway.
123:4.6 (1361.6) Δεν υπήρχε τρόπος να εμποδιστεί αυτό το ατύχημα. Δεν μπορούμε να το καταλογίσουμε σε αμέλεια των μεσόδρομων προσωρινών προστατών, του ενός πρωτοβάθμιου και ενός δευτεροβάθμιου που είχαν αναλάβει την φύλαξη του παιδιού¨ ούτε μπορούμε να καταλογίσουμε ευθύνη στους προστάτες σεραφείμ. Απλά δεν μπορούσε να αποφευχθεί. Αλλά αυτό το ελαφρό ατύχημα που συνέβη όταν ο Ιωσήφ έλειπε στην Ενδώρ, προκάλεσε μεγάλη αγωνία στον νου της Μαρίας που όχι σωστά έπειτα προσπαθούσε να τον κρατά συνεχώς κοντά της για μερικούς μήνες.		123:4.6 (1361.6) There was no way in which this accident could have been prevented. It was not chargeable to neglect by the midway temporal guardians, one primary and one secondary midwayer having been assigned to the watchcare of the lad; neither was it chargeable to the guardian seraphim. It simply could not have been avoided. But this slight accident, occurring while Joseph was absent in Endor, caused such great anxiety to develop in Mary’s mind that she unwisely tried to keep Jesus very close to her side for some months.
123:4.7 (1361.7) Στα υλικά ατυχήματα, συνηθισμένα συμβάντα υλικής φύσης, δεν αναμιγνύονται αυθαίρετα οι ουράνιες προσωπικότητες. Κάτω από συνηθισμένες συνθήκες μόνο τα μεσόδρομα πλάσματα μπορούν να παρέμβουν σε υλικές καταστάσεις για να προφυλάξουν τους προορισμένους χαρισματικούς άνδρες και γυναίκες, και ακόμα και σε ειδικές καταστάσεις αυτές οι υπάρξεις μπορούν να δράσουν μόνο υπακούοντας συγκεκριμένες εντολές των ανωτέρων τους.		123:4.7 (1361.7) Material accidents, commonplace occurrences of a physical nature, are not arbitrarily interfered with by celestial personalities. Under ordinary circumstances only midway creatures can intervene in material conditions to safeguard the persons of men and women of destiny, and even in special situations these beings can so act only in obedience to the specific mandates of their superiors.
123:4.8 (1361.8) Και αυτό δεν ήταν παρά ένα από τα πολλά ασήμαντα ατυχήματα που συνέβησαν σε αυτό το ζωηρό και περίεργο νεαρό αγόρι. Αν φανταστείτε την συνήθεις καταστάσεις μιας παιδικής ηλικίας ενός ζωηρού αγοριού, τότε θα αποκτήσετε μια πολύ καλή ιδέα για την σταδιοδρομία των νεαρών χρόνων του Ιησού, και θα μπορέσετε να φανταστείτε πόση αγωνία προκαλούσε στους γονείς του, ιδιαίτερα στην μητέρα του.		123:4.8 (1361.8) And this was but one of a number of such minor accidents which subsequently befell this inquisitive and adventurous youth. If you envisage the average childhood and youth of an aggressive boy, you will have a fairly good idea of the youthful career of Jesus, and you will be able to imagine just about how much anxiety he caused his parents, particularly his mother.
123:4.9 (1362.1) Το τέταρτο μέλος της οικογένειας από την Ναζαρέτ, ο Ιωσήφ, γεννήθηκε την Τετάρτη το πρωί, στις 16 Μαρτίου, το 1 μΧ.		123:4.9 (1362.1) The fourth member of the Nazareth family, Joseph, was born Wednesday morning, March 16, a.d. 1.
5. ΟΙ ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΜΕΡΕΣ ΣΤΗΝ ΝΑΖΑΡΕΤ. ^top		5. School Days in Nazareth ^top
123:5.1 (1362.2) Ο Ιησούς ήταν τώρα επτά χρονών, η ηλικία που τα παιδιά των Ιουδαίων υποτίθεται ότι άρχιζαν την τυπική τους εκπαίδευση στα σχολεία των συναγωγών. Έτσι, τον Αύγουστο εκείνης της χρονιάς ξεκίνησε την περιπετειώδη σχολική του ζωή στην Ναζαρέτ. Ήδη αυτό το παιδί μπορούσε να διαβάζει, να γράφει, και να μιλά πολύ καλά δύο γλώσσες, την Αραμαϊκή και την Ελληνική. Τώρα θα άρχιζε να μαθαίνει να διαβάζει, να γράφει, και να μιλά την Εβραϊκή γλώσσα. Και ήταν πραγματικά ανυπόμονος για αυτήν την νέα σχολική ζωή που ήταν μπροστά του.		123:5.1 (1362.2) Jesus was now seven years old, the age when Jewish children were supposed to begin their formal education in the synagogue schools. Accordingly, in August of this year he entered upon his eventful school life at Nazareth. Already this lad was a fluent reader, writer, and speaker of two languages, Aramaic and Greek. He was now to acquaint himself with the task of learning to read, write, and speak the Hebrew language. And he was truly eager for the new school life which was ahead of him.
