Εγγραφο 180		Paper 180
Η ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΑ ΟΜΙΛΙΑ		The Farewell Discourse
180:0.1 (1944.1) Αφού έψαλλαν τον Ψαλμό στην λήξη του Μυστικού Δείπνου, οι απόστολοι νόμισαν ότι ο Ιησούς σκόπευε να γυρίσει αμέσως στην κατασκήνωση, αλλά αυτός τους είπε να καθίσουν. Είπε ο Κύριος:		180:0.1 (1944.1) AFTER singing the Psalm at the conclusion of the Last Supper, the apostles thought that Jesus intended to return immediately to the camp, but he indicated that they should sit down. Said the Master:
180:0.2 (1944.2) «Θυμάστε καλά όταν σας έστειλα χωρίς χρήματα και σας συμβούλεψα να μην πάρετε άλλα ρούχα. Και όλοι σας θα θυμάστε ότι δεν σας έλειψε τίποτα. Αλλά τώρα ήρθαν δύσκολοι καιροί. Δεν μπορείτε πια να βασίζεστε στην καλή θέληση του πλήθους. Από δω και πέρα, όποιος έχει χρήματα, ας τα πάρει μαζί του. Όταν βγείτε στον κόσμο να διακηρύξετε αυτό το ευαγγέλιο, να έχετε φροντίσει για την συντήρησή σας όσο το δυνατόν καλύτερα. Έχω έρθει να φέρω την ειρήνη, αλλά για κάποιο διάστημα δεν θα εμφανιστεί.		180:0.2 (1944.2) “You well remember when I sent you forth without purse or wallet and even advised that you take with you no extra clothes. And you will all recall that you lacked nothing. But now have you come upon troublous times. No longer can you depend upon the good will of the multitudes. Henceforth, he who has a purse, let him take it with him. When you go out into the world to proclaim this gospel, make such provision for your support as seems best. I have come to bring peace, but it will not appear for a time.
180:0.3 (1944.3) «Έχει έρθει τώρα η ώρα να δοξαστεί ο Υιός του Ανθρώπου, και ο Πατέρας θα δοξαστεί μέσα σε μένα. Φίλοι μου, θα είμαι μαζί σας μόνο για λίγο ακόμα. Σύντομα θα με ζητάτε, αλλά δεν θα με βρίσκετε, γιατί πηγαίνω σε ένα μέρος που δεν μπορείτε, αυτή την στιγμή, να έρθετε. Αλλά όταν έχετε τελειώσει το έργο σας στην γη όπως εγώ τελείωσα το δικό μου, τότε θα έρθετε σε μένα όπως εγώ τώρα θα πάω στον Πατέρα μου. Πολύ σύντομα πρόκειται να σας αφήσω, και δεν θα με ξαναδείτε στην γη, αλλά θα με δείτε όλοι στο μέλλον όταν ανέλθετε στην βασιλεία που μου έχει δώσει ο Πατέρας μου.»		180:0.3 (1944.3) “The time has now come for the Son of Man to be glorified, and the Father shall be glorified in me. My friends, I am to be with you only a little longer. Soon you will seek for me, but you will not find me, for I am going to a place to which you cannot, at this time, come. But when you have finished your work on earth as I have now finished mine, you shall then come to me even as I now prepare to go to my Father. In just a short time I am going to leave you, you will see me no more on earth, but you shall all see me in the age to come when you ascend to the kingdom which my Father has given to me.”
1. Η ΝΕΑ ΕΝΤΟΛΗ ^top		1. The New Commandment ^top
180:1.1 (1944.4) Μετά από λίγα λεπτά ανεπίσημης συνομιλίας, ο Ιησούς σηκώθηκε και είπε: «Όταν σας έδωσα μια παραβολή που έδειχνε πως θα πρέπει να είστε πρόθυμοι να υπηρετείτε ο ένας τον άλλο, είπα ότι επιθυμούσα να σας δώσω μια νέα εντολή¨ και θέλω να το κάνω τώρα αφού πρόκειται να σας αφήσω. Ξέρετε πολύ καλά την εντολή που σας κατευθύνει να αγαπάτε ο ένας τον άλλο¨ και να αγαπάτε τον γείτονά σας σαν τον εαυτό σας. Αλλά δεν είμαι απόλυτα ικανοποιημένος ούτε και με αυτή την ειλικρινή αφοσίωση από μέρους των παιδιών μου. Θα ήθελα να εκτελείτε ακόμα σπουδαιότερες πράξεις αγάπης στην βασιλεία της πίστης της αδελφότητας. Και γι αυτό σας δίνω αυτή την νέα εντολή: Να αγαπάτε ο ένας τον άλλο, όπως σας αγαπώ εγώ. Και κάνοντας αυτό όλοι οι άνθρωποι θα ξέρουν ότι είστε μαθητές μου αφού αγαπάτε έτσι ο ένας τον άλλο.		180:1.1 (1944.4) After a few moments of informal conversation, Jesus stood up and said: “When I enacted for you a parable indicating how you should be willing to serve one another, I said that I desired to give you a new commandment; and I would do this now as I am about to leave you. You well know the commandment which directs that you love one another; that you love your neighbor even as yourself. But I am not wholly satisfied with even that sincere devotion on the part of my children. I would have you perform still greater acts of love in the kingdom of the believing brotherhood. And so I give you this new commandment: That you love one another even as I have loved you. And by this will all men know that you are my disciples if you thus love one another.
180:1.2 (1944.5) «Όταν σας δώσω αυτή την εντολή, δεν θέτω πρόσθετο βάρος στις ψυχές σας¨ μάλλον σας φέρνω νέα χαρά και σας δίνω την δυνατότητα να βιώσετε νέα ευχαρίστηση αφού θα γνωρίζετε τις απολαύσεις της προσφοράς της στοργής μέσα από την καρδιά, προς τους συνανθρώπους σας. Εγώ πολύ σύντομα θα ζήσω την υπέρτατη χαρά, παρόλο που εξωτερικά θα υποφέρω, προσφέροντας την αγάπη μου σε σας και στους υπόλοιπους θνητούς.		180:1.2 (1944.5) “When I give you this new commandment, I do not place any new burden upon your souls; rather do I bring you new joy and make it possible for you to experience new pleasure in knowing the delights of the bestowal of your heart’s affection upon your fellow men. I am about to experience the supreme joy, even though enduring outward sorrow, in the bestowal of my affection upon you and your fellow mortals.
180:1.3 (1944.6) «Όταν σας καλώ να αγαπάτε ο ένας τον άλλο, όπως σας αγαπώ εγώ, σας παρουσιάζω το ανώτατο μέτρο της αληθινής αγάπης, γιατί κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να έχει μεγαλύτερη αγάπη από αυτή: να δώσει δηλαδή την ζωή του για τους φίλους του. Και εσείς είσαστε φίλοι μου¨ θα συνεχίσετε να είστε φίλοι μου αν είσαστε πρόθυμοι να κάνετε αυτό που σας δίδαξα. Με αποκαλείτε Κύριο, αλλά εγώ δεν σας αποκαλώ υπηρέτες. Αν θέλετε να αγαπάτε ο ένας τον άλλο όπως σας αγαπώ εγώ, θα είστε φίλοι μου και πάντα θα σας μιλώ για αυτά που μου αποκαλύπτει ο Πατέρας μου.		180:1.3 (1944.6) “When I invite you to love one another, even as I have loved you, I hold up before you the supreme measure of true affection, for greater love can no man have than this: that he will lay down his life for his friends. And you are my friends; you will continue to be my friends if you are but willing to do what I have taught you. You have called me Master, but I do not call you servants. If you will only love one another as I am loving you, you shall be my friends, and I will ever speak to you of that which the Father reveals to me.
180:1.4 (1945.1) «Δεν έχετε απλά επιλέξει εσείς εμένα, αλλά και εγώ έχω επιλέξει εσάς, και σας έχω προορίσει να βγείτε στον κόσμο και να παραδώσετε τους καρπούς της υπηρεσίας αγάπης στους συνανθρώπους σας με τον τρόπο που εγώ έζησα ανάμεσά σας και σας αποκάλυψα τον Πατέρα μου. Ο Πατέρας και εγώ θα δουλεύουμε μαζί σας, και θα βιώσετε την θεϊκή πληρότητα της χαράς μόνο αν υπακούσετε την εντολή μου να αγαπάτε ο ένας τον άλλο όπως σας αγαπώ εγώ.»		180:1.4 (1945.1) “You have not merely chosen me, but I have also chosen you, and I have ordained you to go forth into the world to yield the fruit of loving service to your fellows even as I have lived among you and revealed the Father to you. The Father and I will both work with you, and you shall experience the divine fullness of joy if you will only obey my command to love one another, even as I have loved you.”
180:1.5 (1945.2) Αν θέλετε να μοιραστείτε την χαρά του Κυρίου, τότε πρέπει να μοιραστείτε την αγάπη του. Και το να μοιραστείτε την αγάπη του σημαίνει ότι έχετε μοιραστεί και την υπηρεσία του. Μια τέτοια εμπειρία αγάπης δεν σας απελευθερώνει από τις δυσκολίες αυτού του κόσμου¨ δεν δημιουργεί νέο κόσμο, αλλά σίγουρα κάνει τον παλαιό κόσμο νέο.		180:1.5 (1945.2) If you would share the Master’s joy, you must share his love. And to share his love means that you have shared his service. Such an experience of love does not deliver you from the difficulties of this world; it does not create a new world, but it most certainly does make the old world new.
