Εγγραφο 175		Paper 175
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟΝ ΝΑΟ		The Last Temple Discourse
175:0.1 (1905.1) Λίγο μετά τις δύο εκείνη την Τρίτη το απόγευμα, ο Ιησούς συνοδευόμενος από έντεκα αποστόλους, τον Ιωσήφ της Αριμαθαίας, τους τριάντα Έλληνες, και κάποιους άλλους μαθητές, έφτασαν στον ναό και άρχισε να δίνει την τελευταία του ομιλία στους περιβόλους του ιερού οικοδομήματος. Αυτή του η ομιλία είχε σκοπό να κάνει την τελευαία έκκληση στον Εβραϊκό λαό και την τελική του έγκληση στους σφοδρούς εχθρούς του και επίδοξους εξολοθρευτές—τους γραμματείς, τους Φαρισαίους, τους Σαδδουκαίους, και τους κύριους ηγέτες του Ισραήλ. Όλο το πρωί μέχρι το μεσημέρι οι διάφορες ομάδες είχαν την ευκαιρία να κάνουν ερωτήσεις στον Ιησού¨ εκείνο το απόγευμα κανένας δεν έκανε καμιά ερώτηση.		175:0.1 (1905.1) SHORTLY after two o’clock on this Tuesday afternoon, Jesus, accompanied by eleven apostles, Joseph of Arimathea, the thirty Greeks, and certain other disciples, arrived at the temple and began the delivery of his last address in the courts of the sacred edifice. This discourse was intended to be his last appeal to the Jewish people and the final indictment of his vehement enemies and would-be destroyers—the scribes, Pharisees, Sadducees, and the chief rulers of Israel. Throughout the forenoon the various groups had had an opportunity to question Jesus; this afternoon no one asked him a question.
175:0.2 (1905.2) Όταν ο Κύριος άρχισε να μιλά, ο περίβολος του ναού ήταν ήσυχος και σε τάξη. Οι συναλλαγείς χρημάτων και οι έμποροι δεν τόλμησαν ξανά να μπουν στον ναό από την στιγμή που ο Ιησούς και το ξεσηκωμένο πλήθος τους έβγαλε έξω την προηγούμενη μέρα. Πριν ξεκινήσει την ομιλία του, ο Ιησούς κοίταξε τρυφερά το ακροατήριό του που θα άκουγε σύντομα την αποχαιρετιστήρια δημόσια ομιλία του για το έλεος προς τους ανθρώπους μαζί με την τελευταία του αποκήρυξη προς τους ψευδό- διδασκάλους και φανατισμένους ηγέτες των Εβραίων.		175:0.2 (1905.2) As the Master began to speak, the temple court was quiet and orderly. The money-changers and the merchandisers had not dared again to enter the temple since Jesus and the aroused multitude had driven them out the previous day. Before beginning the discourse, Jesus tenderly looked down upon this audience which was so soon to hear his farewell public address of mercy to mankind coupled with his last denunciation of the false teachers and the bigoted rulers of the Jews.
1. Η ΟΜΙΛΙΑ ^top		1. The Discourse ^top
175:1.1 (1905.3) «Όλο αυτό τον καιρό που είμαι μαζί σας, και πηγαινοέρχομαι στην χώρα αυτή διακηρύσσοντας την αγάπη του Πατέρα για τα παιδιά των ανθρώπων, και πολλοί έχουν δει το φως και, με την πίστη τους έχουν εισέλθει στην βασιλεία των ουρανών. Μαζί με αυτή την διδασκαλία και το κήρυγμα ο Πατέρας έχει κάνει πολλά θαυμαστά έργα, ακόμα και ανάστησε από τους νεκρούς. Πολλοί ασθενείς και προσβεβλημένοι θεραπεύτηκαν επειδή πίστεψαν¨ αλλά όλοι αυτή η διακήρυξη της αλήθειας και της θεραπείας από τις ασθένειες δεν άνοιξε τα μάτια εκείνων που αρνούνται να δουν το φως, εκείνων που είναι αποφασισμένοι να απορρίψουν αυτό το ευαγγέλιο της βασιλείας.		175:1.1 (1905.3) “This long time have I been with you, going up and down in the land proclaiming the Father’s love for the children of men, and many have seen the light and, by faith, have entered into the kingdom of heaven. In connection with this teaching and preaching the Father has done many wonderful works, even to the resurrection of the dead. Many sick and afflicted have been made whole because they believed; but all of this proclamation of truth and healing of disease has not opened the eyes of those who refuse to see light, those who are determined to reject this gospel of the kingdom.
175:1.2 (1905.4) «Με κάθε δυνατό τρόπο συνεπή με το θέλημα του Πατέρα μου, εγώ και οι απόστολοί μου κάναμε ότι ήταν δυνατόν για να ζήσουμε σε αρμονία με τους αδερφούς μας, να συμμορφωθούμε με τις λογικές απαιτήσεις του νόμου του Μωυσή και τις παραδόσεις του Ισραήλ. Πάντα επιζητούσαμε την ειρήνη, αλλά οι αρχηγοί του Ισραήλ δεν την θέλουν. Απορρίπτοντας την αλήθεια του Θεού και το φως του ουρανού, συμμαχούν και ευθυγραμμίζονται με το ψεύδος και το σκότος. Δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι, ανάμεσα στην ζωή και τον θάνατο, ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα.		175:1.2 (1905.4) “In every manner consistent with doing my Father’s will, I and my apostles have done our utmost to live in peace with our brethren, to conform with the reasonable requirements of the laws of Moses and the traditions of Israel. We have persistently sought peace, but the leaders of Israel will not have it. By rejecting the truth of God and the light of heaven, they are aligning themselves on the side of error and darkness. There cannot be peace between light and darkness, between life and death, between truth and error.
175:1.3 (1905.5) «Πολλοί από εσάς τολμήσατε να πιστέψετε στις διδασκαλίες μου και έχετε ήδη εισέλθει στην χαρά και την ελευθερία της συνειδητοποίησης της σχέσης υιού με τον Πατέρα. Και σας καθιστώ μάρτυρες ότι πρόσφερα αυτή την ίδια σχέση υιού με τον Θεό σε όλο το Ιουδαϊκό έθνος, ακόμα και σε εκείνους που ζητούν την καταστροφή μου. Ακόμα και τώρα ο Πατέρας μου θα δεχόταν αυτούς τους τυφλωμένους δασκάλους και αυτούς τους υποκριτές ηγέτες αν μόνο θελήσουν να στραφούν προς ταυτόν και να δεχτούν το έλεός του. Ακόμα και τώρα δεν είναι πολύ αργά γι αυτούς τους ανθρώπους να δεχτούν τον λόγο του ουρανού και να καλωσορίσουν τον Υιό του Ανθρώπου.		175:1.3 (1905.5) “Many of you have dared to believe my teachings and have already entered into the joy and liberty of the consciousness of sonship with God. And you will bear me witness that I have offered this same sonship with God to all the Jewish nation, even to these very men who now seek my destruction. And even now would my Father receive these blinded teachers and these hypocritical leaders if they would only turn to him and accept his mercy. Even now it is not too late for this people to receive the word of heaven and to welcome the Son of Man.
