Εγγραφο 165		Paper 165
Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΑΙΑ ΑΡΧΙΖΕΙ		The Perean Mission Begins
165:0.1 (1817.1) Την Τρίτη 3 Ιανουαρίου 30 μ.Χ., ο Άμπνερ, ο πρώην αρχηγός των δώδεκα αποστόλων του Ιωάννη του Βαπτιστή, Ναζαρηνός και άλλοτε επικεφαλής της Ναζαριτικής σχολής στο Ενγκεδί, νυν αρχηγός των εβδομήντα αγγελιαφόρων της βασιλείας, φώναξε τους συνεργάτες του και τους έδωσε τις τελικές οδηγίες πριν τους στείλει σε αποστολή, σε όλες τις πόλεις και τα χωριά της Περαίας. Αυτή η αποστολή στην Περαία διήρκεσε περίπου τρεις μήνες και υπήρξε η τελευταία υπηρεσία του Κυρίου. Από αυτές τις εργασίες ο Ιησούς πήγε κατευθείαν στην Ιερουσαλήμ για να περάσει την τελευταία του δοκιμασία στη γη. Οι εβδομήντα, βοηθούμενοι συμπληρωματικά από τις περιοδικές εργασίες του Ιησού και των δώδεκα αποστόλων, εργάστηκαν στις ακόλουθες πόλεις και κωμοπόλεις και καμιά πενηνταριά χωριά: Ζαφών, Γάδαρα, Άρβηλα, Ραμάθ, Εδρούς, Βοσώρη, Κάσπιν, Μισπέχ, Γεράσα, Ράγκαβα, Σουκώθ, Αδάμ, Πηνουέλ, Καπιτωλία, Δίον, Χατίτη, Γάδδα, Φιλαδέλφεια, Ιωγβεχά, Γιλέδ, Μπεθ-Νιμρά, Τύρο, Εληλά, Λίβια, Χεσβών, Καλλιρρόη, Μπεθ-Πεόρ, Σιττίμ, Σιμπμάθ, Μέδεμπα, Μπεθ-Μεόν, Αρεόπολη και Αροέρ.		165:0.1 (1817.1) ON TUESDAY, January 3, a.d. 30, Abner, the former chief of the twelve apostles of John the Baptist, a Nazarite and onetime head of the Nazarite school at Engedi, now chief of the seventy messengers of the kingdom, called his associates together and gave them final instructions before sending them on a mission to all of the cities and villages of Perea. This Perean mission continued for almost three months and was the last ministry of the Master. From these labors Jesus went directly to Jerusalem to pass through his final experiences in the flesh. The seventy, supplemented by the periodic labors of Jesus and the twelve apostles, worked in the following cities and towns and some fifty additional villages: Zaphon, Gadara, Macad, Arbela, Ramath, Edrei, Bosora, Caspin, Mispeh, Gerasa, Ragaba, Succoth, Amathus, Adam, Penuel, Capitolias, Dion, Hatita, Gadda, Philadelphia, Jogbehah, Gilead, Beth-Nimrah, Tyrus, Elealah, Livias, Heshbon, Callirrhoe, Beth-Peor, Shittim, Sibmah, Medeba, Beth-Meon, Areopolis, and Aroer.
165:0.2 (1817.2) Σε όλη την περιοδεία στην Περαία, το γυναικείο σώμα, που αριθμούσε τώρα εξήντα δυο, ανέλαβε το μεγαλύτερο μέρος της περιποίησης των αρρώστων. Αυτή ήταν η τελική περίοδος ανάπτυξης της πνευματικής όψης του ευαγγελίου της βασιλείας, και συνεπώς δεν συντελέστηκε καμία θαυματουργική θεραπεία. Κανένα άλλο μέρος της Παλαιστίνης δεν εξυπηρετήθηκε τόσο ολοκληρωτικά από τους αποστόλους και τους μαθητές του Ιησού, και σε καμία άλλη περιοχή δεν έγινε γενικότερα αποδεκτή από τις ανώτερες τάξεις των πολιτών, η διδασκαλία του Κυρίου.		165:0.2 (1817.2) Throughout this tour of Perea the women’s corps, now numbering sixty-two, took over most of the work of ministration to the sick. This was the final period of the development of the higher spiritual aspects of the gospel of the kingdom, and there was, accordingly, an absence of miracle working. No other part of Palestine was so thoroughly worked by the apostles and disciples of Jesus, and in no other region did the better classes of citizens so generally accept the Master’s teaching.
165:0.3 (1817.3) Η Περαία εκείνη την εποχή είχε τον ίδιο αριθμό εθνικών και Ιουδαίων, οι Ιουδαίοι είχαν γενικά απομακρυνθεί από εκείνες τις περιοχές την εποχή του Ιούδα του Μακκαβαίου. Η Περαία ήταν η πιο όμορφη και γραφική επαρχία όλης της Παλαιστίνης. Αναφερόταν γενικά από τους Ιουδαίους σαν «η χώρα πέρα από τον Ιορδάνη».		165:0.3 (1817.3) Perea at this time was about equally gentile and Jewish, the Jews having been generally removed from these regions during the times of Judas Maccabee. Perea was the most beautiful and picturesque province of all Palestine. It was generally referred to by the Jews as “the land beyond the Jordan.”
165:0.4 (1817.4) Όλη αυτή την περίοδο ο Ιησούς μοίραζε το χρόνο του μεταξύ της κατασκήνωσης στην Πέλλα και των ταξιδιών με τους δώδεκα για να συμπαρασταθεί στους εβδομήντα στις διάφορες πόλεις που αυτοί δίδασκαν και κήρυτταν. Κάτω από τις οδηγίες του Άμπνερ οι εβδομήντα βάφτιζαν τους πιστούς, αν και ο Ιησούς δεν τους είχε επιφορτίσει με κάτι τέτοιο.		165:0.4 (1817.4) Throughout this period Jesus divided his time between the camp at Pella and trips with the twelve to assist the seventy in the various cities where they taught and preached. Under Abner’s instructions the seventy baptized all believers, although Jesus had not so charged them.
1. ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΕΛΛΑΣ ^top		1. At the Pella Camp ^top
165:1.1 (1817.5) Κατά τα μέσα του Ιανουαρίου, περισσότεροι από χίλια διακόσια άτομα είχαν μαζευτεί στην Πέλλα, και ο Ιησούς δίδασκε το πλήθος τουλάχιστον μια φορά κάθε μέρα, όταν βρισκόταν στην κατασκήνωση, μιλώντας συνήθως κατά τις εννέα το πρωί, αν δεν τον εμπόδιζε η βροχή. Ο Πέτρος και οι άλλοι απόστολοι δίδασκαν κάθε απόγευμα. Τα βράδια ο Ιησούς τα κράταγε για τις συνηθισμένες συγκεντρώσεις των ερωτήσεων και των απαντήσεων με τους δώδεκα και άλλους προχωρημένους μαθητές. Τα βραδινά τμήματα που έγιναν ήταν κατά μέσο όρο πενήντα.		165:1.1 (1817.5) By the middle of January more than twelve hundred persons were gathered together at Pella, and Jesus taught this multitude at least once each day when he was in residence at the camp, usually speaking at nine o’clock in the morning if not prevented by rain. Peter and the other apostles taught each afternoon. The evenings Jesus reserved for the usual sessions of questions and answers with the twelve and other advanced disciples. The evening groups averaged about fifty.
165:1.2 (1817.6) Στα μέσα του Μάρτη, την εποχή που ο Ιησούς ξεκίνησε για το ταξίδι του στην Ιερουσαλήμ, πάνω από χίλια άτομα συνέθεταν το μεγάλο ακροατήριο, το οποίο άκουγε τον Ιησού ή τον Πέτρο να κηρύττει κάθε πρωί. Ο Κύριος διάλεξε να τελειώσει το έργο του στη γη, όταν το ενδιαφέρον για το μήνυμά του είχε αγγίξει ένα υψηλό σημείο, το ανώτερο σημείο που έφτασε στη δεύτερη αυτή ή μη-θαυματουργική φάση για την πρόοδο της βασιλείας. Αν και τα τρία τέταρτα του πλήθους ήταν αληθινοί αναζητητές της αλήθειας, υπήρχαν όμως παρόντες και πολλοί Φαρισαίοι από την Ιερουσαλήμ και αλλαχού, μαζί με αμφισβητίες και λεπτολόγους.		165:1.2 (1817.6) By the middle of March, the time when Jesus began his journey toward Jerusalem, over four thousand persons composed the large audience which heard Jesus or Peter preach each morning. The Master chose to terminate his work on earth when the interest in his message had reached a high point, the highest point attained under this second or nonmiraculous phase of the progress of the kingdom. While three quarters of the multitude were truth seekers, there were also present a large number of Pharisees from Jerusalem and elsewhere, together with many doubters and cavilers.