180:1.6 (1945.3) Να έχετε στον νου σας: Ο Ιησούς απαιτεί πίστη, και όχι θυσία. Η συναίσθηση της θυσίας δηλώνει την απουσία αυτής της ολόκαρδης στοργής που θα έκανε μια τέτοια υπηρεσία αγάπης, υπέρτατη χαρά. Η ιδέα του καθήκοντος να είστε πρόθυμοι υπηρέτες της λείπει το ισχυρό ρίγος συγκίνησης της υπηρεσίας σας φίλος προς έναν άλλο φίλο. Το κίνητρο της φιλίας υπερβαίνει όλες τις πιέσεις του καθήκοντος, και η υπηρεσία ενός φίλου προς ένα φίλο ποτέ δεν μπορεί να αποκαλεστεί θυσία. Ο Κύριος δίδαξε τους αποστόλους του ότι είναι υιοί του Θεού. Τους αποκαλούσε αδέρφια, και τώρα, πριν φύγει, τους αποκαλεί φίλους του.		180:1.6 (1945.3) Keep in mind: It is loyalty, not sacrifice, that Jesus demands. The consciousness of sacrifice implies the absence of that wholehearted affection which would have made such a loving service a supreme joy. The idea of duty signifies that you are servant-minded and hence are missing the mighty thrill of doing your service as a friend and for a friend. The impulse of friendship transcends all convictions of duty, and the service of a friend for a friend can never be called a sacrifice. The Master has taught the apostles that they are the sons of God. He has called them brethren, and now, before he leaves, he calls them his friends.
2. ΤΟ ΑΜΠΕΛΙ ΚΑΙ ΤΑ ΚΛΑΔΙΑ ^top		2. The Vine and the Branches ^top
180:2.1 (1945.4) Τότε ο Ιησούς σηκώθηκε όρθιος πάλι και συνέχισε να διδάσκει τους αποστόλους του: «Εγώ είμαι η άμπελος η αληθινή, και ο Πατέρας μου είναι ο καλλιεργητής. Εγώ είμαι το αμπέλι και εσείς είστε τα κλαδιά. Και ο Πατέρας απαιτεί από μένα να φέρετε πολλούς καρπούς. Το αμπέλι κλαδεύεται μόνο για να αυξήσει την ευκαρπία των κλαδιών του. Κάθε κλαδί που προέρχεται από εμένα και δεν φέρει καρπούς, ο Πατέρας θα το κόψει. Κάθε κλαδί που φέρει καρπούς, ο Πατέρας θα το καθαρίσει για να αποφέρει περισσότερους. Ήδη είστε καθαροί μέσα από τα λόγια που είπα, αλλά πρέπει να συνεχίσετε να είστε καθαροί. Πρέπει να διαμένετε μέσα σε μένα, και εγώ μέσα σε σας¨ το κλαδί θα πεθάνει αν αποχωριστεί από την άμπελο. Όπως το κλαδί δεν μπορεί να αποφέρει καρπούς εκτός και αν είναι μαζί με την άμπελο, έτσι και εσείς δεν μπορείτε να καρποφορείτε τους καρπούς της υπηρεσίας αγάπης εκτός και αν διαμένετε εντός εμού. Να θυμάστε: Εγώ είμαι η άμπελος η αληθινή, και εσείς είστε τα ζωντανά κλαδιά. Αυτός που ζει μέσα σε μένα, και εγώ σε αυτόν, θα καρποφορήσει πολλούς καρπούς του πνεύματος και θα βιώσει την υπέρτατη χαρά της απόδοσης αυτής της πνευματικής σοδειάς. Αν διατηρήσετε αυτή την ζωντανή πνευματική σύνδεση μαζί μου, θα αποφέρετε άφθονους καρπούς. Αν διαμένετε μέσα σε μένα και οι λόγοι μου ζουν μέσα σας, θα μπορείτε να επικοινωνείτε ελεύθερα μαζί μου, και τότε θα μπορεί το ζωντανό πνεύμα μου να εμποτίσει το είναι σας, που θα μπορείτε να ζητάτε ότι επιθυμεί το πνεύμα μου και να πράττετε όλα αυτά με την βεβαιότητα ότι ο Πατέρας θα εκπληρώσει το αίτημά μας. Σε αυτό το σημείο δοξάζεται ο Πατέρας: στο ότι η άμπελος έχει πολλά ζωντανά κλαδιά, και στο ότι κάθε κλαδί αποφέρει πολλούς καρπούς. Και όταν ο κόσμος δει αυτούς τα γεμάτα καρπούς κλαδιά—τους φίλους μου που αγαπούν ο ένας τον άλλο, όπως τους αγαπώ και εγώ—όλοι οι άνθρωποι θα ξέρουν ότι είσαστε μαθητές μου πραγματικά.		180:2.1 (1945.4) Then Jesus stood up again and continued teaching his apostles: “I am the true vine, and my Father is the husbandman. I am the vine, and you are the branches. And the Father requires of me only that you shall bear much fruit. The vine is pruned only to increase the fruitfulness of its branches. Every branch coming out of me which bears no fruit, the Father will take away. Every branch which bears fruit, the Father will cleanse that it may bear more fruit. Already are you clean through the word I have spoken, but you must continue to be clean. You must abide in me, and I in you; the branch will die if it is separated from the vine. As the branch cannot bear fruit except it abides in the vine, so neither can you yield the fruits of loving service except you abide in me. Remember: I am the real vine, and you are the living branches. He who lives in me, and I in him, will bear much fruit of the spirit and experience the supreme joy of yielding this spiritual harvest. If you will maintain this living spiritual connection with me, you will bear abundant fruit. If you abide in me and my words live in you, you will be able to commune freely with me, and then can my living spirit so infuse you that you may ask whatsoever my spirit wills and do all this with the assurance that the Father will grant us our petition. Herein is the Father glorified: that the vine has many living branches, and that every branch bears much fruit. And when the world sees these fruit-bearing branches—my friends who love one another, even as I have loved them—all men will know that you are truly my disciples.
180:2.2 (1945.5) «Όπως με αγαπά ο Πατέρας, έτσι και εγώ σας αγαπώ. Ζήστε μέσα στην αγάπη μου, όπως ζω εγώ μέσα στην αγάπη του Πατρός μου. Αν πράξετε όπως σας δίδαξα, θα διαμένετε μέσα στην αγάπη μου όπως και εγώ τήρησα τον λόγο του Πατρός και κατοικώ αιώνια μέσα στην αγάπη του.»		180:2.2 (1945.5) “As the Father has loved me, so have I loved you. Live in my love even as I live in the Father’s love. If you do as I have taught you, you shall abide in my love even as I have kept the Father’s word and evermore abide in his love.”
180:2.3 (1946.1) Οι Εβραίοι από παλιά δίδασκαν ότι ο Μεσσίας θα ήταν «ένας μίσχος που θα έβγαινε από την άμπελο» των απογόνων του Δαβίδ, και εις μνήμη αυτής της παλαιάς διδασκαλίας, ένα μεγάλο έμβλημα με ένα σταφύλι και την άμπελό του κοσμούσε την είσοδο του ναού του Ηρώδη. Οι απόστολοι έφερναν στην μνήμη τους αυτά τα πράγματα όσο τους μιλούσε ο Κύριος εκείνη την νύχτα στον πάνω όροφο εκείνου του σπιτιού.		180:2.3 (1946.1) The Jews had long taught that the Messiah would be “a stem arising out of the vine” of David’s ancestors, and in commemoration of this olden teaching a large emblem of the grape and its attached vine decorated the entrance to Herod’s temple. The apostles all recalled these things while the Master talked to them this night in the upper chamber.
180:2.4 (1946.2) Αλλά μεγάλη θλίψη ακολούθησε την παρερμήνευση των διδασκαλιών του Κυρίου για την προσευχή. Δεν θα υπήρχε μεγάλη δυσκολία με αυτές τις διδασκαλίες αν είχαν μείνει στην μνήμη τα ακριβή του λόγια και είχαν καταγραφεί πιστά. Αλλά έτσι όπως έγινε αυτή η καταγραφή, οι πιστοί κατέληξαν να θεωρούν την προσευχή στο όνομα του Ιησού ένα είδος υπέρτατης μαγείας, νομίζοντας ότι θα ελάμβαναν από τον Πατέρα ότι και να του ζητούσαν. Επί σειρά αιώνων έντιμες ψυχές συνεχώς τορπίλιζαν την πίστη τους εξαιτίας αυτού του αξεπέραστου εμποδίου. Πόσο καιρό θα κάνει ο κόσμος των πιστών να καταλάβει ότι η προσευχή δεν είναι μια διαδικασία να πετύχεις το δικό του θέλημα, αλλά ένα πρόγραμμα για να ακολουθεί το δρόμο του Θεού, μια εμπειρία μάθησης της αναγνώρισης και εκτέλεσης του θελήματος του Πατέρα; Είναι απόλυτα αληθές ότι, όταν η θέλησή σου έχει αληθινά ευθυγραμμιστεί με την δική του, τότε μπορείς να ζητήσεις ότι μπορεί να συλλάβει ο νους σου με αυτή την ένωση των θελήσεων, και αυτό να εκπληρωθεί. Και μια τέτοια ένωση θελήσεων επιτυγχάνεται από και μέσα από τον Ιησού, όπως η ζωή της αμπέλου περνά προς και μέσα από τα ζωντανά κλαδιά.		180:2.4 (1946.2) But great sorrow later attended the misinterpretation of the Master’s inferences regarding prayer. There would have been little difficulty about these teachings if his exact words had been remembered and subsequently truthfully recorded. But as the record was made, believers eventually regarded prayer in Jesus’ name as a sort of supreme magic, thinking that they would receive from the Father anything they asked for. For centuries honest souls have continued to wreck their faith against this stumbling block. How long will it take the world of believers to understand that prayer is not a process of getting your way but rather a program of taking God’s way, an experience of learning how to recognize and execute the Father’s will? It is entirely true that, when your will has been truly aligned with his, you can ask anything conceived by that will-union, and it will be granted. And such a will-union is effected by and through Jesus even as the life of the vine flows into and through the living branches.
