Εγγραφο 190		Paper 190
ΜΟΡΟΝΤΙΑΝΕΣ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ		Morontia Appearances of Jesus
190:0.1 (2029.1) Ο αναστημένος Ιησούς ετοιμάζεται τώρα να περάσει μια σύντομη περίοδο στην Ουράντια με σκοπό να βιώσει την ανερχόμενη μοροντιανή πορεία ενός θνητού των σφαιρών επιρροής. Αν και το χρόνο αυτό της μοροντιανής ζωής θα τον περάσει στον κόσμο της θνητής του ενσάρκωσης, θα είναι όμως, από κάθε άποψη, ισοδύναμος της εμπειρίας των θνητών της Σατάνια, που περνούν από την προοδευτική μοροντιανή ζωή των επτά μανσονικών κόσμων της Τζερουζέμ.		190:0.1 (2029.1) THE resurrected Jesus now prepares to spend a short period on Urantia for the purpose of experiencing the ascending morontia career of a mortal of the realms. Although this time of the morontia life is to be spent on the world of his mortal incarnation, it will, however, be in all respects the counterpart of the experience of Satania mortals who pass through the progressive morontia life of the seven mansion worlds of Jerusem.
190:0.2 (2029.2) Όλη αυτή η δύναμη που είναι έμφυτη στον Ιησού – το χάρισμα της ζωής – και η οποία τον κατέστησε ικανό να αναστηθεί από του νεκρούς, είναι το πραγματικό δώρο της αιώνιας ζωής που αυτός παρέχει στους πιστούς της βασιλείας, και η οποία ακόμα και τώρα κάνει βέβαιη την ανάστασή τους από τα δεσμά του φυσικού θανάτου.		190:0.2 (2029.2) All this power which is inherent in Jesus—the endowment of life—and which enabled him to rise from the dead, is the very gift of eternal life which he bestows upon kingdom believers, and which even now makes certain their resurrection from the bonds of natural death.
190:0.3 (2029.3) Οι θνητοί των σφαιρών επιρροής θα σηκωθούν το πρωινό της ανάστασης με τον ίδιο τύπο μετάβασης ή μοροντιανό σώμα, που ο Ιησούς είχε όταν αναστήθηκε από το μνήμα το πρωί της Κυριακής. Τα σώματα αυτά δεν έχουν αίμα που να κυκλοφορεί, και τέτοια όντα δεν λαμβάνουν κανονική υλική τροφή. Παρόλα αυτά, αυτές οι μοροντιανές μορφές είναι πραγματικές. Όταν οι ποικίλοι πιστοί είδαν τον Ιησού μετά την ανάστασή του, τον είδαν πραγματικά. Δεν ήταν τα αυτοεξαπατούμενα θύματα οραμάτων ή παραισθήσεων.		190:0.3 (2029.3) The mortals of the realms will arise in the morning of the resurrection with the same type of transition or morontia body that Jesus had when he arose from the tomb on this Sunday morning. These bodies do not have circulating blood, and such beings do not partake of ordinary material food; nevertheless, these morontia forms are real. When the various believers saw Jesus after his resurrection, they really saw him; they were not the self-deceived victims of visions or hallucinations.
190:0.4 (2029.4) Η σταθερή πίστη στην ανάσταση του Ιησού ήταν το βασικό χαρακτηριστικό της πίστης όλων των κλάδων της πρώτης ευαγγελικής διδασκαλίας. Στην Ιερουσαλήμ, την Αλεξάνδρεια, την Αντιόχεια και τη Φιλαδέλφεια όλοι οι διδάσκαλοι του ευαγγελίου ενώθηκαν σ’ αυτή την αναμφίβολη πίστη στην ανάσταση του Κυρίου.		190:0.4 (2029.4) Abiding faith in the resurrection of Jesus was the cardinal feature of the faith of all branches of the early gospel teaching. In Jerusalem, Alexandria, Antioch, and Philadelphia all the gospel teachers united in this implicit faith in the Master’s resurrection.
190:0.5 (2029.5) Εκτιμώντας το χαρακτηριστικό τμήμα που έλαβε η Μαρία η Μαγδαληνή διακηρύσσοντας την ανάσταση του Κυρίου, πρέπει να αναφερθεί ότι η Μαρία ήταν η κύρια εκπρόσωπος του γυναικείου σώματος, όπως ήταν ο Πέτρος για τους αποστόλους. Η Μαρία δεν ήταν αρχηγός των εργατριών, αλλά η κύρια διδάσκαλός τους και δημόσια εκπρόσωπος. Η Μαρία είχε γίνει πολύ προσεκτική γυναίκα, έτσι ώστε η τόλμη της να μιλήσει σ’ έναν άνδρα που θεώρησε ότι ήταν ο φύλακας του κήπου του Ιωσήφ, δείχνει μόνο πόσο τρομοκρατημένη ήταν που βρήκε το μνήμα κενό. Ήταν το βάθος και η αγωνία της αγάπης της, η πληρότητα της αφοσίωσής της, που την έκανε να ξεχάσει, για ένα λεπτό, τους συμβατικούς περιορισμούς που είχε το πλησίασμα μιας Ιουδαίας γυναίκας προς έναν άγνωστο άνδρα.		190:0.5 (2029.5) In viewing the prominent part which Mary Magdalene took in proclaiming the Master’s resurrection, it should be recorded that Mary was the chief spokesman for the women’s corps, as was Peter for the apostles. Mary was not chief of the women workers, but she was their chief teacher and public spokesman. Mary had become a woman of great circumspection, so that her boldness in speaking to a man whom she considered to be the caretaker of Joseph’s garden only indicates how horrified she was to find the tomb empty. It was the depth and agony of her love, the fullness of her devotion, that caused her to forget, for a moment, the conventional restraints of a Jewish woman’s approach to a strange man.
1. ΠΡΟΑΓΓΕΛΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ^top		1. Heralds of the Resurrection ^top
190:1.1 (2029.6) Οι απόστολοι δεν ήθελαν να τους αφήσει ο Ιησούς, επομένως είχαν περιφρονήσει όλες τις αναφορές του περί θανάτου, μαζί και με τις υποσχέσεις του ότι θα ανασταινόταν πάλι. Δεν προσδοκούσαν την ανάσταση όπως συνέβη, και αρνήθηκαν να πιστέψουν έως ότου αντιμετώπισαν την επιταγή της αδιαμφισβήτητης απόδειξης και της απόλυτης πιστοποίησης των δικών τους εμπειριών.		190:1.1 (2029.6) The apostles did not want Jesus to leave them; therefore had they slighted all his statements about dying, along with his promises to rise again. They were not expecting the resurrection as it came, and they refused to believe until they were confronted with the compulsion of unimpeachable evidence and the absolute proof of their own experiences.