165:1.3 (1818.1) Ο Ιησούς και οι δώδεκα απόστολοι αφιέρωσαν πολύ από το χρόνο τους στο πλήθος που είχε συγκεντρωθεί στην κατασκήνωση της Πέλλας. Οι δώδεκα έδιναν μικρή σημασία στην πρακτική εκπαίδευση, και πήγαιναν μαζί με τον Ιησού να επισκεφθούν τον Άμπνερ μόνο από καιρού εις καιρό. Ο Άμπνερ ήταν πολύ εξοικειωμένος με την περιοχή της Περαίας μια και εκεί ήταν το πεδίο στο οποίο ο πρώην δάσκαλός του, ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, είχε κάνει το μεγαλύτερο έργο του. Αφού ξεκίνησαν την αποστολή στην Περαία, ο Άμπνερ και οι εβδομήντα δεν γύρισαν ποτέ στην κατασκήνωση της Πέλλας.		165:1.3 (1818.1) Jesus and the twelve apostles devoted much of their time to the multitude assembled at the Pella camp. The twelve paid little or no attention to the field work, only going out with Jesus to visit Abner’s associates from time to time. Abner was very familiar with the Perean district since this was the field in which his former master, John the Baptist, had done most of his work. After beginning the Perean mission, Abner and the seventy never returned to the Pella camp.
2. Η ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΟΣΚΟ ΤΟΝ ΚΑΛΟ ^top		2. Sermon on the Good Shepherd ^top
165:2.1 (1818.2) Μια συνοδεία πάνω από τριακοσίους Ιεροσολυμίτες, Φαρισαίους και άλλους, ακολούθησαν τον Ιησού στα βόρεια της Πέλλας, όταν αυτός έφυγε βιαστικά από τη δικαιοδοσία των Ιουδαίων κυβερνητών, στο τέλος της γιορτής της αφιέρωσης. Και ήταν παρόντες αυτοί οι Ιουδαίοι δάσκαλοι και αρχηγοί, καθώς επίσης και οι δώδεκα απόστολοι, όταν ο Ιησούς έκανε την ομιλία του «Καλού Βοσκού». Μετά μισή ώρα ανεπίσημης κουβέντας, απευθυνόμενος σε μια ομάδα εκατό ανθρώπων, ο Ιησούς είπε:		165:2.1 (1818.2) A company of over three hundred Jerusalemites, Pharisees and others, followed Jesus north to Pella when he hastened away from the jurisdiction of the Jewish rulers at the ending of the feast of the dedication; and it was in the presence of these Jewish teachers and leaders, as well as in the hearing of the twelve apostles, that Jesus preached the sermon on the “Good Shepherd.” After half an hour of informal discussion, speaking to a group of about one hundred, Jesus said:
165:2.2 (1818.3) «Αυτή τη νύχτα έχω να σας πω πολλά και εφόσον πολλοί από εσάς είστε μαθητές μου, και μερικοί οι μεγαλύτεροι εχθροί μου, θα σας παρουσιάσω τη διδασκαλία μου με μορφή παραβολής, έτσι ώστε να λάβει ο καθένας ό,τι βρίσκει αποδεκτό η καρδιά του.		165:2.2 (1818.3) “On this night I have much to tell you, and since many of you are my disciples and some of you my bitter enemies, I will present my teaching in a parable, so that you may each take for yourself that which finds a reception in your heart.
165:2.3 (1818.4) Απόψε, εδώ ενώπιόν μου, βρίσκονται άνθρωποι που είναι πρόθυμοι να πεθάνουν για μένα και για το ευαγγέλιο τούτο της βασιλείας, και μερικοί από αυτούς θα προσφέρουν τον εαυτό τους θυσία στα χρόνια που θα έρθουν. Εδώ επίσης βρίσκονται μερικοί, σκλάβοι της παράδοσης, που με ακολούθησαν από την Ιερουσαλήμ, και οι οποίοι μαζί με τους θολωμένους και παραπλανημένους αρχηγούς τους αναζητούν να σκοτώσουν το Γιο του Ανθρώπου. Η ζωή που ζω τώρα, στη γη, θα κρίνει και τους δυο σας, τους αληθινούς βοσκούς και τους ψεύτικους βοσκούς. Αν ο ψεύτικος βοσκός ήταν τυφλός, δεν θα είχε αμαρτία, υποστηρίζετε όμως ότι βλέπετε, επαγγέλλεστε τους διδασκάλους του Ισραήλ. Επομένως η αμαρτία παραμένει επάνω σας.		165:2.3 (1818.4) “Tonight, here before me are men who would be willing to die for me and for this gospel of the kingdom, and some of them will so offer themselves in the years to come; and here also are some of you, slaves of tradition, who have followed me down from Jerusalem, and who, with your darkened and deluded leaders, seek to kill the Son of Man. The life which I now live in the flesh shall judge both of you, the true shepherds and the false shepherds. If the false shepherd were blind, he would have no sin, but you claim that you see; you profess to be teachers in Israel; therefore does your sin remain upon you.
165:2.4 (1818.5) Ο αληθινός βοσκός μαζεύει το κοπάδι του μέσα στο μαντρί για τη νύχτα, σε ώρα κινδύνου. Και όταν έρθει το πρωί, μπαίνει στο μαντρί από την πόρτα, και όταν φωνάζει, τα πρόβατα αναγνωρίζουν τη φωνή του. Κάθε βοσκός που εισέρχεται στο μαντρί με κάποιο άλλο τρόπο, πέρα από την πόρτα, είναι κλέφτης και ληστής. Ο αληθινός βοσκός μπαίνει στο μαντρί αφού ο πορτιέρης ανοίξει την πόρτα γι’ αυτόν, και τα πρόβατά του, αναγνωρίζοντας τη φωνή του, βγαίνουν σύμφωνα με το πρόσταγμά του. Και όταν εκείνα, που είναι δικά του εξέλθουν, ο αληθινός βοσκός πηγαίνει μπροστά τους. Δείχνει το δρόμο και τα πρόβατα τον ακολουθούν. Τα πρόβατα τον ακολουθούν επειδή αναγνωρίζουν τη φωνή του, δεν θα ακολουθούσαν ένα ξένο. Θα απομακρυνθούν από τον ξένο επειδή δεν αναγνωρίζουν τη φωνή του. Το πλήθος που έχει συγκεντρωθεί γύρω μας εδώ, είναι σαν πρόβατα χωρίς βοσκό, αλλά όταν τους μιλάμε, αναγνωρίζουν τη φωνή του βοσκού και μας ακολουθούν. Τουλάχιστον αυτοί που πεινάνε για την αλήθεια και διψούν για τη δικαιοσύνη. Μερικοί από σας δεν ανήκετε στο μαντρί μου. Δεν αναγνωρίζετε τη φωνή μου και δεν με ακολουθείτε. Και επειδή είστε ψεύτικοι βοσκοί, τα πρόβατα δεν αναγνωρίζουν τη φωνή σας και δεν θα σας ακολουθήσουν».		165:2.4 (1818.5) “The true shepherd gathers his flock into the fold for the night in times of danger. And when the morning has come, he enters into the fold by the door, and when he calls, the sheep know his voice. Every shepherd who gains entrance to the sheepfold by any other means than by the door is a thief and a robber. The true shepherd enters the fold after the porter has opened the door for him, and his sheep, knowing his voice, come out at his word; and when they that are his are thus brought forth, the true shepherd goes before them; he leads the way and the sheep follow him. His sheep follow him because they know his voice; they will not follow a stranger. They will flee from the stranger because they know not his voice. This multitude which is gathered about us here are like sheep without a shepherd, but when we speak to them, they know the shepherd’s voice, and they follow after us; at least, those who hunger for truth and thirst for righteousness do. Some of you are not of my fold; you know not my voice, and you do not follow me. And because you are false shepherds, the sheep know not your voice and will not follow you.”
165:2.5 (1819.1) Και όταν ο Ιησούς είπε την παραβολή αυτή, κανένας δεν του έκανε καμία ερώτηση. Μετά από λίγο άρχισε πάλι να μιλάει και συνέχισε να εξηγεί την παραβολή:		165:2.5 (1819.1) And when Jesus had spoken this parable, no one asked him a question. After a time he began again to speak and went on to discuss the parable:
165:2.6 (1819.2) «Εσείς που θα γίνετε βοσκοί των κοπαδιών του Πατέρα μου δεν οφείλετε να είστε μόνο άξιοι αρχηγοί, αλλά οφείλετε να τρέφετε το κοπάδι με καλή τροφή. Δεν είστε καλοί βοσκοί μέχρι να οδηγήσετε τα κοπάδια σας σε πράσινα λιβάδια και δίπλα σε ήρεμα νερά.		165:2.6 (1819.2) “You who would be the undershepherds of my Father’s flocks must not only be worthy leaders, but you must also feed the flock with good food; you are not true shepherds unless you lead your flocks into green pastures and beside still waters.