123:5.2 (1362.3) Για τρία χρόνια—μέχρι τα δέκα—παρακολούθησε το δημοτικό της συναγωγής της Ναζαρέτ. Αυτά τα τρία χρόνια μελέτησε τα βασικά στοιχεία του Βιβλίου του Νόμου όπως είχε καταγραφεί στην Εβραϊκή γλώσσα. Για τα επόμενα τρία χρόνια μελετούσε στο προχωρημένο σχολείο και απομνημόνευε, με την μέθοδο της προφορικής επανάληψης, τις βαθύτερες διδασκαλίες του ιερού νόμου. Αποφοίτησε από το σχολείο της συναγωγής κατά το δέκατο τρίτο έτος του και παραδόθηκε στους γονείς του από τους επι κεφαλής της συναγωγής σαν ένας «εκπαιδευμένος υιός της Εντολής»—από δω και στο εξής ένας υπεύθυνος πολίτης του κράτους του Ισραήλ, και ως εκ τούτου θα παρακολουθούσε και το Πάσχα στη Ιερουσαλήμ¨ έτσι, παρακολούθησε το πρώτο του Πάσχα εκείνη την χρονιά, παρέα με τον πατέρα του και την μητέρα του.		123:5.2 (1362.3) For three years—until he was ten—he attended the elementary school of the Nazareth synagogue. For these three years he studied the rudiments of the Book of the Law as it was recorded in the Hebrew tongue. For the following three years he studied in the advanced school and committed to memory, by the method of repeating aloud, the deeper teachings of the sacred law. He graduated from this school of the synagogue during his thirteenth year and was turned over to his parents by the synagogue rulers as an educated “son of the commandment”—henceforth a responsible citizen of the commonwealth of Israel, all of which entailed his attendance at the Passovers in Jerusalem; accordingly, he attended his first Passover that year in company with his father and mother.
123:5.3 (1362.4) Στην Ναζαρέτ οι μαθητές καθόντουσαν στο πάτωμα σε ημικύκλιο, ενώ ο δάσκαλός τους ο σαζάνος, ένας αξιωματούχος της συναγωγής, καθόταν απέναντί τους. Αρχίζοντας με το Βιβλίο του Λεβιτικού, περνούσαν στην μελέτη των άλλων βιβλίων του νόμου, και έπειτα στην μελέτη των Προφητών και των Ψαλμών. Η συναγωγή της Ναζαρέτ κατείχε ένα πλήρες αντίγραφο των Γραφών στα Εβραϊκά. Πριν τον δωδέκατο χρόνο δεν μελετούσαν τίποτα άλλο από τις Γραφές. Τους καλοκαιρινούς μήνες οι σχολικές ώρες ελαττωνόντουσαν κατά πολύ.		123:5.3 (1362.4) At Nazareth the pupils sat on the floor in a semicircle, while their teacher, the chazan, an officer of the synagogue, sat facing them. Beginning with the Book of Leviticus, they passed on to the study of the other books of the law, followed by the study of the Prophets and the Psalms. The Nazareth synagogue possessed a complete copy of the Scriptures in Hebrew. Nothing but the Scriptures was studied prior to the twelfth year. In the summer months the hours for school were greatly shortened.
123:5.4 (1362.5) Ο Ιησούς γρήγορα έμαθε πολύ καλά τα Εβραϊκά, και σαν νέος, όταν δεν βρισκόταν κανένας σημαντικός επισκέπτης στην Ναζαρέτ, πολύ συχνά θα του ζητούσαν να διαβάσει τις Εβραϊκές Γραφές στους πιστούς που μαζευόντουσαν στην συναγωγή στις κανονικές λειτουργίες του Σαββάτου.		123:5.4 (1362.5) Jesus early became a master of Hebrew, and as a young man, when no visitor of prominence happened to be sojourning in Nazareth, he would often be asked to read the Hebrew scriptures to the faithful assembled in the synagogue at the regular Sabbath services.
123:5.5 (1362.6) Αυτά τα σχολεία των συναγωγών, φυσικά, δεν είχαν βιβλία κειμένων. Στην διδασκαλία ο σαζάνος θα έλεγε μια πρόταση ενώ οι σπουδαστές όλοι μαζί θα την επαναλάμβαναν μετά από αυτόν. Όταν είχαν πρόσβαση στα γραπτά βιβλία του νόμου, ο σπουδαστής μάθαινε το μάθημά του διαβάζοντάς το δυνατά και με συνεχείς επαναλήψεις.		123:5.5 (1362.6) These synagogue schools, of course, had no textbooks. In teaching, the chazan would utter a statement while the pupils would in unison repeat it after him. When having access to the written books of the law, the student learned his lesson by reading aloud and by constant repetition.