190:1.2 (2030.1) Όταν οι απόστολοι αρνήθηκαν να πιστέψουν την αναφορά των πέντε γυναικών που περιέγραψαν ότι είχαν δει τον Ιησού και μίλησαν μαζί του, η Μαρία η Μαγδαληνή επέστρεψε στο μνήμα και οι άλλες γύρισαν στην οικία του Ιωσήφ, όπου αφηγήθηκαν τις εμπειρίες τους στην κόρη του και τις άλλες γυναίκες. Και οι γυναίκες πίστεψαν την αναφορά τους. Λίγο μετά τις έξη η κόρη του Ιωσήφ από την Αριμαθαία και οι τέσσερις γυναίκες που είχαν δει τον Ιησού, πήγαν στο σπίτι του Νικόδημου, όπου αφηγήθηκαν όλα αυτά τα συμβάντα στον Ιωσήφ, το Νικόδημο, το Δαυίδ Ζεβεδαίο και τους άλλους άνδρες που ήσαν μαζεμένοι εκεί. Ο Νικόδημος και οι άλλοι αμφισβήτησαν την ιστορία τους, αμφισβήτησαν ότι ο Ιησούς είχε αναστηθεί από τους νεκρούς, υπέθεσαν ότι οι Ιουδαίοι είχαν μετακινήσει το σώμα. Ο Ιωσήφ και ο Δαυίδ είχαν διάθεση να πιστέψουν την αναφορά, τόσο πολύ που έσπευσαν να εξετάσουν το μνήμα, και βρήκαν τα πάντα ακριβώς όπως τα είχαν περιγράψει οι γυναίκες. Και αυτοί ήταν οι τελευταίοι που είδαν έτσι τον τάφο, επειδή ο αρχιερέας έστειλε τον αρχηγό των φρουρών του ναού στο μνήμα στις επτά και μισή για να αφαιρέσει τα νεκρικά ρούχα. Ο αρχηγός τα τύλιξε όλα μέσα στο λινό σεντόνι και τα πέταξε πάνω από ένα διπλανό βράχο.		190:1.2 (2030.1) When the apostles refused to believe the report of the five women who represented that they had seen Jesus and talked with him, Mary Magdalene returned to the tomb, and the others went back to Joseph’s house, where they related their experiences to his daughter and the other women. And the women believed their report. Shortly after six o’clock the daughter of Joseph of Arimathea and the four women who had seen Jesus went over to the home of Nicodemus, where they related all these happenings to Joseph, Nicodemus, David Zebedee, and the other men there assembled. Nicodemus and the others doubted their story, doubted that Jesus had risen from the dead; they conjectured that the Jews had removed the body. Joseph and David were disposed to believe the report, so much so that they hurried out to inspect the tomb, and they found everything just as the women had described. And they were the last to so view the sepulchre, for the high priest sent the captain of the temple guards to the tomb at half past seven o’clock to remove the grave cloths. The captain wrapped them all up in the linen sheet and threw them over a near-by cliff.
190:1.3 (2030.2) Από το μνήμα ο Δαυίδ και ο Ιωσήφ πήγαν απευθείας στο σπίτι του Ηλία Μάρκου, όπου έκαναν σύσκεψη με τους δέκα αποστόλους στο υπερώο. Μόνο ο Ιωάννης Ζεβεδαίος ήταν πρόθυμος να πιστέψει, έστω και αμυδρά, ότι ο Ιησούς είχε αναστηθεί από τους νεκρούς. Ο Πέτρος στην αρχή είχε πιστέψει αλλά, όταν δεν κατόρθωσε να βρει τον Κύριο, έπεσε σε μεγάλη αμφιβολία. Όλοι ήταν πρόθυμοι να πιστέψουν ότι οι Ιουδαίοι είχαν μετακινήσει το σώμα. Ο Δαυίδ δεν διαφώνησε μαζί τους, αλλά όταν έφυγε, είπε: «Εσείς είστε οι απόστολοι, και οφείλετε να καταλαβαίνετε αυτά τα πράγματα. Δεν θα διαφωνήσω μαζί σας, παρόλα αυτά, πηγαίνω τώρα πίσω στο σπίτι του Νικόδημου, όπου έχω ορίσει με τους αγγελιαφόρους να συναντηθούμε σήμερα, και όταν μαζευτούν όλοι, θα τους στείλω στην τελευταία τους αποστολή, σαν προάγγελους της ανάστασης του Κυρίου. Άκουσα τον Κύριο να το λέγει αυτό, αφού θα πέθαινε, θα ανασταινόταν την τρίτη ημέρα, και τον πιστεύω». Και μιλώντας έτσι στους αποκαρδιωμένους και δυστυχισμένους πρεσβευτές της βασιλείας, ο αυτοδιορισμένος αρχηγός επικοινωνίας και πληροφορίας αποχαιρέτησε τους αποστόλους. Καθώς κατέβαινε από το υπερώο πέταξε το σάκο του Ιούδα, που περιείχε όλα τα αποστολικά έσοδα, στα γόνατα του Ματθαίου Λεβή.		190:1.3 (2030.2) From the tomb David and Joseph went immediately to the home of Elijah Mark, where they held a conference with the ten apostles in the upper chamber. Only John Zebedee was disposed to believe, even faintly, that Jesus had risen from the dead. Peter had believed at first but, when he failed to find the Master, fell into grave doubting. They were all disposed to believe that the Jews had removed the body. David would not argue with them, but when he left, he said: “You are the apostles, and you ought to understand these things. I will not contend with you; nevertheless, I now go back to the home of Nicodemus, where I have appointed with the messengers to assemble this morning, and when they have gathered together, I will send them forth on their last mission, as heralds of the Master’s resurrection. I heard the Master say that, after he should die, he would rise on the third day, and I believe him.” And thus speaking to the dejected and forlorn ambassadors of the kingdom, this self-appointed chief of communication and intelligence took leave of the apostles. On his way from the upper chamber he dropped the bag of Judas, containing all the apostolic funds, in the lap of Matthew Levi.
190:1.4 (2030.3) Ήταν κατά τις εννιά και μισή όταν οι τελευταίοι από τους είκοσι έξι αγγελιαφόρους του Δαυίδ έφταναν στο σπίτι του Νικόδημου. Ο Δαυίδ τους συγκέντρωσε γρήγορα στην ευρύχωρη αυλή και απευθύνθηκε προς αυτούς:		190:1.4 (2030.3) It was about half past nine o’clock when the last of David’s twenty-six messengers arrived at the home of Nicodemus. David promptly assembled them in the spacious courtyard and addressed them:
190:1.5 (2030.4) «Άνδρες και αδέλφια, όλο αυτό τον καιρό με υπηρετήσατε σύμφωνα με τον όρκο σας σε μένα και σε κάθε ένα σας, και σας καλώ να μαρτυρήσετε ότι ποτέ δεν διένειμα ψευδείς πληροφορίες στα χέρια σας. Πρόκειται να σας στείλω στην τελευταία σας αποστολή σαν εθελοντές αγγελιαφόρους της βασιλείας, και κάνοντας αυτό σας απαλλάσσω από τους όρκους σας και εφεξής διαλύω το σώμα των αγγελιαφόρων. Άνδρες, σας δηλώνω ότι τελειώσαμε το έργο μας. Ο Κύριος δεν έχει πια ανάγκη από θνητούς αγγελιαφόρους. Αναστήθηκε από τους νεκρούς. Μας είπε πριν τον συλλάβουν ότι θα πέθαινε και θα ανασταινόταν πάλι την τρίτη μέρα. Είδα το μνήμα – είναι άδειο. Μίλησα με τη Μαρία τη Μαγδαληνή και τέσσερις άλλες γυναίκες που μίλησαν με τον Ιησού. Τώρα σας απολύω, σας αποχαιρετώ, και σας στέλνω στο έργο του καθενός σας, και το μήνυμα που θα μεταφέρετε στους πιστούς είναι: ‘Ο Ιησούς αναστήθηκε από τους νεκρούς, ο τάφος είναι κενός’».		190:1.5 (2030.4) “Men and brethren, all this time you have served me in accordance with your oath to me and to one another, and I call you to witness that I have never yet sent out false information at your hands. I am about to send you on your last mission as volunteer messengers of the kingdom, and in so doing I release you from your oaths and thereby disband the messenger corps. Men, I declare to you that we have finished our work. No more does the Master have need of mortal messengers; he has risen from the dead. He told us before they arrested him that he would die and rise again on the third day. I have seen the tomb—it is empty. I have talked with Mary Magdalene and four other women, who have talked with Jesus. I now disband you, bid you farewell, and send you on your respective assignments, and the message which you shall bear to the believers is: ‘Jesus has risen from the dead; the tomb is empty.’”