165:2.7 (1819.3) Και τώρα, από φόβο μήπως και μερικοί από σας καταλάβετε υπερβολικά εύκολα την παραβολή, σας δηλώνω, ότι είμαι συγχρόνως η πόρτα που οδηγεί στο μαντρί του Πατέρα αλλά και ο αληθινός βοσκός των κοπαδιών του Πατέρα μου. Κάθε βοσκός που ζητάει να μπει στο μαντρί χωρίς εμένα, θα αποτύχει, και τα πρόβατα δεν θα ακούνε τη φωνή του. Εγώ, μαζί με εκείνους που υπηρετούν μαζί μου, είμαι η πόρτα. Κάθε ψυχή που εισέρχεται στον αιώνιο δρόμο με τον τρόπο που δημιούργησα και θέσπισα θα σωθεί και θα δυνηθεί να συνεχίσει για να φτάσει στα αιώνια βοσκοτόπια του Παραδείσου.		165:2.7 (1819.3) “And now, lest some of you too easily comprehend this parable, I will declare that I am both the door to the Father’s sheepfold and at the same time the true shepherd of my Father’s flocks. Every shepherd who seeks to enter the fold without me shall fail, and the sheep will not hear his voice. I, with those who minister with me, am the door. Every soul who enters upon the eternal way by the means I have created and ordained shall be saved and will be able to go on to the attainment of the eternal pastures of Paradise.
165:2.8 (1819.4) Είμαι όμως και ο αληθινός βοσκός που είναι πρόθυμος να δώσει τη ζωή του για τα πρόβατα. Ο κλέφτης μπαίνει λαθραία στο μαντρί μόνο για να κλέψει και να σκοτώσει και να καταστρέψει. Εγώ όμως έχω έρθει για να έχετε όλοι σας ζωή και να την έχετε άφθονη. Αυτός που είναι μισθοφόρος, όταν φτάσει ο κίνδυνος, θα το σκάσει και θα επιτρέψει να σκορπιστούν και να καταστραφούν τα πρόβατα. Ο αληθινός όμως βοσκός δεν θα το σκάσει όταν έρθει ο λύκος, θα προστατεύσει το κοπάδι του και, αν είναι αναγκαίο, θα δώσει τη ζωή του για τα πρόβατά του. Αλήθεια, αλήθεια σας λέγω, φίλοι και εχθροί, Εγώ είμαι ο βοσκός ο καλός. Γνωρίζω τους δικούς μου και οι δικοί μου με γνωρίζουν. Δεν θα το σκάσω μπροστά στον κίνδυνο. Θα τελειώσω αυτή την υπηρεσία ολοκλήρωσης του έργου του Πατέρα μου και δεν θα εγκαταλείψω το κοπάδι το οποίο ο Πατέρας εμπιστεύθηκε στη φύλαξή μου.		165:2.8 (1819.4) “But I also am the true shepherd who is willing even to lay down his life for the sheep. The thief breaks into the fold only to steal, and to kill, and to destroy; but I have come that you all may have life and have it more abundantly. He who is a hireling, when danger arises, will flee and allow the sheep to be scattered and destroyed; but the true shepherd will not flee when the wolf comes; he will protect his flock and, if necessary, lay down his life for his sheep. Verily, verily, I say to you, friends and enemies, I am the true shepherd; I know my own and my own know me. I will not flee in the face of danger. I will finish this service of the completion of my Father’s will, and I will not forsake the flock which the Father has intrusted to my keeping.
165:2.9 (1819.5) Έχω όμως πολλά άλλα πρόβατα όχι από αυτό το κοπάδι, και τα λόγια αυτά είναι αληθινά όχι μόνο για τον κόσμο τούτο. Αυτά τα άλλα πρόβατα ακούνε επίσης και αναγνωρίζουν τη φωνή μου και έχω υποσχεθεί στον Πατέρα ότι όλα θα συγκεντρωθούν σ’ ένα κοπάδι, την αδελφότητα των γιων του Θεού. Και τότε όλοι σας θα αναγνωρίσετε τη φωνή του ενός βοσκού, του αληθινού βοσκού και όλοι θα παραδεχθείτε την πατρότητα του Θεού.		165:2.9 (1819.5) “But I have many other sheep not of this fold, and these words are true not only of this world. These other sheep also hear and know my voice, and I have promised the Father that they shall all be brought into one fold, one brotherhood of the sons of God. And then shall you all know the voice of one shepherd, the true shepherd, and shall all acknowledge the fatherhood of God.
165:2.10 (1819.6) Και θα μάθετε έτσι γιατί με αγαπάει ο Πατέρας και έχει θέσει όλα τα κοπάδια του στην κυριότητα αυτή των χειρών μου, για φύλαξη. Είναι επειδή ο Πατέρας γνωρίζει ότι δεν θα διστάσω στην ασφαλή φύλαξη του κοπαδιού, ότι δεν θα εγκαταλείψω τα πρόβατά μου, και πως, αν χρειαστεί, δεν θα διστάσω να θυσιάσω τη ζωή μου στην υπηρεσία των πολυποίκιλων κοπαδιών του. Προσέξτε, όμως, αν θυσιάσω τη ζωή μου, θα την ξαναπάρω πίσω. Κανένας άνθρωπος ούτε κανένα άλλο πλάσμα δεν μπορεί να μου αφαιρέσει τη ζωή. Έχω το δικαίωμα και τη δύναμη να θυσιάσω τη ζωή μου, και έχω την ίδια δύναμη και δικαίωμα να την πάρω πάλι πίσω. Δεν μπορείτε να το καταλάβετε αυτό, αλλά έχω λάβει αυτή την εξουσία από τον Πατέρα μου, ακόμα και πριν τη δημιουργία του κόσμου αυτού».		165:2.10 (1819.6) “And so shall you know why the Father loves me and has put all of his flocks in this domain in my hands for keeping; it is because the Father knows that I will not falter in the safeguarding of the sheepfold, that I will not desert my sheep, and that, if it shall be required, I will not hesitate to lay down my life in the service of his manifold flocks. But, mind you, if I lay down my life, I will take it up again. No man nor any other creature can take away my life. I have the right and the power to lay down my life, and I have the same power and right to take it up again. You cannot understand this, but I received such authority from my Father even before this world was.”
165:2.11 (1819.7) Όταν άκουσαν αυτά τα λόγια, οι απόστολοί του μπερδεύτηκαν, οι μαθητές του έμειναν έκπληκτοι, ενώ οι Φαρισαίοι από την Ιερουσαλήμ και τα πέριξ, αναχώρησαν μέσα στη νύχτα λέγοντας: «Είτε είναι τρελός, ή έχει δαιμόνιο». Όμως μερικοί από τους δασκάλους της Ιερουσαλήμ είπαν: «Μιλάει σαν κάποιος που έχει εξουσία, ποιος είδε άλλωστε κάποιον να έχει δαιμόνιο και να ανοίγει τα μάτια ενός ανθρώπου που γεννήθηκε τυφλός και να κάνει όλα τα υπέροχα πράγματα που αυτός ο άνθρωπος κάνει;».		165:2.11 (1819.7) When they heard these words, his apostles were confused, his disciples were amazed, while the Pharisees from Jerusalem and around about went out into the night, saying, “He is either mad or has a devil.” But even some of the Jerusalem teachers said: “He speaks like one having authority; besides, who ever saw one having a devil open the eyes of a man born blind and do all of the wonderful things which this man has done?”
165:2.12 (1819.8) Την επαύριον, οι μισοί περίπου από τους Ιουδαίους αυτούς δασκάλους ομολόγησαν την πίστη τους στον Ιησού, και οι άλλοι μισοί γύρισαν με φόβο στην Ιερουσαλήμ και στα σπίτια τους.		165:2.12 (1819.8) On the morrow about half of these Jewish teachers professed belief in Jesus, and the other half in dismay returned to Jerusalem and their homes.
3. Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΛΛΑ ^top		3. Sabbath Sermon at Pella ^top
165:3.1 (1819.9) Στα τέλη Ιανουαρίου, το Σάββατο το απόγευμα, τα πλήθη αριθμούσαν σχεδόν τρεις χιλιάδες. Το Σάββατο 28 Ιανουαρίου, ο Ιησούς έβγαλε μιαν αξιομνημόνευτη ομιλία πάνω στην «Εμπιστοσύνη και Πνευματική Προετοιμασία». Μετά από προκαταρκτικά σχόλια από τον Σίμωνα Πέτρο, ο Κύριος είπε:		165:3.1 (1819.9) By the end of January the Sabbath-afternoon multitudes numbered almost three thousand. On Saturday, January 28, Jesus preached the memorable sermon on “Trust and Spiritual Preparedness.” After preliminary remarks by Simon Peter, the Master said:
165:3.2 (1820.1) «Αυτό που πολλές φορές έχω πει στους αποστόλους μου και στους μαθητές μου, δηλώνω τώρα σ’ αυτό το πλήθος: Να προσέχετε τη μαγιά των Φαρισαίων που είναι η υποκρισία, γεννημένη από την προκατάληψη και θρεμμένη από τα δεσμά της παράδοσης, αν και πολλοί από τους Φαρισαίους είναι τίμιοι και μερικοί εξ αυτών διαμένουν εδώ σαν μαθητές μου. Χωρίς καθυστέρηση όλοι σας θα κατανοήσετε τη διδασκαλία μου, γιατί δεν υπάρχει τίποτε κρυμμένο σήμερα, που δεν θα αποκαλυφθεί. Αυτό που σήμερα είναι κρυμμένο από σας, θα φανερωθεί όταν ο Γιος του Ανθρώπου ολοκληρώσει την αποστολή του στη γη σαν θνητός.		165:3.2 (1820.1) “What I have many times said to my apostles and to my disciples, I now declare to this multitude: Beware of the leaven of the Pharisees which is hypocrisy, born of prejudice and nurtured in traditional bondage, albeit many of these Pharisees are honest of heart and some of them abide here as my disciples. Presently all of you shall understand my teaching, for there is nothing now covered that shall not be revealed. That which is now hid from you shall all be made known when the Son of Man has completed his mission on earth and in the flesh.
165:3.3 (1820.2) Σύντομα, πολύ σύντομα, οι υποθέσεις που τώρα οι εχθροί μας σχεδιάζουν με μυστικότητα στα σκοτεινά, θα έρθουν στο φως και θα αναγγελθούν από τις ταράτσες των σπιτιών. Σας λέγω, όμως, φίλοι μου, αν και ζητούν να καταστρέψουν τον Γιο του Ανθρώπου, μη τους φοβάσθε. Μη φοβάστε εκείνους που, αν και μπορούν να σκοτώσουν το σώμα, έπειτα απ’ αυτό δεν έχουν πλέον εξουσία πάνω σας. Σας υποδεικνύω να μην φοβάστε κανέναν, στον ουρανό ή στη γη, αλλά να χαίρεστε που γνωρίζετε Εκείνον που έχει τη δύναμη να σας ελευθερώσει από κάθε αδικία και να σας παρουσιάσει άμεμπτους μπροστά στο θρόνο της κρίσης ενός σύμπαντος.		165:3.3 (1820.2) “Soon, very soon, will the things which our enemies now plan in secrecy and in darkness be brought out into the light and be proclaimed from the housetops. But I say to you, my friends, when they seek to destroy the Son of Man, be not afraid of them. Fear not those who, although they may be able to kill the body, after that have no more power over you. I admonish you to fear none, in heaven or on earth, but to rejoice in the knowledge of Him who has power to deliver you from all unrighteousness and to present you blameless before the judgment seat of a universe.
165:3.4 (1820.3) Δεν πωλούνται πέντε σπουργίτια δυο δεκάρες; Κι όμως, αυτά τα πουλιά που πετάνε προς αναζήτηση της τροφής τους, κανένα δεν υπάρχει χωρίς τη θέληση του Πατέρα, την πηγή κάθε ζωής. Οι τρίχες της κεφαλής σας είναι μετρημένες από τους σεραφικούς φύλακες. Και αν όλα αυτά είναι αλήθεια, τότε γιατί να ζείτε με το φόβο των πολλών ασήμαντων πραγμάτων, που παρουσιάζονται στην καθημερινή σας ζωή; Σας λέγω, μην φοβάστε, αξίζετε πολύ περισσότερο από πολλά σπουργίτια.		165:3.4 (1820.3) “Are not five sparrows sold for two pennies? And yet, when these birds flit about in quest of their sustenance, not one of them exists without the knowledge of the Father, the source of all life. To the seraphic guardians the very hairs of your head are numbered. And if all of this is true, why should you live in fear of the many trifles which come up in your daily lives? I say to you: Fear not; you are of much more value than many sparrows.
165:3.5 (1820.4) Όλους εσάς, που είχατε το κουράγιο να ομολογήσετε πίστη στο ευαγγέλιό μου εμπρός στους ανθρώπους, θα σας ομολογήσω ενώπιον των αγγέλων του ουρανού. Αλλά αυτόν που θα αρνηθεί με πονηρία την αλήθεια των διδασκαλιών μου ενώπιον των ανθρώπων, θα τον αρνηθούν οι φύλακες του πεπρωμένου του, ακόμα και μπροστά στους αγγέλους του ουρανού.		165:3.5 (1820.4) “All of you who have had the courage to confess faith in my gospel before men I will presently acknowledge before the angels of heaven; but he who shall knowingly deny the truth of my teachings before men shall be denied by his guardian of destiny even before the angels of heaven.
165:3.6 (1820.5) Πείτε ό,τι θέλετε για το Γιο του Ανθρώπου, θα σας συγχωρεθεί, αλλά αυτός που θα τολμήσει να βλασφημήσει κατά του Θεού δεν θα βρει συγχώρεση. Όταν οι άνθρωποι το παρατραβάνε και με πονηριά αποδίδουν τις πράξεις του Θεού στις δυνάμεις του κακού, αυτοί οι εκ προμελέτης επαναστάτες πολύ δύσκολα θα βρούνε συγχώρεση για τις αμαρτίες τους.		165:3.6 (1820.5) “Say what you will about the Son of Man, and it shall be forgiven you; but he who presumes to blaspheme against God shall hardly find forgiveness. When men go so far as knowingly to ascribe the doings of God to the forces of evil, such deliberate rebels will hardly seek forgiveness for their sins.
165:3.7 (1820.6) Και όταν οι εχθροί μας σας σύρουν μπροστά στους άρχοντες της συναγωγής και μπροστά σε άλλες ανώτατες αρχές, μην ενδιαφερθείτε για τα όσα θα πείτε και μην αγωνιάτε για το πώς να απαντήσετε στις ερωτήσεις τους, γιατί το πνεύμα που κατοικεί μέσα σας, σίγουρα θα σας διδάξει εκείνη τη δύσκολη ώρα, τι να πείτε για τη δόξα του ευαγγελίου της βασιλείας.		165:3.7 (1820.6) “And when our enemies bring you before the rulers of the synagogues and before other high authorities, be not concerned about what you should say and be not anxious as to how you should answer their questions, for the spirit that dwells within you shall certainly teach you in that very hour what you should say in honor of the gospel of the kingdom.
165:3.8 (1820.7) Πόσο καιρό θα μείνετε στην κοιλάδα της τελικής κρίσης; Γιατί αμφιταλαντεύεστε μεταξύ δυο γνωμών; Γιατί θα πρέπει ο Ιουδαίος ή ο εθνικός να διστάζει να δεχτεί τα καλά νέα ότι είναι παιδί του αιώνιου Θεού; Πόσο καιρό θα μας πάρει να σας πείσουμε να εισέλθετε με χαρά στην πνευματική κληρονομιά σας; Ήρθα στον κόσμο για να αποκαλύψω τον Πατέρα σε σας και να σας οδηγήσω στον Πατέρα. Το πρώτο το έκανα, αλλά το τελευταίο δεν μπορώ χωρίς τη συγκατάθεσή σας. Ο Πατέρας δεν αναγκάζει κανένα να εισέλθει στη βασιλεία. Η πρόσκληση υπάρχει και θα υπάρχει για πάντα: οποιοσδήποτε θέλει, ας έρθει και ας γευθεί το νερό της ζωής».		165:3.8 (1820.7) “How long will you tarry in the valley of decision? Why do you halt between two opinions? Why should Jew or gentile hesitate to accept the good news that he is a son of the eternal God? How long will it take us to persuade you to enter joyfully into your spiritual inheritance? I came into this world to reveal the Father to you and to lead you to the Father. The first I have done, but the last I may not do without your consent; the Father never compels any man to enter the kingdom. The invitation ever has been and always will be: Whosoever will, let him come and freely partake of the water of life.”
165:3.9 (1820.8) Όταν ο Ιησούς σταμάτησε να μιλάει, πολλοί προχώρησαν για να βαφτισθούν από τους αποστόλους στον Ιορδάνη ενώ ο ίδιος άκουγε τις ερωτήσεις όσων παρέμειναν κοντά.		165:3.9 (1820.8) When Jesus had finished speaking, many went forth to be baptized by the apostles in the Jordan while he listened to the questions of those who remained.
4. ΔΙΑΝΕΜΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ^top		4. Dividing the Inheritance ^top
165:4.1 (1821.1) Καθώς οι απόστολοι βάφτιζαν πιστούς, ο Κύριος μιλούσε με όσους παρέμειναν. Και κάποιος πλούσιος νέος του είπε: «Κύριε, ο πατέρας μου πέθανε αφήνοντας μεγάλη περιουσία σε μένα και τον αδελφό μου, αλλά ο αδελφός μου αρνείται να μου δώσει ό,τι μου ανήκει. Θα διατάξεις, λοιπόν, τον αδελφό μου να μοιραστεί την κληρονομιά μαζί μου;». Ο Ιησούς αγανάκτησε τρυφερά, που αυτός ο αγαπών την ύλη νεαρός ζήτησε να συζητηθεί μια ερώτηση για επιχειρήσεις. Όμως, συνέχισε, χρησιμοποιώντας την ευκαιρία για τη μετάδοση μιας παρακάτω εκπαίδευσης. Είπε ο Ιησούς: «Νεαρέ, ποιος με έβαλε μοιραστή σας; Από πού εξέλαβες την ιδέα ό,τι μ’ ενδιαφέρουν οι υλιστικές υποθέσεις του κόσμου;». Και μετά, στρεφόμενος προς όλους όσους ήταν γύρω του, είπε: «Προσέξτε πολύ και φυλαχτείτε από την πλεονεξία. Η ζωή ενός ανθρώπου δεν συνίσταται από την αφθονία των πραγμάτων που μπορεί να κατέχει. Η ευτυχία δεν προέρχεται από τη δύναμη του πλούτου, και η χαρά δεν πηγάζει από τα πλούτη. Ο πλούτος αυτός καθαυτός, δεν είναι κατάρα, αλλά η αγάπη για τα πλούτη πολλές φορές οδηγεί σε τέτοια αφοσίωση σε εγκόσμια πράγματα ώστε η ψυχή είναι τυφλή για τα όμορφα θέλγητρα της πνευματικής πραγματικότητας της βασιλείας του Θεού στη γη και για τις χαρές της αιώνιας ζωής στον ουρανό.		165:4.1 (1821.1) As the apostles baptized believers, the Master talked with those who tarried. And a certain young man said to him: “Master, my father died leaving much property to me and my brother, but my brother refuses to give me that which is my own. Will you, then, bid my brother divide this inheritance with me?” Jesus was mildly indignant that this material-minded youth should bring up for discussion such a question of business; but he proceeded to use the occasion for the impartation of further instruction. Said Jesus: “Man, who made me a divider over you? Where did you get the idea that I give attention to the material affairs of this world?” And then, turning to all who were about him, he said: “Take heed and keep yourselves free from covetousness; a man’s life consists not in the abundance of the things which he may possess. Happiness comes not from the power of wealth, and joy springs not from riches. Wealth, in itself, is not a curse, but the love of riches many times leads to such devotion to the things of this world that the soul becomes blinded to the beautiful attractions of the spiritual realities of the kingdom of God on earth and to the joys of eternal life in heaven.
165:4.2 (1821.2) Θα σας πω την ιστορία κάποιου πλουσίου του οποίου τα χωράφια έφεραν μεγάλη σοδειά. Και όταν πλούτισε πάρα πολύ, άρχισε να σκέπτεται μέσα του, λέγοντας: ‘Τι θα κάνω με όλα τα πλούτη μου; τώρα έχω τόσα πολλά που δεν έχω μέρος για να φυλάξω τ’ αγαθά μου’. Και αφού συλλογίστηκε πάνω στο πρόβλημά του, είπε: ‘Αυτό θα κάνω. Θα κατεδαφίσω τις αποθήκες μου και θα κτίσω μεγαλύτερες και έτσι θα έχω άφθονο χώρο στον οποίο θα φυλάξω τους καρπούς και τα γεννήματά μου. Μετά μπορώ να πω στην ψυχή μου, ψυχή έχεις πολλά αγαθά , για πολλά χρόνια, αναπαύου, φάγε, πιες και ευφραίνου, γιατί είσαι πλούσια σε αγαθά’.		165:4.2 (1821.2) “Let me tell you a story of a certain rich man whose ground brought forth plentifully; and when he had become very rich, he began to reason with himself, saying: ‘What shall I do with all my riches? I now have so much that I have no place to store my wealth.’ And when he had meditated on his problem, he said: ‘This I will do; I will pull down my barns and build greater ones, and thus will I have abundant room in which to store my fruits and my goods. Then can I say to my soul, soul, you have much wealth laid up for many years; take now your ease; eat, drink, and be merry, for you are rich and increased in goods.’
165:4.3 (1821.3) Ο πλούσιος όμως αυτός, ήταν και άφρονας. Προετοιμάζοντας τα υλικά αγαθά του μυαλού του και του σώματός του, λησμόνησε να αποθηκεύσει θησαυρούς στον ουρανό για την ικανοποίηση του πνεύματος και για τη σωτηρία της ψυχής. Ακόμα κι έτσι λοιπόν, δεν πρόλαβε να γευθεί την ικανοποίηση καταναλώνοντας τον αποθησαυρισμένο πλούτο του, γιατί εκείνη την ίδια νύχτα του ζήτησαν την ψυχή του. Εκείνη τη νύχτα ήρθαν ληστές και αφού εισέβαλλαν στο σπίτι του και τον σκότωσαν, λεηλάτησαν τις αποθήκες του, και έκαψαν ό,τι απέμεινε. Και για την περιουσία που γλίτωσε από τα χέρια των ληστών, οι κληρονόμοι του άρχισαν να τσακώνονται μεταξύ τους. Ο άνδρας αυτός είχε αποθηκεύσει θησαυρούς για τον εαυτό του στη γη, αλλά δεν ήταν πλούσιος ως προς τον Θεόν».		165:4.3 (1821.3) “But this rich man was also foolish. In providing for the material requirements of his mind and body, he had failed to lay up treasures in heaven for the satisfaction of the spirit and for the salvation of the soul. And even then he was not to enjoy the pleasure of consuming his hoarded wealth, for that very night was his soul required of him. That night there came the brigands who broke into his house to kill him, and after they had plundered his barns, they burned that which remained. And for the property which escaped the robbers his heirs fell to fighting among themselves. This man laid up treasures for himself on earth, but he was not rich toward God.”
165:4.4 (1821.4) Ο Ιησούς ασχολήθηκε με αυτό τον τρόπο με τον νεαρό και την κληρονομιά του, επειδή γνώριζε ότι βασανιζόταν από απληστία. Αν δεν ήταν αυτή η υπόθεση, ο Κύριος ποτέ δεν θα είχε ανακατευθεί, γιατί δεν επενέβαινε ποτέ στις εγκόσμιες υποθέσεις, ούτε και των αποστόλων του, πολύ λιγότερο των μαθητών του.		165:4.4 (1821.4) Jesus thus dealt with the young man and his inheritance because he knew that his trouble was covetousness. Even if this had not been the case, the Master would not have interfered, for he never meddled with the temporal affairs of even his apostles, much less his disciples.
165:4.5 (1821.5) Όταν ο Ιησούς τέλειωσε την ιστορία του, κάποιος άλλος σηκώθηκε και τον ρώτησε: «Κύριε, γνωρίζω ότι οι απόστολοί σου πούλησαν όλη τη γήινη περιουσία τους για να σε ακολουθήσουν, και πως έχουν όλα τα πράγματα από κοινού, όπως κάνουν οι Εσσαίοι, θα ζητήσεις και από μας που είμαστε μαθητές σου να κάνουμε το ίδιο; Είναι αμαρτία να κατέχει κανείς πλούτο με έντιμο τρόπο;». Και ο Ιησούς αποκρίθηκε στην ερώτησή του: «Φίλε μου, δεν είναι αμαρτία να έχεις πλούτο αποκτημένο με έντιμο τρόπο, είναι όμως αμαρτία αν μετατρέπεις τον πλούτο των υλικών αγαθών σε θησαυρούς που θα απορροφήσουν το ενδιαφέρον σου και θα σε εκτρέψουν από την αφοσίωσή σου στις πνευματικές επιδιώξεις της βασιλείας. Δεν υπάρχει αμαρτία από την ιδιοκτησία έντιμης περιουσίας στη γη αν ο θησαυρός σας είναι στον ουρανό, γιατί, εκεί που είναι ο θησαυρός σας, εκει πέρα βρίσκεται και η καρδιά σας. Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ του πλούτου που οδηγεί στην απληστία και τον εγωισμό, και εκείνου που κατέχεται και ξοδεύεται μέσα στο πνεύμα της υπεύθυνης διαχείρισης από εκείνους που έχουν μιαν αφθονία των αγαθών του κόσμου τούτου, και οι οποίοι απλόχερα συνεισφέρουν στη συντήρηση εκείνων που έχουν αφιερώσει όλη την ενέργειά τους για το έργο της βασιλείας. Πολλοί από σας που είστε εδώ και χωρίς χρήματα, τρέφεστε και κατοικείτε σ’ εκείνη εκεί την κατασκήνωση επειδή πλούσιοι άνδρες και γυναίκες, με φιλελεύθερο πνεύμα, έχουν δώσει κεφάλαια στον οικοδεσπότη σας, το Δαυίδ Ζεβεδαίο, για τους σκοπούς αυτούς.		165:4.5 (1821.5) When Jesus had finished his story, another man rose up and asked him: “Master, I know that your apostles have sold all their earthly possessions to follow you, and that they have all things in common as do the Essenes, but would you have all of us who are your disciples do likewise? Is it a sin to possess honest wealth?” And Jesus replied to this question: “My friend, it is not a sin to have honorable wealth; but it is a sin if you convert the wealth of material possessions into treasures which may absorb your interests and divert your affections from devotion to the spiritual pursuits of the kingdom. There is no sin in having honest possessions on earth provided your treasure is in heaven, for where your treasure is there will your heart be also. There is a great difference between wealth which leads to covetousness and selfishness and that which is held and dispensed in the spirit of stewardship by those who have an abundance of this world’s goods, and who so bountifully contribute to the support of those who devote all their energies to the work of the kingdom. Many of you who are here and without money are fed and lodged in yonder tented city because liberal men and women of means have given funds to your host, David Zebedee, for such purposes.
