Εγγραφο 178		Paper 178
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ		Last Day at the Camp
178:0.1 (1929.1) Ο Ιησούς σχεδίαζε να περάσει αυτή την Πέμπτη, την τελευταία του ελεύθερη μέρα στην γη σαν θεϊκός Υιός ενσαρκωμένος στην σάρκα, με τους αποστόλους του και μερικούς πιστούς και αφοσιωμένους του μαθητές. Λίγο μετά την ώρα του πρωινού γεύματος εκείνο το όμορφο πρωινό, ο Κύριος τους πήγε σε ένα απομονωμένο μέρος λίγο πάνω από την κατασκήνωση τους και εκεί τους δίδαξε πολλές νέες αλήθειες. Παρόλο που ο Ιησούς έκάνε και άλλες διαλέξεις στους αποστόλους του τις πρώτες βραδινές της ημέρας, εκείνη η κουβέντα τους την Πέμπτη το πρωί ήταν η αποχαιρετιστήρια ομιλία του στην ανάμικτη ομάδα των αποστόλων και των επίλεκτων μαθητών, και Εβραίων και αλλόθρησκων. Οι δώδεκα ήταν όλοι παρόντες εκτός από τον Ιούδα. Ο Πέτρος και αρκετοί από τους αποστόλους του παρατήρησαν την απουσία του, και μερικοί νόμισαν ότι ο Ιησούς τον είχε στείλει στην πόλη να φροντίσει τις λεπτομέρειες για τον επερχόμενο εορτασμό του Πάσχα. Ο Ιούδας δεν γύρισε στην κατασκήνωση μέχρι αργά το απόγευμα, λίγο πριν ο Ιησούς οδηγήσει τους δώδεκα στην Ιερουσαλήμ για να πάρουν μέρος στον Μυστικό Δείπνο.		178:0.1 (1929.1) JESUS planned to spend this Thursday, his last free day on earth as a divine Son incarnated in the flesh, with his apostles and a few loyal and devoted disciples. Soon after the breakfast hour on this beautiful morning, the Master led them to a secluded spot a short distance above their camp and there taught them many new truths. Although Jesus delivered other discourses to the apostles during the early evening hours of the day, this talk of Thursday forenoon was his farewell address to the combined camp group of apostles and chosen disciples, both Jews and gentiles. The twelve were all present save Judas. Peter and several of the apostles remarked about his absence, and some of them thought Jesus had sent him into the city to attend to some matter, probably to arrange the details of their forthcoming celebration of the Passover. Judas did not return to the camp until midafternoon, a short time before Jesus led the twelve into Jerusalem to partake of the Last Supper.
1. ΔΙΑΛΕΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ^top		1. Discourse on Sonship and Citizenship ^top
178:1.1 (1929.2) Ο Ιησούς μίλησε σε περίπου πενήντα από τους έμπιστους οπαδούς του για σχεδόν δύο ώρες και απάντησε σε ένα σωρό ερωτήσεις για την σχέση της βασιλείας των ουρανών με τα βασίλεια αυτού του κόσμου, για την σχέση της ιδιότητας του υιού του Θεού με την ιδιότητα του πολίτη στις γήινες κυβερνήσεις. Αυτή η ομιλία, μαζί με τις απαντήσεις στις ερωτήσεις, μπορεί να συνοψισθεί και να προσαρμοστεί σε σύγχρονη γλώσσα, ως ακολούθως:		178:1.1 (1929.2) Jesus talked to about fifty of his trusted followers for almost two hours and answered a score of questions regarding the relation of the kingdom of heaven to the kingdoms of this world, concerning the relation of sonship with God to citizenship in earthly governments. This discourse, together with his answers to questions, may be summarized and restated in modern language as follows:
178:1.2 (1929.3) Τα βασίλεια αυτού του κόσμου, όντας υλικά, μπορεί να χρειαστεί να χρησιμοποιήσουν σωματική βία για την εκτέλεση των νόμων τους και για την τήρηση της τάξης. Στην βασιλεία των ουρανών οι πραγματικοί πιστοί δεν καταφεύγουν στην χρήση σωματικής βίας. Η βασιλεία των ουρανών, όντας μια πνευματική αδελφότητα των γεννημένων πνευματικά υιών του Θεού, μπορεί ισχύσει μόνο από την δύναμη του πνεύματος. Αυτή η διάκριση διαδικασίας αναφέρεται στις σχέσεις του βασιλείου των πιστών με τα βασίλεια των εγκόσμιων κυβερνήσεων και δεν καταργεί το δικαίωμα των κοινωνικών ομάδων των πιστών να τηρήσουν τάξη στις κοινωνικές τάξεις τους και να επιβάλλουν την πειθαρχία στα ανυπάκουα και ανάξια μέλη.		178:1.2 (1929.3) The kingdoms of this world, being material, may often find it necessary to employ physical force in the execution of their laws and for the maintenance of order. In the kingdom of heaven true believers will not resort to the employment of physical force. The kingdom of heaven, being a spiritual brotherhood of the spirit-born sons of God, may be promulgated only by the power of the spirit. This distinction of procedure refers to the relations of the kingdom of believers to the kingdoms of secular government and does not nullify the right of social groups of believers to maintain order in their ranks and administer discipline upon unruly and unworthy members.
178:1.3 (1929.4) Δεν υπάρχει τίποτα το ασύμβατο ανάμεσα στην ιδιότητα του υιού στο πνευματικό βασίλειο και στην ιδιότητα του πολίτη στις εγκόσμιες ή αστικές κυβερνήσεις. Είναι καθήκον του πιστού να παραδίδει τα του Καίσαρα στον Καίσαρα και τα του Θεού στον Θεό. Δεν υπάρχει καμιά ασυμφωνία ανάμεσα σε αυτές τις δύο απαιτήσεις, αφού η μία είναι υλική και η άλλη πνευματική, εκτός και αν εξελιχθεί ότι ένας Καίσαρας τολμήσει να σφετεριστεί τα προνόμια του Θεού και απαιτήσει να του αποδίδονται πνευματικός σεβασμός και υπέρτατη λατρεία. Σε μια τέτοια περίπτωση εσείς θα λατρεύετε μόνο τον Θεό ενώ θα προσπαθείτε να διαφωτίσετε αυτούς τους παραπλανημένους επίγειους ηγέτες και με αυτό τον τρόπο να τους οδηγήσετε και αυτούς στην αναγνώριση του Πατέρα στον ουρανό. Να μην αποδίδετε πνευματική λατρεία σε γήινους ηγέτες¨ ούτε να χρησιμοποιείτε τις υλικές δυνάμεις των γήινων κυβερνήσεων, των οποίων οι ηγέτες μπορεί κάποια στιγμή να γίνουν πιστοί, για το έργο της προώθησης της αποστολής της πνευματικής βασιλείας.		178:1.3 (1929.4) There is nothing incompatible between sonship in the spiritual kingdom and citizenship in the secular or civil government. It is the believer’s duty to render to Caesar the things which are Caesar’s and to God the things which are God’s. There cannot be any disagreement between these two requirements, the one being material and the other spiritual, unless it should develop that a Caesar presumes to usurp the prerogatives of God and demand that spiritual homage and supreme worship be rendered to him. In such a case you shall worship only God while you seek to enlighten such misguided earthly rulers and in this way lead them also to the recognition of the Father in heaven. You shall not render spiritual worship to earthly rulers; neither should you employ the physical forces of earthly governments, whose rulers may sometime become believers, in the work of furthering the mission of the spiritual kingdom.