190:1.6 (2030.5) Η πλειονότητα των εκεί παρευρισκομένων προσπάθησαν να πείσουν το Δαυίδ να μην το κάνει αυτό. Αλλά δεν μπόρεσαν να τον επηρεάσουν. Μετά προσπάθησαν να αποτρέψουν τους αγγελιαφόρους, αλλά αυτοί δεν έλαβαν υπόψη τους τα λόγια της αμφιβολίας. Και έτσι, λίγο πριν τις δέκα αυτή την Κυριακή το πρωί, οι είκοσι έξι δρομείς αναχώρησαν σαν οι πρώτοι προάγγελοι του εξαιρετικού αληθινού γεγονότος του αναστημένου Ιησού. Και ξεκίνησαν για την αποστολή αυτή όπως είχαν κάνει για πολλές άλλες, προς εκπλήρωση του όρκου τους στο Δαυίδ Ζεβεδαίο και στον κάθε ένα τους. Οι άνδρες αυτοί είχαν μεγάλη εμπιστοσύνη στο Δαυίδ. Αναχώρησαν για το ανατεθειμένο αυτό έργο χωρίς καν να περιμένουν να μιλήσουν με εκείνους που είχαν δει τον Ιησού. Δέχτηκαν το λόγο του Δαυίδ. Η πλειονότητα αυτών πίστεψε όσα τους είπε ο Δαυίδ, και ακόμα και εκείνοι που αμφέβαλαν κάπως, μετέφεραν το μήνυμα με την ίδια σιγουριά όσο και γρηγοράδα.		190:1.6 (2030.5) The majority of those present endeavored to persuade David not to do this. But they could not influence him. They then sought to dissuade the messengers, but they would not heed the words of doubt. And so, shortly before ten o’clock this Sunday morning, these twenty-six runners went forth as the first heralds of the mighty truth-fact of the resurrected Jesus. And they started out on this mission as they had on so many others, in fulfillment of their oath to David Zebedee and to one another. These men had great confidence in David. They departed on this assignment without even tarrying to talk with those who had seen Jesus; they took David at his word. The majority of them believed what David had told them, and even those who somewhat doubted, carried the message just as certainly and just as swiftly.
190:1.7 (2031.1) Οι απόστολοι, το πνευματικό σώμα της βασιλείας, βρίσκονται σήμερα συγκεντρωμένοι στο υπερώο, όπου εκδηλώνουν φόβο και εκφράζουν αμφιβολίες, ενόσω αυτοί οι άσχετοι με αυτά, αντιπροσωπεύοντας την πρώτη προσπάθεια για κοινωνικοποίησης του ευαγγελίου του Κυρίου περί της αδελφότητας του ανθρώπου, υπό τις διαταγές του ατρόμητου και ικανού αρχηγού τους, αναχωρούν για να διακηρύξουν τον αναστημένο Σωτήρα ενός κόσμου και ενός σύμπαντος. Και εμπλέκονται με αυτή την αξιοσημείωτη υπηρεσία προτού οι εκλεγμένοι εκπρόσωποί του προθυμοποιηθούν να πιστέψουν το λόγο του ή να δεχτούν την κατάθεση των αυτοπτών μαρτύρων.		190:1.7 (2031.1) The apostles, the spiritual corps of the kingdom, are this day assembled in the upper chamber, where they manifest fear and express doubts, while these laymen, representing the first attempt at the socialization of the Master’s gospel of the brotherhood of man, under the orders of their fearless and efficient leader, go forth to proclaim the risen Savior of a world and a universe. And they engage in this eventful service ere his chosen representatives are willing to believe his word or to accept the evidence of eyewitnesses.
190:1.8 (2031.2) Αυτοί οι είκοσι έξι στάλθηκαν στο σπίτι του Λαζάρου στη Βηθανία και σε όλα τα κέντρα πιστών, από τη Βηρσεβά στο νότο μέχρι τη Δαμασκό και τη Σιδώνα στο βορρά, και από τη Φιλαδέλφεια στην ανατολή μέχρι την Αλεξάνδρεια στη δύση.		190:1.8 (2031.2) These twenty-six were dispatched to the home of Lazarus in Bethany and to all of the believer centers, from Beersheba in the south to Damascus and Sidon in the north; and from Philadelphia in the east to Alexandria in the west.
190:1.9 (2031.3) Όταν ο Δαυίδ αποχαιρέτησε τ’ αδέλφια του, πήγε στο σπίτι του Ιωσήφ για τη μητέρα του, και μετά μαζί πήγαν στη Βηθανία για να συναντήσουν την οικογένεια του Ιησού που περίμενε. Ο Δαυίδ κατέλυσε εκεί στη Βηθανία μαζί με τη Μάρθα και τη Μαρία, μέχρι να πουλήσουν αυτές την κτηματική περιουσία τους και τις συνόδευσε στο ταξίδι τους για να συναντήσουν τον αδελφό τους, Λάζαρο, στη Φιλαδέλφεια.		190:1.9 (2031.3) When David had taken leave of his brethren, he went over to the home of Joseph for his mother, and they then went out to Bethany to join the waiting family of Jesus. David abode there in Bethany with Martha and Mary until after they had disposed of their earthly possessions, and he accompanied them on their journey to join their brother, Lazarus, at Philadelphia.
190:1.10 (2031.4) Περίπου μια βδομάδα από την ώρα αυτή, ο Ιωάννης Ζεβεδαίος πήρε τη Μαρία τη μητέρα του Ιησού στο σπίτι του στη Βηθσαϊδά. Ο Ιάκωβος, ο μεγαλύτερος αδελφός του Ιησού, παρέμεινε με την οικογένειά του στην Ιερουσαλήμ. Η Ρουθ παρέμεινε στη Βηθανία με τις αδελφές του Λαζάρου. Η λοιπή οικογένεια του Ιησού επέστρεψε στη Γαλιλαία. Ο Δαυίδ Ζεβεδαίος έφυγε από τη Βηθανία μαζί με τη Μάρθα και τη Μαρία, για τη Φιλαδέλφεια, νωρίς τον Ιούνιο, την επόμενη μέρα του γάμου του με τη Ρουθ, τη μικρότερη αδελφή του Ιησού.		190:1.10 (2031.4) In about one week from this time John Zebedee took Mary the mother of Jesus to his home in Bethsaida. James, Jesus’ eldest brother, remained with his family in Jerusalem. Ruth remained at Bethany with Lazarus’s sisters. The rest of Jesus’ family returned to Galilee. David Zebedee left Bethany with Martha and Mary, for Philadelphia, early in June, the day after his marriage to Ruth, Jesus’ youngest sister.
2. Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΣΤΗ ΒΗΘΑΝΙΑ ^top		2. Jesus’ Appearance at Bethany ^top
190:2.1 (2031.5) Από την ώρα της μοροντιανής ανάστασης μέχρι την ώρα της ανόδου του πνεύματός του στα ύψη, ο Ιησούς έκανε δεκαεννιά ξεχωριστές εμφανίσεις σε ορατή μορφή στους πιστούς του στη γη. Δεν εμφανίστηκε στους εχθρούς του ούτε σε εκείνους που δεν μπορούσαν να εκμεταλλευτούν πνευματικά την εκδήλωσή του με ορατή μορφή. Η πρώτη του εμφάνιση ήταν στις πέντε γυναίκες στο μνήμα, η δεύτερή του στη Μαρία τη Μαγδαληνή επίσης στο μνήμα.		190:2.1 (2031.5) From the time of the morontia resurrection until the hour of his spirit ascension on high, Jesus made nineteen separate appearances in visible form to his believers on earth. He did not appear to his enemies nor to those who could not make spiritual use of his manifestation in visible form. His first appearance was to the five women at the tomb; his second, to Mary Magdalene, also at the tomb.