175:1.4 (1906.1) «Ο Πατέρας μου έχει μεταχειριστεί αυτό το λαό με έλεος, για πολύ καιρό. Για πολλές γενιές στέλναμε τους προφήτες μας να τους διδάξουν και να τους προειδοποιήσουν, και για πολλές γενιές σκότωναν αυτούς τους θεόσταλτους δασκάλους. Και τώρα αυτοί οι πεισματάρηδες αρχιερείς και ξεροκέφαλοι ηγέτες συνεχίζουν να κάνουν το ίδιο πράγμα. Όπως ο Ηρώδης προξένησε τον θάνατο του Ιωάννη, έτσι και εσείς τώρα ετοιμάζεστε να κατά στρέψετε τον Υιό του Ανθρώπου.		175:1.4 (1906.1) “My Father has long dealt in mercy with this people. Generation after generation have we sent our prophets to teach and warn them, and generation after generation have they killed these heaven-sent teachers. And now do your willful high priests and stubborn rulers go right on doing this same thing. As Herod brought about the death of John, you likewise now make ready to destroy the Son of Man.
175:1.5 (1906.2) «Όσο υπάρχει ακόμα καιρός να στραφούν οι Εβραίοι στον Πατέρα μου και να ζητήσουν την σωτηρία, ο Θεός του Αβραάμ, του Ισαάκ, και του Ιακώβ θα κρατά το χέρι του ελέους απλωμένο προς εσάς¨ αλλά μόλις έχετε πια γεμίσει το ποτήρι της αγένειας, και όταν έχετε τελικά απορρίψει το έλεος του Πατέρα μου, αυτό το έθνος θα μείνει μόνο του και θα έχει άδοξο τέλος. Αυτός ο λαός κλήθηκε να γίνει το φως του κόσμου, να παρουσιάσει την πνευματική δόξα μιας φυλής που γνωρίζει τον Πατέρα, αλλά μέχρι τώρα έχετε απομακρυνθεί από τα θεϊκά σας προνόμια και οι ηγέτες σας ετοιμάζονται τώρα να διαπράξουν τον μεγαλύτερο παραλογισμό όλων των εποχών αφού είναι έτοιμοι να απορρίψουν το δώρο του Θεού προς όλους τους ανθρώπους και για όλες τις εποχές—την αποκάλυψη της αγάπης του Πατέρα στον ουρανό για όλα τα πλάσματά του στην γη.		175:1.5 (1906.2) “As long as there is a chance that the Jews will turn to my Father and seek salvation, the God of Abraham, Isaac, and Jacob will keep his hands of mercy outstretched toward you; but when you have once filled up your cup of impenitence, and when once you have finally rejected my Father’s mercy, this nation will be left to its own counsels, and it shall speedily come to an inglorious end. This people was called to become the light of the world, to show forth the spiritual glory of a God-knowing race, but you have so far departed from the fulfillment of your divine privileges that your leaders are about to commit the supreme folly of all the ages in that they are on the verge of finally rejecting the gift of God to all men and for all ages—the revelation of the love of the Father in heaven for all his creatures on earth.
175:1.6 (1906.3) «Και μόλις απορρίψετε αυτή την αποκάλυψη του Θεού προς τον άνθρωπο, η βασιλεία των ουρανών θα δοθεί σε άλλους λαούς, σε εκείνους που θα την δεχτούν με χαρά και ευτυχία. Στο όνομα του Πατρός που με έστειλε, σας προειδοποιώ σοβαρά ότι πρόκειται να χάσετε την θέση σας στον κόσμο σαν οι καθιερωμένοι φορείς της αιώνιας αλήθειας και φύλακες του θείου νόμου. Μόλις τώρα σας προσφέρω την τελευταία ευκαιρία να έρθετε και να μετανοήσετε, για να δηλώσετε την πρόθεσή σας να αναζητήσετε τον Θεό με όλη σας την καρδιά και να εισέλθετε σαν μικρά παιδιά και με ειλικρινή πίστη στην ασφάλεια και την σωτηρία της βασιλείας των ουρανών.		175:1.6 (1906.3) “And when you do once reject this revelation of God to man, the kingdom of heaven shall be given to other peoples, to those who will receive it with joy and gladness. In the name of the Father who sent me, I solemnly warn you that you are about to lose your position in the world as the standard-bearers of eternal truth and the custodians of the divine law. I am just now offering you your last chance to come forward and repent, to signify your intention to seek God with all your hearts and to enter, like little children and by sincere faith, into the security and salvation of the kingdom of heaven.
175:1.7 (1906.4) «Ο Πατέρας μου από καιρό εργάζεται για την σωτηρία σας, και εγώ κατέβηκα να ζήσω ανάμεσά σας και να σας δείξω τον δρόμο προσωπικά. Πολλοί και από τους Εβραίους και από τους Σαμαρείτες , ακόμα και πολλοί αλλόθρησκοι, πίστεψαν στο ευαγγέλιο της βασιλείας, αλλά εκείνοι που έπρεπε να είναι οι πρώτοι που θα έβγαιναν να δεχτούν το φως των ουρανών, αρνούνται επίμονα να πιστέψουν στην αποκάλυψη της αλήθειας του Θεού—του Θεού του αποκαλυμμένου στον άνθρωπο και του ανθρώπου που εξυψώνεται προς τον Θεό.		175:1.7 (1906.4) “My Father has long worked for your salvation, and I came down to live among you and personally show you the way. Many of both the Jews and the Samaritans, and even the gentiles, have believed the gospel of the kingdom, but those who should be first to come forward and accept the light of heaven have steadfastly refused to believe the revelation of the truth of God—God revealed in man and man uplifted to God.
175:1.8 (1906.5) «Αυτό το απόγευμα οι απόστολοί μου στέκονται μπροστά σας σιωπηλά, αλλά σύντομα θα ακούσετε τις φωνές τους να ηχούν το κάλεσμα για την σωτηρία και την ώθηση να ενώσουν τους ανθρώπους με την ουράνια βασιλεία σαν υιούς του ζώντος Θεού. Και τώρα καλώ τους μαθητές μου και τους πιστούς στο ευαγγέλιο της βασιλείας, καθώς και τους αόρατους αγγελιαφόρους που βρίσκονται στο πλευρό τους, να γίνουν μάρτυρες, ότι για άλλη μια φορά προσέφερα την απελευθέρωση και την σωτηρία στο Ισραήλ και τους ηγέτες του. Αλλά τώρα δείτε πως κομματιάζεται το έλεος του Πατέρα και πως αποδιώχνονται οι αγγελιαφόροι της αλήθειας. Όμως, σας τονίζω, ότι αυτοί οι γραμματείς και Φαρισαίοι ακόμα κάθονται στην θέση του Μωυσή, και γι αυτό, μέχρι την στιγμή που οι Ύψιστοι που κυβερνούν στα βασίλεια των ανθρώπων τελικά καθαιρέσουν αυτό το έθνος και καταστρέψουν τον τόπο αυτών των ηγετών, σας προτρέπω να συνεργάζεστε με αυτούς τους πρεσβύτερους του Ισραήλ. Δεν σας ζητείται να ενωθείτε μαζί τους στα σχέδιά τους να καταστρέψουν τον Υιό του Ανθρώπου, αλλά σε ότι έχει σχέση με την ειρήνη του Ισραήλ να τους υπακούτε. Σε όλα αυτά τα θέματα να κάνετε ότι σας προστάζουν και να τηρείτε τις αρχές του νόμου, αλλά να μην συμπαραταχθείτε με τα κακά τους έργα. Να θυμάστε, αυτή είναι η αμαρτία αυτών των ηγετών: Λένε το καλό, αλλά δεν το πράττουν. Γνωρίζετε πολύ καλά πως αυτοί οι ηγέτες θέτουν βαριά φορτία στους ώμους σας, φορτία δύσκολα να τα αντέξετε, και ότι δεν σηκώνουν ούτε το δάχτυλό τους για να σας βοηθήσουν να αντέξετε αυτό το βάρος. Σας έχουν καταπιέσει με τελετουργίες και σας έχουν υποδουλώσει με τις παραδόσεις.		175:1.8 (1906.5) “This afternoon my apostles stand here before you in silence, but you shall soon hear their voices ringing out with the call to salvation and with the urge to unite with the heavenly kingdom as the sons of the living God. And now I call to witness these, my disciples and believers in the gospel of the kingdom, as well as the unseen messengers by their sides, that I have once more offered Israel and her rulers deliverance and salvation. But you all behold how the Father’s mercy is slighted and how the messengers of truth are rejected. Nevertheless, I admonish you that these scribes and Pharisees still sit in Moses’ seat, and therefore, until the Most Highs who rule in the kingdoms of men shall finally overthrow this nation and destroy the place of these rulers, I bid you co-operate with these elders in Israel. You are not required to unite with them in their plans to destroy the Son of Man, but in everything related to the peace of Israel you are to be subject to them. In all these matters do whatsoever they bid you and observe the essentials of the law but do not pattern after their evil works. Remember, this is the sin of these rulers: They say that which is good, but they do it not. You well know how these leaders bind heavy burdens on your shoulders, burdens grievous to bear, and that they will not lift as much as one finger to help you bear these weighty burdens. They have oppressed you with ceremonies and enslaved you by traditions.