180:2.5 (1946.3) Όταν υπάρχει αυτή η ζωντανή σχέση ανάμεσα στην θεϊκή και την ανθρώπινη φύση, αν η ανθρώπινη φύση θελήσει απερίσκεπτα και λόγω άγνοιας να προσευχηθεί για ιδιοτελείς ανέσεις και ματαιόδοξα κατορθώματα, τότε μπορεί να υπάρξει μια μόνο θεϊκή απάντηση: περισσότερη και αυξημένη καρποφορία των καρπών του πνεύματος στους μίσχους των ανθέων των ζωντανών κλαδιών. Όταν το κλαδί του αμπελιού είναι ζωντανό, τότε μπορεί να υπάρξει μια μόνο απάντηση σε όλα τα αιτήματά του: αυξημένη καρποφορία. Στην πραγματικότητα το κλαδί υπάρχει μόνο, και δεν μπορεί να κάνει τίποτα άλλο από το να καρποφορεί και να αποφέρει σταφύλια. Έτσι και ο αληθινός πιστός υπάρχει μόνο για να καρποφορεί πνευματικούς καρπούς: να αγαπά τον άνθρωπο όπως ο ίδιος έχει αγαπηθεί από τον Θεό—να αγαπά τους άλλους ανθρώπους όπως μας αγάπησε ο Ιησούς.		180:2.5 (1946.3) When there exists this living connection between divinity and humanity, if humanity should thoughtlessly and ignorantly pray for selfish ease and vainglorious accomplishments, there could be only one divine answer: more and increased bearing of the fruits of the spirit on the stems of the living branches. When the branch of the vine is alive, there can be only one answer to all its petitions: increased grape bearing. In fact, the branch exists only for, and can do nothing except, fruit bearing, yielding grapes. So does the true believer exist only for the purpose of bearing the fruits of the spirit: to love man as he himself has been loved by God—that we should love one another, even as Jesus has loved us.
180:2.6 (1946.4) Και όταν ο Πατέρας αγγίξει με το πειθαρχικό του χέρι το αμπέλι, αυτό γίνεται με αγάπη, με τον σκοπό να αποφέρουν περισσότερους καρπούς τα κλαδιά. Και ο συνετός καλλιεργητής κόβει μόνο τα νεκρά και άκαρπα κλαδιά.		180:2.6 (1946.4) And when the Father’s hand of discipline is laid upon the vine, it is done in love, in order that the branches may bear much fruit. And a wise husbandman cuts away only the dead and fruitless branches.
180:2.7 (1946.5) Ο Ιησούς συνάντησε μεγάλη δυσκολία στο να καθοδηγήσει τους αποστόλους του να αναγνωρίζουν ότι η προσευχή είναι μια λειτουργία των πνευματικά γεννημένων πιστών στην βασιλεία που κυριαρχεί το πνεύμα.		180:2.7 (1946.5) Jesus had great difficulty in leading even his apostles to recognize that prayer is a function of spirit-born believers in the spirit-dominated kingdom.
3. Η ΕΧΘΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ^top		3. Enmity of the World ^top
180:3.1 (1946.6) Πριν καλά καλά τελειώσουν τις συζητήσεις τους για την διάλεξη για την άμπελο και τα κλαδιά οι έντεκα, ο Κύριος, εκδηλώνοντας την επιθυμία να τους μιλήσει και άλλο και γνωρίζοντας ότι δεν είχε πολύ χρόνο, είπε: «Όταν θα έχω φύγει, μην αποθαρρυνθείτε από την εχθρότητα του κόσμου. Μην αποκαρδιωθείτε ούτε ακόμα όταν αδύναμοι πιστοί στραφούν εναντίον σας και ενώσουν τα χέρια τους με τους εχθρούς της βασιλείας. Αν ο κόσμος σας μισήσει, να θυμηθείτε ότι μίσησε και εμένα πριν ακόμα μισήσει εσάς. Αν ήσασταν αυτού του κόσμου, τότε ο κόσμος θα αγαπούσε τους δικούς του, αλλά επειδή δεν είστε, γι αυτό ο κόσμος αρνείται να σας αγαπήσει. Είσαστε σε αυτόν τον κόσμο, αλλά οι ζωές σας δεν θα είναι κοσμικές. Σας έχω διαλέξει από τον κόσμο για να εκπροσωπήσετε το πνεύμα ενός άλλου κόσμου στον κόσμο αυτό από τον οποίο έχετε επιλεχτεί. Αλλά πάντα να θυμάστε τα λόγια μου: Ο υπηρέτης δεν είναι σπουδαιότερος από τον αφέντη του. Αν τολμήσουν να καταδιώξουν εμένα, θα καταδιώξουν και εσάς. Αν τα δικά μου λόγια προσβάλλουν τους απίστους, έτσι και τα δικά σας λόγια θα προσβάλλουν τους ασεβείς. Και όλα αυτά θα τα κάνουν σε σας επειδή δεν πιστεύουν σε μένα ούτε σε Αυτόν που με έστειλε¨ έτσι θα υποφέρετε πολλά για το ευαγγέλιό μου. Αλλά όταν υπομένετε αυτές τις δοκιμασίες, θα πρέπει να θυμάστε ότι και εγώ υπέφερα για χάρη αυτού του ευαγγελίου της ουράνιας βασιλείας.		180:3.1 (1946.6) The eleven had scarcely ceased their discussions of the discourse on the vine and the branches when the Master, indicating that he was desirous of speaking to them further and knowing that his time was short, said: “When I have left you, be not discouraged by the enmity of the world. Be not downcast even when fainthearted believers turn against you and join hands with the enemies of the kingdom. If the world shall hate you, you should recall that it hated me even before it hated you. If you were of this world, then would the world love its own, but because you are not, the world refuses to love you. You are in this world, but your lives are not to be worldlike. I have chosen you out of the world to represent the spirit of another world even to this world from which you have been chosen. But always remember the words I have spoken to you: The servant is not greater than his master. If they dare to persecute me, they will also persecute you. If my words offend the unbelievers, so also will your words offend the ungodly. And all of this will they do to you because they believe not in me nor in Him who sent me; so will you suffer many things for the sake of my gospel. But when you endure these tribulations, you should recall that I also suffered before you for the sake of this gospel of the heavenly kingdom.
180:3.2 (1947.1) «Πολλοί από εκείνους που θα σας επιτεθούν θα έχουν άγνοια για το φως του ουρανού, αλλά αυτό δεν ισχύει για μερικούς που τώρα μας καταδιώκουν. Αν δεν τους είχαμε διδάξει την αλήθεια, μπορεί να είχαν κάνει πολλά παράξενα πράγματα χωρίς να είναι καταδικασμένοι, αλλά τώρα, εφόσον ξέρουν για το φως και τόλμησαν να το απορρίψουν, δεν έχουν καμιά δικαιολογία για την στάση τους. Όποιος με μισεί, μισεί και τον Πατέρα μου. Δεν γίνεται διαφορετικά¨ το φως που θα σας έσωζε αν το δεχόσαστε μπορεί μόνο να σας καταδικάσει αν το απορρίψετε εν γνώσει σας. Και τι έχω κάνει σε αυτούς τους ανθρώπους που με μισούν με τόσο τρομερό μίσος; Τίποτα άλλο, εκτός από το να τους προσφέρω αδελφοσύνη στην γη και σωτηρία στον ουρανό. Αλλά δεν έχετε διαβάσει στην Γραφή το ρητό: «Και με μίσησαν χωρίς αιτία»;		180:3.2 (1947.1) “Many of those who will assail you are ignorant of the light of heaven, but this is not true of some who now persecute us. If we had not taught them the truth, they might do many strange things without falling under condemnation, but now, since they have known the light and presumed to reject it, they have no excuse for their attitude. He who hates me hates my Father. It cannot be otherwise; the light which would save you if accepted can only condemn you if it is knowingly rejected. And what have I done to these men that they should hate me with such a terrible hatred? Nothing, save to offer them fellowship on earth and salvation in heaven. But have you not read in the Scripture the saying: ‘And they hated me without a cause’?
180:3.3 (1947.2) «Αλλά δεν θα σας αφήσω μόνους στον κόσμο. Πολύ σύντομα, αφού θα έχω φύγει, θα σας στείλω ένα πνευματικό βοηθό. Θα έχετε μαζί σας κάποιον που θα πάρει την θέση μου ανάμεσά σας, κάποιον που συνεχίζει να σας διδάσκει τον δρόμο της αλήθειας, και που θα σας ενθαρρύνει.		180:3.3 (1947.2) “But I will not leave you alone in the world. Very soon, after I have gone, I will send you a spirit helper. You shall have with you one who will take my place among you, one who will continue to teach you the way of truth, who will even comfort you.
180:3.4 (1947.3) «Μην αφήσετε τις καρδιές σας να ταραχτούν. Πιστεύετε στον Θεό¨ συνεχίστε να πιστεύετε και σε μένα. Παρόλο που πρέπει να σας αφήσω, δεν θα βρίσκομαι μακριά σας. Σας έχω ήδη πει ότι στο σύμπαν του πατέρα μου υπάρχουν πολλά μέρη για διαμονή. Αν αυτό δεν ήταν αλήθεια, δεν θα σας μίλαγα γι αυτά τόσες φορές. Πρόκειται να επιστρέψω σε αυτούς τους κόσμους του φωτός, τους σταθμούς στον ουρανό του Πατέρα στους οποίους κάποια στιγμή θα ανέλθετε και εσείς. Από αυτούς τους τόπους ήρθα σε αυτόν τον κόσμο, και πλησιάζει πια η ώρα να επιστρέψω στο έργο του Πατέρα μου στις σφαίρες στα ψηλά.		180:3.4 (1947.3) “Let not your hearts be troubled. You believe in God; continue to believe also in me. Even though I must leave you, I will not be far from you. I have already told you that in my Father’s universe there are many tarrying-places. If this were not true, I would not have repeatedly told you about them. I am going to return to these worlds of light, stations in the Father’s heaven to which you shall sometime ascend. From these places I came into this world, and the hour is now at hand when I must return to my Father’s work in the spheres on high.