190:2.2 (2031.6) Η τρίτη εμφάνιση συνέβη κατά το μεσημέρι της Κυριακής αυτής στη Βηθανία. Λίγο μετά το μεσημέρι, ο μεγαλύτερος αδελφός του Ιησού, ο Ιάκωβος, στεκόταν στον κήπο του Λαζάρου μπροστά στον κενό τάφο του αναστημένου αδελφού της Μάρθας και της Μαρίας, γυρίζοντας στο μυαλό του τα νέα που τους είχε φέρει περίπου μια ώρα πρωτύτερα ο αγγελιαφόρος του Δαυίδ. Ο Ιάκωβος είχε πάντα την τάση να πιστεύει στην αποστολή του μεγαλύτερου αδελφού του στη γη, αλλά από καιρό είχε χάσει την επαφή του με το έργο του Ιησού και είχε παρασυρθεί σε σοβαρή αμφισβήτηση που αφορούσε τους μετέπειτα ισχυρισμούς των αποστόλων ότι ο Ιησούς ήταν ο Μεσσίας. Ολόκληρη η οικογένεια αιφνιδιάστηκε και σχεδόν αναστατώθηκε από τα νέα που έφερε ο αγγελιαφόρος. Ενώ ο Ιάκωβος στεκόταν μπροστά από τον κενό τάφο του Λαζάρου, η Μαρία η Μαγδαληνή έφτασε στην περιοχή και με έξαψη αφηγήθηκε στην οικογένεια τις εμπειρίες της από τις πρώτες πρωινές ώρες στο μνήμα του Ιωσήφ. Πριν τελειώσει, έφτασαν ο Δαυίδ Ζεβεδαίος και η μητέρα του. Η Ρούθ, φυσικά, πίστεψε την αναφορά και το ίδιο έκανε και ο Ιούδας μετά τη συνομιλία του με το Δαυίδ και τη Σαλώμη.		190:2.2 (2031.6) The third appearance occurred about noon of this Sunday at Bethany. Shortly after noontide, Jesus’ oldest brother, James, was standing in the garden of Lazarus before the empty tomb of the resurrected brother of Martha and Mary, turning over in his mind the news brought to them about one hour previously by the messenger of David. James had always inclined to believe in his eldest brother’s mission on earth, but he had long since lost contact with Jesus’ work and had drifted into grave doubting regarding the later claims of the apostles that Jesus was the Messiah. The whole family was startled and well-nigh confounded by the news brought by the messenger. Even as James stood before Lazarus’s empty tomb, Mary Magdalene arrived on the scene and was excitedly relating to the family her experiences of the early morning hours at the tomb of Joseph. Before she had finished, David Zebedee and his mother arrived. Ruth, of course, believed the report, and so did Jude after he had talked with David and Salome.
190:2.3 (2032.1) Εν τω μεταξύ, καθώς έψαχναν για τον Ιάκωβο και πριν τον βρουν, ενώ στεκόταν εκεί στον κήπο κοντά στον τάφο, αυτός αντιλήφθηκε μια κοντινή παρουσία, σαν κάποιος να τον άγγιξε στον ώμο, και όταν γύρισε να κοιτάξει, πρόσεξε τη βαθμιαία εμφάνιση μιας παράξενης μορφής πλάι του. Ήταν πολύ έκπληκτος για να μιλήσει και πολύ έντρομος για να το σκάσει. Και τότε η παράξενη μορφή μίλησε, λέγοντας: «Ιάκωβε, ήρθα για να σε καλέσω στην υπηρεσία της βασιλείας. Συνεργάσου θερμά με τα αδέλφια σου και ακολούθησέ με». Όταν ο Ιάκωβος άκουσε να λέγεται το όνομά του, αναγνώρισε ότι ήταν ο μεγαλύτερος αδελφός του, ο Ιησούς, που είχε απευθυνθεί σ’ αυτόν. Όλοι είχαν λίγο πολύ δυσκολία στο να αναγνωρίζουν τη μοροντιανή μορφή του Κυρίου, αλλά λίγοι είχαν τη δυσκολία να αναγνωρίσουν τη φωνή του ή αλλιώς να αντιληφθούν τη γοητευτική προσωπικότητά του, όταν άρχιζε να επικοινωνεί μαζί τους.		190:2.3 (2032.1) In the meantime, as they looked for James and before they found him, while he stood there in the garden near the tomb, he became aware of a near-by presence, as if someone had touched him on the shoulder; and when he turned to look, he beheld the gradual appearance of a strange form by his side. He was too much amazed to speak and too frightened to flee. And then the strange form spoke, saying: “James, I come to call you to the service of the kingdom. Join earnest hands with your brethren and follow after me.” When James heard his name spoken, he knew that it was his eldest brother, Jesus, who had addressed him. They all had more or less difficulty in recognizing the morontia form of the Master, but few of them had any trouble recognizing his voice or otherwise identifying his charming personality when he once began to communicate with them.
190:2.4 (2032.2) Όταν ο Ιάκωβος παρατήρησε ότι ο Ιησούς απευθυνόταν σ’ αυτόν, βάλθηκε να γονατίσει, αναφωνώντας, «Πατέρα μου και αδελφέ μου», αλλά ο Ιησούς του είπε να σταθεί όρθιος ενόσω μιλούσε μαζί του. Και περπάτησαν μέσα στον κήπο και συζήτησαν για περίπου τρία λεπτά. Μίλησαν για τις εμπειρίες των προηγούμενων ημερών και προσχεδίασαν τα γεγονότα του κοντινού μέλλοντος. Καθώς πλησίαζαν στο σπίτι, ο Ιησούς είπε, «Έχε γεια, Ιάκωβε, έως ότου σας υποδεχτώ όλους μαζί».		190:2.4 (2032.2) When James perceived that Jesus was addressing him, he started to fall to his knees, exclaiming, “My father and my brother,” but Jesus bade him stand while he spoke with him. And they walked through the garden and talked for almost three minutes; talked over experiences of former days and forecast the events of the near future. As they neared the house, Jesus said, “Farewell, James, until I greet you all together.”
190:2.5 (2032.3) Ο Ιάκωβος όρμηξε μέσα στο σπίτι, ενώ τον αναζητούσαν ακόμα στη Βηθφαγία, κραυγάζοντας: «Μόλις είδα τον Ιησού και μίλησα μαζί του, φλυάρησα μαζί του. Δεν είναι νεκρός, αναστήθηκε! Χάθηκε από μπροστά μου, λέγοντας, ‘Έχε γεια έως ότου σας χαιρετήσω όλους μαζί». Δεν είχε καλά-καλά σταματήσει να μιλάει όταν επέστρεψε ο Ιούδας, και ξαναείπε την εμπειρία της συνάντησης με τον Ιησού στον κήπο, προς όφελος του Ιούδα. Και όλοι άρχισαν να πιστεύουν στην ανάσταση του Ιησού. Ο Ιάκωβος ανήγγειλε τώρα ότι δεν θα επέστρεφε στη Γαλιλαία, και ο Δαυίδ αναφώνησε: «Τον είδαν όχι μόνο εξημμένες γυναίκες, ακόμα και ανεπηρέαστοι άνδρες μπόρεσαν να τον δουν. Προσδοκώ να τον δω και ο ίδιος».		190:2.5 (2032.3) James rushed into the house, even while they looked for him at Bethpage, exclaiming: “I have just seen Jesus and talked with him, visited with him. He is not dead; he has risen! He vanished before me, saying, ‘Farewell until I greet you all together.’” He had scarcely finished speaking when Jude returned, and he retold the experience of meeting Jesus in the garden for the benefit of Jude. And they all began to believe in the resurrection of Jesus. James now announced that he would not return to Galilee, and David exclaimed: “He is seen not only by excited women; even stronghearted men have begun to see him. I expect to see him myself.”