178:1.4 (1930.1) Η ιδιότητα του υιού στην βασιλεία, από την πλευρά του προοδεύοντος πολιτισμού, θα πρέπει να σας βοηθά στο να γίνετε οι ιδανικοί πολίτες των βασιλείων αυτού του κόσμου εφόσον η αδελφοσύνη και η υπηρεσία είναι οι θεμέλιοι λίθοι του ευαγγελίου της βασιλείας. Το κάλεσμα αγάπης της πνευματικής βασιλείας θα πρέπει να αποδεικνύει ότι είναι ο αποτελεσματικός εξολοθρευτής την ισχυρή τάση μίσους των άπιστων και πολεμοχαρών πολιτών των γήινων βασιλείων. Αλλά αυτοί οι υλιστές γιοι δεν θα μπορέσουν ποτέ μέσα στο σκοτάδι που βρίσκονται να γνωρίσουν το πνευματικό φως της αλήθειας εκτός και αν πλησιάσετε πολύ κοντά τους με αυτή την ανιδιοτελή κοινωνική υπηρεσία που είναι η φυσιολογική εξέλιξη της σοδειάς των καρπών του πνεύματος στην εμπειρία της ζωής κάθε πιστού ατομικά.		178:1.4 (1930.1) Sonship in the kingdom, from the standpoint of advancing civilization, should assist you in becoming the ideal citizens of the kingdoms of this world since brotherhood and service are the cornerstones of the gospel of the kingdom. The love call of the spiritual kingdom should prove to be the effective destroyer of the hate urge of the unbelieving and war-minded citizens of the earthly kingdoms. But these material-minded sons in darkness will never know of your spiritual light of truth unless you draw very near them with that unselfish social service which is the natural outgrowth of the bearing of the fruits of the spirit in the life experience of each individual believer.
178:1.5 (1930.2) Σαν υλικοί και θνητοί άνθρωποι, είσαστε πραγματικά πολίτες των γήινων βασιλείων, και θα πρέπει να είστε καλοί πολίτες, ακόμα περισσότερο τώρα που έχετε γίνει αναγεννημένοι πνευματικοί υιοί της ουράνιας βασιλείας. Σαν φωτισμένοι από την πίστη και πνευματικά απελευθερωμένοι υιοί της βασιλείας των ουρανών, έχετε να αντιμετωπίσετε μια διπλή ευθύνη καθήκοντος προς τον άνθρωπο και καθήκον προς τον Θεό ενώ με την θέλησή σας θα αναλαμβάνετε μια Τρίτη και ιερή υποχρέωση: την υπηρεσία στην αδελφότητα των πιστών που γνωρίζουν τον Θεό.		178:1.5 (1930.2) As mortal and material men, you are indeed citizens of the earthly kingdoms, and you should be good citizens, all the better for having become reborn spirit sons of the heavenly kingdom. As faith-enlightened and spirit-liberated sons of the kingdom of heaven, you face a double responsibility of duty to man and duty to God while you voluntarily assume a third and sacred obligation: service to the brotherhood of God-knowing believers.
178:1.6 (1930.3) Μπορείτε να μην λατρεύετε τους εγκόσμιους ηγέτες σας, και δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείτε κοσμική δύναμη για την προώθηση της πνευματικής βασιλείας¨ αλλά θα πρέπει να δείχνετε την δίκαιη προσφορά της υπηρεσίας αγάπης στους πιστούς αλλά το ίδιο και στους άπιστους . Στο ευαγγέλιο της βασιλείας διαμένει το Πνεύμα της Αληθείας, και σύντομα θα το παρέχω αφειδώς σε όλη την σάρκα. Οι καρποί του πνεύματος, η ειλικρινής υπηρεσία αγάπης , είναι ο ισχυρός κοινωνικός μοχλός που θα ανυψώσει τις φυλές των ανθρώπων από το σκοτάδι, και αυτό το Πνεύμα της Αληθείας θα γίνει το υπομόχλιο που θα πολλαπλασιάζει την δύναμή σας.		178:1.6 (1930.3) You may not worship your temporal rulers, and you should not employ temporal power in the furtherance of the spiritual kingdom; but you should manifest the righteous ministry of loving service to believers and unbelievers alike. In the gospel of the kingdom there resides the mighty Spirit of Truth, and presently I will pour out this same spirit upon all flesh. The fruits of the spirit, your sincere and loving service, are the mighty social lever to uplift the races of darkness, and this Spirit of Truth will become your power-multiplying fulcrum.
178:1.7 (1930.4) Να δείχνετε σοφία και ευστροφία όταν έχετε να κάνετε με άπιστους αστούς ηγέτες. Με διακριτικότητα να εξαλείφετε τις δευτερεύουσες διαφωνίες και όλες τις ασήμαντες παρεξηγήσεις. Με κάθε δυνατό τρόπο—σε οτιδήποτε μη ισοδύναμο της πνευματικής σας υπακοής στους ηγέτες του σύμπαντος—να προσπαθείτε να ζείτε ειρηνικά με όλους τους ανθρώπους. Να είστε τόσο έξυπνοι όσο τα φίδια αλλά άκακοι σαν τα περιστέρια.		178:1.7 (1930.4) Display wisdom and exhibit sagacity in your dealings with unbelieving civil rulers. By discretion show yourselves to be expert in ironing out minor disagreements and in adjusting trifling misunderstandings. In every possible way—in everything short of your spiritual allegiance to the rulers of the universe—seek to live peaceably with all men. Be you always as wise as serpents but as harmless as doves.
178:1.8 (1930.5) Αφού γίνατε οι πεφωτισμένοι υιοί της βασιλείας, θα πρέπει και να είστε οι καλύτεροι πολίτες των εγκόσμιων κυβερνήσεων¨ έτσι θα πρέπει και οι αρχηγοί των γήινων κυβερνήσεων να γίνουν και οι καλύτεροι κυβερνήτες των αστικών υποθέσεων σαν αποτέλεσμα της πίστης τους στην ουράνια βασιλεία. Αυτή η στάση της ανιδιοτελούς υπηρεσίας προς τον άνθρωπο και της νοήμονος λατρείας του Θεού θα πρέπει να κάνει όλους τους πιστούς της βασιλείας καλύτερους πολίτες του κόσμου, ενώ η στάση της ιδιότητας του έντιμου πολίτη και η ειλικρινής αφοσίωση στα εκάστοτε εγκόσμια καθήκοντα θα πρέπει να βοηθά στο να γίνει ένας τέτοιος πολίτης πιο προσεγγίσιμος από το πνευματικό κάλεσμα για την ιδιότητα του Θεού στην ουράνια βασιλεία.		178:1.8 (1930.5) You should be made all the better citizens of the secular government as a result of becoming enlightened sons of the kingdom; so should the rulers of earthly governments become all the better rulers in civil affairs as a result of believing this gospel of the heavenly kingdom. The attitude of unselfish service of man and intelligent worship of God should make all kingdom believers better world citizens, while the attitude of honest citizenship and sincere devotion to one’s temporal duty should help to make such a citizen the more easily reached by the spirit call to sonship in the heavenly kingdom.