180:3.5 (1947.4) «Αν εγώ πάω πριν από εσάς στο ουράνιο βασίλειο του Πατρός, σίγουρα θα σας καλέσω να βρεθείτε μαζί μου στους τόπους που ετοιμάστηκαν για τους θνητούς υιούς του Θεού πριν γίνει αυτός ο κόσμος. Αν και πρέπει να σας αφήσω, θα είμαι παρών μαζί σας πνευματικά, και τελικά θα βρεθείτε κοντά μου προσωπικά όταν ανέλθετε σε μένα στο σύμπαν μου, όπως και εγώ τώρα ετοιμάζομαι να ανέλθω στον Πατέρα μου στο μεγαλύτερο σύμπαν του. Και ότι σας έχω πει είναι αληθινό και αιώνιο, ακόμα και δεν το καταλαβαίνετε απόλυτα . Πηγαίνω στον Πατέρα μου, και παρόλο που δεν μπορείτε να με ακολουθήσετε τώρα, θα με ακολουθήσετε όμως σίγουρα στα χρόνια που έρχονται.»		180:3.5 (1947.4) “If I thus go before you into the Father’s heavenly kingdom, so will I surely send for you that you may be with me in the places that were prepared for the mortal sons of God before this world was. Even though I must leave you, I will be present with you in spirit, and eventually you shall be with me in person when you have ascended to me in my universe even as I am about to ascend to my Father in his greater universe. And what I have told you is true and everlasting, even though you may not fully comprehend it. I go to the Father, and though you cannot now follow me, you shall certainly follow me in the ages to come.”
180:3.6 (1947.5) Όταν ο Ιησούς κάθισε, ο Θωμάς σηκώθηκε και είπε: «Κύριε, δεν γνωρίζουμε που πηγαίνεις¨ γι αυτό φυσικά δεν ξέρουμε τον δρόμο. Αλλά θα σε ακολουθήσουμε απόψε το βράδυ αν μας δείξεις το δρόμο.»		180:3.6 (1947.5) When Jesus sat down, Thomas arose and said: “Master, we do not know where you are going; so of course we do not know the way. But we will follow you this very night if you will show us the way.”
180:3.7 (1947.6) Όταν ο Ιησούς άκουσε τον Θωμά, απάντησε: «Θωμά, εγώ είμαι ο δρόμος, η αλήθεια, και η ζωή. Κανένας άνθρωπος δεν πηγαίνει στον Πατέρα παρά μόνο μέσα από μένα. Όλοι όσοι βρίσκουν τον Πατέρα, βρίσκουν πρώτα εμένα. Αν με ξέρετε, ξέρετε το δρόμο και για τον Πατέρα. Και όντως με γνωρίζετε, αφού έχετε ζήσει μαζί μου και με βλέπετε τώρα.».		180:3.7 (1947.6) When Jesus heard Thomas, he answered: “Thomas, I am the way, the truth, and the life. No man goes to the Father except through me. All who find the Father, first find me. If you know me, you know the way to the Father. And you do know me, for you have lived with me and you now see me.”
180:3.8 (1947.7) Αλλά αυτή η διδασκαλία ήταν πολύ βαθιά για πολλούς από τους αποστόλους, ιδιαίτερα για τον Φίλιππο, που, αφού είπε δυο λόγια με τον Ναθαναήλ, σηκώθηκε και είπε: «Κύριε, δείξε μας τον Πατέρα, και όλα όσα έχεις πει θα ξεκαθαρίσουν.»		180:3.8 (1947.7) But this teaching was too deep for many of the apostles, especially for Philip, who, after speaking a few words with Nathaniel, arose and said: “Master, show us the Father, and everything you have said will be made plain.”
180:3.9 (1947.8) Και όταν ο Φίλιππος μίλησε, ο Ιησούς είπε: «Φίλιππε, είμαι τόσο καιρό μαζί σας και όμως ακόμα ούτε και τώρα δεν με ξέρετε; Ξανά σας δηλώνω: Όποιος με έχει δει έχει δει και τον Πατέρα. Πως μπορείς τώρα να λες, Δείξε μας τον Πατέρα; Δεν πιστεύετε ότι βρίσκομαι μέσα στον Πατέρα και ο Πατέρας βρίσκεσαι μέσα σε μένα; Δεν σας έχω διδάξει ότι τα λόγια που λέγω δεν είναι δικά μου λόγια αλλά του Πατέρα μου; Μιλώ για λογαριασμό του Πατέρα μου και όχι για δικό μου. Βρίσκομαι σε αυτόν τον κόσμο για να πράξω το θέλημα του Πατρός, και αυτό έπραξα. Ο Πατέρας διαμένει εντός μου και εργάζεται δια μέσου εμού. Πιστέψτε με όταν σας λέγω ότι ο Πατέρας είναι μέσα μου, και εγώ είμαι μέσα στον Πατέρα, ή αλλιώς πιστέψτε για χάρη της ζωής που έζησα—για χάρη του έργου μου.»		180:3.9 (1947.8) And when Philip had spoken, Jesus said: “Philip, have I been so long with you and yet you do not even now know me? Again do I declare: He who has seen me has seen the Father. How can you then say, Show us the Father? Do you not believe that I am in the Father and the Father in me? Have I not taught you that the words which I speak are not my words but the words of the Father? I speak for the Father and not of myself. I am in this world to do the Father’s will, and that I have done. My Father abides in me and works through me. Believe me when I say that the Father is in me, and that I am in the Father, or else believe me for the sake of the very life I have lived—for the work’s sake.”
180:3.10 (1948.1) Όταν ο Κύριος πήγε να πιει λίγο νερό, οι έντεκα συζητούσαν ζωηρά γι αυτές τις διδασκαλίες, και ο Πέτρος είχε αρχίσει να βγάζει λόγο όταν ο Ιησούς γύρισε και τους έγνεψε να καθίσουν.		180:3.10 (1948.1) As the Master went aside to refresh himself with water, the eleven engaged in a spirited discussion of these teachings, and Peter was beginning to deliver himself of an extended speech when Jesus returned and beckoned them to be seated.
4. Ο ΒΟΗΘΟΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΙΧΕ ΥΠΟΣΧΕΘΕΙ ^top		4. The Promised Helper ^top
180:4.1 (1948.2) Ο Ιησούς συνέχισε να διδάσκει, λέγοντας: «Όταν έχω πάει στον Πατέρα, και αφού έχει αποδεχτεί πλήρως το έργο που έκανα για σας στην γη, και αφού παραλάβω την πλήρη κυριαρχία στον τομέα μου, θα πω στον Πατέρα μου: Αφού έχω αφήσει τα παιδιά μου μόνα στην γη, σύμφωνα με την υπόσχεσή μου πρέπει να τους στείλω έναν άλλο δάσκαλο. Και όταν ο Πατέρας μου το εγκρίνει, θα εμφυσήσω το Πνεύμα της Αληθείας σε όλη την σάρκα. Ήδη βρίσκεται το πνεύμα του Πατρός μου στις καρδιές σας, και όταν έρθει αυτή η μέρα, θα έχετε και μένα μαζί σας όπως έχετε τώρα τον Πατέρα. Αυτό το νέο δώρο είναι το πνεύμα της ζώσης αληθείας. Οι άπιστοι στην αρχή δεν θα ακούν τις διδασκαλίες αυτού του πνεύματος, αλλά οι υιοί του φωτός θα την δεχτούν με χαρά και με όλη τους την καρδιά. Και θα καταλάβετε πότε θα έρθει αυτό το πνεύμα, όπως ξέρατε και εμένα, και θα το δεχτείτε μέσα στην καρδιά σας, και θα κατοικεί μέσα σας. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι δεν σας αφήνω χωρίς βοήθεια και καθοδήγηση. Δεν θα σας αφήσω έρημους. Σήμερα μπορώ να είμαι μαζί σας μόνο προσωπικά. Στο μέλλον θα είμαι μαζί σας και με όλους τους άλλους ανθρώπους που επιθυμούν την παρουσία μου, όπου και να είσαστε, και με τον καθένα σας ξεχωριστά την ίδια στιγμή. Δεν καταλαβαίνετε ότι είναι καλύτερα να φύγω; ότι σας αφήνω στην σάρκα για να μπορώ να είμαι πιο ολοκληρωμένα μαζί σας με το πνεύμα;		180:4.1 (1948.2) Jesus continued to teach, saying: “When I have gone to the Father, and after he has fully accepted the work I have done for you on earth, and after I have received the final sovereignty of my own domain, I shall say to my Father: Having left my children alone on earth, it is in accordance with my promise to send them another teacher. And when the Father shall approve, I will pour out the Spirit of Truth upon all flesh. Already is my Father’s spirit in your hearts, and when this day shall come, you will also have me with you even as you now have the Father. This new gift is the spirit of living truth. The unbelievers will not at first listen to the teachings of this spirit, but the sons of light will all receive him gladly and with a whole heart. And you shall know this spirit when he comes even as you have known me, and you will receive this gift in your hearts, and he will abide with you. You thus perceive that I am not going to leave you without help and guidance. I will not leave you desolate. Today I can be with you only in person. In the times to come I will be with you and all other men who desire my presence, wherever you may be, and with each of you at the same time. Do you not discern that it is better for me to go away; that I leave you in the flesh so that I may the better and the more fully be with you in the spirit?