190:2.6 (2032.4) Και ο Δαυίδ δεν περίμενε πολύ, γιατί η τέταρτη εμφάνιση του Ιησού σε θνητή αναγνώριση συνέβη λίγο πριν τις δυο στο ίδιο αυτό σπίτι της Μάρθας και της Μαρίας, όταν εμφανίστηκε ορατός ενώπιον της γήινης οικογενείας του και των φίλων τους, συνολικά είκοσι. Ο Κύριος εμφανίστηκε στην ανοιχτή πίσω πόρτα, λέγοντας: «Ειρήνη σε σας. Χαιρετώ εκείνους που κάποτε ήταν δικοί μου στη σάρκα και εύχομαι συντροφικότητα για τους αδελφούς μου και τις αδελφές μου στη βασιλεία των ουρανών. Πώς μπορείτε και αμφιβάλετε; Γιατί αργοπορήσατε τόσο πολύ προτού διαλέξετε να ακολουθήσετε το φως της αλήθειας με όλη σας την καρδιά; Ελάτε, λοιπόν, όλοι σας στη συντροφιά του Πνεύματος της Αληθείας στο βασίλειο του Πατρός». Καθώς άρχισαν να συνέρχονται από το πρώτο ξάφνιασμα της έκπληξής τους και κινήθηκαν γύρω του για να τον αγκαλιάσουν, αυτός χάθηκε από τα μάτια τους.		190:2.6 (2032.4) And David did not long wait, for the fourth appearance of Jesus to mortal recognition occurred shortly before two o’clock in this very home of Martha and Mary, when he appeared visibly before his earthly family and their friends, twenty in all. The Master appeared in the open back door, saying: “Peace be upon you. Greetings to those once near me in the flesh and fellowship for my brothers and sisters in the kingdom of heaven. How could you doubt? Why have you lingered so long before choosing to follow the light of truth with a whole heart? Come, therefore, all of you into the fellowship of the Spirit of Truth in the Father’s kingdom.” As they began to recover from the first shock of their amazement and to move toward him as if to embrace him, he vanished from their sight.
190:2.7 (2032.5) Όλοι ήθελαν να τρέξουν στην πόλη και να πουν στους δυσπιστούντες αποστόλους τι είχε συμβεί, αλλά ο Ιάκωβος τους συγκράτησε. Η Μαρία η Μαγδαληνή, μόνο, επετράπη να γυρίσει στο σπίτι του Ιωσήφ. Ο Ιάκωβος απαγόρευσε να δημοσιοποιήσουν προς τα έξω το γεγονός της μοροντιανής αυτής επίσκεψης εξαιτίας ορισμένων πραγμάτων που του είπε ο Ιησούς καθώς συζήτησαν στον κήπο. Αλλά ο Ιάκωβος δεν αποκάλυψε ποτέ περισσότερα για την ομιλία του με τον αναστημένο Κύριο αυτή τη μέρα στο σπίτι του Λαζάρου στη Βηθανία.		190:2.7 (2032.5) They all wanted to rush off to the city to tell the doubting apostles about what had happened, but James restrained them. Mary Magdalene, only, was permitted to return to Joseph’s house. James forbade their publishing abroad the fact of this morontia visit because of certain things which Jesus had said to him as they conversed in the garden. But James never revealed more of his visit with the risen Master on this day at the Lazarus home in Bethany.
3. ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΙΩΣΗΦ ^top		3. At the Home of Joseph ^top
190:3.1 (2033.1) Η πέμπτη μοροντιανή εκδήλωση του Ιησού που αναγνώρισαν θνητά μάτια συνέβη μπροστά σε καμιά εικοσιπενταριά πιστές γυναίκες που είχαν συγκεντρωθεί στο σπίτι του Ιωσήφ από την Αριμαθαία, δεκαπέντε λεπτά περίπου μετά τις τέσσερις την ίδια ημέρα την Κυριακή το απόγευμα. Η Μαρία η Μαγδαληνή είχε επιστρέψει στο σπίτι του Ιωσήφ λίγα μόλις λεπτά πριν από την εμφάνιση αυτή. Ο Ιάκωβος, ο αδελφός του Ιησού, είχε παρακαλέσει να μη λεχθεί τίποτε στους αποστόλους σχετικά με την εμφάνιση του Κυρίου στη Βηθανία. Δεν ζήτησε από τη Μαρία να μην αναφέρει το συμβάν στις πιστές αδελφές της. Επομένως, αφού η Μαρία έκανε έκκληση σε όλες τις γυναίκες για μυστικότητα, προχώρησε να αφηγείται τι είχε τόσο πρόσφατα συμβεί, ενώ βρισκόταν με την οικογένεια του Ιησού στη Βηθανία. Και ήταν στη μέση ακριβώς αυτής της συνταραχτικής αφήγησης όταν μια ξαφνική και κατανυκτική σιωπή έπεσε πάνω τους. Παρατήρησαν ακριβώς στο μέσον τους την τέλεια ορατή μορφή του αναστημένου Ιησού. Τις χαιρέτησε, λέγοντας: «Ειρήνη σε σας. Στη συντροφιά της βασιλείας δεν θα υπάρχει ούτε Ιουδαίος ούτε εθνικός, πλούσιος ή φτωχός, ελεύθερος ή δούλος, άνδρας ή γυναίκα. Καλείστε κι εσείς να δημοσιοποιήσετε τα καλά νέα της ελευθερίας της ανθρωπότητας μέσα από το ευαγγέλιο της συγγένειας με το Θεό στη βασιλεία των ουρανών. Πηγαίνετε σε όλο τον κόσμο κηρύσσοντας το ευαγγέλιο αυτό και επικυρώνοντας πιστούς στην πίστη τούτου. Και κάνοντας αυτό, να μην ξεχνάτε να υπηρετείτε τους άρρωστους και να ενδυναμώνετε εκείνους που είναι μικρόψυχοι και βασανίζονται από φόβο. Και θα είμαι μαζί σας πάντοτε μέχρι και τα πέρατα της γης». Και όταν μίλησε με τον τρόπο αυτό, χάθηκε από τα μάτια τους, ενώ οι γυναίκες χαμήλωσαν τα πρόσωπά τους και επιδόθηκαν σε λατρεία σιωπηλά.		190:3.1 (2033.1) The fifth morontia manifestation of Jesus to the recognition of mortal eyes occurred in the presence of some twenty-five women believers assembled at the home of Joseph of Arimathea, at about fifteen minutes past four o’clock on this same Sunday afternoon. Mary Magdalene had returned to Joseph’s house just a few minutes before this appearance. James, Jesus’ brother, had requested that nothing be said to the apostles concerning the Master’s appearance at Bethany. He had not asked Mary to refrain from reporting the occurrence to her sister believers. Accordingly, after Mary had pledged all the women to secrecy, she proceeded to relate what had so recently happened while she was with Jesus’ family at Bethany. And she was in the very midst of this thrilling recital when a sudden and solemn hush fell over them; they beheld in their very midst the fully visible form of the risen Jesus. He greeted them, saying: “Peace be upon you. In the fellowship of the kingdom there shall be neither Jew nor gentile, rich nor poor, free nor bond, man nor woman. You also are called to publish the good news of the liberty of mankind through the gospel of sonship with God in the kingdom of heaven. Go to all the world proclaiming this gospel and confirming believers in the faith thereof. And while you do this, forget not to minister to the sick and strengthen those who are fainthearted and fear-ridden. And I will be with you always, even to the ends of the earth.” And when he had thus spoken, he vanished from their sight, while the women fell on their faces and worshiped in silence.
190:3.2 (2033.2) Από τις πέντε μοροντιανές εμφανίσεις του Ιησού που συνέβησαν μέχρι αυτή την ώρα, η Μαρία η Μαγδαληνή είχε παραστεί σε τέσσερις.		190:3.2 (2033.2) Of the five morontia appearances of Jesus occurring up to this time, Mary Magdalene had witnessed four.