165:4.6 (1822.1) Μην λησμονείτε ποτέ όμως, ότι τελικά, ο πλούτος είναι αφόρητος. Η αγάπη για τα πλούτη πολύ συχνά αμαυρίζει ακόμα και καταστρέφει το πνευματικό όραμα. Μην παραλείψετε να αναγνωρίσετε τον κίνδυνο να γίνει ο πλούτος όχι ο υπηρέτης σας, αλλά ο κύριός σας.		165:4.6 (1822.1) “But never forget that, after all, wealth is unenduring. The love of riches all too often obscures and even destroys the spiritual vision. Fail not to recognize the danger of wealth’s becoming, not your servant, but your master.”
165:4.7 (1822.2) Ο Ιησούς δεν δίδαξε ούτε ενεθάρρυνε την απρονοησία, την οκνηρία, την αδιαφορία των ανθρώπων για την παροχή των αναγκαίων υλικών προς τις οικογένειές τους, ή την εξάρτηση από την ελεημοσύνη. Δίδαξε όμως ότι τα υλικά και τα εγκόσμια πρέπει να είναι υποδεέστερα της ευημερίας της ψυχής και της προόδου της πνευματικής φύσης στη βασιλεία των ουρανών.		165:4.7 (1822.2) Jesus did not teach nor countenance improvidence, idleness, indifference to providing the physical necessities for one’s family, or dependence upon alms. But he did teach that the material and temporal must be subordinated to the welfare of the soul and the progress of the spiritual nature in the kingdom of heaven.
165:4.8 (1822.3) Μετά, καθώς ο κόσμος κατέβαινε προς το ποτάμι, για να παρευρεθεί στη βάφτιση, ο πρώτος άνδρας πλησίασε τον Ιησού ιδιαιτέρως και τον ρώτησε για την κληρονομιά του, καθώς είχε πιστέψει ότι ο Ιησούς του είχε μιλήσει με σκληρό τρόπο. Και όταν ο Ιησούς τον ξανάκουσε, του απάντησε: «Γιε μου, γιατί χάνεις την ευκαιρία να τραφείς με το ψωμί της ζωής, μια μέρα σαν κι αυτή, για να εντρυφήσεις στην άπληστη διάθεσή σου; Δεν γνωρίζεις ότι οι Ιουδαϊκοί νόμοι περί κληρονομιάς θα τα διευθετήσουν όλα με δικαιοσύνη, αν πας με το παράπονό σου στο δικαστήριο της συναγωγής; Δεν διάβασες τις Γραφές: ‘Υπάρχει αυτός που γίνεται πλούσιος με επιφυλακτικότητά και με πολλή στενοχώρια, και αυτό θα είναι το μερίδιο της ανταμοιβής του: Αντίθετα από όσα λέγει, εγώ βρήκα ανάπαυση και τώρα θα μπορεί να τρώγει συνεχώς από τα αγαθά μου, αν και δεν γνωρίζει πότε θα έρθει η ώρα του και πως πρέπει να αφήσει όλα αυτά τα πράγματα σε άλλους, όταν πεθάνει’. Δεν διάβασες την εντολή: ‘Μην επιθυμήσεις τα αγαθά του άλλου’. Και πάλι, ‘Έφαγαν και γέμισαν το στομάχι τους και χόντρυναν, και μετά στράφηκαν σε άλλους θεούς’. Διάβασες στους Ψαλμούς ότι ‘ο Κύριος αποστρέφεται τον άπληστο’ και ότι ‘το λίγο που έχει ένας δίκαιος, είναι καλύτερο από τα πλούτη πολλών αμαρτωλών’. ‘Αν τα πλούτη σου αυξάνουν, μην βάλεις την καρδιά σου πάνω τους’. Διάβασες εκεί που ο Ιερεμίας είπε, ‘Μην αφήσετε τον πλούσιο να δοξάσει τα πλούτη του’, και ο Ιεζεκιήλ μίλησε την αλήθεια όταν είπε, ‘Με τα στόματά τους φανερώνουν αγάπη, αλλά με τις καρδιές τους βρίσκονται πάνω στα εγωιστικά κέρδη τους’».		165:4.8 (1822.3) Then, as the people went down by the river to witness the baptizing, the first man came privately to Jesus about his inheritance inasmuch as he thought Jesus had dealt harshly with him; and when the Master had again heard him, he replied: “My son, why do you miss the opportunity to feed upon the bread of life on a day like this in order to indulge your covetous disposition? Do you not know that the Jewish laws of inheritance will be justly administered if you will go with your complaint to the court of the synagogue? Can you not see that my work has to do with making sure that you know about your heavenly inheritance? Have you not read the Scripture: ‘There is he who waxes rich by his wariness and much pinching, and this is the portion of his reward: Whereas he says, I have found rest and now shall be able to eat continually of my goods, yet he knows not what time shall bring upon him, and also that he must leave all these things to others when he dies.’ Have you not read the commandment: ‘You shall not covet.’ And again, ‘They have eaten and filled themselves and waxed fat, and then did they turn to other gods.’ Have you read in the Psalms that ‘the Lord abhors the covetous,’ and that ‘the little a righteous man has is better than the riches of many wicked.’ ‘If riches increase, set not your heart upon them.’ Have you read where Jeremiah said, ‘Let not the rich man glory in his riches’; and Ezekiel spoke truth when he said, ‘With their mouths they make a show of love, but their hearts are set upon their own selfish gain.’”
165:4.9 (1822.4) Ο Ιησούς αποχαιρέτησε το νέο λέγοντάς του, «Γιε μου, τι θα σε ωφελήσει αν κερδίσεις τον κόσμο όλο και χάσεις την ψυχή σου;».		165:4.9 (1822.4) Jesus sent the young man away, saying to him, “My son, what shall it profit you if you gain the whole world and lose your own soul?”
165:4.10 (1822.5) Σε κάποιον άλλο που στεκόταν δίπλα και ρώτησε τον Ιησού πώς θα τον βοηθούσε ο πλούτος την ημέρα της κρίσεως, απάντησε: «Δεν ήρθα για να κρίνω ούτε τον πλούσιο ούτε τον φτωχό, αλλά θα κριθούν οι ζωές που ζούνε οι άνθρωποι. Για ό,τι άλλο αφορά τον πλούτο κατά την ημέρα της κρίσεως, τουλάχιστον τρεις ερωτήσεις πρέπει να απαντηθούν από όλους που κατείχαν μεγάλα πλούτη, και αυτές οι ερωτήσεις είναι:		165:4.10 (1822.5) To another standing near by who asked Jesus how the wealthy would stand in the day of judgment, he replied: “I have come to judge neither the rich nor the poor, but the lives men live will sit in judgment on all. Whatever else may concern the wealthy in the judgment, at least three questions must be answered by all who acquire great wealth, and these questions are:
165:4.11 (1822.6) 1. Πόσο πλούτο συγκέντρωσες;		165:4.11 (1822.6) “1. How much wealth did you accumulate?
165:4.12 (1822.7) 2. Πώς απέκτησες αυτό τον πλούτο;		165:4.12 (1822.7) “2. How did you get this wealth?
165:4.13 (1822.8) 3. Πώς χρησιμοποίησες τον πλούτο σου;		165:4.13 (1822.8) “3. How did you use your wealth?”