178:1.9 (1930.6) Όσο οι αρχηγοί των επίγειων κυβερνήσεων προσπαθούν να ασκούν την εξουσία των θρησκευτικών δικτατόρων, εσείς που πιστεύετε αυτό το ευαγγέλιο να περιμένετε μόνο προβλήματα, διώξεις, ακόμα και θάνατο. Αλλά αυτό το φως που φέρνετε στον κόσμο, και ακόμα και ο τρόπος που θα υποφέρετε και θα πεθάνετε για αυτό το ευαγγέλιο της βασιλείας , από μόνα τους, θα διαφωτίσουν τελικά όλο τον κόσμο και θα καταλήξουν στον σταδιακό διαχωρισμό πολιτικής και θρησκείας. Η σταθερή διακήρυξη αυτού του ευαγγελίου της βασιλείας κάποια μέρα θα φέρει σε όλα τα έθνη μια νέα απίστευτη απελευθέρωση, νοητική ελευθερία, και θρησκευτική απελευθέρωση.		178:1.9 (1930.6) So long as the rulers of earthly governments seek to exercise the authority of religious dictators, you who believe this gospel can expect only trouble, persecution, and even death. But the very light which you bear to the world, and even the very manner in which you will suffer and die for this gospel of the kingdom, will, in themselves, eventually enlighten the whole world and result in the gradual divorcement of politics and religion. The persistent preaching of this gospel of the kingdom will some day bring to all nations a new and unbelievable liberation, intellectual freedom, and religious liberty.
178:1.10 (1931.1) Κάτω από τις επικείμενες διώξεις από εκείνους που μισούν αυτό το ευαγγέλιο της χαράς και της ελευθερίας, εσείς θα ευτυχείτε και η βασιλεία θα ευδοκιμεί. Αλλά θα κινδυνεύετε πολύ όταν στο μέλλον οι περισσότεροι άνθρωποι θα μιλούν ευνοϊκά για τους πιστούς της βασιλείας και πολλοί σε υψηλές θέσεις θα δέχονται ονομαστικά την ουράνια βασιλεία. Να μάθετε να είστε πιστοί στην βασιλεία ακόμα και σε καιρούς ευημερίας και ειρήνης. Μην βάζετε σε πειρασμό τους αγγέλους που σας επιβλέπουν να σας οδηγήσουν σε τραυματικές εμπειρίες, χρησιμοποιώντας πειθαρχία που θα προέρχεται από αγάπη για σας, για να σώσουν την ψυχή σας που παρασύρεται από τις ευκολίες.		178:1.10 (1931.1) Under the soon-coming persecutions by those who hate this gospel of joy and liberty, you will thrive and the kingdom will prosper. But you will stand in grave danger in subsequent times when most men will speak well of kingdom believers and many in high places nominally accept the gospel of the heavenly kingdom. Learn to be faithful to the kingdom even in times of peace and prosperity. Tempt not the angels of your supervision to lead you in troublous ways as a loving discipline designed to save your ease-drifting souls.
178:1.11 (1931.2) Να θυμάστε ότι έχετε αναλάβει να κηρύσσετε αυτό το ευαγγέλιο της βασιλείας—την υπέρτατη επιθυμία να πράττετε το θέλημα του Πατρός μαζί με την υπέρτατη χαρά της γνώσης της πίστης στην ιδιότητα του υιού του Θεού—και δεν πρέπει να επιτρέψετε σε τίποτα να αποκλίνει την αφοσίωσή σας σε αυτό το ένα καθήκον. Αφήστε όλη την ανθρωπότητα να ωφεληθεί από την πλημμύρισμα της πνευματικής υπηρεσίας αγάπης, της διαφωτιστικής διανοητικής επικοινωνίας, και της εξυψωτικής κοινωνικής προσφοράς¨ αλλά κανένα από αυτά τα ανθρωπιστικά έργα, ούτε όλα μαζί, δεν θα πρέπει να πάρει τη θέση της διακήρυξης του ευαγγελίου. Αυτές οι ισχυρές προσφορές είναι τα κοινωνικά προϊόντα των ακόμα ισχυρότερων και θεσπέσιων λειτουργημάτων και μεταμορφώσεων που σφυρηλατούνται στην καρδιά του πιστού στην βασιλεία, από το ζωντανό Πνεύμα της Αληθείας και από την προσωπική συνειδητοποίηση ότι η πίστη ενός πνευματικά γεννημένου ανθρώπου φέρει την βεβαιότητα της ζώσης αδελφοσύνης με τον αιώνιο Θεό.		178:1.11 (1931.2) Remember that you are commissioned to preach this gospel of the kingdom—the supreme desire to do the Father’s will coupled with the supreme joy of the faith realization of sonship with God—and you must not allow anything to divert your devotion to this one duty. Let all mankind benefit from the overflow of your loving spiritual ministry, enlightening intellectual communion, and uplifting social service; but none of these humanitarian labors, nor all of them, should be permitted to take the place of proclaiming the gospel. These mighty ministrations are the social by-products of the still more mighty and sublime ministrations and transformations wrought in the heart of the kingdom believer by the living Spirit of Truth and by the personal realization that the faith of a spirit-born man confers the assurance of living fellowship with the eternal God.
178:1.12 (1931.3) Δεν πρέπει να προσπαθήσετε να διακηρύξετε την αλήθεια ούτε να εδραιώσετε την ορθότητα χρησιμοποιώντας την δύναμη των αστικών κυβερνήσεων ή με την θέσπιση εγκόσμιων νόμων. Μπορεί πάντα να κοπιάζετε για να πείσετε τον νου των ανθρώπων, αλλά ποτέ δεν πρέπει να τολμήσετε να τους εξαναγκάσετε. Δεν πρέπει να ξεχνάτε τον σπουδαίο νόμο της ανθρώπινης δικαιοσύνης τον οποίο σας δίδαξα σε θετική μορφή: Να φέρεστε στους ανθρώπους, έτσι όπως θα θέλατε να φέρονται και αυτοί σε σας.		178:1.12 (1931.3) You must not seek to promulgate truth nor to establish righteousness by the power of civil governments or by the enaction of secular laws. You may always labor to persuade men’s minds, but you must never dare to compel them. You must not forget the great law of human fairness which I have taught you in positive form: Whatsoever you would that men should do to you, do even so to them.