123:5.6 (1362.7) Έπειτα, εκτός από το τυπικό σχολείο, ο Ιησούς άρχισε να έρχεται σε επαφή με την ανθρώπινη φύση από όλα τα μέρη του κόσμου καθώς άνθρωποι από πολλές χώρες περνούσαν από το μαγαζί επισκευών του πατέρα του. Όταν μεγάλωσε, αναμιγνυόταν ελεύθερα με τα καραβάνια καθώς ερχόντουσαν στον πισσωμένο χώρο περίπου την άνοιξη για ανάπαυση και τροφοδοσία. Καθώς μιλούσε πολύ καλά Ελληνικά, δεν είχε και μεγάλο πρόβλημα να συνομιλεί με την πλειοψηφία των ταξιδιωτών των καραβανιών και των εισπρακτόρων.		123:5.6 (1362.7) Next, in addition to his more formal schooling, Jesus began to make contact with human nature from the four quarters of the earth as men from many lands passed in and out of his father’s repair shop. When he grew older, he mingled freely with the caravans as they tarried near the spring for rest and nourishment. Being a fluent speaker of Greek, he had little trouble in conversing with the majority of the caravan travelers and conductors.
123:5.7 (1362.8) Η Ναζαρέτ ήταν σταθμός των καραβανιών και σταυροδρόμι ταξιδιών και σε πληθυσμό κατά μεγάλο μέρος μη Ιουδαϊκή¨ την ίδια στιγμή ήταν πλατιά γνωστή σαν κέντρο φιλελεύθερης ερμηνείας του παραδοσιακού Εβραϊκού νόμου. Στην Γαλιλαία οι Εβραίοι είχαν αναμιχθεί πιο ελεύθερα με τους μη Ιουδαίους από ότι στην Ιουδαία. Και από όλες τις πόλεις της Γαλιλαίας, οι Εβραίοι της Ναζαρέτ ήταν πιο φιλελεύθεροι στην ερμηνεία των κοινωνικών περιορισμών που βασιζόντουσαν στους φόβους μόλυνσης από επαφή με τους μη Ιουδαίους. Και αυτές οι συνθήκες προκάλεσαν το ρητό στην Ιερουσαλήμ, « Μπορεί ποτέ να βγει τίποτα καλό από την Ναζαρέτ;»		123:5.7 (1362.8) Nazareth was a caravan way station and crossroads of travel and largely gentile in population; at the same time it was widely known as a center of liberal interpretation of Jewish traditional law. In Galilee the Jews mingled more freely with the gentiles than was their practice in Judea. And of all the cities of Galilee, the Jews of Nazareth were most liberal in their interpretation of the social restrictions based on the fears of contamination as a result of contact with the gentiles. And these conditions gave rise to the common saying in Jerusalem, “Can any good thing come out of Nazareth?”
123:5.8 (1363.1) Ο Ιησούς πήρα την ηθική του εκπαίδευση και την πνευματική του καλλιέργεια κυρίως από την δική του οικογένεια. Κατοχύρωσε πολύ από την νοητική και θεολογική παιδεία του από τον σαζάνο. Αλλά την πραγματική του μόρφωση—αυτό τον εξοπλισμό του νου και της καρδιάς για την πραγματική δοκιμασία της αντιμετώπισης των δύσκολων προβλημάτων της ζωής—την απόκτησε με την ανάμιξή του με τους συνανθρώπους του. Και ήταν αυτή η στενή του σχέση με τους συνανθρώπους του, νέους και γέρους, Εβραίους και μη, που του έδωσε την δυνατότητα να γνωρίσει την ανθρώπινη φύση. Ο Ιησούς ήταν πολύ μορφωμένος στο ότι κατανοούσε πραγματικά τους ανθρώπους και τους αγαπούσε αφοσιωμένα.		123:5.8 (1363.1) Jesus received his moral training and spiritual culture chiefly in his own home. He secured much of his intellectual and theological education from the chazan. But his real education—that equipment of mind and heart for the actual test of grappling with the difficult problems of life—he obtained by mingling with his fellow men. It was this close association with his fellow men, young and old, Jew and gentile, that afforded him the opportunity to know the human race. Jesus was highly educated in that he thoroughly understood men and devotedly loved them.