175:1.9 (1907.1) «Ακόμα, αυτοί οι εγωκεντρικοί ηγέτες ενθουσιάζονται να πράττουν τις καλές τους πράξεις ώστε να τους βλέπουν οι άνθρωποι. Κάνουν δημόσια τις φιλανθρωπίες τους και διευρύνουν τα όρια του τυπικού τους ράσου. Ζητούν τις κύριες θέσεις στις γιορτές και απαιτούν τις πρώτες θέσεις στις συναγωγές. Επιζητούν υμνητικούς χαιρετισμούς στην αγορά και επιθυμούν να τους αποκαλούν ραβί όλοι οι άνθρωποι. Και ενώ αναζητούν αυτές τις τιμές από τους ανθρώπους, αυτοί μυστικά κατάσχουν τα σπίτια των χηρών και εκμεταλλεύονται τις υπηρεσίες στον ιερό ναό. Κάνουν μεγάλες επιδεικτικές προσευχές δημόσια και δίνουν ελεημοσύνες για να προσελκύσουν την προσοχή των συνανθρώπων τους.		175:1.9 (1907.1) “Furthermore, these self-centered rulers delight in doing their good works so that they will be seen by men. They make broad their phylacteries and enlarge the borders of their official robes. They crave the chief places at the feasts and demand the chief seats in the synagogues. They covet laudatory salutations in the market places and desire to be called rabbi by all men. And even while they seek all this honor from men, they secretly lay hold of widows’ houses and take profit from the services of the sacred temple. For a pretense these hypocrites make long prayers in public and give alms to attract the notice of their fellows.
175:1.10 (1907.2) «Ενώ θα πρέπει να τιμάτε τους ηγέτες σας και να σέβεστε τους δασκάλους σας, δεν θα έπρεπε να αποκαλείτε κανέναν άνθρωπο Πατέρα με την πνευματική έννοια, γιατί υπάρχει μόνο ένας που είναι Πατέρας σας, και μόνο ένας που είναι ο Θεός σας. Ούτε πρέπει να προσπαθείτε να υπερτερείτε έναντι των αδερφών σας στην βασιλεία. Να θυμάστε ότι σας έχω διδάξει αυτός που θέλει να είναι ο σπουδαιότερος ανάμεσά σας, πρέπει να γίνει ο υπηρέτης όλων. Αν θέλετε να εξυψωθείτε ενώπιον του Θεού, σίγουρα θα ταπεινωθείτε¨ αλλά αυτός που πραγματικά ταπεινώνει τον εαυτό του σίγουρα θα εξυψωθεί. Στην καθημερινή σας ζωή, μην επιζητάτε την προσωπική δόξα, αλλά την δόξα του Θεού. Με τον νοημοσύνη σας υποτάξτε τις δικές σας θελήσεις στο θέλημα του Πατέρα στον ουρανό.		175:1.10 (1907.2) “While you should honor your rulers and reverence your teachers, you should call no man Father in the spiritual sense, for there is one who is your Father, even God. Neither should you seek to lord it over your brethren in the kingdom. Remember, I have taught you that he who would be greatest among you should become the server of all. If you presume to exalt yourselves before God, you will certainly be humbled; but whoso truly humbles himself will surely be exalted. Seek in your daily lives, not self-glorification, but the glory of God. Intelligently subordinate your own wills to the will of the Father in heaven.
175:1.11 (1907.3) «Μην παρερμηνεύσετε τα λόγια μου. Δεν κρατώ κακία προς τους αρχιερείς και τους ηγέτες που ακόμα και τώρα επιζητούν την καταστροφή μου¨ δεν θέλω το κακό αυτών των γραμματέων και των Φαρισαίων που απορρίπτουν την διδασκαλία μου. Ξέρω ότι μερικοί από εσάς πιστεύουν μυστικά, και γνωρίζω ότι θα παραδεχτείτε ανοιχτά την συμπαράταξή σας με την βασιλεία όταν έρθει η ώρα μου. Αλλά πως θα δικαιωθούν οι ραβί σας που ισχυρίζονται ότι συζητούν με τον Θεό και έπειτα τολμούν να απορρίπτουν και να καταστρέφουν αυτόν που έχει έρθει να αποκαλύψει τον Πατέρα στους κόσμους;		175:1.11 (1907.3) “Mistake not my words. I bear no malice toward these chief priests and rulers who even now seek my destruction; I have no ill will for these scribes and Pharisees who reject my teachings. I know that many of you believe in secret, and I know you will openly profess your allegiance to the kingdom when my hour comes. But how will your rabbis justify themselves since they profess to talk with God and then presume to reject and destroy him who comes to reveal the Father to the worlds?
175:1.12 (1907.4) «Αλίμονο σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές! Θέλετε να κλείσετε τις θύρες της βασιλείας των ουρανών στους έντιμους ανθρώπους που τυχαίνει να είναι αμόρφωτοι σε αυτά που διδάσκετε. Εσείς αρνείστε να εισέλθετε στην βασιλεία και συγχρόνως κάνετε ότι περνά από το χέρι σας για να εμποδίσετε και τους άλλους να εισέλθουν. Στέκεστε με τις πλάτες σας στις πόρτες της σωτηρίας και μάχεστε με όσους θέλουν να εισέλθουν εκεί.		175:1.12 (1907.4) “Woe upon you, scribes and Pharisees, hypocrites! You would shut the doors of the kingdom of heaven against sincere men because they happen to be unlearned in the ways of your teaching. You refuse to enter the kingdom and at the same time do everything within your power to prevent all others from entering. You stand with your backs to the doors of salvation and fight with all who would enter therein.