178:1.13 (1931.4) Όταν ένας πιστός της βασιλείας καλείται να υπηρετήσει την αστική κυβέρνηση, ας προσφέρει την υπηρεσία που προσφέρει ένας εγκόσμιος πολίτης μιας τέτοιας κυβέρνησης, μολονότι αυτός ο πιστός θα πρέπει να επιδείξει στην αστική του υπηρεσία όλα τα συνηθισμένα χαρακτηριστικά της ιδιότητας του πολίτη όπως αυτά έχουν διευρυνθεί από την πνευματική φώτιση της εξευγενιστικής σχέσης του νου του θνητού ανθρώπου με το εσωτερικά διαμένων πνεύμα του αιώνιου Θεού. Αν ο άπιστος επιδείξει καλύτερα προσόντα και είναι ανώτερος αστικός υπηρέτης, τότε θα πρέπει σοβαρά να ψάξετε αν οι ρίζες της αλήθειας στην καρδιά σας δεν έχουν πεθάνει από έλλειψη ζώντων υδάτων συνδυασμένης πνευματικής επικοινωνίας και κοινωνικής προσφοράς. Η συνειδητοποίηση της ιδιότητας του υιού του Θεού θα έπρεπε να επισπεύδει την όλη ζωή υπηρεσίας κάθε άνδρα, γυναίκας, και παιδιού που είναι κάτοχος ενός τέτοιου ερεθίσματος σε όλες τις έμφυτες δυνάμεις μιας ανθρώπινης προσωπικότητας.		178:1.13 (1931.4) When a kingdom believer is called upon to serve the civil government, let him render such service as a temporal citizen of such a government, albeit such a believer should display in his civil service all of the ordinary traits of citizenship as these have been enhanced by the spiritual enlightenment of the ennobling association of the mind of mortal man with the indwelling spirit of the eternal God. If the unbeliever can qualify as a superior civil servant, you should seriously question whether the roots of truth in your heart have not died from the lack of the living waters of combined spiritual communion and social service. The consciousness of sonship with God should quicken the entire life service of every man, woman, and child who has become the possessor of such a mighty stimulus to all the inherent powers of a human personality.
178:1.14 (1931.5) Δεν πρέπει να είστε παθητικοί μυστικιστές, ούτε μουντοί ασκητές¨ δεν θα πρέπει να γίνετε ονειροπόλοι και άσκοπα περιφερόμενοι, που απαθείς πιστεύουν σε μια φανταστική Πρόνοια που θα τους παρέχει ακόμα και τα αναγκαία για το προς το ζην. Πρέπει στις συναλλαγές σας με τους σφάλλοντες θνητούς να είσαστε πραγματικά ευγενικοί και πράοι, να έχετε υπομονή όταν κουβεντιάζετε με τους αδαείς ανθρώπους, και ανεχτικοί στις προκλήσεις ¨ αλλά και θα πρέπει να υπερασπίζεστε με γενναιότητα την δικαιοσύνη, να είστε ισχυροί στην διακήρυξη της αλήθειας, και δυναμικοί στην διακήρυξη αυτού του ευαγγελίου της βασιλείας, ακόμα και μέχρι τα πέρατα της γης.		178:1.14 (1931.5) You are not to be passive mystics or colorless ascetics; you should not become dreamers and drifters, supinely trusting in a fictitious Providence to provide even the necessities of life. You are indeed to be gentle in your dealings with erring mortals, patient in your intercourse with ignorant men, and forbearing under provocation; but you are also to be valiant in defense of righteousness, mighty in the promulgation of truth, and aggressive in the preaching of this gospel of the kingdom, even to the ends of the earth.
178:1.15 (1931.6) Αυτό το ευαγγέλιο της βασιλείας είναι μια ζώσα αλήθεια. Σας έχω πει ότι είναι σαν την μαγιά στο ζυμάρι, σαν τον σπόρο του σιναπιού¨ και τώρα σας δηλώνω ότι είναι σαν το σπέρμα της ζωντανής ύπαρξης, που, από γενιά σε γενιά, ενώ παραμένει το ίδιο ζωντανό σπέρμα, ακούραστα ξεδιπλώνεται σε νέες εκδηλώσεις και αναπτύσσεται αποδεκτά σε κανάλια νέας προσαρμογής στις ειδικές ανάγκες και συνθήκες κάθε διαδοχικής γενιάς. Η αποκάλυψη που σας έκανα είναι μια ζώσα αποκάλυψη, και επιθυμώ να φέρει τους κατάλληλους καρπούς σε κάθε άτομο και σε κάθε γενεά σύμφωνα με τους νόμους της πνευματικής ανάπτυξης, και της προσαρμόσιμης εξέλιξης. Αυτό το ευαγγέλιο από γενεά σε γενεά πρέπει να δείχνει αυξανόμενη ζωτικότητα και να παρουσιάζει μεγαλύτερο βάθος πνευματικής δύναμης. Δεν πρέπει να γίνει μια απλά ιερή ανάμνηση, μια απλή παράδοση για μένα και για την εποχή που ζούμε τώρα.		178:1.15 (1931.6) This gospel of the kingdom is a living truth. I have told you it is like the leaven in the dough, like the grain of mustard seed; and now I declare that it is like the seed of the living being, which, from generation to generation, while it remains the same living seed, unfailingly unfolds itself in new manifestations and grows acceptably in channels of new adaptation to the peculiar needs and conditions of each successive generation. The revelation I have made to you is a living revelation, and I desire that it shall bear appropriate fruits in each individual and in each generation in accordance with the laws of spiritual growth, increase, and adaptative development. From generation to generation this gospel must show increasing vitality and exhibit greater depth of spiritual power. It must not be permitted to become merely a sacred memory, a mere tradition about me and the times in which we now live.
178:1.16 (1932.1) Και μην ξεχνάτε: Δεν έχουμε κάνει καμιά άμεση επίθεση προς τα πρόσωπα ή προς την εξουσία εκείνων που κάθονται στην θέση του Μωυσή¨ τους προσφέραμε μόνο το νέο φως, που αυτοί τόσο σθεναρά απέρριψαν. Τους επιτεθήκαμε μόνο κατηγορώντας την πνευματική τους απιστία προς τις ίδιες της αλήθειες που ισχυρίζονται ότι διδάσκουν και διαφυλάσσουν. Συγκρουστήκαμε με αυτούς τους καθιερωμένους ηγέτες και τους αναγνωρισμένους ηγέτες μόνο όταν παρενέβησαν άμεσα στην διακήρυξη του ευαγγελίου της βασιλείας των υιών των ανθρώπων. Ακόμα και τώρα, δεν είμαστε εμείς που τους επιτιθέμεθα, αλλά αυτοί που ζητάνε την καταστροφή μας. Μην ξεχνάτε ότι είσαστε εξουσιοδοτημένοι να συνεχίσετε να διακηρύσσετε μόνο τα καλά νέα. Να μην επιτεθείτε ενάντια στις παλαιές συνήθειες¨ αλλά με επιδεξιότητα να βάλετε το προζύμι της νέας αλήθειας στην μέση των παλαιών πίστεων. Αφήστε το Πνεύμα της Αληθείας να πράξει το δικό του έργο. Αφήστε τις αντιθέσεις να έρθουν μόνο όταν εκείνοι που απεχθάνονται την αλήθεια τις επιβάλλουν σε σας. Αλλά όταν οι ισχυρογνώμονες άπιστοι σας επιτίθενται, μην διστάζετε να υπερασπίζετε με σθένος την αλήθεια που σας έχει σώσει και ικανοποιήσει.		178:1.16 (1932.1) And forget not: We have made no direct attack upon the persons or upon the authority of those who sit in Moses’ seat; we only offered them the new light, which they have so vigorously rejected. We have assailed them only by the denunciation of their spiritual disloyalty to the very truths which they profess to teach and safeguard. We clashed with these established leaders and recognized rulers only when they threw themselves directly in the way of the preaching of the gospel of the kingdom to the sons of men. And even now, it is not we who assail them, but they who seek our destruction. Do not forget that you are commissioned to go forth preaching only the good news. You are not to attack the old ways; you are skillfully to put the leaven of new truth in the midst of the old beliefs. Let the Spirit of Truth do his own work. Let controversy come only when they who despise the truth force it upon you. But when the willful unbeliever attacks you, do not hesitate to stand in vigorous defense of the truth which has saved and sanctified you.