180:4.2 (1948.3) «Σε λίγες ώρες ο κόσμος δεν θα με ξαναδεί¨ αλλά εσείς θα συνεχίσετε να με γνωρίζετε στις καρδιές σας μέχρι την στιγμή που θα στείλω αυτόν τον νέο δάσκαλο, το Πνεύμα της Αληθείας. Όπως έζησα μαζί σας προσωπικά, τότε θα ζω μέσα σε σας¨ θα είμαι ένα με την προσωπική σας εμπειρία για την πνευματική βασιλεία. Και όταν όλα αυτά θα έχουν γίνει, σίγουρα θα ξέρετε ότι είμαι στον Πατέρα, και ότι η ζωή σας είναι κρυμμένη με τον Πατέρα μέσα σε μένα, θα είμαι και εγώ μέσα σε σας. Αγαπώ τον Πατέρα και τήρησα τον λόγο του¨ εσείς αγαπάτε εμένα και, και θα τηρήσετε τον λόγο μου. Όπως ο Πατέρας μου, μου έχει δώσει μέρος από το πνεύμα του, έτσι και εγώ θα σας δώσω μέρος από το πνεύμα μου. Και αυτό το Πνεύμα της Αληθείας που θα σας εμφυσήσω θα σας καθοδηγεί και θα σας δίνει θάρρος και τελικά θα σας οδηγήσει στην αλήθεια.		180:4.2 (1948.3) “In just a few hours the world will see me no more; but you will continue to know me in your hearts even until I send you this new teacher, the Spirit of Truth. As I have lived with you in person, then shall I live in you; I shall be one with your personal experience in the spirit kingdom. And when this has come to pass, you shall surely know that I am in the Father, and that, while your life is hid with the Father in me, I am also in you. I have loved the Father and have kept his word; you have loved me, and you will keep my word. As my Father has given me of his spirit, so will I give you of my spirit. And this Spirit of Truth which I will bestow upon you shall guide and comfort you and shall eventually lead you into all truth.
180:4.3 (1948.4) «Σαν λέγω αυτά τα πράγματα όσο είμαι ακόμα μαζί σας για να προετοιμαστείτε καλύτερα να αντέξετε τις δοκιμασίες που μας περιμένουν. Και όταν έρθει αυτή η νέα μέρα, θα κατοικείστε εσωτερικά και από τον Υιό και από τον Πατέρα. Και αυτά τα δώρα εξ ουρανού θα συνεργάζονται αιώνια όπως ο Πατέρας και εγώ εργαστήκαμε στην γη μπροστά στα μάτια σας σαν ένα άτομο, τον Υιό του Ανθρώπου. Και αυτός ο πνευματικός σας φίλος θα σας φέρνει στην μνήμη όλα όσα σας έχω διδάξει.»		180:4.3 (1948.4) “I am telling you these things while I am still with you that you may be the better prepared to endure those trials which are even now right upon us. And when this new day comes, you will be indwelt by the Son as well as by the Father. And these gifts of heaven will ever work the one with the other even as the Father and I have wrought on earth and before your very eyes as one person, the Son of Man. And this spirit friend will bring to your remembrance everything I have taught you.”
180:4.4 (1948.5) Μόλις ο Κύριος σταμάτησε για μια στιγμή, ο Ιούδας Αλφαίος τόλμησε να κάνει μια από τις λίγες ερωτήσεις που αυτός και ο αδερφός του έκαναν ποτέ στον Ιησού δημόσια. Είπε ο Ιούδας: «Κύριε, πάντα ζούσες ανάμεσά μας σαν φίλος¨ πως θα σε καταλαβαίνουμε όταν πια δεν θα εκδηλώνεσαι παρά μόνο πνευματικά; Αν ο κόσμος δεν σε βλέπει, πως θα είμαστε βέβαιοι για σένα; Πως θα μας αποκαλυφθείς;»		180:4.4 (1948.5) As the Master paused for a moment, Judas Alpheus made bold to ask one of the few questions which either he or his brother ever addressed to Jesus in public. Said Judas: “Master, you have always lived among us as a friend; how shall we know you when you no longer manifest yourself to us save by this spirit? If the world sees you not, how shall we be certain about you? How will you show yourself to us?”
180:4.5 (1949.1) Ο Ιησούς τους κοίταξε όλους, χαμογέλασε, και είπε: «Μικρά μου παιδιά, φεύγω, γυρίζω στον Πατέρα μου. Σε λίγο δεν θα με βλέπετε όπως με βλέπετε τώρα, με σάρκα και οστά. Πολύ σύντομα θα σας στείλω το πνεύμα μου, ακριβώς όπως είμαι εγώ χωρίς αυτό το υλικό σώμα. Αυτός ο νέος δάσκαλος είναι το Πνεύμα της Αληθείας που θα ζει μαζί με τον καθένα σας, μέσα στις καρδιές σας, και έτσι όλα τα παιδιά του φωτός θα γίνουν ένα και θα πλησιάσουν το ένα το άλλο. Και με αυτόν ακριβώς τον τρόπο ο Πατέρας μου και εγώ θα μπορούμε να ζούμε στις ψυχές του καθενός σας και στις καρδιές όλων των άλλων ανθρώπων που μας αγαπούν και πραγματοποιούν αυτή την αγάπη αγαπώντας ο ένας τον άλλο, όπως εγώ τώρα αγαπώ εσάς.»		180:4.5 (1949.1) Jesus looked down upon them all, smiled, and said: “My little children, I am going away, going back to my Father. In a little while you will not see me as you do here, as flesh and blood. In a very short time I am going to send you my spirit, just like me except for this material body. This new teacher is the Spirit of Truth who will live with each one of you, in your hearts, and so will all the children of light be made one and be drawn toward one another. And in this very manner will my Father and I be able to live in the souls of each one of you and also in the hearts of all other men who love us and make that love real in their experiences by loving one another, even as I am now loving you.”
180:4.6 (1949.2) Ο Ιούδας Αλφαίος δεν κατάλαβε απόλυτα τι είπε ο Κύριος, αλλά κατάλαβε την υπόσχεση για αυτόν τον νέο διδάσκαλο, και από την έκφραση του προσώπου του Ανδρέα, κατάλαβε ότι η ερώτησή του είχε απαντηθεί ικανοποιητικά.		180:4.6 (1949.2) Judas Alpheus did not fully understand what the Master said, but he grasped the promise of the new teacher, and from the expression on Andrew’s face, he perceived that his question had been satisfactorily answered.
5. ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ^top		5. The Spirit of Truth ^top
180:5.1 (1949.3) Ο νέος βοηθός που υποσχέθηκε ο Ιησούς να στείλει στις καρδιές των πιστών, να εμφυσήσει σε όλη την σάρκα, είναι το Πνεύμα της Αληθείας. Αυτό το θείο δώρο δεν είναι το γράμμα ή ο νόμος της αλήθειας, ούτε προορίζεται να λειτουργήσει σαν μια μορφή ή έκφραση της αλήθειας. Ο νέος δάσκαλος είναι η βεβαιότητα της αλήθειας, η συναίσθηση και η βεβαιότητα των αληθινών εννοιών σε πραγματικά πνευματικά επίπεδα. Και αυτός ο νέος διδάσκαλος είναι το πνεύμα της ζώσης και αναπτυσσόμενης αλήθειας, της επεκτεινόμενης, εξελισσόμενης, και προσαρμόσιμης αλήθειας.		180:5.1 (1949.3) The new helper which Jesus promised to send into the hearts of believers, to pour out upon all flesh, is the Spirit of Truth. This divine endowment is not the letter or law of truth, neither is it to function as the form or expression of truth. The new teacher is the conviction of truth, the consciousness and assurance of true meanings on real spirit levels. And this new teacher is the spirit of living and growing truth, expanding, unfolding, and adaptative truth.
180:5.2 (1949.4) Η θεϊκή αλήθεια είναι μια ζωντανή πραγματικότητα που διακρίνεται από το πνεύμα. Η αλήθεια υπάρχει μόνο σε υψηλά πνευματικά επίπεδα της συναίσθησης της θεϊκότητας και της συνείδησης της επικοινωνίας με τον Θεό. Μπορείς να γνωρίζεις την αλήθεια, και μπορείς να ζεις την αλήθεια¨ μπορείς να βιώσεις την ανάπτυξη της αλήθειας στην ψυχή και να απολαύσεις την ελευθερία της διαφώτισής της στον νου, αλλά δεν μπορείς να φυλακίσεις την αλήθεια σε φόρμουλες, κώδικες, δόγματα, ή νοητικά πλαίσια ανθρώπινης συμπεριφοράς. Όταν επιχειρήσεις ανθρώπινη τυποποίηση της θεϊκής αλήθειας, τότε αυτή πεθαίνει γρήγορα. Η μεταθανάτια διάσωση της φυλακισμένης αλήθειας, ακόμα και στην καλύτερη περίπτωση, μπορεί να καταλήξει μόνο στην συναίσθηση κάποιας ιδιόμορφης μορφής διανοητικοποιημένα καταξιωμένης σοφίας. Η στατική αλήθεια είναι νεκρή αλήθεια, και μόνο η νεκρή αλήθεια μπορεί να γίνει θεωρία. Η ζώσα αλήθεια είναι δυναμική και μπορεί να απολαύσει μόνο εμπειρική ύπαρξη μέσα στον ανθρώπινο νου.		180:5.2 (1949.4) Divine truth is a spirit-discerned and living reality. Truth exists only on high spiritual levels of the realization of divinity and the consciousness of communion with God. You can know the truth, and you can live the truth; you can experience the growth of truth in the soul and enjoy the liberty of its enlightenment in the mind, but you cannot imprison truth in formulas, codes, creeds, or intellectual patterns of human conduct. When you undertake the human formulation of divine truth, it speedily dies. The post-mortem salvage of imprisoned truth, even at best, can eventuate only in the realization of a peculiar form of intellectualized glorified wisdom. Static truth is dead truth, and only dead truth can be held as a theory. Living truth is dynamic and can enjoy only an experiential existence in the human mind.