190:3.3 (2033.3) Σαν αποτέλεσμα της αποστολής των αγγελιαφόρων κατά τη διάρκεια του πρωινού και από την ασυνείδητη διαρροή υπαινιγμών σχετικά με την εμφάνιση του Ιησού στο σπίτι του Ιωσήφ, άρχισε να καταφθάνει η πληροφορία στους αρχηγούς των Ιουδαίων στη διάρκεια των πρώτων ωρών της νύχτας, ότι στην πόλη αναφερόταν πως ο Ιησούς είχε αναστηθεί, και πως πολλά άτομα ισχυρίζονταν ότι τον είχαν δει. Τα μέλη του Σανχεντρίν ταράχτηκαν τελείως με αυτές τις φήμες. Μετά από μια εσπευσμένη σύσκεψη με τον Άννα, ο Καϊάφας κάλεσε μια σύσκεψη του Σανχεντρίν να λάβει χώρα στις οκτώ εκείνο το βράδυ. Ήταν σε αυτό το συμβούλιο που πήραν την απόφαση να πετάξουν έξω από τις συναγωγές κάθε άτομο που θα ανέφερε την ανάσταση του Ιησού. Μάλιστα προτάθηκε να θανατώνεται οποιοσδήποτε ισχυριζόταν ότι τον είχε δει. Αυτή η πρόταση, όμως, δεν ψηφίστηκε εφόσον το συμβούλιο διαλύθηκε με σύγχυση που έφτανε στα όρια του συνηθισμένου πανικού. Είχαν τολμήσει να πιστέψουν ότι είχαν ξεμπερδέψει με τον Ιησού. Ανακάλυψαν όμως ότι τα πραγματικά βάσανά τους με τον άνθρωπο από τη Ναζαρέτ είχαν μόλις αρχίσει.		190:3.3 (2033.3) As a result of sending out the messengers during the midforenoon and from the unconscious leakage of intimations concerning this appearance of Jesus at Joseph’s house, word began to come to the rulers of the Jews during the early evening that it was being reported about the city that Jesus had risen, and that many persons were claiming to have seen him. The Sanhedrists were thoroughly aroused by these rumors. After a hasty consultation with Annas, Caiaphas called a meeting of the Sanhedrin to convene at eight o’clock that evening. It was at this meeting that action was taken to throw out of the synagogues any person who made mention of Jesus’ resurrection. It was even suggested that anyone claiming to have seen him should be put to death; this proposal, however, did not come to a vote since the meeting broke up in confusion bordering on actual panic. They had dared to think they were through with Jesus. They were about to discover that their real trouble with the man of Nazareth had just begun.
4. Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ^top		4. Appearance to the Greeks ^top
190:4.1 (2033.4) Περίπου κατά τις τέσσερις και μισή, στο σπίτι κάποιου Φλάβιου, ο Κύριος έκανε την έκτη μοροντιανή του εμφάνιση σε περίπου σαράντα Έλληνες πιστούς που ήταν μαζεμένοι εκεί. Ενώ ήταν απασχολημένοι με τη συζήτηση των αναφορών για την ανάσταση του Κυρίου, παρουσιάστηκε ανάμεσά τους, παρόλο που οι πόρτες ήταν ασφαλισμένες, και μιλώντας τους, είπε: «Ειρήνη σε σας. Αν και ο Γιος του Ανθρώπου εμφανίστηκε στη γη ανάμεσα στους Ιουδαίους, ήρθε για να υπηρετήσει όλους τους ανθρώπους. Στη βασιλεία του Πατρός μου δεν θα υπάρχει ούτε Ιουδαίος ούτε εθνικός, θα είστε όλοι αδέλφια – τα παιδιά του Θεού. Πηγαίνετε, επομένως, σε όλο τον κόσμο, κηρύσσοντας το ευαγγέλιο αυτό της σωτηρίας όπως το λάβατε από τους πρεσβευτές της βασιλείας, και εγώ θα σας συντροφεύω στην αδελφότητα της πίστης και της αλήθειας των παιδιών του Πατρός». Και όταν τους ανέθεσε το έργο αυτό, αποχαιρέτησε και δεν τον είδαν πια. Παρέμειναν στο σπίτι μέσα όλο το βράδυ. Ήταν καταβεβλημένοι από το δέος και το φόβο για να ριψοκινδυνέψουν να βγούνε. Ούτε κανένας από τους Έλληνες αυτούς κοιμήθηκε εκείνη τη νύχτα. Έμειναν άγρυπνοι συζητώντας αυτά τα πράγματα και ελπίζοντας ότι ο Κύριος θα τους επισκεπτόταν ξανά. Μέσα στην ομάδα αυτή βρίσκονταν πολλοί από τους Έλληνες που ήταν στη Γεθσημανή, όταν οι στρατιώτες συνέλαβαν τον Ιησού και ο Ιούδας τον πρόδωσε με ένα φιλί.		190:4.1 (2033.4) About half past four o’clock, at the home of one Flavius, the Master made his sixth morontia appearance to some forty Greek believers there assembled. While they were engaged in discussing the reports of the Master’s resurrection, he manifested himself in their midst, notwithstanding that the doors were securely fastened, and speaking to them, said: “Peace be upon you. While the Son of Man appeared on earth among the Jews, he came to minister to all men. In the kingdom of my Father there shall be neither Jew nor gentile; you will all be brethren—the sons of God. Go you, therefore, to all the world, proclaiming this gospel of salvation as you have received it from the ambassadors of the kingdom, and I will fellowship you in the brotherhood of the Father’s sons of faith and truth.” And when he had thus charged them, he took leave, and they saw him no more. They remained within the house all evening; they were too much overcome with awe and fear to venture forth. Neither did any of these Greeks sleep that night; they stayed awake discussing these things and hoping that the Master might again visit them. Among this group were many of the Greeks who were at Gethsemane when the soldiers arrested Jesus and Judas betrayed him with a kiss.
190:4.2 (2034.1) Φήμες της ανάστασης του Ιησού και αναφορές σχετικές με τις πολλές εμφανίσεις του στους οπαδούς του διαδίδονταν γρήγορα και όλη η πόλη έφτασε στο ζενίθ της υπερδιέγερσης. Ο Κύριος είχε ήδη εμφανιστεί στην οικογένειά του, στις γυναίκες, και στους Έλληνες και τώρα παρουσιάζεται στο μέσον των αποστόλων. Το Σανχεντρίν πρόκειται να αρχίσει σύντομα τη μελέτη των νέων αυτών προβλημάτων που τόσο ξαφνικά επιβλήθηκαν στους Ιουδαίους αρχηγούς. Ο Ιησούς σκέφτεται πολύ τους αποστόλους του αλλά επιθυμεί να παραμείνουν ήσυχοι για λίγες ακόμα ώρες κατανυκτικής σκέψης και σχολαστικής αντίληψης πριν τους επισκεφθεί.		190:4.2 (2034.1) Rumors of Jesus’ resurrection and reports concerning the many appearances to his followers are spreading rapidly, and the whole city is being wrought up to a high pitch of excitement. Already the Master has appeared to his family, to the women, and to the Greeks, and presently he manifests himself in the midst of the apostles. The Sanhedrin is soon to begin the consideration of these new problems which have been so suddenly thrust upon the Jewish rulers. Jesus thinks much about his apostles but desires that they be left alone for a few more hours of solemn reflection and thoughtful consideration before he visits them.
5. ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ^top		5. The Walk with Two Brothers ^top
190:5.1 (2034.2) Στους Εμμαούς, έντεκα χιλιόμετρα περίπου δυτικά της Ιερουσαλήμ, ζούσαν δυο αδελφοί, βοσκοί, που είχαν περάσει την εβδομάδα του Πάσχα στην Ιερουσαλήμ παρευρισκόμενοι στις θυσίες, ιεροτελεστίες και γιορτές. Ο Κλεόπας, ο μεγαλύτερος, ήταν εν μέρει πιστός του Ιησού, τουλάχιστον είχε εκδιωχθεί από τη συναγωγή. Ο αδελφός του, Ιακώβ, δεν ήταν πιστός, αν και του είχαν κινήσει την περιέργεια όσα είχε ακούσει για τη διδασκαλία και τα έργα του Κυρίου.		190:5.1 (2034.2) At Emmaus, about seven miles west of Jerusalem, there lived two brothers, shepherds, who had spent the Passover week in Jerusalem attending upon the sacrifices, ceremonials, and feasts. Cleopas, the elder, was a partial believer in Jesus; at least he had been cast out of the synagogue. His brother, Jacob, was not a believer, although he was much intrigued by what he had heard about the Master’s teachings and works.