175:1.13 (1907.5) «Αλίμονο σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές που είσαστε! Γιατί επιστρατεύετε γη και ύδωρ για να προσηλυτίστε κάποιον, και μόλις το πετύχετε, δεν ικανοποιείστε αν δεν τον κάνετε δυο φορές χειρότερο από ότι ήταν σαν παιδί των ειδωλολατρών.		175:1.13 (1907.5) “Woe upon you, scribes and Pharisees, hypocrites that you are! for you do indeed encompass land and sea to make one proselyte, and when you have succeeded, you are not content until you have made him twofold worse than he was as a child of the heathen.
175:1.14 (1907.6) «Αλίμονο σε σας, αρχιερείς και αρχηγοί που αρπάζετε την περιουσία των φτωχών και απαιτείτε δυσβάσταχτες εισφορές από εκείνους που επιθυμούν να υπηρετήσουν τον Θεό όπως νομίζουν ότι έχει ορίσει ο Μωυσής! Εσείς που αρνείστε να δείξετε έλεος, μπορείτε να ελπίζετε για έλεος στους επόμενους κόσμους που έρχονται;		175:1.14 (1907.6) “Woe upon you, chief priests and rulers who lay hold of the property of the poor and demand heavy dues of those who would serve God as they think Moses ordained! You who refuse to show mercy, can you hope for mercy in the worlds to come?
175:1.15 (1907.7) «Αλίμονο σε σας, ψευτοδιδάσκαλοι, τυφλοί οδηγοί! Τι μπορεί να περιμένει κανείς από ένα έθνος όταν οι τυφλοί οδηγούν τους τυφλούς; Και οι δυο θα πέσουν στο βάραθρο της καταστροφής.		175:1.15 (1907.7) “Woe upon you, false teachers, blind guides! What can be expected of a nation when the blind lead the blind? They both shall stumble into the pit of destruction.
175:1.16 (1907.8) «Αλίμονο σε σας που υποκρίνεστε όταν παίρνετε έναν όρκο! Είσαστε απατεώνες αφού διδάσκετε ότι ένας άνθρωπος μπορεί να ορκιστεί στον ναό και να παραβεί τον όρκο του, αλλά όποιος ορκιστεί στο χρυσάφι του ναού πρέπει να μείνει δεσμευμένος. Είσαστε ανόητοι και τυφλοί. Δεν είσαστε συνεπείς ούτε στην ανεντιμότητά σας, γιατί ποιο είναι σπουδαιότερο, το χρυσάφι ή ο ναός που έχει υποτίθεται καθαγιάσει το χρυσάφι; Ακόμα διδάσκετε ότι, αν κάποιος ορκιστεί στον βωμό, δεν είναι τίποτα¨ αλλά αν κάποιος ορκιστεί στην προσφορά που βρίσκεται τον βωμό, τότε κρατείται σαν οφειλέτης. Πάλι είσαστε τυφλοί στην αλήθεια, γιατί τι είναι σπουδαιότερο, η προσφορά ή ο βωμός που καθαγιάζει την προσφορά; Πως δικαιολογείτε τέτοια υποκρισία και ανεντιμότητα μπροστά στα μάτια του Θεού στον ουρανό;		175:1.16 (1907.8) “Woe upon you who dissimulate when you take an oath! You are tricksters since you teach that a man may swear by the temple and break his oath, but that whoso swears by the gold in the temple must remain bound. You are all fools and blind. You are not even consistent in your dishonesty, for which is the greater, the gold or the temple which has supposedly sanctified the gold? You also teach that, if a man swears by the altar, it is nothing; but that, if one swears by the gift that is upon the altar, then shall he be held as a debtor. Again are you blind to the truth, for which is the greater, the gift or the altar which sanctifies the gift? How can you justify such hypocrisy and dishonesty in the sight of the God of heaven?
175:1.17 (1908.1) «Αλίμονο σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι και όλοι οι άλλοι οι υποκριτές που πληρώνουν την δεκάτη, και ακολουθούν κατά γράμμα όλες τις τελετουργικές και τυπολατρικές λεπτομέρειες, ενώ την ίδια στιγμή περιφρονείτε τα σοβαρότερα θέματα του νόμου—την πίστη, το έλεος, και την κρίση! Μέσα σε λογικά πλαίσια, πρέπει να τηρείς και τα πρώτα, αλλά όχι να αφήνεις τα άλλα. Είσαστε πραγματικά τυφλοί οδηγοί και κουφοί διδάσκαλοι¨ διυλίζετε τον κώνωπα και καταπίνετε την κάμηλο.		175:1.17 (1908.1) “Woe upon you, scribes and Pharisees and all other hypocrites who make sure that they tithe mint, anise, and cumin and at the same time disregard the weightier matters of the law—faith, mercy, and judgment! Within reason, the one you ought to have done but not to have left the other undone. You are truly blind guides and dumb teachers; you strain out the gnat and swallow the camel.
175:1.18 (1908.2) «Αλίμονο σε σας, γραμματείς, Φαρισαίοι, και υποκριτές! Γιατί είσαστε σχολαστικοί με την καθαριότητα του εξωτερικού του φλιτζανιού και του πιάτου, αλλά μέσα αφήνετε την βρωμιά του εκβιασμού, των υπερβολών, και της απάτης. Είσαστε πνευματικά τυφλοί. Δεν ξέρετε πόσο καλύτερο είναι να καθαρίσετε πρώτα το εσωτερικό του φλιτζανιού, και τότε αυτό που θα χυθεί προς τα έξω θα καθαρίσει από μόνο του το εξωτερικό; Διεφθαρμένοι που φροντίζετε η εξωτερική εμφάνιση της θρησκείας σας να προσαρμοστεί κατά γράμμα με την δική σας ερμηνεία του νόμου του Μωυσή ενώ οι ψυχές σας είναι βουτηγμένες στην ανομία και είναι γεμάτες με έγκλημα.		175:1.18 (1908.2) “Woe upon you, scribes, Pharisees, and hypocrites! for you are scrupulous to cleanse the outside of the cup and the platter, but within there remains the filth of extortion, excesses, and deception. You are spiritually blind. Do you not recognize how much better it would be first to cleanse the inside of the cup, and then that which spills over would of itself cleanse the outside? You wicked reprobates! you make the outward performances of your religion to conform with the letter of your interpretation of Moses’ law while your souls are steeped in iniquity and filled with murder.
175:1.19 (1908.3) «Αλίμονο σε σας που απορρίπτετε την αλήθεια και περιφρονείτε το έλεος! Πολλοί από σας είσαστε σαν τους κεκονιασμένους τάφους, που εξωτερικά δείχνουν όμορφοι, αλλά μέσα είναι γεμάτοι με οστά νεκρών και όλων των ειδών τις ακαθαρσίες. Μπορεί εσείς που εν γνώσει σας απορρίπτετε την θεϊκή καθοδήγηση να φαίνεστε εξωτερικά ιεροί και δίκαιοι στους άλλους, αλλά μέσα οι καρδιές σας είναι γεμάτες με υποκρισία και κακοήθεια.		175:1.19 (1908.3) “Woe upon all of you who reject truth and spurn mercy! Many of you are like whited sepulchres, which outwardly appear beautiful but within are full of dead men’s bones and all sorts of uncleanness. Even so do you who knowingly reject the counsel of God appear outwardly to men as holy and righteous, but inwardly your hearts are filled with hypocrisy and iniquity.