180:5.3 (1949.5) Η νοημοσύνη αναπτύσσεται μόνο από υλική ύπαρξη που φωτίζεται από την παρουσία του κοσμικού νου. Η σοφία περιλαμβάνει την συναίσθηση της γνώσης που εξυψώνεται σε νέα επίπεδα εννοιών και ενεργοποιείται από την παρουσία της συμπαντικού χαρίσματος του υπασπιστή της σοφίας. Η αλήθεια είναι αξία πνευματικής πραγματικότητας που την βιώνουν μόνο οι πνευματικά χαρισματικές υπάρξεις που λειτουργούν σε υπέρ-υλικά επίπεδα συμπαντικής συνείδησης, και οι οποίες, μετά την συνειδητοποίηση της αλήθειας, επιτρέπουν στο πνεύμα της το ενεργοποιημένο να ζει και να βασιλεύει μέσα στις ψυχές τους.		180:5.3 (1949.5) Intelligence grows out of a material existence which is illuminated by the presence of the cosmic mind. Wisdom comprises the consciousness of knowledge elevated to new levels of meaning and activated by the presence of the universe endowment of the adjutant of wisdom. Truth is a spiritual reality value experienced only by spirit-endowed beings who function upon supermaterial levels of universe consciousness, and who, after the realization of truth, permit its spirit of activation to live and reign within their souls.
180:5.4 (1949.6) Το αληθινό παιδί συμπαντικής ενόρασης αναζητεί για το ζωντανό Πνεύμα της Αληθείας σε κάθε σοφή ρήση. Το άτομο που γνωρίζει τον Θεό συνεχώς ανυψώνει την σοφία σε επίπεδα ζώσης αλήθειας θεϊκής επίτευξης¨ η πνευματικά με προοδευτική ψυχή συνεχώς σύρει την ζώσα αλήθεια χαμηλά σε νεκρά επίπεδα σοφίας και στον τομέα της απλά προηγμένης γνώσης.		180:5.4 (1949.6) The true child of universe insight looks for the living Spirit of Truth in every wise saying. The God-knowing individual is constantly elevating wisdom to the living-truth levels of divine attainment; the spiritually unprogressive soul is all the while dragging the living truth down to the dead levels of wisdom and to the domain of mere exalted knowledge.
180:5.5 (1949.7) Ο χρυσός κανόνας, όταν απογυμνωθεί από την υπεράνθρωπη ενόραση του Πνεύματος της Αληθείας, δεν γίνεται τίποτα παραπάνω από ένα κανόνα υψηλής ηθικής συμπεριφοράς. Ο χρυσός κανόνας, όταν ερμηνευτεί κατά λέξη, μπορεί να γίνει το όργανο μεγάλης προσβολής προς τους συνανθρώπους κάποιου. Χωρίς πνευματική αντίληψη του χρυσού κανόνα της σοφίας μπορεί σκεφτείτε λογικά ότι, εφόσον επιθυμείτε όλοι οι άνθρωποι να λεν την πλήρη και ειλικρινή αλήθεια του μυαλού τους σε σας, έτσι και εσείς θα πρέπει να λετε απόλυτα και με ειλικρίνεια όλες τις σκέψεις του νου σας στους συνανθρώπους σας. Μια τέτοια με πνευματική ερμηνεία του χρυσού κανόνα μπορεί να έχει για αποτέλεσμα ανείπωτη δυστυχία και ατελείωτη θλίψη.		180:5.5 (1949.7) The golden rule, when divested of the superhuman insight of the Spirit of Truth, becomes nothing more than a rule of high ethical conduct. The golden rule, when literally interpreted, may become the instrument of great offense to one’s fellows. Without a spiritual discernment of the golden rule of wisdom you might reason that, since you are desirous that all men speak the full and frank truth of their minds to you, you should therefore fully and frankly speak the full thought of your mind to your fellow beings. Such an unspiritual interpretation of the golden rule might result in untold unhappiness and no end of sorrow.
180:5.6 (1950.1) Μερικοί άνθρωποι διακρίνουν και ερμηνεύουν τον χρυσό κανόνα σαν μια απλή διανοητική επιβεβαίωση της ανθρώπινης αδελφότητας. Άλλοι βιώνουν αυτή την έκφραση της ανθρώπινης σχέσης σαν μια συναισθηματική ικανοποίηση των τρυφερών συναισθημάτων της ανθρώπινης προσωπικότητας. Κάποιος άλλος θνητός αναγνωρίζει αυτόν τον ίδιο κανόνα σαν βαθμολογημένη ράβδος μέτρησης όλων των κοινωνικών σχέσεων, το κριτήριο της κοινωνικής συμπεριφοράς. Και άλλοι, ακόμα, το θεωρούν σα να είναι η θετική νουθεσία ενός σπουδαίου ηθικού διδασκάλου που περιέλαβε σε αυτή την δήλωση την υψηλότερη αντίληψη ηθικής υποχρέωσης όσον αφορά όλες τις αδερφικές σχέσεις. Στις ζωές αυτών των ηθικών υπάρξεων ο χρυσός κανόνας γίνεται το σοφό κέντρο και περιφέρεια όλης της φιλοσοφίας τους.		180:5.6 (1950.1) Some persons discern and interpret the golden rule as a purely intellectual affirmation of human fraternity. Others experience this expression of human relationship as an emotional gratification of the tender feelings of the human personality. Another mortal recognizes this same golden rule as the yardstick for measuring all social relations, the standard of social conduct. Still others look upon it as being the positive injunction of a great moral teacher who embodied in this statement the highest concept of moral obligation as regards all fraternal relationships. In the lives of such moral beings the golden rule becomes the wise center and circumference of all their philosophy.
180:5.7 (1950.2) Στην βασιλεία της πιστής αδελφότητας των εραστών της αλήθειας της γνώσης του Θεού, αυτός ο χρυσός; κανόνας αναλαμβάνει ζωντανές ιδιότητες πνευματικής συνειδητοποίησης πάνω σε ανώτερα επίπεδα ερμηνείας που κάνουν τους θνητούς υιούς του Θεού να βλέπουν αυτή την νουθεσία του Κυρίου σαν να τους ζητά να σχετίζονται .έτσι με τους συνανθρώπους τους ώστε να λάβουν το υψηλότερο δυνατό καλό σαν αποτέλεσμα της επαφής του πιστού μαζί τους. Αυτή είναι η ουσία της αληθινής θρησκείας: να αγαπάς τον πλησίον σου ως εαυτόν.		180:5.7 (1950.2) In the kingdom of the believing brotherhood of God-knowing truth lovers, this golden rule takes on living qualities of spiritual realization on those higher levels of interpretation which cause the mortal sons of God to view this injunction of the Master as requiring them so to relate themselves to their fellows that they will receive the highest possible good as a result of the believer’s contact with them. This is the essence of true religion: that you love your neighbor as yourself.
180:5.8 (1950.3) Αλλά η ανώτατη συνειδητοποίηση και πιο αληθινή ερμηνεία του χρυσού κανόνα βρίσκεται στην συνειδητοποίηση του πνεύματος της αλήθειας της διαρκούς και ζωντανής πραγματικότητας μιας τέτοιας θεϊκής διακήρυξης. Η αληθινή κοσμική έννοια αυτού του κανόνα συμπαντικής σχέσης αποκαλύπτεται μόνο με την πνευματική της συνειδητοποίηση, στην ερμηνεία του νόμου της συμπεριφοράς από το πνεύμα του Υιού στο πνεύμα του Πατρός που διαμένει στην ψυχή κάθε θνητού ανθρώπου. Και όταν τέτοιοι θνητοί που καθοδηγούνται από το πνεύμα συνειδητοποιήσουν την σημασία αυτού του χρυσού κανόνα, τότε θα ξεχειλίσουν από την βεβαιότητα της ιδιότητας του πολίτη σε ένα φιλικό σύμπαν, και τα ιδανικά πνευματικής τους πραγματικότητας ικανοποιούνται μόνο όταν αγαπούν τους συνανθρώπους τους όπως τους αγαπούσε όλους ο Ιησούς, και αυτή είναι η πραγματικότητα της συνειδητοποίησης της αγάπης του Θεού.		180:5.8 (1950.3) But the highest realization and the truest interpretation of the golden rule consists in the consciousness of the spirit of the truth of the enduring and living reality of such a divine declaration. The true cosmic meaning of this rule of universal relationship is revealed only in its spiritual realization, in the interpretation of the law of conduct by the spirit of the Son to the spirit of the Father that indwells the soul of mortal man. And when such spirit-led mortals realize the true meaning of this golden rule, they are filled to overflowing with the assurance of citizenship in a friendly universe, and their ideals of spirit reality are satisfied only when they love their fellows as Jesus loved us all, and that is the reality of the realization of the love of God.