123:5.9 (1363.2) Όλα του τα χρόνια στην συναγωγή ήταν εξυπνότατος σπουδαστής, έχοντας και το προτέρημα ότι μιλούσε τρεις γλώσσες. Ο σαζάνος της Ναζαρέτ, όταν τελείωσε ο Ιησούς τον κύκλο των μαθημάτων του στο σχολείο του, είπε στον Ιωσήφ ότι φοβόταν ότι «είχε μάθει αυτός περισσότερα από τις ερευνητικές ερωτήσεις του Ιησού, από ότι είχε μπορέσει να τον διδάξει».		123:5.9 (1363.2) Throughout his years at the synagogue he was a brilliant student, possessing a great advantage since he was conversant with three languages. The Nazareth chazan, on the occasion of Jesus’ finishing the course in his school, remarked to Joseph that he feared he “had learned more from Jesus’ searching questions” than he had “been able to teach the lad.”
123:5.10 (1363.3) Σε όλη την πορεία των σπουδών του ο Ιησούς έμαθε πολλά και εμπνεύστηκε πολύ από τα τακτικά κηρύγματα του Σαββάτου στην συναγωγή. Ήταν σύνηθες να καλούν διακεκριμένους επισκέπτες, που βρισκόντουσαν εκείνο το διάστημα στην Ναζαρέτ, να απευθυνθούν στην συναγωγή. Όσο μεγάλωνε ο Ιησούς, άκουσε πολλούς σπουδαίους στοχαστές από όλον τον Ιουδαϊκό κόσμο να εκθέτουν τις απόψεις τους, και πολλούς ακόμα που δεν ήταν και πολύ ορθόδοξοι Εβραίοι μιας και η συναγωγή της Ναζαρέτ ήταν ένα προχωρημένο και φιλελεύθερο κέντρο Εβραϊκής σκέψης και κουλτούρας.		123:5.10 (1363.3) Throughout his course of study Jesus learned much and derived great inspiration from the regular Sabbath sermons in the synagogue. It was customary to ask distinguished visitors, stopping over the Sabbath in Nazareth, to address the synagogue. As Jesus grew up, he heard many great thinkers of the entire Jewish world expound their views, and many also who were hardly orthodox Jews since the synagogue of Nazareth was an advanced and liberal center of Hebrew thought and culture.
123:5.11 (1363.4) Όταν ξεκίνησε το σχολείο στα επτά του χρόνια (εκείνο τον καιρό οι Εβραίοι είχαν μόλις εισάγει έναν υποχρεωτικό εκπαιδευτικό νόμο), συνηθιζόταν οι μαθητές να επιλέγουν το «γενέθλιο κείμενό τους», ένα είδος χρυσού κανόνα να τους καθοδηγεί σε όλες τις σπουδές τους, και πάνω στο οποίο συχνά μακρηγορούσαν στην αποφοίτησή τους όταν γινόντουσαν δεκατριών ετών. Το κείμενο που διάλεξε ο Ιησούς ήταν από τον Προφήτη Ησαία: « Το πνεύμα του Θεού και Κυρίου μου είναι μαζί μου, αφού ο Κύριος με έχει χρισμένο¨ με έστειλε να φέρω καλά νέα στους πιστούς, να παρηγορήσω τους πληγωμένους, και να ελευθερώσω τους αιχμαλώτους, και να δώσω την ελευθερία στους πνευματικά φυλακισμένους.»		123:5.11 (1363.4) When entering school at seven years (at this time the Jews had just inaugurated a compulsory education law), it was customary for the pupils to choose their “birthday text,” a sort of golden rule to guide them throughout their studies, one upon which they often expatiated at their graduation when thirteen years old. The text which Jesus chose was from the Prophet Isaiah: “The spirit of the Lord God is upon me, for the Lord has anointed me; he has sent me to bring good news to the meek, to bind up the brokenhearted, to proclaim liberty to the captives, and to set the spiritual prisoners free.”