175:1.20 (1908.4) «Αλίμονο σε σας, ψευτοαρχηγοί του έθνους! Εκεί ψηλά έχετε κτίσει ένα μνημείο για του παλαιούς προφήτες που μαρτύρησαν, ενώ τώρα δολοπλοκείτε για να καταστρέψετε αυτόν για τον οποίο μιλούσαν. Στολίζετε τους τάφους των δικαίων και κολακεύετε τους εαυτούς σας ισχυριζόμενοι ότι, δήθεν αν ζούσατε στις μέρες των πατέρων σας, δεν θα σκοτώνατε τους προφήτες¨ και τώρα με όλο αυτό το «δίκαιο» τρόπο σκέψης ετοιμάζεστε να σφάξετε αυτόν για τον οποίο μιλούσαν οι προφήτες, τον Υιό του Ανθρώπου. Επειδή λοιπόν κάνετε αυτά τα πράγματα, θα διαπιστώστε μόνοι σας ότι είσαστε οι διεφθαρμένοι γιοι αυτών που έσφαξαν στους προφήτες. Συνεχίστε λοιπόν και γεμίστε μέχρι επάνω το ποτήρι της καταδίκης σας!		175:1.20 (1908.4) “Woe upon you, false guides of a nation! Over yonder have you built a monument to the martyred prophets of old, while you plot to destroy Him of whom they spoke. You garnish the tombs of the righteous and flatter yourselves that, had you lived in the days of your fathers, you would not have killed the prophets; and then in the face of such self-righteous thinking you make ready to slay him of whom the prophets spoke, the Son of Man. Inasmuch as you do these things, are you witness to yourselves that you are the wicked sons of them who slew the prophets. Go on, then, and fill up the cup of your condemnation to the full!
175:1.21 (1908.5) «Αλίμονο σε σας, παιδιά του κακού! Ο Ιωάννης δίκαια σας αποκάλεσε απογόνους οχιών, και εγώ σας ρωτώ, πως θα μπορέσετε να ξεφύγετε από την θεία δίκη που σας ανάγγειλε ο Ιωάννης;		175:1.21 (1908.5) “Woe upon you, children of evil! John did truly call you the offspring of vipers, and I ask how can you escape the judgment that John pronounced upon you?
175:1.22 (1908.6) «Αλλά ακόμα και τώρα σας προσφέρω στο όνομα του Πατρός μου έλεος και άφεση¨ ακόμα και τώρα σας προσφέρω το στοργικό χέρι της αιώνιας αδερφοσύνης. Ο Πατέρας μου σας έστ4ειλε σοφούς ανθρώπους και προφήτες¨ μερικούς τους εκδιώξατε και άλλους τους σκοτώσατε. Μετά εμφανίστηκε ο Ιωάννης και διακήρυξε τον ερχομό του Υιού του Ανθρώπου, και αυτόν τον καταστρέψατε αφού πρώτα πολλοί είχαν πιστέψει στην διδασκαλία του. Και τώρα είσαστε έτοιμοι να χύσετε και άλλο αθώο αίμα. Δεν καταλαβαίνετε τι τρομερή θα είναι η μέρα που θα λογοδοτήσετε όταν ο Κριτής όλης της γης θα ζητήσει από τον λαό του λογαριασμό για τον τρόπο που απόρριψαν, καταδίωξαν, και κατάστρεψαν αυτούς τους αγγελιαφόρους του ουρανού; Δεν καταλαβαίνετε ότι θα πρέπει να λογοδοτήσετε για όλο το αίμα των δικαίων, από το αίμα του πρώτου προφήτη που σκοτώθηκε μέχρι τον καιρό του Ζαχαρία, τον οποίο σφάξατε ανάμεσα στο ιερό και στον βωμό; Και αν συνεχίσετε τις κακές πράξεις σας, αυτή η λογοδότηση μπορεί να ζητηθεί από αυτή την γενιά.		175:1.22 (1908.6) “But even now I offer you in my Father’s name mercy and forgiveness; even now I proffer the loving hand of eternal fellowship. My Father has sent you the wise men and the prophets; some you have persecuted and others you have killed. Then appeared John proclaiming the coming of the Son of Man, and him you destroyed after many had believed his teaching. And now you make ready to shed more innocent blood. Do you not comprehend that a terrible day of reckoning will come when the Judge of all the earth shall require of this people an accounting for the way they have rejected, persecuted, and destroyed these messengers of heaven? Do you not understand that you must account for all of this righteous blood, from the first prophet killed down to the times of Zechariah, who was slain between the sanctuary and the altar? And if you go on in your evil ways, this accounting may be required of this very generation.
175:1.23 (1908.7) «Ω Ιερουσαλήμ και παιδιά του Αβραάμ, εσείς που λιθοβολήσατε τους προφήτες και φονεύσατε τους διδασκάλους που σας εστάλησαν, ακόμα και τώρα θέλω να μαζέψω τα παιδιά σου όπως η κλώσα μαζεύει τα κλωσσόπουλά της κάτω από τις φτερούγες της, αλλά εσείς δεν θέλετε!		175:1.23 (1908.7) “O Jerusalem and the children of Abraham, you who have stoned the prophets and killed the teachers that were sent to you, even now would I gather your children together as a hen gathers her chickens under her wings, but you will not!
175:1.24 (1908.8) «Και τώρα σας αφήνω. Έχετε ακούσει το μήνυμά μου και έχετε πάρει την απόφασή σας. Εκείνοι που πίστεψαν το ευαγγέλιό μου ακόμα και τώρα είναι ασφαλείς μέσα στο βασίλειο του Θεού. Σε σας που έχετε διαλέξει να απορρίψετε το δώρο του Θεού, λέγω ότι δεν θα με ξαναδείτε ποτέ να διδάσκω στον ναό. Το έργο μου για σας τελείωσε. Κοιτάξτε, τώρα φεύγω με τα παιδιά μου, και το σπίτι σας μένει έρημο!»		175:1.24 (1908.8) “And now I take leave of you. You have heard my message and have made your decision. Those who have believed my gospel are even now safe within the kingdom of God. To you who have chosen to reject the gift of God, I say that you will no more see me teaching in the temple. My work for you is done. Behold, I now go forth with my children, and your house is left to you desolate!”
175:1.25 (1908.9) Και τότε ο Κύριος έγνεψε στους οπαδούς του να αναχωρήσουν από τον ναό.		175:1.25 (1908.9) And then the Master beckoned his followers to depart from the temple.
2. Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΕΒΡΑΙΟΥ ΑΤΟΜΙΚΑ ^top		2. Status of Individual Jews ^top
175:2.1 (1909.1) Το γεγονός ότι οι πνευματικοί ηγέτες και οι θρησκευτικοί διδάσκαλοι του Ιουδαϊκού έθνους κάποια στιγμή απέκρουσαν τις διδασκαλίες του Ιησού και συνωμότησαν για να προκαλέσουν τον σκληρό θάνατό του, δεν επηρεάζει με κανένα τρόπο την θέση του κάθε Εβραίου ατομικά, μπροστά στον Θεό. Και δεν θα έπρεπε να προκαλεί σε αυτούς που ισχυρίζονται ότι είναι οπαδοί του Χριστού, καμιά προκατάληψη ενάντια στους Εβραίους σαν συνανθρώπους τους. Οι Εβραίοι, σαν έθνος, σαν κοινωνικοπολιτική ομάδα, πλήρωσαν στο έπακρο το τρομερό τίμημα της απόρριψης του Πρίγκιπα της Ειρήνης. Εδώ και πολλά καιρό έπαψαν να είναι οι λαμπαδηφόροι της θεϊκής αλήθειας στις ανθρώπινες φυλές, αλλά αυτό δεν αποτελεί πραγματική αιτία για το αν θα πρέπει να πληρώνουν οι απόγονοι αυτών των μακρινών στον χρόνο Εβραίων και να υποφέρουν τους διωγμούς που τους προξένησαν κάποιοι αδιάλλακτοι, ανάξιοι, και φανατισμένοι δήθεν οπαδοί του Ιησού από την Ναζαρέτ, που και ο ίδιος ήταν Εβραίος από την γέννησή του.		175:2.1 (1909.1) The fact that the spiritual leaders and the religious teachers of the Jewish nation onetime rejected the teachings of Jesus and conspired to bring about his cruel death, does not in any manner affect the status of any individual Jew in his standing before God. And it should not cause those who profess to be followers of the Christ to be prejudiced against the Jew as a fellow mortal. The Jews, as a nation, as a sociopolitical group, paid in full the terrible price of rejecting the Prince of Peace. Long since they ceased to be the spiritual torchbearers of divine truth to the races of mankind, but this constitutes no valid reason why the individual descendants of these long-ago Jews should be made to suffer the persecutions which have been visited upon them by intolerant, unworthy, and bigoted professed followers of Jesus of Nazareth, who was, himself, a Jew by natural birth.