180:5.9 (1950.4) Αυτή η ίδια φιλοσοφία της ζωντανής ευκαμψίας και κοσμικής προσαρμοστικότητας της θεϊκής αλήθειας στις ατομικές ανάγκες και την ικανότητα του κάθε υιού του Θεού, πρέπει να γίνει κατανοητή πριν ελπίσετε να καταλάβετε επαρκώς την διδασκαλία του Κυρίου και την συνήθειά του να μην αντιστέκεται στο κακό. Η διδασκαλία του Κυρίου είναι βασικά μια πνευματική επίσημη αναγγελία. Ακόμα και οι υλικές έννοιες της φιλοσοφίας του δεν μπορούν βοηθητικά να εξεταστούν χωριστά από τις πνευματικούς τους συσχετισμούς. Το πνεύμα της νουθεσίας του Κυρίου βρίσκεται στην μη αντίσταση όλης της εγωιστικής αντίστασης προς το σύμπαν, μαζί με την δυναμική και προοδευτική επίτευξη έντιμων επιπέδων αληθινών πνευματικών αξιών: θεϊκή ομορφιά, άπειρη καλοσύνη, και αιώνια αλήθεια—να γνωρίζεις τον Θεό και να γίνεσαι σταδιακά σαν αυτόν.		180:5.9 (1950.4) This same philosophy of the living flexibility and cosmic adaptability of divine truth to the individual requirements and capacity of every son of God, must be perceived before you can hope adequately to understand the Master’s teaching and practice of nonresistance to evil. The Master’s teaching is basically a spiritual pronouncement. Even the material implications of his philosophy cannot be helpfully considered apart from their spiritual correlations. The spirit of the Master’s injunction consists in the nonresistance of all selfish reaction to the universe, coupled with the aggressive and progressive attainment of righteous levels of true spirit values: divine beauty, infinite goodness, and eternal truth—to know God and to become increasingly like him.
180:5.10 (1950.5) Η αγάπη, η ανιδιοτέλεια, πρέπει να υφίσταται μια συνεχή και ζωντανή αναπροσαρμόσιμη ερμηνεία των σχέσεων ανάλογα με την καθοδήγηση του Πνεύματος της Αληθείας. Η αγάπη, λοιπόν, να αγκαλιάζει τις παντοτινά μεταβαλλόμενες και μεγεθυνόμενες έννοιες του ανώτατου κοσμικού καλού του ατόμου που αγαπιέται. Και μετά η αγάπη συνεχίζει για να έχει αυτή την ίδια στάση και για τα άλλα άτομα που μπορεί πιθανά να επηρεάζονται από την αναπτυσσόμενη και ζωντανή σχέση της αγάπης όλων των πνευματικά καθοδηγούμενων ατόμων για τους άλλους πολίτες του σύμπαντος. Και ολόκληρη η ζωντανή προσαρμογή της αγάπης πρέπει να πραγματοποιείται στο φως και του περιβάλλοντος του παρόντος κακού και στον αιώνιο στόχο της τελειότητας του θείου προορισμού.		180:5.10 (1950.5) Love, unselfishness, must undergo a constant and living readaptative interpretation of relationships in accordance with the leading of the Spirit of Truth. Love must thereby grasp the ever-changing and enlarging concepts of the highest cosmic good of the individual who is loved. And then love goes on to strike this same attitude concerning all other individuals who could possibly be influenced by the growing and living relationship of one spirit-led mortal’s love for other citizens of the universe. And this entire living adaptation of love must be effected in the light of both the environment of present evil and the eternal goal of the perfection of divine destiny.
180:5.11 (1950.6) Έτσι πρέπει να αναγνωρίσουμε καθαρά ότι ούτε ο χρυσός κανόνας ούτε η διδασκαλία της μη αντίστασης μπορούν ποτέ να γίνουν κατανοητά σαν δόγματα ή αρχές γενικής ισχύος. Μπορούν να γίνουν κατανοητές μόνο όταν τα ζεις, συνειδητοποιώντας τις έννοιές τους μέσα στην ζωντανή ερμηνεία του Πνεύματος της Αληθείας, που κατευθύνει την επαφή αγάπης ενός ανθρώπου με τον άλλο.		180:5.11 (1950.6) And so must we clearly recognize that neither the golden rule nor the teaching of nonresistance can ever be properly understood as dogmas or precepts. They can only be comprehended by living them, by realizing their meanings in the living interpretation of the Spirit of Truth, who directs the loving contact of one human being with another.
180:5.12 (1951.1) Και όλα αυτά δείχνουν καθαρά την διαφορά ανάμεσα στην παλαιά θρησκεία και την νέα. Η παλαιά θρησκεία δίδασκε την αυτοθυσία¨ η νέα θρησκεία διδάσκει μόνο την λησμονιά του εαυτού, διευρυμένη αυτό-συνειδητοποίηση σε συνδεδεμένη κοινωνική υπηρεσία και συμπαντική κατανόηση. Η παλαιά θρησκεία υποκινείτο από την συνείδηση του φόβου¨ το νέο ευαγγέλιο της βασιλείας κυριαρχείται από την βεβαιότητα της αλήθειας, το πνεύμα της αιώνιας και συμπαντικής αλήθειας. Και καμία θρησκοληψία ή δογματική πίστη μπορεί να αναπληρώσει την απουσία στην ζωή των πιστών της βασιλείας, της εμπειρίας της αυθόρμητης, γενναιόδωρης, και ειλικρινούς φιλικότητας που χαρακτηρίζει τους πνευματικά γεννημένους υιούς του ζώντος Θεού. Ούτε η παράδοση ούτε ένα τελετουργικό σύστημα τυπικής λατρείας μπορεί να εξιλεωθεί για την έλλειψη γνήσιας συμπόνιας προς τους συνανθρώπους κάποιου.		180:5.12 (1951.1) And all this clearly indicates the difference between the old religion and the new. The old religion taught self-sacrifice; the new religion teaches only self-forgetfulness, enhanced self-realization in conjoined social service and universe comprehension. The old religion was motivated by fear-consciousness; the new gospel of the kingdom is dominated by truth-conviction, the spirit of eternal and universal truth. And no amount of piety or creedal loyalty can compensate for the absence in the life experience of kingdom believers of that spontaneous, generous, and sincere friendliness which characterizes the spirit-born sons of the living God. Neither tradition nor a ceremonial system of formal worship can atone for the lack of genuine compassion for one’s fellows.
6. Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ^top		6. The Necessity for Leaving ^top
180:6.1 (1951.2) Αφού ο Πέτρος, ο Ιωάννης, ο Ιάκωβος, και ο Ματθαίος έκαναν στον Κύριο πολλές ερωτήσεις, αυτός συνέχισε την αποχαιρετιστήρια ομιλία του λέγοντας: «Και σας τα λεω όλα αυτά πριν σας αφήσω για να είστε προετοιμασμένοι για αυτά που πρόκειται να σας συμβούν ώστε να μην κάνετε σοβαρά σφάλματα. Οι αρχές δεν θα αρκεστούν να σας αποβάλλουν απλά από τις συναγωγές¨ σας προειδοποιώ πλησιάζει η ώρα που αυτοί που σας σκοτώνουν θα νομίζουν ότι επιτελούν θείο έργο. Και θα κάνουν όλα αυτά τα πράγματα σε σας και σε εκείνους που οδηγείτε στην βασιλεία των ουρανών επειδή δεν γνωρίζουν τον Πατέρα. Αρνήθηκαν να γνωρίσουν τον Πατέρα όταν αρνήθηκαν να δεχτούν εμένα¨ και αρνούνται να με δεχτούν όταν σας απορρίπτουν, εφόσον έχετε τηρήσει την νέα μου εντολή να αγαπάτε ο ένας τον άλλο όπως σας αγαπώ εγώ. Σας λέγω αυτά τα πράγματα προκαταβολικά έτσι ώστε, όταν έρθει η ώρα σας όπως έχει έρθει τώρα και η δική μου, μπορεί να πάρετε δύναμη από την γνώση ότι όλα αυτά μου ήταν γνωστά, και όταν το πνεύμα μου θα είναι μαζί σας σε όλα όσα υποφέρετε για χάρη μου ή για χάρη του ευαγγελίου. Για αυτό το σκοπό σας μίλησα τόσο καθαρά από την αρχή. Σας προειδοποίησα ακόμα ότι οι εχθροί του ανθρώπου μπορεί να προέρχονται από το άμεσο περιβάλλον του. Παρόλο που το ευαγγέλιο της βασιλείας πάντα φέρνει γαλήνη στην ψυχή του κάθε πιστού, δεν θα φέρει γαλήνη στην γη μέχρι οι άνθρωποι να είναι πρόθυμοι να πιστέψουν στην διδασκαλία μου με όλη τους την καρδιά και να καθιερώσουν την συνήθεια να πράττουν το θέλημα του Πατέρα σαν κύριο σκοπό τους στην θνητή τους ζωή.		180:6.1 (1951.2) After Peter, James, John, and Matthew had asked the Master numerous questions, he continued his farewell discourse by saying: “And I am telling you about all this before I leave you in order that you may be so prepared for what is coming upon you that you will not stumble into serious error. The authorities will not be content with merely putting you out of the synagogues; I warn you the hour draws near when they who kill you will think they are doing a service to God. And all of these things they will do to you and to those whom you lead into the kingdom of heaven because they do not know the Father. They have refused to know the Father by refusing to receive me; and they refuse to receive me when they reject you, provided you have kept my new commandment that you love one another even as I have loved you. I am telling you in advance about these things so that, when your hour comes, as mine now has, you may be strengthened in the knowledge that all was known to me, and that my spirit shall be with you in all your sufferings for my sake and the gospel’s. It was for this purpose that I have been talking so plainly to you from the very beginning. I have even warned you that a man’s foes may be those of his own household. Although this gospel of the kingdom never fails to bring great peace to the soul of the individual believer, it will not bring peace on earth until man is willing to believe my teaching wholeheartedly and to establish the practice of doing the Father’s will as the chief purpose in living the mortal life.