123:5.12 (1363.5) Η Ναζαρέτ ήταν ένα από τα εικοσιτέσσερα ιερατικά κέντρα του Εβραϊκού έθνους. Αλλά το ιερατείο της Γαλιλαίας ήταν πιο φιλελεύθερο στην ερμηνεία των παραδοσιακών νόμων από τους γραμματείς και τους ραβίνους. Και στην Ναζαρέτ ήταν επίσης πιο χαλαροί όσον αφορά την τήρηση του Σαββάτου. Έτσι λοιπόν, ήταν συνήθεια του Ιωσήφ να παίρνει τον Ιησού για περίπατο τα απογεύματα του Σαββάτου, και μια από τις πιο αγαπημένες τους βόλτες ήταν να ανεβαίνουν στον ψηλό λόφο κοντά στο σπίτι τους, από όπου μπορούσαν να έχουν πανοραμική θέα όλης της Γαλιλαίας. Στα νοτιοδυτικά, όταν η μέρα ήταν καθαρή, μπορούσαν να δουν την μακριά κορυφογραμμή του Όρους Κάρμελ που έφτανε μέχρι την θάλασσα¨ και πολλές φορές ο Ιησούς άκουγε τον πατέρα του να αναφέρει την ιστορία του Ηλία, ενός από τους πρώτους προφήτες, που κατάκρινε τον Αχάμπ και ξεσκέπασε τους ιερείς του Βάαλ. Προς τα βόρεια το Όρος Ερμών ύψωνε την χιονισμένη κορυφή του με μεγαλοπρεπές μεγαλείο και μονοπωλούσε τον ορίζοντα, περίπου στα τρεις χιλιάδες πόδια στις ψηλότερες κορυφές άστραφταν κάτασπρες από το μόνιμο χιόνι. Μακριά προς την ανατολή μπορούσαν να διακρίνουν την κοιλάδα του Ιορδάνη και ακόμα πάρα πέρα βρισκόντουσαν οι βραχώδεις λόφοι του Μόαμπ. Ακόμα προς τα νότια και τα ανατολικά, όταν ο ήλιος έπεφτε πάνω στους μαρμάρινους τοίχους τους, μπορούσαν να δουν τις Ελληνο-Ρωμαϊκές πόλεις της Δεκάπολης, με τα αμφιθέατρά τους και τους εξεζητημένους ναούς τους. Και όταν έμεναν μέχρι την δύση του ήλιου, προς τα δυτικά μπορούσαν να διακρίνουν τα ιστιοφόρα στην μακρινή Μεσόγειο.		123:5.12 (1363.5) Nazareth was one of the twenty-four priest centers of the Hebrew nation. But the Galilean priesthood was more liberal in the interpretation of the traditional laws than were the Judean scribes and rabbis. And at Nazareth they were also more liberal regarding the observance of the Sabbath. It was therefore the custom for Joseph to take Jesus out for walks on Sabbath afternoons, one of their favorite jaunts being to climb the high hill near their home, from which they could obtain a panoramic view of all Galilee. To the northwest, on clear days, they could see the long ridge of Mount Carmel running down to the sea; and many times Jesus heard his father relate the story of Elijah, one of the first of that long line of Hebrew prophets, who reproved Ahab and exposed the priests of Baal. To the north Mount Hermon raised its snowy peak in majestic splendor and monopolized the skyline, almost 3,000 feet of the upper slopes glistening white with perpetual snow. Far to the east they could discern the Jordan valley and, far beyond, the rocky hills of Moab. Also to the south and the east, when the sun shone upon their marble walls, they could see the Greco-Roman cities of the Decapolis, with their amphitheaters and pretentious temples. And when they lingered toward the going down of the sun, to the west they could make out the sailing vessels on the distant Mediterranean.
123:5.13 (1364.1) Από τα τέσσερις κατευθύνσεις ο Ιησούς μπορούσε να βλέπει τις πομπές των καραβανιών καθώς τραβούσαν τον δρόμο τους μέσα και έξω από την Ναζαρέτ, και προς τα νότια μπορούσε να αγναντεύει την πλατιά και γόνιμη πεδιάδα του Εσδραελόν, που απλωνόταν προς το Όρος Γκιλμπόα και την Σαμάρια.		123:5.13 (1364.1) From four directions Jesus could observe the caravan trains as they wended their way in and out of Nazareth, and to the south he could overlook the broad and fertile plain country of Esdraelon, stretching off toward Mount Gilboa and Samaria.
123:5.14 (1364.2) Όταν δεν ανέβαιναν στα ψηλά για να αγναντέψουν το μακρινό τοπίο, περπατούσαν στην εξοχή και μελετούσαν την φύση στις διάφορες διαθέσεις της σύμφωνα με τις εποχές. Η πρώτη εκπαίδευση του Ιησού, εκτός από την οικογενειακή εστία, είχε να κάνει με την ταπεινή και όλο αγάπη επαφή του με την φύση.		123:5.14 (1364.2) When they did not climb the heights to view the distant landscape, they strolled through the countryside and studied nature in her various moods in accordance with the seasons. Jesus’ earliest training, aside from that of the home hearth, had to do with a reverent and sympathetic contact with nature.