190:5.2 (2034.3) Αυτή την Κυριακή το απόγευμα, πέντε χιλιόμετρα περίπου έξω από την Ιερουσαλήμ και λίγα λεπτά πριν από τις πέντε, καθώς οι δυο αυτοί αδελφοί περπατούσαν βαριεστημένα κατά μήκος του δρόμου προς τους Εμμαούς, συζητούσαν με μεγάλο ζήλο για τον Ιησού, τις διδασκαλίες του, το έργο του, και ειδικότερα σχετικά με τις φήμες ότι το μνήμα του ήταν άδειο και ότι ορισμένες γυναίκες είχαν μιλήσει μαζί του. Ο Κλεώπας ήταν σχεδόν έτοιμος να πιστέψει αυτές τις αναφορές, αλλά ο Ιακώβ επέμενε ότι η όλη υπόθεση ήταν απάτη. Καθώς αυτοί διαφωνούσαν και φιλονικούσαν έτσι καθοδόν προς το σπίτι τους, η μοροντιανή παρουσία του Ιησού, η έβδομη εμφάνισή του, ήρθε δίπλα τους καθώς βάδιζαν. Ο Κλεώπας άκουγε συχνά τον Ιησού να διδάσκει και είχε φάει μαζί του στα σπίτια πιστών της Ιερουσαλήμ σε αρκετές περιστάσεις. Αλλά δεν αναγνώρισε τον Κύριο ακόμα και όταν αυτός μίλησε ανεπιφύλακτα μαζί τους.		190:5.2 (2034.3) On this Sunday afternoon, about three miles out of Jerusalem and a few minutes before five o’clock, as these two brothers trudged along the road to Emmaus, they talked in great earnestness about Jesus, his teachings, work, and more especially concerning the rumors that his tomb was empty, and that certain of the women had talked with him. Cleopas was half a mind to believe these reports, but Jacob was insistent that the whole affair was probably a fraud. While they thus argued and debated as they made their way toward home, the morontia manifestation of Jesus, his seventh appearance, came alongside them as they journeyed on. Cleopas had often heard Jesus teach and had eaten with him at the homes of Jerusalem believers on several occasions. But he did not recognize the Master even when he spoke freely with them.
190:5.3 (2034.4) Αφού περπάτησε λίγο δρόμο μαζί τους, ο Ιησούς είπε: «Τι ήταν τα λόγια που ανταλλάσσατε τόσο ζωηρά όταν ήρθα σε σας;». Και όταν μίλησε έτσι ο Ιησούς, αυτοί στάθηκαν ακίνητοι και τον κοίταξαν με λυπημένη έκπληξη. Είπε ο Κλεώπας: «Είναι δυνατόν να κατοικείς στην Ιερουσαλήμ και να μην γνωρίζεις τα πράγματα που συνέβησαν πρόσφατα;». Τότε ρώτησε ο Κύριος, «Ποια πράγματα;». Ο Κλεώπας αποκρίθηκε: «Αν δεν γνωρίζεις γι’ αυτά τα θέματα είσαι ο μόνος στην Ιερουσαλήμ που δεν άκουσε τις φήμες σχετικά με τον Ιησού το Ναζωραίο, που ήταν προφήτης δυνατός στα λόγια και στα έργα ενώπιον του Θεού και όλων των ανθρώπων. Οι αρχιερείς και οι αρχηγοί μας τον παρέδωσαν στους Ρωμαίους και απαίτησαν να τον σταυρώσουν. Τώρα πολλοί από μας είχαν ελπίσει ότι ήταν αυτός που θα ελευθέρωνε το Ισραήλ από το ζυγό των εθνικών. Αλλά δεν είναι αυτά μόνο. Είναι σήμερα η τρίτη μέρα από τότε που σταυρώθηκε και ορισμένες γυναίκες μας κατέπληξαν αυτή τη μέρα δηλώνοντας ότι πολύ νωρίς το πρωί πήγαν στο μνήμα του και το βρήκαν κενό. Και αυτές οι ίδιες γυναίκες επιμένουν ότι μίλησαν μαζί με αυτόν τον άνδρα. Ισχυρίζονται ότι αναστήθηκε από τους νεκρούς. Και όταν οι γυναίκες ανάφεραν αυτό στους άνδρες, δυο από τους αποστόλους του έτρεξαν στο μνήμα και παρόμοια το βρήκαν κενό» – και εδώ ο Ιακώβ διέκοψε τον αδελφό του για να πει, «αλλά δεν είδαν τον Ιησού».		190:5.3 (2034.4) After walking a short way with them, Jesus said: “What were the words you exchanged so earnestly as I came upon you?” And when Jesus had spoken, they stood still and viewed him with sad surprise. Said Cleopas: “Can it be that you sojourn in Jerusalem and know not the things which have recently happened?” Then asked the Master, “What things?” Cleopas replied: “If you do not know about these matters, you are the only one in Jerusalem who has not heard these rumors concerning Jesus of Nazareth, who was a prophet mighty in word and in deed before God and all the people. The chief priests and our rulers delivered him up to the Romans and demanded that they crucify him. Now many of us had hoped that it was he who would deliver Israel from the yoke of the gentiles. But that is not all. It is now the third day since he was crucified, and certain women have this day amazed us by declaring that very early this morning they went to his tomb and found it empty. And these same women insist that they talked with this man; they maintain that he has risen from the dead. And when the women reported this to the men, two of his apostles ran to the tomb and likewise found it empty”—and here Jacob interrupted his brother to say, “but they did not see Jesus.”
190:5.4 (2035.1) Καθώς βάδιζαν μαζί, ο Ιησούς τους είπε: «Πόσο αργείτε να εννοήσετε την αλήθεια! Όταν μου λέτε ότι οι συζητήσεις σας που κάνατε, αφορούσαν τις διδασκαλίες και το έργο αυτού του άνθρώπου, τότε μπορώ να σας διαφωτίσω εφόσον εγώ είμαι πιο εξοικειωμένος με αυτές τις διδασκαλίες. Δεν θυμάστε ότι αυτός ο Ιησούς δίδασκε πάντα ότι η βασιλεία του δεν ήταν από τον κόσμο αυτό, και ότι όλοι οι άνθρωποι, όντας παιδιά του Θεού, θα βρουν ελευθερία και ανεξαρτησία στην πνευματική χαρά της συντροφιάς της αδελφότητας, υπηρετώντας με αγάπη, στο νέο αυτό βασίλειο της αλήθειας της αγάπης του ουράνιου Πατέρα; Δεν θυμάστε πώς ο Γιος του Ανθρώπου διακήρυττε τη σωτηρία του Θεού για όλους τους ανθρώπους, που υπηρετούν τους άρρωστους και τους πάσχοντες και ελευθερώνουν εκείνους που ήταν δέσμιοι του φόβου και σκλάβοι του πονηρού; Δεν γνωρίζετε ότι αυτός ο άνδρας από τη Ναζαρέτ είπε στους μαθητές του ότι έπρεπε να πάει στην Ιερουσαλήμ, να παραδοθεί στους εχθρούς του, που θα τον θανάτωναν, και ότι θα ανασταινόταν την τρίτη μέρα; Δεν σας τα είπε όλα αυτά; Και δεν διαβάσατε ποτέ στις Γραφές σχετικά με αυτή την ημέρα της σωτηρίας για τους Ιουδαίους και τους εθνικούς, όπου λέγει ότι μέσα από αυτόν όλες οι οικογένειες της γης θα ευλογηθούν; Ότι θα ακούσει την κραυγή του αναξιοπαθούντος και θα σώσει τις ψυχές των φτωχών που τον αναζητούν; Ότι όλα τα έθνη θα τον αποκαλούν ευλογημένο; Ότι ένας τέτοιος Λυτρωτής θα είναι όπως η σκιά ενός μεγάλου βράχου σ’ έναν εξοντωτικό τόπο. Ότι θα ταΐσει το κοπάδι του σαν καλός βοσκός, μαζεύοντας τα πρόβατα με τα χέρια του και φέροντάς τα τρυφερά στην αγκαλιά του. Ότι θα ανοίξει τα μάτια τού πνευματικά τυφλού και θα φέρει τους δέσμιους της απόγνωσης έξω στην ελευθερία και το φως. Ότι όλοι όσοι βρίσκονται στο σκοτάδι θα δουν το υπέροχο φως της αιώνιας σωτηρίας. Ότι θα συγκρατήσει τον απελπισμένο, θα διακηρύξει την ελευθερία των αιχμαλώτων της αμαρτίας και θα ανοίξει τις φυλακές σ’ εκείνους που είναι σκλάβοι του φόβου και δέσμιοι του πονηρού. Ότι θα παρηγορήσει εκείνους που θρηνούν και θα τους προσφέρει τη χαρά της σωτηρίας στη θέση της θλίψης και της βαρυθυμίας. Ότι θα γίνει η επιθυμία όλων των εθνών και η παντοτινή χαρά εκείνων που αναζητούν τη δικαιοσύνη. Ότι ο Γιος αυτός της αλήθειας και της δικαιοσύνης θα υψωθεί πάνω από τον κόσμο, με θεραπευτικό φως και σωτήρια δύναμη, ακόμα ότι θα σώσει το λαό του από τις αμαρτίες του, ότι θα αναζητήσει πραγματικά και θα σώσει εκείνους που έχουν χαθεί. Ότι δεν θα καταστρέψει τον αδύνατο αλλά θα φροντίσει για τη σωτηρία όλων όσων πεινούν και διψούν για τη δικαιοσύνη. Ότι όλοι όσοι πιστεύουν σε αυτόν θα έχουν ζωή αιώνιο. Ότι θα εκχύσει το πνεύμα του σε κάθε ύπαρξη, και ότι το Πνεύμα της Αληθείας θα είναι σε κάθε πιστό σαν ένα πηγάδι νερού, που θα αναβλύζει στην αιώνια ζωή. Δεν καταλαβαίνετε πόσο μεγαλειώδες είναι το ευαγγέλιο της βασιλείας που σας παρέδωσε αυτός ο άνδρας; Δεν αντιλαμβάνεστε πόσο μεγάλη σωτηρία ήρθε σε σας;».		