175:2.2 (1909.2) Πολλές φορές αυτό το παράλογο και μη Χριστιανικό μίσος και οι διωγμοί έληξαν με τα μαρτύρια και τον θάνατο κάποιων αθώων και ανενόχλητων Εβραίων των οποίων οι πρόγονοι τον καιρό του Ιησού, είχαν δεχτεί ολόκαρδα το ευαγγέλιό του και πέθαναν ακλόνητοι για εκείνη την αλήθεια που πίστευαν με όλη τους την καρδιά. Τι ρίγος τρόμου περνά τις ουράνιες υπάρξεις που παρατηρούν αυτούς που ισχυρίζονται ότι είναι οπαδοί του Ιησού να επιδίδονται σε διωγμούς, ενοχλήσεις, ακόμα και φόνους προς σε απογόνους του Πέτρου, του Φιλίππου, του Ματθαίου, και άλλων Παλαιστινίων Εβραίων που τόσο με τόση λαμπρότητα έδωσαν την ζωή τους σαν πρώτοι μάρτυρες για το ευαγγέλιο του ουράνιου βασιλείου!		175:2.2 (1909.2) Many times has this unreasoning and un-Christlike hatred and persecution of modern Jews terminated in the suffering and death of some innocent and unoffending Jewish individual whose very ancestors, in the times of Jesus, heartily accepted his gospel and presently died unflinchingly for that truth which they so wholeheartedly believed. What a shudder of horror passes over the onlooking celestial beings as they behold the professed followers of Jesus indulge themselves in persecuting, harassing, and even murdering the later-day descendants of Peter, Philip, Matthew, and others of the Palestinian Jews who so gloriously yielded up their lives as the first martyrs of the gospel of the heavenly kingdom!
175:2.3 (1909.3) Πόσο σκληρό και παράλογο είναι να υποχρεώνονται να υποφέρουν αθώα παιδιά για τις αμαρτίες των προγόνων τους, αδικήματα για τα οποία οι ίδιοι δεν είχαν ιδέα, και για τα οποία δεν είναι καθόλου υπεύθυνοι! Και να γίνονται τέτοια φοβερά πράγματα στο όνομα κάποιου που δίδαξε τους μαθητές του να αγαπούν ακόμα και τους εχθρούς τους! Ήταν αναγκαίο, σε αυτή την εξιστόρηση της ζωής του Ιησού, να περιγράψουμε τον τρόπο με τον οποίο κάποιοι συμπατριώτες του Εβραίοι τον απέκρουσαν και συνωμότησαν για να προκαλέσουν τον ατιμωτικό θάνατό του¨ αλλά προειδοποιούμε όλους όσους διαβάζουν αυτή την αφήγηση ότι η παρουσίαση αυτής της ιστορικής αφήγησης δεν δικαιολογεί κατά κανένα τρόπο το άδικο μίσος, ούτε συναινεί την άδικη νοητική στάση, που έχουν τηρήσει τόσοι δήθεν Χριστιανοί, προς τον κάθε Εβραίο ατομικά για πολλούς αιώνες. Οι πιστοί της βασιλείας, εκείνοι που ακολουθούν την διδασκαλία του Ιησού, πρέπει να πάψουν να κακομεταχειρίζονται τον κάθε Εβραίο ατομικά σαν κάποιο που είναι ένοχος για την απόρριψη και την σταύρωση του Ιησού. Ο Πατέρας και ο Δημιουργός Υιός του ποτέ δεν έπαψαν να αγαπούν τους Εβραίους. Ο Θεός δεν λογαριάζει πρόσωπα, και η σωτηρία είναι και για τους Εβραίους, όπως και για όλους τους άλλους.		175:2.3 (1909.3) How cruel and unreasoning to compel innocent children to suffer for the sins of their progenitors, misdeeds of which they are wholly ignorant, and for which they could in no way be responsible! And to do such wicked deeds in the name of one who taught his disciples to love even their enemies! It has become necessary, in this recital of the life of Jesus, to portray the manner in which certain of his fellow Jews rejected him and conspired to bring about his ignominious death; but we would warn all who read this narrative that the presentation of such a historical recital in no way justifies the unjust hatred, nor condones the unfair attitude of mind, which so many professed Christians have maintained toward individual Jews for many centuries. Kingdom believers, those who follow the teachings of Jesus, must cease to mistreat the individual Jew as one who is guilty of the rejection and crucifixion of Jesus. The Father and his Creator Son have never ceased to love the Jews. God is no respecter of persons, and salvation is for the Jew as well as for the gentile.
3. Η ΜΟΙΡΑΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΣΑΝΧΕΝΤΙΝ ^top		3. The Fateful Sanhedrin Meeting ^top
175:3.1 (1909.4) Στις οχτώ εκείνη την Τρίτη το βράδυ έγινε η μοιραία συνάντηση των Σανχεντίν. Πολλές άλλες φορές αυτό το ανώτατο δικαστήριο του Εβραϊκού έθνους είχε άτυπα αποφασίσει τον θάνατο του Ιησού. Πολλές φορές αυτό το μεγαλοπρεπές ηγετικό σώμα αποφάσισε να θέσει τέλος στο έργο του, αλλά ποτέ πριν δεν είχαν αποφασίσει να τον συλλάβουν και να τον θανατώσουν με οποιοδήποτε τίμημα. Ήταν λίγο πριν τα μεσάνυχτα εκείνης της Τρίτης, στις 4 Απριλίου, το 30 μ.Χ, που οι Σανχεντρίν με την τότε σύνθεση, επίσημα και ομόφωνα ψήφισαν την θανατική καταδίκη του Ιησού και του Λαζάρου. Αυτή ήταν η απάντηση στην τελευταία έκκληση του Κυρίου προς τους ηγέτες των Εβραίων, που έκανε στον ναό μόνο λίγες ώρες πριν, και αντιπροσώπευε την αντίδράση τους και την πικρή τους έχθρα προς την τελευταία ισχυρή κατηγορία του Ιησού προς αυτούς τους ίδιους αρχιερείς και αμετανόητους Σαδδουκαίους και Φαρισαίους. Το πέρασμα της θανατικής καταδίκης (ακόμα και πριν την δίκη του) προς τον Υιό του Θεού ήταν η απάντηση των Σανχεντρίν στην τελευταία προσφορά ουράνιου ελέους που έγινε ποτέ στο Εβραϊκό έθνος.		175:3.1 (1909.4) At eight o’clock on this Tuesday evening the fateful meeting of the Sanhedrin was called to order. On many previous occasions had this supreme court of the Jewish nation informally decreed the death of Jesus. Many times had this august ruling body determined to put a stop to his work, but never before had they resolved to place him under arrest and to bring about his death at any and all costs. It was just before midnight on this Tuesday, April 4, a.d. 30, that the Sanhedrin, as then constituted, officially and unanimously voted to impose the death sentence upon both Jesus and Lazarus. This was the answer to the Master’s last appeal to the rulers of the Jews which he had made in the temple only a few hours before, and it represented their reaction of bitter resentment toward Jesus’ last and vigorous indictment of these same chief priests and impenitent Sadducees and Pharisees. The passing of death sentence (even before his trial) upon the Son of God was the Sanhedrin’s reply to the last offer of heavenly mercy ever to be extended to the Jewish nation, as such.