123:5.15 (1364.3) Πριν κλείσει τα οκτώ, ήταν γνωστός σε όλες τις μητέρες και τις νεαρές γυναίκες της Ναζαρέτ, που τον είχαν γνωρίσει και είχαν μιλήσει μαζί του στην πηγή, που δεν ήταν μακριά από το σπίτι του, και ήταν ένα από τα κοινωνικά κέντρα συναντήσεων και κουτσομπολιού όλης της πόλης. Αυτή την χρονιά ο Ιησούς έμαθε να αρμέγει την αγελάδα της οικογένειας και να φροντίζει τα άλλα ζώα. Αυτή και την επόμενη χρονιά έμαθε ακόμα να φτιάχνει τυρί και να υφαίνει. Όταν έγινε δέκα χρονών ήταν πια επιδέξιος χειριστής του αργαλειού. Τότε ήταν περίπου που ο Ιησούς και το γειτονόπουλο ο Ιακώβ έγιναν σπουδαίοι φίλοι του αγγειοπλάστη που εργαζόταν κοντά στην πηγή¨ και καθώς έβλεπαν τον Ναθαναήλ με τα επιδέξια δάχτυλά του να διαπλάθει τον πηλό με τον αγγειοπλαστικό τροχό, πολλές φορές και οι δυο τους αποφάσισαν να γίνουν αγγειοπλάστες όταν μεγαλώσουν. Ο Ναθαναήλ συμπαθούσε πολύ τα δυο αγόρια και συχνά τους έδινε πηλό να παίξουν, και προσπαθούσε να παρακινήσει τις δημιουργικές φαντασίες τους προτείνοντάς τους κάποιες ανταγωνιστικές δραστηριότητες στο να φτιάχνουν διάφορα αντικείμενα και ζώα από πηλό.		123:5.15 (1364.3) Before he was eight years of age, he was known to all the mothers and young women of Nazareth, who had met him and talked with him at the spring, which was not far from his home, and which was one of the social centers of contact and gossip for the entire town. This year Jesus learned to milk the family cow and care for the other animals. During this and the following year he also learned to make cheese and to weave. When he was ten years of age, he was an expert loom operator. It was about this time that Jesus and the neighbor boy Jacob became great friends of the potter who worked near the flowing spring; and as they watched Nathan’s deft fingers mold the clay on the potter’s wheel, many times both of them determined to be potters when they grew up. Nathan was very fond of the lads and often gave them clay to play with, seeking to stimulate their creative imaginations by suggesting competitive efforts in modeling various objects and animals.
6. Ο ΟΓΔΟΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΤΟΥ (2 Μ.Χ) ^top		6. His Eighth Year (A.D. 2) ^top
123:6.1 (1364.4) Αυτή ήταν μια ενδιαφέρουσα χρονιά στο σχολείο. Παρόλο που ο Ιησούς δεν ήταν ασυνήθιστος σπουδαστής, ήταν επιμελής μαθητής και ανήκε στο πιο προοδευτικό τρίτο της τάξης, και έκανε την εργασία του τόσο καλά που του παραχωρούσαν απαλλαγή από την παρακολούθηση των μαθημάτων μια εβδομάδα κάθε μήνα. Αυτήν την εβδομάδα συνήθως την περνούσε είτε με τον θείο του τον ψαρά στις ακτές της Θάλασσας της Γαλιλαίας κοντά στα Μάγδαλα, ή στο αγρόκτημα ενός άλλου θείου (του αδερφού της μητέρας του) πέντε μίλια νότια της Ναζαρέτ.		123:6.1 (1364.4) This was an interesting year at school. Although Jesus was not an unusual student, he was a diligent pupil and belonged to the more progressive third of the class, doing his work so well that he was excused from attendance one week out of each month. This week he usually spent either with his fisherman uncle on the shores of the Sea of Galilee near Magdala or on the farm of another uncle (his mother’s brother) five miles south of Nazareth.
123:6.2 (1364.5) Αν και η μητέρα του είχε γίνει υπερβολικά ανήσυχη για την υγεία του και την ασφάλειά του, σιγά- σιγά συμφιλιώθηκε μα αυτά τα ταξιδάκια του μακριά από το σπίτι. Όλοι οι θείοι και οι θείες του Ιησού τον αγαπούσαν πολύ, και συναγωνιζόντουσαν ποιος θα τον πρωτοπάρει για αυτές τις εβδομαδιαίες επισκέψεις του, και αυτήν την χρονιά αλλά και τις επόμενες. Η πρώτη του εβδομαδιαία διαμονή στο αγρόκτημα του θείου του (από τότε που ήταν μωρό) ήταν τον Ιανουάριο εκείνου του έτους¨ η πρώτη του εβδομαδιαία εμπειρία στο ψάρεμα στην Θάλασσα της Γαλιλαίας ήταν τον Μάη.		123:6.2 (1364.5) Although his mother had become unduly anxious about his health and safety, she gradually became reconciled to these trips away from home. Jesus’ uncles and aunts were all very fond of him, and there ensued a lively competition among them to secure his company for these monthly visits throughout this and immediately subsequent years. His first week’s sojourn on his uncle’s farm (since infancy) was in January of this year; the first week’s fishing experience on the Sea of Galilee occurred in the month of May.