165:4.14 (1822.9) Ύστερα ο Ιησούς πήγε στη σκηνή του για να ξεκουραστεί λίγο πριν από το βραδινό φαγητό. Όταν οι απόστολοι τελείωσαν με τις βαφτίσεις, ήρθαν κι αυτοί και θα συζητούσαν μαζί του για τον πλούτο στη γη και το θησαυρό στον ουρανό, αλλά είχε αποκοιμηθεί.		165:4.14 (1822.9) Then Jesus went into his tent to rest for a while before the evening meal. When the apostles had finished with the baptizing, they came also and would have talked with him about wealth on earth and treasure in heaven, but he was asleep.
5. ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ^top		5. Talks to the Apostles on Wealth ^top
165:5.1 (1823.1) Εκείνο το βράδυ μετά το δείπνο, όταν ο Ιησούς και οι δώδεκα συγκεντρώθηκαν για την ημερήσια συζήτησή τους, ο Ανδρέας ρώτησε: «Κύριε, ενόσω βαφτίζαμε τους πιστούς, είπες πολλές κουβέντες με το πλήθος που καθυστέρησε, τις οποίες δεν ακούσαμε. Θα ήθελες να επαναλάβεις τα λόγια αυτά για το καλό μας;». Και σε απάντηση στο αίτημα του Ανδρέα ο Ιησούς είπε:		165:5.1 (1823.1) That evening after supper, when Jesus and the twelve gathered together for their daily conference, Andrew asked: “Master, while we were baptizing the believers, you spoke many words to the lingering multitude which we did not hear. Would you be willing to repeat these words for our benefit?” And in response to Andrew’s request, Jesus said:
165:5.2 (1823.2) «Ναι, Ανδρέα, θα σας μιλήσω για τα θέματα αυτά του πλούτου και της αυτοσυντήρησης, αλλά τα λόγια μου σε σας, τους αποστόλους, θα είναι κατά τι διαφορετικά από εκείνα που είπα στους μαθητές μου και στο πλήθος αφού εσείς εγκαταλείψατε τα πάντα, όχι μόνο για να με ακολουθήσετε, αλλά για να χειροτονηθείτε πρεσβευτές της βασιλείας. Ήδη έχετε αρκετά χρόνια εμπειρίας, και γνωρίζετε ότι ο Πατέρας του οποίου το βασίλειο διακηρύσσετε δεν θα σας εγκαταλείψει. Έχετε αφιερώσει τις ζωές σας στην υπηρεσία της βασιλείας. Επομένως μην αγωνιάτε και μην ανησυχείτε για τα πράγματα της γήινης ζωής, τι θα φάτε, ούτε για το σώμα σας, τι θα φορέσετε. Η ευημερία της ψυχής είναι περισσότερο από τροφή και ποτό. Η πρόοδος του πνεύματος είναι μακρύτερα από τις ανάγκες ένδυσης. Όταν μπαίνετε στον πειρασμό και αμφιβάλετε για την εξασφάλιση του ψωμιού, αναλογισθείτε τα κοράκια. Δεν σπέρνουν ούτε θερίζουν, δεν έχουν κελάρι ούτε αποθήκες, αλλά ο Πατέρας προμηθεύει τροφή για καθένα από αυτά που την αναζητούν. Πόση μεγαλύτερη αξία έχετε εσείς από πολλά πουλιά! Εξάλλου, όλη η ανησυχία ή η αμφιβολίες σας δεν μπορούν να κάνουν τίποτε για να σας εφοδιάσουν με τα αναγκαία. Ποιος από σας μπορεί με το άγχος να προσθέσει ένα πόντο στο ανάστημά του ή μια μέρα στη ζωή του; Αφού τέτοια ζητήματα δεν είναι στα χέρια σας, γιατί σκέφτεστε με άγχος αυτά τα προβλήματα;		165:5.2 (1823.2) “Yes, Andrew, I will speak to you about these matters of wealth and self-support, but my words to you, the apostles, must be somewhat different from those spoken to the disciples and the multitude since you have forsaken everything, not only to follow me, but to be ordained as ambassadors of the kingdom. Already have you had several years’ experience, and you know that the Father whose kingdom you proclaim will not forsake you. You have dedicated your lives to the ministry of the kingdom; therefore be not anxious or worried about the things of the temporal life, what you shall eat, nor yet for your body, what you shall wear. The welfare of the soul is more than food and drink; the progress in the spirit is far above the need of raiment. When you are tempted to doubt the sureness of your bread, consider the ravens; they sow not neither reap, they have no storehouses or barns, and yet the Father provides food for every one of them that seeks it. And of how much more value are you than many birds! Besides, all of your anxiety or fretting doubts can do nothing to supply your material needs. Which of you by anxiety can add a handbreadth to your stature or a day to your life? Since such matters are not in your hands, why do you give anxious thought to any of these problems?
165:5.3 (1823.3) Παρατηρείστε τα κρίνα πώς αυξάνουν, δεν κοπιάζουν, ούτε γνέθουν, και όμως σας λέγω ότι ούτε ο Σολομών με όλη τη μεγαλοπρέπειά του, δεν ήταν ντυμένος όπως ένα από αυτά. Αν ο Θεός ντύνει τόσο όμορφα το χορτάρι του αγρού, που σήμερα υπάρχει και αύριο κόπτεται και το ρίχνουν στη φωτιά, πόσο περισσότερο θα ντύσει εσάς τους πρεσβευτές της ουράνιας βασιλείας. Ω σεις, ολιγόπιστοι! Όταν αφιερώνετε τους εαυτούς σας στην αναγγελία του ευαγγελίου της βασιλείας, δεν θα πρέπει να έχετε αμφιβολίες σχετικά με τη συντήρησή σας ή των οικογενειών σας που εγκαταλείψατε. Αν εσείς δίνετε τη ζωή σας αληθινά για το ευαγγέλιο, θα ζήσετε από το ευαγγέλιο. Αν είστε μόνο πιστοί μαθητές, πρέπει να κερδίζετε την τροφή σας και να συνεισφέρετε για τη συντήρηση όσων διδάσκουν και κηρύττουν και θεραπεύουν. Αν ανησυχείτε για το τι θα φάτε και τι θα πιείτε, σε τι διαφέρετε από τα έθνη του κόσμου που με τόση φιλεργία αναζητούν τέτοια χρειαζούμενα; Αφοσιωθείτε στο έργο σας, με την πίστη ότι ο Πατέρας και Εγώ γνωρίζουμε ότι χρειάζεστε αυτά τα πράγματα. Σας βεβαιώνω μια για πάντα, ότι, αν αφιερώσετε τις ζωές σας στο έργο της βασιλείας, όλες οι πραγματικές ανάγκες σας θα σας προμηθευτούν. Αναζητείστε τα ανώτερα πράγματα και τα μικρότερα θα βρεθούν εκεί. Ζητείστε για τα ουράνια και τα γήινα θα περικλείονται εκεί. Η σκιά με σιγουριά ακολουθεί την ύπαρξη.		165:5.3 (1823.3) “Consider the lilies, how they grow; they toil not, neither do they spin; yet I say to you, even Solomon in all his glory was not arrayed like one of these. If God so clothes the grass of the field, which is alive today and tomorrow is cut down and cast into the fire, how much more shall he clothe you, the ambassadors of the heavenly kingdom. O you of little faith! When you wholeheartedly devote yourselves to the proclamation of the gospel of the kingdom, you should not be of doubtful minds concerning the support of yourselves or the families you have forsaken. If you give your lives truly to the gospel, you shall live by the gospel. If you are only believing disciples, you must earn your own bread and contribute to the sustenance of all who teach and preach and heal. If you are anxious about your bread and water, wherein are you different from the nations of the world who so diligently seek such necessities? Devote yourselves to your work, believing that both the Father and I know that you have need of all these things. Let me assure you, once and for all, that, if you dedicate your lives to the work of the kingdom, all your real needs shall be supplied. Seek the greater thing, and the lesser will be found therein; ask for the heavenly, and the earthly shall be included. The shadow is certain to follow the substance.
165:5.4 (1823.4) Είστε μόνο μια μικρή ομάδα, αλλά αν έχετε πίστη, αν δεν παραπαίετε με φόβο, σας δηλώνω ότι είναι ευχαρίστηση του Πατέρα μου να σας δώσει τη βασιλεία. Έχετε αποθηκεύσει τους θησαυρούς σας εκεί που τα βαλάντια δεν παλιώνουν, εκεί που κλέφτης δεν μπορεί να ληστεύσει, και όπου ο σκώρος δεν καταστρέφει. Και όπως είπα και στο πλήθος, όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί θα είναι και η καρδιά σας.		165:5.4 (1823.4) “You are only a small group, but if you have faith, if you will not stumble in fear, I declare that it is my Father’s good pleasure to give you this kingdom. You have laid up your treasures where the purse waxes not old, where no thief can despoil, and where no moth can destroy. And as I told the people, where your treasure is, there will your heart be also.