180:6.2 (1951.3) «Τώρα που σας αφήνω, και βλέπω ότι ήρθε η ώρα να πάω στον Πατέρα, εκπλήσσομαι που κανένας σας δεν με ρώτησε, «Γιατί μας αφήνεις; Όμως, ξέρω ότι ρωτάτε τέτοιες ερωτήσεις μέσα στην καρδιά σας΄. Θα σας μιλήσω καθαρά, σαν φίλος. Είναι προς όφελός σας το ότι φεύγω. Αν δεν φύγω, ο νέος δάσκαλος δεν μπορεί να μπει στις καρδιές σας. Πρέπει να αποβάλλω αυτό το θνητό σώμα και να επανέλθω στην θέση μου ψηλά πριν στείλω αυτό τον πνευματικό διδάσκαλο να κατοικήσει στις ψυχές σας και να οδηγήσει το πνεύμα σας στην αλήθεια. Και όταν το πνεύμα μου έρθει να διαμείνει σε σας, θα διαφωτίσει την διαφορά ανάμεσα στην αμαρτία και την δικαιοσύνη, και θα σας δώσει την ικανότητα να κρίνετε γι αυτά σοφά μέσα στις καρδιές σας.		180:6.2 (1951.3) “Now that I am leaving you, seeing that the hour has come when I am about to go to the Father, I am surprised that none of you have asked me, Why do you leave us? Nevertheless, I know that you ask such questions in your hearts. I will speak to you plainly, as one friend to another. It is really profitable for you that I go away. If I go not away, the new teacher cannot come into your hearts. I must be divested of this mortal body and be restored to my place on high before I can send this spirit teacher to live in your souls and lead your spirits into the truth. And when my spirit comes to indwell you, he will illuminate the difference between sin and righteousness and will enable you to judge wisely in your hearts concerning them.
180:6.3 (1951.4) «Έχω πολλά να σας πω ακόμα, αλλά δεν έχετε άλλη αντοχή τώρα. Όμως, όταν αυτό, το Πνεύμα της Αληθείας, έρθει, τελικά θα σας οδηγήσει σε όλη την αλήθεια καθώς θα περνάτε από όλους τους σταθμούς διαμονής στο σύμπαν του Πατέρα μου.		180:6.3 (1951.4) “I have yet much to say to you, but you cannot stand any more just now. Albeit, when he, the Spirit of Truth, comes, he shall eventually guide you into all truth as you pass through the many abodes in my Father’s universe.
180:6.4 (1951.5) «Αυτό το πνεύμα δεν θα μιλά για λογαριασμό του, αλλά θα σας δηλώνει αυτό που ο Πατέρας έχει αποκαλύψει στον Υιό, και θα σας δείχνει ακόμα, και τα πράγματα που πρόκειται να συμβούν¨ θα με δοξάζει όπως δόξασα και εγώ τον Πατέρα μου. Αυτό το πνεύμα προέρχεται από εμένα, και θα σας αποκαλύπτει την αλήθεια μου. Όλα όσα έχει ο Πατέρας μου στον τομέα του είναι τώρα δικά μου¨ γι αυτό και σας είπα ότι αυτός ο νέος διδάσκαλος θα παίρνει από αυτό που είναι δικό μου και θα σας το αποκαλύπτει.		180:6.4 (1951.5) “This spirit will not speak of himself, but he will declare to you that which the Father has revealed to the Son, and he will even show you things to come; he will glorify me even as I have glorified my Father. This spirit comes forth from me, and he will reveal my truth to you. Everything which the Father has in this domain is now mine; wherefore did I say that this new teacher would take of that which is mine and reveal it to you.
180:6.5 (1952.1) «Σε λίγο θα σας αφήσω για λίγο. Μετά, όταν με ξαναδείτε, θα βρίσκομαι ήδη καθ’ οδόν για τον Πατέρα για αυτό, ακόμα και τότε, δεν θα με δείτε για πολύ.»		180:6.5 (1952.1) “In just a little while I will leave you for a short time. Afterward, when you again see me, I shall already be on my way to the Father so that even then you will not see me for long.”
180:6.6 (1952.2) Όταν σταμάτησε για μια στιγμή, οι απόστολοι άρχισαν να μιλούν μεταξύ τους: «Τι είναι αυτά που μας λέγει; «Σε λίγο θα σας αφήσω,» και «Όταν με ξαναδείτε δεν θα είναι για πολύ, γιατί θα βρίσκομαι καθ’ οδόν για τον Πατέρα.» Τι μπορεί να εννοεί με αυτό το «σε λίγο» και «όχι για πολύ»; Δεν καταλαβαίνουμε τι μας λεει.»		180:6.6 (1952.2) While he paused for a moment, the apostles began to talk with each other: “What is this that he tells us? ‘In just a little while I will leave you,’ and ‘When you see me again it will not be for long, for I will be on my way to the Father.’ What can he mean by this ‘little while’ and ‘not for long’? We cannot understand what he is telling us.”
180:6.7 (1952.3) Και αφού ο Ιησούς ήξερε ότι έκαναν αυτές τις ερωτήσεις, είπε: «Ρωτάτε ο ένας τον άλλο για το τι εννοούσα όταν είπα ότι σε λίγο δεν θα είμαι κοντά σας, και όταν με ξαναδείτε, θα βρίσκομαι καθ’ οδόν για τον Πατέρα; Σας έχω πει καθαρά ότι ο Υιός του Ανθρώπου πρέπει να πεθάνει, αλλά θα σηκωθεί ξανά. Δεν μπορείτε να καταλάβετε την σημασία των λόγων μου; Στην αρχή θα λυπηθείτε, αλλά αργότερα θα χαρείτε μαζί με πολλούς που θα καταλάβουν αυτά τα πράγματα που θα συμβούν. Η γυναίκα είναι πραγματικά λυπημένη στην ώρα των ωδίνων της, αλλά όταν τελικά γεννήσει το παιδί της, αμέσως ξεχνά την αγωνία και τους πόνους της μπροστά στην χαρά που έφεραν ένα νέο άνθρωπο στον κόσμο. Έτσι και εσείς θα λυπηθείτε με την αναχώρησή μου, αλλά θα σας ξαναδώ, και τότε η θλίψη σας θα γίνει χαρά, και θα έρθει σε σας μια νέα αποκάλυψη της σωτηρίας του Θεού την οποία κανένας άνθρωπος δεν θα μπορέσει να σας την πάρει. Και όλοι οι κόσμου θα ευλογηθούν με αυτή την αποκάλυψη της ζωής που κατορθώνει να κατανικήσει τον θάνατο. Μέχρι τώρα κάνατε όλες τις παρακλήσεις σας στο όνομα του Πατρός μου. Όταν με ξαναδείτε, θα μπορείτε να ζητάτε και στο όνομά μου, και θα σας ακούσω.		180:6.7 (1952.3) And since Jesus knew they asked these questions, he said: “Do you inquire among yourselves about what I meant when I said that in a little while I would not be with you, and that, when you would see me again, I would be on my way to the Father? I have plainly told you that the Son of Man must die, but that he will rise again. Can you not then discern the meaning of my words? You will first be made sorrowful, but later on will you rejoice with many who will understand these things after they have come to pass. A woman is indeed sorrowful in the hour of her travail, but when she is once delivered of her child, she immediately forgets her anguish in the joy of the knowledge that a man has been born into the world. And so are you about to sorrow over my departure, but I will soon see you again, and then will your sorrow be turned into rejoicing, and there shall come to you a new revelation of the salvation of God which no man can ever take away from you. And all the worlds will be blessed in this same revelation of life in effecting the overthrow of death. Hitherto have you made all your requests in my Father’s name. After you see me again, you may also ask in my name, and I will hear you.
180:6.8 (1952.4) «Εδώ κάτω σας δίδασκα με παροιμίες και σας μιλούσα με παραβολές. Το έκανα αυτό γιατί ήσασταν παιδιά στο πνεύμα¨ αλλά η ώρα έρχεται που θα σας μιλώ καθαρά για τον Πατέρα μου και την βασιλεία του. Και θα το κάνω αυτό γιατί ο ίδιος ο Πατέρα σας αγαπά και επιθυμεί να σας αποκαλυφθεί πιο ολοκληρωτικά. Ο θνητός άνθρωπος δεν μπορεί να δει τον πνευματικό Πατέρα¨ γι αυτό ήρθα στον κόσμο για να δείξω τον Πατέρα στα δικά σας μάτια των δημιουργημάτων. Αλλά όταν η πνευματική σας ανάπτυξη έχει τελειοποιηθεί, τότε θα δείτε τον Πατέρα τον ίδιο.»		180:6.8 (1952.4) “Down here I have taught you in proverbs and spoken to you in parables. I did so because you were only children in the spirit; but the time is coming when I will talk to you plainly concerning the Father and his kingdom. And I shall do this because the Father himself loves you and desires to be more fully revealed to you. Mortal man cannot see the spirit Father; therefore have I come into the world to show the Father to your creature eyes. But when you have become perfected in spirit growth, you shall then see the Father himself.”
180:6.9 (1952.5) Όταν οι έντεκα άκουσαν τα λόγια του, έλεγαν ο ένας στον άλλο: «Βλέπετε, μας μιλά ξεκάθαρα. Σίγουρα ο Κύριος έρχεται από τον Θεό. Αλλά γιατί λεει ότι πρέπει να γυρίσει στον Πατέρα;» Και ο Ιησούς είδε ότι ακόμα δεν τον είχαν καταλάβει. Αυτοί οι έντεκα άνθρωποι δεν μπορούσαν να ξεφύγουν από τις βαθιά ριζωμένες τους ιδέες της Εβραϊκής αντίληψης για τον Μεσσία. Όσο περισσότερο πίστευαν ότι ο Ιησούς ήταν ο Μεσσίας, τόσο πιο βασανιστικές γινόντουσαν και οι βαθιά ριζωμένες αντιλήψεις τους για τον λαμπρό υλικό θρίαμβο του βασιλείου στην γη.		180:6.9 (1952.5) When the eleven had heard him speak, they said to each other: “Behold, he does speak plainly to us. Surely the Master did come forth from God. But why does he say he must return to the Father?” And Jesus saw that they did not even yet comprehend him. These eleven men could not get away from their long-nourished ideas of the Jewish concept of the Messiah. The more fully they believed in Jesus as the Messiah, the more troublesome became these deep-rooted notions regarding the glorious material triumph of the kingdom on earth.