178:1.17 (1932.2) Σε όλες τις μεταστροφές της ζωής, να θυμάστε πάντα να αγαπάτε αλλήλους. Να μην αντιμάχεστε με τους ανθρώπους, ούτε ακόμα και με τους απίστους. Να δείχνετε έλεος ακόμα και σε αυτούς που σας κακομεταχειρίζονται με μίσος. Να είσαστε υπάκουοι και πιστοί πολίτες, να κρίνετε δίκαια, να είσαστε αξιέπαινοι γείτονες, αφοσιωμένοι συγγενείς, γονείς με κατανόηση, και ειλικρινείς πιστοί στην αδελφοσύνη της βασιλείας του Πατέρα. Και το πνεύμα μου θα βρίσκεται μαζί σας, τώρα και μέχρι το τέλος του κόσμου.		178:1.17 (1932.2) Throughout the vicissitudes of life, remember always to love one another. Do not strive with men, even with unbelievers. Show mercy even to those who despitefully abuse you. Show yourselves to be loyal citizens, upright artisans, praiseworthy neighbors, devoted kinsmen, understanding parents, and sincere believers in the brotherhood of the Father’s kingdom. And my spirit shall be upon you, now and even to the end of the world.
178:1.18 (1932.3) Όταν ο Ιησούς τελείωσε την διδασκαλία του, ήταν σχεδόν μία η ώρα, και αμέσως γύρισαν στην κατασκήνωση, όπου ο Δαβίδ και οι συνεργάτες του τους είχαν ετοιμάσει το μεσημεριανό γεύμα.		178:1.18 (1932.3) When Jesus had concluded his teaching, it was almost one o’clock, and they immediately went back to the camp, where David and his associates had lunch ready for them.
2. ΜΕΤΑ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΟ ΓΕΥΜΑ ^top		2. After the Noontime Meal ^top
178:2.1 (1932.4) Λίγοι από τους ακροατές του Κυρίου μπόρεσαν να κατανοήσουν έστω και ένα μικρό μέρος από την απογευματινή ομιλία του Κυρίου. Από όλους όσους τον άκουσαν, οι Έλληνες κατάλαβαν τα περισσότερα. Ακόμα και οι έντεκα απόστολοι τα είχαν χαμένα από τις νύξεις του για τα μελλοντικά πολιτικά βασίλεια και για τις επόμενες γενιές των πιστών στην βασιλεία. Οι πιο αφοσιωμένοι οπαδοί του Ιησού δεν μπορούσαν να συμβιβάσουν το επικείμενο τέλος του επίγειου έργου του με αυτές τις αναφορές σε ένα ευρύ μέλλον των δραστηριοτήτων του ευαγγελίου. Μερικοί από αυτούς τους Εβραίους πιστούς άρχιζαν να διαισθάνονται ότι θα συνέβαινε η μεγαλύτερη τραγωδία της γης, αλλά δεν μπορούσαν να συμβιβάσουν μια τέτοια επικείμενη καταστροφή ούτε με την αδιάφορη και εύθυμη προσωπική διάθεση ούτε την πρωινή του ομιλία, όπου επανειλημμένα έκανε νύξεις στις μελλοντικές συναλλαγές της ουράνιας βασιλείας, και επεκτάθηκε σε τεράστια χρονικά διαστήματα και περιλάμβανε αναφορές σε πολλά μελλοντικά εγκόσμια βασίλεια στην γη.		178:2.1 (1932.4) Not many of the Master’s hearers were able to take in even a part of his forenoon address. Of all who heard him, the Greeks comprehended most. Even the eleven apostles were bewildered by his allusions to future political kingdoms and to successive generations of kingdom believers. Jesus’ most devoted followers could not reconcile the impending end of his earthly ministry with these references to an extended future of gospel activities. Some of these Jewish believers were beginning to sense that earth’s greatest tragedy was about to take place, but they could not reconcile such an impending disaster with either the Master’s cheerfully indifferent personal attitude or his forenoon discourse, wherein he repeatedly alluded to the future transactions of the heavenly kingdom, extending over vast stretches of time and embracing relations with many and successive temporal kingdoms on earth.
178:2.2 (1932.5) Μέχρι το μεσημέρι εκείνης της μέρας όλοι οι απόστολοι και οι μαθητές είχαν ακούσει για την βιαστική φυγή του Λάζαρου από την Βηθανία. Άρχισαν να νοιώθουν την αποφασιστικότητα των Εβραίων ηγετών να εξολοθρεύσουν τον Ιησού και τις διδασκαλίες του.		178:2.2 (1932.5) By noon of this day all the apostles and disciples had learned about the hasty flight of Lazarus from Bethany. They began to sense the grim determination of the Jewish rulers to exterminate Jesus and his teachings.
178:2.3 (1932.6) Ο Δαβίδ του Ζεβεδαίου, ήταν πλήρως πληροφορημένος για την εξέλιξη του σχεδίου για την σύλληψη και την θανάτωση του Ιησού, από τους μυστικούς του πράκτορες στην Ιερουσαλήμ. Γνώριζε τα πάντα για το ρόλο του Ιούδα σε αυτή την συνωμοσία, αλλά ποτέ δεν αποκάλυψε αυτή του την γνώση στους άλλους αποστόλους ούτε σε κανέναν από τους μαθητές. Λίγο μετά το μεσημεριανό πήρε παράμερα τον Ιησού και, πήρε το θάρρος να τον ρωτήσει, αν ήξερε—αλλά δεν συνέχισε την ερώτησή του. Ο Κύριος, σηκώνοντας το χέρι του, τον σταμάτησε, λέγοντας: «Ναι, Δαβίδ, τα γνωρίζω όλα, και γνωρίζω ότι γνωρίζεις, αλλά φρόντισε να μην το πεις σε κανέναν. Μόνο μην αμφιβάλλεις μέσα στην καρδιά σου ότι το θέλημα του Θεού θα νικήσει στο τέλος.»		178:2.3 (1932.6) David Zebedee, through the work of his secret agents in Jerusalem, was fully advised concerning the progress of the plan to arrest and kill Jesus. He knew all about the part of Judas in this plot, but he never disclosed this knowledge to the other apostles nor to any of the disciples. Shortly after lunch he did lead Jesus aside and, making bold, asked him whether he knew—but he never got further with his question. The Master, holding up his hand, stopped him, saying: “Yes, David, I know all about it, and I know that you know, but see to it that you tell no man. Only doubt not in your own heart that the will of God will prevail in the end.”