175:3.2 (1910.1) Από τότε και στο εξής οι Εβραίοι αφέθηκαν να τερματίσουν το σύντομο συμβόλαιο της εθνικής ζωής τους εξ ολοκλήρου σύμφωνα με την απλά ανθρώπινη θέση τους ανάμεσα στα άλλα έθνη της Ουράντια. Το Ισραήλ είχε αποκρούσει τον Υιό του Θεού που έκανε συμβόλαιο με τον Αβραάμ, και το σχέδιο να γίνουν τα παιδιά του Αβραάμ οι φορείς του φωτός της αλήθειας στον κόσμο έγινε πια κομμάτια. Το θεϊκό συμβόλαιο είχε ακυρωθεί, και το τέλος του Εβραϊκού έθνους πλησίαζε με γοργό βήμα.		175:3.2 (1910.1) From this time on the Jews were left to finish their brief and short lease of national life wholly in accordance with their purely human status among the nations of Urantia. Israel had repudiated the Son of the God who made a covenant with Abraham, and the plan to make the children of Abraham the light-bearers of truth to the world had been shattered. The divine covenant had been abrogated, and the end of the Hebrew nation drew on apace.
175:3.3 (1910.2) Οι αξιωματούχοι των Σανχεντρίν πήραν την διαταγή για την σύλληψη του Ιησού νωρίς το πρωί, αλλά μαζί με οδηγίες ότι δεν έπρεπε να συλληφθεί δημόσια. Τους είπαν να σχεδιάσουν να τον πιάσουν με μυστικότητα, κατά προτίμηση αιφνιδιαστικά και την νύχτα. Καταλαβαίνοντας ότι μπορεί να μην ξαναγύριζε εκείνη την ημέρα (Τετάρτη) να διδάξει στον ναό, έδωσαν οδηγίες σε αυτούς τους αξιωματικούς των Σανχεντρίν να τον «φέρουν ενώπιον του ανώτατου Εβραϊκού δικαστηρίου κάποια στιγμή πριν τα μεσάνυχτα την Πέμπτη.»		175:3.3 (1910.2) The officers of the Sanhedrin were given the orders for Jesus’ arrest early the next morning, but with instructions that he must not be apprehended in public. They were told to plan to take him in secret, preferably suddenly and at night. Understanding that he might not return that day (Wednesday) to teach in the temple, they instructed these officers of the Sanhedrin to “bring him before the high Jewish court sometime before midnight on Thursday.”
4. Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ^top		4. The Situation in Jerusalem ^top
175:4.1 (1910.3) Με την λήξη της τελευταίας ομιλίας του Ιησού στον ναό, οι απόστολοι για άλλη μια φορά έμειναν σε σύγχυση και ταραχή. Πριν ο Κύριος αρχίσει την δριμύ κατηγορώ του προς τους Ιουδαίους ηγέτες, ο Ιούδας γύρισε στον ναό, έτσι και οι δώδεκα άκουσαν το τελευταίο μισό της τελευταίας ομιλίας του Κυρίου στον ναό. Ήταν ατυχία που ο Ιούδας ο Ισκαριώτης δεν μπόρεσε να ακούσει την αρχική προσφορά ελέους σε αυτή του την αποχαιρετιστήρια ομιλία. Δεν άκουσε αυτή την τελευταία προσφορά ελέους στους Ιουδαίους ηγέτες επειδή βρισκόταν ακόμα με μια ομάδα Σαδδουκαίων συγγενών και φίλων με τους οποίους γευμάτιζε, και με τους οποίους συζητούσε για τον καταλληλότερο τρόπο της αποσύνδεσής του από τον Ιησού και τους άλλους αποστόλους . Και ήταν την ώρα που άκουγε αυτό το τελευταίο δριμύ κατηγορώ του Κυρίου προς τους Ιουδαίους ηγέτες και κυβερνήτες που ο Ιούδας πήρε την τελική του απόφαση να απαρνηθεί το κίνημα του ευαγγελίου και να παραιτηθεί από την όλη επιχείρηση. Παρόλα αυτά όμως, έφυγε από τον ναό μαζί με τους δώδεκα, πήγε με αυτούς στο Όρος των Ελαιών, όπου, μαζί με τους άλλους συντρόφους του αποστόλους άκουσε την μοιραία προφητική ομιλία για την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και το τέλος του Ιουδαϊκού έθνους, και έμεινε μαζί τους εκείνη την Τρίτη τη νύχτα στον νέο καταυλισμό κοντά στην Γεσθημανή.		175:4.1 (1910.3) At the conclusion of Jesus’ last discourse in the temple, the apostles once more were left in confusion and consternation. Before the Master began his terrible denunciation of the Jewish rulers, Judas had returned to the temple, so that all twelve heard this latter half of Jesus’ last discourse in the temple. It is unfortunate that Judas Iscariot could not have heard the first and mercy-proffering half of this farewell address. He did not hear this last offer of mercy to the Jewish rulers because he was still in conference with a certain group of Sadducean relatives and friends with whom he had lunched, and with whom he was conferring as to the most fitting manner of dissociating himself from Jesus and his fellow apostles. It was while listening to the Master’s final indictment of the Jewish leaders and rulers that Judas finally and fully made up his mind to forsake the gospel movement and wash his hands of the whole enterprise. Nevertheless, he left the temple in company with the twelve, went with them to Mount Olivet, where, with his fellow apostles, he listened to that fateful discourse on the destruction of Jerusalem and the end of the Jewish nation, and remained with them that Tuesday night at the new camp near Gethsemane.
175:4.2 (1910.4) Το πλήθος που άκουσε τον Ιησού να κυμαίνεται από την ελεήμονα έκκληση προς τους Ιουδαίους ηγέτες στην ξαφνική καυστική επίπληξη που έφτανε σε ανηλεή καταγγελία, τα είχε εντελώς χαμένα. Εκείνη την νύχτα, ενώ οι Σανχεντρίν καταδίκαζαν σε θάνατο τον Ιησού, και ενώ ο Κύριος καθόταν με τους αποστόλους του και κάποιους από τους μαθητές του στο Όρος των Ελαιών και προφήτευε τον θάνατο του Εβραϊκού έθνους, όλη η Ιερουσαλήμ ήταν απασχολημένη με την σοβαρή και κρυφή συζήτηση μιας και μόνο ερώτησης: «Τι θα κάνουν στον Ιησού;»		175:4.2 (1910.4) The multitude who heard Jesus swing from his merciful appeal to the Jewish leaders into that sudden and scathing rebuke which bordered on ruthless denunciation, were stunned and bewildered. That night, while the Sanhedrin sat in death judgment upon Jesus, and while the Master sat with his apostles and certain of his disciples out on the Mount of Olives foretelling the death of the Jewish nation, all Jerusalem was given over to the serious and suppressed discussion of just one question: “What will they do with Jesus?”