123:6.3 (1364.6) Περίπου εκείνο το διάστημα ο Ιησούς γνώρισε κάποιον καθηγητή των μαθηματικών από την Δαμασκό, και αφού έμαθε κάποιες νέες τεχνικές πάνω στους αριθμούς, περνούσε πολύ χρόνο ασχολούμενος με τα μαθηματικά για αρκετά χρόνια. Ανέπτυξε ισχυρή αντίληψη στους αριθμούς, τις αποστάσεις, και τις αναλογίες.		123:6.3 (1364.6) About this time Jesus met a teacher of mathematics from Damascus, and learning some new techniques of numbers, he spent much time on mathematics for several years. He developed a keen sense of numbers, distances, and proportions.
123:6.4 (1364.7) Ο Ιησούς άρχισε να απολαμβάνει πολύ την συντροφιά του αδερφού του Ιάκωβου και μέχρι το τέλος του χρόνου είχε αρχίσει να τον διδάσκει το αλφάβητο.		123:6.4 (1364.7) Jesus began to enjoy his brother James very much and by the end of this year had begun to teach him the alphabet.
123:6.5 (1364.8) Αυτή τη χρονιά ο Ιησούς κανόνισε να ανταλλάσσει γαλακτοκομικά προϊόντα με μαθήματα άρπας. Έδειχνε μια ασυνήθιστη συμπάθεια σε οτιδήποτε μουσικό. Αργότερα, έκανε πολλά για να προωθήσει το ενδιαφέρον για την φωνητική μουσική στους νεαρούς συνεργάτες του. Μέχρι να γίνει έντεκα χρονών ήταν επιδέξιος παίχτης άρπας και του άρεσε να ψυχαγωγεί και την οικογένειά του και τους φίλους του με ασυνήθιστες ερμηνείες και ωραίους αυτοσχεδιασμούς.		123:6.5 (1364.8) This year Jesus made arrangements to exchange dairy products for lessons on the harp. He had an unusual liking for everything musical. Later on he did much to promote an interest in vocal music among his youthful associates. By the time he was eleven years of age, he was a skillful harpist and greatly enjoyed entertaining both family and friends with his extraordinary interpretations and able improvisations.
123:6.6 (1365.1) Ενώ ο Ιησούς συνέχισε να έχει αξιοζήλευτη πρόοδο στο σχολείο, τα πράγματα δεν πήγαιναν όλα ομαλά, ούτε με τους γονείς του ούτε με τους δασκάλους του. Επέμενε να τους υποβάλλει ενοχλητικές ερωτήσεις για την επιστήμη και την θρησκεία, ιδιαίτερα για την γεωγραφία και την αστρονομία. Επέμενε ιδιαίτερα να μάθει γιατί υπήρχε ξηρή και βροχερή περίοδος στην Παλαιστίνη. Επανειλημμένα αναζητούσε την εξήγηση για την μεγάλη διαφορά των θερμοκρασιών της Ναζαρέτ και της κοιλάδας του Ιορδάνη. Ποτέ δεν σταμάταγε να κάνει έξυπνες αλλά περίπλοκες ερωτήσεις.		123:6.6 (1365.1) While Jesus continued to make enviable progress at school, all did not run smoothly for either parents or teachers. He persisted in asking many embarrassing questions concerning both science and religion, particularly regarding geography and astronomy. He was especially insistent on finding out why there was a dry season and a rainy season in Palestine. Repeatedly he sought the explanation for the great difference between the temperatures of Nazareth and the Jordan valley. He simply never ceased to ask such intelligent but perplexing questions.
123:6.7 (1365.2) Ο τρίτος του αδερφός ο Σίμων, γεννήθηκε την Παρασκευή το βράδυ, στις 14 Απριλίου εκείνου του έτους, του 2 μ.Χ.		123:6.7 (1365.2) His third brother, Simon, was born on Friday evening, April 14, of this year, a.d. 2.