178:2.4 (1933.1) Αυτή η συνομιλία με τον Δαβίδ διακόπηκε από την άφιξη ενός αγγελιαφόρου από την Φιλαδέλφεια λέγοντας ότι ο Άμπνερ είχε μάθει για την συνωμοσία να σκοτώσουν τον Ιησού και ρωτούσε αν θα έπρεπε να αναχωρήσει για την Ιερουσαλήμ. Αυτός ο αγγελιαφόρος έτρεξε πάλι για την Φιλαδέλφεια με αυτό το μήνυμα για τον Άμπνερ: Συνέχισε το έργο σου. Αν φύγω από την σάρκα και σας αφήσω, αυτό θα είναι μόνο για να επιστρέψω στο πνεύμα. Δεν θα σας ξεχάσω. Θα είμαι μαζί σας μέχρι το τέλος.»		178:2.4 (1933.1) This conversation with David was interrupted by the arrival of a messenger from Philadelphia bringing word that Abner had heard of the plot to kill Jesus and asking if he should depart for Jerusalem. This runner hastened off for Philadelphia with this word for Abner: “Go on with your work. If I depart from you in the flesh, it is only that I may return in the spirit. I will not forsake you. I will be with you to the end.”
178:2.5 (1933.2) Περίπου εκείνη την ώρα ο Φίλιππος ήρθε στον Κύριο και ρώτησε: «Κύριε, μιας και πλησιάζει η ώρα του Πάσχα, που θα ήθελες να ετοιμάσουμε το γεύμα;» Και όταν ο Κύριος άκουσε το ερώτημα του, απάντησε: «Πήγαινε και φέρε τον Πέτρο και τον Ιωάννη, και θα σας δώσω οδηγίες για το δείπνο που θα φαμε μαζί αυτή την νύχτα. Όσο για το Πάσχα, αυτό θα χρειαστεί να το σκεφτείτε αφού πρώτα θα έχουμε κάνει αυτό.»		178:2.5 (1933.2) About this time Philip came to the Master and asked: “Master, seeing that the time of the Passover draws near, where would you have us prepare to eat it?” And when Jesus heard Philip’s question, he answered: “Go and bring Peter and John, and I will give you directions concerning the supper we will eat together this night. As for the Passover, that you will have to consider after we have first done this.”
178:2.6 (1933.3) Όταν ο Ιούδας άκουσε τον Κύριο μα μιλά με τον Φίλιππο για αυτά τα θέματα πλησίασε για να κρυφακούσει την συνομιλία τους. Αλλά ο Δαβίδ του Ζεβεδαίου, που στεκόταν κοντά, πρόλαβε και απασχόλησε τον Ιούδα σε μια κουβέντα όσο ο Φίλιππος, ο Πέτρος, και ο Ιωάννης πήγαν παράμερα για να μιλήσουν με τον Κύριο.		178:2.6 (1933.3) When Judas heard the Master speaking with Philip about these matters, he drew closer that he might overhear their conversation. But David Zebedee, who was standing near, stepped up and engaged Judas in conversation while Philip, Peter, and John went to one side to talk with the Master.
178:2.7 (1933.4) Είπε ο Ιησούς στους τρεις: «Πηγαίνετε αμέσως στην Ιερουσαλήμ, και μόλις περάσετε την πύλη, θα συναντήσετε έναν άνθρωπο που θα μεταφέρει ένα κανάτι με νερό. Αυτός θα σας μιλήσει, και εσείς να τον ακολουθήσετε. Όταν σας οδηγήσει σε κάποιο σπίτι, μπείτε μέσα και ρωτήστε τον καλό νοικοκύρη εκείνου του σπιτιού, «Που είναι ο ξενώνας όπου πρόκειται να δειπνήσει με τους αποστόλους του;» Και όταν το ρωτήσετε αυτό, αυτός ο νοικοκύρης θα σας δείξει ένα μεγαλύτερο δωμάτιο στον πάνω όροφο επιπλωμένο και έτοιμο για μας.»		178:2.7 (1933.4) Said Jesus to the three: “Go immediately into Jerusalem, and as you enter the gate, you will meet a man bearing a water pitcher. He will speak to you, and then shall you follow him. When he leads you to a certain house, go in after him and ask of the good man of that house, ‘Where is the guest chamber wherein the Master is to eat supper with his apostles?’ And when you have thus inquired, this householder will show you a large upper room all furnished and ready for us.”
178:2.8 (1933.5) Όταν οι απόστολοι έφτασαν στην πόλη, συνάντησαν έναν άνθρωπο με την κανάτα νερού κοντά στην πύλη και τον ακολούθησαν στο σπίτι του Ιωάννη Μάρκου, όπου ο πατέρας του νέου τους συνάντησε και τους έδειξε το πάνω δωμάτιο που ήταν έτοιμο για το βραδινό γεύμα.		178:2.8 (1933.5) When the apostles reached the city, they met the man with the water pitcher near the gate and followed on after him to the home of John Mark, where the lad’s father met them and showed them the upper room in readiness for the evening meal.
178:2.9 (1933.6) Και όλα αυτά φάνηκαν ότι ήταν συμφωνημένα ανάμεσα στον Κύριο και τον Ιωάννη Μάρκο το απόγευμα της προηγούμενης μέρας όταν ήταν μόνοι στους λόφους. Ο Ιησούς ήθελε να σιγουρευτεί ότι σε αυτό το τελευταίο γεύμα με τους αποστόλους του θα ήταν ανενόχλητος, και πιστεύοντας ότι αν ο Ιούδας ήξερε από πριν για το μέρος της συνάντησης μπορεί να κανόνιζε με τους εχθρούς του να τον συλλάβουν, γι αυτό έκανε αυτή την μυστική συμφωνία με τον Ιωάννη Μάρκο. Έτσι, ο Ιούδας δεν έμαθε για το μέρος της συνάντησής τους μέχρι αργότερα όταν έφτασαν εκεί μαζί με όλους τους άλλους αποστόλους και τον Ιησού.		178:2.9 (1933.6) And all of this came to pass as the result of an understanding arrived at between the Master and John Mark during the afternoon of the preceding day when they were alone in the hills. Jesus wanted to be sure he would have this one last meal undisturbed with his apostles, and believing if Judas knew beforehand of their place of meeting he might arrange with his enemies to take him, he made this secret arrangement with John Mark. In this way Judas did not learn of their place of meeting until later on when he arrived there in company with Jesus and the other apostles.