175:4.3 (1910.5) Στο σπίτι του Νικόδημου περισσότεροι από τριάντα επιφανείς Εβραίοι που πίστευαν μυστικά στην βασιλεία των ουρανών συναντήθηκαν και συζήτησαν για το ποια πορεία θα έπρεπε να ακολουθήσουν σε περίπτωση που ερχόντουσαν σε ανοιχτή διένεξη με τους Σανχεντρίν. Όλοι οι παρόντες συμφώνησαν ότι θα γνωστοποιούσαν την συμπαράταξή τους με τον Κύριο την στιγμή της σύλληψής του. Και αυτό έκαναν.		175:4.3 (1910.5) At the home of Nicodemus more than thirty prominent Jews who were secret believers in the kingdom met and debated what course they would pursue in case an open break with the Sanhedrin should come. All present agreed that they would make open acknowledgment of their allegiance to the Master in the very hour they should hear of his arrest. And that is just what they did.
175:4.4 (1911.1) Οι Σαδδουκαίοι, που τώρα ελέγχανε και υπερτερούσαν στους Σανχεντρίν, επιθυμούσαν να εξολοθρεύουν τον Ιησού για τους ακόλουθους λόγους:		175:4.4 (1911.1) The Sadducees, who now controlled and dominated the Sanhedrin, were desirous of making away with Jesus for the following reasons:
175:4.5 (1911.2) 1. Φοβόντουσαν ότι η αυξανόμενη συμπάθεια που έδειχνε ο λαός προς αυτόν απειλούσε να θέσει σε κίνδυνο την ύπαρξη του Εβραϊκού έθνους εξαιτίας πιθανής ανάπτυξης των Ρωμαϊκών αρχών.		175:4.5 (1911.2) 1. They feared that the increased popular favor with which the multitude regarded him threatened to endanger the existence of the Jewish nation by possible involvement with the Roman authorities.
175:4.6 (1911.3) 2. Ο ζήλος του για την αναμόρφωση στον ναό έπληττε άμεσα τα εισοδήματά τους¨ ο καθαρισμός του ναού επηρέαζε τα πορτοφόλια τους.		175:4.6 (1911.3) 2. His zeal for temple reform struck directly at their revenues; the cleansing of the temple affected their pocketbooks.
175:4.7 (1911.4) 3. Αισθανόντουσαν υπεύθυνοι για την διατήρηση της κοινωνικής τάξης, και ανησυχούσαν για τις συνέπειες της περαιτέρω εξάπλωσης της παράξενης νέας διδασκαλίας του Ιησού για την αδερφοσύνη των ανθρώπων.		175:4.7 (1911.4) 3. They felt themselves responsible for the preservation of social order, and they feared the consequences of the further spread of Jesus’ strange and new doctrine of the brotherhood of man.
175:4.8 (1911.5) Οι Φαρισαίοι είχαν διαφορετικά κίνητρα που ήθελαν να θανατωθεί ο Ιησούς. Τον φοβόντουσαν επειδή:		175:4.8 (1911.5) The Pharisees had different motives for wanting to see Jesus put to death. They feared him because:
175:4.9 (1911.6) 1. Είχε δείξει την αντίθεσή του προς τον παραδοσιακό έλεγχο που αυτοί ασκούσαν στον λαό. Οι Φαρισαίοι ήταν πού συντηρητικοί, και απεχθανόντουσαν αυτές τις ριζοσπαστικές επιθέσεις στο κύρος τους ως θρησκευτικοί διδάσκαλοι.		175:4.9 (1911.6) 1. He was arrayed in telling opposition to their traditional hold upon the people. The Pharisees were ultraconservative, and they bitterly resented these supposedly radical attacks upon their vested prestige as religious teachers.
175:4.10 (1911.7) 2. Θεωρούσαν ότι ο Ιησούς παραβίαζε τον νόμο¨ ότι είχε δείξει περιφρόνηση για το Σάββατο και για άλλες πολλές τελετουργικές απαιτήσεις.		175:4.10 (1911.7) 2. They held that Jesus was a lawbreaker; that he had shown utter disregard for the Sabbath and numerous other legal and ceremonial requirements.
175:4.11 (1911.8) 3. Τον κατηγορούσαν για βλασφημία επειδή έλεγε ότι ο Θεός ήταν Πατέρας του.		175:4.11 (1911.8) 3. They charged him with blasphemy because he alluded to God as his Father.
175:4.12 (1911.9) 4. Και τώρα ήταν εξοργισμένοι μαζί του εξαιτίας της τελευταίας του αποχαιρετιστήριας ομιλίας στον ναό με τις σκληρές κατηγορίες του εναντίον τους		175:4.12 (1911.9) 4. And now were they thoroughly angry with him because of his last discourse of bitter denunciation which he had this day delivered in the temple as the concluding portion of his farewell address.
175:4.13 (1911.10) Οι Σανχεντρίν έχοντας και τυπικά καταδικάσει τον Ιησού σε θάνατο και έχοντας δώσει τις εντολές για την σύλληψή του, έλυσαν την συνεδρίαση κατά τα μεσάνυχτα περίπου, αφού προηγουμένως κανόνισαν να συναντηθούν στις δέκα το επόμενο πρωί στο σπίτι του Καϊάφα του ανώτατου αρχιερέα με τον σκοπό να διαμορφώσουν τις κατηγορίες με τις οποίες θα περνούσε από δίκη ο Ιησούς.		175:4.13 (1911.10) The Sanhedrin, having formally decreed the death of Jesus and having issued orders for his arrest, adjourned on this Tuesday near midnight, after appointing to meet at ten o’clock the next morning at the home of Caiaphas the high priest for the purpose of formulating the charges on which Jesus should be brought to trial.
175:4.14 (1911.11) Μια μικρή ομάδα Σαδδουκαίων πρότεινε να δολοφονήσουν τον Ιησού, αλλά οι Φαρισαίοι ήταν κάθετα αντίθετοι με αυτή την μέθοδο.		175:4.14 (1911.11) A small group of the Sadducees had actually proposed to dispose of Jesus by assassination, but the Pharisees utterly refused to countenance such a procedure.
175:4.15 (1911.12) Αυτή ήταν η κατάσταση στην Ιερουσαλήμ και στους ανθρώπους εκείνη την βαρυσήμαντη μέρα ενώ μια τεράστια συνάθροιση ουράνιων υπάρξεων παρακολουθούσε από ψηλά αυτά τα γεγονότα στην γη, και αγωνιούσαν να κάνουν κάτι για να βοηθήσουν τον αγαπημένο τους Κυρίαρχο αλλά ήταν αδύναμοι να δράσουν αφού τους είχαν επιβληθεί περιορισμοί από τους διευθύνοντες ανωτέρους τους.		175:4.15 (1911.12) And this was the situation in Jerusalem and among men on this eventful day while a vast concourse of celestial beings hovered over this momentous scene on earth, anxious to do something to assist their beloved Sovereign but powerless to act because they were effectively restrained by their commanding superiors.