123:6.8 (1365.3) Τον Φεβρουάριο, ο Ναχώρ, ένας από τους καθηγητές σε μια ακαδημία ραβίνων στην Ιερουσαλήμ. Ήρθε στην Ναζαρέτ να δει τον Ιησού, έχοντας πάει για μια παρόμοια αποστολή στο σπίτι του Ζαχαρία κοντά στην Ιερουσαλήμ. Ήρθε στην Ναζαρέτ μετά από προτροπή του πατέρα του Ιωάννη. Ενώ στην αρχή σοκαρίστηκε κάπως από την ειλικρίνεια του Ιησού και από τον αντι-συμβατικό τρόπο με τον οποίο αντιμετώπιζε κάθε τι θρησκευτικό, το απέδωσε στην απόσταση της Γαλιλαίας από τα κέντρα της Εβραϊκής μάθησης και κουλτούρας και συμβούλευσε τον Ιωσήφ και την Μαρία να τον αφήσουν να πάρει τον Ιησού μαζί του στην Ιερουσαλήμ, όπου θα μπορούσε να έχει τα προνόμια της εκπαίδευσης και της μόρφωσης στο κέντρο της Ιουδαϊκής κουλτούρας. Η Μαρία είχε σχεδόν πεισθεί να συναινέσει¨ ήταν πεπεισμένη ότι ο μεγαλύτερος υιός της θα γινόταν ο Μεσσίας, ο απελευθερωτής των Ιουδαίων¨ ο Ιωσήφ δίσταζε¨ ήταν μεν σίγουρος ότι ο Ιησούς όταν μεγάλωνε θα γινόταν ένας άνθρωπος με σπουδαίο προορισμό, αλλά τι προορισμός θα ήταν αυτός δεν ήταν καθόλου σίγουρος. Βέβαια ποτέ δεν αμφέβαλε ότι ο υιός του θα εκπλήρωνε κάποια σπουδαία αποστολή στην γη. Όσο περισσότερο σκεφτόταν την συμβουλή του Ναχώρ, τόσο πιο πολύ αμφισβητούσε την ορθότητα της πρότασής του για την Ιερουσαλήμ.		123:6.8 (1365.3) In February, Nahor, one of the teachers in a Jerusalem academy of the rabbis, came to Nazareth to observe Jesus, having been on a similar mission to Zacharias’s home near Jerusalem. He came to Nazareth at the instigation of John’s father. While at first he was somewhat shocked by Jesus’ frankness and unconventional manner of relating himself to things religious, he attributed it to the remoteness of Galilee from the centers of Hebrew learning and culture and advised Joseph and Mary to allow him to take Jesus back with him to Jerusalem, where he could have the advantages of education and training at the center of Jewish culture. Mary was half persuaded to consent; she was convinced her eldest son was to become the Messiah, the Jewish deliverer; Joseph hesitated; he was equally persuaded that Jesus was to grow up to become a man of destiny, but what that destiny would prove to be he was profoundly uncertain. But he never really doubted that his son was to fulfill some great mission on earth. The more he thought about Nahor’s advice, the more he questioned the wisdom of the proposed sojourn in Jerusalem.
123:6.9 (1365.4) Εξαιτίας αυτής της διαφωνίας ανάμεσα στον Ιωσήφ και στην Μαρία, ο Ναχώρ ζήτησε την άδειά τους να θέσει το όλο θέμα στον Ιησού. Ο Ιησούς άκουσε πολύ προσεκτικά, μίλησε με τον Ιωσήφ, την Μαρία, και έναν γείτονά τους, τον Ιακώβ τον κατασκευαστή πέτρας, με τον υιό του οποίου ήταν οι καλύτεροι φίλοι, και έπειτα, μετά από δυο μέρες, τους είπε ότι εφόσον υπήρχαν τόσες διαφορές απόψεων ανάμεσα στους γονείς του και τους συμβούλους του, και εφόσον δεν αισθανόταν ικανός να αναλάβει την ευθύνη για μια τέτοια απόφαση, και δεν έκλινε ιδιαίτερα προς το μέρος κανενός, εφόσον λοιπόν ήταν έτσι όλη η κατάσταση, τελικά αποφάσισε να « θα το συζητήσω με τον Πατέρα που είναι στον ουρανό»¨ και ενώ δεν ήταν απόλυτα σίγουρος για την απάντηση, αισθανόταν ότι θα έπρεπε να μείνει στο σπίτι «με τον πατέρα μου και την μητέρα μου», προσθέτοντας ότι, «αυτοί που με αγαπούν τόσο πολύ θα μπορούν να κάνουν για μένα περισσότερα και να με καθοδηγήσουν καλύτερα από ότι κάποιοι ξένοι που βλέπουν μόνο το σώμα μου και παρατηρούν τον μυαλό μου αλλά δεν μπορούν να με γνωρίζουν πραγματικά.» Όλοι έμειναν με ανοιχτό στόμα από θαυμασμό, και ο Ναχώρ γύρισε πίσω στην Ιερουσαλήμ. Και από τότε πέρασαν πολλά χρόνια για να σκεφθούν πάλι το θέμα της απομάκρυνσης του Ιησού από το σπίτι.		123:6.9 (1365.4) Because of this difference of opinion between Joseph and Mary, Nahor requested permission to lay the whole matter before Jesus. Jesus listened attentively, talked with Joseph, Mary, and a neighbor, Jacob the stone mason, whose son was his favorite playmate, and then, two days later, reported that since there was such a difference of opinion among his parents and advisers, and since he did not feel competent to assume the responsibility for such a decision, not feeling strongly one way or the other, in view of the whole situation, he had finally decided to “talk with my Father who is in heaven”; and while he was not perfectly sure about the answer, he rather felt he should remain at home “with my father and mother,” adding, “they who love me so much should be able to do more for me and guide me more safely than strangers who can only view my body and observe my mind but can hardly truly know me.” They all marveled, and Nahor went his way, back to Jerusalem. And it was many years before the subject of Jesus’ going away from home again came up for consideration.