178:2.10 (1933.7) Ο Δαβίδ του Ζεβεδαίου είχε πολλές δουλειές να κάνει με τον Ιούδα για να τον εμποδίσει να ακολουθήσει τον Πέτρο, τον Ιωάννη, και τον Φίλιππο, όπως αυτός ήθελε τόσο πολύ να κάνει. Όταν ο Ιούδας έδωσε στον Δαβίδ κάποιο χρηματικό ποσό για προμήθειες, ο Δαβίδ του είπε: «Ιούδα, δεν θα ήταν καλύτερα, κάτω από αυτές τις συνθήκες να μου δώσεις λίγα χρήματα προκαταβολικά για τις ανάγκες μου;» Και αφού ο Ιούδας σκέφτηκε για ένα λεπτό, απάντησε: «Ναι, Δαβίδ, νομίζω ότι αυτό θα ήταν σωστό. Μάλιστα, αφού είναι τέτοια η κατάσταση στην Ιερουσαλήμ, νομίζω ότι θα ήταν καλύτερο να σου παραδώσω όλα τα χρήματα. Συνωμοτούν εναντίον του Κυρίου, και σε περίπτωση που μου συμβεί κάτι, εσύ δεν θα έπρεπε να ανακατευτείς.»		178:2.10 (1933.7) David Zebedee had much business to transact with Judas so that he was easily prevented from following Peter, John, and Philip, as he so much desired to do. When Judas gave David a certain sum of money for provisions, David said to him: “Judas, might it not be well, under the circumstances, to provide me with a little money in advance of my actual needs?” And after Judas had reflected for a moment, he answered: “Yes, David, I think it would be wise. In fact, in view of the disturbed conditions in Jerusalem, I think it would be best for me to turn over all the money to you. They plot against the Master, and in case anything should happen to me, you would not be hampered.”
178:2.11 (1934.1) Και έτσι ο Δαβίδ παρέλαβε ολόκληρο το αποστολικό ταμείο και τις αποδείξεις για όλες τις καταθέσεις. Μέχρι το βράδυ της επόμενης μέρας οι άστολοι δεν έμαθαν τίποτα γι αυτή την συναλλαγή.		178:2.11 (1934.1) And so David received all the apostolic cash funds and receipts for all money on deposit. Not until the evening of the next day did the apostles learn of this transaction.
178:2.12 (1934.2) Ήταν περίπου τέσσερις και μισή όταν οι τρεις απόστολοι γύρισαν και πληροφόρησαν τον Ιησού για ότι όλα ήταν έτοιμα για το δείπνο. Ο Κύριος αμέσως ετοιμάστηκε να οδηγήσει τους δώδεκα αποστόλους από τον δρόμο της Βηθανίας στην Ιερουσαλήμ. Και αυτό ήταν το τελευταίο ταξίδι που έκανε με τους δώδεκα.		178:2.12 (1934.2) It was about half past four o’clock when the three apostles returned and informed Jesus that everything was in readiness for the supper. The Master immediately prepared to lead his twelve apostles over the trail to the Bethany road and on into Jerusalem. And this was the last journey he ever made with all twelve of them.
3. ΠΗΓΑΙΝΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΕΙΠΝΟ ^top		3. On the Way to the Supper ^top
178:3.1 (1934.3) Προσπαθώντας ξανά να αποφύγει τον όχλο που περνούσε από την κοιλάδα της Κιδρώνας και πηγαινοερχόταν ανάμεσα στον κήπο της Γεσθημανή και στην Ιερουσαλήμ, ο Ιησούς με τους δώδεκα περπάτησαν από την δυτική πλαγιά του Όρους των Ελαιών για να βγουν στον δρόμο που οδηγούσε στην πόλη από την Βηθανία. Όταν πλησίαζαν το μέρος όπου ο Ιησούς το προηγούμενο βράδυ τους είχε μιλήσει για την καταστροφή της Ιερουσαλήμ, υποσυνείδητα σταμάτησαν και κοίταξαν την πόλη σιωπηλά. Και εφόσον ήταν λίγο νωρίς, και ο Ιησούς δεν ήθελε να περάσει μέσα από την πόλη πριν το ηλιοβασίλεμα, είπε στους συντρόφους του:		178:3.1 (1934.3) Seeking again to avoid the crowds passing through the Kidron valley back and forth between Gethsemane Park and Jerusalem, Jesus and the twelve walked over the western brow of Mount Olivet to meet the road leading from Bethany down to the city. As they drew near the place where Jesus had tarried the previous evening to discourse on the destruction of Jerusalem, they unconsciously paused while they stood and looked down in silence upon the city. As they were a little early, and since Jesus did not wish to pass through the city until after sunset, he said to his associates:
178:3.2 (1934.4) «Καθίστε να ξεκουραστείτε, και εγώ θα σας μιλήσω για το τι θα συμβεί. Όλα αυτά τα χρόνια έζησα μαζί σας σαν αδελφός , και σας δίδαξα την αλήθεια για την βασιλεία των ουρανών και σας έχω αποκαλύψει τα μυστήριά της. Και ο Πατέρας μου πραγματικά έπραξε πολλά θαύματα σε σχέση με την αποστολή μου στην γη. Υπήρξατε μάρτυρες σε όλα αυτά και συμμετείχατε στην εμπειρία της συνεργασίας με τον Θεό. Και είστε μάρτυρες ότι εδώ και κάποιο καιρό σας έχω προειδοποιήσει ότι σύντομα θα επιστρέψω στο έργο που μου έχει αναθέσει ο Πατέρας μου¨ σας έχω εξηγήσει πολύ καθαρά ότι θα πρέπει να αφήσω εσάς στον κόσμο να συνεχίσετε το έργο της βασιλείας. Γι αυτό το σκοπό σας πήρα ξεχωριστά, στους λόφους της Καπερναούμ. Την εμπειρία που μοιραστείτε μαζί μου, πρέπει τώρα να την μοιραστείτε με τους άλλους. Όπως ο Πατέρας έστειλε εμένα σε αυτό τον κόσμο, έτσι και εγώ θα σας στείλω να με αντιπροσωπεύσετε και να ολοκληρώσετε το έργο που έχω αρχίσει.		178:3.2 (1934.4) “Sit down and rest yourselves while I talk with you about what must shortly come to pass. All these years have I lived with you as brethren, and I have taught you the truth concerning the kingdom of heaven and have revealed to you the mysteries thereof. And my Father has indeed done many wonderful works in connection with my mission on earth. You have been witnesses of all this and partakers in the experience of being laborers together with God. And you will bear me witness that I have for some time warned you that I must presently return to the work the Father has given me to do; I have plainly told you that I must leave you in the world to carry on the work of the kingdom. It was for this purpose that I set you apart, in the hills of Capernaum. The experience you have had with me, you must now make ready to share with others. As the Father sent me into this world, so am I about to send you forth to represent me and finish the work I have begun.