190:5.4 (2035.1) As they walked along, Jesus said to them: “How slow you are to comprehend the truth! When you tell me that it is about the teachings and work of this man that you have your discussions, then may I enlighten you since I am more than familiar with these teachings. Do you not remember that this Jesus always taught that his kingdom was not of this world, and that all men, being the sons of God, should find liberty and freedom in the spiritual joy of the fellowship of the brotherhood of loving service in this new kingdom of the truth of the heavenly Father’s love? Do you not recall how this Son of Man proclaimed the salvation of God for all men, ministering to the sick and afflicted and setting free those who were bound by fear and enslaved by evil? Do you not know that this man of Nazareth told his disciples that he must go to Jerusalem, be delivered up to his enemies, who would put him to death, and that he would arise on the third day? Have you not been told all this? And have you never read in the Scriptures concerning this day of salvation for Jew and gentile, where it says that in him shall all the families of the earth be blessed; that he will hear the cry of the needy and save the souls of the poor who seek him; that all nations shall call him blessed? That such a Deliverer shall be as the shadow of a great rock in a weary land. That he will feed the flock like a true shepherd, gathering the lambs in his arms and tenderly carrying them in his bosom. That he will open the eyes of the spiritually blind and bring the prisoners of despair out into full liberty and light; that all who sit in darkness shall see the great light of eternal salvation. That he will bind up the brokenhearted, proclaim liberty to the captives of sin, and open up the prison to those who are enslaved by fear and bound by evil. That he will comfort those who mourn and bestow upon them the joy of salvation in the place of sorrow and heaviness. That he shall be the desire of all nations and the everlasting joy of those who seek righteousness. That this Son of truth and righteousness shall rise upon the world with healing light and saving power; even that he will save his people from their sins; that he will really seek and save those who are lost. That he will not destroy the weak but minister salvation to all who hunger and thirst for righteousness. That those who believe in him shall have eternal life. That he will pour out his spirit upon all flesh, and that this Spirit of Truth shall be in each believer a well of water, springing up into everlasting life. Did you not understand how great was the gospel of the kingdom which this man delivered to you? Do you not perceive how great a salvation has come upon you?”
190:5.5 (2035.2) Μέχρι την ώρα αυτή είχαν πλησιάσει το χωριό όπου κατοικούσαν οι δυο αδελφοί. Ούτε μια λέξη δεν είχαν πει αυτοί οι δυο άνδρες αφότου ο Ιησούς άρχισε να τους διδάσκει, καθώς βάδιζαν κατά μήκος του δρόμου. Σύντομα έφτασαν μπροστά στο ταπεινό μέρος που κατοικούσαν και ο Ιησούς ετοιμαζόταν να τους αποχαιρετήσει, συνεχίζοντας παρακάτω το δρόμο, αλλά τον δέσμευσαν να έρθει μέσα και να μείνει μαζί τους. Επέμεναν ότι ήταν σχεδόν βράδυ, και να παραμείνει κοντά τους. Τελικά ο Ιησούς συγκατατέθηκε και πολύ γρήγορα αφού μπήκαν στο σπίτι, κάθισαν να φάνε. Του έδωσαν να ευλογήσει το ψωμί και καθώς άρχισε να το κόβει και να τους το δίνει, τα μάτια τους άνοιξαν και ο Κλεώπας αναγνώρισε ότι ο φιλοξενούμενός τους ήταν ο ίδιος ο Κύριος. Και όταν είπε, «Είναι ο Κύριος –», ο μοροντιανός Ιησούς χάθηκε από μπροστά τους.		190:5.5 (2035.2) By this time they had come near to the village where these brothers dwelt. Not a word had these two men spoken since Jesus began to teach them as they walked along the way. Soon they drew up in front of their humble dwelling place, and Jesus was about to take leave of them, going on down the road, but they constrained him to come in and abide with them. They insisted that it was near nightfall, and that he tarry with them. Finally Jesus consented, and very soon after they went into the house, they sat down to eat. They gave him the bread to bless, and as he began to break and hand to them, their eyes were opened, and Cleopas recognized that their guest was the Master himself. And when he said, “It is the Master—,” the morontia Jesus vanished from their sight.
190:5.6 (2036.1) Και τότε είπαν ο ένας στον άλλο, «Καθόλου παράξενο που οι καρδιές μας φλεγόντουσαν μέσα μας καθώς μας μιλούσε ενόσω βαδίζαμε στο δρόμο! Και όταν ξεδιάλυνε στην κατανόησή μας τις διδασκαλίες των Γραφών!».		190:5.6 (2036.1) And then they said, the one to the other, “No wonder our hearts burned within us as he spoke to us while we walked along the road! and while he opened up to our understanding the teachings of the Scriptures!”
190:5.7 (2036.2) Δεν στάθηκαν να φάνε. Είχαν δει το μοροντιανό Κύριο, και πετάχτηκαν από το σπίτι, να πάνε βιαστικά πίσω στην Ιερουσαλήμ για να διαδώσουν τα καλά νέα του αναστημένου Σωτήρα.		190:5.7 (2036.2) They would not stop to eat. They had seen the morontia Master, and they rushed from the house, hastening back to Jerusalem to spread the good news of the risen Savior.
190:5.8 (2036.3) Κατά τις εννιά εκείνο το βράδυ και λίγο πριν ο Κύριος εμφανιστεί στους δέκα, αυτοί οι δυο ξαναμμένοι αδελφοί εισέβαλλαν στο υπερώο που ήταν οι απόστολοι, δηλώνοντας ότι είχαν δει τον Ιησού και μίλησαν μαζί του. Και τους είπαν όλα όσα τους είχε πει ο Ιησούς και πώς δεν αντιλήφθηκαν ποιος ήταν μέχρι τη στιγμή που μοίρασε το ψωμί.		190:5.8 (2036.3) About nine o’clock that evening and just before the Master appeared to the ten, these two excited brothers broke in upon the apostles in the upper chamber, declaring that they had seen Jesus and talked with him. And they told all that Jesus had said to them and how they had not discerned who he was until the time of the breaking of the bread.