165:5.5 (1824.1) Αλλά για το έργο που βρίσκεται ακριβώς μπροστά μας, και γι’ αυτό που μένει σε σας, μετά που θα πάω στον Πατέρα, θα δοκιμαστείτε σκληρά. Πρέπει όλοι να είστε σε εγρήγορση ενάντια σε κάθε φόβο και αμφιβολία. Καθένας από εσάς, ας ανασκουμπωθεί και ας αφήσει αναμμένες τις λάμπες. Να παραφυλάτε σαν τους ανθρώπους που περιμένουν τον κύριό τους να γυρίσει από τη γιορτή του γάμου, και όταν αυτός έρθει, θα χτυπήσει ώστε να του ανοίξετε γρήγορα. Τέτοιοι άγρυπνοι υπηρέτες είναι ευλογημένοι από τον κύριο που τους βρίσκει πιστούς σε τόσο μεγάλες στιγμές. Μετά ο κύριος θα βάλει τους υπηρέτες του να καθίσουν και αυτός θα τους υπηρετεί. Αλήθεια, αλήθεια, σας λέγω ότι μια κρίση βρίσκεται μπροστά στις ζωές σας και είναι αναγκαίο να προσέχετε και να είστε έτοιμοι.		165:5.5 (1824.1) “But in the work which is just ahead of us, and in that which remains for you after I go to the Father, you will be grievously tried. You must all be on your watch against fear and doubts. Every one of you, gird up the loins of your minds and let your lamps be kept burning. Keep yourselves like men who are watching for their master to return from the marriage feast so that, when he comes and knocks, you may quickly open to him. Such watchful servants are blessed by the master who finds them faithful at such a great moment. Then will the master make his servants sit down while he himself serves them. Verily, verily, I say to you that a crisis is just ahead in your lives, and it behooves you to watch and be ready.
165:5.6 (1824.2) Καλά καταλαβαίνετε ότι κανένας άνθρωπος δεν θα επέτρεπε να γίνει διάρρηξη στο σπίτι του, αν γνώριζε πότε θα ερχόταν ο κλέφτης. Να επιτηρείτε κι εσείς, γιατί την ώρα που δεν περιμένετε και με τρόπο που δεν σκέφτεστε, θα αναχωρήσει ο Γιος του Ανθρώπου».		165:5.6 (1824.2) “You well understand that no man would suffer his house to be broken into if he knew what hour the thief was to come. Be you also on watch for yourselves, for in an hour that you least suspect and in a manner you think not, shall the Son of Man depart.”
165:5.7 (1824.3) Για μερικά λεπτά οι δώδεκα κάθισαν σιωπηλοί. Μερικές από τις προειδοποιήσεις αυτές τις είχαν ακούσει και πρωτύτερα, αλλά όχι με τον τρόπο που παρουσιάστηκαν σε αυτούς τώρα.		165:5.7 (1824.3) For some minutes the twelve sat in silence. Some of these warnings they had heard before but not in the setting presented to them at this time.
6. ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΠΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ^top		6. Answer to Peter’s Question ^top
165:6.1 (1824.4) Καθώς ήσαν σκεφτικοί, ο Σίμων Πέτρος ρώτησε: «Αυτή η παραβολή είναι για μας, τους αποστόλους σου, ή για όλους τους μαθητές σου;». Και ο Ιησούς αποκρίθηκε:		165:6.1 (1824.4) As they sat thinking, Simon Peter asked: “Do you speak this parable to us, your apostles, or is it for all the disciples?” And Jesus answered:
165:6.2 (1824.5) «Την ώρα της δοκιμασίας, η ψυχή του ανθρώπου αποκαλύπτεται. Η δοκιμασία αποκαλύπτει αυτό που πραγματικά είναι στην καρδιά. Όταν ο υπηρέτης δοκιμάζεται και αποδεικνύεται πιστός, τότε μπορεί ο αφέντης του σπιτιού να βάλει αυτό τον υπηρέτη να προσέχει το σπιτικό του και με σιγουριά εμπιστεύεται αυτό τον πιστό διαχειριστή να θρέψει και να μεγαλώσει τα παιδιά του. Παρόμοια, κι εγώ, θα γνωρίζω ποιος μπορεί να είναι έμπιστος για την ευημερία των παιδιών μου, όταν εγώ θα επιστρέψω στον Πατέρα. Όπως ο αφέντης του σπιτικού θα βάλει τον σωστό και δοκιμασμένο υπηρέτη στις υποθέσεις της οικογενείας του έτσι κι εγώ θα υψώσω εκείνους που θα υποφέρουν τις δοκιμασίες αυτής της ώρας για τις υποθέσεις της βασιλείας μου.		165:6.2 (1824.5) “In the time of testing, a man’s soul is revealed; trial discloses what really is in the heart. When the servant is tested and proved, then may the lord of the house set such a servant over his household and safely trust this faithful steward to see that his children are fed and nurtured. Likewise, will I soon know who can be trusted with the welfare of my children when I shall have returned to the Father. As the lord of the household shall set the true and tried servant over the affairs of his family, so will I exalt those who endure the trials of this hour in the affairs of my kingdom.
165:6.3 (1824.6) Αλλά αν ο υπηρέτης είναι νωθρός και αρχίσει να λέει μέσα του, ‘Ο αφέντης μου αργεί να έρθει’. Και αρχίσει να φέρεται άσχημα στους συναδέλφους του υπηρέτες και να τρώει και να πίνει με τους μεθύστακες, τότε ο αφέντης εκείνου του υπηρέτη θα έρθει σε μια ώρα που δεν θα τον περιμένει και, βρίσκοντάς τον άπιστο, θα τον διώξει με δυσμένεια. Επομένως κάνετε καλά να προετοιμάζεστε για την ημέρα εκείνη που θα σας επισκεφθεί ξαφνικά και με απρόσμενο τρόπο. Θυμηθείτε, σας δόθηκαν πολλά. Επομένως και πολλά θα σας ζητηθούν. Φοβερές δοκιμασίες βρίσκονται μπροστά σας. Έχω να βαπτιστώ με ένα βάπτισμα και είμαι σε επιφυλακή μέχρις ότου αυτό ολοκληρωθεί. Να κηρύττετε την ειρήνη στη γη, αλλά η αποστολή μου δεν θα φέρει την ειρήνη στις υποθέσεις των ανθρώπων – όχι για κάποιο χρόνο τουλάχιστον. Διχόνοια θα είναι μόνο το αποτέλεσμα όταν δυο μέλη μιας οικογένειας θα πιστεύουν σε μένα ενώ τρία άλλα θα απορρίπτουν το ευαγγέλιο. Φίλοι, συγγενείς και αγαπημένοι είναι προορισμένοι να χωριστούν μεταξύ τους από το ευαγγέλιο που κηρύσσετε. Αλήθεια, καθένας από τους πιστούς αυτούς θα έχει μεγάλη και διαρκείας ειρήνη στην καρδιά του, αλλά η ειρήνη στη γη δεν θα έρθει μέχρις ότου όλοι πιστέψουν πρόθυμα και εισέλθουν σε αυτή τη μεγαλοπρεπή κληρονομιά της συγγένειας με το Θεό. Παρόλα αυτά, πηγαίνετε σε όλο τον κόσμο αναγγέλλοντας το ευαγγέλιο σε όλα τα έθνη, σε κάθε άνδρα, γυναίκα και παιδί».		165:6.3 (1824.6) “But if the servant is slothful and begins to say in his heart, ‘My master delays his coming,’ and begins to mistreat his fellow servants and to eat and drink with the drunken, then the lord of that servant will come at a time when he looks not for him and, finding him unfaithful, will cast him out in disgrace. Therefore you do well to prepare yourselves for that day when you will be visited suddenly and in an unexpected manner. Remember, much has been given to you; therefore will much be required of you. Fiery trials are drawing near you. I have a baptism to be baptized with, and I am on watch until this is accomplished. You preach peace on earth, but my mission will not bring peace in the material affairs of men—not for a time, at least. Division can only be the result where two members of a family believe in me and three members reject this gospel. Friends, relatives, and loved ones are destined to be set against each other by the gospel you preach. True, each of these believers shall have great and lasting peace in his own heart, but peace on earth will not come until all are willing to believe and enter into their glorious inheritance of sonship with God. Nevertheless, go into all the world proclaiming this gospel to all nations, to every man, woman, and child.”
165:6.4 (1824.7) Και αυτό ήταν το τέλος ενός γεμάτου και πολυάσχολου Σαββάτου. Την επάυριο ο Ιησούς και οι δώδεκα πήγαν στις πόλεις της βόρειας Περαίας να επισκεφθούν τους εβδομήντα, οι οποίοι εργαζόντουσαν σε αυτές τις περιοχές κάτω από την επίβλεψη του Άμπνερ.		165:6.4 (1824.7) And this was the end of a full and busy Sabbath day. On the morrow Jesus and the twelve went into the cities of northern Perea to visit with the seventy, who were working in these regions under Abner’s supervision.