178:3.3 (1934.5) «Κοιτάτε την πόλη εκεί πέρα λυπημένα, γιατί ακούσατε τις προβλέψεις μου για το τέλος της Ιερουσαλήμ. Σας έχω προειδοποιήσει για να μην χαθείτε και εσείς με την καταστροφή της γι αυτό καθυστερείστε την διακήρυξη του ευαγγελίου της βασιλείας. Γι αυτό και σας προειδοποιώ να προσέξετε και να μην εκτεθείτε σε κίνδυνο χωρίς λόγο όταν ΄έρθουν να πάρουν τον Υιό του Ανθρώπου. Εγώ πρέπει να φύγω, αλλά εσείς θα παραμείνετε για να γίνετε μάρτυρες σε αυτό το ευαγγέλιο όταν εγώ θα έχω φύγει, όπως είπα και στον Λάζαρο να φύγει για να γλιτώσει από την οργή του ανθρώπου και να ζήσει να κάνει γνωστή την δόξα του Θεού. Είναι θέλημα του Θεού να φύγω, και τίποτα δεν μπορείτε να κάνετε για να ματαιώστε το θείο σχέδιο. Φυλαχτείτε να μην σκοτώσουν και εσάς. Αφήστε τις ψυχές σας να είναι σθεναρές στην υπεράσπιση του ευαγγελίου με την πνευματική δύναμη αλλά μην παρασυρθείτε σε απερίσκεπτες προσπάθειες να υπερασπιστείτε τον Υιό του Ανθρώπου. Δεν χρειάζομαι υπεράσπιση από τα χέρια του ανθρώπου¨ οι στρατιές του ουρανού ακόμα και τώρα βρίσκονται πολύ κοντά¨ αλλά είμαι αποφασισμένος να πράξω το θέλημα του Πατρός στον ουρανό, γι αυτό θα πρέπει να υποκύψουμε σε αυτό που θα συμβεί τόσο γρήγορα.		178:3.3 (1934.5) “You look down on yonder city in sorrow, for you have heard my words telling of the end of Jerusalem. I have forewarned you lest you should perish in her destruction and so delay the proclamation of the gospel of the kingdom. Likewise do I warn you to take heed lest you needlessly expose yourselves to peril when they come to take the Son of Man. I must go, but you are to remain to witness to this gospel when I have gone, even as I directed that Lazarus flee from the wrath of man that he might live to make known the glory of God. If it is the Father’s will that I depart, nothing you may do can frustrate the divine plan. Take heed to yourselves lest they kill you also. Let your souls be valiant in defense of the gospel by spirit power but be not misled into any foolish attempt to defend the Son of Man. I need no defense by the hand of man; the armies of heaven are even now near at hand; but I am determined to do the will of my Father in heaven, and therefore must we submit to that which is so soon to come upon us.
178:3.4 (1934.6) «Όταν δείτε αυτή την πόλη κατεστραμμένη, μην ξεχάσετε ότι ήδη έχετε εισέλθει στην αιώνια ζωή της ατελείωτης υπηρεσίας στο παντοτινά προοδεύον βασίλειο του ουρανού, ακόμα και στα ουράνια των ουρανών. Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι στο σύμπαν του Πατέρα μου και στο δικό μου υπάρχουν πολλά δώματα, και ότι εκεί περιμένουν τα παιδιά του φωτός την την αποκάλυψη των πόλεων των οποίων ο δημιουργός είναι ο Θεός, και των κόσμων των οποίων η συνήθεια της ζωής τους είναι η δικαιοσύνη και η χαρά τους στην αλήθεια. Εγώ σας έφερα την βασιλεία των ουρανών εδώ στην γη, αλλά σας δηλώνω ότι όλοι εσείς που με την πίστη εισήλθατε εκεί και παραμένετε με την ζωντανή υπηρεσία της αλήθειας, σίγουρα θα ανέλθετε στους κόσμους ψηλά και θα καθίσετε μαζί μου στην πνευματική βασιλεία του Πατρός μας. Αλλά πρώτα πρέπει να προφυλαχτείτε και να ολοκληρώστε το έργο που αρχίσατε μαζί μου. Πρέπει πρώτα να περάσετε πολλά βάσανα και να υπομείνετε πολλές λύπες—και αυτές οι δοκιμασίες πλησιάζουν—και όταν έχετε ολοκληρώσει το έργο σας στην γη, θα έρθετε στην δική μου ευτυχία, όπως εγώ ολοκλήρωσα το έργο του Πατέρα μου στην γη και θα ετοιμάζομαι να επιστρέψω στην αγκαλιά του.»		178:3.4 (1934.6) “When you see this city destroyed, forget not that you have entered already upon the eternal life of endless service in the ever-advancing kingdom of heaven, even of the heaven of heavens. You should know that in my Father’s universe and in mine are many abodes, and that there awaits the children of light the revelation of cities whose builder is God and worlds whose habit of life is righteousness and joy in the truth. I have brought the kingdom of heaven to you here on earth, but I declare that all of you who by faith enter therein and remain therein by the living service of truth, shall surely ascend to the worlds on high and sit with me in the spirit kingdom of our Father. But first must you gird yourselves and complete the work which you have begun with me. You must first pass through much tribulation and endure many sorrows—and these trials are even now upon us—and when you have finished your work on earth, you shall come to my joy, even as I have finished my Father’s work on earth and am about to return to his embrace.”
178:3.5 (1935.1) όταν ο Κύριος μίλησε, σηκώθηκε, και όλοι τον ακολούθησαν και κατέβηκαν το Όρος των Ελαιών και μπήκαν στην πόλη. Κανένας από τους απόστολους, εκτός από τρεις, δεν ήξερε που πήγαιναν όταν περπατούσαν στους στενούς δρόμους μέσα στο σκοτάδι που πλησίαζε. Συνάντησαν τον όχλο, αλλά κανένας δεν τους αναγνώρισε ούτε ήξεραν ότι ο Υιός του Θεού περνούσε πηγαίνοντας στο τελευταίο του θνητό ραντεβού με τους εκλεκτούς του πρέσβεις της βασιλείας. Ούτε οι απόστολοι ήξεραν ότι ένας από αυτούς είχε κιόλας λάβει μέρος στην συνωμοσία για να προδώσει τον Κύριο στα χέρια των εχθρών του.		178:3.5 (1935.1) When the Master had spoken, he arose, and they all followed him down Olivet and into the city. None of the apostles, save three, knew where they were going as they made their way along the narrow streets in the approaching darkness. The crowds jostled them, but no one recognized them nor knew that the Son of God was passing by on his way to the last mortal rendezvous with his chosen ambassadors of the kingdom. And neither did the apostles know that one of their own number had already entered into a conspiracy to betray the Master into the hands of his enemies.
178:3.6 (1935.2) Ο Ιωάννης Μάρκος τους ακολούθησε σε όλη την διαδρομή για την πόλη, και όταν πέρασαν την πύλη, έτρεξε από έναν άλλο δρόμο για να τους περιμένει και να τους καλωσορίσει στο σπίτι του πατέρα του όταν θα έφταναν.		178:3.6 (1935.2) John Mark had followed them all the way into the city, and after they had entered the gate, he hurried on by another street so that he was waiting to welcome them to his father’s home when they arrived.